Tag: Judaizm

16. 07. 25 r. Warszawa.

Na kawie …

• Kim są wielcy tego świata ?
• … ??? …. – zaskakujące pytanie.
• Gdy Ojciec o to mnie spytał, spojrzałem na Ryżego (Tusk). A potem zobaczyłem w głowie mapę historyczną i napis Wybór Sasów. To nie byli Polacy. Tak wybieraliśmy … Głupi ten naród, napraaaawdę … – Piotr zdegustowany kręci głową. 

Szybko sprawdzam. Skutki panowania saskiego: Czasy saskie to okres stagnacji i kryzysu w Rzeczypospolitej, który przyczynił się do późniejszych rozbiorów.

• On (Tusk) nie jest wielkim tego świata.
• Czyni szkodę jednemu kraju na rzecz innego.
• To czym może się skończyć takie państwo ?
• Wooow … – zdenerwowałam się. Już chciałam popytać kiedy on zniknie, ale …
• Zadziwiające jak zmieniło się nastawienie Trumpa.
• … ??? … Zadziwiające – przyznaję, ponieważ pamiętam … 

-A czy to źle się stało ? Ta kłótnia … ? – jestem zmartwiona. 
-We will see … 
Mija godzina … 
-Czy Żeleński popełnił błąd ? – drążę dalej. 
-Powiedziałem, we will see …
-No bo nie wiem, jak mam to oceniać … 
Nie pytaj, obserwuj. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2025/05/26/nie-wiesz-jaka-jest-prawda/ 

Wieczorem.

• Jadąc do domu usłyszałem …
• Czy upoważnia ciebie miejsce i czas ?
• … ??? … Ciekawe pytanie.
• Czy to jest już miejsce i czas ?
• … Miejsce ? Warszawa ? – pytam Piotra.
• Sam nie wiem … – wzruszył lekko ramionami. 

-Gratuluję ci … 
-… ??? … A czego Ojcze ? 
-Generalnie wszystkiego … Miejsca, czasu, męża, dzieci … 
-Przecież mam to wszystko dzięki Tobie Ojcze … – śmieję się. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2025/07/23/agnus-dei/

17. 07. 25 r. Warszawa.

Kiedy na Facebooku pojawiła się ta informacja …

…. Poprosiłam Piotra, aby ją sprawdził. Powiedział coś, co mnie wtedy mocno zmartwiło.

W radio słyszymy informację, która mnie elektryzuje. Kabaret Hrabi prosi o modlitwę dla Joanny Kołaczkowskiej. 
-Już wcześniej widziałem w niej duży obszar wypalony, może to od chemii, ale wokół tego wypalenia pojawiają się nowe koła czarne na obrzeżach tego, co wypalone. Czyli, jakby się ten rak rozprzestrzeniał … I powiem ci, że bardzo tą chemię zdrowotnie przeszła … To czarne to smoła … Moim zdaniem nie wyjdzie z tego. A Ojciec powiedział, teraz 
-…Jest już na Górze …
-Ale jak to możliwe, kiedy żyje – Piotr mruczy pod nosem. 
-Tak powiedział ? – posmutniałam.
-Może źle słyszę, ale powiedział …
-Jest już u Mnie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2025/10/05/jestescie-w-lasce-uswiecajacej/

Dzisiaj w nocy Joanna Kołaczkowska zmarła.

Przybiła mnie ta informacja, co mnie samą mocno zaskoczyło. Kołaczkowska „towarzyszyła” mi całe moje dorosłe życie i w tej chwili poczułam żal, że akurat ona musiała odejść. No i pytanie … Dwa tygodnie wcześniej już była na Górze ?

Ona jest już u Mnie. Po raz trzeci słyszę to zdanie, które dotyczyło osoby jeszcze żyjącej. Naprawdę zadziwiające … Jak to możliwe za życia być w już Niebie ?

15. 11. 17 r. Warszawa. 
Wczoraj miałem fajną wizję. Oprowadzałem Ojca po mojej firmie. Przy każdym stoliku, przy każdym pracowniku się zatrzymywał i coś mu mówił do ucha, chyba przekazywał informację. Do mojej księgowej powiedział ...
-Widziałem, jak modliłaś się żarliwie za Alicję, ale ona już była u Mnie. 
-Teraz też się modlisz za kogoś, a ona będzie u Mnie w marcu. 
www.rozmowyzniebem.pl/wp/2018/08/03/bog-co-zamierzal-raz-nigdy-nie-zmienia/ 

Wieczorem.

Piotr wchodząc do mieszkania od razu widzi moje rozbicie.

