Tag: Ewangelia św. Jana

Przestrzegaj dekalogu, to Mnie poznasz.

29. 03. 23 r. Warszawa.

Na mszy z ust księdza usłyszałam zdanie, które wiedziałam, że było dla mnie …

  • Myślicie, że dobrze znacie Boga ?

Wczoraj dużo rozmawialiśmy o Ojcu. Wymienialiśmy Jego cechy jaki jest, a jaki nie jest … Może się zagalopowaliśmy …

  • Chciałbyś bardzo Mnie poznać ? – pyta teraz Ojciec.
  • Chciałbym.
  • Przestrzegaj dekalogu, to Mnie poznasz.
  • Taki jestem …

Zatkało nas. Nie mieliśmy odwagi mówić o tym więcej i Piotr zupełnie zmienił temat. Zaczął narzekać na kolejne problemy, które pojawiły się w firmie. W pewnym momencie nie chciało mi się tego słuchać dłużej …

  • Ojcze, może mu trochę poluzujesz ?
  • Ani myślę.

Zmarkotniałam.

Przygotowując tekst natrafiłam na … „Pieta apokalipsy”.

Pieta i apokalipsa ? To przypomniało mi pietę z maila. Chciałabym ją w końcu kupić, ale na razie nie mamy pieniędzy. Szkoda.

01. 04. 23 r. Warszawa.

Piotr opowiada, co widzi podczas egzorcyzmów. Trzeba przyznać, że ostatnio widzi naprawdę wiele.

  • Wczoraj Papież już był biały, prawie przezroczysty …. Ja jestem chyba naprawdę nienormalny – mimochodem spojrzał w górę, jakby tam szukał odpowiedzi.
  • Dosyć niebezpieczna zagrywka; władza i nienormalność.
  • … Hmm …. Ojcze, dzisiaj pierwszy kwietnia – zauważam, że już kwiecień.
  • Prima aprilis, uważaj, czy się pomylisz.
  • Ciekawie się dzisiaj będzie pisać.
  • Nie będziesz wiedzieć, czy nie żart.
  • ……… – roześmiałam się.

Opowiadam Piotrowi o wczorajszym wydarzeniu. W pewnej grupie z Facebooka pewna kobieta pokazała, że znalazła w ogródku różaniec i pyta ludzi, co powinna z nim zrobić. Z kilkudziesięciu komentarzach tylko kilka osób napisało, żeby się modlić. Większość, żeby spalić lub inne przykre dla oczu słowa. Niektóre komentarze były tak obrzydliwe, że mnie na wymioty wzięło, istne gackowo. Wypisałam się z tej grupy natychmiast zostawiając po sobie stosowny komentarz. 

  • Dlaczego ci dobrzy nie reagowali ? Tamtych była cała masa, agresywni, cyniczni, makabra … Jak ta aktorka ….
  • Bronisz Nas.
  • W walizce masz też order uśmiechu za waleczność.

??? Walizka Jegomościa ! Z chwilą jej przypomnienia ożyły wspomnienia, zaczęłam znowu mówić o Jegomościu, w końcu strach mnie obleciał, że może to tuż, tuż …

  • Masz zaufać Ojcu bezgranicznie, bo nigdy cie nie zostawię.
  • Ciebie i twojej rodziny Ojciec nigdy nie zostawi.
  • Pewne rzeczy, które mają się stać, muszą się stać.
  • Kiedy będziesz czuła, że masz z tej grupy wyjść, nie bój się wyjść.
  • Zapomnieli kim są.
  • I choć dzisiaj pierwszy kwiecień, to nie jest prima aprilis.

Po egzorcyzmach.

  • Rękoma ogarniałem całą planetę. Obejmowałem ją z jednej strony, a Ktoś przyłożył swoje dłonie do moich i otoczył z drugiej strony, fajnie to wyglądało. Z Nieba leciały tablice na Ziemię.
  • Jak to się dzieje, że możesz takie rzeczy robić…?
  • Ja wchodzę w tamten świat za przesłonę. Wchodzę w tamten świat, żeby naprawiać ten świat.

Nie bój się tego, co idzie dobre.

26. 03. 23 r. Warszawa.

Dzisiaj zmiana godziny i myślałam, że ludzi na kawie nie będzie. Myliłam się, było sporo. Usiedliśmy niekomfortowo i zwątpiłam, że porozmawiamy. 

  • Zobacz … Za tydzień w sobotę już kwiecień.
  • …….. – zmarkotniałam. Doszło do mnie, że faktycznie już kwiecień.
  • Martwisz się ?
  • Tak.
  • Najbardziej zmartwiłabyś się, gdyby się nie wydarzyło.
  • Tak – mówię bez zastanowienia, ale widząc minę Piotra zorientowałam się, że chyba tego do końca nie przemyślałam.
  • Więc nie mówię żegnaj, a do zobaczenia.
  • … W tym wszystkim chodzi mi wyłącznie o Ojca. Mam nadzieję, że to nie jakaś zmyłka … – tłumaczę się Piotrowi. 
- Co sądzisz o tych świętach ? 
-Podchodzę spokojnie, od 2-3 lat słyszę, że ostatnie … 
-Ale nie miałaś „216”. Jakiż był to głos ? …. 
-Jednoznaczny, Ojcowy … 
-Był podobny do słowa Oluś ? Pochodził z tych samych ust ? 
-Oooo …, tak. 
-To już wiesz. Więc sądzisz dalej, że będą zmyłki ? 
-Zmyłki ? Muszę zapamiętać – pomyślałam.  https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/03/26/ta-klamka-zapadla/
  • Jeśli się nie sprawdzą słowa, to nie wiadomo w co wierzyć. Biorę też pod uwagę to, że może być zupełnie inaczej niż to sobie wyobrażamy. Na coś się nastawiamy, a będzie zupełnie inaczej. Ojciec najczęściej robi inaczej niż myślimy, bo zawsze chce zaskakiwać.
  • Ma wtedy ubaw ? – Piotr się cieszy.
  • …. Hmm … Ma … – choć samo „ubaw” nie brzmi zbyt dobrze.
  • Zobacz na te słynne słowa Chrystusa; w 3 dni zburzę świątynię i zbuduję nową. Zmartwychwstał po 3 dniach, to była rewolucja w żydowskiej religii, ale samo powstawanie chrześcijaństwa trwało wieki. Ale każdy powie, że Jego słowa się jednak sprawdziły. Tutaj też może coś trwać długo. Przyjdzie 28 kwiecień i może od tego momentu zaczniesz się zmieniać, czy coś … – tłumaczę mu na spokojnie.
  • Dlatego ja tak do końca nie wierzę, że „216” to tak za jednym zamachem i już. Wiesz jak to z Ojcem jest … Poza tym w moich wizjach byłam za każdym razem zaskoczona sytuacją … A teraz wiedząc o „216” nie jestem zaskoczona przecież … I to mi nie pasuje …
  • …….. – Piotr pokiwał głową w pełnym zrozumieniu.

