Mamy lato, a ja mam silne przeziębienie. Mimo osłabienia i temperatury 35,6 wybrałam się oczywiście na kawę. Ledwo siedzę, ale długopis trzymam w pogotowiu.
Zawsze byłam kobietą ?
No to ktoś te dzieci musiał rodzić.
No właśnie, dlaczego kobieta rodzi w bólach ? – powtarzam pytanie, które zadałam już jakiś czas temu.
Czy ty rodziłaś w bólach?
No nie …
Błogosławiona byłaś, wszystko ci odjęto, by nie bolało.
Jesteś fajna. Twoja żona jest fajna – powiedział Ojciec do Piotra.
…….. – roześmiałam się.
Ale Jadwiga miała przechlapane – … widząc minę Piotra zreflektowałam się, że chyba coś źle powiedziałam. Usprawiedliwiam się sama przed sobą, że jestem zbyt słaba, aby myśleć trzeźwiej.
Nie patrz, że miała przechlapane, ale patrz na to co zrobiła w swoim krótkim życiu.
Jej efekty widać do dzisiaj.
Całą szkatułę złota dała i uprawiała sakralne życie.
Co ci dało małżeństwo z Piotrem ?
Pomyśl. Co było, kiedy miałaś firmę, a co jest teraz ?
Szczęście.
Przeobrażenie.
Modlitwa była dla ciebie czymś obcym, a dzisiaj tłumaczysz pismo.
……. – wzruszyłam się. Nigdy, przenigdy w życiu bym się tego nie spodziewała.
No to się porobiło … – przyznałam.
A jak się jeszcze porobi i będziesz porabiającym.
Siedzimy na kawie w Ikei.
Jak to się zaczęło, że tutaj zaczęliśmy przychodzić ?… – Piotr się zamyślił i rozejrzał dookoła.
A jak to się skończy ?
Jak ?
Bez żalu. Zostaną wspomnienia.
Wieczorem.
Siedzimy przed TV, oglądamy relacje z przedwyborczej konwencji PO …
Wygrają ? – pytam z żalem.
A gdzie twoja wiara ?
Tyle wiesz, a masz wątpliwości.
Tak ciebie przepełniam wiedzą, co prawda przez Piotra, ale cóż zrobimy …
……..
Księgowa mnie wczoraj znowu zaskoczyła. Mówi do mnie….
A dzisiaj ma pan aurę złoto – żółtą … i się roześmiała.
Miał pan białą, a teraz złotą.
Ciekawe… Na twoim miejscu pogadałabym z nią. Niewielu ludzi widzi aurę – zachęcam Piotra.
Nie chcę, aby wiedziała o mnie za dużo – machnął ręką.
……. – zamilkł.
Gacek teraz pokazał mi lusterko, a w lusterku zobaczyłem sceny różnego kuszenia. Pieniądze, seks, itd. Rozbiłem to lusterko i wsadziłem mu do gęby.
Chwila ! Teraz widziałeś ?! – jestem mocno zdziwiona, gdyż nie zauważyłam jakoś szczególnego u Piotra zachowania.
Teraz …
Wbiłeś mu w gębę lusterko, czyli go widziałeś. Jak wyglądał ?
Noooo … Czarny, wysoki, do tyłu włosy uczesane, podobny do człowieka …
Stary znajomy – westchnęłam.
13. 07. 19 r. Warszawa.
Przygotowywałam tekst na blog i zamarłam …
I wtedy stało się coś dziwnego. Zobaczyłam przed oczami przez ułamek sekundy jakby widzenie, jakby filmik. Napisane zdanie w ramce w formie strzałki, które wchodzi do mojej głowy.- A teraz ten kraj wyda Eliasza na świat.
I mówiąc najuczciwiej w świecie zdębiałam. Zdębiałam, że to zobaczyłam.
- Czy to przewidzenie ? Czy prawda ? Czy to było od Ojca ?
- A ucieszysz się ?
- Bardzo.
- To możesz się cieszyć.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/13/a-teraz-ten-kraj-wyda-eliasza-na-swiat/
Czytam Piotrowi na głos… i on też zastygł.
Wyda na świat ? Tak się mówi inaczej na poród… Wydać na świat dziecko …
Nike ! – mówimy razem i zapadamy w zadumę.
Ale numer … To znaczy, że to co widziałem to prawda.
……. – zamilkliśmy.
To się wszystko zdarzy… – mówię spokojnie i jestem zszokowana.
Piotr nagle zaczął sobie z wszystkiego żartować, zaczął otwarcie kpić …
Chcesz tanim zachowaniem uciec od prawdy, która cię doścignie i którą będziesz ?
Ja będę prawdą ?!!! – mina mu zrzedła.
Tak.
Wieczorem.
Ja nie mogę być tym, tym … Ja nawet nie znam żadnych ksiąg !
Nie o księgi chodzi.
A o co ?
O Ducha.
Wszyscy będą zaskoczeni, a najbardziej twój syn, który jest największym ignorantem.
…….
Od dziecka miałem problem z określeniem się kim jestem. Ciągle miałem wrażenie, że ja tu nie pasuję – przyznał ze smutkiem.
Wahałam się, czy to publikować, czy nie za wcześnie, ale Ojciec uznał, że tekst jest dobry. Kiedy spełni się co ma być spełnione, ten tekst będzie zdecydowanie bardziej zrozumiały.
11. 07. 19 r. Warszawa.
Piotr czekał na mnie w samochodzie, mieliśmy razem jechać na kawę. Idąc do niego mijałam kilku stojących taksówkarzy. Dosłyszałam fragment rozmowy …
Ile zarobiłeś ?
15 złotych.
No widzisz! I tak grosz do grosza i będzie dobrze.
Po chwili powtórzyłam Piotrowi zasłyszaną rozmowę.
… A my 15 zł to na kawę wydajemy… – … i spojrzeliśmy na siebie.
Ale my mamy szczęście ! Niby nie mamy nic, a mamy wszystko – Piotr w zamyśleniu.
Więc chwal Imię Pana.
Kiedy słyszę twoje plany, to Mi skóra cierpnie.
Chcesz odbudować finanse dla Oli ?
A Ja, to co ?
Nie wierzę co słyszę. Okazuje się, że Piotr nadal odkłada pieniądze, ale tak, abym nic nie wiedziała. A jeszcze niedawno zarzekał się, że koniec z tym. Ręce opadają. Piotr nadal jest kompletnie niereformowalny.
Czytanie od początku dziennika dostarcza mi nowych emocji.
14. 09. 13 r. Warszawa;
- Znowu widziałem wielki tron /fotel, na którym siedział starszy mężczyzna, miał białe włosy, brodę, długą jasną szatę. Przed nim stało siedem wielkich filarów w biało pastelowym kolorze, wiedziałem, że w każdym z nich była istota / wartownik, czekali wyprostowani. Bóg wziął do ręki ostatni filar stojący z jego prawej strony, w którym byłem ja, przyglądał się mi uważnie przez chwilę, a ja wyciągałem ręce do przodu i czyniłem pokłony.
27. 10. 13 r. Warszawa.
- Miałem przekaz, chodziłem jak ochroniarz za starszym mężczyzna, usuwałem przed nim wszystkie przeszkody. Znalazłem się przy wielkim tronie, tam siedział On, a ja ruszyłem w miasto i zacząłem walczyć mieczem z gackami. Kiedy skończyłem starszy mężczyzna pogłaskał mnie po głowie, postawił mnie przed tronem jako siódmy filar, powiedział, że każdy z filarów odpowiada za inny świat, a ja mam tu zostać. Sam w pewnej chwili uniósł się gwałtownie do góry i odleciał. Zostawił mnie. Kiedy się obudziłem rozpłakałem się, dlaczego mnie opuścił ?
18. 08. 14 r. Warszawa.
- Podczas modlitwy miałem wizję; Starszy mężczyzna odłożył filar na bok, miał nieco inny kolor od pozostałych. Ten jeden był złoty i pomarańczy, pozostałe były białe. Odłożył na miejsce tam, skąd go wziął, stałem prosto w tym filarze i już się kłaniałem. Poczułem, że oddział jest gotowy.
- Filar musi być niezawodny.
24. 09. 17 r. Warszawa.
- Ojciec powiedział do mnie...
- Przywracam ci stanowisko dowódcy filarów. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/06/22/chce-ci-powiedziec-ze-losy-tego-swiata-sa-przypieczetowane/
Filary pojawiały się w wizjach stosunkowo często, jednak dzisiaj zwróciłam na to szczególną uwagę. Co może znaczyć filar ? Co może znaczyć dowódca filarów? Przecież nie może znaczyć dosłownie. Przecież nie chodzi o to, żeby Piotr w Niebie miał pilnować jakiś kolumn.
Niedawno natrafiłam na książkę; Ascensions on High in Jewish Mysticism: Pillars, Lines, Ladders Moshe Idel – Wniebowstąpienie w żydowskim mistycyzmie; filary, liny, drabiny. Moshe Idel. Wiele symbolice filarów poświęcono w tej książce miejsca i czytanie niektórych fragmentów przyprawiało mnie o gęsią skórę.
Obraz kosmicznego filaru znajduje się we wczesnym rabinicznym judaizmie jako kolumna – „amud”, na której stoi ziemia, którą określa się mianem sprawiedliwego. Tradycja w imieniu rabina Eleazara ben Shamo`a została znaleziona w tym celu w dwóch późnych źródłach starożytności. Podczas gdy biblijny werset w Księdze Przysłów dotyczy sprawiedliwych trwających w czasie, a słowo „podstawa” opisuje jego trwałość, w dwa źródła rabiniczne, filar jest głównym tematem dyskusji. Wynika to z kontekstu, w którym siedem filarów przywołuje się w dyskusjach na temat sposobu, w jaki stoi ziemia. Na marginesie, w tych dyskusjach wspomniana jest teoria siedmiu firmamentów, chociaż nie ma wyraźnego związku między tymi dwoma tematami.
