Siedzimy rano w ciszy, jeszcze w piżamach, ledwo obudzeni.
Pamiętaj, każda żona poświęcona przez Boga i każdy mąż to jest związek nierozerwalny.
Gacek chce inaczej.
…….. – zdziwiłam się, że takie zdanie tak nagle, teraz …
Każda chwila na dobre zdanie jest dobra.
…….. – znowu się zdziwiłam, że Ojciec jednak słyszy moje myśli. To takie … dziwne.
Chwyciłam za zeszyt, który trzymam zawsze blisko, za chwilę już nie pamiętałabym kolejności słów.
Co to się działo wczoraj z tobą ? – pytam trzymając długopis w pogotowiu.
Wieczorem Piotr w pewnej chwili zaczął się dziwnie zachowywać. Najpierw zapatrzył się na ścianę, potem do niej podszedł, wyciągnął głowę do przodu jakby ścianę chciał powąchać, a po chwili uśmiechnięty się wycofał.
Wczoraj ściana zniknęła, a pokazała się woda. Spadała jak wodospad, ale ta woda miała krople w kształcie średników. Miała złoty kolor. Cała ściana była wodospadem. Wiedziałem, że niedaleko jest tron.
Włóż głowę... słyszę, więc włożyłem.
Po co mi to ?
Czyści ciało twoje.
Ten, który przyjdzie jest nieskazitelnie czysty.
……… – rozdziawiłam buzię, bo widok musiał być to piękny.
Jak włożyłeś, to czułeś wodę ?
Nie wodę, poczułem dziwną energię. I dlatego szybko poszedłem na egzorcyzmy. Poczułem dziwną ciągotę do modlitwy. Miałem power…
… Dzisiaj też ten deszcz był, ale mniejszy, nie na całą ścianę. Usłyszałem, że dostosował się do mnie.
Czyści ciało przed przyjściem nowego gospodarza.
…….
Ty !Jak przyjdzie ten nowy, to będziesz się dla niego stroić ? – Piotr żartem.
Myślisz, że poleci na moje wdzięki ? – kpię sobie, ale zaraz oboje zapadamy w zadumę.
… Na nic wdzięki wszystkich ludzi, na nic wdzięki kobiet, on jest ponadto.
Czy ten „nowy” będzie w takiej formie po raz pierwszy ?
Niewątpliwie.
Hmm…
Jak się zgłosiłem, że pójdę to Ojciec był mega zdziwiony i jakby zniesmaczony. Powiedział Tyyyyy ???!!! Takim tonem, że… – westchnął.
Wiesz jakie ma Ojciec o mnie zdanie ?
No jakie ?
Takie… pogardy.
Wszystko kupujesz co ci powiedzą ?
I to jest ta przewaga Moja nad tobą.
…….. – roześmiałam się, mnóstwo ludzi mówi źle o Bogu, ale czy On się tym przejmuje ?
Jestem nikim.
Jeśli jesteś nikim, to kim Ja jestem ?
Skoro w tobie jestem…
Ten, który stworzył wszystko ?
……. – Piotr się wzruszył.
Racja, przepraszam. To co będzie dalej ?
Widziałeś dzwony w Niebie ?
Widziałeś ludzi wiwatujących ?
Widziałeś karocę, konie ?
Więc na co czekać ?
Widziałeś co się stało i teraz zacznie się to urzeczywistniać co wywołałeś.
……. – a wywołał „swoje imię” podczas pogrzebu Edzia.
Twój tato musiał odejść.
Dlaczego ?
Inaczej twoje słowa nie miałyby mocy.
Trudno to zrozumieć, choć rzeczywiście wydaje się, że słowa wypowiadane nad prochami zmarłego mają jakieś swoje wzmocnione znaczenie. W takiej chwili nie ma miejsca na żarty, na bylejakość.
Czy podobał ci się wczorajszy wodospad ?
Chciałbyś więcej ?
Nooo…..
Tak za darmo ?
Roześmiałam się soczyście. Ulubione chyba zdanie Ojca. Tak za darmo, czyli Ojciec czeka na dalsze egzorcyzmy.
Wieczorem.
A chyba się przydadzą. Oglądam na żywo wystąpienie Biedronia i płakać mi się chce.
Od trzech dni Piotr słyszy w głowie piosenkę „Czerwone korale” Brathanków. Zajrzałam w tekst, by sprawdzić sens ewentualnego przesłania, ale była to tylko kupa niezrozumiałych słów nie mających żadnego nawiązania do naszej sytuacji, więc mówię do Piotra zdecydowanie…
Zostaw to.
Po powrocie z biura Piotr opowiada …
Rano w kościele miałem widzenie. Zobaczyłem gacka, obrzydliwego, trzymał w zębach czerwone korale. Gdy zorientował się, że zgadłem, że to on mi podsuwa piosenkę, to się wycofał z głupim uśmieszkiem.
Jak wyglądał ? – wykorzystuję sytuacje, aby mi opisał.
Czarny, paskudny, zarośnięty, obrzydliwy, taki brudny, podobny do czarnego, starego kloszarda, człowiekowaty, miał długie pazury i wypryski na głowie. Zrobił taką minę cwaniaka, którego się przyłapuje na gorącym uczynku, skulił się i wycofał do tyłu.
Idealny przykład, że zawsze trzeba być czujnym.
Wieczorem.
Krysia jest chora, grypa z 38-39 gorączką. Piotr bardzo się denerwuje, bo jest daleko i nic nie może zrobić. Wisi na telefonach od godziny organizując jej opiekę. W przerwie postanowił jednak zrobić egzorcyzmy. Podczas modlitwy znowu dzwoni Krysia. Zawahał się …
Ty Jezusie jesteś ważniejszy, nią zajmę się później…, powiedziałem.
I wtedy dostałem wizję, jak biorę swoje łoże i idę za Jezusem … – Piotr się popłakał.
To jest z ewangelii, kiedy ten młodzieniec nie był gotowy i nie poszedł. Ja wybrałem Jego, a nie mamę.
M 8;21 Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca!». 22 Lecz Jezus mu odpowiedział: «Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!»M 10; 35 Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; 36 i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy .37Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien.
Jesteś gotów ... powiedział. Był zadowolony. Gdy skończyłem modlitwę, zająłem się uzdrawianiem mamy. Ojciec powiedział mi …
Dałem ci już wcześniej wielką władzę i możesz sam ją uzdrowić.
Pierwszy raz mi się zdarzyło, że otworzyłem ją jak książkę, w palcach wytworzyłem kamień życia i wsadziłem do środka. Maryja trzymała na moim ramieniu swoją dłoń.
30. 01. 19 r. Warszawa.
Piotr wczoraj był tak zmęczony, że dzisiaj zaspał i do kościoła nie poszedł. Poszliśmy więc prosto na kawę.
Co się stanie, że ze mną nie będzie kontaktu !? – pyta nagle.
- Niedawno miałem wizję, że byliśmy na szczycie wieżowca, na ostatnim piętrze. Ty miałaś wielki gabinet, a ja siedziałem jakby w zamkniętej celi, małym pokoiku. Tylko ty miałaś do mnie dostęp. Robiłaś selekcje kogo wpuścić, a kogo nie…
- Co będzie jak się wieść rozejdzie o tym ?
- A Oni myślą, że pieniędzmi dotrą do niego. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/08/26/juz-nic-go-nie-powstrzyma/
A skąd mam wiedzieć ! Do zakonu raczej nie pójdziesz, bo mam być z tobą według wizji. Poświęcona kapturowi, pamiętasz ?
…….. – Piotr kiwa głową, bo oczywiście pamięta. Trudno coś takiego zapomnieć.
Wkrótce się skończy twoje życie.
……. – aż mnie cofnęło.
Przejdziesz na drugą stronę zobaczyć światło, które wejdzie w ciebie.
Wrócisz na krótko i zrobisz, co masz zrobić i wrócisz na zawsze.
……. – słysząc światło mam skojarzenie ze śmiercią kliniczną i słynnym światłem w tunelu.
To będzie wiązało się ze śmiercią ?
Nikt nie mówi o śmierci, są inne sposoby.
Między w pół do szóstej, a szóstą byłeś u Mnie w pokoju, rozmawialiśmy …
……. – rozdziawiłam buzię ze zdumienia. Ojciec przypomniał wizytę Piotra w Niebie nad ranem, gdy ślub brał.
Piotr obudził mnie nad ranem. Wszedł wolnym krokiem do pokoju, siadł ociężale na skrawku łóżka i spojrzał mi głęboko w oczy. Miał coś takiego wypisanego na twarzy, że mnie lekko zmroziło. Zawał… myślę sobie. Wyglądał na mocno wyczerpanego.
- Rozmawiałem z Ojcem z godzinę, wziął mnie do Nieba – powiedział spokojnie i może ten jego specyficzny spokój spowodował, że otrzeźwiałam w sekundę. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/25/kocham-ten-swiat-kocham-tych-ludzi/
Będę Ojcze pić jeszcze kawę z żonką ?
Nie wiem, czy ją poznasz, a w zasadzie rozpoznasz.
Co tak poważnie ? – Piotrowi zachciało się zażartować.
Bo może żarty się skończyły.
… Nie zdajesz sobie chyba sprawy, słowa Ojca do tej pory się sprawdziły, a to znaczy, że wszystko się sprawdzi – … ciarki mnie przeszły.
Ciekawe… Podziwiam ludzi wierzących w pisane słowo w Biblii. Mnie dopiero rozmowy z Ojcem, nasze doświadczenia, nasze sprawdzające się wizje przekonały, że Ojciec nie rzuca słów na wiatr. Problemem jedynie pozostaje nieznajomość konkretnego czasu realizacji. Teraz miałam cichą nadzieję, że może jakoś się z tego wywiniemy.
A gdzie chcesz uciekać ?
Nie chcesz tego przeżyć ?
To wielki przywilej. Jest ci to dane.
Dziękuj, żebyś nie miała jałowego życia.
Jak Edward. W pracy bardzo dobry, w osobistym życiu przegrał. Dlatego czeka na swoją żonę.
Wow… Słowa Ojca zabrzmiały tak, jakby czekanie przy żyjącym było jakąś formą kary. Czeka, bo tak wybrał, a mógł iść dalej.
Zegarek sobie kupię – a Piotr jak gdyby nigdy nic.
Po co ? Twój czas będzie płynąć inaczej.
Zdajesz sobie sprawę, że ten „kaptur” to prawda ?
……. – Piotr wzruszył ramionami, jakby go to mało obchodziło.
Zdajesz sobie sprawę, że w tym roku możemy mieć ostatnie kawy ? – uzmysławiam mu bardziej praktycznie.
I tak będzie.
…….. – i dopiero teraz Piotr zrobił wieeelkie oczy.
Dopisane 11. 10. 2019 r.
Ponieważ cały screen maila byłby tutaj nieczytelny, poniżej skopiowana treść.
