Tag: wiara

Daty wyznaczone.

24. 02. 19 r. Warszawa.

Kaczyński na konwencji wyborczej powiedział coś, na co zwróciłam uwagę szczególną.

  • Jeśli przegramy, będzie gorzej niż było.

https://www.wprost.pl/kraj/10193646/konwencja-pis-nowe-propozycje-w-tym-ogromna-zmiana-w-500.html

Przyznałam mu rację, bo przypomniałam sobie wizję Piotra.

Piotr wrócił z egzorcyzmów… 
- Podczas modlitwy znalazłem się w piekle. Nie wiem jakim cudem wsadziłem tam głowę i się rozglądałem, gdzie te cholerne gacki pouciekały. Dokopałem się do jaja znowu. Złapałem gacki, wsadziłem do tego jaja i ono napęczniało jak worek. Związałem na górze, a worek się stał cały pękaty. I wtedy usłyszałem… 
- Co będzie jak ciebie zabraknie i pęknie ? 
- Wybuchnie z wielką siłą ? 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/01/14/6735/

Gdy pęknie, zaczną działać ze zdwojoną siłą … Będzie gorzej niż było …

  • Coś mi się wydaje, że Kaczyńskim kieruje Ojciec – przyszło mi do głowy.
  • I tobą też.
  • O! Dziękuję.
  • Nie ma sprawy.
  • …….. – wybuchnęliśmy śmiechem.

Śmiejąc się przyszło mi do głowy jeszcze, że Ojciec kieruje przecież każdym, kto służy Mu w jakimś celu. A być może każdym bez wyjątku, niezależnie czy służy, czy nie służy.

Piotr ogląda przed nami jadący samochód, nowiuteńką Skodę.

  • Ładna, ale wolałbym Audi.
  • A Ja wolałbym, abyś nie wolał.
  • Chciałem jeszcze auto kupić.
  • Powiedz co jeszcze planujesz.
  • Na wartę muszę cię skierować.
  • A teraz nie jestem ?
  • Teraz ćwiczysz.
  • …….
  • Na pewno coś się ze mną stanie ! – panikuje.
  • To co z tobą będzie jak mi się coś stanie ?! – panikuje dalej. 
  • Czemu dajesz jej niepokój, skoro Ja to przygotowywałem ?
  • Bez względu na wszystko masz się nie bać – Ojciec mnie uspakaja.

Wieczorem.

Pokłóciliśmy się. Do tego stopnia, że nie chciało mi się rozmawiać z nikim. Piotr coś tam zagaduje i przełącza na film, którego tytułu nie znamy, ale sprawdzamy; „Zapowiedź”.

  • To zapowiedź, teraz już wiesz.
  • Daty wyznaczone.
  • ……. – nie ruszam się, nie wyciągam długopisu, nie notuję, choć wiem, że to odpowiedź na moje myśli.

Przygotowując tekst na blog zastanawiałam się nad zdaniem, które tam pisałam… Zastanawiałam się nad datą paruzji, a teraz Ojciec mówi daty wyznaczone. Ewidentnie wiedział nad czym rozmyślam. 

Daty powtórnego przyjścia Jezusa i zamykania „teatrzyku” oczywiście nigdy Ojciec nie zdradzi. Wydaje się jednak jasnym, iż mocno nas to zaskoczy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/25/jestes-kopia-mnie/
  • Ojciec cię pyta…
  • Czy to cię interesuje ?
  • ……. – dusza moja się cieszy, ale mózg nadal smętny.
  • Jest dla ciebie nagroda, że dobrze pracujesz.
  • ……. – wzruszam ramionami, ale w środku czuję radość.
  • A co chcesz wiedzieć ?
  • …….. – chciałam spytać „kiedy”, ale mówię.
  • Nie śmiem pytać …
  • Odpowiedź mistrza.
  • Mam dla ciebie zagadkę.
  • Jaki ptak śpiewa najgłośniej ?
  • ……. – oczy w słup, nie mam pojęcia.
  • Powiedz jej, który to ptak …
  • To jest wskazówka dla ciebie.

Sięgamy do internetu …

  • Śpiewak… Drozd… Robi wiosenny koncert… – Piotr czyta na głos.
  • Jutro się tym zajmę… – odparłam.
  • Nie lekceważ tego ptaszka.

25. 02. 19 r. Warszawa.

Wczoraj nie mogłam zasnąć, a dzisiaj wstałam już o 5 rano. Pojawiłam się na kawie obowiązkowo. Choć wczorajsza żałość trochę mi przeszła, to nadal nie chciało mi się odzywać.

  • Miałem wizję w nocy od 2 do 4 nad ranem. Jeździłem kabrioletem w ciemnym, wielkim pomieszczeniu i goniła mnie matka Anety. W końcu usłyszałem, że nie mogę wiecznie uciekać i kazali mi stanąć z nią twarzą w twarz. Zobaczyłem, że jej matka ma długie czarne włosy, tłuste, brudne, poplamione krwią, rozwichrzone, wyglądała jak wściekła czarownica. Darła się i przemieniała w demona.

Tak mnie zaskoczył tą informacją, że zapomniałam o jakiekolwiek kłótni. Nie sądziłam, że po tylu latach odezwie się stara historia. Osoba naprawdę niebezpieczna, uprawiająca czarną magię, prawdziwa czarownica, którą Piotr jako młody chłopak poznał 33 lat temu. Mieszkała zaledwie 200 metrów od jego domu, więc była to zapewne kwestia czasu, żeby się spotkali bliżej. Słyszałam o tej kobiecie zupełnie też przypadkowo. Ktoś u fryzjera opowiadał, że w pobliżu mieszka kobieta, która stawia karty i złorzeczy ludziom, dziwne rzeczy się u niej dzieją, talerze latają, ale wiele można załatwić … Już wtedy pomyślałam, czy to czasami właśnie nie ona.

  • Dzisiaj w kościele spytałem dlaczego ją widziałem i wtedy Ojciec powiedział do mnie …
  • Ma na imię Danuta, lecz nie wyrzucaj jej do piekła, lecz tam skąd przyszła.
  • Dziwne…. – pomyślałam. Miejsce „tam skąd przyszła” to coś innego niż piekło ?
  • No to mamy następny problem – wzdycham.
  • ……..
  • Ona już wie, że ty wiesz.
  • Modlitwami odsłoniłeś ją z ukrycia.
  • Hmm …
  • Jak wychodziłem dzisiaj rano z domu Homiel kazał mi się wrócić i wziąć ten wczorajszy różaniec.
  • Po co ?
  • Dla osłony, będzie cię atakować ze wszystkich sił.
  • No to mamy przechlapane – wzdycham znowu. Kolejna energia, z którą trzeba będzie walczyć .
  • Najważniejsze, że wiesz.
  • Przed tobą nowe zadanie, wyrzuć ją tam, skąd wyszła.
  • Ona już wie, ale nie rozumie kim jesteś.
  • To jest prawdziwe zło.
  • Myślisz, że ten różaniec jest ot tak sobie ?
  • To nie będzie zwykła bitwa.
  • Coś Piotrowi grozi ?
  • Nie pytaj co jemu grozi, lecz co jej grozi.
  • Jej grozi samozagłada.
  • Hmm… Ale co tak nagle po 33 latach ? – dziwię się.
  • Dla Piotra to ćwiczenie, szkolenie.
  • Czy ona może naprawdę zaszkodzić ?
  • Przy takiej ochronie ? Nie.
  • Chodzi o to, żeby on pracował i ćwiczył.
  • Szkoda, że mieszka tak blisko.
  • Szkoda i nie szkoda.
  • Wrogów trzeba trzymać blisko siebie. Przy jej możliwościach szybko poczuje.
  • Ta matka ma krew na włosach …
  • … Czyli tylu ludzi skrzywdziła ? A co to za różnica mówić; „iść tam skąd przyszły”, a iść do piekła ?
  • Bo nie jesteś sędzią …
  • Aaa… Mocne – kiwam głową ze zrozumieniem.

Sytuacja niezwykła. Pani Danuta ma córkę, którą wychowała na swoją modłę. Kiedyś zaplanowała sobie, że Piotr wejdzie do jej rodziny, ale Ojciec miał inne plany. Kilkanaście lat temu spotkali się na drodze przypadkowo raz jeszcze. Powiedziała;

  • Ja tobie nic nie mogę zrobić, ale masz jeszcze dzieci – i odwróciła się napięcie.

Zrozumieliśmy, że to przyczajony wróg, z którym lepiej nie zaczynać. Ale to było kilkanaście lat temu, na długo przed Homielem. A dzisiaj mam wrażenie, że Ojciec chce w końcu zrobić z tym porządek. Tak wyraźne wskazanie jak ktoś ma na imię „Ma na imię Danuta” zdarza się w naszych rozmowach chyba po raz pierwszy. A rzeczą wiadomą jest, że znając imię „prawdziwego zła” dużo łatwiej z nim walczyć. 

  • Nie lekceważ drozda śpiewaka, jego arię wiosenną, co on tam sobie śpiewa …
  • … Zapomniałam … – przyznaję.
  • A ty masz być silniejsza.
  • Ta chwila przemija, niedługo nowe zadanie was czeka.
  • Będziesz grała jedną z głównych ról.
  • ……. – ciężko mi się zrobiło.
  • Będziesz pisała, notowała, uczyła i grosza za to nie weźmiecie.
  • Ten czas się kończy, przygotuj się na nowe zadanie.
  • Wiesz o co gramy ?
  • O ludzkość – westchnęłam.
  • Jeśli gracz wie o co gramy i co jest w puli, to jest dobrze.

Dzisiaj pisałam na blogu ważne słowa i włosy mi dęba stają, kiedy sobie uzmysłowię jak bardzo są ważne. 

- Jeśli chcesz czasowniki wiedzy… 
- Jeśli stanie się niemiłosiernie bezpiecznie wiedz, że to jest ten czas. 
- I zobaczą to czego nie widzieli. 
- I poczują to, czego nie czuli. 
- Lecz niewielu to zrozumie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/25/jestes-kopia-mnie/

Wieczorem.

Zgodnie z poleceniem sprawdzam drozda.

Od wieków w Europie, śpiew drozda miał zwiastować deszcz. Uchodził również za przynoszącego długowieczność, gdyż jego spożycie miało przedłużać życie. Chrześcijanie w jego dźwiękach dopatrywali się śpiewu Rajskiego Ptaka, zwiastuna Dobrej Nowiny. https://ciekawe.org/2015/05/12/znaczenie-i-symbolika-ptakow-w-roznych-kulturach/

Głos podgatunku występującego na Hebrydach Zewnętrznych usłyszeć można głównie od lutego do czerwca, powszechniejszy podgatunek śpiewa od listopada do lipca. Z powodu masy gatunek wykonuje jeden z najgłośniejszych ptasich śpiewów[24][25].

Tylko samiec, drozd śpiewak budzi cały las i okolice z gałęzi korony drzew już o godzinie 3:00 i wyśpiewuje swoje trele przez blisko godzinę; http://dzienniklesny.pl/przyroda/muzyka-przyrody/

Przylatują na zimę do Izraela, jest ptakiem pospolity, wracają na wiosnę do Europy.                   https://www.israbirding.com/checklist/

O trzeciej w nocy zmartwychwstał Jezus. Drozd faktycznie zwiastuje Dobrą Nowinę.

  • Czy coś jeszcze mam odkryć w związku z drozdem ?
  • Cały świat.
  • … ???… – uśmiechnęłam się, ale i tak nie rozumiem.
  • Mały, czas na ciebie. Czas do pracy.

Piotr poszedł na egzorcyzmy. Po …

  • Czas na ciebie.
  • Długo jesteś poza Domem, czas do pracy.
  • Przed chwileczką robiłem egzorcyzmy.
  • Może czas zrobić więcej.
  • Czyli ?
  • Czyli nic nie wywnioskujesz.
  • Nooo… – nie wiedział co powiedzieć .
  • Ten ptak jest ważny. Ten drozd. 
  • Ale Ojcze, ja już wszystko co było do znalezienia, to znalazłam chyba – rozkładam bezradnie ręce.
  • I jakie wnioski ?
  • No… zwiastun dobrej …
  • Na wiosnę.
  • Wiosna za dwadzieścia parę dni… – patrzę bezradnie na Piotra. Nic nie rozumiem.

