Uzbrój się w cierpliwość.

08. 01. 23 r. Warszawa.

6.30 rano. Wreszcie wracamy do Warszawy.

  • Chciałem później wyjechać, ale usłyszałem …
  • Wstań.
  • Wiedziałem, że chodzi o wyjazd, ale mówię, że jeszcze pośpię i wtedy huknęło w szafę. No to wstałem.
  • Cieszę się, że wracamy.
  • Ja też się cieszę ! – …  miałam naprawdę dosyć.
  • Byliście razem, ale osobno – osobno, bo nie było sposobności na spokojne rozmowy.
  • Nareszcie jedziemy do własnego świata, Ojcze. 
  • Ojciec jest ciągle u Siebie.
  • Hmm ….

Padła mi strona na blogu. Chodzi o aktualizację certyfikatu SSL, na którą trzeba czekać do 72 godzin. Dostałam trochę maili z pytaniami co się dzieje … Fajne były to maile, pełne troski, niektóre pełne miłości do Ojca …

  • Dobrze wiedzieć, że się jest potrzebnym ?
  • Uratować jedną duszę, to uratować cały świat.

Nic nie mogę zrobić, tylko czekać.


Robimy przerwę na wiadomości. W radio informacja, że Polska znalazła się na liście krajów do zwiedzenia. To też oznaka wyniesienia Polski do góry. https://businessinsider.com.pl/lifestyle/podroze/cnn-polska-na-pierwszym-miejscu-listy-kierunkow-wartych-odwiedzenia-w-2023-r/t84995r

  • Mam dla ciebie niespodziankę – … do Piotra.
  • Już dostałem.
  • Nie myl z prezentem.
  • Hmm …
  • Ojcze, czy przed kwietniem powinniśmy zająć się jakimiś formalnościami ? – pytam.
  • Nie martw się zawczasu, pomyślałem o wszystkim.
  • Uzbrój się w cierpliwość.
  • Nie zawiedziesz się.
  • … A co nas czeka w ciągu tych 4 miesięcy ? 
  • Duuuzio niespodzianek – Ojciec zażartował.

Chwila ciszy …

  • Miałem wizję nad ranem … Córka znalazła w domu węża, patykiem chciała go przydusić, ale się wił i w sumie nie dała rady. Ja rzuciłem na niego szmatę, potem przyduszałem, ale on stawał się coraz mniejszy i mniejszy. Uciekał przede mną, przeniknął przez stropy i wpadł do kuchni i tam się schował. Dopadłem go i był wielkości centymetra, a wcześniej miał kilka metrów ! Zrobił się mikroskopijny i wbił się w podłogę, uciekł w dół, została po nim dziurka wielkości szpilki. Na koniec powiedział …
  • Przynajmniej truciznę zostawię po sobie
  • Tak powiedział, gdy wchłonął się w dół.

Do kuchni ???!!! Coś mnie tknęło …

24. 12. 22 r. Szczecin. 
Dzisiaj wigilia. Nakrywam do stołu. Kładąc talerze kątem oka widzę czarnego mężczyznę, który zszedł po schodach i przemknął w stronę kuchni. Zrobił to bardzo sportowo, szybko i zwinnie. Odwracam się odruchowo i wołam Piotra po imieniu myśląc, że to on … Nie odzywa się … Poszłam do kuchni, pusto. Kto to był ? Edziu ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/05/29/blogoslawieni-ubodzy/ 
  • Ta twoja wizja … Teraz wiem, że ta czarna postać, która przemknęła do kuchni, to na pewno nie był Edziu. Był cały czarny, ale normalny, żywy człowiek, twojego wzrostu. Człowiek cień, tak bym go nazwała … Energiczny, młody, sprężysty, bo przeskoczył stopień lekko, ale zdecydowanie.
  • W kuchni to był ostatni etap walki z gackiem …
  • To chyba on w takim razie, gacek …. Czy Edziu ? – pytam na wszelki wypadek.
  • To nie Edziu.
  • Razem mieszkaliście, zdwojone modlitwy, twoja córką przychodziła, jaśniej się nie da.

Zmroziło mnie. Pierwszy raz widziałam coś takiego na własne oczy. Kogoś z innej rzeczywistości.

To nie jest zdjęcie z tego momentu, ale tak dokładnie to wyglądało. Wnętrze naszego domu, naszych schodów i dopasowany cień.
  • Nie było gdzie mu się schować …
  • Ale do kuchni ?
  • Przeskoczył dwa stopnie, to jest odpowiedź dla ciebie …
  • Rzeczywiście, ostatnie stopnie załatwił za jednym zamachem, jakby się spieszył. Schodził jak człowiek, trzymał się nawet poręczy …, niesamowite …
  • Ten gacek to młody facet, miał z 25 lat na oko – jestem zdziwiona.
  • Co ci nie pasuje ?
Miałem wizję, dziwną. Zobaczyłem mężczyznę, który oblizywał się na widok jakiejś kobiety. Było w nim coś takiego, że od razu wiedziałem, że to gacek. Chwyciłem miecz i odciąłem język. Potem wkurzył mnie jeszcze bardziej i go mieczem nieco poharatałem. Chwyciłem go do góry, potrząsnąłem i przyłożyłem mu tak, że wypadł z niego jeszcze jeden gacek, który wyglądał jak młody mężczyzna, około 25 lat. Miał czarne włosy spięte do tyłu i czarne skrzydła. Kto to ten ze skrzydłami ? – spytał Homiela. 
-Kiedyś brat, dzisiaj wróg. 
-Nie masz litości. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/01/29/bog-ojciec-ma-swoje-plany/
  • Nooo … Jak to możliwe, że go widziałam ?
  • Jest ci to dane. Ty widziałaś, Piotr widział i jest załatwione.
  • Jak to możliwe, że można go było normalnie zobaczyć ?
  • Ojciec go odkrył.
  • Im więcej, tym większe potwierdzenie.
  • Już się zastanawiałaś, czy to nie przewidzenie.

To prawda. Widzisz coś dosłownie „nie z tej ziemi”, zastanawiasz się co widzisz i kiedy nie rozumiesz, łatwiej pomyśleć, że to przewidzenie.

  • Wiesz, że to nierówna walka.
  • Nie ??? – podnoszę głowę zza zeszytu i się uśmiecham.

W modlitwie „Przywróć odwieczny porządek” jest fragment, który też mnie zastanawia. Archaniele Michale stań na czele swoje niebiańskiego wojska w tej nierównej walce … Nierówna walka ? Kto ma przewagę; my, czy oni ?

  • Oni mają wszystko, a ty „tylko” Mnie.

Wąż z kuchni przypomina mi inną wizję.

24. 08. 22 r. Warszawa. Moja mamą źle się czuje od kilku dni. Wstaje rano i wymiotuje lub bierze ją na wymioty. Dodatkowo ma bardzo silne poty. Według Piotra w jelitach ma ranę od jakiegoś leku. Bardzo możliwe, bierze ich całą masę. Dzisiaj miałam sen w odcinkach. Jestem w rodzinnym domu i widzę trzy pokaźne węże. Chowają się i wychodzą, jeden po drugim. Próbuję je pochwycić, ale mi się nie udaje. Trzy różne jadowite, duże węże. Po obudzeniu jestem zmęczona. 
-Ciekawe co znaczą … 
-Kłopoty. 
-??? Ma to związek z chorobą mamy ? Jak jej pomóc ? 
-Mieszkanie musisz czyścić.  
-Ale jak ? 
-Tylko modlitwa. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/01/17/jahwe-jest-twoim-bogiem/ 

Obecność „cienia” musi oddziaływać na Krysię bezpośrednio. Zauważyliśmy, że choruje od wielu tygodni na różne choroby. Albo grypa, albo kręgosłup, albo depresja, albo co innego. Przyjechaliśmy i mieszkamy u Krysi od tygodnia. Oboje się modlimy codziennie, nawet kilka razy dziennie. Gacek w końcu zwiał jak przyłapany złodziej.

