Gdzie chciałbyś wrócić ?

08. 10. 21 r. Warszawa.

Piotr wkurzony na Tuska, że jawnie nawołuje ludzi do buntu. Wkurzony to mało powiedziane. https://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/8266109,tusk-plac-zamkowy-wyrok-tk.html

• Będzie chwila burzy, ale to przejdzie, inni pójdą za Polską.

Bardzo chcę w to wierzyć.

• Kupiłam totolotka ! – mrugam oczami tak, aby Ojciec to zauważył.
• Naiwność nie zna granic.
• Ojcze, mówisz o spadku, ale ja naprawdę nie mam od kogo dostać.
• Niekoniecznie, a jak ci powiem, że jesteśmy spowinowaceni i masz to po Mnie ?
• Jedni są po mieczu, a inni po kądzieli.
• …….. – wzdycham zrezygnowana.
• Pamiętajcie co powiedziałem wczoraj.
• Że blokujesz Ojcze ?
• Mało tego, podcinam wszelkie jego gałęzie biznesowe, żeby nie miał.
• …….. – Piotr złapał się za głowę.
• Ale mam szumy teraz, zwymiotuję zaraz …
• ……. – spojrzałam na niego ze współczuciem.
• Nie żałuj go.
• Dlaczego ?
• Za SS i Lutra. Mało tego … Jeszcze mu kulę rzucę (pod nogi).

Widzę, że żarty się skończyły.

• Dzisiaj miałem 3 gacki w pokoju. Dwaj po bokach i jeden z góry. Naciskali mi na głowę, złe myśli mi wciskali.
• Myślą, mową, uczynkiem, zaniedbaniem …
• Hmm … Ojcze, czy długo będzie tak z nim ?
• Zapytaj, czy będzie gorzej.
• ……. – przymknęłam oczy, wzięłam głęboki wdech. Nie chciałam wiedzieć. Ufam Ojcu i widocznie tak ma być.
• Nie będę pytać – powiedziałam cicho.
• Dziękuję ci, to jest bardzo mądre zdanie.
• Nie smuć się Ola, bo Ja się smucę.
• … Ojciec ci śpiewa Grechutę; „Piękne są te chwile, których nie znasz”.
• … Kiedy Jegomość się ukłonił, wiedziałam, że to już koniec. Definitywny koniec.
• Bo cię podniósł.
• Tym ukłonem cię podniósł, w Oli oczach.

---

Wieczorem.

Oglądamy Tuska, krew nas zalewa, nie da się, nie da się patrzeć na to spokojnie.

• Polska wyzwoli się od gacka. Widzę jak została uniesiona do góry, buchają z niej promienie, które sięgają głęboko do ziemi, dopadają tam diabła, a potem te promienie rozchodzą się na całą kulę.

Woooow… Przypominam sobie te wszystkie wizje mówiące o duchowej wielkości Polski.

---

---

09. 10. 21 r. Warszawa.

Sobota. Msza, zakupy, kawa. Święty harmonogram dnia. Otwieram zeszyt i zapisuję dzisiejszą datę.

• Powiedz, pozbyłabyś się chętnie już Piotra ?
• …….. – pytanie mnie zaskoczyło.
• Chętnie nie – żartuję.
• Zobacz, pełen wad człowiek. Oceń sprawiedliwie.
• Ale mój.
• To tak jakbyś powiedziała mam problem, ale to mój (problem).

Nie wiedziałam jak z tej rozmowy się wymigać, nie chciałam zranić Piotra. Bo prawda jest taka … Chciałabym, żeby się zaczęło i chciałabym, żeby nie odchodził. Próbuję znaleźć jakiś zloty środek, ale wiem, że taki nie istnieje. 

• Auto odejdzie i Piotr odejdzie – … Pieta.
• Ojcze, chcesz go zabrać ?
• Przerobić.
• I tak żyje za długo, wybłagał to ze względu na ciebie i dzieci.
• Jegomość … słyszę.
• … Widzę litery imion Ojca … Ababic, Abahib …
• ……… – wzruszył się. Czekałam chwilę, aby się uspokoił.
• Zobaczyłem całą listę wypisanych imion, od góry do dołu i jak przykładałem swój policzek do tej kartki, tuliłem się do tych imion … – … i wzruszył się jeszcze bardziej.
• No już ! Nasyciłeś się ? To do roboty.
• Nie po to tu przyszedłeś, aby się rozklejać.
• … Przy Stwórcy nie potrafię zapanować nad emocjami – przyznał otwarcie.
• Przecież wiedzieliście, że tak będzie.
• ……. – wzdycham ciężko.
• Czy ma to znaczenie dla ciebie, że jesteś żoną Metiego ?
• …….. – słabo mi się zrobiło, ale nie zdezerterowałam tym razem, lecz zaczęłam intensywnie myśleć.
• Nie, ale może dlatego, że to do mnie w pełni jeszcze nie dochodzi co się dzieje.
• Ojciec nie da ci poznać smaku odejścia, tak zadba.
• Już wizja pokazała ci swoją reakcję, a przecież to był zaczyn do barszczyku, a nie sam barszczyk.

