Nadeszła chwila …

18. 04. 24. Warszawa.

Kolejny dzień Piotra po nazwą; narzekam na wszystko …

• Ojcze, stary jestem.
• Stary … to jest świat. Ty masz wiek odpowiedni, nie stary.
• Jestem stary jak ten świat.
• Za wszelką cenę chcesz być dowcipny ?
• Wszystko się sypie.
• Robim, co możem.
• … A co Ojcze u Ciebie ? – wtrącam się. 
• Jestem cierpliwy.
• Twój tata z jednym zdaniem miał rację … Sprawa dojrzewa.

Buchnęliśmy śmiechem. Mój tata prawie zawsze tak odpowiada na pytanie „co słychać”.

---

---

19. 04. 24 r. Warszawa.

• Dzisiaj nad ranem usłyszałem bushido. Wiedziałem, o co chodzi od razu. Kodeks bushido.
• Hmm … A co może znaczyć ?
• To o niego chodzi.
• … To o co chodzi ? – pytam już Piotra, bo najwyraźniej wie, gdy widzę jego minę.
• O bezwzględne posłuszeństwo i dyscyplinę.
• Aaaa … Rozumiem … – … i wcale się już nie dziwię.

---

Naszą rozmowę przerywa SMS od córki, która przesłała filmiki z Dubaju … https://twitter.com/INDIANOPINION01/status/1781196121077149900?t=6HauyuqAgNoFZfxrtrCKrA&s=08

• To wygląda jak armagedon – jestem pod wrażeniem.
• Podlało się … Mają podlany ogród, na długo.

Ogród ? W głowie skojarzenie z Edenem. Niedawno oglądałam dokument o ludziach żyjących w Dubaju i wszyscy równo mówili jedno; jest jak w raju.

• A wiesz co króluje w Dubaju ?
• Złoto i deprawacja.
• Tak, to prawda … Ale taki deszcz akurat tam ?
• Wszystko się może zdarzyć …
• Wszystko, nawet trzęsienie ziemi w Nowym Jorku – pomyślałam. 

---

Wieczorem. Wyłączamy TV, pada deszcz, chcieliśmy posiedzieć w ciszy i posłuchać tylko deszczu …

• Co ty tam dzisiaj pisałaś ?
• … ??? … Nic takiego …
• Królestwo Niebieskie zeszło na dół … Tak słyszę …
• … ??? ….. 

Zdziwiłam się. Ale może to była ta chwila, gdy napisałam coś, nad czym się długo zamyśliłam …

-Nie denerwuj się, na wszystko przyjdzie pora i niestety, a raczej stety nic nie będzie miało dla ciebie znaczenia, tak to zostanie zrobione … 
-Ojciec mówi, że lubi się z tobą sprzeczać. 
-Taaak ? A mogę ? 
-Lepiej nie – Piotr struchlał. 
-Noooo, jeśli Ojciec lubi …, to chyba mogę –… jestem cała uhahana. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/04/19/na-wszystko-przyjdzie-pora/

• Jestem tak zmęczony, że najchętniej rzuciłbym wszystko.
• Wszystko ? – zmartwił mnie trochę.
• Póki nie zostanie zabrany, póty będzie pracował.
• Nie przyszedł tutaj, aby uprawiać ogródek.
• Ma coś zrobić.
• … Zgadnij kto teraz przyszedł … – Piotr po chwili. 
• …… – rozglądam się wokoło, nikogo nie widzę …
• Mróz ! Ten, który mi długi ściągał … No niesamowite … Słyszę go, jakby z oddali …
• Dobrze mi się z panem pracowało i chcę powiedzieć, że jestem.
• Jestem Mróz …
• ……… – patrzę na Piotra nie dowierzając …

A wiesz, że prawnik, który dla mnie ściągał długi nazywał się Mróz ? … ??? …. – oczy otworzyłam szeroko. Ale byłby numer, gdyby chodziło o taki mróz – roześmiałam się serdecznie. Przy Ojcu rzeczywiście wszystko jest możliwe – śmieję się dalej, bo rzeczywiście nie brałam pod uwagę tego, że może chodzić o zupełnie inny mróz.  https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/06/10/bog-wszystko-widzi/ 

• Mróz ? Mróz ! – zaznaczam jego nazwisko mocniej, aby Piotr w końcu zrozumiał.
• Aaaaaa …. Ale numer ! … – doszło do niego w końcu.
• Przyszedł Mróz … Jak to było ?

-Wraz z mrozem przyjdą wielkie zmiany.  
-Z mrozem ? Maja nadejść mrozy niedługo – nie wytrzymałam w końcu.  https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/05/09/pozwol-ojcu-skonczyc-za-ciebie-wszystko/ 

• Ojcze … No niemożliwe, że było aż tak … Chociaż dzisiaj rano było minus 1 …
• Suprise …
• ……… – kręcę głową. Mróz przyszedł ? Przyszedł.
• Ola, czy ty jesteś mądra ?
• … Nie wiem, chciałabym.
• Pobawmy się w czarno–białe. Tak, czy nie ?
• … No to jestem.
• A ty ? – do Piotra.
• Skoro są we mnie imiona Ojca, nie mogę być niemądry.
• Wooow, aleś powiedział – jestem pod wrażeniem.
• Masz zapamiętać tą chwilę … Nadeszła chwila …
• … Jaka chwila nadeszła ? – nie wytrzymałam.
• Godna.