  • Zrobiłaś 3 ważne rzeczy.
  • ???
  • Przygotowałaś święta, zadowoliłaś rodzinę i brałaś udział w wygnaniu.
  • Ta rodzina polska …
  • Zwróć uwagę, że zobaczyłaś na sam koniec.
  • Dom zostawiłeś czysty, nie wierz w to, że jad zostawił … On by chciał …
  • Skąd on się tam wziął ? – pyta Piotr.
  • Niedokasłany do końca …
  • Niedokasłany ciekawe słowo – zamyśliłam się. 
  • Zwróć uwagę, złej sąsiadki już nie ma.

Nie ma na szczęście, ale jej złożyczenia musiały być bardzo silne. Tak silne, że ściągnęły do domu samego diabła, samego upadłego …


p. s. Kilka tygodni temu w TV w programie o analizie zagadek „nie z tego świata” zobaczyłam pewien film. Mężczyzna wynajął mieszkanie, które okazało się nawiedzone. Przeprowadził relację life pokazując widzom gdzie mieszka. Ktoś mu zwrócił uwagę, że kamera uchwyciła leżącą na łóżku dziwną postać. Ciekawe, ponieważ kiedy kręcił swoje video, nikogo w pokoju nie widział. Film był badany, analizowany i potwierdzono, że jest autentyczny. Umieszczam go tu celowo, aby pokazać, że nasz cień naprawdę jest.  

Bycie twardym, nie oznacza być złym.

04. 01. 23 r. Szczecin.

Łatwo się pokłócić, kiedy Piotr nie ma nic do roboty.

  • Nie ma czasu na kłótnie.
  • Tak ? – od razu mnie zelektryzowało.
  • Trzeba godzić się bez przerwy.

No i teraz zagwozdka … Czy chodzi tylko o nas ? A może wszystkich, jeśli Nadchodzą dni ciemności dla ludzkości.

  • . Ojciec podziękował mi za Grzegorza.
  • Nie mów tylko „jak mógłbym tego nie uczynić”, skoro wielokrotnie to czyniłeś.
  • Choćby plecak.
  • Ale wiesz Ojcze, że te pieniądze to mu właściwie dałem, a nie pożyczyłem.
  • A ty ich nie dostałeś ?
  • …….. – śmiech. Wszystko co ma, to ma od Ojca.
  • Po prostu „podaj dalej”.

Pojechaliśmy do Decathlon-a. Tyle tam chemii w powietrzu, że Piotr od razu miał „prawie zawał”. Wyszliśmy szybciej, niż weszliśmy.

  • Tam pracować to męka pańska – skwitował.
  • Zapewniam cię, że nie wiesz co to męka pańska.
  • Tak sobie powiedziałem.
  • To nie mów tak sobie.



06. 01. 23 r. Szczecin.

Doszło do wielkiej awantury między Piotrem a kimś z rodziny. Ten ktoś zarzucił Piotrowi kłamstwo. Zarzucenie Piotrowi czegokolwiek bez żadnych podstaw to jak podpalenie dynamitu. Weszło coś w niego władczego i silnego i zaczął się tak potężny monolog skarżąco – pouczający wobec tej osoby, że ja sama skurczyłam się w sobie i wolałam wyjść z pokoju, aby tego nie widzieć, nie słyszeć. Kiedy byliśmy już sami …

  • Nie musiałeś tak mocno – mam lekkie do niego pretensje.
  • Ktoś przejął moje gardło, to nie ja mówiłem ! Nie zdajesz sobie sprawy, co to za uczucie ! – przestraszony trzyma się za szyję i próbuje zrozumieć.
  • Bycie twardym, nie oznacza być złym, nie zmiękczaj go.
  • ……… – ręce mi opadły.

Wynika z tego, że postąpił słusznie. Ale … Czy miał inne wyjście, jeśli ewidentnie ktoś na chwilę przejął jego ciało ?


Okazało się, że Łukasz był namawiany przez konkurencję, aby działał na szkodę Piotra.

Jeśli możesz iść do Łukasza i go przytulić, zrobisz to ?…….. – nie wiem. 
- Mówi mi rano, że Łukasz od dawna mnie oszukiwał i ta sprawa z nim, że się rozstaliśmy to działanie Góry.
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/05/29/ja-raz-mowie/ 
  • Diabeł nie buduje, to znaczy buduje pozornie, a tak naprawdę niszczy.
  • Niszczy wszystko, co z człowiekiem jest związane.
  • Jakie jest wyjście ? Tylko jedno, modlitwa.
  • Wymadla to do pewnego momentu.

W TV sporo o Covidzie, który zaatakował ponownie, nawet nazwę mu nadali; Kraken.

  • Covid to preludium. Widzę jak żółte powietrze zaczyna ogarniać planetę, to jest choroba. Na razie jest jak dymek. To, co teraz, to wcale nie nowa choroba. To, co koń sypie, to jak katalizator do chorób, które już istnieją, jakby je pobudzał. Będą się uaktywniać różne choroby. … – zamyślił się… Wirusolog: Wzrasta ryzyko chorób autoimmunologicznych po przejściu COVID-19 – Wydarzenia w INTERIA.PL
  • To będzie jak czarna śmierć, zmieni kolor na czarny, w tym roku będzie apogeum złego.
  • A pozostałe konie ?
  • Idą po kolei uwiązane na sznurku …


07. 01. 23 r. Szczecin.

Kolejny dzień w oczekiwaniu, aż się skończy. Długi czas świąteczny po prostu mnie męczy. Mało rozmów, pogawędki o niczym. Dopiero wieczorem, gdy jesteśmy sami, możemy trochę porozmawiać.

  • Czuję zapach miodu … – Piotr pociąga nosem.
  • Dawaj jej też – o mnie.
  • Myślisz, że o tobie zapomniałem ? Never …
  • ……. – błogo mi się zrobiło, bo właśnie tak pomyślałam.
  • To co Ojcze dalej ze światem będzie ? – pytam.
  • To, co było zapowiadane.
  • Masz tyle zdań zapisanych, wystarczy połączyć nitki …
  • Nie tak łatwo połączyć – pomyślałam.
  • Szkoda tej choinki, bardzo ładna.
  • Zachowaj te bombki, poukładaj ładnie, niech czekają na swoją kolej i swoją porę.
  • Skończysz powoli swój pontyfikat na ziemi …
  • Pontyfikat ? – Piotr się cofnął zdziwiony. Dzisiaj pogrzeb Benedykta, może stąd to słowo ?
  • Ale zawieszenie działalności to nie zakończenie – ciągnę dalej.
  • Jej wizja była mocna i to o 15.00 !!! I to pierwszego stycznia ! – Piotr pod wrażeniem, jakby do niego to w końcu dotarło. Zbieżność zadziwiająca.
  • Ta wojna odejdzie na drugi plan … Tak to widzę.
  • Jak to widzisz ?
  • Wojnę widzę jako słup, ale powstaje nowy słup, dużo większy i go zasłania, albo nawet odsuwa …

To są zmiany, zmiany ….

01. 01. 23 r. Szczecin.

Moja migrena minęła, zaczęła się u córki. Zasnęła w ciągu dnia, ale równo o 15.00 została obudzona baaardzo ciekawą wizją.

  • To była bardzo krótka wizja. Zobaczyłam teczkę z dokumentami, jeden na wierzchu miał taki napis …
  • Ja Piotr (…) zawieszam swoją działalność.
  • To było oświadczenie na piśmie z podpisem.
  • Uuuu … To musi być ważne ! – powiedzieliśmy jednocześnie. 

