Uczyłem swoich ludzi jak mają postępować w biznesie. Ciągle mówiłem bądźcie stanowczy, ale uczciwi. Wedle słów Homiela.
Moim zdaniem dobrze to robisz, dobrze prowadzisz firmę, choć na mieszkanie nas nie stać, ale to nie twoja wina. Tak ma być… – … i absolutnie się z tym pogodziłam.
Pan Bóg każe, to ja robię.
A gdybym nie kazał, to byś nie robił ? Masz dobre serce, więc rób.
Faktycznie domu nie masz, ale mieszkacie we Mnie.
Jakoś ta matematyka się układa póki co…
……. –wzruszyłam się.
Jeden pracownik nie chciał ode mnie pożyczki, zaskoczył mnie zupełnie.
Doceń ten skarb narodów.
Prawdziwym skarbem są ludzie.
No, może oprócz Oli książki i jeszcze kliku innych książek i listów.
???!!! Jakich listów ? – myślę w duchu i dopiero po kilku sekundach dochodzi do mnie, że przecież Nowy Testament to też Listy.
Jest czas, kiedy ten czas należy do Oli i to są te kawy.
……. – zamyśliłam się, bo nawet nie zauważyłam, że właśnie tak jest. To na kawie, kiedy Piotr jest jeszcze świeży i w miarę wypoczęty przeprowadzamy wiele ciekawych rozmów i wiele wtedy zapisuję.
Ale jest czas, kiedy ten czas należy do nas.
Są chwile, kiedy chcę porozmawiać z tobą sam na sam.
Dobrze, więcej jej nic nie powiem.
?!….. – no ręce mi opadły. Piotr jak zwykle radykalnie.
Takiej brutalnej odpowiedzi nie oczekiwałem.
… Zobaczyłem zieloną trawę…
Byliśmy sami Piotr, a potem poszliśmy do ludzi.
……. – znowu się wzruszyłam, bo Ojciec przypomina chwile zanim wszystko tu się zaczęło.
Ojciec pokazał mi, że twoja książka odczytuje hieroglify, czyli wszystko tłumaczy i to jest ważne co robisz, ale czasami chce być ze mną sam.
Czuję się zazdrosna – mówię półżartem.
……..
Spytałem Boga o samochód.
Że co ?!- w takiej chwili pytać o samochód ?!
Po co ci ?
Do przemieszczania się.
Będziesz się przemieszczać.
Ale ja tak między miastami…
Mam do ciebie prośbę, zaplanuj coś jeszcze.
……..
Kiedyś tak wiele spędziliśmy razem chwil, a może tak tęsknię do tego ?
…….. – bałam się już odezwać, płakać mi się chciało.
Ojcze, ale masz ich tak tyle tam… – Piotr zaczął coś tam wykrztuszać z siebie.
Jak dostaniesz 10 kilo chleba i najesz się do syta, nie chciałbyś trochę soli ?
Co to znaczy? – pyta mnie cicho.
Myślę, że nikt nie sprawia mu tyle radości co ty. Jesteś tak niepokorny, że aż zabawny.
A może się mylę ? – zaraz pomyślałam.
Mogę o coś spytać ? – pytam.
Pytać zawsze możesz.
……. – uśmiecham się. Pytać zawsze mogę co nie znaczy, że zawsze dostanę odpowiedź.
Dlaczego Richard Sigmund, kiedy był w Niebie to nie widział Maryi ?
A widział Mnie ?
… – … to mnie zaskoczyło.
Richard Sigmund okazał się pastorem, czyli protestantem. I właśnie to mnie zastanowiło. Po doświadczeniach z Lutrem do protestantów mam baaaardzo ograniczone zaufanie. On widział tak wiele, widział prawie wszystko to co i Piotr widział, a jednak nie widział Maryi. Dlaczego? Przecież logicznie myśląc, jeśli widzi się prawdziwe, rzeczywiste Niebo, to powinno się widzieć wszystko niezależnie od tego w co się wierzy. Nie może być tak, że nie widział Maryi, bo jako protestant w nią nie wierzył. Poza tym rzeczywiście nie widział Ojca, tak jak Piotr Go widzi.
Ojciec pokazał mi, że Maryja nieustająco modli się w swojej świątyni, dlatego nie widział jej.
Aaaaa…. – zatkało mnie teraz. Nie wiedziałam co powiedzieć.
Skoro mamy tę kwestię omówioną wpadnę za jakiś czas i sobie pogadamy – … czyli wieczorem.
I tak nie wierzę, byś trzymał język za zębami.
Wieczorem.
Namawiam Piotra na obejrzenie serialu „Gra o tron”. Walka z diabłem to coś dokładnie dla Piotra, ale on się opiera tak uparcie, że w końcu pytam Homiela.
Ma obejrzeć film ? – mam nadzieję, że mnie poprze.
Nie wiem co ci powiedzieć.
To nie mów – bałam się, że powie, iż według Niego to film do niczego.
Nie dlatego, że jest tak dobry. Nie odciągaj go.
Aaaa rozumiem. Jak zaczniesz oglądać, to wsiąkniesz w ten film.
A ma wsiąknąć w modlitwę.
No i teraz sama nie wiem co robić. Przestałam go namawiać. Oglądamy Wiadomości, ale Piotr patrzy tępym wzrokiem przed siebie.
Z tym prezentem na święta nigdy bym się nie spodziewał, że to tak będzie. Pan Bóg jest nieprzewidywalny.
No cóż… Już taki jestem.
Dlatego ty też taki jesteś. Nigdy nie wiadomo co zrobisz.
Naprawdę nie wiadomo ? – jestem pełna wątpliwości. Ojciec by nie wiedział ?
Już sobie odpowiedziałaś na to pytanie wczoraj.
…
A wczoraj powiedziałam do Piotra…
Ja to widzę tak. Pomagasz tylu ludziom, a to przecież Ojciec ustala długość palenia się świeczki. Moim zdaniem Ojciec doskonale wie co wykombinujesz, doskonale to przewiduje, a może nawet cię podpuszcza, a wiesz po co? Żebyś się ćwiczył i uwierzył, że to ty możesz.
……..
Hmm… A jednak potrafisz Ojca zaskoczyć, bo dzięki temu śmiał się głośno nie raz.
A tobie pięknie powiedział „dziecinko, ta chwila długo nie potrwa”.
……. – wystarczyło, że mi to przypomniał, a ja się rozpłakałam.
Co się stanie po tej „chwili” ?
Stanie się światło. Światło wejdzie w ciebie.
Zjawią się ci, którzy będą wiedzieć, że to ostateczne czasy.
???!!!
Ale jak to się zjawią ? – próbuję zrozumieć.
To będą wielkie rzeczy, musisz bacznie obserwować.
Dopisane 13. 11. 2018 r.
Zjawią się ci, którzy będą wiedzieć, że to ostateczne czasy – zapomniałam już o tych słowach. Jednakże w sierpniu otrzymałam pewnego maila, który chyba można potraktować jako wstęp to zapowiadanych wydarzeń. Będę jeszcze o tym pisać.
Stoimy na peronie i czekamy na pociąg. Robi się coraz zimniej, perony zapełniają się ludźmi i pojawiają się informacje, że wszystkie pociągi nie wyjadą zgodnie z czasem. Wszystkie oprócz naszego.
Ciekawe dlaczego nasz pociąg wyjechał, a inne nie.
Masz duże powody do zmartwienia– zakpił sobie Homiel.
……. – śmieję się, bo się cieszę. Jazda zapowiada się ciekawie.
A teraz kiedy mamy przyjechać ? Za tydzień, za dwa ?
Słuchajcie swojego głosu, a nie Mojego.
Aaaa, od kiedy to ? – tym razem ja lekko zakpiłam.
Homiel, na jakiej planecie żyjesz ?
Na żadnej.
To gdzie żyjesz ? – Piotr dalej.
W miejscu wskazanym przez Ojca.
Zajęliśmy swoje miejsca zadowoleni, że wreszcie ciepło. Sporo ludzi dookoła, ale nie powstrzymało nas to od rozmów.
Wczoraj widziałem siłę działania mojego krzyża.
Każdy krzyż w twoim ręku to broń.
Możesz z nim czyścić świat do zera.
Wow… Czyli za mało się modlisz, diabła ciągle dużo.
Słyszę jak gacek do kogoś krzyczy….
Zaczyna poznawać wszystkie możliwość przeciwdziałania nam !!!
……. – po takich gadkach zazwyczaj tylko milczę.
Piotr się odezwał dłuższą chwilę później…
Pan Bóg pokazał mi, że tak jak powiedział zabierze tylko tych co chcą.
A co z resztą ? – pytam.
Pokazał mi jak drzwi się zamykają i gaśnie światło. Pozostali zostają w ciemności. Widzę planetę w ogniu…
Nieuchronne.
Wczoraj zobaczyłem armię gacków, szli jak wojsko z martwymi oczami, wziąłem krzyż do ręki i z niego biła tak świetlista energia, że to towarzystwo spopieliła. Szkoda, że nie można tego nakręcić jak to wyglądało…
Naładowałeś go, dlatego tak skutecznie wystrzelił.
Naładowałeś ? – zdziwiłam się, bo jak ? Prądem ?
Wczoraj jadąc autem do domu modliłem się różańcem…
……. – robię okrągłe oczy, bo chyba zrobił to po raz pierwszy.
I co to znaczy ? Tak działa twoja broń, nic prostszego.
Bracie, ile teraz zrobisz, tyle uda się zabrać– … ludzi.
Homiel powiedział, że jestem ostatnim, który tak robi.
Dlatego to tak poszło wczoraj, te gacki poszły w pył.
…….
Teraz coś do ciebie…
Jesteś emisariuszem dobrego słowa.
My też czytamy twoje wywody.
A są dobre ?
Gdyby nie były dobre, dalibyśmy znak.
Jest trochę ludzi, którzy się nie zgadzają. Na przykład co do homoseksualistów.
Dlatego tak niewielu przejdzie.
……. – coś mi zaczyna świtać w głowie, że to nie Homiel.
Ta fala to przywołanie do służby, przywoła twoje imię.
Piotr… Ten, który w tobie siedzi, który dojdzie do głosu, będzie ostatnim głosem.
A ty musisz prosić, żeby ci zachowali pamięć – powiedział do mnie, a mnie ciarki przeszły.
Jak to ?!
Czy wierzysz w koronkę ?
Bardzo.
Więc zaufaj Ojcu.
On codziennie podlewa swój kwiat z ogrodu i wie jak to robić.
Pomyśl… Do kogo ich skierowałem ?
Do najlepszego nauczyciela, który widzi szeroko, nie wąsko.
……. – bardzo się wzruszyłam.
Często jak się modlę, to proszę o krztę mądrości.
A dostajesz chochlę, a czasami wazę.
Po przerwie.
Dałeś Mi kilka chwil, które dały Mi nadzieję, że zrobisz coś na tym świecie.
Kurcze…Pan Bóg chyba miał mnie już dosyć… Może myślał, że Go znowu zawiodę…
Zawieść, a mieć dosyć to dwie różne rzeczy.
Mieć dosyć to koniec. Zawieść to kolejna lekcja.
Już tego nie zrobię.
A co ty chcesz ?
Chcę zrobić to, co mam zrobić. Nie będę wątpił. Przyjmę swoje imię…
… Które jest twoje.
Wyobraź sobie, że jesteś rolnikiem.
Przychodzi dzień kiedy patrzysz na to pole i mówisz…
Chcę być, kim byłem.
Idziesz do chaty, ubierasz swój mundur i idziesz walczyć.
Kończy się twoja praca na polu.
Włóż mundur, chwyć broń i walcz z tymi, których plon chcą ci ukraść.
A kiedy zrobisz porządek, zbierzesz plony.
I oddasz Temu, który tu cię wysłał.
Znowu zamilkliśmy, tym razem na długo.
Ten film jest odcinkowy.
