03. 08. 21 r. Warszawa.
Piotr wstał w kiepskim humorze. Na pytanie co się stało …
- Aaaa, bo Ojciec mi powiedział, że Łukasz od dawna z nimi współpracuje. Wszyscy mnie wykorzystali – powiedział z wielkim żalem.
- Już niedługo się uwolnisz od wszystkiego.
- Od rachunków, gacków, od świstu w uszach.
- No właśnie… Wczoraj podczas egzorcyzmów tak mi mocno zaczęło świstać w uszach, że nie wiedziałem gdzie głowę schować … Ojciec mi przypomniał tą wizję jak miał mnie na ręku i gdy dmuchnął, to wszystkie czarne plamy ze mnie zeszły.
- Zadzwoniła z rana Beata. Powiedziała… Ojciec kazał mi do pana zadzwonić. Nie wiem co pan zrobił wczoraj, ale przez chwilę poczułam się wolna.
- Hmm… A co zrobiłeś ?
- Wziąłem ją jak Pan Bóg wziął mnie. Położyłem ją sobie na ręku i dmuchnąłem. Oczywiście też modlitwy zrobiłem.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/06/21/moj-syn-jest-taki-jak-ja-tozsamy-ze-mna/
- Do końca roku będę walczył …
- Do końca roku ? – poczułam zdziwienie.
- To w tym roku nic się nie stanie, a przecież miały być to ostatnie święta w tym składzie – przypominam sobie.
- Tak szybko chcesz się go pozbyć ?
- Muszę ci zamówić więcej oleju – … do głowy.
- Wszystko co się stanie, stanie się niespodziewanie.
- Tak cię zaskoczę.
- To będzie wielka lekcja dla ludzi.
- Nie jego odejście.
04. 08. 21 r. Warszawa.
Piotr o 5 rano wyjechał w Polskę na spotkanie z nowym podwykonawcą. Jego wyjazd wcale nie był pewny, ponieważ wczoraj tak się w pewnym momencie fatalnie poczuł, że myśleliśmy, iż ma zawał. Podczas jazdy Ojciec wyjaśnił, że jego bóle serca były wynikiem zażycia tabletek przeciw alergii. Serce nie nadążało tłoczyć krew. Zamiast jednej tabletki, wziął ich w sumie 3 w ciągu dnia i taki oto skutek. Miał do mnie żal, że się nie przejmowałam jego stanem, ale dlaczego mam się przejmować, kiedy wiem, że nic mu nie będzie ? Przecież cały plan Ojca wziąłby w łeb i co ? Od początku ?
Czekałam na niego w domu spokojnie pracując. Przyjechał zmęczony, ale zadowolony. Padł na sofę w ubraniu i tak leżał rozwalony …
- I jak ci się jechało beze mnie ? – żartuję.
- Empty – … pusto.
- Ojciec mi mówi teraz …
- Jesteś pracuś, cus, cuś, cuś …
- Zobaczyłem starą lokomotywę, ciuchcię, która jedzie. Ciągnie wagony… Jedzie i jedzie, cała osmalona … – Piotr się zapatrzył.
- Hmm … Pięknie ci to Ojciec pokazał, bo faktycznie jesteś jak ta lokomotywa, ciągniesz wszystko sam …
- Staniesz, kiedy maszynista nie nasypie ostatni raz węgla.
- Hmm …. – smutno mi się zrobiło nagle. Przecież to prawda !
- A wiesz kto jest tym maszynistą ?
- Ojciec – powiedział spokojnie.
- Jeździsz i jeździsz, ktoś wsiądzie, ktoś wysiądzie …
- Twój Łukasz wysiadł na niewłaściwej stacji.
- Wysiadł, stąd daleko będzie miał do Domu.
Zamyśliłam się. Jak cudownie Ojciec potrafi ubrać los człowieka w obrazy. Niewłaściwa stacja to niewłaściwa decyzja, która powoduje, że oddala się od Nieba.
- Hmm … A gdzie ja jestem w tym pociągu ? – dopytuję.
- Ola jest konduktorem.
- Taaak ?
- A nie sprawdzasz wszystkiego ? Kto wsiada, kto wysiada ?
- Hmm …. – uśmiecham się, bo to niesamowite porównanie.
To, że siedzę w domu nie znaczy, że w biznesie nie robię już nic. Piotr często prosi mnie o konsultacje jako obserwatora. Czasami spojrzenie na sprawy z boku są niezbędne, aby podjąć do działania właściwe kroki.
- Widzę jak ten pociąg jedzie, lokomotywa unosi się w górę i wchodzi w przesłonę, a wtedy hak, który łączy z wagonami się delikatnie rozłącza, wagony się zatrzymują przed przesłoną, a lokomotywa … – zawahał się, oczy mu się zaszkliły …
- Ciuchcia się rozpłynęła i takie gwiazdki po niej zostały, jak śnieżek …
- Hmm … Ale pięknie to pokazane … Jak w bajce … – przyznaję.
- A co z pociągiem ?
- Konduktor wytłumaczył.
- Oooook, wytłumaczył, ale pociąg musi jechać dalej, będzie nowa ciuchcia ?
- Ojciec spojrzał na ciebie spod oka …
- ……… – zaczynam się śmiać.
- A może to ostatnia stacja była ?
- Aha … Kiedy to będzie ?
- Widzę wiele węgla na tej ciuchci. Jest czarna z czerwonymi kołami.
- Taki węgiel to na jedną jazdę jest – myślę przytomnie.
- Co stacja, to się doładuje.
- …….. – … Ojciec zna każdą odpowiedź.
- Mam takie pytanie ważne …
- Ola ! A które nie było ważne ?!
- No to kolejne ważne – śmieję się.
- Pisałam na blogu o spotkaniu z Jezusem – http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/03/to-zawsze-jest-niespodzianka/
- … Wiele osób miało widzenie Jezusa podobne do mojego. Też widzieli Go jakby za woalką, za mgłą. Dlaczego w moim przypadku miałam zapowiedzi tego spotkania ?
- Każdy ma inaczej, ale efekt ten sam ?!
- Nooo tak.
Zamyśliłam się, Ojciec niczego nie robi bez potrzeby, więc musi mieć to jednak jakieś znaczenie, choć nie wiem jeszcze jakie.
Dopisane 23. 11. 2021 r.
Poza nami ktoś jeszcze w naszej rodzinie zachorował na covid i to mimo szczepienia i w związku z tym mamy nowe informacje dotyczące wirusa. Część wczorajszej rozmowy.
- Wirus będzie jeszcze długo ?
- Do końca zdarzeń.
- Nie opuści już ludzi, aż samo opadnie. Samo z siebie …
- Białko będzie ulegało dalszej mutacji, doprowadzi do tego, że nie będzie wykrywalne.
- Tak się zmutuje, że będzie niszczyć i nie będzie wiadomo, że to on.
- Testy są na wersję podstawową.
- Widzę krwotoki, z ust, z nosa … hmm …. Ludzie będą umierać i będą różne oficjalnie przyczyny, ale to on…
