Niefrasobliwość ludzi będzie na każdym kroku karana.

13. 03. 21 r. Warszawa.

Nogi ledwo stawiam, tak bardzo jestem osłabiona. Dzisiaj musimy pojechać na większe zakupy, bo w poniedziałek zaczyna się znowu lockdawn. Zaciskam więc zęby. Jedziemy autem, zaczynam ręką pocierać skronie …

  • Co ! Znowu migrena ? – Piotr przestraszony.
  • To od jazdy.
  • ……. – uśmiecham się. Ojciec powiedział szybciej, niż ja pomyślałam.
  • Coś tam wiem jednak …
  • O Covidzie też wiedziałem.
  • To dlaczego mówiliście, że jestem bezpieczna ?! – wracają do mnie żale.
  • Wszystko jest zmienne, tak miało być.
  • Rezystencja jest trwała.
  • Trwała ? Już w to nie uwierzę – odważyłam się na szczerość. 
  • I dzięki Bogu ! Będziesz się pilnować Ojciec się roześmiał.
  • ……. – też się roześmiałam. Nie wiem czemu, ale przez Coivda nabrałam większej w rozmowie śmiałości.
  • A kto cię obudził dzisiaj rano ?
  • Że tak zmienię temat ?

A to było prawdziwe coś ! Leżąc w łóżku pościel zakrywała mnie po czubek nosa. Jedynie moja lewa ręka wystawała spod pościeli i leżała swobodnie wzdłuż ciała. Spałam bardzo głęboko, dopóki nie poczułam silnego, zimnego wiatru lub powiewu, który przesunął się powoli wzdłuż ręki. Jakby ktoś powiał dmuchawą. Fajne to było … I nie zdarzyło się bez powodu. Spojrzałam na zegar, dochodziła 7 rano, a więc czas na poranną mszę.

  • A mogę o coś spytać ?
  • Wszystko chcesz wiedzieć ?
  • Tak ! – nie wahałam się z odpowiedzią, bo ciągle miałam w sobie Covidowy żal.
  • Cieszysz się, że jesteś już po ?
  • No pewnie ! 
  • Czyli, że z złego wyszło dobro ?
  • To się okaże …
  • Czyli już się nie gniewasz ?
  • Ech … Kocham Cię Ojcze … Jak cholera ! – nie wytrzymałam emocji.
  • Noooo, Ja myślę ! Jesteś ze Mnie.
  • Mówmy co jest dobre …
  • Czyli masz przeciwciała, czyli masz kogoś w sobie.
  • A co do tego, że nie zachorujesz…
  • Czasy złe idą, niefrasobliwość ludzi będzie na każdym kroku karana.
  • Przeciwciała będą na wagę złota.
  • A co będzie, jeżeli organizm nie będzie widział …  ? – … wirusa, a on będzie ?

Organizm nie będzie widział i tym samym nie będzie wytwarzał przeciwciał ?

  • Boję się o nasze dzieciaki w takim razie.
  • Przewidziałem to.
  • Co ty na to, kiedy nie będzie wytwarzał przeciwciał i będzie rosła umieralność ?
  • Wow … Ale te nasze nabyte teraz to na pół roku raptem, a co potem ?
  • Może na pół roku, może na rok, a może na całe życie.
  • …….. – zwracam uwagę na „może”. Nadal nie mogę być niczego pewna.
  • Zobacz, zawał też trzeba było leczyć.
  • … Czym było to muśnięcie zimnego powietrza ?
  • Pobudka.
  • ……. – zamyśliłam się. To było bardzo mocne, namacalne odczucie.
  • Nie stanęłaś za mężusiem.

Ajajaj … Głupio mi się zrobiło. Rano pojechaliśmy do ”naszego” kościoła i wzięliśmy udział we mszy. Ksiądz powiedział, że najpierw udziela komunii tym co chcą na rękę, potem tym „normalnym”. Stanęłam w pierwszej kolejce, Piotr w drugiej. W sumie nie wiem dlaczego, może po prostu było tam dużo mniej ludzi, a czułam się słaba.

  • To źle zrobiłam ? – poczułam się winna, że stanęłam jednak tam, gdzie na rękę.
  • Ważne, że przyjęłaś i ważne, że uczestniczyłaś we mszy, dlatego cię obudzono.

Wieczorem.

Słowa Ojca o wirusie są niepokojące. Nasz niepokój narasta, gdy oglądamy w TV wiadomości.

  • Jakie to szczęście, że my jesteśmy już po – Piotr wzdycha.
  • Jakbyś go nie miał – zauważam. „Zwykłe przeziębienie”.
  • Widać Ojciec kocha cię bardziej – lekko żartuję.
  • To w takim razie Mego Syna nie kocham ? — … ponieważ tak bardzo cierpiał.

Słabo mi się zrobiło, łzy napłynęły do oczu. Nie spodziewałam się.

  • Ale bzdury gadasz – Piotr się żachnął.
  • Kocha cię bardzo, wiem o tym.
  • Jeżeli ty jesteś strzelcem, to Piotr jest karabinem.
  • Widzisz ? Tyle znaczysz dla Ojca.

Ufaj Mi.

10. 03. 21 r. Warszawa.

Wczorajsza rozmowa dużo mi dała, uspokoiła mnie, a jednak dzień Ojciec zaczyna mocnymi słowami, chyba jako kropkę na „i”.

  • Przez to co przeszłaś, będziesz innych ostrzegać, co ma całkiem inną wartość wydźwięku.
  • To już nie teoria.

Oooo … na pewno. Nie bawiąc się w słowa … Ochrzaniłam  moją mamę, która ciągle maseczkę ma pod brodą. Prawdziwy cud, że jeszcze nie zachorowała. Teraz dopiero potraktowała wirusa poważnie, ponieważ zrozumiała, że nigdy nie był on tak blisko naszej rodziny jak dzisiaj.


Zadzwoniła córka, trochę sobie pokpiła, że Homiel mówił jedno, a wyszło drugie.

  • Widzisz Ojcze ? Śmieją się ze mnie.
  • Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
  • Ufaj Mi.
  • Jeszcze będą wołać wow !!!
  • Wow … – otwieram oczy szeroko. Czekajmy więc …

Rozmawiamy pijąc poranną kawę przy porannych wiadomościach …

  • Wierzyć się nie chce co się dzieje … Kobiety to „osoby z macicą”, w Kalifornii nie ma „dziewczynek”, nie ma „chłopców”, karzą za takie nazewnictwo … Ja nawet nie wiem jak to nazwać ! – rozkładam ręce bezradnie. https://wiadomosci.tvp.pl/52700425/zakazane-slowa
  • Bunt aniołów upadłych, tak nienawidzą człowieka, tak mącą im w głowach. 

Nigdy dotąd nie spotkałam się z takim upadkiem człowieka. Nawet w czasie II wojny, mimo całego jej okrucieństwa, było normalniej niż teraz …

  • Głowa do góry Moje dzieci. Nie słuchaj tego, rób swoje.
  • Ojcze, ile to potrwa ? AJ ?
  • Tyle, ile trzeba.
  • …….
  • Kupiłbym dom pod miastem, aby być z dala od tego dziadostwa, tam byłby spokój.
  • Spokój nie jest ci pisany.
  • Powiedz Oli, że będzie sobie odpoczywać, ale nie ty …
  • Zobaczyłem nas rozdzielonych parawanem … Ojciec mi powiedział, że mam schudnąć i zacząć ćwiczyć. Ale ja w Niebie widziałem wiele aniołów grubych …
  • I to ma cię tłumaczyć ? – Ojciec się roześmiał.

Wieczorem.

Siedzimy przed TV nie odzywając się. Jestem słaba jak kot, albo dwa koty naraz. Jeszcze do mnie w pełni nie dochodzi, że jesteśmy po Covidzie. Jestem zaskoczona, że Piotr przeszedł to tak łagodnie. Wszyscy spodziewali się, że po zawale nie będzie po nim co zbierać, a on jakby Covida nie miał. Dzięki Ojcu to wszystko …

  • Chronię was przed czymś dużo gorszym co nadchodzi.
  • Hmm …
  • Kiedy nadejdzie, będziecie gotowi, aby zrobić co macie zrobić.
  • Pamiętasz jak Maryja powiedziała „jeszcze troszeczkę” ? Ciekawe co ma to znaczyć …
  • To też dotyczy Oli.
  • … Czas na trzewiki.
  • Zanim coś się stanie z Piotrem, będziesz w spokoju obserwowała co się dzieje.

To odpowiedź na moje myśli. Jak ja mam wydać książkę, kiedy ma być jeszcze kataklizm, wojna, głód, śmierć … ?