Był odcinek akcja serce, akcja ząb, akcja świadomość.
A teraz jaka akcja będzie ?
Akcja fala. Akcja „przywróć imię moje”.
A co z nim zrobisz ?
Dobry użytek ? – Piotr niepewnie.
Nie zawiedziesz Mnie ?
Nie zawiodę.
Wypatruj zrównania dnia i nocy.
Czy to jest ostatnia akcja ?
Nie. Będzie jeszcze akcja Piłat.
????!!!!! – Piotr spogląda na mnie i pyta wzrokiem.
Piłat wydał wyrok, sąd ? O to chodzi ? – i się prawie kurczę, bo nie mam pojęcia.
Dojeżdżaliśmy do Szczecina. Zadzwoniłam do mojej przychodni zamówić przez telefon receptę. Odebrała babeczka, ale zaraz przeprosiła, że ma pacjenta i prosiła o poczekanie. Oczywiście zgodziłam się. Babeczka położyła słuchawkę na blacie i koniec. Słyszałam wszystkie jej rozmowy przez kolejne 20 minut, musiała najwyraźniej o mnie zapomnieć. Zamknęłam oczy i poprosiłam…
Mój Grubasku „walnij” ją w głowę, żeby się obudziła… – minęła sekunda…
O przepraszam, czym mogę pomóc ? – i załatwiłam co chciałam.
Widzisz ? Nie słyszysz, ale jesteś słuchana.
Zadzwoniła córka. Zaczyna płakać i narzekać, że wie ile pieniędzy kosztuje utrzymanie dwóch domów, dwóch samochodów, a mimo to za nic nie chce się przeprowadzać z powrotem do Krysi. Problem w tym, że my też nie wiemy co robić.
Spytaj się Ojca – Piotr do mnie.
Ja !?
Na pewno ci teraz odpowie. Jesteś słuchana.
…….. – przełykam ślinę…
Ojcze, powiedz co mamy robić, bo nie wiemy co robić, znasz sytuację … No, nie wiemy… – zaczęłam się jąkać.
…….. – przez krótką chwilę myślałam, że odpowiedzi nie będzie.
Ta chwila dziecinko długo nie potrwa.
……. – dech mi zaparło i łzy w oczach. Nikt tak do mnie nigdy nie powiedział… Dziecinko… i w ogóle… Ta odpowiedź… Od Ojca… Tak prosto i tak niespodziewanie…
To nie podejmować decyzji ? – Piotr bez pardonu.
Sytuacja sama się rozwinie. Zostanie wymuszona.
Czy zdążę zjeść swoją czekoladę ? – Miał 3 tabliczki, której zjedzenie potrwa może z 3 miesiące.
Tą niewątpliwie tak.
To czekamy… – pomyślałam.
To zdanie powinno ci wystarczyć, choć nie roztoczy widoku co będzie.
Nie przejmuj się.
…….
Ojciec powiedział mi, żebym się nie przejmował bankiem – Piotr boi się, że nie przedłużą mu linii kredytowej.
To jest nieistotne.
Dlaczego Ojcze ?
Dlaczego ? Bo Ja ci to mówię.
Musimy się wstrzymać z decyzją, coś się wydarzy i fala mnie porwie.
Ja cię porwę i uzbroję w Siebie.
Wieczorem. Dochodzi 21.00, a mi się oczy zamykają.
Ciągle słyszę Azazel.
……. – tym jednym zdaniem Piotr postawił mnie na nogi. Sprawdzam w internecie.
Azazel – upadły anioł występujący zarówno w mitologii hebrajskiej, jak i muzułmańskiej, znany również pod imionami Azael, Hazazeli Assasello. Jego imię oznacza „Bóg umacnia”, a z hebrajskiego „ten, który się oddalił”. Według Maurice BouissonAzazel był pierwotnie semickim bogiem trzód, a dopiero w późniejszym czasie został zdegradowany do rangi demona. Bernard Bambergertwierdzi, że był on pierwszym upadłym aniołem. Jacques Collin de Plancyuważa go za demona drugiego rzędu i strażnika kozich stad. Święty Ireneuszsądził, że mimo upadku jest wciąż potężnym aniołem. W etiopskiej Księdze Henochauważany jest za władcę 200 upadłych aniołów…
To ostatnie zdanie przykuło moją uwagę…
Skąd Henoch to wiedział?
Za dużo tajemnic naraz.
A dlaczego Piotr to słyszy ?
Cel.
Nieprzyjemnie iść spać z myślą, że kogoś takiego ma się na karku. Piotr był zbyt zmęczony, żeby tym się przejmować. Skierował się do swojego pokoju, do swojego łóżka, ale zaraz się cofnął…
Usłyszałem rozmowę…
Ten twój najlepszy żołnierz śpi ! Zobacz !
Piotr się wściekł i otrzeźwiał momentalnie. Nabrał sił na głęboką modlitwę.
Teraz rozumiesz dlaczego to takie ważne ?
Kim on jest Ojcze ?
Twoja stara, niezałatwiona sprawa.
Dopisane 10. 11. 2018 r.
Twoja stara, niezałatwiona sprawa – jedno z tłumaczeń imienia Azazel;
A teraz odnośnie Azazela… No cóż… Nie ukrywam, że postać Azazela stanowi duży problem i od bez mała 2 tys. lat wprawia w zakłopotanie ludzi zajmujących się Starym Testamentem. Słowo to pojawia się tylko raz w całej Biblii, w opisie ceremonii związanych ze świętem Jom Kippur, zawartym w Kpł 16. Gdy jeden kozioł ofiarowany został dla Jahwe, arcykapłan składał symbolicznie grzechy Izraela na drugiego kozła, którego wypędzano na pustynię „la-azazel”, czyli „dla Azazela”. W tym miejscu należy się zastanowić kim, lub czym był dla Izraelitów ów Azazel? Problem nastręcza już sama etymologia. Wdług jednej z hipotez słowo „azazel” pochodzi od hebrajskich słów „ez” (kozioł) i „ozel” (partykuła qal czas. azal = odejść), co dawałoby znaczenie „odchodzący kozioł”. Tak właśnie tłumaczy to słowo Septuaginata i Wulgata.https://egzorcyzmy.katolik.pl/kim-jest-azazel-kim-jest-szatan/
Niewykluczone, że ta wersja jest najbliżej prawdy. Kiedy Piotr po raz pierwszy dostał wypalenie na ręku, miał on symbol kozła. Podpisał się.
Nigdy nie mogę być niczego już pewna, a każdy następny dzień to wielka niewiadoma.
Czy ten Sigmund zobaczył falę, żebyśmy naprawdę mieli o tym przeczytać ? – spytałam wprost.
Masz sygnał.
……. – i w tej momencie rozległ się przeraźliwy dźwięk alarmu, tak uporczywy i głośny, że oboje musieliśmy rękoma zatkać uszy. Rozejrzeliśmy się dookoła, ale ludzie zachowywali się normalnie. Może to próba ogniowa w galerii handlowej, czy coś w tym rodzaju?
To ostatnia próba podejścia ratunku.
Co ma się zdarzyć ?
Jeśli się nie uda, stanie się to co zapisane jest.
… Widzę statek, który się kołysze na morzu… To jeszcze nie jest sztorm… Ktoś w morzu tonie i ktoś z tego statku rzuca mu koło ratunkowe…
Ostatnie koło ratunkowe ?
To dopiero będzie.
Czy to wykorzystają, czy nie ? – Piotr.
Nie znasz ludzi !? Nie złapią tego koła ratunkowego, nikt w to wszystko nie uwierzy – mówię twardo.
Moja mama na przykład… Pokazywałam jej zdjęcie Jezusa w telefonie, opowiedziałam jej o okolicznościach i w ogóle ją to nie ruszyło! Śmiała się, że ludzie sobie Bożki wybierają. Szlag mnie trafił ! – w końcu to wyplułam z siebie. Schowałam tę zadrę głęboko, chciałam ją zakopać, zapomnieć, ale się nie dało. Jej słowa bardzo mnie zabolały.
U niej zaznasz obiadków i goryczy nieświadomości.
To dlaczego nie daliście mi rodziców, którzy by wierzyli ?
Ich celem było wydanie ciebie, po to przyszli.
A nie byłoby łatwiej, żeby wierzyli ?
Miałaś być jak czysta kartka.
Zapisujesz od początku, a tu masz informacje z pierwszej ręki.
……. – wzdycham ciężko, ale to najczystsza prawda. Uczę się wszystkiego od początku, odkrywam na nowo i może dlatego jest we mnie tyle zdziwienia.
Może nieliczni uwierzą w takim razie ?
A może to dla tych nielicznych ?
Oooook. W takim razie robimy swoje, a reszta należy do Góry.
…….
Homiel, ma piękne skrzydła, świecą się na biało… – Piotr się zapatrzył.
Dzięki Jimmy.
Dlaczego Jimmy ?
Ironizuje do Hendriksa chyba. AAA!!! Bo on miał włosy, a ja nie ! On ze mnie ciągle kpi…
Homiel… Wszystko nam się kończy, mieszkanie, auto się psuje…
Mi też pióra wypadają.
…. – … chyba muszę sobie jakiś botoks strzelić, bo mam już zmarszczki od śmiechu.
Wieczorem.
Postanowiłam „Byłem w Niebie” zacząć czytać jeszcze raz od samego początku. Łącznie ze wstępem, który sobie wcześniej odpuściłam. Jedno z pierwszych zdań w przedmowie znowu powaliło mnie na kolana, a myślałam, że jeśli chodzi o tę książkę dziwniej już nie może być. „Był 17 października 1974 roku…”
Wiesz kiedy on był w Niebie ?! Kiedy miał wypadek ?! 17 października !!!
„Siedmiopiętrowa fala przypływu – ostatnie wielkie dzieło Boga” – Richard Sigmund.
Zebrałam kilka cytatów z naszych rozmów dotyczące fali, które mogłyby to potwierdzić.
Sprawię, że przyjdzie czas, że wszyscy je zobaczą.
Przyniesiesz laur Mojemu Synowi.
Zrobisz to dla Mojego Syna chwały.
Ludzie zaczną wierzyć w Boga, okryjesz chwałą Ojca i Syna, przez nieprawości przebije się światłość i rozgoni poranną mgłę i znowu będzie pięknie.
Co się martwisz. To co będzie, będzie dla chwały Ojca.
Mówię ci bracie, dzień chwały naszego Ojca JEST BLISKI.
Wydobędę z ciebie na Swoją chwałę.
Dasz świadectwo Mojej wielkiej chwały.
Dla Chwały Ojca zapanuje światłość na świecie.
Myślisz, że ta fala ma cię umyć?
Te zdarzenia są tak niebotyczne wielkie, że nie jestem w stanie tego powiedzieć.
Jak ci powiem, to nigdy nie uwierzysz, dlatego ci nie powiem.
Zdarzenia, które nastąpią przyćmią wszystko, co do tej pory było.
Te zdarzenia są już u progu.
Sposobcie się do tego, co ma nadejść.
Sposobcie się, bo Ja nadchodzę.
………………..
Jak będziesz na fali to spójrz na prawo i kogo zobaczysz… Jak myślisz?
Spójrz na lewo, kogo zobaczysz? Razem będziemy.
Nie bój się niczego to co będzie. Zrobisz to dla Mnie i Mojego Syna, da ci to radość.
………………….
Tą falą jestem Ja.
Ta fala to Ja i Mój Syn. To My.
Czytam to wszystko naraz i zdaję sobie sprawę, że chyba stoimy u progu czegoś wielkiego.
Przewracam kartkę za kartką zwracając tym razem na szczegóły i jestem zdumiona. Mnóstwo wspólnych elementów; przesłona oddzielająca nasze światy.
Księgi życia – ja miałam ich dwanaście.
- Zobaczyłem 12 ksiąg, stalowa szara okładka, a na grzbiecie czerwona jakby naklejka i coś napisane... Dzieje losu... Każda księga to jedno twoje życie.