W TV trafiliśmy na końcówkę filmu „Łowca androidów II”. Uwielbiam pierwszą wersję i po-uwielbiałam drugą wersję.

  • Tak mogę umrzeć Ojcze… – powiedział Piotr.
  • Już ci więcej nie pozwolę.

Dopisane 18. 11. 2019 r.

  • Drozd. Na wiosnę – trudne są czasami przekazy Ojca, zdaję sobie sprawę. Wiele w nich symboliki, więc trochę wyjaśnię, ponieważ dzisiaj wiem już o co chodzi. Wiosna to symbol narodzin, odnowienie życia w naturze. Drozd to zwiastun nadchodzącej wiosny, czyli narodzin, czyli nadchodzącej Dobrej Nowiny … A czym jest Dobra Nowina ? „Kim” jest drozd …  

Biblia mówi: „A kiedy Jan został uwięziony, przybył Jezus do Galilei, gdzie głosił Dobrą Nowinę o Bogu, mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże. Nawróćcie się i uwierzcie w Ewangelię!”Mk 1,14-15 (BWP)

A wszystko to jest związane z dniami ostatecznymi Apokalipsy. Zwiastun Dobrej Nowiny zacznie się w Europie, jako i ten drozd, który wraca z Jerozolimy na wiosnę. 

Twoje miejsce już przygotowane.

23 .02. 19 r. Warszawa.

Piotr myśli o firmie, ja myślę o kodzie. Nadal jestem pod wrażeniem.

  • Ojcze, czy nadchodzi fala ? – … ledwo skończyłam pytanie zrozumiałam, że pytam bez sensu. Fala nadchodzi, jak i apokalipsa nadchodzi. Nie wiadomo kiedy będzie, ale się zbliża. To zbyt ogólne pytanie, więc odpowiedź mnie nie zdziwiła.
  • Oczywiście, od początku było wiadomo.

Pojechaliśmy na kawę …

  • Ktoś mi źle chyba życzy, bo widziałem lecące w moim kierunku noże. Albo to sam gacek, albo człowiek. Na szczęście to  widziałem i dlatego zbudowałem osłonę nad sobą … – Piotr wzdycha. 
  • Maryja dała mi zbroję, to się nie boję noży – wzruszył ramionami.
  • Ach ta Maryśka …
  • … Masz Ojcze humor dzisiaj – ucieszyliśmy się oboje.
  • …….
  • Księgowa mi wczoraj powiedziała …
  • Jak pan to robi, że pan widzi wszystko… ?
  • Hmm … Ty tak lepiej nie pokazuj co możesz – przyszło mi do głowy.
  • Widzisz, co masz widzieć …
  • Właśnie, widzisz tyle, na ile ci pozwalają.

Cieszyłam się z tej chwili, kiedy byliśmy w trójkę, ale jednocześnie rozmyślałam co może nadejść. Strach się bać.

  • Co się stanie… ? – Piotr pyta po raz setny.
  • Myślałaś, że ten ślub jest ot tak sobie ? Gamoniu ?
  • Dlaczego gamoniu ? – Piotr się obruszył.
  • Mówię ostatni raz gamoniu, bo potem już nie będę mógł tak mówić.
  • Jednym ruchem palca fontanna dobrobytu napłynie.
  • … Zobaczyłem ruch palca i fontannę, która wytrysnęła.
p.s. Piotr powiedział fontanna, ale chodzi o gejzer, wyszło to podczas niedawnej rozmowy. Gejzer jako symbol nagłości wydarzenia.
  • Dni przedwiosenne… Ciekawe o co chodzi… – myślę głośno.
  • To tata chce coś.
  • A Ola ?
  • To ciebie nie dotyczy.
  • Ty masz inną robotę – mówi Ojciec do mnie. 

Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Daliśmy cygance datek, uklękliśmy pod krzyżem. Wszystko bez słów. Piotr się rozpłakał. Nie pytałam, bo sam nie chciał mówić. Nawet w aucie długo nie chciał mówić.

  • To nie mów ! – byłam zła na niego.
  • Ojciec mi powiedział, że nie chce już słuchać moich pytań co ze mną będzie.
  • Twoje miejsce już przygotowane.
  • Ty córko to zrozumiesz.
  • Pamiętaj, że Mały to dobro ogólne.
  • Musisz to przyjąć.
  • A Ola jest dobrem ogólnym ?
  • Jest dobrem dobra ogólnego.
  • ?! Rozumiesz coś z tego ? – szepcze do mnie.
  • ……. – roześmiałam się. Rozumiem niewiele.

Dojechaliśmy do domu. Wysiadamy z samochodu i kierujemy się ku wejściu. Oboje zatrzymujemy się widząc to.

Lampa uliczna stojąca przed wejściem, która ma przymocowaną skrzynkę, a na skrzynce leży różaniec.

  • Widzisz ? – pytam.
  • Chyba ktoś zgubił.

Zapewne tak, ale po doświadczeniu z krzyżem w klasztorze w Kazimierzu Dolnym nie byłam pewna, czy nie zgubił celowo. Gapimy się na niego przez jakiś czas i postanowiliśmy iść jednak dalej. W połowie drogi…

  • To nie przypadek. Ojciec kazał mi wrócić.
  • To Ja go tam położyłem.

Dwa tygodnie temu pisałam; 

- Pan Bóg powiedział, że muszę zrobić następny krok, że muszę odprawiać różaniec… A wiesz ile to będzie trwało ?!!!! 
- …….. – zaczęłam się śmiać, bo miał taką minę, jakby szedł na rwanie zęba bez znieczulenia. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/11/jesli-chcesz-zrozumiec-wszystko-musisz-zrozumiec-siebie/

Pisząc zastanawiałam się, kiedy Piotr zacznie w końcu odmawiać różaniec. No i proszę… Nie tylko mu „podrzucili” różaniec, to jeszcze jego krótszą wersję, aby znalazł czas choć na tyle.

  • Ojciec kazał mi nosić ten różaniec w marynarce i modlić się w każdej wolnej chwili.
  • ……. – roześmiałam się, bo już to widzę ! On nigdy nie ma czasu.
  • To nie jest powód twój do śmiechu, a do radości.

Dopisane 16. 11. 2019 r.

  • I to jest prawdziwe „Resurrection”.

Najnowsze dane dotyczące filmu; zdjęcia rozpoczynają się w przyszłym roku, premiera 2021. Z tego wynika, że nasze „resurrection” będzie przed filmem, co by się zgadzało z dalszymi badaniami nad kodem Biblii. 

  • Ty córko to zrozumiesz. Pamiętaj, że Mały to dobro ogólne. Musisz to przyjąć.

Rozumiem dzisiaj. Postaram się wkrótce to wyjaśnić.

Antychryst już jest.

22. 03. 19 r. Warszawa.

Odkąd natrafiłam na rabina Kaduriego i jego wizję dotyczącą Mesjasza zupełnie inaczej spojrzałam na Judaizm. Człowiek raptem sobie uświadamia, że właściwie cała Biblia opiera się na hebrajskich prorokach, więc błędem byłoby odrzucać to bardzo ważne źródło wiedzy jakim jest Judaizm. Jeśli Chrystus był Hebrajczykiem to logiczne jest, że o nadejściu Mesjasza Hebrajczycy powinni wiedzieć najwięcej. Nawet teraz, a może zwłaszcza teraz.

Szukając wczoraj na YouTubie dodatkowych informacji o Kadurim kątem oka po prawej stronie, w innych propozycjach filmów zwróciłam uwagę na hasło „messiah”. I tak natrafiłam na rabina Glazersona, który okazał się najbardziej znanym badaczem kodu Biblii. https://www.youtube.com/watch?v=FHLU5Q684Bs Niewiele zrozumiałam z tego co mówił, a mówił o nadejściu w tym roku Mesjasza. Mój wzrok przyciągnęło jeszcze coś innego. Słowo „The Angel”.

Kod Biblii to ciekawe odkrycie, ale mówiąc szczerze nie byłam do końca przekonana, ponieważ w Biblii dzięki kodowi zazwyczaj odkrywano informacje po fakcie, po jakimś wydarzeniu, a nie przed. Wiele więc jest okazji do manipulacji. Jednak przypomniałam sobie pewną naszą rozmowę. 

- Wielka tajemnica jest przekazana i zawarta w Torze, znają ją nieliczni. 
- Zamknięcie tego wszechświata. 
- Jej obecność i jej czas się wyczerpie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/30/tajemnica-tory/

I teraz patrząc na analizę Glazersona muszę uderzyć się w pierś. Myliłam się.

  • Ojcze, czy ten rabin i jego odkrycie… To ważne ? – pytam niepewnie.
  • Czy długo to szukałaś ?
  • Nie. „Przypadek” – wzdycham.
  • Łatwo to znalazłaś ? Co sobie pomyślałaś ?
  • … Złapałam się za głowę i pomyślałam, że to kurna niemożliwe … – … powiedziałam kompletnie szczerze i otwarcie po chwili wahania. Po co mam się kryć, kiedy i tak Ojciec widzi moje myśli.
  • Widziałaś prawdę. Masz wszystko w jednym.
  • Ale… Kurcze, tam jest wymieniony anioł … – robię kwadratowe oczy.
  • Ten, na przeciwko którego siedzisz, jest na tej kartce.
  • Oni to odkryli, ale ty to widzisz.
  • Musisz mieć dostęp do wszystkiego pisząc taką książkę.
  • Na końcu książki zrobisz pieczęć.
  • Powiem ci jaka to będzie pieczęć.
  • Wszystko co tam jest, to prawda.
  • ……. – ciarki mnie przeszły.

Gapię się na Piotra jak pije tą swoją kawę i oczom nie wierzę …

  • I znowu kawę wypiliśmy i znowu coś napisałaś i znowu dzień przeszedł, ale ciąża idzie do przodu i świadczy to o tym, że ten temat w końcu się skończy.
  • Ciąża… Hmm… Naprawdę łatwo znalazłam.
  • Dziwny zbieg okoliczności ?
  • Taaaa… Czy ta książka wyjdzie, gdy będziesz jeszcze tutaj ? – pytam Piotra.
  • To już techniczny szczegół.
  • Zaczarowana dorożka, zaczarowany dorożkarz, zaczarowane konie, wszystko zaczarowane …

Słowa z wiersza; http://wiersze.kobieta.pl/wiersz/konstanty-ildefons-galczynski/zaczarowana-dorozka-88  Przypominają mi ewidentnie niebiański ślub.

Wracałam do domu z duszą na ramieniu. My sobie tak często rozważamy, żartujemy, a teraz wydaje się, że to wszystko zaczyna być na „śmiertelnie” poważnie. Odkrycie Glazersona ścięło mnie z nóg, mogłabym powiedzieć, że nawet dosłownie. Zadzwonił Piotr.

  • Rozmawiałem z Ojcem teraz. Powiedział…
  • Nie martw się o jabłonkę ( p.s. córkę) i Olę, bo to Ja przygotowałem dla nich miejsce.
  • Nie będą skazane na czyjąś wolę tak albo nie.
  • W tym roku sąd się zamknie.

Wieczorem.

Siedzę i myślę nad tym wszystkim…

  • Ojcze jesteś…. – i westchnęłam.
  • Chcesz powiedzieć, że brak ci słów ?
  • Tak.
  • Rozumiem.
  • ……. – roześmiałam się.
  • Jak spędziłaś dzień ?
  • Naukowo – … ponieważ dużo czasu spędziłam na czytaniu o kodzie.
  • Ale bez mężusia ! – Piotr się włącza.
  • Nie sama.
  • Jak kto ?
  • Myślisz, że jak ciebie nie ma, to jest sama ?

Piotr zamilkł. Na chwilę.

  • Dzisiaj się dowiedziałem, że Janusz zmarł na zawał.