12. 03. 21 r. Warszawa.

Piotr był na porannej mszy. W trakcie dostał ciekawe widzenie.

  • Zobaczyłem płynące do mnie ryby, takie jakby śledzie, dwa rzędy po trzy. Bardzo ściśnięte ze sobą. Osiadły się na mojej klatce piersiowej, a na wysokości gardła 7 ryba.
  • Jak u Azji ?! – miałam skojarzenie z filmem „Wołodyjowski”.
  • Właśnie. A na czole pojawiła się gwiazda Dawida … A co to ja księżniczka jakaś !… pomyślałem.
  • …….. – rozśmieszyło mnie jego oburzenie, ale zaraz zaczęłam myśleć co to może oznaczać.

Siedem ryb; Drugie rozmnożenie, podczas którego nakarmiono 4000 osób, zostało przedstawione w Ewangelii Marka oraz Ewangelii Mateusza. Brak opisów tego wydarzenia u Łukasza i Jana. Cud ten jest też określany „cudem siedmiu chlebów i ryb”.

Ale raczej nie o to tu chodzi. Pytam Ojca …

  • Ojcze, nie wiem jak to ugryźć, może jakąś wskazówkę ?
  • To przyszłość.

Ryba to bez wątpienia symbol chrześcijaństwa, choć ryba jako symbol sięga znacznie w głąb historii.

W starożytności jedna z legend starobabilońskich ukazuje w postaci ryby boga mądrości – Oannesa, który miał nauczyć ludzi uprawy pól i innych umiejętności. Niektóre ludy uważały pewne rodzaje ryb jako symbole bóstw za święte. Tak było przede wszystkim w Egipcie i w syryjskim kulcie bogini życia, Atargatis, czczonej pod innym imieniem również na innych terenach. Zatem ryba była też, na przykład w Syrii, symbolem szczęścia, zdrowia i życia. Symbolika życia nawiązywała jednak nie tylko do mitologii, lecz także do niezwykłej płodności ryb. Dlatego wydaje się naturalne, że prawie wszystkie ludy uważały rybę za symbol pełni życia i przekazywania życia. (…) Asyryjskie pismo na określenie pojęć „mnożyć się, rozprzestrzeniać, obfitować” posługiwało się, o czym świadczą najstarsze pomniki, znakiem ryby. W judaizmie pojęcie „mnożenia się” było również związane z rybą. (…)

W Nowym Testamencie Ewangelie przekazują, że Zbawiciel wielokrotnie posłużył się symbolem ryby, dlatego jest on niejako uświęcony i opatrzony pieczęcią nieomylności. (…) Pięciotysięczną rzeszę nakarmił Zbawiciel kilkoma chlebami i kilkoma rybami, które cudownie rozmnożył, a po swym zmartwychwstaniu przygotował na brzegu jeziora dla siedmiu uczniów pieczoną rybę (J 21, 9). (…)Chrystologiczne znaczenie ryby, sięgające swymi korzeniami symbolu ryby przynoszącej ocalenie – wzięło swój początek z kolejności poszczególnych liter greckiego rzeczownika ichtys tzn. ryba. Pierwsi chrześcijanie z upodobaniem przedstawiali Chrysusa w postaci ryby (np. Quo vadis H. Sienkiewicza). Litery składające się na ten wyraz można uznać za skrót wyrażenia: Jesous Christos Theon Hios Soter. Jezus Chrystus Boży Syn Zbawiciel. https://www.niedziela.pl/artykul/23017/nd/Symbolika-ryby 

Ryba i znak Dawida … Przypomina to pierwsze chrześcijaństwo, gdy to pierwszymi uczniami Jezusa byli Hebrajczycy. Ojciec mówi przyszłość

W ST siedem jest liczbą świętą. Oznacza ona jakiś pełny, doprowadzony do końca, sobie tylko właściwy etap (epokę). Po jego zakończeniu następuje nowy etap (epoka), która jest konsekwentnym następstwem poprzedniego. Liczba siedem zawiera też w sobie pewną tęsknotę za nadejściem siódmej epoki, w którym osiągnie upragniony odpoczynek po ciężkich trudach obecnego wieku, życie w obfitości, szczęściu i dostatku. Siódemka oznacza również jakieś konkretne, uwieńczone sukcesem działanie, którego efekt jest zazwyczaj nieodwracalny. Siódemka oznacza przewidzianą przez Boga i uporządkowaną przezeń całość. Czasem, dla zintensyfikowania symbolicznej wymowy siódemki, stosowano wielokrotność siódemki „siedemdziesiąt” lub „siedemdziesiąt siedem” (Rdz 4, 24).

W okresie międzytestamentowym siódemka staje się ważnym symbolem apokalips żydowskich. Najlepszym tego przykładem jest 4 Ezdrasza i Apokalipsa Barucha (nazywana też 2 Barucha), które składają się z siedmiu wizji. Wizje tych dwu apokalips następują po 7-dniowych przerwach. 4 Ezdrasza wylicza, raz po raz, a to siedem dróg, a to siedem porządków, czy siedem atrybutów i siódmy element zawsze przewyższa znaczeniem i doniosłością poprzednie sześć. Siódma wizja tej apokalipsy, mówiąca o spisaniu ksiąg świętych, nie zawiera już żadnych apokaliptycznych treści. Ponadto według 4 Ezdr 7, 30-31 mesjasz przez siedem dni będzie zabity, ale po siódmym dniu zmartwychwstanie . https://pl.wikipedia.org/wiki/Siedem_(symbol)




Dopisane 18. 07. 2021 r.

  • Przez to co przeszłaś, będziesz innych ostrzegać, co ma całkiem inną wartość wydźwięku.

Poniżej to jedna z tych osób, które nadal twierdzą, że Covida nie ma, a w szpitalu lezą manekiny. Ale nie to jest w tej chwili istotne. Muszę zareagować, ponieważ trzeba zareagować. Chodzi o Koronkę. Ten pan twierdzi, że powszechnie przyjęta forma odmawiania Koronki jest … masońska. 

https://youtu.be/XfIGZ-yInc0?t=716

Dla rozjaśnienia wszelkich wątpliwości … https://www.youtube.com/watch?v=WwM3gFRCMz8&t=2897s

Jedno co pewne, to Ja jestem.

03. 03. 20 r. Warszawa.

Covid mi nie odpuszcza. Piotr też czuje się dzisiaj słabo i z biura do domu przyjechał tuż po 11.00. Mimo osłabienia o 15.OO wykonał swoją modlitwę …

  • Miałem schyloną głowę i wtedy poczułem jak Maryja mnie gładzi po głowie. Powiedziała …
  • Jeszcze troszeczkę.
  • … Jeszcze troszeczkę pochorujemy znaczy się chyba.
  • Nie o to chodzi. ! – żachnęłam się.
  • Ty ciągle narzekasz, że masz dosyć być tutaj. Teraz choroba, problemy w firmie … Widziałeś Maryję ? – byłam ciekawa jak wyglądała.
  • Nie, miałem schyloną głowę.
  • . Jeszcze troszeczkę To może z 5 lat jeszcze ! – nie mogłam się oprzeć małej ironii.
  • Uważaj, słyszymy ! I słuchamy.
  • Hmm … Mam takie małe pytanie … Minęło 3,5 roku …
  • A wcale nie. Od kiedy liczysz ?

Ręce mi opadły … Miałam dosyć …



04. 08. 21 r. Warszawa.

Naczytałam się o modyfikacjach wirusowych i konkluzja taka, że nie da się z nim wygrać. Jestem tego coraz pewniejsza.

  • Jeśli Ojciec tego nie weźmie, to …
  • … I wyleje się LGBT ?
  • I będą dalej obrażać Maryję ?
  • Obrażać Mojego Syna ? Żeby mogli wylewać do końca ?
  • Krzyż widziałaś wbity ? 

  • To już wiesz.

Źle się czuję, czarne myśli krążą mi po głowie. Dodatkowo migrena taka, że tylko sobie głowę odciąć dla świętego spokoju.

  • Ojciec mówi, że cię nie zabierze.
  • Byłabym zdziwiona – burknęłam. 
  • Ja też.
  • To jest lekcja.
  • Będziesz kuszona różnymi informacjami i masz wierzyć w swoje wizje i ufaj swojej intuicji.

A moja intuicja teraz milczy.



09. 03. 21 r. Warszawa.

Piotr wczoraj robił testy i wyszło, że ma przeciwciała. Nie mam już nic do powiedzenia, moje resztki nadziei, że to była grypa właśnie prysnęły. Tak źle się czuję, że nie mam siły pytać Ojca why ? Why ? Why ? Jestem w takim stanie, że nie chce mi się pytać.