• Ojciec chce ci powiedzieć coś …
• Dawała ludziom szczęście, a teraz sama jest szczęśliwa, powiedz Oli.
• Oj, Ojcze… – jęknęłam z żalem i cichą radością, że Ojciec przemówił.
• Dzień dobry … Nie masz po co płakać. Napisz o tej śmierci …
• Napiszę … – pomyślałam.
• Ciekawe co na to nasze szpiegi powiedzą …
• … Pewnie nic – pomyślałam. To ich nie obchodzi.
• Ojcze, a to co za rak był ? – zastanawiam się pamiętając jak opisywał to Piotr.
• To nie był nieborak. Znasz to ?
• ……… – uśmiecham się słabo.

„Rak nieborak” to popularne określenie w języku polskim, które ma dwa główne znaczenia: wierszykowy rak, który chodzi w różne strony oraz osoba, która jest biedna i słaba. Wierszowa postać „raka nieboraka” występuje w dziecięcych wyliczankach, gdzie jego ruchy raz do przodu, raz do tyłu są charakterystyczne.

• Czyli jakiś agresywny, szybki … – Piotr tłumaczy.
• Ojcze, a będzie wojna w Polsce ? – pytam rozżalona.
• A po co ?

CDN … 

11. 02. 25 r. Szczecin.

Krystyna nadal w szpitalu. Temperatura jej rośnie, potem opada, kaszel nie ustępuje, bakteria jest, potem nie ma… Jednym słowem, nie wiadomo czego się trzymać. Uspakajam Piotra przypominając mu co kilka godzin, że w wizji z pierogami Krystyna była cała i zdrowa, a wizje nie kłamią.

• Czy ufać znaczy nie pytać ?
• … ??? … Ale piękne pytanie …. – pomyślałam.
• Jeśli ufasz, to nie pytaj …. Ojcze, co z nią się dzieje ? – sama długo nie wytrzymałam.
• Czyż wszystko nie podlega prawom boskim ?

Sytuacja Krystyny była poważna i gdyby nie „Pierogi”, sama  pomyślałabym, że to koniec. Tym bardziej, że lekarz w końcu przyznał, że Krystyna otarła się o śmierć. A jednak wizja, to wizja i tego się trzymajmy.

Córka miała wizję. Zobaczyła Krysię, jak robi przed świętami pierogi. Podjechał pod jej dom ktoś z naszej rodziny i powiedział;  - Piotr zniknął ! http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/09/29/jest-zaraza-on-wyplynie/ 

12. 02. 25 r. W drodze do Warszawy.

Krystyna nadal w szpitalu, ale na szczęście  jej stan w ciągu kilku zaledwie godzin diametralnie się poprawił. Piotr miał wielki dylemat, czy wracać do Warszawy. Uspokoił się, gdy kolejny raz przypomniałam mu o pierogach. Próba wiary ? … Zaufał Ojcu, spakowaliśmy się, pojechaliśmy najpierw do szpitala, potem ruszyliśmy do Warszawy.

Długi czas jechaliśmy w całkowitym milczeniu, ale co godzinę słuchaliśmy radiowych wiadomości. Wcale nie poprawiały nam humoru, ponieważ mieliśmy wrażenie, że świat oszalał. Zwykli ludzie skaczą sobie do oczu o byle co …

• Kreatura rośnie.
• Doooobrze, kreatura … A kto to jest, Ojcze ? – pytam. 
• A cóż tu dodać więcej ?
• Zło się rozrasta.

Piotr dzwoni do szpitala, wypytuje Krysię o wszystko …

• Wiesz, dlaczego tak sprawdzam ? Kiedyś Krystyna powiedziała; ten dom jest jak gniazdo, jest pełne. A dzisiaj w ogrodzie na trawie znalazłem gniazdo, było puste. Myślisz, że to coś znaczy ?

• … Wiatr był w nocy, to i spadło – tłumaczę mu szybko, żeby o tym więcej nie myślał.
• A wczoraj do salonu z ogrodu wleciał czarny motyl.
• … ??? … – zdziwiłam się, nie wiedziałam.

Dwa znaki … Ciekawe, czy się sprawdzą, oby się nie sprawdziły. Nadal bezgranicznie ufam wizjom.

Ta krótka wymiana zdań przypomniała mi dzisiejszy poranek. Piotr nie mógł spać i wstał znacznie wcześniej niż ja. By zabić jakoś czas, włączył sobie telewizor. Wchodząc do pokoju zastygłam widząc, co ogląda. Scena z filmu, którą niedawno na blogu pokazywałam ….