Jak zobaczymy poniżej, są one zjednoczone w słowiańskiej księdze Henocha i w kilku średniowiecznych relacjach. Tak więc termin Yesod w biblijnym wersecie jest rozumiany jako „filar”, a prawi utożsamiani są zarówno z filarem, jak i fundamentem. Termin Tzaddiq nie oznacza ludzkiej prawości, ale kosmiczny filar. Znaczenie tego fragmentu jest takie, że istnienie stosunkowo stabilnej kolumny odgrywa ważną rolę w architekturze świata. Wydaje się zatem, że relacja między sprawiedliwymi a światem odzwierciedla rolę, jaką w mitach sprowadza Atlas.
Takie sformułowanie przypisuje filarowi bardziej aktywną rolę: świat nie tylko na tym spoczywa, ale jest przez niego podtrzymywany. W tym kontekście istnieje wyraźne podobieństwo w midraszach z Psalmów 1:15 między prawymi a filarami i chociaż prawdopodobnie brakuje kosmicznego wymiaru tego paralelizmu, wspomina się o właściwych nazwach caddiqim. Zatem związek między sprawiedliwy i filar to kwestia nie tylko ogólnego paralelizmu, ale także konkretnych osób.
Według średniowiecznego ha-Midrasz ha-Gadola z Księgi Rodzaju 5:24, wersetu, który dotyczy Enocha, trzy osoby opisano jako wznoszące się na wysokości – Henoch, Mojżesz i Eliasz – w tym kontekście mówi się, że „wszyscy sprawiedliwi wstają i służą na wysokości”. Co ciekawe, werset przytoczony jako tekst dowodowy, Zachariasz 3: 7, brzmi: „Dam wam dostęp do tych, którzy stoją [ ha-`omedim] ”- mianowicie aniołowie, zgodnie z tradycją rabiniczną. Tak więc pokrewieństwo między mocami anielskimi a koncepcją stojącą – z której wywodzi się rzeczownik„ amud ”- jest dobrze znane w źródłach rabinicznych i może pozwolić na rozwój aniołów jako filary.
Nie rozumiałam tych wizji wcześniej. Dzisiaj pytam wprost …
Czy Piotr jest odpowiedzialny za ten świat ?
… Zobaczyłem X. To chyba zakaz, czyli nie pytaj.
Nie, to litera Taw (p.s. czytać tau), taki sam znak mam na zdjęciu Chrystusa. Czyli to prawda.
Odpowiadasz za Ziemię, za ten świat, za tych ludzi.
I najlepsze przed nami.
Jesteś oddelegowany do tego świata.
Musisz być przy apokalipsie, bo jesteś od ratowania tego świata.
Zaparło mi dech. Teraz rozumiem dlaczego tak często Ojciec mówił; czekamy na ciebie.
I skoro jesteś na tym świecie, powinni zacząć się martwić, bo nie słuchają co się do nich mówi.
Nie słuchają swoich proroków.
Sam fakt, że zostałeś tak szybko powołany do życia powinno ich martwić.
Będąc na tym świecie byłeś zawsze skrajny.
Dlaczego ?
Natura wojownika. W pieluchach nie będziesz leżał.
Wiesz dlaczego odchodzą od ciebie ?– … w kościele tak się zdarza, że się odsuwają.
Czują podświadomie respekt.
A pozostałe filary ? Jest w sumie siedem światów ?
Nimi się nie interesuj.
Dlatego tak ważne są egzorcyzmy, nie możesz nic za to brać.
Nie możesz sam sobie płacić.
Hmm…. Wiesz, że to wszystko ma sens ? – mówię cicho do Piotra.
Jeśli jesteś odpowiedzialny za ten świat to najlepszą drogą, aby się nim opiekować to tutaj schodzić, uczyć się, być człowiekiem, zrozumieć człowieka. Jesteś jak nauczyciel. Każdy nauczyciel był kiedyś uczniem.
Nauczyciel nie może płacić sam sobie.
……. – Piotr się zamyślił. Patrzę na niego i nie mogę uwierzyć, że on …
Kiepsko prowadzisz ten świat. Zobacz, zanieczyszczenia …
No, nie sprawdziłem się.
Sielanki nie ma.
Ci co mają są nieszczęśliwi, ci co nie mają też są nieszczęśliwi.
Piotr zamilkł na długo. Nie wiem o czym myślał …
… A może się nic nie wydarzy w październiku ? Wiesz jak to z Ojcem jest. Nastawiamy się na coś, a potem okazuje się, że jest kiedy indziej, jest inaczej – wyczuwam w jego głosie nutkę nadziei.
Nie tym razem. Szykowałbym się na 40 tydzień.
Zawsze żartujemy, raz możemy być poważni.
To jest tak jak …
… Zobaczyłem jak leżałem na noszach i mnie wieźli na zabieg. Musieli to zrobić, żebym przeżył, nie było wyjścia. Czyli to musi się wydarzyć …
Znowu zamilkł na długo.
Sąd jako taki nie jest dla mnie ważny, to tylko wyznacznik daty, powiedział Ojciec.
Poza tym, że wymierzymy sprawiedliwość.
Ojcze, to co ja mam robić ?
Na razie ogranicz się do twoich egzorcyzmów, jakiś skutek one mają.
Później przystąpimy do konkretnego ataku.
Notuję słowo w słowo i zastanawiam się jednocześnie, jak ja to mam do cholery opublikować ? Przecież w to nikt nie uwierzy … Zaczynam też coś pojmować. Jak najlepiej zrozumieć drugiego człowieka ? Jak najlepiej zrozumieć ludzi ?
Proszę się nie dziwić, że nie padła konkretna odpowiedź na tak lub nie. Proszę sobie za to postawić pytanie; co by się stało, gdyby ktoś wpadł na pewność, że Bill Gates odpowiada za stworzenie znaku bestii ? Jetem pewna, że jak cała AJ to jedna wielka symbolika, tak i znak bestii to symbolika, która ma znacznie szersze znaczenie.
Ja nie wiem… Jak ty masz tak dobrze teraz, masz sielankę, to co to będzie później ? – dziwi się Piotr.
Będziesz miała Ojca bez pośredników.
???!!! … – wzruszyłam się.
Ojciec ma swój specyficzny język i ważne jest, aby notować wszystko słowo w słowo, ty nie przywiązujesz do tego takiej wagi – pocieszam Piotra, który wyraźnie się zdenerwował.
Zauważyłaś ?
Tak.
Nie mogłaś nie zauważyć.
To dlatego ja cię nie interesowałem ! – przypomina wizję ze śmieciami.
Gdyby słyszała już teraz, ten brak zainteresowania dawno już miało by miejsce.
Taaaak ?!!! – pyta mnie już wściekły.
…….. – wolałam milczeć.
- Jak się rozejdziecie, zastąpię was Mną.
- …….. – spojrzałam na Piotra, miał smutne oczy.
- Ojciec mówi o twojej wizji w aucie. Sam mówiłeś, że siedziałam z tyłu przeszczęśliwa i w ogóle nie zwracałam na ciebie uwagi, a kierowca był w niebieskiej koszuli. Ja odjechałam z kierowcą, a ty odszedłeś z chłopcem. Tu i tu był Ojciec. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/01/26/jak-sie-rozejdziecie-zastapie-was-mna/
Ojcze, czy to wszystko, te kilka tysięcy lat jest po to, aby była apokalipsa ? Nowe Jeruzalem ?
Mało ?
?!
Każdy człowiek odbywa swoją własną podróż w czasie, żyje raz i raz i raz i jeszcze raz. Trudna to nauka i czasami potrzebny jest upadek, aby narodził się odnowiony. I tak na przestrzeni setek, może tysięcy lat jego dusza się uczy, rozwija, aby ostatecznie być blisko Ojca. A teraz pomnóżmy to przez miliony. Ludzkość przez lata uczy się, rozwija, a czasami musi też upaść, aby być blisko Ojca.
08. 07. 19 r. Warszawa.
Na blogu dochodzę do momentu „niebiańskiego ślubu”. Mam problem, ponieważ nie jestem pewna, czy mam o tym w ogóle pisać. Jeśli już mam, to nie wiem jak. Dla mnie samej to było dość surrealistyczne, w takim razie jak to przekazać innym ? http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/25/kocham-ten-swiat-kocham-tych-ludzi/
Ojcze, a może nie pisać ?
Nieuchronne stanie się uchronne.
Co to znaczy ?
……. – milczenie.
Hmm… No to nadal nie wiem – jestem do bólu szczera.
Spadnie kurtyna.
Wieczorem.
Siedzimy przed TV, leci muzyka…
Ciekawe, czy Ojciec też tańczy …
Wycinam chałupce.
………. – … Piotr zaczął pokazywać co zobaczył, co z kolei doprowadziło mnie ze śmiechu do łez.
Ale z większą gracją.
10. 07. 19 r. Warszawa.
Wiesz co dzisiaj usłyszałem ?
Kończy się dla ciebie ten świat ...
Moim zdaniem na święta mnie nie będzie – Piotr powiedział pewnie.
Jak to ?!
Widziałem scenę przy stole. Byliście wszyscy, ale mnie nie było. Rozmawialiście o mnie, wszyscy nie mogli uwierzyć co się stało. Atmosfera głębokiego zamyślenia była.
A jak ja się zachowywałam ?
Byłaś spokojna.
Ojcze, czy to prawda ? – wolałam się upewnić, ponieważ pamiętam słowa; będzie i nie będzie.
- Czy za dwa lata święta będziemy spędzać z Piotrem ? – próbuję „wymacać” przyszłość…
- Nie zadawaj tego pytania.
- Dlaczego ?
- Bo odpowiem pokrętnie.
- Chciałabym usłyszeć… – powiedziałam to bardziej do siebie niż oczekując odpowiedzi.
- Które ?
- Boże Narodzenie.