Dzisiaj rano ja zrobiłam test.

Też mam przeciwciała. Gadać mi się nie chce. Przechodziłam Covida dużo gorzej niż Piotr. Co drugi dzień potworny ból głowy, migrenowy, chyba po raz pierwszy w życiu myślałam o szpitalu. Co drugi dzień, raz gorączka ponad 38, raz migrena i tak przez 8-9 dni. Koszmar, koszmar, koszmar … Gdyby nie głowa Covid byłby całkiem do zniesienia.

  • Ojciec pokazuje mi na ramiona i mówi …
  • Szlify zdobyłaś, a teraz wracamy do walki.
  • Wracamy do pisania.

Ale nie tak miało być !, chce mi się krzyczeć.

  • Miałem niesamowitą wizję. Zobaczyłem moją żyłę od środka jak leci w niej krew, a nad krwią na hamakach leżą sobie żołnierze i obserwują co się dzieje. Pojawiają się jacyś nowi żołnierze, którzy chodzą z dzidą gotowi do użycia, mają hełm jak zielony kasztan z ostrogami i chodzą z tymi dzidami i szukają tego wirusa. Gdzie tylko się pojawi, to go bodzą tą dzidą. Zbliżając się do wirusa schylają głowę w tym hełmie i bodzą … śmieszne. To przeciwciała.
  • Wytworzyły się wściekłe na wszystko.
  • …….. – płakać mi się chciało, sama wizja była jak dla dzieci, prosta i zabawna.
  • Szlify zdobyłaś i nie pytaj dlaczego.
  • Tak trzeba, nic się nie zmieniło, plaga się rozwinie.

Potrzebne było nam to wyjaśnienie, ponieważ przez te parę dni choroby byliśmy naprawdę rozgoryczeni. Piotrowi widząc jak leżę na podłodze w łazience nie chciało się już nic. Zwątpił w siebie, w to co słyszy, zwątpił całkowicie i tylko się rozbeczał, że to przez niego teraz tak leżę. Słowa Ojca spowodowały, że odrodził się na nowo.

  • Bardzo zbliżyło to twojego męża do Mnie i Mnie do jego.
  • Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka.
  • Dawno nie słyszałem tak dobrych egzorcyzmów jak w niedzielę.
  • ……….. – to fakt. Piotr zrobił porządne egzorcyzmy jak nigdy.
  • Tak robi człowiek uzdrowiony.
  • Jedno co pewne, to Ja jestem.

Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowiekaDługo się nie odzywałam rozmyślając nad tymi słowami. Czy ja byłam zbyt pewna siebie, że nie zachoruję ? Przyznam, że bardzo … Tak bardzo, że chyba „zapachniało” pychą … Lekcja życia …

  • Co dalej Ojcze teraz ? – pytam nieśmiało, bo czuję się jak małe dziecko, które dostało porządne lanie.
  • Niespodzianka. Zdarzy się.
  • Za 10 dni już wiosna – … zauważam, choć w rzeczywistości za dni 12.
  • Trudno to sobie wyobrazić, a przez 10 dni wszystko może się zdarzyć.
  • I święta narodzin Mojego Syna.
  • Pamiątka Narodzin Mojego Syna, śmierci i zmartwychwstania.
  • …….
  • Jak się czujesz, kiedy wiesz, że jest po ? – … po Covidzie.

W sumie czuję się wolna… Pomyślałam, że mam to z głowy. Na razie przynajmniej. I jeszcze …

- Pięć minut radości po całym dniu bólu dużo bardziej cieszy niż cały dzień radości. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/07/10/to-zycie-jest-pelne-bolu/



 Dopisane 16. 07. 2021 r.

  • Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka.

Kto by się spodziewał, a jednak. To zdanie było kluczowe, ale mieliśmy Covida także dlatego, żeby załatwić kilka spraw jednocześnie. Ojciec mówi kompleksowo. Nauka, nabycie odporności, danie świadectwa, że wirus jest i że to nie wymysł, a fakty. To też jest informacja dla niektórych, którzy wierzą w „proroctwa” głoszące, że wirusa nie ma. Dla mnie wiarygodność takich przekazów jest zerowa.

Podam świetny przykład na; Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka. Ostatnie mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Dlaczego Wielka Brytania przegrała ?

  • Już byli pewni, już świętowali, przegrana o włos bardziej uczy.

Kiedy zdejmowali srebrny medal, pokazali swoją pychę. 

Przywoła cię Szechina.

27. 02. 21 r. Warszawa.

Wczoraj zadzwoniła do Piotra znajoma i opowiedziała o wirusie, który zaatakował całą jej czteroosobową rodzinę. Trzy osoby straciły 1/3 płuca. Przez to i może dzięki temu natrafiła na lekarkę, która powiedziała, że koniecznie musi sobie zaaplikować serię witaminami, która powoduje drastyczny wzrost obrony organizmu.

  • Kiedy o tym mi opowiadała, zobaczyłem w głowie program antywirusowy w komputerze … Czyli te lekarstwa to chyba jakaś tarcza ochronna na przyszłość …
  • …….. – Piotr już jest właściwie zdrowy, ja ledwo zipię.
  • Możesz spytać Homiela, o które trąby chodzi ?
  • Wybierz sobie … Mając swoją wiedzę …
  • Kurde …. – ramiona mi opadły z niemocy. I przez Covid nie zważałam na słowa. 
  • Całkowicie zostałaś osłabiona, co ?
  • …… – uśmiecham się, bo tak się właśnie poczułam. Osłabienie całkowite.

Dochodzi do nas ta prawda, że też mamy Covida. Myślałam, że Piotr po zawale tego nie przeżyje, a on jak świeży skowronek. Rzeczywiście, wirus jak zwykłe przeziębienie.


Piotr dzwoni do jednego z dwóch pracowników chorych na Covid. Od tygodnia ma nieustająco prawie 39 stopni temperatury. Przekazał mu informacje o tych witaminach, ale po rozmowie był naprawdę nim zmartwiony. Okazuje się, że jego pulsoksymetr wskazuje do 73, czasami jeszcze mniej.

  • Boże… On ledwo mówi …
  • Wobec niego zrobiłeś wszystko co mogłeś zrobić.
  • Teraz możesz tylko prosić.

I prosił, po swojemu.

  • Ojcze, powiem jak Pawlak. Niech te plagi idą gdzie indziej, nie do mnie… Tylko nie pomyl się i rzuć tą plagę na Kargulowe plemię … Mam nadzieję, że słyszy … – mruga do mnie. 
  • Słyszy, słyszy, w niedzielę też będę słuchać.
  • Chcesz powiedzieć, że masz u Mnie chody ?
  • … Już nie jestem taka pewna … – pomyślałam.

Na blogu Stefan napisał informację, którą też natychmiast mu przesłałam. I to faktycznie wszystko co mogliśmy dla niego zrobić.


Późnym wieczorem zadzwonił Roman szczęśliwy, że mu gorączka po tygodniu spadła do 36,8. Skierowaliśmy oczy ku niebu dziękując za to Ojcu. I kiedy tak Piotr gapił się w sufit …

  • Czuję wewnątrz niepokój. Nie mogę zajrzeć do przodu, jestem pewny, że to w tym roku będzie gwałtowna zmiana u nas … Matuzalem się uśmiecha … Ale to dziwne, że to Hopkins ! – … i zrobił tak skonfundowaną minę, że ryknęłam śmiechem.

  • To tak symbolicznie, żebyś wiedział, że faktycznie Matuzalem.
  • Hmm…. Ale z tym Romanem wyszło. Bardzo dziękował ci za tego maila z informacją co robić. Mówi, że uratowałaś mu życie.
  • To nie ja przecież …
  • Łańcuszek dobrego serca działa ?
  • Działa, Ojcze, działa … – uśmiecham się.

I tak to jest w życiu. Ktoś coś wie i napisze, ktoś inny przekaże dalej i inny ktoś wraca do żywych. Ślepy los ? Nieee …. 



28. 02. 21 r. Warszawa.

Mój Covid polega na tym, że co drugi dzień mam wysoką gorączkę i co drugi dzień potworną migrenę. Na przemian. Nigdy nie miałam takich bóli głowy, aby moja szyja, kark, górna część pleców i głowa zamieniała się w beton. Trzy ketanole w ciągu dnia trochę pomogły, 7 tabletek magnezu naraz też trochę pomogły.  Dopiero wieczorem jestem w stanie rozmawiać.

