Tag: Zło

Przykazania to światło.

07. 05. 15 r. Szczecin.

Na dworcu moją uwagę zwróciło nowe wydanie miesięcznika „Egzorcysta”. Napisany wielkimi literami tytuł przewodni „Fałszywi aniołowie” zmusił mnie do jego kupienia. Prawie całe wydanie poświęcone jest analizie kim jest Anioł, oczywiście w oczach KK. Przeczytałam pismo w ciągu kilku godzin.

111

1. Aniołowie są bytami duchowymi, a więc nie mają materialnego ciała. Na kartach Biblii można jednak znaleźć opisy ich wyglądu. (….) Na podstawie Pisma Świętego i Tradycji Kościoła wiemy, że Bóg stworzył aniołów jako byty osobowe, które są czystymi duchami, obdarzonymi rozumem, wolną wolą i nieśmiertelnością.

Nic mnie tak bardzo nie denerwuje jak ciągłe twierdzenia, że anioł to jedynie byt duchowy. Owszem w naszym materialnym świecie może się takim wydawać, ponieważ mało kto ich widział, a wielu jedynie ich czuło.

Byt duchowy

Pewność istnienia bytu jest związana z jego spostrzeganiem (esse = percipi) lub innym rozpoznaniem zmysłowym. Gdy brak takich możliwości, nie możemy mieć pewności, że on istnieje. Tak jest w przypadku bytu duchowego. Nie posiada on ani substytutu widzialnego ani określonego miejsca pobytu. Byt duchowy może dać znać o sobie jedynie przez swoje działanie. Byt transcendentny możemy więc wykrywać w rzeczywistości realnej przez skutki jego działania. http://wiara-rozumna.blog.onet.pl/2011/09/07/byt-duchowy/

Jednak po tym, jak prezentuje się Homiel, określenie Go jako bytu duchowego jest dla mnie na dzień dzisiejszy absurdalne.

  • Jesteśmy materialni, tylko nas nie widać.

I to jest bardzo prosta odpowiedź i wyjaśnienie. Dlaczego niektórzy egzorcyści twierdzą, że diabeł to istota osobowa, a więc nadają mu status istoty materialnej, ale niewidocznej ? A przecież diabeł to często anioł … Tyle, że upadły… Realizm dotyczący osoby Szatana jest oficjalną nauką Kościoła. Według Wiki. Czu udałoby się sfotografować diabła, gdyby był jedynie bytem duchowym ?

2

3

http://osaczenie.pl/wp/2016/05/16/  

Nie chcę się uważać za wszechwiedzącą mądralę, ale definicja Anioła powinna być zdecydowanie zmodyfikowana. Niemożność Ich powszechnego widzenia i obcowania z Nimi wynika z holograficznej budowy tego świata i jest tak uczynione celowo. Gdyby było inaczej, mogłabym również twierdzić, że i Jezus to jedynie byt duchowy, a przecież tak nie jest. On istnieje żywy !!! , choć dla większości niewidoczny…  Gdyby dane nam było widzieć, nie byłoby miejsca na wiarę, wszystko stałoby się oczywiste. A celem człowieka jest ciągła nauka przez doświadczenie, by w końcu zjednoczyć się z Bogiem.

W relacjach innych ludzi bardzo łatwo znaleźć opisy aniołów.

Nieuważnie robiąc krok do przodu, omal nie wpadł pod koła pędzącej furgonetki. Opowiadał: Nagle poczułem, jak ktoś łapie mnie za kark i mocnym ruchem odciąga do tyłu. Pociągnięcie to było tak silne, że momentalnie straciłem równowagę. Gdyby nie samochód kolegi, o który się odruchowo oparłem, to bym na pewno się przewrócił. Szybko rozejrzałem się wokoło, żeby podziękować temu komuś za uratowanie życia, ale… nikogo za mną nie było! Gdy już nieco ochłonąłem, poszedłem pieszo do domu i kolejny raz analizowałem tę niecodzienną sytuację. Doszedłem wówczas do wniosku, że musiał to być mój Anioł Stróż. Innego wytłumaczenia po prostu nie widzę. Bardzo namacalnie zadbał o to, bym nie znalazł się pod kołami rozpędzonego samochodu.

http://niewiarygodne.pl/kat,1031985,opage,6,title,To-byl-moj-Aniol-Stroz-niezastapiony-przyjaciel,wid,15822308,wiadomosc.html?smgajticaid=614d2a

Jej pięcioletni wówczas syn Marcin bawił się na podwórku z kolegą, a ona wybierała się właśnie na dyżur. Wsiadając do samochodu, odwróciła jeszcze na moment głowę. Z przerażeniem zobaczyła swojego synka wbiegającego na jezdnię wprost pod pędzący w jego kierunku samochód. Sparaliżowana tym widokiem, zdążyła jedynie w myślach zawołać do nieba o pomoc. W tej samej chwili nie wiadomo skąd pojawił się dojrzały mężczyzna i jednym zdecydowanym ruchem odciągnął dziecko na chodnik. Nie zapamiętała co prawda rysów jego twarzy, pamięta jednak do dziś, że miał on siwe, nieco dłuższe i lekko kręcone włosy. Ubrany zaś był w jasną koszulę i spodnie, a na stopach miał sandały.
http://www.pch24.pl/to-byl-moj-aniol-stroz—niezastapiony-przyjaciel,16566,i.html#ixzz3ZTQnFpiY

2. Liczba i imiona aniołów.

Pismo Święte z imienia wymienia tylko trzech archaniołów.Teksty biblijne dają podstawę do stwierdzenia, że jest ich niezliczona ilość. Księgi Starego Testamentu sprzed niewoli babilońskiej nie wymieniają imiennie żadnego anioła, natomiast księgi późniejsze przekazują nam ich trzy imiona: Gabriel, Michał i Rafał. Z kolei starotestamentalne apokryfy nie tylko przekazują wiele dalszych imion anielskich, ale w dużym stopniu przyczyniły się do rozbudowania bogatej angelologii żydowskiej.

Dlaczego więc Kościół Katolicki nie uznaje innych Archaniołów, jeśli przyznaje, że takowi istnieją ? Można odnieść wrażenie, że czego nie ma w Biblii, to nie ma w ogóle.  Szkoda …

3. Włączanie aniołów do okultyzmu (tarot anielski, karty anielskie i archanielskie, karty anielskich symboli, przekazy anielskie) nie pojawiło się dopiero w ruchu New Age. Występowało już w gnozie i kabale, które oddziaływały m.in. na współczesny ezoteryzm i okultyzm.

Nie można dać się zwieść pozytywnej wymowie bardzo popularnej dziś, ale niezgodnej z nauczaniem Kościoła angelologii (nauki o aniołach). Stwarza ona bowiem mylne wrażenie zgodności z doktryną biblijną czy chrześcijańską. Z całą pewnością należy unikać angelologii obejmującej jakiś wykaz imion, które nie są używane i nie są znane w liturgii. Przywołując nieznane oraz nieuznane przez Kościół imiona, można niechcący przywołać złe duchy, które chętnie (czasami natychmiast) odpowiedzą na nasze wołania i przybędą ze swoimi interesownymi, a także niebezpiecznymi usługami. Z pewnością trzeba będzie jednak słono za nie zapłacić.

