W kościele jest jedna dziewczyna, która się do mnie przylepiła. Siada koło mnie, a jak idę do komunii to też siada koło mnie.
Jej dusza cię poznała. Jej dusza wie.
Idzie tam, gdzie dobro.
Ona sama nie wie dlaczego, ale jej dusza wie.
Hmm…. – Ojciec mówi tak pięknie i zastanawiam się, kiedy ja się tak nauczę.
Druga myśl… Czy to też nie jest odpowiedź na maila, na którego w sumie Ojciec nie odpowiedział ? Kiedy kogoś lubimy nie wiadomo dlaczego lub nie lubimy nie wiadomo dlaczego, wyjaśnienie jest jedno…. Ona sama nie wie dlaczego, ale jej dusza wie.
Dzisiaj w kościele usłyszałem….
Bądź dobry i czekaj.
Czekać na co ? – dopytuję.
Na falę.
……..
Wiesz co mi powiedziała dzisiaj Beata ?
Jest pan małą kopią Ojca.
Hmm… Ciekawe…
To niemożliwe, aby Bóg był tak szalony jak ja.
……. – przewracam oczami i czekam na jakiś grzmot z Nieba. Piotr naprawdę czasami przesadza…
Czy nie było szaleństwem stworzyć ten świat ?
?!
Siedziałem i myślałem co by tu stworzyć dla Siebie.
???!!! – oboje znieruchomieliśmy. Słyszeć takie słowa…
Wiesz co to jest widzieć wszystko wielkości….
… pokazał małą kulkę…
… i tam zejść ? Wiesz co to jest ?
To jest wyzwanie.
…….. – cudownie słyszeć takie słowa, ale moja głowa wszystko jednocześnie analizuje.
Jeśli nasz świat to „animacja”, czyli musi istnieć jakaś technologia, która to wszystko trzyma „w kupie”, trzyma razem. Rzeczywiście to może być w jakimś sensie wyzwanie będąc wielkim wejść do czegoś tak małego. A może ja myślę zbyt po ludzku ?
Fajne to wszystko – podsumowałam, na tyle było mnie stać. Zabrakło po prostu słów.
Fajne to dopiero będzie. Mała.
Jak jesteś żoną Małego, to jesteś Mała.
Jak się nazywa żona doktora ?
Doktorowa.
Więc żona Małego nazywa się Mała – śmieję się.
Chociaż twoja właściwa nazwa jest ważna.
Proszę cię Ojcze, nie mów mi … – … nie chcę wiedzieć.
To żeśmy się dobrali, jak w korcu maku.
08. 11. 18 r. Warszawa.
Ostatnio coraz częściej zapadam w zadumę, co zauważył Piotr. Zastanawiam się jak pisać książkę. Jak pisać, aby było logiczne i dla wszystkich zrozumiałe.
Pamiętaj zawierzaj sobie i swojej intuicji.
Jak nadejdzie dzień, że będziesz się gubiła, musi nastąpić reset twojej głowy i znak, że nadchodzi migrena.
Ale teoria ! – Piotr palnął bez namysłu. Gdyby wiedział, że to Ojciec, to by milczał.
To nie teoria, to zasada.
Jeśli chcesz to zwalczyć, to będziesz głucha.
…….. – jęknęłam w duchu. Moje migreny są bolesne, wymioty przez cały dzień, a po wszystkim dwa kilo mniej. Zwalczam pigułami, a tu widzę, że Ojciec tego nie chce.
Co robisz jak w koszu nazbiera się dużo śmieci ? Czyścisz go.
Jest inna droga, ale stracisz to, że wiesz.
Dlaczego byłaś spokojna o Piotra ?
…….. – pytanie mnie zaskoczyło. Dopiero po chwili sobie uzmysłowiłam, że chodzi o atak anafilaktyczny i atak serca.
Bo wiedziałam… – … i przypomniałam sobie to uczucie.
Muszę blokować jego energię i wyrzucać ją na bok, bo by ci pomógł.
Czyli widzisz ? Robisz tyle, na ile Ojciec ci pozwoli.
Nie mów mu tego, bo dostanie zawału– roześmiał się.
Ojcze, to jest skomplikowane – Piotr jest chyba lekko rozczarowany.
Nie, to jest proste.
I tak dowiedziałaś co do migreny.
I tak dowiedziałaś się co do aniołów w grocie.
A powiedziała Rabbuni ? – pytam szybko.
No masz ci los ! Tego zapomniałem.
Roześmiałam się na głos. Od kilku dni „męczę” Ojca jednym pytaniem. Jeśli, no jeśli Maria Magdalena była żoną Jezusa, czy widząc Go zmartwychwstałym faktycznie powiedziałaby Rabbuni, czyli nauczycielu, czy raczej Jeshua, czyli po imieniu … Jak to żona ma zwyczaj mówić. ?
J 20 ; 15 Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 16 Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu! 17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». 18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».
Chciałabyś, aby tak powiedziała ?
…… – kiwam głową, że nie wiem. Zapadła długa cisza.
… Ojciec siedzi cicho i nic nie mówi… – Piotr tłumaczy ciszę.
Tylko nie cicho ! Myślę jak powiedzieć.
To nie powiedziała ?! – wyrwało mi się, bo gdyby powiedziała, to chyba Ojciec potwierdziłby od razu, przecież to żadna tajemnica.
Tak nie powiedziałem.
Wieczorem.
Ojciec jest niesamowity… Że ja tak mogę rozmawiać z tobą Ojcze… ? – Piotr dziwi się dopiero teraz. Niezły refleks, nie ma co…
Dlatego to Ja z tobą rozmawiam.
Hmm…. – uśmiecham się.
Tak już przywykliśmy do obecności Boga, że już zapomnieliśmy, że to nie Piotr, a Ojciec rozmawia. Rozmawia kiedy On chce, a nie kiedy my chcemy.
Rozmawiałem dzisiaj z Beatą. Ojciec jej powiedział, że we mnie najtrudniej jest zabić nutkę materialną. Powiedziała też, że Ojciec mi wybaczył za Lutra i SS…
………
Jak ona to może wiedzieć…. !? – nie może się nadziwić.
Natura zła jest w tobie coraz mniejsza.
Czy Beata nie za dużo mówi dla mnie ? Czy to nie jest niebezpieczne dla mnie ?
Zamknij się w szafie jak się boisz. Albo w sejfie.
Niech cię Ola zamknie i otwiera, żebyś powietrza złapał.
Powiedziała… Sam pan wie, że Ojciec często milczy.
A ja na to… Ale jest zawsze…
Nie broń Mnie. Umiem sam się obronić.
Lubimy Cię bronić, Ojcze – wtrącam się.
Nie możemy ?
Chcesz powiedzieć, że chcesz działać wbrew Mojej woli ?
Ups…Nie! Broń boże ! – wyrwało mi się.
Widziałem w filmie „Noe” co się stało z tymi, co działają wbrew Twojej woli.
Nie, to teoria ludzi.
Mój gniew byłby znacznie większy.
Ojciec powiedział mi dzisiaj rano…
W przyszłym roku wszystko się skończy i zacznie.
Ciekawe… Skończy się jeden etap i zacznie następny… – tak to rozumiem.
03. 11. 18 r. Szczecin.
Ciągle siedzimy w Szczecinie. Odwiedzamy Krysię i zauważamy na drzwiach jej sąsiadów wywieszoną kartkę z klepsydrą, a to znak, że w tym domu ktoś umarł. Z informacji wynikało, że umarł pan Jan, właściciel domu. Piotr stanął jak wryty.
To niemożliwe ! Widziałem go wczoraj jak odchodzi !
Jak to widziałeś ?
No, po prostu ! Szedł w górę, powiedziałem do niego… A ty dokąd !?… Umarł ?! Niemożliwe… – … i tak trzy razy w kółko.
Ja naprawdę widzę coraz więcej ! – był przeogromnie zdziwiony.
On zdziwiony, a ja przestraszona. Bo to znaczy, że te wszystkie zapowiedzi mogą się naprawdę sprawdzić…
Czy za dwa lata święta będziemy spędzać z Piotrem ? – próbuję „wymacać” przyszłość…
Nie zadawaj tego pytania.
Dlaczego ?
Bo odpowiem pokrętnie.
Chciałabym usłyszeć… – powiedziałam to bardziej do siebie niż oczekując odpowiedzi.
Które ?
Boże Narodzenie.
I tak, i nie.
Chcesz powiedzieć Ojcze, że będzie tak jak z Edziem ? Jest i nie jest ?
Piotr to nie Edziu.
Hmm…
Po tej rozmowie Piotr wybrał się prosto do kantoru, aby kupić kilka 500-setek Euro, najwyższe nominały jakie są dostępne. Chciał odłożyć na „gorsze czasy”. Ledwo wróciliśmy do domu…
Ojciec kazał mi coś sprawdzić w internecie o tych nominałach – włącza komputer.
… Niech to szlag !… – mruczy pod nosem. Okazało się, że mają być wkrótce wycofane z obiegu.
I znowu wychodzi na Moje.
Ojcze, chciałbym jej odłożyć.
Myślisz, że ci się uda ?
No nie wiem, tylko trochę…
Mogę zdmuchnąć te wszystkie banki, chcesz ?
Na chleb ci nie zabraknie do końca.
Wieczorem.
Piotr siedzi jak struty. Już sam nie wie co będzie, co ma robić, jak się przygotować i czy jest sens się przygotowywać.
Ten świat to ty.
Nikt nie zdaje sobie sprawy.
06. 11. 18 r. Warszawa.