Bo tak faktycznie jest. Zaskakiwać to słowo klucz do zrozumienia Ojca. Jeśli nawet odgadniemy zamysły Ojca, to i tak znajdzie jeszcze jeden sposób, żeby zrobić inaczej. Bóg nie może być przewidywalny. 

Po południu. Siedzę przy komputerze, Piotr wgapiony w TV, nagle odwraca do mnie głowę …

  • Ujrzysz te chwile, nie martw się.
  • Ojciec ci to da, tak jak okno zobaczyłaś.
Siedząc na kanapie oglądałam TV. Piotr był w drugim pokoju. W pewnym monecie odwracam głowę w prawo. Właściwie mówiąc dokładniej coś zmusiło mnie, bym obróciła głowę w prawo. Zobaczyłam w białej ścianie czarny kwadrat. Wyglądało to jak okno w ścianie. Zwróciłam uwagę, że to „okno” jest kwadratowe, nie kuliste, nie prostokątne, czy jakiś inny kształt, a kanty „okna” są bardzo ostre. Jeśli mogłabym określić co w tej danej chwili czułam, to nie jestem w stanie opisać tego słowami. W słowniku nie ma takiego słowa, które mogłoby to opisać. Chyba przestałam oddychać, znieruchomiałam, zapatrzyłam się na to w osłupieniu i zaskoczeniu całkowitym… To było niesamowite, nieziemskie, nieprawdopodobne, niezwykłe i wiele innych słów na "n" …
 http://osaczenie.pl/wp/2016/05/02/prawda/
  • Da ci dobro, którego się nie spodziewasz.
  • Jak mówiłaś dzisiaj; lubię zaskakiwać.
  • Prezent za życia, za tego życia.
  • ….. Nie wiem, dlaczego ci to mówię.
  • Bo jesteś przekaźnikiem, mówisz, co słyszysz.

27. 03. 23 r. Warszawa.

Wieczorem.

  • Życie tego roku będzie składać się do świąt i od świąt.
  • … ??? … – myślałam, że od świąt do świąt …
  • Nie bój się tego, co idzie dobre.
  • Dobre ?
  • Zależy dla kogo.

Po egzorcyzmach.

  • Franciszek miał gacka, który go w łapach trzymał. Gdy mnie zobaczył, od razu zwiał. Był inny niż wszystkie, był w dużej części biały, jakby się zlewał z Franciszkiem, aby nie został zauważony. Miał rogi jak baran i był wielki. Potem zobaczyłem mnóstwo innych gacków jak uciekali, część z nich trzymała w rękach ludzi. Wzięli ich ze sobą jak jakąś zdobycz …

Piotr martwi się obrotami. Na rynku nie ma przetargów, kryzys w branży  gwałtownie narasta.

  • Szedłem ulicą i rozmyślałem i wtedy zobaczyłem scenę. Jestem w firmie, w biurze i zaczynam rosnąć. Zaczynam robić się wielgachny, większy niż Ziemia. Spojrzałem na firmę z góry, była pyłkiem tylko.
  • Znaczy, że nic już co ziemskie, nie będzie znaczyć dla ciebie …
  • Teraz potrzebne mi są te pieniądze, co dałem Grześkowi.
  • Ojciec ci tego nie zapomni.
  • Miłosierni dostąpią miłosierdzia.
  • … Widzę potok, jak się wije …
  • A będzie rzeka … – … zdarzeń.

 

Ufaj Mi bezgranicznie, dziecko.

23. 03. 23 r. Warszawa.

Na kawie jest tyle ludzi, że nie ma szans na swobodną rozmowę. Jednak Piotr w pewnym momencie szeptem …

  • Ktoś ci przygotowuje bilet na gondolę.
  • …. ??? … Dlaczego gondola ?
  • Ładnie brzmi.
  • …….. – śmiech.
  • Gondola to nie tylko łódź.
  • Gondola to też wesołe miasteczko, buja … – powiedział Ojciec już całkiem poważnie.

Też spoważniałam. Przypomniałam sobie słowa z beczką śmiechu i że się będzie działo. To też wesołe miasteczko. Bujanie to „zabranie głowy”, o czym często nam mówiono. 

30. 04. 16 r. Szczecin. 
-Prze budowa … zrobił pauzę, prze – budowa. 
Powiedział to w taki sam sposób jak kiedyś zaufaj losowi. 
-Co znaczy przebudowa ? – pyta mnie. 
-Co znaczy przebudowa po Homielowemu ? – sprostowałam. 
-Prze-budowa w Jego „ustach” może znaczyć zupełnie coś innego. Coś starego zostanie przebudowane, przerobione na nowe. Pewnie jakieś wydarzenia się zaczną – zaczęłam głośno myśleć. 
-Zmiany nadchodzą – Homiel na to.…. 
Pokazał mi teraz …. Zobaczyłem wielką beczkę jak w parku rozrywki, idzie się w środku, a beczka się okręca i żeby się nie przewrócić trzeba trzymać się ścian. O co Mu chodzi ? Będzie działo się tak, że trzeba będzie się trzymać, by nie upaść. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/02/19/nic-co-twoje-nie-jest-mi-obce/

24. 03. 23 r. Warszawa.

  • Widzę siebie w eleganckim dresie, mam czerwoną bluzkę i jestem bardzo szczupły, wklęsły brzuch mam …
  • Ta wizja to sience fiction dla Oli.
  • ……. – roześmiałam się. Piotr waży tyle prawie, co przed zawałem. Czas zrobił swoje.
  • …. Mam nadzieję, że to nie oznacza choroby – spoważniałam szybko.
  • Bardziej potrzeba.

25. 03. 23 r. Warszawa.