Pierwszy dzień nowego nadchodzącego roku, godzina 15.00 … Co za przekaz ! Zawieszenie, to nie zamknięcie jeszcze, ale jednak znaczy wyłączenie z codziennego życia. Piotr się zdenerwował … 

  • Ciągle słyszę Kozidrak „Co mi panie dasz …” – zanucił.

Sprawdzam od razu; Tekst piosenki jest egzystencjalną opowieścią o człowieku i poszukiwaniu życiowego sensu. Kozidrak zwraca się w refrenie do Boga i pyta go co jej da, aby mogła przetrwać niepewny czas, w którym się znalazła. Coś w jej życiu się nie powiodło, próbuje przetrwać trudne chwile. https://www.tekstowo.pl/piosenka,bajm,co_mi_panie_dasz.html

  • Co sądzisz o przyszłym roku ?
  • Nooo … Będzie chyba się coś działo – mówię niepewnie. 

Ta wizja i video księdza Bliźniaka daje do myślenia … 

  • Grzywka ci się podniesie ze zdziwienia.
  • ……… – Piotr się roześmiał, ja nie.
  • Teraz rozumiem dlaczego Benedykt odszedł w 2022 roku.
  • Widzisz ? Zadajesz i masz odpowiedzi, niekoniecznie od Piotra.
  • Zastanów się, co powiedziała ci twoja córka …
  • No właśnie … Zawiesić działalność … Co Autor wizji miał na myśli ? – pytam zaczepnie.
  • Dowiedziałaś się tyle, ile miałaś się dowiedzieć.
  • ……… – szkoda.
  • Czyli 216 to nie żarty. 
  • Można wiele mówić, ale tej daty nie można zlekceważyć.


02. 01. 23 r. Szczecin.

W niepokojącym tempie rośnie liczba chorych na grypę w Polsce. Na oddziałach dziecięcych brakuje łóżek, trzeba je dostawiać. A to dopiero początek epidemii. Jeszcze niedawno w Polsce panowała epidemia RSV, ale ten wirus już się wycisza. Odnotowuje się natomiast coraz więcej przypadków zachorowań na grypę, zwłaszcza wśród dzieci. – Mamy epidemię grypy. RSV się wycisza, najgorzej było dwa, trzy tygodnie temu. Teraz przybywa dzieci z grypą. Jeżeli chodzi o COVID-19, to mamy pojedyncze przypadki – powiedziała w rozmowie z Polską Agencją Prasową dr Lidia Stopyra, szefowa Oddziału Chorób Infekcyjnych i Pediatrii w szpitalu Żeromskiego w Krakowie. https://www.medonet.pl/koronawirus/koronawirus-na-swiecie,swiat-znow-boi-sie-chin–zakazaja-sie-miliony–a-wirus-rozlewa-sie-coraz-dalej,artykul,43621198.html

  • Rzuca tym workiem, co ?
Wiesz co widzę ? – Piotr nagle. Ten worek z zarazą się kończy. Widzę jak jeździec wysypał wszystko, podjeżdża do stajni, bierze nowy worek. Ciekawe … Tamten, co się skończył, był zielony, a ten jest czerwony. Może chodzi to, że bardziej zajadły ? – zapatrzył się i wzdrygnął w pewnym momencie. Ten zielony worek, on był sypki. Ale ten czerwony … Cały się rusza, jakby był pełen robaków … Ohyda … – wzdrygnął się jeszcze raz. On żyje, jest bardzo zajadły, nie wiem dlaczego … 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/07/30/nauke-czas-zaczac/
  • I pogoda sprzyja – w Polsce jest prawie wiosna.
  • A Mały nie ingeruje.
  • I nie będę, pamiętasz jak nas zalało ?
  • ……… – kiwam głową, trudno zapomnieć.
  • Oglądałaś rano ?
  • ??? … Tak ! – cieszę się po chwili, że Ojciec zauważył.

W TV rano obejrzałam kolejny odcinek „The Chosen”. Dzisiaj było o weselu w Kanie.

  • Tak było ? 

Pytam z czystej ciekawości mając na myśli całe wesele. Wielkie spotkanie towarzyskie, gdzie Jezus tańczył, bawił się, był … sobą ? Scenarzyści wiele dodają od siebie, ale czy się mylą ?

  • Pasja”, tak było.

A to ciekawe … 


Dowiedzieliśmy się, że nasza wieloletnia piekarnia się zamyka.

  • To rzeczywiście już apokalipsa, kiedy piekarnie padają …
  • Jak ma wyglądać tak apokalipsa, to …
  • To są zmiany, zmiany ….
  • Kończy się coś, widzisz ? – Piotr do mnie.
  • Ojciec zawsze będzie cię pilnował.
  • Pamiętasz ? Rozbawił Mnie na dwa dni.
W nocy byliśmy w trójkę w olbrzymim pokoju, ja, ty i starszy mężczyzna z siwymi włosami i brodą. Siedziałaś na kanapie z 6 metrów dalej i czekałaś. Podchodzę do okna, pod którym w fotelu siedział mężczyzna. Stanąłem przed nim, kciukami trzymałem połacie marynarki i byłem taki pewny siebie. Obserwując to mężczyzna zaczął się serdecznie śmiać. Wtedy powiedziałem do niego; 
-Fajny jesteś i sympatyczny, ale masz za dużo pomysłów w głowie, nie zostawię Oli z tobą 
– ... i wyszedłem zabierając cię ze sobą. 
http://osaczenie.pl/wp/2016/05/10/szatan/ 
  • „Zawieszam działalność” … Co to właściwie znaczy dla ciebie ? – pytam.
  • No jaśniej się nie da.
  • Zawiesić, to nie zamknąć.
  • On nie będzie pracować.
  • Fajną miała wizje nasza mała …
  • Gdzie on się nam wybiera, Ola ?
  • Nie wiem … – wzdycham.
  • Na falę, a czym jest fala ?
  • Czym i Kim ?
  • ………… – zamyśliłam się, dawno o fali nie mówiliśmy.
- Powiedziałeś, że będę na fali. 
- Fala to Ja. Pan Bóg. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/04/to-jest-dla-mojej-glorii/ 

Oglądaliśmy wzruszające video z Hermaszewskim … 

  • On się domyśla, a wy wiecie.

Nadchodzą dni ciemności dla ludzkości.

30. 12. 22 r. Szczecin. Część 2

Przypomniałam sobie pytanie o trzy postacie w wizji Anny.

  • Kto to był ?
  • Skojarz z wizją …
  • . Aaaaa …. Dawno była ta wizja ! – Piotr oczy otworzył szeroko.
  • Leciałem po przekątnej gdzieś w przestrzeni. Ja w środku, jeden anioł przede mną, drugi za mną, jakby mnie pilnowali. Mieli halabardy, to wojownicy, albo strażnicy. Pilnowali mnie w czasie tego lotu. Raptem znalazłem się w samolocie. Siedzę sobie w fotelu, gdy raptem wielka ręka Ojca przenika samolot, wyciąga mnie z fotela i wyrzuca w przestrzeń jak kukłę …
  • Wyrzucił ? Ciekawe co to znaczy … – pytam.
  • Widocznie w tamtym czasie Mi się nie podobał.
  • Podoba ci się twój mąż ?
  • Jak może mi się nie podobać, skoro ma Twoje imiona Ojcze.
  • I ta odpowiedź Mi się podoba. W końcu myślisz.
  • Kiedy człowiek myśli, to jest.
  • A kiedy robi bezwiednie, to jest jak maszyna.