Janusz to nasz „dodatkowy” prawnik na zlecenie, który zajmował się tylko ściąganiem należności i robił to w sposób niezwykły. Zawsze mu się udawało. Był od przypadków beznadziejnych, pomagał nie tylko nam, ale wielu ludziom, także tym, których na jego usługę stać nie było.

  • Hmm… Szkoda go, przydałby się jeszcze – kiwam głową.
  • Ojciec powiedział, że już nie będzie mi potrzebny. A dlaczego go wziął ?
  • Chcesz Mi coś zarzucić ?
  • Nieeee … Z Ojcem lepiej na ten temat nie dyskutować – Piotr przestraszony szepcze do mnie.
  • A można by tak pohandlować z Ojcem o czyjeś życie ? – też szepczę.
  • Spróbuj – … i powiedział to takim tonem …
  • Lepiej nie… – Piotr szybko się wycofał.

Stanowczość Ojca w pewnych kwestiach jest nie do negocjacji. Teraz zastanawiam się, czy cokolwiek jest do negocjacji…

  • Ojcze, według tego rabina wraz z Mesjaszem ma być też Antychryst.
  • Antychryst już jest.
  • ?!? …. – chciałam oczywiście pytać dalej, ale Piotr machnął ręką, abym się nie odzywała. 
  • Mówię do Ojca; co mam robić dalej ?
  • Czekaj.
  • Muszę coś przecież robić.
  • Rób i czekaj.
  • Dalej poprowadzę cię Ja.
  • Poczuj, że jesteś na jachcie.
  • To Ja będę dmuchał, kiedy masz przypłynąć do portu.
  • A na razie żyj prozą.
  • Ojcze, widziałem jak świat tworzyłeś, fajne to było.
  • Nie mów, że chcesz spróbować.
  • Nie, nie chcę, wolę sprzątać schody u Ciebie.
  • Nie taką rolę ci przeznaczyłem.
  • A jaką ?
  • Zobaczysz, schody są posprzątane.
  • Potrzebuję cię tu, gdzie cię potrzebuję.
  • …….
  • Czy te święta będą normalne ? – pytam mając na myśli, czy będziemy w komplecie.
  • Nie ciągnij Mnie za język, bo i tak już jest dwumetrowy.
  • …….. – roześmiałam się znowu, właśnie to sobie wyobraziłam. 

Oglądamy w TV informacje o rozwijającym się konflikcie na linii Polska – Izrael. Zaczyna mnie to interesować coraz bardziej. https://wiadomosci.wp.pl/historyczny-kryzys-w-relacjach-polska-izrael-w-5-punktach-wyjasniamy-spor-6214555669530753a

  • Co to będzie dalej ?
  • To się wszystko odwróci.
  • Ci co krzyczą, będą zabiegać.
  • Daj czas.

Piotr poszedł się pomodlić. Wrócił zanim zaczął …

  • Homiel kazał ci przekazać …
  • Powiedz jej, że rabin to świetny trop.
  • Jeszcze trochę będziesz tropić, a potem wszystko będzie podane.
  • Przekaż jej, że ją pozdrawiam.
  • Będzie wiedziała o co chodzi.
  • ……. – uśmiecham się.
  • A słowo Homiel jest mocno nadużywane.
  • ……. – patrzę na Piotra z politowaniem.
  • Cały czas z Ojcem rozmawiasz, nie z Homielem.

Będzie wiedziała o co chodzi. Oglądając Glazersona nie byłam pewna, czy w ogóle o tym pisać i wtedy rozbrzmiało uderzenie za moimi plecami tak mocne, że aż podskoczyłam. Po minucie znowu nie byłam pewna, czy to od Ojca, czy może przypadek … Teraz już wiem. 

Dopisane 14. 11. 2019 r.

  • Powiedz jej, że rabin to świetny trop.

Rzeczywiście świetny. Sukcesywnie śledzę jego odkrycia i będę o tym tu też pisać, one będą się pokrywać z naszymi doświadczeniami i słowami Ojca. A tymczasem … 

Nadzieja na Nowy Świat.

19. 02. 19 r. Warszawa.

Boli mnie głowa, ale na kawie jestem obowiązkowo. Rozmawiamy o dzisiejszym świecie.

  • Czy naprawdę ten świat upada ?
  • Gdybym ci pokazał, nie uniósł byś tego.
  • Tak czynią względem siebie.
  • ……. – Piotr zapatrzył się przed siebie.
  • Zabijają się, kłamią, oszukują, zabijają małe dzieci dla narządów… Pokazał mi teraz Ojciec.
  • Twoja głowa by tego nie wytrzymała, a Ja muszę na to patrzeć.
  • Ale jest jakaś nadzieja ? – pytam.
  • Ja ją widzę, ty nie widzisz.
  • ……. – zamyśliłam się.
  • Ja jej faktycznie nie widzę, człowiek się nie zmieni.
  • Która część „Pasji” ci się podoba najbardziej ?
  • …….. – pytanie mnie zaskoczyło. Ale zaczęłam intensywnie myśleć, bo takich scen jest naprawdę sporo.
  • Znasz to na pamięć.
  • Aaaa … – teraz już wiedziałam.
  • Resurrection.

  • Nadzieja na Nowy Świat.
  • Czyli musimy to powtórzyć, ale inaczej.
  • …….
  • Ojciec mówi…
  • Już niedługo będziesz pracowała. 
  • Że będę ci dyktować jeszcze kilka miesięcy, tak to poczułem.
  • No co ty Ojcze ? Ja umrę ! – wyrwało mi się. Umrę nie dosłownie, ale w sobie. Bez Piotra, bez Ojca… to już nie ma sensu
  • Przecież mamy 2019, My teraz będziemy się nim cieszyć.
  • Bądź spokojna.
  • Pamiętasz jak miał zawał, a byłaś spokojna ?
  • Nie miał szansy przeżyć ani zęba, ani serca.
  • Miał odejść, a żyje, a ty byłaś spokojna.
  • To prawda. Czułam wszechogarniający mnie spokój, że wszystko będzie dobrze.
  • Czy Ja swoją pszczółkę miodną dam skrzywdzić ?
  • Dajesz miód.
  • ……. – płakać mi się chciało. Z bólu głowy i w ogóle. Niechybnie jakiś koniec nadchodzi.
  • Ojciec powiedział, że miałeś umrzeć… Czyli była jakaś alternatywa. Mogłeś nie przeżyć.
  • Tak naprawdę nie było.
  • Czy poszłabyś po dentystę, gdybyś wiedziała, że przeżyje ?
  • Przeżył, bo poszłaś.
  • To jest i / lub.
  • Ważne są emocje i decyzje.
  • …….
  • Ojciec wszystko widzi, zauważyłaś ?
  • Nie osłabiaj Mnie.
  • To tutaj jest film, miraż, przecież wiesz o tym.
  • Wiem, odkąd zobaczyłam okno w ścianie wszystko zrozumiałam – kiwam głową. Nigdy tego nie zapomnę.
  • A ty jesteś korepetytorem, a kim jest Piotr ?
  • Pomaga w korepetycjach.

Nie ma żadnych wątpliwości, że Piotr ma niesamowite doświadczenia. Jest ich tak wiele, że przestał się nad nimi zastanawiać, analizować. W przeciwieństwie do mnie. Niemal każde zdanie Ojca dzielę na części i analizuję i dostrzegam, jak wiele w nich informacji, mądrości, filozofii, wiedzy.

  • Wczoraj modlitwa była ciężka.
  • Ale skuteczna.
  • …….
  • Co to będzie … ? – Piotr się zamyślił.
  • Czas wypłynąć, twój marketing wypłynie.
  • Masz się nie gubić, wsłuchuj się w Ojca.
  • Chciałabyś słyszeć ?
  • Bardzo – przyznaję.
  • Więc tak się stanie.
  • Więc będziesz w siódmym niebie.
  • ……. – roześmiałam się. Przecież niedawno o tym pisałam. 
- Do którego nieba prowadzą wąskie drzwi ? 
- Do właściwego.
-  Czy ludzie mogą wejść do siódmego Nieba ? 
- Nie. 
- A dokąd mogą wejść ? 
- To zależy dokąd mają bilety. 
Roześmiałam się oczywiście, ponieważ najwidoczniej zdradzić Ojciec tego nie chce. Ważne, że jest więcej niż jeden poziom Nieba. Skąd w ludowych powiedzeniach pojawiło się i takie…. Czuję się jak w siódmym niebie ? http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/07/niebo-to-przystanek/
  • Czy będzie tak, że Piotr i ja będziemy razem słyszeć i rozmawiać z Tobą ?
  • Ty i Ja, Piotr już nie.
  • To dlatego ty na tym wozie w ogóle nie zwracałaś na mnie uwagi … ! – krzyknął Piotr zdenerwowany. Ma pretensje o to, co jeszcze się nie spełniło. Przecież to śmieszne …
- Pan Bóg szykuje cię na rozmowy. 
- Ty Mnie zrozumiesz. 
- Najłatwiejsze zostawiłem sobie na koniec. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/19/nie-tacy-nosili-pasy-a-teraz-sa-smetni-na-dole/

Wieczorem.

Oglądamy pogarszającą się sytuację między Polską a Izraelem. http://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2019-02-20/mosbacher-katz-powinien-przeprosic-za-swoje-slowa/?ref=slider

  • Co dalej Ojcze ? – pytam.
  • Daj sobie czas, dziecko.

Tak czułam od początku. Nic nie dzieje się bez powodu.

Dopisane 10. 11. 2019 r.

Pada ostatnio wiele pytań dotyczących antychrysta, więc zebrałam kilka zdań z naszych rozmów, które o antychryście mówią.

Ale najpierw co znaczy antychryst; Antychryst (gr. antichristos) – przeciwnik, oponent Chrystusa (anti – przeciw, zamiast; christos – pomazaniec); duch będący zaprzeczeniem Chrystusa, jego antytezą. (wiki). 

Napoleon i Hitler. 
- Jeden i drugi był Antychrystem 
- Czy to się powtórzy ? Czy będzie kolejny Antychryst ? 
− To wie tylko Bóg Ojciec. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/10/nie-oceniaj-wzrokiem-oceniaj-sercem/ 
- Ponoć narodził się antychryst, tak ludzie piszą w internecie… coś Homiel o tym wie ? 
- Czy wyczerpała się ilość antychrystów w historii ? 
- Nigdy się nie wyczerpie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/09/20/jest-granica-bog-przywola-swoje-dzieci-do-porzadku-i-bedzie-to-skuteczne/ 
- Czy mamy na świecie antychrysta ? 
- Wcale nie musisz wiedzieć. 
- Przypiszesz to komuś, kim nie jest. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/09/24/czy-buddysta-zrozumie-chrzescijanskiego-ojca/ 
- Kim dla nich jest Putin? Na pewno nie jest Antychrystem. 
- Jest on narzędziem.
Piotr ciągle pyta o II falę i wcale się nie dziwię, gdyż sama jestem ciekawa. Jednak każda odpowiedź Homiela zamiast zbliżać nas do celu, to raczej oddala. Im więcej mówi, tym mniej rozumiemy. 
- Będzie niczym w porównaniu z tym, co nadchodzi. Wszystko przestanie mieć znaczenie. 
- Jak to się potoczy? – Piotr nie daje za wygraną. 
- Szybko. 
- …… Wiesz co ostatnio widzę? Franciszek jest atakowany przez 4 swoich. Widzę Franciszka w środku kwadratu, a z każdego końca idą na niego pioruny… Słyszę lewacy… (!)
- To jest Antychryst. Zero zasad, wolność… Leżysko diabła. 
- Pokazał mi to leżysko, wijące się ciała ludzkie, ściśnięte, obleśne, wijące się między sobą… A wygrają ci… lewacy? 
- To nie jest przedmiotem tej rozmowy. On potrzebuje wsparcia. 
- Pokazał mi jak rozrywa rodzinę… W rodzinie rodzą się pierwsze zasady moralne. To ma sens – zdałam sobie sprawę, że to najprostsza droga do niszczenia. Uderzyć tam, gdzie kształtuje się moralny kręgosłup. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/02/18/to-jest-antychryst-zero-zasad-wolnosc-lezysko-diabla/
Lecz oto Henoch i Eliasz, pełni Ducha Bożego! Będą oni przemawiać z mocą Bożą i ludzie dobrej woli uwierzą w Boga i wiele dusz dozna wzmocnienia. Dzięki mocy Ducha Świętego dokonają oni wielkich rzeczy i potępią diaboliczne błędy Antychrysta! Biada mieszkańcom ziemi! 
Spojrzeliśmy na siebie nie wiedząc co z tą wiedzą zrobić. 
- No i co? Apokalipsa idzie? – spytałam niepewnie. 
- …… – Piotr wzruszył ramionami. Antychryst zostanie zdemaskowany ? Czy faktycznie ? 
- Teraz czyni dobro, lecz to zatruty owoc. 
- Czyli już jest? – spytałam zdziwiona. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/06/09/antychryst-teraz-czyni-dobro-lecz-to-zatruty-owoc/

Antychryst to antyteza Chrystusa. Ale co to znaczy ? Być antytezą Chrystusa to nie tylko bycie złym. Chrystus to zasady, prawa Ojca. A więc antyteza Chrystusa to także negacja zasad i praw Ojca.

