ROZMOWY Z NIEBEM – Bóg jednak istnieje….

Tu jesteście na moment, tam na zawsze.

29. 09. 24 r. Warszawa.

Na kawie za długo cisza, więc …

Ojcze, porozmawiajmy …
Porozważajmy przy niedzieli.
Siedzisz koło Małego, pijesz kawę … Nie zgubisz go ?
… ??? … – nie wiem, o co chodzi.
W tym gąszczu na dworcu … Nie zgubisz go ? Trzymaj się jego ręki – Piotr uścisnął moją dłoń, aby pokazać jak …
Aaaa …. Wizja … Ciekawe …

To już drugi raz w tym miesiącu Ojciec wspomina tą wizję.

Obudził mnie sen. Była 4,45. Idę metr za Piotrem, jak jego cień, ale nie obstawa. Idziemy podziemnym przejściem wykutym w skale, idziemy dość szybko, w każdym razie widać, że Piotr wie dokąd idzie. Jest w swoim zwyczajnym płaszczu, w którym chodzi na co dzień. Muszę za nim truchtać, aby nadążyć. Dochodzimy do schodów, wyprowadzają nas na płytę dworca kolejowego. Całkiem normalny dworzec. Nikt nie zwraca na nas uwagi mimo, że na płytę wyłaniamy się de facto spod ziemi. Nadal truchtam za Piotrem. W hali dworcowej jest niewielu ludzi, ale nagle pojawia się ich naprawdę spora grupa, która wchodzi nam w drogę. Wchodzi między mną, a Piotrem. Piotr wtapia się w ten tłumek, miesza się z innymi mężczyznami w płaszczach i niestety powoli tracę go z pola widzenia. Kiedy tłum się rozstępuje, już go nie znajduję, zniknął.  https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/10/22/wszystko-moze-sie-zdarzyc/   https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/03/22/zajmij-sie-naukami-mego-syna/

Miałeś taki sam płaszcz, jaki masz teraz, też jasny – spojrzałam na jego prochowiec.
Jesień … To nie była zima, a jesień. A może wiosna ? W swoim prochowcu byłeś – jestem zdziwiona, że teraz to odkryłam. W takim razie, co znaczą wizje ze śniegiem ?
Czy uważasz, że twoje małżeństwo jest udane ?
… Dałeś mi to, co najważniejsze – zwracam się do Piotra.
Nie mam jakiegoś tam materialnego dobytku, że tak się wyrażę, ale dałeś mi to, co najważniejsze – w zadumie.
Co by było, gdybyś miała wszystko ?
Ja ci powiem … Jałowość życia.
Tu jesteście na moment, tam na zawsze. Zapisz …
Słuchajcie, bo drugi raz nie powtórzę.
…….. – zapisuję ekspresowo, ale Ojciec mówi tak szybko, że zapisuję niestety co drugie zdanie.
Muszę cię zapisać na kurs stenotypii ….
Przydałoby się Ojcze – mówię ze śmiechem. Naprawdę mam poważny problem, aby nadążyć.
Przejmujesz się, co będzie jutro ? – do Piotra.
To już nie ma sensu, pójdzie rozpędem.
Poczujesz woń Nieba.
Będzie mi dane ? A co z tymi ludźmi moimi ? Ze wszystkimi decyzjami idą do mnie.
Ola, pomyśl sobie … Przylatują z innych światów i nie mogą uwierzyć, że to on …
To kim jest twój mąż, Mucia ?
… Noooo niesamowite … A skąd wiedzą, kogo mają szukać ?
Plotka się niesie.
Co oni wiedzą o tobie, że przylecieli ?
Wiedzą tylko to, co mają wiedzieć.
Na ten temat księgi w bibliotece na tej Ziemi nie znajdziesz.
Mówił … Oddaj mi swój pokłon, w jedną sekundę może dłonią objąć jego cały świat i w sekundę go zniszczyć …

24. 11. 18 r. Szczecin. 
Ale miałem wizję ! – Piotr zaczyna. Byłem w kosmosie i jednocześnie w jakieś zamkniętej przestrzeni. Stali przede mną w rzędzie jak do raportu przedstawiciele wszystkich nacji, które mieszkają w kosmosie. Ale miałem wrażenie, że to tylko część, bo tych światów jest jeszcze wiele. Stali w rządku i mi się kłaniali jeden po drugim. Wyglądali !… Niektórzy to prawdziwe maszkary. Jakaś rasa zwierzęca, jak gady, był jakiś wielki i chudy jak patyczak, ale na końcu rzędu stał taki nawet niewysoki, ale miał wielką głowę i ogromne oczy. Nienaturalnie ogromne, zajmowały mu połowę głowy. Wydawał się lepszym od innych, był najbardziej inteligentny. On tylko mi oczami się skłonił. Wtedy pomyślałem oż ty !!! Podszedłem do niego i dotknąłem go palcem w czoło i wtedy zobaczyłem jego świat ! On wówczas zrozumiał, że mogę z jego światem zrobić wszystko w jednej sekundzie. Dopiero wtedy się skłonił…  https://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/08/02/twoj-los-zostal-przypieczetowany-ostatecznie/

Wyobrażasz sobie kogoś takiego ?
Wyobrażasz sobie, że ktoś taki ma problemy z ludźmi, pieniędzmi, chlebem ?
Będzie rozważny.
Czy nie uważasz, że świat wygląda całkiem inaczej idąc piechotą niż autem ?
Ooo, zdecydowanie – kiwam głową, że rozumiem.
Więc on idzie piechotą.

Idąc piechota przez miasta Piotr za każdym razem mówił to samo. Miasto wygląda zupełnie inaczej z perspektywy jadącego autem, a inaczej z perspektywy idącego piechotą. Idąc piechotą świat już nie wydawał się taki fajny. Ułomność tego świata wydawała się zdecydowanie bardziej widoczna. Sens słów Ojca jest więc taki; trzeba być człowiekiem, aby w pełni zrozumieć drugiego człowieka.

Wczoraj wieczorem miałem fajne widzenie. Unoszę się w powietrzu do góry i ktoś mnie łapie z dołu za nogę i próbuję ściągnąć. Schylam głowę, aby sprawdzić i widzę diabla, który mnie trzyma za nogę. Mówię do niego …
Chcesz ? No to chodźmy !…
I poleciałem na dół ciągnąc go za sobą, a tam wybuchłem, aż spaliłem całe to towarzystwo. Po spaleniu tego czarnego piekła zaciekawiło mnie to, że pod jego czarnym światem był jeszcze jeden świat, ale bardzo czerwony. Spadłem tam też, ale o wiele trudniej ich było mi tam pokonać. Mieli jakby osłonę.
Jak wyglądał ten diabeł, co cię ciągnął ?
Paskudny, czarne oczy …
Młody, niedoświadczony diabeł.
Młody ? Czyli oni się rodzą ?
Pamiętasz to jajo ?
Hmm .. Pamiętam.

-Znowu znajdowałem się na powierzchni jakiegoś pola, mieczem załatwiałem gacki, wśród nich zobaczyłem wyjątkowego chuderlaka, od razu wiedziałem, że jest to syn najważniejszego z nich. Mieczem przeciąłem go na pól. Kiedy zrobiłem z wszystkimi porządek wbiłem się mieczem na niższy poziom, tam załatwiłem kolejne gacki i robale, wbiłem się mieczem poziom niżej i zobaczyłem kulę, w której coś żyło. Wyglądało to jak jądro w kształcie jajka. Chciałem w to wbić swój miecz, ale usłyszałem z dołu krzyk; Weźcie tego wariata!!! – ten głos był skierowany do Góry, nie do mnie. Wtedy nad tym jądrem pojawiła się wielka biała dłoń, która zakryła jajo. Nie chciała mi pozwolić na dalsze działanie. Zaraz potem usłyszałem; 
-Większa z tego będzie szkoda, jak to zniszczysz, niż pożytek. 
-Ale ja byłem uparty, mieczem rozsunąłem palce tej dłoni i mimo wszystko chciałem wbić się w „jajo”. Wtedy ta wizja została przerwana. Wtedy zrozumiałem, że jest między nimi układ, do którego nie mogę się wtrącać. Zło jest potrzebne, dzięki temu ludzie się uczą, a nauka jest dla nas najważniejsza. 
https://osaczenie.pl/wp/2016/05/15/jak-rozroznic-dobro-od-zla/

-Podczas egzorcyzmów wywołuję ich po imieniu i czasami schodzę do jaja – dzisiaj wiem, że to symbolika odradzającego się zła, a nie rzeczywistość. 
-Chcesz zabić jajo ? 
-A jak będą się uczyć ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/12/25/kiedy-jestescie-razem-wtedy-jestescie-silni/

Chodzi tylko o jedno …

28. 09. 24 r. Warszawa.

