Wczoraj Piotra bardzo bolało serce, starałam się nie rzucać mu w oczy, by go dodatkowo nie denerwować. Dzisiaj było już lepiej, ale wydawał się bledszy niż zwykle.
Homiel powiedział…
Jedz to, co musisz, a nie to, co lubisz.
To zapomnij o czekoladach, ciastkach… Czy twój ból serca wynika z jedzenia ?
Z jedzenia i ze stresu.
…….
Ten dyrektor zwolniony z NIP pracuje w nowym urzędzie, a mam tam dobre układy. Mam nadzieję, że nie narobi mi smrodu i nie zacznie coś wymyślać na mój temat.
Co się dzieje, kiedy ogień gaśnie ?
Tam tym ogniem był jego szef, on był źródłem nienawiści.
Otworzyłeś mu oczy, z czasem sobie to uzmysłowi.
Na pewno nie powinieneś się go obawiać. Jest tak groźny jak królik.
Główna akcja się dopiero szykuje.
Niewiele brakuje, żeby dwie strony podały sobie ręce.
Pokazał mi jak dyrektor jest w środku, a żołnierze go otaczają i biorą w kleszcze, ci żołnierze dochodzą do siebie i podają sobie ręce i cieszą się, że zamykają oblężenie.
Dlatego twoje zakłady nie miały sensu. To nie pieniądze są celem, szef jest celem.
……
Widzę jak żołnierze pędza i się cieszą…
Teraz mogę ci to pokazać, bo nie ma odwrotu.
Kto będzie chciał wyjść z tego kotła, zostanie rozstrzelany.
Pokazuje mi Stalingrad, a Stalingrad był zwrotem w wojnie… – Piotr patrzy się przed siebie jakby faktycznie coś oglądał w powietrzu… zdumiewające…
Hmm… Ciekawe kto poda sobie ręce ? – bo przecież nie żołnierze, to tylko symbol tych, którzy o sprawiedliwość walczą.
I to będzie koniec historii i sobie popłyniesz.
Połączą się kleszcze i nie będzie miał wyjścia… – Piotr kiwa głową ze zrozumieniem.
Tak naprawdę nigdy nie miał.
Wieczorem.
Mam nowy komputer, mam też najnowszy Windows, którego nie cierpię. Siedzę nad nim i prawie płaczę, bo nie mogę z niczym dać sobie rady. Klnę cicho pod nosem, żeby tylko Ojciec nie usłyszał, ale mam ochotę komputerem rzucić o ścianę.
Homiel mówi …
Więcej wiary siebie.
W dupie mam ten komputer ! – nie wytrzymałam w końcu – Będę z niego w ogóle zadowolona ?!
Musisz przekroczyć ten próg, samą siebie.
Wzięłam sobie to do serca. Postękałam jeszcze przez chwilę, uciszyłam i zaczęłam od początku. Aż przekroczę samą siebie. W ten sposób poznałam jeszcze jedną definicję co znaczy przełamać siebie. Wytrwałość, cierpliwość, spokój i dążenie do celu wbrew przeciwnościom i swoim słabościom.
31. 01. 18 r. Warszawa.
Przeglądałam w telefonie zdjęcia i trafiłam na Edzia, ostatnie jego zdjęcie zrobione w szpitalu zaledwie kilka godzin przed śmiercią. Piotr się bardzo wzruszył …
Nie płacz, tylko się ciesz.
To nie takie proste … – i zamilkł.
…….
Muszę cię przygotować w razie czego – Piotr już planuje.
A co z twoimi ludźmi w firmie ?
Ktoś mi powiedział…Myślisz, że dam ich pożreć ?
Jak to ktoś ?!
Ojcze, walnij go w łeb – śmieję się.
To kwestia przyzwyczajenia.
……. – rzeczywiście Piotr często mówi „Ktoś mi powiedział”, jakby się bał powiedzieć „Ojciec mi powiedział”.
Eliasz był crazy.
Taaak ? Powiedział crazy ? – zdziwiłam się.
Pokazał …
A kto normalny biega nago po pustyni i łapie buzią każdą kroplę wody ?
……. – roześmiałam się mając ten widok przed oczami. To musiało być coś !
Nagość u dawnych proroków nie była niczym oryginalnym. Bóg poprosił proroka Izajasza, aby głosił nago przez trzy lata ! 2. W tym czasie Pan przemówił przez Izajasza, syna Amosa, mówiąc: „Idź, weź wór z biodra i zdejmij nogę ze stopy”. I zrobił to, chodząc nago i boso (Izajasza 20: 1 – 2,).
Choć nie ma słowa nagość przy Eliaszu, to jednak zdaje się, że i jemu nie było to obce. Tak jak Izajasz zdjął swój wór z bioder i stał się nagi, tak jest napisane, że Eliasz opasał biodra i stał się odziany. Ciekawe… Kkr 1 ; 46 A ręka Pańska wspomogła Eliasza, bo opasawszy swe biodra pobiegł przed Achabem w kierunku Jizreel.
Tak więc czy Eliasz hasał sobie nago po pustyni ?… Bardzo, bardzo możliwe.
A jaki był Ojciec Pio ?
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
……. ?
Nasze rozmowy kiedyś się skończą … Tak poczułem.
Tylko nie to ! – naprawdę się przestraszyłam.
Czy na fali i po fali będę pisać ?
Raczej będziesz słuchać.
To bardzo ważne co piszesz. Opracujesz i wydasz i będziesz miała na to środki.
Ciekawe skąd … – Piotrowi się wyrwało.
Miałem duże obroty, a bardzo mały zysk za ubiegły rok.
Chwileczkę … Nie pracujesz dla biznesu, ale dla nauki.
Gdybyśmy mówili o biznesie, miałbyś już wszystko.
Ale gdyby się tak stało, czy Ola pisałaby to co pisze ?
Mieszkałaby, ale wiesz jaka jest tego definicja ?
Zmarnowane życie.
Tylko bieda pozwala poznać Ojca ? – pytam.
Kiedy ma się iluzoryczność tego świata, zabija możliwość poznania co to jest dobro.
Naprawdę nie można pogodzić majątku i Boga ? – pytam dalej.
Czasami widzę jak Bóg na kogoś dmucha … Daje mu bogactwo …
Ale wtedy oddaje swój majątek.
Dzisiaj w kościele słuchałem księdza, który mówił o tym …
Widzisz… Teraz ty słuchasz, a kiedyś to ciebie słuchało tysiące.
… Zobaczyłem siebie jak rozkładam ręce…
Hmm…
Tak sobie myślę, czy nie za dużo tego wszystkiego jak dla nas ? Czy naprawdę damy radę ?
Dostaniesz coś, w co nie będziesz mogła uwierzyć.
Od kogo ? – pytam zaskoczona.
Od spółki.
Od spółki ?
Ode Mnie i reszty.
?!
Dopisane 20. 10. 2018 r.
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
Jak był Ojciec Pio ?
Ojciec Pio rzeczywiście zachowywał się w sposób „naturalny aż do przesady”. Pozostawał autentyczny w tym, co robił, mówił, czuł i przeżywał. Był po prostu sobą – zwykłym człowiekiem, jak inni niewolnym od wad. Jedną z nich była z pewnością impulsywność. Ojciec Pio miał temperament sangwinika. Łatwo się denerwował, wpadał w złość, lecz równie szybko okazywał skruchę. Był typem człowieka o gwałtownych zmianach nastroju, a równocześnie potrafił zachować pogodę ducha. Włoski dziennikarz i pisarz Giovanni Gigliozzi, który ponad dwadzieścia sześć lat przyjaźnił się z zakonnikiem, powiedział o nim: „Nie znam nikogo tak czułego jak on”. Inny dziennikarz, pisarz i krytyk muzyczny Renzo Allegri zapewniał: „To był człowiek o niezwykle czułej serdeczności”. Jaki zatem naprawdę był Ojciec Pio? (…) Wydają się dziś nie do rozstrzygnięcia pytania o to, czy Ojciec Pio był bardziej drażliwy czy uprzejmy, szorstki czy łagodny, surowy czy czuły, gburowaty czy towarzyski. Zapewne był i taki, i taki. Co więcej, miał świadomość owego dualizmu uczuć i nastrojów, który uzasadniał jednym stwierdzeniem: „Łagodniejszym mama nie mogła mnie urodzić, ale i surowszym również nie”. Czasami był szorstki zewnętrznie, a równocześnie niezwykle dobry wewnętrznie.http://mateusz.pl/wam/zd/59-02.htm
Piszę na blogu z sześciomiesięcznym opóźnieniem. Słowa, które mam zapisane, ale często zapomniane, teraz odkrywam na nowo. Rodzą się kolejne pytania…
Czym jest druga fala ? – pytam.
To jest środek do celu.
Dzisiaj ksiądz mówił, że jak Bóg kogoś wezwie do zadania to ma iść. Wiedziałem, że te słowa są do mnie.
Ale sądu nadal nie ma…
Homiel mówi teraz… Amoże w marcu będzie rozprawa ?
Tak ci powiedział ? – jestem naprawdę zdziwiona, bo niedawno na mnie furkał, że bawię się datami.
Ale to niemożliwe Homiel, bo zanim przyjdzie opinia, zanim wyślą, zanim się odwołają, to minie kilka dobrych miesięcy. Za rok tak, a nie w marcu za dwa miesiące.
Dlaczego nie w marcu ?
W marcu serduszko ci naprawiliśmy i jak myślisz? W marcu zakończymy ?
To się nie uda. Powtarzam Ci … Listy, decyzje, odwołania… Myślę, że do maja może się uda.
To też na M.
Zobaczymy kiedy.
Ok. Dobra.
……
Zrozum, że tu nie ma czasu na rozwodzenie się.
Czas dobiega do końca, nawet czas rozliczania się kończy.
Odliczanie się kończy.
…….
Zobaczyłem teraz nie sekundnik, a coś szybszego niż sekundnik, czas przyspiesza.
Ooook, ale odliczanie do czego? – pytam przytomnie.
Tyle piszesz i nie wiesz co piszesz ?
Ja wiem, ale chcę usłyszeć to od Ciebie.
O Małego nam chodzi – słysząc „Mały” zaczęłam podejrzewać, że to z Ojcem rozmawiamy. Zgroza mnie ogarnęła, że ja tak wprost…
Czyli chodzi o falę….
Według twojej wizji na tej fali znalazłeś się nagle, nawet tego nie zauważyłeś. A czy ja zauważę, że Piotr jest na fali ?
On tego nie zauważy, a ty masz zauważyć ?
To jak się dowiem?
On ci powie.
…… – na podstawie naszych rozmów fala to jakieś wydarzenie lub ciąg wydarzeń.
A mógłbyś coś z Nieba przynieść jak już tam zawitasz na kawę ? – zażartowałam.
Pokoje będą puste, bo byś i kanapę wyniósł, byle by żonka miała na czym usiąść.
Fajnie byłoby mieć jakiś dowód… Dla ludzi ! – śmieję się.
Zanotowałam sobie w zeszycie, że mam spytać, czy Eliasz to rzeczywiście Jan Chrzciciel i czekałam na Piotra.
Gdy wchodzi jeszcze na progu mówi…
Wiesz kogo poznałem dzisiaj ?
…….. – wzruszam ramionami, bo skąd mam wiedzieć.
Zachariasza.
Kogo ?
Faceta, który się nazywał Zachariasz. A wiesz kto to ? Tata Jana Chrzciciela.
Mrugam oczami i wolno siadam na krześle. Po chwili pokazuję Piotrowi moje zapisane pytanie.
Czy to nie dziwne, że miałam cię akurat o niego spytać ?
… – Piotr podniósł brwi i tylko mruknął „coś tam” pod nosem.
To powiedz Homiel, czy Eliasz był Janem Chrzcicielem ?
… Uśmiecha się, ale nic nie mówi.