- Ostatnia księga, a rozdział jest pisany.
- ...... - zrozumiałam, że 12 ksiąg to 12 żywotów, dwunasty jest w trakcie, bo jest pisany.
- A pierwsza? Kiedy była?
- Widzę ją w pajęczynie... Musi być bardzo stara, czyli to było bardzo dawno temu. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/01/11/i-zeslal-ojciec-henocha-na-ostatnia-chwile/
Poza tym widział pałace, fontanny, biblioteki, rzeki, jeziora, drzewa, kwiaty, ptaki, tron, anioły, miejsca dla dzieci, amfiteatr, miecze, muzyka, sprzęt muzyczny, kolumny i Jezusa z dziećmi, z którymi często bywa…
- Homiel, co tam nowego w Niebie?
- Po staremu. Bóg Ojciec rozważa, a Młodszy z dziećmi.
Myślałam, że padnę z wrażenia. Odpowiedział tak prosto, jakby mówił o wujku z Siemianowic. Po chwili tknęło mnie, że powiedział Młodszy o Jezusie. Jezus często odwiedza dzieciniec i Piotr też to widział. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/08/04/to-cialo-nalezy-do-tego-swiata/
Wszystko co widział Piotr, widział też Richard. Tylko, że Richard musiał najpierw umrzeć, aby zobaczyć. Nieprawdopodobne…
Homiel, czy data wypadku tego Richarda Sigmunda 17 października to nasza data ?
To jest ciekawa data.
Myślisz, że te gwiazdy palą się tak sobie ?
One są po coś Mój synu.
…….
Jak ja mam podołać temu wszystkiemu ? – Piotr pyta ciężkim głosem.
Materiał wybrano odpowiedni.
Nie chcę tego słuchać! To jest pycha.
…….
Ja naprawdę będę nie do życia. Będę głową zupełnie gdzie indziej, a to się zbliża wielkimi krokami.
… Ojciec powiedział mi teraz, że
Przed tysiącami lat wybrałem ciebie dla Siebie.
Słucham i brakuje mi słów…
Piotr nie chciał już myśleć i włączył Tv. Oglądaliśmy kanał za kanałem, a programy wydają się coraz głupsze, a może to my tak się zmieniamy…
Nadchodzi czas tempogłowych. Łatwi dla gacka.
Kiedy mrok w głowie, trudniej światłu się przebić.
Dopisane 05. 11. 2018 r.
Myślisz, że te gwiazdy palą się tak sobie ? One są po coś Mój synu.
Fragment z księgi Henocha;
Ma on władzę na niebie nad nocą i dniem, aby Zapalać światło jaśniejące dla ludzi: słońce i księżyc i gwiazdy i wszystkie moce niebios, które poruszają się po swoich orbitach.
Zanim słońce i konstelacje zostały stworzone, zanim gwiazdy nieba zostały utworzone, jego imię zostało nazwane przed Panem Duchów.
Anioł Uriel, którego Pan wiecznej chwały uczynił odpowiedzialnym za wszystkie światła nieba na niebie i na świecie, pokazał mi znaki, czasy, lata i dni, aby mogły panować na obliczu nieba i ukazywać się nad ziemią i być dowódcami dnia i nocy, a mianowicie słońce i księżyc i gwiazdy i wszystkie służące stworzenia, które poruszają się na wszystkich wozach nieba.
Przyzwyczaiłam się do naszych porannych wspólnych kaw. Mało wtedy rozmawiamy o życiu, zazwyczaj rozmawiamy o Bogu i to jest … piękne.
Wczoraj wieczorem Ojciec mnie spytał…
Co wybieracie… Modlitwę ? Czy zabawę ?
… i pokazał, jak wieko od garnka jest podnoszone, a gacki wyłażą na wierzch…
Hmm… Aż tak ? Kiedy się nie modlimy od razu wyłażą na wierzch ? – pytam, bo dla mnie jest trudne do ogarnięcia, że tyle zależy od modlitwy.
Masz świadomość to wybieraj – powiedział teraz Ojciec.
Chcesz Mnie zadowolić ?
Czy chcesz żebym był smutny ?
Kurcze… Ojciec tak zadaje pytania, że właściwie wybór jest oczywisty – myślę.
Dzisiaj Mi to wystarczy, ale pamiętaj, że Mój apetyty rośnie w miarę jedzenia.
Będę chciał więcej.
Kiedy obowiązek staje się przyjemnością wróg zaczyna drżeć w posadach.
……. – patrzę na Piotra i widzę jak się kręci na krześle jakby chciał zaraz uciec. Odprawia te egzorcyzmy, ale pewnie wolałby leżeć plackiem na kanapie.
Wieczorem.
Podczas modlitwy miałem wizję. Uzdrowiłem człowieka. Był bez nóg, rąk. Ściągnąłem na niego światło z góry i dostał ręce i nogi – … patrzy na mnie co ja na to.
Ale to wizja ! – mówię przytomnie.
Nie znaczy to przecież, że ludziom zaczną odrastać nogi !
Może to symbol, że uzdrawiasz ich, ale duchowo. Stają się mocniejsi, wolni, bo… jak masz nogi i ręce to nie jesteś uzależniony od nikogo? – myślę głośno.
Widzisz? „Przywróć imię moje”.
Może to moja fantazja ? – Piotr zakłopotany.
Uwierz Mi, że będziesz miał wszystko.
Już nie będziesz narzędziem, które nie myśli.
14. 02. 18 r. Warszawa.
Siedzimy przed TV. Piotr zmęczony nie zwraca na mnie uwagi zapatrzony w TV. Biorę do ręki książkę „Byłem w niebie” i czytam ją powoli. Za każdą kartką dalej jestem coraz bardziej zdziwiona. Przewracam jeszcze jedną kartkę i prawie szczęka mi opada…
Wiesz, że ten facet (Richard Sigmund) widział dokładnie co ty ?!
Tak? A widział Homiela ? – odpowiada z przekąsem. Kompletnie go to nie ruszyło.
No jak mógł Mnie widzieć, kiedy tu jestem ?
……. – tym pytaniem rozśmieszył nawet Piotra.
Tam wszystko jest poukładane, a tu jest wyzwanie.
Czekam na to co ma się stać nieuchronne.
Sigmund widział 14 Tronów. Jesteś jednym tych z 14 aniołów ? – pytam z ciekawości.
To bardzo złożona odpowiedź.
?! – spojrzeliśmy na siebie zaskoczeni.
Czy chciałbyś widzieć dużo więcej ?
……. – Piotr się zawahał.
Chcę widzieć tyle ile Ojciec chce, żebym widział.
Cwaniak z ciebie, mówisz jak twój prawnik.
A znacie go ? – śmiejemy się.
Wyobraź sobie, że dosyć dobrze.
A znacie Olę ?
Trochę lepiej, wyobraź sobie.
Jak to jest, że ja to wszystko widzę ? – Piotr na poważnie.
Przypominasz sobie.
A po drugiej fali nie będzie widzieć więcej ? – pytam.
Ola, po drugiej fali nic nie będzie takie jak było.
Znasz Piotra, poznasz Czesia– i się roześmiał pełną piersią. Piotr będzie jak nowy człowiek.
…….
Zobaczysz co ten chachar zrobi.
Chachar? Jak się to pisze ? Chyba przez „ch”… – pierwszy raz słyszę to słowo.
Jak przyjdzie pora cała trójka stanie przed raportem, zepsuł nas hahar.
Według Homiela to „hahar” – cwaniak.
15. 02. 18 r. Warszawa.
Na kawie.
Czy to nie dziwne, że ten facet też widział wielką falę? – od wczoraj nie mogę wyjść ze zdziwienia.
Noooo – Piotr niby też się zdziwił, ale zaraz wzruszył ramionami jakby niewiele go to obchodziło.
Ojciec powiedział mi teraz, że po drugiej fali…
… Będziesz chodził i szukał tych, którzy potrzebują naprawdę.
Pełno jest potrzebujących fałszywie, choćby ta pani, która modlitwę ma na zamówienie.
O ! – to o pani spod „naszego krzyża” !
Ona przychodzi, żebyś ty miała co pisać.
Warto było to dać, żeby ludzie to czytali.
Gdyby ona tylko wiedziała…
Zaczęłam w myślach liczyć ile trwała I fala i ile może potrwać II fala.
Nie doliczysz się, szacunkowo…
……. – natychmiast przestałam. Zapomniałam, że Ojciec widzi moje myśli.
Twoje oczy ujrzą to, co żaden inny człowiek nie widział.
O! Nawet Henoch ? – wtrącam się.
Powiedziałem, żaden inny.
……. – Piotr milczy, więc ja dopytuję…
Henoch wrócił na chwilę, zdał relację synowi i został wzięty z powrotem…
Czy chciałabyś, aby Piotr znalazł się w twoim łóżku, abyś mogła podrapać go po brzuszku ?
Tak ! – roześmiałam się.
No to drap.
Wieczorem.
Piotr siedzi przy komputerze, a ja czytam „Byłem w Niebie”.
Kurcze… Ten Sigmund widział to co ty ! Fontanny, rzeki, ptaki, budowle, muzykę, anioły, ławeczki… – wyliczam i odwracam kolejną kartkę…
Robię ze zdumienia oczy, bo tego się nie spodziewałam. Czytam Piotrowi ten fragment na głos, on zostawia komputer i opiera się z wrażenia o oparcie krzesła…
Ja pierdzielę ! On widział to co ja ! – teraz dopiero go to zainteresowało. Filary, które widział kilkukrotnie.
Ale to może przypadek ! – czytam i czytam i ciągle nie wierzę.
- Znowu widziałem wielki tron lub fotel, na którym siedział starszy mężczyzna, miał białe włosy, brodę, długą jasną szatę. Przed nim stało siedem wielkich filarów w biało pastelowym kolorze, wiedziałem, że w każdym z nich była istota, jakby wartownik, wszyscy czekali wyprostowani. Bóg wziął do ręki ostatni filar stojący z jego prawej strony, w którym byłem ja, przyglądał się mi uważnie przez chwilę, a ja wyciągałem ręce do przodu i czyniłem pokłony. http://osaczenie.pl/wp/2016/05/08/nie-tego-od-ciebie-oczekuje/
Wracam jeszcze raz do wielkiej fali, którą widział Sigmund. Zaczynam na jego zapiski patrzeć teraz znacznie uważniej.
Faktycznie twoja fala w wizji była falą przypływu, przecież ona cię wyrzuciła na brzeg ! – …nie przyszło mi to wcześniej do głowy.
Homiel !?
Ja dawno o tym wiedziałem, a teraz co łysy o tym sądzisz ?
Zapuszczę sobie na złość włosy, zobaczysz ! – zamiast być poważnym oboje sobie zaczęli żartować.
Całe Niebo będzie się śmiać pół dnia.
Najpierw zabieracie włosy, a potem się śmiejecie ?
Czy to ta sama fala ! – uspokajam ich powoli cedząc każde słowo.
Po coś tą książkę czytasz dziecko.
!!!! ??? Czy to nie Ojciec ? – przemknęło mi przez głowę.
Ale… to przecież niemożliwe !!!
I tak siedzieliśmy razem godzinę osłupieli nie wiedząc co z tym fantem zrobić. Piotr bardzo często był pod wrażeniem wielkości fali, którą zobaczył. Wielokrotnie do znudzenia ją opisywał, że będzie wysoka jak wieżowiec….
Ja jestem twoim obrońcą, niczego nie będziesz się lękał.
Przecież to niemożliwe Ojcze, żeby ktoś jeszcze… – nie wiedziałam jak skończyć zdanie. Tak mnie zatkało.
Ola się załapie na falę ?
Nie ma mowy.
Ty się wybierasz w tę podróż. Zaczeka tak, jak czekała przy pierwszej fali.
Co Pan Bóg zamierza ? – Piotr pyta mnie szeptem.
