Pokażemy światu cuda.

18. 12. 19 r. Warszawa.

Wpisując nowy tekst na blog nieco się zatrwożyłam;

- Jak byś się czuła, gdy Piotra nie będzie ? 
- Ale… będę miała Ciebie Ojcze, tak ? – pytam niepewnie.
-  A jeśli zanim Ja będę, jego by nie było ? …….. – ciężko mi się zrobiło. Nie brałam tego pod uwagę. Głowa mnie rozbolała, chyba z emocji. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/12/18/objawie-cie-swiatu

Przypominam Piotrowi te słowa, ale nie robi to na nim większego wrażenia.

• Może faktycznie cię nie będzie na święta…
• … Nie mam siły rozmawiać.
• To chociaż jedno pytanie do Ojca …
• ……. – warknął.
• Siedem świeczników Menory, sprawdzałam, jest wiele teorii – próbuję dalej – Możesz się spytać co znaczą ?
• Siedem filarów, siedem pałaców.
• A one czego są symbolem ?
• A ten jeden jest prosty. To siódmy pałac.
• Zobaczyłem dziwne coś …
• Co ?
• Widok z góry na ten świecznik.

• Jak się patrzy na świecznik z góry, to filary są w linii prostej, wytwarzają się światła, które się łączą w kręgi. W centrum pozostaje jeden, pałac Boga.
• To naprawdę ciekawe co zobaczyłeś.
• ……. – Piotr się zapatrzył w górę, przy tym zrobił się dziwnie biały. Przed zawałem często bywał biały, więc się przestraszyłam, że sytuacja się powtarza.
• Co tam widzisz … ?
• Usłyszałem Ojca …
• Spójrz Mi w oczy.
• Spojrzałem w górę, zobaczyłem Ojca …
• Jesteśmy siebie coraz bliżej.
• Obudzę Siebie w tobie.
• Nie jestem jeszcze obudzony ?
• Nie jesteś jeszcze aktywny, nie tak jak Ja chcę.
• To kiedy będę ?
• W najpiękniejszy dzień roku, a więc możesz być i nie będziesz – … na święta.
• A jaki to najpiękniejszy dzień roku ?
• Boże Narodzenie ? – podsuwam Piotrowi pomysł, ale pewna tego nie jestem. Ten co dla nas jest najpiękniejszy, dla Nich nie musi być wcale. 

---

Wieczorem.

Wczoraj oglądaliśmy wypowiedź D. Tuska, który wiarę oficjalnie nazwał średniowiecznym zabobonem. TVP szybko mu przypomniała, że przed wyborami na prezydenta wziął ślub kościelny i fotografował się na tle krzyża stojącego na stole. Hipokryzja turbo !!! Oglądam informacje dalej i wszystko to sprawia, że chodzę wnerwiona.

• Co się denerwujesz ?
• Pokażemy światu cuda.
• Pokażemy coś nie coś temu światu.
• I co powie teraz ten rudy kot ?
• Będzie teraz wierzył, czy nie ?

Roześmiałam się głośno. „Rudy kot” bardzo mnie rozbawił. Siedzimy dalej przed TV. Jestem już znacznie spokojniejsza.

• Pan Bóg ma dla mnie prezent – Piotr się ucieszył.
• A jaki to prezent ?
• Nigdy ci nie mówiłem – … jaki. 
• To fakt. Pamiętasz szczygła ?
• Oczywiście – jakże mogłabym zapomnieć.
• Ten będzie inny. Prezent niespodzianka.
• Hmm … Zazwyczaj sam prezent to już niespodzianka – ja na to.
• Nie zawsze. Dla ciebie też mam prezent.
• To kleik.
• Wow … Ciekawe … Prezent, którego się nie spodziewasz. .. Ojcze…
• Nie ekscytuj się, to jeszcze potrwa.

---

Wpisując notatki do komputera jeszcze raz zwróciłam uwagę na … 

• Obudzę Siebie w tobie.

Dzisiaj pisałam na blogu słowa, które mogą je wyjaśnić. 

- Wszyscy zobaczymy budzącego się do życia. 
- Ostatecznie więc jak może wyglądać skoro 
  imię Moje jest w nim ?  (!!!)

http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/12/18/objawie-cie-swiatu/ 

Jeśli Ojca imię jest w Piotrze, to faktycznie … Jakby budził w nim Siebie. Szechina. 

---

---

19. 12. 19 r. Warszawa.