Po mszy, po zakupach, na kawie Ojciec zaskakuje mnie prostym pytaniem …

Czyli myślisz, że czarne mają znaczenie ?
… ??? … – gorączkowa myśl o co chodzi …
Buty ! Tak, ewidentnie musi mieć znaczenie.
Jakaś twoja propozycja ?
Na dół, bo czarne ? Taki symbol ?
No na pewno jest inaczej. Od kiedy u was nic nie jest planowane ?
Hmm …. Rewelacja z tymi butami. Taka drobna rzecz jak buty… Ciekawa ta intensywność, 4 razy w ciągu miesiąca. Dziwne … – myślę głośno.

Jestem na etapie poprawiania mojego dziennika i czytam dzisiaj coś, co pasuje do butów idealnie …

-Będziemy dawać się coraz więcej, abyś był coraz bliżej Nas. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/11/27/5971/

Jak myślisz Oluś …
…….. – prostuję się.
Czy w październiku może być śnieg ?
… ??? … Raczej nie – spoglądam na pogodę za oknem, piękne słońce.
Czy coś się stanie w październiku z twoją rodziną, a przede wszystkim z twoim mężem ?
Uruchom swoją intuicję.
… Nooo… Niestety nic nie czuję – … choć pierwsza myśl to „nie”.

Intuicja przychodzi nagle i jest jak trzepnięcie energii w głowę lub w splot słoneczny. Gwałtowne i nagłe uczucie lub gwałtowna i nagła myśl. Kiedy próbuję uruchomić swoją intuicję na siłę, nic z tego nie wychodzi. Włącza się logika, rozsądek i zostaje już tylko zgadywanka.

A gdy nic nie czułaś, coś się stało ?
Hmm … Wypadek ! Nic nie czułam, że Piotr będzie miał wypadek z tramwajem. Nic, a nic … – przyznaję po namyśle.
Czy pogodzisz się z tym, jak się coś stanie ?
… Tak.
Musisz się pogodzić.
… No właśnie, przecież nie mam wyjścia – pomyślałam.
Żydzi się natną … Słyszę Przypowieść o Filistynach … Widzę arkę, Żydzi nieśli arkę i myśleli, że arka im pomoże, a wcale nie …

W Starym Testamencie Filistyni są postrzegani jako „źli faceci”, długoterminowi wrogowie Izraela, od czasu, gdy spotkali się po raz pierwszy. To nie odwaga Filistynów pokonała Izraela; to odmowa Boga, aby pozwolić Jego ludowi manipulować Nim, aby im pomóc, bez wcześniejszego pokutowania za swój grzech i wołania do Niego o pomoc. Nie czcili Go ani nie byli Mu posłuszni, więc pozwolił im upaść w porażce. Z rozważanych przez nas Pism musi być oczywiste, że Filistyni reprezentują moc wroga, którą Pan pozwala na dyscyplinowanie i karcenie Jego ludu, gdy ten grzeszy przeciwko Niemu.

Oni wtedy przegrali. Dlatego ktoś mi mówi, że z drugiej strony mają Iran ..
Czyli przegrają ?
Widzę bomby jądrowe …
Wcale nie byłabym zdziwiona. Pamiętaj, że ta wojna jest zapisana, więc tylko czekać. Zresztą … To się może wszystko wydarzyć, kiedy ciebie nie będzie.
Co było, gdy go nie było ? Gacki szalały, hulaj dusza …
……… – doskonale to pamiętam, gdy Piotra nie było.
Moi ludzie nie dadzą rady beze mnie.
No i jak to będzie Ojcze w takim razie ? – pytam.
Zapomniałem, że nie zaplanowałem. Myślisz, że się urodziłem wczoraj ?
… Urodziłem ? – roześmiałam się …
Pocieszna jest twoja żona.
Bo może być tak Ojcze, że nie zniknie dosłownie, a zaśnie albo wizja jakaś … I będzie po prostu …, jakby w rozkroku. W dwóch światach naraz …
Czyli w szpagacie ? Wyobrażasz to sobie ? Zadziwiają Mnie córko twoje plany.
……… – zamilkłam.
Chwila w kościele z Małym, co czułaś ?
Bliskość.

Byliśmy na mszy w kościele Świętego Krzyża o 8 rano i było kilka osób zaledwie, ale aż trzech księży. Siedzieliśmy prawie przed ołtarzem i kiedy się modliliśmy, to najgłośniej, niestety.

Fajnie było … Sam na sam, prawie.
Ci księża to są księża !, nie urzędnicy.
Każdy z nich miał stanowczość, ale i ciepło.
Tak, ale najlepiej się czułam w Częstochowie.
To był wyjazd dla ciebie, przecież wiesz.
I co czułaś od Maryi ?
…….. – zastygłam, czyli to prawda.
Bliskość ? Co ci przekazała ?
… ??? …
Nieuchronność.
Przekazała ci to, co przekazała Anneliese Michel.
……… – łzy napłynęły do oczu.

Do Anneliese Michel mam dziwną słabość.

Sama Anneliese wyznała, iż doznaje objawień Najświętszej Marii Panny oraz Jezusa Chrystusa, którzy według niej podtrzymywali ją na duchu i zapewniali o tym, że zostanie świętą. Twierdziła także, że nawiedzały ją dusze zmarłych osób. Anneliese mówiła, że cierpi za kapłanów, w szczególności za tych, którzy nie wierzą w istnienie osobowego Szatana, oraz za młodzież niemiecką. Z zeznań ks. Ernsta Alta, kierownika duchowego Anneliese Michel, wynika że dziewczyna dobrowolnie przyjęła na siebie cierpienia związane z opętaniem, jako pokutę za grzechy innych ludzi (cierpienie ekspiacyjne). Cierpienia, jakich doświadczała, powodowały jednak, że pragnęła końca udręk i dlatego poddawała się egzorcyzmom. https://pl.wikipedia.org/wiki/Anneliese_Michel

Nie martw się i chciała od ciebie zgody.
Sama wiesz, co chciała, bo Ja nie wiem, nie słuchałem.
……….. – uśmiecham się, to oczywisty żart.
Wiesz po co był ten wyjazd ?
To był wyjazd na twoje „tak”.
Zobacz jak Bóg cię kocha, że pyta cię o pozwolenie.

Przepisując słowa z zeszytu do komputera ponownie zapłakałam. Zapłakałam też wtedy, gdy zapisywałam słowo w słowo. Nie przewidziało mi się to więc wszystko i opisałam to Piotrowi jeszcze raz.

Bardzo trudno to opisać. Stoję wśród ludzi, naprzeciwko obrazu i raptem ogarnia cię odczucie, że ktoś nawiązuje z tobą kontakt telepatyczny. Wzrok kierujesz dokładnie w jeden punkt koło obrazu i jesteś pewny, że tam jest Maryja. Prawdziwy człowiek, ale niewidoczny. I słyszę Jej słowa, zdanie …
To co, zaczynamy ?
Szczerze mówiąc nie od razu powiedziałam tak. Spytała tak po prostu, tak zwykle. W tym zdaniu był spokój, radość, ale i powaga. I jakaś gotowość. I wtedy ludzie zaczęli się modlić na cały głos, silna wytworzyła się energia, nigdy w żadnym kościele tego nie widziałam aż tak. Ciarki przeszły mnie po skórze. To jest szalenie trudne wytłumaczyć tą chwilę … Jedno jest pewne, tam faktycznie bywa Maryja ….
Suma summarum chodzi tylko o jedno …
O ratowanie tych dzieci.
… Ludzie nie zdają sobie sprawy jak niesamowicie potężny jest Ojciec. Razem wszyscy jesteśmy jak jeden pyłek.
… Myślisz, że się nadaje ?
Jeśli go Ojcze wybrałeś, to na pewno się nadaje. A poza tym …, nadaje się … – kiwam głową w zamyśleniu.
Dlaczego ?
Nie boi się. Wiesz, że podobne rozmowy prowadziliśmy w 2017 roku ? Czytam teraz dziennik i widzę jak wiele Ojciec mówił o twojej „podroży”. Ale wtedy nie byliśmy na to gotowi zupełnie. Potrzebne były te 7 lat przygotowania.
To dlatego Ojciec powiedział do Jezusa; on nie jest jeszcze gotowy – Piotr przypomina sobie.
To zaczynajmy …
Uważasz patrząc na twarz Piotra, że można go szanować ? Budzi respekt ?
O tak.
A jeśli będą się śmiać, to będą się śmiać przez łzy.
Co myślisz, może być okrutny ?
… Może.