Według słów Ojca antychryst może być zarówno człowiekiem (Napoleon, Hitler), ale może być też stylem życia, filozofią życia, „nowym dekalogiem”, jakim jest właśnie lewactwo, czyli życie bez zasad, bez Boga. Jedna i druga forma antychrysta ma ogromny wpływ na losy świata. Która jest groźniejsza ?

Informacja z wczoraj; Skandynawskie przedsiębiorstwo IKEA rozpoczęło swoją świąteczną kampanię wizerunkową, w której promuje nowe produkty. W materiałach promocyjnych oraz reklamach usunięto jednak zwrot „Boże Narodzenie”, który zastąpiono określeniem „zimowa impreza”.

Moja znajoma pracująca w koncernie Netto czytając o Ikei uzmysłowiła sobie ze zdziwieniem, że rok temu składano pracownikom życzenia właśnie z okazji przerwy zimowej. Nikt nawet nie wspomniał, że chodzi o Boże Narodzenie, jakby to było kompletnie nieistotne. Ponieważ to firma międzynarodowa, wielokulturowa widocznie doszli do wniosku, że w ramach pokojowego współżycia z wszystkimi, nikogo nie będą drażnić słowem „Bóg”.

Inny znajomy, mocno wierzący pan, trzymający różaniec ciągle przy sobie (nawet w garniturze) oznajmił mi niedawno, że głosował na „Wiosnę”. Do dzisiaj nie mogę wyjść ze zdumienia. Na pytanie „dlaczego?” wytłumaczył prosto…

  • Homoseksualiści to też ludzie, więc jeśli się kochają, to dlaczego nie mogą brać ślubu ?

Ideologia LGBT zdecydowanie jest wbrew Ojcu. Jednak wkrada się wszędzie i jest jak robak drążący umysł. Nawet zatwardziali wierzący tracą powoli poczucie granicy co jest dobre, a co złe. Znajomy przesłał mi zdjęcie z Wielkiej Brytanii. W rozmowach, które tutaj jeszcze nie padły mam zanotowane; LGBT to  jedna z form … antychrysta.

Wczoraj natrafiłam na artykuł; Historyk z Kanady specjalizujący się w zagadnieniu ruchu gender przyznał się do wieloletniego fałszowania wyników swoich badań. „Myliłem się. Albo, mówiąc dokładniej: częściowo miałem rację, a resztę wymyślałem wszystko od A do Z i NIE BYŁEM JEDYNY” – przekonuje Christopher Dummitt. http://www.pch24.pl/ekspert-gender-studies-przyznaje–ze-falszowal-badania–wierzyli-mi-bo-bylem-naukowcem,71909,i.html#ixzz64o8KXL6R

LGBT to jednak nie wszystko. Stojąc na światłach na jednym z krzyżowań Warszawy zapatrzyłam się na ludzi, którzy zgromadzili się po drugiej stronie ulicy. Było lato, więc wszyscy rozebrani, ale z daleka wydawali mi się jakoś wyjątkowo brudni. Mijając ich zrozumiałam dlaczego. Prawie wszyscy, kobiety i mężczyźni, byli utatuowani tak bardzo, że trudno było znaleźć na ich rękach, a nawet na szyi kawałek czystej, białej skóry. Przypomniałam sobie oczywiście Biblię. Kiedyś tatuowano niewolników. Teraz ludzie stają się niewolnikami na własne życzenie. A niewolnictwo w sensie „uzależnienie” to domena zła.

Jednak tatuowanie to nie jedyne współczesne niewolnictwo. Wszyscy zostaliśmy złapani w sieć. Już nie ma człowieka, którego nie można by odnaleźć. Wszyscy jesteśmy złapani, gdzieś zapisani, zakodowani w systemie. W bankach, w ZUS, w urzędzie skarbowym,  na Allegro, w internecie itd … Tak wygląda dzisiejszy świat. 

Franciszek ostatnio ma złą prasę, wielu nazywa go Antychrystem. Ale czy naprawdę odpowiada cechom antychrysta ? Proszę zwrócić uwagę na te słowa spisane dwa lata temu. 

- Widzę Franciszka w środku kwadratu, a z każdego końca idą na niego pioruny… Słyszę lewacy… 
- To jest Antychryst. Zero zasad, wolność… Leżysko diabła. 
- Pokazał mi to leżysko, wijące się ciała ludzkie, ściśnięte, obleśne, wijące się między sobą… - A wygrają ci… lewacy? 
- To nie jest przedmiotem tej rozmowy. On potrzebuje wsparcia. (!)

… i niedawny artykuł.

Opiniotwórczy jezuicki dwutygodnik, związany z Watykanem, opublikował pełen zapis rozmowy, jaka miała miejsce na początku września w Maputo podczas papieskiej podróży po Afryce.

– Ważne jest, by ludzie modlili się za papieża i za jego intencje. Papież jest kuszony, jest bardzo osaczony; tylko modlitwa jego ludu może go wyzwolić – mówił Franciszek.

Następnie dodał: „Gdy Kościół modli się za papieża, jest to łaska. Ja naprawdę stale odczuwam potrzebę proszenia o jałmużnę modlitwy”.

https://niezalezna.pl/289825-papiez-jestem-kuszony-i-bardzo-osaczony

Czy Franciszek to antychryst, czy tak naprawdę narzędzie Boga, które jest przez „Antychrysta” atakowane ? Moim zdaniem antychryst, o którym mowa w AJ i który według słów Ojca już jest, nie jest jedną osobą. Mogę się oczywiście mylić, ale ja go w jednym człowieku po prostu nie widzę.

Antychryst = Anty-dekalog. 

1 zdjęcie; Paragwaj 2015. 2 zdjęcie; Meksyk 2016.

A kto powiedział, że łatwo znaczy dobrze ?

18. 02. 19 r. Warszawa.

  • Miałem wizję dzisiaj o 5 nad ranem. Zobaczyłem w swoim pokoju dziewczynkę, była tylko w białych majtkach. Cała była bardzo biała, lat około 8, długie jasne włosy spięte w kitkę. Układała moje rzeczy w szafie. Wyciągała wszystko i układała na nowo. Mówię do niej…
  • A co ty tu robisz do cholery ?!
  • Przemeblowuję ci rzeczy.
  • A kto ci pozwolił ?!
  • Przecież ty mi pozwoliłeś ... i dalej wyciągała moje rzeczy.
  • Pozwoliłem ? To rób… i poszedłem się wykąpać pod prysznic, bo czułem, że mam to zrobić. Wróciłem do pokoju, a ona leżała na brzuchu, ręce pod brodą i czekała. Siadłem naprzeciwko i zaczęliśmy rozmawiać… Dziwne.

Na początku nie chciałam sobie tym zawracać głowy, ale kiedy w przeciągu godziny opowiedział mi to po raz trzeci, coś mnie tknęło.

  • Pozwoliłeś ? Hmm… To wczoraj ! Wczoraj wyraziłeś zgodę, pozwoliłeś na nałożenie pasa !
  • Tak myślisz ?
  • Spytaj Ojca. Czy ta wizja jest związana z tym co wczoraj się zdarzyło ?
  • Wszystko jest połączone.
  • A kim jest ta dziewczynka ?
  • Czy to ważne ? Pozytywna energia.
  • Jasne włosy, biała… Anioł jakiś ? Wiesz co znaczy przemeblować rzeczy ? Mówi się przemeblować swoje życie. Ona układała twoje rzeczy po swojemu. To znaczy, że … Niebo przejmuje twoje życie już całkowicie – w końcu doszło do mnie.
  • To życie się kończy.
  • To biznesowe ? – pytam mając na uwadze moją wizję z kapturem.
  • To powtarzalne. Rozumiesz ?
  • A więc twoje kawy, ta rutyna się kończy.
  • Przestanie Piotr chodzić do pracy ?
  • Przestanie.
  • No jak to ?!!! – Piotr się włącza.
  • Tak to.
  • Co będzie robił ? – drążę dalej.
  • Będzie.
  • Ja jestem, a on będzie.
  • ??? … – Piotr się zapatrzył.
  • Ten kraj pójdzie mocno do góry, że nikt mu nie dorówna.
  • To będzie szok.
  • Po co ci paszport amerykański, skoro masz polski i nic lepszego nie będzie ?

Wieczorem.

Dzisiaj pracowałam nad nowym tekstem do blogu. Pisząc płakałam ze śmiechu. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/19/nie-tacy-nosili-pasy-a-teraz-sa-smetni-na-dole/

Pokazałam go Piotrowi, żeby też się pośmiał.

  • Nie wiem, czy powinnaś publikować. Wychodzę tu na jakiegoś idiotę – zawahał się nagle.
  • Wcale nie. Tu między wami widać wielką więź i bliskość i to jest wspaniałe. Ale spytaj się Ojca na wszelki wypadek – sama już zwątpiłam.
  • Mogę to opublikować ?
  • „Jak nie, jak tak ?”
  • Ojciec odpowiada jak Ferdek Kiepski – Piotr się roześmiał szczęśliwy.

Oglądamy teleturniej „Jeden z dziesięciu”. Pada pytanie; jakie Kościoły są w Wielkiej Brytanii.

  • Jest ich kilka – kiwam głową.
  • Na cholerę im tyle ! – Piotr na to…
  • To twoja wina, zaczęło się od Lutra – uświadamiam go żartując.
  • Ty, ty… Buntowniku !
  • To żeś narobił … – robię mu wyrzuty.
  • Idź i zrób za to teraz porządne egzorcyzmy – śmieję się.

I poszedł, a gdy wrócił …

  • Boże… Jak ciężko się modliłem dzisiaj. Pan Bóg nie kazał przerywać, a nie miałem siły. Kazał mi ostatkiem siły modlitwę dociągnąć do końca. Rozbolał mnie brzuch, wszystko bolało, byle bym jej nie dokończył. Wizję miałem w trakcie modlitwy.
  • Jaką ?
  • Dzisiaj rozdzieliłem wilka od tego chłopca.
  • ? – pytam oczami, bo nie rozumiem.
  • Tego na muralu. W wizji oddzieliłem ich od siebie. Pan Bóg mi powiedział …
  • Kiedy widzą ciebie z krzyżem, wybierają piekło, niż bycie z tobą.
  • Tak mocno ich parzysz, Mały.
  • Uciekają do piekła.
  • Wolą piekło niż ciebie … tak powiedział. Oddzieliłem chłopca od wilka, rozerwałem ich i jak gackiem pieprznąłem, to biedny chłopiec nie wiedział gdzie ma iść.
- Widzisz to ? 
- Co ? 
- Człowieczy los. 
Wielokrotnie jechaliśmy ta trasą i mijaliśmy ten budynek, ale dopiero teraz przyjrzałam się obrazowi uważniej. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/09/27/spozywaj-codziennie-chleb-moj/
  • Sam wywołałeś ten mural ?
  • Przyszedł sam do mnie. Pokazano mi to dzisiaj, tak skuteczna była dzisiejsza modlitwa. Pokazali, że rozrywam im ręce. I wilk poleciał do piekła, a potem trzymając krzyż Ojciec mi to powiedział. Nie mogę dojść do siebie, straszną energię mnie kosztowało… – leżał na sofie blady jak ściana.