Jedziemy na kawę moim BMW, którym przyjechaliśmy do Warszawy. Autko zwinne, szybkie, więc Piotr śmiga po ulicy jak wariat.

• Oszczędzaj moje auto – krzyczę w pewnym momencie.
• Nasze.
• To znaczy, że ja nie mam nic swojego ?
• Masz. Nas !

Roześmiałam się i zamilkłam. Na wszystko mają odpowiedź, a Piotr dalej jedzie jak szalony. Zaciskam zęby.

• Ojciec powiedział o prezencie wczoraj.
• Prezent, którego się nie spodziewasz. Ale wiesz, że różne mogą być niespodzianki, na przykład zawał ! – jestem wkurzona.
• Lubię ten twój wisielczy humor czasem.
• To ma być niespodzianka, nie horror.
• Ojciec ma dla nas prezent, a jaki prezent dla Tatusia mamy ?
• No krem, nie pamiętasz ?
• …….. – nie mam siły być poważną, śmieję się ze szczęścia.
• A dla Jeszua ?
• Co dla Jeszua !
• Przecież Go widziałaś, chce prezent ? Powiedz szczerze.
• On ? – spoważniałam i przypomniałam sobie wizję.
• Nie … Był zainteresowany tylko chlebami.
• Co chcesz Mu dać … Krem ? Maszynkę do golenia ?
• Hmm … – nie wiem co powiedzieć.
• Nie ma takiego poczucia humoru jak Ja.
• No nie ma – przyznaję – Jest inny.
• Już taki jest.

Bardzo się wzruszyłam. Uzmysłowiłam sobie, że rozmawiamy o Chrystusie tak otwarcie jakby to był członek rodziny. Uzmysłowiłam sobie też, że to wielki prezent od Ojca rozmawiać właśnie w ten sposób.

---

Siedzimy przy stoliku, a kilka metrów dalej na ruchomym bilbordzie wyświetla się reklama „Gwiezdnych wojen”. https://film.wp.pl/gwiezdne-wojny-skywalker-odrodzenie-epicki-koniec-wielkiej-przygody-6457952407115905a

• Wczoraj czytałam recenzję filmu; epicki koniec gwiezdnej sagi. Poczułam, że to jakiś cykl, że dotyczy też i nas. W dzieciństwie zaczęłam oglądać, a teraz to się kończy… – żal mi się zrobiło straszliwie.
• Kończy się wasza saga definitywnie.
• Będziesz miał stałe towarzystwo.
• Co to znaczy ?
• Hmm… Kiedy rodzisz się na nowo i na nowo za każdym razem masz wokół siebie innych ludzi, inne twarze… Na Górze będziesz miał towarzystwo wieczne, bo nie będziesz się rodził … – przyszło mi do głowy.
• …….. – Piotr łyknął kawę …
• Dobra ta kawa, czuję przez niego …
• Kiedyś piłem tu kawę prze kogoś …
• 1841 … Na Krakowskim, w małej kawiarence była …
• Żeby wiedzieć co dobre, trzeba spróbować.
• Wiesz co do kawy miałem ?
• Paliłem papierosa.

Myślałam, że z wrażenia z krzesła spadnę. Ojciec mówił wielokrotnie, że schodzi do ludzi, ale żeby aż tak ???!!!

Czy to możliwe ?

Kolejnym punktem spaceru jest Telimena, która znajduje się u zbiegu ulicy Koziej i Krakowskiego Przedmieścia. Pewnie większość z was zna ten punkt jako Green Caffè Nero, ale to historia najnowsza. Nie przesadzę, jeżeli powiem, że odkąd zawitała w tej kamienicy pierwsza cukiernia (ok. 1827 roku), nieprzerwanie do teraz były tam wyłącznie kawiarnie i cukiernie, niektóre z bardzo ciekawą historią. https://podrozeodkuchni.pl/2016/03/cukiernie-i-kawiarnie-w-warszawie-dawniej-i-dzis/

W latach 20. XIX wieku u zbiegu Koziej i Krakowskiego Przedmieścia funkcjonowała kawiarnia będąca ulubionym miejscem spotkań literatów i innych artystów kawiarnia „Kawa u Brzezińskiej”. Jej częstym gościem był Fryderyk Chopin. https://fotopolska.eu/Warszawa/WszystkieZdjecia/u86173,Ulica_Kozia.html

Na początku XIX w. Rynek stracił znaczenie centrum Warszawy, najbogatsze sklepy i kawiarnie przeniosły się na Krakowskie Przedmieście. https://www.srodmiescie.warszawa.pl/ulica-307.html