Napisała Pani ostatnio na blogu:
„Pisałam wielokrotnie, że wizje są ważne i jest to forma komunikacji Nieba z człowiekiem.”
Tego samego dnia, zanim jeszcze przeczytałam, co Pani napisała, wstałam rano z myślą, że dziś śniła mi się woda, dużo wody, a to zawsze u mnie oznacza duże zmiany. Błękitne, spokojne morze np śniło mi się za każdym razem przed narodzinami moich dzieci, jak już byłam w ciąży. Ale tymczasem nie spodziewam się żadnych dużych zmian.. więc pomyślałam sobie, czy to nie chodzi o te zmiany, które czekają Pani męża, a potem Polski, więc i mnie i mojej rodziny.
Śniło mi się, że mój mąż zabrał mnie na wycieczkę do Grecji. Siedzieliśmy na tarasie w restauracji z widokiem na morze. To było jakby na górze, a w dole było morze. Zachwycałam się pięknem tego morza. Było takie piękne jak kiedyś ( ok 18 lat temu) , gdy widziałam Lazurowe Wybrzeże w Monako, tak w tym śnie je porównywałam, że jest rzeczywiście lazurowe. Podeszłam bliżej balustrady, żeby być bliżej morza i podziwiać je ale przestraszyłam się, że spadnę, więc się cofnęłam. Morze poniżej było głębokie, ale spokojne.
Spojrzałam dalej i zobaczyłam z prawej strony most, który był zawieszony przez to morze na drugi brzeg. Drugi brzeg, to była ogromna skalista góra i w tej górze była jaskinia, do której ten most prowadził. Ten most widziałam z daleka i było na nim mnóstwo ludzi, którzy szli do tej jaskini.
Potem dostałam zbliżenie na ten most. Okazało się, że to był taki stary most ze sznurów i desek, jak to filmach często pokazują nad przepaściami, gdzie co druga deska wypada. I nie widziałam już tego tłumu ludzi, co z daleka ale niewielką ilość dzieci w wieku przedszkolnym. I bałam się o te dzieci, że wpadną do wody i się potopią ale ktoś im pomagał, jakieś przedszkolanki wyciągały do nich ręce, zachęcały do przejścia i trochę pospieszaly. Nikt nie wpadł do wody.
Potem jak jadłam śniadanie przyszło mi do głowy pewne skojarzenie ( nie myślę, że związane ze snem ) i napisałam o tym do mojej wierzącej przyjaciółki:
„Pomyśl sobie, że jesteś żydówką i żyjesz w ok 30 r.n.e. w Jerozolimie. Wierzysz w Boga Jahwe, coś słyszałaś o proroctwach na temat Mesjasza ale nie bardzo rozumiesz, o co w tym chodzi. I słyszysz, że jakiś Jezus z Nazaretu, zwykły człowiek z jakiejś biednej podrzędnej rodziny, czyni cuda, uzdrawia, prorokuje i ..nazywa się Bogiem, Synem twojego jedynego Boga Jahwe.. Czy przekonują cię Jego cuda? A potem idziesz z tłumem swych braci w wierze, zobaczyć jak zabijają Tego bluźniercę, mimo iż wcześniej uzdrowił kogoś z twoich znajomych. A potem idzie plotka, że On zmartwychwstał..Czy ty w to uwierzysz? Uwierzysz, że Bóg zstąpił z nieba w ciało zwykłego człowieka?
A czy dziś uwierzyłabyś, że w ciało zwykłego człowieka zstąpił anioł albo prorok Eliasz? I że będzie czynił cuda i prorokował, i że spełni się to co zapisane w Piśmie, jak spełniło się i wtedy..”
Ona odpisała, że pierwsza reakcja to, że nie uwierzyłaby.
Potem wracam z pracy, czytam Pani bloga i .. utwierdzam się w przekonaniu, że ten sen to jakiś przekaz..
Przejdą ludzie o sercach dzieci, niewielu..
„Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18, 3).
Z Pani blogiem jest trochę podobnie tzn. Pani pisze o jednym swoim kawałku, a ludzie odnajdują tam swoje kawałki i jednocześnie wszystkie kawałki razem się nie wykluczają i stanowią całość zarówno pojedynczo jak i razem, we wspólnocie jest zachowana jednocześnie odrębność i indywidualność każdego z nas.
Tylko Bóg tak potrafi, chwała i cześć Mu za to :)))
Piękna wizja i trafna jej analiza. Przypomnę wizję z wiszącym mostem w roli głównej, którą miał kiedyś też Piotr;
- Mimo, że masz tak wielkie możliwości skupiaj się na modlitwie, zwykłej pomocy innym ludziom. - Czcij Ojca za to, że dał Syna swego, bo drogę zgubisz, nie pozwól się zwodzić.
- Sam widziałeś most, wszyscy spadli, ty się spiąłeś.Piotr niedawno miał sen, w którym przechodzi most nad przepaścią. Za nim szło wielu ludzi, ale tylko jemu udało się przejść na drugą stronę. Identyczny sen miałam mniej więcej 10 lat temu. Szłam przez most utworzony z lin, taki typowy często spotykany w górskich regionach na całym świecie. Ledwo doszłam na drugą stronę, gdyż tak wszystko się trzęsło i chwiało, a jednak mi się udało. Kiedy postawiłam nogę na przeciwległym brzegu most z ludźmi się zerwał i opadł w przepaść. Nie rozumiałam tego wcześniej, a dzisiaj dostałam wskazówkę. Nie pozwól się zwodzić...
- Módl się do Stwórcy o pokój, módl się za Syna, zszedł On do piekła, zabrał dzieci Adama i Ewy, by od tej pory każdy miał szansę. - Droga do Ojca jest trudna, ale prosta. Modlitwa, czynienie dobra.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/28/milosc-jest-wazna-ale-najwazniejsza-jest-rownowaga/
…ten sen to jakiś przekaz… Rzeczywiście tak jest.Kilka dni temu otrzymałam maila od czytelniczki, która napisała, że naszły ją wątpliwości. Ja osobiście nie jestem w stanie wszystkich przekonywać, tłumaczyć i dlatego pozostawiłam ten problem już Ojcu. Powiedział mi wtedy…
Wczoraj Beata powiedziała, że rozpoznała pewną prawidłowość. Kiedy ona się modli krzyżem, to moje egzorcyzmy są mocniejsze.
A skąd ona wie, kiedy są mocne ? – przyszło mi do głowy.
Od razu wie. Czuje to po sobie. Ojciec pokazał jej wizję, dwa konie jadą i ciągną wóz z ludźmi. Dwa konie połączone dyszlem. Po to są te pieczęcie. Ojciec dał nam siebie do wspólnej pracy.
Hmm… To ma sens … – pomyślałam.
No wreszcie odetchnąłem.
Hmm…. Ale pieczęcie wiecznie trwać nie będą.
Ta misja się niedługo skończy.
…….. – zamyśliłam się.
Ojciec mówi do ciebie…
Mam dla ciebie dobrą i złą wiadomość.
Zacznę od dobrej…
…….. – ucieszyłam się na samą myśl o jakiejś wiadomości.
On przejmie cię i będziesz nim– Ojciec zwrócił się do Piotra.
A zła … ?
On przejmie cię i będziesz nim.
……. – nie połapałam się w pierwszej chwili. Pomyślałam, że Ojciec musiał się pomylić, ponieważ powtórzył to samo zdanie, a ponieważ Bóg nigdy się nie myli …
… Rozumiem … – powiedziałam po chwili.
Ta przemiana ma dwie strony medalu. Z jednej strony to niezwykłe wyróżnienie być świadkiem tej przemiany i świadkiem dalszych wydarzeń, a z drugiej strony Piotr, jakiego znam, odejdzie w niepamięć. Nastanie okres;poświęcona kapturowi.
Czy taka sytuacja zdarzyła się już kiedyś ?
Nie.
Ale z kurzami to przesadzasz.
… ??? ….. – zgłupiałam. Jakimi kurzami ?
Ja rozumiem pracować dla Mnie, ale dbajcie o swoje zdrowie.
Kurze ! – roześmiałam się.
Wczoraj Piotr odkrył, że parapety są zakurzone. Przyznaję się „bez bicia”, iż domową robotę ostatnio lekceważę, ponieważ pisanie zajmuje mi większość dnia. Ale żeby w takiej chwili o tym mówić ? Śmiałam się sama do siebie, Ojciec rzeczywiście wszystko widzi …
Coś się stanie ze mną, a mam ponoć jechać do Jerozolimy.
Teraz to mnie wcale nie dziwi – zamyśliłam się.
Izrael, naród wybrany.
Jak to będzie ? Jak to się stanie ?
Jak zauważyłaś, to pociąg osobowy, nie expres.
Tętno obniżamy Małemu, żeby się nie ekscytował.
Wszystko powoli. Na spokojnie.
Na początku miał tętno 400, teraz ma 100, a ma być 50.
Kiedyś Piotr miał wizję, której nie zapisałam, ponieważ jej nie rozumiałam. Zobaczył urządzenie badające ciśnienie i wskaźnik na 400, który powoli się obniżał.
Oczywiście aż 400 to tylko metafora tego, iż wcześniej nie był w żaden sposób przygotowany na to co nadchodzi. Ani zdrowotnie, ani mentalnie.
Ma reagować bardzo spokojnie, co będzie się działo, jakby miał być ponadto.
Chciałabyś zwiedzić Jerozolimę ?
No tak.
To zwiedzisz.
Będziemy mieli przewodnika ?
Przewodników. Będą was wozić, weź zapas chusteczek.
I tak skończy się twoja historia na planecie Ziemia.
… ???!!! …
Wieczorem.
Piotr przyszedł po pracy nie zmęczony, a podekscytowany. Widać było po nim, że nie mógł się doczekać, kiedy mi opowie…
Niesamowita rzecz się stała, nawet nie wiesz, co usłyszałem.
Nooo ? – nastawiam uszy.
Była u mnie babka z banku, dyrektor oddziału. Znam ją od dwóch lat, mówi…
Właściwie to nie wiem dlaczego sekretarka umówiła mnie z panem. Nie miała tego robić, więc nie wiem.
Tak ? A ja powiem pani coś więcej, ja się z nikim nie umawiam i nie wiem, po co się na to spotkanie zgodziłem.
Zaczęła się przyglądać twojemu obrazowi, który wisi za mną.
Ma pan Jezusa …
Zna pani ten obraz ?
Taaaak. Interesuje się tymi sprawami.
Tak ? … Zaciekawiło mnie to.
A wierzy pani w Boga ?
Wierzę.
A dlaczego ?
Bo Go widziałam.
Widziała Pani ?! Kompletnie mnie zaskoczyła.
Tak, ale nie wolno mi o tym mówić.
… Pomilczała chwilę.
