Błogosławiony ten, który to słyszy.

30. 11. 24 r. Warszawa.

Na kawie.

• Mam wokół siebie zastraszającą ilość gacków, nie mogłem znaleźć innego powietrza niż diabelstwo … – Piotr zmęczonym głosem. 
• … Jak ty to czujesz ? To powietrze … 
• Nie wiem … – wzrusza ramionami.
• Chciałem ci też pomóc w migrenie, wszedłem do twojej głowy, a zobaczyłem swoje żyły, tętnice, w 40 procentach mam tylko przepustowość …
• To mało – zatrwożyłam się ….

I przypomniałam sobie dawne słowa, które przeczytałam akurat wczoraj.

-Z tego wynika, że jak będę po fali, to będzie mi wszystko obojętne. 
-Przywrócą ci Panie imię twoje. 
-Dlaczego „Panie” ? ! – od razu zauważam. 
-Ja i pan ? Przestań Homiel. 
-Musimy przyspieszyć niektóre rzeczy. 
-Dlaczego ?
-Przez twoje serce. 
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/16/na-koniec-czasow/ 

• Dziwy jestem, przyznasz …
• Dziwny był Chrobry, dziwny był Mickiewicz, ty jesteś inny.
• A inny znaczy ? – pytam.
• Z innego świata.
• … No tak … – kiwam głową, bo często to słyszę …
• Dziwne zdanie słyszę teraz …
• Ujrzeć Neapol i umrzeć.
• … ??? …
• But się zapadnie … – kontynuuje zamyślony. 

Zaglądam do internetu; „Zobaczyć Neapol i umrzeć” – jeden z najpopularniejszych cytatów, mówiących o tym wyjątkowym włoskim mieście, jest autorstwa Goethego. Przez wieki, Neapol był inspiracją dla artystów i perełką kultury włoskiej na południu Italii.

Czytam jeszcze ; Życie mieszkańców aglomeracji Neapolu jest silnie uzależnione od występujących na tym terenie wulkanów. Mieszkańcy muszą być przygotowani na różne scenariusze, bo wulkany od jakiegoś czasu wykazują większą aktywność. 

• Słyszę śpiew … Na Górze … Jedna osoba śpiewa cieniutkim głosem, przepięknie – zasłuchał się, przymknął oczy …
• Aż za serce chwyta … Ola… Jak tam jest cudnie, nie masz pojęcia … A wiesz, że jak ona śpiewa, to z ust wylatują złote ptaki i lecą w stronę Ziemi ? Ptaszki małe … Piękne, złote … Wiesz, czemu śpiewa ? Ptaki wysyłają na Ziemię jakąś dobrą nowinę od Ojca. W świat lecą …
• To anioł ?
• Taaaak …

• A co to za nowina ?
• Od Ojca… Mówiłem już. 
• Błogosławiony ten, który to słyszy… – powtarza jak zahipnotyzowany …
• Czyli ja jestem błogosławiony ? – obudził się.
• ………. – rozśmieszył mnie swoją zdziwioną miną.
• A teraz słyszę trąby, kilka … Coś ogłaszają …. Coś się stanie na Ziemi, bo widzę złoty pył lecący na Ziemię. Na ten świat, nie inne …
• A skąd wiesz, że tylko na Ziemię ?
• Bo widzę ścieżkę na ten tylko świat.

Wziął kartkę, rysuje, tłumaczy … 

• W świetlistym kole jest tron Ojca. Z tego koła odchodzą różne drogi do różnych światów. Pył leci tylko na Ziemię. Widzę krzyż i błogosławienie.

---

Wieczorem.

Kiedy nam się nigdzie nie spieszy, kiedy myśli szybują swobodnie, wtedy Piotr widzi najlepiej …

• Widzę Franka w domu. Wchodzi do domu i się rozgląda zaskoczony. Chodzi po domu i się rozgląda. Dwa psy są z nim.
• No coś ty ! Nie gryzą się ? – żartuję.
• Mają energię przyjacielską, są dla niego jako przewodnicy. Hmm … Powiem coś dziwnego … Psy się uśmiechają do niego, jak to możliwe ? … Franek jest zdziwiony, dzisiaj wrócił do domu … A może tak tylko widzę, może wrócił wcześniej ? – był naprawdę zdziwiony, po chwili zapatrzył się w inny punkt.
• Ja odejdę na krótko …
• Tak ? Skąd wiesz ?
• Bo tak słyszę …
• Odejdziesz na krótko.
• …. A uprzedzisz ? – żarty mi odeszły, bo stał się bardzo poważny.
• To nie będzie miało znaczenia.
• Nooo, dla mnie ma, bo wstanę rano i ciebie nie będzie ?
• Będziesz wiedziała, nie panikuj. Masz być spokojna.
• Krótko, to znaczy na ile ?
• Krótko.
• … Pamiętasz film „Kontakt” ? Kapsuła leciała długo, a trwało to chwilę. Tak mi pokazali z filmu.
• Ciekawe kiedy, bo moim zdaniem nie w tym roku. Masz dentystę w styczniu – przypominam Piotrowi.

---

Na koniec dnia ..

• Pamiętasz trąby i śpiew ?