Mów ciszej, może nie usłyszy.
Czytam fragment o fali jeszcze raz…
Sigmund pisze, że ta fala to „ostatnie wielkie dzieło” … Ostatnia interwencja, ostatnia szansa dla ludzi ?
Bóg Ojciec wielokrotnie o tym nam mówił – Piotr kiwa głową.
Ale wczoraj mieliśmy rozmowę ! – Piotr nie mógł zapomnieć.
Cudowna – przyznałam.
Czułem Ojca tak mocno jakby stał obok.
Bo stał !
???
Znowu nad tym się zadumaliśmy.
Muszę sprzedać twoje auto, będą z nim coraz większe problemy – Piotr zszedł już na ziemię, co mnie nieustannie zadziwia. Trzeba mieć niesamowicie zdrowy rozsądek, aby tak żyć jak on żyje. W dwóch światach naraz.
No nie wiem, czy ci pozwolą – powątpiewam mając w pamięci wczorajsze słowa.
No wiem, moje plany, a Oni mają swoje plany… Pewnie się śmieją teraz.
Nie zawsze. Chciałeś, żeby iść do kościoła i poszedłeś.
……. – tym razem ja się roześmiałam.
Będziesz badał po południu twój skowronek ?
Skowronek ?
Słyszę jak ćwierka.
Aaaa… Mówi o sercu, ale dlaczego skowronek ? – Piotr macha ręką, że nawet nie chce wiedzieć.
Ano będę, bo w życiu tak jest, że trzeba badać – idzie dzisiaj na badania wysiłkowe serca.
To oświeć Mnie jak to w życiu jest.
A nie wiesz ?
Wiem, ale nie powiem.
Homiel sobie teraz ze mnie kpi.
Czy aby na pewno to Homiel ? – snuję domysły.
Ale tylko teraz.
Jak ciebie zabierzemy widzę zgrzytanie zębów i płacz.
Dlaczego ?
Dajesz wiele radości, nawet głupi się uśmieje.
Homiel, powiedz mi raz, a dobrze. Zabierzecie go… To znaczy, że umrze ? – pytam.
Ani myślę tak powiedzieć.
Zrobimy to tak, że nie zauważysz.
Jak mam tego nie zauważyć !?
…….
Homiel unika ewidentnie odpowiedzi i to mnie niepokoi.
Czy czujesz podłogę pod nogami ?
Tak.
Tak zawsze będziesz czuła ten grunt – czyli poczucie bezpieczeństwa. Zaintrygowała mnie ta odpowiedź jeszcze bardziej.
Co ty na to, że kupię nowe auto dla Oli ?
Twoje plany delikatnie rozmijają się z Naszymi planami.
A jakie są Wasze plany ?
Ola nie zasługuje na kredyt.
???
Nie zrozumieliśmy w pierwszej chwili tych słów, ale szybko odkryłam ich sens. Kiedy moja firma zarabiała, kupiłam sobie auto na kredyt. Bez problemu stać mnie było spłacać go co miesiąc przez dwa lata. Nagle sytuacja się zmieniła. Nadszedł czas, kiedy firma przestała zarabiać. A wtedy zaczęły się nieprzespane noce, łzy, nerwy, stresy, bóle głowy i domowe kłótnie. Gdyby nie Piotr musiałabym ten samochód sprzedać. Ten czas nauczył mnie kupować wyłącznie nie na kredyt. Wolę nie mieć nic niż być niewolnikiem banku. I tak oto faktycznie oboje nie mamy nic.
Żydzi dostali mannę na pustyni i może tu też tak będzie ?
????!!!! – natychmiast włączam internet i spraszam.
Księga Wyjścia 16; 4 Pan powiedział wówczas do Mojżesza: «Oto ześlę wam chleb z nieba, na kształt deszczu. I będzie wychodził lud, i każdego dnia będzie zbierał według potrzeby dziennej. Chcę ich także doświadczyć, czy pójdą za moimi rozkazami czy też nie. 5 Lecz w dniu szóstym zrobią zapas tego, co przyniosą, a będzie to podwójna ilość tego, co będą zbierać codziennie». 6 Mojżesz i Aaron powiedzieli do społeczności Izraelitów: «Tego wieczora ujrzycie, że to Pan wyprowadził was z ziemi egipskiej. 7 A rano ujrzycie chwałę Pana, gdyż usłyszał On, że szemrzecie przeciw Panu. Czymże my jesteśmy, że szemrzecie przeciw nam?» 8 Mojżesz powiedział: «Wieczorem Pan da wam mięso do jedzenia, a rano chleb do sytości, bo słyszał Pan szemranie wasze przeciw Niemu. Czymże bowiem my jesteśmy? Nie szemraliście przeciwko nam, ale przeciw Panu!» (…) 31 Dom Izraela nadał temu [pokarmowi] nazwę manna. Było na biała jak ziarno kolendra i miała smak placka z miodem. https://pl.wikipedia.org/wiki/Biblijna_manna
Widząc, że w ten sposób dotknęliśmy Biblii nie mogłam nie wykorzystać okazji, aby nie spytać.
Kim była Maria Magdalena w końcu ? – wczoraj oglądałam kolejny film na Discovery „Kod Jezusa” i oczywiście dziesięć różnych teorii kim ona to nie była.
Była człowiekiem, która dotknęła wszystkiego.
Dotknęła i dna i Bóstwa. Tyle piszesz i jeszcze nie wiesz ?
A Marta? Siostra Łazarza? Kim była dla Jezusa ?
A jak myślisz…
Kim może być ta, która prosi Go o wskrzeszenie i na 3 dzień to czyni ?
???!!! – zbaraniałam.
Zawsze podobało mi się imię Marta, na bierzmowanie mam Marta – kombinuję, bo kiedyś byłam ponoć żydówką.
Szukasz punktów stycznych z Jezusem, a niepotrzebnie.
W całości jesteście razem.
Ciągle byłam zatopiona w myślach nad Magdaleną, nad Martą… Piotr bierze moją rękę, ściska delikatnie i mówi…
Mam ci przekazać…
Pamiętaj, jesteś Moją córką i do tak ważnego zadania nie wybrałbym nikogo innego.
Wszyscy jesteście stronnikami dobra.
Czekając na wschód słońca pamiętaj o jego zachodzie.
Nie rozumiem – już prawie płaczę ze wzruszenia.
I pamiętaj też odwrotnie.
Pamiętaj… Czekając na zachód pamiętaj o wschodzie.
Kiedy spojrzysz na siebie w lustrze spójrz na to co masz na brzuchu.
Znamię.
Jest ode Mnie.
Wieczorem.
Piotr wrócił szybciej niż zwykle, ponieważ jego badania wysiłkowe w Konstancinie trwały znacznie krócej niż się spodziewał.
Lekarka powiedziała, że mam świetne wyniki.
Czyli Nasz chirurg się sprawdził ?
I jak Go oceniasz ?
Ojcze, Ty znasz się na wszystkim.
Piotr rozsiadł się uspokojony i zadowolony. Zaczęliśmy cosik oglądać w TV, ale widzę, że Piotr po chwili gdzieś się zapatrzył…
Wiesz, że Jezus jest wędrowcem? Podróżuje między światami… Uczy miłości.
???
Pięknie powiedziałeś.
Jest Nas wielu, a wy jesteście jednym z Nas.
?! To ci zagadka – pomyślałam. Wędruje między światami… A więc są inne światy !
Chciałam o coś jeszcze spytać, ale zrobił znak, abym dałam mu już spokój. Wzięłam więc do ręki książkę, którą córka kupiła mi w kiosku. Opuściłam sobie wstęp i przekartkowywałam parę stron. Okiem rzuciłam jedynie na kilka słów i jedno mnie zelektryzowało…
Zbieżność tych słów i tego co widział Piotr jest uderzająca. Postanowiłam przeczytać książkę w całości.
Zobaczyłem wtedy przepiękny ogród na Górze, fontanny, kwiaty, dom…. – Piotr wzruszył się bardzo.
- Fontanny ? To coś nowego – pomyślałam.
Czy wiesz, że ta ustawa bije w zło na świecie, które chce się oczyścić ?
????!!!!
Czy nie walczyłbyś o prawdę ?
Czy gdybyś był jak ten(p.s. Borusewicz)sprzeciwiłbyś się NIP ?
Nigdy ! – Piotr stanowczo, a mi ulżyło, że Polska idzie w dobrym kierunku i za tym stoi Ojciec, a Ojciec nigdy się nie myli.
…….
Homiel mi pokazał drogi, które się łączą w pewnym momencie…
PIS nie może przegrać ?
Nie PIS. My nie możemy przegrać.
Hmm….
Jak się tak głębiej zastanowić… To jest coś nieprawdopodobnego. Oczywiste jest dla mnie od dawna, że Niebo wpływa na życie pojedynczego człowieka, a teraz widzę gołym okiem jak wpływa na całe narody.
Piotr miał ciekawą wizję. Był w domu u teściowej, w którym mieszkaliśmy kilkanaście lat i gdzie wszystko się zaczęło. Dom stał na polu. Na tym samym polu zobaczył samolot, do którego ludzie ubrani w skafandry ładowali nowoczesną broń. Piotr wyszedł z domu i chciał się temu przyjrzeć. Ludzie w skafandrach go zauważyli i chcieli pochwycić. Piotr uciekł do domu, a ja podałam mu broń. Jakiś pistolet. Piotr spojrzał na to i zrozumiał, że nie da rady z taką bronią ich pokonać. Rozpostarł więc ręce, uniósł się nad ziemię, wytworzył ogromną energię i uderzył nią w tych ludzi, którzy akurat podjechali pod dom maluchem.
Ty to masz wizje ! – przewracam oczami, bo oczekuje ode mnie wyjaśnienia, a czuję się na to za głupia.
Hmm… Wynika z tego, że to ty jesteś bronią i ty masz uwierzyć w swoje możliwości – tyle przychodzi mi do głowy.
A dlaczego maluchem ?
Cofniecie się w przeszłość. Nadchodzą starzy wrogowie, gacki.
Aaaa… – na to bym nie wpadła, a Piotr się zmartwił.
Ciekawa ta wizja, odrzuciłem broń i sam się stałem bronią.
Budzi się skowronek.
Twoim problemem jest wiara w swoje możliwości.
Pokazał mi jak temu kolosowi, co śpi u Ojca przykładają budzik do ucha.
Budzisz się.
Zamiast cieszyć się, że odzyskasz stare to się martwisz ?
Hmm… Co to będzie… – Piotr się zamyślił.
Nie wiadomo, ale wiadomo, że chyba musimy przyjechać za 2 tygodnie.
Spiesz się waść, później nie będziesz miał czasu.
A potem co ? Koniec ? – pytam.
Nie patrz na swoją wygodę córko.
……. – serce mi zadrgało, bo jednak to z Ojcem cały czas rozmawiamy.
Macie się oddać, bo potem to Ja was zabiorę.
Potem się nie dacie.
Dlaczego nie damy ?
Będziecie dla Mnie, nie dla ludzi.
To Ojciec… – Piotr szepcze odkrywczo, a mi ręce opadły, że dopiero teraz to odkrył.
03. 02. 18 r. Szczecin.
W Szczecinie zajęci jesteśmy rodziną, zakupami, gadkami-szmatkami, naprawami, sprawami bieżącymi. Czasami wieczorem udaje nam się co nie co pomyśleć więcej.
Pan Bóg ma swoje jakieś plany, ale my też mamy swoje plany – Piotr mówi jakby do siebie, a ja patrzą na niego nie wierząc co słyszę. Wystarczy, że zachłyśnie się normalnym życiem, a już wszystko potrafi zapomnieć.
Myślisz, że nasze plany są podobne do siebie ? – pyta mnie.
……. – nie odpowiadam, bo ciągle nie wierzę co słyszę.
Chyba nie, bo słyszę jak ktoś się śmieje…. Takim niskim głosem…
Jeśli się nie pokrywają, to cóż ten biedny Ojciec zrobi ?
