10. 10. 18 r. Warszawa.
Jutro rozprawa, ale nasz prawnik ma przyjechać już dzisiaj o 10.30 rano, więc spokojnie na niego czekamy, oczywiście na kawie.
- Śniło mi się, że odbieram nowy dowód osobisty. Widzę kolejkę ludzi stojących na schodach w biurowcu, a schody prowadzą z dołu, oni wszyscy stoją i trzymają kwitek, przechodzą najpierw prze jakiś biuro kontrolne. Tylko ja schodzę z góry, aby odebrać nowy dowód i nie mam kwitka i nie przechodzę przez to biuro. I co to znaczy?
- Hmm… Nowy dowód, nowa tożsamość ? Nowe życie, nowe imię ? Ojciec ci mówił nie raz, że kończysz to życie w sensie to, jakie znasz… Hmm…. A że schodzisz z góry… Ojciec też ci mówił, że nie jesteś z tego świata, ale z góry… W sumie to prosta wizja… – przyznałam po chwili analizy.
- Ty to rozumiesz, bo nie jesteś z tego świata. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/26/kazdy-czlowiek-to-moja-swiatynia/
- Co znaczy nowy dowód ? – Piotr pyta wprost.
- To przenośnia, przecież nikt nowego dowodu ci nie zrobi.
- Chodzi o wnętrze.
- Ciekawe, co się będzie działo ze mną…
- Nie rozważaj co będzie.
- Ja będę.
- ……. – widzę lekkie rozczarowanie, pewnie myślał, że się dowie konkretnie.
- Zmęczony jestem wszystkim.
- Co ty powiesz… Nie od dzisiaj. Czy chcesz się uskarżać ?
- Nie, nie chcę. Mogło być dużo gorzej. Czy moje modlitwy coś dają ostatnio ?
- Ważne co ty czujesz i co Ojciec widzi.
- W tych egzorcyzmach jest wiele energii. To mocna modlitwa.
- Bo jest prawdziwa, czujesz ją i oni ją czują, robisz dobrze.
- Ojcze, ciężko jest.
- Od początku było wiadomo, że nie będzie łatwo.
- Dlatego białasy nie poszły.
- Zostaw białasów, a może oni tam nie stali ?
- A może to miało być odbicie dla ciebie ?
- A może to iluzja ?
Piotr wciąż żyje tym, co kiedyś przeżył.
- Usłyszałem coś niesamowitego… Zobaczyłem scenę. Widzę Ojca i aniołów, którzy stoją wokół Niego. To cała grupa aniołów, są wysocy i mają po 4 metry, ja stoję za Ojcem, jakby w cieniu i jestem najmniejszy. Bóg pyta ich… - A któż pójdzie do tego świata ? - Widzę, że każdy udaje, że ogląda swoje buty, mają schylone głowy i udają, że nie słyszą, po prostu nikt nie chciał iść. Wtedy ja się wychyliłem i powiedziałem… - Oto jestem. - Ty… ? - Ojciec był zaskoczony i zdziwiony, że taka miernota się zgłosiła, tak mi się wydawało… - Więc idź. …. i mnie przytulił. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/02/kiedy-pozadliwosc-oczu-jest-wielka-wtedy-twoja-wiara-jest-zadna/
- Ale numer ! Chcieli w ten sposób ciebie zdopingować, żebyś sam poszedł. Tacy sprytni – śmieję się.
- A gdyby Ojciec ciebie po prostu poprosił ? – przyszło mi do głowy.
- Z własnej woli to jest inny wybór.
Rozmowę nam przerwał telefon. Dzwonił z pociągu nasz prawnik. Oznajmił, że otrzymał przed chwilą telefon oznajmujący, że rozprawa sądowa została odwołana. Po raz trzeci !
- Noż ku….. mać ! – Piotr się zdenerwował.
- Dlaczego tak ? Homiel ? – pytam natychmiast.