W „naszym kościele”, pod „naszym krzyżem” pełne rozczarowanie. Chrystus nadal „aresztowany”, nasze kwiaty zniknęły. Smutek mnie ogarnął i rozczarowanie. Im dłużej nad tym myślałam, tym bardziej byłam wkurzona. Miałam dać na tacę 20 zł i się rozmyśliłam. Podczas mszy dowiaduję się, że to dzień Zwiastowania Pańskiego. Wyciągam te 20 zł z powrotem, Piotr wkurzony spojrzał ostro, że im się nie należy…

  • Nie bądź Jarząbek.
  • …….. – roześmialiśmy się cicho. Dałam te 20 zł. 
… Wczoraj podczas egzorcyzmów przeżyłem szok. Modlę się i widzę scenę z filmu „Miś” jak Jarząbek mówi; nie mogłem, bo byłem chóry … Wiedziałem, że to do mnie … Ale ja naprawdę wczoraj nie miałem siły po wyrwaniu zęba. Myślisz, że to Ojciec mi tak pokazał ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/08/15/kazdy-twoj-ruch-widzimy/

Na kawie.

  • Ojciec jest szalenie dowcipny z tym Jarząbkiem, najpierw mnie pokazał jak stoję przy szafie, a teraz to. Niesamowicie dowcipny, a przecież to Bóg … – Piotr się uśmiecha.
  • Jest Bogiem, to może.
  • Gdybym nie mógł, też bym robił.
  • Widzisz jak słowa twoje niespójne z Moimi ?

Od razu wiem, o co chodzi ! Chwaliłam się niedawno, że często myślę jak Ojciec. Pokora głupcze !, chciałoby się powiedzieć.

  • Jarząbek … Ojciec ma ciebie za lizusa.
  • Ola, to nie jest lizus, to podlizus.
  • Widzisz z kim Ja muszę pracować, dziecko ?
  • … Kiedy tylko sobie przypomnę, jak się Ojciec pokazał, taki łachmaniarz, biedak, to nie mogę wyjść ze zdziwienia.
  • Jestem sędzią, prawnikiem, hutnikiem, lekarzem i … redaktorem …
  • Koryguję, co piszesz …
  • I czytelnikiem, czytelnikiem z wielkimi oczami.
  • Uuu … To ja czasami przesadzam ?
  • Uświadamiasz, wielu rzeczy nie wiedziałem ….
  • ………. – śmiech.
  • Podczas mszy, gdy przymknąłem oczy, zobaczyłem literę „S”. Była cała ze złota, ale liście ją otaczały. Co to znaczy ?
  • Saint – ... święty.

Nie wiem dlaczego, ale natychmiast te listki skojarzyły mi się  z laurem, wieńcem zwycięstwa;

Wszystko zaś, co robię dla rozpowszechnienia Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie, czynię z wielką bojaźnią dbając o to, abym i ja zachował w niej swój współudział(*1). Czyżbyście zapomnieli, że do wyścigu może stanąć każdy(*2), lecz laur otrzyma tylko zwycięzca? Dlatego i wy powinniście biec w podobny do mojego sposób – aby otrzymać laur zwycięzcy(*3)! Każdy, kto bierze udział w walce o ten laur, jest gotów znosić rozliczne trudy i samowyrzeczenia – oni, to znaczy sportowcy, by otrzymać zniszczalny wieniec doczesnej chwały, natomiast my, uczniowie PANA, aby otrzymać ten niezniszczalny. Dlatego i ja biegnę, lecz nie bez sensu, ani nie na oślep gnając za wartościami tego świata! Mój wzrok jest nieustannie utkwiony w celu, którym jest Chrystus! Gdy walczę, to nie tak, jakbym uderzał pięściami w powietrze, lecz toczę prawdziwy bój duchowy(*4)! W trakcie tych zmagań trzymam swoje ciało(*5) w ryzach zmuszając je do posłuszeństwa(*6), abym głosząc Chrystusa innym, sam przypadkiem nie został zdyskwalifikowany. https://biblianpd.pl/1-kor-923-27-npd/

  • Ojcze, dobrze to kojarzę ?
  • Radzisz sobie w życiu.
  • ……. – śmiech
  • Pozdrawiam cię, a o kwiatka się nie martw.
  • Ma (Chrystus) je w sercu, pamiętaj o tym.
  • Nie tylko te, ale inne też. Poskładał je.
  • Masz się o nic nie martwić.
  • Bez względu na to, co się zacznie dziać.
  • Ufaj Mi bezgranicznie, dziecko.
  • …. A co się ma dziać ? – Piotr niepewnie.
  • Zmiany, zmiany, zmiany.

Czystka idzie na Ziemię.

22. 03. 23 r. Warszawa. Część 3.

Wspomniane iskrzenie coś mi przypomniało. W pewnym serialu dokumentalnym o zjawiskach niewyjaśnionych był odcinek poświęcony duchom z pola bitewnego pod Gettynsburgiem. Nie wiedziałam, że Gettynsburg to jedno najbardziej nawiedzonych miejsc w USA. Organizowane są tam nawet specjalne „duchowe” wycieczki; https://www.gettysburgbattlefieldtours.com/haunted-gettysburg/ Oglądałam z ciekawością, ale w sumie tylko jeden fragment szczególnie utkwił mi w pamięci, ponieważ kamera uchwyciła zadziwiająca scenę. Między drzewami pojawiła się grupa żołnierzy (?), zarejestrowano też dziwne rozbłyski …

p.s. Oryginalny film; https://www.youtube.com/watch?v=_xlyofmznOs  i w zwolnionym tempie; Duchy z Gettynsburga. – YouTube

Inny przykład; Droga od kąta na szczyt, gdzie stoi wieża, to miejsce, w którym gołym okiem dostrzeżono i uwieczniono na filmie liczne dziwne rozbłyski światła. https://markvnesbitt.wordpress.com/2019/12/19/13-hidden-haunted-hotspots-of-gettysburg-11-culps-hill/

  • Czyli iskry to jest technologia naszego matrixu … – kiwam głową ze zrozumieniem.
  • Oj, oj tam … – Ojciec chce to najwyraźniej zbagatelizować. Może to te poboczne drogi, na które nie ma sensu wchodzić ? 
  • Niczego się nie martw, twój świat jest piękny.
  • Pamiętaj, nigdy nie jesteś sama.
  • Ojcze, co ona oznacza, ta kanapa ? – pytam.
  • Mówisz niebieski ? Może być niebieski …
  • …….. – wzdycham, Ojciec nie chce powiedzieć.
  • Na ile osób jest ta kanapa ?
  • Na 3 … Na jedną – Piotr się poprawia.
  • Ta kanapa jest dla Piotra ?
  • Chcesz wiedzieć ?
  • … Ta kanapa zmienia kolory ! Jest teraz złota, zszedł tamten kolor i nasunął się na nią złoty … Powiedz mi, jak ja to widzę ?!!!
  • Czy jeszcze jakieś życzenia ?
  • …….. – roześmiałam się.
  • Chciałaś inny kolor, to masz. 
  • Coś ty, tak miało być. Złoty bardziej pasuje do Nieba.
  • Faktycznie zielony nie trafiony, a niebieski się zlewa – …. z niebieskim niebem.
  • Słyszę piosenkę … „Stara wiara znów przygarnie cię” … – https://ising.pl/czerwone-gitary-powiedz-stary-gdzies-ty-byl-27k7n0-tekst

Czytam zapisaną rozmowę jeszcze raz …

  • Ta kanapa to dla ciebie – teraz mam pewność.
  • ….. A wiesz, że takie samo iskrzenie jest pod Verdun ? – Piotr zamyślony. 
  • Tam też są duchy ?
  • ……… – kiwa głowa potwierdzając. 