  • Czyściłem wczoraj Romana, miał dużo tego wirusa, wyszła z niego cała kula zielonej galarety i wpłynęła do litrowej butelki, ciekawe dlaczego do butelki, może miałem zobaczyć ile to było ? – dziwi się.
  • Może też mu trochę pomogłeś ?
  • Ja robię tylko to co Ojciec pozwala .., na ile się zgadza …
  • Wiesz jaka to była zgoda ?
  • ……… – roześmiałam się. Wyczulam w słowach Ojca sarkazm.
  • Te jego partykularne interesiki.
  • . Powiedz jej o swoich przemyśleniach.
  • Oooo ! A jakie masz przemyślenia ? – jestem bardzo zaciekawiona.
  • Od kilku dni czuję prawdziwą cykorię. Tak się boję podświadomie czegoś i nie wiem czego.
  • …….. – zmartwiłam się.
  • Przekaz swojskiej żonie, że nie macie się czego bać.
  • Dwie dobre rzeczy się stały.

Ojciec mówi o odejściu pracownika i likwidacji kredytu obrotowego, który wiązał go z bankiem jak psa z budą. Niemal dosłownie.

  • Sam zrezygnowałeś z kredytu.
  • Tak bardzo ważne to było ?
  • Bardzo ważne, Mały. Uwolniłeś się.
  • To uwolnienie było tak ważne ? – powtarza zdziwiony.
  • Bardzo ważne. Zakończył się wątek przywiązania do Warszawy.
  • !!!! ???
  • Nie chodzi o powrót do Szczecina, chodzi o wyjście na świat.
  • Aaaaa …. rozumiem. Ojciec robi ci w firnie porządki ! – zaskoczona jestem swoim odkryciem.
  • Kredyt cię urzędowo wiązał.

Piotr ma być wolny od wszelkich zobowiązań. Ma pozostawić po sobie porządek. Dziwnie się poczułam …


Wieczorem.

  • Słyszę Szechina. Co to jest ?
  • Rany…. – myślę sobie. Tyle razy mu mówiłam.
W judaizmie nie istnieje pojęcie „ducha świętego” w takim sensie, w jakim jest ono obecne w chrześcijaństwie. Najbliżej temu rozumieniu byłaby zapewne Szechina (Szekina) [od hebrajskiego słowa szakan, znaczącego "mieszkać"] - dosłownie „przebywanie” – czyli Boża Obecność, a - bardziej precyzyjnie – Obecność Bożej Świętości w jakimś miejscu, przedmiocie, człowieku lub w określonym czasie. Gdy jest mowa o tym, że Bóg przejawia się w konkretnym miejscu lub sytuacji – oznacza to, że w takiej sytuacji lub czasie człowiek może mieć wyjątkowe, jakby „dodatkowe” poczucie obecności Boga. http://himalaya-wiki.org/index.php?title=Szechina 
Obecność Bożej Świętości w jakimś miejscu, przedmiocie, człowieku, sytuacji lub w określonym czasie ...  Ciekawe ... Teraz już rozumiem ...
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/29/szechina/ 
  • Najkrócej mówiąc to miejsce, w którym przebywa Bóg, to miejsce może być też człowiek. Co dokładnie słyszałeś ?
  • Przywoła cię Szechina.
  • Noż kurza stopa ! Dlaczego od razu tak nie mówisz ! – wkurzył mnie.
  • Prawdą jest, że jest to miejsce przebywania Ojca.
  • To może być też tron ? – pyta niepewnie.




Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Musisz być ostrożny.

22. 02. 21 r. Warszawa.

Rano Piotr poszedł do kościoła, wrócił do domu z kawą.

Zmartwiony, bo jak się okazuje nie jeden, a dwoje jego ludzi mają wirusa i teraz popłoch, czy i my nie mamy. Nadal jednak trzymam się kurczowo słów Ojca, że nie zachorujemy i jestem w miarę spokojna.

Siedzimy sobie w ciszy …

  • Będziesz musiał być bardzo spostrzegawczy na zdarzenia, które nadejdą.
  • Musisz być ostrożny.
  • ……… – zdziwiłam się. Ostrożny, to znaczy, że Ojciec nie pomoże ? Nie da wcześniej znaku ?
  • Ciekawe o co chodzi – mówię.
  • Chodzi o samochód.
  • O auto ?!
  • O ciężarówkę.
  • Ooooo…. – teraz olśnienie. Śmieci ! Lastwagen !
  • Musisz być bardzo roztropny, bo może ci grozić niebezpieczeństwo.
  • ……. – w głowie szaleją mi myśli, że będą chcieli go napaść !
  • Musisz poskromić swój apetyt.
  • Aaaa … O to chodzi ! … Ale to prawda ! – mówię po namyśle.
  • Żyj jakby się nic nie zmieniło.

Teraz rozumiem Ojca w pełni. Jeśli przyjdą jakieś pieniądze, Piotr może zatracić siebie w ziemskiej doczesności. To jest to niebezpieczeństwo


Poszliśmy spać, ale Piotr po chwili wraca …

  • Zobaczyłem scenę z filmu o Mojżeszu. Zobaczyłem spadającą gwiazdę jeszcze przed rozstąpieniem morza.
  • Gwiazda to Jezus – przypominam sobie AJ. Ale w filmie gwiazda pokazuje ścieżkę. Kierunek przejścia przez morze.



23. 02. 21 r. Warszawa.

Piotr wieczorem dostaje gorączki. Nie mogę uwierzyć, że to Covid.

  • Miałem dwa tygodnie temu wizję z zębami. Wypadły mi z przodu dwa górne zęby. Tak same z siebie. Wsadziłem je z powrotem i one były już większe.
  • Zęby ? – dziwię się, gdyż nie widzę związku.
  • To co twoje, tracisz …
  • Ojciec mi mówi, że mam bardzo silne przeziębienie.

Dopiero teraz mogę zasnąć spokojnie.



25. 02. 21 r. Warszawa.

  • Cały czas widzę spadającą gwiazdę …

Tylko tyle dzisiaj. I mam nadzieję, że gwiazda to nie przewidzenie z powodu gorączki, która już powoli mu mija.

Późnym wieczorem ja dostaję gorączki. Piotr załamany.



26. 02. 21 r. Warszawa.

Mam migrenę, mam gorączkę, ledwo żyję, ale czekam. Dwoje ludzi z naszej firmy ma już potwierdzonego wirusa i naprawdę rozmawiamy co minutę o tym, czy i my nie mamy. Ale nasze symptomy są zupełnie inne niż przy wirusie, a poza tym … ja ciągle wierzę Ojcu. Nie dopuszczam do siebie myśli, że to nie grypa, ponieważ Piotr wydaje się już całkiem zdrowy.

Siedzimy kompletnie przygaszeni.

  • Ojciec mówi …
  • Masz pisać dalej.
  • ……… – jestem przeszczęśliwa. Przed chwilą dosłownie pomyślałam, że jeśli to Covid, może nie ma sensu w ogóle już pisać.

Piotr wstaje, podchodzi do swojej teczki i wyciąga pióro, które miało być moje, ale oczywiście stało się Piotra.

  • Masz pisać piórem powiedział Ojciec.
  • Dlaczego ?! – …  i myśl jak błyskawica … Czyżby ten moment już nadszedł ?

  • Przyzwyczajaj się.
  • …….. – jestem wzruszona.
- Skończyły się święta, co teraz będzie ? – pytam. 
- Kto to wie
- Będziesz przygotowana, nie martw się. 
- Będziesz pisała i to piórem ! 
- Piórem to znaczy, że waga tych słów będzie większa. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/07/urbi-et-orbi/
  • Pamiętasz gwiazdę z wczoraj ? Właśnie słyszę trąby. Straszne trąby … ! – Piotr gwałtownie chwyta się za uszy i je pociera. 
  • Strasznie głośne ! – muszą być głośne, bo widzę jak na jego czole pojawiają się żyły.
  • Ile ich słyszysz ?
  • Co najmniej dwie. Strasznie brzmią … Może to jest coś głębszego niż trąby ?!!! … 

Daję mu na chwilę spokój, ponieważ ciągle trzyma się za głowę i próbuje wytrzymać.

  • Kazali dać mi pióro ? – nie wierzę.
  • No tak – Piotr siedzi już spokojnie.
  • Ciekawe, to jakiś znak dla nas ?
  • Nie, 26 (luty). 
  • …….. – roześmiałam się.
- Ojciec powiedział wczoraj wieczorem. 
- W lutym zapraszam ciebie do Siebie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/06/14/noe-jest-z-twojej-rodziny/ 

Cały czas rozmawiamy, że dzień leci i nic. .. A tu raptem trąby. Sprawdzam w AJ.