Przeczytałam kiedyś wypowiedź pewnego zakonnika, że nikt nie widział Maryi w Klasztorze Częstochowskim, nigdy się tam ludziom nie objawiła. Ale jednak swoją obecność w Częstochowie wielokrotnie potwierdzała poprzez liczne uzdrowienia i nawrócenia. Osobiście jestem pewna, że Najświętsza Maryja „przychodzi” do klasztoru i ma tam swoje ulubione miejsce, specjalne „drzwi” … Jeśli ktoś będzie w tej kaplicy kiedyś osobiście, coś podpowiem … Proszę skierować swój wzrok w to miejsce …

Cieszą Mnie emocje ludzkie, zdziwienie.

26. 09. 24 r. Warszawa.

Piotr dzisiaj wielce wspominkowy. Wspomina przeszłość i wyciąga wniosek …

Ojcze, dałeś mi Swoje imiona, a ja taki ułomny jestem.
Tak jak powiedziałem …
Nigdy nie zrywam przymierzy z człowiekiem.
Tak jak powiedziałem …
Pas jest twój, czy chcesz, czy nie chcesz.
Wiele zrozumiałeś i wiara w tobie.
A na to potrzeba było dużo czasu – pomyślałam.
Bóg nauczył mnie wielu rzeczy.
Jakich ?
… No na przykład; patrz i obserwuj …. I milcz … – dodał od siebie.

-Patrz i obserwuj.
-………. – zamyśliliśmy się. …. 
-Temu się płyta zacięła…. – skwitował Piotr ze śmiechem, gdyż słyszymy to po raz któryś. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/08/08/nie-patrz-wzrokiem-a-sercem/

Patrz i obserwuj słyszeliśmy bardzo często. Słyszeliśmy zanim zaczęłam spisywać każde słowo. Wtedy nie wiedziałam, że patrz i obserwuj wiąże się z uruchomieniem w sobie wielkich pokładów cierpliwości. Obserwować koronkę, czyli splot zdarzeń, które prowadzą do celu jest bardzo pouczające i emocjonujące, ale jedno jest pewne. Każda koronka wymaga czasu. Ojciec potrzebuje czasu, aby odpowiednio ze sobą połączyć wszystkie nitki. Każde życie człowieka, narodu, a pewnie i planety to zbiór mniejszych i większych koronek. I kiedy się nad tym tak zastanowić głębiej … Jakiż to musi być umysł, aby to wszystko stworzyć i kontrolować.

 Piotr odprawił swoje egzorcyzmy w ciągu kilkunastu minut, ale zanim to zrobił ...
-Usiadłem w pokoju i się zamyśliłem. Moi ludzie dali mi tyle problemów dzisiaj, że miałem ich serdecznie dosyć i chciałem być sam. Zapatrzyłem się w okno i wtedy usłyszałem ...
-Mały, mam wszystko pod kontrolą. 
Cudownie ... Z Ojcem nie zginiesz - wzruszyłam się.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/11/15/mam-wszystko-pod-kontrola/

Noooo z tym milczeniem to raczej ci nie wyszło – śmieję się głośno.
Żebyś nie była zdziwiona. Gdy przyszedł Jegomość, odzywał się Piotr ?
Jaki był, daleki ? To nie narzekaj na tą chwile – …. że jest gadatliwy.

Mina mi zrzedła natychmiast. Jeśli czasami Ktoś wchodzi w Piotra, to chyba wiem kiedy. Wtedy bowiem Piotr tylko milczy, zapada się w siebie i robi się dość obcy.

Jegomość był ode Mnie, jak się zachowywał ?
Jak kawał chama ! – palnęłam bez namysłu, aż Piotr oczy wytrzeszczył, że tak odważnie.
… No bo ani dzień dobry, ani nie zapukał … – próbuję obrócić to w żart.
Jakby był u siebie ?
No właśnie … – i dało mi to zwrócenie uwagi dużo do myślenia. U siebie ?
Działo się … I to nie koniec akcji. Dopiero się rozkręca.
Zbliżamy się do rozwinięcia akcji, do apogeum, będzie tempo.
Będzie się działo. Powiem ci kiedy.
… Naprawdę ? Powiesz Ojcze ? – jestem zdziwiona.
Sama zobaczysz. Sama wiesz, że to lubię.
Zaskakiwanie. Cieszą Mnie emocje ludzkie, zdziwienie.

Wieczorem.

Piotr walczy w tej chwili o każdy grosz. Od kilku dni ma na koncie tylko 130 zł. Wydzwaniają do niego z pretensjami, ale on jest całkowicie bezsilny, bo sam też czeka na wpłaty. Prosił Ojca o pomoc i usłyszał wczoraj …

Nazajutrz.

Godzina 18.00, Piotr sprawdza konto … Nazajutrz się nie sprawdziło.

Dzień się skończył ?
…. No nie … – ale jakoś nadzieja nam opadła.

O 22.00 Piotr sprawdza konto jeszcze raz. Jeden z klientów wpłacił około 250 tys. nagle i niespodziewanie. Całkowicie niespodziewanie, ponieważ jego termin płatności mija dopiero za 2 tygodnie, a z zasady nigdy nie płaci wcześniej.

To jest to „nazajutrz”. Pomoc przyszła dzisiaj.
Oooojcze, dziękuję Ci ! – Piotr prawie się rozpłakał.

27. 09. 24 r. Warszawa.

Głowa mnie boli od pogody – narzekam.
Wtóruje ci pogoda.
Taaa … – zamyśliłam się nad użyciem słowa wtóruje.
Wiesz, że nad Ziemią jest pełno statków ? Otoczyły Ziemię jak sitko … Są w pewnej odległości, aby nie zderzyły się z sondami … Niewidoczne są, mają kamuflaż … Próbuję się dowiedzieć po co są, ale nie dają mi się przebić – zamilkł na długo.
Czy to jest jedna nacja ?
Nie, więcej.
Ale wiedzą o sobie ?
Tak, ale mają jakby strefy, są podzieleni na strefy. Tak jak Niemcy po drugiej wojnie, była strefa amerykańska, rosyjska …
Hmm … Ciekawe …
Teraz usłyszałem …
Przekazałem Swoje imiona nieodwołalnie i na zawsze.
No i co ty na to powiesz ?
Każesz mu podłogi myć ?

Roześmiałam się. Wczoraj namawiałam Piotra, aby dla rozruszania mięśni posprzątał mieszkanie. Nie chciało mu się …

Córka przesłała z rana zdjęcie.

Uśmiecham się z wyraźną zazdrością. Po chwili coś mnie tknęło …. Dzisiejsze buty są ustawione bardzo inaczej, niż poprzednie. Dlaczego ?

Różnica niby błaha, musi mieć jednak jakieś swoje znaczenie. Przyglądam się uważniej i rozdziawiam buzię ze zdziwienia … Czarny klapek czubem jest skierowany na dół, na DÓŁ ! Biały but czubem do Góry !