- I tak, i nie.
- Chcesz powiedzieć Ojcze, że będzie tak jak z Edziem ? Jest i nie jest ?
- Piotr to nie Edziu.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/07/07/caly-jestes-ze-mnie/
Pytasz Mnie, czy to prawda ?
Jak możesz pytać Mnie, skoro ci to mówię ?
…….. – zbaraniałam. Czyżby przemiana Piotra się dokonuje ? Strasznie głupio mi się zrobiło. I smutno.
A ty nie bądź smutna.
Co myślisz o tym, że miast twego męża będziesz ze Mną rozmawiać ?
Ja nie powiem ci; jestem zmęczony.
……. – uśmiechnęłam się niepewnie.
Będę się wstydziła.
Wcale się nie dziwię.
Ty wiesz jak jest, ale nie zdajesz sobie sprawy.
……. Nie wiem, co to będzie … Na święta mnie nie będzie, to gdzie będę ?
Może do zakonu ?… Ale to niemożliwe, bo w twojej wizji razem byliśmy w wieżowcu. A poza tym nie wiadomo o które święta chodzi.
Trudna łamigłówka, co ?
Co zrobić jak się ma te 5 % rozumu czynnego, reszta to imitacja – … Ojciec żartuje.
….. Wracam do pamiętnika i czytałam o twojej wizji z habitem na wzgórzu.
- Ciągle pamiętam wizję, która powtarzała się niemal codziennie... Stoję na wzgórzu, poniżej tysiące ludzi, stałem w brązowym habicie, kaptur przysłaniał mi połowę twarzy. Wyciągnąłem ręce ponad ludźmi i zza mnie wypływały kule, dwa razy po 3 kule, sześć kul, ja nimi sterowałem, a one mnie słuchały... takie rzeczy widziałem. Miałem habit opuszczony na oczy, nie chciałem być rozpoznany, a kiedy kule popłynęły nad ludźmi to pękły, posypały się z nich konfetti jak manna. To była jakaś energia, jak to się sypało ja odszedłem... i ja w tym momencie… to znaczy ciało zniknęło, a habit spadł na ziemię.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/05/04/gdyby-wszyscy-mieli-miod-i-mleko-to-wpadliby-w-obojetnosc-i-nicosc/
Miałem to ze 100 razy.
Czym są te kule, które wysyłałeś do ludzi ?
Nadzieją, szczęściem, radością.
Nie kojarzy ci się to z ukazaniem Eliasza na koniec czasów ?
Zrobię swoje i odejdę ? – Piotr jakby teraz to odkrył.
Kto wie, czy do sedesów, czy do szatni – Ojciec żartuję znowu.
Piotr często powtarza, że nawet kibelki może w Niebie myć, oby tylko być na Górze.
Może nie zwróciłabym na to uwagi, gdyby nie słowa Ojca…
Słyszę …
… Spóźniony 2012.
Taaaak ? – zdziwiłam się.
……. – Piotr przymknął oczy, palcem zaczął „manewrować” w powietrzu.
Co robisz ?
Chciałem zajrzeć do głębi ziemi i sprawdzić co się dzieje, ale zobaczyłem rękę Ojca, zasłonił mi. Nie pozwolił.
Hmm… Ciekawe…
Wspomnienie o syndromie 2012 bardzo mnie zdziwiło. Zapewne to metafora, ponieważ na zawsze w historii rok 2012 będzie utożsamiany z globalnym kataklizmem, który na szczęście się nie wydarzył. Może rzeczywiście tam dojdzie do wielkiego tąpnięcia … ?
Ojciec mi teraz mówi…
31 tydzień.
Czy to naprawdę takie ważne ? – nie rozumiem po co tyle zamieszania wokół Nike.
Ważne jest ważne.
Niezmiennie od początku, gdy zobaczyłeś.
Ty pamiętasz przy okazji– do mnie
A Piotr pamięta mocno, bo widział.
No tak …
Wczoraj miałem niesamowitą rzecz. Wyszedłem na balkon i widzę, że deszcz pada. Wyciągam rękę, żeby zmoczyć, a tu nic. Żadnego deszczu. Co jest do cholery !… myślę sobie. Widzę deszcz, a go nie ma.
Widziałeś „jutro”.
……. – faktycznie, dzisiaj od rana pada.
Siedzimy w ciszy rozmyślając …
Błogosławię ci.
Jak tobie to i jej, gdyby pytała.
…….. – roześmiałam się, bo oczywiście chciałam już spytać; a Ja ?!!!
Cieszę się, że wracacie.
Booo ? – pytam z wahaniem.
Bo dobrze wiesz, nie marnuj pytań, pytanie bez sensu.
……… – to prawda. Pytanie bez sensu, ale ja chciałam tylko porozmawiać, nawet o niczym.
Rozmawialiśmy dzisiaj z synem, chcieliśmy przekazać mu parę naszych tajemnych informacji, jednak jego ironiczny uśmiech szybko nas zgasił. Wspólnie doszliśmy do wniosku, że nie było sensu nawet się odzywać.
To, z czego się śmieje za niedługo wzbudzi w nim zadumę.
To, z czego się śmieje, wzbudzi w nim zachwyt.
Hmm…. – zdaję sobie sprawę, że tak to właśnie może wyglądać. Zaniepokoiło mnie jedynie słowo niedługo. Bo to znaczy, że niedługo wszystko się zacznie i nie będziemy mogli niczego ukrywać.
Ojciec cię nazwałpani ciekawa.
Co zrobisz, gdy będziesz wszystko wiedzieć ?
Dlaczego ci kazałem czytać jeszcze raz ?
Będziesz lepiej czuć. Odnajdziesz w tym szczęście.
Hmm …
Zaczęłam czytać swój własny dziennik od początku jakiś czas temu. I rzeczywiście jeszcze raz wszystko przeżywam, ale tym razem mając większą wiedzę. I rzeczywiście dopiero dzisiaj rozumiem pewne zdania, które wówczas były kompletnie niezrozumiałe.
Jesteś w drodze. Podróżujesz.
O jaką podróż chodzi ?
Tak jak powiedziałaś.
Czyli Piotr jest wędrowcem ?
Podróżnikiem. Podróżuje w czasie.
Wzdycham zachwycona. Jak pięknie Ojciec to ujął. Podróżuje w czasie, bo co jakiś czas rodzi się w kolejnym czasie. Każde jedno życie to kolejny etap w podróży.
Wpływasz do portu docelowego niedługo.
A więc to ostatnie życie.
Naszą rozmowę przerwał nieoczekiwany telefon. Zadzwoniono z Bielska-Białej z kliniki, gdzie Piotr był operowany. Zadzwoniono z pytaniem jak się czuje. W pierwszym odruchu pomyślałam, że się pomylili chyba, gdyż nie słyszałam jeszcze, aby do kogoś dzwoniono po latach martwiąc się o stan zdrowia byłego pacjenta. Piotr podziękował za zainteresowanie i odłożył słuchawkę. Krótko po już żałowałam, że nie wykorzystał sytuacji.
A może to jakiś znak dla ciebie ? A może powinieneś na badania kontrolne się zapisać ?
A ty gdzie go wysyłasz ?
Myślisz, że Ja ślepy jestem ?
Jest w Moich rękach.
Zaczynasz gawłować ?
?! – zgłupieliśmy.
Dlaczego tak ? – Piotr pyta ciekawy.
Paweł i Gaweł.
Co się miało stać z twoim zdrowiem to się stało.
Paweł i Gaweł w jednym stali domu,Paweł na Górze (!), a Gaweł na dole (!).Paweł spokojny, nie wadził nikomu,Gaweł najdziksze wymyślał swawole.
A więc wszelkie szalone pomysły to moja (Gawła) sprawka. Gawłować = rozrabiać, swawolić, szaleć, wariować. Nowe słowo do słownika.
- Homiel mi pokazuje, że nie możesz wkładaj palców do buzi.
- Że co ?! – pytam zdziwiona.
- Myjcie ręce. Nowy typ zarazków.
- Usta do rozmowy, ręce trzymać od ust.
Będąc wczoraj w Arkadii i wchodząc po ruchomych schodach trzymaliśmy się poręczy. Homiel nakazał natychmiast schować ręce.
- Tam są też zarazki ? - Wylęgarnia– przyznał.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/12/02/widzisz-swiatlo-tam-zmierzasz/
Październik 2017 r.Nie pamiętam, czy umieszczałam tego maila na blogu, ale dzisiaj te słowa nabierają dużego znaczenia.
Szkoda, że autor maila nie pamięta wypowiedzianych przez anioła słów.
W danym okresie bardzo często słyszeliśmy zwiastuny nadchodzącej epidemii, ale przestałam je nawet notować, a tym bardziej cytować. Dlaczego ? Bo wydawały mi się w pewnym momencie bardzo przesadzone.
Wczoraj podczas egzorcyzmów Piotr miał wizję. Zastanawiałam się, czy o niej wspomnieć dzisiaj, bo wydaje się wbrew logice. Gwałtownie przybywa Polaków w Polsce, wczoraj w TVP jedna z kobiet mieszkająca w UK wyraziła się nawet, że chce wracać z rodziną za wszelką cenę natychmiast, co mnie oczywiście postawiło na nogi z wiadomych względów ( będą wracać w te pędy). Ta grupa napływowa spowoduje wzrost ilości przypadków COVI-19, jednak ! wizja Piotra daje pewną nadzieję.
Polska jest pod specjalnie utworzoną kopułą, Ojciec otworzył z góry ją na chwilę i wprowadził świecę w kaganku. Ta świeca zaczęła wypalać czarny pył nad Polską.
Symbolika może być dwojaka. Za jakiś czas epidemia może wygasać wbrew logice, albo jest też druga, inna możliwość. Piotr był zdziwiony, że świeca była w kaganku i myślę, że to musi mieć dodatkowe jakieś znaczenie.
