Uczyłem swoich ludzi jak mają postępować w biznesie. Ciągle mówiłem bądźcie stanowczy, ale uczciwi. Wedle słów Homiela.
Moim zdaniem dobrze to robisz, dobrze prowadzisz firmę, choć na mieszkanie nas nie stać, ale to nie twoja wina. Tak ma być… – … i absolutnie się z tym pogodziłam.
Pan Bóg każe, to ja robię.
A gdybym nie kazał, to byś nie robił ? Masz dobre serce, więc rób.
Faktycznie domu nie masz, ale mieszkacie we Mnie.
Jakoś ta matematyka się układa póki co …
……. –wzruszyłam się.
Jeden pracownik nie chciał ode mnie pożyczki, zaskoczył mnie zupełnie.
Doceń ten skarb narodów.
Prawdziwym skarbem są ludzie.
No, może oprócz Oli książki i jeszcze kliku innych książek i listów.
???!!! Jakich listów ? – myślę w duchu i dopiero po kilku sekundach dochodzi do mnie, że przecież Nowy Testament to też Listy.
Jest czas, kiedy ten czas należy do Oli i to są te kawy.
Zamyśliłam się, bo nawet nie zauważyłam, że właśnie tak jest. To na kawie, kiedy Piotr jest jeszcze świeży i w miarę wypoczęty, przeprowadzamy wiele ciekawych rozmów i wiele wtedy zapisuję.
Ale jest czas, kiedy ten czas należy do nas.
Są chwile, kiedy chcę porozmawiać z tobą sam na sam.
Dobrze, więcej jej nic nie powiem.
… ???!!!!….. – no ręce mi opadły. Piotr jak zwykle radykalnie.
Takiej brutalnej odpowiedzi nie oczekiwałem.
… Zobaczyłem zieloną trawę …
Byliśmy sami Piotr, a potem poszliśmy do ludzi.
……. – znowu się wzruszyłam, bo Ojciec przypomina chwile zanim wszystko tu się zaczęło.
Ojciec pokazał mi, że twoja książka odczytuje hieroglify, czyli wszystko tłumaczy i to jest ważne co robisz, ale czasami chce być ze mną sam.
Czuję się zazdrosna – mówię półżartem.
…. Spytałem Boga o samochód.
Że co ?! – w takiej chwili pytać o samochód ?!
Po co ci ?
Do przemieszczania się.
Będziesz się przemieszczać.
Ale ja tak między miastami …
Mam do ciebie prośbę, zaplanuj coś jeszcze.
….. Kiedyś tak wiele spędziliśmy razem chwil, a może tak tęsknię do tego ?
…….. – bałam się już odezwać, płakać mi się chciało.
Ojcze, ale masz ich tak tyle tam … – Piotr zaczął coś tam wykrztuszać z siebie.
Jak dostaniesz 10 kilo chleba i najesz się do syta, nie chciałbyś trochę soli ?
Co to znaczy ? – pyta mnie cicho.
Myślę, że nikt nie sprawia mu tyle radości, co ty. Jesteś tak niepokorny, że aż zabawny.
A może się mylę ? – zaraz pomyślałam.
Mogę o coś spytać ? – pytam.
Pytać zawsze możesz.
……. – uśmiecham się. Pytać zawsze mogę, co nie znaczy, że zawsze dostanę odpowiedź.
Dlaczego Richard Sigmund, kiedy był w Niebie, to nie widział Maryi ?
A widział Mnie ?
… ??? – … i to mnie zaskoczyło.
Richard Sigmund okazał się pastorem, czyli protestantem. I właśnie to mnie zastanowiło. Po doświadczeniach z Lutrem do protestantów mam baaaardzo ograniczone zaufanie. On widział tak wiele, widział prawie wszystko to, co i Piotr widział, a jednak nie widział Maryi. Dlaczego ? Przecież logicznie myśląc, jeśli widzi się prawdziwe, rzeczywiste Niebo, to powinno się widzieć wszystko niezależnie od tego, w co się wierzy. Nie może być tak, że nie widział Maryi, bo jako protestant w nią nie wierzył. Poza tym rzeczywiście nie widział Ojca, tak jak Piotr Go widzi.
Ojciec pokazał mi, że Maryja nieustająco modli się w swojej świątyni, dlatego nie widział jej.
Aaaaa…. – zatkało mnie teraz. Nie wiedziałam co powiedzieć.
Skoro mamy tę kwestię omówioną, wpadnę za jakiś czas i sobie pogadamy – … czyli wieczorem.
I tak nie wierzę, byś trzymał język za zębami.
Wieczorem.
Namawiam Piotra na obejrzenie serialu „Gra o tron”. Walka z diabłem to coś dokładnie dla Piotra, ale on się opiera tak uparcie, że w końcu pytam Homiela.
Ma obejrzeć film ? – mam nadzieję, że mnie poprze.
Nie wiem, co ci powiedzieć.
To nie mów – bałam się, że powie, iż według Niego to film do niczego.
Nie dlatego, że jest tak dobry. Nie odciągaj go.
Aaaa, rozumiem. Jak zaczniesz oglądać, to wsiąkniesz w ten film.
A ma wsiąknąć w modlitwę.
No i teraz sama nie wiem, co robić. Przestałam go namawiać. Oglądamy „Wiadomości”, ale Piotr patrzy tępym wzrokiem przed siebie.
Z tym prezentem na święta nigdy bym się nie spodziewał, że to tak będzie. Pan Bóg jest nieprzewidywalny.
No cóż … Już taki jestem.
Dlatego ty też taki jesteś. Nigdy nie wiadomo, co zrobisz.
Naprawdę nie wiadomo ? – jestem pełna wątpliwości. Ojciec by nie wiedział ?
Już sobie odpowiedziałaś na to pytanie wczoraj.
A wczoraj powiedziałam do Piotra …
Ja to widzę tak. Pomagasz tylu ludziom, a to przecież Ojciec ustala długość palenia się świeczki. Moim zdaniem Ojciec doskonale wie, co wykombinujesz, doskonale to przewiduje, a może nawet cię podpuszcza, a wiesz po co ? Żebyś się ćwiczył i uwierzył, że to ty możesz.
Hmm …
A jednak potrafisz Ojca zaskoczyć, bo dzięki temu śmiał się głośno nie raz.
A tobie pięknie powiedział „dziecinko, ta chwila długo nie potrwa”.
……. – wystarczyło, że mi to przypomniał, a już się rozpłakałam.
Co się stanie po tej „chwili” ?
Stanie się światło. Światło wejdzie w ciebie.
Zjawią się ci, którzy będą wiedzieć, że to ostateczne czasy.
… ???!!! …
Ale jak to się zjawią ? – próbuję zrozumieć.
To będą wielkie rzeczy, musisz bacznie obserwować.
Nigdy nie mogę być niczego już pewna, a każdy następny dzień to wielka niewiadoma.
Czy ten Sigmund zobaczył falę, żebyśmy naprawdę mieli o tym przeczytać ? – spytałam wprost.
Masz sygnał.
……. – i w tej momencie rozległ się przeraźliwy dźwięk alarmu, tak uporczywy i głośny, że oboje musieliśmy rękoma zatkać uszy. Rozejrzeliśmy się dookoła, ale ludzie zachowywali się normalnie. Może to próba ogniowa w galerii handlowej, czy coś w tym rodzaju ?
To ostatnia próba podejścia ratunku.
Co ma się zdarzyć ?
Jeśli się nie uda, stanie się to, co zapisane jest.
… Widzę statek, który się kołysze na morzu… To jeszcze nie jest sztorm… Ktoś w morzu tonie i ktoś z tego statku rzuca mu koło ratunkowe…
Ostatnie koło ratunkowe ?
To dopiero będzie.
Czy to wykorzystają, czy nie ? – Piotr.
Nie znasz ludzi !? Nie złapią tego koła ratunkowego, nikt w to wszystko nie uwierzy – mówię twardo.
Moja mama na przykład… Pokazywałam jej zdjęcie Jezusa w telefonie, opowiedziałam jej o okolicznościach i w ogóle ją to nie ruszyło! Śmiała się, że ludzie sobie Bożki wybierają. Szlag mnie trafił ! – w końcu to wyplułam z siebie. Schowałam tę zadrę głęboko, chciałam ją zakopać, zapomnieć, ale się nie dało. Jej słowa bardzo mnie zabolały.
U niej zaznasz obiadków i goryczy nieświadomości.
To dlaczego nie daliście mi rodziców, którzy by wierzyli ?
Ich celem było wydanie ciebie, po to przyszli.
A nie byłoby łatwiej, żeby wierzyli ?
Miałaś być jak czysta kartka.
Zapisujesz od początku, a tu masz informacje z pierwszej ręki.
……. – wzdycham ciężko, ale to najczystsza prawda. Uczę się wszystkiego od początku, odkrywam na nowo i może dlatego jest we mnie tyle zdziwienia.
Może nieliczni uwierzą w takim razie ?
A może to dla tych nielicznych ?
Oooook. W takim razie robimy swoje, a reszta należy do Góry.
…. Homiel, ma piękne skrzydła, świecą się na biało… – Piotr się zapatrzył.
Dzięki Jimmy.
Dlaczego Jimmy ?
Ironizuje do Hendriksa chyba. AAA!!! Bo on miał włosy, a ja nie ! On ze mnie ciągle kpi…
Homiel… Wszystko nam się kończy, mieszkanie, auto się psuje…
Mi też pióra wypadają.
……. – … chyba muszę sobie jakiś botoks „strzelić”, bo mam już zmarszczki od śmiechu.
Wieczorem.
Postanowiłam „Byłem w Niebie” zacząć czytać jeszcze raz od samego początku. Łącznie ze wstępem, który sobie wcześniej odpuściłam. Jedno z pierwszych zdań w przedmowie znowu powaliło mnie na kolana, a myślałam, że jeśli chodzi o tę książkę dziwniej już nie może być. „Był 17 października 1974 roku…”
Wiesz kiedy on był w Niebie ?! Kiedy miał wypadek ?! 17 października !!!
„Siedmiopiętrowa fala przypływu – ostatnie wielkie dzieło Boga” – Richard Sigmund.
Zebrałam kilka cytatów z naszych rozmów dotyczące fali, które mogłyby to potwierdzić.
Sprawię, że przyjdzie czas, że wszyscy je zobaczą.
Przyniesiesz laur Mojemu Synowi.
Zrobisz to dla Mojego Syna chwały.
Ludzie zaczną wierzyć w Boga, okryjesz chwałą Ojca i Syna, przez nieprawości przebije się światłość i rozgoni poranną mgłę i znowu będzie pięknie.
Co się martwisz. To co będzie, będzie dla chwały Ojca.
Mówię ci bracie … Dzień chwały naszego Ojca JEST BLISKI.
Wydobędę z ciebie na Swoją chwałę.
Dasz świadectwo Mojej wielkiej chwały.
Dla Chwały Ojca zapanuje światłość na świecie.
Myślisz, że ta fala ma cię umyć ?
Te zdarzenia są tak niebotyczne wielkie, że nie jestem w stanie tego powiedzieć.
Jak ci powiem, to nigdy nie uwierzysz, dlatego ci nie powiem.
Zdarzenia, które nastąpią, przyćmią wszystko, co do tej pory było.
Te zdarzenia są już u progu.
Sposobcie się do tego, co ma nadejść.
Sposobcie się, bo Ja nadchodzę.
………………..
Jak będziesz na fali to spójrz na prawo i kogo zobaczysz… Jak myślisz ?
Spójrz na lewo, kogo zobaczysz ? Razem będziemy.
Nie bój się niczego to, co będzie.
Zrobisz to dla Mnie i Mojego Syna, da ci to radość.