Muszę przyznać, że czytając takie wypowiedzi mam mętlik w głowie w co wierzyć. Zadałam pytanie Homielowi i poprosiłam o proste wyjaśnienie.

  • Dlaczego KK jest tak zamknięty na nowe idee ?
  • Gdyby zaczął się otwierać, otwierałby się na wszystko, a to byłoby niebezpieczne.

p.s. Czyli jeden precedens tworzyłby następny.

  • A co byłoby dla KK niebezpieczne ?
  • Zmiana przykazań, a one są niezmienne, są jednoznaczne.
  • To jest światłość dana ludziom od Boga dla ich zbawienia.
  • Za nie Chrystus zginął, żeby ratować dzieci Adama i Ewy z grzechu pierworodnego.
  • Przykazania to światło.
  • Wszystko inne, wolność i swoboda prowadzi … i pokazał dwóch mężczyzn trzymających się za ręce, eutanazje…
  • To wynaturzenie diabelskie.

Spytałam Homiela o Jego imię, czy występuje w Biblii. Nie znam prawdziwego imienia naszego Przyjaciela do dzisiaj, Homiel to Jego blogowy pseudonim.

  • Ufaj Bogu, On daje ci odpowiedzi.

Muszę przyznać, że ta rozmowa pozwoliła mi zrozumieć, dlaczego KK tak twardo broni swoich dogmatów i myślę że może mieć w tym rację, nawet jeśli się myli. Wyobraźmy sobie wieżę zbudowaną z bloków skalnych, ze spodu której wyciągamy jeden blok po drugim … Wieża prędzej, czy później się zawali. Zrozumienie tej polityki przetrwania nie zwalnia nas jednak od samodzielnego i logicznego myślenia. 

4. Poznanie imienia.

Poznanie imienia swojego anioła stróża jest raczej niemożliwe. Wątpliwe, by anioł chciał nam objawiać swoje imię poza tym nie wiadomo, czemu miałaby to służyć. Aniołowie nie zdradzają swoich imion, by swą tożsamością nie odwrócić uwagi człowieka od czci dla imienia Bożego.

Absurdem jest pogląd, że znajomość imienia anioła pogłębi nasze z nim relację lub też zapewni lepszą opiekę z jego strony.

Zgadzam się zdecydowanie. Poznanie niczego nie zmienia. A co na to najbardziej zainteresowany … ? 

  • To nieistotne, najważniejszy jest Bóg Ojciec – mówi Homiel.

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

NIECH BĘDZIE BŁOGOSŁAWIONA ŚWIATŁOŚĆ OJCA BOGA PO WSZECH WIEKI.

29. 04. 15 r. Szczecin. 

Zadzwonił Piotr i opowiedział co zdarzyło się rano w kościele.

  • Stałem przy filarze tam gdzie zwykle, nieco schowany przed ludźmi. Zorientowałem się, że za mną ktoś jest. Odwróciłem się, bo chciałem sprawdzić kto stanął mi za plecami. To był młody facet. Spojrzeliśmy na siebie i wtedy dostałem wizję …
  • Szedłem w lesie drogą prowadzony przez dwie osoby, starszego i młodego mężczyznę, usłyszałem Ich słowa …
  • Cokolwiek cię zaatakuje, nie bój się żadnego wilka, jesteśmy z tobą.
  • To wszystko jest czynione celowo po to, żebyś się szkolił.
  • Powierzymy ci ważne rzeczy.
  • Trwało to z 2 minuty, kiedy wizja się skończyła, tego człowieka już nie było.

03. 05. 15 r. Warszawa.  

Dzisiaj w nocy znowu miałam pobudkę z dzwonkiem. Zawsze jest tak samo. Jakby ktoś wyrwał dzwonek u drzwi i zadzwonił nim tuż przy moim uchu albo nawet w samym uchu. Poderwałam się na równe nogi, sprawdziłam godzinę, była 4.50. Rano Piotr też zaczął narzekać, że miał nieprzespaną noc. Klepki podłogi trzeszczały i uginały się pod niewidzialnym ciężarem wydając bardzo wyraźny hałas mocnych, twardych kroków. Gacek !!! Znowu on. Czyli odwiedził nas jednocześnie. Piotr zastanawiał się potem dlaczego się pojawił i uzmysłowił sobie, że ma to związek z jego wizją z poprzedniego dnia, w której mieczem przecinał czarne diabły. Wizji o walce mieczem ma tak wiele, że przestałam je nawet notować. Ciągle to samo. Płaszczyzna lub równina, armia diabłów i Piotr walczący wielkim mieczem.

Wieczorem rozmawialiśmy o tym i o NIP, kiedy Piotr ze zdziwieniem …

  • Wiesz co mi przed chwilą powiedział ?
  • Nadszedł czas, aby zakończyć zaległe sprawy …
  • Czwartego dnia piątego miesiąca.

Zastanawialiśmy się razem nad znaczeniem tych słów.

  • Wiesz, co mi pokazał ? Stoję na bocznym torze jako wagon, a ktoś przestawia zwrotnicę i wagon wjeżdża na główny tor. Czwartego dnia piątego miesiąca to jutro … Czwarty maj, czyli powinno się coś zacząć jutro.

  • Twój miecz ostry i nie zdajesz sobie sprawy jak niebezpieczny.
  • Twoja bezwzględność w niektórych sytuacjach nie wynika z polityki, wynika z ciebie – powiedział Homiel. 
  • … Czyli z twojego charakteru ? – spytałam Piotra. 
  • Tak.
  • Czy spotkam się z szefem NIP ?
  • On już cię widział.
  • Gdzie mnie widział ? – spytał Piotr zaskoczony, bo się osobiście nie widzieli.
  • Interesował się tobą.
  • Gdzie mógł cię widzieć ? – spytałam Piotra. Był w NIP wielokrotnie, więc mógł widzieć, a Piotr nie musiał o tym wiedzieć, ale to tylko moje podejrzenia.
  • Nie wiem.
  • Jeszcze cię lekceważy. Ta wizja jeszcze nie nastała.
  • …  Homiel mówi, że nas lekceważy, ale zaatakował kogoś u siebie.
  • Lecz niebawem się przebudzi – wtrącił Homiel. 
  • Dostrzeże prawdziwe oblicze tej sprawy.
  • Kiedy to się stanie ?
  • Nie patrz daleko w przyszłość, to się już dzieje ….
  • Widziałeś, że nastanie dzień ? 
  • … Homiel mówi, bym w to nie wątpił. Ale wcale nie jest to wszystko takie oczywiste – a Piotr swoje. 
  • Zachowaj wiarę i niewiedzę, oczekuj zdarzeń, które przyprawią cię o zawrót głowy.
  • Przewrócę się ? – w sensie, że zbankrutuje.
  • To dla ciebie lekcja i doświadczenie.

Zamilkliśmy przetrawiając usłyszaną właśnie wiedzę. 