9; 1 I piąty anioł zatrąbił: i ujrzałem gwiazdę, która z nieba spadła na ziemię, i dano jej klucz od studni Czeluści.

Być może poświęciłabym na rozgryzienie trąb więcej czasu, ale nie mam siły. Gorączka podskoczyła do 38,5.


Oglądamy wiadomości. Prawie tylko o wirusie, nowych mutacjach, szczepionkach … Na całym świecie zaszczepiono kilka procent ludzi zaledwie …

  • To zanim zaszczepi się połowa chociaż, to trzeba będzie od nowa wszystkich szczepić – rozkładam ręce.
  • Pamiętasz jak Ojciec mówił, że wirus ciągle będzie się rozwijać ? No to jak będzie dalej z nim ?
  • Apokalipsa, która już trwa, ale przyspieszy nagle i będzie bardziej widoczna.
  • Te trąby rozszyfrowałaś dobrze.
  • …….
  • Ciekawe zdanie Ojciec powiedział o trąbach …
  • Ciekawe zdanie powiedziałem ?
  • A które (dotąd ) nie było ciekawe ?
  • ……. – uśmiecham się bezsilnie.
  • Czy zawsze zęby w wizji oznaczają zachorowanie ?
  • W tym przypadku tak, przekaz indywidualny.

Przyjrzałam się jego wizji jeszcze raz. Otrzymał ją kilkanaście dni przed chorobą. Kiedy powiedział mi o niej po raz pierwszy, nie wiedziałam do czego nawiązuje. Zobaczył dwa zęby zespolone tak mocno, że nie dało się ich odczepić od siebie. Te zęby wypadły, ale zaraz je włożył z powrotom i trzymały się jeszcze mocniej i co ciekawe były znacznie większe. Oboje zachorowaliśmy na grypę, oboje mieliśmy te same symptomy i nawet tą samą wysokość temperatury. Ciekawe …




Dopisane 12. 07. 2021 r.

Nie grypa, a faktycznie covid. Było to dla nas, zwłaszcza dla mnie ogromne zaskoczenie i wyzwanie. Oczywiście nie zdarzył się bez powodu, o czym napiszę w kolejnych tekstach.


Te trąby rozszyfrowałaś dobrzepełne wyjaśnienie będzie dopiero 3 miesiące później, po pewnej niesamowitej wizji. Chciałabym już teraz uspokoić panią Anię, że jej 26 luty był jak najbardziej prawidłowy.

Koń się dopiero rozpędza, a ty już chcesz kończyć ?

19. 02. 21 r. Warszawa.

Miałam naprawdę ciężką noc. Zaczęło się po 17.00 i trwało do rana. Ból głowy z prawej strony był niezwykle kłujący, bardzo silny, do tego stopnia, że wymiotowałam kilka razy. Kiedy myślałam, że mi przeszło, przyszło drugie uderzenie i nie zdążyłam do łazienki, wymiotowałam pod siebie, na łózko, na dywan… Piotr był przerażony … Nad ranem wszystko się uspokoiło, Piotr wyszedł do kościoła, w drodze powrotnej kupił kawę. Tyle dobrego z tego miałam.

  • Kiedy cię taką zobaczyłem, zacząłem prosić Ojca, żeby ci to zabrał. Po 15 minutach widzę, że wychodzi z ciebie czarna chmura.
  • Widzisz ? Tyle zachodu, żebyś przyszedł do Mnie … Tak wtedy powiedział.
  • A przyjdziesz do Mnie ?
  • … Oczywiście – Piotr z wahaniem. Chyba nie zrozumiał dlaczego Ojciec o to pyta teraz, skoro był już w kościele. 
  • Ja też prosiłam, ale mnie Ojciec nie wysłuchał – mówię z żalem.
  • Biznes to biznes.
  • Mały szantażyk. Bolało ?
  • I to jak !
  • Ale kiedy przestało boleć, to się cieszyłaś ?
  • A może to za karę dostałam ?
  • Nie ma kary, a biznes.
  • Czyli to wszystko po to, żeby poszedł do kościoła ? Czyli tak, to by nie poszedł ? – nie mogę uwierzyć.
  • … Chciałem kawy się z tobą napić – tłumaczy się rozbrajająco.
  • Wybrałby ciebie, a tak wybrał Mnie.
  • ……… – wzdycham ciężko. Co za słowa … !

Patrzę na kawusię z pianką, którą przyniósł mi Piotr  i nie mam żalu …

  • Nad ranem chciałem sobie zobaczyć co będzie w przyszłości. Pomyślałem, że sobie zobaczę co będzie dalej.
  • Ale w jaki sposób ? – próbuję zrozumieć.
  • Musisz wiedzieć, że jestem dziwny.
  • …….. – zaczęłam się śmiać. Myśli, że nie wiem ?!!!! 
  • Zobaczyłem kalendarz. Wyglądał jak centymetr krawiecki, ale były tam wypisane daty. No i chciałem zajrzeć na maj, czerwiec. Posuwałem się wzdłuż centymetra i wtedy jakaś niewidzialna guma ściągnęła mnie z powrotem i zatrzymywała się na dacie końca lutego. Nie wiem o co chodzi …

I to mnie zastanowiło. Wizja Anny to 26 luty i trochę marca.


Oglądam ks. Glasa ; https://www.youtube.com/watch?v=GIAB7UU0Ji8 Chodzi o ekumenizm. Mówi; po co mam się męczyć, mógłbym mieć wiele dzieci i służyć Bogu, bo uczą, że każda religia jest Bogu miła. Papież (JPII) całował Koran, to jak to jest ?

Doskonałe i doskonale trudne pytanie. Pytam Ojca …

  • To jak to jest ?
  • Chyba nie oczekujesz szybkiej odpowiedzi ?
  • A odpowiesz kiedyś Ojcze ?
  • Maybe … ? zażartował. 

Oglądamy Wiadomości. W Polsce pojawiła się już brytyjska mutacja wirusa, rośnie liczba chorych.

  • Ojcze, kiedy się skończy epidemia ?
  • Koń się dopiero rozpędza, a ty już chcesz kończyć ? 
  • Wow … Piotr, on się dopiero rozpędza ! – mówię głośno, bo nie jestem pewna, czy słyszał.
  • To potrwa z 5 lat jeszcze !
  • Nie powinnaś się tym przejmować, ani interesować.

To odcisk Mojej ręki.

12. 02. 21 r. Warszawa.

Nocka nieprzespana. Piotr narzekał na bóle serca. Przy kawie pytam …

  • Ojcze, w jakim stanie jest jego serce ?
  • Do mety wytrzyma, ale muszę się sporo natrudzić, aby wytrzymało.
  • Tak wielu go nienawidzi, tak wielu mu źle życzy.

Od dłuższego czasu obserwuję u Piotra natężenie różnych dolegliwości i głównie chodzi o jego głowę, a w drugiej kolejności o jego serce. Być może tak wygląda przemiana, ponieważ te dolegliwości trudno nawet zdefiniować. Wie kto o nim myśli, kto mu źle życzy, słyszy rozmowy ludzi oddalonych o wiele kilometrów … Łapie się za głowę narzekając na wszechobecną pulsującą dookoła energię … To może zmęczyć na dobre.

  • Ojciec wczoraj zażartował, abym sobie wziął Nimesil …
  • ………. – roześmiałam się. Ktoś nam polecił ten lek na ciężkie bóle głowy.
  • Ja jestem w Nimesilu.
  • Ojcze, Ola durzy się Jezusie ! – Piotr nagle.
  • Najbardziej durzy się we Mnie.
  • …….. – zrobiłam się czerwona.

Córka miała w pracy ciekawe zdarzenie.

Przypadek ? Hmm… Dla innych na pewno, ale dla nas … To się zdarzyło tuż przy jej biurku.


Wieczorem.

Siedzimy przed TV, Piotr zamyślony, trochę ospały …

  • I jak myślisz, ten gołąb to tak ot sobie ? – pytam.
  • Aaaaa, zapomniałem ci powiedzieć. Ojciec kazał mi zadzwonić i jej powiedzieć …
  • To odcisk Mojej ręki.
  • Wow … – cudowne …
  • To jest jej „szczygieł”.
Jesteśmy u Krysi przygotowując się na święta. Ja siedzę w kuchni, Piotr siedzi w salonie i rozbawia towarzystwo, które na chwilę nawiedziło ten dom. W pewnym momencie przychodzi do kuchni… 
- Zobacz co mam. Ptak uderzył w szybę i teraz ledwo żyje. Nie ruszał się. Wziąłem go do ręki, pochuchałem i żyje – podstawia mi pod nos złączone dłonie, w których ledwo, ledwo widać łepek małego ptaszka.
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/12/13/uzbroje-cie-w-siebie/ 
  • Byłeś zmęczony wczoraj.
  • Byłem.
  • Nie modliłeś się w ogóle.
  • No nie, strasznie zmęczony byłem.
  • Wiem jutro się pomodlisz.
  • ……..
  • A co dla mnie masz Ojcze ? – pytam ze śmiechem.
  • Utemperuj swoją żonę, utemperuj !
  • Ojciec macha ci palcem.
  • Czytałaś, że w Niebie czytali jedną stronę 2 tysiące lat ? 
  • No ! – … i znowu pogroził mi palcem.