………………….
Tą falą jestem Ja.
Ta fala to Ja i Mój Syn. To My.
Czytam to wszystko naraz i zdaję sobie sprawę, że chyba stoimy u progu czegoś wielkiego.
Przewracam kartkę za kartką zwracając tym razem na szczegóły i jestem zdumiona. Mnóstwo wspólnych elementów; przesłona oddzielająca nasze światy.
Księgi życia – ja miałam ich dwanaście.
- Zobaczyłem 12 ksiąg, stalowa szara okładka, a na grzbiecie czerwona jakby naklejka i coś napisane... Dzieje losu... Każda księga to jedno twoje życie.
- Ostatnia księga, a rozdział jest pisany.
- ...... - zrozumiałam, że 12 ksiąg to 12 żywotów, dwunasty jest w trakcie, bo jest pisany.
- A pierwsza? Kiedy była?
- Widzę ją w pajęczynie... Musi być bardzo stara, czyli to było bardzo dawno temu. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/01/11/i-zeslal-ojciec-henocha-na-ostatnia-chwile/
Poza tym widział pałace, fontanny, biblioteki, rzeki, jeziora, drzewa, kwiaty, ptaki, tron, anioły, miejsca dla dzieci, amfiteatr, miecze, muzyka, sprzęt muzyczny, kolumny i Jezusa z dziećmi, z którymi często bywa…
- Homiel, co tam nowego w Niebie?
- Po staremu. Bóg Ojciec rozważa, a Młodszy z dziećmi.
Myślałam, że padnę z wrażenia. Odpowiedział tak prosto, jakby mówił o wujku z Siemianowic. Po chwili tknęło mnie, że powiedział Młodszy o Jezusie. Jezus często odwiedza dzieciniec i Piotr też to widział. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/08/04/to-cialo-nalezy-do-tego-swiata/
Wszystko, co widział Piotr, widział też Richard. Tylko, że Richard musiał najpierw umrzeć, aby zobaczyć. Nieprawdopodobne…
Homiel, czy data wypadku tego Richarda Sigmunda 17 października to nasza data ?
To jest ciekawa data.
Myślisz, że te gwiazdy palą się tak sobie ?
One są po coś Mój synu.
…. Jak ja mam podołać temu wszystkiemu ? – Piotr pyta ciężkim głosem.
Materiał wybrano odpowiedni.
Nie chcę tego słuchać! To jest pycha.
…. Ja naprawdę będę nie do życia. Będę głową zupełnie gdzie indziej, a to się zbliża wielkimi krokami.
… Ojciec powiedział mi tera z…
Przed tysiącami lat wybrałem ciebie dla Siebie.
Słucham i brakuje mi słów…
Piotr nie chciał już myśleć i włączył Tv. Oglądaliśmy kanał za kanałem, a programy wydają się coraz głupsze, a może to my tak się zmieniamy…
Nadchodzi czas tempogłowych. Łatwi dla gacka.
Kiedy mrok w głowie, trudniej światłu się przebić.
Dopisane 05. 11. 2018 r.
Myślisz, że te gwiazdy palą się tak sobie ? One są po coś Mój synu.
Fragment z księgi Henocha;
Ma on władzę na niebie nad nocą i dniem, aby Zapalać światło jaśniejące dla ludzi: słońce i księżyc i gwiazdy i wszystkie moce niebios, które poruszają się po swoich orbitach.
Zanim słońce i konstelacje zostały stworzone, zanim gwiazdy nieba zostały utworzone, jego imię zostało nazwane przed Panem Duchów.
Anioł Uriel, którego Pan wiecznej chwały uczynił odpowiedzialnym za wszystkie światła nieba na niebie i na świecie, pokazał mi znaki, czasy, lata i dni, aby mogły panować na obliczu nieba i ukazywać się nad ziemią i być dowódcami dnia i nocy, a mianowicie słońce i księżyc i gwiazdy i wszystkie służące stworzenia, które poruszają się na wszystkich wozach nieba.
Przyzwyczaiłam się do naszych porannych wspólnych kaw. Mało wtedy rozmawiamy o życiu, zazwyczaj rozmawiamy o Bogu i to jest piękne …
Wczoraj wieczorem Ojciec mnie spytał …
Co wybieracie… Modlitwę ? Czy zabawę ?
… I pokazał, jak wieko od garnka jest podnoszone, a gacki wyłażą na wierzch…
Hmm… Aż tak ? Kiedy się nie modlimy, od razu wyłażą na wierzch ? – pytam, bo dla mnie jest trudne do ogarnięcia, że tyle zależy od modlitwy.
Masz świadomość, to wybieraj – powiedział teraz Ojciec.
Chcesz Mnie zadowolić ?
Czy chcesz żebym był smutny ?
Kurcze … Ojciec tak zadaje pytania, że właściwie wybór jest oczywisty – myślę.
Dzisiaj Mi to wystarczy, ale pamiętaj, że Mój apetyt rośnie w miarę jedzenia.
Będę chciał więcej.
Kiedy obowiązek staje się przyjemnością, wróg zaczyna drżeć w posadach.
Patrzę na Piotra i widzę jak się kręci na krześle, jakby chciał zaraz uciec. Odprawia te egzorcyzmy, ale pewnie wolałby leżeć plackiem na kanapie.
Wieczorem.
Podczas modlitwy miałem wizję. Uzdrowiłem człowieka. Był bez nóg, rąk. Ściągnąłem na niego światło z góry i dostał ręce i nogi – … patrzy na mnie, co ja na to.
Ale to wizja ! – mówię przytomnie.
Nie znaczy to przecież, że ludziom zaczną odrastać nogi !
Może to symbol, że uzdrawiasz ich, ale duchowo. Stają się mocniejsi, wolni, bo… jak masz nogi i ręce, to nie jesteś uzależniony od nikogo ? – myślę głośno.
Widzisz? „Przywróć imię moje”.
Może to moja fantazja ? – Piotr zakłopotany.
Uwierz Mi, że będziesz miał wszystko.
Już nie będziesz narzędziem, które nie myśli.
14. 02. 18 r. Warszawa.
Siedzimy przed TV. Piotr zmęczony nie zwraca na mnie uwagi zapatrzony w TV. Biorę do ręki książkę „Byłem w niebie” i czytam ją powoli. Za każdą kartką dalej jestem coraz bardziej zdziwiona. Przewracam jeszcze jedną kartkę i prawie szczęka mi opada…
Wiesz, że ten facet (Richard Sigmund) widział dokładnie to, co ty ?!
Tak ? A widział Homiela ? – odpowiada z przekąsem. Kompletnie go to nie ruszyło.
No jak mógł Mnie widzieć, kiedy tu jestem ?
……. – tym pytaniem rozśmieszył nawet Piotra.
Tam wszystko jest poukładane, a tu jest wyzwanie.
Czekam na to, co ma się stać nieuchronne.
Sigmund widział 14 Tronów. Jesteś jednym tych z 14 aniołów ? – pytam z ciekawości.
To bardzo złożona odpowiedź.
… ?! … – spojrzeliśmy na siebie zaskoczeni.
Czy chciałbyś widzieć dużo więcej ?
……. – Piotr się zawahał.
Chcę widzieć tyle, ile Ojciec chce, żebym widział.
Cwaniak z ciebie, mówisz jak twój prawnik.
A znacie go ? – śmiejemy się.
Wyobraź sobie, że dosyć dobrze.
A znacie Olę ?
Trochę lepiej, wyobraź sobie.
Jak to jest, że ja to wszystko widzę ? – Piotr na poważnie.
Przypominasz sobie.
A po drugiej fali nie będzie widzieć więcej ? – pytam.
Ola, po drugiej fali nic nie będzie takie, jak było.
Znasz Piotra, poznasz Czesia– … i się roześmiał pełną piersią. Piotr będzie jak nowy człowiek.
… Zobaczysz co ten chachar zrobi.
Chachar ? Jak się to pisze ? Chyba przez „ch”… – pierwszy raz słyszę to słowo.
Jak przyjdzie pora, cała trójka stanie przed raportem, zepsuł nas hahar.
Według Homiela to „hahar” – cwaniak.
15. 02. 18 r. Warszawa.
Na kawie.
Czy to nie dziwne, że ten facet też widział wielką falę ? – od wczoraj nie mogę wyjść ze zdziwienia.
Noooo – Piotr niby też się zdziwił, ale zaraz wzruszył ramionami, jakby niewiele go to obchodziło.
Ojciec powiedział mi teraz, że po drugiej fali…
… Będziesz chodził i szukał tych, którzy potrzebują naprawdę.
Pełno jest potrzebujących fałszywie, choćby ta pani, która modlitwę ma na zamówienie.
Ooo ! – to o pani spod „naszego krzyża” !
Ona przychodzi, żebyś ty miała, co pisać.
Warto było to dać, żeby ludzie to czytali.
Gdyby ona tylko wiedziała …
Zaczęłam w myślach liczyć ile trwała I fala i ile może potrwać II fala.
Nie doliczysz się, szacunkowo…
……. – natychmiast przestałam. Zapomniałam, że Ojciec widzi moje myśli.
Twoje oczy ujrzą to, co żaden inny człowiek nie widział.
O! Nawet Henoch ? – wtrącam się.
Powiedziałem, żaden inny.
……. – Piotr milczy, więc ja dopytuję…
Henoch wrócił na chwilę, zdał relację synowi i został wzięty z powrotem …
Czy chciałabyś, aby Piotr znalazł się w twoim łóżku, abyś mogła podrapać go po brzuszku ?
Tak ! – roześmiałam się.
No to drap.
Wieczorem.
Piotr siedzi przy komputerze, a ja czytam „Byłem w Niebie”.
Kurcze… Ten Sigmund widział to, co ty ! Fontanny, rzeki, ptaki, budowle, muzykę, anioły, ławeczki… – wyliczam i odwracam kolejną kartkę…
Robię ze zdumienia oczy, bo tego się nie spodziewałam. Czytam Piotrowi ten fragment na głos, on zostawia komputer i opiera się z wrażenia o oparcie krzesła…
Ja pierdzielę ! On widział to, co ja ! – teraz dopiero go to zainteresowało. Filary, które widział kilkukrotnie.
Ale to może przypadek ! – czytam i czytam i ciągle nie wierzę.
- Znowu widziałem wielki tron lub fotel, na którym siedział starszy mężczyzna, miał białe włosy, brodę, długą jasną szatę. Przed nim stało siedem wielkich filarów w biało pastelowym kolorze, wiedziałem, że w każdym z nich była istota, jakby wartownik, wszyscy czekali wyprostowani. Bóg wziął do ręki ostatni filar stojący z jego prawej strony, w którym byłem ja, przyglądał się mi uważnie przez chwilę, a ja wyciągałem ręce do przodu i czyniłem pokłony. http://osaczenie.pl/wp/2016/05/08/nie-tego-od-ciebie-oczekuje/
Wracam jeszcze raz do wielkiej fali, którą widział Sigmund. Zaczynam na jego zapiski patrzeć teraz znacznie uważniej.
Faktycznie twoja fala w wizji była falą przypływu, przecież ona cię wyrzuciła na brzeg ! – …nie przyszło mi to wcześniej do głowy.
Homiel !?
Ja dawno o tym wiedziałem, a teraz co łysy o tym sądzisz ?
Zapuszczę sobie na złość włosy, zobaczysz ! – zamiast być poważnym oboje sobie zaczęli żartować.
Całe Niebo będzie się śmiać pół dnia.
Najpierw zabieracie włosy, a potem się śmiejecie ?
Czy to ta sama fala ! – uspokajam ich powoli cedząc każde słowo.