  • No i co ty na to ? …. Martwi cię to, że tak niewiele … W ogóle nie dzwonią do ciebie ? – Piotr nagle zmienił temat i zaczął mówić o mojej firmie.
  • Homiel mnie poprawił… Chciałem powiedzieć niewiele, ale usłyszałem od Niego „w ogóle”.
  • Myślałam, że mi się telefon zepsuł, nikt nie dzwoni – śmiałam się na głos. Homiel zdecydowanie wie za dużo. 
  • To jest Ich sprawka ?
  • A, czy ci źle ?
  • Nie, no oczywiście nigdy nie będzie źle, a zwłaszcza z … Wami.
  • Naprawdę nikt ? – Piotr znowu pyta.
  • Ani jednego telefonu, nawet żaden telemarketer nie dzwoni – śmiałam się dalej.
  • A, czy się zmieni to „w ogóle” ? – spytałam mając cichą nadzieję, że odkręcą jednak kurek –
  • …. Co się uśmiechasz?
  • Bo On się uśmiecha, patrzę na ciebie, a widzę Jego obraz …. Czy ty uważasz, że ja sobie to wszystko zmyślam ?
  • Już nie.
  • Przecież to niemożliwe, żebym tak widział.
  • To jest nieprawdopodobne … Nieprawdopodobne… – przyznałam mu rację, a przecież się dzieje.

Pod koniec rozmowy spytałam…

  • Dlaczego w Polsce ? – miałam na myśli dlaczego urodziliśmy się akurat tutaj ?
  • Ze względów historycznych, tak wielu tu prowadziłeś na zgubę, tak wielu wyprowadzasz.

Szach – mat. Nie spodziewałam się takiej odpowiedzi. 

04. 05. 15 r. Warszawa. 

Dzisiaj będąc u „naszego krzyża” Piotr tym razem zobaczył kogoś szczególnego. Zaczął mi opowiadać zaraz po wyjściu z kościoła.

  • Zobaczyłem klęczącą kobietę w czerni, wyglądała jakby w żałobie, długa czarna suknia, chusta zasłaniała jej twarz, klęczała pod krzyżem Jezusa. To na pewno była Maryja, ale nie była tym razem na niebiesko … Widząc Ją cofnąłem się nagle w czasie i zobaczyłem Ją tam (p.s. Jerozolima) klęczącą pod wiszącymi stopami Chrystusa.

pasja_006

To nie pierwsza wizja związana z Maryją, Matką Bożą. Inna wizja sprzed kilku lat jest tak żywa w pamięci Piotra, że podaje ją w każdym szczególe.

  • Szedłem w błocie, była noc. Po bokach podtrzymywali mnie kobieta i z drugiej strony mężczyzna. Nie widziałem ich twarzy. Byli ciepło ubrani, a ja prawie rozebrany. Moje nogi grzęzły w tym błocie do połowy łydek, a oni choć też szli po błocie, to  szli całkiem normalnie. Było mi zimno. Idąc po lewej stronie zauważyłem wielki krzyż, a pod tym krzyżem klęczącą kobietę. Wiedziałem, że to Maryja i że modli się właśnie za mnie. Kiedy to zrozumiałem, noc zamieniła się w dzień. Nastało światło. To Ona mnie uratowała, wymodliła.

Coś miało się zacząć odnośnie NIP dzisiaj… a tu nic. Piotr spytał się więc ponownie, czy Homiel nie mylił się mówiąc, że sprawy zaczną się rozwiązywać.

  • Nie wątp we Mnie nigdy.

Szczerze mówiąc nadal mieliśmy wątpliwości.

  • Nie mniej wątpliwości, atakuj.
  • Masz szpadel, czy miecz ?

Odpowiedział Homiel kompletnie mnie zaskakując swoją stanowczością. Anioł ? Piotr dostał krótki obraz … Zobaczył szefa NIP, któremu wyrastają kły jak u wilka. W jego paszczy znalazła się deska, Piotr z całej siły uderzył w tę deskę i wybił „wilkowi” kły.

  • Homiel to TY ? Powiedz jak bardzo kochasz Boga – poprosiłam. Natychmiast odpowiedział …
  • NIECH BĘDZIE BŁOGOSŁAWIONA ŚWIATŁOŚĆ OJCA BOGA PO WSZECH WIEKI.

05. 05. 15 r. Warszawa. 

Zadzwonił nasz prawnik oznajmiając, że wczoraj, czyli „czwartego dnia piątego miesiąca” dostał list od NIP. Już wiedzą o sprawie sądowej i wyznaczyli pełnomocnika. Będą żądać wycofania pozwu i żądać zwrotu kosztów za zatrudnienie prawnika. A więc Homiel miał rację, zaczęło się. Spotkamy się w sądzie i wszyscy już o tym wiedzą. Hmmm, czy to już wojna, czy jedynie bitwa ?

Przypomniały mi się słowa … 

  • Zachowaj wiarę i niewiedzę …

Choć niewiele wiemy, co się dzieje, to dzieje się …  

Dopisane 24. 08. 2016 r.

Postać wilka w naszym kręgu kulturowym od wieków symbolizowała zło, zagrożenie i niebezpieczeństwo. Takie spojrzenie w dużej mierze wypływało z Biblii, gdzie owe zwierzę jest jednoznacznie i stale przedstawiane w negatywnych konotacjach. Jako „wilki” przedstawiani są wszak w Piśmie świętym „fałszywi prorocy” i heretycy (Mt. 7, 18, Dz. 20, 29), źli władcy i sędziowie (Ezech. 22, 27; Sof. 3, 3), a nawet sam diabeł. Wilki skradające się, by znienacka zaatakować stado owiec są zatem symbolem diabelskiego podstępu i chytrości. Skłonność zaś wilków do bezwzględności w atakowaniu swych ofiar i swoista żarłoczność z jaką zabierają się one do ich zjadania sprawiły, iż Słowo Boże przedstawia je jako duchowe odpowiedniki bezwzględności, chciwości i okrucieństwa. Można śmiało powiedzieć, że to, co należy do naturalnego sposobu bycia wilków jest konsekwentnie w tej świętej Księdze przedstawiane na płaszczyźnie symbolicznej, jako alegoria nieprawości i zagrożenia.        http://www.fronda.pl/blogi/miroslaw-salwowski/strzezcie-sie-wilkow,33111.html

Obecność Anioła przy naszym boku bardzo nas zmieniła. Zmieniła nasze postrzegania świata, ludzi, sytuacji… właściwie wszystkiego. Nauczyła nas bardzo wiele, a zwłaszcza bezpardonowej walki z cynicznym Złem. Dla Zła nie ma litości, powie nam innym razem.

  • Jeszcze się cię lekceważy. Ta wizja jeszcze nie nastała – patrząc z boku na sprawę NIP wydaje się nieprawdopodobne, że jest to w ogóle możliwe. Homiel, niebański, wielki Anioł, relacjonuje nam co się dzieje i co się będzie działo. Podobne rozmowy będą się odbywać jeszcze kilkukrotnie.

  • Zachowaj wiarę i niewiedzę, oczekuj zdarzeń, które przyprawią cię o zawrót głowy – to nie ważne, że my nie wiemy, ważne, że Oni wiedzą co się dzieje i dziać się będzie. Wiara i niewiedza… znaczy zaufanie.

  • Ze względów historycznych, tak wielu tu prowadziłeś na zgubę, tak wielu wyprowadzasz – Homiel znowu nawiązuje do poprzedniego lub jeszcze wcześniejszego życia. Piotr urodził się w Szczecinie, który przed wojną geograficznie należał do Niemiec. Jak się okaże w późniejszych zapiskach tego dziennika, wszystko będzie uzasadnione. W każdym razie Homiel mówił prawdę, jak zwykle zresztą.