Powtarzam to samo pytanie godzinę później, gdy Piotr leżał już na kanapie.
No Homiel, powiedz wprost. To jest za poważna sprawa na nie-wprost.
Nie ma przypadkowości.
Mt 11; 11 Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. 12 A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je.13 Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. 14 A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść.
12. 01. 18 r. Warszawa.
Wczoraj Piotr nie czuł się najlepiej i zdecydował pomodlić się wcześniej, aby wcześniej pójść spać. Ale niepotrzebnie głowę przyłożył do poduszki sądząc, że na chwilę i po prostu zasnął. 3 godziny później, tuż przed 24.00 został wybudzony głośnym, jednorazowym uderzeniem w nocną szafkę.
Obudzili mnie jak uderzeniem z procy, natychmiast wstałem na równe nogi. Ale nie miałem siły, żeby się pomodlić, zrobiłem tylko repertuar obowiązkowy. Po chwili słyszę…
Jestem rozczarowany. Możesz siedzieć.
… Pomodliłem się więc na siedząco.
A teraz możesz iść spać.
……. – opowiada mi przy kawie kręcąc głową.
A ja sobie przypomniałam pewne pytanie, które mi zadano jakiś czas temu. Czy to grzech modlić się na siedząco ? Wychodzi na to, że nieważne w jaki sposób się modlisz. Ważne, że się modlisz.
Pan Bóg jest niesamowicie precyzyjny.
A ty niesamowicie niecierpliwy.
Wieczorem.
Oglądamy program o nieruchomościach w Hollywood. Sprzedaż prowadzili dwaj młodzi mężczyźni, którzy ubrani byli nadzwyczaj elegancko.
Oni są gejami ? – Piotr nie wytrzymał wyraźnie zdegustowany i zrobił taką skrzywioną minę, że mnie rozśmieszył.
A jak wygląda gej ?
Nooo… jak Freddie Mercury.
Można się pomylić, nie oceniaj patrząc.
……. – okazali się nie gejami, co nas zdziwiło.
Kurcze… Jeszcze jedna lekcja pokory – pomyślałam.
Piotr dalej oglądał ich z miną jakby zjadł żabę na surowo, a ja nurkowałam w internecie w poszukiwaniu dalszych informacji na temat Eliasza i Henocha. Rzucił mi się w oczy…
Kiedy po raz pierwszy Piotr zobaczył przybocznego anioła naszej córki z miejsca nazwał go Wypłoszem, bo według niego miał włosy nastroszone na wszystkie strony świata, a ponieważ do tego były dość długie, więc musiał być to dość niezwykły widok. Wszyscy się z tego śmieliśmy, a teraz cieszyłam się nie dlatego, że Wypłosz, ale dlatego, że i to Ojciec widzi. Czy ja się kiedykolwiek do tego przyzwyczaję ?
Nie chciałam męczyć Piotra, więc sama szperałam w internecie w poszukiwaniu informacji o Jadwidze.
We wschodnim ramieniu ambitu Katedry Wawelskiej, tuż przy zakrystii, znajduje się barokowy ołtarz wykonany w latach 1743-5 z czarnego marmuru, według projektu Franciszka Placidiego, włoskiego architekta i rzeźbiarza. Ołtarz ten stanowi artystyczną ramę dla znajdującej się w jego centrum niezwykłej relikwii – krucyfiksu, pochodzącego z końca XIV w., zwanego Krzyżem św. królowej Jadwigi Andegaweńskiej. W predelli tego ołtarza widnieje łaciński napis, który pierwszy raz pojawił się tam w 1500 r.:” ten zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa ukrzyżowany wizerunek przemówił do świętej Jadwigi Królowej Polski”.
Krucyfiks znajduje się tu najprawdopodobniej od samego początku, to znaczy od chwili, kiedy przywieziono go do Krakowa. Pierwsza wzmianka, która potwierdza jego obecność w katedrze, pochodzi z 1403 roku i wiemy, że już wtedy znajdował się tam, gdzie można go oglądać dzisiaj. Zapewne pojawił się na Wawelu w roku 1384 i przyjechał jako jeden z przedmiotów królowej. Jeśli wierzyć źródłom, zawieszono go od razu właśnie w tym zakątku ambitu.Nie wiadomo, jak i o co modliła się Jadwiga pod tym krucyfiksem. Wiemy, że jej życie nie należało do prostych. Jadwiga spędzała długie godziny na modlitwie u stóp wawelskiego krzyża.
04. 01. 18 r. Warszawa.
Na kawie rozmawialiśmy znowu o NIP.
Dlaczego to tyle trwa ?
Nie zapominaj o jednej rzeczy.
Bóg ma wiele profesji, jest chirurgiem, jest i prawnikiem.
Na prawie się zna nie gorzej niż na chirurgii.
A może chce teraz iść na ryby ? A może sprawa musi dojrzeć ?
No i co ty na to powiesz ? Ty czupurniasty ?
Noooo, ale przewlekłość już mamy – Piotr z uporem maniaka.
Zna się na prawie niezgorzej jak na medycynie.
Mało tego, jest też zegarmistrzem, ustawia czas.
Więc co ty chcesz ?
A na informatyce też się zna ? – pytam ze śmiechem.
Perfect.
… Co sobie Bóg myśli o tym wszystkim ? – Piotr.
A musi myśleć ?
Patrzy i obserwuje, co Jego uczeń robi na tym świecie.
Pan Bóg pozwolił diabłom na działanie.
To wszystko jest zamierzone.
Czego byś się nauczył otoczony komfortem ?
Powiem ci czego. Nietzschego.
Nietzschego czy niczego ? – pytam Piotra, bo nie jestem pewna, czy dobrze usłyszał, a chcę zapisać.
Sam nie wiem … Nietzsche to był filozof.
Był takim samym idiotą jak ty.
…. ????!!!! …. – wybałuszyłam oczy i wybuchłam śmiechem.
Przepraszam, pomyliłem się. Był większym idiotą.
Muszę sprawdzić – cieszyłam się, że będę szukać. Uwielbiam szukać.
Wpisz hasło Nietzsche – idiota.
……. – chciałam zrobić to od razu, ale zdecydowałam się poczekać.
Jak to jest… Jakiś tam Nietzsche coś pisze, coś wymyśla, ale to przecież Wy robicie te swoje „koronki”… – zaczęłam się zastanawiać.
Przecież nie wymyśli niczego, na co nie pozwolicie …
A o diable nie myślisz ?
Hmm ….
Co zrobiłam w domu zaraz po przyjściu ? Oczywiście sprawdziłam, wpisałam hasło Nietzsche – idiota. Już na etapie wyszukiwarki zauważyłam, że Nietzsche i idiota ma swoje mocne konotacje. Zaczęłam sprawdzać dlaczego.
Nietzsche (notabene homoseksualista) pisał w swoim „Antychryście”…
Pisze; Jezus jest dokładnie przeciwieństwem bohatera: jest idiotą. Można wyczuć jego niezdolność zrozumienia rzeczywistości… Prawdziwy męski instynkt nigdy w nim nie dojrzał; jest opóźniony w rozwoju i pozostał dziecinny w wieku dojrzałości płciowej: są to objawy pewnych nerwic epileptycznych… Nikt mu nie objawił istnienia natury. Zna jedynie efekty moralne: znak najniższej i absurdalnej natury. Należy mieć na uwadze: jest on idiotą wśród roztropnego narodu. Tyle, że jego uczniowie nie byli jak on. Paweł żadną miarą nie był idiotą! Od tego uzależniona jest historia chrześcijaństwa”.
Już czytając pierwsze słowa czuję mdłości. Teraz rozumiem dlaczego Nietzsche to największy idiota wszechczasów. Tym większy, że to syn pastora.
Wieczorem. Opowiadam Piotrowi o Nietzsche.
Jak Homiel możesz to wszystko wiedzieć ? – spytał zdziwiony.
Żebyś ty wiedział ile i co Ja wiem !
To powiedz coś jeszcze, posprawdzam, uwielbiam sprawdzać – mówię.
Podano informację o wizycie premiera Morawieckiego na Węgrzech. Wielka przyjaźń od wieków, a jeszcze chwilę temu na innym kanale słyszałam, że władcy węgierscy spiskowali przeciwko władcom polskim, o czym nie miałam pojęcia.
Wiedziałeś o tym?
A wiesz, że Chrobry nakazał wypalić oczy czeskiemu księciu i wtrącił go do lochu ?
Really ? Nie wiedziałam.
Chrobry to był prawdziwy niedźwiedź.
Taki tępy ? – przyszło mi do głowy, nawet nie wiem dlaczego.
Taran.
O ! Następny temat do sprawdzenia… – pomyślałam.
Dopisane 20. 09. 2018 r.
Chrobry to był prawdziwy niedźwiedź. Taran.
Taran to rodzaj machiny oblężniczej której używano do niszczenia murów, blokad i przeszkód. Czyli tu chodzi o osobowość Chrobrego, który uparcie, metodycznie dąży do celu. Iść jak taran… Czy faktycznie tak było?
Pisał o „śmierci Boga”, ale sam często przybierał pozę proroka. W swoich książkach nie unikał biblijnych aluzji. Radykalizm jego idei przypomina proroków Starego Testamentu i św. Pawła. Rzucał wierzącym wyzwanie i kazał im się zastanawiać, czy ich wiara ma jeszcze jakiś sens. W ten sposób stawiał problem, który także dziś próbujemy rozwiązać: czy w nowoczesnym społeczeństwie jest miejsce dla religii? Nietzsche na to pytanie odpowiadał przecząco. Jego zdaniem chrześcijaństwo umarło, bo uśmierciła je nowoczesna cywilizacja „ostatnich ludzi” – zrezygnowali oni z wszelkich wyższych aspiracji na rzecz materialnych wygód. Religia była dla nich tylko wygodną fasadą. Ta radykalna diagnoza Nietzschego okazała się koniec końców błędna, ale wciąż musi niepokoić. Jej echa słychać u tych współczesnych myślicieli, którzy – zarówno z prawicowych, jak i lewicowych pozycji – piszą o płytkości współczesnego życia i nie mogą pogodzić się z „prywatyzacją” czy marginalizacją wyższych uczuć. Dla nich Nietzsche pozostaje niewyczerpanym źródłem inspiracji.http://www.newsweek.pl/europa/czy-nietzsche-byl-religijny,44609,1,1.html
Edziu powiedział mi właśnie, że został dla mamy. Do końca jej życia będzie przy mamie, on ją przeprowadzi.
Przeprowadzi…?
To nic nowego, że ludzie umierając są przeprowadzani przez swoich bliskich. Ale świadomość, że kolejna osoba z naszej wąskiej rodziny może odejść, a to jest nieuniknione, spowodowała, że się prawie rozpłakaliśmy.
Dlaczego Mały płaczesz?
No bo wiesz…
Kiedy ty będziesz odchodził, nawet nikt tego nie zauważy.
… Ale jak to jest możliwe ?! – spytałam kompletnie zdziwiona.
Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Spojrzeliśmy na kwiaty stojące pod krzyżem i było ich znacznie mniej niż zwykle, nasze jednak wciąż stały.
O! Jest sporo wolnego miejsca na nowe od nas. Kupujemy jutro? – pyta Piotr czytając mi chyba w myślach.
A co na to Jezus? – zawahałam się.
…….. – Piotr przechylił głowę lekko jakby słuchał.
Jestem bezsilny.
…….. – i nie wiem, czy to dobrze, czy nie. Nie chcę Go martwić nigdy więcej.
Posyłam cię pośród wilki jak Mnie posłano.
Zrobisz, co masz zrobić.
……… – spojrzeliśmy na siebie bez słów. Nie musieliśmy nic mówić, oboje wiedzieliśmy, że łatwo nie będzie.
Ew. Mateusza (16) Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie! Ew. Łukasza (3) Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.