Przypomnienie tej chwili przyprawiło mnie o ciarki.

Jegomość swój wzrok przeniósł na Piotra ... Nagle prostuje się jak żołnierz, robi wieeelkie oczy, wprost wybałusza prawie na zewnątrz i wpatruje się w Piotra z … No właśnie ... Przez sekundę złapałam jego myśl. On Piotra rozpoznał. Kiedyś go znał, ale w innej postaci. I gdy odkrył kogo widzi w Piotrze, zrobił coś co doprowadziło mnie do wielkiego szlochu. Zdjął swoją czapę i głęboko pokłonił mu się aż do ziemi. W zwolnionym tempie. Jak francuski markiz, takie miałam skojarzenie. Ukłon pełen uniżenia i szacunku. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/10/16/wiedzieliscie-ze-tak-bedzie/ 

• Byłam przerażona, zdruzgotana – przyznaję. To uczucie pamiętam najmocniej.
• Że tracisz go, tracisz kontakt z Ojcem.
• A jednak Piotr jest Piotr.
• Ten Jegomość …
• Był sędzią, który powiedział co się stanie.
• Ten ukłon to też zdanie.
• W geście można więcej powiedzieć niż w słowach. Ale wytłumacz Mi …
• Niby przyjechał z Góry, niby ode Mnie, dlaczego zrobił wielkie oczy ?
• Czemu był zdziwiony ? Zastanawiałaś się ?
• Bardzo często, ale mówiliśmy, że on był zaskoczony, że ukrywa się w tym ciele. Był zaskoczony kogo widzi … Zrobił wielkie oczy jak … żaba, gały wybałuszył … 
• ……….
• … Ojciec kazał ci powiedzieć co widzę codziennie rano. Widzę te 3 wielkie trójkąty, które tworzą ochronę wokół Polski na granicach. Ten mur jest potężny i emanuje z nich energia.
• Taaaa …. Widzisz jakieś przełożenie na nasz świat ? – bo ja nie widzę. Ataki na Polskę wzmagają się z dnia na dzień. Z każdej dosłownie strony. UE, Białoruś, nawet Czechy.
• Żadne. Ale coś się stanie takiego w tym kraju, co zadziwi cały świat.
• Masz czekać na swoją chwilę.
• Mówisz, że miał oczy jak żaba ? Ciekawe …
• … Jak UFO – wzdycham z rezygnacją. Za nic nie chciałam użyć tego słowa, ale faktycznie takie miał „gaaały”.

Oboje się zamyśliliśmy.

• Dobrze wyglądasz. Według Nieba daję ci 5 w skali od 1 do 5.
• ……. – roześmiałam się nie wierząc, że mówi to Ojciec.
• Słyszę … Avot … Aravot …
• …….. – uśmiech zamarł mi na ustach.
• Aravoth to siódme Niebo, siedziba Ojca … – tłumaczę Piotrowi. W taki to sposób dał mi odpowiedź, że to jednak Ojciec.
• Zderzenie będzie między Polską a Unią.
• I to jest dobry czas.
• Zderzenie ostatki chrześcijaństwa i nowej religii elgiebetowsko-marksistowskiej.

Ciekawe. Doszło do porozumienia Lewicy i Wiosny; wypisz, wymaluj pasuje idealnie. Nowa Lewica wybrała liderów. Biedroń świętuje (msn.com)

• Diabeł zatruł im głowę.
• Bóg spróbuje ich po raz ostatni obudzić.
• Jak z tego zderzenia wyjdziemy ? – pytam.
• Zwycięsko.
• A teraz po ludzku. To był definitywny koniec.
• Bóg cię woła do Siebie.
• Przebudzenie.

• Wiesz co słyszę ?
• Adieu Warszawo.
• …. Zobacz, mam wszędzie ciarki na skórze – pokazuje mi rękę.
• Dziękuję ci za wspólne życie.
• …….. – oczy wielkie robimy.
• Co znaczy adieu dokładnie ?
• Żegnaj – tak mi się wydaje.
• Kto to powiedział ?
• Ten kto wie.
• Słyszę akropolis adieu … – https://www.tekstowo.pl/piosenka,mireille_mathieu,acropolis_adieu.html

---

Wieczorem.

• Niedługo święta. 
• Ja bym się świętami nie przejmował.
• Przed nami jeszcze październik, który zapowiada się ciekawie.
• A jak nic nie będzie ? To co mam pomyśleć ?- pytam.
• Pomyślicie o świętach.
• …….. – oboje się roześmialiśmy. Kiedy nic się nie wydarzy, wrócimy do szarej rzeczywistości.
• Adieu Warszawo … ciągle to słyszę. Adieu i wracam do Szczecina ?
• Zimno.
• To gdzie idę ?
• A gdzie chciałbyś wrócić ?