Jesteśmy już w Warszawie i się zaczęło. Nocne pobudki i nieprzespane noce.
Gdyby nie Maryja, to nie wiem jak by było. Chroni mnie – Piotr jest wyraźnie zmęczony.
Chronimy się nawzajem.
Ty Mały robisz tak dużo.
Ale zawodzę tak często.
Jeśli chcesz się podlizać Panu Bogu, to skutecznie się podlizujesz.
Podlizywać ?
My rozłożymy tę nazwę na części. To jest dobra nazwa.
Jak mam sobie radzić z tym wszystkim ? Problemy w firmie, problemy z ludźmi…
Radzisz sobie świetnie.
Zazdroszczą ci, że jesteśmy tak blisko, a byliśmy jaszcze bliżej.
Cały jesteś ze Mnie.
…….
A ty masz robić swoje continue – czyli mam dalej pisać.
Dobiegnij ten rok do końca.
Przyszły będzie trudny… Zobaczyłem, że pływam na wodzie, biorę dużo powietrza i pod wodę się zanurzam i tak co chwilę.
Wieczorem.
Poza krótką rozmową na kawie cały dzień Ojciec milczał.
Może Ojciec nie chce rozmawiać, bo jest mną rozczarowany ? – Piotr się przestraszył.
Protestuję.
A może potrzebujesz trochę ciszy i spokoju i wrócimy na ławeczkę ?
Pamiętaj, że jak przyjaciele siedzą i nie rozmawiają nadal są przyjaciółmi.
- Kiedy byłem rano w kościele, znowu zobaczyłem ławeczkę, siedzieliśmy w trójkę. Ojciec, ja pośrodku i On. Siedzieliśmy na tej ławeczce na górze, poniżej leżał cały świat i patrzyliśmy w milczeniu przed siebie. TEN, KTO SŁUCHA MNIE JEST WE MNIE.
TEN, KTO SŁUCHA MEGO SYNA JEST WE MNIE.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/07/06/nadswiat/
Piotr otrzymał zaległą płatność, na którą czekał „jak na zbawienie”. Z tej zaległości z kolei pokrył swoje zaległości wobec dostawców i wobec pracowników. I tak w pięć minut został z groszami, ale bez długów. Był szczęśliwy.
Jak się czujesz mając tę władzę ?
Dobrze.
Czy czujesz się zdeprawowany ?
?!
Nieeee – Piotr przeciąga, bo nie wiedział o co chodzi.
Bo mówią, że władza deprawuje.
……. – uśmiechnęłam się.
Piotr ledwo poczuł się szczęśliwy, zaczął w internecie oglądać najnowsze modele Audi.
Podoba ci się ten samochód ?
Tak.
A twój się psuje ?
No nie.
Wcale nie byłbyś z niego zadowolony.
Dlaczego ?
Bo cię znam.
Daj się innym wyszaleć, ty rób swoje.
Obejrzałam film na YT o zachodzących zmianach w Szwecji, o homoseksualizmie w kościele protestanckim i w ogóle o zgniliźnie tego świata. Pokazałam Piotrowi, aby też sobie popatrzył, może zmobilizuje go to bardziej do walki.
Ciężko na to patrzeć Ojcze.
Zrobimy z tym porządek.
Po Twojemu ?
Po Mojemu, no bo przecież nie po twojemu.
Po twojemu nikt by nie został.
Idę do Ciebie się pomodlić.
A skąd wiesz, że będę słuchał ?
No, mam nadzieję.
Musisz wiedzieć, że słucham..
Na pewno słuchasz ?
Zawsze słucham. Pamiętaj.
Ojcze, pilnuj naszej córki. Wyjeżdża jutro na Kanary.
Ja pilnuje Jej, a ty pilnuj Beaty.
!? … Ojcu bardzo zależy na niej – szepcze do mnie.
Musi ją bardzo lubić – ja na to.
Nie lubić. Ja ją bardzo kocham.
31. 10. 18 r. Szczecin.
Piotr wstaje uśmiechnięty od ucha do ucha.
Rano miałem piękną rozmowę z Ojcem. Powiedziałem…
Chciałbym być z Tobą na całe życie…
Całe życie trwa chwilę.
Ja chcę całą wieczność.
Wow… – zasłuchałam się w te słowa na długo. Przepiękne…
Wieczorem.
Córka się odezwała, że dojechała do hotelu. Przesłała swoje pierwsze wrażenia.
Ojcze, co będzie z takimi dalej ? – pyta zamyślony.
Powiem ci Mały co…
Zgrzytanie zębów i strach.
Coraz bliżej Mały.
……. – nie wiem dlaczego, ale czułam podskórnie, że Ojciec mówi o apokalipsie.
Ojcze, jutro znowu nowy dzień.
Jest dzień, jest i noc, aby ten organizm mógł wypocząć.
Tak to zrobiłem.
01. 11. 18 r. Szczecin.
Dzisiaj „Wszystkich Świętych”. Przedpołudnie spędziliśmy na cmentarzu, popołudnie przed TV. Piotr nakupił 10 ciastek, o zgrozo!… i wciska mi teraz, że kupił je niby dla mnie.
Bóg cię karmi, nie widzisz ? – bo go stać kupić.
Ale twoimi rękami.
………. – szukam zeszytu, aby to zapisać.
Zostaw ! – Piotr macha ręką, że to nieważne.
Coś ty ! To prawdziwy cud ! – … że tak z nami ciągle rozmawia i że mogę Go słyszeć. To miałam na myśli.
W tobie prawdziwa wiara, jeśli mówisz, że to cud.
A dzisiaj ważki dzień, więc słowa dwa razy ważniejsze.
Masz już profesurę, teraz to innych będziesz osądzać, nie potrzebujesz egzaminów.
?! – robię oczy.
Ojcze, to kiedy się spotkamy ? – Piotr.
To życie jest krótkie, a przed nami cała wieczność.
Ty Mały już nic nie rób, tylko czekaj.
Niedługo ci się objawię.
Troszkę inaczej niż poprzednio.
Myślisz, że musimy się napić kawy tylko na Górze ?
Jest tyle możliwości.
A co ze mną ? – pomyślałam.
No musimy wziąć mysię-pysię.
Dlaczego mysię-pysię ?
No dobrze, pusię-dusię.
Boże, jakie to cudowne… – pomyślałam. Pusia – tak nazywa mnie Piotr, Dusia – Ojciec.
Ale cię Ojciec nazwał – Piotr się śmieje.
To moja lukrecja.
………
U Ojca to wszystko jest możliwe – Piotr przyznaje.
Chcesz powiedzieć, że jestem artystą ?
Rozmawiam z wami, bo poprosiliście o rozmowę.
?! – spojrzeliśmy na siebie zaskoczeni.
Tuż przed tą rozmową włączyliśmy telewizor i trafiliśmy na transmisję mszy, gdzie akurat rozpoczynała się modlitwa „Ojcze nasz”. W geście odruchu zaczęliśmy się modlić razem z telewizorem. To było bardzo naturalne z naszej stronie.
Piotr zaczął przeskakiwać z kanału na kanał, aż zatrzymał się na wspominkach o ludziach, którzy w tym roku odeszli z tego świata…
Wstajemy o piątej rano i wyjeżdżamy do Szczecina. Piotr proponuje mi bardzo poranną kawę, gdyż myśl, że to mnie uszczęśliwi.
Musisz mieć większe zaufanie do mężusia.
Ja ci tego nie proponuję.
No co Ty tatko !
Dla ciebie Panie Ojcze.
Wiedziałam, że to będzie udana podróż. Właściwie jeszcze dobrze nie ruszyliśmy, a już rozmawialiśmy. Przygotowałam sobie zeszyt, dwa długopisy i jedziemy. Rozmawiamy o różnych sprawach…
Już nie wcinam się do NIP, robię co mi Bóg każe.
Obyś zawsze robił co ci każę.
Ojcze, jesteś zły na mnie ?
Oczekujesz pucharu ?
Nie, ale potrzebuję na pensje jak na zbawienie.
Nie porównuj pensji do zbawienia.
Tak się mówi potocznie.
Podzwoń po klientach, pytaj. Co to !? Ciągle Ja ?
Pomóż Ojcze.
A prosiłeś ?
Proszę cię Ojcze.
To słabo prosisz.
Ty też proś – Piotr mnie szturcha łokciem i ponagla.
Do końca cwaniak.
…….. – zapisuję słowo w słowo i wyję ze śmiechu.
Rozmowa się zawiesiła, więc czytam na głos kolejnego maila mając na nadzieję, że dostanę odpowiedź…
Zostaw Piotra, jest zmęczony.
To powiedz mi bezpośrednio, mam tu ucho – nastawiam mocno. Ryzykuję tymi słowami i mam cichą nadzieję, że jednak z Homielem rozmawiamy.
Ta godzina jeszcze nie wybiła.
A wybije ?
Wybije.
……. – spoważniałam.
Ojcze, czy ludzie się cieszą jak to czytają ?
Ja się cieszę.
Masz wielu cichych zwolenników i szkoda, że tylko tyle. Ale dobre i to.
……..
Ojciec kazał mi wczoraj spakować krzyż.
I dobrze, w Szczecinie też musisz robić egzorcyzmy.
Powiedział…
Weź swoje podparcie.
… Bo przecież „pastorał” nie pamiętasz – dodał teraz.
Pan Bóg wszystko pamięta, z Nim się nie wygra – Piotr westchnął.
I całe szczęście.
…….
Pamiętasz tą wizję jak anioł wyciąga 5 palców i mówi teraz my się będziemy nim cieszyć ? To w przyszłym roku wypada.