Chwila ciszy …

  • To był stek kłamstw ….
  • ………. – unoszę się lekko, bo widzę, że Ojciec nawiązuje do sytuacji u fryzjera.
  • Strasznie się zachowywała, obraziła tą babcię,
  • Wiesz co Ja z nimi zrobię, jak oni się nie zmienią ?
  • …. Zgasisz światło Ojcze ?
  • Ale inaczej, wiecznie repetować nie można.
  • Czystka idzie na Ziemię.
  • Czystka, rozumiesz ?

Rozumiem. Czystka jako oczyszczenie i czystka jako selekcja.

  • Twoje wizje zaczną się sprawdzać.
  • Tak jest nakazane.
  • Już nie będziesz rozczarowana, że nie przyszło.
  • A sądu jak nie ma, tak nie ma – zauważam.
  • No zobacz, zapomniałem.
  • …. Zanim sąd się skończy, to kanapa się zakurzy – żartuję.
  • Wygodna ta kanapa chociaż ?
  • To nie jest wygodna kanapa. To taka do siedzenia prosto, gabinetowa … – Piotr się przygląda. 
  • Aaaa …. Czyli idziesz do Ojca na „dywanik” – przyszło mi do głowy.

Czas na zmiany.

22. 03. 23 r. Warszawa. Część 2.

Wieczorem.

Opowiedziałam Piotrowi wszystko ze szczegółami. Śmiał się i przyznał mi rację, ale ja miałam kaca moralnego, że może nie powinnam tak się zachować.

Oglądamy „Kryptonim anioł”, film na faktach. Jest scena, gdy agent nadaje szpiegowi kryptonim „Angel”. Kilka sekund później Piotr odwraca w bok głowę, gdzieś się zapatrzył …

  • Ty ! Naprawdę może się coś ze mną stać ! – mówi zaskoczony.
  • Dlaczego tak mówisz ?
  • Bo Nasi są tutaj !
  • Hmm … Często są tutaj – uświadamiam go trzeźwo.
  • Ale teraz inaczej ! Widzę kanapę ! Piękna, w kształcie rogala, jest pikowana na bogato, zielona, z materiału pluszowego, piękna zgniła zieleń, wokoło ramka drewniana ze zlotem … – opisuje zauroczony.
  • To tak po cygańsku ? – żartuję sobie dla rozluźnienia.
  • Nie, po wersalsku – on całkiem poważnie. 
  • Dla kogo ta kanapa ? – pytam.
  • Na początku myślałem, że to statek kosmiczny się zbliża, a to kanapa … Po bokach stoją istoty, osoby … Z tyłu też stoją dwie osoby, w długich szatach … Mają białe włosy, białe zęby … Skrzydła mają !
  • A skąd wiesz ?
  • Uśmiechają się, nad nimi są inne anioły, dwa razy mniejsze, to jakiś chór ! Ładnie śpiewają, piękny głos mają … A po bokach ci, co stoją, mają długie trąby … Kurcze … Strasznie ich dużo wszystkich się robi, tych aniołów … – jest mega zdziwiony.

  • Bardzo mocno Ich czuję.
  • No właśnie, jak ty to „czujesz” ? Jakbyś to opisał ?
  • Wiesz jak działa sonda ? Echosonda ? Odbija się od przedmiotu i wraca …
  • Aaa …. – teraz zrozumiałam. Świetne wyjaśnienie.
  • Skoro oglądasz kryptonim Anioł, to nie może zabraknąć i Nas.
  • …. A dlaczego zielona ? Nie lepiej niebieska ?
  • Masz złe skojarzenie – Piotr ze zrozumieniem.
  • Tam też są esteci.
  • … Przepiękne to drewno, wplecione są tam złote nitki, przepiękne rzeźbienia – przypatruje się jeszcze raz.
  • Co myślisz o nowych trzewikach dla siebie ? – Ojciec nagle.
-Dzisiaj miałem bardzo ciekawą wizję. Szliśmy pod rękę przez galerię handlową, było pełno tam marmuru. Była właściwie prawie pusta. Zwróciłem uwagę, że miałaś na nogach brązowe lakierki, dokładnie były brązowo złote, miały złotą różę na wierzchu. Była grawerowana. Ale ty się fatalnie czułaś w tych butach, jakby ci uwierały, nie chciałaś na siebie nimi zwracać uwagi. Ciągle jęczałaś, że chcesz je zdjąć. I wtedy zadzwonił mój telefon. Wyświetliła mi się w telefonie twarz mojego taty, Edzia, więc odbieram. Odzywa się kobieta i mówi …Łączę rozmowę. Powiedziała jak za komuny, łączę rozmowę … I wtedy odzywa się męski głos … 
-Piotr, wracasz do domu. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/25/prorok-wybrany-przez-ojca/
  • Co chciałbyś przez to powiedzieć Homiel ? – Piotr woli Homiel.
  • Że czas na zmiany. Piotr dostał znak. 
- To też dotyczy Oli… 
- Czas na trzewiki. 
- Zanim coś się stanie z Piotrem, będziesz w spokoju obserwowała co się dzieje. 
To odpowiedź na moje myśli. Jak ja mam wydać książkę, kiedy ma być jeszcze kataklizm, wojna, głód, śmierć … ?  
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/07/18/ufaj-mi/
  • Czy ty wiesz, że przy przejściu z jednego do drugiego wymiaru pioruny lecą ? – Piotr opisuje dalej.
  • Raczej iskry – poprawiam.
  • Technologia. Czy zauważyłaś, że zanim się stało, to iskrzyło ?
  • Wooow …. – wizja z Rękami.
  • Właśnie, ale dlaczego ? – pytam od razu.
  • Żebyś wiedziała, że Święte nadchodzi.
  • Maryja ci to oznajmiła, inaczej ci tego nie mogła pokazać.

Czyli nie tylko sygnał, że w święto maryjne ma coś się wydarzyć, ale i zwiastun przyjścia z jednego wymiaru do drugiego. 

