Ciesz się tym, co idzie dziecko.

09. 09. 24 r. Warszawa.

Przygotowywałam pewne video, piękne wyznanie wiary, pokazałam Piotrowi …

• A ja słyszę znowu …
• Paruzja.

---

---

11. 09. 24 r. W drodze do Szczecina.

Jedziemy już ponad godzinę …

• Ojciec mówi, że masz fajne pomysły.

Wiedziałam, że chodzi o moje video. 

Pierwsza wersja pokazywała wielką falę, ale im dłużej na nią patrzyłam, tym bardziej mnie wkurzała. Pomysł z latarnią pojawił się nagle w mojej głowie i pomyślałam, że idealnie będzie pasować do niedawnych słów …

-Wyobraź sobie, że ta latarnia to Ja. 
-Aaaa …. Latarnia, bo daje światło … – pomyślałam.
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/09/06/zawsze-jestem-pamietaj/

• Jeśli fajne pomysły, to tylko dzięki Tobie Ojcze. Jeśli przychodzi coś nagle, to wiadomo od Kogo … 
• Dlatego mówię, że fajne.
• ……… – roześmiałam sie głośno. 
• Pomysł to rzadkość, lepsza jest sztanca, powtarzalność – dla wielu ludzi. 

---

Podają w radio, że debata Trump / Harris zakończyła się z przewagą dla Harris. Wybory w USA. Debata Harris-Trump. Kandydaci wspomnieli o Polsce – PolsatNews.pl

• Ojcze, Trump przegra ?! – pytam, bo miało być inaczej.
• Im więcej bolało, tym łatwiejsza naprawa.
• Zobacz, jak po wojnie ludzie pracowali za miskę, byli sobie życzliwi.
• Hmm … Ale jak to rozumieć odnośnie Trumpa ?
• Nie musisz rozumieć.
• …….. – zamilkłam.
• Lubimy się ?
• Lubimy – śmiech.
• Kochamy się … – poprawiam się mając na myśli, że z mojej strony to miłość.
• Jak dwa aniołki ? Jak to jest ?
• Na Górze róże, na dole fiołki, a my kochamy się jak dwa aniołki.

---

Rozmawiamy o biznesie, Piotr co chwila ciężko wzdycha …

• Ojciec mówi do mnie …
• Nie nazywaj siebie pierdołą, nie psuj tego.
• Ja się nie czuję być pierdołą, a mieszkam w tobie.
• …. Ciężko z twoim mężem, ale bez niego też ciężko – Ojciec spokojnie.

---

Krótkie milczenie, gdy … 

• U was w domu są 3 pokolenia.
• Pokoleniem średnim jesteś ty i Piotr.
• … Widzę drabinę, trzy szczeble, ale jednego szczebla nie ma, zniknął … – Piotr się zdenerwował.
• Coś się stanie ze mną ! – trzymając kierownicę jedną ręką, drugą zabiera mi zeszyt i rysuje drabinę.
• Od lat zapowiadane.
• Będzie łączność, ale drabina nie będzie stabilna.
• … Nie będzie … – patrzę na rysunek. Ciężko wejść na taką drabinę. 

• Sam wiesz, ile dajesz rodzinie, ile siebie.
• Nic tego nie zastąpi.
• …….. – zatrwożyłam się.
• I kiedy to się stanie ? – Piotr.
• Niebawem. A co znaczy niebawem według ciebie ?
• Może trwać i ze 100 lat … – palnęłam szybko i głupio. 

„Poznałam” Ojca na tyle, żeby wiedzieć, iż niedługo znaczy tyle, że kiedyś. 

• Pochylą się narody.
• Ojcze, mocne słowa.
• Tyle tej mąki pieczesz, a ty ciągle zdziwiona – tyle piszesz …, znaczy się.
• Puchu marny, ciesz się tym, co idzie dziecko, bo idzie lekarstwo na tę chorobę.
• Zapisałaś ?
• Zapisałam.

Tym razem zamilkliśmy na bardzo długo …

CDN … 

---

Z najlepszymi życzeniami ….