Zaczęłam się głośno śmiać … Córka tego nie zauważyła, nikt tego nie zauważył … Jedno jest pewne. Tylko Oni mogli to wymyślić. Przyznaję, że zaczęłam się w pewnej chwili zastanawiać, czy córka mnie nie wkręca w tą zabawę w buty, ale teraz nie mam żadnej wątpliwości, że to dzieje się naprawdę. Biały do Góry, czarny na Dół… Tak jak powinno być, a nie zawsze tak było. Są niesamowicie mądrzy i niesamowicie dowcipni …

28. 11. 16 r. Warszawa. Jadąc dalej przypomnieliśmy sobie o piórze, które zniknęło i po chwili pojawiło się na stole. Często tak robicie ? – spytałam. … Pokazał mi buty …, i krzesło. Córka, podczas naszej obecności w Warszawie pomieszkiwała w naszym mieszkaniu w Szczecinie. Wchodząc do mieszkania miała pewien wkurzający mnie zwyczaj. Po środku salonu zrzucała buty z nóg machając nimi na oślep w prawo i w lewo, więc buty lądowały kilka metrów dalej bez ładu i składu w różnych częściach pokoju. Jakiś czas temu zrobiła to znowu. Ale tym razem zdarzyło się coś przedziwnego. Zrzuciłam buty jak zwykle, odwróciłam się na chwilę, a po chwili zobaczyłam moje buty ułożone po środku pokoju jakby były na wystawie, jeden oparty o drugiego. Tak ją to wystraszyło, że uciekła z mieszkania. Była przerażona i myślała, że to gacek. A dzisiaj się dowiaduję, że to mój Grubasek pilnował porządku. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/07/15/diabel-nie-atakuje-rzeczy-lecz-bezposrednio-ciebie/

Wyjawię ci jedną tajemnicę.

24. 09. 24 r. Warszawa.

Piotr nad ranem …

Ktoś przyszedł do mnie i powiedział …
Ostatnia próba człowieka.
A po jakimś czasie dodał krystalicznego … Albo krysztalik … Nie dosłyszałem.

??? … Ciekawe … Ostatnio poprawiając dziennik natrafiłam na teksty o krysztale …

-Widzisz? Żeby uzdrawiać trzeba być czystym, trzeba mieć kryształową duszę. Piotr przeszedł już tą kryształową ścianę ? 
-Jeśli przeszedł, to nikt o niej jeszcze nie słyszał. 
-Piotr jest tak brudny, że jego kryształowa ściana musi mieć z 10 metrów, by go oczyściła – żartuję sobie. 
-Nie martw się, damy radę. Złamiemy jego wszystkiego upory. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/10/dzien-chwaly-naszego-ojca-jest-bliski/

-Fala i kryształ to jedno. 
Jeśli kryształ oczyszcza, to i fala oczyszcza... jak rozumiem te słowa. Jeśli Fala to Ojciec, to i kryształ to Ojciec. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/05/czy-odejscie-do-lepszego-swiata-nie-jest-przyjemne/

-Mały, wyciągnij rękę …. Co czujesz ? 
-......... – Piotr wyciągnął prawą rękę do przodu, lewą ciągle prowadząc.
-O kurcze ….! Czuję kryształ. 
-Co ty na to ? 
-Tak już tak blisko ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/05/15/nie-mysl-o-sobie-mysl-o-innych/

W tych słowach ewidentnie wiedziałem, że ta próba nadejdzie, dotyczy przyszłości, niedalekiej przyszłości.
Powiedz coś więcej, kto to był ?
Męski głos.

Trochę się zmartwiłam, nie tyle, że to ostatnia, ale że kolejna próba. Jakoś nam te egzaminy średnio wychodzą, trzeba przyznać.

Wszystkim mówisz, że zanim jestem sprawiedliwy, to jestem miłosierny.
I co ty na to pasierbie ?!
… ??? … Pasierbie ? – pytam Piotra, ale on milczy.
A możesz Ojcze zdradzić …
Zdradzić ? To nieadekwatne słowo, zdradzają ci z dołu.
Powiedzieć, wyjawić …
Na miłość boską tyle piszesz, a dalej jesteś w elementary school.
………. – uśmiecham się zawstydzona.
No to ujawnić cząstkę tajemnicy … Z czym jest związana ta próba ?
Wyjawię ci jedną tajemnicę.
… ??? … – nastawiam uszy.
On, Piotr … to Ja.
To Ja ze swoimi słabościami, które próbuję zwalczyć.
… ??? … Niemożliwe … Ojciec to doskonałość – Piotr od razu.
Podsyłam co chwilę do niego jakąś słabość i sprawdzam, jak się stanie dalej.
Uwierzysz w to ?
……… – milczę, ale trudno jest mi w to uwierzyć.
Czy istota doskonała potrzebuje tego ?
No właśnie, raczej nie.
A pamiętasz, co kiedyś notowałaś ? Co to jest samotność ?
…….. – łzy natychmiast w oczach. Pamiętam doskonale.

-Wiesz dlaczego jesteście tacy ? Ja też jestem samotny. 
-…..... - płakać mi się chce.
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/01/02/ja-tez-jestem-samotny/

-Chcesz zepsuć Mi zabawę ? Sama piszesz o Mnie, że czuję się samotny, że lubię robić niespodzianki, więc czekam na zabawę. 
-Czytam, co piszesz codziennie, to Moja gazeta poranna, więc mam odkryć ci wszystko ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/01/06/odkryjemy-wszystkie-karty/

-Chciałbym mieć Ojcze Twoje cechy. Chciałbym być podobny choć trochę. 
-Ja jestem samotny.
-...... - zdrętwiałam, bo kiedyś tak myślałam, a nawet napisałam. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/03/27/wszystko-przygotowalem/

Kiedy już razem będziemy, to już nie będziemy samotni. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/03/31/o-kazdego-walcze-o-kazda-owce/

-Masz rację, Bóg Ojciec nie potrzebuje nikogo, jest wszechpotężny. 
-Nieeee, byłby samotny – przyszło mi do głowy. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/12/21/to-co-bog-da-tak-bedzie/

A przecież Ojcze masz taką wielką rodzinę …
Pamiętaj, co napisałaś w głębokości myśli swojej …
Czy obok Piotra poczułaś się kiedyś samotna ?
……… – wzięłam głęboki wdech.
Bywało – przyznałam, mimo oczu Piotra, które w tej chwili były ogromne ze zdziwienia. Nie wiedział.

25. 09. 24 r. Warszawa.

Gdy piliśmy kawę, grała naprawdę przyjemna muzyka.

Ojciec tańczy – Piotr się zapatrzył.
Nie wolno Mi ? Skoro muzyka inspirowana Moimi myślami ?
Już wiesz, jakie mam upodobania. Do takiej muzyki potrzebny odpowiedni głos.

Przyznaję racje, muzyka raczej z lat `50 może, nie jestem w stanie jej też określić. W domu długo szukałam odpowiednika i znalazłam; https://www.youtube.com/watch?v=xSJ-oT2ZBa0&list=PLXRivw5Pd9qlAqt_On-hR6kFlFahfjLsQ&index=27

Rozmawiamy o ostatniej próbie.

Gdy Ojciec mi to powiedział, zobaczyłem kaloryfer z żeberkami. Ostatnie żeberko było zimne, reszta ciepła.
… Czyli to jest ta ostatnia próba ?
Chyba tak. I co dalej Ojcze ?
To zależy, czy się przy nim ogrzejemy, czy nie.
Albo spuścimy wodę i zaczniemy od początku, albo wybuchnie.
Wooow … Ale porównanie – pomyślałam.
Podczas mszy miałem piękne widzenie. Pojawiła się ręka, sama dłoń Ojca zza moich pleców. Wyłoniła się i palcem wskazała na ołtarz. To było tuż przed hostią. I wtedy ściany kościoła zniknęły, wszystko wokół ołtarza zniknęło i ołtarz zaczął świecić na złoto. Dlatego byłem tak zapatrzony.

Rzeczywiście, w pewnej chwili obróciłam się do niego i zauważyłam, że wygląda na wybitnie zmęczonego, zastygłego, a on po prostu był zapatrzony.

I gdy ołtarz zaczął świecić, usłyszałem …
I am … po angielsku. Potem jeszcze raz I am. A na koniec po polsku …
Ja jestem.

Może to dlatego, że pisałam wczoraj …

-Choć Mnie nie widać, to jestem. 
-Więc nie mów, jakby Mnie nie było. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/09/24/choc-mnie-nie-widac-to-jestem/

Przychodzą momenty, że czuję w sobie Ojca. Inaczej wtedy patrzę na ludzi. To uczucie ogarnia mnie od głowy do piersi. To dziwne.
Co jesteś zdziwiony ? Do Siebie idę, nosisz Moje imiona, to idę do Siebie.
A nie możesz Ojcze dać mi wtedy znak ? – pytam szybko.
……… – cisza.
Caviezel idzie to you.
…???!!! …
Tylko nie wiem, czy oryginał, czy kopia. A kto jest kopią ?
Oczywiście Caviezel. Jezus idzie ? – oczy mi się uśmiechnęły.
Zachwyt będzie w tobie wielki.
Naprawdę ?
Możesz Mi zaufać.

