Boli mnie głowa. Silny wiatr za oknem powoduje, że łapie mnie migrena. Ledwo siedzę…
Powiedz Oli, że kod obowiązuje i będziesz miała sygnały i on też ulega zmianie.
Nie znaczy, że ma pukać w jednym miejscu.
…….. – podrywam się jak skowronek.
Miałam wczoraj fajną sytuację. W związku z analizą zmartwychwstania spytałam w myślach o Maryję i „dostałam” uderzenie. Nie w żaluzję, ale w stolik stojący za mną. W pierwszej chwili zwątpiłam, bo nie żaluzja, ale potem uświadomiłam sobie, że może jednak to odpowiedź, ponieważ uderzenie rozbrzmiało dokładnie zaraz po pytaniu. Teraz Ojciec rozwiał moje wątpliwości jeszcze mocniej. A więc kod działa !
A gacek się nie podszyje pod to ? Bardzo łatwo się podszyć.
Może, a nie na darmo cię głowa boli – … bo moje migreny świadczą o intuicji.
Czyli uderzenie to potwierdzenie ?
Łatwiej będzie ci się poruszać w meandrach, abyś nie błądziła.
Cudownie… !!! – pomyślałam. Jeśli nie słyszę Ojca bezpośrednio, to „tajemy kod” jest idealnym wyjściem.
Słyszę, że masz przeczytać encyklikę… I widzę 8 albo 3… Niewyraźnie… Ile tych encyklik napisał Papież ?
…… – sprawdzam szybko w internecie.
9 ! Dobra, przeczytam i 3 i 8 – dla pewności.
Grube to ? – pyta Piotr w sensie, czy opasłe.
Na wagę, tak ja twoje rzeczy.
……. – roześmiałam się. Wczoraj w second hand kupiłam parę rzeczy na wagę.
Jestem prze-szczęśliwa. Takimi drobnymi dowodami mam potwierdzenie, że Piotr naprawdę słyszy Ojca !
Posłuchaj, mam zagwozdkę… Wyobraź sobie scenę… Pod krzyżem stoją matka Jezusa, jego ciotka, Maria Magdalena, Jan i wielu innych. Dlaczego Jan, jako naoczny świadek nie napisał tych słynnych słów; Ojcze, Ojcze, czemuś mnie opuścił ? Dlaczego nie napisał wszystkich tych ostatnich słów Jezusa, które są u innych ewangelistów ?
A skąd mam wiedzieć !
Jeeezuuuu, przecież nie ciebie pytam ! – zirytowałam się.
Nic nie słyszę…
No właśnie tego nie rozumiem. Jeśli tam był, to dlaczego nie napisał wszystkiego ? A może nie był ?
J 19; 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha.
Jan nie chciał tego pisać.
Uważał, że Chrystus nigdy nie zwątpił.
Był dla niego ideałem.
Był i jest.
….. – wzruszyłam się.
Chciałabym zobaczyć jak ten kamień został odsunięty.
Piotr ci pokaże.
Pokaże jak Jezus to zrobił czy anioł ?
Chcesz zobaczyć kto, czy jak ?
… Jedno i drugie – palnęłam.
Musisz być pobożna, a zobaczysz znacznie więcej.
……. – zgłupiałam, bo myślałam, że jestem pobożna. Teraz w takim razie już nie wiem co znaczy być pobożnym.
Pobożna ? Przecież się modli ? – Piotr też się zdziwił.
Ty się nie włączaj, ona wie o co chodzi.
… Zobaczyłem strumień, który przechodzi na ciebie – … strumień wiedzy …
Taka będzie kolej rzeczy.
Jesteś badaczem Pisma Świętego i rozwijasz skrzydła przy tym z wiedzą.
…… – to prawda, tak się właśnie czuję.
To będzie wiedza użyteczna.
Wyjaśnisz na język ogólnie zrozumiany i nikt przed tobą tego nie robił.
Przyjmowali jak jest.
?! – ciarki przechodzą, bo to ogromna odpowiedzialność. Czy rzeczywiście nikt tego nie robił ?
Ojciec jest niesamowity. Obiecał mi, że umrę pierwszy…
I umarłeś. Na krótko.
Nie uzgodniliśmy szczegółów kontraktu.
Wykorzystałem furtkę i wróciłeś. Trochę twoim językiem pogadamy.
Wieczorem sprawdzam „pobożność”, nie daje mi to spokoju. Niby to oczywiste, ale „Musisz być pobożna” zachwiało moją pewnością siebie. Można kochać Boga i nie być pobożnym ?
Aureliusz malował na swych obrazach wszystkie postacie na podobieństwo kobiet, w których się kochał. Podobnie każdy przedstawia pobożność według własnych skłonności i fantazji. Kto oddaje się postom, uważa się za pobożnego, dlatego że pości, chociaż serce jego pełne jest złości i uraz; nie odważy się umoczyć języka w winie, a nawet w wodzie, przez wstrzemięźliwość, a nie zawaha się pogrążyć go we krwi bliźniego obmową i oszczerstwem. Inny będzie uważał się za pobożnego, bo codziennie odmawia wiele modlitw, chociaż potem język jego zatapia się w słowach zgryźliwych, zarozumiałych, obelżywych i niesprawiedliwych względem swoich domowników i sąsiadów. Inny bardzo chętnie sięga do sakiewki, aby dać jałmużnę ubogiemu, ale nie może zdobyć się na słodycz serca, by przebaczyć nieprzyjacielowi. Inny wreszcie przebaczy nieprzyjacielowi, ale nigdy nie dotrzyma zobowiązania swemu wierzycielowi, chyba że zostanie zmuszony sądownie. Tych wszystkich ludzi zazwyczaj uważa się za pobożnych, jednak takimi bynajmniej nie są. https://www.pch24.pl/czym-jest-prawdziwa-poboznosc-,6161,i.html
Przeczytałam tekst i pomyślałam, że i Piotr w takim razie taki pobożny to nie jest. Bolesna nauka… Jeszcze wiele takich przed nami.
Po egzorcyzmach.
Podczas modlitwy Bóg mówi…
Dawno nie prosiłeś Mnie o siłę.
… I dotknął mnie, a wtedy jakby mnie prąd kopnął.
Z mięczaka stałeś się wojownikiem.
Dałeś mi Siebie Ojcze.
…… – pięknie.
Dzisiaj Beata powiedziała mi, że Chrystus jej powiedział…
Od małego też nie wiedziałem kim jestem.
Wiedziałam ! Wiedziałam ! Uradowała mnie ta informacja bardzo. Jezus był przygotowywany przez Ojca przez wiele lat, ale to nie znaczy, że od początku wiedział kim jest i co ma zrobić. Dokładnie tak jak Piotr. Wszystko odbywa się małymi krokami, a Ojciec ma wielkie plany i ich realizacja wymaga czasu. Nikt nie porywa się na przepłynięcie oceanów bez przygotowania.
Dopisane 29. 06. 2019 r.
Zdecydowanie chodzi o encyklikę nr 8. „Panie, oto ja, jestem gotowy! poślij mnie!”
Dostałam maila od znajomego, który dość emocjonalnie podchodzi do bieżących wydarzeń. Nie pokazałabym wiadomości, gdyby nie obszerne wyjaśnienia samego Ojca.
A tak się starałem – Piotr westchnął.
Twoje chęci nie mieściły się w planach Ojca. Wszystkich byś wytłukł.
Głupi jestem.
Mądry jesteś, ale narwany.
Jak tępią myszy to znaczy, że trzeba je wszystkie wybić ?
Krótko po zwycięstwie PIS Piotr otrzymał wezwanie do urzędu skarbowego. W piśmie nie proszono go o przyjście, nakazano „podejrzanemu przyjść”. Piotr się strasznie wkurzył, a chodziło o zwykłe wyjaśnienie niedopłaty na 2 złote. Wkurzył się na tyle mocno, że zadzwonił z awanturą. Tłumaczono się grzecznie, że takie otrzymali wytyczne.
Teraz widzę, że mogę robić tyle, na ile mi Pan Bóg pozwoli.
I dobrze ! – roześmiałam się.
To by dopiero było ! Zakon na każdej ulicy.
Sobie byś zaufał ?
No nie wiem…
Gdybym ci dał całą władzę, co byś zrobił ?
Każdego homo byś wybił – wyrwało mi się pod wpływem tego maila.
Twoje czary muszą być zgodne z planami Ojca.
Dlaczego Ojcze dałeś im wygrać ?
Powstałoby brunatne królestwo, tęcza daje równowagę.
Hmm….
Tam też są dobrzy ludzie, tylko są na niewłaściwej ścieżce.
Pozamiatanie pod dywan niczego nie zmieni, to niczego nie załatwi, a oni będą.
To prawda… – pomyślałam. Będą i zawsze byli.
Nie tędy droga.
A jaka jest droga Ojcze ? – pytam.
Chrystus, a i drzwi nie są szeroko otwarte, więc niech idą ci, co chcą iść.
Od razu przypomina się historia dwóch kobiet, które chciały zawrzeć małżeństwo. Zrezygnowały ze względu na Chrystusa. A więc można ? Jak widać można.
Wieczorem oglądam amerykański program „Domy za grube miliony”. Ciekawe to nawet, ale ….
Oglądasz o tych domach i co widzisz ?
Pustkę.
Życie w materializmie jest życiem nieszczęśliwym.
Biją się o te domy, a co ich spotyka na końcu ?
Puste mieszkanie.
Hmm…. – kiwam głową ze zrozumieniem.
Muszę się pomodlić – Piotr się „obudził”.
Musisz, czy chcesz ?
Chcę.
O co chcesz się pomodlić ?
O pokój na świecie.
O to mogę cię wysłuchać.
Po egzorcyzmach.
Ojciec powiedział podczas modlitwy…
Pamiętaj o prezentach, które ci dałem – … na przykład szczygieł.
Nikomu nie daję prezentów, żebyś nie miał wątpliwości.
Hmm… Ciekawe…. Dlaczego ci tak powiedział ?
Bo jest dla Mnie ważny.
A ty masz pieczęć, którą sam osobiście przybił. Wziął cię do ręki i przybił, widziałem to.
23. 10. 18 r. Warszawa.
Miałem sen, że ze ścian do mieszkania wlewa się woda.
Dobrze, że nie krew – pomyślałam, bo skojarzenie miałam z jakimś horrorem.
Może czeka nas przeprowadzka ? – zgaduję.
Homiel, mógłbyś już przestać z tymi przeprowadzkami.
Co Ja ?! Idź do Ojca !
……
A tobie znowu źle ? – po chwili odezwał się Ojciec. Wybuchłam śmiechem. Rozmowa jak wśród starych znajomych.