Ze względu na liczne ostatnio problemy Piotr po firmie chodzi jak nabuzowany.
Za ostry jestem czasami do ludzi, za zdecydowany – mówi przy kawie kilkanaście minut później.
No to nie bądź taki.
Trudno, jestem jaki jestem.
A Ja jestem, który jestem.
…….. – wstrzymałam oddech, nie byłam pewna, czy powinnam się w ogóle odzywać.
Ten balon wczoraj był tak nabrzmiały, że na nim ziemia pękała – a Piotr jak gdyby nic.
Nie da się tego już utrzymać w ukryciu, sprawa wyjdzie na wierzch.
…… – Piotr się zamyślił.
Dlaczego traciłem włosy? – spytał po dłuższym czasie żartem, chcąc zapomnieć na chwilę o codziennych problemach.
Tak już masz.
A nie może być tak, że gdzie indziej będę tracić włosy, a nie na głowie? – żartuje dalej.
Przy tworzeniu nowej planety uwzględnimy twoją prośbę.
……. – roześmieliśmy się głośno. Całe napięcie prysnęło.
Wieczorem.
Poszedłem się modlić, ale dzisiaj było do niczego. Za bardzo myślałem o firmie, problemach.
Już zapomniałeś o fali?
Trochę.
…….
Czy naprawdę jestem tym, co mnie posłałeś?
A wierzysz we Mnie?
Wierzę.
To jesteś.
19. 11. 17 r. Warszawa.
Wczoraj Jezus powiedział, że jest bezsilny. Nie chcę Mu robić przykrości. Nie kupimy już kwiatów – mówię do Piotra będąc w dziale ogrodniczym Ikei, gdzie było ich pełno. Staliśmy jak te dwa patafiany na środku i rozglądaliśmy się dookoła ciągle się wahając.
…. Jezus chyba… mówi teraz… – Piotr się nachyla do ucha…
Myślisz, że większa ilość kwiatów zmieni Moją miłość do Was?
Nie mówię wam po to, by pozbawić was przyjemności dawania, ale dajcie też innym tej przyjemności.
Wystarczy wasz kwiatek w sercu.
Jadąc do „naszego„ kościoła Piotr zaczyna narzekać.
Coś sypie mi się to auto, gdzieś uszczelka puściła.
Dam ci możliwość wyboru najlepszego auta na świecie… Pod jednym warunkiem.
Jakim?
Tylko powiedz mi, że chcesz.
…….. – czekałam niecierpliwie co powie Piotr. Ciekawa byłam, czy się przez te wszystkie miesiące rozmów czegoś nauczył. Gdyby powiedział chcę, zaprzeczyłby w co wierzy.
A będę chciał? – spytał jak cwaniak warszawski, czym mnie tylko rozbawił.
Nie będziesz mógł na niego patrzeć.
Wieczorem.
Piotr zmęczony tygodniem postanowił przespać się na chwilę i było to dosłownie na chwilę, bo zaraz wrócił.
Usłyszałem coś dziwnego, dawno tego nie miałem. Słyszałem jakbym miał podsłuch u kogoś, rozmawiali o NIP.
Dlaczego ta sprawa tak długo trwa? Przecież to tylko sprawa o zapłatę… ktoś mówił do sędziny.
Hmm… Może to jej przełożony? Ale dzisiaj niedziela! W niedzielę nie pracują przecież.
To mogło być w tym tygodniu, wydaje mi się… albo poprzednim, bo dopiero to usłyszałem dzisiaj.
A nie może ci Homiel powiedzieć z jakim opóźnieniem dochodzą do ciebie te rozmowy, które słyszysz?
To jest jedna z zadziwiających umiejętności Piotra, a raczej jeden z darów, jakie zostały mu dane. Słyszy rozmowy, które się odbyły w jakimś miejscu i czasie. To wygląda tak, jakby mu je odtwarzano na taśmie. Głównie dotyczy to sprawy z NIP.
Jeszcze czego. Jaka techniczna!
No wiesz jaka jestem… faktycznie, techniczna…
Ciekawe co sędzina z tym zrobi?
Już zrobiła.
Ale co?
Żeby było dobrze.
Czas zakończyć tą biesiadę.
Biesiadę? – i przypomina mi się wizja z królową przy stole, która biesiadowała.
Znalazłem się w sali. W centralnym punkcie sali stał wielki stół, a za nim siedziała królowa, która żarła nie patrząc na nikogo. Po prawej stronie stołu siedział facet z NIP. Ja siedziałem naprzeciwko niej. Przed stołem w kolejce do królowej stali ludzie, byli biedni, wygłodniali, jeden facet trzymał na ręku dziecko, płakał, bo widziałem łzy na policzku. Ona kompletnie nie zwracała na nich uwagi, ciągle żarła.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/12/odrobina-mgly-tajemnicy-zostala-zdjeta-ale-nie-mysl-ze-wiesz-wszystko/
Słyszałeś coś jeszcze?
To, co ci mówiłem i jeszcze…
Dlaczego ta sprawa tak długo trwa, trzeci rok, o co tu chodzi!
… Zobaczyłem teraz rzekę, na rzece krę, ona blokowała przepływ wody, kra zaczęła pękać i woda ruszyła.
A to znaczy, że wszystko ruszy… niedługo.
Sędzina też jest tylko narzędziem.
Oni myślą, że sobie mogli podyskutować, będą pisma kolejna pisać, patrzeć, gdzie postawią przecinek… Koniec z tym.
Ja ci to mówię. Koniec już z tym.
Wizje Homiela są niesamowite! – Piotr pod wrażeniem.
Myśli naiwnie, że to wizje Homiela, ale był i jest to Ojciec.
Dopisane 07. 08. 2018 r.
Jeszcze czego. Jaka techniczna!–nie pisałam o tym wcześniej i prawdopodobnie nie wspomniałabym i teraz, gdyby nie ta ciekawa rozmowa. Muszę jednak co nie co wyjaśnić. Nie mając żadnych informacji co dzieje się w NIP i z NIP pozwolono Piotrowi słyszeć pewne rozmowy. Odtworzono je jak nagrania i nie potrafię inaczej tego wytłumaczyć. To jakby słuchać w słuchawkach audycji radiowej nagranej jakiś czas wcześniej. Z początku to bagatelizowaliśmy, ale kiedy pewne rozmowy zaczęły sprawdzać się w realu uznałam to za niezwykłe zjawisko, dla którego nawet trudno znaleźć odpowiednią nazwę. Zdarzyło się to kilkukrotnie i było bardzo pomocne w dalszych podejmowanych decyzjach. Wyszliśmy wtedy z założenia, że jeśli Niebo daje taką możliwość, to dlaczego z tego nie skorzystać?
Oprócz rozmów z ostatnich 3 dni (20-23.06.18r), zebrałam także kilka dotychczasowych informacji, które przekazywano nam przez wiele miesięcy i spróbuję ująć wszystko w logiczną całość.
Ojciec kilkukrotnie stwierdził jednoznacznie, że proroctwo się spełnia i że nadchodzi Chrystus. Przyjmowałam to do wiadomości, ale czy naprawdę rozumiałam o co chodzi? Absolutnie nie.
-Proroctwo się spełniło?
-Spełnia.
Chrystus zerwał cztery pierwsze pieczęcie. Czterech jeźdźców; Wojna, Zaraza, Głód i Śmierć… już czekają. Wojna to jest ten konik, o który pytałaś – cytuję słowa Ojca.
Lecz jeździec jeszcze nie wyjechał, względny pokój jest jeszcze na świecie.
Taaak, to prawda…
Piąta pieczęć również jest zerwana.
Prześladowania ludzi wiary są widoczne gołym okiem na całym świecie i widać to najlepiej w Europie, w Afryce i Azji. Wcale nie muszą być wojny, wystarczy wszechobecna sekularyzacja społeczeństwa, na którą większość wyraża zgodę, bo lepiej według nich żyje się bez Boga, niż z Nim. Antychryst jest naprawdę skuteczny, działa niepostrzeżenie.
Szósta pieczęć wydaje się, że to przyszłość. Ta pieczęć przyjdzie oficjalnie – znowu cytuję.
A siódma to Twoja wola Ojcze. Czyli czekamy na Twoją decyzję?
……… – nie odpowiedział.
Alicja Lenczewska; Świadectwo.
Przyjrzałam się jeszcze raz wersetom, które opisują zerwanie siódmej pieczęci. A gdy otworzył siódmą pieczęć, stało się milczenie na niebie, jakoby przez pół godziny. 2 I widziałem siedem onych Aniołów, którzy stoją przed obliczem Bożym, a dano im siedem trąb. I wtedy do mnie doszło dlaczego Ojciec nie odpowiedział…
Siedmiu aniołów… Ale nie ma ich siedmiu, jednego anioła brakuje… – pytam oczami Piotra, czy coś słyszy.
Siódmy filar jest pusty i Niebo czeka na jego powrót… prawda? – pytam niepewnie…
Zrób co masz zrobić i wracaj do Domu. Jesteś Nam potrzebny.
…….. – ciarki mi przeszły po plecach. Niebo czeka na decyzję Ojca, a Ojciec czeka na powrót Swojego anioła.
I teraz to, co kiedyś było dla mnie niejasne, nagle staje się jasne;
-Cykl je zamknie.-Kiedy się zamknie?
-Jeszcze się nie zaczął.-A kiedy się zacznie?
-Przecież wiesz, jeszcze jesteś.-Czyli kiedy odejdziesz… – przypomniałam sobie słowa Ojca.
To jest coś… nieprawdopodobnego… Jestem lekko przerażona i przyznam, że nie miałam pełnej świadomości z wagi tego, co dzieje się w naszym życiu.
Ojcze, to wzruszające, że nam tak zawierzyłeś.
Cieszę się, że wam zawierzyłem.
Bardzo was proszę, jeśli się mylę, to mnie skorygujcie.
Jeśli milczę, to już wiesz jak jest.
Zobaczyłem puzzle, które układasz w całość – Piotr był nie mniej porażony jak i ja.
Bez Ojca absolutnie nie dałabym rady.
Szukając informacji dot. Apokalipsy natrafiłam na ciekawą interpretację; Jeśli chodzi o chronologię wydarzeń, to nie jest tak, że wydarzenia przypisane do jednej z siedmiu pieczęci kończą się całkowicie, gdy otwierana jest pieczęć następna. Można powiedzieć, że w ciągu naszej ziemskiej historii ciągle otwierana jest – i to wielokrotnie – któraś z siedmiu pieczęci. Dlatego niektóre wydarzenia pojawiają się, zanikają i mogą się znów powtórzyć. Często są jakby lustrzanym odbiciem podobnego wydarzenia z przeszłości i zapowiedzią nowego – w przyszłości. Ponieważ Bóg jest prawdziwym Panem historii, dlatego może każdemu wydarzeniu zapobiec i nie dopuścić do jego pojawienia się. Z tego powodu możemy zawsze z ufnością prosić Go o to, by powiedział swoje „dość” każdej formie przemocy i szerzącego się w świecie zła.http://www.teologia.pl/Apok/Ap_00.htm
Czy pieczęcie były wcześniej otwierane?
Czy chodzi ci o coś takiego jak Atlantyda?
Tak.
……..
Ojciec się zamyślił… – Piotr tłumaczy Jego milczenie.
To inaczej spytam. Czy pojedynczo, pieczęcie 1, 2, 3 i tak dalej były otwierane osobno? Mieliśmy już i wojny, i głód, i zarazę, śmierć…?
Były.
… ale nigdy wszystkie razem… prawda? – i nie wiem dlaczego ogarnął mnie smutek.
Nigdy.
To co się stanie, stanie się pierwszy raz i ostatni.
Wrota ewidentnie zostały otwarte, ale smok, szatan jeszcze nie wyszedł – analizuję dalej.
Stalin to był taki smok, szatan we własnej osobie uwolniony z czeluści – Piotr zamyślił się.