Wasz świat jest światem materialnym, ale są też światy duchowe….

26. 04. 15 r. Szczecin.

Pociąg, którym jechaliśmy w piątek rano do Poznania, w pewnej chwili  zatrzymał się w polu i stanął równolegle do innego pociągu. Konduktor powiadomił przez megafon, że przejmujemy wszystkich pasażerów. Kiedy w przedziale pojawili się nowi ludzie, dowiedzieliśmy się, że pod pociąg rzucił się mężczyzna, który zginął na miejscu. Zrobiła się ciężka atmosfera i nikt nie miał ochoty tego komentować. Obserwowaliśmy jedynie przez szybę, co robiła policja. Przy torach na polnej drodze stało auto tego nieszczęśnika, policjant nie mógł do niego się dostać, bo było zamknięte. Pomyślałam sobie wtedy, że zamykając auto miał przytomny umysł albo zrobił to automatycznie. Zdając sobie sprawę, że był to bardzo ludzki odruch, niesamowicie żal mi się zrobiło tego człowieka. http://m.warszawa.gazeta.pl/warszawa/1, … ginal.html

W Poznaniu, kiedy wszyscy wyszli Piotr powiedział mi coś ciekawego. Zobaczył tego zmarłego mężczyznę z pasami, wyglądało to tak, jakby miał dwie grube czarne szelki. Dodał tylko, że coś takiego widzi po raz drugi w życiu. Pierwszy raz doświadczył takiego widzenia, kiedy ujrzał we śnie swojego byłego pracownika, który popełnił samobójstwo również rzucając się pod pociąg. We śnie przyszedł do Piotra go przeprosić.

Tato tego młodego chłopaka bardzo prosił Piotra o jego zatrudnianie mówiąc, że tylko on może wyciągnąć syna z depresji. Chłopak miał już za sobą kilka prób samobójczych i  Piotr widząc rany na nadgarstkach walnął mu prosto z mostu …
– Jest pan skończonym idiotą, przez jakąś babę będzie pan się ciął ?
Piotr co prawda nie nadaje się na psychoterapeutę, bo wali prosto między oczy, ale te słowa musiały zadziałać, gdyż chłopak jakby się obudził. Pracował spokojnie w naszej firmie przez kolejne 1,5 roku. Ustabilizował swoje życie, kogoś poznał i było ok. Jego ojciec widząc tę poprawę poprosił, by wrócił do rodzinnej firmy. Żegnając się Piotr spytał …

  • Czy wie Pan już o co chodzi w życiu, czy jest już pan silny ?
  • Tak, nigdy więcej tego nie zrobię.

Rok później Piotr miał sen;  chłopak przepraszał i pokazał dwie wielkie hałdy węgla, które musi samodzielnie przerzucać. Narzekał, że ciężko pracuje, a do tego pilnowały go dwie czarne postacie. Piotr zrozumiał, że coś musiało się z nim stać, a kilka dni później dowiedział się, że rzucił się pod pociąg.

Wszystko, co się w ciągu tych paru godzin wydarzyło, było bardzo przytłaczające. To skłoniło mnie do zadania kilku pytań … 

  • Co dalej z takim człowiekiem, taką duszą ?
  • Zrozumcie wreszcie … To poligon walki.
  • Są wygrani i przegrani, ostatecznie są sami wygrani, bo się uczą.
  • Aby zmienić decyzje, trzeba się do dowódcy prosić.
  • Zrozumcie to wreszcie – powiedział to zdecydowanie i chyba z lekką irytacją. 
  • Kiedy ostatecznie kończy się nasza lekcja, droga człowieka ?
  • Kiedy jesteśmy w jedności z Bogiem.

Podkreśla to nieustannie, że ciągle się uczymy, to ewolucja, powolne zbliżenie się do Ojca. Tam na Górze też się uczą.

  • Uczymy się, wbrew pozorom jest wiele zachowań nieprzewidywalnych.

Czyli uczymy się siebie nawzajem.
Ponownie podkreślił, że Ich świat jest bliższy niż zdajemy sobie sprawę …

  • Jak trzeba są i centymetry.

Dodał …

  • Wasz świat jest światem materialnym, ale są też światy duchowe, duchowo – materialne i są światy myśli.
  • Jesteście z Nich, ale wyższego Ja.

p. s. Nie wiem, o co Mu tutaj chodzi. 

Dopisane 23. 08. 2016 r.

  • Zrozumcie wreszcie… to poligon walki. Są wygrani i przegrani, ostatecznie są sami wygrani, bo się uczą – Nie jest to możliwe w większości przypadków żyjąc tylko raz. Czego się może nauczyć dziecko, które odchodzi do Ojca przykładowo zaraz po urodzeniu?

  • …to ewolucja – Ewolucja – najogólniej proces zmian zachodzących w czasie według Wiki. Powolny, sukcesywny rozwój, doskonalenie się w jednym celu, aby….

  • … Kiedy jesteśmy w jedności z Bogiem – To cel niewyobrażalnie trudny do osiągnięcia. Poczucie jedności z Bogiem…. Nam jest łatwiej dojść do tego celu, ponieważ dano nam wielki dar zobaczenia i przeżycia pewnych rzeczy. Dla nas Bóg, Chrystus, Maryja, Homiel to ciągle konkretne namacalne osoby, nie istoty, ale właśnie osoby. Stali się dla nas kimś naprawdę bliskim…. Przyjacielem, za którym się dosłownie tęskni.

Być w jedności z Bogiem to nie tylko uwierzenie, że rzeczywiście istnienie, ale także Go zrozumienie. Zrozumieć Stwórcę … Co to właściwie znaczy ? To szukanie odpowiedzi dlaczego się dzieje tak, a nie inaczej ? Jak zbudowany jest nasz świat i Nadświat, zasady ich wzajemnego przenikania się i działania ? Dlaczego istnieje Zło, dlaczego istnieje cierpienie, dlaczego musimy się ciągle uczyć ? I dlaczego powinniśmy Mu zaufać bezgranicznie… 

Diabeł zabiera czas na myślenie.