…….
To co uważa.
05. 02. 18 r. Warszawa.
Nasz pociąg odchodzi o 4 w nocy. Piotr nie chce się spóźnić więc na dworcu jesteśmy już 40 minut przed odjazdem. W holu stoimy sami, prawie sami, bo w rogu stoi 50 – letni mężczyzna z tobołkiem. Przygląda nam się uważnie i w końcu podchodzi.
Czy mogę państwa o coś spytać ?
……. – Piotr prawie na niego warknął, żeby się odczepił.
Proszę – uśmiechnęłam się, by dodać mu odwagi. Poczułam w tym człowieku szczerość i samotność.
Czy możecie państwo dać mi trochę pieniędzy na jedzenie ? Mam teraz pod górkę…
Nie mamy ! – warknął Piotr.
……. – spojrzałam na niego ciężkim wzrokiem i bezsilnie.
A może chce pan kanapki ? – spytałam z nadzieją.
Ooo tak ! – ucieszył się bez cienia udawania.
Wyciągnęłam z torby zwinięte kanapki i mu je wręczyłam. Mężczyzna podziękował, oddalił się i w kącie zjadł je zachłannie. Obserwowałam go ukradkiem…
On naprawdę jest głodny, dam mu jeszcze…
Nie dawaj ! Na pewno oszukuje.
……. – zawahałam się.
Mężczyzna zjadł, posprzątał okruchy i oddalił się spokojnie w ciemną noc. Żal mi się go zrobiło. Nadjechał nasz pociąg i rozsiedliśmy się wygodnie na naszych miejscach w openspace pierwszej klasy.
Mylisz się co do niego – zaczynam.
Może i tak.
Może faktycznie ma teraz gorzej? Ty masz co jeść, a sam wiesz jak łatwo stracić wszystko, zajmą ci konta, wyrzucą z domu i leżysz na ulicy.
… Nie mogę uwierzyć jak ten system działa – Piotr przyznał mi rację po chwili.
Dlatego przegrywasz.
I już wiedzieliśmy, że była to kolejna lekcja. Kompletnie niespodziewana. Na dworcu, o 3.30 nad ranem, w pustym holu. Piotrowi słabo się zrobiło.
Bo był za dobrze ubrany, dlatego nie dałem mu pieniędzy – zaczyna się tłumaczyć.
Ty jesteś bardzo dobrze ubrany, a nie masz nic.
Zrobisz krok do tyłu, a będziesz głodny.
Wow… – zaniemówiliśmy.
Noż kurna mać ! Tydzień zacząłem fatalnie i to o 3 w nocy ! – Piotr nie wytrzymał wściekły sam na siebie.
Mam pełno czekolad, mogłem mu dać.
Nie martw się, tych prób będzie sporo.
Na tyle Nam zależy, że będziemy ci podsyłać jeszcze.
Nie dawaj tym, którzy mają.
Dawaj tym, których nawet nie stać pomyśleć– kupił 10 czekolad marabu i rozdał kilka w rodzinie, a każdego z osobna stać na czekoladę.
Naprawdę jestem dupkiem.
Gdybyś dał mu tę czekoladę, to by była najlepsza czekolada w jego życiu.
Zaraz strzelę sobie w łeb, dupek jestem.
Lekcja skończona.
Gdybyśmy nie byli już w pociągu, to pewnie Piotr zacząłby tego człowieka szukać, a tak było już za późno.
Dbasz o rodzinę i chwała ci za to.
Dbaj o innych, a będziesz miał większą chwałę.
Piotr nie odzywał się całą drogę. Lekcja życia? Raczej kolejna.
Jedziemy pociągiem do Szczecina. Piotra ostatnio tak często boli serce, że zdecydował się wczoraj pofatygować do Kowalewskiego, aby sprawdzić co się dzieje. Lekarz dał mu skierowanie na wiele badań, ale przy okazji dał mu też coś istotnego, informację.
Musi pan brać brilique (p.s. lek) do marca, czyli rok od operacji. Jak pan skończy w marcu to będzie pełen cykl, trzeba to traktować jako całość.
???!!! – słysząc „cykl” nasze czujki się aktywują.
Czyżby to właśnie ta fala? Rok ? – Piotr szepcze teraz, bo wokoło ludzi wielu. Sama się zaczęłam zastanawiać i musiałam mu przyznać racje. To miałoby sens.
Homiel, ma rację ?
Dopełnisz wszystko do końca.
Hmm… – i przyszło mi do głowy, że może ten październik jest jednak aktualny ? Nawet nie próbowałam pytać Homiela, żeby go nie rozczarować, że znowu macam daty.
Czas powoli rozstać się z tymi medykamentami.
Był czas kiedy ci pomagały, ale ten czas mija. Po to była ta wizyta.
Aaaa !Czułem, że mam iść do Kowalewskiego ! – Piotr prawie krzyknął.
Oni działają bardzo subtelnie na głowę, bezwiednie wziąłem telefon i zadzwoniłem. Jeśli tak wpływają na głowę, to wszystko mogą człowiekowi wmówić !
…..i zastanowiło mnie, że Jezus wróci tam skąd wyszedł, czyli do Jerozolimy. Kolejny cykl?
W takim razie dlaczego Eliasz urodzi się nie w Izraelu ?
A czym sobie zasłużył ten naród wybrany ? Czy holocaust coś ich nauczył ?
???!!!
Polacy byli uciskani i nic nie mają.
Żydzi byli uciskani i mają wszystko, rządzą tym światem.
Czy w takim razie Żydzi zasłużyli sobie, aby Jezus wrócił w Izraelu ?
Ostatecznie zasłużyli.
???!!!
Przyszło mi do głowy, że Chrystus wróci tam gdzie żył nie tylko dlatego, że tam żył i umarł, ale też dlatego, żeby pokazać narodowi żydowskiemu jak bardzo mylił się przez te dwa ostatnie tysiąclecia. Zmarnowali czas nie uznając Go za Mesjasza, a przecież powrót Chrystusa to sąd. Tak więc… ostatecznie zasłużyli.
To się dzieje… – przerwał ciszę Piotr.
A co widziałeś ?
Rozmawiałem z Jezusem.
Nigdy nie byłeś Mi sługą, ale bratem.
Ale jestem taki mały.
Nie mierz siebie swoją cielesnością.
???
Zdumienie to mało powiedziane. Jestem wręcz zszokowana, że stawiając tak ważkie i kontrowersyjne pytania otrzymuję tak proste odpowiedzi i to tutaj, w pełnym ludzi pociągu. Oboje byliśmy tym zszokowani i na długo zamilkliśmy. Niebo naprawdę jest nieprzewidywalne, nigdy nie wiadomo czego można się spodziewać.
Dlaczego Maryja ukazała się w Fatimie, Polsce, Ukrainie, w Afryce, a w Izraelu nie ? – pytam po godzinie.
Nie zasłużyli, zdyskredytowali Ją.
????!!! – nic o tym nie wiem.
Znowu zamilkliśmy. Tyle informacji naraz…
Morawiecki daje sobie świetnie radę z Żydami teraz – Piotr zaczyna po jakimś czasie.
Częścią podnoszenia Polski jest czyszczenie jej.
Burzą się ci najbardziej, którzy mają najwięcej za pazurami.
I tak musi być i tak będzie.
Czy PIS odpuści ?
Nie odpuści, bo Ja nie odpuszczę.
To ma być czysty kraj i będzie taką oazą na tej pustyni.
Powroty to się dopiero zaczną do tego kraju.
… Widzę Izrael jako wieżę ponad inne kraje, ale ta wieża jest otoczona wężem.
? ! – zadziwiająca wizja. Wynosi się ponad innych i wcale nie jest to dobre.
Polska ich odsunie od siebie i odskoczą.
Dla Chwały Ojca zapanuje światłość na świecie. Zapalimy to razem.
Czy można jeszcze rozmawiać po takich słowach? Nie, więc zamilkliśmy na dobre.
Wieczorem.
Homiel, nie masz nic przeciwko, że mam tyle butów ?
Nie martw się, jeden zbiera obrazy, drugi buty.
Rano miałem wizję… Spadł mi pod nogi najnowszy model Audi A8, zielony metalik. Usiadłem w środku i poczułem świeżutki zapach skóry, w sekundę podjąłem decyzję, że go sprzedam i sprzedałem.
A jak wizji to pokazano, że sprzedałeś ?
Miałem raptem wiele pieniędzy w ręku. Rozdałem to wszystko.
To ważne, że już w wizjach decydujesz się na pozbycie się materializmu. W wizjach działasz podświadomie, a to co podświadomie jest prawdziwe.
Siedzieliśmy w fotelach przed TV totalnie zmęczeni. Jazda pociągiem z ciągłymi opóźnieniami, gdzie w sumie podróż trwa nawet 7 godzin pomału nas wykańcza.
Może będziemy jeździć co 3 tygodnie ? – podsuwam pomysł Piotrowi.
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
Dobra… Wystarczy… – ta odpowiedź była dla mnie jednoznaczna.
…….
Homiel, jesteś fajny – długo szukałam odpowiedniego słowa, ale tylko to byłam w stanie wymyślić.
Podlizujesz się.
Naprawdę jesteś super fajny.
A ty wiesz, że jestem częścią twego męża ?
???!!! A co to znaczy ?
……. – nie odpowiedział, a szkoda.
Teraz sobie uświadomiłam, że wszystko tracę… Firmę, mieszkanie, nawet dobre łóżko…
Firmę, bo ją zamknęłam. Mieszkanie, bo chyba się przeprowadzamy do teściowej. Nawet dobre łóżko, bo u teściowej dobrego łóżka nie ma.
Nie tracisz, zabieramy ci.
A dlaczego tak ? – Piotr się zainteresował.
Przestań się mazać, nie bądź ciota. Wystarczy już jedna.
…….. – wybuchłam śmiechem.
Nie jest twoim celem mieć. Twoim celem jest zadanie.
Jasne…
Stanowisko dyrektora finansowego musi być ważne w strukturze takiego urzędu, więc jego odwołanie musiało być głośne – przypominam sobie o NIP.
Głośno, coraz głośniej, najgłośniej.
To znaczy ?
Za głośniej nie może być, a jak będę grał na bębnach, orkiestra zagra i czas zabrać się za solistę– czyli samego dyrektora.
Nienawidzi mnie ?
Po to cię Matka Boska głowę oklejała, abyś zniósł jego uderzenia.
Jechałem długim pociągiem, było mnóstwo ludzi, ale ja siedziałem w przedziale sam, przedział był staromodny, to znaczy miał drewniane ławki. Mijając jakąś stację, której nazwy nie zapamiętałem, mój przedział stał się pokojem, zwykłym pokojem w mieszkaniu. Ja ciągle siedziałem, ale tym razem na krześle. Weszła do pokoju kobieta, tak około 28 lat, miała bardzo szlachetną twarz, była w sukni, długiej szaro-białej szacie. Ja siedziałem na tym krześle, a ona obwijała moją głowę białym bandażem. Najpierw maścią mnie nasmarowała, a potem dokładnie zabandażowała. Kilkukrotnie w taki sposób, że została mi wolna część twarzy. Na koniec wyglądałem jakbym miał na głowie hełm. http://rozmowyzniebem.pl/wp/wp-admin/post.php?post=3148&action=edit
Czy on zdaje sobie sprawę, że ma taką niszczycielską siłę ?
To jest potwór.
Musiał wielu ludzi skrzywdzić dla władzy.
Nie dla władzy, dla samego zniszczenia. Władza była potrzebna do niszczenia.
Zgadza się. Władza daje dużo większe możliwości, by niszczyć. Może też dlatego tak wielu złych ludzi dochodzi do władzy?
Co z twoją Ireną ? – Piotr pyta mnie raptem o znajomą, której nakazałam czytać ten blog. Miała pewne problemy i pomyślałam, że tam znajdzie wszystkie odpowiedzi na swoje bolączki.