I tą radosną dla mnie wiadomością, kawę zakończyliśmy.

Nie zatrzymasz tego wulkanu.

22. 09. 24 r. Warszawa. Część 2.

Ciekawostki w internecie są czasami przepiękne, bo przepiękne to zdjęcie wykonane przez AI na podstawie całunu turyńskiego, który ponownie przebadany potwierdził jeszcze raz, że jest prawdziwym artefaktem. https://catholicweekly.com.au/shroud-of-turin-inspires-viral-ai-image-of-jesus/.

Ojcze, podoba Ci się to zdjęcie ?
Tak.
… ??? … A czy Jezus rzeczywiście jest podobny do tego zdjęcia ?
Tak.
… ??? … Hmm … Czyli jest podobny … – zamyśliłam się.
A co czułaś ? – …. gdy zobaczyłam po raz pierwszy.
Wzruszenie. Ukłucie w dołku … – przyznaję.

Wieczorem przejrzałam stare zapiski z 2017 roku, zdziwienie jak wiele Ojciec mówi odejściu, o drugiej fali…

To, co czytałaś, to prawda. Nie zatrzymasz tego wulkanu.
Wulkanu ?
To metafora wybuchu, o to Ojcu chodzi – tłumaczy mi Piotr.
Rozumiem …

A może i dosłownie ? Miałam przecież wizję z wulkanem …

Ten kataklizm do mnie nie dotarł. Wyszłam z wieżowca uspokojona, choć nieustanie myślałam o tych ludziach, którzy bez wątpienia musieli na wyspie zginąć. A ! Pomyślałam też, czy też ktoś mi taką myśl podsunął, że to była Kalifornia. Doprawdy nie wiem dlaczego … https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/05/uczynie-cie-wiecznie-mlodym/

Miałam i z powodzią, a mamy powódź. Wczoraj zobaczyłam relację w TV i człowieka w kajaku, który płynie po ulicy, jak w mojej wizji … Tak więc nie wykluczam, że nie tylko metafora.

Jak nasze spotkanie sobotnie ?
… Za krótkie Ojcze.
Sekundowe, ale przyjazne.

Mam do siebie żal, że tak pędziłam i nie zwróciłam większej uwagi na tego „niecodziennego pana”, który wyglądał tak zwyczajnie, ale oczy miał bardzo uważne. No i ten uśmiech, który już kiedyś poznałam. Szkoda …

Oglądamy film „Shogun„, przyszło mi coś do głowy …. Istnieje pewna teoria …

Ojcze, czy Chrystus był kiedyś w Japonii ?
Nie przypominam Sobie, by kupował bilety.
Muszę Go spytać, jutro mamy naradę.
Przypominasz sobie naradę ?

https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/12/05/rozpedzaja-sie-czasy-spowolnienia-i-zwolnien/

Ooo tak – … ciekawe, co ona ma znaczyć.
Wiesz, co Ojciec powiedział mi teraz ? Że czytają cię służby jakieś ….
Coooo ? – zmroziło mnie trochę, ale w sumie nie zaskoczyło.
Pokazał ten cylinder, że jak królik wyskakuje, to chodzi o twoją wizją z tą łodzią podwodną.
Są zdumieni …
Pewnie uważają mnie za wariatkę.
Czy zajmowaliby się tobą od dłuższego czasu, gdybyś była wariatką ?
Oooo fakt – kiwam głową.
Obserwują, analizują … Sprawdzają ile z tego, co piszesz, się sprawdza.

23. 09. 24 r. Warszawa.

Może w Carrefourze to był Ojciec przebrany ? – Piotr.
Tylko nieprzebrany !
Ja mogę wejść – … w kogoś.
Każde słowo słyszę.
Każdą myśl widzę.
Każdy smak czuję.

I jeszcze raz AI, wersja znacznie ulepszona 🙂

Nie zasypujcie każdego, choćby już leżał.

21. 09. 24 r. Warszawa.

Sobota, na kawie.

Październik przed nami – Piotr mruży oczy znacząco.
Pełen emocji.

Wiemy oboje co znaczy dla nas październik, jednakże Piotr tak bardzo topi się w problemach, że moim zdaniem wszystko może się zdarzyć, ale na pewno nie „Ręce”. Na przykład … Piotr wyposaża pewien akademik. Podwykonawca nie zdążył wykonać zlecenia, studenci nie mogą się wprowadzić do akademika, uczelnia grozi sądem, a studentów musiała usadowić na razie w hotelu. Tak więc cały zysk może równać się zeru, ponieważ koszty hotelu poniesie oczywiście tylko Piotr. A to nie wszystko. Firma zalega z ZUS-em, podatkami, bo nikt nam nie płaci. Na pytanie dlaczego ? „Zgubiliśmy fakturę”. Ręce opadają, płakać się chce. Jeśli październik ma być pełen emocji, to tylko tego typu. Emocjonująca gonitwa za pieniądzem i walka o przetrwanie, nic innego, tego jestem pewna.

Gdy odejdę, to ty nic nie kombinuj, bo będę cię straszył po nocach !
… ??? … – roześmiałam się, skąd mu to przyszło w ogóle do głowy ?!
Nie bój się, nie będzie cię straszył.
To nie jego domena, to domena tych, którzy nie wiedzą, co ze sobą zrobić, tak są przywiązani do Ziemi.
……… – od razu zapisuję, niezmiernie to ciekawe.
Wczoraj pokazywali w TV kościoły zamienione w sklepy i to w Polsce ! W Krakowie !
Nie martw się. Przywrócimy porządek …
Oni bezczeszczą Twoje kościoły Ojcze – Piotr.
To nie są Moje kościoły, to ich kościoły.
Ja sobie dam radę bez ludzi, ludzie beze Mnie nie dadzą rady.
Tylko to boli, co robią.
Wyobrażasz sobie wielką rzekę, jak Atlantyk wyleje ?
… ??? …
Hiszpania, Francja, Niemcy, tam taka powódź będzie.

p.s. Czy o tą powódź Ojcu chodziło kilka tygodni później ? A może to jeszcze przed nami ? Nie wiem.

Już raz to Ojciec uczynił.
Zachował życie jednego dla Swojej chwały, dla Siebie.
Jednego ? Raczej kilku … – … i pomyślałam o rodzinie Noego.
Symbolicznie jednego, jest opisany w Biblii – Piotr tłumaczy.
Jak ziarna rzucone na niewłaściwą glebę, wyschną.

22. 09. 24 r. Warszawa.

Pamiętasz film „Niesamowite spotkanie III stopnia” ?
… ??? … – chyba „Bliskie spotkanie III stopnia„, ale milczę.
Ojciec mówi o tym wczorajszym spotkaniu w Carrefourze.
On ciągle pamięta …

Pamiętam i żałuję, że trwało to zaledwie chwilę i prawie niezauważalnie.

Jak co sobotę wczoraj robiliśmy zakupy w Careffourze. Między stoiskami z jogurtami było dość tłoczno i zimno i spieszyłam się, aby wziąć, co mam wziąć i stamtąd szybko czmychnąć. Nagle ktoś zagrodził nam wózkiem drogę. Mężczyzna lat 55-60, niewysoki, bardzo skromny, biedny można by nawet rzec. Ale w swoich ruchach wykazywał dużą stanowczość. Zagrodził nam drogę chcąc niby przejść. W takich sytuacjach Piotr zazwyczaj nie odpuszcza i dochodzi do konfrontacji, ale tym razem się cofnął i chciał mężczyznę przepuścić. Ten naparł na Piotra jeszcze mocniej i powiedział …

Nie bój się …

Stoję dwa metry od Piotra, bo nie mogę się do niego dostać. Przeszkadza mi w tym ten mężczyzna. Wrzucam więc masło do swojego koszyka z dwóch metrów, ale nie trafiam, poleciało na podłogę. Nie mam wyjścia, muszę ominąć tego pana i podnieść z podłogi masło. Przechodząc obok niego spojrzeliśmy sobie uważnie w oczy, uśmiechnął się ciekawie. Podniosłam masło, włożyłam do koszyka, a on tylko …

Nie tak szybko …

Nie tak szybko, nie zwróciłam na to wtedy większej uwagi, ale moja głowa w tamtej chwili myślała już tylko o serze, więc pobiegłam dalej.