-Jak to właściwie technicznie jest możliwe ? Z innego wymiaru ? 
-Równoległego.
-To znaczy, że jest drugi świat jednocześnie do naszego ? 
-W równoległym byłaś u siebie. 
-Woooow … Ale ten równoległy nie jest jeszcze Niebem ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/04/03/to-jest-wlasciwa-tecza/
 CDN … 

Czy polegasz na sobie, czy na Ojcu ?

22. 03. 23 r. Warszawa.

  • Jestem w dołku – bez powodu właściwie.
  • Mimo wszystko wszyscy cię pozdrawiają.
  • Wszystko to trudne, ale mimo tego warto pisać.
  • Tak się hartuje stal. 
  • Wiesz jak się hartuje stal ?
  • Cierpliwość i wiara ?
  • Zapamiętaj …
  • Bóg jest najlepszym hutnikiem świata, i chirurgiem, i lekarzem, i strategiem.
  • A ty przecież lubisz szachy.

Nie mam nic do powiedzenia, no lubię …

  • Cały czas jestem gryziony, próbują mi oddawać, co im daję.
  • Czy zaniechasz ?
  • Będę więcej robił.
  • Dobrze mówisz, więc czujesz jak ta stal się hartuje, jest odporna na uderzenie, a ty jesteś odporna ? – do mnie.
  • ….. Hmm …
  • Tego nie wiesz, dopóki cię nie uderzy.
  • Czy polegasz na sobie, czy na Ojcu ?
  • Na Ojcu.
  • Zawsze i wszędzie.
  • Powiedz Oli, że jest fajna.
  • … Ojciec cię przytulił …
  • I choć wielu rzeczy nie rozumiesz i jesteś rozczarowana, trwaj w wierze.

Po kawie miałam umówioną wizytę u fryzjera. Poszłam jak zawsze nie spodziewając się niczego specjalnego. Fryzjerka nałożyła mi farbę i jak zwykle miałam swoje odczekać. Po kilkunastu minutach weszła druga klientka i widać od razu, że nie była tu po raz pierwszy. W Warszawie tak to już jest, że nigdy nie wiadomo, kto usiądzie koło ciebie u fryzjera. Klientka to dość znana w swoim czasie polska aktorka. Oczywiście zerkałam na nią z ciekawością i słuchałam. Zresztą nie dało się jej nie słyszeć, ponieważ miała bardzo mocny, tubalny głos. Wypełnił całą przestrzeń. Aktorka oprócz mówienia o pogodzie zaczęła mówić o bardzo prywatnych sprawach pewnej innej znanej osoby. Skrzywiłam się pod nosem nieco rozczarowana.

Aktorka zamilkła, gdy do zakładu weszła kolejna klientka. Była to starsza siwiuteńka kobieta, wydawała się lekko przestraszona, zagubiona. Była umówiona do drugiej fryzjerki również na zrobienie farby. Siedząc w fotelu tyłem do mnie zaczęła rozmawiać ze swoją fryzjerką i widać było wyraźnie, że rozmów jej w życiu po prostu brakuje. W kilku zdaniach dowiedzieliśmy się, że właśnie wróciła z sanatorium, gdzie zamiast wyleczyć, to ją „dobili”. Zaczęła też coś mówić na temat cen, a wtedy aktorka na cały głos …

  • No jasne, ale i tak będzie głosować na tych złodziei !!!

Ja oczy w słup … Ale babcia nie zorientowała się, że to o niej mowa. Aktorka dalej …

  • Tak to z tymi samotnymi babami jest, będą na tych złodziei głosować, bo im dają !
  • ……. – spojrzałam na nią uważniej. Aktorka dalej …
  • Będą głosować na Kaczyńskiego, na tego pedała cholernego … – aktorka robi się wobec niej coraz bardziej agresywna. Głos podnosi, prawie krzyczy … Konsternacja w zakładzie.

Zaczyna się we mnie gotować.

  • Ja będę na Kaczyńskiego głosować – mówię spokojnie patrząc jej głęboko w oczy.
  • Taaak !!!! Na tego pedała i złodzieja !!! – spojrzała na mnie zaskoczona i z obrzydzeniem.
  • Sama pani jest pewnie od nich i bierze … !!!
  • ………. – gotuje się we mnie jeszcze bardziej.
  • Jestem z biznesu …
  • Hahahaha …. !!! – ryknęła na cały głos oczywiście.
  • No pewnie … !!! Pewnie ze spółek państwowych, kradniecie ! – przerwała mi w pół słowa.

Śmiała się na głos szyderczo, cynicznie i z taką pewnością siebie, że w  końcu nie wytrzymałam …

  • Dlaczego mnie pani obraża ?!!! – krzyknęłam jeszcze w miarę spokojnie.

I w tym momencie bardzo żałowałam, że nie jestem inteligentniejsza, bo jedyne co mi przyszło do głowy to …

  • Gówno o mnie pani wie i obraża mnie ?!!! – krzyknęłam mocno i dobitnie, aby dobrze usłyszała moje słowa. 
  • Bo wy tacy jesteście, kradniecie tylko … – trochę zeszła z tonu zaskoczona moją reakcją. Nie spodziewała się.
  • Gówno pani o mnie wie !!! – powtarzam jeszcze raz specjalnie akcentując „gówno”, aby dotarło do jej mózgownicy.
  • Potrafi pani tylko plotkować, tak jak to wasze całe środowisko plotkarskie. Miałam inne zdanie o pani, a to takie rozczarowujące …
  • Rozczarowujące ….!!! – zaczęła mnie przedrzeźniać.
  • Roz cza ro wu ją ce ! – powtórzyłam głośno i powoli, aby to jeszcze dotarło.

Nie wiem co ją dotknęło bardziej, czy to „gówno”, czy „rozczarowujące”, a może fakt, że ktoś ją otwarcie opieprzył. W każdym razie atmosfera w zakładzie siadła zupełnie, ale nie żałowałam. Nigdy mi się to wcześniej nie zdarzyło, abym tak zareagowała. Gdyby nie zaatakowała tej babci, to bym siedziała cicho jak zwykle. Ale aktorka była tak wobec niej agresywna w swoim zachowaniu, postawie, aż całą sobą odpychała.

Kiedy wyszła i babcia i aktorka, zaczęłyśmy rozmawiać. Fryzjerka do mnie …

  • Wie pani … Ona taka kiedyś nie była. Udzielała się w kościele, głosowała na PIS … Chyba diabeł w nią wstąpił …
  • … I pewnie ma pani rację …. – … i spojrzałam odruchowo na zegar, była równo 15.00. Znak, że to nie przypadek.
CDN … 

Pieczęć Ojca, znak Ojca.