Widząc, że Ojciec w pobliżu gorączkowo zaczęłam szukać pytania…
Coś mi przyszło do głowy… Czy diabeł nie uznaje kobiet ? Nie słyszałam, aby egzorcystami była kobieta.
Homiel, co ty na to ? – Piotr też się zainteresował.
Ja też nie słyszałem.
…… – znowu się roześmiałam. Takie odpowiedzi nauczyły mnie, że pytanie jest nieistotne, a i tak się nie dowiem.
Ale Ojciec mi wczoraj powiedział o tych prezentach…
Dałem ci to powiedzeniem czasowym, a nie robię tego.
Ale ja też dostałam prezent ! – zapowiadany i spełniony.
- On sam się znajdzie – spełniło się dosłownie i idealnie. Homiel często zapowiada nam różne wydarzenia, które mają nastąpić. Piotr zazwyczaj nie wierzy, że nastąpią, a wtedy mówię krótko; pamiętaj o Caviezelu…! i to go natychmiast otrzeźwia. Po tej historii namacalnie przekonałam się co znaczy Bóg Wszechmogący. Proście, a będzie wam dane… www.rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/16/a-ktoz-powiedzial-ze-kazdy-ma-przejsc-przez-te-uchylone-drzwi/
Są inne relacje między Mną i tobą, a między Mną i Piotrem.
Między nami jest linia prosta, między nim jest linia zawiła.
Jak to się stało, że się pogubiłeś…
Ta lekcja jest po to, żebyś więcej się nie pogubił.
Nooo, narobiłeś… A zaczęło się od Lutra – jestem pełna pretensji.
Zadzwoniła córka oznajmiając, że nasza sąsiadka, pani prokurator – śpiewaczka się wyprowadza. Jesteśmy lekko w szoku, ponieważ i to Ojciec nam przepowiadał. Przełączyłam telefon na funkcję głośnomówiącą, abyśmy w trójkę mogli dyskutować.
Czy diabeł lubi siedzieć koło wody święconej ?
?! Ale tak nagle ? – pytamy.
Modlisz się ? –pyta córkę.
No tak – i się rozpłakała.
Doskonale ją rozumiem. Nie wiem co takiego się dzieje podczas naszych rozmów, że często w trakcie płaczemy. Musi się unosić jakaś energia wokół, której trudno się oprzeć.
Twoja mama się modli, twój tata się modli, więc jak mógł to wytrzymać ?
Sprawdziłam daty, nie mogłam się oprzeć. Minął równy rok od czasu zapowiedzi.
Po wczorajszej wpadce pojechaliśmy dzisiaj rano prosto do „naszego krzyża”. Piotr widząc z daleka żebrząca kobietę zrobił w tył zwrot i chciał wejść innymi drzwiami.
Myślisz, że tego nie widzą ? – koryguję go szybko mając na myśli Niebo.
Przyznał mi rację i poszliśmy pod krzyż. Tam się pomodliliśmy, ale tak szybko Piotr wyszedł, że nie wiem, czy na koniec nawet się przeżegnał. Jasny gwint, znowu zaczyna… myślę sobie. Wychodząc zauważam jakąś wystawę w głębi kościoła. Chwytam Piotra za rękę i go tam zaciągam. Okazuje się, że to fotograficzna wystawa poświęcona Matce Teresie. Zapatrzywszy się na jedno ze zdjęć, na którym pokazano jak karmi małe dziecko Piotr…
Wiesz co usłyszałem ?
Nic nie chcę w zamian za to co daję.
……. – spojrzałam na Piotra zdziwiona, bo czy naprawdę na każdym kroku musi coś widzieć i słyszeć ?
Masz dwa złote? To dam tej kobiecie – mówi, widocznie coś w nim zmiękło po tych słowach.
Otwieram portfel, a tam 50 zł. Daję mu do ręki, a on się żachnął.
Za dużo !
Wczoraj pisałam na blogu „wszystko albo nic”… Musisz jej dać.
Ja mam 50 zł, ale jak jej dam, to nie będziemy mieli na kawę – tłumaczy.
….. – słabo mi się zrobiło, bo w wyobraźni już widzę zdegustowana minę Ojca.
Daj jej i koniec.
Piotr się prawie spocił, ale wyciągnął swoje 50 zł i wcisnął kobiecie do ręki.
I tak wyszło na Moje.
Ponieważ na mszę musielibyśmy czekać jeszcze pół godziny, pojechaliśmy do kościoła „Świętego krzyża”. Trzeba przyznać, że tam msze są rzeczywiście wyjątkowe. Dzisiaj trafiliśmy na księdza prosto z Etiopii, który doskonale mówił po polsku. Dawno nie widziałam tak dobrego człowieka, jego aura aż biła po oczach. Po mszy…
Homiel, udał wam się ten Etiopczyk.
Wiem. Nawet nie wiesz jak wiele Nam się udało.
Pojechaliśmy na kawę. Dzisiaj niedziela niehandlowa i de facto byliśmy sami. Nigdzie się nie spieszymy, więc spokojnie mogliśmy porozmawiać…
Ojcze, z kim sobie możesz tak pogadać ?
Wystarczy, że słucham twoich myśli.
Oooo… makabra…. – pomyślałam. Różne mam myśli….
Masz tam kogoś koło siebie ? – Piotr ciekawski.
No mam. Jesteś zazdrosny ?
Może… A nie wolno mi ? – Piotr się zawahał.
Nie mów co ci wolno.
Czy jesteś, czy nie jesteś ?
No jestem.
Pan Bóg jest dla wszystkich.
…….
Jak sobie przypomnę, że jako trzynastolatka powiedziałam w konfesjonale, że nie wierzę w Boga, to mi się teraz słabo robi.
Tak powiedziałaś ? Niemożliwe ! – Piotr nie mógł uwierzyć.
Prowadzę 2;1.
?! Dlaczego 2;1 ? A kiedy było 1;1 – pomyślałam.
1:0 kiedy powiedziałaś.
1:1 kiedy się wyrównało– czyli moje początkowe doświadczenia.
2:1 za twoją sprawą i za twoją wolą.
Ojciec jest niesamowicie mądry – pomyślałam.
Moja wiara gruntowała się wraz z biegiem moich doświadczeń. Naprawdę nie wiem jak głupi musiałby być człowiek, gdyby doświadczył tego co ja i nie uwierzył.
Dzisiaj znowu dałeś popis z pieniędzmi – przypominam sobie kościół.
Chcesz pieniądze, czy Mnie ?
Ciebie !
Jeżeli Mnie, póki co patrząc na was nie przypominam sobie, żebyście głodowali.
To prawda. Dziękuję ci Ojcze.
Wieczorem.
Zadzwoniła Beata, rozmawiali ze sobą około godziny.
Wiesz co Beata mi powiedziała ?
Nie zdaje pan sobie sprawy jak bardzo Ojciec kocha pana żonę.
……. – oczy mi się zaszkliły.
Czym sobie na to zasłużyłam Ojcze ?
Tym, że jesteś.
Dziękują też ci co rozumieją tym, że jesteś.
…… – mój mózg musiał zwolnić, żeby mógł zrozumieć te zagadkowe słowa. Powoli domyślam się o co chodzi. Jestem strażnikiem Piotra, wszystko kręci się wokół niego. Trzykrotne ratowanie życia wystarczy.
Oglądamy kolejny raz film „Zmartwychwstały”. Kiedy nadchodzi scena otwarcia grobu…
Która wersja jest prawdziwa ? – pytam, bo przeczytałam już 4 ewangelie i każda się różni. Co oglądam film o Jezusie, to inna wersja. Dla mnie to dość irytujące, przyznam.
Sama się spytaj ! Masz „kod marsa”, to ci Ojciec odpowie – Piotr fuknął na mnie.
Ledwo to powiedział, chwycił się za czoło.
… Ale uderzył mnie w głowę !
Uderzył cię w głowę ? – zdziwiłam się.
W środku dostałem mocnego ucisku.
Ojciec mówi teraz…
Masz jej przekazywać wszystko co usłyszysz.
A ty się ciągle denerwujesz jak pytam – co mnie straszliwie zniechęca do zadawania pytań.
…… – Piotr ciągle trzyma się za czoło i jęczy, a ja mam dziką satysfakcję. Wygląda na to, że Ojciec chce, żebym pytała.
To spytam jeszcze raz, która wersja otwarcia grobu jest prawdziwa ?
Poniekąd wszystkie.
???!!!
Jak to wszystkie !? – Piotr podniósł głos i znowu się zirytował.
Nie podnoś głosu !
Masz powtarzać, nie dyskutować.
W każdej też ktoś dodał od siebie.
Ktoś ? – pomyślałam.
Ktoś… Kazał ci powtórzyć. Może ten ktoś to świadek ?
Ale to jabłko daleko nie pada od jabłoni.
Czyli daleko nie jest od prawdy.
Prawda jest blisko.
Jeśli to połączysz to dostaniesz znak.
? Ja mam się tym zająć ???!!! – nie wierzyłam co słyszę.
To dla ciebie zadanie, dla twojej intuicji, a potwierdzenie dostaniesz.
Z Góry, że w dobrym kierunku idziesz.
… A nie lepiej tak bez pośredników ? – Piotr zaczyna.
Czy chcesz dyskutować ?
Wiele funkcji ci wyznaczyłem, nie tylko egzorcyzmy i wiele innych.
Zabolało mnie to uderzenie.
Boli cię łączność i rzeczywistość.
Przepraszam, nie będę taki.
Byłam prawie sparaliżowana. Mam się zająć analizą zmartwychwstania ? Jak było naprawdę ? Ja ?!!! Piotra to nie obeszło, ale ja się spociłam.
Dzisiaj wybory samorządowe, niecierpliwie czekamy na wyniki. Piotr bardzo chciał, aby PIS wygrał także w Warszawie.
Jestem rozczarowany – mówi 10 minut zaraz po ogłoszeniu wyników.
Nie rozpaczaj.
Rewolucja nie jest wskazana. Spokojnie.
Nie byłoby równowagi, byłoby zaślepienie.
Jak chcesz ich nauczyć ? Przez wygraną ?
Co racja, to racja… – pomyślałam.
Nie mogą popełnić błędów poprzedników, kiedy to PO było pewne kolejnej wygranej. Przypominam sobie wywiad z prezydentem Komorowskim niedługo przed wyborami prezydenckimi. Gdy powiedział…
Rozmawiać z Bogiem o polityce ? Wiele mieliśmy takich rozmów i widzę, że wszystko idzie zgodnie z planem. Przypominam sobie rozmowę dotyczące królowej Jadwigi i podkreślenie znaczenia, kto jest u władzy.