Ale powiem panu coś. Jako dziecko widziałam białą postać w długiej szacie, wysoką, powiedziała, że jest Ojcem. Rozmawiam ze swoim aniołem, wierzę w anioły. Najbardziej lubię takiego anioła, który się nazywa Metatron.
Nie – moż – li – we ! – powiedziałam wolno.
Kobieta dokładnie wymieniła „przywrócone imię” Piotra, a to imię zna naprawdę niewielu.
Prosiłam Boga, że moim marzeniem jest kiedyś go zobaczyć.
……… – patrzyłam na Piotra oniemiała.
Mówię do niej … A wie pani, że Ojciec lubi spełniać marzenia wybranych osób ? Lubi płatać takie figle. Może go pani już poznała, albo pozna … Ponoć jest gdzieś na ziemi …
Tak, w Europie.
… ???!!!! … Jak ona mi to powiedziała, to zbaraniałem, skąd ona może to wiedzieć ?
……… – nie wierzyłam własnym uszom.
Wyobrażasz to sobie ? Niespodziewany jest Ojciec, nie ma co … – Piotr się dziwi.
A to nie koniec.
P. s. Mogłabym podać jej nazwisko, ale nie czas, ani miejsce na takie wynurzenia. Jeśli się zgodzi, ujawnię je w książce.
Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/
Miałem sen, że lewitowałem. Byłem nad morzem i chciałem sprawdzić jak zbudowane jest molo. Poszedłem sobie po wodzie, bo pomyślałem, że będzie bliżej. Zobaczyłem i pomyślałem, że wrócę szybciej przemieszczając się w powietrzu. Zorientowałem się, że ludzie nakręcili mnie telefonem, a wtedy się przestraszyłem.
Hmm…. – ale to tylko na szczęście wizja.
Prawdziwe przygody przed wami.
Ojcze, a możesz chociaż jedną powiedzieć ?
Od czego się obiad zaczyna ? Od przystawki, dzisiaj to przystawka.
A możesz powiedzieć co na obiad ?
Którą część obiadu chcesz ? Zupę, czy drugie danie ?
Deser ! – … bo deser to jak kropka nad „i”. Jest po zupie i drugim daniu.
Jesteś za cwana.
No to zupa.
Już za późno. Za bardzo byłaś cwana, więc straciłaś wszystko.
…… – ramiona mi opadły. Kolejna nauka, albo raczej nauczka.
Ciekawe co Ojciec przygotował…
Mały, to jest nie tylko nieuchronne, ale i nieodwracalne.
Boję się.
Ja bym się cieszył.
Ojciec powiedział wczoraj, że to będzie szok.
Potwierdzam.
Ale to będzie szok dla ludzi, co czytają, czy tak w ogóle ?
To będą wydarzenia.
Jakie to będą wydarzenia ?
Mówią, że punktualność jest domeną królów, a to cierpliwość.
A ty byłaś królową, więc ciebie to dotyczy podwójnie.
… ???!!! … – … już nie chciałam pytać.
Piotr poszedł „na egzorcyzmy”. Przerywa w połowie…
Zapisz … Usiadł koło mnie Jezus.
… ?!… Ale tak… normalnie ? – pytam, bo w głosie Piotra nie ma żadnych emocji. Mówi tak, jakby siedzenie z Jezusem było najnormalniejszą rzeczą na świecie.
Był jakby przezroczysty, ale miał białą szatę do kostek, usiadł na łóżku w miejscu, gdzie trzymam krzyż. Pyta …
Wierzysz we Mnie ?
Tak.
To wiesz, że siedzę koło ciebie ?
Tak.
Wiesz, co zrobiłem dla ludzi ?
Wiem.
Teraz ty zrobisz dla ludzi, ale inaczej.
… ???!!! …
18. 12. 18 r. Warszawa.
Przypominam wczorajszą rozmowę Piotrowi.
No makabra, nie mam pojęcia, co to będzie … – ma minę cierpiętnika. Ale jego mina nagle się zmienia i przypatruje mi się baaaaardzo uważnie i obco. Po chwili potrząsa głową, jakby się wzdrygnął …
Nic nie czułaś ?
…….. – nie wiedziałam, co mam odpowiedzieć.
Ktoś był we mnie przed chwilą, ten drugi patrzył na ciebie teraz.
Jeśli to on patrzył, to nie było w nim miłości – stwierdziłam. Patrzył na mnie bez emocji, a znam to uczucie, bo kiedyś to ja tak na niego patrzyłam.
Kończąc swoje myśli poczułam dziwną rzecz. Kątem oka zauważyłam przezroczystą powłokę, która powoli się na mnie zsuwała, aż w końcu znalazłam się w jej całkowitym wnętrzu. Obserwowałam Piotra jak na kogoś zupełnie obcego będąc za tą przezroczystą przesłoną, jak w kloszu. Zadziwiające odczucie… Poczułam się tak, jak musi się czuć Homiel, kiedy nas obserwuje…Co czułam wtedy?… Czułam się jak odpowiedzialny naukowiec w laboratorium. Oglądałam Piotra jak eksponat za szybą w muzeum. Czy to była już obojętność, czy raczej po prostu brak emocji wynikający z tego, że ja wszystko o tym eksponacie już wiem? Jego przeszłość i jego przyszłość, jego słabe i mocne strony, jego myśli, uczucia, marzenia… wszystko.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/06/07/wielu-puka-i-stuka-wierz-mi-niewielu-sie-dostaje-kto-puka-i-stuka/
Jeśli on mnie przejmie w całości, to się kompletnie zmienię.
Ale chodzi o święta Bożego Narodzenia, czy Wielkanoc ? To też święta – próbuję doprecyzować.
Techniczna do końca i żyjąca w nadziei – … to prawda. Miałam nadzieję, bo Wielkanoc to jeszcze przyszły rok.
Przygotowałaś się na to, co będzie, nie martw się.
Zanim przyjdzie to, co przyjdzie, przygotowałem ci życie w puchu, dla ciebie i dla rodziny.
Ale to nie to samo. … – pomyślałam.
Te nasze kawy też się skończą ….
Jesteś zwierciadłem prawdy.
.. Tak się zastanawiam … Jeśli twoje zejście tutaj jest opisane w Biblii ( A któż pójdzie…), to może i twój „ślub’ jest opisany w Biblii ?
Połączenie ? Poszukaj.
Wieczorem.
Pieczęcie uwierają Piotra coraz bardziej. Kiedy Beatę boli głowa, Piotra też boli głowa. Kiedy ona ma gacka w nocy, to i on ma go w nocy. Chodzi więc wkurzony i tylko kombinuje jak by z tego układu się uwolnić. Po egzorcyzmach doszło do niezwykle ciekawej rozmowy. Zapisałam ją słowo w słowo, bo coś takiego nie zdarza się często.
Nie chcesz kochać Beaty ?
Ty ją kochaj, to twoja dziewczyna !
……. – zmroziło mnie. Taki ton i taka bezczelność … ?
Bądź dla niej miły. Masz trzeźwość ponad miarę.
A jeśli Ola jest Moja dziewczyna ?
Nie, no co Ty !
Jeśli ona jest Moja, to Beata jest twoja, no to jak ? Zamieniamy się ?
……. – Piotr zbladł i spojrzał na mnie nie wiedząc co powiedzieć.
Ale mam przecież ślub z Olą ?
Ja połączyłem i Ja mogę rozłączyć.
Zabieram ci Olę, a teraz ty dostaniesz Beatę.
…….. – Piotr zbaraniał.
Dalej ci wesoło ?
Miarkuj swoje słowa !
Jak ci powiem, że masz mieć dwie dziewczyny albo trzy, to będziesz miał.
Już ci nie do żartów ?
To co ? Zamianę robimy ?
Nieeee, proponuję nie.
Proponujesz nie ?
A dlaczego nie ?
Daj Mi argument, że nie ?
Mam ślub i dzieci.
Dla Mnie to nie jest argument.
Co łączy cię duchowego z Olą ?
Wszystko.
Ty nie jesteś już sobą.
Mówisz, że z przyzwyczajenia tak ma być ?
Więc oczekuj zdarzeń.
Ta rozmowa idzie w złym kierunku – Piotr próbuje się wycofać.
Tak myślisz ?
To nie po chrześcijańsku.
Będziesz Mnie uczył ?
Dobrze, to będę grzeczny.
Już za późno.
Za późno ? Mam przecież pieczęcie.
To za mało. Przywiążę cię całego.
Co ? Ty myślałeś, że jesteś jedynym najważniejszym ?
Noooo … Czy ja dobrze słyszę ? – pyta mnie nagle całkowicie zdezorientowany.
Jesteś wybrany, a więc słyszysz i widzisz.
Wyłam ze śmiechu. Bardzo skutecznie przywołał Ojciec go do porządku. Przypominało mi to zmaganie Jakuba z aniołem.
Kiedy się słyszy takie skowa… Niedługo wszystko się zacznie po co zostaliście powołani…co tu dużo mówić, jesteśmy lekko przestraszeni. Najgorsze, że nie wiemy czego mamy się spodziewać.
Wczoraj byłem tak zmęczony psychicznie wszystkim, że położyłem się w ubraniu. Nie miałem siły jeszcze egzorcyzmów robić. Wtedy słyszę Homiela …
Patrz na sufit, przyjrzyj się dobrze.
No więc gapię się w sufit i widzę powietrze, jak zaczyna gęstnieć, przemieszczać się, kłębić, nie wiem jak to wyjaśnić, to wyglądało bardzo delikatnie. Gapię się i gapię i widzę twarz, zarysy twarzy, które wyłaniają się z tej… niby chmurki. Szlachetna twarz, widziałem nos, usta, twarz była mocno biało-srebrna. Taki kolor miała … Lekko się uśmiechał … Homiel jest kanclerzem Ojca …
A może jestem Ojcem ?
Taaak ? – wcale bym się nie zdziwiła, gdyby Ojciec przybierał też formę anioła. Może być każdym i wszystkim kiedy tylko chce.
Powiedz coś jeszcze, opisz to dokładnie – nalegam.
Kałamarz jest Kałamarzem.
Ja też tak chcę – śmieję się.
Uważasz, że dobrze wyglądałem ?
Zależało Mi, żebyś zobaczył Mój uśmiech.
Wytrzymaj jeszcze trochę.
Wytrzymam.
Wytrzymasz obelgi ? Niesprawiedliwość ?
A będą ?
Będą i to od swoich.
Nic nie może się równać z trwałością naszej przyjaźni.
Powiem ci coś więcej.
Jesteśmy stworzeni dla siebie. Nie możemy żyć bez siebie.
Przekaż to Kałamarzowi.
Zapisałam. Patrzę na Piotra i zastanawiam się, czy ktokolwiek i cokolwiek mogłoby zniszczyć tak silny związek.
Jedziemy autem i rozmawiamy o ewentualnym zakupie nowego samochodu. Rozważamy jaką markę wybrać, kiedy w dzisiejszych czasach żadna nie gwarantuje dobrej jakości.