Nie odzywa się, przestała.
Twoja szczerość ją zabiła.
Znowu mnie oświeciło. Dlaczego Jezus poszedł w świat i opuścił swoją wioskę? Nie tylko by nauczać, ale też dlatego, że najmniej wierzyli ci, którzy go znali od „piaskownicy”. Takie życie…
Jak wam podróż minęła?
W sumie dobrze, a dlaczego pytasz?
Tak sobie.
Ty tak sobie nigdy nie pytasz – zauważam.
Jestem zmęczony.
Ty jesteś zmęczony ?!
A nie mogię ? – powiedział zamiast „mogę”, czym mnie natychmiast rozśmieszył.
Zobaczyłem nasz kraj wyniesiony ponad inne i ochronione jak tort, pod kloszem. Ten klosz zamienia się w kulę… – Piotr się zapatrzył i zasłuchał…
Dopisane 22. 10. 2018 r.
Polska ich odsunie od siebie i odskoczą –udało się ?
Nie zasłużyli, zdyskredytowali Ją – nigdy dotąd nie zastanawiałam się nad tą kwestią i warto to sprawdzić.
Tradycja żydowska nigdy nie zajmowała się kwestią Maryi wprost, a co najwyżej przy okazji dyskusji na temat Jezusa. Historyczność Jezusa z Nazaretu nie jest kwestionowana. Jednakże obraz Jezusa historii jest diametralnie różny od obrazu Jezusa wiary. Poza stwierdzeniem żydowskiego pochodzenia, interpretacja idzie w kierunku negacji Jego Bóstwa oraz misji, zleconej Mu przez Jahwe. To samo dotyczy Jego Matki.
Kontrowersje z chrześcijaństwem doprowadziły żydostwo do wytworzenia bardzo negatywnego obrazu Miriam z Nazaretu. I to w tradycji piśmienniczej, która interpretuje Biblię (Mishna, Toscfta, Talmud, midrashim), jak i w tradycji ustnej. Legendy i opowiadania, które miały na celu zwalczanie chrześcijaństwa, wytworzyły obraz Maryi jako rozwódki czy moralnie rozwiązłej Żydówki, niegodnej swej przynależności do narodu wybranego. http://www.jasnagora.com/wydarzenie-5993
Nie odpuści, bo Ja nie odpuszczę –dzień po wyborach i wiele pytań. PIS wygrał tak jak zamierzał, ale Piotr jest zawiedziony Warszawą. Dzisiaj na porannej kawie oczywiście o tym rozmawialiśmy.
……………………………
Jestem rozczarowany.
Nie rozpaczaj. Rewolucja nie jest wskazana. Spokojnie.
Nie byłoby równowagi, byłoby zaślepienie.
Jak chcesz ich nauczyć ? Przez wygraną ?
Widząc wyniki przypomniałam sobie o naszej wcześniejszej rozmowie dotyczącej PIS.
Tak więc to co się stało, stało się najlepsze co mogło się stać na dzień dzisiejszy. Przekonałam się dzisiaj rano. Mieszkam niedaleko sejmu i często odwiedzam mały sklep, który jest koło sejmu. Siłą rzeczy spotykam tam dość często właśnie ludzi z sejmu. Stojąc w kolejce przysłuchiwałam się dwóm panom dobrze po 40, którzy najpierw uścisnęli się serdecznie, a potem zaczęli szeptać. A ponieważ szeptali tuż przy moich plecach nie dało się ich nie słyszeć.
No i co teraz?
Mamy to.
Ta nasza znajoma, no wiesz która, chce się piąć teraz w górę.
Nooo – i śmiech.
PIS potrzebuje konkurencji na karku, aby nie narobiło błędów, bo człowiek jest tylko człowiekiem,podatnym na zło. Wszystko idzie zgodnie z planem.
Wczoraj Piotra bardzo bolało serce, starałam się nie rzucać mu w oczy, by go dodatkowo nie denerwować. Dzisiaj było już lepiej, ale wydawał się bledszy niż zwykle.
Homiel powiedział…
Jedz to, co musisz, a nie to, co lubisz.
To zapomnij o czekoladach, ciastkach… Czy twój ból serca wynika z jedzenia ?
Z jedzenia i ze stresu.
…….
Ten dyrektor zwolniony z NIP pracuje w nowym urzędzie, a mam tam dobre układy. Mam nadzieję, że nie narobi mi smrodu i nie zacznie coś wymyślać na mój temat.
Co się dzieje, kiedy ogień gaśnie ?
Tam tym ogniem był jego szef, on był źródłem nienawiści.
Otworzyłeś mu oczy, z czasem sobie to uzmysłowi.
Na pewno nie powinieneś się go obawiać. Jest tak groźny jak królik.
Główna akcja się dopiero szykuje.
Niewiele brakuje, żeby dwie strony podały sobie ręce.
Pokazał mi jak dyrektor jest w środku, a żołnierze go otaczają i biorą w kleszcze, ci żołnierze dochodzą do siebie i podają sobie ręce i cieszą się, że zamykają oblężenie.
Dlatego twoje zakłady nie miały sensu. To nie pieniądze są celem, szef jest celem.
……
Widzę jak żołnierze pędza i się cieszą…
Teraz mogę ci to pokazać, bo nie ma odwrotu.
Kto będzie chciał wyjść z tego kotła, zostanie rozstrzelany.
Pokazuje mi Stalingrad, a Stalingrad był zwrotem w wojnie… – Piotr patrzy się przed siebie jakby faktycznie coś oglądał w powietrzu… zdumiewające…
Hmm… Ciekawe kto poda sobie ręce ? – bo przecież nie żołnierze, to tylko symbol tych, którzy o sprawiedliwość walczą.
I to będzie koniec historii i sobie popłyniesz.
Połączą się kleszcze i nie będzie miał wyjścia… – Piotr kiwa głową ze zrozumieniem.
Tak naprawdę nigdy nie miał.
Wieczorem.
Mam nowy komputer, mam też najnowszy Windows, którego nie cierpię. Siedzę nad nim i prawie płaczę, bo nie mogę z niczym dać sobie rady. Klnę cicho pod nosem, żeby tylko Ojciec nie usłyszał, ale mam ochotę komputerem rzucić o ścianę.
Homiel mówi …
Więcej wiary siebie.
W dupie mam ten komputer ! – nie wytrzymałam w końcu – Będę z niego w ogóle zadowolona ?!
Musisz przekroczyć ten próg, samą siebie.
Wzięłam sobie to do serca. Postękałam jeszcze przez chwilę, uciszyłam i zaczęłam od początku. Aż przekroczę samą siebie. W ten sposób poznałam jeszcze jedną definicję co znaczy przełamać siebie. Wytrwałość, cierpliwość, spokój i dążenie do celu wbrew przeciwnościom i swoim słabościom.
31. 01. 18 r. Warszawa.
Przeglądałam w telefonie zdjęcia i trafiłam na Edzia, ostatnie jego zdjęcie zrobione w szpitalu zaledwie kilka godzin przed śmiercią. Piotr się bardzo wzruszył …
Nie płacz, tylko się ciesz.
To nie takie proste … – i zamilkł.
…….
Muszę cię przygotować w razie czego – Piotr już planuje.
A co z twoimi ludźmi w firmie ?
Ktoś mi powiedział…Myślisz, że dam ich pożreć ?
Jak to ktoś ?!
Ojcze, walnij go w łeb – śmieję się.
To kwestia przyzwyczajenia.
……. – rzeczywiście Piotr często mówi „Ktoś mi powiedział”, jakby się bał powiedzieć „Ojciec mi powiedział”.
Eliasz był crazy.
Taaak ? Powiedział crazy ? – zdziwiłam się.
Pokazał …
A kto normalny biega nago po pustyni i łapie buzią każdą kroplę wody ?
……. – roześmiałam się mając ten widok przed oczami. To musiało być coś !
Nagość u dawnych proroków nie była niczym oryginalnym. Bóg poprosił proroka Izajasza, aby głosił nago przez trzy lata ! 2. W tym czasie Pan przemówił przez Izajasza, syna Amosa, mówiąc: „Idź, weź wór z biodra i zdejmij nogę ze stopy”. I zrobił to, chodząc nago i boso (Izajasza 20: 1 – 2,).
Choć nie ma słowa nagość przy Eliaszu, to jednak zdaje się, że i jemu nie było to obce. Tak jak Izajasz zdjął swój wór z bioder i stał się nagi, tak jest napisane, że Eliasz opasał biodra i stał się odziany. Ciekawe… Kkr 1 ; 46 A ręka Pańska wspomogła Eliasza, bo opasawszy swe biodra pobiegł przed Achabem w kierunku Jizreel.
Tak więc czy Eliasz hasał sobie nago po pustyni ?… Bardzo, bardzo możliwe.
A jaki był Ojciec Pio ?
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
……. ?
Nasze rozmowy kiedyś się skończą … Tak poczułem.
Tylko nie to ! – naprawdę się przestraszyłam.
Czy na fali i po fali będę pisać ?
Raczej będziesz słuchać.
To bardzo ważne co piszesz. Opracujesz i wydasz i będziesz miała na to środki.
Ciekawe skąd … – Piotrowi się wyrwało.
Miałem duże obroty, a bardzo mały zysk za ubiegły rok.
Chwileczkę … Nie pracujesz dla biznesu, ale dla nauki.
Gdybyśmy mówili o biznesie, miałbyś już wszystko.
Ale gdyby się tak stało, czy Ola pisałaby to co pisze ?
Mieszkałaby, ale wiesz jaka jest tego definicja ?
Zmarnowane życie.
Tylko bieda pozwala poznać Ojca ? – pytam.
Kiedy ma się iluzoryczność tego świata, zabija możliwość poznania co to jest dobro.
Naprawdę nie można pogodzić majątku i Boga ? – pytam dalej.
Czasami widzę jak Bóg na kogoś dmucha … Daje mu bogactwo …
Ale wtedy oddaje swój majątek.
Dzisiaj w kościele słuchałem księdza, który mówił o tym …
Widzisz… Teraz ty słuchasz, a kiedyś to ciebie słuchało tysiące.
… Zobaczyłem siebie jak rozkładam ręce…
Hmm…
Tak sobie myślę, czy nie za dużo tego wszystkiego jak dla nas ? Czy naprawdę damy radę ?
Dostaniesz coś, w co nie będziesz mogła uwierzyć.
Od kogo ? – pytam zaskoczona.
Od spółki.
Od spółki ?
Ode Mnie i reszty.
?!
Dopisane 20. 10. 2018 r.
Kopał, szturchał. Uspokoił się, gdy stygmaty dostał.
Jak był Ojciec Pio ?
Ojciec Pio rzeczywiście zachowywał się w sposób „naturalny aż do przesady”. Pozostawał autentyczny w tym, co robił, mówił, czuł i przeżywał. Był po prostu sobą – zwykłym człowiekiem, jak inni niewolnym od wad. Jedną z nich była z pewnością impulsywność. Ojciec Pio miał temperament sangwinika. Łatwo się denerwował, wpadał w złość, lecz równie szybko okazywał skruchę. Był typem człowieka o gwałtownych zmianach nastroju, a równocześnie potrafił zachować pogodę ducha. Włoski dziennikarz i pisarz Giovanni Gigliozzi, który ponad dwadzieścia sześć lat przyjaźnił się z zakonnikiem, powiedział o nim: „Nie znam nikogo tak czułego jak on”. Inny dziennikarz, pisarz i krytyk muzyczny Renzo Allegri zapewniał: „To był człowiek o niezwykle czułej serdeczności”. Jaki zatem naprawdę był Ojciec Pio? (…) Wydają się dziś nie do rozstrzygnięcia pytania o to, czy Ojciec Pio był bardziej drażliwy czy uprzejmy, szorstki czy łagodny, surowy czy czuły, gburowaty czy towarzyski. Zapewne był i taki, i taki. Co więcej, miał świadomość owego dualizmu uczuć i nastrojów, który uzasadniał jednym stwierdzeniem: „Łagodniejszym mama nie mogła mnie urodzić, ale i surowszym również nie”. Czasami był szorstki zewnętrznie, a równocześnie niezwykle dobry wewnętrznie.http://mateusz.pl/wam/zd/59-02.htm
Siedzieliśmy na kawie i dosłownie bałam się odezwać. A może znowu będzie łapać się za serce ? Siedziałam, sączyłam kawę i czekałam cierpliwie na rozwój wypadków.