Zobaczyłem ten fragment z filmu „Komandosi z Navarony„. Jak jeden podkłada bombę w tamie, ona nie wybucha, ale mówi do innych spokojnie; trzeba dać działać naturze … Czyli Ojciec chce powiedzieć trzeba dać działać czasowi. To będzie krótki czas, z tego wynika. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2025/06/15/idzie-nowe/

Z wszystkich filmów akurat ten ? I akurat ten fragment ? Znak ? Jak to rozumieć ?

• Wczoraj miałem bardzo prywatną rozmowę z Ojcem … Ponarzekałem, że tak nagle wszystko się na moją głowę zwala … Ojciec teraz mówi ….
• I co … Miałem rację ?
• … ??? … – nie rozumiemy.
• Że … „Ty ?!!!”
• Aaaaa …. Chodzi o to, że jak się zgłosiłem, to Ojciec powiedział tyyy ?!!!  tonem pełnym zażenowanego zaskoczenia, niedowierzania … Nie wierzył we mnie … 

-Usłyszałem coś niesamowitego … Zobaczyłem scenę. Widzę Ojca i aniołów, którzy stoją wokół Niego. To cała grupa aniołów, są wysocy i mają po 4 metry, ja stoję za Ojcem, jakby w cieniu i jestem najmniejszy. Bóg pyta ich … 
-A któż pójdzie do tego świata ? 
-Widzę, że każdy udaje, że ogląda swoje buty, mają schylone głowy i udają, że nie słyszą, po prostu nikt nie chciał iść. Wtedy ja się wychyliłem i powiedziałem … 
-Oto jestem. 
-Ty … ?!!! 
-Ojciec był zaskoczony i zdziwiony, że taka miernota się zgłosiła, tak mi się wydawało … 
-Więc idź. 
…. I mnie przytulił. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/02/kiedy-pozadliwosc-oczu-jest-wielka-wtedy-twoja-wiara-jest-zadna/

• Od razu mi się odechciało stękać … – Piotr zamilkł.
• … Ojcze, jak Ty to ogarniasz wszystko doskonale … – po chwili. 
• Mówisz, że jestem nie z tej Ziemi ?
• ……… – roześmiałam się.

Tak mówimy czasami chcąc podkreślić niezwykłość danej osoby … „Jesteś nie z tej ziemi” … Doskonała gra słowna. Dwa w jednym. Ojciec powiedział w przenośni i dosłownie przecież.

Dojeżdżając do Warszawy słyszymy, że Świątek gra dzisiaj na Wimbledonie. Podkręcam radio głośniej, ponieważ doskonale pamiętam słowa Ojca sprzed lat i jestem bardzo ciekawa, czy dzisiaj wygra.

04. 07. 22 r. Iga światek odpadła z Wimbledonu, szkoda. 
- Wróci po swoje. 

Wieczorem.

• Patrz, słowa Ojca się sprawdziły ! – ja szczęśliwa. Iga Świątek zdemolowała rywalkę. Ten set przejdzie do historii!
• A mogły się nie sprawdzić ?
• Mogły się nie sprawdzić tym razem … – Piotr poprawia.
• I dlatego jesteście ciągle zaskakiwani.

08. 07. 25 r. Szczecin.

• Od rana słyszę …
• Ubrał się diabeł w ornat i udaje świętego.
• Taaak ? Ojcze, a o kogo chodzi ?
• Powiedzenie znacie.
• Tak … Mniej więcej – pomyślałam, że muszę to jednak sprawdzić.
• Ale nie wiadomo, o kogo chodzi.
• Nie. Może to papież ?
• To wyższa szkoła myślenia.

Krystyna nadal w szpitalu, powoli idzie ku lepszemu, więc wybieramy się do kina. Przed kinem mamy czas na kawę.

• Macie vacatio legis.

Vacatio legis; to okres, który daje obywatelom i podmiotom gospodarczym czas na zapoznanie się z nowymi przepisami i dostosowanie do nich swojej działalności.

Czyli mamy wakacje, wymuszone.

Sączymy kawę w zwolnionym tempie.

• Rozpłaczą się na widok śniegu, co ?
• …….. – pytanie kompletnie mnie zaskakuje.
• No tak, niedługo znowu święta, zima, twoje wizje ze śniegiem … O to chodzi ?
• Przecież to jasne.