  • Nie mam siły do niczego, zrobiło mi się zimno, ręce mi zaczęły drżeć… Boże… Jaka ciężka modlitwa była dzisiaj. Nie zdajesz sobie sprawy co przeszedłem dzisiaj… Jak modlitwa była ciężka dzisiaj… – powtarzał w kółko.
  • A ty nie zdajesz sobie sprawy co zrobiłeś dzisiaj.
  • Oddzieliłeś wilka od dziecka, na rzeź szedł.
  • Ojcze, ale to było ciężkie dzisiaj …
  • ………
  • A kto powiedział, że łatwo znaczy dobrze ?
  • Boże, nie możesz mi tak mówić. To ja tak mówię.
  • Nie mówisz, powtarzasz Moje słowa.
  • To moje słowa – Piotr się upiera. Faktycznie to jego z wielu ulubionych „powiedzeń”.
  • Nie twoje, a Moje, a ty je powtarzasz.
  • Przez dziesiąte, czy setne usta.
  • …….
  • Napracowałeś się dzisiaj.
  • Naprawdę się dzisiaj napracowałem, Ojcze. Biały jestem ? – pyta mnie.
  • Nie…. – kłamię, bo jest bardzo biały. Nie chcę go dodatkowo przestraszyć, bo jeszcze pomyśli, że właśnie umiera.
  • Wykończony jestem, w trakcie modlitwy myślałem, że zemdleję.
  • Wiedz, że jest skuteczna.
  • ………
  • Ale przeszedłem dzisiaj… Takiej modlitwy nigdy nie miałem, strasznie osłabłem. Ojciec nie pozwolił mi przerywać. Strasznie boli teraz mnie głowa, brzuch, wszystko, strasznie dużo energii straciłem dzisiaj … Słyszałaś ? Wolą piekło niż mój krzyż, tak ich parzę… Tak mi powiedział Ojciec …
  • Wiesz dlaczego odejdziesz ?
  • Bo to jest twoim celem.
  • Masz wyczyścić ten świat.
  • Odejdziesz z twojej codzienności.
  • A myślałam, że umrzesz – wyrwało mi się z ulgą. Różne już myśli szalały w mojej głowie teraz.
  • Pan Bóg nie przewidział umierania dla mnie… – Piotr się zamyślił.
  • Wolę nic nie mówić, a może przewidział ? Ja już nic nie wiem. Ojcze, już niczego nie jestem pewny, powiem Ci szczerze. Tak robisz wszystko … – wzrusza ramionami.
  • Wiesz dlaczego tak robię ?
  • Żebyś był całkowicie zdany na Mnie.
  • Mnie zawierzył.
  • Co jak się okazuje jest wyższą szkołą z tobą.
  • Ojcze, ale muszę mieć więcej siły. 
  • Dzisiaj należą ci się lody, te czekoladowe.
  • Ale tam nieczynne – zwracam uwagę, bo zamknięto naszą lodziarnię, która fundowała tzw. prawdziwe lody.
  • Nie mówię, że pójdziesz zjeść, ale coś ci się należy.
  • …….
  • Muszę się położyć, wykończony jestem … Gacki wolały iść – powtarza jak mantrę.
  • Ale zaraz wrócą – trochę go otrzeźwiam.
  • Ale w bandażach.

Piotr zasnął na jakąś chwilę. Ta chwila niewiele mu dała, nadal był blady. Chciałam zadać jeszcze jedno pytanie, ale widząc jego „cierpienie” mocno się wahałam.

  • Ojciec mówi, że masz coś do mnie jeszcze …

Zadzwoniła do mnie stara znajoma, która stawiała kiedyś karty (także tarota), a teraz jest dość poważnie chora, prawie zniedołężniała. Prosiła mnie, abym się dowiedziała dlaczego to ją spotkało … Chciałam spytać, sama byłam ciekawa, ale szukałam okazji, więc kiedy Piotr dał Ojca przyzwolenie po prostu spytałam…

  • Takie jest wychodzenie ze złego nawyku.
  • Czyli tak boli wychodzenie od gacka ?
  • Wróżbiarstwo jest szkodliwe.

 

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Chcesz, czy nie chcesz pas jest twój.

14. 02. 19 r. Szczecin.

Jedziemy do Szczecina właściwie w ciszy. Niewiele się odzywamy, oboje jesteśmy zamyśleni.

  • Ale mi Jezus wczoraj powiedział… – Piotr nagle.
  • … Serce twoje jest Moje. 

Powtórzył Jezus teraz, a my zamilkliśmy znowu.

Tuż przed Szczecinem przypomniałam Piotrowi rozmowę o Mickiewiczu. Zachwyciła mnie forma tej rozmowy. Bezpośredniość między Piotrem a Ojcem jest niesamowita i ciągle robi na mnie ogromne wrażenie. 

- Mawiasz jak Mickiewicz urodzony w Nowogródku. 
- … Nowogródku ? Urodził się tam ? – pyta mnie Piotr szeptem. 
- Nie wiem. 
- Jesteś pewny, że w Nowogródku ? – Piotr pyta Ojca. 
- Ja tak, a ty ? 
- Ok, już nic nie mówię. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/13/przegrana-po-stokroc-uczy-bardziej/
  • Pomyśl, kto może tak rozmawiać ?
  • No właśnie, kto ? – nastawiam ucha.
  • Ktoś, kto jest bardzo blisko i darzą się wzajemnie nieograniczoną przyjaźnią i bliskością.
  • Dałeś Mi wielką radość.

17. 02. 19 r. Warszawa.

Wracamy do Warszawy. Znowu prawie całą drogę milczymy. Kiedy już dojeżdżamy…

  • To wszystko się kiedyś skończy, na pewno … – Piotr do siebie.
  • Póki Ja nie powiem, to nic nie jest pewne.
  • I tak też będzie z sądem.

Ucieszyłam się, że Ojciec się odezwał. Nasz prawnik zwrócił się dwa tygodnie temu do sądu z pytaniem co się dzieje i dostał właśnie w piątek odpowiedź. Nic się nie dzieje. Jakby wszyscy zapomnieli. Niewiarygodne. 

Wieczorem.

Oglądamy relację z pogrzebu byłego premiera Jana Olszewskiego. Opozycja jest krytykowana za brak udziału w pogrzebie, Wałęsa dostał po głowie od ludzi za swoje wpisy na Facebooku, a sondaże PIS rosną.

  • Takie rzeczy tylko pomagają PIS – owi – komentujemy między sobą.
  • Więc niech się dzieje.

Wzruszyłam się, że Ojciec znowu się odezwał.

  • Nie płacz, wszystko się wypełnia co zapisane.
  • A sąd ?
  • … Ojciec kiwnął palcem jakby zdecydował… – Piotr opisuje co widzi.
  • Będzie, kiedy Ja zdecyduję.
  • Inaczej nic nie miałoby sensu.

Oglądaliśmy fragment króla Artura, gdzie pada zdanie „miecz jest twój synu”.

Oglądałam ten film już kilkukrotnie, ale dopiero teraz słysząc miecz jest twój synu przeszły mnie ciarki.

  • To tak jak u ciebie. Ojciec powiedział pas jest twój.
  • Taaak,… Chcesz, czy nie chcesz pas jest twój – Piotr się zamyślił. Po chwili zaczął się macać wokół swojego pasa…
  • Ojciec powiedział mi znowu teraz …
  • Pas jest twój. Chcesz, czy nie chcesz.
  • Chcę … powiedziałem w myślach.
  • Więc przezwyciężyłeś samego siebie.
  • I wtedy poczułem jak mi ktoś pas zapina, złote litery się na nim rozświetliły… – Piotr się wzruszył.
  • Moje imiona były na złoto …

Wiedziałam, że to ważna chwila. 

- Gdy oglądałem ten film Ojciec mnie zapytał… 
- A czy ty przyjmujesz swój pas? 
- Przyjmuję – powiedziałem, a wtedy litery na pasie zaświeciły na różowo – niebiesko. 

Nie wiedziałam w pierwszej chwili o czym on mówi, a mówił o wizji. Kilka miesięcy temu zobaczył siebie wiszącego w powietrzu z rozpostartymi ramiona, jakby gdzieś w kosmosie, przestrzeni kosmicznej. Miał na sobie jasną szatę i szeroki pas. Biały pas z wytłoczonymi białymi napisami. Po środku widniało napisane wyraźnie jedno imię, na prawo od niego inne, na lewo jeszcze inne. Cały pas miał wytłoczone różne imiona. To centralne było najbardziej wyraźne i sprawiało wrażenie, że było najbardziej ważne. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/08/4216/

Dopisane 06. 11. 2019 r.

  • Pas jest twój. Chcesz, czy nie chcesz.

To zdanie padło trzy mniej więcej lata temu. Nie zapisałam go na blogu, ponieważ nie miałam odwagi. Ale muszę wyjaśnić teraz dlaczego takie słowa. Kiedy Piotrowi powiedziano kim jest naprawdę, nie chciał tego przyjąć do wiadomości i świadomości. Przez długi czas mówił nie zgadzam się, odrzucał od siebie, aż w końcu Ojciec powiedział;

  • Chcesz, czy nie chcesz pas jest twój.

Przed przeznaczeniem nie ma ucieczki.

Czas zakończyć ten etap.

13. 02. 19 r. Warszawa. Część II.

Wieczorem.

Jeszcze raz wczytałam się w słowa rabina i kiedy Piotr wrócił do domu i kiedy położyłam przed nim obiad, nie chciałam zwlekać z pytaniami.

  • Ten rabin powiedział, że Mesjasz już jest.
  • Czas zakończyć ten etap.
  • Homiel, przeeeestań ! – Piotrowi się wyrwało przeżuwając kawałek mięsa.
  • Tu tatuś.
  • ……… – Piotr zachłysnął się z wrażenia.
  • Kurde, spociłem się …
  • Masz nie ignorować tego co widziałeś w Niebie i tego kto to był.

Nie mieliśmy odwagi się odzywać. Na szczęście Beata zadzwoniła i pojawił się wkrótce inny temat do rozmowy.

  • Powiedziała mi, że Ojciec jej powiedział, że ja jestem …
  • Dobrem ogólnym i nikt nie może go zawłaszczyć.
  • Ciekawe …
  • Musiałem ci to powiedzieć, musiałem powiedzieć mojemu pisarzowi – Piotr się śmieje.
  • Twojemu ? Mojemu !
  • Jesteś tylko użyczona – … powiedział Ojciec do mnie.
  • Taaak ?
  • A nie tęsknisz do Mnie… ?
  • I nie powiem do kogo jeszcze ?
  • ……. – nic dodać, nic ująć. Ojciec powiedział dokładnie to, co skrzętnie ukrywałam w swoim sercu.

Piotr poszedł na egzorcyzmy. Wyjątkowo długo to trwało.