Przepraszam, że się włączę, a nie pytacie o Moje zdanie ?
Jaki chciałbyś mieć, Ojcze ?
Po co Mi nowy, skoro mam ? Źle Mi służy ?
…….. – Piotr wyciera czoło chusteczką, myślałam, że z wrażenia.
Pocę się… To znak, że umieram. Znowu serce mi siada.
…….. – przewracam oczami, bo nie mam siły tego słuchać. Faktycznie przed zawałem miał takie objawy, ale nie wierzę, aby tym razem groził mu zawał.
O śmierci nie mówi ten, co ma żyć.
Nie przywołuj jej.
Widzisz ? Masz żyć, bo masz coś zrobić … – i w tym momencie sama zapadam w zadumę.
Co zrobić, żeby ludzie uznali, że nie jesteśmy fałszywi prorocy ? – pytam, ponieważ doskonale wiem jak to będzie.
Już niedługo, w przyszłym roku.
Same zdarzenia to zrobią.
Lecz nie mów im o tym, muszą wybrać.
Hmm… Róbmy swoje i tyle. Czas pokaże – myślę na głos.
Sami będą przychodzić, a ty będziesz robić selekcje.
……. – spojrzeliśmy na siebie bez słów.
Ten związek pobłogosławiłem dawno temu i żadna siła tego nie zerwie, do samego końca.
Całe życie cię chronię, a teraz czas, żebyś wyszedł – … czyli ujawnił się.
09. 12. 18 r. Warszawa.
Jedziemy i komentujemy auto, które nas mija, a które figuruje na naszej osobistej liście potencjalnych aut do zakupu. Kiedyś drażniły mnie jego ciągłe dyskusje o zakupie samochodu, bo przecież to wbrew woli Ojca, ale zrozumiałam w pewnej chwili, że Piotr za wszelką cenę chce żyć po prostu normalnie, przyziemnie.
Kupię Skodę ! Nie rzuca się w oczy, a jest dobra. Moje Audi ma duży przebieg i zaraz zacznie się sypać.
Napraw, co masz.
Przy tym przebiegu to i konia trzeba podkuć.
……. – śmieję się, cudowne są te powiedzenia Ojca.
Na kawie wspominamy przeszłość.
Czy naprawdę musiałem to wszystko przejść, żeby dojść do tego punktu ?
To było zapisane w księdze.
Gdzie ją znajdę ? – pytam od razu.
Tu na Ziemi jej nie znajdziesz.
Hmm … Przepraszam Ojcze za moje emocje.
Kocham wasze emocje.
Robię te egzorcyzmy, ale to jest takie ciężkie, nikt tego nie zrozumie …
Zaprawdę powiadam ci, że nikt ci nie uwierzy, a niewielu zrozumie.
Ty rób swoje, bo znasz przeciwnika.
Nawet Ola potrzebowała światło.
Ten mały pstryczek elektryczek potrzebny był, aby uwierzyła.
……… – uśmiecham się, Ojciec tej wpadki mi nie odpuści.
Kiedy opowiadał cały był w nerwach. Naprawdę, starałam się słuchać go bardzo uważnie, ale co rusz ziewałam, bo wyrwał mnie ze snu. Ciągle myślałam, żeby już skończył. Kładąc się z powrotem spać pomyślałam nawet; - A może mu się to przyśniło? W każdym razie jego relacja nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Zadzwonił na gorąco, ale to był zły moment, po prostu byłam cholernie śpiąca. Śpię dalej w najlepsze i raptem słyszę wyraźnie słowa w swojej głowie;- Jeśli jest to prawda, niech się zapali światło. Natychmiast i gwałtownie otwieram oczy i co ?…… Cały pokój jest oświetlony! Nie mogę w to uwierzyć! Kto zapalił światło? Żeby je zgasić musiałam wstać z łóżka i podejść do kontaktu przy drzwiach. To mną wstrząsnęło i nie mogłam zasnąć do rana. Zrozumiałam, że to co przeżył Piotr jest ważne i przede wszystkim prawdziwe. http://osaczenie.pl/wp/2016/04/14/kolejna-szybka-przeprowadzka/
Piotr zapatrzył się przed siebie, był kompletnie zamyślony.
Chrystus przyjdzie w naszych czasach. Widziałem jak schodzi z Nieba. Wysoki na 20 metrów, większy od Mariotta
……. – spojrzałam przez szybę na hotel Mariott. Widząc jego wysokość oczywiście trudno mi było w to uwierzyć, ale z drugiej strony, jeśli ma być zauważony przez świat …
W naszych czasach ? Wątpię … Może widziałeś przyszłość ?
Może …
Wczoraj podczas egzorcyzmów poczułem jak się coś o mnie ociera i prześlizguje, zobaczyłem wielkiego węża, był gruby, zielono-żółty, ślizgał się i wśliznął do piekła.
Hmm … Kościół jakoś nazywa ten dar widzenia diabłów, tylko nie pamiętam jak – próbuję sobie przypomnieć i w tym momencie przychodzi od Beaty SMS.
(tekst org) „Mialam bardzo wyrazny sen, w ktorym boa dusiciel pokazal za mna w pewnym miejscu wszedzie tam gdzie sie poruszylam i koniecznie chcial mnie zabic. Dodatkowo ciagle slysze: „Stracisz zdrowie”, no i ten nieprzerwany metlik w glowie…”.
Czytam kilka razy. Dociera do mnie, co znaczy „mieć pieczęcie”. Nie po raz pierwszy się to zdarza, ale wcześniej nie zwracałam na to większej uwagi. Piotr ma część wizji, ona drugą. Ojciec mówi połowę zdania Piotrowi, dzwoni Beata mówi drugą połowę. Coś niebywałego … Piotr się już przyzwyczaił, ja rozdziawiam buzię ze zdumienia.
- Najpierw zobaczyłem rękę Ojca jak wyciąga taki dłuugi pergamin. Rozwija go, coś tam pisze, a ostatnie zdanie było czerwono krwiste. Przyłożył do tego swoją pieczęć i taką samą pieczęć odbił na moich plecach na łopatce, a potem Beacie to samo. Powiedział, że tak szybko się od niej nie uwolnię.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/19/jak-moge-schodzic-skoro-jestem/
Naprawdę cudownie macie, gdy tak rozmawiacie w trójkę.
Nie w trojkę, w czwórkę. Słyszysz przez Piotra.
Och Ojcze … – … chciałam powiedzieć, że chyba nie rozumie, co chcę powiedzieć .. W porę ugryzłam się w język, ale myśli jednak poszły …
Oni słyszą i mają.
Ty nie słyszysz i nie masz.
…….. – od razu odechciało mi się chcieć. Nie chciałabym jak oni z gackiem borykać się co sekundę.
Wieczorem.
Ojciec ponagla mnie, abym zajęła się AJ, ale robię wiele, aby tego nie robić. Mam jeszcze kilka innych pytań poza Apokalipsą.
II list do Kor; 5; A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek. 6 Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. 7 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. 8 Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. 9 Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy.10 Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.
Mam pytanie, dotyczy jednego życia ?
W całej szerokości.
Ale, czy dotyczy także wędrówki duszy, całej drogi ?
Dotyczy.
Na końcu języka miałam jeszcze jedno pytanie, na które od dawna usiłowałam dostać odpowiedź. Dlaczego Jezus zabronił MM uczestnictwa w paschalnej wieczerzy ? Myślałam, że może kobiety nie mogły uczestniczyć w takiej wieczerzy, ale mogły i często to robiły. Wieczerza była spotkaniem rodzinnym, jednakże podczas tej jednej, ostatniej nie było ani Marii, ani M. Magdaleny. Nie mogłam zrozumieć dlaczego, jeśli Jezus wiedział, że to ostatni raz.
Chcesz jeszcze o coś spytać ?
Nieeeee, bo dostanę w łeb.
Bądź odważna, tego od ciebie się wymaga.
Pięć razy pytałam i nic.
To nie znaczy, że nie powiem.
…….. – zawahałam się i już miałam spytać, ale postanowiłam inaczej.
Dlaczego Judasz pocałował Jezusa, skoro ci co przyszli raczej znali Jezusa ? Był bardzo znany w Jerozolimie, ludzie wiedzieli kim jest …
Mk14 ; 43 I zaraz, gdy On jeszcze mówił, zjawił się Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim zgraja z mieczami i kijami wysłana przez arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych. 44 A zdrajca dał im taki znak: «Ten, którego pocałuję, to On; chwyćcie Go i prowadźcie ostrożnie!». 45 Skoro tylko przyszedł, przystąpił do Jezusa i rzekł: «Rabbi!», i pocałował Go. 46 Tamci zaś rzucili się na Niego, i pochwycili Go. 48 A Jezus zwrócił się i rzekł do nich: «Wyszliście z mieczami i kijami, jak na zbójcę, żeby Mnie pochwycić. 49 Codziennie nauczałem u was w świątyni, a nie pojmaliście Mnie. Ale Pisma muszą się wypełnić».
Żeby spełniło się, co zapisane.
To znaczy, że Judasz wiedział, że ma to zrobić ?
Zrobił to bezwiednie, ale jeżeli w tak ważnej sprawie tego by nie zrobił, któż w to by uwierzył ?
Bezwiednie... Skąd ja to znam. Bezwiednie, czyli pod dyktando Nieba.
Dopisane 24. 08. 19 r.
Żeby spełniło się co zapisane.
Czy Apokalipsa zostanie zrealizowana ? Na pewno, bo ma się spełnić co zapisane. To tylko kwestia czasu, ciągle nam o tym Ojciec mówi. Przez spełnienie tego co jest zapisane chce pokazać, że jest bardzo wiarygodny. Tak jak przekazał na przestrzeni setek lat wybranym ludziom pewne informacje, tak się spełni.
Dz. A 3; 18 A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał.
Według opisu wszystkich czterech ewangelistów przy ukrzyżowaniu były wymienione kobiety; Maria – matka Jezusa, Maria Magdalena, Maria – „siostra Matki Jego, żona Kleofasa” (czyli ciotka Jezusa), Salome. Poza tym Jan, Józef, Nikodem. Oraz zapewne wielu innych ludzi, ponieważ ukrzyżowanie powszechnie znanego nauczyciela i uzdrowiciela czyniącego cuda poruszyło całą Jerozolimą.
Pytanie; jeśli Jan faktycznie był przy ukrzyżowaniu dlaczego MT, M, Łk o nim w ogóle nie wspominają ? Pytam Ojca...
Czy często pisali o Maryi ? Czy często wspominali o Marii Magdalenie ?
Nie – … też się nad tym zastanawiałam.
Skupili się nad Moim ukochanym Synu. Ile wycierpiał.
Już powinnaś to wiedzieć, córko.