Po coś tą książkę czytasz dziecko.
!!!! ??? Czy to nie Ojciec ? – przemknęło mi przez głowę.
Ale … To przecież niemożliwe !!!
I tak siedzieliśmy razem godzinę osłupieli nie wiedząc co z tym fantem zrobić. Piotr bardzo często był pod wrażeniem wielkości fali, którą zobaczył. Wielokrotnie do znudzenia ją opisywał, że będzie wysoka jak wieżowiec ….
Ja jestem twoim obrońcą, niczego nie będziesz się lękał.
Przecież to niemożliwe Ojcze, żeby ktoś jeszcze… – nie wiedziałam jak skończyć zdanie. Tak mnie zatkało.
Ola się załapie na falę ?
Nie ma mowy.
Ty się wybierasz w tę podróż. Zaczeka tak, jak czekała przy pierwszej fali.
Co Pan Bóg zamierza ? – Piotr pyta mnie szeptem.
Mów ciszej, może nie usłyszy.
Czytam fragment o fali jeszcze raz …
Sigmund pisze, że ta fala to „ostatnie wielkie dzieło” … Ostatnia interwencja, ostatnia szansa dla ludzi ?
Bóg Ojciec wielokrotnie o tym nam mówił – Piotr kiwa głową.
Nie wiem, czy to gacek, czy nie, ale gdy się modliłem, to przesunęła mi się żaluzja.
To może zaczną za ciebie sprzątać ? – śmieję się, bo dawno miał żaluzje umyć.
Nie, ale może zaczniemy za niego oddychać ?
Już serce bije dzięki Nam.
Nie byłoby cię od 17 lat.
Homiel, ty tak od razu z grubej rury zaczynasz… – Piotr zdrętwiał, ale ja ciekawa…
A jak by to się stało ?
A mało to możliwości ?
A co przewidzieliście ?
Wypadek.
Boże, to możliwe ! – pomyślałam. Jeździ jak wariat…
Ale… Gdyby się tak stało, to teraz by nic nie było, cały Wasz plan by upadł – analizuję…
Pokazał mi teraz fragment filmu z Harry Pottera… Kiedy ktoś prosi, to dostanie. Kiedy ktoś zasługuje i prosi to na pewno dostaje. https://youtu.be/8k6T5Ts2RKM?t=88
Mówiłeś, że Pan Bóg się uczy. Wiesz jak uczył się na tobie ?
Czy poczułbyś w Szczecinie to, co masz tutaj ?
Zdecydowanie nie – … bo cała rodzina na głowie, zaległe sprawy i zero prywatności. Zero spokoju, a Ojca czuje się w ciszy.
- Będziesz prowokowany przez ludzi, a to test.- Uuuuu…. – pomyślałam, z naturą Piotra będzie bardzo ciężko.
- Słyszę… humiliate.- …… – sprawdziłam w internecie; poniżenie.
- Będę poniżany ?
- Nic nie rób. Możesz wszystko, a nic nie zrobisz.
Może tu chodzi o NIP ? Na pewno przegram ! – Piotr się zdenerwował.
Tak jak ją odwołałem (p.s. rozprawę).Tak ją osądzę.
Czy to Piotra przekonało ? Nie wiem. Poszedł się pomodlić ze schyloną głową. Godzinę później…
Znowu powtarzałem Pan Bóg jest moim obrońcą, nie będę się lękał tego co może zrobić mi drugi człowiek….
Ojciec pokazał mi jak przydusza po mojej modlitwie gacki w garnku, przykrywa ich pokrywką i przydusza.
Hmm… Ciekawe… – pomyślałam.
A teraz Mi podziękuj.
Ty się modlisz, Ja ich przyduszam.
Ojcze, to takie ważne ?
Kochasz Mnie Piotr ?
Tak.
Ja oddałem życie za ludzi, a ty co dasz ?
……. – zamurowało nas.
Musisz codziennie odprawiać modlitwę, a z czasem będę chciał więcej.
Przejmując się sądem, przejmujesz się niczym i rozczarowujesz Mnie.
Przestań się tym ekscytować, to nie jest godne twojego wzroku.
Zostaw to czasowi.
12. 12. 18 r. Warszawa.
Wczoraj niedziela, na mszę zdążyliśmy w ostatniej chwili… znowu. Za każdym razem, gdy tak się dzieje czuję niesmak z powodu naszego zachowania. A dzisiaj po obejrzeniu tego filmu zrozumiałam jak bardzo byliśmy w błędzie sądząc, że spóźnienie nie jest aż tak ważne, gdyż najważniejsza jest sama eucharystia. Myliliśmy. I musimy to zmienić. https://www.youtube.com/watch?v=pKyk2sN7MKY
Dzisiaj obejrzałam film pewnej mistyczki, która stwierdziła, że nie wolno się spóźniać na msze. To my robimy błąd za błędem ! Wpadamy tylko na komunię, a trzeba się do mszy przygotować mentalnie !
Ja zawsze jestem gotowy – Piotr na to spokojnie jakby nic się nie stało.
Homiel, ratuj ! – nie miałam siły do niego.
Ratuj ty Mnie !
……. – roześmiałam się, bo ja tu na poważnie, a On żartem.
Dzisiaj Maryja mnie przytuliła do siebie, pocałowała w skroń po prawej stronie…
Wow…. Kiedy ?
Podczas modlitwy o piętnastej.
Jesteś dla Niej jak synuś.
Zawsze była mi blisko. Powiedziałem…, dobrze Mamuś.
Myślisz, że się obraziła ?
Mam nadzieję, że nie …
Musimy jakoś przeorganizować nasze niedziele.
Homiel, co Ty o tym sądzisz, że na ostatnią chwilę przychodzimy na msze ?
Ja się cieszę, że w ogóle przychodzicie.
Nie na darmo macie zielone światła – żeby zdążyć wszystkie po drodze światła ustawiają się na zielono.
……. – no masz ci los, a ja myślałam, że mnie poprze.
Piotr leżał na kanapie skulony, bo zmęczony i zimno …
Piotrusiu, Piotrusiu… Zabrałbym cię już do Domu, a nie mogę.
Dlaczego ? – oboje się wzruszyliśmy.
Słońce miałbym w Domu.
Buduję ten domek, więc nie mogę go zniszczyć.
Domek ?
… Widzę dom ułożony z kart w kształcie piramidy…
Aaaaa, tu chodzi o misterny plan jaki układa Ojciec … Łatwo go zburzyć … – zrozumiałam.
Ciekawe czego symbolem jest piramida ?
Sukcesu.
Widzę jak się miotasz, ale musisz być tu.
Zmiany idą. Daj się ponieść zmianom.
Dopisane 01. 11. 2018 r.
Ja się cieszę, że w ogóle przychodzicie – mocno się to w naszym życiu zmieniło. Jesteśmy na niedzielnej mszy od A do Z.
Znowu powtarzałem „Pan Bóg jest moim obrońcą, nie będę się lękał tego co może zrobić mi drugi człowiek”…
Ojciec pokazał mi jak przydusza po mojej modlitwie gacki w garnku, przykrywa ich pokrywką i przydusza.
„Przez przypadek” trafiłam w Biblii na podobną wizję, co mnie zdziwiło doszczętnie, ponieważ zwróciłam uwagę na zdanie końcowe…
Wizja wrzącego kotła
13 Po raz drugi skierował Pan swoje słowo do mnie: «Co widzisz?» Odpowiedziałem: «Widzę wrzący kocioł, a powierzchnia jego jest od strony północnej». 14 I rzekł do mnie Pan: «Od północy rozszaleje się zagłada wszystkich mieszkańców ziemi. 15 Zwołam bowiem wszystkie królestwa Północy – wyrocznia Pana – przyjdą i ustawią każdy swój tron u wejścia do bram Jerozolimy przeciw wszystkim jej murom dokoła i przeciw wszystkim miastom judzkim. 16 I wydam wyrok na nie za całą ich niegodziwość, iż opuścili Mnie, a palili kadzidło obcym bogom i hołd oddawali dziełom rąk swoich. 17 Ty zaś przepasz swoje biodra, wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. 18 A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną, kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi, przeciw królom judzkim i ich przywódcom, ich kapłanom i ludowi tej ziemi. 19 Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć], gdyż Ja jestem z tobą – wyrocznia Pana – by cię ochraniać».
Dzisiaj szczególny dzień.
Czy dzień zmarłych jest ważny dla zmarłych ?
Nie dla nich, dla was.
Żebyście pomyśleli, co was czeka. Jest przypominajką.
Rano w kościele poprawiałem kołnierz, bo było mi zimno. Poczułem pod palcami biały kołnierzyk i znowu zobaczyłem siebie w mundurze… Wyraźnie poczułem kołnierzyk, cztery wypustki i dwie błyskawice po prawej – Piotr zdziwiony maksymalnie.
Jesteś gotowy, żebyś się z tym zmierzył …, powiedział mi Ojciec.
Wow… To musiało być ciekawe doznanie – pomyślałam.
Bóg Ojciec powiedział do mnie jeszcze …
Nic nie możesz mieć tutaj swojego, bo wszystko masz na Górze …
Zobaczyłem wtedy przepiękny ogród na Górze, fontanny, kwiaty, dom…. – Piotr wzruszył się bardzo.
Fontanny ? To coś nowego – pomyślałam.
Niebo według wizjonerki i malarki Akiane Kramarik
W kościele pokazano mi, jak moja dusza kołacze się w tym ciele, jakby była uwięziona, próbuje się wyrwać.
Bez zgody nie da rady. Choćby nie wiem jak byś planował.
Będziesz miał jeszcze wiele prób, już Ja o to zadbam.
Wygląda na to, że tylko gacie są twoje – trochę sobie żartuję.
W razie czego też do zlicytowania.
……. – mam ochotę się roześmiać, ale po wczorajszej wpadce wolę milczeć.
Zauważyłeś ? Kiedy wszystkim opowiadałeś wczoraj przy obiedzie o cudzie i aniele stróżu podczas szmuglowania papierosów, nikogo nie zastanowiło, co mówisz …
Wczoraj rozmawialiśmy w gronie rodzinnym o dziwnych zdarzeniach w naszym życiu i ta opowieść na nikim nie zrobiła wrażenia, co mnie niezmiernie zadziwia.
Któregoś dnia, kiedy wiózł w swoim dostawczym samochodzie kilkadziesiąt kartonów papierosów ponad normę został zatrzymany na granicy przez tzw. czarną brygadę, czyli specjalną kontrolę graniczną, która miała na celu gruntowne przeszukanie auta łącznie z jego rozpruciem, jeśli zajdzie taka potrzeba. Piotr widząc grupę kilku facetów ubranych w czarnych mundurach i kominiarkach podchodzących do jego samochodu był lekko przerażony, właściwie był pewny, że to koniec. W duchu zaczął prosić o pomoc !!! i wtedy poczuł jak ktoś kładzie rękę na jego ramieniu i mówi wyraźnie;
- Przejdziesz.
Znowu odezwał się ten sam głos ….niewidzialnegomężczyzny, którego usłyszał kilka lat temu. Nawet się nie zdziwił. Uspokoił się i wszystko w tamtej chwili zostawił losowo. Co będzie…. to będzie. Znowu odezwał się ten sam głos ….niewidzialnego mężczyzny, którego usłyszał kilka lat temu. Nawet się nie zdziwił. Uspokoił się i wszystko w tamtej chwili zostawił losowo. Co będzie…. to będzie. Funkcjonariusze podeszli i spytali wprost, czy coś chowa. Jeśli się przyzna od razu, to nie będą rozbierać samochodu. Piotr spokojnie odpowiedział, że niczego nie ma. Wtedy brygada zaczęła demontować auto. Opróżnili bagażnik, sprawdzali koła, podnieśli podłogę… a tam leżało kilkadziesiąt świetnie wyglądających, równo poukładanych kartonów papierosów. !!!! Piotra zmroziło, ale czekał spokojnie dalej. Jeden z kontrolujących popatrzył na to przez parę długich sekund i powiedział; Rzeczywiście, nic tu nie ma.Szok!!! Piotr patrzy na nich i nie wierzy własnym uszom. Chciał krzyknąć
- Co wy… ślepi? Jak to nie ma?! … ale ugryzł się w język.