  • W trakcie modlitwy gwałtownie dziwnie się poczułem. Poczułem wewnętrznie dziwną bliskość,  żeby … Nie wiem … Jakieś dziwne połączenie poczułem, jakąś dziwną energię do modlitwy i do Ojca, do Chrystusa. I w tym momencie strumień światła z obrazu tu mi wszedł – … wskazał na serce.
  • Trwało to dwie minuty. Światło było białe, ale zamieniło mi serce na kolor różowo – czerwono – niebieski. Pan Bóg puścił mi do głowy Swojej energii, powiedział …
  • Mam was dwóch w jednym …

  • Co to się będzie działo ? Chrystus we mnie wszedł. Serce mi swoje dał – ze zdziwienia rozszerzył oczy do granic możliwości.
  • Co się będzie działo ze mną ? Wiesz jaką dostałem dawkę w serce ?! Chciałem się modlić i tak wizualizowałem Chrystusa, że w gackach popłoch był.
  • Tak ?
  • Człowieku ! Jak mi wyskakiwały jak na dłoni, to ja je tylko odpychałem. Popłoch ! Wyrzucałem ich jak chciałem dzisiaj.
  • Nie pozwolono ci przerwać modlitwy ?
  • Nie, mówię, że pójdę ci przekazać informacje …
  • Chcesz dać im oddychać ? Zrób swoje. 
- Wczoraj podczas modlitwy miałam dziwną sytuację. Mam pewien rytuał; modlę się przez pół godziny od 14.30 i kończę tuż po 15. Wczoraj w połowie modlitwy przysnęłam, nawet nie wiem kiedy. Obudził mnie bardzo wyraźny, głośny dźwięk bzyczącej muchy, a nie powinien. Kiedy się modlę zamykam okna, drzwi, chcę mieć absolutną ciszę. Mucha obudziła mnie dokładnie 5 minut przed 15.00 i już się nie pojawiła. Znowu była cisza. Dopuścili do tego. Homiel mówi… 
- Chcieliśmy ci pokazać co znaczy przerwać modlitwę, to tak jakby dać gackowi powietrze. 
- Hmm…. Mocne… – tego się nie spodziewałam i dziękuję Im za to. Myślałam, że moje modlitwy niewiele znaczą w porównaniu do modlitw Piotra, a tu jednak i ja jestem słuchana. To pocieszające.
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/09/bog-jest-jeden/
  • Czegoś takiego dawno nie przeżyłem. Patrzyłem na to i nie mogłem uwierzyć ! Z tego obrazu wyszło białe światło, ale mi zamieniało serce na dwukolorowe, stało się niebieskie i czerwone. Pół zostało czerwonego.
  • ……… – słucham uważnie i w takich chwilach żałuję tylko jednego. Że nie można tego nagrać.
  • Co to się będzie działo ?
  • Nie wiem – zamyśliłam się, a wtedy…
  • … Ciarki mnie przeszły…. – wzdrygnęłam się. Zrobiło mi się gwałtownie zimno, jakby przeszła przeze mnie zimna chmura.
  • Prawdę poczułaś.
  • Tak smakuje prawda.
  • Już wiesz, że to prawda jak to uderzenie – … które usłyszałam podczas czytania słów rabina o mesjaszu.
  • Czyli… rozumiem… W tobie jest po prostu Chrystus i Ojciec.
  • To piękne słowa, wszystko jest przepiękne, ale wyobrażasz sobie, żebym ja wypłynął gdzieś ?
  • Nie mam pojęcia.
  • Jak ta rzeka spod tego kamienia ? I się rozleje ? Tak jak z Noe ? Pamiętasz ?
  • A Ja ci mówię, że tak się stanie.
  • ……..
  • Ale mnie zmęczyła ta modlitwa… Była tak wspaniała, latałem i gacki tylko palcem pstryk ! robiłem… Ale Ojciec jest mądry …!
  • Z tego wynika, że twój mąż będzie coraz bardziej mądry.
  • …….. – uśmiecham się.
  • Już nie będzie się wygłupiał.
  • Nie będzie ci tego brakować ?
  • Będzie. Będę się niepokoić jak będziesz siedzieć cicho.
  • Już wiesz do jakiej wody wchodzi.
  • To prawda… – westchnęłam i przypomniałam sobie „poświęcona kapturowi”.
  • To woda nie do pływania, to woda święcona.
  • Ale zdanie … – Piotr kręci głową.
  • Bardzo zmęczyła mnie ta modlitwa, jestem teraz wyzuty z energii…
  • Widzę, masz oczy na spanie.
  • Ale byłem blisko… Mówię ci… Już teraz wiem dlaczego mnie woda oblewała z ciała Chrystusa, czyściła mnie. Miałem wizje z miesiąc temu jak stoję pod Jego krzyżem, a z Niego woda leci i mnie oblewa, cały brud ze mnie zszedł.
  • Dlaczego mi o tym nie mówiłeś ?
  • Mówiłem ci, tylko tego nie zapisałaś. Miesiąc temu oblewała mnie ta woda.

Zapadła cisza.

  • Jak to było ? Dobrem ogólnym... ? – Piotr zaczyna po długiej chwili.
  • „Dobro ogólne” … – kiwam głową.
  • Jak z tym możesz żyć, Ola ?
  • ……. – roześmiałam się.
  • Męża ci wędkują. Podkradają.
  • Chodzi Ojcu o konkretną osobę ? – pyta mnie Piotr.
  • Nie, o świat.
  • Na razie nic się nie dzieje – mówię przytomnie.
  • Ja to kontroluję.

Znowu zapadła cisza.

  • Jestem w tobie …
  • Chrystus mi tak teraz powiedział.
  • Z własnej woli, dla Naszego Ojca.
  • Ja przyjmuję komunię codziennie – Piotr się tłumaczy.
  • Powtarzam ci, z własnej woli.
  • Oddałem ci Siebie, Piotr.
  • Masz Mnie.
  • ……….
  • A co to znaczy ? – pytam.
  • Nie wiem. Pewnie się dowiemy…
  • ……..
  • A może tak przestać pisać na blogu i zniknąć ?
  • Zrób to – Piotr się cieszy. 
  • Nie jesteś w stanie.
  • Działa to na ciebie jak narkotyk.
  • Tak ? Nie mogłaby tego zostawić ? – Piotr się dziwi. 
  • Nie, to powołanie to jak narkotyk.
  • Nie zrezygnuje z tego, co teraz jest sensem jej życia.
  • Ma dwa sensy.
  • Pierwszy sens to jest pisanie.
  • Drugi sens, przypomnę, jesteś ty.
  • ……… – roześmiałam się.
  • Czasami tylko udaje, że jest odwrotnie.
  • Ojcze, no chyba jest odwrotnie, bo gdyby nie Piotruś to nie byłoby pisania.
  • Pozostałe rzeczy to tematy poboczne.

Dopisane 04. 11. 2019 r.

  • To powołanie to jak narkotyk.

Pomysł na pisanie w formie blogu przyszedł do mnie, wydawałoby się, znikąd. Jestem już pewna, że ten pomysł to pomysł oczywiście Ojca. Pamiętam ten moment, gdy mnie oświeciło. W głowie zobaczyłam słowo „blog”. Kompletnie nie miałam pojęcia jak do tego podejść, jak zacząć, ale krok po kroku i tu jesteśmy teraz. Zastanawiałam się dlaczego tak miało być i myślę, że też dlatego, aby dać kolejny dowód, że wszystko co tu jest pisane dzieje się naprawdę. Piszę prawie na bieżąco, z kilkumiesięcznym opóźnieniem i pisząc zapowiedź pewnych wydarzeń dzisiaj zawsze się obawiam, czy się sprawdzi wkrótce. 

Pięć lat temu zaczęłam pisać o NIP. W tym roku 31 października sąd w końcu wydał wyrok. Kiedy zaczęłam pisać o NIP nie miałam pojęcia jak to wszystko się skończy. Wygraliśmy, choć początkowo nawet nasz prawnik nie wierzył w zwycięstwo. Prawdopodobnie gdyby nie Ojciec w ogóle tej rozprawy by nie było, ponieważ poważnie zastanawialiśmy się nad ugodą. Wyrok sądu i cały przebieg procesu był zgodny z wizjami. Poświęcę temu więcej miejsca i czasu, aby pokazać jak wizje i słowa Ojca idealnie odzwierciedlały się w naszej, ziemskiej rzeczywistości.

NIP to jeden z wielu tematów, który się zrealizował według słów Ojca. Jeśli NIP się sprawdził, jakie są więc szanse, że nie sprawdzi się Fala ?

Od przypadków jestem Ja.

13. 02. 19 r. Warszawa. Część I.

Miałam migrenę, wzięłam tabletkę i jakoś poczłapałam z samego rana na kawę. Oczywiście rozmawialiśmy o rabinie.

  • To jest chyba niemożliwe …
  • Istotą sprawy jest to co mówicie.
  • Sprawy techniczne zostaw Mi.
  • … Ale jak to się stanie … ?! – Piotr prawie krzyknął.
  • Od przypadków jestem Ja.

Wiem już, że niczego się dzisiaj nie dowiemy. To słodka tajemnica Ojca.

  • Ojciec pokazał mi teraz jak zginąłem jako Deisenhofer. Walnęła w nasz samochód bomba, ten samochód był zakryty, czarny.
  • ……. – moje zdziwienie było bezgraniczne. Bo w takiej chwili ? Tak nagle ? 
Zaczęłam drążyć dalej. I znalazłam to; http://www.die-freiwilligen.pl/indeks-osobowosci/ss-oberf-hrer-eduard-deisenhofer 
Pod koniec stycznia 1945 roku natomiast wydano mu rozkaz udania się do Arnswalde (Choszczno) na Pomorzu Zachodnim w celu przejęcia dowodzenia nad złożoną z ochotników łotewskich, 15 Dywizją Grenadierów SS (1-wsza łotewska). W drogę na Pomorze wyruszył samochodem, ale w trakcie podróży jego wóz został zaatakowany przez sowiecki samolot szturmowy. W ataku zginęli wszyscy pasażerowie. Oprócz samego Deisenhofera zginął również jego kierowca i adiutant. Ponieważ do dnia dzisiejszego nie ma „namacalnych” dowodów jego śmierci, a jego szczątki nie zostały odnalezione jest on klasyfikowany jako zaginiony w akcji 26 stycznia 1945 roku, a nie poległy w walce. 
Www.rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/12/kosciol-jest-dla-wszystkich/
  • Byłeś esencją tego jak miałeś żyć.
  • Dlatego ty nie podlegasz sądowi ludzkiemu.
  • Zadziwiające… – pomyślałam.
  • Czy to jest taka reguła ? Wielu ludzi kończy w ten sposób, nagle wyparowuje, znika …
  • To nie jest reguła, to jest Piotr.
  • … Zobaczyłem teraz, że jak zginąłem pojawiła się kula, która zabrała moją duszę, a obok były dwie inne… Jak strażnicy … Niesamowite … Uwięzili mnie w tej kuli – zapatrzył się przed siebie.
  • Kule ? To może dlatego miałeś jako dziecko wizje z kulami … – przypomniałam sobie.
  • Taaaaak, bardzo się ich bałem …
W dzieciństwie przez wiele lat Piotra prześladowała pewna wizja. Z jego ciała wychodziły małe kule, które po chwili powiększały się do znacznej wielkości. Kiedy jedna znikała, wychodziła następna. Wizje zaczęły się w wieku 4 lat. Piotr bardzo się ich obawiał, często ten strach był tak wielki, że powodował wysoką gorączkę. Dzisiaj jest dojrzałym mężczyzna, a ciągle o tym pamięta. 
- Czyli odejdę szybko Homiel ? 
- Już się nacierpiałeś w odchodzeniu. 
- Będziecie do samego końca ? 
- Później też. 
- Czy kule przyjdą znowu ?
-  Kule to przeszłość. 
- Były przerażające. 
- Wiem. 
- Czym one były ? 
- Czymś, co byś w tym życiu nie chciał pamiętać. 
- Były moim więzieniem ? Czy trafię znowu do kul ? 
- Kule to mniej szkodliwa opcja od piekła. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/07/wypelnia-sie-proroctwo-to-co-zostalo-zapisane-sie-wypelni/
  • No właśnie … Gdzie jego dusza poszła ? Przecież był zły … ?
  • Do przechowalni.
  • A dlaczego kula ?
  • Żeby gacek jej nie dostał.
  • ……. – to już mistyka najwyższej próby i w jakimś sensie niebiańskie „sprawy techniczne” jak powiedział Ojciec.