19. 03. 23 r. Warszawa.

  • Moje egzorcyzmy są inne niż wcześniej. Jestem bardziej świadomy, robię to głębiej, a poza tym Ojciec ciągle dodaje do nich Swoją energię. Na pewno mam większą świadomość, to nie jest to samo, co kiedyś …
  • Hmm …. Ja też robię od dwóch tygodni cały różaniec, co jeszcze niedawno wydawało mi się absolutnie niemożliwe. Myślałam, że to takie nudne … Dzisiaj sprawia mi przyjemność. Ale się porobiło ….
  • Czy egzorcyzmy mają jakiś skutek ? Nie wiem. Wszędzie na świecie się kotłuje, ale robię swoje. Mam kopa, bo Ktoś mi ciągle przypomina tą wizję, jak mnie Ojciec tuli, ja się odwracam i widzę całą czarną masę gacków idących na świat.
Widziałem miasta, domy, ulice, ludzi. Spoglądałem na to wszystko z góry. Przede mną na wielkim tronie siedział starszy mężczyzna, miał długą brodę, lekko falowane białe włosy, wyglądał jak Bóg z bajek. Wziął mnie za głowę rękoma i przytulił do swojej piersi. Czułem się jak mały chłopiec, choć byłem mężczyzną. Klęknąłem przed nim i po chwili pokazałem swój miecz. Podałem Mu go trzymając w dłoniach. Wziął go od mnie i w tej chwili nad mieczem pojawiły się gwiazdki, jakby naładowały go magiczną energią i mocą. Po chwili oddał mi miecz trzymając go też na wyciągniętych dłoniach. Wziąłem go do ręki, włożyłem do pochwy, obejrzałem się do tyłu i znowu spojrzałem na miasto. Zobaczyłem czarną masę gacków, która nadchodzi. Zacząłem tym mieczem ich ciąć, ta masa zaczęła się dematerializować, znikać. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/02/23/grzesznik-ktoryszuka-oparcia-w-chrystusie/

20. 03. 23 r. Warszawa.

Dzisiaj moje urodziny i wielkie oczekiwania. Kiedy nic się nie wydarzyło, pretensje mam do „całego świata” … Potem kajam się w myślach ….

  • Ojcze, jestem straszna …
  • Ja też.
  • … ??? …
  • W umysłach, w głowach wielu osób.

21. 03. 23 r. Warszawa.

  • Miałem ciekawą rzecz, niesamowitą. Zobaczyłem jak ktoś palcem mi po klatce narysował ósemkę, potem ta ósemka przekręciła się w bok i stała się znakiem nieskończoności. Nad ranem to było, gdy leżałem w łóżku. Palcem, biała ósemka … Powoli to zrobił …
  • Hmm … Ciekawe …
  • Ojcze, czyj był to palec ? – Piotr zainteresowany wielce. 
  • A jak myślisz ? Ola spała …
  • ……. – roześmialiśmy się, czyli nie mój.
  • Może UFO ? – zażartowałam.
  • Mam coraz większe wątpliwości, czy wiesz, co piszesz – Ojciec też żartuje. 
  • Ktoś z Nas.
  • Zamienił twoją codzienność w nieskończoność.
  • Aaaa … Ósemka to twoje życie normalne, czyli twoja codzienność się kończy, a zaczyna co ? …
  • Nieskończoność ?
  • ……. – śmiech, Ojciec się droczy.
  • Anioł nie ma wieku, Niebo jest nieskończone … – analizuję.
  • ….. To pieczęć Ojca, znak Ojca … Tak słyszę.
  • Czyli się jednak kończy … – zamyśliłam się.
  • Dobrze ci było w Niebie ?
  • …. Zaskakująco … – mówię po chwili.
  • Raźniej ci było przy oku ?
  • …….. – uśmiecham się. Zdecydowanie raźniej, gdy Ojciec do mnie mrugnął. 
  • A więc obraca ósemkę, czyli kończy się moje życie, które tak wiodę teraz, to zrozumiałem.

Niedawno Pieta, teraz ósemka … Same znaki wokoło.

Wieczorem.

Zaufaj losowi, rób swoją codzienność.

18. 03. 23 r. Warszawa.

  • Kwiecień niedługo.
  • Niedługo … – powtarzam jak echo.
  • Czy chciałabyś, by się stało, co w zeszycie zapisane i męża nie ma ?
  • ……… – nie wiem, co powiedzieć.
  • A co zrobisz, kiedy on zniknie ?
  • …….. – nie wiem, co powiedzieć tym bardziej, że pamiętam słowa Ojca, że wcale w kwietniu zniknąć nie musi.
-Czy Ja go zabiorę ?
-Ja go zmienię. 
-Pierwsze oznaki zobaczysz w lutym. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/05/27/modlitwa-jest-bardzo-silna/
  • Co będziesz czuła ?
  • Hmm … Będę dumna ?

Przypomniałam sobie moje uczucie widząc jak ręce wyciągają Piotra z tłumu. Darłam się na cały głos, ale w tym glosie było tyle dodatkowych emocji, tyle też euforii, że w końcu się dzieje … Zaskoczenie, szok, radość … Nie wiem, czy można znaleźć jedno słowo, które by tak wiele emocji zawęziło do jednego.

  • Czy jesteś w stanie się poświęcić ?
  • Bo to poświęcenie.
  • Wiesz, że jak on wróci, to nie będzie już do końca ten sam Piotr ?
  • Od razu zobaczysz różnicę.

„Od razu zobaczysz różnicę” miałam skojarzenie z Jegomościem. To tam zauważyłam różnicę. 

-A co myślisz o przejściu z jednego boku na drugi ?
-A może jedno jest częścią drugiego ? 
Prawdziwa zagwozdka. Gdy przeszedł na moją lewą stronę, był młodszy. Czyżby to było po przemianie ? Truuuudne to wszystko. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/01/31/wyrzekaja-wszystkiego-co-boga-dotyczy/

„Przypadkowo” trafiam w dzienniku na dawne słowa, które mogą mieć tu znaczenie.

-A no koniec z moich dłoni wybuchło światło jak reflektory. Skierowały się ku Górze i tam zobaczyłem krzyż, Jezusa wiszącego i nad Nim Ojca. Te reflektory światła to jak podczas bombardowania Londynu, tak to wyglądało … Jak się skończyła ta wizja ? Zaczęła znikać …. Starzeję się Ojcze – narzeka po wszystkim zmęczony. 
-A Ja cię uczynię wiecznie młodym. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/05/uczynie-cie-wiecznie-mlodym/
  • Weźmiesz go do Siebie, Ojcze ?
  • Jak nie, jak tak … ?
  • Ojcze, ale ja tak na poważnie …
  • Pokazałem ci w wizjach.