  • Ojcze, jaki będzie ten przyszły rok ?
  • Interesujący.
  • Niepotrzebnie spytałam – śmieję się sama do siebie, niczego się dowiem.
  • Nie powiem, bo i tak nie uwierzysz.
  • A w wizje swoje wierzysz ?
  • Wierzę.
  • Hmm … Wierzysz … Przynajmniej to dobre.
  • W daty nie wierzysz, a w wizje wierzysz …
  • To chociaż w wizje wierzysz …
  • Nie miałam wizji o asteroidzie ! – teraz to sobie uświadomiłam.
  • Piotr też nie miał wizji, że odchodzi jego tata.
  • Ups … – poddaję się, faktycznie.
  • Kwitując ten rok …
  • Pełen wrażeń, covid w rozkwicie, wybuch wojny, zalążki nowych wojen …

… I powiedział coś jeszcze Ojciec, ale Piotr od razu zmienił temat i zapisać nie zdążyłam, niestety.



31. 12. 22 r. Szczecin.

Elektryzująca wiadomość obiegła świat … Zmarł papież Benedykt. W ostatnich godzinach tego roku, dziwne …

  • Ojcze, dziwne … – powtarzam głośno.
  • Benedykt nie mógł przejść do nowego roku.
  • … ??? …
  • Tak zostało zaplanowane.
  • Czym ci to „pachnie” ?
  • ??? …
  • 216 ?
  • ……… – zastanawiam się i zastanawiam, na razie nie widzę żadnego związku.

Dlaczego zaplanowane w ostatni dzień 2022 roku ? Ojciec lubi działać na ostatnią chwilę …

-Ojciec spełnił swoje słowa, zmiany zaczęły się jeszcze w lipcu, tak jak mówił… 23,45. 
-W ostatnich minutach lipca, ale jednak lipca. Ja tam wolę się nie zakładać – i mówię naprawdę serio, bo widzę, że wszechpotęga Ojca jest absolutnie rzeczywista. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/03/jest-jeden-bog-ojciec-jeden-jezus-chrystus-jedna-wiara/ 
-Już 20, a tu nic i nic nie będzie. 
-Jesteś pewny ?
-Na twoim miejscu siedziałbym cicho, a patrząc na ostatnią historię może być w ostatniej minucie, tak jak Edziu był w ostatniej minucie. 
-Więc pij tę kawę i ciesz się chwilą i nie mów pochopnie, bo nie licuje z tym co wiesz. 
-Ostatnia minuta może być ważniejsza niż cały miesiąc. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/04/przyjaciol-sie-nie-obawiaj-przyjaciol-witaj/
  • Ojcze, czy to Benedykt ?
  • A chcesz ?
  • No coś musi być.
  • To niech tak będzie.
  • Ojcze, ale tak na poważnie pytam …
  • Na poważnie, to dopiero nadejdzie …

p. s. Czyżby śmierć Benedykta to ta niespodzianka światowa w drugim półroczu ?

tym, co wciąż blokuje zło, dopóki żyje, jest papież Benedykt. Kiedy papież Benedykt umrze, to ludzkość będzie biedna! Mogę to powiedzieć z całą szczerością. Kiedy papież Benedykt odejdzie … będzie biedny Kościół i biedna ludzkość!” wizjoner z Itapirangi Edson Glauber
https://www.youtube.com/watch?v=KjZpyTpMsFA&t=37s


  • Dla Oli nadchodzą piękne chwile, o czym wiesz.
  • Myślałaś tylko, że będą wcześniej.
  • Tak, zgadza się.

Myślałam, że piękne chwile z Jezusem będą jeszcze w tym roku, ale oczywiście … Jeśli mają być niespodziewanie, to nie mogły być wtedy, kiedy się ich spodziewałam.

  • Czego życzysz sobie w nowym roku ?
  • Myślałam o tym wcześniej …
  • Wiem. 
  • ………. – uśmiecham się. Oczywiście, że Ojciec wie …
  • Żeby się Ojca słowa wypełniły.
  • To, co zapisane ?
  • Tak.
  • A ty co sobie życzysz ?
  • By miały obie opiekę twoją Ojcze, gdy odejdę.
  • ……… –  no to ja w bek.
  • Tylko tyle.
  • Aż tyle.
  • Ojcze, niech się dzieje Twoja wola – mówię po namyśle.
  • Let him go …
  • ………… –  i znowu w bek.

Sylwestrowa noc. Migrena mi się zaczyna i czuję, że zamiast zabawy, będzie łóżko. Siedzimy z córką przed TV. Oglądamy występ pewnej gwiazdy, każdy zaczyna ją komentować jak wygląda …

  • Polska rodzino, daj jej szansę …
  • ???!!! … – wstrzymaliśmy oddech na chwilę. W końcu roześmialiśmy się zawstydzeni, bo zachowaliśmy się jak te przysłowiowe „Czereśniaki”.

W przerwie koncertu oglądamy sondę uliczną. Pytają ludzi, co sobie życzą w nowym roku … Wszyscy tylko o jednym;  żeby nastał pokój w Ukrainie i pokój na świecie.

  • Zobacz … Wszyscy już nie mówią o Covidzie, wojna faktycznie przyćmiła wirusa zupełnie, a przecież ciągle jest. W Chinach reemisja na całego.
  • To wydarzenie nie tylko przyćmi wojnę, ale przyćmi wszystko.
  • Nadchodzą dni ciemności dla ludzkości.
  • Zasłużyła sobie na to.
  • Nadchodzi mocarz.
  • Wleje strach w ludzkie serca.

Wybuch gwałtowny migreny powalił mnie na całą noc, szkoda. Może rozmowa by trwała całą ostatnią noc 2022 roku ?

Szczęśliwego Nowego Roku … !!!

30. 12. 22 r. Szczecin.

Odbierając Piotra z lotniska (Goleniów) wpadliśmy na pomysł, że pojedziemy prosto nad morze. Padał deszcz, ale jadąc mieliśmy nadzieję, że wkrótce będzie po deszczu. I rzeczywiście …

Nie ukrywam, że bardzo chciałabym Ojca popytać o to i owo, bo czas świąteczny kompletnie nas z rozmów wysuszył. Koniec roku się zbliża, a ja pamiętam słowa, że w drugim półroczu miało się coś stać na świecie.

-Ojcze, niedługo znowu Boże Narodzenie i znowu będę robić „piękne święta” … – refleksja mnie naszła, że czas się rozpędził, a mamy „tylko” wojnę i ciągle pandemię …
-W drugim półroczu szykuje się kolejna niespodzianka światowa.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/11/05/zaczna-sie-zniwa/ 

Może chodzi o śmierć Królowej Elżbiety ? Ta informacja obiegła cały świat, cały świat widział jej pogrzeb, ale czy jej odejście na świat miało jakiekolwiek znaczenie ? Raczej nie …

  • Ojcze, ta niespodzianka to Elżbieta ?
  • ……….. – cisza.
  • Jeśli nie ona, to nie wiem … Znowu będą pisać, że się coś nie sprawdziło …
  • Fajnie tak upaść, a potem wzlecieć.

Chodząc po plaży trudno jest pisać, ale zatrzymuję się, wyjmuję zeszyt i natychmiast notuję …

  • Niepotrzebnie się wszystkim przejmujesz.
  • Czy wszystko muszę ci mówić ?
  • Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
  • Mi chodzi tylko o Ojca … Jedno jest pewne, dat nie można trzymać się kurczowo, najlepiej mieć dystans …
  • Ta sprawa bycia pokornym to dobra sprawa, w daty żadne już nie wierzysz ?
  • Nooo … Podchodzę z dystansem.
  • Czyli 216 też dystans ?
  • . Na spokojnie … – mówię niepewnie obawiając się, że to się Ojcu na pewno nie spodoba.
  • I to Mi się podoba, skoro gramy vabank.

Roześmiałam się. I to Mi się podoba … Tak często mówi pan Babiarz w teleturnieju Vabank, który oglądamy niemal codziennie. Ojciec też to ogląda, jak widać.


Jedziemy już do Szczecina … Szkoda, bo pogoda nadal piękna.