5 minut później Piotr mówi do mnie …

Ty ! … To był Ojciec ! … – zrobił gały wielkie jak talerze.

Zatrzymaliśmy się w biegu, rozglądaliśmy się szukając Go wzrokiem. Zniknął …

Ojcze, szkoda, że tak …. krótko – żalę się teraz.
To było głównie dla niego.
Hmm …. Uśmiechał się tak, jak w wizji o chlebach, zagadkowo – przywołuję ten widok w swoich myślach.

Wszystko dzieje się bardzo szybko i jestem kompletnie zdezorientowana. Stoję jak oniemiała i w myślach zadaję sobie pytania; skąd ci ludzie, co ja tu robię, po co to wszystko i w ogóle o co tu chodzi ???!!! Nie wiem co mam ze sobą zrobić. Starszy mężczyzna wydaje się bardzo zorganizowany, nadzoruje pracą, jest zdecydowany i stanowczy, doskonale wie co się dzieje. Jednocześnie jest niesamowicie radosny, cieszy się z tego zlecenia, jest szczęśliwy, że się dzieje. Uważnie przygląda mi się z uśmiechem i chwytam jego wzrok, który jest bardzo … wszystkowiedzący. Takie odnoszę wrażenie. To, że się cieszy nie znaczy, że traci kontrolę. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/02/28/dostarczymy-chleb/

To znak rozpoznawczy. Nie tylko – … i mrugnął do mnie okiem, to też znak rozpoznawczy.
………. – uśmiecham się smutno, bo gdybym wiedziała wcześniej …
Nie bój się … Tak mi powiedział i pchał się wózkiem na mnie … Ciasno tam było i nie miałem jak się ruszyć. Ale po chwili zrozumiałem, bo miał coś takiego w oczach… Uważność.

Zamyśliliśmy się na dłuższą chwilę. Człowiek nigdy nie jest w stanie być na takie spotkania gotowy. Nigdy nie wie, kto stanie na jego drodze.

Zastanawia Mnie wszystko …
… ??? …
Zastanawia, jak się dziwnie układa.
A wiesz, że są światy, gdzie jeszcze bardziej dziwnie się układa ?
Aż Mnie głowa boli …
Hmm …. W innych światach w kosmosie ? Czy …. w innych matrixach ? – nie wiedziałam jak to ująć.
………. – cisza.
Nie zasypujcie każdego grzesznego człowieka.
Nie po to było cierpienie Ojca i Jego Syna.
Ojcu zależy na każdym człowieku.
Nie zasypujcie każdego, choćby już leżał.
… Ciekawe zdanie – pomyślałam tylko.

CDN …

Jestem, Który Jestem.

19. 09. 24 r. Warszawa.

Pewna ciekawostka obiegła internet, a zwłaszcza Facebook. Ciekawe zdjęcia jakiejś niby postaci – A Divine Light in the Sky: Ikaria’s Celestial Phenomenon – Hasan Jasim Komentarze przeróżne, od euforii, do całkowitej negacji. https://www.facebook.com/RedClimaticaMundial/posts/-grecia-pareidolia-en-cielos-de-icaria-julio-21-2024-cortesía-filipos-trakosas-s/899839048640436/

Zainteresowałam się, skąd pochodzą te zdjęcia. Okazało się, że źródłem jest pewien Grek, niejaki; https://www.facebook.com/profile.php?id=61555815533153 Twórca cyfrowy udostępnia na swoim profilu różne zdjęcia przedstawiające jakąś niebiańską postać. Wszystko wydaje się więc teraz jasne, fake. Wydaje się, bo do końca nie jestem pewna. Czekam na Piotra, aby to rozstrzygnąć …

Kiedy przyszedł, kiedy zjadł obiad, mówi do mnie nagle …

Słyszę piosenkę „Good bye my love, goodbye, goodbye” … Demis Roussuos …
…???!!! … – wykrzykniki w mojej głowie. To przecież Grek !!!
Nieeemożliwe !!! …. – i opowiadam Piotrowi o tych zdjęciach.
To znaczy, że to na pewno fake …. Goodbye, goodbye ?

Wesołość mnie ogarnęła, że otrzymałam odpowiedź nie pytając i to w tak niezwykle inteligentny i zabawny sposób.

20. 09. 24 r. Warszawa.

Piotr tylko o biznesie i biznesie …

Ojcze, a co u Ciebie ? – przerywam.
Właśnie rozważam, czy go jeszcze podtopić, czy dać mu powietrze.
… ???!!! … Ojcze, daj mu powietrze …
… Bo jak on się topi, to i ja się topię – dokończyłam w myślach.
To też twój interes ?
…….. – zawstydziłam się. Tak to zabrzmiało w mojej głowie, niestety.

Ojciec mówiąc podtopić nawiązuje do wizji o fali. Podtopić znaczy tyle, co dodać nowych problemów, trudności w życiu.

-Przed drugą falą ciężko mi było pływać w wodzie, ciągle się zachłystałem wodą. 
-Jest ci ciężej, bo i serce masz słabsze. 
-Zauważ, że mimo zachłyśnięcia nie utonąłeś. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/04/16/nie-zdajesz-sobie-sprawy-co-nadchodzi/

Oooojcze, daj mu trochę powietrza – nie poddaję się.
Czemu ? Czemu mam mu dać powietrze, a innym zabrać ?
Pamiętasz Murzynka ?
Nie powiem, czy go znasz, ale czemu ?

-Dlaczego ona znowu choruje? – spytał się Ojca… ot tak… po prostu. 
-Nie możesz jej zostawić? – … zamurowało mnie.
 -Dlaczego prosisz o nią? Skąd wiesz, czy jest dobra? -Powiedziano mi. 
-Dlaczego mam ją zostawić? Nawet jej nie znasz…? 
-Jeśli jej nie zabiorę, zabiorę kogoś, kogo nie znasz. 
-Rachunek musi się zgadzać. 
- ... Zobaczyłem wagę z dwiema szalami, na jednej jakieś murzyńskie dziecko, a na drugiej Alicję – Piotr opowiada, a ja zapisuję.
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/09/13/dlaczego-mam-ja-zostawic-nawet-jej-nie-znasz/

No powiedz czemu ?
……… – nie odzywam się, doskonale pamiętam tamtą rozmowę.
Chcą go zadusić, bo ich ostrza nie są w stanie przebić jego zbroi, dlatego go duszą, dlatego ich tak wielu.

Zbroja …

Czas nauki się skończył... Przywdziejesz zbroję, pobierzesz oręż. Nachodzi nieuchronne. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/09/25/przy-ojcu-nic-nie-jest-ciezkie-wszystko-smakuje/

-Ciekawy ten sen z zębami... Tytanowe to zdrowe – przypomniał sobie sen córki. 
-Chcesz powiedzieć, że tytanowe zęby to oznaka zdrowia ? 
-To zbroja! Będą cię atakować, a będziesz się śmiał, nic ci nie zrobią. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/14/4255/

Cały czas mnie gryzą, kłują, w nocy są … Zawsze są – Piotr zmęczonym głosem.
Jak na taką sytuację całkiem normalny jest.
To fakt … – przyznaję przyglądając mu się uważnie.
To dzięki Ojcu – Piotr od razu.
Wiesz czemu innym idzie w biznesie ?
Bo jemu nie idzie, ma za to fajną ekipę, która stawia czoła.
Zwróć uwagę, że nie choruje.
Dzięki Bogu …. – mówię głośno.
… Pozwoliłem ci użyć Swojego imienia.
… Nie rozumiem … – pytam Piotra.
Aaa … Gdy się ubierałem, powiedziałem do siebie; jestem i jestem … I wtedy usłyszałem …
Nieeee …. Jestem, który jestem.

I to mnie rozłożyło „na łopatki”.

Wieczorem.

Przygotowując następny tekst na blog trafiam na treść, która mnie nawet nie zdziwiła, ale potwierdziła, że obecne problemy, które są niekończące i wykańczające, to nie przypadek.