24. 07. 15 r. Szczecin.
Dzisiaj jadąc PKP mieliśmy sporo czasu na rozmowę o wszystkim. Nasza znajoma, mocno starsza kobieta bardzo choruje, Piotr zastanawiał się, czy ją odwiedzić;- Przynieś jej ten kaganek i rozświetl – i pokazał jak mocna mgła się rozchodzi i pojawia się światło.
Oczywiście sprawdziłam czym jest ten kaganek.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/09/21/wiara-jest-sila-z-ktora-nic-nie-moze-sie-rownac/
Z tego samego dnia też ciekawy fragment;
Piotr ma bardzo dużo wizji przepełnionych symbolami, np. smok, psujące się ziarno, itd.
- Czy to co widzisz w formie symboli dzieje się u Nich naprawdę ? – spytałam. - Symbol symbolem, ale to dzieje się naprawdę.
Cieszymy się. Temperatura na zewnątrz z dnia na dzień spadła o 10 stopni. W całej Europie upał, a u nas po prostu super.
Kiedy odejdziesz, wszystko wróci do normy.
Czyli … – myślę głośno – … Nie będzie takich wahań temperatury ?
Będzie tylko gorąco.
Hmm…… – zmarkotniałam. O działaniu słońca jest też w AJ. Znak czasów ostatecznych. Jeden z kilku.
Musisz uzbroić się w klimatyzację, w zasadzie ty ją uzbroisz w klimatyzację.
A jak twoje serce przy tych upałach ?
Jeszcze bije, ale kiedyś przestanie i zniknę.
To nie takie proste. Towarzyszą temu różne zjawiska.
Poderwałam się z łóżka, aby to zapisać. Była 6 rano. Byłam już kompletnie rozbudzona i nie miało sensu kłaść się z powrotem.
Poszłam na 7 do kościoła, widząc znowu plakat „bierzcie i jedzcie” coś zrozumiałam. Wczoraj Ojciec się nie odzywał. Zapadła kompletna cisza. Pod koniec dnia bardzo mi brakowało Jego obecności. I kiedy dzisiaj z rana odezwał się niespodziewanie poczułam, że Jego brak to jak brak chleba. Wczoraj dosłownie poczułam się głodna. Zrozumiałam co znaczy „bierzcie i jedzcie”. Bez Boga jest bida i tyle.
Dlaczego rodzi się coraz więcej ludzi ?
Do pewnej granicy.
Granicy, kiedy proces rozwoju i technologii zostanie zatrzymany, a zostanie.
Przez zdarzenie.
Wow… A kiedy to będzie ? – nie mogłam się powstrzymać, aby spytać.
Nie pytaj o czas.
Nie pytaj dlaczego, gołym okiem widać dlaczego.
Pomyśl, co to musi się stać, że aż technologia zostanie zatrzymana…. – szeptem do Piotra.
Pełny reset – też szepcze.
……..
Mam pytanie…
Daj mi spokój, głowa mnie boli … – Piotr ma dość.
Głowa cię boli nie z sama z siebie. Tak na ciebie oddziaływają.
Kto ? NIP ?
Gdyby byli tak pewni wygranej, to by nie myśleli.
Gdyby mógł, to by cię wtarł w podłogę i udeptał.
Gdyby mógł cofnąć czas, rozliczyłby się w sekundę.
Tego się nie spodziewał w najbardziej swojej fantastycznej świadomości.
Nie przypuszczał, że ktoś mu się oprze, bo za nim stoi władza i pieniądze. Untill today.
Jeszcze rozważa swoją … –… p.s. chodzi o główną księgową, którą był zmuszony zwolnić z powodu kontroli podatkowej.
Bo ona grała jak jej powiedział – wtrącam się.
Byli team.
Hmm… Widzę jak razem grali na perkusji.
To ciekawe w jaki sposób Ojciec wykorzystuje symbolikę. Wspólna gra na perkusji to powiedzenie; grać w jednej orkiestrze. Powiedzenie często wykorzystywane w zarządzaniu zespołem. Ojciec tak jak powiedział wcześniej dostosowuje się do nas, zniża do naszej wiedzy i naszego poziomu.
Szef NIP-u czuje zagrożenie ?
Niebezpieczeństwo. Przywiązanie jego do władzy jest przeolbrzymie.
Jest w stanie każdego poświęcić, aby ją utrzymać.
Czy uważa, że wygra ?
Nie jest pewny. Prawnik mu bardzo dużo obiecał.
……. – roześmiałam się. To najprawdziwsza prawda.
Mam pisać w książce prawdziwe nazwiska ? To może wywołać wielką burzę.
Czegoż mamy się bać ?
Hmm … To nie takie proste – pomyślałam. Napisać o kimś, że jest diabłem w ludzkiej skórze w dzisiejszych czasach …
Za każdym razem, gdy podczas egzorcyzmów mówię przywróć ustalony porządek widzę dwie tablice, która opadają na ziemię. Są w formie twoich chlebów.
Zadzwoniła córka z Cypru. Roztrzęsiona cała i naszła mnie myśl, że pewnie znowu natrafiła na jakąś paradę gejów jak rok temu na Wyspach Kanaryjskich. Ta to ma szczęście ! …pomyślałam. Gdziekolwiek pojedzie tam kolorowe parady. Ale się myliłam…
Okazało się, że rozmawiała ze swoją szefową. Kobieta zwierzyła się, iż jej córka po kilkumiesięcznym pobycie w Wielkiej Brytanii wpadła w straszną depresję i próbowała 4-krotnie popełnić samobójstwo. Jest w takim stanie, że nie nadaje się do żadnej pracy. Matka próbując jej pomóc zapisała się na różne kursy bioenergoterapeutyczne, typu hipnoza, uzdrawianie itd. Mimo chodem powiedziała także, że kiedy tylko bierze do ręki krzyż, to on ją parzy, że widziała w swoim mieszkaniu na Cyprze czarne istoty przemykające przez pokój jej córki, także jakieś duchy.
Czy ja takich ludzi przyciągam ?!!! – córka pyta z płaczem.
Nie wiemy co jej powiedzieć. Zaskoczyła nas. Wiem jedno, że to nie przypadek oczywiście. Dla Piotra to nowe zadanie. Dlaczego musiała to usłyszeć ?
Poszedł na egzorcyzmy i od razu dostał wizję. Dwa gacki prowadzą tą kobietę ku przepaści. Ma ona powłokę zieloną, choć w środku jest biała. Czyli jest dobrym człowiekiem, ale jakby oblepiona gackiem. Zrozumieliśmy, że to nie córka, ale ona sama tak naprawdę jest celem diabła. Zaatakowali córkę, żeby pogrążyć matkę. Szukanie ratunku w różnych kursach bioenergoterapeutycznych to wybitnie działanie gacka.
Dopisane 11. 03. 2020 r.
Nie pytaj dlaczego, gołym okiem widać dlaczego.
Pierwszy z brzegu powód; Senat Stanów Zjednoczonych nie przegłosował ustawy zabraniającej dzieciobójstwa noworodków urodzonych pomimo zabiegów aborcyjnych. Ustawa broniąca ocalonych z aborcji zakładała, że dzieci, które narodzą się żywe otrzymają taki sam poziom opieki, jak każde inne dziecko na tym etapie rozwoju. Aby ustawa została przyjęta potrzeba było 60 głosów, zabrakło siedmiu.
Granicy, kiedy proces rozwoju i technologii zostanie zatrzymany, a zostanie.
Wydaje nam się dzisiaj, że to niemożliwe. Ale !
Jednak tabela stratygraficzna świetnie oddaje nie tylko jego narodziny, ale i liczne upadki. Z wielu wymierań naukowcy wyróżnili pięć wielkich, podczas których z tym światem żegnało się przeszło trzy czwarte gatunków – tak przyzwyczajonych do swojego środowiska naturalnego, że nie mogły przystosować się do jego nagłych zmian. Ostatnie miało miejsce 66 mln lat temu, kiedy upadek meteorytu o średnicy kilkunastu kilometrów schłodził klimat i wybił dinozaury. https://wyborcza.pl/1,75400,20700206,czlowiek-wcisnal-reset-zyciu-jako-pierwsze-gina-gatunki-charyzmatyczne.html
Wielkie „bum” jest zapisane w AJ.O tym mówi również III Tajemnica Fatimska. Fatima i AJ są ściśle ze sobą powiązane.
Dzisiaj chciałabym zwrócić uwagę na fragment III TF (Tajemnica Fatimska);
Wielu innych Biskupów, Kapłanów, zakonników i zakonnic wchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielki Krzyż zbity z nieociosanych belek jak gdyby z drzewa korkowego pokrytego korą; Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane i na poły drżący, chwiejnym krokiem, udręczony bólem i cierpieniem, szedł modląc się za dusze martwych ludzi, których ciała napotykał na swojej drodze; doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiego Krzyża, został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden po drugim inni Biskupi, Kapłani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób świeckich, mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji.
Pisałam o tym wcześniej http://rozmowyzniebem.pl/wp/iii-tajemnica-fatimska/ . Ponieważ nikt w obecnych czasach strzałami nie walczy, świadków leżących na placu z AJ jak i strzałę z III TF należy przyjąć jako metaforę, jako symbolikę.
Apokaliptyczny jeździec na biało-siwym koniu trzyma w ręku właśnie strzałę / łuk. Jego strzała jako skrytobójcza broń oznacza zarazę. Jeśli spojrzymy uważniej na to co dzieje się obecnie we Włoszech zrozumiemy, że mamy tutaj zadziwiającą zbieżność. Zaraza w Watykanie już jest.
Cofając się w dzienniku natrafiam na ciekawe zdanie;
- Za twojego życia będzie gigantyczny kataklizm.
- A musi być ?
- Czy Jezus nie umarł na krzyżu ? - Nie był to kataklizm ?- Czy ten kataklizm nie przyniósł zbawienia ?- Homiel, powiedz coś jeszcze.