Wątpię… Te wrota, które się otwierały były bardzo stare, a Ojciec powiedział wtedy, że od czasów potopu nie były otwierane, więc to na pewno nie Stalin – … bo żył stosunkowo niedawno.
To zobacz w takim razie jaki zbój przyjdzie na ziemię, większy niż Stalin?!
To nie zbój.
To z nieba przyjdzie, a jak przyjdzie fala to nic nie będzie.
???!!! – natychmiast miałam skojarzenie z III Tajemnicą Fatimską. Wszystko się ze sobą zazębia.
Rozmawialiśmy o otwieranych wrotach, które słyszałam i które ciągle słyszę w swojej głowie, to znaczy ciągle pamiętam ten dźwięk.
-Co właściwie oznacza apokalipsa, z czym to się wiąże? Planeta zniknie… czy co? – pyta Piotr.
-Zagłada.-… ???
-Jezioro siarki i smoły będą się mieszać, zniszczy nieprawość. Bóg oczyści.…
-Czy wierzysz w Boga?-Wierzę.
-Czy kochasz Boga?-Kocham.
-Żyj nam wiecznie… Tyś jest ten, którego wyniosłem do Góry.
-To niemożliwe.
-Przyjmij co ci daję.-To pycha.
-Pycha to być samozwańcem.-Pełno jest fałszywych proroków.
-Tyś do nich nie należysz. Rozmawiasz z Tym, który chce, żebyś Go słyszał.-Czy nadchodzą ostateczne czasy?
-Już się dzieje, ale apogeum przyjdzie… już wkrótce.-Ludzie i tak nie uwierzą…
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/07/09/jezioro-siarki-i-smoly-beda-sie-mieszac-zniszczy-nieprawosc-bog-oczysci/
Zrozumiałam dlaczego ludzie nie traktują biblijnej apokalipsy poważnie i przyznaję, że sama miałam do niej stosunek ambiwalentny. Na przestrzeni lat każda wojna, każda zaraza dla przeciętnego człowieka nosiła znamiona apokalipsy i była jak apokalipsa. A jednak wszystko przemijało, rozmywało się w czasie i po latach dochodzono do wniosku, że nie było aż tak tragicznie. „Małe apokalipsy”, te pojedynczo zerwane pieczęcie jeśli uczyły, to na krótko, bo czas robi swoje. Mieliśmy setki, tysiące różnych „apokalips’ i jakoś żyjemy dalej i coraz gorzej. Ale zerwane siedem pieczęci naraz… to już naprawdę musi być bardzo mocne i bardzo skuteczne.
Jeśli proroctwo się spełnia, to musi spełnić się także jeszcze jeden istotny element tej układanki;
W Apokalipsie św. Jana(Ap 11, 3-12)napisano, że w ostatnich czasach powstaną dwaj świadkowie, będą głosić Prawdę, czynić cuda, zostaną zabici i znów zmartwychwstaną. Tradycja Kościoła oraz wszyscy współcześni prorocyzgodnie twierdzą, że będą nimi Henoch i Eliasz. Fakt ten więc, mający nastąpić, nie ulega wątpliwości. Ale dlaczego właśnie te, a nie inne, biblijne postaci? Uważano bowiem, że mogą wrócić, ponieważ nie umarły, lecz zostały wzięte do Nieba.
???!!! Ma przyjść przed apokalipsą, a przychodził wiele razy?
Chodzi o świadomość.
Rozumiem… był, ale nie wiedział, że był Eliaszem…
………..
Kiedy Jezus złamał cztery pieczęcie? Było to jakieś wydarzenie?
Co spowodowało, że się wrota otworzyły?
Nieprawość.
Narastająca.
……..
Czekasz Ojcze na Piotra?… Prawda?
To imię, które dostał na sekundę?
O tym mówisz imieniu?
Piotr jest kimś więcej niż myślisz też.
To kim ja jestem? – wtrącił się sam Piotr.
W dużej części jesteś Mną.
………
Ojciec pokazał klucz, który wkłada od zamka. Klucz nie może ostatniej zębatki przekręcić. Brakuje ostatniego ogniwa jakby…
Jesteś kluczem?
Jak on stanie(p. s. filar) wszystko w sekundę się zmieni.
14.09.13 r. Warszawa;
-Znowu widziałem wielki tron /fotel, na którym siedział starszy mężczyzna, miał białe włosy, brodę, długą jasną szatę. Przed nim stało siedem wielkich filarów w biało pastelowym kolorze, wiedziałem, że w każdym z nich była istota / wartownik, czekali wyprostowani. Bóg wziął do ręki ostatni filar stojący z jego prawej strony, w którym byłem ja, przyglądał się mi uważnie przez chwilę, a ja wyciągałem ręce do przodu i czyniłem pokłony.
Wizja z 27.10.13 r.
-Miałem przekaz, chodziłem jak ochroniarz za starszym mężczyzna, usuwałem przed nim wszystkie przeszkody. Znalazłem się przy wielkim tronie, tam siedział On, a ja ruszyłem w miasto i zacząłem walczyć mieczem z gackami. Kiedy skończyłem starszy mężczyzna pogłaskał mnie po głowie, postawił mnie przed tronem jako siódmy filar, powiedział, że każdy z filarów odpowiada za inny świat, a ja mam tu zostać. Sam w pewnej chwili uniósł się gwałtownie do góry i odleciał. Zostawił mnie. Kiedy się obudziłem rozpłakałem się, dlaczego mnie opuścił?
18.08.14 r.
-Podczas modlitwy miałem wizję; Starszy mężczyzna odłożył filar na bok, miał nieco inny kolor od pozostałych. Ten jeden był złoty i pomarańczowy, pozostałe były białe. Odłożył na miejsce tam, skąd go wziął, stałem prosto w tym filarze i już się kłaniałem. Poczułem, że oddział jest gotowy.-Filar musi być niezawodny.
24.09.17 r.
-Ojciec powiedział do mnie...
-Przywracam ci stanowisko dowódcy filarów.
Za chwilkę przestaniesz mieszkać w tym ciele, uwolnię cię.
Siedzimy w milczeniu. Patrzę na Piotra jak na kosmitę, bo wierzyć się nie chce, że on taki normalny i taki niezwykły zarazem. Nie wiem ile czasu Ojciec dał mu jeszcze na tym świecie, ale wiem, że im dłużej tu jest, tym lepiej chyba dla wszystkich.
Szukam jakiejś nadziei w słowach… Chcę ci powiedzieć, że losy tego świata są przypieczętowane.
Przypieczętowane, czyli klamka zapadła, ale czy z drugiej strony przypieczętowane nie mogą znaczyć opieczętowane, jeśli losy tego świata mają siedem pieczęci? Szybko zdaję sobie sprawę, że to płonne nadzieje… Bóg Ojciec jest tak precyzyjny w doborze słów, że na pewno widzi różnice między przypieczętowaniem, a opieczętowaniem i ja to szczerze rozumiem. Rozumiem, że ten świat musi się skończyć i narodzić na nowo, aby przywrócić odwiecznie ustalony porządek.
Czy Ojciec mógłby zmienić plany? – pytam Piotra.
Musi przestrzegać co jest zapisane. Musi się wypełnić co jest zapisane.
Tak powiedział ci teraz? – upewniam się.
Tobie też powiedziałem.
!!!!!! Pracując nad tym tekstem rozmyślałam, czy jest to możliwe i dostałam odpowiedź. Nie był to męski głos w głowie, który czasami słyszałam, ale myśl, jaką każdy ma w swojej głowie. Z tym, że ta myśl była też konkretną odpowiedzią. Pytam myślą o coś w głowie i myślą w głowie dostaję odpowiedź. Ktoś mógłby powiedzieć, że gadam sama ze sobą, ale te odpowiedzi są bardzo… w stylu Ojca i mają w sobie wiedzę, której ja nie posiadam. Zdarza mi się to ostatnio coraz częściej i już się zastanawiałam, czy to przypadek, a to Ojciec tak ze mną rozmawia… Co więc powiedział?
Ojciec nie może zmieniać praw, które sam ustanowił. Gdyby zmienił, czy byłby nadal wiarygodny? Kto wierzyłby w kogoś, kto zmienia to, co sam ustanowił?
Jeśli apokalipsa została zapisana 2 tysiące lat temu, a wtedy chrześcijaństwa nawet jeszcze nie było, wszystko dopiero kiełkowało, Ojciec musiał wiedzieć jak to się wszystko potoczy – mówię do Piotra.
W takim razie nasuwa się pytanie… Dlaczego Jezus się poświęcił? Po co to wszystko?
Dlaczego poszłaś do jednej szkoły, a potem do drugiej? A potem jeszcze do trzeciej?
Dlaczego u schyłku życia człowiek mądrzeje?… O przepraszam! Powinien być mądrzejszy?
Nauka. I odpowiedź na to pytanie jest odpowiedzią na to, co cię nurtuje.
Wszystko po to, by u schyłku życia pójść na wyższy poziom.
Czy śmierć Jezusa była do tego niezbędna?
Gdyby jej nie było, czy byłaby wiara chrześcijańska?
Hmm… Gdyby nie było śmierci Jezusa nie byłoby i zmartwychwstania, nie byłoby chrześcijaństwa. Jezusa z Nazaretu odnotowano by w historii jako kolejnego żydowskiego proroka lub może przeszedłby nawet niezauważony.
Dlaczego nie można jaja zniszczyć?
Bo zło kształtuje, uczy.
Cóż ci da dwója w dzienniczku?
To zależy… – pomyślałam, ale wolałam milczeć.
Daje ci mobilizację.
Pokazałem Małemu kto wygra. Nie mogę zmienić co jest zapisane, choć prosiliście.
Piotr miał w nocy pokazany wynik meczu Polska-Senegal. Znając wynik meczu nawet nie chciał go oglądać twierdząc, że i tak przegramy. Nie wierząc mu i widząc 0:1 poprosiłam o zmianę wyniku, ale wydarzyło się, co się wydarzyło. (p. s. napiszę, żeby nie było wątpliwości; nie znam wyniku mundialu).
Ale To ty piszesz wszystko Ojcze.
Czy ustanowione prawo przez państwo może być złamane?
No… niektórzy je łamią.
Łamią źli ludzie, a My nie jesteśmy źli.
Jeśli to wszystko jest zaplanowane, to po co się modlić, jeśli i tak się zrealizuje? Po co się modlić, jeśli się tego nie zmieni?
Czy pogoda się zmienia?
Tak.
Tak i wszystko może się zmienić.
Ale jednak Apokalipsa się akurat nie zmieni.
Jedni mogą pójść jedną drogą, a drudzy inną drugą.
Czyli modlitwa nic nie zmieni, co zapisane?
Jeśli modlisz się o deszcz, to będzie deszcz– ale jest znacząca różnica modlić się o przysłowiowy deszcz, czyli doraźne rozwiązywanie problemów, a modlić o odwołanie Apokalipsy.
A jeśli będę się modliła, żeby nie było Apokalipsy?
To dla ciebie nie będzie – … bo na przykład mogę już nie żyć, albo ją przeżyć.
A ilu jest modlących?
A gdybym się modliła, żeby dla innych nie było?
To za mało.
Modlić się za innych to piękne, ale czy oni to zrozumieją, że mała Ola się modliła?
Grzesiek dalej będzie bił swoją żonę, tyle, że dłużej – p. s. Piotr nazywaogólnie tych „Grześkami”, którzy leją swoje żony.
……..
Gdy wrócisz do Ojca nie znaczy, że Apokalipsa się szybko zacznie, to może potrwać kolejne… set lat – … mam taką cichą nadzieję.
Może być, że nie znaczy, ale może być też tak, że to nie znaczy, że nie znaczy.
… ? – musiałam na chwilę się zatrzymać i pomyśleć… Podwójne zaprzeczenie… Czyli może się zacząć kiedyś, a może i zacząć się szybko.