  • Świetna majówka, ze świetnym śniadaniem, ze świetnym spacerem …
  • Pogoda się zrobiła … Widzisz to ? A byłaś niepewna …
  • . Byłam … – przyznaję.
  • Dużo jest dla was. Dostrzegaj plusy …

Piotr kończy ten rok zadowolony. Sąd niedokończony, ale inne problemy się porozwiązywały z całkiem niezłym wynikiem.

  • Mam nadzieję, że przyszły rok będzie bez problemów …
  • Żartujesz ?
  • To może Ojciec chce, żeby Jego prorok był biedny i goły ?
  • Żebyś ty wiedziała, o czym twój prorok rozmawiał ze znajomym !
  • ……. – Piotr się roześmiał.
  • Rozmawiałem o nowym audi.
  • Wygląda na prawdziwka, a czasami jest kozak, a to muchomor !
  • …….. – śmiech.
  • Ojciec mówi, że moja alergia to nie przez przypadek. Wbrew pozorom alergia chroni mnie przed większymi problemami, chroni moje płuca.
  • Wiesz ile razy on powinien odejść ?
  • Jedna dłoń to za mało.

Wzdycham długo … Gdyby nie te dłonie …

  • Ojcze, może powiesz słowo dla ludzi na koniec roku … – Piotr w zadumie. 
  • Szczęśliwego Nowego Roku … !!!
  • ……. – roześmialiśmy się głośno, spodziewałam się czegoś … głębszego.
  • Takie proste, a cieszy.
  • ……. – no to powracam do rzeczywistości, bo nic z tego chyba nie wyjdzie.
  • Ojcze, Covid nie zniknął ?
  • Covid ukrył się pod grypą, przyszedł czas, że trudno go odróżnić.

Myślę, o co by tu spytać …

  • A czy ten  kataklizm pogodowy wpłynie na wzrost głodu na świecie ?
  • Nie przywiązywałbym do tego większej uwagi.
  • Pamiętaj, że 2+2 musi równać się 4.
  • U was ciepło, to tam zimno.
  • Hmm …. Ojcze, a podoba ci się ten film „The Chosen” ?
  • Pasja” bije go na głowę, ma Ducha …
  • Niedługo znowu obejrzymy ją razem …
  • ???!!! – zelektryzowała mnie ta informacja. Wielkanoc w kwietniu, a więc nic się do kwietnia raczej z Piotrem nie zdarzy … 
p.s. Fajne zdjęcie … Ale jak to dobrze, że Chrystus żył dawno, nie dzisiaj …

CDN … 

Czego się boisz, Moje dziecko ?

25. 12. 22 r. Szczecin.

Nie rozmawiamy z Ojcem. Pustka okropna mimo, że święta. Wieczorem czytam od Anny maila.

Wiem, że to ważna wizja. Te nadranne są szczególne ważne, jakby dane celowo. Mam skojarzenie z tzw. oświeceniem sumień, ale przede wszystkim z Apokalipsą Jana. Podpytuję o szczegóły …

  • Ojcze, kto to ta istota … ? – Piotr baaardzo zaciekawiony.
  • Co widziałeś dzisiaj ?
  • . ??? … Duże kolejki po wódkę … – odpowiedział po przemyśleniu.

Piotr tankował auto i był jedyną osobą w długiej kolejce, która płaciła za benzynę. Wszyscy inni płacili za wódkę, a przecież mamy święto Bożego Narodzenia !!!

  • Myśleli o Moim Synu ? Obchodzili święta ?
  • Nie wiem.
  • Ja ci powiem, nie obchodzili.
  • My nie znamy zlaicyzowania tego, co było sakralne.
  • Bardzo wielu traktuje to jak wolne, zapomnieli co to jest Boże Narodzenie.
  • Postacie to sprawiedliwość …
  • Przypomnij sobie wizję z koleżanką.
  • ??? … – ciarki po plecach.
  • Czego się boisz, Moje dziecko ? Pilnujesz Moich spraw …
  • Taaak, ale …
  • Dwieście …. Ile zostało, Ola ?
  • Minęło 3 miesiące …
  • Bali się ? –w Anny wizji.

Wychodzi na to, że ogromnie. Pytanie moje nieustające … Co te postacie zwiastują w naszym świecie, w naszym realu … ? Kolejną wojnę … ?

Dopytuję Annę jeszcze jakby oceniła czas, porę roku …

Czytam Piotrowi na głos, tylko spojrzeliśmy się na siebie …

  • To by pasowało … – zabrzmiało z trwogą. 


26. 12. 22 r. Szczecin.

Miałam nad ranem piękną wizję. Siedziałam gdzieś w jakimś pomieszczeniu, byli tam jacyś ludzie. Chyba nie miało to żadnego znaczenia. Znaczenie miało tylko to, że miałam na ręku małe dziecko, małego chłopczyka o blond włosach. Otulony w kocyku lub beciku, to też nie miało znaczenia. Dziecko było spokojne, ale bardzo poważne i uważne. Maksymalnie roczne, ale nad wyraz poważne, podkreślę jeszcze raz. Tuliłam go do siebie mocno …

  • Nikomu Go nie oddam, adoptuję Go. To mój syn.

Tak powiedziałam ludziom, którzy byli gdzieś wokoło, ale chyba byli w sumie nieistotni. Tuliłam swoją twarz do jego twarzy i czułam się szczęśliwa.

Opowiadam Piotrowi …

  • Ja też miałem wizję z chłopcem ! – wykrzykuje zaskoczony.
  • Wczoraj przed snem. Zamykam oczy i widzę dziecko, chłopca lat około 4. Siedzę gdzieś w pomieszczeniu, … on podchodzi, siada mi na kolanach i tuli się do mnie, a ludziom dookoła, których nie widzę, macha rączką i mówi …., jakby się żegnał …
  • Papa, papa …
  • … ??? … Dziwna zbieżność – przyznaję.
  • Jakieś pomieszczenie, jacyś ludzie i chłopczyk o jasnych włosach – łączę wspólne szczegóły.
  • Ale w różnym wieku – zauważam, może ma to jakieś znaczenie.
  • Ojciec przyszedł do nas, widzisz to ?! – i posmutniał natychmiast.
  • W mojej wizji się żegnał, a u ciebie witał jakby, bo Go adaptowałaś.

Uuuuuu … Jakbym dostała obuchem. Ojciec powiedział kilka dni temu coś ciekawego … Coś, na co wcześniej nie zwróciłam większej uwagi …

  • Cieszę się na przyszłość, na wspólne chwile

Uświadamiam sobie, że podobną wizję miałam już wcześniej. W tamtej był noworodkiem.

Dzisiaj nad ranem też miałam wizję. Trzymałam na rękach nowo narodzone dziecko. Byłam w jakimś miejscu, między ludźmi, których nie znałam. Miasto mi nieznane, stoję na ulicy lub chodniku, rozglądam się bezradnie i tylko mówię, że potrzebuję pieluszek. Dziecko to chłopczyk, tyle wiem. Zawinięte było w kocyk lub coś w tym stylu.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/09/20/chrystus-jest-najwiekszym-twoim-przyjacielem/ 

 

Błogosławieni ubodzy.

20. 12. 22 r. Szczecin.

Jedziemy do Szczecina na święta. Jedziemy już kilka godzin, a mimo to właściwie nie rozmawiamy. Piotr przebąkuje, że może warto kupić lokum na biuro, a nie ciągle wynajmować. 

  • No nie wiem … Ciekawe co Ojciec na to … – mam wieeeelkie wątpliwości, czy warto o tym w ogóle rozważać.
  • Błogosławieni ubodzy.
  • Czy widziałeś Mnie w aucie ? W butach ?
  • To Ja pilnuję, by nic nie miał, by był gołydo mnie.
  • Może jednak coś kupić ? – droczę się.
  • Przy nim się nie wzbogacisz.
  • Czemu chcesz Nam przeszkodzić ?
  • Zwróć uwagę, że jego ludzie mają wszystko, a on nie …


21. 12. 22 r. Szczecin.

