Niebo to nie jest koniec drogi.

10 przemyśleń nt. „Niebo to nie jest koniec drogi.”

1. Jak połączyć ideę wędrówki dusz z czyśćcem? – kiedy jest czyściec? Między wcieleniami, czy po ostatnim wcieleniu? Czy dusza może wybrać czy woli czyściec na górze, czy czyściec na dole czyli ziemskie życie? – wg objawień o czyśćcu, cierpienia są tam cięższe niż na ziemi.

   Dusza na wyższym stopniu rozwoju duchowego, która tęskni za Bogiem już na ziemi, nie chce już wracać na ziemię, natomiast dusze przywiązane do świata materialnego w wędrówce dusz widzą nadzieję na następne życie ale czy ta nadzieja jest bodźcem do zmian, czy wręcz przeciwnie powoduje trwanie w błędach, bo przecież jeszcze jest czas.. i to jest pułapka. Dlatego bezpieczniej dla nas jest wierzyć w jedno życie, w którym wykażemy maximum możliwości.

   Fulla Horak opisuje szczegółowo czyściec, niebo, piekło, natomiast jej bliscy znajomi, z którymi prowadziła wiele dyskusji na te tematy twierdzą, że wierzyła również w wędrówkę dusz ale bała się o tym pisać..

   1. „Jak połączyć ideę wędrówki dusz z czyśćcem? – kiedy jest czyściec? Między wcieleniami, czy po ostatnim wcieleniu? Czy dusza może wybrać czy woli czyściec na górze, czy czyściec na dole czyli ziemskie życie? – wg objawień o czyśćcu, cierpienia są tam cięższe niż na ziemi.”. /
      Trudne pytanie i muszę otrzymać odpowiedź. Nie wiem, czy dzisiaj, ale spróbuję jak najszybciej.

      Dusza na wyższym stopniu rozwoju duchowego, która tęskni za Bogiem już na ziemi, nie chce już wracać na ziemię, natomiast dusze przywiązane do świata materialnego w wędrówce dusz widzą nadzieję na następne życie ale czy ta nadzieja jest bodźcem do zmian, czy wręcz przeciwnie powoduje trwanie w błędach, bo przecież jeszcze jest czas.. i to jest pułapka. Dlatego bezpieczniej dla nas jest wierzyć w jedno życie, w którym wykażemy maximum możliwości.
      Czy bezpieczniej ? Tak i nie. Wszystko zależy od człowieka. Znam ludzi, których to w ogóle nie obchodzi. Zyją tu i teraz i się nie zastanawiają co dalej, s są bardzo dobrymi ludźmi.

      Fulla Horak opisuje szczegółowo czyściec, niebo, piekło, natomiast jej bliscy znajomi, z którymi prowadziła wiele dyskusji na te tematy twierdzą, że wierzyła również w wędrówkę dusz ale bała się o tym pisać..
      Jestem przekonana, że kiedyś w końcu wszyscy uznamy to za fakt, łącznie z Kościołem.

   2. „Jak połączyć ideę wędrówki dusz z czyśćcem? – kiedy jest czyściec? Między wcieleniami, czy po ostatnim wcieleniu? Czy dusza może wybrać czy woli czyściec na górze, czy czyściec na dole czyli ziemskie życie? – wg objawień o czyśćcu, cierpienia są tam cięższe niż na ziemi.”

      Między wcieleniami. Czyściec jest ręką pomocną Ojca.

2. „… zostaw to Ojcu.” – absolutnie nie miałbym zamiaru Go wyręczać. 😉

   1. Często to słyszę, dlatego zacytowałam

3. Bardzo mocny wpis. Ciężko ująć w słowa co ma się w głowie po jego intensywnych przemyśleniach. A prawdę zna sam jeden Bóg.
   „Dusza jest nieśmiertelna, lecz jeżeli nie uczy się mimo wyboru, zabrana jest jej tożsamość.”
   Tak mówi nasz Bóg. Mówi wyraźnie, że dusza jest nieśmiertelna. Owszem dodaje, że może zabrać jej tożsamość.
   Ale czy to na pewno oznacza:
   „Zabranie duszy tożsamości to jak zabranie świadomości. A czym jest dusza bez świadomości ? Już niczym.”

   Zabranie tożsamości (pozbawienie świadomości)= unicestwienie duszy….?(jest niczym)

   Skoro Bóg wyraźnie mówi, że jest nieśmiertelna jak nagle może przestać istnieć(nawet po milionie lat spędzonych w mękach piekielnych)? Jak mają się do tego wszystkie prawdy przekazane przez Boga i jego pośredników (proroków , świętych, doznających objawień) dotyczące piekła wiecznego a wynikające z prawd i zasad ustanowionych przez samego Boga (sam mówił ze nie może zmienić prawa które sam ustanowił, nie byłby wiarygodny).