Co to znaczy w końcu? – Piotr się zniecierpliwił.
Znaczy, że macacie.
Że ta pieczęć jest Moja, a nie twoja, ani twojej żony.
Siódma pieczęć; Moja wola.Tylko Ojciec wie kiedy podejmie decyzję.
-Nie widzę, bokiem stoją, ubierają się… To za pięć minut dwunasta jest… Prawie wszystko gotowe!
-Jak tak patrzysz to szybciej.
-To nie wojna, to kataklizm! To uruchomi biedę i nędzę… Ubierali szaty czarne, brązowe, długie…
-Zasłonię ci oczy na to, co będzie się działo.-Dlaczego?
-Twoje serce nie jest aż tak silne. Nawet nie wiedzą jak wiele ci zawdzięczają, tyle dla nich robisz – … dla ludzi.
-Widzę fale tsunami zalewającą miasta…
-Przyjdzie, przyniesie wstępne oczyszczenie, ale to będzie za mało.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/27/to-co-przyjdzie-przyniesie-wstepne-oczyszczenie-ale-to-bedzie-za-malo/
Kiedy zaczynałam pracować nad Apokalipsą absolutnie nie wiedziałam, że tak się rozwinie cała rozmowa. Im głębiej wchodziłam, tym bardziej wahałam się, czy w ogóle to publikować. To jest tak niesamowicie nieprawdopodobne, że myśląc zdroworozsądkowo zabrakło mi w pewnym momencie przekonania, że słyszę prawdę. A jednak… nie mogę zwątpić, bo wiem co widziałam i słyszałam na własne oczy i uszy. Mogę jedynie bezradnie rozłożyć ręce. Robię to, co do mnie należy, a reszta należy już wyłącznie do Boga Stwórcy.
Biblia mówi prawdę. Jeśli spojrzymy na dzieło Ojca jako na hologram świata i zobaczymy w nim całą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość ludzkości, zapisaną historię Jego dzieci i to z różnymi wariantami, bo mamy przecież wolną wolę… to zrozumiemy jak wielka jest Mądrość Ojca, Jego miłość i Miłosierdzie. Co znaczy śmierć Jezusa dla naszej nauki, jak wiele Ojciec poświęcił dla nas, jeśli tak naprawdę poświęcił sam Siebie… Zrozumiemy istotę i sens Apokalipsy.
Izabela powiedziała mi coś pięknego. Poprosiła Ojca, aby mogła przez chwilę widzieć nasz świat Jego oczami. I kiedy pewnego dnia było jej dane widzieć… patrząc na nasz świat, patrząc na ludzi czuła tylko miłość, była pełna miłości… Ojciec kocha swoje dzieci, nigdy nie przestał kochać, ale też nie pozwoli, aby Jego dzieci wiecznie klepały Go po głowie. Apokalipsa to nie jest koniec, to nauka, kolejny etap. Wszystko po to, abyśmy stali się po prostu doskonalsi i doskonalsi wrócili do Niego, do Domu na wieczność.
Wczoraj przyszło oficjalne pismo z Krajowej Izby Odwoławczej o umorzeniu sprawy. Czyli czekamy na NIP. Czyli od początku żadna inna sprawa nie wchodziła w rachubę, jak tylko NIP, a sprawa w KIO to była próba naszego zaufania.
Dostałeś wczoraj z KIO… Rozumiesz, że nie jesteś w stanie wygrać z Niebem?
To się ciesz. Co by było, gdyby było inaczej?
No właśnie… Piekło na ziemi.
Jak przyjdzie moment właściwy, to sprawy potoczą się błyskawicznie.
A może zapomnicie?
To nie ty, to My na niego czekaliśmy. Pilnujemy każdego dnia.
………. – Piotr zaczął patrzyć przed siebie….
Widzę ich kalendarz. Kostki z datami, a jedna wyższa niż inne. Nie widzę cyfr…
Wiesz czym oni piszą? Piórem! Ale piórem ptasim! – Piotr zrobił oczy pełne zdziwienia…
Po co im pióro jeśli mają taką technikę! Nie są zbyt mocni…
……… – gały wytrzeszczam z wrażenia co on gada. Niebo nie jest wszechmocne ???!!!!… Bo piórem pisze…..!!!!!!
Chodzi o naturę, nie technikę.
Wszystko co od Ojca jest dobre! – poprawiam go szybko odnosząc jednocześnie wrażenie, że chyba się Bogu podlizuję, a nie taki mam zamiar…
Ten tydzień jest ważny? – pytam.
… Słyszę teraz piosenkę „Karuzela… Manam.
Karuzela na Bielanach (p.s. Koterbska)to za wolne tempo, karuzela (p.s. Manam) może być.
……..
Ciągle słyszę przywróć imię moje.
Powiedziałeś to za wielką cenę. Odejście twojego taty.
Które imię ci zostanie przywrócone? Jak myślisz?
No właśnie…
Odpowiedź jest banalna, wszystkie.
Dostaniesz to, kto nikt w przeszłości tego nie miał i mieć nie będzie.
???!!! Wszystkie! No nie świruj!
… Słyszę, że ktoś wybuchł głębokim śmiechem.
…….. – a ja znowu oczy w słup.
Wiesz co to znaczy mieć różne imiona? – pytam, żeby tego nie lekceważył co słyszy.
Że będziesz miał wielkie możliwości.
Nie wiesz już w jego pochopność, zanim coś zrobi to się pomodli.
Wpadam chyba w pychę…. – Piotr szepcze do siebie.
Prawda nie jest pychą.
A ludzie się dowiedzą?
Ludzie zaczną nazywać to niewytłumaczalnym zjawiskiem.
Nagle zaczną znikać arsenały broni, a wróg stanie się przyjacielem.
Mam to pisać oficjalnie? – spytałam, bo to mocno ryzykowne. A jeśli się nie spełni?
Ale sama mówiłaś, że z półrocznym poślizgiem.
Chwila to sekunda, a życie to 2 chwile.
Wieczorem. Chciałam coś powiedzieć o Lutrze, ale Piotr gwałtownie mi przerwał.
Daj mi spokój z tym idiotą.
Mówisz o sobie…? – chciałam powiedzieć, ale się powstrzymałam.
Od kiedy się znamy? – pyta mnie.
Pewnie od Luthra – powiedziałam lekko ironicznie.
Mylisz się.
Taaak? To od kiedy?
Od czasów, kiedy się jeszcze berła nie nosiło.
???!!! – a to ci zagwozdka.
Ks. Estery; Wszyscy słudzy króla i ludność państw królewskich wiedzą, że jedno dla nich jest prawo, dla każdego mężczyzny i każdej kobiety, którzy udają się do króla na dziedziniec wewnętrzny, a którzy nie otrzymali wezwania: mają być zabici, chyba że król wyciągnie nad nimi złote berło, to wtedy pozostaną przy życiu.
Jeśli Biblia wymienia berło kilkukrotnie, to musimy znać się baaaardzo długo. Homiel nie chciał nic więcej powiedzieć, a w mojej głowie kłębiły się różne myśli… 13 ma być w sobotę, czy coś się wtedy wydarzy?
Homiel, pójdziesz z nami na lody w sobotę?
To przebiegłe pytanie.
Wiem – zaczęłam się śmiać – Długo nad nim myślałam.
Odpowiem tak… Na pewno będę z wami.
To przebiegła odpowiedź – i śmieję się dalej.
Kto by się spodziewał, że śnieg będzie to ten śnieg.
To prawda, w życiu bym nie przepuszczał, że tak to rozegracie.
Więc kiedy widzisz jak to wszystko działa, dlaczego pytasz o NIP?
Czy chmury się już zbierają nad nimi?
Będzie grom z jasnego nieba, tylko dziura zostanie.
…….
Przestań się bać czegoś, co da ci uwolnienie.
Chciałbym powiedzieć przestań się bać człowieku, ale ugryzłem się w język.
Przecież jestem człowiekiem!
Nie zostałeś zrodzony.
?! Jak to? Przecież normalnie się urodziłem!
………
Pokazał mi jak Ojciec wziął glinę i ulepił… kogoś.
…….. – spojrzeliśmy na siebie nic nie rozumiejąc.
A ponieważ pytać nie było sensu, bo i tak byśmy się nie dowiedzieli, skupiliśmy się szybko na oglądaniu filmu „Rozgrywka” http://www.filmweb.pl/film/Rozgrywka-2001-10841 W pewnym momencie rozbrzmiała piękna muzyka…
Lubię taki jazz – Piotr.
To nie jazz.
A co?
Swing.
To Ty się też na tym znasz?
Tak jak i na medycynie.
Boże! To z Ojcem cały czas rozmawiasz! – odkrycie po kilku godzinach.
http://www.geocities.jp/artanisjp/818green.htm; Cassandra Wilson is an American jazz musician, vocalist, songwriter … 2001 The Score: „Green Dolphin Street” and „You’re About to Give In„: …. It was originally played in an up-tempo swing style.
Dopisane 16. 06. 2018 r.
Od czasów, kiedy się jeszcze berła nie nosiło – zdarzają się historie i to wcale nie tak rzadko, że dwoje ludzi spotykając się po raz pierwszy w życiu czują jakby znali się od wieków. Nie poczułam tego spotykając Piotra, ale on chyba musiał mieć takie wrażenie, ponieważ oświadczył się po 2 tygodniach od pierwszej randki!
„Dwojaka jest łączność w małżeństwie. Najpierw łączność ciała i krwi, którą rozrywa śmierć, i tacy małżonkowie nie odnajdą się na drugim świecie. Lecz powinien istnieć między małżonkami także węzeł duchowy, bo ten łączy ich nierozerwalnie iw tym i w przyszłym życiu. Niech więc o to się nie trwożą, czy odnajdą się tam z osobna, czy razem. Jeśli to było małżeństwo ducha, to odnajdą się potem w jednym ciele”…
Jezus użył identycznego sformułowania, jakie użył w rozmowie z Faustyną; Wybrałem cię na ten urząd w tym i przyszłym życiu. Już o tym pisałam wcześniej, ale dla przypomnienia mówi jednoznacznie o przyszłym życiu na ziemi.
Czy w przypadku Emmerich Jezus także mówi o następnym życiu na ziemi?
Po pierwsze nie może mówić, że małżonkowie na ziemi będą małżonkami także w Niebie, bo takich związków tam po prostu nie ma. Po drugie sam też wyjaśnia, czy są małżeństwa w Niebie.
Mt 22,23: W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go w ten sposób: „Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu. Tak samo drugi i trzeci – aż do siódmego. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta. Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [za żonę]”. Jezus im odpowiedział: „Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej. Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
Jednym słowem, drogi ludzi związanych duchowo krzyżują się na ziemi wielokrotnie.
Nie zostałeś zrodzony – Jak został stworzony człowiek według Biblii? Ulepiony z gliny jak widział to Piotr?
Ks. Rodzaju; Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił.
Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi, więc dlaczego Hiob twierdzi, że został ulepiony z gliny? Kolejna zagadka.
Księga Hioba; mam tutaj dwa różnetłumaczenie Biblii.
http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=440
8 Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły: opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć?
9 Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?
8 Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz. 9 Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
Ulepiony z gliny, a ulepiony jak glina to ogromna różnica. I wtedy przyszło mi do głowy, że wizja Piotra może mieć inne znaczenie, niż pierwotnie sądziłam.
Nie może Biblia mylić się w takiej kwestii, musi być konsekwentna – mówię do Piotra dzisiaj.
Nie może być tak, że w jednym miejscu mówi, że z gliny, a w drugim, że z prochu ziemi. Z gliny według Hebrajczyków to kształtowano Golema – https://pl.wikipedia.org/wiki/Golem
Moim zdaniem twoja wizja znaczy, że Pan Bóg ulepił cię jak glinę – skończyłam swoje wywody.