4. Procesja pogrzebowa.
Tak przygotowani męscy krewni i przyjaciele niosą zwłoki w procesji ku miejscu pochówku, w towarzystwie przyjaciół, sąsiadów i krewnych.Takie procesje są opisane w Nowym Testamencie(na przykład Łk 7:12) oraz u Józefa Flawiusza, który podkreśla blask pogrzebowego pochówku Heroda (Wojna I.671-3).
Trudno mówić w przypadku pogrzebu Jezusa o typowej procesji. Jednak pytanie; ile osób przenosiło ciało Jezusa ?
MT; 59 Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno 60 i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. M; 46 (Józef)Ten kupił płótno, zdjął Jezusa [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień. ŁK; 53(Józef) Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. J; 38 Potem Józef z Arymatei (...) Poszedł więc i zabrał Jego ciało. 39 Przybył również i Nikodem...
MT, M, ŁK piszą w taki sposób, jakoby to tylko Józef przeniósł ciało do groty. Jednak fizycznie jest to po prostu niemożliwe, aby jedna osoba mogła to zrobić. Potrzebne są co najmniej dwie osoby, jak to opisuje Jan.
Fragment z filmu; Zbawiciel. Ewangelia wg św. Jana.
5. Pogrzeb.
Żydowskie pochody pogrzebowe przemieszczały się z rodzinnego domu do grobowca rodzinnego. Członkowie najbliższej rodziny umieścili ciało w grobie, podczas gdy przyjaciele i krewni czekali na zewnątrz.
Mt; 61 Lecz Maria Magdalena i druga Maria pozostały tam, siedząc naprzeciw grobu.
M; 47 A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się, gdzie Go złożono.Łk; 55 Były przy tym niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało złożone ciało Jezusa.
J; …........
Mam tą scenę przed oczami, a jednak jakaś myśl wierci mi się w głowie i nie daje spokoju. Dlaczego Jan nie wymienia siebie przy noszeniu ciała ? Dlaczego apostołowie nie wspominają o Maryi, matce Jezusa, która myśląc logicznie powinna być do końca pogrzebu, czyli także powinna być przy grobie ? I wtedy zobaczyłam przed oczami scenę, gdy Chrystus wisząc jeszcze na krzyżu mówi do Jana…
Oto twoja matka– … i tymi słowami powierza mu pieczę nad Maryją. Teraz Jan stał się jej opiekunem i przybranym synem.
I wtedy olśnienie… Jan odszedł z Maryją zanim ciało zostało złożone do groty !!!
Podczas gdy Józef i Nikodem (być może jeszcze inni nie wymienieni mężczyźni) umieszczali ciało w grocie, pozostali członkowie pochodu żałobnego pozostali na zewnątrz i to potwierdzają apostołowie. Jan o tym nie wspomina prawdopodobnie uznając to za mało znaczące lub oczywiste dla niego albo po prostu dlatego, że go tam nie było. Był już z Maryją.
6. Zasłonięcie wejścia kamieniem.
Nie sądziłam, że prosta sprawa jak kamień przysporzy mi tyle… emocji.
MT; 59 Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł.
M; Przed wejście do grobu zatoczył kamień. ŁK; .......
Jan; .......
Kamień był duży, a jeśli był duży musiało go zatoczyć co najmniej dwoje ludzi. Mateusz i Marek piszą, że zrobił to Józef. Nie jest to możliwe, aby zrobił to sam. Rodzi się kolejne ważne pytanie, które decyduje o prawdziwości zdarzeń. Jeśli był duży, kto go więc usunął ? Ale to za chwilę, ponieważ mamy jeszcze jeden dylemat.
7. Strażnicy.
Tylko Mateusz pisze o strażnikach pilnujących wejścia do groty.
Mt62 Nazajutrz, to znaczy po dniu Przygotowania, zebrali się arcykapłani i faryzeusze u Piłata 63 i oznajmili: «Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: "Po trzech dniach powstanę". 64 Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia (w innym tłumaczeniu na trzy dni ), żeby przypadkiem nie przyszli jego uczniowie, nie wykradli Go i nie powiedzieli ludowi: "Powstał z martwych". I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze». 65 Rzekł im Piłat: «Macie straż: idźcie, zabezpieczcie grób, jak umiecie». 66 Oni poszli i zabezpieczyli grób opieczętowując kamień i stawiając straż.
Dlaczego pozostali o tym nie wspominają ? Przecież to szalenie ważne. Pytam Ojca…
Czy naprawdę postawili straż ?
A czy ty byś się nie bała konkurencji ?
?! Czyli postawili straż !
A jakie ma to znaczenie ?
No ma… – zawahałam się – Bo jeśli się bali to faktycznie mogli postawić straż przed grotą.
Podlicz to co liczyłaś.
A liczyłam ile trwa szabat i jak długo miała stać straż. Szabat trwa 25 godzin, czyli do 19.30 w sobotę. Kobiety przyszły do grobu w niedzielę wczesnym rankiem, czyli kilkanaście godzin później.
Czyli… Byli ? – upewniam się.
Byli i nie byli.
Nie byli, kiedy było Zmartwychwstanie.
???!!!
Sam Piotr zainteresował się całą sprawą i postanowił przy najbliższej okazji spytać o to też Beatę. Uznał rozsądnie, że kolejna para uszu to lepsze niż jedna para uszu.
Powiedz, czy byli strażnicy pod grotą – pyta Beaty podczas rozmowy kilka godzin później.
Ojciec mówi…
Byli, ale nie do końca.
Czy były pieczęcie ?
Tak.
I kto je zerwał ?
Ten, który kamień odrzucił.
???!!!!
Ten, który kamień odrzucił…Kto w takim razie odrzucił kamień ?!
Co wiemy na pewno… Kiedy kobiety przychodzą w niedzielę rano, strażników już nie ma. Odeszli, a raczej zostali odwołani zanim doszło do Zmartwychwstania. Nie byli, kiedy było Zmartwychwstanie. Strażnicy pilnowali wejścia do groty przez jakiś czas, prawdopodobnie tylko do końca szabatu. Być może Rzymianie uznali, że dłużej nie ma sensu, jeśli po szabacie sami już Żydzi mogli stać u grobu, a poza tym grób był opieczętowany jako „urzędowa” gwarancja, że i tak nikt go nie ruszy. Trzech Ewangelistów w ogóle o tym nie wspomina. Być może nie miało to dla nich aż takiego znaczenia.
Jest jednak pewna wskazówka, że strażników nad ranem rzeczywiście już nie było. Kiedy kobiety pytają Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobumuszą zdawać sobie sprawę, że na ma tam nikogo, kto mógłby to zrobić.
M; 16 1 Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. 2 Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. 3 A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» 4 Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży.
Czy pytałyby wiedząc, że stoją tam strażnicy ? Nawet gdyby wiedziały, że nie ma już strażników pozostaje kwestia pieczęci. Kamień został opieczętowany i nie można do groty wejść. Nasuwa się jeszcze raz pytanie; po co przychodzić z wonnościami i olejkami, jeśli do groty wejść nie można? Tak więc 2 relacje (M i Ł) opisujące kobiety, które chcą dokończyć namaszczanie nie mogą być prawdziwe.
7. Odsunięcie kamienia od wejścia.
MT; A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim.
M; Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» 4Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży.
ŁK;Kamień od grobu zastały odsunięty.
J; Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.
Wersja Mateusza jest najbardziej widowiskowa, ale czy jest prawdziwa ?; A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim.
Miałam wielkie wątpliwości i jednocześnie byłam pewna, że ani MM, ani kilka kobiet naraz przesunąć kamienia raczej nie mogły.
- Ale czy zrobił to anioł jak pisze Mateusz ? Wydaje mi się ta wersja niemożliwa – ciągnę dalej.
- Ale jak się czyta !
- Każda ma swoją magię i o to chodzi.
- ?! – … byłam kompletnie zaskoczona.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/05/30/nie-boj-sie-ja-jestem/
Mam wrażenie, że kwestia kamienia frapowała również Mateusza i znalazł takie właśnie wytłumaczenie. Pojawił się anioł i to on odrzucił kamień. Jednak jego historia wydaje się najmniej możliwa. Przy tak spektakularnym otworzeniu groty, przy tylu świadkach huczało by o tym całe miasto, ponieważ Jezus był osobą bardzo znaną w Jerozolimie. Jego ukrzyżowanie odbiło się szerokim echem wśród Hebrajczyków, więc wspomnieliby o tym także pozostali apostołowie. O tym krążyłyby legendy… Pytam…
Co się stało z kamieniem ?
Odrzucony jak kamieniem w wodę.
… Zobaczyłem, że został od wejścia odrzucony jakąś siłą.
?! – i w tym momencie zbaraniałam.
Ale to niemożliwe ! Został przesunięty, przetoczony z powrotem – czuję się zawiedziona.
Ojcze, nie rozumiem… Oni piszą inaczej – pytam godzinę później, ponieważ myślę już tylko o tym.
Już powiedziałem !
Nie odważyłam się pytać dalej czując wielką stanowczość w Już powiedziałem. W nocy miałam uporczywą myśl, żeby sprawdzić u źródła, bo może to kwestia złego tłumaczenia z oryginału ? Ojciec wyraźnie mówi odrzucony, ale Biblia Tysiąclecia ( i wiele innych) wyraźnie podaje; odsunięty. W tym przypadku, jak się okaże, „odrzucony” a „odsunięty” stanowi ogromną różnicę.
Wstaję następnego dnia rano i szukam informacji wśród naukowców żydowskich. Słabo mi się zrobiło kiedy się okazało, że…
Powinniśmy mieć bardzo dobre wyobrażenie o tym, jak wyglądał grób Jezusa, z odniesieniami w Ewangeliach i naszej wiedzy współczesnych grobowców znalezionych w Jerozolimie i jego okolicach. Do tej pory większość rekonstrukcji tego najbardziej słynnego z grobowców są, moim zdaniem, błędne. Najbardziej zaskakujące z moich odkryć jest to, że kamień blokujący przed grobem był kwadratowy, a nie okrągły. Nie można więc, jak to uczyniono w wielu tłumaczeniach Nowego Testamentu, „przetoczyć”; można go było odciągnąć lub oderwać. !!!!!