Pokazał, ale znowu zachodzę w głowę, jak to się stanie i kiedy … A może to symbolika, a może nie zauważę, a może to nie tak dosłownie … Może i może …

Pijemy kawę w Arkadii, nagromadziło się sporo ludzi …

  • Wszyscy jedzą, piją i nie zdają sobie sprawy, co w przestrzeni się rozgrywa.
  • Ale życie w nieświadomości to też błogosławieństwo.
  • Dużo bardziej dla człowieka jest trudniejsze świadomość, że coś nadchodzi, niż same wydarzenie.

Hmm … Pomyślałam o tych, którzy czekają na karę śmierci. Czekanie – udręka.

Rozejrzałam się dookoła jeszcze raz, każdy pogrążony w swoich myślach i sprawach, nieświadomość faktycznie może być błogosławieństwem. Nie wiedzieć, że na przykład walnie jutro meteoryt, to wielki dar.

  • Masz Ojcze rację …
  • Rozumiemy się bez słów.
  • Nie jesteś Moim sługą, jesteś Moim przyjacielem.
  • Walczysz o Mnie zażarcie.
  • ………. – wzruszyliśmy się.
  • Wiem, że kochasz Mnie bardzo.
  • Łatwiej ci się żyje, skoro wiesz, a wiele ci do życia nie trzeba.
  • Ja też cię bardzo kocham.
  • To była twoja nagroda w Niebie przy chlebkach, żebyś wiedziała.
  • Bo uczestniczysz w przygotowaniu chlebków, to pisanie to też te chlebki.
  • I nie zastanawiaj się jak to technicznie się stanie.
  • Bo jak ci powiem jak, to nie będziesz zaskoczenia.
  • A przecież wiesz, że lubię … – … zaskakiwać.
  • …….. Zobacz … Ojciec przygotował niesamowitą historię … Wysłał swojego „człowieka” na Ziemię, wcisnął w skórę człowieka, dał mu kilka żyć, aby prowadził ludzi, a teraz ściągnął nawet inne cywilizacje, aby byli świadkami tego, co ma się zdarzyć właśnie tutaj …
  • To może dlatego ci zieloni mówili; to nie może być on ? – Piotr przypomina.
  • Bo nie mogli uwierzyć, że w tym takim ciele i tu jesteś.
  • Ładnie to powiedziałaś.
  • Przylatują, bo nie wierzą.
  • … Nieeeesamowita historia, ale na to trzeba spojrzeć jakby z góry, spojrzeć oczami Ojca – zadumałam się.

Cisza.

  • Ojcze, nieciekawie dzieje się na rynku – Piotr już o codzienności.
  • Zaufaj losowi, pamiętasz ?
  • Rób swoją codzienność.

Wiosna się budzi. Planujemy iść jutro na dłuższy spacer.

  • Nie daj się zwieść pogodzie.
  • Miodzik pomaga, ale nie ratuje.
  • Ratuje zdrowy rozsądek.

I oczywiście przypomniałam sobie o Jadwidze.

Ujawnię cię.

14. 03. 23 r. Warszawa.

Wstając rano pierwsze co robię, to sprawdzam w TV, czy coś w Ziemię walnęło. Nic. Siedzimy na kawie …

  • Jak widzisz samochody jeżdżą, wszystko po staremu …
  • ……… – wzdycham tylko.

Nie dziwię się. Tak to jest z dokładnymi datami, ale teraz obawiam się o „216”. 

-Niedługo święta, mówi ci to coś ? 
-Wielkanoc jak Wielkanoc – wzruszam lekko ramionami. 
-Wymodlone. Będą jajka i ... goście. 
-Zaraz, zaraz …. To raczej asteroidy nie będzie ! – zaczęłam się śmiać. Jak mogą być normalnie święta, kiedy taaaki kataklizm niby będzie. 
-A jak leci, to znaczy, że się święta nie mają odbyć ? 
-….. Hmm … - ogarniają mnie wielkie wątpliwości. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/?s=wymodlone

Rozglądam się po kawiarni, to już kolejny raz spotykamy Amerykanów, którzy również piją tu kawę. Oczywiście od razu przypominają mi się pewne słowa Ojca … 

-(Jankesi) będą się tu osadzać. 
-Dostrzegą w tym kraju to, co tracą u siebie. 
-Hmm …. Tracą Boga … – pomyślałam. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/07/26/jutro-bedzie-lepiej/

Jedna para siedzi tak blisko, że przez chwilę przysłuchuję się ich rozmowie. Ciekawe, ale mówią o tym, że „2012” nie wyszło i mija 10 lat od tego zdarzenia. Mówią o świecie, Izraelu, apokalipsie … Ale numer, pomyślałam.

  • Ujawnię cię.
  • …….. – Piotr struchlał.
  • Co ty na to, pomarańczowa ? – miałam na sobie pomarańczowy sweter.
  • Co ja na to ? … – przymknęłam oczy na znak zgody.
  • Będzie zdziwienie, szok.
  • Dla wielu ? – Piotr zaciekawiony.
  • Dla wszystkich.
  • Ten ktoś niepozorny, taki nikt …
  • Niczym się nie wyróżniający, nie mający włosów, nie mający głosu, nieprzystojny, żeby się nie podobał …
  • …. ??? …  – rozdziawiam buzię zaskoczona. 
  • Budzący respekt, słyszysz ?
  • To jest Moje słowo, respekt !
  • Będzie wywoływał w ludziach poczucie winy, wyznanie grzechów, ciężar na duszy, by się modlić o wybaczenie.
  • …. ??? Piotruś ??? …. – pomyślałam zdziwiona.

15. 03. 23 r. Warszawa.

Na kawie.

  • Dzisiaj zrozumiałem, że ci, co nie poszli, to nie cymbały. Oni byli mądrzy, cwaniaki, wiedzieli, że życie tu jest trudne. Ale ja nie narzeeeeekam … – Piotr od razu.
  • … Ojcze, chcę Cię usłyszeć – mam pretensje, że Piotr ostatnio prawie tylko milczy.
  • Słyszysz Mnie każdego dnia idąc do kościoła.
  • Ciekawe, gdzie jest teraz Bóg – Piotr pyta po chwili …
  • Wszędzie – przypominam sobie rozmowę o liczbie mnogiej Boga.
  • I w każdym …

Piotr dzwoni koło 12.00 i szepcze …

  • Zadzwonił do mnie facet z Torunia (p.s. podwykonawca), że ma coś dla mnie. Wysłałem ci maila, zobacz szybko.