- Pracuję przy swoim biurku, przewracam się i upadam na podłogę, mdleję. Schodzą z góry 4 białe postacie, biorą mojego ducha, którego zanoszą przed oblicze Boga i stawiają u Jego nóg. Widziałem palec, który zbliżał się do tego ducha. Widzę, że Bóg wstrzymuje się z dotknięciem mnie palcem. Cofam się i wracam do biura, widzę jak wielki anioł pojawia się w biurze i staje koło ciała, wyciąga rękę w stronę moich pracowników, którzy się zbiegli kiedy upadłem i pokazuje 5 palców. Mówi;
- Pięć lat będziecie się nim jeszcze cieszyć, potem my będziemy się nim cieszyć.http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/26/okaleczasz-siebie-okaleczasz-mnie
Co znaczy, że teraz my będziemy się cieszyć ? – lekko się zdenerwowałam.
To co powiedziałem.
Zabieracie go ?
A była fala ?
Ooook. To będziecie się cieszyć na fali, czy po fali ?
Ty ! Detektyw !
……. – uśmiecham się.
Pytam tak pokrętnie, bo boję się spytać wprost. Wizja pokazująca Piotra na fali i lądującego na brzegu daje wskazówkę, że będzie ciągle żył. „Będziemy się nim cieszyć” nie musi oznaczać, że umrze.
Co ja będę pisać, gdy go zabiorą ?… – przychodzi mi na myśl.
Cieszymy się z twojej twórczości.
Tak jak Ojciec mi nakazał, ślęczę nad ostateczną wersją Zmartwychwstania i brakuje mi kilku istotnych informacji. Pytałam Piotra już tak wiele razy, a on ciągle nie wie i Ojciec też milczy.
Już nie wiem kogo pytać, czy faryzeusze bali się, że wykradną ciało ?
Jeśli nie wiesz kogo prosić, to po co pytasz ?
No racja… Ojcze, to proszę Cię…
A czy ty byś się nie bała konkurencji ?
Czyli postawili straż ?
A jakie ma to znaczenie ?
No ma… Bo jeśli się bali, to faktycznie mogli postawić straż przed grotą.
Byli i nie byli.
Nie byli, kiedy było zmartwychwstanie.
????!!!! – prawdziwe objawienie, bo w takim razie Mateusz…
MT 28; 1 Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. 2 A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. 3 Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. 4 Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.
Dlaczego Mateusz ubarwił historię ?
Sama mówiłaś, że kiedy pisałaś o cygance ludzie się śmieli.
Już wiesz dlaczego ubarwił.
Gdybyś pisała poważnie, czytałoby niewielu.
Masz coraz większe audytorium.
Pan Bóg jest nieziemski, niesamowity, że głowie się nie mieści ! – Piotr cały zachwycony.
Dobrze, że nie w pale.
……. – wybuchłam śmiechem, bo ostatnio pisałam o tym na blogu, ale zanim to zrobiłam bardzo długo się zastanawiałam, czy napisać.
- Dlaczego płaczesz ? – pyta Piotr.
- Dziękowałam Ojcu, że kocha.
- No co ty! Kocha cię tak bardzo, że w pale się nie mieści !
- Ty to masz porównanie !
- ……. – śmiałam się przez łzy. Oby się to nigdy nie skończyło, te nasze rozmowy…
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/16/na-koniec-czasow/
Wziąłeś krzyż ?
Wziąłem.
Wiem, że wziąłeś.
Nie wziąłeś go po to, żebyś miał.
Rób to, co od ciebie oczekuję.
……..
Pamiętam jak kuli mi miecz – Piotr dawno temu miał cykl wizji i przekazów, w których wykuwano dla niego miecz.
A ja dostałam w dwie sekundy – to było tak dawno, a pamiętam jakby było wczoraj.
Raptem w mojej prawej dłoni pojawia się miecz. Unoszę go do góry i widzę, jak wali w niego z góry strumień światła. Przez moją głowę przemyka myśl, że miecz jest wyjątkowo piękny i krystalicznie czysty. Kojarzy mi się z obrazem, gdzie archanioł Michał trzyma taki sam miecz w swojej dłoni. Kiedy miecz zostaje naświetlony nie zastanawiając się odcinam po prostu rękę, która jest już czarna i oblepiona przez robale. Robię to szybko i zdecydowanie. To ją ratuje.http://osaczenie.pl/wp/2016/03/11/2005-rok/
Ola jest z tych, co stoją z tyłu w pełnym uzbrojeniu.
Eee, tak nie jest – zawstydziłam się.
Co ty możesz wiedzieć córko.
Twoje sądzenie po migrenie jest słabe.
……. – uśmiecham się i faktycznie jeszcze nie doszłam do siebie w pełni.
Mogę sobie pozwolić na protekcjonizm.
Wyjechaliśmy z autostrady i skręciliśmy na drogę ku Szczecinowi. Trasa prowadzi też prosto nad morze.
Pojedźmy nad morze, kupimy sobie gofra – Piotr wpadł na genialny pomysł po czterech godzinach jazdy.
Fajnego masz męża. Chyba nie żałujesz ?
Nie.
Sam bym się przebrał w twoje ciuchy.
Jak Bóg będzie chciał, to mnie weźmie w każdej chwili. Żadna kamizelka kuloodporna nie pomoże.
Zaraz się rozpłaczę z radości, że się tak przeobrażasz.
Bo tak jest Ojcze.
Jeśli tak jest, to po co chcesz odkładać pieniądze ?
Nie chcę.
Widzę co masz w głowie.
… Nie da rady… – szepnął…Pewnie miał na myśli, że nie da rady niczego ukryć.
Jedziemy już piątą godzinę…
Tyłek mnie już boli – Piotr narzeka.
To już wiek Piotr.
Chcesz powiedzieć, że jestem stary ?
To twoje pośladki, ty nie jesteś.
Czy nie lepiej byłoby, gdyby ludzie żyli dłużej ? – chwytam okazje na pytanie.
Wierz Mi, że Stwórcę twoje teorie nie interesują.
…….. – roześmiałam się.
To jak Henoch mógł żyć 360 lat ?
Nie narzekał na pośladki.
Dojechaliśmy do Szczecina, pojechaliśmy na rynek po podstawowe zakupy. Szła dziewczyna w bardzo krótkiej spódniczce i miała dość mocne… grube mówiąc wprost nogi.
Ma za krótką spódniczkę – Piotr ledwo spojrzał już ocenia.
To powiedz jej.
Ale jesteś…
Bo mówisz bez składu i ładu – czyli nie oceniaj.
Wieczorem.
Piotr telefonicznie rozmawiał z Beatą i chciał w pewnym momencie upewnić się, czy ona faktycznie rozmawia z Ojcem.
Powiedz, czy byli strażnicy pod grotą ?
Ojciec mówi…
Byli, ale nie do końca.
???!!!
A to ci dopiero !!! Rozmawia z Ojcem na pewno ! – opowiada mi tuż po, będąc naprawdę pod wrażeniem.
Wczoraj miałam straszna migrenę. Piotr nie wiedział jak mi pomoc i bardzo się tym zmartwił, że jego „czary” zdały się na nic.
W myślach przepołowiłem twoją głowę i wyciągnąłem błoto, ale zaraz Ojciec mi powiedział, żebym tego nie robił, bo tak ma być.
Będzie lepiej czuła.
Czyli chodzi o moją intuicję. Naprawdę ciągle nie rozumiem jaki ma to związek.
Po słowach Ojca zobaczyłem twoją głowę, która przez twoje migreny jakby się oczyszczała. To znaczy jakby schodziła warstwa po warstwie… jak kapusta, czy cebula. Może będziesz potem znacznie więcej wiedziała ?
Oby… – jęknęłam.
Wczoraj nie miałem siły robić egzorcyzmów, zasnąłem w ciuchach, ale przed 24.00 mnie obudzili. Maryja powiedziała, żebym nałożył koszulkę z jej twarzą, ale miałem ją nałożyć odwróconą. Chciała, aby jej twarz była w środku. Powiedziała…
Teraz jestem dla ciebie, a nie dla świata i nie jestem sama.
Pokazała mi dziecko na ręku.
Jezu ! Ale ty masz fajnie… – poczułam żal, że to nie ja tak widzę.
Rozmowa zeszła na temat NIP.
Za Ojcem nie trafisz. W ostatniej chwili odwołują i nie wiadomo dlaczego – Piotr się dziwi.
Masz szczęście, że masz teraz przerwę na papierosa.
Naprawdę ?
To przenośnia.
Za Nim nie trafisz, ale On zawsze za tobą trafi.
Piotr ucichł, ale nie na długo. Zaczął opowiadać o problemach w firmie.
Będziesz narzekać ?
No… – zawahał się.
Czy mamy wrócić do początku ?
No nie…
Czy mogę dorzucić ci więcej ?
Więcej problemów ?… Możesz – westchnął.
Tak się stanie.
Ociekasz słabością i brakiem wiary.
… Zobaczyłem teraz mokrą koszulę, która wisi i z niej kapie woda… To już nie komentuję, będzie co będzie.
Będzie co ci pokazałem.
Beata naprawdę słyszy Ojca – przypomniałam sobie nagle ciężko zdziwiona.
A skąd wiesz co przed tobą ?
Może przegonisz jedno i drugie ?
Dopisane 01. 07. 2019 r.
Chciałabym się odnieść do tego maila.
I. … „natknęłam się na komentarz adminki tejże strony i wspomnianego ks. Skwarczyńskiego, ze wizje pani męża pochodzą od szatana ( jakaś osoba zapytała o blog i wizje pani męża i uzyskała właśnie taka odpowiedź).