Jak się przekonamy, dowody archeologiczne są wystarczająco jasne. Teksty ewangelii będą wymagać wyjaśnienia. Zacznijmy od wejścia do grobowca. To prawda, że masywne kamienie blokujące (po hebrajsku, golalim, liczbie pojedynczej, golel lub golal) używane do ochrony wejść do grobowców w czasach Jezusa miały dwa kształty: okrągły i kwadratowy. Ale ponad 98 procent żydowskich grobowców z tego okresu, zwanych okresem Drugiej Świątyni (ok. I w. Od XV do 70. E) zostało zamkniętych kwadratowymi kamieniami blokującymi. Spośród ponad 900 jaskiń pogrzebowych z okresu Drugiej Świątyni, znajdujących się w Jerozolimie i jego okolicach, tylko cztery znane są z użycia okrągłych (tarczowatych) blokujących kamieni. https://members.bib-arch.org/biblical-archaeology-review/32/1/7
Grób rodziny Heroda (4,5 „wysoki)
Groby Królów (zwane również Grobem Królowej Heleny z Adiabeny)
Pomnik pogrzebowy przylegający do grobowca rodziny Herod
Grobowiec w KidronValley
Wszystkie pozostałe grobowce (99%) ze STP wykorzystywały kwadratowe kamienie blokujące, które są zaprojektowane tak, aby pasowały ciasno do otworu jak korek w butelce (mniejszy w środku i większy na zewnątrz). Biorąc pod uwagę fakt, że tylko najbardziej egzotyczne grobowce używały walcówki, i biorąc pod uwagę fakt, że tak niewiele grobowców wykorzystywało kamienie walcowane w STP, ma się rozumieć, że grobowiec Jezusa prawdopodobnie jest przypieczętowany kwadratowym kamieniem, a nie kamieniem walcowanym. Okrągłe kamienie blokujące były niezwykle rzadkie, pojawiają się tylko w bardzo zamożnych i wyróżnionych grobach rodzinnych.
Kto by pomyślał… A więc nie tylko kamień był kwadratowy / prostokątny, ale i tłumaczenie z oryginału mogło być nieprawidłowe. !!! Mały błąd w tłumaczeniu robi kolosalną różnicę.
Ta niejednoznaczność w tekście, w połączeniu z dowodami archeologicznymi, pozwala mi zgodzić się z uczonym Gustavem Dalman, który już w 1935 roku zasugerował, że Mateusz 27 nie odnosi się do okrągłego kamienia blokującego. W Mateuszu 28 anioł siada na kamieniu po „przetoczeniu” go z powrotem. Gdyby kamień został przewrócony między dwie ściany, tak jak w przypadku kamieni w Drugiej Świątyni, nie można było na nim usiąść. W rzeczywistości trudno byłoby usiąść na krawędzi kamiennego kamienia, nawet gdyby został odciągnięty od wejścia do grobowca. Kwadratowy kamień blokujący byłby o wiele lepszy. Oczywiście, w przypadku aniołów wszystko może się zdarzyć, ale wydaje się prawdopodobne, że autor Ewangelii opisałby anioła siedzącego na kwadratowym kamieniu.
Jeśli kamień był duży i do tego kwadratowy lub prostokątny, tym trudniej było go odsunąć. Kobiety, które widzą zasuwany kamień i wracają w niedzielę rano zdają sobie sprawę, że nie będą w stanie same go z powrotem odsunąć. Ale tak naprawdę nie martwią się, ponieważ od początku nie zamierzają tego robić. One przyszły po prostu do grobu, zgodnie z tradycją. Tak jak pisze to Jan i Mateusz.
Mateusz;1 Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób.Jan;1 A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.
Muszę powiedzieć, że takie odkrycia sprawiają, że włosy stają mi dęba. Ojciec mówi odrzucony. Hebrajscy naukowcy używają słów; można go było odciągnąć lub oderwać ; „wyrzucony” lub „przeniesiony”.
2. Włoscy naukowcy stwierdzili, że ślady mogły powstać jedynie w wyniku „krótkiego i intensywnego wybuchu promieniowania kierunkowego VUV„. Www.shroudstory.com/?s=burst
Czy odrzucenie kamienia mogło być spowodowane taką eksplozją ? – pytam i sama nie wierzę o co pytam. A z drugiej strony pamiętając o własnych doświadczeniach to przede wszystkim ja powinnam wierzyć, że to jest możliwe.
Tak było.
……. ???!!!
Kto kamień odrzucił ? Sam Chrystus. Siłą eksplozji energii Swojego Zmartwychwstania.
Słowa Ojca, rzucony jak kamieniem w wodęzmusiły mnie do zagłębienia się w historię i archeologię i za nic w świecie nie miałam pojęcia, że dojdę do takiego odkrycia. To spowodowało, że z wrażenia musiałam zrobić sobie małą przerwę.
Następnego dnia rano oboje szykowaliśmy się na spotkanie. Piotr siedział i oglądał TV czekając, aż się ubiorę. Rąbkiem ucha usłyszałam słowa z filmu, który wydawał mi się znajomy. Zobaczyłam, że ogląda „Jezus Zbawiciel – ewangelię wg św. Jana” i dokładnie fragment pogrzebu Jezusa ! Wiedząc, że to nie przypadek…
Widzisz ! Widzisz ten kamień ?! Wszyscy tak to przedstawiają – prawie krzyczę do Piotra. https://youtu.be/81V6RpN0rbU?si=IDBHJk3SvQX56eqM&t=45
Kto go zrobił ?
Kto go wygładził ?
Kto go obrobił na obrabiarce ?
No właśnie ! – … jak ja się wzruszyłam ! W tak cudowny, nieoczekiwany sposób Ojciec wytłumaczył mi co dręczyło mnie od tygodnia.
Oglądamy dalej film, gdzie Maria Magdalena widzi aniołów…
Naprawdę widziała siedzących dwóch aniołów ? – byłam pełna wątpliwości.
J 20;11 Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu 12 i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.
Nie przypominam sobie tej sceny.
???!!!
Ciekawe, czy w ogóle tam byli… – zaczęłam się zastanawiać.
Ślub to jedno, a Ewangelie to drugie. Nadal mam pytania.
Dz. A 4;32 Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. 33 Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. 34 Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je 35 i przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. 36 Tak Józef, nazwany przez Apostołów Barnabas, to znaczy "Syn Pocieszenia", lewita rodem z Cypru, 37 sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp Apostołów.
Czytam na głos akcentując imię Barnabas…
Słyszę… Samarytanin.
Tak ?Ale mi chodzi o to, czy dla Boga wspólnota majątkowa to rzeczywiście idealne społeczeństwo ? Przecież to jak niemal komunizm.
Tego nie zrozumiesz, ale powiem ci …
Ten, który ma mało, zabiorą mu wszystko.
Ten, który ma dużo, dostanie więcej.
MT 25, 14-30 29 Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. 30 A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".
Także jest w ewangelii wg Tomasza; (p.40,16-18) Rzekł Jezus: „Temu, który coś ma w ręku dodadzą, a temu, który nic nie ma i to niewiele, co ma, zabiorą”.
Chodzi o wiarę, a nie o majątek. Jeśli ktoś wierzy naprawdę, Niebo go wynagrodzi. Kiedy tej wiary jest ledwo, ledwo, z czasem straci i to ledwo.
„Dobry samarytanin”; człowiek litościwy, miłosierny, pielęgnujący chorych’; wyr. rzecz., bibl. (Nawiązanie do ewang. przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, który jako jedyny zatrzymał się przy człowieku obrabowanym przez zbójców, poranionym i ledwo żywym, ulitował się nad nim, opatrzył mu rany i zaopiekował się nim.
Wieczorem oglądamy program o pięknych domach bogatych ludzi żyjących „gdzieś tam”…
Do trzydziestki miałbyś wszystko, a tak nie masz nic.
Masz tylko Mnie, a więc masz wszystko.
……. – szybko zanotował te słowa, żeby nie zapomnieć.
Co mam dalej robić ?
Pokazuję, co masz robić.
Nie martw się, przejdziesz tą drogę, wkrótce meta.
Ciebie chronię ponad wszystko i ponad wszystkich, Mały.
Wszystko odbija, co idzie do ciebie, zaufaj Mi.
Pamiętaj, że największa rozmowa to milczenie, niech inni mówią.
Mam milczeć ? – Piotr się dziwi.
Tylko słuchaj.
Coraz mniej mów.
Nawet do mnie ? – teraz to ja się zaczynam dziwić.
Daj spokój, Kałamarz.
Pewnie chodzi o to, że kiedy Piotr z kimś rozmawia, potrafi tego kogoś zagadać. A prawdziwe bogactwo informacji wynika ze słuchania innych.
04. 12. 18 r. Warszawa.
Chciałam spytać Ojca… Oprócz 4 Ewangelii jest kilka …
p. 51,18-26 Rzekł do nich Szymon Piotr: „Niech Mariham odejdzie od nas. Kobiety nie są godne życia”. Rzekł Jezus: „Oto poprowadzę ją, aby uczynić ją mężczyzną, aby stała się duchem żywym, podobnym do was mężczyzn. Każda kobieta, która uczyni siebie mężczyzną, wejdzie do królestwa niebios”.
Czy Mariham to MM ? Moim zdaniem na pewno. Według badaczy również, bo MM miała na pieńku z Piotrem. Poza tym to Maria z Magdali, nie Magdalena.
Mów do niego jak do Melchizedeka.
… ???!!! … – zgłupiałam.
Zobacz kiedy żył, zadaj mu z tego zakresu pytania.
……. – znowu zgłupiałam.
Znowu niezadowolona ?
Nieeeeee …. – przeciągnęłam mając nadzieję, że się Ojciec nie zorientuje, że faktycznie byłam niezadowolona. Chciałam odpowiedzi, a tu jakiś Melchizedek.
Chce, co chce, a nie to, co Ja chcę.
Córko, jak długo będziemy tę linę przeciągać ?
Zapamiętaj inicjały, AJ !
To jest najważniejsze dla ciebie, resztę pomiń.
……. – Piotr się roześmiał widząc moją minę.
Co to za inicjały ?
……… – szukam szybko w myślach.
Apokalipsa Jana ! AJ !
Od razu wiedziała, widzisz Mały ?
Ale apokalipsa jest taka skomplikowana – jęknęłam.
Nie dla ciebie.
Konie nazwałaś po swojemu, a nie po biblijnemu, a to jednak to samo.
……. – zgłupiałam do reszty.
Wczoraj oglądaliśmy finał „Jeden z dziesięciu”. Padło tam pytanie jakiej maści były „cztery konie apokalipsy”. Uczestnik podał błędną odpowiedź, więc prowadzący teleturniej pan Sznuk wymienił; biały, rydzy, wrony, płowy.
Rany julek ! Nie może powiedzieć czarny, siwy i brązowy !? Przecież to to samo ! – wyrwało mi się. Po co aż tak utrudniać sobie życie, zamiast mówić prosto.
Nie sądziłam, że Ojciec też ogląda. Jakiś czas temu na Jego wyraźne życzenie już przerabiałam AJ i teraz znowu mam do niej powrócić ? – http://rozmowyzniebem.pl/wp/apokalipsa-sw-jana-losy-tego-swiata-sa-przypieczetowane/ Skończyłam czytać Nowy testament, cały… oprócz Apokalipsy. Nie wiedzieć czemu gdy tylko zaczynałam ją czytać, zaczynałam też straszliwie ziewać i momentalnie mnie usypiała. Dlatego odłożyłam ją na potem… A tu słyszę, że ma być na teraz.