Piotr przeprowadzając egzorcyzmy musi wkurzać całe piekło, a to się odbija na nas. W środku nocy obudził mnie głośny dzwonek do złudzenia przypominający dzwonek hotelowy. Rozbrzmiał w mojej głowie z wielką mocą jakby nacisnął ktoś z wściekłością.
Piotr również miał wizję. Budzi go dzwon, wyłącza go, a on dalej dzwoni. Ciekawe… Siedzieliśmy na kawie i oboje narzekaliśmy na nieprzespaną noc. Dodatkowo dochodzą niekończące się problemy w firmie.
Czy masz jakieś wyjście ?
Pojechałbym na wieś i o wszystkim zapomniał.
Zostań sołtysem, Ja ci pomogę, kupię ci gnojówkę.
……. – śmieję się czując w tym wielką ironię.
No bo zmęczony jestem.
To podajmy sobie rękę.
Wiesz ile mam lat ?
Ile ? – pytam natychmiast.
Dużo.
Ale kiedyś musiał być jakiś początek – pytam mając cichą nadzieję, że się dowiem skąd się wziął Bóg.
Zawsze był.
……. – uśmiecham się. Ojciec nie da się na to nabrać.
Ojciec jest niesamowity.
Mały, Ja chcę być normalny, ludzki.
Jak będziesz na wsi razem będziemy sołtysować, a nawet będę się ciebie słuchać.
Mamy nieprzespane noce – narzekam.
Jak na to co robisz, to niewiele się dzieje wokół was.
A te dzwonki ?
To tyko dzwonki. Twój mąż rozrabia to i są.
Nie bój się dnia codziennego i nie bój się nocy.
Ja jestem przy was.
Wyobraź sobie …
… Zobaczyłem paczkę zapakowaną papierem przezroczystym z kokardą i pieczęcią.
Tym masz tą pieczęć i ma twój syn.
Ta pieczęć, na paczce, co znaczy ?
Moje. Jedzie tam, gdzie wskażę.
Po wieczornych egzorcyzmach.
Twoje serce nie jest gotowe na to co ma się wydarzyć.
Hmm… To znaczy, że rozprawa będzie dosyć stresująca.
Chcę cię uzbroić w siłę, spokój, zdecydowanie, wiedzieć swoje ostatecznie, nie będziesz się mylił w słowie.
A kiedy będę gotowy ?
Kiedy ci powiem.
Kiedy dam ci znać, będziesz wiedzieć.
Jesteś niesamowity.
Chcesz powiedzieć, że znasz Mnie tak dobrze jak Ja ciebie ?
No nie Ojcze.
To w końcu Mnie znasz, czy nie znasz ?
……. – Piotr bał się odezwać.
Znasz Mnie – powiedział Ojciec wolno, spokojnie i ciepło.
A dobrze ?
Trochę ci pozwoliłem.
A Ola dobrze zna ?
Ja znam Olę dobrze, a ona czuje dobrze.
Czy to przesunięcie rozprawy przesuwa także falę w czasie ? – pytam.
Czy uważasz, że daję się zaskoczyć ?
……. – uśmiechnęłam się. Już zadając pytanie sama sobie odpowiedziałam, że to niemożliwe.
Czy Deisenhofer kiedykolwiek myślał o Bogu ?
Wielki profesjonalista, świetny organizator, bardzo sumienny, punktualny, a jednak przegrał.
Stał po niewłaściwej stronie.
Otwieram oczy ze zdumienia. Takie cechy Piotr ma również dzisiaj, ale na szczęście tym razem stoi po właściwej stronie.
20. 10. 18 r. Warszawa.
Pojechaliśmy na zakupy. Zaczął padać rzęsisty deszcz, więc szybko wróciliśmy do domu.
Homiel jesteś zadowolony z nas dzisiaj ? – zażartowałam i w tym momencie stanął mi przed oczami „nasz krzyż”.
Boże ! Zapomnieliśmy ! Jak mogliśmy zapomnieć ! – zawsze w sobotę jesteśmy tam obowiązkowo.
Nie gniewam się.
Na Olę nie, na ciebie mniej.
Na mnie mniej ? – Piotr się dziwi.
To ty jesteś głową rodziny.
Gdy o 15.00 poszłam się pomodlić, zamknęłam dokładnie okno mając nadzieję na „tajemny kod”. W pokoju była absolutna cisza. Gdy mówiłam; Jezu usłysz mnie, Chryste wysłuchaj mnie… rozległ się „kod” znacznie głośniejszy niż zwykle, aż prawie podskoczyłam. Opowiadam później Piotrowi…
No widzisz ? Bóg jest.
To było dla Oli.
Teraz Piotr poszedł się pomodlić.
Podczas egzorcyzmów usłyszałem ich wrzask – opowiada godzinę później.
Nachlałeś się naszej krwi !!!
Hmm… Ile w tym nienawiści – zdaję sobie sprawę.
To jest zdanie obrobione, żebyś wiedział z kim masz do czynienia.
Córka zaprosiła Krysię do restauracji na obiad. Wracając wysłała wiadomość;
Pokazuję to Piotrowi.
To prezent od Wypłosza.
Skąd wiesz ?
Mówi !
…….. – cieszymy się wszyscy.
Mam trochę pytań, może ktoś odpowie… – pytam głośno….
A ten ktoś to kto ?
…….. – śmieję się i przyjęłam to jako zachętę.
Widzę cię przy stoliku z Panem Bogiem, dyktuje ci… Ja ci będę dyktował… – Piotr się zapatrzył.
Czyli Ojciec przemawia przez ciebie – krótka analiza i oczywista oczywistość.
Jesteś bardzo oporny.
No właśnie… Ale spróbujmy…
J 17;14 Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. 16 Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Czy apostołowie byli nie z tego świata ? Tak jak Jezus ? Nie raz Jezus używał tego sformułowania, u Faustyny na przykład…
Wybrał ich nie bez powodu.
Ich drogi były z góry zaplanowane, że się przetną.
Wierzyli w Niego, choć u Tomasza natura ludzka się odezwała.
Wielu schodzi na dół.
Uczą się.
……. – myślałam, że z wrażenia spadnę z krzesła.
Zawsze mnie intrygowało dlaczego apostołowie poszli za Jezusem jak zahipnotyzowani.
Co takiego się stało, że w jednej chwili rzucili wszystko, zostawili rodziny i poszli ? Trzeba przyznać, że to jest niezwykłe zachowanie. Przecież nie znali Go wcześniej, a poszli jak zahipnotyzowani.
- Byli gotowi.
- Wiedzieli co wybrać.
- Jak myślisz, jak wielu jest gotowych rzucić wszystko z sekundy na sekundę ?
- Przypomnij sobie przypowieść o człowieku, który chciał iść, a nie chciał rzucić wszystko.
- Nie był gotowy.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/05/16/kto-to-jest-prorok/
Teraz rozumiem dlaczego byli gotowi. Miałam kiedyś taką teorię, że Ojciec do zrealizowania swoich planów wysyła do naszego świata tych, na których może po prostu polegać. Ich drogi były z góry zaplanowane, że się przetną. I oni też w jakiś sposób byli do tego przygotowywani. Może przez wizje, może przez sny, wewnętrzny głos… Tego się już nie dowiemy. Dlatego, kiedy przyszedł ten moment oni wiedzieli.
Powtarzali swoje życie później ?
Dla nich nie było takiej potrzeby.
……. – myślałam gorączkowo o co spytać teraz.
Co to znaczy „sąd ostateczny” ? Kiedy każdy umiera to na koniec ma swój własny sąd. Po co jeszcze sąd ostateczny ?
Koniec życia na ziemi.
….. – bałam się dopytać, czy chodzi o koniec życia planety, czy sąd na koniec wszystkich żywotów.
A co to znaczy wskrzesić w dniu ostatecznym ?
J 6; 54 Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ktoś się przysłuchuje i zastanawia jak nam pomóc… – Piotr opisuje co widzi.
Autor tych słów.
Dopisane 23. 06. 2019 r.
Wielu schodzi na dół – pytam się dzisiaj…
Czy apostołami nie mogli być ludzie z tego świata? Zwykli, normalni ludzie ? Ojciec nie wybrał ich, bo mogli Go zawieść? Przecież Ojciec mógłby zrobić z każdym co chce, pamiętając o spotkaniu u mechanika, a jednak powołał do tego zadania Swoich z Jego świata… – rozważam głośno.
Czy chcesz zrozumieć Moją głowę ?
No chcę – i się śmieję.
…….
Pokazał mi teraz twoje zwoje mózgowe jak się palą…
Czyli nie da się, to za skomplikowane mówiąc w skrócie – pomyślałam.
Bo tak jest zapisane przed wszystkimi wiekami – Ojciec odpowiada na pytanie.
Poobrażaliśmy się na siebie wczoraj o pierdoły, ale dzisiaj na kawie byliśmy oboje punktualnie. Są ważniejsze sprawy niż nasze kłótnie.
Zadzwoniła z rana Beata. Powiedziała…
Ojciec kazał mi do pana zadzwonić. Nie wiem co pan zrobił wczoraj, ale przez chwilę poczułam się wolna.
Hmm… A co zrobiłeś ?
Wziąłem ją jak Pan Bóg wziął mnie. Położyłem ją sobie na ręku i dmuchnąłem. Oczywiście też modlitwy zrobiłem.
Zaraz, zaraz – próbuję to sobie wyobrazić.
No zmaterializowałem ją wczoraj – mówi to tak normalnie, jakby to było dla każdego oczywiste.
Teraz zastanawiam się, czy wziąć na dłoń planetę.
Hola, hola !
…….
Dobra, wytłumacz to od początku.
Zawsze widziałem ją z daleka, ale Ojciec pokazał mi, że mogę ją przyciągnąć przed sobą jak hologram. Jak w hologramie mogłem ją zmniejszyć i wziąłem na rękę. Jej obraz w oddali był 1;1, a im bliżej była, tym stawała się coraz mniejsza i na końcu była jak laleczka i postawiłem ją na swojej dłoni. Pamiętam co Pan Bóg ze mną zrobił i dlatego spróbowałem tak samo.
Aaaaaa …. – teraz rozumiem.
Cała tajemnica tkwi w tym, że Piotr potrafi wszystko widzieć w formie hologramu i na takim materiale operować. To wydaje się niewyobrażalne i trudne, ale kiedy się jest świadkiem tego wszystkiego, wcale trudne nie jest.
Słyszę gacki z dołu, mają jakąś naradę między sobą… – Piotr lekko przechyla głowę jakby nastawiał ucho.
Diabelska sztama…mówią. Naradzają się, jak mu dopierdolić... słyszę.
Powiedz im Mały, że się boisz.
Strasznie !
Ta ironia jest dobra.