W obliczu trudności człowiek myślący pyta: dlaczego?, skąd one przychodzą?, co jest ich przyczyną? Oznacza to, że szuka on zrozumienia głębszej przyczyny niepowodzenia lub cierpienia. Umysł, który rejestruje zdarzenia i w sumieniu dokonuje ich moralnej oceny, wpływa na dalsze życie człowieka. Przekłada się to na podejmowanie w przyszłości słusznych decyzji i ich realizację. Prawda kryje się w faktach i zdarzeniach, lecz póki nie zostaną one poprawnie odczytane, póki rozum ludzki nie wejdzie w nie, a myśl i sumienie nie podda ich interpretacji, prawda faktów i zdarzeń pozostanie zakryta. Diabeł chce, aby tak właśnie było. Zależy mu na tym, aby człowiek trwał w nieprawdzie, nie poznał prawdy albo zadowalał się jedynie jej fragmentem. Kusi go (i czyni to na wiele różnych sposobów), aby ograniczył się głównie do zbierania i gromadzenia materialnych bądź estetycznych doświadczeń, lecz nie podejmował ich intelektualnej „obróbki”. Odwodząc człowieka od myślenia, diabeł zabiera mu cenny czas na głębszą refleksję. Ludzką myśl zajmuje mnóstwem spraw błahych, przez co odwodzi ją od spraw istotnych. Słowem, uśmierca w człowieku indywidualne myślenie. Każe natomiast zachowywać się „stadnie”, trzymać się wskazań „mody”, być wyłącznie konsumentem jej „towarów”, bez możliwości oceny ich etycznej wartości. Ten, kto ulega takim podszeptom diabła, gromadzi wprawdzie wiele różnych doświadczeń, lecz nie poddając ich krytycznej (ewangelicznej) ocenie, nie wie też, które były dobre, a które nie.

http://www.miesiecznikegzorcysta.pl/wojna-swiatow/item/1415-diabel-boi-sie-myslenia

Aby zmienić decyzje trzeba się do dowódcy prosić. Zrozumcie to wreszcie – Homiel przyrównał nasze życie do poligonu, a więc by zmienić życie musimy się prosić „dowódcy”. Prośba to modlitwa. Pod wpływem modlitwy według Homiela snopy światła schodzą w kształcie stożka, mają one wpływ na nasze zachowanie, zdrowie, życie i to się dzieje codziennie.

300_300_productGfx_3b519869cef1a70ad7f0629df32eeff8

p. s Niektórzy katolicy twierdzą, że samobójstwo jest równoznaczne z trafieniem do otchłani piekieł. Spytałam o to Homiela. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie. Istnieją różne przyczyny targnięcia się na własne życie i te właśnie przyczyny są ważone, czyli analizowane i oceniane.

My nie niszczymy, My budujemy.

20. 11. 14 r.  Warszawa.  

Byliśmy dzisiaj przy „naszym” krzyżu i z daleka zobaczyliśmy cygankę, która od tygodni tam „zawodowo urzęduje” i zarabia żebrząc. Piotr na jej widok zatrzymał się i nie chciał wejść. Powiedział, że przeszkadza mu jej obecność. Trochę go rozumiałam, ponieważ siedziała na posadzce 2 metry od krzyża, ale też nie wyobrażałam sobie, by tam nie wejść. Właściwie zmusiłam go do wejścia. Piotr pomodlił się szybko, wydawałoby się, że zrobił to machinalnie. Poklęczał trochę i wyszedł. Już po wyjściu…

  • Ale usłyszałem … !!!
  • Niech nikt nigdy nas nie rozdziela, tą cyganką mogę być Ja.
  • Przepraszam Cię …
  • Nie pozwól na to, jak będziesz widział, że stoją między nami, to nie bój się iść do Mnie.

Ciarki mi przeszły po plecach, a Piotrowi zrobiło się naprawdę głupio, nawet chciał wracać z powrotem. 

  • Każda wizyta to lekcja, zauważyłaś ?
  • Ogromna. Człowiek się ciągle uczy.
  • Ile jej dałaś ? – Piotr mnie rozwalił tym pytaniem. Pomyślałam, że jest trzeźwy jak zawsze. 

Nieco później wspominaliśmy wcześniejsze doświadczenie spod krzyża.

- Widziałem jak oddycha, Jego klatka piersiowa się unosiła do góry i na dół, żył wisząc na tym krzyżu. Powiedział ...  
- Będziemy iść razem. Twój świat się kończy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/07/08/353/ 
  • Na mnie wrażenie zrobiło jak Jego płuca pracowały, jak klatka piersiowa się podnosiła, widziałem jak oddychał.
  • Oddychał jak człowiek konający na krzyżu, czy normalnie ? – staram się pytać rozsądnie. 
  • Normalnie oddychał, widziałem jak te płuca się podnosiły i schodziły, podnosiły i się schodziły, niewiele brakowało a głowa obróciłaby się w moją stronę, a wtedy zgasło światło.
  • ………- oczywiście pamiętam o tym doskonale. 
  • Widziałaś moje zdezorientowanie ? 
  • Wtedy usłyszałeś twój się świat się kończy, możesz się spytać Homiela o co chodzi ?
  • To zadanie dla ciebie mówi.
  • On to powiedział ze smutkiem ? – chciałam wyczuć po tonie co się za słowami kryło. 
  • Nie, to sucha informacja, nie było przy tym żadnego ładunku emocjonalnego.
  • A to zgaszone światło to znak dla mnie, czy dla ciebie ?
  • Piotr wszystko widzi, on tego nie potrzebuje.
  • …. A więc to znak dla mnie – ucieszyłam się w duchu. 
  • …. Ja zawsze byłem przy Bogu, On był dla mnie najważniejszy … – zamyślił się Piotr znowu. 
  • Ty myślisz, że On sobie bez ciebie nie poradzi ? – chyba do końca nie przemyślałam swojego pytania, bo zaraz wybuchnęliśmy śmiechem odkrywczo zrozumiawszy jego absurdalność.
  • … Słyszę gdzieś w oddali głęboki śmiech dojrzałego mężczyzny… – powiedział nagle całkiem spokojnie. 

28. 11. 14 r.  Szczecin.

Przeprowadziliśmy się do nowego mieszkania. Przez dwa dni targałam wszystkie graty i schudłam od razu 2 kilo. Jeśli to jedyny sposób na schudnięcie, to proszę bardzo, mogę tak co 3 lata.

Kiedy usiadłam w fotelu zmęczona przypomniałam sobie słowa Homiela; Zbliżasz się do przesłony zdarzeń na osi czasu i wskazówkę, że w listopadzie będzie zmiana (wpis z 25. 10. 14 r). Pokiwałam z niedowierzaniem głową, bo właśnie się tak stało.

Pierwszy dzień Piotra w nowym mieszkaniu rozpoczął się ciekawie. Siedzieliśmy w salonie, który jest połączony z kuchnią, czyli współczesny open space. Poszłam do kuchni, by upchnąć do szafy ostanie talerze, pojemniki itd. Miałam szklany świecznik wielkanocny używany tylko w Wielkanoc z uwagi na jego charakterystyczne symbole, tzn. biały baranek. Włożyłam go do głębokiej miski, by się nie potłukł, a miskę do głębokiej szafy. Byłam zadowolona, bo wiedziałam, że nic się jemu nie stanie, a kiedy przyjdzie czas, to go wyciągnę.

Podeszłam do zlewu, zaczęłam zmywać naczynia, trwało to może 5 minut. Odwracam się i widzę na kaflowej posadzce pod moimi nogami pół wielkanocnego świecznika, którego przed chwilą przecież schowałam. !!!

Zesztywniałam … Zaczęłam w głowie natychmiast analizować sytuację. Kiedy ja to zbiłam ? Skąd się to wzięło ? Dlaczego nie słyszałam rozbijającego się szklanego świecznika o podłogę ? Dlaczego nie słyszał tego Piotr, który siedział 3 metry obok ? Otworzyłam szafkę, wyciągnęłam z głębi miskę, a w niej… druga połowa świecznika !!!??? Piotr podszedł i tak oboje patrzyliśmy na rozbity świecznik nic nie rozumiejąc.