Ciekawe dlaczego … Ten „ślub”, ta wizja z kapturem … Coś się zmieni chyba … – zamyślam się.
Twój mąż jest bardzo pragmatyczny, takiego jeszcze nie znalem.
Rozporządza pieniędzmi, każdemu płaci i dobrze, ale rozporządza pieniędzmi Moimi.
Czy ufasz jemu, czy Mi ?
Tobie Ojcze.
A Ja w nim jestem.
… To jemu też ufam.
Mała, musimy zrobić to co zrobimy.
Widzisz jaka ta Biblia prosta, ale ty nie będziesz płakać, bo będziesz to rozumiała.
Wiesz po co on jest.
Czytaj to i rozkładaj na proste.
No nie da się zrozumieć AJ – myślę przestraszona.
A mogę pytać ?
Z tego zakresu na pewno.
Poświęcona kapturowi znaczy, że będzie zakonnikiem, czy jak zakonnik ?
To drugie. Twoja wizja się sprawdzi.
Staniesz na wzgórzu w brązowym habicie – do Piotra.
Dasz im ten deszczyk upragniony życia.
Będą się tak cieszyć i nie zauważą, kiedy odejdziesz.
Ojciec nawiązuje do dawnej wizji, która się powtarzała wielokrotnie.
Stoję na wzgórzu, poniżej tysiące ludzi, stałem w brązowym habicie, kaptur przysłaniał mi połowę twarzy. Wyciągnąłem ręce ponad ludźmi i zza mnie wypływały kule, dwa razy po 3 kule, sześć kul, ja nimi sterowałem, a one mnie słuchały... Takie rzeczy widziałem. Miałem habit opuszczony na oczy, nie chciałem być rozpoznany, a kiedy kule popłynęły nad ludźmi to pękły, posypały się z nich konfetti jak manna. To była jakaś energia, jak to się sypało ja odszedłem... i ja w tym momencie… to znaczy ciało zniknęło, a habit spadł na ziemię. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/05/04/gdyby-wszyscy-mieli-miod-i-mleko-to-wpadliby-w-obojetnosc-i-nicosc/
Co to wszystko znaczyć będzie w realu …. – myślę szybko, bo przecież nie stanie na szczycie wieżowca i …
Wiesz, że ci ludzie w Niebie mają świadomość, czują, obserwują ? – Piotr przerywa moje myśli.
Chcesz powiedzieć, że nie są zombie ?
Noooo … – cieszy się jak dziecko.
Zombie to wymysł ludzi.
Piotr poszedł zrobić egzorcyzmy. Gdy wrócił…
Modlę się Panie Jezu Chrystus zmiłuj się nad nami wszystkimi…
A ty się nad nimi zmiłujesz ?
Tak, i modlę się dalej … Odpuść nam nasze winy…
A ty im odpuścisz ?
… Taaaak …
Na koniec stanął przede mną mężczyzna, w długiej szacie… Patrzę na niego i myślę skąd on się tu wziął !… Wyglądał jak Chrystus, ale… Miał ciemno blond włosy i bardzo jasne niebieskie oczy… Mrugnąłem oczami i już go nie było.
Taaak ? Opisz dokładnie.
Normalnie stał ! Miał z 2 metry wzrostu, musiałem zadzierać głowę, był i zaraz go nie było ! – wzruszył ramionami.
Wierzę mu. Kiedy zobaczyłam dziurę w ścianie z czeluścią, trwało to kilkanaście sekund. Gdy zamknęłam na chwilę oczy i otworzyłam, już jej nie było. Mają jakąś swoją technologię, której nijak nie mogę zrozumieć.
Na sam koniec usłyszałem Ojca.
Będziesz pamiętać, co powiedział Mój Syn ?
Czyli to był Jezus !
Nie mam pojęcia, niby podobny, ale miał bardzo jasne oczy… Ojciec musi być wkurzony na mnie.
Ojciec nigdy nie jest wkurzony. Może być zawiedziony.
Za co ma być wkurzony ?
W kościele Ojciec złapał moje przekleństwa i zamienił w śnieg. Powiedział …
Skoro mamy zimę, zamienię w śnieg, choć wolałbym wiosenne słońce.
…. Czy ty nie masz za dobrze ? Widzisz, słyszysz …
Ola chce ci powiedzieć, że jest zazdrosna.
…….. – roześmiałam się. Oczywiście, że jestem !
Dopisana 14. 08. 2019 r.
Widzisz jaka ta Biblia prosta, ale ty nie będziesz płakać, bo będziesz to rozumiała.
Mogę zdradzić w tej chwili jedną rzecz; To co na Górze, to i na dole.
Wizja opisuje ceremonią liturgiczną w Niebie, która odpowiada uproszczonej liturgii odbywającej się raz w roku w Dniu Pojednania w starożytnej świątyni w Jerozolimie. Zgodnie z liturgią dawnej świątyni liturgia objawiona w AJ ma bardzo precyzyjny porządek chronologiczny, poczynając od ofiary Chrystusa i kończąc na ostatecznym sądzie na końcu historii. Decyzje podejmowane na Górze, mają przełożenie na dole.
Hmm … – nie wiedziałam, do czego dopasować te słowa, więc zbyt długo nad tym nie myślałam.
A ja z mojej wizji jestem szczęśliwa.
Dla prawdziwej osoby, prawdziwa informacja.
Masz przymioty Ojca. Spokój i opanowanie.
……. – uśmiecham się.
Byłam szczęśliwa, że w ogóle ją miałam, poczułam się wyróżniona.
Zasługujesz na to.
No nie wiem … – pomyślałam od razu.
Zbliża się ten, którego przywołałeś.
Hmm … Rano Ojciec mnie spytał …
Czy widziałeś, kto tam stał ?
Chodzi o „ślub” ? – upewniam się.
No, a o co… W sumie to nie widziałem. Czułem, że ktoś stoi obok.
Ojcze, to z kim brał „ślub”? – pytam.
Wkrótce się dowiesz.
Zagadkowe to wszystko. Nagle, nie wiedzieć czemu, przypomniałam sobie sytuację, gdy zaczęłam pisać na forum i wtedy rozległ się taki huk, jakby spadł na podłogę cały sufit.
Szybko zorientowałam się, że ludzie mieli jakieś doświadczenia, ale to ciągle nie było to, czego szukałam. Do zalogowania się na forum sprowokowała mnie jedna wypowiedź; nie ma szatana. Jakby mnie szlag trafił. Postanowiłam zadziałać. Otworzyłam swój laptop, zaczęłam naciskać klawisze chcąc wpisać pierwsze moje słowa na tym forum i dosłownie w tym momencie stało się coś przedziwnego. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie przeżyłam. Rozległ się wielki huk. Jakby zwalił się sufit na podłogę. Ten dźwięk przypominał mieszaninę spadającego dzwonu, rozbitego szkła, betonu, gruzu. Zamarłam, spojrzałam na salon, gdzie oprócz telewizora były tylko fotele i dywan … i zaczęłam pisać dalej. Co ciekawe nie czułam wtedy strachu, ale dostałam jedynie potwierdzenie, że robię właściwie, bo ktoś się nieźle z Dołu właśnie wkurzył. I wtedy przypomniałam sobie coś jeszcze…. http://osaczenie.pl/wp/2016/04/16/nautilus/
Co znaczy ten huk ?
Zawalił się plan gacka.
… ???!!! … To, że słyszałam ewidentnie dzwon, to symbol Lucyfera ?
Tak jest.
……… – ciarki mnie przeszły na samą myśl, że był tak blisko.
Rozmawialiśmy siedząc akurat w Ikei, skończyliśmy kawę i chciałam kupić małe lampki, ale Piotrowi się nie chciało ruszyć.
Później poszukam – … i ani drgnął.
Nie wierz mu. Jak on będzie pamiętał, to Ja zacznę pisać poezję.
…….. – rozśmieszył mnie.
Ja jestem aniołem wojującym.
Tym, pod którym podłoga grzmi jak idę.
Oooo ! – Piotr wybałuszył oczy, bo takie niespodziewane to było. Ja natomiast przypomniałam sobie opisy Richarda Sigmunda.
Jesteś jednym z tych ? – pytam niepewnie.
Tak jest.
Nie uważasz, że czas się określić w końcu ? Podać swoje imię ?
Homiel to piękne imię.
…….. – no i na nic moje podchody. Nie wiem, czy odezwał się „nasz” Homiel, czy teraz to już każdy Biały to Homiel.
Siedzimy jakiś czas w ciszy. Po wczorajszym studiowaniu życia Eliasza coś mi przyszło do głowy.
Dlaczego Bóg Ojciec pozwolił, aby w każdym mieście Eliasz miał babę ?
Dlaczego odmawiasz Mi tego prawa ?
Dlaczego twoje zasady mają być Moimi ?
Ups ! – przestraszyłam się.
Ale czy to dobrze mieć tyle bab ?
Chcesz powiedzieć kobiet ? Niewiast ?
Ups ! – druga wpadka.
Ale teraz byłoby to źle widziane.
A teraz co jest dobre ?
Puste kościoły, czy ta garstka wiernych, która trzyma wszystko ?
Ci nieliczni, którzy nie wiedzą, jak się modlić ?
Powiedz Mi, ty zasady chcesz ustanawiać ?
Ups… – zagalopowałam się. Spociłam się w jednej sekundzie i płakać mi się chciało.
Nie używaj słów, których nie znasz, Chmurko.
Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Byliśmy kompletnie sami oprócz organisty, który ćwiczył, a ćwiczył tak, że mózg zaczął mnie boleć. Zatopiliśmy się w naszej modlitwie, ale Piotr bardzo się po chwili zdenerwował. Żyła wyszła mu na czole. Rozmawiał ! Nie chciałam przeszkadzać i czekałam na swoją kolej. Ale kiedy w aucie nadal ciągle milczał, nie wytrzymałam …
No powiedz w końcu coś !
Cicho bądź ! Muszę zebrać myśli – warknął tylko.
Siedział za kierownicą i patrzył się dookoła nieobecnym wzrokiem. Dłuuuugo …
Ojciec powiedział mi …
Ziemia nie będzie uratowana.
Zostanie spalona jak Sodoma i Gomora.
… ???!!! …
Imię jest w drodze.
Obdarzę cię wiedzą i władzą, abyś uratował tych, co uwierzą.
Czas Pana Boga dla ludzi się skończył.
……. – teraz rozumiem dlaczego tak długo milczał.
Ojciec przyszedł do mnie w białej szacie, przekazał…
Dam ci wiedzę, jakiej nikt przed tobą i po tobie nie będzie miał.
Nadchodzi Nowe Jeruzalem.
„Ślub„ , „kaptur” i teraz to. Nie odzywaliśmy się przez kilka godzin, bo to się naprawdę dzieje na naszych oczach.