Nawet podczas naszej krótkiej kawy ciągle ktoś dzwoni do Piotra z Warszawy. Dowiadujemy się, że rozniosły się plotki po firmie, iż główna księgowa odchodzi i „co to będzie teraz?” …

• Niczym się nie przejmuj.
• Wszystko pójdzie odwrotnie, niż oni chcą.
• Plotkują, bo lubią. Plotkują, bo chcą.
• Zostaw to i bądź ponadto, nie daj się wkręcić Mały.
• Nie dawaj się wkręcić, niech ta plotka sobie żyje, niech sobie mówią, co chcą.
• …. Nie jesteś Polakiem, jesteś istotą ludzką, nie masz przynależności.
• Jesteś w tym narodzie, ale na ludzi patrz inaczej.
• …….. – spojrzeliśmy się na siebie. Dlaczego takie słowa ?
• Ojcu chodzi o to, abym nie patrzył na Niemca jak na odwiecznego wroga, ale jak na człowieka …
• A ja ?
• Ty jesteś żoną Piotra, spragniona Nieba, nieustająco spragniona miłości z Nieba.
• Twardo stoisz przy Piotrze.
• Ojcze, jak to się potoczy ? – pytam jeszcze. 
• Nie martw się, ważne do Kogo należysz.

Wieczorem sprawdzam Ubrał się diabeł w ornat i udaje świętego.

Powiedzenie idealnie oddaje istotę manipulacji. Stosujemy je wobec osoby, która ma niecne, wrogie zamiary, ale nieudolnie usiłuje je maskować. Cytat jest jednym z najbardziej udanych frazeologizmów użytych przez Henryka Sienkiewicza w „Potopie„, gdzie autor włożył go w usta najdowcipniejszej postaci.

Onufry Zagłoba tymi słowami elegancko zdyskredytował zamierzenia króla szwedzkiego Karola Gustawa, który z pomocą swego wysłannika generała Jerzego Forgella, usiłował przekonać Jana Zamoyskiego nazwanego przez Sienkiewicza Sobiepanem, by wpuścił jego heretyckie wojsko do Zamościa.

„Forgell przygryzł wąsów, pomilczał trochę i wreszcie tak mówić począł:
— Największy to byłby dowód nieufności dla króla, gdybyś wasza książęca mość załogi jego do fortecy wpuścić nie raczył. Powiernikiem królewskim jestem, wiem jego najtajniejsze myśli, a oprócz tego mam rozkaz oświadczyć waszej dostojności i słowem w imieniu króla zaręczyć, że on ni państwa zamojskiego, ni tej twierdzy zajmować na stałe nie myśli. Ale gdy wojna w całym tym nieszczęsnym kraju rozgorzała na nowo, gdy bunt głowę podniósł, a Jan Kazimierz, niepomny na klęski, które na Rzeczpospolitą spaść mogą, swojej tylko dochodząc fortuny, znowu w granice powrócił i łącznie z pogany przeciw chrześcijańskim wojskom naszym występuje, postanowił niezwyciężony król i pan mój choćby do dzikich stepów tatarskich i tureckich go ścigać, w tym jedynie celu, aby spokój krajowi, panowanie sprawiedliwości i szczęście a wolność obywatelom tej prześwietnej Rzeczypospolitej przywrócić.
Starosta kałuski uderzył się ręką po kolanie, ale nie odrzekł ni słowa, jeno Zagłoba szepnął:
— Diabeł się w ornat ubrał i ogonem na mszę dzwoni”.

Pan Zamoyski pozostał niezłomny i w niezwykle uprzejmy, dyplomatyczny sposób odmówił prośbie szwedzkiego króla. http://www.edusens.pl/edusensownik/diabel-sie-w-ornat-ubral-i-ogonem-na-msze-dzwoni

Ciekawe, że to „Potop”. Oboje z „Potopem” mamy coś wspólnego.

-Wiesz co by było, gdyby miał ? – Piotr mnie klepie w ramię. 
-Sikorki by latały, wiesz o co chodzi … 
-……. – popłakałam się ze śmiechu. Ojciec jest niesamowicie dowcipny … Kiedyś przyrównał Piotra do Kmicica www.rozmowyzniebem.pl/wp/2017/02/15/nie-tylko-modlitwa-jest-wazna-ale-przyjmowanie-chrystusa-jest-wazne/ i teraz również nawiązał do „Potopu” i Kmicica. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/02/15/przyjdzie-napomnienie/ 

10. 07. 25 r. Szczecin.

Padło dzisiaj tylko jedno zdanie, ale jakie !

• Kreatura rośnie, jest coraz silniejsza.

Natychmiastowe skojarzenie ? Apokalipsa Jana. Ale czym lub kim jest ta kreatura ?

AI; Co oznacza słowo „kreatura”? Pochodzi od łacińskiego creatura — czyli „stworzenie”, „istota stworzona przez Boga”. Mamy cztery kreatury;

Wydaje się, że cztery wymienione kreatury, można połączyć w jedno.