Rób to, co robisz, likwiduj ich.
Tylko Mi jaja nie rozsadzaj, bo wiem, żebyś ich rozsadził.
Znowu wbiłem miecz w ziemię i znowu znalazłem się piętro niżej. Zobaczyłem ruszające się dziwne macki, poruszały się jak koralowce w wodzie, uciąłem ich tylko kilka, bo szukałem źródła tego dziadostwa. Zrozumiałem, że te „koralowce” żyją na czyjejś głowie. Głowie wielkiego demona zajmującego z 2 piętra. Wbiłem się przez te macki i wlazłem w jego mózg. Chciałem go załatwić i wbiłem miecz głęboko aż dotarłem do serca. Załatwiłem go, spopieliłem mu mózg i jego wnętrzności. Chciałem iść dalej jeszcze głębiej, bo wiedziałem, że prawdziwe zło jest jeszcze niżej. Pod nim zobaczyłem coś wielkiego w kształcie przezroczystego jaja, w środku zielone jakby rośliny, które się lekko ruszały, wiedziałem, że coś tam w środku żyje. Zamachnąłem się mieczem na to jajo i wtedy usłyszałem;- Zostaw go.Zobaczyłem piękną białą dłoń, która była większa ode mnie kilka razy i która zasłoniła to jajo. Nie pozwolono mi tego zrobić. Wyskoczyłem do góry na samą powierzchnię. Wbiłem swój miecz w ziemię, kleknąłem i spytałem.
- Co dalej Boże każesz…?
http://osaczenie.pl/wp/2016/05/14/czy-zlo-musi-istniec/
Rozmawiamy o ważnych sprawach, a tu telefon dzwoni. Jakiś człowiek ma pretensje dotyczące dostawy, ktoś znowu nawalił.
Ojcze, kiedy to się skończy ?
Nigdy.
Jak hartuje się stal ? Hartuje się ciągle i ty też się hartujesz.
Ale jestem już naprawdę zmęczony.
Nie chcę tego słuchać. Nie po to idziesz spać, abyś był zmęczony.
Nie ma dnia bez modlitwy.
……. – Piotr wzdycha.
Homiel jest bardziej przyjacielski, mówi dzień bez modlitwy jest stracony. Ojciec jest bardziej stanowczy, wydaje polecenia – mówi szeptem.
Nawet Swojemu Synowi wydawał polecenia – pocieszam go, a jestem na bieżąco z ewangeliami.
To się nazywa hierarchia.
A co się dzieje z podkomendnym, który nie wykonuje rozkazu ?
A mamy stan wojenny ?
Nooo, więzienie albo kula w łeb – Piotr kiwa głową, że rozumie.
Cały dzień musisz podporządkować tej chwili.
Jak długo ten stan wojenny będzie trwać ? – pytam.
Do końca.
Do końca twojego – … Piotra.
……. – otworzyłam szeroko oczy, bo jak to rozumieć ?
Nawet wyjazd nie usprawiedliwia cię, jeśli tego nie będziesz robił.
A co ja mam robić Ojcze ?
A co robisz ? Przelewasz to papier, przemyślenia, kroniki zdarzeń.
Najlepsze przed tobą.
Wieczorem.
Piotr poszedł się pomodlić. Przyszedł 40 minut później cały spocony, ale zadowolony.
Masz coś zapisać. Podczas modlitwy Ojciec powiedział, że na koniec egzorcyzmów trzeba wymawiać formułkę.
Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu.
Kazał mi to powtarzać każdorazowo.
W imię Moje wyrzucasz, a Mój Syn jest taki jak Ja, tożsamy ze Mną.
……. – oczywiście zapisałam natychmiast.
Rozsiadł się na tapczanie i zagapił w TV. Akurat kończył się film „Poszukiwanie zaginionej arki” i trwała scena finałowa z otwieraniem Arki Przymierza. Widzieliśmy to setki razy, ale teraz jakby inaczej. https://www.youtube.com/watch?v=0APF3SO9tqE
Ciekawe ile w tym prawdy.
A ile byś chciała ?
……. – szybko myślę co by tu powiedzieć. Legenda głosi, że Arka kryła w sobie wielką moc.
Chciałabym, żeby było dużo – choć widząc co zrobił reżyser trudno o powagę.
Czy ty wierzysz ?
Oczywiście.
Więc jak wierzysz wiesz, że nie ma rzeczy niemożliwych dla Stwórcy.
Stąd nazwa Stwórca.
…… – uśmiecham się
Czy rozszyfrowałaś kod ?
…….. – lekko sztywnieję.
Czy go już rozumiesz ?
Czy to są te uderzenia ? – … nie jestem pewna.
……..
Dzisiaj spytałam sama siebie, czy za dużo jem i od razu poruszała się żaluzja, a okna były szczelnie zamknięte.
To już wiesz o czym mówimy. To nie żaluzje, to wiaterek.
To są chwile twoje z Ojcem.
To są nasze chwile.
……. – wzruszyłam się, bo zdarza się to ostatnio naprawdę bardzo często. Zaczęłam nawet sprawdzać żaluzje, czy nie są czasami gdzieś uszkodzone.
Czy mam coś jeszcze jeszcze przekazać ? – Piotr dopytuje.
Nie masz snuć opowieści, a przekazać co powiedziałem.
To teraz będę codziennie czekać na te sygnały – pomyślałam.
Nie chodzi o Mnie, chodzi o ciebie.
To nie ma być chleb powszedni dla ciebie, nie masz się przyzwyczajać.
To nagroda za pisanie i guardowanie – …p.s. guard – strażnik.
Przyznałam rację. Nie może być tak, że zamiast skupiać się na modlitwie, będę skupiać się na żaluzjach. Te odgłosy, które mają być odpowiedzią na moje pytania i to pytania zadane w myślach są tak charakterystyczne, że zawsze wzbudzają moje zdumienie. To nie jest tak; daj znać, czy jesteś i rozbrzmiewa odpowiedź. Rozbrzmiewa, gdy się tego nie spodziewam. Rozbrzmiewa, gdy nad czymś pracuję, mam dylemat, a Piotra w pobliżu nie ma, aby spytać. Niesamowite…
Spytałam, czy jem za dużo i teraz nie wiem, czy odpowiedź była na tak, czy na nie – śmieję się szukając w tym chyba pocieszenia.
Jeszcze musisz się uczyć.
Kiedyś będziesz zawsze wiedziała, będziesz na właściwej drodze. Mamy czas.
A te uderzenia w meble, podłogę to też tajny kod ?
Potraktujemy to jako jedno.
Ponieważ analizuję ewangelie, przyszło mi pewne skojarzenie w związku z „tajnym kodem”;
J 14 ; 23 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego i będziemy u niego przebywać.
Jutro rozprawa, ale nasz prawnik ma przyjechać już dzisiaj o 10.30 rano, więc spokojnie na niego czekamy, oczywiście na kawie.
Śniło mi się, że odbieram nowy dowód osobisty. Widzę kolejkę ludzi stojących na schodach w biurowcu, a schody prowadzą z dołu, oni wszyscy stoją i trzymają kwitek, przechodzą najpierw prze jakiś biuro kontrolne. Tylko ja schodzę z góry, aby odebrać nowy dowód i nie mam kwitka i nie przechodzę przez to biuro. I co to znaczy?
Hmm… Nowy dowód, nowa tożsamość ? Nowe życie, nowe imię ? Ojciec ci mówił nie raz, że kończysz to życie w sensie to, jakie znasz… Hmm…. A że schodzisz z góry… Ojciec też ci mówił, że nie jesteś z tego świata, ale z góry… W sumie to prosta wizja… – przyznałam po chwili analizy.
To przenośnia, przecież nikt nowego dowodu ci nie zrobi.
Chodzi o wnętrze.
Ciekawe, co się będzie działo ze mną…
Nie rozważaj co będzie.
Ja będę.
……. – widzę lekkie rozczarowanie, pewnie myślał, że się dowie konkretnie.
Zmęczony jestem wszystkim.
Co ty powiesz… Nie od dzisiaj. Czy chcesz się uskarżać ?
Nie, nie chcę. Mogło być dużo gorzej. Czy moje modlitwy coś dają ostatnio ?
Ważne co ty czujesz i co Ojciec widzi.
W tych egzorcyzmach jest wiele energii. To mocna modlitwa.
Bo jest prawdziwa, czujesz ją i oni ją czują, robisz dobrze.
Ojcze, ciężko jest.
Od początku było wiadomo, że nie będzie łatwo.
Dlatego białasy nie poszły.
Zostaw białasów, a może oni tam nie stali ?
A może to miało być odbicie dla ciebie ?
A może to iluzja ?
Piotr wciąż żyje tym, co kiedyś przeżył.
- Usłyszałem coś niesamowitego… Zobaczyłem scenę. Widzę Ojca i aniołów, którzy stoją wokół Niego. To cała grupa aniołów, są wysocy i mają po 4 metry, ja stoję za Ojcem, jakby w cieniu i jestem najmniejszy. Bóg pyta ich…
- A któż pójdzie do tego świata ?- Widzę, że każdy udaje, że ogląda swoje buty, mają schylone głowy i udają, że nie słyszą, po prostu nikt nie chciał iść. Wtedy ja się wychyliłem i powiedziałem…
- Oto jestem.
- Ty… ?- Ojciec był zaskoczony i zdziwiony, że taka miernota się zgłosiła, tak mi się wydawało…
- Więc idź.…. i mnie przytulił.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/02/kiedy-pozadliwosc-oczu-jest-wielka-wtedy-twoja-wiara-jest-zadna/
Ale numer ! Chcieli w ten sposób ciebie zdopingować, żebyś sam poszedł. Tacy sprytni – śmieję się.
A gdyby Ojciec ciebie po prostu poprosił ? – przyszło mi do głowy.
Z własnej woli to jest inny wybór.
Rozmowę nam przerwał telefon. Dzwonił z pociągu nasz prawnik. Oznajmił, że otrzymał przed chwilą telefon oznajmujący, że rozprawa sądowa została odwołana. Po raz trzeci !
Noż ku….. mać ! – Piotr się zdenerwował.
Dlaczego tak ? Homiel ? – pytam natychmiast.
Co… matematyka ci się nie zgadza ?
No nie zgadza.
Myślisz, że wszystko działa według szablonu ?
Nigdy nie istniał. Musisz przywyknąć.
I tyle na ten temat. Za Niebem nie trafisz, miliony pomysłów na sekundę.
Wieczorem. Piotr siedzi zgaszony.
Jestem kompletnie zaskoczony. Bóg Ojciec jest nieprzewidywalny.
Oj dzieciaki… Przysłuchuję się waszym teoriom, rozmowom.
Skoro odwołano to znaczy, że za rok fala ?