  • Jak Oni to robią ?! – spytałam nie będąc do końca pewna kto za tym stoi – Spytaj jednak Homiela, czy to Oni są za to odpowiedzialni – poprosiłam Piotra mając mętne przeczucie.
  • My nie niszczymy, My budujemy.

Ups …. Jak mogłam mieć jeszcze wątpliwości ? Gacek dał znowu znać, że jest i choćby zmienialibyśmy mieszkanie co miesiąc, to tak naprawdę nie ma dokąd uciec.

Dopisane 20. 07. 2016 r.

To pozornie błaha odpowiedź okazała się bardzo znamienna. Wielokrotnie w późniejszym czasie kiedy zdarzały nam się dziwne wydarzenia, których autora nie mogliśmy przyporządkować przypominałam sobie to zdanie. Niebo nie jest tym, co budzi niepokój, skłóca, podważa, sieje zamęt, niszczy. To domena Zła.

Przykładowo; czytając w internecie wypowiedzi ludzi, którzy mają różne wizje, sny pada często pytanie, czy pochodzą od dobrego źródła, czy złego. Według tej prostej zasady i wskazówki łatwo będzie to rozróżnić. Jeśli człowiek po takiej wizji czuje niepokój, to lepiej o niej zapomnieć.

To drobny przykład, ale weźmy coś większego. Konflikty międzyludzkie i wojny nie są dziełem Nieba. Wszystko co prowadzi do zniszczenia człowieka emocjonalnie, duchowo, fizycznie, czy jakkolwiek nie jest dziełem Nieba. Nie obwiniajmy Ojca o Zło, które jest wszechobecne niemal w każdej dziedzinie naszego życia. To jest niesprawiedliwe. 

Przeprowadziliśmy setki rozmów i bardzo często byłam pod wrażeniem humoru samego Homiela, jak i Ojca. Szalenie trudno komuś to wytłumaczyć, a jeszcze trudniej udowodnić.

2

Fragment z książki „Między Niebem a radością” ks. j. Jamesa Martina.

  • Niech nikt nigdy nas nie rozdziela, tą cyganką mogę być Ja.

Te słowa ciągle słyszę w swoje głowie. Uświadomiły mi, że nigdy nie wiem z kim mam akurat do czynienia. Tak łatwo nam oceniać ludzi zanim się jeszcze odezwą, a przecież nie mamy żadnej o nich wiedzy. Chrystus uczy, że każdemu warto dać szansę, bo nigdy nie wiadomo…

  • Nie pozwól na to. Jak będziesz widział, że stoją między nami, to nie bój się iść do Mnie. 

Wtedy oczywiście sądziłam, że słowa dotyczą ciągle żebrzącej cyganki, ale dzisiaj widzę ich znacznie głębszy sens. Przykładowo; zostałam wychowana w rodzinie katolickiej, która nie wierzy w Boga. Takich rodzin i ludzi jest miliony. Mając bogate doświadczenia próbowałam raz, czy dwa porozmawiać na temat istnienia Boga, ale zostałam ośmieszona. To mnie nie powstrzymało, by wierzyć. Ja nie idę piechotą do Chrystusa, ja do Niego wręcz biegnę. W dzisiejszych czasach „między nami” będzie jeszcze wiele przeszkód, ale człowiek, kiedy wierzy nie może się bać wierzyć.

To były dwie piękne lekcje.

W Niebie nie ma Zła.

30. 10. 14 r. Szczecin.

Wczoraj znowu desperacko zaczęłam szukać mieszkania do wynajęcia. Sporo ofert i nie wiadomo co wybrać, pytam się Homiela jakie będzie następne mieszkanie, może jakaś wskazówka ?

  • Wiesz co mi pokazał ? Naszą pralkę w piwnicy ?!
  • Pralka ? – spytałam zdziwiona  nie tego się spodziewając. 
  • Pewnie chodzi mu o to, iż do nowego mieszkania będzie potrzebna nasza pralka.

Myślę sobie w duchu; zrobię Im numer i poszukam mieszkania od razu z pralką ! Wybrałam 3 nieruchomości do oglądania. Na zdjęciach i w opisie były pralki w wyposażeniu zagwarantowane. Dzisiaj je oglądaliśmy. Zwłaszcza jedno mieszkanie bardzo przypadło nam do gustu, bo było niedaleko nas i niska cena… Idealne ! Podpisaliśmy umowę nawet nie sprawdzając łazienki, bo byłam pewna co tam jest. Poza tym chciałam już skończyć tę kilkutygodniową poszukiwawczą męczarnię. I to był błąd, błąd, błąd… 

Zaglądam do łazienki, a tam… Nie ma pralki ?!!! Nooo… Zatkało mnie. Wołam Piotra i pokazuję palcem na puste miejsce, gdzie powinna według ofertowego zdjęcia stać nowa, biała pralka… A tu pusto !!! Razem jednocześnie wybuchnęliśmy śmiechem z niedowierzaniem kręcąc głową. Coraz częściej zauważam, że brakuje mi polskich słów na opisanie tego, co się dzieje. Niesamowite, niesłychane, itd… To już za mało. Mówię do Piotra …

  • Incredible ! – … i wszystko jasne. 

Pytam się wieczorem Homiela z lekkim rozbawieniem …

  • Czy zawsze jesteście tacy prze – mądrzy ?
  • …….  – śmiech. 
  • Czy są wśród was głupie anioły ? – ryzykowne pytanie, mam nadzieję, że się nie obrazi. 
  • Nie ma, ale są niedoświadczeni – … i znowu śmiech.

Ponieważ zaciekawiła mnie ta odpowiedź, zaczęłam drążyć ten temat. Z dalszej rozmowy wynikało, że Oni też się rozwijają, też są stworzeni przez Stwórcę (tak to określił). W człowieku cielesność dominuje ducha, u aniołów to nie występuje, dlatego też ważne jest doświadczenie. Kiedy jest taka potrzeba, anioł pojawia się na Ziemi rodząc się jako człowiek. W tej chwili jest ich około 2 tysięcy na całym świecie. Są też tzw. anioły chwili, mogą nawet przeżyć kilka chwil, ale chodzi o nabycie doświadczenia narodzin i śmierci.

Spytałam Homiela …

  • Jak Was rozpoznać wśród ludzi ?
  • Nie rozumem, a sercem.
  • Dlaczego ludzie muszą rodzić się na ziemi ? Też mają mieć doświadczenia ?
  • W niebie nie ma zła.

Dopisane 13. 07. 2016 r.

Publikując swój pamiętnik dostałam pewne wskazówki na co mam zwrócić uwagę. Wcześniej tego nie zauważałam, ale spisywałam nasze rozmowy bez głębszej refleksji, po prostu notowałam słowa, które akurat padały. Być może nie było wtedy na to czasu, a być może tak miało właśnie być, ale teraz Homiel nakazał mi analizować niemal każde wypowiedziane przez Nich zdanie. Jak powiedział w cytowanych słowach przekazywana jest głęboka treść. W banalnych niby odpowiedziach kryje się ogromna wiedza i odpowiedzi na pytania, które ludzie zadają sobie od zawsze. 