Jedziemy po przedświąteczne zakupy, Piotr szaleje na drodze …

  • Taki mąż ci się nie powtórzy, ani takie przygody.
  • …….. – roześmiałam się.

Odwiedziłam rano rodziców, zwróciłam uwagę, że się w „czasie posunęli” trochę … Zmartwiłam się, bo świadomość do mnie dotarła, że przecież nic i nikt nie trwa wiecznie …

  • Moi rodzice ….
  • Nie rozumiem cię, tyle piszesz, tyle wiesz …
  • ……. – przełykam ślinę … Niby wiem, ale to taki ludzki lęk …
  • Nie martw się …
  • Poczuj to, co poczuł Jezus, gdy dotknął łoża, gdzie leżał Józef …
  • ??? – zmartwiałam.

Uzmysłowiłam sobie, że Ojciec wyjawił bardzo prywatną chwilę, w ewangeliach nie zapisaną. Chwilę z życia Jezusa, gdy umierał lub umarł Józef. Niesamowite było tego słuchać …

  • Uśmiechał się, że jest u Ojca …

Większość biblistów uważa, że Józef zmarł przed ukrzyżowaniem Jezusa. Przemawia za tym głównie fakt, że Józef jest nieobecny pod krzyżem, a w Ewangelii wg św. Jana Jezus powierza opiekę nad swoją Matką komuś spoza rodziny (por. J 19,27). Mając na uwadze te historyczne uwarunkowania, według wielu tradycji Józef umarł w ramionach, a przynajmniej w obecności Jezusa i Maryi. Takie właśnie piękne wyobrażenie skłoniło Kościół do ogłoszenia św. Józefa patronem dobrej, szczęśliwej śmierci. Zbawiciel świata udzielił Józefowi swego błogosławieństwa i rzekł: „Mój ojcze, spoczywaj w pokoju, w łasce Mego niebiańskiego Ojca i w Mojej łasce!”.

  • Tak więc nie przejmuj się, a poza tym Ola …
  • Czyż nie szybciej do Domu Ojca ?
  • Zobacz, nie masz gdzie się wyspać …
  • . Mama mnie uświadomiła, że mi się oświadczyłeś właśnie w Boże Narodzenie.
  • To też nie przypadek – Piotr kiwa głową w zamyśleniu.
  • Zdziwisz się, jaki masz wpływ na swoje życie.
  • Wiesz jaki ?
  • … Zobaczyłem pacynkę … – Piotr zaskoczony.
  • …….. – buchnęłam śmiechem, czyli nie ma żadnego.


24. 12. 22 r. Szczecin.

Dzisiaj wigilia. Nakrywam do stołu. Kładąc talerze kątem oka widzę czarnego mężczyznę, który zszedł po schodach i przemknął w stronę kuchni. Zrobił to bardzo sportowo, szybko i zwinnie. Odwracam się odruchowo i wołam Piotra po imieniu myśląc, że to on … Nie odzywa się … Poszłam do kuchni, pusto. Kto to był ? Edziu ?

Opowiadam później Piotrowi …

  • Dziwne, ale był cały na czarno, głowy nie zobaczyłam. Był młody.
  • Edziu ! – Piotr się roześmiał.
  • Hmm …. – nie byłabym taka pewna. Ta dziwna czerń …
  • Chyba mamy problem … – pomyślałam. 

Po wspólnej wigilii siedzimy zmęczeni przed TV, słuchamy kolęd.

  • Stałem przy choince i poczułem smutek.
  • ……… – kiwam głową ze zrozumieniem. Miałam podobnie.
  • Zapłacona i zrobiona, zgadza się z wizją ?

Spojrzałam na naszą ogromną choinkę, nigdy nie była taka „gruba” i bogata … Ewidentnie zgadza się. Ubierał ją przez 4 godziny, tyle bombek na niej zawisił.

Wczoraj ciekawą wizję miała nasza córka. 
- Śniło mi się, że tata ubiera największą choinkę jaką widzieliśmy dotąd. Zajmowała połowę salonu – … a salon mamy naprawdę duży. 
-I co ? I tylko tyle ? 
-Tylko. Ubierał i był szczęśliwy. Była olbrzymia i przepiękna.  
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/11/21/zgaszenie-swiatla-to-co-pozniej-bedzie/
  • Poczułem smutek.
  • No jeśli ma być ostatnia …, to zrozumiałe.
  • Szkoda, że Ojciec nie przyleciał na chmurce – Piotr smutny nadal.
  • Przychodzę, kiedy chcecie.
  • W postaci opłatka.

Modlitwa jest bardzo silna.

17. 12. 22 r. Warszawa.

  • Boże … Jak ja dziękuję, że Bóg jest – Piotr wzdycha głęboko.
  • A wyobrażasz sobie świat bez Boga ? Że nie ma nic, tylko ewolucja, biologia …?
  • . Nie ma sensu żyć – Piotr stwierdził jednoznacznie.
  • Ojcze, czy to będą ostatnie życzenia świąteczne na blogu ? – pytam po chwili. 
  • Bo niby meteoryt spadnie ?
  • … ??? … – o tym akurat nie pomyślałam.
  • Nie, bo chodzi bardziej o Piotra …. Może coś z Piotrem się ruszy …
  • A ruszy …

Siedzimy na kawie zdając sobie sprawę, że to ostatni raz w tym roku w tym miejscu, w Arkadii … Chcę to wykorzystać ..

  • Ojcze, jak to jest z duszą ? Może być jednocześnie w Faustynie i na ziemi ?
  • Pokaż dyplom ukończenia uczelni …
  • ……… – nie mam.
  • Jeśli masz dyplom ukończenia z paskiem, to ci Sam wytłumaczę ….

Jestem trochę rozczarowana, ale cóż zrobić …

  • Ten cios w głowę to zazdrość.
  • ???

  • Masz pozdrowienia – … do Piotra.
  • Od kogo ?
  • Od Nike.
  • ………. – Piotr zbaraniał.


18. 12. 22 r. Warszawa.

  • Ojcze, co tam w Niebie ? – Piotr zaczyna pytaniem, którym ja często zaczynam.
  • Nudy bez was.
  • …….. – uśmiecham się. Łatwo popaść w samozachwyt, trzeba się pilnować.
  • Będziemy sobie składać życzenia wzajemnie, na pamiątkę narodzin Mojego Syna …

Zastygłam, dzisiaj rano ksiądz na mszy powiedział na pamiątkę, pomyślałam, że słusznie i pomyślałam jakie tu życzenia przygotować na blogu …

  • Ojcze, święta miały być ostatnie w tamtym roku … – zaczepiam Ojca kombinując jak to wytłumaczyć …
  • 2:1 i się nie zmieni, tak ci powiedział.

Jestem zdziwiona, bo jaki ma to związek ? Wczoraj był mecz o 3 miejsce w mundialu; Chorwacja-Maroko. Stawiałam oczywiście na Chorwację, bo chrześcijaństwo musi wygrać. https://pch24.pl/trener-chorwackich-pilkarzy-zlatko-dalic-wszystko-co-osiagnalem-w-zyciu-zawdzieczam-bogu/?fbclid=IwAR0wenUZuXv3wPtAmE9nGw_MQLw4IXEs2s66o5G26PJNUsBVklrvhjAbLuI

Zanim się zaczął mecz, Piotr od razu …

  • Będzie 2:1, w drugiej połowie nic się nie wydarzy.

Powiedział prosto i zwięźle, jakby nie on mówił. Oczywiście czekałam do końca pełna napięcia … i faktycznie, 2:1. I faktycznie w drugiej połowie nic się nie wydarzyło.