-Dlaczego Ojcze Piotr tak ostatnio wygrywa przetargi ? – Pytam jeszcze raz. 
-Nie zostawisz nas w problemach. 
-To jest kwintesencja do końca roku. 
-… A jednak … – pomyślałam tylko. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/09/22/czas-sie-zbliza-nieodwolalnie/

-Szedłem pod górę i walczyłem z czarnymi żołnierzami. Strzelali do mnie, góra była bardzo stroma, tak bardzo, że musiałem się wspinać jak himalaiści. Cały czas chcieli mnie zabić, a ja tylko się uchylałem przed strzałami. Jestem tak zmęczony, że nie mam ochoty na nic. 
-Nie jesteś Kowalski, żeby tu się mazać. 
-Nie po to cię tu wysłałem.…….. – Piotr zesztywniał, wyprostował się i w sekundę wszystko mu minęło. 
-To wszystko są próby i będą do samego końca. 
-Jedna góra się skończy, będzie druga. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/10/jedna-gora-sie-skonczy-bedzie-druga/

Pamiętaj, zawsze masz opiekę od Ojca.

15. 09. 24 r. Warszawa.

Dużo się dzieje wokół nas ostatnio.
Intensywnie.

16. 09. 24 r. Warszawa.

Na kawie.

Październik ! 15 dni – Piotr pokazał palcami 3 razy po 5 palców.
Hmm …. Mamy wrzesień jeszcze … Czyli hulaj dusza do października ? – pomyślałam.

Rozmawiamy o mojej wizji, o „Rękach” ….

Czujesz się wyróżniona ?
Taaak … – tak się właśnie czuję.
Fajnie, że się czujesz, chyba się nie boisz, co ma się stać ?
…. Ale to nie w październiku przecież … – wyrwało mi się.

Choć jak sobie teraz przypominam, w wizji nie była to zima. Może jesień, może wiosna.

Nasza rozmowa schodzi na sprawy bieżące, polityczne …

Polityka marksistowsko komunistyczna teraz rządzi w świecie – Piotr zdecydowanie,
Tacy jak Marks, Engels, Lenin …, cieszą się pewnie …
Nie za bardzo. Tam, gdzie są, trudno się cieszyć.
Uprawiali ziemię, z której rósł oset.
… ??? … Czyli są w piekle ? – pomyślałam.
… Zauważ, że coraz częściej milczycie niż rozmawiacie.

Faktycznie. Nawet ta rozmowa jest ciągle przerywana, bo ciągle zapadamy w zadumę.

Siedzicie i rozmyślacie. Tak się dzieje przed zmianami, zdarzeniami …

No właśnie … Tyle znaków dookoła, że coś się jednak zbliża. Piotr mniej, ale ja naprawdę chodzę cały czas zamyślona. „Coś się zbliża” słyszę od kilku lat i powinnam się już przyzwyczaić, a jednak Częstochowa to znak, że naprawdę coś się zbliża.

Wieczorem.

Nie wiem, jak ty sobie dasz radę.
Ola będzie zadowolona.
Z czego Ojcze ?
Ze wszystkiego – … i Piotr zrobił takie „wielkie gały”, że wiedziałam, iż chodzi o Chrystusa.
Dobrej nocy i dobrych snów ci życzę, śpij dobrze.
… ??? …
Pamiętaj, że zawsze masz opiekę od Ojca i rodzina twoja.
Możesz już od niego tego nie usłyszeć, ale pamiętaj, zawsze masz opiekę od Ojca.

Spociłam się gwałtownie z wrażenia. To zabrzmiało, jakby Piotr miał „wyparować” już za godzinę, za minutę.

Maniana będzie contiune …
Pamiętaj, że kiedy kończy się coś jednego, to zaczyna coś drugiego.
To nie dzisiaj, nie jutro, ale wkrótce.
Ty o wkrótce już coś wiesz i dziwnie to brzmi dla ciebie, ale teraz już nie …
Aż się spociłam Ojcze …
To dobre wiadomości.

17. 09. 24 r. Warszawa.

Na kawie.

Jak ci się żyje ? Noc przespana ? Kawa podana, czyli żyje się ?
Co myślisz o opowieści „Komu bije dzwon” ?
… Piękna … – i rozumiem podtekst. Tytuł idealny.
No właśnie, piękna.
Ojcze, ale nam już biły dzwony.
Czyli to już było … ?

Niespodziewany telefon z firmy zmienił kierunek naszej rozmowy.

Muszę zmniejszyć wysokość abonamentu za telefon, Ojciec mi kazał.
Ooo … To tak źle będzie ?
Po co karmić bogatego, skoro ma ?
Ojcze, że się tak wyrażę … „to się kupy” nie trzyma, bo miał być Kiosk. W te wizji miał pieniądze, bo mógł sobie kupić … według tej wizji.
A znasz to, że ten, kto ma dużo, będzie mu dodane ?
…. Ale cię Ojciec załatwił ! – Piotr się roześmiał.

Mt 25;27 Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. 28 Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. 29 Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie.

Rozmawiamy o tym, jak to nasze rozprawy sądowe i liczne z tym związane urzędnicze pisma nauczyły Piotra posługiwania się językiem prawniczym. Do tego stopnia się wyszkolił, że sam już pisze pisma zamiast prawnika.

Pamiętam, że Ojciec ci to przewidział … Powiedział, że prawnik więcej nie będzie ci potrzebny …. Myślałam, że chodzi o rozprawy, ale teraz widzę, że o co innego …
Jest pytanie …. Czy chciałabyś mieć wszystko ci dane lekko, czy walka ?
Hmm … Dobre pytanie …
Był bardziej zielony niż ten liść nad tobą … – nad moim stolikiem stoi sztuczne drzewko.
Zyskałem naukę, która jest teraz dla mnie bezcenna – Piotr przyznaje.
To jest kurcze niesamowite … Trwało to kilka lat, ale się przydało … Wszystko jest po coś – i się zadumałam.
…. Ojciec się teraz cieszy, że jest z nami. Tańczy, podnosi nawet nogę, a jest w długiej szacie, komicznie to wygląda – Piotr szepcze do mnie.
Nachyla się nad twoją głowę i cię całuje w czubek głowy …
………. – wzruszenie się przeze mnie przelewa.

Coś mnie dręczy … Wiele się mówi ostatnio o Medjugorie w mediach, znowu … I znowu mam dylemat.

Ojcze, czy uznałbyś Medjugorie za prawdziwe ?
……… – Piotr zamilkł.
Nic nie słyszę, ale widzę www … Chyba jakaś strona …

Poczułam znużenie, bo jaka strona ? Jest ich mnóstwo przecież …

Wieczorem przeglądam swoje strony i widzę na YT to …Medjugorje La croce di Nuvole Medj. 15 Agosto 2012 Medjugorje La croce di Nuvole Medj. 15 Agosto 2012.mpg

Czyli co … Jest prawdziwe ? A jednak pamiętam słowa Ojca, który porównał Medjugorie do podłogi z naszego domu.

-Ojcze, kłócą się o Medjugorie. Czy tam faktycznie dalej objawia się Maryja ?
-To jest rozmowa na „przy kawie” i na dłuższe rozmawianie. Widzisz podłogę u Krysi.
-Jaka jest ? 
Czarno biała ! Jak szachownica ! – jestem pod wrażeniem, bo nikt jeszcze nie ujął tak w sedno jak Ojciec. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/01/02/kto-wiecej-wie-ten-ma-wiecej-do-zrobienia/

Medjugorie nie jest prawdziwe w 100 procentach, Medjugorie bywa prawdziwe …

Polska nie zginie.

14. 08. 24 r. W drodze do Warszawy.

Wyjątkowo wyjeżdżamy w sobotę, nie w niedzielę. W radio informacja, że na południu Polski powódź.

Ojcze, to był dobry weekend.
Dla kogo ?
… Dla rodziny – mówię nieco zaskoczona, ale po chwili już nie jestem, gdy słyszę, że ludzie na południu Polski tracą dobytki.
…. Porozmawiamy ?
Będzie trudno, najadłem się tiramisu.
…….. – śmiech. Piotr zjadł 3 porcje naraz, ponoć było dobre.
Niestety byłem w nim w tym momencie, bo chciałem skosztować, a teraz boli Mnie brzuch.
To szkoda – śmieję się głośno.
Nie żałuję, dawno nie jadłem takich pyszności na Ziemi.
On wie, co to znaczy jak w nim jestem. Czuje to …
… ??? …
To prawda, inaczej się wtedy czuję.
To ciekawe, a jak się czujesz ? Co znaczy inaczej ? Potrafisz to opisać ?
Hmm … Patrzę na ludzi bez oceniania, bez jakichkolwiek ocen, tylko patrzę…, tylko patrzę – zamyślił się.