Jak oni tego mogli nie widzieć. !!!!!!!! To było fizycznie niemożliwe, chyba, że oślepli na tą jedną krótką chwilę. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/07/glos/
Kiedy patrzę na to teraz z dalszej perspektywy, był to prawdziwy cud !
Marny twój głos.
Wiesz co się stanie kiedy odejdziesz ?
Zabierzesz światło ze sobą. A wtedy będzie za późno.
Jak to możliwe, że jeden człowiek tak może ? – Piotr.
Możliwe.
… A kiedy wiesz, co zrobisz ?
Przychylność Ojca do ciebie też może mieć swoje granice.
Więc dawaj siebie bardziej.
To co mam robić ?
Bądź bardziej otwarty.
Racja, temu człowiekowi wczoraj nawet nie chciałeś pomóc, nawet wysłuchać … Słuchaj ludzi !
Muszę się jakoś odwdzięczyć – Piotr.
To zrób to.
Wieczorem zadzwoniła córka.
Szłam koło kiosku i zobaczyłam książkę za witryną. Usłyszałam w głowie, że mam ci ją kupić.
Jak to usłyszałaś ? – zaskoczyła mnie, że i jej się zdarza słyszeć coraz częściej.
Tak jak z balisto… Wysłałam ci kurierem.
A…! już wiedziałam o co chodzi.
- Miałam sen, chciałaś Balisto – p.s. niemieckie kruche ciastka. Można je kupić w Szczecinie na rynku od osób, które ściągają niemieckie towary.
- Szukałaś w całym domu, cała rodzina szukała, bo miałaś ochotę. Obudziłam się i sobie pomyślałam, co za głupi sen. Idę na rynku, mam w uszach słuchawki, słucham muzyki i słyszę wyraźnie głos…
- No to kup jej to Balisto!
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/05/15/nie-mysl-o-sobie-mysl-o-innych/
07. 02. 18 r. Warszawa.
Na kawie.
Homiel mi mówi, że zapomniałem o cyklach. Zacząłem brać brilique i muszę go zakończyć. To jest cykl, a kończę w marcu.
Nie jesteś w stanie nic zrobić. Twoje planowanie nie ma sensu.
Spójrz na szachownicę.
Nie myśl, że hetman, czy goniec może coś zrobić ponadto, co może zrobić ręka, która stawia hetmana lub gońca.
Czy ta ręka przewidziała mnie do zbicia lub roszady ?
Dobre pytanie.
To jest dziwne, ale roszada już nastąpiła.
Byłeś pionkiem, a stałeś się hetmanem.
A co może hetman na szachownicy ?
Każdy krok ma dowolny, ale nawet jako hetman może zrobić jedynie tyle, co ta ręka, która go prowadzi.
Hetman ciągle jest tylko pionkiem w ręku Ojca, więc czekaj na kolejny ruch Ojca.
Z Piotra stałeś się Kimś. To znaczy, że możesz więcej.
To znaczy tylko tyle, że możesz więcej, jeśli Bóg na to pozwoli.
A kim jest Ola ?
Opisuje tę grę na szachownicy.
Nie przejmuj się niczym.
To nic nie zmieni, bo tam, gdzie masz być postawiony przez Ojca, tam będziesz postawiony.
Hmm…
Co jest ważniejsze ?
Cegła, która buduje mur, czy spoiwo, które łączy cegły ?
Dlatego potrzebna mi jest mądrość Ojcze, bez tego ta książka nie powstanie – … ciągle o to proszę, o więcej mądrości.
…… Na polu niewiele zostało tych pionków … Widzę… Gra niedługo się kończy…
Wieczorem.
Siedzieliśmy przed TV oglądając co leciało, a ponieważ nic ciekawego nie leciało, więc postanowiłam o coś Piotra spytać. Przygotowywałam nowy tekst do blogu i zderzyłam się znowu z problemem, który zajął mi głowę pół roku temu. Już o nim zapomniałam i dzisiaj pomyślałam, że spróbuję się czegoś dowiedzieć. Czytam Piotrowi tę rozmowę jeszcze raz, na głos…
- Ja Swoich przymierzy zawsze dotrzymuję.
- A co mam zrobić, kiedy druga strona łamie każde?
- Takie przymierza nie obowiązują.
- Druga strona nie widzi, bo nie chce widzieć.…… – wzruszyłam, że otrzymałam odpowiedź, obawiałam się, że jej nie otrzymam.
- Zadowala cię ta odpowiedź? – pyta mnie Piotr.
- Nie pytaj. Ja wiem. - Co robisz jak masz z kimś umowę i za pierwszym, drugim razem ją łamie ? - Dalej ją przestrzegasz ? - Nawet ślepiec, kiedy traci zaczyna czuć bardziej.
- I tak na wiele przymykam oczy.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/02/08/wsluchaj-sie-w-siebie-a-wsluchasz-sie-w-nas/
Wiesz, co teraz zobaczyłem ? Wyspy Kanaryjskie pod wodą, Hiszpania, części Wielkiej Brytanii, północna Polska, właściwie północna Europa… Holandii w ogóle nie widzę… Zobaczyłem jak wielka fala pójdzie przez kontynent… – przecieram ze zdumienia oczy, bo tego się nie spodziewałam.
A Włochy ?
„Buta” w ogóle nie widzę… Może trochę… – zrobił ruch ręką jakby chciał przegonić muchę.
Nie chcę na to patrzeć – i podsuwa mi pod nos rękę pokazując, że wszystkie włosy stanęły mu dęba.
Hmm…. – zamyśliłam się, bo to znaczy, że III Tajemnica Fatimska się spełni, tylko kiedy ?!
Poczułem, że Pan Bóg miał bardzo dobry humor, kiedy tworzył człowieka …
Tak ? – rozbawiło mnie to.
Nieprawda, że miałem dobry, kiedy tworzyłem człowieka.
Zawsze mam dobry humor.
…… Nawet ty nie jesteś Mi w stanie czasami go zepsuć.
Przecież … – Piotr przełkną ślinę – Czasami łzy masz przez ludzi.
Mały, to wszystko doświadczenie.
Myślisz, że nie przewidziałem, co się dzieje ?
Patrzę i uczę się.
… Wiedziałam, że Ojciec się uczy ! – wyrwało mi się.
Wszystko stworzyłem po to.
Nie mogę niszczyć tych, co stworzyłem.
To tak, jakbym niszczył Siebie.
Na waszych rozważaniach też się uczę.
Dlaczego Ojcze się uczysz ? – pytam.
A po co się uczy ? Żeby być coraz lepszym.
Ale jest jakiś cel tej nauki ? – drążę dalej.
Spytał się syn mamusi, dlaczego ptaszek śpiewa ? Dlaczego słońce jest okrągłe ?
Hmm… Bo tak jest… – uśmiechnęłam się.
…. Edziu uczy się tego, czego nie nauczył się za życia.
……. – chciałam spytać, czy Bóg Ojciec uczy się, aby zbudować najdoskonalszy świat, ale moje wahanie przemogło.
Nie mówię ci to, co chcesz słyszeć, ale to, co powinnaś słyszeć.
Nie chodzi o to, żebyś nie wiedziała, ale chodzi o to, żebyś wiedziała później.
Jeśli nie skończysz pierwszej klasy, nie możesz uczęszczać do trzeciej klasy.
……. – ucieszyłam z tej odpowiedzi klarownej jak dla przedszkolaka.
Cieszysz się z tego powodu ? – Piotr zdziwiony, że się cieszę, a się nie dowiedziałam.
Z niewiedzy też można się cieszyć.
……. – zamilkliśmy oboje będąc pod wielkim wrażeniem wielkiej szczerości Ojca. Nie wiem, czy ktokolwiek wcześniej słyszał podobne słowa.
Ojciec jest bliżej niż nam się wydaje… – Piotr robi oczy, jakby odkrył właśnie Amerykę przez internet i w tym momencie przełączyłam na kanał, gdzie akurat leciał film „Bruce Wszechmogący” i fragment rozmowy między Bogiem a człowiekiem.
Na pewno – zaczęłam się śmiać wiedząc, że to nie przypadek.
Podejrzewam, że Ojciec lubi ten film – … bo jest zabawny, a przy tym o dziwo wiele w nim też prawdy.
Gdybyś nie był tak szeroki, to fajnie nam by się w trójkę siedziało.
Rozsiadłeś się i nie ma miejsca.
……. – Piotr przesunął się do końca kanapy, a w międzyczasie filmowy Bóg mówi, że idzie na wakacje.
Ciekawe, czy Ojciec robi sobie wakacje…
Sometimes… Też Mi się urlop należy.
Gdzie go spędzasz ? – Piotr.
Mam swój ulubiony ogród…
Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/…………
Czy wiesz, że ta ustawa bije w zło na świecie, które chce się oczyścić ?
… ????!!!! …
Czy nie walczyłbyś o prawdę ?
Czy gdybyś był jak ten(p.s. Borusewicz),sprzeciwiłbyś się NIP ?
Nigdy ! – Piotr stanowczo, a mi ulżyło, że Polska idzie w dobrym kierunku i za tym stoi Ojciec, a Ojciec nigdy się nie myli.
…. Homiel mi pokazał drogi, które się łączą w pewnym momencie…
PIS nie może przegrać ?
Nie PIS. My nie możemy przegrać.
Hmm….
Jak się tak głębiej zastanowić … To jest coś nieprawdopodobnego. Oczywiste jest dla mnie od dawna, że Niebo wpływa na życie pojedynczego człowieka, a teraz widzę gołym okiem, jak wpływa na całe narody.
Piotr miał ciekawą wizję. Był w domu u teściowej, w którym mieszkaliśmy kilkanaście lat i gdzie wszystko się zaczęło. Dom stał na polu. Na tym samym polu zobaczył samolot, do którego ludzie ubrani w skafandry ładowali nowoczesną broń. Piotr wyszedł z domu i chciał się temu przyjrzeć. Ludzie w skafandrach go zauważyli i chcieli pochwycić. Piotr uciekł do domu, a ja podałam mu broń. Jakiś pistolet. Piotr spojrzał na to i zrozumiał, że nie da rady z taką bronią ich pokonać. Rozpostarł więc ręce, uniósł się nad ziemię, wytworzył ogromną energię i uderzył nią w tych ludzi, którzy akurat podjechali pod dom maluchem.
Ty to masz wizje ! – przewracam oczami, bo oczekuje ode mnie wyjaśnienia, a czuję się na to za głupia.
Hmm … Wynika z tego, że to ty jesteś bronią i ty masz uwierzyć w swoje możliwości – tyle przychodzi mi do głowy.
A dlaczego Maluchem ?
Cofniecie się w przeszłość. Nadchodzą starzy wrogowie, gacki.
Aaaa … – na to bym nie wpadła, a Piotr się zmartwił.
Ciekawa ta wizja, odrzuciłem broń i sam się stałem bronią.
Budzi się skowronek.
Twoim problemem jest wiara w swoje możliwości.
Pokazał mi jak temu kolosowi, co śpi u Ojca, przykładają budzik do ucha.
Budzisz się.