04. 07. 25 r. Warszawa.

Cały weekend mieliśmy spędzić w Ustroniu, nie było nam to jednak dane. Od początku szło źle. Awaria drzwi, nieprzespana noc, drastyczna zmiana pogody, którą widać za oknem, a potem jeszcze rozczarowujące śniadanie. Szala goryczy przelała się jednak w momencie, gdy na głowę Piotra z sufitu zaczęła kapać woda. Duża sala jadalna, wybraliśmy daleki stolik i właśnie tam podczas picia kawy prosto na Piotra strużkiem polała się woda. Jakim cudem ?

Telefon ze Szczecina. Dowiadujemy się, że Krystyna trafiła do szpitala. Od jakiegoś czasu miała problemy z nogą po wprowadzeniu stentu. Dzisiaj ma gorączkę, mówi „od rzeczy’, nie kojarzy. Rodzina postanowiła zareagować i zawiozła ją ponownie do szpitala na kontrolne badania.

Piotr odłożył telefon na bok, spojrzeliśmy na siebie bez słów, spojrzeliśmy za okno, gdzie deszcz z nieba rozpadał się strumieniami, spojrzeliśmy na talerz z wodą leżący przed Piotrem …

• Jedziemy do Szczecina – powiedzieliśmy prawie jednocześnie.

Pakowałam się szybko bez żalu. Jadąc do Szczecina rozmawiamy tylko sporadycznie, Piotr jest skupiony na prowadzeniu. W połowie drogi trochę się rozluźnił, uspokoił …

• Ale Ojcze przyznasz, że Audi było fajne …. Tobie też się podobał – do mnie.
• Oooowszem …. Ojcze, może to nie o tego Fabrizo chodzi ? …. -…  i roześmialiśmy się oboje.
• Szef generalny Audi … No naprawdę … – kręci głową z niedowierzaniem.
• Ale możesz sobie kupić i pojedziesz do Kazimierza.
• … Rozumiem … – śmiech.

Nasza ostatnia swawola, czyli jazda do Kazimierza spowodowała, że nam się odechciało nawet o Kazimierzu rozmawiać.

• Dziękuję za Fabrizio – poważnieję.
• Może warto było nic nie mówić ? … Jest jeszcze drugie dno …

Nie spytałam o drugie dno i tak bym się nie dowiedziała.

• Jeśli chodzi o ciebie Mały, to defcon.
• …??? … Defcon ? – Piotr pyta niepewnie.

Fabrizio udowodnił, że Piotr naprawdę dobrze słyszy. Tak więc defcon też musi coś znaczyć. Dlatego od razu sprawdzam  … 

DEFCON (Defense Condition) to system kodów używany przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych do określania poziomu gotowości bojowej. System składa się z pięciu poziomów, od DEFCON 5 (najniższy) oznaczającego normalną gotowość w czasie pokoju, do DEFCON 1 (najwyższy) oznaczającego maksymalną gotowość bojową, gdy wojna jest nieunikniona. System DEFCON został opracowany przez Kolegium Połączonych Szefów Sztabów (JCS) oraz ujednolicone i określone dowództwa bojowe. W praktyce, DEFCON 5 oznacza normalną gotowość w czasie pokoju, DEFCON 3 może oznaczać podwyższoną gotowość, zwiększoną działalność wywiadowczą i wzmocnione środki bezpieczeństwa, a DEFCON 1 oznacza najwyższą gotowość bojową, gdy wojna jest nieunikniona Call of Duty Wiki.  Oprócz systemu DEFCON, istnieje również nazwa DEF CON, która odnosi się do dużej konferencji hakerskiej organizowanej w Las Vegas.

• Ojcze, a jaki poziom ? – pytam.
• Nie wiem … Zgadnij, zgaduj zgadula …

Sprawdzam i wydaje się, że poziom 3 pasuje najbardziej widząc słowo wywiadowcze.