Znowu planujesz ?
……. – wycofałam się w popłochu.
Jak teraz nie ma, to liczę, że za rok będzie sąd i fala – teraz Piotr zaczyna.
To nie licz.
11. 10. 18 r. Warszawa.
Siedzimy na kawie, Piotr cięgle zgaszony…
Wczoraj jak się modliłem, na sam koniec Ojciec mnie spytał…
Martwisz się sądem ?
Nooo…
A jak ci powiem, że kontroluję sytuację to co powiesz ?
……..
Noo… Jak kontroluje, to znaczy zostaw to. Czekaj – ufam Ojcu bezgranicznie i choć czasami nie rozumiem dlaczego dzieje się tak jak się dzieje, to wierzę, że tak musi być.
Mały, co powiesz ?
Jestem.
Więc bądź.
Długo mam być ?
Kiedy cię wezwę.
Więc będę.
……. – uśmiecham się, bo to cudowne. Taka rozmowa między Ojcem, a człowiekiem…
Krasnoludki płaczą, kiedy królewna zasnęła.
Tak My płaczemy, kiedy cię nie ma.
To pycha – Piotr zastanawia się, czy w ogóle powtarzać to zdania na głos.
Myślę, że te 5 lat, które mi pokazali to już nieaktualne, dodać należy jeszcze zero.
………
…. Słyszę, że ktoś pęka ze śmiechu.
Rozszyfrował szaradę !
Chyba żarty sobie robią z nas – też się śmieję.
Ale wyszło z tym sądem…. – Piotr wraca do tematu głównego.
Hmm… Ciekawa jestem tylko dlaczego…
Warum ?
To po niemiecku „dlaczego” – tłumaczę mu na wszelki wypadek.
Zobaczyłem wszystkie zwrotnice, prócz jednej. Czyli nie wszystko się spasowało w jednym czasie, zatrybilo…
Ciekawe czego dotyczy ta zwrotnica – zastanawiam się.
Trzeba czekać.
Więc cieszcie się i żyjcie.
Piotr w pewnym momencie lekko szczypie mnie za policzek dając do zrozumienia, że się spasłam.
Przytyłam ?!!!!
Nie… Tak sobie robię.
Przytyłam ! – i żal mi się samej siebie zrobiło, bo tyle wyrzeczeń i nic.
Ojciec do ciebie mówi…
Ślicznotka jesteś.
… a do mnie mówi…
Ośle.
…….. – śmiech przez łzy mnie wzięły. Mnie pociesza, Piotra karci.
Chcesz dwie stówy ?
Popłacz więcej, to może pięć dostaniesz.
…….. – śmiałam się przeszczęśliwa. To było cudowne, mimo wszystko. Czasami warto przytyć
Wieczorem.
Piotr nadal przygaszony i rozczarowany.
Za Ojcem nie trafisz.
O, przepraszam ! Codziennie trafiacie do Mnie z modlitwą.
Więc nie mów czego nie rozumiesz, ale w strategie się nie włączaj.
Nie może kapral z marszałkiem się równać.
Ale jestem nisko, kapralem !
Ja tam mogę kibelki myć – cieszę się.
O nie, dla pięknotek jest inne miejsce.
…….. – śmieję się.
Zadzwoniłem do sądu i spytałem, czy do siedemdziesiątki doczekam się rozprawy.
…….. – śmieję się jeszcze bardziej. Piotr jest tak nieprzewidywalny jak sam Ojciec.
Zobaczysz, Ojciec zrobi to niespodziewanie – powiedziałam po chwili namysłu.
Tak myślisz ?
Tak jak odwołał w ostatniej chwili sąd, tak zrobi niespodziankę.
A kiedy Ojcze ?
Jak ci powiem, to nie będzie niespodzianki.
Wyczuwasz Mnie…
……… – serce mi teraz zmiękło.
Naprawdę ? Naprawdę ? – radość przez łzy mi się mieszały, bo czyż to nie jest wielkie wyróżnienie ?
1.Zacznijmy od początku. Stworzenie świata materialnego przedstawia się inaczej, niż nam to od lat podawano. Ojciec Pio mówi: „Bóg tylko jeden raz stworzył Niebo i Aniołów. Do tej pory nic nie stworzył.” Po wspaniałym, pięknym i cudownym życiu w Niebie – część Aniołów zdecydowała się jednak opuścić Je, by utworzyć swoje alternatywne cuda. Cóż, Wolność wyboru. Obdarzeni potężnymi Bożymi mocami pozakładali swoje własne „prywatne nieba”. To, co widzimy przez teleskopy: kosmos, układy gwiezdne, planetarne – stało się nowym niebem dla ryzykanckich Aniołów. Nasza Ziemia także do niego należy.
Jest tylko jeden Stwórca.
2.Odebrano nam pamięć; upadli Aniołowie zafundowali nam wędrówkę dusz po różnych planetach, galaktykach,
Żaden anioł nie ma takiej władzy, aby „zafundował nam wędrówkę dusz po różnych planetach, galaktykach”.
3.O doskonałym Bogu, zawsze mamy jak najlepsze zdanie i wyobrażenie. Przy tworzeniu tego świata, był to zapewne marny bóg, nieudolny. Bo jak mógł nam urządzić tak straszne piekło, gdzie jeden drugiego atakuje, a nawet morduje? Młodość to szaleństwo i nieodpowiedzialność, a starość – niedołężność, ból i rezygnacja. To takie rzeczy podarowałby nam Dobry Ojciec? Wiemy w sercu, że nie!’
Ojciec Pio za życia był zakochany w Bogu, doskonale Go rozumiał i nie sądzę, aby zmienił zdanie po śmierci w Niebie, gdzie, o ile mi wiadomo, jest bardzo blisko Ojca. Więc sami zadajmy sobie pytanie, czy mógłby coś takiego powiedzieć. A na koniec, przetoczę dzisiejsze podsumowanie, podsumowanie samego Ojca na ten temat.
Jest w modlitwie Wszechmocny, Wszechmądry, Wszechpotężny.
To jest też oddalanie się od Boga – p. s. powyższa książka.
Wielu takich jeszcze będzie…
…. i pokazał kogel mogel.
Czyli mieszanina wszystkiego. Mamy wolny wybór, przeczytać można, ale wierzyć w to… to już na własną odpowiedzialność.
p.s. Dopiszę ostatnie słowo Ojca;
Co by to było, gdyby oni mieli władzę.
Nie zadawaj pytań, które nie mają prawa bytu.
Ostatnie zdanie to odpowiedź na pytanie, czy to prawdziwy Ojciec Pio.
Dzisiaj nad ranem jakiś młody facet, blondyn, kręcone włosy całował mnie delikatnie w policzek.
To wizja ? Czy tak na żywo ?
Prawie, czułem jak całuje ! Odepchnąłem go… A bo ja wiem, czy to nie jakiś homo ?! – miał taką minę pełną obrzydzenia, że rechotałam przez kolejne pół godziny.
…. Homiel mówi, że to był Edziu – Piotr zdziwiony i przestraszony.
Boże ! Ja nie wiedziałem, przepraszam… Był taki młody, nie poznałem go, nie wiedziałem… – myślałam, że się rozpłacze.
Kiedy on tak się rozżalał, ja sobie coś przypomniałam.
fragment z książki Richarda Sigmunda.
Wczoraj u Łukasza przeczytałam coś co sprawiło, że przeszły mnie ciarki.
28 Gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: «Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Błagam Cię, nie dręcz mnie!» 29 Rozkazywał bowiem duchowi nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Bo już wiele razy porywał go, a choć wiązano go łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał więzy, a zły duch pędził go na miejsca pustynne. 30 A Jezus zapytał go: «Jak ci na imię?» On odpowiedział: «Legion», bo wielu złych duchów weszło w niego. 31 Te prosiły Jezusa, żeby im nie kazał odejść do Czeluści. 32 A była tam duża trzoda świń, pasących się na górze. Prosiły Go więc [złe duchy], żeby im pozwolił wejść w nie. I pozwolił im. 33 Wtedy złe duchy wyszły z człowieka i weszły w świnie, a trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i utonęła.
Kiedy na ścianie pojawiło się czarne, prostokątne, prawie kwadratowe okno, nie wiem dlaczego, ale w mojej głowie pojawiło się słowo „czeluść”. http://osaczenie.pl/wp/2016/05/02/prawda/ Pamiętam to dokładnie, bo pierwsze co pomyślałam…
Ale czeluść !!!
Opowiadam o tym teraz Piotrowi…
Ty mówisz czeluść, a ja słyszę… piekło.
……. – przełknęłam ślinę.
To znaczy, że to co widziałam w tym oknie to…
Czyż to nie jest piekło ?
Poczułam lęk. Dotarło coś do mnie. Piekło może być miejscem usadowionym gdzieś bardzo blisko, może między wymiarami, może tuż za przesłoną, ale na pewno nie gdzieś na innej planecie. Bardzo realne miejsce. Zrozumiałam też, że piekło to przede wszystkim miejsce bez światła. Wieczna ciemność. W tym „oknie” widziałam taką czerń, jaką chyba żadna farba na ziemi nie jest w stanie oddać. Najczarniejsza czerń z czarnych. Szalenie trudno to opisać. I to głębokie przeświadczenie ogarniające cały umysł, że tam jest otchłań właściwie bez dna, prawdziwa czeluść.
Jak musi być tam strasznie, jeśli nawet; Te prosiły Jezusa, żeby im nie kazał odejść do Czeluści. Jako człowiek w pełni władz umysłowych i widząc to na własne oczy muszę powiedzieć, że żyć w takiej ciemności i wiedzieć, że nie ma dokąd uciec, gdzie się schować, że zewsząd jest się osaczonym przez zło i pozbawionym opieki Ojca… Rozpacz to za mało.
Bardzo trafnie opisała piekło Faustyna; Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam:pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga;drugie – ustawiczny wyrzut sumienia;trzecie – nigdy się już ten los nie zmieni;czwarta męka – jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym;piąta męka – jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność, widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje;szósta męka jest ustawiczne towarzystwo szatana;siódma męka – jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa.
09. 10. 18 r Warszawa.
Gdy Piotr dosiadł do stolika, był mocno skołowany niewyspaniem.
Nic mi się nie chce. Sąd mam gdzieś! Problemy mam gdzieś! Na nic nie mam siły.
Patrzę na niego jak ledwo powłóczy ręką.
To porozmawiajmy o Ojcu !
Wystarczyło jedno magiczne słowo, a zaraz się wyprostował, uśmiechnął od ucha do ucha i machinalnie spojrzał ku Górze. I to było piękne. Zrobił to całkowicie podświadomie, wiele w nim było radości.
