22. 03. 23 r. Warszawa. Część 2.
Wieczorem.
Opowiedziałam Piotrowi wszystko ze szczegółami. Śmiał się i przyznał mi rację, ale ja miałam kaca moralnego, że może nie powinnam tak się zachować.
Oglądamy „Kryptonim anioł”, film na faktach. Jest scena, gdy agent nadaje szpiegowi kryptonim „Angel”. Kilka sekund później Piotr odwraca w bok głowę, gdzieś się zapatrzył …
- Ty ! Naprawdę może się coś ze mną stać ! – mówi zaskoczony.
- Dlaczego tak mówisz ?
- Bo Nasi są tutaj !
- Hmm … Często są tutaj – uświadamiam go trzeźwo.
- Ale teraz inaczej ! Widzę kanapę ! Piękna, w kształcie rogala, jest pikowana na bogato, zielona, z materiału pluszowego, piękna zgniła zieleń, wokoło ramka drewniana ze zlotem … – opisuje zauroczony.
- To tak po cygańsku ? – żartuję sobie dla rozluźnienia.
- Nie, po wersalsku – on całkiem poważnie.
- Dla kogo ta kanapa ? – pytam.
- Na początku myślałem, że to statek kosmiczny się zbliża, a to kanapa … Po bokach stoją istoty, osoby … Z tyłu też stoją dwie osoby, w długich szatach … Mają białe włosy, białe zęby … Skrzydła mają !
- A skąd wiesz ?
- Uśmiechają się, nad nimi są inne anioły, dwa razy mniejsze, to jakiś chór ! Ładnie śpiewają, piękny głos mają … A po bokach ci, co stoją, mają długie trąby … Kurcze … Strasznie ich dużo wszystkich się robi, tych aniołów … – jest mega zdziwiony.
- Bardzo mocno Ich czuję.
- No właśnie, jak ty to „czujesz” ? Jakbyś to opisał ?
- Wiesz jak działa sonda ? Echosonda ? Odbija się od przedmiotu i wraca …
- Aaa …. – teraz zrozumiałam. Świetne wyjaśnienie.
- Skoro oglądasz kryptonim Anioł, to nie może zabraknąć i Nas.
- …. A dlaczego zielona ? Nie lepiej niebieska ?
- Masz złe skojarzenie – Piotr ze zrozumieniem.
- Tam też są esteci.
- … Przepiękne to drewno, wplecione są tam złote nitki, przepiękne rzeźbienia – przypatruje się jeszcze raz.
- Co myślisz o nowych trzewikach dla siebie ? – Ojciec nagle.
-Dzisiaj miałem bardzo ciekawą wizję. Szliśmy pod rękę przez galerię handlową, było pełno tam marmuru. Była właściwie prawie pusta. Zwróciłem uwagę, że miałaś na nogach brązowe lakierki, dokładnie były brązowo złote, miały złotą różę na wierzchu. Była grawerowana. Ale ty się fatalnie czułaś w tych butach, jakby ci uwierały, nie chciałaś na siebie nimi zwracać uwagi. Ciągle jęczałaś, że chcesz je zdjąć. I wtedy zadzwonił mój telefon. Wyświetliła mi się w telefonie twarz mojego taty, Edzia, więc odbieram. Odzywa się kobieta i mówi …Łączę rozmowę. Powiedziała jak za komuny, łączę rozmowę … I wtedy odzywa się męski głos … -Piotr, wracasz do domu. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/25/prorok-wybrany-przez-ojca/
- Co chciałbyś przez to powiedzieć Homiel ? – Piotr woli Homiel.
- Że czas na zmiany. Piotr dostał znak.
- To też dotyczy Oli… - Czas na trzewiki. - Zanim coś się stanie z Piotrem, będziesz w spokoju obserwowała co się dzieje. To odpowiedź na moje myśli. Jak ja mam wydać książkę, kiedy ma być jeszcze kataklizm, wojna, głód, śmierć … ? http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/07/18/ufaj-mi/
- Czy ty wiesz, że przy przejściu z jednego do drugiego wymiaru pioruny lecą ? – Piotr opisuje dalej.
- Raczej iskry – poprawiam.
- Technologia. Czy zauważyłaś, że zanim się stało, to iskrzyło ?
- Wooow …. – wizja z Rękami.
- Właśnie, ale dlaczego ? – pytam od razu.
- Żebyś wiedziała, że Święte nadchodzi.
- Maryja ci to oznajmiła, inaczej ci tego nie mogła pokazać.
Czyli nie tylko sygnał, że w święto maryjne ma coś się wydarzyć, ale i zwiastun przyjścia z jednego wymiaru do drugiego.
-Jak to właściwie technicznie jest możliwe ? Z innego wymiaru ? -Równoległego. -To znaczy, że jest drugi świat jednocześnie do naszego ? -W równoległym byłaś u siebie. -Woooow … Ale ten równoległy nie jest jeszcze Niebem ? https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/04/03/to-jest-wlasciwa-tecza/
CDN …