Co do twojego pytania o rozwodach to usłyszałem, że odpowiedź przyjdzie później – Piotr powoli.
Nie da się szybko odpowiedzieć co było pierwsze… Jajo, czy kura…
A co było pierwsze ? – wyrwało mi się i już pożałowałam, bo tak spojrzał na mnie, że mi się odechciało oddychać.
Mówi…
Trzeba czasu, aby i twoja głowa to przyjęła.
Ok, rozumiem…
Ten wczorajszy telefon… To mieszkanie jest dla nas? – Piotr spytał o sytuację, która nas zaskoczyła.
Dokładnie nad naszym garażem, w dużo lepszym budynku niż ten, w którym obecnie mieszkamy jest do wynajęcia odnowiony apartament. Znajomy powiadomił nas o tym sądząc, że to dla na niebywała okazja.
Może to znak? – wtóruję Piotrowi.
Chcesz się znowu przeprowadzać ? Jesteście za duzi na przeprowadzkę.
Aha, czyli chcesz powiedzieć za starzy ? – śmieję się.
Ja już nic nie rozumiem… Homiel, pokaż się to pogadamy w trójkę !
Niedługo będziesz miał pod dostatkiem emocji.
……. – nagle ogarnęło mnie dziwne uczucie.
Zdarzyło się teraz coś dziwnego. Ostatnim razem miałam takie uczucie, gdy nałożono na mnie „klosz”.
Kończąc swoje myśli poczułam dziwną rzecz. Kątem oka zauważyłam przezroczystą powłokę, która powoli się na mnie zsuwała, aż w końcu znalazłam się w jej całkowitym wnętrzu. Obserwowałam Piotra jak na kogoś zupełnie obcego będąc za tą przezroczystą przesłoną, jak w kloszu. Zadziwiające odczucie… Poczułam się tak, jak musi się czuć Homiel, kiedy nas obserwuje…http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/03/zakazany-owoc/
Poczułam teraz bardzo wyraźnie deszcz energii szeroki na pół metra, który spłynął na mnie z góry i doszedł do poziomu splotu słonecznego. To co powiedziałam, powiedziałam kompletnie bezwiednie, jakby ktoś posłużył się moimi ustami i przemówił. Nie miałam ochoty na żarty, była w tym tylko powaga.
Nic nie trwa wiecznie… Poczułam teraz, że nadchodzą zmiany i czuję przy tym wielki spokój – powiedziałam w zamyśleniu.
Tak ???!!! – Piotr zdziwiony.
Tak, to już nadchodzi i przyjmij to – ciągnę dalej bezwiednie…
……. – Piotr patrzy na mnie zamyślony…
Przepięknie ci powiedział Jezus wczoraj. Pół nocy nie spałam myśląc tylko o tym – mówię, gdy na powrót stałam się sobą.
Taaak… Zachowywał się jak człowiek, radził się Ojca… On kucnął na piachu, nie uklęknął… Pokazuje jak bardzo jest człowiekiem…
Hmm… radził się ciągle Ojca… Może tak trzeba ? – pomyślałam.
Co do twojego pytania, czy Bóg rozgrzesza z kolejnego związku… Mówi, że…
Czy przekreślisz człowieka, który ożenił się z kobietą, którą zwie się diabłem ?
I ożeni się drugi raz, pójdzie do kościoła, do Ojca… przekreślisz go ?
… Nie – mówię niezbyt pewnie, ale szczerze.
Przy tak wielkiej mądrości Ojca po prostu sobie tego nie wyobrażam. Nie odtrąci nikogo, kto chce do Niego iść. Przyjmuje najgorszego złoczyńcę, a odrzuci rozwodnika ? To byłoby kompletnie bez sensu.
Czarty też mają swoje metody, aby złapać człowieka.
Ale Bóg mówi co złączyłem, człowiek nie rozłącza…
Dlatego to trudne.
…….
Jestem coraz słabszy, nie mam siły.
Widzę jaki jesteś, ale nie jest z tobą tak źle.
Świat jeszcze nie raz cię zaskoczy. Zaskoczy cię, bo Ja cię zaskoczę.
Czy chcesz zostawić tych ludzi ?
Czy takiego mógłbyś zostawić ?
… No nie… Zobaczyłem twarz mojego pracownika… On bardzo wierzy w Boga.
To ten rozdział mamy zamknięty.
Czy czujesz się jako więzień ?
Nie.
Nadejdzie dzień, kiedy odlecisz, ale nie teraz, nie jutro, kiedyś…
Wiem, że Mi nie ufasz, ale zaufaj Mi.
Tak, tak…
Ty nikomu nie ufasz – mówię.
……. – Piotr milczał zamyślony.
Ojciec przypomniał mi ten program o domach za miliony w Holywood.
Niech się schowają te budy, będziesz miał coś lepszego –oczywiście na Górze.
Ty się boisz, że zostanę bez grosza. Kiedy nie mam to idę co ciebie… – uspakajam Piotra.
A ty masz Mnie. Ja ci ścieżkę wytaczam.
Zobaczyłem wielkie oko jak patrzy na idącego człowieka, to oko oświetla mu drogę.
Nie musisz już nic kupować.
Masz tyle spodenek, koszulek, płaszczyków, które możesz obdzielić wszystkich.
Ale żonka nie ma.
Nie martw się, zadbam o nią.
Ale leki są drogie.
Już tak nie panikuj – i się roześmiał.
Wieczorem. Siedzimy przed TV oglądając 10 kanałów naraz, czyli po jednym co 10 sekund. Znudzeni tym w końcu zaczęliśmy rozmawiać.
Dzisiaj przekonałam się co znaczy poczuć wiedzę – przypomniałam sobie deszcz energii, który na mnie tak nieoczekiwanie spłynął.
To się stało nie z myślenia, ale z czucia.
Autentycznie to poczułam, mgła energii.
Chciałeś, żeby miała intuicję ? To masz– zwraca się do Piotra.
Słyszałem jak mówisz powiedz i powiedz… to poczuła.
Tak, dzisiaj wiem co znaczy „poczułam”.To Homiel mi to dał ?
Hello ?! A kto ?
I co ? Faktycznie to poczułaś ? – Piotr wątpi.
Wyraźnie. To nie możesz tak częściej ?
Tak za darmo ? Musisz się bardziej postarać pisząc.
Ale Ty jesteś…
A jak mnie nie ma ?– Homiel bawi się słowami Piotra, to kolejne jego powiedzonko.
Rzeczywiście ja to fizycznie odczułam – jestem tego tak pewna jak to, że oddycham.
Chciałeś to masz– znowu do Piotra.
Hmm… To ty chciałeś?
Tak, bo mnie wczoraj wkurzyłaś i poprosiłem, żebyś sama czuła.
Aha, to teraz powiedz Homiel kiedy zmiany ?
No masz ci los, daty zapomniałem napisać.
To kiedy? Sama powiedz !
Szybko – znowu poczułam.
Miesiąc, dwa, pół roku ?
Powiedzmy, że w tym roku.
W styczniu obudziłeś się i jest ten sufit. W grudniu obudzisz się i będzie inny sufit.
Ola poczekaj, halt !– zaczynam się śmiać, bo używa niemieckiego dając do zrozumienia, że to na pewno do mnie.
W styczniu obudziłeś się i jest ten sufit, w styczniu obudzisz się i będzie inny sufit. Tak ładnie wygląda.
A co w międzyczasie ?
To, co poczułaś dzisiaj.
Homiel cwany jest… – śmieję się, gdyż nie da się Go złapać za słówka.
Tak działa Duch Święty ?
Nie widzisz, a wiesz. Nie słyszysz, a wiesz.
No proszę… Najlepsze wyjaśnienie jak działa Duch Święty z jakim się spotkałam… – pomyślałam.
Zrobiłeś to dla mnie ?
Mały! A dla kogo ?! Muszę zacząć czas podlizywania się.
Piotr zagapił się w jakiś program w TV, a ja się zamyśliłam.
Kiedy zrozumiałam, że Jezus rozmawiał z Ojcem jak i Piotr rozmawia spojrzałam na ewangelie zupełnie inaczej.
Jak zdążyłam się przekonać wielu ludzi uważa, że Ewangelie to wyimaginowane powieści, legendy, które nigdy nie miały miejsca. Mawiają… to zdarzyło się tak dawno, że to nieprawda i tylko idiota może w to wierzyć. W tym twierdzeniu nie ma ani słowa prawdy. Ewangelie należałoby traktować jak relacje, kronikę z życia Jezusa i niemal każde słowo ma swoje znaczenie.
Uzmysłowiłam sobie, że tak jak ja jestem świadkiem rozmów Piotra z Ojcem, takim świadkiem musiała być Maryja, która przecież znała swojego Syna najlepiej. Musiała widzieć, że rozmawia z Bogiem. Musiała wiedzieć, że jest kimś wyjątkowym. Musiała widzieć i wiedzieć znacznie więcej niż jest to w Ewangeliach spisane. Wskazuje na to pewna sytuacja.
J 2; 1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. 2 Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. 3 A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». 4 Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja ?» 5 Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».6 Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. 7 Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. 8 Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. 9 A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem. 11 Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Maryja zwróciła uwagę Jezusowi, że nie ma wina i zasugerowała wyraźnie, że powinien coś w tej sytuacji zrobić. Ale o możliwościach Jezusa Maryja musiała wiedzieć już znacznie wcześniej, inaczej bowiem nie prosiłaby o wino. To jest oczywiste.
Maryja wiedziała, że Jezus jest co najmniej niezwykły, wybraniec, więc kiedy patrzyła na Jego śmierć nie odczuwała tego jedynie jako matka tracąca swoje dziecko. Jej rozpacz była znacznie większa, głębsza. Wiedziała, że stracono nie tylko człowieka niewinnego, absolutnie doskonałego, ale stracono Syna samego Boga. To rzuca zupełnie inne światło na jej poświęcenie.
Lenczewska; Świadectwo.
Opowiadam o swoich przemyśleniach Piotrowi…
Także Magdalena, jeśli była blisko Jezusa musiała wiedzieć, że Jezus rozmawia Bogiem. Była świadoma tego, była świadkiem tego, tak jak i ja to widzę u ciebie.
Bo tak było.
Wniosek? Musiała wiedzieć więcej niż inni !
Dopisane 14. 10. 2018 r.
I ożeni się drugi raz, pójdzie do kościoła, do Ojca… przekreślisz go ?– jak wspomniałam jestem na etapie przerabiania Ewangelii i do tej kwestii jeszcze powrócę. Mogę jedynie powiedzieć, że powtórny ożenek nie jest tej wagi problemem, który byłby na pierwszym miejscu niebiańskiej listy grzechów głównych człowieka. Z tego założenia wychodzi też chyba sam Kościół, bo jak wiadomo… http://www.fronda.pl/a/bp-schneider-watykan-posrednio-uznal-rozwody,105394.html
Bo tak było – w tzw. Ewangelii wg Marii Magdaleny jest pewne zdanie;
Wtedy Andrzej zaczął mówić do swych braci: „Powiedzcie mi, co sądzicie o tych rzeczach, które nam powiedziała? Co do mnie, to nie wierzę, żeby Nauczyciel mógł mówić w ten sposób. Te idee zbyt różnią się od tych, które myśmy poznali”. A Piotr dodał: „Jak to możliwe, żeby Nauczyciel rozmawiał w ten sposób z kobietą o tajemnicach, które nawet nam są nieznane? Czy mamy zmienić nasze zwyczaje i słuchać tej kobiety? Czy rzeczywiście ją wybrał i wolał ją od nas?”.