Widzisz ? Wystarczy porozmawiać o Ojcu – … i sama się wzruszyłam.
Widzę jak się uśmiecha…
……..
Hmm…. Porozmawiać o Ojcu… – zamyślił się.
Ojciec jest super, the best of the best.
Czyli the beściak ?
……. – roześmialiśmy się na głos. Po chwili zadumaliśmy się, każde na swój sposób.
Wiesz co ? Ja teraz rozumiem w pełni słowa Jezusa, kiedy mówi zostaw rodziców, żonę, męża, nawet dziecko i idź za Mną.
Żonę, dziecko, rodzica kochasz jakąś częścią siebie. A Ojca kochasz całym sobą, to wypełnia cię po brzegi – nie wiedziałam jak to ująć, aby pojął o co mi chodzi.
To jest zupełnie inna miłość – Piotr przyznał – Ona nie mija, jest bezwarunkowa, wieczna.
Kochasz człowieka umysłem, a Boga duszą… Tak bym to porównała.
…….
Mam kilka pytań… – zaczynam.
Znowu !? – Piotr zaczął machać rękoma, żebym tylko się odczepiła.
……. – westchnęłam zrezygnowana.
Czytam Łukasza i ciekawe… Dlaczego tylko Łukasz pisał o dzieciństwie Jezusa, że nauczał w synagodze, a inni nie ? Może to wymyślił ? – pytam sama siebie właściwie nie licząc na Piotra.
Łk 2; 41Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. 42 Gdy miał lat dwanaście , udali się tam zwyczajem świątecznym. 43 Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. 44 Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. 45 Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. 46 Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. 47 Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. 48 Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». 49 Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» 50 Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Ojciec Go przygotowywał– Piotr rozbrzmiał w taki sposób, jakby to nie on mówił. Włosy dęba mi stanęły, bo zrozumiałam, że właśnie dostałam odpowiedź.
Kiedy się wczytać dokładnie w słowa Jezusa można zauważyć, że sam o tym mówi bardzo często.
Łk 10; 22 Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».
Mt 11 27 Wszystko przekazał M Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. J 12; 49 Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. 50 A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».
J 14;10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciecwe Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł .
J 14; 24 A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
J 8 ; Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że JA JESTEM i że Ja nic od siebie nie czynię, ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył.
Żeby go wielu nie uczyło, którzy chcieliby uczyć.
Każdy chciałby Go uczyć, gdyby wiedzieli kim jest.
Zakrywał Go i potem go odkrył jako Siebie.
Coś nieprawdopodobnego… Wszystko stało się dla mnie jasne. Jeśli Jezus mówił; Ojciec mi przekazał, powiedział... to tak właśnie dosłownie było. W jednej chwili zrozumiałam co znaczy Ojciec Go przygotowywał. Podobnie jest w przypadku Piotra. Oddziecka był i jest przygotowywany do tego, co dzieje się teraz i co nastąpi niedługo. Ten proces przygotowawczy trwa latami, powoli i stopniowo. Obecnie jego świadomość, jego wiedza i jego możliwości bardzo szybko się rozwijają, ale jeszcze 15 lat temu był bardzo „normalny”. Wielu naukowców debatuje nad tym dlaczego o młodym Jezusie nic nie wiadomo. Dla mnie to oczywiste, bo był „normalny”, choć bez wątpienia w wielkiej bliskości ze Swoim Ojcem. Jeśli Ojciec mówi zakrywał go,to wielkie mam wątpliwości, czy opowieść o Jezusie nauczającym w synagodze jest prawdziwa. Zwróciłby na siebie uwagę, a było jeszcze za wcześnie. Każdy chciałby Go uczyć, gdyby wiedzieli kim jest.
J 4;19 «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. 20 Ojciecbowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. 43 Przyszedłem w imieniu Ojca mego,J 6;57Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie.
J 8; 18 Oto Ja sam wydaję świadectwo o sobie samym oraz świadczy o Mnie Ojciec, który Mnie posłał».
J 10; 15podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca.J 10 30Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
Łukasz to wymyślił ?
Wypowiadał się.
Dla niektórych może być to nauka, ale tylko się wypowiadał.
Potem uczył.
Ale jak się odbiera chłopca, a jak się odbiera mężczyznę ?
Pamiętaj w jakich czasach żył.
Pamiętaj o Herodzie, pamiętaj o Faryzeuszach, którzy bali się o swoje zwyczaje, swoją władzę.
Nieważne, żeby ręce umyć, ale żeby karmić.
Byłam pod wrażeniem. W tych kilku zdaniach dostałam odpowiedzi na kilka moich pytań, których nie zdążyłam jeszcze zadać.
Nieważne, żeby ręce umyć, ale żeby karmić.
MT 15;1 1 Wtedy przyszli do Jezusa faryzeusze i uczeni w Piśmie z Jerozolimy z zapytaniem: 2 «Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem». 3 On im odpowiedział: «Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji? 4 Bóg przecież powiedział: Czcij ojca i matkę oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie. 5 Wy zaś mówicie: "Kto by oświadczył ojcu lub matce: Darem [złożonym w ofierze] jest to, co dla ciebie miało być wsparciem ode mnie ten nie potrzebuje czcić swego ojca ni matki". I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazanie Boże. 7 Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz:
Pamiętaj o Faryzeuszach, którzy bali się o swoje zwyczaje, swoją władzę.
Faryzeusze obawiali się, że ludzie przejrzą na oczy, obawiali się rewolty, utraty autorytetu, a więc i władzy. Mimo, że to Rzymianie jako okupanci Jerozolimy stanowili prawo, to współdziałali bardzo blisko z Faryzeuszami. Nauki Jezusa, pojawienie się Mesjasza mogło ten układ zburzyć. Czy nie jest to dość wystarczające, aby chcieć Go zabić ?
MK 11; 18 Doszło to do arcykapłanów i uczonych w Piśmie, i szukali sposobu, jak by Go zgładzić. Czuli bowiem lęk przed Nim, gdyż cały tłum był zachwycony Jego nauką.
J 11 48 Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród». 49 Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod uwagę, 50 że lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród».
To dlaczego odtrącił Maryję, kiedy przyszła po Niego ? Przecież wiedziała, że jest „Kimś” ?
Mk 3; 31 Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. 32 Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie». 33 Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i [którzy] są braćmi?» 34 I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. 35 Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».
Jeżeli anioł przyszedł i powiedział, że pocznie syna to samo w sobie jest wielka informacja – … czyli wizyta Gabriela to prawda.
To jest tak jak z wyborem, który mówiłaś.
Rodzina nie istnieje.
Mocniej i stanowczo się nie da.
??!!! – Ojciec nawiązuje do moich słów sprzed 10 minut.
Ojcze, a dlaczego przychyliłeś się do zatwardziałości serc Hebrajczyków ? – chcę wykorzystać sytuację. Wydaje się jakby Ojciec odstąpił od prawa, które sam ustanowił.
MK 19; 7 Odparli Mu: «Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją?» 8 Odpowiedział im: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. 9 A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę - chyba w wypadku nierządu - a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo».
Czyż nie najważniejsze są dwa pierwsze przykazania ?
MT 22; 34 Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, 35 a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na próbę: 36 «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» 3 On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. 38 To jest największe i pierwsze przykazanie. 39 Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. 40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».
Nie rozumiem tego…. – przyznał Piotr patrząc w górę.
I teraz wiesz czemu patrzysz w górę, gdy ci odpowiadałem, dlatego Jezus patrzył w górę.
……. – byłam tak totalnie wzruszona, że aż sobie popłakałam. Nie spodziewałam się tyle naraz i na pytania, które dręczyły mnie od 3 lat. Warto było czekać.
Nie jestem godzien nawet nosić Jezusowi sandałów….
…. Widzę Go jak się szeroko uśmiecha, prawie śmieje.
Oj, Piotruś. Zmieniasz się. Czyżbyś chował swoje pazurki ?
Dobrze, że Mnie w końcu zrozumiałeś.
Ludzie takie rzeczy wymyślają, że na przykład był w Indiach przez wiele lat i tam się uczył – kiwam głową zdegustowana.
Zobaczyłem jak przyszła wieka fala i wyniosła Jezusa na szczyt…
I ukazał się ludziom.
……. – słysząc fala, która unosi, szczęka mi opadła. Skojarzenie miałam natychmiastowe.
Może ta twoja fala znaczy to samo ? – pytam niepewnie.
Może też się „objawisz” ?
To niemożliwe, ja wiem lepiej, że nie.
Wróciłeś do siebie.
Gdzie ?
Bo wiesz lepiej.
……. – uśmiechnęłam się. Piotr znowu mówi jak Piotr, on zawsze wie lepiej.
Dopisane 09. 06. 2019 r.
Czyż nie najważniejsze są dwa pierwsze przykazania ?
Utarło się przekonanie, że osoby rozwiedzione są wykluczone z Kościoła, bo żyją w grzechu. Ale to przekonanie opiera się na nieścisłościach. Kilka z nich wyjaśniamy z dominikaninem, ojcem Mirosławem Ostrowskim, który na co dzień jest duszpasterzem osób w sytuacji rozwodu lub powtórnego związku.
Z Niebem nie wygrasz, robią jak chcą – mówię pełna podziwu.
Mieli cały rok do wyboru i akurat 11 października ?
A opłaca się z Nami wygrać ?
Po co walczyć ?
Lepiej płynąć z prądem.
Hmm… Zgadza się.
Dziękuję Ojcze, że mi pomagasz.
Widzisz to ?
Oczywiście.
…….
Myślę, że Bóg jest mną disappointed – mówi do mnie.
Myślisz, że Ojciec zna angielski ? – pyta po chwili.
……. – śmieję i kręcę głową z niedowierzaniem.
Homiel się złapał za głowę i też kręci głową.
Ojcze, zgadzam się na wszystko.
Dobrze, ale z tym angielskim to przesadziłeś.
To disapoointed znam na pamięć.
Zobacz, nie tylko jestem chirurgiem, ale i angielski znam.
……. – roześmialiśmy się.
Duszą cię problemy ?
Tak.
Duszą cię gacki.
Duszą cię wszędzie, na każdym kroku.
Pilnuj ludzi swoich, nie są w stanie się obronić.
Piotr wczoraj wrócił dopiero tuż przed 24.00. Patrząc na zegar zrozumiałam, że te wszystkie problemy, który spadły na niego hurtowo są od gacka.
Znowu nie zrobię egzorcyzmów.
Pomnij w swym słowie wszystko Panie.
?!
Idąc ul. Nowy Świat odwiedziliśmy nasz kościół, nogi same nas tam zaprowadziły. Nie było mszy, a sporo wycieczek. Siedliśmy w ławce. Modląc się Piotr schylił głowę nisko i się lekko zachwiał, myślałam, że może ze zmęczenia.