- Co… matematyka ci się nie zgadza ?
- No nie zgadza.
- Myślisz, że wszystko działa według szablonu ?
- Nigdy nie istniał. Musisz przywyknąć.
I tyle na ten temat. Za Niebem nie trafisz, miliony pomysłów na sekundę.
Wieczorem. Piotr siedzi zgaszony.
- Jestem kompletnie zaskoczony. Bóg Ojciec jest nieprzewidywalny.
- Oj dzieciaki… Przysłuchuję się waszym teoriom, rozmowom.
- Skoro odwołano to znaczy, że za rok fala ?
- Znowu planujesz ?
- ……. – wycofałam się w popłochu.
- Jak teraz nie ma, to liczę, że za rok będzie sąd i fala – teraz Piotr zaczyna.
- To nie licz.
11. 10. 18 r. Warszawa.
Siedzimy na kawie, Piotr cięgle zgaszony…
- Wczoraj jak się modliłem, na sam koniec Ojciec mnie spytał…
- Martwisz się sądem ?
- Nooo…
- A jak ci powiem, że kontroluję sytuację to co powiesz ?
- ……..
- Noo… Jak kontroluje, to znaczy zostaw to. Czekaj – ufam Ojcu bezgranicznie i choć czasami nie rozumiem dlaczego dzieje się tak jak się dzieje, to wierzę, że tak musi być.
- Mały, co powiesz ?
- Jestem.
- Więc bądź.
- Długo mam być ?
- Kiedy cię wezwę.
- Więc będę.
- ……. – uśmiecham się, bo to cudowne. Taka rozmowa między Ojcem, a człowiekiem…
- Krasnoludki płaczą, kiedy królewna zasnęła.
- Tak My płaczemy, kiedy cię nie ma.
- To pycha – Piotr zastanawia się, czy w ogóle powtarzać to zdania na głos.
- Myślę, że te 5 lat, które mi pokazali to już nieaktualne, dodać należy jeszcze zero.
- ………
- …. Słyszę, że ktoś pęka ze śmiechu.
- Rozszyfrował szaradę !
- Chyba żarty sobie robią z nas – też się śmieję.
- Ale wyszło z tym sądem…. – Piotr wraca do tematu głównego.
- Hmm… Ciekawa jestem tylko dlaczego…
- Warum ?
- To po niemiecku „dlaczego” – tłumaczę mu na wszelki wypadek.
- Zobaczyłem wszystkie zwrotnice, prócz jednej. Czyli nie wszystko się spasowało w jednym czasie, zatrybilo…
- Ciekawe czego dotyczy ta zwrotnica – zastanawiam się.
- Trzeba czekać.
- Więc cieszcie się i żyjcie.
Piotr w pewnym momencie lekko szczypie mnie za policzek dając do zrozumienia, że się spasłam.
- Przytyłam ?!!!!
- Nie… Tak sobie robię.
- Przytyłam ! – i żal mi się samej siebie zrobiło, bo tyle wyrzeczeń i nic.
- Ojciec do ciebie mówi…
- Ślicznotka jesteś.
- … a do mnie mówi…
- Ośle.
- …….. – śmiech przez łzy mnie wzięły. Mnie pociesza, Piotra karci.
- Chcesz dwie stówy ?
- Popłacz więcej, to może pięć dostaniesz.
- …….. – śmiałam się przeszczęśliwa. To było cudowne, mimo wszystko. Czasami warto przytyć
Wieczorem.
Piotr nadal przygaszony i rozczarowany.
- Za Ojcem nie trafisz.
- O, przepraszam ! Codziennie trafiacie do Mnie z modlitwą.
- Więc nie mów czego nie rozumiesz, ale w strategie się nie włączaj.
- Nie może kapral z marszałkiem się równać.
- Ale jestem nisko, kapralem !
- Ja tam mogę kibelki myć – cieszę się.
- O nie, dla pięknotek jest inne miejsce.