   A może utrata tożsamości wcale nie jest jednoznaczna z utratą bytu. To byłoby zbyt lekkie dla takiej duszy.
   Może to jest ten stan duszy będącej już na ostatnim poziomie piekła. Wiecznego piekła.
   Inaczej dusza nieistniejąca nie poniosłaby konsekwencji swojego grzechu i nie istniałoby pojęcie wiecznego potępienia.
   Pamieć to nasza tożsamość. Może pozbawienie duszy pamięci skazuje ją na jeszcze większe cierpienia gdyż cierpiąc nie zdaje sobie sprawy za co tak naprawdę cierpi.

   Człowiek całe życie szuka wyjaśnień i zadaje pytania ale w tym przypadku życzę wszystkim czytelnikom oby się nigdy na własnej skórze nie przekonali co to tak naprawdę znaczy.

   1. „Skoro Bóg wyraźnie mówi, że jest nieśmiertelna jak nagle może przestać istnieć(nawet po milionie lat spędzonych w mękach piekielnych)? Jak mają się do tego wszystkie prawdy przekazane przez Boga i jego pośredników (proroków , świętych, doznających objawień) dotyczące piekła wiecznego a wynikające z prawd i zasad ustanowionych przez samego Boga (sam mówił ze nie może zmienić prawa które sam ustanowił, nie byłby wiarygodny).”

      Co do piekła będzie bardzo ciekawa rozmowa, która rzuci więcej światła. To, że takie miejsce jak piekło istnieje w rzeczywistości, nie ma w ogóle dyskusji. Myślę, że wiedza przez wieki była dawkowana i przekazywana człowiekowi na tyle, na ile jest on w stanie zrozumieć. Nikt wcześniej na przykład nie twierdził, że możemy funkcjonować w Boskiej Animacji, a dzisiaj nauka to już potwierdza. Na ostateczne czasy, jak wynika z naszych rozmów, będzie podana „kawa na ławę”, że się tak wyrażę. Co ciekawe, gdyby czytali to Chasydzi, oni wiedzieliby od razu z czym mamy obecnie do czynienia.

      „A może utrata tożsamości wcale nie jest jednoznaczna z utratą bytu. To byłoby zbyt lekkie dla takiej duszy. Może to jest ten stan duszy będącej już na ostatnim poziomie piekła. Wiecznego piekła. Inaczej dusza nieistniejąca nie poniosłaby konsekwencji swojego grzechu i nie istniałoby pojęcie wiecznego potępienia. Pamieć to nasza tożsamość. Może pozbawienie duszy pamięci skazuje ją na jeszcze większe cierpienia gdyż cierpiąc nie zdaje sobie sprawy za co tak naprawdę cierpi.”

      To jest bardzo prawdopodobne. Ona już nic nie znaczy. Proszę pamiętać, że Chrystus przed swoim zmartwychwstaniem poszedł do piekła po dusze ludzkie, a wiec można powiedzieć, że dał im szansę ponownego życia. W przypadku, o którym rozmawiamy, nie byłoby to już możliwe.

      1. Robiąc porządki w notatkach zauważyłam bardzo ciekawą rozmowę, która dodatkowo może coś wyjaśniać.

         – Czyli Oni nie chcą walczyć o każdego?
         -O każdego, ale w różnym czasie.

         Czasami widzi się człowieka czyniącego zło, albo kompletnie pogubionego w życiu przez alkohol, narkotyki itd. Przychodzi taka myśl, że on już jest stracony. Z tych słów wynika jednak, że o każdego walczą do końca, jak nie teraz, to kiedyś.

4. Ciekawe bardzo, zakładając że Apokalipsa zdarzy się za naszego życia jeszcze, to czy ci wszyscy żyjący obecnie, którzy odrzucają Boga teraz, a zakładając że to nie ich pierwsze życie, to są ci, którzy zostaną „zdezintegrowani”?
   Zwolennicy teorii reinkarnacji uważają, że z każdym wcieleniem dusza się uczy i nie staje się gorsza, tylko ewoluuje. Więc te miliardy które się tu pchają w pośpiechu powinny raczej chcieć wykorzystać szanse, a raczej jest chyba odwrotnie.

   1. Apokalipsa trwa od Chrystusa. A więc już przeszło 2000 tys lat. Musimy jednak rozgraniczyć co jest apokalipsą, a co jest „czasami ostatecznymi”. Obecnie jesteśmy ewidentnie w czasach ostatecznych.
      
      „czy ci wszyscy żyjący obecnie, którzy odrzucają Boga teraz, a zakładając że to nie ich pierwsze życie, to są ci, którzy zostaną „zdezintegrowani”?” … zostaw to Ojcu.

Możliwość komentowania jest wyłączona.