Ojciec mnie namaścił. Powiedział…
Namaszczam cię do walki z nimi...
… i zobaczyłem ogon gacka, który zakończony był trójkątem, jak mają płaszczki… Jest ich tam z 60 i jeden jakiś mały.
Jest ich całe mnóstwo.
…….
Ten krzyż jest mi niezbędny, Ojciec miał racje, że nazwał go… Jak go nazwał, jak to było ? – szepcze do mnie nie mogąc sobie przypomnieć.
Podpora ? – zaćmienie umysłu, też nie mogłam sobie przypomnieć.
Wracając zauważyliśmy remont jakiegoś domu.
Oni tego to i do lata nie skończą.
Do lata daleko.
Zgadza się.
W tym tkwi głębia.
Wiem – powiedziałam, bo to wyczułam. Czyli coś do lata może się wydarzyć.
Daleka droga przed nim.
Wieczorem.
Oglądamy film przyrodniczy „Dzika Polska”. Przepiękny, spokojny, człowiek już zapomina, że gdzieś może być spokój.
Mógłbym tam mieszkać, zrobiłbym dla Ojca kapliczkę.
Wolę twoją, którą masz w sobie.
Już Mi tyle nabudowali…
Tylko postaraj się, żeby była stale otwarta.
……. – uśmiecham się pod nosem. Niedawno o tym właśnie rozmawialiśmy, w zwykły dzień wiele kościołów niepotrzebnie jest zamkniętych.
Piotr poszedł się pomodlić egzorcyzmami. Gdy wrócił…
Najpierw poprosiłem Ojca…
Ojcze daj mi siłę do walki.
Dałem ci… Jak to się nazywa… ?
……. –zaczęłam się śmiać.
Pastorał i sam jest bronią.
……. – Piotr wzdycha ciężko.
Ojciec słyszy dosłownie wszystko… Makabra…
Ojcze, czy to coś pomoże dzisiaj co zrobiłem ?
Wiatr i podmuch już poszedł.
07. 10. 18 r. Warszawa.
Rozmawiamy idąc powolnym krokiem prawie pustą ulicą.
Dzisiaj nad ranem rozmawiałem z Ojcem. Mówiłem, że podczas egzorcyzmów wyrzucam złe duchy, upadłe anioły, a Ojciec powiedział…
Dodaj „złe moce”.
Ciekawe, myślałam, że złe duchy i złe moce to samo – przyznałam.
Wczoraj przy egzorcyzmach była Maryja, stała w rogu pokoju i słuchała modlitwy. A może mi pomagała ?
……. – zerknęłam na niego z zaciekawieniem, ale Piotr był głęboko zamyślony. Nie miałam wątpliwości, że jeśli widział Maryję, to widział.
Szliśmy do kościoła mijając grupę podpitych, młodych ludzi. Piotr spojrzał na nich ostrym wzrokiem…
Czy dużo ludzi robi egzorcyzmy ?
Piotr, oni w ogóle się nie modlą, a ty mówisz o zaawansowanej technologii ?
Pięćdziesiąt metrów dalej mijaliśmy cukiernię, Piotr się ożywił i już chciał kupować wielką bezę.
Chcesz mieć drugi dzwon ? – … czyli drugi zawał.
……. – pomyślałam, że to mimo wszystko niemożliwe, bo przecież plan Ojca musi się zrealizować.
Choć wizja musi się wypełnić do końca, to ważne jest, jak do tego dojdziemy.
Wieczorem.
Kiedy Piotr poszedł się na egzorcyzmy, ja dalej studiowałam ewangelię. Zwróciłam uwagę na ten fragment
Łk; 6; 34 Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. 35 Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. 36 Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.
Uśmiecham się szeroko, bo mieliśmy ostatnio ciekawą sytuację. Nasz pan od remontu rozlicza się z nami na podstawie rachunków. Sam najpierw finansuje wydatki, a potem mu je zwracamy. Kiedy wykonał pierwszy etap remontu Piotr podliczył poniesione koszty na podstawie rachunków i zwrócił mu 6200 zł zgodnie z rachunkami. Dzień później liczy jeszcze raz i okazało się, że zapłacił mu o 800 zł za mało, więc zadzwonił, umówił się i dodał mu jeszcze 800 zł. Pan od remontu był w szoku, bo nikt do tej pory tak się niż zachował. Zazwyczaj musiał o swoje domagać się w sądzie, a czynił to dosyć często. Mija kolejny dzień i Piotr znowu liczy te same rachunki i okazuje się, że za pierwszym razem zapłacił mu jednak prawidłowo i te 800 zł nadpłacił. Już chciał do niego dzwonić prosząc o zwrot, ale chwyciłam jego telefon w porę…
Jak to zrobisz wyjdziesz na kutwę, najpierw zwracasz, a potem zabierasz ? Daruj mu te 800 zł – powiedziałam to bardzo intuicyjnie. Czułam, że tak właśnie trzeba zrobić.
Prawie się pokłóciliśmy. Piotr poszmerał, poszmerał, ale w końcu przyznał mi rację.
Wczoraj doszło do podliczenia końcowego. Ostatni rachunek z robocizną wyniósł 20 tysięcy złotych.
Wie pan, nikt mi nie darował sam z siebie pieniędzy, nikt mi nie zwrócił sam z siebie, dlatego zrobię dla pana rabat na 4 tys. zł.
…… – teraz to Piotr siedział sztywny.
I ktoś chce mi wmówić, że Boga Ojca nie ma ? Jest w każdym aspekcie ludzkiego życia. Wystarczy nauczyć się Go dostrzegać.
Piotr zmęczony nie odzywa się. Siedzimy i gapimy się w nasze kawy. Dzwoni córka, zaczyna coś opowiadać, ale nam się nie chce odpowiadać.
Nikt mnie nie rozumie – narzeka w końcu.
Przepraszam, przepraszam. Wypłosz cię rozumie.
Roześmialiśmy się serdecznie i to nas budzi z letargu. Piotr się rozgadał, więc postanowiłam spróbować popytać.
Czy mogę zadać jedno pytanie ?
Kolejne ?
Jasne, kolejne ważne, może najważniejsze. Co to znaczy ?
MK 10; 45 / Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». Łk1;68 «Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i odkupił go.
Czy musiał ? Jeśli Niebo i tak ma kontrolę nad piekłem ? Dlaczego Jezus musiał „dać okup” jeśli Bóg i tak ma kontrolę na piekłem ?
Po co ludzie przechodzą gehennę na Ziemi, kiedy nad nią mam kontrolę ?
Po co to wszystko ?
Po co jest ta Ziemia ?
Po co męczyć tych ludzi ?
Po co ?
Świat to test.
Test z podpowiedziami.
A Chrystus to korepetycje, żeby cię ratować, żebyś egzamin zdała.
Bo jak raz oblejesz to jest koniec z tobą ?
Nie.
Wziął twoje grzechy i masz szansę powtórzyć tę klasę.
……. – nie powiem, mowę mi odjęło.
Ale czy potrzebna była taka… śmierć Jezusa ?
Czy kwestionujesz zasadność tego co robię nie widząc przyszłości ? Niczego ?
Widocznie jest taka potrzeba.
Jak człowiek może poświęcać się dla drugiego człowieka nie widząc Mojego poświęcenia ?
Rozumiejąc to, że mogę wszystko, a oddaję Siebie ?
Jak nie masz wzorca to skąd wiesz jak masz robić ?
Oczywiście nikt nie wymaga, abyś się ukrzyżowała, ale po to jest cierpienie.
Czy wreszcie twoja ciekawość została zaspokojona ?
……. – powinnam potwierdzić, ale powiedziałam..
W tej materii tak – … bo jeszcze kilka miałam w zanadrzu pytań.
Niestety muszę ci powiedzieć… – Ojciec zwraca się do Piotra…
Że to jest studnia bez dna.
Zobacz na karteczki, a każda to pytanie.
W Biblii kwestie, które mnie nurtowały pozaznaczałam kolorowymi karteczkami. Spojrzałam na to z boku i przyznałam w duchu, że faktycznie trochę ich jest.
Uwagi, które nasza autorka nie rozumie, które chce doformalnić.
Niektóre zdania musisz zostawić takie, jakie są.
Ale które… ? – pomyślałam od razu.
Przeczytałam odpowiedzi Ojca jeszcze raz i zachwycona byłam ich prostotą. Być może jedno z najważniejszych teologicznych dylematów, na którymi zastanawia się połowa naszego świata, została w tej chwili wyjaśniona. Wyjaśniona w bardzo logiczny sposób, wyjaśniona tak, aby każdy mógł zrozumieć. Pamiętam słowa o Biblii…
Kiedy wszystko wyjaśnisz, nie zostanie miejsca na myślenie.
A kiedy myśli, to zapamięta.
Dziękuję ci Ojcze – powiedziałam głośno, bo bardzo mi to pomogło zrozumieć wszystko.
Czasami mówię Ja, a czasami Ja – nagle Piotr do mnie.
……. – zbiło mnie to z tropu, bo jak mam to rozumieć teraz ?
A kim jest ten „drugi Ja” w takim razie ?
To nie jest na tą lekcję.
Hmm….
Ludzie nie rozumieją dlaczego i po co Jezus oddał życie – wracam do głównego tematu.
Nie rozumieją, czy nie chcą rozumieć ?
Pamiętaj o uchylonych drzwiach.
Łatwiej słoniowi przejść przez ucho igielne...
No właśnie… Mnóstwo ludzi idzie do Góry, a jednak ciągle słyszę, że te drzwi są ledwo uchylone. Mam takie wrażenie, że te wąskie drzwi prowadzą dokądś jeszcze, może wyżej, do innego miejsca…
Bo tak jest.
Nie rozumiem – wtrąca się Piotr.
Zobacz, moja mama to dobry człowiek, ale nie wierzy. Na pewno pójdzie do Góry, jak i Edziu. Ale na pewno przez te wąskie drzwi nie przejdzie, bo nie wierzy – tłumaczę mu prosto jak tylko się da.
Może będzie miała swój domek, swój ogródek…
… Jak to opisuje Sigmund w swojej książce… Ale to nie będzie trwać wiecznie – powiedziałam bezwiednie.
Oooo nie.
Dlatego odradzają się tutaj ciągle, aż uwierzą…
…… – jakie to w sumie wszystko stało się nagle jasne i proste.
Niebo w Niebie ? – Piotr na to.
Tak mi się wydaje.
Powiedz to 200, a nikt ci nie uwierzy.
Powiedz 1000, a może jeden zacznie myśleć.
Powiedz to 100 tysiącom, a może jeden uwierzy.
Wieczorem.