- Widziałem się z Skwarczyńskim z 5-6 razy. Przyjeżdżał do mojego biura kiedyś.
- Jak to? – robię wielkie oczy
– Tego mi nie mówiłeś ?!
- Ostatnim razem powiedział… Oddajemy się tobie Piotr.
- … ? – robię jeszcze większe oczy. Zdaję sobie właśnie sprawę, że musiał on coś… wiedzieć więcej, dostrzec… Sama nie wiem.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/06/diabel-tam-gdzie-widzi-rane-tam-wpuszcza-robale/
Piotr poza egzorcyzmami kilkukrotnie spotykał się prywatnie z ks. Skwarczyńskim. Na ostatnim spotkaniu (w 2003 lub 2004 r.) padły słowa;
Oddaję się pod twoją opiekę wraz ze wszystkimi, którzy są ze mną.
Tak brzmiało dokładnie to zdanie. Dziwne, zagadkowe słowa… Ks. Skwarczyński to wizjoner, który w pewnym momencie coś dostrzegł. Dzisiaj już wiemy co, ale wtedy sam pewnie nie miał pojęcia dlaczego to powiedział i założę się, że tego faktu w ogóle nie pamięta. Już pisałam wcześniej jak Ojciec wpływa na człowieka i jak przez niego przemawia. I to się zdarzyło wtedy.
To było szokujące dla mnie. Nie wiedziałem czego ode mnie chce – tak wtedy pomyślał Piotr. Ich drogi się rozeszły.
Wcale mnie nie dziwi, że taką admin ma opinię. Wszyscy twierdzący, że „nie żyje się raz” będą szufladkowani jak pochodzący od szatana. Prędzej Kościół upadnie, niż uzna to za prawdę, ale ta prawda powoli przebija się do zwykłych ludzi i o dziwo do nielicznych duchownych, choć oficjalnie się do tego nie przyznają.
Inną kwestią nie do przełknięcia dla admin jest zapewne forma naszych rozmów, która daleko odbiega od przyjętych standardów. My też na początku mieliśmy z tym problem, ale Ojciec…
Mówię waszym językiem.
Po raz pierwszy i na koniec czasów (mówiąc otwarcie), Ojciec chce dać się poznać człowiekowi bardziej. Chce zejść „z pomnika” i chce się zbliżyć jak tylko jest to możliwe. Zastanawiam się często dlaczego tak ma wyglądać książka ? I doszło do mnie, że Ojcu oczywiście zależy na każdym, ale przede wszystkim na tych co błądzą lub od Boga odeszli. Nasza wiedza, nasze doświadczenia to najlepszy dowód na istnienie Boga Ojca. Powiedział wyraźnie…
Czy się degraduje ? Jeśli słowo degradowanie znaczy obniżanie roli, rangi, wartości… to sami widzimy to na własne oczy. Chciałabym jednak zaznaczyć, że to wszystko mieści się w Ojca planach. Upadek Kościoła wpisuje się w Apokalipsę, a o apokalipsie mówił sam Jezus już 2000 lat temu.
Aby podsumować, czy „od szatana” czy nie… Zostawcie to czasowi, a po owocach ich poznacie.
II. „ks. Skwarczyński piszą na stronie https://www.paruzja-iskraz.pl, wzywając do robienia zapasów ( nie wiem tylko, czy na wypadek wojny czy tez innej katastrofy).”
Jak już wspomniałam spotykali się ze sobą kilkukrotnie i już wtedy, czyli prawie 20 lat temu Piotr słyszał o zbieraniu zapasów. Może powiem tak, jeśli ktoś chce zrobić zapasy proszę bardzo, ale niech mają długoterminową przydatność do spożycia. Katastrofa, a raczej kataklizm nie będzie w tym roku. Musi jeszcze kilka spełnić się etapów. Jednym z nich jest „Eufrat”, tak skrótowo dla własnych potrzeb to nazwałam.
AJ; 13I szósty anioł zatrąbił: i usłyszałem jeden głos od czterech rogów złotego ołtarza, który jest przed Bogiem, 14 mówiący do szóstego anioła, który miał trąbę: «Uwolnij czterech aniołów, związanych nad wielką rzeką Eufratem!» 15 I zostali uwolnieni czterej aniołowie, gotowi na godzinę, dzień, miesiąc i rok, by pozabijać trzecią część ludzi.
Co to znaczy… Zgodnie z zaleceniami Ojca pracuję nad analizą Apokalipsy Jana jeszcze raz. To będzie analiza znacznie pogłębiona, ale już dzisiaj przetoczę rozmowę sprzed kilku tygodni…
W AJ jest wymieniona rzeka Eufrat. Do dość dziwne, że tak konkretnie i to nie może być przypadek. Wiemy z doświadczenia, że małe szczegóły mają znaczenie. Eufrat to region Iraku, Syrii, Turcji. A wiesz co tam się ciągle dzieje. Ojcze…. – nie wiedziałam jak zacząć.
Czy to nie przypadek? Czy tam coś się wydarzy jako wstęp do większej sprawy ? To będzie znak, że zaczyna się naprawdę ? Tam jest napisane, że to ich nie nauczy.
Masz rację.
Taaaak ? A to dopiero będzie ?
No chyba nie było.
Strach się bać, strach się nie bać.
To nie jest przypadek, że tam urośnie wszystko, niedaleko Jerozolimy.
???!!!!
Widzę czterech małych aniołów, którzy rosną i ruszają w świat, na koniach.
To drzewo zetną, bo jest chore i to co chore musi umrzeć.
Czas temu zaradzić.
Jak jest chora ręka to co robisz ?
Obcinasz. Jak jest chora ręka to cały człowiek umiera.
To się stanie…. – chciałam spytać kiedy.
Bez dat… – przerwał mi.
Ja się nie dziwię. To co wymyślili w szkołach, to wymiotować się chce.
Dlatego to musi się skończyć.
Nie pozwolisz na to Ojcze ?
Nie pozwolimy.
To nie jest przypadek, że tam urośnie wszystko, niedaleko Jerozolimy –co ma się wydarzyć nad Eufratem ? Kiedy ma się to wydarzyć ? Wcale nie jestem pewna, czy będzie to wojna. Jedno jest pewne, zanim przydadzą się zapasy, musi wpierw spełnić się „Eufrat”. Polska jest na razie bezpieczna. Gdy spytałam …
Ojcze, co byś poradził ?
Wracać do Polski.
p. s. Jeśli cokolwiek grozi USA to nie wojna, a fala / potop (wg wizji).
III. „Pani mąż ma pomóc Polakom ( wg przepowiedni Adama) w tym roku…”
Czy ktoś zauważył, że morderczy upał panujący w Europie z Polski się dziwnie wycofał… ?
IV. „Kto jest panem tego świata, albo kto rządzi tym światem? Pamiętam, jak w tym śnie przyszła mi jako pierwsza myśl, żeby odpowiedzieć mu, ze to on jest władca tego świata ( bo czasami tak się mówi, czy pisze, ze księciem tego świata jest właśnie ten z dołu poprzez materializm, pokusy, hedonizm itp.), ale szybko się zreflektowałam i odpowiedziałam, ze to Pan Bóg stworzył niebo i ziemie i wtedy gacek bardzo się wściekł i uderzył noga w ziemie, a ta zaczęła pękać i ja się obudziłam. Może to był dla mnie jakiś test ?”
To był prawdziwy i trudny test. Kiedy człowiek w wizji, czyli podświadomie podejmuje takie decyzje, one są z głębi serca. Autorka maila musi wiedzieć, że jest bardzo blisko Ojca i stoi po właściwej stronie.
Wizja K. Jackowskiego jest prosto z Nieba, jest tak wzorcowa, że zaskakuje. Spytałam o to dzisiaj.
Przypomnij sobie przypowieść o pustyni i „nie tylko chlebem człowiek żyje”.
M. 4. 1 Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. 2 A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. 3 Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». 4 Lecz On mu odparł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych»
Już o tym pisałam, ale powtórzę. Ludzie, którzy mają dar widzenia są pod szczególnym nadzorem i kontrolą Nieba. W jednym z wywiadów, mało znanym, redaktor pyta KJ o Boga i KJ przyznaje olśniony, że o ten dar prosił Boga. Tutaj sam przyznaje, że ta wizja pojawiła się, gdy zaczął widzieć więcej.
KJ widział pustynię kamienistą, a czy zdaje sobie sprawę, że pustynia w Judei rzeczywiście jest kamienista ? Czerwona szata Jezusa to symbol władzy królewskiej, ale też krwi i ofiary, jaką się stał dając się ukrzyżować. Czyli to jest niejako potwierdzenie, że faktycznie ten dar pochodzi od Ojca. Ale ! Niebo w tej wizji daje mu ostrzeżenie. Piotr miał podobną wizję;
Szedłeś przez pustynię, bardzo zmęczony i zmarnowany, wspiąłeś się na górkę wydmową z energią i nadzieją, myśląc, że za nią jest już coś innego, a niestety była tylko pustynia, ruszyłeś więc dalej wolnym krokiem zrezygnowany.
http://osaczenie.pl/wp/2016/04/17/osaczenie/
Pustynia, zwłaszcza piaszczysta jest w judaizmie symbolem królestwa szatana… Dlatego osiołek nie chce iść. Osiołek bardzo mocno jest kojarzony z Jezusem. Kiedy KJ wpada w wir pustyni, on pada po prostu w sidła gacka. Jedynie trzymanie się osiołka, czyli poniekąd Jezusa może go uratować. KJ nie ukrywa, że stał się szybko bardzo popularny i że współpracował ze środowiskiem (np. Pershing, inni), które z Niebem nie ma nic wspólnego. Ta wizja to było bardzo poważne ostrzeżenie.