Zamiast cieszyć się, że odzyskasz stare, to się martwisz ?
Hmm … Co to będzie … – Piotr się zamyślił.
Nie wiadomo, ale wiadomo, że chyba musimy przyjechać za 2 tygodnie.
Spiesz się waść, później nie będziesz miał czasu.
A potem co ? Koniec ? – pytam.
Nie patrz na swoją wygodę córko.
……. – serce mi zadrgało, bo jednak to z Ojcem cały czas rozmawiamy.
Macie się oddać, bo potem to Ja was zabiorę.
Potem się nie dacie.
Dlaczego nie damy ?
Będziecie dla Mnie, nie dla ludzi.
To Ojciec … – Piotr szepcze odkrywczo, a mi ręce opadły, że dopiero teraz to odkrył.
03. 02. 18 r. Szczecin.
W Szczecinie zajęci jesteśmy rodziną, zakupami, gadkami-szmatkami, naprawami, sprawami bieżącymi. Czasami wieczorem udaje nam się co nie co pomyśleć więcej.
Pan Bóg ma swoje jakieś plany, ale my też mamy swoje plany – Piotr mówi jakby do siebie, a ja patrzą na niego nie wierząc co słyszę. Wystarczy, że zachłyśnie się normalnym życiem, a już wszystko potrafi zapomnieć.
Myślisz, że nasze plany są podobne do siebie ? – pyta mnie.
……. – nie odpowiadam, bo ciągle nie wierzę, co słyszę.
Chyba nie, bo słyszę jak ktoś się śmieje …. Takim niskim głosem…
Jeśli się nie pokrywają, to cóż ten biedny Ojciec zrobi ?
…. To co uważa.
05. 02. 18 r. Warszawa.
Nasz pociąg odchodzi o 4 w nocy. Piotr nie chce się spóźnić więc na dworcu jesteśmy już 40 minut przed odjazdem. W holu stoimy sami, prawie sami, bo w rogu stoi 50 – letni mężczyzna z tobołkiem. Przygląda nam się uważnie i w końcu podchodzi.
Czy mogę państwa o coś spytać ?
……. – Piotr prawie na niego warknął, żeby się odczepił.
Proszę – uśmiechnęłam się, by dodać mu odwagi. Poczułam w tym człowieku szczerość i samotność.
Czy możecie państwo dać mi trochę pieniędzy na jedzenie ? Mam teraz pod górkę…
Nie mamy ! – warknął Piotr.
……. – spojrzałam na niego ciężkim wzrokiem i bezsilnie.
A może chce pan kanapki ? – spytałam z nadzieją.
Ooo tak ! – ucieszył się bez cienia udawania.
Wyciągnęłam z torby zwinięte kanapki i mu je wręczyłam. Mężczyzna podziękował, oddalił się i w kącie zjadł je zachłannie. Obserwowałam go ukradkiem…
On naprawdę jest głodny, dam mu jeszcze…
Nie dawaj ! Na pewno oszukuje.
……. – zawahałam się.
Mężczyzna zjadł, posprzątał okruchy i oddalił się spokojnie w ciemną noc. Żal mi się go zrobiło. Nadjechał nasz pociąg i rozsiedliśmy się wygodnie na naszych miejscach w openspace pierwszej klasy.
Mylisz się co do niego – zaczynam.
Może i tak.
Może faktycznie ma teraz gorzej ? Ty masz co jeść, a sam wiesz jak łatwo stracić wszystko, zajmą ci konta, wyrzucą z domu i leżysz na ulicy.
… Nie mogę uwierzyć jak ten system działa – Piotr przyznał mi rację po chwili.
Dlatego przegrywasz.
I już wiedzieliśmy, że była to kolejna lekcja. Kompletnie niespodziewana. Na dworcu, o 3.30 nad ranem, w pustym holu. Piotrowi słabo się zrobiło.
Bo był za dobrze ubrany, dlatego nie dałem mu pieniędzy – zaczyna się tłumaczyć.
Ty jesteś bardzo dobrze ubrany, a nie masz nic.
Zrobisz krok do tyłu, a będziesz głodny.
Wooow … – zaniemówiliśmy.
Noż kurna mać ! Tydzień zacząłem fatalnie i to o 3 w nocy ! – Piotr nie wytrzymał wściekły sam na siebie.
Mam pełno czekolad, mogłem mu dać.
Nie martw się, tych prób będzie sporo.
Na tyle Nam zależy, że będziemy ci podsyłać jeszcze.
Nie dawaj tym, którzy mają.
Dawaj tym, których nawet nie stać pomyśleć– kupił 10 czekolad i rozdał kilka w rodzinie, a każdego z osobna stać na czekoladę.
Naprawdę jestem dupkiem.
Gdybyś dał mu tę czekoladę, to by była najlepsza czekolada w jego życiu.
Zaraz strzelę sobie w łeb, dupek jestem.
Lekcja skończona.
Gdybyśmy nie byli już w pociągu, to pewnie Piotr zacząłby tego człowieka szukać, a tak było już za późno.
Dbasz o rodzinę i chwała ci za to.
Dbaj o innych, a będziesz miał większą chwałę.
Piotr nie odzywał się całą drogę. Lekcja życia ? Raczej kolejna.
Jedziemy pociągiem do Szczecina. Piotra ostatnio tak często boli serce, że zdecydował się wczoraj pofatygować do Kowalewskiego, aby się zbadać. Lekarz dał mu skierowanie na wiele badań, ale przy okazji dał mu też coś istotnego, informację.
Musi pan brać brilique (p.s. lek) do marca, czyli rok od operacji. Jak pan skończy w marcu to będzie pełen cykl, trzeba to traktować jako całość.
… ???!!! … – słysząc „cykl” nasze czujki się aktywują.
Czyżby to właśnie ta fala? Rok ? – Piotr szepcze teraz, bo wokoło ludzi wielu. Sama się zaczęłam zastanawiać i musiałam mu przyznać racje. To miałoby sens.
Homiel, ma rację ?
Dopełnisz wszystko do końca.
Hmm… – i przyszło mi do głowy, że może ten październik jest jednak aktualny ?
Czas powoli rozstać się z tymi medykamentami.
Był czas, kiedy ci pomagały, ale ten czas mija. Po to była ta wizyta.
Aaaa !Czułem, że mam iść do Kowalewskiego ! – Piotr prawie krzyknął.
Oni działają bardzo subtelnie na głowę, bezwiednie wziąłem telefon i zadzwoniłem. Jeśli tak wpływają na głowę, to wszystko mogą człowiekowi wmówić !
…..i zastanowiło mnie, że Jezus wróci tam, skąd wyszedł, czyli do Jerozolimy. Kolejny cykl ?
W takim razie dlaczego Eliasz urodzi się nie w Izraelu ?
A czym sobie zasłużył ten naród wybrany ?
Czy holocaust coś ich nauczył ?
… ???!!! …
Polacy byli uciskani i nic nie mają.
Żydzi byli uciskani i mają wszystko, rządzą tym światem.
Czy w takim razie Żydzi zasłużyli sobie, aby Jezus wrócił w Izraelu ?
Ostatecznie zasłużyli.
Przyszło mi do głowy, że Chrystus wróci tam gdzie żył nie tylko dlatego, że tam żył i umarł, ale też dlatego, żeby pokazać narodowi żydowskiemu jak bardzo mylił się przez te dwa ostatnie tysiąclecia. Zmarnowali czas nie uznając Go za Mesjasza, a przecież powrót Chrystusa to sąd. Tak więc …, ostatecznie zasłużyli.
To się dzieje … – przerwał ciszę Piotr.
A co widziałeś ?
Rozmawiałem z Jezusem.
Nigdy nie byłeś Mi sługą, ale bratem.
Ale jestem taki mały.
Nie mierz siebie swoją cielesnością …
Zdumienie to mało powiedziane. Jestem wręcz zszokowana, że stawiając tak ważkie i kontrowersyjne pytania otrzymuję tak proste odpowiedzi i to tutaj, w pełnym ludzi pociągu. Oboje byliśmy tym zszokowani i na długo zamilkliśmy. Niebo naprawdę jest nieprzewidywalne, nigdy nie wiadomo, czego można się spodziewać.
Dlaczego Maryja ukazała się w Fatimie, Polsce, Ukrainie, w Afryce, a w Izraelu nie ? – pytam po godzinie.
Nie zasłużyli, zdyskredytowali Ją.
… ????!!! … – nic o tym nie wiem.
Znowu zamilkliśmy. Tyle informacji naraz…
Częścią podnoszenia Polski jest czyszczenie jej.
Burzą się ci najbardziej, którzy mają najwięcej za pazurami.
I tak musi być i tak będzie.
Czy PIS odpuści ?
Nie odpuści, bo Ja nie odpuszczę.
To ma być czysty kraj i będzie taką oazą na tej pustyni.
Powroty to się dopiero zaczną do tego kraju.
… Widzę Izrael jako wieżę ponad inne kraje, ale ta wieża jest otoczona wężem.
…???!!! – zadziwiająca wizja. Wynosi się ponad innych i wcale nie jest to dobre.
Polska ich odsunie od siebie i odskoczą.
Dla Chwały Ojca zapanuje światłość na świecie.
Zapalimy to razem.
Czy można jeszcze rozmawiać po takich słowach ? Nie, więc zamilkliśmy na dobre.
Wieczorem.
Homiel, nie masz nic przeciwko, że mam tyle butów ?
Nie martw się, jeden zbiera obrazy, drugi buty.
Rano miałem wizję… Spadł mi pod nogi najnowszy model Audi A8, zielony metalik. Usiadłem w środku i poczułem świeżutki zapach skóry, w sekundę podjąłem decyzję, że go sprzedam i sprzedałem.
A jak wizji to pokazano, że sprzedałeś ?
Miałem raptem wiele pieniędzy w ręku. Rozdałem to wszystko.
To ważne, że już w wizjach decydujesz się na pozbycie się materializmu. W wizjach działasz podświadomie, a to co podświadomie jest prawdziwe.
Siedzieliśmy w fotelach przed TV totalnie zmęczeni. Jazda pociągiem z ciągłymi opóźnieniami, gdzie w sumie podróż trwa nawet 7 godzin pomału nas wykańcza.
Może będziemy jeździć co 3 tygodnie ? – podsuwam pomysł Piotrowi.
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
Dobra… Wystarczy… – ta odpowiedź była dla mnie jednoznaczna.
… Homiel, jesteś fajny – długo szukałam odpowiedniego słowa, ale tylko to byłam w stanie wymyślić.
Podlizujesz się.
Naprawdę jesteś super fajny.
A ty wiesz, że jestem częścią twego męża ?
???!!! A co to znaczy ?
……. – nie odpowiedział, a szkoda.
Teraz sobie uświadomiłam, że wszystko tracę … Firmę, mieszkanie, nawet dobre łóżko…
Firmę, bo ją zamknęłam. Mieszkanie, bo chyba się przeprowadzamy do teściowej. Nawet dobre łóżko, bo u teściowej dobrego łóżka nie ma.
Nie tracisz, zabieramy ci.
A dlaczego tak ? – Piotr się zainteresował.
Przestań się mazać, nie bądź ciota. Wystarczy już jedna.
…….. – wybuchłam śmiechem.
Nie jest twoim celem mieć. Twoim celem jest zadanie.
Jasne…
Stanowisko dyrektora finansowego musi być ważne w strukturze takiego urzędu, więc jego odwołanie musiało być głośne – przypominam sobie o NIP.
Głośno, coraz głośniej, najgłośniej.
To znaczy ?
Za głośniej nie może być, a jak będę grał na bębnach, orkiestra zagra i czas zabrać się za solistę– czyli samego dyrektora.