Nie mogłam powstrzymać radości, że mówi do mnie tak wprost. Chyba faktycznie durzę się w Ojcu …

                            Richard Sigmund; „Byłem w Niebie”.


13. 02. 21 r. Warszawa.

Piotr wygląda jakby ktoś go obił po buzi. Wczoraj u dentysty dostał serię zastrzyków przeciwbólowych, które spowodowały, że jego broda stała się fioletowo-sina. Chodzi dzisiaj obolały, osłabiony i narzekający na cały świat …

  • Wiesz jak to boli, wiesz ?!!!
  • Z każdym dniem będzie lepiej – pocieszam go. 
  • Choć jesteś trąba, jesteś Moja trąba.
  • …….. – roześmiałam się. Ojciec ma dosyć tego słuchania jak widać.
  • Dzisiaj rano jak byłem jeszcze w łóżku usłyszałem kobiecy głos, powiedziała tylko …
  • Hello !
  • ……… – zaczynam się śmiać, bo jego mina była pełna oburzenia.
  • Mówię do niej … Jaka znowu „hello” ?! Kto ty jesteś „hello” ?! … Byłem wkurzony, to przez ten ból chyba …
  • Niedługo się dowiesz.
  • Ciekawe… A dlaczego po angielsku ?
  • Żebyś wiedziała, że to prawda.
  • Ola też dostaje jako potwierdzenie.
  • Ale kto to ta „hello” ?! – Piotr dalej pełen irytacji …
  • Dobra wróżka ! – … nie wytrzymał Ojciec.
  • …….. – buchnęłam śmiechem. W takich chwilach myślę sobie, że to nie może dziać się naprawdę …




Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Pamiętam każdą twoją słabość i uczynek.

08. 02. 21 r. Warszawa.

W lutym mija 3,5 roku od śmierci Edzia. Piotr słyszał o lutym, że coś się wydarzy. Dzisiaj dostaję maila;

Jestem baaaardzo ciekawa, czy wizja Anny się sprawdzi.



09. 02. 21 r. Warszawa.

Jest coraz zimniej, ludzie mają problemy …

  • Trzeba coś zrobić, za zimno będzie. Poproś Ojca …
  • Dlaczego ?
  • No bo ludzie mają trudniej.
  • Przyjdą chmury i powiesz, że za dużo ?
  • ……… – rozdziawiłam buzię zaskoczona. Chmury z mojej wizji !!! One są po coś jak i ta zima jest po coś.
  • A co Ojcze słychać na Górze ? – zagaduję licząc na długą rozmowę.
  • Hmm …. Trochę aniołów wysłałem.
  • Taaak ? – zareagowałam zdziwieniem nie wiedząc, czy to żart, czy na poważnie.
  • A trzeba było ?
  • Teraz zajęty jestem innym światem.
  • ???!!! – czyli … nie zawracaj mi teraz głowy.

Wieczorem.

Dzisiaj pisałam …

Tak po gospodarsku. Miała fartuszek, nie jak zawsze chustę na głowie. Jest bardzo piękna, rozłożyła swoje ręce nad Ojcem i Chrystusem – powtórzył. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/02/10/ja-jestem-twoja-tarcza-bronia-wszystkim/

Widzenie Maryi z ramionami rozłożonymi nad Ojcem i Chrystusem wydaje się obrazem wyjątkowym. Nie spotkałam się z czymś podobnym wcześniej i przez moją głowę przeleciała też myśl, czy to nie jakaś herezja. Dlatego wczoraj zdecydowałam się po prostu spytać samego Ojca.

  • Ojcze, co to znaczy ?
  • A czy ty nie trzymasz wiele spraw swego męża ?
  • ……… – zamurowało mnie. Piotra też. W pierwszym momencie nie zrozumieliśmy kontekstu.
  • Zobacz jak cię słucha.

I wtedy olśnienie … Muszę to odnieść do swojego życia. Moja rola polega na wspieraniu Piotra, odsuwaniu problemów, które mogę odsunąć. Słuchanie bolączek moich dzieci, rodziców, znajomych i ich rozwiązywanie lub szukanie pomocy u Piotra, jeśli to jest niezbędne. Jednym słowem jestem jak każda normalna matka. W tej wizji taką rolę ma również Maryja, jej fartuszek gospodarski to symbol Matki nas wszystkich. Przecież modląc się prosimy; Pod twoją obronę uciekamy się … Maryja wstawia się za nas do Ojca i Chrystusa, jako matka. Przez Maryję szybciej trafimy do Ojca i Chrystusa.

  • Ojcze, dziękuję Ci. Nie wiedziałabym,
  • Ale już wiesz.
  • Pamiętaj, że brak odpowiedzi to często też odpowiedź.

Na szczęście tym razem dostałam odpowiedź. Sama nie wpadłabym na takie wyjaśnienie. 



10. 02. 21 r. Warszawa.

Wieczorem.

Siedzimy na sofie opatuleni kołdrą, tak zimno jest w mieszkaniu. Piotra boli głowa, więc nie liczę na zbyt wiele. A jednak mnie zaskoczył po godzinie gapienia się w TV …

  • Ty wiesz ?!!! Chrystus na Górze jest energią chyba. Ma ciało, ale to nie jest takie zwykłe ciało jak my mamy, w tym ciele jest wszędzie światło !
  • Hmm … Może wszyscy tak mają tam w Niebie – zamyśliłam się.
  • Ale jednak potrafią oddziaływać fizycznie na naszą materię. Kiedy Jezus przyszedł po śmierci do swoich apostołów wyglądał normalnie, nawet z nimi rybę jadł, więc musi mieć jakieś ciało … – przypomniałam sobie ewangelię.
  • No to nie wiem – przyznaje po chwili i zapadł się w siebie na kolejną godzinę.
  • Tak ci smutno, a do spotkania tak blisko.
  • ……… – podrywam się lekko, aby zapytać, czy chodzi o ten 26 luty …
  • Tylko nie pytaj kiedy, ale mogę ci powiedzieć, że bardzo blisko.
  • . Chrystus się śmiał, jak to mówił.

Chwila … To powiedział Jezus, czy Ojciec … ? Pogubiłam się, ale Piotr był w jakimś takim natchnieniu, że wolałam go nie irytować.

  • Hmm … Śmiał, czy uśmiechał ? Sam mówisz, że On się nigdy nie śmieje, tylko uśmiecha … 
  • Uśmiechał, bardzo radosny był.
  • … Pamiętam każdą twoją słabość i uczynek.
  • Ahaaaa … – nie wiedział co powiedzieć.


Ukazał się bardzo ciekawy artykuł w Izraelskich mediach; 

Ovadia zauważył, że ​​Biblia zawiera proroctwo o gwieździe sygnalizującej przybycie żydowskiego Mesjasza. „Widzę go, ale nie teraz; Widzę go, ale nie z bliska; wyjdzie gwiazda z Jakowa, a berło wyjdzie z Izraela i rozbije krańce Moabu, i połamie wszystkich synów Seta. Liczby 24:17″. Rabin Moses ben Maimon, znany pod akronimem Rambam, czołowy autorytet w Torze XII wieku, którego orzeczenia są nadal używane jako podstawa większości żydowskiego prawa, zacytował ten werset o Gwieździe Jakuba jako dowodzie nadejścia Mesjasza podkreślając, że będzie pochodzić od Jakuba, czyli plemienia Judy i jego potomków Żydów, a nie Ezawa czy Edomu. Przewiduje się, że pojawienie się tej przedmesjanistycznej gwiazdy będzie katastrofalne,  towarzyszyć jej będą ekstremalne klęski żywiołowe. Vilna Gaon, XVIII-wieczny żydowski uczony, stwierdził, że moc tego systemu gwiezdnego może zniszczyć świat. Ovadia wyjaśnił, że ​​może to nie być spowodowane zderzeniem gwiazdy z Ziemią, ale raczej wpływem Boga na globalne zjawiska pogodowe za pośrednictwem gwiazdy. 2000 lat temu Zohar, fundamentalne dzieło żydowskiego mistycyzmu, przewidział pojawienie się gwiazdy z siedmioma „gwiazdami” krążącymi wokół niej. „Źródła żydowskie podają, że to astrologiczne zjawisko jest niezbędną częścią geula (odkupienia)” – powiedział Ovadia. Wyjaśnił, że jeśli gwiazda się nie pojawi, to wszelkie twierdzenia o przybyciu Mesjasza zostaną odrzucone przez judaizm. Wskazał na przykład: 400 lat temu rabin Yaakov Sasportes wykorzystał brak nowej gwiazdy jako argument przeciwko Szabbatajowi Cwi, Żydowi, który fałszywie twierdził, że jest Mesjaszem.