- Nadchodzi.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/12/16/ostatni-beda-pierwszymi/
Jeśli wizja jeźdźca/ zarazy się właśnie sprawdza … Pytanie; czym może być ten kataklizm … Z tej rozmowy wynika, że kataklizm nie musi być kataklizmem takim, jakim go rozumiemy dosłownie. Wczoraj Ojciec powiedział nam, że szykuje dla świata wstrząs. I to jest nieodwołalne. Czy to jest ten „kataklizm” ? … Uczciwie powiem; nie wiem. A dzisiaj powiedział …
Choćby 100 było ci życzliwych ludzi wokół ciebie chciałbym, abym był dla ciebie najważniejszy.
?! Tak ci powiedział Ojciec ?
Podtrzymuję to.
Chcę to widzieć namacalnie, że tylko Ja jestem dla ciebie.
Chcę to widzieć.
Chcę tego i żądam od ciebie.
Nikt inny, tylko Ja.
Reszta jest nieistotna.
Ty i Ja w tym układzie.
……. – zapisuję w milczeniu. Mocne, konkretne słowa.
To raczej mało prawdopodobne, aby tyle ludzi raptem było ci życzliwych.
To synonim. Nieważne czy 100 tysięcy, czy dwóch.
Ja jestem dla ciebie najważniejszy.
Pan Bóg jest zazdrosny chyba… – Piotr szepcze mi do ucha.
I tak ma być.
Nieważne jak cię nazwę. Czy Piotr, czy nie Piotr.
Chodzi o ciebie.
Masz tylko Mnie uznawać.
Aaaa co ze mną ? – wtrącam się, bo dziwnie zaczynam się czuć przy tych słowach.
Ty jesteś ze Mnie, więc cię nie odprawi.
?! – podnoszę głowę ze zdziwienia. Odprawi ???
Jak odprawi ciebie, to odprawi Mnie.
Zostaw sądy i wszystkie inne.
Ja się liczę !
Co to jest sąd ?!
To jest sygnał dla ciebie.
Ja nad nim rozprawę wezmę, nie temida !
Ja to rozprawę poprowadzę !
Ja będę gwałtowny w swym zachowaniu !
Ja to zrobię !
Dotrwaj do końca.
Już tak niewiele zostało do zdarzenia.
Tylu mocnych słów naraz dawno nie słyszałam. Nie wiem o czym myślał wcześniej Piotr, ale ponieważ jest ciągle zamyślony pewnie jak zwykle snuł rozważania nad bieżącymi problemami i być może dlatego Ojciec w ten sposób przywraca go do równowagi.
Przechodziła koło nas młoda, piękna zakonnica. Poruszała się jak łania.
To ona powinna to wszystko zapisywać, nie ja.
Ją wybrałem do tego, a ciebie do tego.
Nie mów Mi kto do czego się nadaje.
……. – bałam się już odzywać.
Myśl o Mych oczach, które ci pokazałem.
Myśl o Mnie, skoro u Mnie byłeś.
Tam nikt nie wchodzi poza tobą, do Mnie, do Mego pokoju.
Myśl o Mnie jaki jestem, rozważaj o Mnie.
Nikt na świecie nie widział co ty widziałeś.
Nie widział wcześniej i nie widział później.
Widziałeś Moje oczy ?
Widziałem – Piotr wyraźnie poruszony.
Widziałeś jak tworzę świat ?
Widziałem.
Pomyśl, komu bym to objawił ? Komu ?!
No właśnie … Komu… – pomyślałam.
Skoro nikt wcześniej nie widział, a tylu było mędrców.
Nikt nie widział Ojca, widział tylko blask, światło, a ty zobaczyłeś.
Żaden prorok nie widział, a ty widziałeś.
Nie rozważaj o sądach, nie ma po co rozważać.
Masz sam z własnej woli odlecieć. Wyszukaj tego momentu i odleć.
Pokażę ci wszystko, nauczę cię wszystkiego.
Przypomnę ci wszystko.
Nauczę cię nowych rzeczy.
……. – spociłam się z wrażenia.
Piękne i niesamowite. Siedzieliśmy w ciszy jakiś czas.
Miałem dzisiaj wizję. Idę drogą, ty mnie prowadzisz z lewej strony, Jezus z prawej. Na początku droga jest szeroka. Po bokach, jakby na chodnikach stoją ludzie, po prawej i lewej. Widzę, że to ludzie z rodziny, mojej firmy, kościoła, wszyscy, których znam. Wraz ze zwężaniem się drogi, niektórzy ludzie odchodzą. To znajomi, którzy z czasem zniknęli z mojego życia. Dalej idziemy w trójkę, droga się zwęża, w oddali widzę wielkie światło. Kątem oka zauważam, że ty mnie opuszczasz, robisz to z uśmiechem na ustach. Z prawej strony widzę, że to samo robi Jezus. Idę sam drogą i wchodzę w to światło na końcu.
Piękna wizja – przyznaję, łzy stają mi w oczach.
Wychodząc z galerii wstąpiliśmy do optyka. Piotr zaczął mierzyć pierwsze z brzegu okulary.
Nie mierz, ubierz się we Mnie.
To może ja też nie powinnam kupować ? – szepczę do Piotra.
A mówi ci to Ojciec ?
Przecież nie słyszę.
Jesteś wolna z obowiązku.
09. 03. 2020 r.
Kilka słów w sprawie szalejącego wirusa.
- Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy– zrobił minę zaskoczenia.
- Usłyszałem chrapy konia …, prychanie …
- Hmm… Epidemia, zaraza to jeden ze znaków apokalipsy – przypominam.
- To ciekawe, bo w ubiegłym chyba roku widziałem siodłanego konia.
- Ale Ojciec powiedział wczoraj, żebyśmy nie panikowali – przypominam sobie na spokojnie.
- Wy nie.
- ………. – zamyśliłam się na długą chwilę. Jeśli są już obecni świadkowie, to i czas na plagi.
- Apokalipsa według Świętego Jana – zaczęło się.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/29/szechina/
Po raz pierwszy biało-siwego konia Piotr zobaczył trzy lata temu. Tylko ten koń był siodłany. Jak wygląda sytuacja dzisiaj ? Kilka dni temu Ojciec użył bardzo ciekawego określenia względem jeźdźca na siwobiałym koniu.
Na razie działa anemicznie.
Www.synonim.net/synonim/anemiczny. Z tego jednego zdania można się spodziewać, że epidemia na świecie raczej będzie się rozwijać niż zwijać. I taka jest wola Ojca.
Remont Krysi domu powoli się kończy. Zmęczeni siedzimy w bezruchu.
Rób to, dasz innym radość.
Na pewno będzie się z tego cieszyć twoja córka. Jej przypadnie scheda.
A ja ? – Piotr zaczyna.
A ty ? Nie po to cię posłałem.
Czy ci to się podoba, czy nie, tak wszystko stać się musi.
Wiecznie tu mieszkać nie będziesz na tym świecie.
……….
Jak jestem w Szczecinie to na nic nie mam czasu, nawet się nie modlę. Dobrze to zaplanował Ojciec, że tu jestem rzadko – kiwa ze zrozumieniem głową.
Tutaj byś się zatracił materialnie.
Twój duch byłby mały.
24. 06. 19 r. Warszawa.
Ostatnio często bywam w kościele na placu Trzech Krzyży. Wisi koło ołtarza baner, a może plakat, trudno powiedzieć. Wisi już od dłuższego czasu, ale dopiero dzisiaj przyjrzałam mu się uważniej.
Kiedy widzę coś takiego mam tylko jedno skojarzenie. Znowu chleb. Ponieważ ciągle myślę o „moich chlebach”, rozumiem, że to nie przypadek. Bierzcie i jedzcie. Czytajcie i się nasyćcie.
Na kawie Piotr zaczyna od pogody.
Zapowiadali, że będzie upał niemiłosierny, ale już mówią, że się zatrzyma. W Niemczech się zatrzyma, a u nas będzie w miarę normalnie. Ciekawe, co ?
Wywyższanie.
Wywyższanie się ? – nie jestem pewna.
Wywyższanie Polski.
Aaaa….. – na to bym nie wpadła.
Siedzimy przy stoliku mimochodem obserwując ludzi. Co drugi koło nas przechodzący ma koszmarne tatuaże. Na nogach, rękach, szyi… Coraz gorzej z ludźmi.
Kto wymyślił tatuaże ? – Piotr mocno zdegustowany.
Czy ty Ojca mniej kochasz niż Kopta ? Masz coś na sobie ?
No nie … – wolałam się wycofać.
Miałem wizję. Siedziałaś z dwiema kobietami, mówiłaś im, że Piotr to prorok. Ja nie chciałem tego słuchać i wyszedłem. Jedna z nich poszła za mną. Zaczęła mnie klepać po piersiach dość mocno. Chciała w ten sposób tego ze mnie obudzić, albo wywabić. Powiedziała …
Wielki w nim siedzi, ale długo upłynie, zanim przyjdzie.
Hmm…. Taaak ? Co znaczy „długo” ? Wszystko wskazuje na to, że raczej nie długo – mam wątpliwości.
A ja miałam wizję, że cię ratuję z błota, topiłeś się z błocie…. Cała wizja była czarna.
To chyba gacek nam miesza.
Ważne są te wizje ? – pytam na wszelki wypadek.
Nieistotne, czarny cię podpuszcza.
No właśnie, tak myślałam.
Czyli nie będzie „długo” ?
Na wyciągnięcie ręki.
Niedługo nastąpi wielkie rozwiązanie.
I nie będzie to wcześniak, ani póżniak.
Aha! A więc ciąża Nike to 40 tygodni !
Zobaczyłam artykuł, który mnie zainteresował.