Nienawidzi mnie ?
Po to cię Matka Boska głowę oklejała, abyś zniósł jego uderzenia.
Jechałem długim pociągiem, było mnóstwo ludzi, ale ja siedziałem w przedziale sam, przedział był staromodny, to znaczy miał drewniane ławki. Mijając jakąś stację, której nazwy nie zapamiętałem, mój przedział stał się pokojem, zwykłym pokojem w mieszkaniu. Ja ciągle siedziałem, ale tym razem na krześle. Weszła do pokoju kobieta, tak około 28 lat, miała bardzo szlachetną twarz, była w sukni, długiej szaro-białej szacie. Ja siedziałem na tym krześle, a ona obwijała moją głowę białym bandażem. Najpierw maścią mnie nasmarowała, a potem dokładnie zabandażowała. Kilkukrotnie w taki sposób, że została mi wolna część twarzy. Na koniec wyglądałem jakbym miał na głowie hełm. http://rozmowyzniebem.pl/wp/wp-admin/post.php?post=3148&action=edit
Czy on zdaje sobie sprawę, że ma taką niszczycielską siłę ?
To jest potwór.
Musiał wielu ludzi skrzywdzić dla władzy.
Nie dla władzy, dla samego zniszczenia. Władza była potrzebna do niszczenia.
Zgadza się. Władza daje dużo większe możliwości, by niszczyć. Może też dlatego tak wielu złych ludzi dochodzi do władzy?
Co z twoją Ireną ? – Piotr pyta mnie raptem o znajomą, której nakazałam czytać ten blog. Miała pewne problemy i pomyślałam, że tam znajdzie wszystkie odpowiedzi na swoje bolączki.
Nie odzywa się, przestała.
Twoja szczerość ją zabiła.
Znowu mnie oświeciło. Dlaczego Jezus poszedł w świat i opuścił swoją wioskę? Nie tylko by nauczać, ale też dlatego, że najmniej wierzyli ci, którzy go znali od „piaskownicy”. Takie życie…
Jak wam podróż minęła ?
W sumie dobrze, a dlaczego pytasz ?
Tak sobie.
Ty tak sobie nigdy nie pytasz – zauważam.
Jestem zmęczony.
Ty jesteś zmęczony ?!
A nie mogię ? – powiedział zamiast „mogę”, czym mnie natychmiast rozśmieszył.
Zobaczyłem nasz kraj wyniesiony ponad inne i ochronione jak tort, pod kloszem. Ten klosz zamienia się w kulę… – Piotr się zapatrzył i zasłuchał…
Dopisane 22. 10. 2018 r.
Polska ich odsunie od siebie i odskoczą –udało się ?
Nie zasłużyli, zdyskredytowali Ją – nigdy dotąd nie zastanawiałam się nad tą kwestią i warto to sprawdzić.
Tradycja żydowska nigdy nie zajmowała się kwestią Maryi wprost, a co najwyżej przy okazji dyskusji na temat Jezusa. Historyczność Jezusa z Nazaretu nie jest kwestionowana. Jednakże obraz Jezusa historii jest diametralnie różny od obrazu Jezusa wiary. Poza stwierdzeniem żydowskiego pochodzenia, interpretacja idzie w kierunku negacji Jego Bóstwa oraz misji, zleconej Mu przez Jahwe. To samo dotyczy Jego Matki.
Kontrowersje z chrześcijaństwem doprowadziły żydostwo do wytworzenia bardzo negatywnego obrazu Miriam z Nazaretu. I to w tradycji piśmienniczej, która interpretuje Biblię (Mishna, Toscfta, Talmud, midrashim), jak i w tradycji ustnej. Legendy i opowiadania, które miały na celu zwalczanie chrześcijaństwa, wytworzyły obraz Maryi jako rozwódki czy moralnie rozwiązłej Żydówki, niegodnej swej przynależności do narodu wybranego. http://www.jasnagora.com/wydarzenie-5993
Nie odpuści, bo Ja nie odpuszczę –dzień po wyborach i wiele pytań. PIS wygrał tak jak zamierzał, ale Piotr jest zawiedziony Warszawą. Dzisiaj na porannej kawie oczywiście o tym rozmawialiśmy.
……………………………
Jestem rozczarowany.
Nie rozpaczaj. Rewolucja nie jest wskazana. Spokojnie.
Nie byłoby równowagi, byłoby zaślepienie.
Jak chcesz ich nauczyć ? Przez wygraną ?
Widząc wyniki przypomniałam sobie o naszej wcześniejszej rozmowie dotyczącej PIS.
Tak więc to co się stało, stało się najlepsze co mogło się stać na dzień dzisiejszy. Przekonałam się dzisiaj rano. Mieszkam niedaleko sejmu i często odwiedzam mały sklep, który jest koło sejmu. Siłą rzeczy spotykam tam dość często właśnie ludzi z sejmu. Stojąc w kolejce przysłuchiwałam się dwóm panom dobrze po 40, którzy najpierw uścisnęli się serdecznie, a potem zaczęli szeptać. A ponieważ szeptali tuż przy moich plecach nie dało się ich nie słyszeć.
No i co teraz?
Mamy to.
Ta nasza znajoma, no wiesz która, chce się piąć teraz w górę.
Nooo – i śmiech.
PIS potrzebuje konkurencji na karku, aby nie narobiło błędów, bo człowiek jest tylko człowiekiem,podatnym na zło. Wszystko idzie zgodnie z planem.
Wczoraj Piotra bardzo bolało serce, starałam się nie rzucać mu w oczy, by go dodatkowo nie denerwować. Dzisiaj było już lepiej, ale wydawał się bledszy niż zwykle.
Homiel powiedział…
Jedz to, co musisz, a nie to, co lubisz.
To zapomnij o czekoladach, ciastkach… Czy twój ból serca wynika z jedzenia ?
Z jedzenia i ze stresu.
… Ten dyrektor zwolniony z NIP pracuje w nowym urzędzie, a mam tam dobre układy. Mam nadzieję, że nie narobi mi smrodu i nie zacznie coś wymyślać na mój temat.
Co się dzieje, kiedy ogień gaśnie ?
Tam tym ogniem był jego szef, on był źródłem nienawiści.
Otworzyłeś mu oczy, z czasem sobie to uzmysłowi.
Na pewno nie powinieneś się go obawiać. Jest tak groźny jak królik.
Główna akcja się dopiero szykuje.
Niewiele brakuje, żeby dwie strony podały sobie ręce.
Pokazał mi jak dyrektor jest w środku, a żołnierze go otaczają i biorą w kleszcze, ci żołnierze dochodzą do siebie i podają sobie ręce i cieszą się, że zamykają oblężenie.
Dlatego twoje zakłady nie miały sensu. To nie pieniądze są celem, szef jest celem.
…. Widzę jak żołnierze pędzą i się cieszą …
Teraz mogę ci to pokazać, bo nie ma odwrotu.
Kto będzie chciał wyjść z tego kotła, zostanie rozstrzelany.
Pokazuje mi Stalingrad, a Stalingrad był zwrotem w wojnie… – Piotr patrzy się przed siebie jakby faktycznie coś oglądał w powietrzu …
Hmm… Ciekawe kto poda sobie ręce ? – bo przecież nie żołnierze, to tylko symbol tych, którzy o sprawiedliwość walczą.
I to będzie koniec historii i sobie popłyniesz.
Połączą się kleszcze i nie będzie miał wyjścia… – Piotr kiwa głową ze zrozumieniem.
Tak naprawdę nigdy nie miał.
Wieczorem.
Mam nowy komputer, mam też najnowszy Windows, którego nie cierpię. Siedzę nad nim i prawie płaczę, bo nie mogę z niczym dać sobie rady. Klnę cicho pod nosem, żeby tylko Ojciec nie usłyszał, ale mam ochotę komputerem rzucić o ścianę.
Homiel mówi …
Więcej wiary siebie.
W dupie mam ten komputer ! – nie wytrzymałam w końcu.
Będę z niego w ogóle zadowolona ?!
Musisz przekroczyć ten próg, samą siebie.
Wzięłam sobie to do serca. Postękałam jeszcze przez chwilę, uciszyłam i zaczęłam od początku. Aż przekroczę samą siebie. W ten sposób poznałam jeszcze jedną definicję co znaczy przełamać siebie. Wytrwałość, cierpliwość, spokój i dążenie do celu wbrew przeciwnościom i swoim słabościom.
31. 01. 18 r. Warszawa.
Przeglądałam w telefonie zdjęcia i trafiłam na Edzia, ostatnie jego zdjęcie zrobione w szpitalu zaledwie kilka godzin przed śmiercią. Piotr się bardzo wzruszył …
Nie płacz, tylko się ciesz.
To nie takie proste … – i zamilkł.
…. Muszę cię przygotować w razie czego – Piotr już planuje.
A co z twoimi ludźmi w firmie ?
Ktoś mi powiedział…Myślisz, że dam ich pożreć ?
Jak to ktoś ?!
Ojcze, walnij go w łeb – śmieję się.
To kwestia przyzwyczajenia.
……. – rzeczywiście Piotr często mówi „Ktoś mi powiedział”, jakby się bał powiedzieć „Ojciec mi powiedział”.
Eliasz był crazy.
Taaak ? Powiedział crazy ? – zdziwiłam się.
Pokazał …
A kto normalny biega nago po pustyni i łapie buzią każdą kroplę wody ?
……. – roześmiałam się mając ten widok przed oczami. To musiało być coś !
Nagość u dawnych proroków nie była niczym oryginalnym. Bóg poprosił proroka Izajasza, aby głosił nago przez trzy lata ! 2. W tym czasie Pan przemówił przez Izajasza, syna Amosa, mówiąc: „Idź, weź wór z biodra i zdejmij nogę ze stopy”. I zrobił to, chodząc nago i boso (Izajasza 20: 1 – 2,).
Choć nie ma słowa nagość przy Eliaszu, to jednak zdaje się, że i jemu nie było to obce. Tak jak Izajasz zdjął swój wór z bioder i stał się nagi, tak jest napisane, że Eliasz opasał biodra i stał się odziany. Ciekawe… Kkr 1 ; 46 A ręka Pańska wspomogła Eliasza, bo opasawszy swe biodra pobiegł przed Achabem w kierunku Jizreel.
Tak więc, czy Eliasz hasał sobie nago po pustyni ?… Bardzo, bardzo możliwe.
A jaki był Ojciec Pio ?
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
…. ??? ….
Nasze rozmowy kiedyś się skończą … Tak poczułem.
Tylko nie to ! – naprawdę się przestraszyłam.
Czy na fali i po fali będę pisać ?
Raczej będziesz słuchać.
To bardzo ważne, co piszesz.
Opracujesz i wydasz i będziesz miała na to środki.
Ciekawe skąd … – Piotrowi się wyrwało.
Miałem duże obroty, a bardzo mały zysk za ubiegły rok.
Chwileczkę … Nie pracujesz dla biznesu, ale dla nauki.
Gdybyśmy mówili o biznesie, miałbyś już wszystko.
Ale gdyby się tak stało, czy Ola pisałaby to, co pisze ?
Mieszkałaby, ale wiesz jaka jest tego definicja ?
Zmarnowane życie.
Tylko bieda pozwala poznać Boga ? – pytam.
Kiedy ma się iluzoryczność tego świata, zabija możliwość poznania co to jest dobro.
Naprawdę nie można pogodzić majątku i Boga ? – pytam dalej.
Czasami widzę jak Bóg na kogoś dmucha … Daje mu bogactwo …
Ale wtedy oddaje swój majątek.
Dzisiaj w kościele słuchałem księdza, który mówił o tym …
Widzisz… Teraz ty słuchasz, a kiedyś to ciebie słuchało tysiące.