Ty to masz problemy – Piotr się żachnął zmęczony już z rana.
Ojcze, jak to w końcu jest? Jak powstał człowiek?
Z prochu powstałeś, w proch się obrócisz.
A kształtowanie to inna sprawa.
A więc miałam rację!
Bez Nas co drugie zdanie kończyłabyś z „?”, a nawet każde.
Absolutnie tak! Bez Ojca nic nie ma.
Co znaczy odpowiednie tłumaczenie Biblii i trochę rozsądku.
Nagle zaczną znikać arsenały broni, a wróg stanie się przyjacielem – minęło od tej rozmowy 7 miesięcy i mamy to…
Wieszczono rychłą wojnę, a mamy niespodziankę i oby trwała wiecznie. Nie tylko spotkanie, ale i rozmowy o denuklearyzacji. Sama jestem bardzo zaskoczona. Nasze rozmowy się urzeczywistniają, co jest naprawdę niesamowite.
Nie wiem co planuje Ojciec, ale mam nadzieję, że będziemy mieli na kawę – Piotr zamyślił się.
Dawno mógłbyś kasłać, a jednak pijesz tę kawę.
Hmm… – uśmiechnęłam się, bo faktycznie … Jakoś tak się zawsze dzieje, że mimo wielu problemów z głodu nie umieramy.
Bo nie „mieć”, a „być” jest ważne.
Dużo wody przelało się w rzece, zanim to powiedziałeś.
Teraz mogę usiąść w fotelu …– … czyli odpocząć.
To takie ważne ?
Ty nie wiesz ile nacerowałem się skarpet, byś to zrozumiał.
…….. – zaczęłam się śmiać.
Czyli tyle drogi musiałem przejść, aż dziury zrobiłem w skarpecie … Ten to ma powiedzenia – Piotr kręci głową, a mnie ciary przechodzą po plecach, bo widocznie nie zdaje sobie sprawy, że z Ojcem rozmawia.
Ale w tym świecie, tak to już jest, że trzeba coś jeść – mówię.
Jak zaufasz, to nawet kruki będą cię karmić, tak jak ich karmisz.
… ???!!!! …
Uśmiechnęłam się zaskoczona. Gdy z kuchennych zapasów zostaje mi czerstwy już chleb, nie mam siły wyrzucać go do śmieci, lecz kładę na balkon. Zlatują się tam różne ptaki, a zwłaszcza jedna uparta wrona. Gawroni po swojemu, jakby dziękowała. Pewnego razu przybliżyła nawet głowę do szyby, przez którą ją obserwowałam i tak sobie oboje spojrzeliśmy w oczy, co było dość niezwykłe. Nazwałam ją „moim krukiem”. Kiedy wychodzę z domu, często czeka przy wejściu do budynku, nawet dzisiaj. Mówię do niego …
Cześć kruk – … a ona piórami rusza. W takich chwilach mam wrażenie, że wszyscy na tym świecie są w jakiś przedziwny sposób ze sobą połączeni.
„mój kruk”
Piotr zaczął opowiadać o firmie, ostatnio ma mnóstwo w pracy i w związku z tym mnóstwo problemów.
Ciekawe … Dlaczego tak nagle, jakby się worek rozwiązał …
Wiesz dlaczego twoi ludzie mają tak dużo pracy teraz ?
Żebyś był im niepotrzebny, będą sobie radzić.
Ale to nie potrwa wiecznie, to na jakiś czas – mówię przytomnie.
…. Miałem dzisiaj dziwną sytuację z R. Kiedy wszedł do pokoju, poczułem zapach skóry i zobaczyłem 3 monety na dole skórzanego worka.
Czuję skórę pustej sakwy … Mówię do niego.
Co to znaczy ?… Pyta mnie R.
Że nie ma pan pieniędzy.
No właśnie … W tej sprawie przychodzę.
……. – zaczynam się śmiać.
Nie zdziwił się? Twoi ludzie będę się ciebie bali.
Tak ? – nie wiem, czy Homiel żartuje, czy mówi prawdę.
Lepiej byś mi pomógł w pisaniu – a przygotowywałam tekst o ewentualnym końcu świata, które nie będzie końcem.
Jestem spokojny o ciebie.
Kiedy nie wiesz, odpowiedź znajdujesz w głowie.
To ciekawe, co powiedział. Rzeczywiście, co prawda nie słyszę Jego głosu, ale kiedy się nad czymś głęboko zastanawiam, w środku głowy zdania układają mi się same. To przychodzi jak olśnienie. Czasami słyszy się, że ktoś coś powiedział mimowolnie, podświadomie, intuicyjnie. Lub ktoś coś odkrył nagle krzycząc eureka … Wierzę w to, a właściwie jestem pewna, że do tego rękę przyłożyło samo Niebo.
Czy zdarza się, że ktoś umiera wbrew Waszej woli ? – pytam.
Jesteś szutnik– p.s. po rosyjsku żartowniś.
Hmm …. – czyli to nie jest tak, że na przykład jakiś samobójca będzie dla Nieba zaskoczeniem. Śmierć samobójcza jest nie tyle zaplanowana, co brana pod uwagę jako ewentualność.
….. NIP będzie następnym w roku, moim zdaniem – Piotr ciągle o przyziemnych sprawach.
Na kolana ich rzucę.
… ???!!! … – Piotr lekko struchlał. A ja struchlałam, bo z Ojcem cały czas rozmawialiśmy.
To brzmi jak wyrok.
To jest wyrok.
Co oznacza huk przy twoim nazwisku ? Jaka to jest reakcja ?
… Hmm… Gwałtowna ? – Piotr niepewnie.
A widzisz … Czyli myślisz.
… Słyszę, że ktoś się śmieje w tej chwili, aż się trzęsie.
Że też będziesz śmiał się sam z siebie, ze swoich wątpliwości, jakie ciągle masz.
Jak myślisz … Pan Bóg lubi zakłady ? Lubi się zakładać ? – Piotr pyta niepewnie, bo już zaczyna wątpić, czy dobrze zrobił.
Bardzo lubi.
Dlaczego ?
Lubi, gdy widzi jak ludzie się dziwią.
Hmm… To w takim razie lubi, gdy jestem w permanentnym zdziwieniu. Z powodu zdziwienia ciągle chodzę zamyślona. Do tego stopnia, że niedawno patelnię próbowałam wcisnąć do pralki. Zorientowałam się, że coś jest nie tak dopiero wtedy, gdy nie chciała przejść przez okienko. Pan Bóg nie tylko lubi, ale też musi mieć niezłą z tego rozrywkę i akurat tym wcale zdziwiona nie jestem. Kiedy w TV nasłucham się wiadomości ze świata, też przełączam na kabarety, dla równowagi.
24. 08. 17 r. Warszawa.
Poszłam do kina obejrzeć film; Fatima; ostatnia tajemnica. Siedziałam w ostatnim rzędzie i obserwowałam kto przyszedł na seans. W kinie było 33 osoby, w tym 5 mężczyzn, 3 siostry zakonne. Podsłuchiwałam ludzi, którzy siedzieli najbliżej mnie i szybko zorientowałam się, że zdecydowanie nie były to osoby, które przyszły na seans przypadkowo. Jakie to szczęście, że są na tym świecie jeszcze tacy, którzy traktują to poważnie.
Dowiedziałaś się czegoś nowego w tym filmie ? – Piotr pyta mnie wieczorem.
Nic nowego się nie dowiedziała, ale się utwierdziła.
… Ma rację !… – roześmiałam się głośno.
Kiedyś Piotr sprowadzał z Singapuru specjalistyczną herbatę drastycznie obniżającą poziom cukru. Zwykła herbata, ale działała jak lekarstwo, jednak mi tego nie sprzedawała się dobrze na naszym rynku. Nie było sensu dalej w to brnąć, więc zaprzestał ją sprowadzać. Dzisiaj spotkał pewnego człowieka …
Wchodzę do niego.
Kawy się pan napije ?… Mówi do mnie.
Nie mogę jestem po zawale, już piłem dzisiaj jedną.
Ja też nie mogę, mam cukrzycę.
A ile pan ma tego cukru?
215.
Insulina jest potrzebna.
Proszę pana, kiedyś była taka herbata, ale jej już nie ma, byłem zdrowy wtedy jak rydz.
… I pokazuje mi stare pudełko.
Tą herbatę kiedyś ja ściągałem, ale przestałem.
Proszę pana, ja poszukuje jej po całej Europie. Czy pani wie, że w 2010 wykupiłem wszystkie zapasy i piłem po terminie ważności dwa lata ? Trzymała mnie przy życiu, a teraz nie mogę sobie poradzić ze sobą.
Ściągałem ją, więc postaram się panu to załatwić.
… Spojrzałem na niego i mówię …
Zaczynam mieć wątpliwości, czy celem tej wizyty jest podpisanie umowy, czy załatwienie tej herbaty.
Wie pan co ? Pan mnie szokuje … Jak pan to widzi ? Bóg mi pana zesłał.
… Koronka… – uśmiecham się.
Skontaktowałem się z Singapurem i poprosiłem o herbatę, mają przesłać.
Zrobiłeś wielką rzecz dzisiaj – … a przecież nie musiał.
Byłeś wielki, przełamałeś się.
Napisałeś i dostałeś odpowiedź.
Tam inny skrzydlaty siedzi, nie bój się.
Byłeś wielki, przełamałeś się… Zamyśliłam się nad tymi słowami. Zerwanie kontaktu z Singapurem było dość gwałtowne i burzliwe. Piotr zarzekał się, że już nigdy tam nie zadzwoni, ani nie napisze, a jednak ten ”inny skrzydlaty” był na tyle skuteczny, że zwykłe, biznesowe spotkanie przerodziło się w akcję ratunkową. Mamy być dobrzy dla innych ludzi. Drobnymi gestami naprawiamy ten świat. Tak właśnie działa Bóg. I tego chce Bóg.
Jak Ojciec to robi ? – wyrwało mi się, bo byłam pod wielkim wrażeniem.
… Słyszę śmiech …
A ty Mnie z sądem pouczasz ?
Ojcze, gdyby głupota mogła latać, to fruwała by pod niebiosa – Piotr zacytował słynne słowa ze znanego czeskiego serialu.
Myślę, że wyżej.
…….. – śmieję się głośno, uwielbiam takie chwile.
Jakie będą te święta ? – Piotr już na poważnie.
Inne niż zwykle.
Na czym polega ta inność ? – Piotr drąży dalej.
Zobaczymy.
Czy chociaż skład ten sam zostanie ? – pytam, bo takiej zmiany obawiam się najbardziej.
Limit w tym roku wyczerpany.
Czyli w tym roku nikt już nie odejdzie… – i od razu dochodzi do mnie myśl, że Niebo nigdy nie mówi dokładnych dat.
A czy coś się będzie się działo w tym roku jeszcze ?
Co chwilę coś się dzieje.
Przewiduję duże zmiany.
Ten huk przy twoim nazwisku to nie taki sobie huk, to coś więcej.
Co masz na myśli ?
Rozwiniesz skrzydła.
W jaki to sposób ?
Martwi Mnie, że o to pytasz, to świadczy o twojej inteligencji.
… Czy wiele się zdarzy ?
Jeszcze wiele.
Dlaczego mam kłopoty teraz ?
Żebyś nie odleciał. Tylko będąc na ziemi trzeźwo, będziesz zrozumiany.
Oderwana będzie Iza, która nic nie rozumie, a mówi prawdę. Ona odleciała.
….. Przez te problemy bardzo bolało mnie serce. W pewnej chwili myślałem, że umieram.
Spojrzałam na Piotra spokojnie … Ciekawe … Zauważyłam, że wcale mnie to nie zdenerwowało, co powiedział. Tak bardzo ufam Ojcu i wierzę w Jego plany i wiem, że Piotr ma żyć jeszcze, że przyjęłam to bardzo, bardzo spokojnie.