- …….. – śmieję się.
- Zadzwoniłem do sądu i spytałem, czy do siedemdziesiątki doczekam się rozprawy.
- …….. – śmieję się jeszcze bardziej. Piotr jest tak nieprzewidywalny jak sam Ojciec.
- Zobaczysz, Ojciec zrobi to niespodziewanie – powiedziałam po chwili namysłu.
- Tak myślisz ?
- Tak jak odwołał w ostatniej chwili sąd, tak zrobi niespodziankę.
- A kiedy Ojcze ?
- Jak ci powiem, to nie będzie niespodzianki.
- Wyczuwasz Mnie…
- ……… – serce mi teraz zmiękło.
- Naprawdę ? Naprawdę ? – radość przez łzy mi się mieszały, bo czyż to nie jest wielkie wyróżnienie ?
- Ta pieczęć wiąże cię.
Dopisane 11. 06. 2019 r.
Już trzecia osoba pyta mnie o opinię na temat; https://www.youtube.com/watch?v=Q6xqr0a8jsw&t=16s
Może odniosę się do kilku zaledwie rewelacji.
1.Zacznijmy od początku. Stworzenie świata materialnego przedstawia się inaczej, niż nam to od lat podawano. Ojciec Pio mówi: „Bóg tylko jeden raz stworzył Niebo i Aniołów. Do tej pory nic nie stworzył.” Po wspaniałym, pięknym i cudownym życiu w Niebie – część Aniołów zdecydowała się jednak opuścić Je, by utworzyć swoje alternatywne cuda. Cóż, Wolność wyboru. Obdarzeni potężnymi Bożymi mocami pozakładali swoje własne „prywatne nieba”. To, co widzimy przez teleskopy: kosmos, układy gwiezdne, planetarne – stało się nowym niebem dla ryzykanckich Aniołów. Nasza Ziemia także do niego należy.
Jest tylko jeden Stwórca.
2.Odebrano nam pamięć; upadli Aniołowie zafundowali nam wędrówkę dusz po różnych planetach, galaktykach,
Żaden anioł nie ma takiej władzy, aby „zafundował nam wędrówkę dusz po różnych planetach, galaktykach”.
3.O doskonałym Bogu, zawsze mamy jak najlepsze zdanie i wyobrażenie. Przy tworzeniu tego świata, był to zapewne marny bóg, nieudolny. Bo jak mógł nam urządzić tak straszne piekło, gdzie jeden drugiego atakuje, a nawet morduje? Młodość to szaleństwo i nieodpowiedzialność, a starość – niedołężność, ból i rezygnacja. To takie rzeczy podarowałby nam Dobry Ojciec? Wiemy w sercu, że nie!’
Ojciec Pio za życia był zakochany w Bogu, doskonale Go rozumiał i nie sądzę, aby zmienił zdanie po śmierci w Niebie, gdzie, o ile mi wiadomo, jest bardzo blisko Ojca. Więc sami zadajmy sobie pytanie, czy mógłby coś takiego powiedzieć. A na koniec, przetoczę dzisiejsze podsumowanie, podsumowanie samego Ojca na ten temat.
- Jest w modlitwie Wszechmocny, Wszechmądry, Wszechpotężny.
- To jest też oddalanie się od Boga – p. s. powyższa książka.
- Wielu takich jeszcze będzie…
- …. i pokazał kogel mogel.
Czyli mieszanina wszystkiego. Mamy wolny wybór, przeczytać można, ale wierzyć w to… to już na własną odpowiedzialność.
p.s. Dopiszę ostatnie słowo Ojca;
- Co by to było, gdyby oni mieli władzę.
- Nie zadawaj pytań, które nie mają prawa bytu.
Ostatnie zdanie to odpowiedź na pytanie, czy to prawdziwy Ojciec Pio.
– Piotr kompletnie zaskoczony prawie krzyknął. 
! – Piotr natychmiast rozbrajająco szczerze. 