… Zobaczyłem siebie jak rozkładam ręce…
Tak sobie myślę, czy nie za dużo tego wszystkiego jak dla nas ? Czy naprawdę damy radę ?
Dostaniesz coś, w co nie będziesz mogła uwierzyć.
Od kogo ? – pytam zaskoczona.
Od spółki.
Od spółki ?
Ode Mnie i reszty.
Dopisane 20. 10. 2018 r.
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
Jak był Ojciec Pio ?
Ojciec Pio rzeczywiście zachowywał się w sposób „naturalny aż do przesady”. Pozostawał autentyczny w tym, co robił, mówił, czuł i przeżywał. Był po prostu sobą – zwykłym człowiekiem, jak inni niewolnym od wad. Jedną z nich była z pewnością impulsywność. Ojciec Pio miał temperament sangwinika. Łatwo się denerwował, wpadał w złość, lecz równie szybko okazywał skruchę. Był typem człowieka o gwałtownych zmianach nastroju, a równocześnie potrafił zachować pogodę ducha. Włoski dziennikarz i pisarz Giovanni Gigliozzi, który ponad dwadzieścia sześć lat przyjaźnił się z zakonnikiem, powiedział o nim: „Nie znam nikogo tak czułego jak on”. Inny dziennikarz, pisarz i krytyk muzyczny Renzo Allegri zapewniał: „To był człowiek o niezwykle czułej serdeczności”. Jaki zatem naprawdę był Ojciec Pio? (…) Wydają się dziś nie do rozstrzygnięcia pytania o to, czy Ojciec Pio był bardziej drażliwy czy uprzejmy, szorstki czy łagodny, surowy czy czuły, gburowaty czy towarzyski. Zapewne był i taki, i taki. Co więcej, miał świadomość owego dualizmu uczuć i nastrojów, który uzasadniał jednym stwierdzeniem: „Łagodniejszym mama nie mogła mnie urodzić, ale i surowszym również nie”. Czasami był szorstki zewnętrznie, a równocześnie niezwykle dobry wewnętrznie.http://mateusz.pl/wam/zd/59-02.htm
Do dzisiaj byłam pod wrażeniem filmu „Tajemnice grobu Jezusa”.
Homiel, czy to przypadek ? – chciałam się upewnić po raz setny chyba.
Czy chcesz wejść do ludzi z „Ojciec prać” ?
Spojrzeliśmy na siebie, ale to Piotr zaczął śmiać się pierwszy.
Te dwa głupki za każdym razem pytali ojca, czy mają prać, w sensie walczyć. Sami nie potrafili myśleć – zaczął się śmiać jeszcze bardziej.
Nie miałam nic przeciwko, że śmiał się ze mnie, ponieważ nawiązanie do „Potopu” i jednej z najbardziej efektywnych reklam w historii telewizji było pomysłem rewelacyjnym.
A przecież taka nie jesteś.
W ważnych rzeczach cię koryguję, ale na tym polega rozum pytać, kiedy prać, a nie czy prać.
To drastyczne pokazanie, ale muszę obudzić w tobie wiarę we własną intuicję.
Możesz zawsze na Mnie liczyć.
Czuj sama, to też nauka.
Robię za głupka ciągle pytając … – myślę sobie w duchu
Porównał cię do latarni nad morzem.
Jak świeci, to świeci i dobrze wskazuje drogę, ale niektórzy i tak wybiorą swoją drogę.
To kochany Homielku, no powiedz do kogo należał ten krzyż dwieście lat temu ?
Przyjdzie czas, a będziesz wiedzieć.
Dojechaliśmy do Ikei, kupiliśmy po jajku, kawie i usiedliśmy w kącie.
Zjadłeś śniadanie ?
Tak wszystko przeminie i wstaniesz znowu. Marnotrawny.
… ???!!!! … – zaniemówiliśmy.
To już nie Homiel. I te słowa …, przepiękne. Zawsze miałam wrażenie, że historia Piotra to jak historia Syna Marnotrawnego. I teraz mam potwierdzenie.
Nie zdążymy do kościoła na mszę – Piotr spojrzał na zegarek.
Jak się sprężymy, to zdążymy na komunię – też spojrzałam.
A jak znam Homiela, to będziesz miał na ulicy zieloną falę.
I rzeczywiście tak było. Cała długa aleja Radzymińska była na zielono. Do kościoła trafiliśmy, gdy ksiądz właśnie wyjmował hostię. Po komunii skierowaliśmy się prosto do „naszego krzyża”, gdzie oczywiście pracowała „nasza kobieta”. Piotr odwrócił się do niej tyłem i wyciągnął swój portfel. Wyjął 20 zł, ale jakimś cudem wysunęło się i 50 zł. Schował je z powrotem, ale już podskórnie czułam, że co się święci. Pomodliliśmy się i widzę, że Piotr wyciąga z powrotem portfel, chowa 20 i wyciąga jednak te 50 zł. Przyglądając się temu zauważam, że w bocznej kieszonce ma jeszcze 600 zł. Spojrzeliśmy na siebie jednocześnie i Piotr zaczął śmiać się nerwowo. Też mi się udzieliło. Przewracam oczami i odwracam głowę, aby nie patrzyć co zrobi, nie chciałam być świadkiem jego kolejnej klęski. Wychodząc wcisnął do ręki kobiety 50 zł. Zrobiliśmy zaledwie parę kroków …
Zapłaciłeś mandat ? – jadąc do katedry Piotr łamał wszelkie przepisy i obawiał się, że ktoś go po drodze złapie.
No nie.
Zaoszczędziłeś na komputerze ?– przy zakupie komputera otrzymaliśmy niespodziewanie sporą zniżkę.
To już wiesz …
No przecież dałem jej 50 zł – Piotr z żalem.
Myślałem, że dasz wszystko.
To jest właśnie zaprzeczenie siebie.
Myślisz, że zrobiłeś dobrze dając jej 50 zł ? Zrobiłeś lepiej niż przeciętnie.
A przecież wiesz, kim jesteś.
Ciągle przegrywam ? – westchnął, ale wrócić nie miał zamiaru.
…. Homiel już wczoraj wiedział, że będzie taka sytuacja – mówi do mnie cicho.
Powiedział mi wczoraj …Nie wyciągaj pieniędzy z portfela, a chciałem te sześć stów schować.
Ja wiem, że ty wiesz, że Ja wiem.
… Nigdy się nie nauczę.
Chcesz iść w kąt i płakać, że jesteś głupi ?
Nie wierzę, nie pamiętam, nie nauczyłem się … ?
Oj, ulegasz temu klimatowi warszawskiemu.
Według innych dałeś bardzo dużo. Według Mnie dałeś nic.
I Ja wiem, że to wiesz.
To mam wrócić ?- jęknął.
O nie… Strach nie może być czynnikiem, które napędza dobro.
Gdybym cię chciał naprawdę ukarać, pozwoliłbym ci kupić ten samochód, pozwoliłbym żyć w luksusie.
Pamiętasz tego człowieka na placu ?– Piotr nie wiedział, ale ja od razu sobie przypomniałam.
To powinieneś być ty. Wtedy podobałbyś Mi się.
……. – oboje poczuliśmy się naprawdę winni. Tu już nie było żartów.
Zobacz, dałeś dużo, ale wszyscy są zniesmaczeni. A tak bylibyśmy szczęśliwi.
Ona jest tylko szczęśliwa, a mogłaby mieć prawdziwą wiarę.
Ciekawe, czy jak przyjadą marabu, to tak będziesz się zastanawiać ile wydać.
Marabu to ulubiona ostatnio czekolada Piotra, wydaje na nią dość dużo, a potrafi kupić dwadzieścia tabliczek naraz. Wszyscy w rodzinie o tym wiedzą, więc też jej dla Piotra szukają. Wczoraj córka zadzwoniła wieczorem i pyta…
Co u Homiela ? – a Homiel…
Czy znalazłaś marabu ?
……. – zamilkła po drugiej stronie telefonu. Okazało się, że przez kilka godzin szukała marabu przez internet, a miała być to niespodzianka.
Przez godzinę prawie się nie odzywaliśmy…
Homiel, gniewasz się za te pieniądze ?
To już problem marszałka.
Ale mało jej nie dałem… – Piotr zaczyna się tłumaczyć, bo już najwyraźniej zapomniał.
Ale nie dałeś wszystkiego. Musisz zrozumieć, to jest system zero jedynkowy.
Wszystko albo nic.
50 zł to mało ? – pyta zdziwiony.
Wszystko albo nic, jak trzeba to i majtki oddasz…
… Ale lekcje – Piotr kręci głową i nie wierzy.
Dajecie lekcje i pobieracie lekcje i wszystko nieodpłatnie.
Podjechaliśmy na dworzec, aby kupić bilety do Szczecina. Stoimy w długiej kolejce …
Może nie jedziemy ? – Piotr się zawahał.
Ledwo to powiedział, a wyświetlił się napis; „pociąg do; Szczecin Główny”.
Chyba musimy jechać – to mnie zastanowiło.
Dlaczego ?
Czekają na wasze światło.
Wieczorem.
Gdybyś dał 100 zł, nie byłoby tak źle, a czułem twe myśli.
Naprawdę ? – zwracam się do Piotra, bo tego mi nie mówił.
Aaaa…. – machnął ręką.
Zastanawiałem się, czułem, że mam dać 100 zł, ale mi się ręka obsunęła na 50 … – … i wzrusza ramionami bezradnie.
Masz to opisać, to lekcja dla kolejnych.
… Zrozumiałem teraz, że jestem jak ten młodzieniec, który wolał zostać z rodziną, majątkiem, zamiast iść …
Mt 19; 16 A oto zbliżył się do Niego pewien człowiek i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?» 17 Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania». 18 Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, 19 czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!» 20 Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» 2 Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» 22 Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Przerzuciliśmy się na inny kanał, a tam znowu „Władca pierścieni”. Ponieważ nie mieliśmy siły myśleć, obejrzeliśmy go więc po raz setny, bo znając każdy centymetr tego filmu już myśleć nie trzeba. Po filmie przemawiał nowy premier, pan Morawiecki. Oboje gorąco do tej pory popieraliśmy Beatę Szydło, więc ta zmiana nie przypadła nam w ogóle do gustu. Byliśmy wręcz przekonani, że zrobiono jej krzywdę.
No i po co to zrobili ! – Piotr był pełen oburzenia.
Skończyła się walka o Helmowy Jar, a zaczęła wojna o Śródziemie.
……. – spojrzeliśmy na siebie marszcząc brwi.Homiel porównał tę zmianę do „Władcy pierścienia”, który oglądaliśmy raptem 5 minut wcześniej.
O co chodzi ?
Bardziej wyraziście się nie da.
Zajmę się tym później – pomyślałam. Za trudne na dzisiaj.
National Geographic emitował kolejny ciekawy film; Tajemnice Biblii – apokalipsa. Oboje oglądaliśmy w ciszy porównując to, co mówili z tym, co my wiemy. https://www.youtube.com/watch?v=7DlwnvH9YIk&t=2443s
W pewnej chwili narrator opowiada o zwiastunach apokalipsy.
Tam mówią, a tu jest.
Ale co ?
Zwiastun.
… ???!!! …
Dopisane 18. 10. 2018 r.
Zwiastun – wyjaśnienie dopiero w książce.
Skończyła się walka o Helmowy jar, a zaczęła wojna o Śródziemie.
Można by to porównać w ten sposób; Helmowy Jar– województwo; Sródziemie– państwo. Czyli skończyła się mała bitwa, a zaczęła się wojna o wszystko.