Ta rozmowa zaczęła się od zwykłej pralki, a kończy…

  • Dlaczego ludzie muszą rodzić się na ziemi ? By mieć doświadczenia ?
  • W niebie nie ma zła. !!!!!!!!!!!!!!!!!?????????

Znowu powraca kwestia istnienia zła w naszym, wielce materialnym świecie. Często czytam i słyszę, że Boga nie ma, że On nie istnieje, bo zło jest wszechobecne. Dlaczego Bóg pozwala na śmierć małego dziecka, zabijanie, krzywdzenie… Któż tak nie myślał chociaż raz w swoim życiu? Ale jak mawia Homiel, my widzimy wąski pasek naszego podwórka, a Oni widzą całość i znacznie więcej.

Pytam się więc, czy człowiek wiedziałby czym jest dobro, gdyby nie wiedział, czym jest zło ? Czy walczyłby o miłość, pokój, gdyby nie poznał smaku cierpienia ?

Przykładowo… Widzę pokojowe manifestacje na ulicach różnych miast i transparenty z napisem „Nigdy więcej wojny”. Widzę czasami obojętnych ludzi, którzy dopiero pod wpływem swojej choroby zwracają uwagę na choroby innych ludzi… Cierpienie w wyniku istniejącego zła zmienia człowieka, czasami na lepsze, czasami na gorsze, ale nigdy nie jest obojętne. Zło zmusza do jakiegokolwiek działania, do podejmowania decyzji, właściwych, czy niewłaściwych. Albo jemu się poddaje, albo z nim walczy… I to jest właśnie doświadczenie, których w Niebie człowiek nie ma.

Niedawno rozmawialiśmy o kilku ważnych dla nas sprawach, które nawiązują do powyższego tekstu (fragmenty z nagranych rozmów). 

O stworzeniu ludzi i aniołów.

  • Bóg Ich stworzył, ale nas stworzył z Siebie.
  • … Ale Ich też stworzył z Siebie – mówię do Piotra pamiętając nasze poprzednie rozmowy.
  • Nas stworzył z materii, ludzi z Siebie, każdemu dał cząstkę Siebie – Homiel sprostował.
  • … Ciebie też stworzył z Siebie, nie martw się – zażartował Piotr.
  • ………
  • Nie pytaj co się będzie działo, módl się i ufaj.

O ataku anafilaktycznym z 2010 roku http://osaczenie.pl/wp/2016/04/06/plaszcz-smierci/ . Już wtedy wiedziałam, że to będzie i był przełomowy moment w walce z gackiem.

  • Zderzyły się dwa bieguny, prawa ręka z dołu, prawa ręka z góry, tak to wiedzę teraz – mówi Piotr.
  • …. Homiel pokazał mi dwa podpisy na umowie, jeden podpisany ogniem, drugi podpis zloty.
  • Nie wiesz jakie to było ważne.
  • Natchniona Duchem Świętym – Homiel do mnie. Miał na myśli całą historię związaną z tym wydarzeniem, moje przeczucie, działanie itd.
  • To było bardzo ważne pismo. Dół oddał, Góra wzięła.
  • Mówiłam ci już dawno temu, że to jest układ o ciebie.
  • …. I tak się stało…
  • Widzę kartkę, to są bardzo podobne do siebie podpisy. Jak je pierwszy raz zobaczyłem to zwątpiłem.

111

Spytałam się dzisiaj dlaczego podpisy były podobne.

  • To przejęcie jednego od drugiego. Dwaj przedstawiciele. (przedstawiciel Nieba i Piekła).

Obecnie Kościół katolicki odrzuca zdecydowanie ideę reinkarnacji https://pl.wikipedia.org/wiki/Reinkarnacja , choć nie zawsze tak było. Homiel w naszych rozmowach kilkukrotnie nawiązuje do rozwoju duszy poprzez ponowne narodziny ewidentnie nawiązując do głównego nurtu teorii reinkarnacji, czyli; człowiek żyje wielokrotnie. Jednakże same słowo reinkarnacja do mnie nie przemawia po tym, co już wiem i na swój użytek cykl ponownego naradzania się i nieustającego rozwoju z braku polskiego odpowiednika nazwałam po angielsku; way of lifes lub course of lifes.

Po słowach, które Homiel wypowiedział, że jest to przejęcie zrozumiałam, że dotykamy tutaj jakiejś tajemnicy, której nie w sposób rozwiązać na gruncie doktryny katolickiej. Kiedy Piotr upadł tak nisko, że bliżej mu było do Piekła niż do Nieba (mowa o dawnych doświadczeniach jako żołnierza SS)… w pewnym momencie jego wędrówki przez różne żywoty, tu i teraz otrzymał jeszcze jedną, a może i ostatnią szansę, by wrócić na właściwy kierunek. A wtedy Niebo uruchomiło wszystkie swoje siły, wszystkie swoje instrumenty, dał Siebie, by mu w tym pomóc, by mógł się zmienić.

Takim instrumentem jest też dopuszczenie do niego osobowego Zła. Egzorcysta Adam Skwarczyński użył słowa fachowego; Dopust Boży i jak stwierdził, to wielka Boża tajemnica „dlaczego”… ano właśnie dlatego.

To odwieczna walka między Dobrem a Złem o duszę kolejnego, marnego człowieka. Do końca życia będę twierdzić, że nie ma skuteczniejszej i szybszej drogi, by powrócić do Ojca, do Nieba spotykając na swojej drodze prawdziwe, czyste Zło. Nic tak nie otrzeźwia i nie stawia na baczność.

I tak się objawia, między innymi, wielka miłość Boga do człowieka. Daje mu szansę i namacalną obecność Nieba… a kiedy wiele lat temu AIDA powiedziała;

  • Proszę Pani, Bóg wybaczył pani mężowi… – ….  powiedziała prawdę.

 

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Niebiańska biblioteka.

28. 04. 14 r. Warszawa.

Mieliśmy za sobą ciężką noc, czuliśmy oboje namacalne zagrożenie. Coś czaiło się w ciemnościach, nie widzieliśmy tego, ale czuliśmy, a to jest bardzo specyficzne odczucie. Po południu rozmawialiśmy o wszystkim, co się wydarzyło w ciągu kilku ostatnich dni …      

  • Znowu stoją – powiedział Piotr i machnął ręką wskazując na miejsce obok. Jak stwierdził, stali przy nas czterej z mieczami, oczywiście ja ich nie widziałam.
  • Chciałabym ich zobaczyć, chociaż przez chwilę.
  • … Wiesz co usłyszałem ?
  • Będzie ci to dane.
  • Hmm…, zobaczymy.

Na razie jesteśmy przytłoczeni masą informacji i energii, która z tego powodu płynie. Jakbym ważyła 200 kilo. Musimy dla równowagi zająć głowę czymś innym, najlepiej przyziemnymi problemami, a jest ich ostatnio mnóstwo. Zauważyłam pewną prawidłowość w naszym życiu. Im bardziej zapadamy się w duchowość, tym więcej kłopotów w realnym życiu, tak jakby ktoś dbał o to, byśmy za bardzo nie „odjechali”. 

30. 04. 14 r. Pociąg Warszawa – Szczecin.