Jestem pod wrażeniem dzisiejszej rozmowy, a Piotr już chyba zapomniał. Jest zbyt zmęczony problemami firmy, aby zastanawiać się nad czymkolwiek więcej niż firmą.
Od dwóch dni nie robię egzorcyzmów. Nie mam siły.
Żołnierzu ! Nie przysłałem cię, byś leżał.
Dzień bez modlitwy to dzień stracony !
……. – Piotr się wyprostował.
Nooo, straciłem dwa dni, przyznaję. Słowa Ojca zabrzmiały jak dzwon – szepcze do mnie.
Teraz straciłeś znacznie więcej.
Posłałem cię po to, żebyś był.
Jesteś tu po to, po co jesteś.
Jak przywrócę twe imię, to dzwony się rozdzwonią.
Więc czyń po to, po co cię wysłałem.
Nie wedle Swego, lecz wedle Mego uznania.
Twoja powinność to Moje polecenie.
Mocne słowa niech wypalą twój tłuszcz z głowy.
Przywołuję imię twoje !
Żołnierzu, mundur zapnij.
Wykonaj swą służbę wedle Mej woli.
Zwróć uwagę, że wszyscy wokoło ciebie mają, lecz nie ty.
Oni są dla dóbr materialnych, lecz nie ty.
Ty jesteś dla Mojej chwały !
…….
Ale dostałem naganę – szepcze Piotr po dłuuuuugiej chwili.
To jest nagana z ostrzeżeniem.
Ale jeszcze do raportu cię nie wezwałem.
Siedzieliśmy cicho. Piotr naprawdę wygląda na wykończonego. Problemy narastają, kary się sypią, sypią się dostawy, 5 tirów cofniętych, bo źle zrobiono jakieś krzesła. To nawet nie błąd człowieka, a błąd maszyny, wszystko się wali, Piotr nie daje rady. Zapominamy, że jest po ciężkim zawale i ciężkiej operacji serca, tacy jak on na rencie są od dawna. Widzę, że zaczyna mu wszystko obojętnieć. Nawet już nie walczy.
Jestem zmęczony.
Po wojnie sobie siądziemy, powspominamy stare dzieje, napijemy się dobrego napoju…
Ale nie dzisiaj.
Dzisiaj chmury nad światem, nie widzisz tego Mały ?
Co chcesz to masz, więc zrób to co Ja chcę.
Siedzieliśmy tak z 5 minut w ciszy.
Co sądzisz o sądzie ?
Mam to w dupie ! – wyrwało mu się.
…….. – patrzę na niego z przerażeniem i czekam na jakiś grom z Nieba.
I słusznie.
To meta i start do nowego.
Z tym, że tamten by długodystansowy, a ten sprintem.
Czy w tym październiku będzie coś oprócz sądu ? – pytam.
Ich weiss nicht.
Akurat… – pomyślałam.
Ci, co czytają z kuli są bardzo niebezpieczni.
……..
Pokazał mi kulę z okiem Saurona z filmu „Władca pierścieni”…
Czyli gdybanie, jasnowidzenie, bawienie się w jasnowidzenie jest niebezpieczne. Nigdy nie wiadomo, kto wtedy przemawia…
Dopisane 05. 06. 2019 r.
Jak przywrócę twe imię, to dzwony się rozdzwonią.
To zdanie wówczas kompletnie było dla nas niezrozumiałe. Jednak miesiąc później sprawdziło się dosłownie. I muszę powiedzieć uczciwie, że trwoga zawitała do mojego serca, bo to znaczy, że apokalipsa się wypełni do końca.
I tyle dowiedziałam się na kawie. Piotr unika mnie jak tylko może, to znaczy unika moich pytań, więc daję mu spokój i czekam do wieczora.
Gdy jechałem do domu, Pan Bóg powiedział, że mam nie zmieniać auta.
Tak powiedział ?
Przypomniał mi rozmowę z pracownikiem. Powiedziałem, że będę musiał zmienić auto, a on na to…
Nie powinien pan zmieniać samochodu. Pana auto jest dobre.
Czyli Ojciec przemówił przez niego ? – upewniam się.
Jak wiesz, używam ludzi.
Tą wiadomość traktuj ode Mnie.
I w ten sposób dość nieoczekiwanie dostałam odpowiedź na jedno z pytań, które chciałam zadać.
Łk 1; 67 Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc.
Z własnego doświadczenia przekonałam się, żeNiebo napełnia Duchem dość często i jak widać nie od dziś. Używa ludzi do przekazania swoich informacji i robi to z jednej strony godną podziwu łatwością, a z drugiej z siłą budzącą wielką trwogę. Dlaczego ? Bo kiedy jesteśmy napełnieni Duchem… kompletnie tracimy nad sobą kontrolę. Stajemy się kompletnie bezwolni. Ja dopiero po spotkaniu z Ojcem w warsztacie samochodowym zrozumiałam do końca, co to znaczy jako człowiek mieć wolną wolę. Gdyby nie dana nam wolna wola, bylibyśmy jako te pacynki uzależnione od ręki trzymającej nas na sznurkach. Dar wolnej woli to największy dar, jaki otrzymał człowiek. Mówić, co się chce mówić. Robić, co się chce robić. Pacynki już tak nie mogą.
Poczułam teraz bardzo wyraźnie deszcz energii szeroki na pół metra, który spłynął na mnie z góry i doszedł do poziomu splotu słonecznego. To co powiedziałam, powiedziałam kompletnie bezwiednie, jakby ktoś posłużył się moimi ustami i przemówił. Nie miałam ochoty na żarty, była w tym tylko powaga.
- Nie widzisz, a wiesz. Nie słyszysz, a wiesz.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/14/wiem-ze-mi-nie-ufasz-ale-zaufaj-mi/
Piotr nadal się nie odzywa. Chyba się boi, że znowu zacznę go męczyć… i ma rację.
To, że się urodziłeś cały biały, ma jakieś znaczenie ?
Ciekawostka. Rodzicie Piotra to ciemni szatyni, cała rodzina z prawa i lewa to ciemnowłosi, ale Piotr po urodzeniu wyglądał gorzej niż albinos.
Niedługo będziesz chciała Nasze odciski palców ?
A masz ? – zaśmiałam się.
To przenośnia ludzka, żebyś zrozumiała.
……. – oczywiście, że zrozumiałam.
04. 10. 18 r. Warszawa.
Jesteśmy na kawie, a Piotr wyłącznie o problemach w firmie. Nie wiem kiedy się wtrącić, aby popytać. Więc pytam inaczej …
Miałeś coś dzisiaj w kościele ?
Hmm… Gdy ksiądz zaczął odmawiać „Ojcze nasz”, gołąb się pojawił w kościele i usiadł na głowie Ojca (p.s. figura), pod samym sufitem, nikt tego nie zauważył. Dał znak, że jest. Jak ksiądz skończył modlitwę, to odleciał. Pełna magia, super !
A potem usłyszałem formułkę; „Z prochu powstałeś, w proch się obrócisz”… Nie wiem dlaczego … I zaraz się odezwał Ojciec …
Ze Mnie jesteś i do Mnie wrócisz … Tak ? – Piotr się zawahał, czy czegoś nie przekręcił.
Dobrze powiedziałeś.
…….. – wiedząc, że Ojca teraz słyszy …
Czy dotyczy to każdego człowieka ?
Nie.
Czy dużo jest takich ? – Piotr się zaciekawił.
Jesteś jedyny.
……. – oboje zaniemówiliśmy na chwilę.
To pycha – Piotr się zarzeka.
Ale masz szczęście … ! – ja na to.
Macie szczęście.
Kto ma pieczęć ?
Ty ! Nieszczęśliwa !
Więc nie mów, że on ma szczęście.
Pieczęć to przynależność i odpowiedzialność.
Ty to masz nieszczęście …
……. – głupio mi się zrobiło.
Co mam zrobić, kiedy Piotr nie chce odpowiadać ? – pytam niepewnie.
Czekać.
Pokazał mi teraz robota, którego się nakręca, a on klepie i klepie …
A nie o to chodzi.
Gdybyś dostała wszystką wiedzę, totalnie byś się pogubiła.
To mogę zadać jedno pytanie ?
Chcesz powiedzieć kolejne ?
No tak …
Ojcze, Łukasz dużo pisze o Maryi, podnosi jej wagę, ważność, a przecież nawet jej nie znał. A Marek, Mateusz ledwo o niej wspominają.
Akuratnie on dostał widzenie na ten temat i ją podniósł, jak wielu podnosi się niedocenionych.
…. Jeśli Łukasz tyle pisze o Maryi w Ewangelii, a ewangelie są przecież w protestantyzmie obecne, to dlaczego protestanci tak bagatelizują rolę Maryi ?
Łk 1;48 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
Jak możesz sięgać do tego, co stworzył ten hultaj ?
Jakbyś chciała wiedzieć dlaczego diabeł robi to, czy tamto.
Chce zniszczyć człowieka.
… i Piotr zaczął tak szybko mówić, jak napełniony Duchem, że nie byłam w stanie tego notować. Siedziałam i słuchałam uważnie. Wnioski ? Jak można sięgać do tego, co zostało spreparowane przez diabła, żeby skłócić, podzielić i zniszczyć… To tak w skrócie. I w tym momencie pomyślałam, że książkę, którą chce Ojciec „wydać” zlinczują głównie protestanci.
Ojcze, jest jedna nieścisłość u Marka, czy ostatni rozdział pisał ktoś inny ?
Na dzisiaj wystarczy.
Dopisane 03. 06. 2019 r.
Na dzisiaj wystarczy.
Dłuższe zakończenie Ewangelii Marka – 12-wierszowe zakończenie Ewangelii Marka(Mk 16, 9-20), którego pochodzenie od autora Ewangelii podważa część współczesnych badaczy. Zakończenia nie zawierają dwa najważniejsze kodeksybiblijne z IV wieku: Synajskii Watykański. Spośród innych greckich rękopisów zakończenia nie zawierają jedynie kodeksy minuskułowe oznaczone symbolami: 20, 22, 304. Dłuższego zakończenia nie mają co najmniej cztery rękopisy syryjskie, znaczna część rękopisów koptyjskich i ormiańskich, nie uwzględniają go Kanony Euzebiusza. Z ojców Kościoła dłuższego zakończenia nie znają: Klemens Aleksandryjski, Orygenes, Euzebiusz[1], Hieronim[2]. Jednak Kodeks Watykański, ze względu na pozostawioną lukę (półtorej kolumny), świadczy iż skryba miał świadomość, iż inne rękopisy zawierają tu tekst.
Mija kilką miesięcy i pytam dzisiaj.
Ojcze, czy ewangelię zakończył Marek, czy ktoś inny ?