Bardziej wyraziście się nie da – wtedy nie mieliśmy pojęcia do czego odnoszą się te słowa. Ale niedługo potem w Polsce dochodzi do bardzo ciekawej sytuacji.
Rozmowa z 21. 02. 2018 r.
Oglądamy wiadomości TV i wojnę z resztą świata o prawdę holocaustu.
Ten kraj odleci wysoko, ponad inne kraje… Widzę już nie jako na piedestale, ale ze skrzydłami. Wielu będzie tu chciało mieszkać. Pokazał mi Homiel księdza, który przewidział to. Chyba to Klimuszko… też to powiedział – Piotr zauroczony tym co widzi.
I z tej burzy wyjdziemy.
Chociaż ta nacja, w której żyjecie nie jest święta, ale nie może tak być.
Mówiłem ci, że to bitwa o Śródziemie.
13 grudnia 2017 r Mateusz Morawiecki obejmuje urząd premiera, z czym wielu Polaków (my również) pogodzić się nie mogło. Nie rozumiało tej decyzji, ponieważ po co zmieniać coś, co wydaje się dobre. 21 stycznia 2018 r, czyli trochę więcej niż miesiąc później rząd przyjmuje ustawę, która powoduje spory kryzys; Kryzys w stosunkach polsko-izraelskich. Poszło o ustawę o IPN i „polskie obozy śmierci” http://wyborcza.pl/7,75399,22951218,kryzys-w-stosunkach-polsko-izraelskich-poszlo-o-ustawe-o-ipn.html
Jednym słowem… Niebo przewidziało tą sytuację i przygotowało odpowiedniego do tego człowieka. Jak można zauważyć z perspektywy czasu, to był idealny wybór. I z tej burzy wyjdziemy. Przy tej okazji chcę zwrócić uwagę, że jakoś Polskę sobie Bóg Ojciec upodobał nadzwyczaj. Wielkie podziękowania w imieniu narodu, no… może większości narodu … 🙂
Wracaliśmy do Warszawy pociągiem prawie nocnym, ponieważ odjazd był o 4 nad ranem, więc pobudkę mieliśmy o 3 w nocy. Wstałam półprzytomna, a w pociągu zasnęłam ledwo na chwilę. Kiedy nadszedł konduktor nakazał nam pokazać oprócz biletu także nasze dokumenty. Mimo, że przepisy przy zakupie biletu on-line zobowiązują do pokazania dowodu osobistego, to jednak konduktor często tego nie wymagał. Wystarczył jego jeden rzut oka na twarz Piotra, a zazwyczaj mu się odechciewało.
Sprawdził mnie ! – Piotr zdziwiony – Dawno tego nie robili.
Bo ci twarz spowszechniała, ale jest też drugie wyjście. Mieli szkolenie. Obligatoryjnie.
A… Czyli musiał – … to znaczy obligatoryjne.
……. – Piotr zamknął oczy. Po chwili szturcham go sprawdzić, czy śpi.
Zajrzałem do Ich świata teraz, ale ktoś mnie tu ściągnął z powrotem. Usłyszałem tylko słowa….
Ciągle próbujesz więcej niż powinieneś.
Co ci się udało zobaczyć ? – ciekawość mnie zżera.
Mają piękne pola, świat doskonały …
Pamiętasz widok w górach ?
Jasne ! Był przepiękny.
To dlaczego swego nie doceniasz, a cudze chwalisz ?
Ustroń
Piotr był świadkiem mojej udręki związanej z tłumaczeniem filmu z przemową Jima Caviezela. Nie mogłam dać sobie z tym radę, ponieważ komputer ciągle mi się zawieszał lub po prostu wyłączał. W pewnej chwili myślałam nawet, że rzucę nim o ścianę.
Wiesz, że on ma swoje imię na Górze ?
Kto ? – nie wiedziałam, o kim mówi.
No ten facet, którego tłumaczysz. Bardzo podobne do jego obecnego nazwiska …
Hmm… – teraz sobie uzmysłowiłam, że nazwisko Caviezel ma końcówkę identyczną jak mają imiona aniołów, też -el.
Henoch w swojej księdze przekazuje konkretne imiona, których oprócz Michała, Gabriela, Rafała w Biblii się nie znajdzie. Mikael (Michał) – dowodzi armią anielską, Gabriel, Szatkiel, Baradiel, Szachakiel, Barakiel(Baradiel) Sidriel(lub Pazriel). Istnieją inne księgi, w których przedstawione są różne imiona i co ciekawe prawie wszystkie kończą się na –el.
On jest ewidentnie narzędziem w ręku Ojca, doskonałym narzędziem.
Czy jest dłuto, czy młotek ?
Moim zdaniem dłuto, on rzeźbi.
……. – byłam pod wrażeniem tego odkrycia, ale wcale nie byłam zdziwiona.
No widzisz ! Mówiłam ci już dawno, że jest od Ojca, a tym mi nie chciałeś swojego komputera dać.
Bo tam mam ważne sprawy, cały mi go zawirusujesz. Jeden komputer w domu musi być czysty, chodzi mi o ciebie w przyszłości… – zaczął się tłumaczyć.
Oli strawą jest to, co jej powiesz.
Nie zasłaniaj się nią. Wiele spraw uchodzi ci na sucho.
…….. – Piotr zamilkł na dobre.
Po godzinie szturcham go znowu, aby się w końcu odezwał.
Ojciec uważa mnie chyba za idiotę.
Gdyby cię uważał za idiotę, dawno by cię tu nie było.
Ty chcesz być uważany za idiotę – stwierdzam.
Kiedy ciągle mówisz, że jesteś głupi, to wiedz, że Mnie serce boli.
… Masz doskonalą analizę sytuacji. Gratuluję ci z NIP.
Jeśli według ciebie dyrektor usiadł w fotelu wygodnie i zadowolony, to My wbijemy mu szpilki.
Jak go ruszyć, takiego diabła w garniturze ?
Wystarczy mu wyciąć dziurę z tyłu, żeby pokazać jaki jest – … czyli go odsłonić.
Ale jak to zrobić ?
Dlatego tak długo to trwa.
Myślisz, że decyzja sądu pogoni NIP ?
Bóg wie, co robi. Ma swoje szachy, a ty nie próbuj się wtrącać.
…. Jak Bóg mógł we mnie włożyć tego drugiego ? – p.s. Piotr ma na myśli imię anioła, którym „niby” jest.
Przy tobie dostanę schizofrenii.
……. – śmieję się, bo rzeczywiście Piotr przeskakuje z tematu na temat.
… Pokazał jak mu się buzia nie zamyka od gadania, czyli paple trzy po trzy.
…. Zobaczyłem teraz obraz … Moje imię „Piotr” wypisane na szkle, a pod spodem wiele innych imion…
Prawdziwa kanapka.
To są twoje życia ?
Zobaczyłem przekładaniec, imię ziemskie, imię z Nieba i tak na przemian…
…. U Boga czułem dobro i czystość.
Nie czułeś dobro.
Bóg jest tak czysty, że wywołuje czyste wyroki.
Czy karząc kogoś za jego złe czyny czujesz dobro, czy sprawiedliwość ?
……. – spojrzeliśmy na siebie zdając sobie sprawę w końcu, że to z Ojcem rozmawiamy.
Przede wszystkim jest miłosierny – Piotr powiedział niepewnie.
Chciałem, żebyś to powiedział.
Czy wymierzanie sprawiedliwości to miłosierdzie ? – pytam.
Z tych kilku zdań sama powinnaś wiedzieć.
…. Na co umrę ? – Piotr pyta i od razu tym pytaniem mnie wkurzył. Tak mu śpieszno ?
Na nic.
To jak odejdę ?
Czary mary.
Odejdziesz jak Eliasz. On też odszedł jak czary-mary – żartuję.
Nie wierzę.
Z Bogiem rozmawiasz i nie wierzysz ?
No to wierzę.
Szybko zmieniasz zdanie.
Hmm… Pokazał jak śmieją się ze mnie i klaszczą skrzydłami.
…. Czy wytrzymam drogę, jaką mi Ojciec dał ?
Wytrzymamy.
Ojciec chyba nie chce, żebyś się zmienił i był na siłę świętym – powiedziałam przysłuchując się tej rozmowie.
Mamy ich całą armię.
A co robią święci na Górze ?
Doradzają ludziom, mentalnie.
Zastanowiło mnie to. Rzeczywiście, jeśli Edziu „żyje”, to tym bardziej „żyją” Święci, a więc wszelkie modlitwy, prośby kierowane do Świętych mają swoje uzasadnienie. Nigdy tego nie praktykowałam, ale może czas zacząć ?
Mija kolejna godzina w ciszy …
Zgubiłam piękny szalik, Homiel. Co ty na to ? – pytam, ale tak naprawdę i żartuję, bo mam cichą nadzieję, że może zrobi „efekt pióra” i odzyskam szalik ?
Wszędzie jej szukaliśmy, na biurku, obok, na kolanach pod biurkiem. Bałam się, że Piotr się zdenerwuje i będziemy musieli wracać do szpitala. Kiedy staliśmy tak bezradnie zastanawiając się co się z nakrętką stało… ona spadła na blat biurka z wysokości około 10 cm. Dosłownie wypadła z powietrza, jakby jakaś niewidzialna ręka wpuściła ją zza „przesłony” do naszego świata.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/07/05/zaprowadze-cie-do-twojego-zrodla-do-poczatku/
Nie piszę się na to.
Ojciec zapalił ci światło, otworzył okno, zatrząsł domem po to, żebyś uwierzyła.
A uwierzyłaś ?
Oooo tak !!!
Więc wiesz ilu ludzi powinno to widzieć ? Głównie ty, a dlaczego ?
Nie ma większego autora niż ten, kto nie wierzył, a uwierzył.
Co by było, gdybyś opisała szalik ?
To by dotyczyło tylko ciebie, a ma dotyczyć jego – … czyli Piotra.
To, że uwierzyłaś sprawiło, że książka jest prawdziwa. Nikt do końca nie wierzy.
Jeśli nie wierzy, to po co pisać ?
Zadziała wiele zdarzeń, w wielu uderzy.
Sama jesteś twórcą słowa koronka. Podoba Nam się.
To miło, że przyczyniłam się do rozwoju… – i zabrakło mi słowa, głupio mi się zrobiło.
Odkryłaś je na nowo.
Dopisane 08. 10. 2018 r.
Nie ma większego autora niż ten, kto nie wierzył, a uwierzył – kiedy czytam to zdanie nie myślę o sobie, myślę o Szawle, który stał się Pawłem. Przepiękna historia nawrócenia i mocne świadectwo. Myślę, że wśród wszystkich apostołów był najbardziej z nich przekonywujący, a przecież nie pobierał nauk bezpośrednio od Chrystusa. Wystarczyło jedno spotkanie, aby wszystko się zmieniło.
To, że uwierzyłaś sprawiło, że książka jest prawdziwa. Nikt do końca nie wierzy – zdaję sobie sprawę, że nie wierzy i to rozumiem. Ja też musiałam wiele dosłownie na swojej skórze doświadczyć, żeby uwierzyć. Piotrowi na tym nie zależy, żeby ktokolwiek uwierzył. Uważa bowiem, że to co się dzieje, dzieje się między nim a Ojcem. Ale plan Ojca wychodzi daleko poza to, co myśli Piotr. Wszystko co się dzieje, dzieje się dla ludzi i dla chwały Ojca. A co to znaczy? Ojciec chce pokazać, a może nawet udowodnić, że naprawdę jest.
Czy jest dłuto, czy młotek ? – na pewno doskonałe narzędzie w rękach Ojca. Widać to po tym, jakie doświadczenia miał Caviezel podczas kręcenia filmu.