• Zaskoczyło cię słowo ?
• No tak …
• Jak nudy, to nudy. Jak nie nudy, to nie nudy.
• Spróbuj odgadnąć, który to numer.
• Hmm … Moim zdaniem Piotr jest na poziomie 3, może między 3 lub 2. A Ty Ojcze jak uważasz ?
• Czy nie uważasz, że to pytanie jest blisko niesprawności umysłowej ?
• …….. – wybuchłam śmiechem.
• Czyli wakacje były w pigułce ?
• … Niestety – potwierdzam po chwili zastanowienia, że w pigułce znaczy tyle, co szalenie krótkie. 
• A może tak miało być, że w pigułce ?
• Ewidentnie tak miało być … A dlaczego tak ? – jestem ciekawa.
• Bo defcon. Defcon3 dotyczy Piotra, przybierze na sile.
• … ??? … Czyli jednak nr 3 ?
• Nie należy tego ignorować.
• To co mamy dalej robić ? – pytam bezradnie.
• Podróżować zgodnie z waszą wolą i obserwować.
• Defcon3 przybierze na sile.
• … Znowu mamy zagwozdkę – Piotr wzdycha.
• Ale nic nie przebije Fabrizio,… ostatnio – roześmiałam się, bo mówiąc otwarcie, to kapitalny pomysł wykorzystać akurat Fabrizio.
• Dobrze, że wróciliście.
• Czyli mieliśmy wrócić ? … Ojcze jesteś taki zagadkowy …
• A nie uważasz, że mężczyzna musi być zagadkowy ? Jest wtedy bardziej pociągający.
• Hmm …. Ciekawe dlaczego to jest takie ważne – pomyślałam.
• Nie pamiętam, kiedy o tej porze wróciliście z Warszawy.

Dojeżdżamy właśnie do Szczecina, jest prawie 16.00. Wyjechaliśmy z Ustronia około 8.30, decyzję podjęliśmy w ciągu 5 minut, spakowaliśmy się w 15 i jazda.

• Ciekawe dlaczego mieliśmy jechać – powtarzam pod nosem.
• Kiedy zaspokoję twoją ciekawość, pojawi się następna ciekawość.
• Oczywiście … – uśmiecham się szeroko.
• … Czyli paczuli jest poparty defcon3, czyli inwigilacja narastająca.
• Każda podróż coś ze sobą niesie, nie uważasz Aleksandra ?
• Oho ! Jak Aleksandra to już oficjalnie …. – pomyślałam.
• Ja nie dostrzegam większej inwigilacji.
• Zaskoczenie będzie wielkie.

Z autostrady jedziemy prosto do szpitala. Krystyna, moja córka, szwagierka czekają na korytarzu siedząc na krzesłach. Siedzą tak od rana. Wszystkie wyglądają na wykończone, ale Krystyna szczególnie zwraca na siebie uwagę, ponieważ jest blada jak śnieg. Po godzinie wzywają ją na badanie. Wkrótce okazuje się, że ma silne zapalenie lub skażenie wewnętrzne i CRP na poziomie 250, gdzie norma jest to 5. Musi zostać w szpitalu. Jesteśmy zmartwieni.

29. 06. 25 r. Warszawa.

Piotr mi się przygląda …

• Wyglądasz na zamożną kobietę … – ubrałam się elegancko, tylko tyle.
• Zobacz … Jak pozory mogą mylić …
• ……. – roześmiałam się głośno.
• Odejścia bywają bolesne, ale prawdziwi przyjaciele nigdy się nie rozstają …
• … ??? … – spoważniałam.
• Nawet, gdy ich dzieli odległość i czas.
• … Jakie piękne słowa … – pomyślałam.
• I dlaczego takie słowa ? – pomyślałam.

Piotr się zdenerwował, odwrócił głowę, oczy pełen łez …

• Nie bez powodu Ojciec to powiedział.
• A dlaczego ?
• …….. – Piotr wzrusza ramionami, wiadomo dlaczego.
• Nawet nie wiesz, jak szybko lekarstwo nadeszło.

Szybka zmiana tematu i potwierdzam. Imigranci=lekarstwo sprawdza się na moich oczach.

Rynek na Pogodnie w Szczecinie to miejsce wybitnie lewackie. Do tego stopnia, że moja córka kiedyś płacąc przy kasie została na głos wyśmiana, gdy sprzedawczyni zauważyła u niej w portfelu zdjęcie Maryi i Jezusa. No i teraz społeczność tego rynku ma problem; https://x.com/MurzynfrogXXX/status/1939081049625026793?s=19

• A pamiętasz, jak miałem wizję, że na naszej ulicy ludzie siedzą w domu, a po ulicy chodzą ciemnoskórzy ?
• Wooow … Zgadza się. To było z 2 lata temu, wtedy nikt ci nie uwierzył – sama jestem zaskoczona.

A opowiadał całej rodzinie mówiąc; zobaczycie, będą tu emigranci. Przestał szybko mówić, gdy wszyscy zaczęli pukać się w czoło, że chyba zwariował. Wtedy bowiem nic na to nie wskazywało, by mogliby się pojawić. Zwróciłam uwagę dzisiaj, iż to kolejne jego widzenie przyszłości, które się sprawdziło mniej więcej po 2 latach.