Słowa; każdy z was ma takiego osiołka, na którym powinien jechać. On wie jaka droga pójść. A wy nie jedziecie na nim, tylko wpadacie w te wiry.
I teraz przekaz w wizji jest bardzo czytelny.
Przy każdym z was jest Jezus i on was poprowadzi, bo wie lepiej jaka droga jest najlepsza. Kiedy zdajecie się na siebie, wtedy łatwo o zatracenie.
Namiot na pustyni to znowu odniesienie do Judaizmu. Hebrajczycy mają nawet Święto Namiotów, które upamiętnia wyjście Żydów z Egiptu po 210 latach niewoli. To bardzo ważny dla nich symbol. Walka z szatanem była prawdziwa, choć rozegrana w wizji. Ale to właśnie w wizjach bardzo często toczymy prawdziwe wojny o nasze dusze.
Szkoda, że KJ nie ma odwagi mówić o Niebie. Ma takie znaki, a wciąż nie rozumie. Może jego wyniki nie byłyby mierne.
Boli mnie głowa. Silny wiatr za oknem powoduje, że łapie mnie migrena. Ledwo siedzę…
Powiedz Oli, że kod obowiązuje i będziesz miała sygnały i on też ulega zmianie.
Nie znaczy, że ma pukać w jednym miejscu.
…….. – podrywam się jak skowronek.
Miałam wczoraj fajną sytuację. W związku z analizą zmartwychwstania spytałam w myślach o Maryję i „dostałam” uderzenie. Nie w żaluzję, ale w stolik stojący za mną. W pierwszej chwili zwątpiłam, bo nie żaluzja, ale potem uświadomiłam sobie, że może jednak to odpowiedź, ponieważ uderzenie rozbrzmiało dokładnie zaraz po pytaniu. Teraz Ojciec rozwiał moje wątpliwości jeszcze mocniej. A więc kod działa !
A gacek się nie podszyje pod to ? Bardzo łatwo się podszyć.
Może, a nie na darmo cię głowa boli – … bo moje migreny świadczą o intuicji.
Czyli uderzenie to potwierdzenie ?
Łatwiej będzie ci się poruszać w meandrach, abyś nie błądziła.
Cudownie… !!! – pomyślałam. Jeśli nie słyszę Ojca bezpośrednio, to „tajemy kod” jest idealnym wyjściem.
Słyszę, że masz przeczytać encyklikę… I widzę 8 albo 3… Niewyraźnie… Ile tych encyklik napisał Papież ?
…… – sprawdzam szybko w internecie.
9 ! Dobra, przeczytam i 3 i 8 – dla pewności.
Grube to ? – pyta Piotr w sensie, czy opasłe.
Na wagę, tak ja twoje rzeczy.
……. – roześmiałam się. Wczoraj w second hand kupiłam parę rzeczy na wagę.
Jestem prze-szczęśliwa. Takimi drobnymi dowodami mam potwierdzenie, że Piotr naprawdę słyszy Ojca !
Posłuchaj, mam zagwozdkę… Wyobraź sobie scenę… Pod krzyżem stoją matka Jezusa, jego ciotka, Maria Magdalena, Jan i wielu innych. Dlaczego Jan, jako naoczny świadek nie napisał tych słynnych słów; Ojcze, Ojcze, czemuś mnie opuścił ? Dlaczego nie napisał wszystkich tych ostatnich słów Jezusa, które są u innych ewangelistów ?
A skąd mam wiedzieć !
Jeeezuuuu, przecież nie ciebie pytam ! – zirytowałam się.
Nic nie słyszę…
No właśnie tego nie rozumiem. Jeśli tam był, to dlaczego nie napisał wszystkiego ? A może nie był ?
J 19; 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha.
Jan nie chciał tego pisać.
Uważał, że Chrystus nigdy nie zwątpił.
Był dla niego ideałem.
Był i jest.
….. – wzruszyłam się.
Chciałabym zobaczyć jak ten kamień został odsunięty.
Piotr ci pokaże.
Pokaże jak Jezus to zrobił czy anioł ?
Chcesz zobaczyć kto, czy jak ?
… Jedno i drugie – palnęłam.
Musisz być pobożna, a zobaczysz znacznie więcej.
……. – zgłupiałam, bo myślałam, że jestem pobożna. Teraz w takim razie już nie wiem co znaczy być pobożnym.
Pobożna ? Przecież się modli ? – Piotr też się zdziwił.
Ty się nie włączaj, ona wie o co chodzi.
… Zobaczyłem strumień, który przechodzi na ciebie – … strumień wiedzy …
Taka będzie kolej rzeczy.
Jesteś badaczem Pisma Świętego i rozwijasz skrzydła przy tym z wiedzą.
…… – to prawda, tak się właśnie czuję.
To będzie wiedza użyteczna.
Wyjaśnisz na język ogólnie zrozumiany i nikt przed tobą tego nie robił.
Przyjmowali jak jest.
?! – ciarki przechodzą, bo to ogromna odpowiedzialność. Czy rzeczywiście nikt tego nie robił ?
Ojciec jest niesamowity. Obiecał mi, że umrę pierwszy…
I umarłeś. Na krótko.
Nie uzgodniliśmy szczegółów kontraktu.
Wykorzystałem furtkę i wróciłeś. Trochę twoim językiem pogadamy.
Wieczorem sprawdzam „pobożność”, nie daje mi to spokoju. Niby to oczywiste, ale „Musisz być pobożna” zachwiało moją pewnością siebie. Można kochać Boga i nie być pobożnym ?
Aureliusz malował na swych obrazach wszystkie postacie na podobieństwo kobiet, w których się kochał. Podobnie każdy przedstawia pobożność według własnych skłonności i fantazji. Kto oddaje się postom, uważa się za pobożnego, dlatego że pości, chociaż serce jego pełne jest złości i uraz; nie odważy się umoczyć języka w winie, a nawet w wodzie, przez wstrzemięźliwość, a nie zawaha się pogrążyć go we krwi bliźniego obmową i oszczerstwem. Inny będzie uważał się za pobożnego, bo codziennie odmawia wiele modlitw, chociaż potem język jego zatapia się w słowach zgryźliwych, zarozumiałych, obelżywych i niesprawiedliwych względem swoich domowników i sąsiadów. Inny bardzo chętnie sięga do sakiewki, aby dać jałmużnę ubogiemu, ale nie może zdobyć się na słodycz serca, by przebaczyć nieprzyjacielowi. Inny wreszcie przebaczy nieprzyjacielowi, ale nigdy nie dotrzyma zobowiązania swemu wierzycielowi, chyba że zostanie zmuszony sądownie. Tych wszystkich ludzi zazwyczaj uważa się za pobożnych, jednak takimi bynajmniej nie są. https://www.pch24.pl/czym-jest-prawdziwa-poboznosc-,6161,i.html
Przeczytałam tekst i pomyślałam, że i Piotr w takim razie taki pobożny to nie jest. Bolesna nauka… Jeszcze wiele takich przed nami.
Po egzorcyzmach.
Podczas modlitwy Bóg mówi…
Dawno nie prosiłeś Mnie o siłę.
… I dotknął mnie, a wtedy jakby mnie prąd kopnął.
Z mięczaka stałeś się wojownikiem.
Dałeś mi Siebie Ojcze.
…… – pięknie.
Dzisiaj Beata powiedziała mi, że Chrystus jej powiedział…
Od małego też nie wiedziałem kim jestem.
Wiedziałam ! Wiedziałam ! Uradowała mnie ta informacja bardzo. Jezus był przygotowywany przez Ojca przez wiele lat, ale to nie znaczy, że od początku wiedział kim jest i co ma zrobić. Dokładnie tak jak Piotr. Wszystko odbywa się małymi krokami, a Ojciec ma wielkie plany i ich realizacja wymaga czasu. Nikt nie porywa się na przepłynięcie oceanów bez przygotowania.
Dopisane 29. 06. 2019 r.
Zdecydowanie chodzi o encyklikę nr 8. „Panie, oto ja, jestem gotowy! poślij mnie!”
Dostałam maila od znajomego, który dość emocjonalnie podchodzi do bieżących wydarzeń. Nie pokazałabym wiadomości, gdyby nie obszerne wyjaśnienia samego Ojca.
A tak się starałem – Piotr westchnął.
Twoje chęci nie mieściły się w planach Ojca. Wszystkich byś wytłukł.
Głupi jestem.
Mądry jesteś, ale narwany.
Jak tępią myszy to znaczy, że trzeba je wszystkie wybić ?
Krótko po zwycięstwie PIS Piotr otrzymał wezwanie do urzędu skarbowego. W piśmie nie proszono go o przyjście, nakazano „podejrzanemu przyjść”. Piotr się strasznie wkurzył, a chodziło o zwykłe wyjaśnienie niedopłaty na 2 złote. Wkurzył się na tyle mocno, że zadzwonił z awanturą. Tłumaczono się grzecznie, że takie otrzymali wytyczne.
Teraz widzę, że mogę robić tyle, na ile mi Pan Bóg pozwoli.
I dobrze ! – roześmiałam się.
To by dopiero było ! Zakon na każdej ulicy.
Sobie byś zaufał ?
No nie wiem…
Gdybym ci dał całą władzę, co byś zrobił ?
Każdego homo byś wybił – wyrwało mi się pod wpływem tego maila.
Twoje czary muszą być zgodne z planami Ojca.