„Ten ostatni wybuch w Cieśninie Hormuz jest z pewnością kolejnym krokiem w procesie prowadzącym do Goga i Magoga”, powiedział rabin Winston dla Breaking Israel News. „Wszystkie prorocze pisma opisują Persję, lub Iran, jak nazywamy dzisiaj, jako główną rolę inicjatora ostatniej wojny przed Mesjaszem”.
Czy konflikt z Iranem to jest konflikt Goga i Magoga opisany w AJ ? Czy to się sprawdzi, ta przepowiednia ?
Ma się sprawdzić co zapisane w księgach.
Godzina 21, a Piotr siedzi jak gdyby nigdy nic. Nie wytrzymuję …
No idź już ! Idź się pomodlić. Nie widzisz, że wojna tuż, tuż ?
Tuż, tuż miał być upał… –… a nie ma. A to znaczy, że …. i wojny nie będzie. Jeszcze nie dzisiaj w każdym razie.
Dopisane 07. 03. 2020 r.
Wywyższanie Polski.
„Polacy nigdy nie mieli tak dobrze, a Polska przeżywa swój prawdziwy złoty wiek”. Taki pogląd wyraża prof. Marcin Piątkowski, wykładowca w Akademii Leona Koźmińskiego w swojej książce „Europejski lider wzrostu. Polska droga od ekonomicznych peryferii do gospodarki sukcesu”. Autor analizuje w niej uwarunkowania, które zachodziły na terenach Polski – w tym instytucjonalne, czy kulturowe – od czasów polski szlacheckiej, poprzez zabory, dwudziestolecie międzywojenne i PRL, a następnie wyjaśnia jak wpłynęły one na sukces gospodarczy Polski w okresie ostatnich trzydziestu lat.
Wracamy do Warszawy. Znowu mi się oczy kleją, bo kompletnie niedospana jestem. Ani tu, ani tam nie mogę się wyspać. Wczoraj przygotowywałam tekst na blog i zwróciłam uwagę na…
Wtedy myślałam, że dotyczy to rozprawy sądowej, ale dzisiaj patrzę na to inaczej.
Pamiętasz jak Ojciec mówił, że jak się za trzecim razem zrówna dzień z nocą ? To trzecim to chyba znaczy po trzech latach. Sąd 9 września, przesilenie 21, więc może coś w październiku będzie. Ojciec ciągle mówił o październiku, że to październik jest ważny, może rozprawa będzie we wrześniu, a fala w październiku ? Musi cię przygotować.
Zgadza się, październik i październik.
I dalej mówię.
Aha…
Jedziemy jakiś czas w ciszy.
Fajnie wczoraj było na obiedzie razem – … zaprosiliśmy rodziców do restauracji.
Ale trzeba zarabiać – Piotr przytomnie.
Dzięki tobie Ojcze jest to możliwe.
Dziękuję, że to zauważasz.
……… – jak można nie zauważać. Przekonałam się, że wszystko jest dzięki Ojcu.
I wtedy w radio rozbrzmiała informacja; dzisiaj dzień Ojca.
Ojcze, wszystko co najlepsze dla Ciebie ! – powiedzieliśmy jednocześnie.
Jako jedyni.
A Ja wam dziękuję, że Mnie nie zawodzicie.
Zawodzimy jednak… – Piotr śmiertelnie szczerze.
Kłócisz się ze Mną ?
Ludzkie cechy sam wam nadałem.
Mógłbyś Ojcze wytłumaczyć o co chodzi z tym sądem ostatecznym ? – dzisiaj o tym pisałam.
- Co to znaczy „sąd ostateczny” ? Kiedy każdy umiera to na koniec ma swój własny sąd. Po co jeszcze sąd ostateczny ?
- Koniec życia na ziemi.
- ….. – bałam się dopytać, czy chodzi o koniec życia planety, czy sąd na koniec wszystkich żywotów.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/06/23/kiedy-dam-ci-znac-bedziesz-wiedziec/
Nie mogę.
…….. – i ta prosta odpowiedź tak mnie rozśmieszyła, że się zaplułam.
A możesz powiedzieć dlaczego ?
A skończyłaś szkołę ?
……. – znowu się roześmiałam.
Jadąc słuchaliśmy radia. Rozpoczęła się audycja prowadzona przez dwóch teologów, dyskutowali jak interpretować Biblię. Mieli różne zdania i oczywiście pomyślałam, że co osoba, to inna opinia. Ale nie to zwróciło moją uwagę. Jeden z nich powiedział …
Kobieta rodzi w bólach za karę…
Z miejsca mnie szlag trafił. Jaką karę !!! Jeszcze trochę, a wmówią nam, że my baby jesteśmy jakimś gorszym sortem. Kiedy się nieco uspokoiłam …
Czy faktycznie kobieta rodzi w bólach za karę ?
Tobie się udało, co ?
……. – uśmiecham się na samo wspomnienie. Moje dwa porody były nawet przyjemne, bo ze znieczuleniem.
Ale to nie odpowiedź.
To jest odpowiedź.
Tobie się udało.
Odstępstwo od reguły potwierdza regułę.
Aaa…. – spoważniałam. Czyli to też ma swoje znaczenie. Wszystko ma swoje znaczenie …
Jedziemy kolejną godzinę w ciszy. Piotr zamyślony …
Ojciec kazał mi zerwać lokatę i zapłacić za fakturę i jeszcze coś dołożyć. Ojciec zna się na matematyce – mówi nagle. Nie wiedziałam, że cały czas rozmawiał.
Całe szczęście, że się zna, a o cudach to już nie wspomnę.
Im bliżej Warszawy, tym Piotr jedzie szybciej.
Jedziesz za szybko ! – denerwuję się. Odcinek autostrady Łódź – Warszawa jest tak zatłoczony, że chwilami ze strachu zamykam oczy.
Daj mi spokój, bo się poskarżę.
Nie masz komu się poskarżyć, tatuś jest po mojej stronie ! – żartuję.
Nie tak szybko !
Oooo … – i zrozumiałam, że niekoniecznie.
Bo nie tak szybko znaczy; nie bądź taka pewna. Ale zaraz doszło do mnie, że w tym zdaniu są dwie odpowiedzi. Ojciec poparł i mnie i poparł Piotra. Nikogo nie wyróżnił, żadne z nas nie jest lepsze od drugiego. Nie bądź taka pewna i nie jedź tak szybko. Metafora i dosłowność. Niesamowicie mądry jest Ojciec.
To jedno zdanie to kwintesencja Nieba. Niebo nie dzieli, Niebo łączy.
Z Ojcem nie ma żartów.
To dlaczego żartujesz ?
Eeee….. Wiele rzeczy chciałbym zapomnieć w swoim życiu. Tyle błędów zrobiłem.
Nie bój się nie pamiętać.
Wszystko co pamiętasz to siła twoja.
Wieczorem.
Oglądam w TV o rodzeniu i przypominam sobie naszą dzisiejszą rozmowę.
A dlaczego Jadwiga umarła po porodzie ? A przecież była świętą za życia właściwie …
Jesteś nudna z tym porodem.
……… – roześmiałam się.
Typowa odpowiedź Ojca – Piotr też się śmieje.
Nic nie jest Moje typowe.
Dopisane 05. 03. 2020 r.
Trochę historii.
Jadwiga 22 czerwca 1399 roku urodziła córkę. Dziecko zmarło po trzech tygodniach, 13 lipca, a parę dni później – 17 lipca – zmarła „Najjaśniejsza Pani Jadwiga Królowa Polski”.
„Nie stwierdzono żadnych zmian patologicznych mogących pomóc w określeniu przyczyny śmierci. Jedyne na co zwrócono uwagę, to nietypowa budowa miednicy królowej – bardzo wąska i wysoka, mogła spowodować komplikacje przy porodzie.” http://www.kryminalistyka.fr.pl/forensic_groby_jadwiga.php
Najpewniej przyczyną śmierci wydaje się zakażenie połogowe.
Wracamy do Szczecina. Jestem wykończona. Dałam się namówić na stołowanie w restauracji i teraz za to płacę. Ból głowy, ból wątroby, nie śpię od pierwszej w nocy. Miałam nadzieję, że wiele zapiszę podczas jazdy, ale już widzę, że się nie uda. Ojciec nie lubi rozmawiać z „nietrzeźwymi”, a ja jestem kompletnie „nietrzeźwa”.
Mój żołnierz, a poszedł w szkodę.
……. – nie wiem co powiedzieć.
Ojciec ma pretensję, że tak rzuciliśmy się na jedzenie bez opamiętania.
I ty masz książki redagować ?
……. – głupio mi się zrobiło. Nie chodziło o samo jedzenie, a brak charakteru. Gdybym w odpowiednim czasie powiedziała stanowcze „nie”, wszystko było ok.
Warto było ?
Noooo…. Dobre było – powiedziałam szczerze.
Czasami można się zapomnieć.
……. – uśmiecham się z poczuciem winy. Ojciec jest cudowny …
Podczas jazdy zasnęłam na dwie godziny. Nawet przez sen myślałam o wizji z chlebami. Kiedy się budzę, też o tym myślę.
Muszę przyznać, że użyta symbolika jest doskonała. Trzy razem. Dekalog, całun, chleb jako Jezus. Baaardzo mądre.
Pamiętaj, że to My dostosowujemy swój poziom do waszego, a nie wasz do Naszego.
Ojciec dostosowuje się do człowieka. Często dopadała mnie myśl, że jesteśmy zbyt normalni. Nasz język jest bardzo bezpośredni i nie wyobrażam sobie, abym raptem zaczęła rozmawiać jak Faustyna, czy nawet Lenczewska. Nasza natura jest bardzo prostolinijna i rzeczowa. Może to wielu zrażać, ale myślę, że mimo wszystko ma to swoje dobre strony. Kiedy wracam do dziennika i czytam nasze rozmowy raz jeszcze zdaję sobie sprawę, że to język dla każdego. I może o to właśnie chodzi. Ten chleb ma być dla każdego.