Kule sprowokowały nas do wspomnień. Rozmawialiśmy o większości naszych mega-mistycznych doświadczeń, które do tej pory doznaliśmy. Trwało to długo, bo sporo było do wspominania. Piotr znowu opowiadał o Ojcu naśladując Ojca gesty, które dano mu było w wizjach i nie w wizjach zobaczyć. Pokazywał jak często się śmieje …

  • Mam wrażenie, że Ojciec jest bardzo szczęśliwy – słucham z zapartym tchem kolejny raz.
  • … Że dochodzimy do finału ?
  • Taaaa…
  • Mała, załatwimy ich wszystkich.
  • Obdarzę cię darem widzenia.
  • Będziesz widziała daleko przed innymi.
  • Dla ciebie nadchodzą żniwa intuicyjne. Za to, że boli – … za moje migreny.
  • ……..
  • Czy ty w ogóle zdajesz sobie sprawę co się dzieje ? – pytam Piotra, bo wydaje się dość obojętny na wszystko.
  • I pomyśleć, że jeszcze niedawno myśleliście tylko o golfie, gdzie jechać.
  • ……. – roześmiałam się.

Faktycznie, dekadę temu przeżywaliśmy fazę na granie w golfa. Długo nam to nie zajęło, ponieważ szybko stwierdziliśmy, że to nie „nasza bajka”.

  • Ojciec mówi …
  • Kiedyś będzie poszukiwana twoja książka, będzie jak amulet.
  • I to jest prawdziwe „Resurrection”.
  • Druga część „Pasji”.
  • ???!!!

Wyprostowałam się gwałtownie. W tych słowach odniosłam wrażenie, że film może nie powstać, albo powstać kiedyś. Wczoraj w internecie natrafiłam na zwiastun/plakat z informacją, że pod koniec roku zaczynają kręcić „Resurrection”, a premiera jest przewidywana na wiosnę przyszłego roku. Zaczynam mieć teraz wątpliwości, ale jedno jest też pewne. Ojciec to wiedział… oczywiście….

Ten plakat to inwencja twórcza nieznanego mi fana twórczości Gibsona.
  • To przypadek ?
  • Pokaż mi, w którym miejscu są u was przypadki, Siwa ...
  • Oooo… To nie było w porządku … – wyrwało mi się i automatycznie zaczęłam poprawiać włosy.

Piotr widząc jakiś czas temu kilka moich siwych włosów zaczął mnie ironicznie nazywać „Hej Siwa”. Oczywiście on traktuje to żartobliwie i ja traktuję żartobliwie. 

  • Żebyś wiedziała, że Piotr jest ode Mnie.
  • Cieszy mnie, że jestem z Ojca.
  • I to jest prawdziwa eureka.
  • ……..
  • Dlaczego rabin powiedział, że Mesjasz już jest ? Pomylił się przecież … – wracam do sedna.
  • Spokojnie, dojdziemy do wszystkiego.

Dopisane 02. 11. 2019 r.

„Resurrection” – nie ma szans na wiosnę 2020 roku. Z ostatnich doniesień realizacja została na razie wstrzymana. Pytam się dzisiaj, czy powstanie…

  • „Pasja” jest jedyna i ostateczna, więcej nie można przekazać.

Wygląda na to, że nawet gdyby film powstał nie będzie miał takiej magii, siły przekazu ani siły oddziaływania jak „Pasja”. Scenariusz ma się koncentrować na pobycie Jezusa w piekle, a przecież nic na ten temat nie wiemy. A więc bardzo łatwo o porażkę, kiedy do głosu dochodzi hollywoodzka fantazja. 

Chciałabym odnieść do części tego maila; skąd ona wie czego się do tej pory nauczyła.

Aż się wyprostowałam słysząc te słowa. Przypomniałam sobie bowiem zdanie Homiela sprzed wielu miesięcy, kiedy na pytanie, dlaczego człowiek nie pamięta swojej przeszłości powiedział po prostu… 
- Ale jego dusza pamięta. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/10/09/co-jest-lepsze-czy-czynic-dobrze-spontanicznie-czy-czynic-dobrze-swiadomie/
  • A dlaczego kula ?
  • Żeby gacek jej nie dostał.

Ciekawe, że ledwo poznałam Piotra ileś lat temu i na długo przed rozmowami z Ojcem, on niemal natychmiast mówił o tych kulach. Tkwiły w jego świadomości bardzo głęboko, a ja myślałam w duchu, że chłopak niezłą ma wyobraźnię. To jest idealny przykład co znaczy; Ale jego dusza pamięta.

Mam w swoich archiwach pewne zdjęcie, które teraz zastanawia. Wiele negatywnych opinii słychać na temat tzw. orbs, ale to zdjęcie naprawdę zastanawia. Chrzciny bliźniaków i dwie kule dokładnie nad nimi.

Zwiastowanie Pańskie.

10. 02. 19 r. Warszawa.

Miałam sen, który mnie zmęczył. Jechałam tramwajem do rodzinnego domu. Ciekawe, ale do osiemnastego roku życia dojeżdżałam do rodziców tylko tramwajem. W środku biegały dzieciaki w wieku 5 -7 lat. Wśród nich chłopczyk, blondynek, który zaczął się koło mnie kręcić. Gdy miałam już wychodzić ten chłopiec nagle znalazł się na moich rękach. Powiedział bardzo poważnym głosem i wzrokiem…

  • Nie taka już młoda, a taka ładna.
  • Dziwne… – pomyślałam.

Oddałam chłopca komuś, a sama wyszłam z tramwaju. Druga sekwencja wizji; siedzę już w mieszkaniu rodziców. Wchodzi kobieta surowa, na czarno ubrana, uczesana do tyłu. Robiła wrażenie starodawnej guwernantki. Mówię do niej.

  • Może pani już iść do domu, dam sobie radę.
  • Niech pani uważa – i palcem wskazuje na framugę okna pod sufitem.

A tam idzie pająk przypominający ptasznika, istna ohyda. Był wielkości dużej dłoni. Kobieta znika, a ja idę do drugiego pokoju, a tam widzę znowu na framudze okna coś pająkowatego, ale tak olbrzymiego jak blat okrągłego stołu. Był bez odwłoka, same odnóża, którymi powłóczył w stronę sufitu, nawet we śnie zebrało mi się na wymioty. Działając instynktownie udało mi się okno zatrzasnąć unieruchamiając to paskudztwo na amen. Obudziłam się gwałtownie, była 5 nad ranem. Ciesząc się, że to tylko sen już miałam usnąć, ale przypomniałam sobie Piotra i jego czarownicę z pająkami. A więc to gacek jest blisko, ale i Ojciec jest blisko, bo kilkuletni blondynek to przecież Ojciec.

Siedzimy na kawie zupełnie sami, zmęczeni oboje po nieprzespanej nocy.

  • Muszę ci powiedzieć, że jestem wykończony. Prowadzenie firmy, egzorcyzmy, gacki moje, gacki Beaty… Jestem wykończony.

… I wtedy odzywa się diabeł, mówi jak trzęsący się, syczący, zardzewiały stary dziad …

  • Zostawisz nam ją ???!!!
  • Nigdy ! – powiedział Piotr stanowczo i zdecydowanie.
  • … Muszę dzisiaj porządne egzorcyzmy zrobić … – powiedział z żalem.
  • Przydałyby się… – przypomniałam sobie moją wizję.
  • Jak wybrałeś, to nie narzekaj.

Zrobiło nam się jeszcze ciężej.

  • Ojcze, jestem już za słaby.
  • Czy mam ci ją zabrać ?
  • Nie zabieraj. Jak jest opieczętowana to niech już będzie. Ale jestem słaby …
  • Fala sama cię weźmie, ty tylko sobie siedź.
  • To co ? Koniec zabawy ?
  • Zabawa to się dopiero zacznie.
  • ……. – … włosy dęba stają. Coraz bardziej zdaję sobie sprawę, że to wszystko nadchodzi naprawdę.
  • Co znaczy ten krzyż wyrzucony na brzeg ? – https://fakty.interia.pl/swiat/news-usa-fale-wyrzucily-na-brzeg-ogromny-krzyz,nId,2825688

  • No pomyśl.
  • ……. – wczoraj pomyślałam, że to niezwykłe, ale rozum mi podpowiadał, że to może jednak nic wielkiego.
  • To co było ukryte, wypłynęło.
  • Przed II wojną światową też pokazał się krzyż. Na niebie.
  • ……. – nie powiem…. szczęka mi opadła. Strach obleciał, spociłam się…
  • A teraz co oznacza ?
  • Nie wypłynął sam z siebie.
  • A może to jednak przypadek ?
  • Nie ma przypadków.
  • Zarazem to dobry znak dla ludzi.
  • … Czy to znak nadchodzącej 6 pieczęci ?

Szósta pieczęć znamionuje kataklizm, a krzyż wyłonił się z morza. Może to zwiastun ? Zastanawiam się intensywnie, a w głowie widzę napis fala. Fala ! Fala to morze… Ojciec stale mówi o fali…

  • Zwiastowanie Pańskie.
  • … Czy to odpowiedź ? – myślę w duchu. 
  • Pamiętasz jak mi anioł powiedział 5 lat jeszcze będziecie się nim cieszyć ?
  • Było to roku pańskiego 2014.
  • Czy to nie jest zwiastowanie też ?
  • A teraz My będziemy się cieszyć. 
Pracuję przy swoim biurku, przewracam się i upadam na podłogę, mdleję. Schodzą z góry 4 białe postacie, biorą mojego ducha, którego zanoszą przed oblicze Boga i stawiają u Jego nóg. Widziałem palec, który zbliżał się do tego ducha. Widzę, że Bóg wstrzymuje się z dotknięciem mnie palcem. Cofam się i wracam do biura, widzę jak wielki anioł pojawia się w biurze i staje koło ciała, wyciąga rękę w stronę moich pracowników, którzy się zbiegli kiedy upadłem i pokazuje 5 palców. Mówi; 
- Pięć lat będziecie się nim jeszcze cieszyć, potem My będziemy się nim cieszyć. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/26/okaleczasz-siebie-okaleczasz-mnie/
  • Oznajmiły to i dzwony i pismo.
  • ……. – spisuję słowo w słowo, ale niewiele z tego rozumiem.
  • Płyń oznacza …
  • … Zobaczyłem jak wyskakuję z fali w kosmos …

  • Czy jak sfrunie z fali, to będziemy razem dalej ? – pytam.
  • Jak się mocno umalujesz, to może cię rozpozna.
  • …… – roześmiałam się. Ojciec zawsze ma ogromne poczucie humoru.

Poszliśmy do kościoła. Wahałam się, czy pójść do komunii. Piotr szturcha mnie w łokieć…

  • Masz iść, aby zmyć brud po tym śnie. Tak Ojciec powiedział teraz.
  • ?!

Poszłam pierwsza. Wychodząc z kościoła…

  • Widziałeś jak mało ludzi dawało pieniądze na tacę ? Kilku zaledwie… – zmartwiło mnie to, bo kościół prawie pełen.
  • Nie martw się.
  • Dasz Siebie – powiedział Ojciec do Piotra.

Dopisane 27. 10. 2019 r.

  • Zwiastowanie pańskie.

Zwiastowanie Pańskie ma tutaj szersze znaczenie, na którego wyjaśnienie za wcześnie. Zwiastowanie to także zapowiedź czegoś, według słownika biblijne wydarzenie zbawcze, które łączymy przede wszystkim z Maryją. Ale to już było … jak mówi Ojciec. 

Przy okazji znaków na Niebie pojawiło się coś naprawdę interesującego i mało znanego. Zdjęcie jest bardzo ciekawe, a historia jego powstania jest idealnym uzupełnieniem. 

www.facebook.com/photo.php?fbid=2484414678320159&set=ecnf.100002549535976&type=3&theater

Nie wymówisz imienia Ojca, które jest w innych światach.

08. 02. 19 r. Warszawa.

  • Dzisiaj znowu przypomnieli mi o Nike – Piotr wzrusza ramionami jednoznacznie dając do zrozumienia, że nie ma pojęcia dlaczego.
  • Była naga, miała miecz i głaskała się po brzuchu. Miała przepiękną skórę, aksamitną i opaloną… Piękna kobieta… – westchnął, a mi się śmiać zachciało, bo nie byłam pewna, czy mam być zazdrosna, czy też nie.
  • Może czas na USG i sprawdzić kogo ma urodzić … – żartuję.