• I co dalej widzisz z nimi ?
• Hmm …. – zamyślił się.
• Mieszkający w Polsce cudzoziemcy zaczęli się nas bać. Wyzwiska i agresja to codzienność. Inny kolor skóry, akcent albo ubranie wystarczą, żeby narazić się na kłopoty.… – powiedział wolno.
• Hmm … Ciekawe co … – pomyślałam.
• … Wczoraj modliłem się dłużej i na koniec usłyszałem …
• Wreszcie.
• No widzisz ? A ty tak … – nie mam siły go strofować.
• Masz pozdrowienia, Ola.
• ……… – prostuję się słysząc inny ton Piotra.
• Za swoją niezłomność, wytrwałość, oddanie.
• Słowa te przekazał ci Jahwe.
• … ???!!! … – prostuję się bardziej, dreszcze po plecach.
• Bądź pozdrowiona.
• To, co Piotr powiedział odnośnie odległości i czasu, dotyczy nas.
• … ??? … – szukam w pamięci.
• Ani odległość, ani czas nie ma wpływu.
• … Jadwiga ….
• …  Ojcze, jaka tam Jadwiga … – machnęłam ręką zaskoczona.

Na spacerze.

• Ojcze, mogę spytać, czy Izraelici doszli aż do Japonii ? … Jak twierdzi jeden taki …
• Oni ledwo doszli z Egiptu do ziemi swojej …
• ……… – roześmiałam się głośno.
• … Ciągle mam w głowie, że jestem w wodzie z plecakiem i się rozglądam. W mętnej wodzie …
• Mętna woda, czyli nic nie widzisz, nic nie jest pewne, same brudy …

• Pomoc przyjdzie niespodziewanie jak Ramirez.
• … ??? ….
• Widzę ten film „Nieśmiertelny” – wyjaśnia. 
• Ramirez to nauczyciel … Muszę to zapisać, bo zapomnę – staję, wyciągam zeszyt, zapisuję.
• I dopisz paczuli.
• ……… – dopisałam.
• Gdy pojedziecie w góry, będą za wami tęsknić.

Wybieramy się do Ustronia na parę dni. Może to ostatni raz …

• Naprawimy, co zło zniszczy.
• Time is up.

Niesamowite słowa, znowu się zatrzymuję, zapisuję. Zaskakuje konkretyzm. Zło zniszczy – czas przyszły, czyli najgorsze, co uczyni, jeszcze przed nami.

• Gdy będziecie jechać, nie spieszcie się.
• Ooo, pamiętasz jak ostatnim razem, gdy tak Ojciec mówił, to kamień uderzył w szybę ?
• Tym razem nie o kamień chodzi … Ale mało to wariatów na drodze ?
• …… – śmiech, ale pomyślałam, że muszę to zapamiętać.

27. 06. 25 r. Warszawa.

Gdy podałam nr tablicy rejestracyjnej Skody, która ponoć nas śledzi od kilku miesięcy, zrobiłam to celowo. Chciałam zobaczyć, co się stanie. Rano dzisiaj jej nie było, wczoraj stała w innym miejscu i nie ruszyła za Piotrem. Zachowała się inaczej niż zwykle. I co to ma znaczyć ? Paczuli, czy nie paczuli ?

• Ojcze, to nie ta Skoda – Piotr chyba lekko rozczarowany.
• Też jestem zdziwiony.
• …….. – roześmiałam się serdecznie.
• Robiliśmy z siebie głupka tymi domysłami.
• Dajecie Mi wielką radość …
• … A jednak was podsłuchują.

Nie wiem, co o tym mamy myśleć. Dajemy sobie z tym spokój. Będzie Skoda rano, nie będzie, mamy to gdzieś.

• Wiesz, co mi pokazują od 3 dni ? Pamiętasz tą wizję z plecakiem ?
• ……… – patrzę na niego i patrzę …
• Wczoraj poprawiałam …
• Robiłaś erratę ….
• Taaak, poprawiałam dziennik i właśnie o niej czytałam …
• Żartujesz ? – zdziwiony.
• W każdym razie pokazują mi, na jakim etapie jestem teraz w życiu. Jestem sam z plecakiem w wodzie, rozglądam się dookoła i nie widzę już Ojca, ani lądu. Bardzo żałowałem, że nie dałem Ojcu plecaka. Głupi byłem jak but. Szkoda gadać …
• Fajna ta wizja … – przyznaję.
• Biegliśmy szybko obaj, Ojciec koło mnie, bardzo szybko, najpierw przez pola, potem lasy, aż dotarliśmy do wysokiego urwiska, które było na pół kilometra, stanęliśmy na chwilę i rzuciliśmy się do wody na główkę. Ojciec płynął strasznie szybko, ja ledwo nadążałem, wtedy Ojciec przystanął i chciał od mnie plecak, żebym mógł lepiej płynąć, ale nie dałem. Dam radę powiedziałem, to mi odpłynął. Wiesz, jak szybko ? Jak kurcze motorówka, ta szybko płynął … A potem pojawił się ląd, piękna plaża z pięknym piaskiem, kolumny … Fajne to było.
• Dlaczego biegliście ? Ktoś was gonił ?
• Nie. To jakby zawody.
• Dlaczego mi nie mówisz takich szczegółów, że przez polana i las, to musi mieć znaczenie. Przez polanę lepiej się biegnie niż prze las. Ty miałeś kilka wizji z lasem, las może znaczyć, że to czas trudności, niepewności, zagubienia …
• To jest moja droga przy Ojcu.
• Aaaa … Rozumiem.