  • Powiedział, co się tu stanie, a może przewidział albo chciałem, żeby wiedział, albo przeczytał Moje myśli …
  • Zobacz, tyle możliwości …, rozumiesz to Ola ?
  • Hmm …. Ale w ten sposób można podważyć wszystko, co piszę …

Ktoś mógłby mi zarzucić, że na wszystko mam wymówkę, jeśli się nie sprawdzi.

  • Nic nie podważą, ale ty tego jeszcze nie rozumiesz.
  • To jak ugniatanie ciasta, ugniatasz i ugniatasz …
  • Pamiętasz 2012 ? A wiesz jak się modlił ? Pot po nim się lał.
  • Pamiętasz jak żebrał o życie ?
  • Pewne rzeczy zostały przesunięte w czasie, ale nie znaczy, że się nie zdarzą.
  • Są rzeczy, które można wyprosić, ale są momenty, że nie można nic zrobić.
  • Modlitwa jest bardzo silna.
  • Pamiętaj, że Ojciec jest miłosierny.
  • Przede wszystkim miłosierny !
  • Choć jest sprawiedliwy, to jest przede wszystkim miłosierny.
  • Pamiętasz, jak prosiłaś o Piotra?
  • Jak mógłbym cię nie posłuchać …
  • To jest to ciasto …
  • Zanim przybierze ostateczny kształt, ulepszam go, ale w końcu się go upiecze.
  • Zapamiętaj to.
  • Bo gdyby było inaczej, ilu ludzi ostałoby się ?
  • Ludzie odwracają się od Mojego Syna, ale wielu z nich może się jeszcze nawrócić – przykład … https://www.youtube.com/watch?v=JsYJqiOYMZQ&t=3004s
  • I choć duchowo jest źle, pamiętaj pierwszy przymiot Ojca; miłosierny.
  • Ale to ciasto w końcu się upiecze.
  • ………. – rozumiem.

Porównanie do ciasta jest wspaniale proste i zrozumiałe. Nie da się bez końca ugniatać ciasta.

  • Cieszę się na przyszłość, na wspólne chwile, chociaż to też jest nasza wspólna chwila – … kawa.
  • Ojcze, a 216 …, da się przesunąć ?
  • Musi się stać, tam już nie widzę czasu.

Nie widzę czasu … Czyli przy danym wydarzeniu Ojciec bierze sobie widełki czasowe, w których może zadziałać. 2012 przesunąć o rok, dwa lata, może kilka …, ale w końcu ciasto trzeba wkładać do pieca.

  • Czy Ja go zabiorę ?
  • …….. – Ojciec opowiada na moje myśli, pisałam o tym właśnie …
Nie masz pojęcia, co teraz widzę. Widzę jak z innego wymiaru, daleko w kosmosie otwiera się przesłona i wychodzą ręce Boga. Wysuwają się w stronę Ziemi bardzo szybko, ale im bliżej Ziemi, tym wolniej i zmniejszają się do wielkości Ziemi. Obejmują ją, wchodzą w nią … Jak moja wizja ? – zelektryzował mnie od razu. Te ręce … To będzie niesamowite. Otworzy się przestrzeń, inny wymiar przestrzeni w Kosmosie i wychodzą ręce w stronę Ziemi, są wielokrotnie większe od Ziemi, ale maleją – jest pod wrażeniem i wcale się nie dziwię. Po mojej wizji to spać z wrażenia nie mogłam, tak było to fascynujące. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/12/17/nie-ma-przypadkowosci-wszystko-zaplanowane/
  • Ja go zmienię. Pierwsze oznaki zobaczysz w lutym.
  • Myślisz, że ta kobieta (AIDA) widzi przyszłość ?
  • Nie.
  • Piotr będzie widział, tak ci mówię po starej znajomości.
  • Zmiana ? Jak ? – mam na myśli, czy przez „Ręce” …
  • Duchowo.
  • …….. – czyli raczej nie „Ręce”.
  • Ojcze, ta zmiana w wizji o Jegomościu to wtedy, gdy Piotr jest po prawej, czy lewej stronie ?
  • A Jegomość przybył ?
  • Nie.
  • Tych puzzli nie poukładasz, za dużo ich.

Zgadzam się. Na razie nie ma sensu, trzeba czekać.

  • Widzę dużo światła wokół ciebie … Ktoś się pojawia, ale go nie widać. Tyle światła jest wokół Niego, złoto- biało. Jest tyle światła, że ciebie też nie widzę, jesteś skąpana w tym świetle.
  • Pamiętasz o żaglu ? Tą łódź …, pamiętasz ?
  • …….. – oczywiście. Chciałam spytać kiedy …
  • Nie trudź się, nie dopytuj.
  • Wszystko będzie podane na tacy i zakończysz wykrzyknikiem.
  • Słowa, które usłyszysz …
  • Nikt nie będzie cię o to pytał, wszystko będzie jasne.
  • Da ci odpowiedzi na twoje pytania, nie będzie żadnych dywagacji z kim ty rozmawiasz naprawdę, rozumiesz Ola ?
  • Tak.
  • To dobrze.

Świat Boży o tobie nie zapomni.

12. 12. 22 r. Warszawa.

Na wnuczka” to kolejna niespodzianka Ojca. Jeśli dobrze liczę, to już trzecia na mojej liście niespodzianek do końca „216”.

  • Cały czas słyszę oprzak, albo obszczak … Zobaczyłem zapakowane pieniądze na stosie, tak jak trzymają w sejfach …
  • Dziwne słowo – … i sprawdzam …

Obszczak” to pojęcie ze świata rosyjskiej mafii. Oznacza gangsterski fundusz zgromadzony dzięki brudnym interesom. Wychował się na tym Putin. Nawalny twierdzi, że działają oni jak zwykły rosyjski gang, którego członkowie zrzucają się „na obszczak” (do wspólnej kasy), by zaspokoić kaprysy przywódcy, któremu zawdzięczają pozycję i pieniądze. https://wydarzenia.interia.pl/ksiazki/news-przerazajace-tajemnice-rosyjskiej-supermafii,nId,4326733

Czyli tak, jak myślałam, mafia. Byli bardzo zorganizowani w swoim działaniu.


  • Wieczorem Ojciec znowu kazał mi kartkę wyciągnąć z księgi. Wyciągnąłem i czytam jak aniołowie nie chcieli, aby powstał człowiek, a Ojciec mówi …
  • Uczyniłem i zachowam, podtrzymam i uratuję”.
  • Ojciec kazał mi się nad tym zastanowić. To moja historia w pigułce.

Wtedy przybyło trzech aniołów Posługujących: UZA, AZA i AZAEL21 i oskarżali mnie22 w moim imieniu na wysokościach i mówili przed Świętym, niech będzie błogosławiony: Czyż nie powiedzieli słusznie Riszonim23w Twojej obecności: ‘Nie stwarzaj człowieka ponownie’? Święty, niech będzie błogosławiony, odpowiedział im mówiąc: ‘Uczyniłem i zachowam, podtrzymam i uratuję’.



13. 12. 22 r. Warszawa.

Wieczorem. W TV pojawia się reklama perfum dla mężczyzn, pojawia się też model o figurze jak marzenie …

  • Kiedyś też miałem taki brzuch …
  • Jeśli będziesz miał taki, to Ola będzie Twiggy.
  • ……. – roześmiałam się. Modelka znana ze swojej chudości. 
  • Homiel jest w bardzo dobrym humorze dzisiaj – Piotr ciągnie dalej.
  • To nie Homiel …
  • To Ja, stary kawalarz …
  • … Nie mów tak Ojcze …. Jesteś Święty …
  • Przez chwilę chciałem zapomnieć …
  • …….. – rozczuliłam się gwałtownie, łzy w oczach. Rzadka to chwila, gdy czuje się wyraźnie, że Ojciec jest bardzo samotny.
  • Pamiętaj … – do Piotra.
  • Uczyniłem i zachowam, podtrzymam i uratuję.