  • Wiesz co słyszę … ?
  • Ta Viktoria jest zdrowa i przyniesie chwałę zwycięstwa.
  • Bo kogo mogę powinąć jak nie zwycięstwo ?
  • …… – zaskakująca odpowiedź, aż mnie cofnęło. A Piotr… jakby nie zauważył, że słyszy zupełnie kogoś nowego.
  • Bóg chce, żebym wrócił, abym był znowu. Bóg mnie kiedyś cenił i zawiodłem Go … – wzruszył się głęboko.
  • Ojcze, przepraszam Cię, że straciłem rozum i dziękuję za tą lekcję.

Siedzieliśmy w ciszy, rozglądałam się tylko ukradkiem, czy ktoś na nas patrzy. Tak często oboje płaczemy nad kawą, że chyba myślą w tej kawiarni, iż jakąś mordęgę przeżywamy, albo kawa fatalna… Jedno jest pewne, takiej drugiej pary tu nie ma…

  • Ojciec przypomniał mi scenę… Miałem sześć lat chyba, przechodziłem koło kościoła i nagle stanąłem, odwróciłem się w stronę budynku i powiedziałem na głos …
  • Wiem, że jestem Wam potrzebny…
  • Dzieciak sześcioletni i takie słowa ?! Pamiętam to do dzisiaj … Po co jestem Wam potrzebny, przecież tam tylu jest…
  • Czasami podczas podróży muszę się oprzeć o kogoś, ale chcę, aby ta laska była solidna.
  • Mocna.
  • Żaden kornik jej nie ruszy, będzie tak silna.
  • Chciałbym taki być.
  • I będziesz taki.
  • Obserwuję twoje postępy w nauce.
  • I co ?
  • Czasami ręce załamuję, a czasami dajesz Mi radość.
  • Trudno jest Ojcze, mam za dużo spraw na głowie.
  • Zawsze byłeś kimś.
  • Zawsze miałeś odpowiedzialność.
  • Na tym polega rozwój.

Wieczorem.

Zadzwoniła Beata.

  • Mam przekazać, że moja babka przed wojną widziała znak krzyża na niebie. Żyła na wsi.
  • Hmm… Przed wojną… ? – … dlaczego mamy to wiedzieć ?

09. 02. 19 r. Warszawa.

Bolała mnie głowa wyjątkowo dziwnie. Miałam i migrenę i ból zatokowy. Nie wiedziałam, gdzie mam głowę wsadzić, aby przestało. Dwie tabletki na migrenę i na zatoki trochę pomogły, ale tylko trochę. Na kawie ledwo siedziałam.

  • Ojciec nie jest stary, jest dojrzały, ale w Niebie też są starzy ludzie, widziałem.
  • No właśnie… Starcy są opisani w AJ.
  • Pewnie nie chce im się być młodymi, bo musieliby dużo robić…
  • Ty sobie tak żartujesz, a to ludzie.
  • Ludzie ? – podchwytuję tę nitkę wiedzy.
  • No chyba tak, jeśli są z tego świata.
  • To dawni prorocy ?
  • …….
  • Ojciec mówi, że zabierze mi świadomość…
  • Aby nie bolało.
  • …… – spojrzeliśmy na siebie. Mówi o naszym rozstaniu na koniec.

  • Ale… ale… Jak to zrobisz Ojcze ? – już dopytuję.
  • Mało główka boli ?
  • Aaaa…. – zrozumiałam w mig. Gdy zacznę dociekać na siłę rozboli znowu, a przed chwilą przestało. Poprosiłam o to Ojca i przestało. Cudownie.
  • Ty piłaś kawę, Ja nie.
  • Daj Mi dopić.
  • ………
  • Zbliżysz się do Mnie – Ojciec mówi do Piotra.
  • Pozwolę ci.
  • ……. – zatyka gardło.
  • No widzisz … ? Co byś wybrał… Ojca, czy mnie ? – pytam.
  • Ojca.
  • A widzisz. A ty robisz mi awantury, że na aucie nie będę na ciebie zwracać uwagę, bo będę tak oszołomiona.

Siedzieliśmy przez jakiś czas w ciszy, zamyśleni oboje.

  • Co u Ciebie poza tym Ojcze ? – pytam głupio.
  • A dobrze, dziękuję.
  • A co robi Jezus ? – śmieję się. 
  • Spaceruje.
  • Sam ?
  • Z dziećmi.
  • A jak Jezus miał na imię wcześniej, zanim stał się Jezusem ?
  • Nie wymówisz imienia Ojca, które jest w innych światach.
  • Jest tak skomplikowane.

Ale informacja! Jasne jest, że na pewno nie Michał, jak niektórzy twierdzą. Ale dlaczego pytając o Jezusa Ojciec mówi … Nie wymówisz imienia Ojca, które jest w innych światach … ?   

Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Jest cisza.

  • Pan Bóg mówi – Piotr się nachyla do mnie…
  • Bardzo was kocham.
  • My kochamy Cię bardziej.
  • To Ja kocham bardziej.
  • Nie licytujmy się. Zaklepane.
  • ……… – wybuchłam śmiechem. Zachowujemy się jak dzieci…

Wieczorem.

Piotr snuł plany biznesowe, oraz wydatki za czynsz, który płacimy kwartalnie.

  • Marzec…. czerwiec…
  • Nie rozpędzaj się.
  • Dlaczego ?
  • Choćby dlatego samego powodu, że auta nie kupisz.
  • Ale ja chcę.
  • Chcesz powiedzieć, że jesteś nieposłuszny ?
  • ……. – Piotr się żachnął, czym mnie lekko przeraził.
  • Z Ojcem rozmawiasz ! – przywróciłam go do porządku.
  • Ojcze, dlaczego mam się nie rozpędzać ?
  • Domyśl się.
  • Ale gdzieś trzeba przecież mieszkać… – wtrącam się.
  • Ty piszesz jedną książkę, a Ja drugą.
  • To co się stanie, zadziwi cię.

Dopisane 25. 10. 2019 r.

Mam przekazać, że moja babka przed wojną widziała znak krzyża na niebie. Żyła na wsi.

Nie trudno znaleźć potwierdzenie. 

31 maja, w Dzień Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, między godz. 20 a 21, na niebie pojawił się krucyfiks. Gdy słońce przechodziło przez jego środek, krzyż zaczął pulsować. Wokół niego pojawiła się jakby tęcza. Potem ramiona krzyża zaczęły płonąć i się strzępić. Trwało to około godziny – mówi ks. Ryszard Ostasz, proboszcz parafii w Gdeszynie. http://www.tygodnikzamojski.pl/artykul/22350/zagadkowy-plonacy-krzyz.html

Tuż przed wybuchem wojny dało wyczuć się wśród ludzi nerwową atmosferę. Na nastroje ludzi wpływały takie zdarzenia jak te, których byłam świadkiem. Pewnego sierpniowego poranka, a było to około 15 sierpnia 1939 r. mój tato jak zwykle wstawał do pracy tuż przed świtem, jednak tego dnia wrócił się do domu i zaczął gwałtowanie nas budzić, żądając od nas abyśmy pośpiesznie za nim wyszły przed dom. Gdy wyszliśmy na podwórko, po zachodniej stronie nieba ujrzeliśmy ogromny czerwony, a raczej ognisty krzyż. Był naturalnie proporcjonalny i wysoki na jedną trzecią nieba. Po obu jego stronach stały czerwone świece, na których palił się żółty ogień. Widok był tak wyraźny że nikt z nas trojga nie miał wątpliwości na co patrzymy. Wyglądało to tak jakby jakaś nadprzyrodzona siła próbowała uprzedzić nas przed tym co nadchodzi. Staliśmy tak w milczeniu, patrząc na to niespotykane zjawisko, aż w pewnym momencie błysnął pierwszy promień słońca i rozmył obraz. Tego dnia, to niezwykłe zjawisko było głównym tematem rozmów na naszej ulicy. Okazało się, że widzieli je wszyscy, którzy wstają rano do pracy. Nikt nie miał wątpliwości że znak na niebie zapowiada wojnę, nikt z nas nie dopuszczał do siebie myśli że dotychczasowe ciche i spokojne życie legnie w gruzach. Jak się potem okazało przepowiednia się spełniła. 1 września 1939 r. wybuchła wojna. Tuż po jej rozpoczęciu, tak samo o świcie obudził nas ojciec i zawołał przed dom. Na niebie ukazał się kolejny znak. Tym razem zobaczyliśmy wielką miotłę, kijem zwróconą ku ziemi. Znikła tak samo jak krzyż, gdy zabłysło słońce. Większość ludzi uznała ten drugi znak za zapowiedź wielkich zmian na świecie. Mówili że wojna zmiecie stary porządek. I tak się stało. Nawet mój dziecięcy świat stał się inny. Jako mała dziewczynka nie zdawałam sobie sprawy z tego co będzie. Pamiętam też jak na stole w kuchni leżała gazeta. Na jej pierwszej stronie czarnymi, grubymi literami na skos było napisane ­ WOJNA. Byłam ciekawa co oznacza to słowo, dziś już wiem. Tego napisu nie zapomnę nigdy. http://pamiec.org.pl/wspomnienia-teresy-zytowieckiej/#

Przedwczoraj mieliśmy rozmowę. Teraz fragment.

  • Nie pytajcie co się stanie, stanie się co jest zapisane.
  • A gdzie ? – pytam.
  • W księdze.
  • Ale której ?
  • Poszukaj, a znajdziesz.
  • … Zobaczyłem zorzę polarną…

A teraz słowa Maryi z Fatimy…

„Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Żeby je ratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli się zrobi to, co wam powiem, wielu przed piekłem zostanie uratowanych i nastanie pokój na świecie. Wojna zbliża się ku końcowi. Ale jeżeli ludzie nie przestaną obrażać Boga, to w czasie pontyfikatu Piusa Xl rozpocznie się druga wojna, gorsza. Kiedy pewnej nocy ujrzycie nieznane światło, wiedzcie, że jest to wielki znak od Boga, że zbliża się kara na świat za liczne jego zbrodnie, będzie wojna, głód, prześladowanie Kościoła i Ojca Świętego”.
„Z perspektywy roku 1917 znaki te może nie były aż tak wymowne, jednak z perspektywy minionych lat i doświadczeń stają się niezwykle znaczące. Czyż nie była tym właśnie zapowiedzianym znakiem zorza polarna, którą widziano w nocy 25 stycznia 1938 r. w całej Europie, także w Polsce? Stało się to rzeczywiście na progu II wojny światowej i do dziś nigdy więcej się nie powtórzyło coś podobnego. S. Łucja nie miała, co do tego wątpliwości. Zapowiedziana wojna rzeczywiście zaczęła ogarniać świat za pontyfikatu papieża, który przyjął zapowiedziane imię Pius XI.” http://www.sekretariatfatimski.pl/465-znak-zbliajcej-si-wojny

Zastanówmy się przez chwilę. Wiedząc, że ten świat jest animacją jak najprościej dać ludziom znak globalnie, że nadchodzą dla nich ważne chwile ? Dać znak, aby wielu zobaczyło naraz ? Właśnie na nieboskłonie. Właśnie na przykład takie, jakie można było zaobserwować gołym okiem w Fatimie. Tam nie było krzyża, a dziwnie zachowujące się słońce. Zachowujące się całkowicie wbrew logice i rozumowi. Niewielu już o tym pamięta, nie dyskutuje się o tym w mediach. Coraz częściej czytam za to, że mieliśmy do czynienia z manifestacją UFO, bo łatwiej uwierzyć w UFO niż uwierzyć w działanie Boga. Takie czasy… 

Znaki na niebie przewiduje Apokalipsa, ale one niekoniecznie muszą zwiastować nadchodzącą wojnę. 

15; 1 I ujrzałem na niebie znak inny - wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga.
Medjugorie i Rosja (albo wg innych źródeł Ukraina)

Obserwujmy niebo.