Niech się zacznie.

26. 09. 21 r. Warszawa.

Wczorajsza rozmowa zrobiła na nas piorunujące wrażenie. Wracając do Warszawy …

  • Ale numer będzie jak to się wszystko wydarzy, ciekawe co wtedy ludzie powiedzą.
  • Nie będą w stanie uciec przed tym.
  • Ale, czy uwierzą ?
  • …….
  • Ojciec mówi, że się bardzo cieszysz, że wracasz.
  • Wracasz do pisania i do rozmyślania.
  • Będziesz mogła znowu się zapaść w myśli, jaki dziwny jest ten świat …
  • ……. – uśmiecham się, bo się cieszę. I nie mam zamiaru tego ukrywać. Kołyszę się w rytm muzyki, która dobiega z radia.
  • Zobacz jak się cieszy ! Wraca do Mnie, do Mojego Syna.
  • Przyjdzie coś takiego teraz … Hokus, pokus …. Czary mary … Nie do wiary …
  • Niech się zacznie.
  • Nie mogę słuchać jak obrażają Ojca – przyznaję, boli dosłownie fizycznie.
  • Szkoda tłumaczyć, czyny przemówią.

Ja się cieszę, Piotr nie bardzo.

  • Mam zdechły humor, bo wracam do problemów. Jadę prosto w problemy.
  • Poradzisz sobie. Nie będzie tak źle.

Wczoraj natrafiłam na nowe zdjęcie Gibsona i Caviezela. Widok ich razem mnie zeelektryzował. 

Pytam oczywiście …

  • Nakręcą Pasję II ?
  • Planów jest dużo, ale „Pasja” jest jedna.
  • Szkoda by było, bo pierwsza to prawda, a druga domyślana.
  • Podchwycą to faryzeusze i podważą.
  • No właśnie ! Będą się czepiać i to się odbije na „Pasji” – wiem o co chodzi.

Scenariusz kontynuacji „Pasji”, czyli „Zmartwychwstanie” ma w scenariuszu przewidziane sceny z pobytu Chrystusa w piekle. Już widzę te nagłówki ośmieszające Gibsona, że oszalał, bo przecież piekła żadnego nie ma. Nawet dla samych chrześcijan piekło to jakaś kraina z baśni lub bardziej z horroru kiepskiej jakości. Wpłynie to na odbiór samej „Pasji”, która niewątpliwie przesiąknięta jest Duchem Świętym.

Komputery zawiesiły mi się jakiś dziesiąty raz tego dnia. Doprowadzało mnie to do szaleństwa i powiedziałem szatanowi, żeby wyszedł z ukrycia” – wspomina John Debney, kompozytor muzyki do filmu „Pasja”. Stworzenie ścieżki dźwiękowej do filmu Pasja było, jak przyznaje hollywoodzki kompozytor John Debney, najtrudniejszym zadaniem w jego życiu. To doświadczenie umocniło jego wiarę, ale pozwoliło mu także zrozumieć, że szatan naprawdę istnieje. 

  • Jak oni przetłumaczą książkę na brajla, to nie mam pojęcia. To będzie szalenie trudne, nasze rozmowy są takie … jakie są – nie znalazłam słowa.
  • Nie myśl za tych, którym zapłacisz.

Piotr znowu się zamyślił, a potem ponarzekał na ogrom problemów, z którymi musi się borykać już jutro.

  • Co tu robić ? …
  • Nie zawracaj Mi głowy. 
  • Chcesz Mi powiedzieć, że wyszedłeś przed swoimi braćmi i teraz dezerterujesz ?
  • Tyle mu dałem i mu mało …
  • …….. – Piotr mnie klepie po ramieniu, a więc wiadomo, że to było do mnie.

Dojeżdżamy do Warszawy …

  • Dużo jeździ Piotr.
  • Tak jak twoja córka pojechała, by zobaczyć tych, których broniła,  tak pojechała w trasę, żeby zrozumieć co znaczy trasa.
Nasza córka wyjechała na Wyspy Kanaryjskie cała szczęśliwa. Rok odkładała na ten wyjazd i jej oczekiwania były przeogromne. Niestety z każdym dniem jej entuzjazm gasł w oczach, ponieważ znalazła się w hotelu pełnym homoseksualistów. Okazało się, że jest jakiś zlot tego towarzystwa z całego świata i „normalnego” człowieka na obszarze chyba 10 km kwadratowych ani jednego. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/11/pan-bog-jest-sprawiedliwy-tylko-ludzie-tego-nie-rozumieja/ 
  • Wszystko po to, by wiedziała.
  • Inaczej się mówi, inaczej, gdy się doświadcza.

Przyjechała do nas do Warszawy autem całkowicie samodzielnie i całkowicie niespodziewanie. Była wykończona. Nasza rodzina nie zdaje sobie spawy ile kosztuje nas taka ciągła jazda. Pobudki o 4 rano, przygotowania i jazda w tą i z powrotem co dwa tygodnie. Coraz trudniej.

  • Czy w najbliższym czasie coś się stanie Ojcze ? – Piotr tym razem.
  • Nadejdzie niespodziewanie to, co spodziewane.
  • Co miałeś na myśli mówiąc w najbliższym czasie ? – pytam Piotra.
  • W najbliższym czasie !
  • Pytasz nieprecyzyjnie. Spytaj, czy w ciągu tygodnia … – pouczam Piotra.
  • O !!! – Ojciec pomachał mi palcem jako ostrzeżenie. Przynajmniej tak to Piotr widział.

Wieczorem.

Kierowana tytułem przesłuchałam jedno z orędzi https://www.youtube.com/watch?v=F95zrLMjUP8 Dowiaduję się, że ziemia amerykańska schowa się pod wodą. Oczywiście przypomniałam sobie o „mojej” Kalifornii.

I zdaję sobie sprawę, że już po nich. Jako obserwatorzy czuliśmy się bezpieczni, bo wszystko działo się na wyspie, ale kiedy lawa zaczęła płynąć już na moście, który łączył nas z wyspą … i my poczuliśmy prawdziwe zagrożenie. Rozpierzchliśmy się szukając schronienia. Pobiegłam do wieżowca na samą górę chcąc tam wszystko przeczekać. I tak siedziałam skulona jakąś chwilę, po czym wyjrzałam przez okno sprawdzając co się dzieje, ale nic się nie działo. Ten kataklizm do mnie nie dotarł. Wyszłam z wieżowca uspokojona, choć nieustanie myślałam o tych ludziach, którzy bez wątpienia musieli na wyspie zginąć. A ! Pomyślałam też, czy też ktoś mi taką myśl podsunął, że to była Kalifornia. Doprawdy nie wiem dlaczego … http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/05/uczynie-cie-wiecznie-mlodym/ 
  • Kalifornia zniknie pod wodą wraz z jej aniołami.
  • ???!!! Zginie 8 … Może 80 milionów ludzi – Piotr dokończył.
  • Ile ???!!!
  • Widzę 8 i coś dalej …
  • Największe branie od wojny.
  • Wow …. – ciekawe słowo, branie.
  • Po żółtej kartce ludzie wracają do porządku albo dalej faulują.
  • Co dalej z takimi ludźmi ?
  • Wyrzuca się ich z gry.
  • Największe branie jednorazowe od czasów wojny.
  • Dzieje grzechów tam są mocne.
  • Czy to zadziała ?
  • Nie.




Dopisane 07. 03. 2022 r.

Dzisiaj.

  • Czy jest jeszcze nadzieja dla Ukrainy ? Czy to już pozamiatane ? – pytam. 
  • (Ukraina) nie przepadnie.