Dlaczego Ojcze dałeś im wygrać ?
Powstałoby brunatne królestwo, tęcza daje równowagę.
Hmm….
Tam też są dobrzy ludzie, tylko są na niewłaściwej ścieżce.
Pozamiatanie pod dywan niczego nie zmieni, to niczego nie załatwi, a oni będą.
To prawda… – pomyślałam. Będą i zawsze byli.
Nie tędy droga.
A jaka jest droga Ojcze ? – pytam.
Chrystus, a i drzwi nie są szeroko otwarte, więc niech idą ci, co chcą iść.
Od razu przypomina się historia dwóch kobiet, które chciały zawrzeć małżeństwo. Zrezygnowały ze względu na Chrystusa. A więc można ? Jak widać można.
Wieczorem oglądam amerykański program „Domy za grube miliony”. Ciekawe to nawet, ale ….
Oglądasz o tych domach i co widzisz ?
Pustkę.
Życie w materializmie jest życiem nieszczęśliwym.
Biją się o te domy, a co ich spotyka na końcu ?
Puste mieszkanie.
Hmm…. – kiwam głową ze zrozumieniem.
Muszę się pomodlić – Piotr się „obudził”.
Musisz, czy chcesz ?
Chcę.
O co chcesz się pomodlić ?
O pokój na świecie.
O to mogę cię wysłuchać.
Po egzorcyzmach.
Ojciec powiedział podczas modlitwy…
Pamiętaj o prezentach, które ci dałem – … na przykład szczygieł.
Nikomu nie daję prezentów, żebyś nie miał wątpliwości.
Hmm… Ciekawe…. Dlaczego ci tak powiedział ?
Bo jest dla Mnie ważny.
A ty masz pieczęć, którą sam osobiście przybił. Wziął cię do ręki i przybił, widziałem to.
23. 10. 18 r. Warszawa.
Miałem sen, że ze ścian do mieszkania wlewa się woda.
Dobrze, że nie krew – pomyślałam, bo skojarzenie miałam z jakimś horrorem.
Może czeka nas przeprowadzka ? – zgaduję.
Homiel, mógłbyś już przestać z tymi przeprowadzkami.
Co Ja ?! Idź do Ojca !
……
A tobie znowu źle ? – po chwili odezwał się Ojciec. Wybuchłam śmiechem. Rozmowa jak wśród starych znajomych.
Widząc, że Ojciec w pobliżu gorączkowo zaczęłam szukać pytania…
Coś mi przyszło do głowy… Czy diabeł nie uznaje kobiet ? Nie słyszałam, aby egzorcystami była kobieta.
Homiel, co ty na to ? – Piotr też się zainteresował.
Ja też nie słyszałem.
…… – znowu się roześmiałam. Takie odpowiedzi nauczyły mnie, że pytanie jest nieistotne, a i tak się nie dowiem.
Ale Ojciec mi wczoraj powiedział o tych prezentach…
Dałem ci to powiedzeniem czasowym, a nie robię tego.
Ale ja też dostałam prezent ! – zapowiadany i spełniony.
- On sam się znajdzie – spełniło się dosłownie i idealnie. Homiel często zapowiada nam różne wydarzenia, które mają nastąpić. Piotr zazwyczaj nie wierzy, że nastąpią, a wtedy mówię krótko; pamiętaj o Caviezelu…! i to go natychmiast otrzeźwia. Po tej historii namacalnie przekonałam się co znaczy Bóg Wszechmogący. Proście, a będzie wam dane… www.rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/16/a-ktoz-powiedzial-ze-kazdy-ma-przejsc-przez-te-uchylone-drzwi/
Są inne relacje między Mną i tobą, a między Mną i Piotrem.
Między nami jest linia prosta, między nim jest linia zawiła.
Jak to się stało, że się pogubiłeś…
Ta lekcja jest po to, żebyś więcej się nie pogubił.
Nooo, narobiłeś… A zaczęło się od Lutra – jestem pełna pretensji.
Zadzwoniła córka oznajmiając, że nasza sąsiadka, pani prokurator – śpiewaczka się wyprowadza. Jesteśmy lekko w szoku, ponieważ i to Ojciec nam przepowiadał. Przełączyłam telefon na funkcję głośnomówiącą, abyśmy w trójkę mogli dyskutować.
Czy diabeł lubi siedzieć koło wody święconej ?
?! Ale tak nagle ? – pytamy.
Modlisz się ? –pyta córkę.
No tak – i się rozpłakała.
Doskonale ją rozumiem. Nie wiem co takiego się dzieje podczas naszych rozmów, że często w trakcie płaczemy. Musi się unosić jakaś energia wokół, której trudno się oprzeć.
Twoja mama się modli, twój tata się modli, więc jak mógł to wytrzymać ?
Sprawdziłam daty, nie mogłam się oprzeć. Minął równy rok od czasu zapowiedzi.
Piotr przeprowadzając egzorcyzmy musi wkurzać całe piekło, a to się odbija na nas. W środku nocy obudził mnie głośny dzwonek do złudzenia przypominający dzwonek hotelowy. Rozbrzmiał w mojej głowie z wielką mocą jakby nacisnął ktoś z wściekłością.
Piotr również miał wizję. Budzi go dzwon, wyłącza go, a on dalej dzwoni. Ciekawe… Siedzieliśmy na kawie i oboje narzekaliśmy na nieprzespaną noc. Dodatkowo dochodzą niekończące się problemy w firmie.
Czy masz jakieś wyjście ?
Pojechałbym na wieś i o wszystkim zapomniał.
Zostań sołtysem, Ja ci pomogę, kupię ci gnojówkę.
……. – śmieję się czując w tym wielką ironię.
No bo zmęczony jestem.
To podajmy sobie rękę.
Wiesz ile mam lat ?
Ile ? – pytam natychmiast.
Dużo.
Ale kiedyś musiał być jakiś początek – pytam mając cichą nadzieję, że się dowiem skąd się wziął Bóg.
Zawsze był.
……. – uśmiecham się. Ojciec nie da się na to nabrać.
Ojciec jest niesamowity.
Mały, Ja chcę być normalny, ludzki.
Jak będziesz na wsi razem będziemy sołtysować, a nawet będę się ciebie słuchać.
Mamy nieprzespane noce – narzekam.
Jak na to co robisz, to niewiele się dzieje wokół was.
A te dzwonki ?
To tyko dzwonki. Twój mąż rozrabia to i są.
Nie bój się dnia codziennego i nie bój się nocy.
Ja jestem przy was.
Wyobraź sobie …
… Zobaczyłem paczkę zapakowaną papierem przezroczystym z kokardą i pieczęcią.
Tym masz tą pieczęć i ma twój syn.
Ta pieczęć, na paczce, co znaczy ?
Moje. Jedzie tam, gdzie wskażę.
Po wieczornych egzorcyzmach.
Twoje serce nie jest gotowe na to co ma się wydarzyć.
Hmm… To znaczy, że rozprawa będzie dosyć stresująca.
Chcę cię uzbroić w siłę, spokój, zdecydowanie, wiedzieć swoje ostatecznie, nie będziesz się mylił w słowie.
A kiedy będę gotowy ?
Kiedy ci powiem.
Kiedy dam ci znać, będziesz wiedzieć.
Jesteś niesamowity.
Chcesz powiedzieć, że znasz Mnie tak dobrze jak Ja ciebie ?
No nie Ojcze.
To w końcu Mnie znasz, czy nie znasz ?
……. – Piotr bał się odezwać.
Znasz Mnie – powiedział Ojciec wolno, spokojnie i ciepło.
A dobrze ?
Trochę ci pozwoliłem.
A Ola dobrze zna ?
Ja znam Olę dobrze, a ona czuje dobrze.
Czy to przesunięcie rozprawy przesuwa także falę w czasie ? – pytam.
Czy uważasz, że daję się zaskoczyć ?
……. – uśmiechnęłam się. Już zadając pytanie sama sobie odpowiedziałam, że to niemożliwe.
Czy Deisenhofer kiedykolwiek myślał o Bogu ?
Wielki profesjonalista, świetny organizator, bardzo sumienny, punktualny, a jednak przegrał.
Stał po niewłaściwej stronie.
Otwieram oczy ze zdumienia. Takie cechy Piotr ma również dzisiaj, ale na szczęście tym razem stoi po właściwej stronie.
20. 10. 18 r. Warszawa.
Pojechaliśmy na zakupy. Zaczął padać rzęsisty deszcz, więc szybko wróciliśmy do domu.
Homiel jesteś zadowolony z nas dzisiaj ? – zażartowałam i w tym momencie stanął mi przed oczami „nasz krzyż”.
Boże ! Zapomnieliśmy ! Jak mogliśmy zapomnieć ! – zawsze w sobotę jesteśmy tam obowiązkowo.
Nie gniewam się.
Na Olę nie, na ciebie mniej.
Na mnie mniej ? – Piotr się dziwi.
To ty jesteś głową rodziny.
Gdy o 15.00 poszłam się pomodlić, zamknęłam dokładnie okno mając nadzieję na „tajemny kod”. W pokoju była absolutna cisza. Gdy mówiłam; Jezu usłysz mnie, Chryste wysłuchaj mnie… rozległ się „kod” znacznie głośniejszy niż zwykle, aż prawie podskoczyłam. Opowiadam później Piotrowi…
No widzisz ? Bóg jest.
To było dla Oli.
Teraz Piotr poszedł się pomodlić.
Podczas egzorcyzmów usłyszałem ich wrzask – opowiada godzinę później.
Nachlałeś się naszej krwi !!!