28. 06. 25 r. Warszawa.

Sobota, po mszy, na kawie w Arkadii.

• Ojcze … Dobrze, że jesteś – wzdycham.
• Nie może być inaczej.
• Ale siebie zrobiłem w konia, Ojcze. Nie pomyślałam, że to Ty – Piotr rozgląda się dookoła czujnym wzrokiem.
• To ile mam podejmować prób, by ta skucha się udała ? …
• …. Celebrują te narkotyki, dają się ogłupić, łatwy dopust do kusego … – kusiciela.

Jestem zdziwiona, nagła zmiana tematu. Szybko sobie uświadamiam, że to odniesienie do ostatniej wiadomości, która mnie zdołowała. https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114881,32052601,szok-na-rosyjskim-lotnisku-rzucil-dzieckiem-o-ziemie-lekarze.html

• Pamiętasz tą kobietę, co stała przede mną na mszy ? Zobaczyłem nagle, jak się starzeje, kurczy w sobie, robi się cała siwa i zamyka oczy, umiera … Zabrało mi to wiele energii, aż zacząłem łapać powietrze …. Mam tak często … To część Ojca, która jest we mnie.
• To przywilej.
• Ale to naprawdę trudne …
• Nie jesteś tu od bezmyślnego picia kawy, do picia dopaminy.
• …. ??? …. Muszę to sprawdzić – pomyślałam oczywiście.
• … I to są te chwile.

Kawa zwiększa poziom dopaminy poprzez to, że zawarta w niej kofeina blokuje receptory adenozyny w mózgu, co prowadzi do wzrostu stężenia dopaminy i noradrenaliny.Ten mechanizm sprawia, że czujemy się bardziej pobudzeni, czujni, skoncentrowani i odczuwamy lepszy nastrój oraz większą motywację do działania.

Mało ludzi, początek wakacji,

• Wyspałaś się ?
• Nooo … – właściwie nie wiem, co powiedzieć. 
• Poniekąd tak.
• ……… – uśmiecham się, poniekąd.
• Słyszę Cadyk ... – Piotr robi wielkie oczy.

Sprawdzam;

Cadyk, cadik, sadyk (z hebr. צד=,sprawiedliwy) – charyzmatyczny przywódca jednej z form judaizmu – chasydyzmu,zwany także rebe(hebr. רבי) lub admor(hebr. אדמו״ר, akronim od nasz mistrz, nauczyciel i rabi)[

Określenie wzięło się z biblijnej Księgi Przysłów i legendy o Trzydziestu Sześciu Sprawiedliwych (cadyków), którzy swoimi cnotami mają podtrzymywać istnienie świata. Sprawiedliwi mieli ujawnić się w momencie, gdy świat będzie gotowy na zbawienie.

Uważa się, że każdy cadyk ma być mesjaszem dla jego chasydów, niektórzy uważali jednak, że w każdym pokoleniu tylko jeden cadyk jest tym „prawdziwym”.

Cadyk mesjaszem ? Teraz zrozumiałam, że Glazerson nie widzi w tablicach Mesjasza –  Jezusa, a Cadyka.

• O co chodzi z tym cadykiem ? – Piotr do mnie.
• Przyjdzie moment, że ktoś ci powie …
• Chodźcie chwilę, nakarmię was wiedzą …
• … ??? …
• Paczuli, pamiętaj.
• Piotr cadyk ? – pytam po namyśle.
• Oj Piotr … Będzie Piotr, Piotr cadyk bez dyskusji, bez gadania.
• A paczuli, no cóż … Paczuli, paczuli …
• Żeby był cadyk, jest paczuli …

A więc wszystko jasne. To Chasydzi wskażą na człowieka, który chodzi z Bogiem.