Był tak tajemniczy, że rzucam wszystko i sprawdzam …

Pieta … Tak się wzruszyłam, że załkałam cicho … Potężny znak z całkiem niespodziewanej strony.

Ojciec wykorzystuje wszelkich ludzi do przekazywania wiadomości. 

CDN … 

Wzmaga się Mój gniew.

09. 03. 23 r. Szczecin.

Byliśmy na kawie, w pewnej chwili przeszła przez mnie energia pełna błogości, która sprawiła, że po cichu zaczęłam się modlić. Nikt tego nie zauważył, choć byliśmy w czwórkę. Zauważyłam, że Piotr dotąd gadatliwy także zamilkł na chwilę, oczy mu się zaszkliły. Tym razem każdy zwrócił na to uwagę. Próbował się tłumaczyć, że właśnie coś mu do oka wpadło, ale przyznał mi się później, gdy byliśmy już sami, że wtedy zobaczył wielką białą postać. Spojrzał w jej twarz, ona przymknęła oczy i kiwnęła głową, jakby chciała się przywitać.

Kilka godzin później ponowie zaczęliśmy rozmawiać o ataku na Jana Pawła II. Na koniec Ojciec powiedział krótko …

  • Wzmaga się Mój gniew.

I zrozumiałam, że wizja z „Titanikiem” to jest właśnie tego zwiastun.

11. 03. 23 r. Szczecin.

Na rodzinnym obiedzie, który organizujemy zawsze, gdy przyjeżdżamy, zaszokował mnie mój tata. Ten, któremu nigdy nic się nie śni, mówi sam zaskoczony …

  • Śnił mi się Edziu. Całą noc z przerwami. Byłem na wielki statku pasażerskim, a on tam pracował, zajmował się ludźmi.

Zeelektryzowało mnie słysząc statek pasażerski. Spojrzeliśmy się na siebie z Piotrem, nie może być to przypadek. Wiadomość dla mnie, aby moją wizję potraktować bardzo poważnie. Gdy próbowałam dopytać o szczegóły, tata żachnął się tylko lekko, po co pytam. Był sen i już.

Zastanawia mnie ta praca na statku, ponieważ przypomina mi pewne widzenie … 

- Wiesz co ? Edziu nie tylko pilnuje Krysi, ale w Niebie ma jakieś sprawy organizacyjne. Selekcjonuje, organizuje ludzi, którzy przychodzą.  
-Przychodzą, to znaczy zmarli ?
-………. – Piotr wzruszył ramionami sam zaskoczony. 
- Jest ich nagle tam więcej – zdziwiony. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/08/17/gdyby-nie-ja/

Gdy obiad się kończy, gdy wszyscy się rozchodzą, my oczywiście natychmiast o „Edziu na statku” …

  • Ale numer ! … Ciekawe co to będzie … – Piotr zaintrygowany.
  • Hmm …. Będzie jak będzie … – wzruszam ramionami.
  • Nie będzie, jak będzie.
  • Będzie, jak ma być.
  • Dosyć odraczania, najwyższa pora.

12. 03. 23 r. Warszawa.

Wracamy do Warszawy niedospani, milczący.

  • Zachowanie polskich polityków jest knajackie – Ojciec nagle. 

Słowo knajackie budzi nas z letargu. Nigdy nie słyszałam, sprawdzam od razu … – knajak pot. «człowiek z marginesu społecznego» https://sjp.pwn.pl/slowniki/knajacki.html

  • Dziękuję Ojcze za tatę i jego wizję …
  • To prezent za twoje różance.
  • Dla mnie to znak, że wizja była ważna. Nie wiedziałam jak traktować tą wizję. Ojcze, uderzy asteroida ?
  • Ty chciałabyś rzeź niewiniątek ?
  • ……. – lepiej milczeć w takiej chwili, ale po tym co zrobiono z JP II, to czemu nie.
  • Wczoraj robiłem egzorcyzmy od 22.00 do 23.00 …
  • No to modliliśmy się razem, z tego wynika – roześmiałam się, bo ja w tych godzinach również.
  • Dobry duet z was. Niepozorny, cichy.
  • Nikt nie domyśliłby się, że to robicie, ale Ja to widzę.

Jedziemy długo w ciszy , Piotr w pewnej chwili roześmiał się na głos …

  • Spytałem Ojca, czy mam ci coś powiedzieć i wtedy pokazał mi Jasia Fasolę, jak pokazuje kciuk temu policjantowi, który leży w szpitalu …
  • ……….. – pamiętam,  roześmiałam się także.
  • Ojciec jest bardzo dowcipny. 
  • Ale chyba nie po Janie Pawle – przytomnieję.
  • Bądź spokojna. Musi być czysty, skoro ci wróżył.

Czysty … 

- Czy Jan Paweł II jest czysty? 
− W Moich oczach robił wszystko co powinien. 
− W moim oczach zyskał uznanie, dlatego posłałem go do ciebie. 
− Za życia zapowiadał, że będzie obwoływany od czci i wiary. 
− Byle nie było autorytetu, za którym można iść. 
− Czy na tym polega właśnie upadek Kościoła ? 
− A od czego zaczniesz ? Od autorytetu.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/05/03/to-jest-wielka-gra/ 

W wizji, gdy bierze moją rękę, to jakby w niej czytał, prorokował.

Papież ujął moją prawą dłoń, spojrzał na nią uważnie jakby ją czytał i nie patrząc mi w oczy bardzo spokojnie, bardzo poważnie powiedział...
-Długo poświęcona człowiekowi. Teraz poświęcona kapturowi. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/08/08/poswiecona-kapturowi/
  • Ojciec ci to posłał.
  • Ojciec jest przede wszystkim bardzo miłosierny, ma wielką cierpliwość do mnie – Piotr.
  • Daję ci najlepszych ludzi, aby cię prowadzili.
  • Za bardzo pamiętasz, co było.
  • Gdyby Ja pamiętał, co było, to już by cię nie było.
  • Gdybym Ja pamiętał, co robiłeś, to już by cię nie było.

Przez głowę przemknął mi Luter, Deisenhofer …

  • Mój ząb dobrze się goi, w maju jestem zapisany na sprawdzenie.
  • W maju ? Eeee …. To znaczy, że chyba do Ojca teraz nie idziesz – mówię racjonalnie.
  • Wasze plany, wasza sprawa.
  • Moje plany, Moja sprawa.