Hmm… Ile w tym nienawiści – zdaję sobie sprawę.
To jest zdanie obrobione, żebyś wiedział z kim masz do czynienia.
Córka zaprosiła Krysię do restauracji na obiad. Wracając wysłała wiadomość;
Pokazuję to Piotrowi.
To prezent od Wypłosza.
Skąd wiesz ?
Mówi !
…….. – cieszymy się wszyscy.
Mam trochę pytań, może ktoś odpowie… – pytam głośno….
A ten ktoś to kto ?
…….. – śmieję się i przyjęłam to jako zachętę.
Widzę cię przy stoliku z Panem Bogiem, dyktuje ci… Ja ci będę dyktował… – Piotr się zapatrzył.
Czyli Ojciec przemawia przez ciebie – krótka analiza i oczywista oczywistość.
Jesteś bardzo oporny.
No właśnie… Ale spróbujmy…
J 17;14 Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. 16 Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Czy apostołowie byli nie z tego świata ? Tak jak Jezus ? Nie raz Jezus używał tego sformułowania, u Faustyny na przykład…
Wybrał ich nie bez powodu.
Ich drogi były z góry zaplanowane, że się przetną.
Wierzyli w Niego, choć u Tomasza natura ludzka się odezwała.
Wielu schodzi na dół.
Uczą się.
……. – myślałam, że z wrażenia spadnę z krzesła.
Zawsze mnie intrygowało dlaczego apostołowie poszli za Jezusem jak zahipnotyzowani.
Co takiego się stało, że w jednej chwili rzucili wszystko, zostawili rodziny i poszli ? Trzeba przyznać, że to jest niezwykłe zachowanie. Przecież nie znali Go wcześniej, a poszli jak zahipnotyzowani.
- Byli gotowi.
- Wiedzieli co wybrać.
- Jak myślisz, jak wielu jest gotowych rzucić wszystko z sekundy na sekundę ?
- Przypomnij sobie przypowieść o człowieku, który chciał iść, a nie chciał rzucić wszystko.
- Nie był gotowy.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/05/16/kto-to-jest-prorok/
Teraz rozumiem dlaczego byli gotowi. Miałam kiedyś taką teorię, że Ojciec do zrealizowania swoich planów wysyła do naszego świata tych, na których może po prostu polegać. Ich drogi były z góry zaplanowane, że się przetną. I oni też w jakiś sposób byli do tego przygotowywani. Może przez wizje, może przez sny, wewnętrzny głos… Tego się już nie dowiemy. Dlatego, kiedy przyszedł ten moment oni wiedzieli.
Powtarzali swoje życie później ?
Dla nich nie było takiej potrzeby.
……. – myślałam gorączkowo o co spytać teraz.
Co to znaczy „sąd ostateczny” ? Kiedy każdy umiera to na koniec ma swój własny sąd. Po co jeszcze sąd ostateczny ?
Koniec życia na ziemi.
….. – bałam się dopytać, czy chodzi o koniec życia planety, czy sąd na koniec wszystkich żywotów.
A co to znaczy wskrzesić w dniu ostatecznym ?
J 6; 54 Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ktoś się przysłuchuje i zastanawia jak nam pomóc… – Piotr opisuje co widzi.
Autor tych słów.
Dopisane 23. 06. 2019 r.
Wielu schodzi na dół – pytam się dzisiaj…
Czy apostołami nie mogli być ludzie z tego świata? Zwykli, normalni ludzie ? Ojciec nie wybrał ich, bo mogli Go zawieść? Przecież Ojciec mógłby zrobić z każdym co chce, pamiętając o spotkaniu u mechanika, a jednak powołał do tego zadania Swoich z Jego świata… – rozważam głośno.
Czy chcesz zrozumieć Moją głowę ?
No chcę – i się śmieję.
…….
Pokazał mi teraz twoje zwoje mózgowe jak się palą…
Czyli nie da się, to za skomplikowane mówiąc w skrócie – pomyślałam.
Bo tak jest zapisane przed wszystkimi wiekami – Ojciec odpowiada na pytanie.
Poobrażaliśmy się na siebie wczoraj o pierdoły, ale dzisiaj na kawie byliśmy oboje punktualnie. Są ważniejsze sprawy niż nasze kłótnie.
Zadzwoniła z rana Beata. Powiedziała…
Ojciec kazał mi do pana zadzwonić. Nie wiem co pan zrobił wczoraj, ale przez chwilę poczułam się wolna.
Hmm… A co zrobiłeś ?
Wziąłem ją jak Pan Bóg wziął mnie. Położyłem ją sobie na ręku i dmuchnąłem. Oczywiście też modlitwy zrobiłem.
Zaraz, zaraz – próbuję to sobie wyobrazić.
No zmaterializowałem ją wczoraj – mówi to tak normalnie, jakby to było dla każdego oczywiste.
Teraz zastanawiam się, czy wziąć na dłoń planetę.
Hola, hola !
…….
Dobra, wytłumacz to od początku.
Zawsze widziałem ją z daleka, ale Ojciec pokazał mi, że mogę ją przyciągnąć przed sobą jak hologram. Jak w hologramie mogłem ją zmniejszyć i wziąłem na rękę. Jej obraz w oddali był 1;1, a im bliżej była, tym stawała się coraz mniejsza i na końcu była jak laleczka i postawiłem ją na swojej dłoni. Pamiętam co Pan Bóg ze mną zrobił i dlatego spróbowałem tak samo.
Aaaaaa …. – teraz rozumiem.
Cała tajemnica tkwi w tym, że Piotr potrafi wszystko widzieć w formie hologramu i na takim materiale operować. To wydaje się niewyobrażalne i trudne, ale kiedy się jest świadkiem tego wszystkiego, wcale trudne nie jest.
Słyszę gacki z dołu, mają jakąś naradę między sobą… – Piotr lekko przechyla głowę jakby nastawiał ucho.
Diabelska sztama…mówią. Naradzają się, jak mu dopierdolić... słyszę.
Powiedz im Mały, że się boisz.
Strasznie !
Ta ironia jest dobra.
Rób to, co robisz, likwiduj ich.
Tylko Mi jaja nie rozsadzaj, bo wiem, żebyś ich rozsadził.
Znowu wbiłem miecz w ziemię i znowu znalazłem się piętro niżej. Zobaczyłem ruszające się dziwne macki, poruszały się jak koralowce w wodzie, uciąłem ich tylko kilka, bo szukałem źródła tego dziadostwa. Zrozumiałem, że te „koralowce” żyją na czyjejś głowie. Głowie wielkiego demona zajmującego z 2 piętra. Wbiłem się przez te macki i wlazłem w jego mózg. Chciałem go załatwić i wbiłem miecz głęboko aż dotarłem do serca. Załatwiłem go, spopieliłem mu mózg i jego wnętrzności. Chciałem iść dalej jeszcze głębiej, bo wiedziałem, że prawdziwe zło jest jeszcze niżej. Pod nim zobaczyłem coś wielkiego w kształcie przezroczystego jaja, w środku zielone jakby rośliny, które się lekko ruszały, wiedziałem, że coś tam w środku żyje. Zamachnąłem się mieczem na to jajo i wtedy usłyszałem;- Zostaw go.Zobaczyłem piękną białą dłoń, która była większa ode mnie kilka razy i która zasłoniła to jajo. Nie pozwolono mi tego zrobić. Wyskoczyłem do góry na samą powierzchnię. Wbiłem swój miecz w ziemię, kleknąłem i spytałem.
- Co dalej Boże każesz…?
http://osaczenie.pl/wp/2016/05/14/czy-zlo-musi-istniec/
Rozmawiamy o ważnych sprawach, a tu telefon dzwoni. Jakiś człowiek ma pretensje dotyczące dostawy, ktoś znowu nawalił.
Ojcze, kiedy to się skończy ?
Nigdy.
Jak hartuje się stal ? Hartuje się ciągle i ty też się hartujesz.
Ale jestem już naprawdę zmęczony.
Nie chcę tego słuchać. Nie po to idziesz spać, abyś był zmęczony.
Nie ma dnia bez modlitwy.
……. – Piotr wzdycha.
Homiel jest bardziej przyjacielski, mówi dzień bez modlitwy jest stracony. Ojciec jest bardziej stanowczy, wydaje polecenia – mówi szeptem.
Nawet Swojemu Synowi wydawał polecenia – pocieszam go, a jestem na bieżąco z ewangeliami.
To się nazywa hierarchia.
A co się dzieje z podkomendnym, który nie wykonuje rozkazu ?
A mamy stan wojenny ?
Nooo, więzienie albo kula w łeb – Piotr kiwa głową, że rozumie.
Cały dzień musisz podporządkować tej chwili.
Jak długo ten stan wojenny będzie trwać ? – pytam.
Do końca.
Do końca twojego – … Piotra.
……. – otworzyłam szeroko oczy, bo jak to rozumieć ?
Nawet wyjazd nie usprawiedliwia cię, jeśli tego nie będziesz robił.
A co ja mam robić Ojcze ?
A co robisz ? Przelewasz to papier, przemyślenia, kroniki zdarzeń.
Najlepsze przed tobą.
Wieczorem.
Piotr poszedł się pomodlić. Przyszedł 40 minut później cały spocony, ale zadowolony.
Masz coś zapisać. Podczas modlitwy Ojciec powiedział, że na koniec egzorcyzmów trzeba wymawiać formułkę.
Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu.
Kazał mi to powtarzać każdorazowo.
W imię Moje wyrzucasz, a Mój Syn jest taki jak Ja, tożsamy ze Mną.
……. – oczywiście zapisałam natychmiast.