LELOV REBBE PROGNOZUJE WIELĄ CIEMNOŚĆ.  „Rebe poinstruował ludzi, aby przygotowywali świece i inne tego typu rzeczy, ponieważ zapanuje wielka ciemność” – kontynuuje wideo. „Będą też trzęsienia ziemi w każdym kraju z wyjątkiem Izraela. W Izraelu szkody będą znacznie mniejsze ”. „Kiedy zapytałem, jak powinniśmy się przygotować, rebe powiedział, że nic nie możemy zrobić” – relacjonował świadek. „Jedyne, co możemy zrobić, to mieć wiarę w Boga.

Jeśli o ciemności mówią już sami rabini, to znaczy, że ona będzie. 




Dopisane 30. 06. 2021 r.

W natłoku przeróżnych informacji można przeoczyć bardzo ciekawe wiadomości;

Wyniki niepokojących badań NASA i NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) ukazały się na łamach czasopisma „Geophysical Research Letters”. Dowodzą, że ilość promieniowania słonecznego, które planeta pochłania i zatrzymuje w postaci ciepła na powierzchni i w oceanach, podwoiła się w ciągu zaledwie 15 lat. Ziemia pochłania więcej energii słonecznej, niż emituje, co prowadzi do powstania tzw. nierównowagi energetycznej. To właśnie jej przyjrzeli się eksperci. Uwzględnili dane satelitarne oraz dane zgromadzone przez specjalne urządzenia badające oceany z 2005 oraz 2020 roku i je porównali. Zarejestrowane różnice były naprawdę ogromne. https://tech.wp.pl/ziemia-pochlania-bezprecedensowa-ilosc-ciepla-wyniki-badan-nasa-niepokoja-6651976594901984a




Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

 

Umiłowana ta Ziemia Moja.

07. 02. 21 r. Warszawa.

Wracamy ponownie PKP, przed nami prawie siedem godzin jazdy, ale na szczęście jest spokojnie. Niewielu ludzi, pewnie z powodu pogody i Covida. Liczę oczywiście na rozmowę, ale nie wiem jak zacząć …

  • … Ciekawe, czy Ojciec nie jest tobą rozczarowany patrząc czasami na ciebie. Jesteś taki normalny …
  • No wiem … Jestem nikim …
  • Jeśli jestem w tobie, to znaczy, że Ja jestem nikim ?
  • A czy mogę być mądrzejszy ?
  • Niebawem i to się zmieni.
  • Ale powiedz swojej żonie, żeby na miłość boską nie pytała co znaczy niebawem.
  • …… – roześmiałam się, bo o to właśnie miałam spytać.
  • Dziękuję Ojcze za tą niesamowitą wizję …
  • Przyjęto.
  • Nie bądź taka nerwowa i wyczekująca.
  • Spokojnie rób, co masz robić.
  • . Ojciec ci śpiewa „Piękne są te dni, których jeszcze nie znamy” …
  • …….. – uśmiecham się.

Jeśli ta wizja zwiastuje konkretne wydarzenia, no to piosenka pasuje jak ulał. Piękne, bo się będzie działo.

  • Ciekawe, kiedy to wszystko ….
  • Nie macaj, to pole minowe, znowu będzie wybuch.
  • Hmm …. – wybuch, gdy saper się myli.
  • Ale z sądem było po kolei, co ?
  • Oooo tak … ! – natychmiast się ożywiłam.

Ojciec przypomniał nam cały proces sądowy, który trwał 3-4 lata. Już o tym zapomnieliśmy, a przecież dla nas to najlepszy dowód, że słowa się Ojca wypełniają łącznie z datami.

  • Gdzie w takim razie tkwi problem ? Czy to my źle interpretujemy teraz, źle słyszymy, czy coś się zmienia po drodze ? – próbuję zrozumieć.
  • Źle interpretujecie, nie macaj.
  • Oczekuj zdarzeń, które cię zaskoczą.

Piotr zaczyna roztrząsać sprawy firmowe, opowiada o przetargach, pracownikach, słucham tego do czasu …

  • Powiedz mi … Jak ty możesz ciągle myśleć o firmie, a nie o Bogu ? Przy tym co masz, co ci jest dane … – nie mogę tego pojąć.
  • Nigdy tego nie zrozumiesz, ale tak ma być.

Hmm … Tak ma być … No ktoś musi o firmie myśleć, a Piotr potrafi doskonale łączyć te dwa światy, czego ja chyba już nie jestem w stanie.


W weekend opowiadałam znajomym o przypadku Andrzeja Duffka i reakcja była taka, że żadna. Myślę, iż temat pogody byłby dla nich ciekawszy.

  • Naprawdę nie wiem co mogłoby pewnych ludzi skłonić do myślenia.
  • Ty ich uczysz latania, a oni pełzają – …. tak są przy ziemi, czyli przyziemni.
  • Nie nauczysz kogoś latać, kiedy on tylko pełza.
  • ………. – rozdziawiam buzię zaskoczona. Pięknie powiedziane.
  • Ojciec kocha Ziemię – Piotr nagle.
  • Skąd wiesz ?
  • Bo tak powiedział.
  • A jak powiedział dosłownie ?
  • Umiłowana ta Ziemia Moja.

  • … Czy ty nie możesz od razu dosłownie mówić ?! – byłam wkurzona.
  • Jest chyba różnica między „kocha ziemię”, a „Umiłowana ta Ziemie Moja” !

Tyle razy uczulałam Piotra, aby nie przetwarzał usłyszanych słów Ojca, a przekazywał dosłownie. Zupełnie inaczej brzmią słowa Ojca powtarzane słowo w słowo, a inaczej po własnej modyfikacji. Oryginalna wersja ma niesamowity ładunek energii, którą wyczuwam natychmiast.

  • Tak więc nie powinnaś się niczym przejmować, ani twoja córka.
  • A Edziu mówił prawdę.
  • I przy okazji coś usprawnił.
Wchodzę do mojego pokoju w domu u Krysi, a tam Edziu klęczy i naprawia kaloryfer. Był wkurzony, że się zapowietrzył. Mówię do niego … 
- Dziadku, przyjechałam z bagażami tu się przespać. 
- Już twojego łóżka tutaj nie ma. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/06/12/wiesz-co-to-wiara/ 

Niebywałe ! W wizji uderzał w kaloryfer, bo chciał go naprawić. W rzeczywistości w tym kaloryferze grzeją tylko dwa żeberka, to znaczy grzały, bo po tej wizji zaczęły grzać cztery. Po kilku latach usterki ! Same z siebie, to znaczy dzięki Edziowi. Jak to jest w ogóle możliwe ?!!!

Ojciec mówi nie przejmować się, ale to nie takie proste ….

  • Ojciec mówi, że finanse przyjdą z Góry, ale to nie może być spadek, ja naprawdę nie mam od kogo.
  • Ale masz męża.
  • Ale mąż też nie ma.
  • Ale ma Ojca, jako i ty masz.
  • …….
  • Szkoda, że nie mam więcej wiedzy … – pomyślałam głośno.
  • Źle ci ? Twoja żona uważa, że jesteś czasami nienormalny.
  • ……. – roześmiałam się. Rzeczywiście, czasami tak mówię, gdy mnie zirytuje.
  • A tyś najczystsze złoto ukryte.

Milczymy długą chwilę, zadzwoniła córka. Kipi radością, ponieważ udało się jej schudnąć kolejne kilo. Wystarczyło odrzucić żelki, cukierki, czekoladki itd. …

  • Kiedyś żelki były przepyszne – Piotr się rozrzewnił.
  • Kiedyś to Chrystus chodził po wodzie.
  • No właśnie, jak to się stało, że chodził ? – już uszy nastawiam, bo może się dowiem.
  • A jak się stało, że różaniec znalazł się na szyi ?
  • ……. – zbaraniałam.

Dwa dni temu otrzymałam ciekawy mail z ciekawą historią …

Dni ciemności.

06. 02. 21 r. Szczecin.