Coś mi to przypomina. Klosz ! Minęło tyle lat, a pamiętam do dzisiaj …

Kończąc swoje myśli poczułam dziwną rzecz. Kątem oka zauważyłam przezroczystą powłokę, która powoli się na mnie zsuwała, aż w końcu znalazłam się w jej całkowitym wnętrzu. Obserwowałam Piotra jak na kogoś zupełnie obcego będąc za tą przezroczystą przesłoną, jak w kloszu. Zadziwiające odczucie… Poczułam się tak, jak musi się czuć Homiel, kiedy nas obserwuje…  
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/03/zakazany-owoc/

Ojciec mówi, że dzisiaj mieliśmy wyjechać, nie jutro …
Nic się nie dzieje bez powodu na wyjazd. Od początku było tak ustalone.
Warunki pogodowe i konsekwencje z nimi.
Czy poczułaś zew do Warszawy ? Oczekuję mądrej odpowiedzi od ciebie.
… Nie ulega wątpliwości, że w Warszawie jakoś mi bliżej do Ciebie Ojcze.
Dlatego jedziecie dzisiaj.
….. A miały być warunki pogodowe … – przypominam sobie.
Za dużo pamiętasz.
Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe.
Widziałaś takie testy kiedyś ?
… ??? … Zdarzają się, ale nie często – przyznaję po chwili zastanowienia.

Naszą radosną rozmowę przerywają kolejne wiadomości o powodzi.

Płynie Wisła po polskiej krainie …
Dopóki płynie, Polska nie zginie. Zapamiętaj !
… ??? !!! …. Brzmi jak proroctwo …
To nie koniec, druga część później.

Piotr zwalnia mimo, że na autostradzie znacznie mniej samochodów niż zwykle.

Wczoraj się naoglądałem o wypadkach, będę jeździł wolniej …
Trudno ci uwierzyć, ale Ja go kocham, wiesz Ola ?
Wiem …. – uśmiecham się szeroko.
Byłaś w Częstochowie ?
… A to ważne było ? – spoważniałam.
Dla ciebie chyba ważne, czy nie ? Bo się pogubiłem …

Czyli to nie przewidzenie, że „widziałam się” z Maryją … Ojciec potwierdza jeszcze raz, ponieważ wciąż nie byłam pewna.

Rozglądam się dookoła … Z prawej strony autostrady dostrzegam kawałek tęczy …. , po jakimś czasie kawałek tęczy widzę z lewej strony … Nagle …

Ojcze ! Niesamowite !
Wszędzie Ojca widzisz, fajne to jest .. Przynajmniej ty – … widzisz.

Nad autostradą pojawiła się w pełnej krasie, wyglądała przepięknie, wielka, kolorowa i trwała długo, majestatycznie. Stanęła nam na drodze, wjechaliśmy w nią …

Brama.

Przypomniałam sobie o wizji napisanej w pewnym mailu, czytam ją Piotrowi na głos.

Ojcze, a trawa, co ona tutaj oznacza ?
A owieczki co jedzą ?
… ??? … Trawę …
Zbiory dla nich …
Wow … Czyli jednak ta wizja jest prorocza … Owieczki, czyli ludzie – pomyślałam.

Rozmyślam o Boskich Rękach i reakcji ludzi na ich widok … Rozmyślam, że to kurcze niemożliwe tak dosłownie, no nie da rady tak dosłownie …

Jak Ojcze weźmiesz Piotra, to nie wiem ….
Jakoś sobie dam rade. Niech cię nie boli twoja rozczochrana.
Przez bramę wjechałaś ?
Hmm …., tak. Aaa …. To dlatego mieliśmy jechać dzisiaj … – doszło do mnie po chwili.

Dojechaliśmy do domu i pierwsze, co zauważyłam, to przemoczony sufit. Deszcz podczas naszej nieobecności musiał być bardzo intensywny. Piotr podchodzi do mnie, potrząsa ramionami, zbliża głowę do mojej głowy i mówi zmienionym głosem …

Zmiany, zmiany !
… Ale kiedy ?
Zanim sufit spadnie ci na głowę.

Ważne są doświadczenia.

11. 09. 24 r. W drodze do Szczecina. Część 2.

W kolejnych wiadomościach znowu o debacie Harris – Trump.

Chyba Harris wygra, bo słyszę …
Nastał czas bezmózgowców.
Niemożliwe, bo Ojciec mówił, że Trump musi wygrać. Poza tym przeżył zamach i też wtedy powiedział, że nie bez powodu przeżył.
No nie wiem, tak usłyszałem.
Zwróć uwagę, że powiedział Ojciec nastał czas, czas przeszły. Nie powiedział „nastanie”. Gdyby ona miałaby wgrać, powiedziałby nastanie, czas przyszły, więc nie wiadomo, czy wygra – pocieszam sama siebie.
Racja.
Zaskakujące zdumienie przyjdzie.

Wracam do sprawy, która mnie nurtuje najbardziej.

Zobacz, Ojciec mógł ci od razu powiedzieć, co się w aucie zepsuło, a nie powiedział. Chciał, abyś jechał do Częstochowy.
Skróty nie zawsze są dobre. Ważne są doświadczenia.
… Zasmuciła cię drabina ? Bojaźń poczułaś ?
…….. – kiwam głową w milczeniu.
Dlaczego, przecież to Moje działanie.
Kiedy to się stanie ?… Jak uspokoić rodzinę ?
To twoje zadanie.
Ale ja naprawdę nie będę wiedzieć, co powiedzieć.
……. – cisza.
Przyjdzie weryfikacja przez zdarzenia.
Ojcze, ta drabina dotyczy pierwszego zniknięcia, czy drugiego ?
Jeszcze o drugim nie mówimy.
……… – zmroziło mnie.

Czy będzie to październik, czy grudzień, nie wiadomo. Znając Ojca może być zawsze.

Pogubili się ludzie na świecie …
Co sądzisz o Mojej łzie ?
…. ??? … Łza z Pasji ? … Bardzo mnie to zabolało na koniec …

Ojcze, to październik, czy grudzień ?
Stawiasz czasami pasjansa ?
No nieeee Ojcze, tak się nie bawimy – zażartowałam.
A dlaczego nie ?

Zapadła cisza, moje myśli wróciły do https://www.youtube.com/watch?v=1ea87OkpX8w

Wiesz coś więcej o tym chłopcu? ? – … pytam Piotra.
……… – odwraca głowę w moim kierunku z dziwną zmianą na twarzy … I silnym naciskiem na każdą sylabę mówi wolno …
Po-wie-dzia-ne ci zo-sta-ło, bę-dzie do-brze !
…….. – oczy w słup robię zaskoczona, raptem zupełnie inny człowiek.

Rzeczywiście, spytałam już dwa dni temu, Piotr zobaczył go leżącego z książką w łóżku i powiedział krótko; będzie dobrze. Ale co dla Ojca znaczy będzie dobrze ?

To nie ja wtedy mówiłem, naprawdę !!!
Poczułam inność w tobie i wiesz co ? Jakąś taką … wyższość.
Nie wyższość, a mentorstwo, wiedza profesorska …
… Faktycznie ! Rzeczywiście Ojcze jesteś w nim ..
Na zawsze.
Na zawsze ?
Jak wolisz to forever.
………. – no i jak tu się uśmiać.
To nie przelewki.
Noooo …. – przytakuję i widzę na rękach, jak włoski na mojej skórze stanęły dęba.
Fajne są te chwile ?
Baaardzo.
…. Pozwól, że ci coś powiem.
… ??? …
Nie każda święta za życia była święta.
Definiują nas nasze czyny, ale i myślenie.
Pamiętaj, że mówiąc o grzechach najtrudniejsze są do zidentyfikowania myśli.
A myśli masz fajne.
Wielu ludzi życzy innym co najgorsze, a przed czynami powstrzymuje ich jedynie prawo, czyli konsekwencje za swoje czyny.
Myślą, mową, uczynkiem, zaniedbaniem …
Czyli ta kolejność jest ważna … Ja nie mam zamiaru być święta.
To dobrze, bo ułatwiasz sprawę. Musisz żyć, musisz działać.

Dojeżdżamy do Szczecina. Z radia płynie piękna muzyka.

Ojciec tańczy teraz …
Dlaczego ?
Bo się cieszę.
Hmm … A dlaczego ?
Mam Swoje powody …

styczeń 2025
P	W	Ś	C	P	S	N
« gru
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31