Hmm… Jeśli poziom jest dostosowany do poziomu człowieka, to dlaczego AJ jest tak skomplikowana ? Nikt jej do końca nie rozumie …
Czy którykolwiek z dotychczasowych proroków pisał jednoznacznie i jasno ?
Hmm…. – zaczęłam szukać w myślach.
Pisał (Jan) co widział, pisał rozumnie.
Hmm…. – wiem doskonale o co chodzi. Jan po prostu opisał swoimi słowami co zostało mu pokazane. I na tysiąc procent jestem pewna, że nie rozumiał co zobaczył.
A co to było z komputerem ?
Cuda.
Kilka dni temu mój osobisty, nowy komputer zepsuł się. Pisząc nacisnęłam coś za szybko i doszło do wewnętrznego spięcia. Wszystko zniknęło, czarna dziura i czarna rozpacz mnie ogarnęła. Nasz stały informatyk stwierdził, że awaria poważna i odda go dopiero za tydzień. Jednak… oddał już na drugi dzień. Kładąc komputer na stole powiedział…
Ja jestem techniczny, ale to jakiś cud. Sam się naprawił. Coś zobaczyłem i nie chcę o tym mówić. Nigdy czegoś takiego nie widziałem – … i zrobił wielkie oczy.
Zachodzę w głowę co takiego zobaczył, ale człowiek ma ponad 60 lat i koniec. Zaparł się. Za nic nie chciał wyjaśnić o co chodzi.
Nie możesz nie mieć narzędzia, z którym pracujemy.
Aaaaa ? – zaskoczył mnie Ojciec.
Pracujemy ?To prawda. Ja tej książki sama nie piszę.
21. 06. 19 r. Szczecin.
Wieczorem. Siedzimy w ciszy.
O czym myślisz ?
O chlebach – przyznałam.
Właśnie, podczas egzorcyzmów Ojciec mi przypomniał jak ściągałem na ziemię tablice.
- Zobaczyłem rozstępujące się niebo i tablice kamienne, z których na ziemię leciał jakiś pył, proszek. Ten proszek nie spada bezpośrednio na ziemię, ale tworzy wokół niej jakby bańkę ochronną, która okala całą planetę. Na tej bańce zaczęły rysować się zdania z tych tablic, wszystko dookoła ziemi, nie było ani wolnego miejsca, dotknęło to każdego.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/30/nie-zrozumiesz-do-konca-praw-bozych/
Nareszcie wróciłeś… powiedział Ojciec, gdy zacząłem się modlić.
Wróciłeś do modlitwy… – kiwam głową ze zrozumieniem.
Źle się czułeś z przejedzenia, braku snu… Sam widzisz co znaczy głód twoim przyjacielem.
To prawda. Maryja też była przy mnie.
- Pokarm zatruwa ci głowę, głódź się, zwłaszcza teraz.- Dlaczego ? – spytałam, ale przyszło mi do głowy, że mamy akurat adwent.
- Nawet nie wiesz jak zbliżysz się ku Chrystusowi.
Zaprzyjaźnij się z głodem, niech będzie ci przyjacielem.- …. Wiesz co mi pokazał ? Z pełnego żołądka idzie jakaś maź do głowy.
- …. hmmm, ciekawe… tak jakby przepełnienie żołądka zatruwało ci mózg – zaczęłam od razu analizować.
- …. A zobaczysz to, czego nikt nigdy nie widział.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/01/18/nie-oceniaj-a-sam-nie-bedziesz-oceniany/
W kulturze popularnej najbardziej utrwaliła się interpretacja pierwszego jeźdźcy jako Zarazy, a więc uosobienia śmiertelnych chorób zakaźnych. Prawdopodobnie źródłem takiej interpretacji jest broń, którą dysponuje pierwszy jeździec. Jak wiadomo łuk to wyposażenie skrytobójców. Śmierć z niego zadana jest gwałtowna. Brak bezpośredniego kontaktu w walce powoduje, że śmiertelna strzała bywa zaskoczeniem dla ofiary. Do spopularyzowania interpretacji, że pierwszy jeździec jest Zarazą przyczynił się hiszpański pisarz, publicysta i lewicowy działacz polityczny – Vicente Blasco Ibáñez, który w powieści z 1916 pt.: „Los cuatro jinetes del Apocalipsis” (pol.: Czterech jeźdźców Apokalipsy, 1925) napisał o jeźdźcu na białym koniu, ubranym w barbarzyński strój i używającym łuku w celu rozprzestrzeniania śmiertelnych chorób zakaźnych. Jego kołczan wypełniony miał być zatrutymi strzałami, zawierającymi zarazki wszystkich epidemii.
Po raz pierwszy Piotr ujrzał jeźdźca na biało-siwym koniu 28 kwietnia 2017 roku. Kilka dni temu Piotr ponownie miał wizję tego samego jeźdźca, ale krążącego już wokół ziemi (do tego wrócę w swoim czasie). Wizja pokazała dokładnie jeźdźca siedzącego na biało–siwym koniu, który rozsiewa na ziemię jakiś pył. On w ruchu jest cały czas i widać było, że nie ma zamiaru się zatrzymać.
Ciekawe, ale o myciu rąk powiedziano nam po raz pierwszy 5 dni przed ujrzeniem jeźdźca.
- Homiel mi pokazuje, że nie możesz wkładaj palców do buzi.
- Że co ?! – pytam zdziwiona.
- Myjcie ręce. Nowy typ zarazków. - Usta do rozmowy, ręce trzymać od ust.Będąc wczoraj w Arkadii i wchodząc po ruchomych schodach trzymaliśmy się poręczy. Homiel nakazał natychmiast schować ręce.
- Tam są też zarazki ?
- Wylęgarnia– przyznał.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/12/02/widzisz-swiatlo-tam-zmierzasz/
Trzy lata temu nie byliśmy w stanie połączyć jedno z drugim. Nikt się nie spodziewał tego, co jest teraz. A teraz jest to, co przewidziano także w Biblii.
https://www.youtube.com/watch?v=TySubps6Fys
p.s. 5780 r. = 2020 rok.
Podkreślam jeszcze raz, że AJ to wizja rozgrywająca się w dwóch realnych rzeczywistościach. Tej niebiańskiej i naszej ziemskiej. Co na Górze, to na dole. I teraz jak to przełożyć na nasze życie.
Wizja przemieszczającego się siwego konia znaczy, że epidemia będzie się rozprzestrzeniać. Niedawno pisałam, że nad Polską roztoczył Ojciec dodatkową kopułę, więc może dlatego jeszcze potwierdzonego wirusa nie mamy, choć zapewne to tylko kwestia czasu.
Piotr ma tyle wizji, że przestałam je w pewnym momencie liczyć. Ma ich tyle, że spisuję już tylko te najważniejsze, najbardziej znaczące. Ma ich tyle, że większości nie pamięta. U mnie wizje zdarzają się znacznie, znacznie rzadziej i zapadają w pamięci bardzo, bardzo głęboko.
Piotr obudził mnie już o 5.30, ponieważ musiał wziąć leki. Widząc tą nieszczęsną godzinę postanowiłam dospać chociaż jeszcze godzinę. I wtedy miałam niesamowite, absolutnie mistyczne widzenie. Właściwie to był bardzo wyraźny wizualny przekaz, który składał się z dwóch części.
Znalazłam się w hotelu. Budynek hotelu był w formie bardzo wysokiego wieżowca. W recepcji dostałam klucz do pokoju, który znajdował się na samej górze. Jadąc windą bardzo szybko znalazłam się na ostatnim piętrze. Na piętrze znajdował się tylko jeden pokój. Otwieram kluczem drzwi, wchodzę, patrzę w lewo… jest łóżko. Myślę sobie super ! Patrzę w prawo i widzę drugie łóżko. Staję jak wryta, bo na łóżku leży młody facet, lat około 30. Przystojny, lekko kręcone włosy, bardzo spokojny. Leży ubrany, trzyma ręce splecione na brzuchu, nogę na nogę i ni to czeka, ni to odpoczywa.
Co jest do cholery ! – pomyślałam.
Zdenerwowana dzwonię do Piotra i mu opowiadam, a on na to, żebym to jakoś załatwiła. Pędzę więc do recepcji i proszę o inny pokój tłumacząc, że w pokoju jest dodatkowy gość, a chcę być sama. Recepcjonista, którego nie widzę, a jedynie słyszę mówi …
Nie ma wolnych pokoi, jest tylko apartament za 10 tysięcy zł za noc.
… Trudno, jakoś to zniosę – wzdycham ciężko, bo nie mam tyle pieniędzy.
Wracam do pokoju i widzę, że mężczyzna leży nadal jak leżał. Nie odzywa się, ale telepatycznie odczytuję jego myśli, że czekał na mnie, bo wiedział, że w pokoju będzie jeszcze jeden lokator. Od początku zresztą sprawiał wrażenie, jakby na coś albo na kogoś czekał. Miał w sobie niesamowity spokój i wyczuwalną cierpliwość. Nie mam innego wyjścia. Kładę się na swoim łóżku i zasypiam.
II sekwencja wizji.
Znajduję się raptem w pokoju, który jest bardzo kolorowy, ma pełno kolorowych bibelotów, jakieś książki, zabawki itd. Do środka wchodzi dziarskim krokiem mężczyzna w sile wieku, liczę go na około 60 – 65 lat. Ma czuprynę włosów ciemnych, jasno-śniadą karnację, można by powiedzieć, że opalony. Jest bardzo radosny, szybki, energiczny, ale i zdecydowany. Mówi …
Tymczasowo to Ja jestem twoim mężem.
Ale, ale … Co się tu do cholery dzieje … !!! – myślę sobie robiąc wieeelkie oczy.
Wygraliśmy duże zlecenie do wojska, dostarczymy chleb.
Ooook – mówię powoli nie wiedząc o co chodzi.