Wieczorem.
Piotr poszedł „na egzorcyzmy”. Po powrocie chciałam spytać o Apokalipsę …
Nie rozumiem …
Nie rozumiesz ?
Spójrz na nagie ciało Mego Syna, to zrozumiesz.
………. – Ojciec powiedział stanowczo, a mi się ciężko zrobiło.
Nie odzywałam się długo, zastanawiałam się nad wagą tego, co się wydarzy. Poczułam po prostu strach, zwykły ludzki strach, a jednocześnie rozumiałam, że to musi w końcu nadejść. A kiedy widzi się co się dzieje dookoła, to najlepiej by było, aby nadeszło szybko.
To, co się stanie, to najlepsze czasy dla twojego pióra.
Obcujesz ze Mną i ty się martwisz ?
Przychodzi najlepszy nauczyciel do ciebie, a ty się martwisz ?
…….. – głupio mi się zrobiło.
Czy soczek ci smakował ?
……. – przełknęłam ślinę ze zdenerwowania czując jeszcze smak soku pomarańczowego, którego przed chwilą piłam.
Czego się boisz ?
Ja jestem.
Masz pseudonim. W niektórych kręgach nazywają cię Kałamarz.
……. – uśmiecham się.
To taka specjalna grupa po prawej stronie, mają jasno fioletowy kolor – Piotr wyjaśnia, nie mam pojęcia skąd to wie.
Codziennie Jezus nie zapomina do ciebie zajrzeć albo spojrzeć co robisz.
Przekazujesz ludziom, dajesz im dobrą nowinę.
Najlepsze przed nami.
Czy płodny dzień był Kałamarzu ?
Tak.
Widzisz, nie rozwiązujemy wątpliwości z Biblii, ale nowe się dowiesz.
Jakie imię byś wybrała z wszystkich, jakie znasz ?
……. – szybko myślałam w głowie.
Chrystus.
Teraz już wiesz – zwrócił się do Piotra.
… Niech to szlag… Zapomniałam o Piotrze ! – pomyślałam zestrachana patrząc na jego rozczarowaną minę.
Gdybym powiedziała jakiekolwiek imię, to miałabym awanturę, ale przecież o Chrystusa awantury robić nie wypada. Zajęłam się szybko komputerem, aby zapomniał. Dostałam dwa maile i dwa pytania.
Ktoś mnie spytał, czy to źle chodzić do wróżki.
Albo wróżka, albo Ja.
W drugim mailu ktoś bardzo chciał mnie przekonać, że idea wędrówki duszy jest wymysłem szatana. Czytając na głos Piotrowi myślałam w duchu, że naprawdę nie wiem, co musiałoby się stać, aby ludzie zaczęli myśleć szerzej.
Martwi cię to ?
To tylko ciebie odwiedził papież, a on(autor maila) jest tylko w świecie przypuszczeń.
Siedzimy na sofie opatuleni kocami gapiąc się w zamyśleniu przed siebie …
Ty ! A może jednak mi się to wszystko przewidziało ?! – wyczuwam nutkę nadziei w głosie Piotra.
Już nic tego nie zatrzyma, co się dzieje, aby się wypełniło.
A co ma się wypełnić ? – pytam od razu.
Wola Moja.
… To się dużo dowiedziałaś. To tak, jakbyś się dowiedziała, że na nowy rok będzie pierwszy styczeń.
Piotr nie mógł powstrzymać się od ironii, co mnie oczywiście zmroziło natychmiast, bo nie chciałabym widzieć miny Ojca w tej chwili. Jednak Piotr był tak głęboko zamyślony, że chyba nawet nie wiedział, co powiedział.
Zobaczyłem tego kolosa przed sobą, zobaczyłem jak zaczął poruszać prawą ręką, rozprostowywał palce. Stał nieruchomo tysiące lat i teraz się budzi – ciągle patrzył się przed siebie.
Nie mylisz się.
Ojcze, czy to dzieje się naprawdę ?
Dzieje się.
Moje spotkanie jest nieuniknione … – Piotr w zadumie.
Spotkasz się sam ze sobą.
A ja ? – pytam smętnie.
Ola, energii ci trochę da swojej.
Co się stanie, gdy się spotkacie ?
Ola, wszystko.
Wyobraź sobie, jak będzie miał wiedzę z miliardów lat i powie ci w języku, którego nie zrozumiesz.
Pokładam w tobie wielką nadzieję.
……. – spojrzeliśmy na siebie ciężkim wzrokiem.
Mam w głowie burzę mózgu. Co znaczy, że się spotkają, złączą ? Czy to znaczy, że wyjedzie, że się zamknie w sobie, w zakonie ? To co z firmą, z rodziną, z wszystkim ? Ja sobie tego po prostu nie wyobrażam …
Ojciec powiedział, że mi cię zabierze, a potem zwróci … Czyli co ? Dosłownie, czy, że się zmienisz na jakiś czas, a potem będziesz taki jaki byłeś ? – nie mogłam ukryć swojego zdenerwowania.
Oddam ci go na chwilę, Mała. Czy wolisz Chmurka ?
Chmurka brzmi super … – uśmiecham się.
Powiedz Chmurce, że lubię jej błyskawice.
……. – no płakać mi się chce … Nic nie wiem, nic nie rozumiem.
Ciągle widzę tego kolosa … Ta jego ręka była moją ręką. Czuję to … Kiedy on ją prostował, ja też ją prostowałem podświadomie … Jakbyśmy byli połączeni … Zobaczyłem, że on się budzi, ale jednocześnie czułem, że to ja się budzę … Nie potrafię ci tego wytłumaczyć …
Nie troskaj się, bo musi się stać, co zostało zapisane.
Hmm ….
Ta chwila tak szybko się zbliża.
Będziemy znowu razem, Mały.
Ten cykl przeistaczania się zaczął.
Przeistaczania ?
Przywróć mi imię moje, pamiętasz ?
Pamiętam, ale co to znaczy ?
……. – brak odpowiedzi.
Po co mi te pieczęcie z Beatą ?! I jeszcze ten ślub z nią ?! Przecież mam żonę ! – Piotr w końcu z siebie wyrzucił, co męczyło go od dawna.
A widziałeś ją ?
… Noooo nie … – powiedział Piotr zaskoczony.
To z kim mnie ożeniono tak naprawdę ?
…….. – znowu spojrzeliśmy na siebie, tym razem zdziwieni.
Też myślałam, że to Beata, bo to wizja jedna po drugiej była, więc… A jednak to nie ona, więc kto ? Ojciec nie odpowiedział.
Zmęczyła mnie ta rozmowa bardzo i zasnęłam prawie natychmiast. Obudziłam się godzinę później tuż przed 24.00. W ciągu tej godziny dostałam niesamowicie wyrazistą wizję. Była tak rzeczywista, jakbym tam była, jakby się rozegrała w naszym realu.
Jestem w sali katechetycznej. Stoję oparta o ścianę i salę mam całą przed sobą. Widzę ławki jak w kościele, trzech siedzących w pierwszej ławce ludzi, zwykłą tablicę, drzwi po lewej stronie. Nie była to duża sala, zaledwie na kilkanaście osób, ale wiedziałam, że jest w niezwykłym miejscu, bo w samym Watykanie.
Stoję oparta o ścianę na końcu sali, ręce mam założone na piersiach i czekam. Otwierają się drzwi. Do sali wchodzi papież Jan Paweł II. Ubrany jak to papież ma w zwyczaju, czyli cały na biało. Nie jestem zdziwiona, bo właśnie na to wszyscy czekali. Lekko odrywam się od ściany zaciekawiona, co się dzieje. Jestem zaskoczona, bo JP II jest w sile wieku. Ma tyle lat, ile miał, gdy został wybrany. JP II podchodzi do tych trzech ludzi, nachyla się do nich i coś im mówi krótko, ale jestem zbyt daleko, aby usłyszeć co. Po czym wolnym, dostojnym krokiem kieruje się prosto w moim kierunku. Stanął tuż przede mną mając schyloną głowę, jakby trwał w głębokim zamyśleniu. Ja z kolei patrzyłam na niego w oszołomieniu i nie mogłam uwierzyć, że rozmawiam z papieżem ! Pomyślałam, że nie miałam okazji widzieć go za życia osobiście, na żadnym jego pobycie w Polsce mnie nie było, a teraz stoi tuż przede mną tak bardzo prawdziwy. Papież ujął moją prawą dłoń, spojrzał na nią uważnie, jakby ją czytał i nie patrząc mi w oczy bardzo spokojnie, bardzo poważnie powiedział …
Długo poświęcona człowiekowi.
Teraz poświęcona kapturowi.
I mówiąc kapturowi zobaczyłam obraz brązowego kaptura ze szpicem. Nie miałam żadnej wątpliwości, że jest to kaptur zakonnika. I nie miałam żadnej wątpliwości, że chodzi o Piotra. Jeszcze w tej wizji zrozumiałam, że to ważne przesłanie. Papież przekazał, co miał przekazać, odwrócił się i wyszedł bocznymi drzwiami. Gdy je otworzył, zobaczyłam korytarze, kolumny Watykanu. Jego przekaz tak mnie zaskoczył, że chciałam pobiec za JP II, aby dopytać więcej, ale ktoś mnie powstrzymał. W wizji na koniec myślałam o jednym, muszę to zapisać, muszę to zapisać !
Zdjęcie papieża wykonane przez Magnusa Löfving w czasie wizyty papieża w Finlandii.
Obudziłam się z wypiekami na twarzy. Moje pierwsze odczucie było cudowne, rozmawiałam z papieżem ! Cieszyłam się jak dziecko. Byłam dumna, że dostałam taką wizję, że zostałam wyróżniona. Obudziłam Piotra, aby mu wszystko natychmiast opowiedzieć.
Wiesz, co to znaczy ? Długo poświęcona człowiekowi,bo długo byłam przy tobie jako normalnym człowieku.
Teraz poświęcona kapturowi, bo teraz będę przy tobie, ale ty już nie będziesz normalnym człowiekiem. Będziesz prorokiem. I to odpowiedź na nasze pytania „co dalej”.
- Skrzydła cię szukają. Ojciec je wypuszcza z pojemnika.- Czy możesz coś więcej powiedzieć ?
- Wesoło będzie.
- ……….
- Musisz jakoś zabezpieczyć ludzi, bo będą płakać.
- Za tobą wszyscy, nawet ci, którzy cię nie lubią.
- Ale przecież będę żył.
- Ale inaczej.
- Lecz spokojnie, jeszcze chwila.
- Kończysz jedno życie, pogrzebiesz je i zaczniesz nowe.
- Będziesz duchowym prorokiem.
- Ale będzie dalej się śmiać ? – chcę się dowiedzieć jak bardzo się zmieni.
- Ten świat się skończy, nad czym będziesz ubolewać.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/06/24/jestes-przyjacielem-ojca/