Czy ta ewangelia (nie napisana przez MM), choć odrzucona przez Kościół, może być prawdziwa ?
Bibliści i historycy, którzy wnikliwie analizują teksty czterech Ewangelii, podnoszą olbrzymią dokładność danych geograficznych, osób, obrzędów, zwyczajów, obyczajów, praw, podziału administracyjnego itp. Tak precyzyjna znajomość palestyńskiego środowiska z czasów Chrystusa, potwierdzona innymi źródłami chrześcijańskimi i żydowskimi, potwierdza fakt, że autorami Ewangelii są rzeczywiście Mateusz, Marek, Łukasz i Jan. Pierwszy i ostatni to Apostołowie Pana, zaś Marek i Łukasz są uczniami Piotra i Pawła. Mieli przeto i bezpośredni dostęp do wiarygodnych świadectw o Chrystusie, łącznie ze świadectwem Matki Jezusa. Kto nie jest z góry uprzedzony do religii i chrześcijaństwa, ten z łatwością zgodzi się z wnioskami wielkiego pisarza Antoniego Gołubiewa: Że ewangeliści mogli powiedzieć prawdę, nie ulega wątpliwości. Że chcieli powiedzieć prawdę, dowodzi choćby ta cena, którą za nią zapłacili — któż płaci nieustannym trudem swego życia, po ludzku rozumując — beznadziejnym, męką i śmiercią za kłamstwo i fikcję? A przecież oni dawali świadectwo wypadkom, które widzieli i które widziały tysiące współczesnych, a na które wrogowie umieli odpowiedzieć tylko prześladowaniami i siłą fizyczną. https://opoka.org.pl/biblioteka/K/warto/warto_05.html
Wracaliśmy do Warszawy pociągiem prawie nocnym, ponieważ odjazd był o 4 nad ranem, więc pobudkę mieliśmy o 3 w nocy. Wstałam półprzytomna, a w pociągu zasnęłam ledwo na chwilę. Kiedy nadszedł konduktor nakazał nam pokazać oprócz biletu także nasze dokumenty. Mimo, że przepisy przy zakupie biletu on-line zobowiązują do pokazania dowodu osobistego, to jednak konduktor często tego nie wymagał. Wystarczył jego jeden rzut oka na twarz Piotra, a zazwyczaj mu się odechciewało.
Sprawdził mnie ! – Piotr zdziwiony – Dawno tego nie robili.
Bo ci twarz spowszechniała, ale jest też drugie wyjście. Mieli szkolenie. Obligatoryjnie.
A… Czyli musiał – … to znaczy obligatoryjne.
……. – Piotr zamknął oczy. Po chwili szturcham go sprawdzić, czy śpi.
Zajrzałem do Ich świata teraz, ale ktoś mnie tu ściągnął z powrotem. Usłyszałem tylko słowa….
Ciągle próbujesz więcej niż powinieneś.
Co ci się udało zobaczyć ? – ciekawość mnie zżera.
Mają piękne pola, świat doskonały…
Pamiętasz widok w górach ?
Jasne! Był przepiękny.
To dlaczego swego nie doceniasz, a cudze chwalisz ?
Ustroń
Piotr był świadkiem mojej udręki związanej z tłumaczeniem filmu z przemową Jima Caviezela. Nie mogłam dać sobie z tym radę, ponieważ komputer ciągle mi się zawieszał lub po prostu wyłączał. W pewnej chwili myślałam nawet, że rzucę nim o ścianę.
Wiesz, że on ma swoje imię na Górze ?
Kto ? – nie wiedziałam o kim mówi.
No ten facet, którego tłumaczysz. Bardzo podobne do jego obecnego nazwiska…
Hmm… – teraz sobie uzmysłowiłam, że nazwisko Caviezel ma końcówkę identyczną jak mają imiona aniołów, też -el.
Henoch w swojej księdze przekazuje konkretne imiona, których oprócz Michała, Gabriela, Rafała w Biblii się nie znajdzie. Mikael (Michał) – dowodzi armią anielską, Gabriel, Szatkiel, Baradiel, Szachakiel, Barakiel(Baradiel) Sidriel(lub Pazriel). Istnieją inne księgi, w których przedstawione są różne imiona i co ciekawe prawie wszystkie kończą się na –el.
On jest ewidentnie narzędziem w ręku Ojca, doskonałym narzędziem.
Czy jest dłuto, czy młotek ?
Moim zdaniem dłuto, on rzeźbi.
……. – byłam pod wrażeniem tego odkrycia, ale wcale nie byłam zdziwiona.
No widzisz ! Mówiłam ci już dawno, że jest od Ojca, a tym mi nie chciałeś swojego komputera dać.
Kiedy mój komputer ciągle nawalał prosiłam, aby dał swój, który jest niezawodny. Uparcie odmawiał, aż doszło do awantury.
Bo tam mam ważne sprawy, cały mi go zawirusujesz. Jeden komputer w domu musi być czysty, chodzi mi o ciebie w przyszłości… – zaczął się tłumaczyć.
Oli strawą jest to, co jej powiesz.
Nie zasłaniaj się nią. Wiele spraw uchodzi ci na sucho.
…….. – Piotr zamilkł na dobre.
Po godzinie szturcham go znowu, aby się w końcu odezwał.
Ojciec uważa mnie chyba za idiotę.
Gdyby cię uważał za idiotę, dawno by cię tu nie było.
Ty chcesz być uważany za idiotę – stwierdzam.
Kiedy ciągle mówisz, że jesteś głupi to wiedz, że Mnie serce boli.
Masz doskonalą analizę sytuacji. Gratuluję ci z NIP.
Jeśli według ciebie dyrektor usiadł w fotelu wygodnie i zadowolony, to My wbijemy mu szpilki.
Jak go ruszyć, takiego diabła w garniturze ?
Wystarczy mu wyciąć dziurę z tyłu, żeby pokazać jaki jest – … czyli go odsłonić.
Ale jak to zrobić ?
Dlatego tak długo to trwa.
Myślisz, że decyzja sądu pogoni NIP ?
Bóg wie co robi. Ma swoje szachy, a ty nie próbuj się wtrącać.
…….
Jak Bóg mógł we mnie włożyć tego drugiego ? – p.s. Piotr ma na myśli imię anioła, którym „niby” jest.
Przy tobie dostanę schizofrenii.
……. – śmieję się, bo rzeczywiście Piotr przeskakuje z tematu na temat, że i ja mam problem połapać się o czym aktualnie mówi.
… Pokazał jak mu się buzia nie zamyka od gadania, czyli paple trzy po trzy.
……..
Zobaczyłem teraz obraz… Moje imię „Piotr” wypisane na szkle, a pod spodem wiele innych imion…
Prawdziwa kanapka.
To są twoje życia ?
Zobaczyłem przekładaniec, imię ziemskie, imię z Nieba i tak na przemian…
…….
U Boga czułem dobro i czystość.
Nie czułeś dobro.
Bóg jest tak czysty, że wywołuje czyste wyroki.
Czy karząc kogoś za jego złe czyny czujesz dobro, czy sprawiedliwość ?
……. – spojrzeliśmy na siebie zdając sobie sprawę w końcu, że to z Ojcem rozmawiamy.
Przede wszystkim jest miłosierny – Piotr powiedział niepewnie.
Chciałem, żebyś to powiedział.
Czy wymierzanie sprawiedliwości to miłosierdzie ? – pytam.
Z tych kilku zdań sama powinnaś wiedzieć.
…….
Na co umrę ? – Piotr pyta i od razu tym pytaniem mnie wkurzył. Tak mu śpieszno ?
Na nic.
To jak odejdę ?
Czary mary.
Odejdziesz jak Eliasz. On też odszedł jak czary-mary – żartuję.
Nie wierzę.
Z Bogiem rozmawiasz i nie wierzysz ?
No to wierzę.
Szybko zmieniasz zdanie.
Hmm… Pokazał jak śmieją się ze mnie i klaszczą skrzydłami.
…….
Czy wytrzymam drogę jaką mi Ojciec dał ?
Wytrzymamy.
Ojciec chyba nie chce, żebyś się zmienił i był na siłę świętym – powiedziałam przysłuchując się tej rozmowie.
Mamy ich całą armię.
A co robią święci na Górze ?
Doradzają ludziom, mentalnie.
Zastanowiło mnie to. Rzeczywiście, jeśli Edziu „żyje”, to tym bardziej „żyją” Święci, a więc wszelkie modlitwy, prośby kierowane do Świętych mają swoje uzasadnienie. Nigdy tego nie praktykowałam, ale może czas zacząć ?
Mija kolejna godzina w ciszy…
Zgubiłam piękny szalik, Homiel. Co ty na to ? – pytam, ale tak naprawdę i żartuję, bo mam cichą nadzieję, że może zrobi „efekt pióra” i odzyskam szalik ?
Wszędzie jej szukaliśmy, na biurku, obok, na kolanach pod biurkiem. Bałam się, że Piotr się zdenerwuje i będziemy musieli wracać do szpitala. Kiedy staliśmy tak bezradnie zastanawiając się co się z nakrętką stało… ona spadła na blat biurka z wysokości około 10 cm. Dosłownie wypadła z powietrza, jakby jakaś niewidzialna ręka wpuściła ją zza „przesłony” do naszego świata.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/07/05/zaprowadze-cie-do-twojego-zrodla-do-poczatku/
Nie piszę się na to.
Ojciec zapalił ci światło, otworzył okno, zatrząsł domem po to, żebyś uwierzyła. A uwierzyłaś ?
Oooo tak !!!
Więc wiesz ilu ludzi powinno to widzieć ? Głównie ty, a dlaczego ?
Nie ma większego autora niż ten, kto nie wierzył, a uwierzył.
Co by było, gdybyś opisała szalik ?
To by dotyczyło tylko ciebie, a ma dotyczyć jego – … czyli Piotra.
To, że uwierzyłaś sprawiło, że książka jest prawdziwa. Nikt do końca nie wierzy.
Jeśli nie wierzy, to po co pisać ?
Zadziała wiele zdarzeń, w wielu uderzy.
Sama jesteś twórcą słowa koronka. Podoba Nam się.
To miło, że przyczyniłam się do rozwoju… – i zabrakło mi słowa, głupio mi się zrobiło.
Odkryłaś je na nowo.
Dopisane 08. 10. 2018 r.
Nie ma większego autora niż ten, kto nie wierzył, a uwierzył – kiedy czytam to zdanie nie myślę o sobie, myślę o Szawle, który stał się Pawłem. Przepiękna historia nawrócenia i mocne świadectwo. Myślę, że wśród wszystkich apostołów był najbardziej z nich przekonywujący, a przecież nie pobierał nauk bezpośrednio od Chrystusa. Wystarczyło jedno spotkanie, aby wszystko się zmieniło.
To, że uwierzyłaś sprawiło, że książka jest prawdziwa. Nikt do końca nie wierzy – zdaję sobie sprawę, że nie wierzy i to rozumiem. Ja też musiałam wiele dosłownie na swojej skórze doświadczyć, żeby uwierzyć. Piotrowi na tym nie zależy, żeby ktokolwiek uwierzył. Uważa bowiem, że to co się dzieje, dzieje się między nim a Ojcem. Ale plan Ojca wychodzi daleko poza to, co myśli Piotr. Wszystko co się dzieje, dzieje się dla ludzi i dla chwały Ojca. A co to znaczy? Ojciec chce pokazać, a może nawet udowodnić, że naprawdę jest.
Czy jest dłuto, czy młotek ? – na pewno doskonałe narzędzie w rękach Ojca. Widać to po tym, jakie doświadczenia miał Caviezel podczas kręcenia filmu.
– … to mnie zaskoczyło. 