Nagle sceneria się zmienia, znika pokój, pojawia się całkowicie nieskazitelnie biała przestrzeń. Mężczyzna mówi …
Pomoże ci Arab …– i z uśmiechem puszcza do mnie figlarnie i porozumiewawczo oko.
W lot łapię, o co chodzi. Podświadomie czuję lęk przed Arabami, może z powodu nasłuchania się opowieści o ich okrucieństwie wobec kobiet. Zdenerwowałam się. Mówiąc pomoże zza mojego lewego ramienia wyłonił się młody mężczyzna, lat około 25-30. Zdziwiłam się, ponieważ był mnie tak blisko, jakby przyklejony, a jednak Go wcześniej nie widziałam. Jakim cudem był tak blisko, a nie wiedziałam ? Wyszedł zza pleców, ominął mnie i poszedł do przodu.
Jaki on Arab ! – myślę w duchu, bo zauważam, że ma jasno-śniadą twarz i rudawą bródkę. Zrozumiałam, że mówiąc „Arab” starszy mężczyzna sobie po prostu zażartował. Zażartował z mojej „fobii”.
Zauważam, że „Arab” na swoich falowanych ciemnych włosach sięgających do karku, ma z tyłu na głowie niedużą, białą, szydełkowaną jarmułkę.
A więc to Hebrajczyk ! – i poczułam ulgę.
Kiedy przechodził, spojrzał na mnie spokojnie, ale jakby z wyrzutem, że sobie żarty robimy, a tyle jest roboty. Nic nie mówiąc zaczął energicznie zabierać się do pracy. Zaczął składać bochenki chleba.
Wszystko dzieje się bardzo szybko i jestem kompletnie zdezorientowana. Stoję jak oniemiała i w myślach zadaję sobie pytania; skąd ci ludzie, co ja tu robię, po co to wszystko i w ogóle o co tu chodzi ???!!! Nie wiem co mam ze sobą zrobić. Starszy mężczyzna wydaje się bardzo zorganizowany, nadzoruje pracą, jest zdecydowany i stanowczy, doskonale wie co się dzieje. Jednocześnie jest niesamowicie radosny, cieszy się z tego zlecenia, jest szczęśliwy, że się dzieje. Uważnie przygląda mi się z uśmiechem i chwytam jego wzrok, który jest bardzo … wszystkowiedzący. Takie odnoszę wrażenie. To, że się cieszy nie znaczy, że traci kontrolę. Ten wzrok mnie trochę dyscyplinuje i czuję, że nie mam możliwości się sprzeciwić. Zdaję sobie sprawę, że to wielkie zlecenie i że mam im pomóc w logistyce… usłyszałam zaraz w głowie. Więc mówię zrezygnowana rozkładając ręce ….
No to pomogę.
I wtedy widzę Młodszego, który idzie w moim kierunku trzymając w rękach jeden chleb. Dziwię się, bo chleb jest bardzo duży. Moją uwagę przykuwa jeszcze coś. Przyglądam się uważniej, gdyż chleb ten ma dziwną formę.
Wygląda jak tablica dekalogu – myślę w duchu.
Młodszy kładzie go na inny chleb, identyczny, leżący obok. Każdy opakowany był w biały, czysty materiał. Mężczyzna wziął do ręki kolejny, chyba trzeci i zaczął go owijać w taki sposób, że pomyślałam…
Owija jak całun otula Jezusa – … pierwsze skojarzenie. I wtedy pomyślałam …
Czy to nie czasami Bóg ? Przygotowuje chleb do wysyłki ?
I ta myśl mnie obudziła. Siedziałam na łóżku oniemiała przez długą chwilę. To było tak realne, że wydawałoby się, iż mogę dotknąć ich skóry. Im dłużej nad tym myślałam, tym bardziej byłam przekonana, że doświadczyłam niesamowitego spotkania.
W pierwszej wizji Jezus ewidentnie czekał. Te pozdrowienia jednak coś znaczyły.
„Mój” Chrystus cały czas był skoncentrowany na pracy. Nic nie mówił, nie uśmiechał się, nie cieszył jak Ojciec, tylko pracował w skupieniu przy chlebach. Jednak widać było, że nic z naszych rozmów, gestów i reakcji nie uchodzi Jego uwadze. Pracował przy chlebach, ale wiedział co się dzieje. I co ciekawe… To, że miałam Mu w tym pomóc było dla Niego oczywiste. W ogóle nie był zdziwiony moją obecnością, nie był zdziwiony, że akurat to ja stałam taka nierozgarnięta. Po prostu … to było dla Nich oczywiste, że jestem. W przeciwieństwie do mnie. Nie mogłam się połapać, mówiąc potocznie, co się wokół dzieje.
Dlaczego hotel… ? Dlatego, że prawdziwy Dom nie jest na tym świecie. W tym świecie jesteśmy niejako przejazdem, niejako gościnnie, na chwilę. Dlaczego pokój znajduje się na ostatnim piętrze… ? Dlatego, że im wyżej, tym duchowo bliżej Boga. Symbolika często wykorzystywana w wizjach.
Jest jeszcze jedna rozmowa …
- Powiadam ci, że od sądu ( !?) ciasto zacznie się rumienić.- …… Pokazał mi chleb, który w stanie surowym był w piekarniku, a po chwili zaczął się rumienić. Dlaczego chleb ? – pyta Piotr.
- A nie chciałbyś, żeby ciebie jedli ?- Mnie jedli ???!!! – w pierwszej chwili nie zrozumieliśmy tej metafory
– Chodzi o wiedzę ?
- Cieszę się, że się nie sprzeciwiasz.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/06/21/zobacz-syna-swego-dalem-a-co-oni-robia-jak-wielu-go-czci-dzisiaj/
To rozmowa z października 2016 roku. Wtedy chleb był pieczony, w dzisiejszej wizji jest już pakowany i szykowany do wysłania. Pokój i łóżko, na którym leżał młody mężczyzna i ta Jego poza, splecione ręce na brzuchu, stopa oparta o stopę… Zrozumiałam, że on czekał na ten moment. W całej Jego postawie wyczuwalne było, że spokojnie czeka. Ciarki przechodzą.
- Chrystus cię odwiedzi. Wtedy, gdy książka się zarumieni.
- …. Zobaczyłem jak chleb rumieni się pod koniec pieczenia. Zanim upiecze się chleb, trzeba przygotować ciasto i dopiero włożyć do piekarnika. Ten blog to dopiero surowe ciasto. Jeśli opiszę wszystko, to jedynie w książce. Jeszcze wiele rzeczy się musi wydarzyć, żeby chleb był gotowy. Ta książka ma być chlebem. Słowem Ojca będą się żywić wielu ludzi.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/05/09/a-czyz-moj-syn-nie-cierpial-dla-ratowania-swiata/
Trzy wielkie symbole razem. Dekalog, chleb, całun. Zrozumiałam, że słowa zawarte w tej książce będą tym chlebem. A dlaczego wojsko ? Bo nasz świat to poligon. My wszyscy jesteśmy jak wojsko na poligonie.
Gdy doszłam do siebie oczywiście całość zrelacjonowałam Piotrowi.
A gdzie ja byłem ?
Nooo gdzieś, dzwoniłam do ciebie. Na koniec miałam takie wrażenie, że wszystko jest już przygotowane, aby ruszyć, aby wysłać chleb do ludzi.
Kości zostały rzucone.
Aaaa… Na koniec trzy ważne symbole w jednym; chleb, całun i dekalog w formie chleba. Wiem, że to istotne, bo zwróciłam uwagę, że to dziwne jak na chleb. Rabin Kaduri powiedział, że ten co przyjdzie pokaże, że prawo boskie jest nadal ważne i aktualne. Przypomni o tym ludziom.
No dobra, ale jeśli ty będziesz z Ojcem, Jezusem, to gdzie ja będę ? – Piotr się przestraszył.
Tam gdzie masz być.
Chcesz być podobny do swojej żonki, też ciekawski ?
Hmm… Ojcze, co to właściwie wszystko znaczy ? – pytam.
Zostałaś powołana do pracy.
Ale czy to nie powinien robić mężczyzna ?
Czy Mnie interesuje zdanie faryzeuszy ?
Aaa ….– to pewnie nawiązanie do wczorajszej rozmowy o MM. Nie cenią kobiet zbyt wysoko.
Dlaczego oni mówią, że czekają na mesjasza ?
Zajmijmy się chlebem.
……. – zamyśliłam się znowu.
Ojciec był cały szczęśliwy jak przygotowywał te chleby, wesoły, cały czas się cieszył, uśmiechał. Był bardzo zorganizowany. Nie mogłam się ogarnąć o co tam w ogóle chodzi, co ja tam robię, stałam jak wryta i się tylko przyglądałam.
Jesteś wędrowcem – Ojciec do Piotra.
Dopisane 28. 02. 2020 r.
W dalszych rozmowach będziemy dość często do tej niesamowitej wizji powracać. Mam jeszcze jedno zdanie …
… Czy to o to spotkanie chodziło ? Wydaje mi się, że nie. To jeszcze będzie.
Jarmułka na głowie Jezusa jest typowa dla Hebrajczyków. Większość chasydów nosi tradycyjną czarną jarmułkę, inni noszą kipy różnych wzorów I kolorów. W czasie Świąt wielu nosi białe nakrycia głowy. Czasami nakrycia głowy są małymi dziełami sztuki, przodują w tym zwłaszcza Żydzi jemeńscy i gruzińscy.https://www.chabadkrakow.org/templates/articlecco_cdo/aid/943765/jewish/Kipa-Jarmuka.htm
Pytanie; czym może być ten kataklizm … Z tej rozmowy wynika, że kataklizm nie musi być kataklizmem takim, jakim go rozumiemy dosłownie. Wczoraj Ojciec powiedział nam, że szykuje dla świata wstrząs. I to jest nieodwołalne. Czy to jest ten „kataklizm” ? … Uczciwie powiem; nie wiem. A dzisiaj powiedział … 