16. 12. 22 r. Warszawa.

Wieczorem.

  • Ojciec powiedział mi dzisiaj …
  • Nie wybiegaj myślami do przodu, bo sam sobie robisz horror.
  • Hmm … To prawda … Przejmujesz się wszystkim i jeszcze tym, co się nie zdarzyło. Tworzysz problemy, których nie ma.
  • …….. – Piotr mnie szturcha.
  • Który dzisiaj dzień mamy ?
  • 15 grudzień.
  • Jaki dzień niedługo ?
  • 28 ?
  • Boże Narodzenie … A kiedy półmetek ?
  • . Gdzieś w połowie stycznia – liczę na szybko.
  • Zima jest ? To można powiedzieć z górki na pazurki …

Rozmowę przerywa telefon. Z powodu śniegu pojawił się problem z autem dostawczym, a jutro dostawa …

  • Chciałbym zapomnieć na chwilę o bożym świecie … – Piotr stęknął.
  • Ale Świat Boży o tobie nie zapomni.
  • …….. – roześmialiśmy się głośno, riposta super.
  • Ojcze, powiedz mi chociaż słowo … – tęsknota mnie ogarnęła.
  • Słowo Boże …
  • ….Hmm ….

  • Ojcze, jak to jest, że Faustyna może być tam i tutaj ? 
  • Przekaż jej, że ci nie powiem.
  • ………. – śmiech.

Niezbadane są drogi miłosierdzia …

11. 12. 22 r. Warszawa. 

Siedzimy w kawiarni sami, za oknem śnieg pada … Piotr dyktuje co mam robić, gdyby coś się stało …

  • Chwileczkę … Nie pamiętam, abym ci ślubowała posłuszeństwo – żartuję. 
  • Jak to nie ? Sam słyszałem.

Roześmiałam się. To posłuszeństwo podpatrzyłam w filmie „The Crone”, gdy Elżbieta bierze ślub z Filipem. Przy słowie posłuszeństwo zawahała się i wtedy pomyślałam, że chyba ja takiego słowa podczas ślubu nie miałam, a przynajmniej nie pamiętam.

  • Posłuszeństwo mężowi, żebyś nie przekręciła …
  • Wobec właściciela żebra, a nie Ziobry …
  • …….. – śmiech. Bez wątpienia Ojciec ma dzisiaj humor.
  • Ojcze, ciekawych rzeczy się dzisiaj dowiedziałam podczas mszy …
  • Powinnaś to dawno wiedzieć …

M; Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?». Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie». 

  • Dlaczego Jan nie był pewny, że Jezus jest Mesjaszem ?
  • ……… – cisza, szkoda …
  • Ciekawe dlaczego …., może inaczej sobie go wyobrażał ? Jan był bezkompromisowy, a Jezus pełen miłości, różnili się … A z drugiej strony powiedział, że większy idzie przede mną … No to wiedział, czy nie wiedział … ?

  • … Kiedy chcę, to mówię.
  • Kiedy nie chcę, to nie mówię …
  • Więc słysz Mnie …
  • ??? … Ale pytać mogę ? – pytam niepewnie.
  • Zawsze.
  • ……..
  • Zakonnik się mnie przestraszył – Piotr przypomina Niewidomego.
  • Przy niedzieli tak żartować ?
  • ……… – bo nie jego, a tego, kto za nim stał.
  • Nie lękaj się …
  • I ci, co przychodzą, nie mogą ponadto to, co ci robią …

Rozmawiamy o Grzegorzu ..

  • Co Ojciec powie, to zrobię.
  • W kościele jej miał dać 600 , a dał 50 … Ola ! To jest nagrane !
  • …….. – śmieję się. Komiczna lekcja dawania sprzed kilku lat, niezapomniana.
Do kościoła trafiliśmy, gdy ksiądz właśnie wyjmował hostię. Po komunii skierowaliśmy się prosto do „naszego krzyża”, gdzie oczywiście pracowała „nasza kobieta”. Piotr odwrócił się do niej tyłem i wyciągnął swój portfel. Wyjął 20 zł, ale jakimś cudem wysunęło się i 50 zł. Schował je z powrotem, ale już podskórnie czułam, że co się święci. Pomodliliśmy się i widzę, że Piotr wyciąga z powrotem portfel, chowa 20 i wyciąga jednak 50 zł. Przyglądając się temu zauważam, że w bocznej kieszonce ma jeszcze 600 zł. Spojrzeliśmy na siebie jednocześnie i Piotr zaczął śmiać się nerwowo. Też mi się udzieliło. Przewracam oczami i odwracam głowę, aby nie patrzyć co zrobi, nie chciałam być świadkiem jego kolejnej klęski. Wychodząc wcisnął do ręki kobiety 50 zł. Zrobiliśmy zaledwie parę kroków... Zapłaciłeś mandat ? - jadąc do katedry Piotr łamał wszelkie przepisy i obawiał się, że ktoś go po drodze złapie. No nie. Zaoszczędziłeś na komputerze ? - przy zakupie komputera otrzymaliśmy niespodziewanie sporą zniżkę. To już wiesz... No przecież dałem jej 50 zł – Piotr z żalem. Myślałem, że dasz wszystko. To jest właśnie zaprzeczenie siebie. Myślisz, że zrobiłeś dobrze dając jej 50 zł ? Zrobiłeś lepiej niż przeciętnie. A przecież wiesz kim jesteś. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/18/wszystko-albo-nic/ 
  • Ojcze, dlaczego akurat nad nim się ulitowałeś ?
  • Bo już bardzo dużo nosi na sobie.
  • A gdy go zabraknie, jego rodzina polegnie.
  • Modli się do Ojca ?
  • Jest dobry i o Mnie też pamięta.
  • Modli się do Mnie i modli do Mojego Syna.
  • Ojcze, czy litujesz się nad tym, który się nie modli ?
  • Niezbadane są drogi miłosierdzia …
  • Twoja mama miała nerki …
  • Taaaa …. – miała guza na nerce, została wyleczona. Nigdy się nie modli.
  • A Grzegorz … To były prawdziwe „Mikołajki”, spóźnione, ale prawdziwe.
  • To jest pomocna dłoń.

Opowiadam Piotrowi o jego wizji z flagą LGBT …

Od kilku dni prześladuje mnie wizja. Wchodzą do Kościoła Świętego Krzyża ludzie z flagami LGBT. Było ich z 15-20 osób. Ja siedzę tam, gdzie zawsze, przy filarze. Przymykam oczy, nie ruszam się, ale sprawiam myślami, że te flagi przemieniają się w pył. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/12/07/juz-sie-nasluchalem-ze-dzialam-powoli/
  • Ich obrażać nie można, a Jezusa można ? – Piotr gwałtownie.
  • Jak ich nawrócić ? Powiedz Mi …
  • Nie wiem …

Mój banzai kompletnie padł, umarł. Był przy mnie od 30 lat …, może to też jakiś znak nadchodzącego końca ? Obieram ziemniaki i myślę, że niedaleko w kwiaciarni widziałam do kupienia fajne banzaje … Piotr krzyczy z pokoju …

  • Nie kupuj nowego kwiatka.
  • Dlaczego ?
  • Nie będziesz miała głowy do zajmowania się nim, ani czasu …
  • ??? – niby proste słowa, a mnie zmroziły …

Rzucam ziemniaki, idę do Piotra, by dowiedzieć się więcej …

  • Był od początku mojej pracy ..
  • Tak uważasz ? To tak jest.
  • Nie martw się tym, co się dzieje, co się o tobie pisze i mówi …
  • Później będą te strony z namaszczeniem czytać.
  • Lubisz niespodzianki ?
  • Zostaw Komuś robić niespodzianki.