Rozsiadł się na tapczanie i zagapił w TV. Akurat kończył się film „Poszukiwanie zaginionej arki” i trwała scena finałowa z otwieraniem Arki Przymierza. Widzieliśmy to setki razy, ale teraz jakby inaczej. https://www.youtube.com/watch?v=0APF3SO9tqE
Ciekawe ile w tym prawdy.
A ile byś chciała ?
……. – szybko myślę co by tu powiedzieć. Legenda głosi, że Arka kryła w sobie wielką moc.
Chciałabym, żeby było dużo – choć widząc co zrobił reżyser trudno o powagę.
Czy ty wierzysz ?
Oczywiście.
Więc jak wierzysz wiesz, że nie ma rzeczy niemożliwych dla Stwórcy.
Stąd nazwa Stwórca.
…… – uśmiecham się
Czy rozszyfrowałaś kod ?
…….. – lekko sztywnieję.
Czy go już rozumiesz ?
Czy to są te uderzenia ? – … nie jestem pewna.
……..
Dzisiaj spytałam sama siebie, czy za dużo jem i od razu poruszała się żaluzja, a okna były szczelnie zamknięte.
To już wiesz o czym mówimy. To nie żaluzje, to wiaterek.
To są chwile twoje z Ojcem.
To są nasze chwile.
……. – wzruszyłam się, bo zdarza się to ostatnio naprawdę bardzo często. Zaczęłam nawet sprawdzać żaluzje, czy nie są czasami gdzieś uszkodzone.
Czy mam coś jeszcze jeszcze przekazać ? – Piotr dopytuje.
Nie masz snuć opowieści, a przekazać co powiedziałem.
To teraz będę codziennie czekać na te sygnały – pomyślałam.
Nie chodzi o Mnie, chodzi o ciebie.
To nie ma być chleb powszedni dla ciebie, nie masz się przyzwyczajać.
To nagroda za pisanie i guardowanie – …p.s. guard – strażnik.
Przyznałam rację. Nie może być tak, że zamiast skupiać się na modlitwie, będę skupiać się na żaluzjach. Te odgłosy, które mają być odpowiedzią na moje pytania i to pytania zadane w myślach są tak charakterystyczne, że zawsze wzbudzają moje zdumienie. To nie jest tak; daj znać, czy jesteś i rozbrzmiewa odpowiedź. Rozbrzmiewa, gdy się tego nie spodziewam. Rozbrzmiewa, gdy nad czymś pracuję, mam dylemat, a Piotra w pobliżu nie ma, aby spytać. Niesamowite…
Spytałam, czy jem za dużo i teraz nie wiem, czy odpowiedź była na tak, czy na nie – śmieję się szukając w tym chyba pocieszenia.
Jeszcze musisz się uczyć.
Kiedyś będziesz zawsze wiedziała, będziesz na właściwej drodze. Mamy czas.
A te uderzenia w meble, podłogę to też tajny kod ?
Potraktujemy to jako jedno.
Ponieważ analizuję ewangelie, przyszło mi pewne skojarzenie w związku z „tajnym kodem”;
J 14 ; 23 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego i będziemy u niego przebywać.
Kontaktują się z nami różni ludzie. Trafiają do nas czy to przez maila, czy też innymi ścieżkami. I jestem coraz bardziej przekonana, że każdy jest skierowany do nas przez samego Ojca, bo każdy ma jakąś własną historię, własne ciekawe doświadczenia, a niektórzy dodatkowo naprawdę bardzo poważne problemy. Jedną z takich osób jest Beata. Młoda kobieta, która też słyszy Ojca. Kolejna osoba, która słyszy co mnie zdziwiło wielce, bo kiedyś myślałam, że Piotr jest jedyny. W jej przypadku problemem nie jest to, że słyszy, ale fakt, że podobnie jak Piotr także i ona zmaga się z demonami. I może dlatego Piotr postanowił poświęcić jej więcej czasu niż innym. Wspólne doświadczenia i wspólny wróg łączy ludzi, więc telefoniczne kontakty z Beatą stały się prawie naszą codziennością. Jej doświadczenia są tak interesujące i tak wplotły się w nasze życie, że nie da rady ich pominąć.
Zadzwoniła Beata. Powiedziała…
Gacki mi powiedziały, że zaatakują pana wszyscy razem, że rzucą się na pana za to, że pan mnie ratuje.
Hmm… I co ty na to ?
Niech się pocałują w dupę !
……. – przewracam oczami, bo jak zwykle po swojemu.
Zmartwiłam. Już teraz atakują, że ledwo Piotr się trzyma na nogach.
A sądu dalej nie ma – zmienia temat, żeby o tym nie myśleć.
Sprawa nie jest twoja, a Moja.
To Ja ustawiam, więc czekaj cierpliwie.
……..
To ciekawe co powiedziała Beata – zamyślam się. Nie daje mi to spokoju.
Robię nad nią indywidualne egzorcyzmy, wymieniam diabły z imienia i mówię; wypędzam tego i tego… Dlatego atakują.
Tego Ojciec od ciebie oczekuje – przypominam mu.
… Zobaczyłem strzelnicę i strzałę lecącą w 10.
Czyli strzał w dziesiątkę ? Ale tu nie chodzi tylko o nią. Chodzi w ogóle, żebyś to robił.
Hmm… Mi grozi samotność.
Nie dam ci być samotnym – śmieję się.
To Ojciec mi dokłada roboty. Jeśli taka potrzeba to nie ma sprawy, nie chcę wracać na dół.
To się da zrobić.
Czuję każdą twoją cząstkę.
Powiedz Małej, że jej też.
I podtrzymuję to, co powiedziałem wczoraj.
Tajny kod. Rozumiemy się bez słów jak przyjaciel z przyjacielem.
Aż podskoczyłam z wrażenia. Coś zauważyłam jakiś czas temu, a właściwie to już dawno temu. Opracowując tekst do publikacji na blogu wszystko przeżywam jeszcze raz. Często dodatkowo badam informacje w różnych źródłach, często zagłębiam się w konkretne zdania, czy słowa, które po czasie są dla mnie bardziej zrozumiałe niż w chwili ich zapisywania. Często się zastanawiam i sama sobie w głowie zadaję pytania, a wtedy jako odpowiedź… rozbrzmiewa gdzieś za moimi plecami uderzenie. Kiedy zdarzyło się to po raz pierwszy nawet się nie odwróciłam uznając to za przypadek. Ale gdy tak zaczęło dziać się notorycznie, zwróciło to moją uwagę.
Pytanie i uderzenie. Dziwne… Zaczęłam coś podejrzewać.
Tydzień temu modliłam się. Zamknięty pokój, zamknięte szyby, kompletna cisza. Mówię Boże Ojcze, któryś jest… A tu lekkie, ale wyraźne uderzenie w metalową żaluzję. Jakby ktoś palcem musnął po żaluzji. Przerwałam i zaczęłam się wsłuchiwać. Wczoraj się modlę i sytuacja się powtórzyła dokładnie. Może to o tym tajnym kodzie Ojciec mówi ? Daje znak, że słucha ? Nie wiem.
Pan Bóg zna mnie na wylot, nie ? – Piotr przerywa milczenie.
Skądże znowu, teraz cię dopiero poznaję – żartuje.
Patrz, cały czas z Ojcem rozmawiamy, pamiętasz jak powiedział lepszy nauczyciel przyjdzie ?
Chcesz powiedzieć, że zaczynasz pachnieć mądrością ?
Uczę się.
To co materialne będzie niedługo przeszłością.
Choć będziesz miał ciało, duch będzie tobą rządzić.
A co z firmą ?
Była, jest i będzie. Zostaw to innym.
Twoje ciało astralne wzrośnie pod niebiosa, obejmie cały świat.
Wyczyścisz wszystko ze złogów i wrócisz na konfitury do Domu, z herbatą.
Konfitury z wiśni, bo lubisz je najbardziej.
……. – milczymy, trudno nam zrozumieć słowa Ojca.
Mogę zadać pytanie ?
Szkoda, że nie chcesz słuchać, a pytać z tego co nie rozumiemy.
…… – zrezygnowałam.
Diabły mnie zaatakują – Piotr zmarkotniał.
Nie przejmuj się, po prostu więcej psów będzie szczekało, ale czy to znaczy, że cię ugryzą ?
Nawet jak ich będzie 1000, niech se szczekają.
Jesteś wojownikiem z krwi i kości, tylko masz założoną klatkę, żeby nie atakować ludzi.
Wrócisz do korzeni, ale będziesz mądry.
Czy człowiek może czuć się zagrożony, gdy będziesz mądry ?
Ciągle zawodzę, pieniędzy cygance nie chcę dać.
Ale ile zabawy przy tym !
Zawodzę Cię.
Już bez tego patosu proszę.
Dopóki nie jesteś ukształtowany, nie wydawaj sądów, bo się kompromitujesz.
Dopisane 19. 06. 2019 r.
Dopóki nie jesteś ukształtowany, nie wydawaj sądów, bo się kompromitujesz –dostałam nakaz powrotu do moich zapisków i przeanalizowania ich na nowo. I słusznie. Czy rok 2019, tak jak przewidział jasnowidz Adam jest kluczowy, aby zrozumieć co się dzieje ? Niewątpliwie tak. Muszą zajść pewne wydarzenia, aby zrozumieć słowo Ojca, a to jeszcze przed nami. Mam nie tylko powrócić do zapisków, ale także powoli przygotowywać tekst do druku jako książki. Wygląda na to, że prawda wyjdzie na jaw prędzej niż myślałam.