Nie było dzisiaj nic ważniejszego niż poranna wizja.

Jesteśmy w jakimś mieszkaniu we trójkę. Ja, Piotr i córka. Mieszkanie na ostatnim piętrze, którego nie znam. W  kilkupiętrowej kamienicy, której też nie znam. Stoimy  przy dużym oknie rozmawiając i podziwiając piękny widok na miasto, góry, rzekę … Wszystko wygląda spokojnie, niemal perfekcyjnie … Tylko gdzieś w oddali, z lewej strony okna zaczyna się lekko chmurzyć.

Schylam na chwilę głowę i zerkam na zegarek, który mam na ręku. Jest 14.55. Dochodzi więc 15.00, „święta” dla mnie godzina, mówię …

  • Czas na mnie. Idę się pomodlić.

Szykuję się do wyjścia, ale spoglądam na okno jeszcze raz. A tam widok zmienia się diametralnie. Jestem zdumiona, bo musiały minąć tylko dwie minuty, a ledwo widoczne jeszcze przed chwilą chmury z jakąś niesamowitą prędkością zaścieliły całe już niebo. Gwałtowność tej nawałnicy przestraszyła nas tak bardzo, że obserwowaliśmy to zjawisko w całkowitej ciszy. Kłębiące się ciężkie chmury, czarne, gdzieniegdzie krwisto-czarne (!) dosłownie zalały całe niebo i nastała całkowita ciemność, a była 15. 00 !!! Tego jestem pewna, bo znowu zerknęłam na zegarek. Zdziwiłam się nawet głośno …

  • Piętnasta i tak ciemno ?!!! I Tak szybko ?!!!

W ciągu 5 minut wszystko się zmieniło ! Jak to możliwe ?! Widok przyprawiający o dreszcz … A kiedy pojawiła się pierwsza błyskawica, straszna, głośna i tak potężna jakby chciała ziemię podzielić na pół, ze strachu skuliliśmy się pod oknem, aby tego nie oglądać. Naprawdę się baliśmy.

  • No istna apokalipsa ! – pomyślałam – Czyżby to te 3 dni ciemności, które były zapowiadane ? 

Trudno mi określić jak długo to trwało. Mija jakiś czas i po prostu nagle robi się jasno. Wystawiamy głowy do okien, by sprawdzić co się dzieje. Jest pięknie. I wtedy słyszę głębokie westchnienie ulgi. Nie moje, nie Piotra, nie córki, ale … wszystkich ludzi na świecie. Jedno wielkie uff …. 

Wybiegam z kamienicy na ulicę. Widzę kilku zaledwie ludzi. Dziwne, bo po czymś takim powinno być ich o wiele więcej. Niedaleko domu jest publiczna toaleta, budynek solidny, nowy, biały. Ktoś z oddali mnie woła … 

  • Proszę podejść, proszę podejść ! Musi pani koniecznie to zobaczyć !

To mężczyzna w sile wieku. Lat około 55 – 60. Lekko siwy, luźna, biała, raczej biedna koszula, mocno zmęczona twarz. Bardzo przejęty, mam wrażenie, że zaraz się rozpłacze. Wprowadza mnie do tej toalety i otwiera jedną z kabin. Co widzę ? Sedes jest wyrwany od podłogi i leży przewrócony na boku. W dziurze, która po nim została stoi krzyż. Duży, drewniany, solidny krzyż … To jest tak zaskakujący widok, że zaniemówiliśmy. Trudno mi było zrozumieć skąd krzyż w takim miejscu. Oboje stoimy w milczeniu wpatrując się w niego przez długą chwilę …

Mężczyzna mówi w końcu …

  • Widzisz to ? Widzisz ?!!!

Odwracam głowę w Jego stronę i zagłębiam się w Jego oczy. A w Jego oczach widzę wielki smutek, rozżalenie, zatroskanie, głębokie zamyślenie … i coś jeszcze. Telepatycznie mi przekazał, że ta ciemność to za ten krzyż, który wylądował w szambie. Tyle on znaczy dla dzisiejszego człowieka. Gapiłam się na krzyż jeszcze długi czas i tylko kiwałam ze zrozumieniem głową. Słowa były tu niepotrzebne, były bezużyteczne.

Budząc się wiedziałam, że to niezwykle cenne doświadczenie. Nie tyle burza zrobiła na mnie ogromne wrażenie, co ten krzyż i mężczyzna, który tłumaczył mi dlaczego jeszcze przed chwilą było tak ciemno. Nie mogę zapomnieć Jego wzroku, płakać Mu się chciało, ale była w Nim jakaś siła i zdecydowanie… Ojciec ?


Wizja pełna jest ważnych symboli. Godzina 15.00, czyli godzina śmierci Jezusa na krzyżu. Dwukrotnie patrzyłam na zegarek, choć w rzeczywistości nie noszę zegarka w ogóle. Widocznie chciano, abym zwróciła na to szczególną uwagę. 

Wiele jest proroctw przewidujących dni ciemności … 

https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=P-3BeWT-5jA

… i wcale by mnie nie zdziwiło, gdyby faktycznie stało się to nagle, szybko i nawet o 15.00. Jako symbol i znak jednocześnie właśnie. Choć z drugiej strony godzina 15.00 gdzie ? W Polsce, czy Izraelu … ? A może jeszcze w innym miejscu ? W każdym razie ta godzina 15.OO w wizji jest bardzo wymowna. O tej godzinie zmieniło się wszystko.

Publiczna toaleta to synonim społeczeństwa. To co należy do społeczeństwa. Krzyż na miejscu wyrwanego sedesu jest tak oczywisty i jasny, iż wydaje się, że jaśniej się nie da. Krzyż został wyrzucony tak samo jak wyrzucamy z siebie wszelkie nieczystości. Bardzo sugestywny symbol, bo dzisiejszy człowiek odrzuca Boga, odrzuca Chrystusa jako zbędny i uciążliwy balast. 

Czy ta wizja zrealizuje się w naszej rzeczywistości, naprawdę nie wiem. Duże jest prawdopodobieństwo, że tak się stanie. „Nie zdajesz sobie sprawy z tego co nadchodzi” już jedno się przecież sprawdziło. 

- Niebo będzie czarne, błyskawice, zatrwożą się wszyscy.
-  Bez przerwy widzę wypalone kadzie… – Piotr zapatrzony przed siebie… 
- Będziesz świadkiem tych wydarzeń, które nadejdą – do mnie. 
- Ja ?! A miałam nie być – jestem zaskoczona. 
- Być świadkiem, a uczestniczyć to różnica. 
- Opiszesz to. 
- Zbliża się chwila prawdy i cel twojego życia Ojciec do Piotra. 
- Przez wszystkie tysiące lat twojego życia zbliża się cel twojej drogi. 
- Dla niektórych już nie będzie radości dnia brzasku. 
- Wybrali noc. 
- Nie zdajesz sobie sprawy z tego co nadchodzi.
-  Widzę jak niebo będzie czarne, błyskawice. 
- Zatrwożą się wszyscy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/01/pogrom-to-za-malo/


Dopisane 26. 06. 2021 r.

W wizji nie otrzymałam potwierdzenia, że chodzi o 3 dni ciemności. Potwierdzenie otrzymałam dopiero dwa dni temu. 


Zainteresowało mnie niedawne orędzie z Trevignano;

Gisella Cardia (Trevignano Romano, Włochy), 17.04.2021., orędzie Jezusa Bracia umiłowani, oto jestem z wami, którzy prosiliście o Moją interwencję. Bracia, proszę was, żebyście się modlili i wznosili błagania, by czas został jeszcze bardziej skrócony. Ja jestem gotowy, i wkrótce burza spadnie na ludzkość, będzie tak silna, że świat [takiej] nie pamięta. Ja modlę się do Mego Ojca, aby okruch miłosierdzia, jaki pozostał, mógł zostać użyty dla tych zagubionych dzieci. Bracia Moi, wszystko się nagle zmieni; będzie wam trudno odróżniać wpływy dobre od tych złych, jeśli nie będziecie przygotowani. Świat zmieni się tak, jak nigdy tego nie widzieliście. Ten, kto będzie ze Mną, niech wykrzykuje z autorytetem Moje Imię, tak, aby zmiażdżyć wszystko to, co pochodzi od Złego.


Do zdjęć wykorzystałam panoramę Nowego Yorku i jakoś się tak złożyło, że mamy tu namiastkę (!) tego co przedstawiono w wizji … Zaznaczam namiastkę, ponieważ to co pokazano w wizji było zdecydowanie dużo bardziej potężne i wręcz nienaturalne.

https://www.youtube.com/watch?v=F8C5K6lzqcg