Ojcze, jak on wytrzyma huk, kiedy go serce boli ?
Są różne huki, może być miły huk.
……. Właśnie wchodzimy z placu zabaw do przedpokoju.
A co dalej ?
Pokój.
A co w tym pokoju ?
Spotkanie.
Zobaczyłem ławeczkę zieloną z długimi belkami, po lewej stronie widzę drzwi zamknięte, a na dole smugę światła z pokoju.
Od niedawna tak siedzisz.
Jedna chwila na Górze będzie ważniejsza niż całe twoje życie tutaj.
Dopisane 19. 04. 2018 r.
Jak zaufasz to nawet kruki będą cię karmić, tak jak ich karmisz.
Potwierdzeniem prawdziwości troskliwej opieki Boga wobec wszystkich pokładających w Nim nadzieję, nawet podczas klęski suszy, jest wzruszający biblijny przekaz o tym, jak w sytuacji postępującego kataklizmu Eliasz był cudownie karmiony przez kruki: „Wówczas zostało skierowane do niego słowo PANA: Idź stąd na wschód i ukryj się w wąwozie potoku Kerit, na wschód od Jordanu. Będziesz tam pił wodę z potoku, krukom zaś rozkazałem, aby cię żywiły. Wyruszył więc zgodnie z rozkazem PANA i zatrzymał się nad potokiem Kerit, na wschód od Jordanu. Rano i wieczorem kruki przynosiły mu chleb i mięso, wodę zaś pił z potoku. Po pewnym czasie jednak potok wysechł, gdyż w kraju nie było deszczu” (1Krl 17,2-6). W oparciu o przywołany epizod można powiedzieć, że prorok posłuszny Bożemu słowu uczy wszystkich wierzących, że życie w całkowitej zależności od Boga wymaga absolutnego zawierzenia Mu, bez szukania jakichkolwiek zabezpieczeń, gdyż istnienie człowieka jest wyłącznie Bożym darem. http://tarnow.gosc.pl/files/14/10/26/344464_wiek20C5BCyjC485cy20wiarC485.pdf
Niedawno „mój kruk” zrobił mi niespodziankę. Bez powodu podleciał do okna, siadł na parapecie i zajrzał mi do pokoju. De facto przyłożył swoją głowę do szyby, aby zajrzeć do środka. Coś tam po „swojemu” powiedział i zaczął wędrować po parapecie w tą i z powrotem przez kilka długich minut. Trzy osoby przyglądały się temu zjawisku z rozbawieniem, ale tylko Piotr i ja wiedzieliśmy o co chodzi. Kompletnie się nas nie bał. Czy historia z Eliaszem i krukiem może być prawdziwa? Zdecydowanie tak.
Piotr się zmienia i to na moich oczach. Chodzi zamyślony, nie ma w nim tego kabaretowego poczucia humoru, który go tak charakteryzował. A może to po prostu jedynie żałoba ?
Jesteśmy na zakręcie – mówi w zadumie.
Na zakręcie byłeś w ubiegłym roku.
Dzisiaj wchodzisz w ścianę – … kryształową ścianę.
Chyba wchodzimy – poprawia Piotr.
Nie mieszaj jej w to.
Dotyczy to tylko ciebie.
Wiesz co znaczy ściana kryształowa ? Oczyszczenie.
To samo pokazał mi teraz Homiel. Pokazał jak wchodzę w kryształową ścianę i odpadają ze mnie wszelkie brudy …….. No to będzie ciężko – Piotr westchnął.
… Widzę białą postać idącą po polu, gdzie dotyka tam rosną nowe kwiaty.
……..
Jak temu, co imię zwrócili mogą kwiaty rosnąć ? – pyta Piotr ciągle głęboko zamyślony.
Nie tak powiedziałem.
Nie bój się tego imienia.
…… Widzę jak czerwona pustynia zamienia się w kwiaty …
Atacama w Chile; nazywana najbardziej suchą pustynią świata, zakwitła.
Taka moc będzie w tobie.
Jak to możliwe ?
Wszystko jest możliwe przyjacielu.
Kim jest Iza ?
Jest taka jak Anneliese, ale da coś więcej.
To jest ta iskra Boża ? – o której wspomniał Jezus Faustynie.
Iskra to wiele składowych.
……. Mam wrażenie, że to faktycznie czasy ostateczne, coś się wydarzy.
I to szybko.
22. 08. 17 r. Warszawa.
Czekałam na Piotra w kawiarni. Przyszedł zadowolony, ale i nadal ciągle zamyślony.
W kościele usłyszałem od Ojca… – i się zaciął, łzy mu poleciały.
Zwracam ci wszystko, co ci zabrałem.
Hmm… Wszystko ? Krzyż już masz, imię już masz… – wyliczam.
Pokazał mi postać idącą po pustyni, tam gdzie kładła stopę, tam rosła trawa.
Piękne ….
A teraz Homiel pokazuje mi jak idę drogą i krok po kroku zaczynam się uzbrajać jak ten … No … Iron Mann… Po kolei, nawet czuję jakbym miał nakolanniki … Dziwne uczucie ...
Czuję, że ta moja tułaczka tutaj się skończy. Czuję teraz jak mam te nakolanniki, na łokciach coś … Wszystko mieni się na złoto …
Piotr bardzo się wzruszył i nie mógł przez chwilę dalej mówić. Oglądał swoje nogi, ręce, macał się po łokciach, jakby faktycznie coś tam miał … Musiałam go uspokoić, bo ludzie zaczęli się interesować, co robi.
Pan Bóg nie lubi, gdy zachowuję jak ta ciota, nie lubi kiedy się mażę …
…….. – a jednak się rozkleił. Musiałam poczekać, aż dojdzie do siebie.
Czy te święta będą normalne ?
Spytał może dlatego, że wczoraj przypomniałam mu słowa z grudnia, kiedy to Homiel powiedział, że święta nie będą w tym samym składzie. Szczerze mówiąc, to dość porażające, że Jego słowa tak mocno się realizują.
Już nic nie będzie normalne.
Z odejściem Edwarda skończyła się era spokoju i stagnacji.
Spodziewaj się huku przy twoim nazwisku.
Wypłyniesz na powierzchnię, rozwiniesz swoje ogromne skrzydła.
Dmuchniesz te gacki i polecisz.
Huk przy nazwisku? I to jest ta jedna z niewielu rzeczy, których nie chciałabym, aby się sprawdziły. Nie chcemy rozgłosu, chyba, że Ojciec zaplanował inaczej...
Pan Bóg lubi ciszę przecież … – Piotr zaczyna się bronić.
Skąd wiesz co Pan Bóg lubi ? – oho! Już wiedziałam, że na pewno rozmawiamy z Ojcem. Nie uprzedziłam jednak Piotra, bo chciałam, żeby dalej rozmawiał swobodnie.
Dawno nie byłeś w Niebie, to nie wiesz.
Żeby wstrząsnąć potrzebny jest huk.
Kiedy ten huk ?
Nim się obejrzysz.
Ja w to wierzę… Z Caviezelem też powiedział, że znajdzie się sam i się znalazł !!! – ciągle nie mogę wyjść z głębokiego zdziwienia.
Oni używają takich słów, które trudno w danej chwili zrozumieć, a po fakcie pasują wręcz idealne!
Caviezel przyleci jeszcze raz.
Z tej okazji nie zrezygnuje, która mu się nadarzy.
… ???!!! …
Zaczynam się bać naprawdę – Piotr siedział sztywny.
Ty ? Przed tobą się wszyscy trzęśli.
Widzę, że rzeczywiście Ojciec pozbawił cię wszystkiego.
Nawet wśród aniołów, gdzie panuje wszechobecna miłość, byłeś nieprzejednany.
Odejście Edwarda to początek wielkich zmian.
……. – spojrzeliśmy na siebie zmęczonym wzrokiem.
Ciekawe jak Oni to zrobią ? – już nie pytam czy zrobią, ale jak ! To jest zagadka !
Samo się robi …
Samo … „Sam się znalazł” – od razu pomyślałam.
Nie po to cię wysłałem tutaj, byś był ślepy.
Ten błąd już robiłeś.
……… – Piotr zrozumiał, że z Ojcem rozmawia.
Czy trzeba się modlić do aniołów ? – dostałam mailem takie pytanie.
Modlitwy tworzyli ludzie nawiedzeni przez Ducha Świętego.
Wooow… – właśnie nad tym zastanawiałam się ostatnio. Niektóre modlitwy są bardzo trafne, a widzę to dopiero teraz, mając wiedzę. Nie mogły pochodzić tylko od człowieka.
Wieczorem.
Pan Bóg zabronił mi mówić o sobie – Piotr zaskoczony.
Ty masz milczeć, Ja będę mówił.
Cicha niemowa obdarzona łaską widzenia.
Widzisz i wiesz.
Utyskiwałam nad moim nadmiarem normalności i brakiem bogobojności w rozmowach, a dzisiaj czytam w „Świadectwo”.
Iskra to wiele składowych – Dzienniczek św. Faustyny.
Gdy się modliłam za Polskę, usłyszałam te słowa:
Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście moje.
Piotr wczoraj był tak wściekły po ujrzeniu śladów, że wczoraj wieczorem odprawiał egzorcyzmy dwa razy dłużej i dwa razy intensywniej niż zwykle, użył do tego „swojego” krzyża.
Jeszcze nie rozumiesz znaczenia tego krzyża.
Przyjdzie czas, że nie będziesz się z nim rozstawać – usłyszeliśmy, gdy wrócił.
…….. – spojrzeliśmy na siebie.
Na razie mam remont na głowie.
Czy ten, któremu przywrócono imię, będzie się zajmował remontem łazienki, czy remontem świata ?
Tak jak ten ślad zniszczyłeś, to tak czynić będziesz na świecie.
Nie po to zostałeś powołany, by zajmować się prozą.
Nie zmarnuję Swojego żołnierza, żebyś był kuchtą.
Ratuj tych, których kocham.
A kim jest Iza Ojcze ?
Nie widzisz co robi ? Niesie na sobie ciężar tych, co nie mają świadomości.
Nie chce mi się wracać do pracy – Piotr zmęczony.
Czeka cię kraul – czyli pływanie, czyli dalsze kombinowanie jak przeżyć.
Skąd wiesz ? – Piotr pyta bezpośrednio już zapominając, że to z Ojcem rozmawia. Kurczę się nieco w sobie, bo nie wiem, czy gdzieś grom nie walnie.
Ja to widzę.
Niewielu z Naszych ma życie dostatnie i spokojne.
Są tacy w ogóle ?
Są. Spójrz na swojego syna, ale za niego inni muszą płacić.
Hmm …. – czyli tacy jak Izabela. Dla równowagi.
Ciekawe co z Edziem … – Piotr się zamyślił …
Edziu nie umiał mówić, musiał prawdę wykrzyczeć, walczył o życie za wszelką cenę.
Naprawdę był chory ?
Choroba w środku była straszna.
To rak ?
Najgorsza wersja.
…… Jak to wszystko zorganizować ? – pyta Piotr o remont domu.
Trzeba czekać na znaki – przypominam sobie słowa Homiela.
Nie tylko znaki, ale i pomoc.
Tak ?
Razem wszystko przejdziemy.
…… Co dzieje się z moją mamą ? – zauważyłam, że ostatnio dziwnie się czuje. Po śmierci Edzia obserwuję moich rodziców czujnym okiem i widzę, że czas jednak robi swoje …
Bardzo powoli schodzi z niej powietrze.
Dlaczego ? – przestraszyłam się.
Nie pytaj.
To ona będzie następna ? – pomyślałam przestraszona jeszcze bardziej.
Choć schodzi, to jeszcze ma czas do odejścia.
Ale … Jak mam jej poświęcić więcej czasu ? Ciągle jestem w Warszawie …?