Lubię z Piotrem jeździć pociągiem. Kiedy jesteśmy sami, a ostatnio jesteśmy sami dość często, te kilka godzin w podróży rozmawiamy wyłącznie o Nich. Nie wiem dlaczego akurat w pociągu, ale Piotr wtedy bardzo łatwo podłącza się do Homiela … A może jest odwrotnie? … Może to On się nudzi i też chce sobie pogadać ?  W każdym razie Piotr nie ma dokąd uciec, kiedy zasypuję go pytaniami. Wszystko zapisuję i głupio się przyznać, próbuję Piotra też po kryjomu telefonem nagrywać.                                         

Tym razem zapisywałam wszystko na gorąco … 

  • Piotr, jeśli dane było ci poznać kim byłeś, czy to znaczy, że twoje obecne życie jest ostatnie ?
  • Twoja droga dokonana, jesteś silniejszy. 
  • Tak powiedział ? – łapię się na tym, że ciągle nie mogę się przyzwyczaić, że rozmawiam z aniołem …
  • Tak usłyszałem.
  • Czy anioł może zginąć ?
  • Tak, ale Bóg stwarza jeszcze raz.
  • Dla ludzi wąska jest droga sprawiedliwych.
  • Człowiek może żyć wieleset razy, gdyż Bóg tak wszystkich kocha, że nie chce stracić nikogo.
  • Tak wiele razy, aż wróci na ścieżkę.

W pewnej chwili Piotr zapatrzył się nad moją głową.

  • O cholera ! Widzę jakiś budynek w niebie, ogroooomne złote kolumny … Wchodzę tam … To chyba biblioteka… Jest coś takiego ? – spytał mnie zdziwiony, a potem kontynuował. 

  • Widzę wielką salę, z alabastru chyba… Ma złote kolumny, te księgi mają złote kartki, tam nie ma liter, ale jakieś wzory, te księgi stoją na regałach… Widzę kobietę, ma białe, pięknie spięte, długie włosy, gigantyczne skrzydła, ma długą suknię, na dole piękne różowe kwiatki, nie jest ich dużo. Biblioteka jest ogromna, ta kobieta chyba zarządza tą biblioteką… Widzę, że jak chce wyciągnąć księgę, ona sama się wysuwa się z regału… Pokazuje tylko ręką, o którą księgę jej chodzi… Kładzie ją na wielki stół, przewraca kartki nie dotykając ich… Pod jej nogami alabastrowa podłoga  robi się przezroczysta, widzę światy, chmury, przesuwają się pod jej nogami… Kieruje te księgi do różnych światów. Oprócz złotych ksiąg są też i srebrne, jest kilka z gliny, zwoje …. Coś pięknego … !

123

Opowiadał mi to wyraźnie zauroczony, tylko nie wiem, czy urodą anioła w sukience, czy samym widokiem biblioteki …

  • Ile było wojen w niebie ?
  • A ile było wojen punickich ? – …ale odpowiedź ! Musiałam sprawdzić w internecie. Były 3 wojny. https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojny_punickie
  • Czy będzie faktycznie 3 wojna ?
  • Będzie 3 wojna.
  • O co ?
  • O świat.
  • Na Górze i na Dole zbierają się już oddziały.
  • O nasz, czy Wasz świat ?
  • Wojna totalna.
  • Kiedy to będzie ?
  • Szybciej niż myślisz, lecz nie tak szybko jakbyś chciała. 
  • … Przecież ja nie chcę wojny, nie rozumiem – pomyślałam … 
  • Wkrótce zrozumiesz.
  • …. O rany ! Czyta w moim myślach ! – znowu pomyślałam. 
  • Ile trwała 2 wojna ?
  • Zaraz po narodzinach Chrystusa, skończyła się niedługo po Jego ukrzyżowaniu.
  • Czy Chrystus narodzi się ponownie ?
  • Czy może narodzić się Ktoś, Kto jest pośród was ?

Piotr zamilkł. Zapatrzył się gdzieś w sufit wagonu.

  • Znalazłem się ponownie na polanie, gdzie rozwalałem gacki, a wtedy głos mi powiedział, że ci, których pokonałem to tylko pole doświadczalne, w rzeczywistości będą dużo gorsi. Myślałem, że jajo zostało zabrane do Góry, a na jego miejscu wyrosły drzewa, kwiaty…. Ale tak do końca nie jest. To jajo zostało postawione gdzieś indziej, a na jego miejscu postawiono nowe jajo. Zło rodzi się nieustannie – mówił ciągle w zadumie.

p.s. Pisząc o tym dzisiaj na blogu sprawdziłam, czy ktoś jeszcze widział budynek przypominający bibliotekę. Nie musiałam długo szukać…

Świątynia Wiedzy.

Jeden z niezwykłych aspektów wielu doświadczeń NDE jest wizyta w niebiańskiej strukturze, która przypomina świątynię lub bibliotekę. Struktura ta ma różne nazwy: Świątynia wiedzy, Świątyni Mądrości, Hall of Records lub po prostu biblioteka. Poniżej przedstawiono przykłady wizji osób z pogranicza śmierci, które dotyczą tę niebiańskiej struktury.

http://www.near-death.com/science/research/temple-of-knowledge.html#a05

01. 05. 14 r. Szczecin. 

Dzisiaj kontynuowaliśmy przez chwilę wczorajszą rozmowę.  

  • Te księgi …  Nawet nie wiesz, jak to fajnie wygląda… Ona palcem w powietrzu wskazuje, a same kartki się obracają. Te księgi to światło Ducha Świętego mówi mi Homiel, czasami jest to energia, która ma spełnić Plan Boży, całe narody dostają wiedzę, całe narody dostają energię.
  • Ale gdzie wolna wola ? 
  • … Pokazał mi rdzeń główny jako główny nurt postępowania, o tym wiedzą też ci z Dołu.
  • Ta kobieta anioł nie tylko wysyła książki, ona dostaje wiedzę od PANA ŚWIATŁOŚCI … Tak słyszę od Homiela – Piotr się zamyślił, pewnie znowu coś zobaczył …
  • Teraz przerwa, idę się pomodlić, jest piętnasta.

Wyszedł z pokoju, a kiedy wrócił…

  • Nawet nie wiesz co usłyszałem – powiedział totalnie przestraszony.
  • Nie przyszedłeś się pomodlić.
  • Przyszedłeś oddać Mi chwałę i odbieram ją.
  • Nie wejdziesz brudny do Królestwa.
  • Zobaczyłem 2 postacie, 2 złote trony i 2 złote istoty, a nad nimi białego ptaka. O 15.00 nie modlimy się, o 15 oddajemy cześć i chwałę Ojcu i Synowi, pierwszy raz coś takiego usłyszałem. Ty nie wiesz jak to wyglądało, zamurowało mnie…. – i tak siedział znowu zamyślony.

tron

  • Tak usłyszałem. Bóg wyraził zgodę na mój powrót… – … i wzruszył się.
  • Wchodzę w okres przejściowy.
  • Co….? Już jutro ? – spytałam głupio i spanikowana.
  • Kilka lat ziemskich … 
  • Odejdę wtedy, kiedy tu będzie wszystko przygotowane … Tak usłyszałem.

Teraz to i ja się wzruszyłam. Nie zdawałam sobie sprawy jak ważna jest modlitwa o 15.00, od jutra to i ja będę się modlić o tej godzinie. 

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/