Stań w rozkroku.
… ???… – nie zrozumiałam.
Kupię im kamerkę do skypa! – wpadłam na pomysł.
To jest właśnie rozkrok.
19. 08. 17 r. Szczecin.
Ciągle prowadzimy w domu szybkie porządki i szykujemy się do remontu, choć Homiel wyraźnie zaznacza, że i tak z bliżej nieokreślonych powodów sami nie damy rady.
Jak myślisz, ile czasu poświeciłbyś Nam, gdybyś tak ciężko pracował ?
Niewiele – przyznał Piotr. Pracuje fizycznie od rana do wieczora i zmęczony pada do łózka.
Myślisz, że się na to zgodzimy ?
Nie.
Excellent. Poćwiczyłeś, popracowałeś, a teraz wracaj do Nas.
Nawet się nie pomodliłeś porządnie wczoraj.
Nie byłem w stanie.
Sam widzisz.
Nic nie zdążysz zrobić ponadto, co zrobiłeś.
Dlaczego ?
Jak ten, który odzyska swoje imię, może zajmować się remontami ?
Zdaje się …
Zdaje się, że będą cię wołać na rozmowę –przerwał mu Homiel.
Na razie jesteś mały, a będziesz duży.
Sprawa z Izą rozwija się coraz bardziej i coraz bardziej mnie to intryguje. Nie mamy już żadnych wątpliwości, że faktycznie słyszy i rozmawia z Jezusem, Maryją… Ojcem.
Nie na darmo Pan Kazał mi się modlić za Was i za Waszą rodzinę przez ponad dwa lata niemalże codziennie. Byliśmy tak blisko, a jednak tak daleko. On Wie co robi! Jest nas więcej (wysłanników Bożych) i każdy ma inne zadania do spełnienia… Powiedziano mi, że dowiecie się w październiku.Też się domyślałam, że Święta Siostra Faustyna Kowalska (która należała do rodziny ze strony mej mamy) nie jest z tego świata (zarówno ta miła mi Święta, jak i drogi mi Ojciec duchowy Święty Ojciec Pio należeli do grona sprawiedliwych w Niebie). Mi też podsunięto proroczą informację, że nastąpi masowy głód, itp. zanim zatriumfuje Niepokalane Serce Maryji, ale nie mogę tego tekstu znaleźć (muszę bardziej się postarać, bo tam było dokładnie opisane).
Homiel … Co to spotkanie znaczy dla nas ? – pytam.
Czy nie dobrze kontaktować się z taką osobą, która też ma wiedzę ?
Zauważyłeś ? Homiel nie chce przekazać całej prawdy o Izie.
Źle mówisz.
Ja nie prawdę chcę przekazać.
Ja nie chcę przekazać wiedzy.
Prawdę zawsze mówię.
Hmm … – i już wiedziałam, że to słowa od Ojca.
Dopisane 13. 04. 018 r.
Nie tylko znaki, ale i pomoc – irzeczywiście taka pomoc nadeszła. Gdy rozpoczęliśmy remont szybko się zorientowaliśmy, że sami nie damy rady. Zaczęliśmy szukać fachowców, ale każdy znaleziony nagle był zajęty. Przypomniałam sobie wtedy, że rok wcześniej spotkałam na ulicy „przypadkowo” znajomego, który takie remonty w domach przeprowadza. Wymieniliśmy się telefonami na wszelki wypadek. Przypomniałam sobie to spotkanie i zadzwoniłam. Gdy spytałam, czy jest taka możliwość, by zajął się w miarę szybko odnowieniem domu, po drugiej stronie słuchawki usłyszałam ciszę. Myślałam, że się rozłączył.
Właśnie dzisiaj skończyłem zlecenie i jestem już wolny – powiedział zaskoczony.
Już wtedy przeszła mi myśl przez głowę, że to nie może być przypadek. Pan Mirek rozpoczął remont z dnia na dzień i zadomowił się u nas na parę miesięcy. Ponieważ znałam go ponad 10 lat, spokojnie mogliśmy mu przekazać klucze do domu i wyjechać do Warszawy. Teraz widzę, że Niebo postawiło na swoim.
Jak myślisz, ile czasu poświeciłbyś Nam, gdybyś tak ciężko pracował?
Mirek przeprowadzał remont, a Piotr powrócił do odprawiania egzorcyzmów, do wizyt w kościele, czyli do swoich powinności.
Nie widzisz co robi? Niesie na sobie ciężar tych, co nie mają świadomości – czytając o doświadczeniach osób, które zostały wybrane przez Ojca, bardzo charakterystyczne jest to, że tak jak w przypadku Izabeli, niosą na sobie ciężar tych, co nie mają świadomości.Zapisane rozmowy Alicji Lenczewskiej w”Świadectwo” wiele wyjaśniają, dlaczego tak się dzieje.
Przez chorobę spotkaliśmy się na kawie po raz pierwszy od kilku dni.
Dzisiaj w kościele rozmawiałem z Ojcem.
Czy zdajesz sobie sprawę jak doniosła to była chwila ?
Poprosiłeś o imię swoje przy prochach swojego taty.
Poprosiłeś o imię i Ja ci go zwracam. Utracone wraca.
Hmm … Ale co to zmieni ? – myślałam intensywnie…
… Ojciec ci teraz odpowiada …
To proste.
Jesteś Piotrem, a nie będziesz Piotrem, zmieni się twoja głowa.
……… – no to rzeczywiście proste.
Ale co będzie z firmą ? Zamknie się, upadnie ? – pytam dalej.
Za dużo czytasz Sofoklesa.
Kto to ? – pyta Piotr.
Filozof, a to znaczy, że za dużo filozofuję …
I dramaturg …
Muszę to sprawdzić – pierwsze co pomyślałam.
I oczywiście Ojciec miał rację. Tak się dzieje, gdy się myli Sofoklesa z Sokratesem. Jednak i Sofokles miał odkrywcze myśli, które przeszły do historii; Kto mówi prawdę, w prawdzie ma obronę. http://cytatybaza.pl/autorzy/sofokles.html
Nie mogę w to wszystko uwierzyć… Ciągle słyszę Henoch i Henoch, od dwóch dni …
Widziałeś to, co było dane widzieć.
A to, co ci nie było, to się dowiesz.
Co z tego, że ziarno wygląda pięknie, kiedy z niego nic nie ma.
Dużo bardziej warte jest ziarno obumarłe, z którego narodzi się nowe.
….. Czy to nie dziwne, że spytałem o imię, kiedy stałem nad prochami ?
Umiera stare, rodzi się nowe ? – przyszło mi do głowy.
Tak i ty się na Edwardzie narodziłeś.
Na Edwardzie ?
Teraz tego cyklu nie zrozumiesz.
…….. – rzeczywiście, jeszcze nie rozumiemy.
To była niesamowita chwila – przyznałam, gdy ją jeszcze raz odtworzyłam w pamięci.
Biedak poprosił, a Pan Bóg wysłuchał.
Pan Bóg oddał ci wszystko, co miałeś, więc oczekuje wielkich zmian.
Wielkim nie byłeś, ale wielkie rzeczy robiłeś.
Wielkie dla chwały Ojca.
Ktoś, kto robi dla Ojca, jest skromny.
… Mam za dużo spraw na głowie, sąd, firmę, nie wiem jak to chcecie zrobić – Piotr ciągle się broni.
Nie martw się, nie niszcz tego serca z trudem naprawione.
Poprowadź ich, aż ktoś inny ich przejmie.
Już nie będziesz oddychać tym samym powietrzem, co inni.
Urbi et orbi, totus tuus Maryjo.
Pokładaj nadzieję w Ojcu, On jest twoją drogą.
Rób, co masz robić.
Dopilnuj, co masz dopilnować i wracaj na kawę.
Na kawę ? – Piotr spytał zdziwiony.
Czy ci źle ?
Nie, ale łatwo nie jest.
A kto powiedział, że będzie łatwo ?
A kto powiedział, że łatwo znaczy dobrze ?
Nie podskakuj Mały, bo dostaniesz podkręcenie.
12. 08. 17 r. Szczecin.
Czekaliśmy na nasz pociąg, który jeszcze się nie pojawił, a już miał spóźnienie. Nie wiedzieliśmy, że w nocy na terenie Wielkopolski i Mazowsza były nawałnice, które spowodowały w ruchu kolejowym wielkie utrudnienia. Kiedy w końcu pociąg wtoczył się na peron, był wyjątkowo długi.
Ale dłuuuugi – byłam pod wrażeniem.
Dwa w jednym.
Tak ? – i rzeczywiście, okazało się, że połączono dwa pociągi w jeden, połowa do Berlina, połowa do Świnoujścia. Rozjazd w Poznaniu.
Skąd my to znamy ?
Hmm… – skąd ? Rozmawialiśmy o tym, że Henoch i Eliasz to dwa w jednym.
W pociągu było naprawdę sporo ludzi jak na sobotę. Ponieważ byliśmy zmęczeni zbyt porannym wstawaniem, mało się do siebie odzywaliśmy. Nasze milczenie przerwał sam Homiel.
To, co się stanie, rozerwie cię od środka.
Wyjdzie motyl z poczwarki.
……… – i zapadła cisza na długo.
Co tak milczysz Homiel ? – pytam po godzinie.
Zajęty jestem otoczeniem.
Jest bardzo zamyślony i ogląda świat przez okno – Piotr tłumaczy, co widzi.
Zrozum, że to jedna z ostatnich takich chwil.
Co masz na myśli ? – zdenerwowałam się.
…. Nie odpowiada, milczy i płacze … – Piotr zrobił wielkie oczy ze zdziwienia.
Przywołałeś swoje imię, więc włączyłeś zapadnię.
… ??? …
Słyszę gacka z dołu teraz …
Ten groteskowy wasz świat wkrótce się skończy, a tobie zdrajco kiedyś odpłacimy.
Idź się pomacać !!! – Piotr bez ogródek.
Już to zrobiłem !
Skończ to! – warknęłam do Piotra, by zakończył tą „dyskusję”.
Po takiej rozmowie trudno się odezwać. Milczeliśmy kolejną godzinę.
Nie zdajesz sobie sprawy z tego, co powiedziałeś i kiedy to powiedziałeś.
Czy wiesz jaki to ciężar tych słów ?
Powiedziałeś nad jego prochami.
Odmówić ci nie można i staniesz się tym, którym byłeś pierwotnie za życia twego, więc stanie się jak powiedziałem.
A mogłeś nie powiedzieć ? – szepczę bardziej z wrażenia niż z faktu, że dookoła siedzą ludzie.
Sam mówiłeś, że poczułeś te słowa w głowie.
Nie zdajecie sobie sprawy, co się wykonało, kto nadchodzi i kogo obudziliście.
… ???!!! …
Znowu słyszę gacka …
Przy tym ewaluowaniu będę miał co jeść !
Po 7 godzinach dojeżdżaliśmy do Szczecina i pierwszy raz zobaczyłem całkowicie zalane pola, które z okna pociągu sprawiały wrażenie jakby utworzyły jezioro.
Wyobraź sobie skalę 1000 albo milion razy większą.
Tak będzie ?
Piszesz i nie wiesz ?
Jak się na to przygotować ?
Nie zdołają się przygotować.
W takim razie to musi być nagłe wydarzenie albo zbyt duże, by móc się przygotować – pomyślałam.
Ciekawe życie masz z mężusiem …, co ? Jakbyś to skwitowała ? – Piotr ze śmiechem.
Taaaa …
Słyszę jak Homiel śpiewa …
Dary, dary losu …
Dopisane 09. 04. 2018 r.
Nie zdajecie sobie sprawy co się wykonało, kto nadchodzi i kogo obudziliście – próbowałam się tego dowiedzieć wczoraj.
Robię to, co do mnie należy, a reszta należy już wyłącznie do Boga Stwórcy. 
