Tag: Ewangelia św. Jana

03. 11. 23 r. Warszawa.

Wieczorem. Wyłączamy TV, siedzimy w ciszy i myślimy.

• To była ostatnia jazda. To nie on cię ochronił …
• … Ręka Ojca mnie ochroniła.
• To życie, jakie znasz, się kończy.
• Ja Piotra (….) zawieszam swoją działalność, pamiętasz ?

01. 01. 23 r. Szczecin. 
Moja migrena minęła, zaczęła się u córki. Zasnęła w ciągu dnia, ale równo o 15.00 została obudzona baaardzo ciekawą wizją. 
-To była bardzo krótka wizja. Zobaczyłam teczkę z dokumentami, jeden na wierzchu miał taki napis 
…Ja Piotr (…) zawieszam swoją działalność To było oświadczenie na piśmie z podpisem.  
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/06/06/to-sa-zmiany-zmiany/

• Ola, co się musi stać, aby zawiesił swoją działalność ?
• Coś ziemskiego, czy nieziemskiego, Aleksandra ?
• No właśnie … Ale wystarczy, że się rozchoruje i położy do łóżka na długo …
• To po to mu serce ratuję, żeby go położyć ?
• Wiesz ile zamachów na niego było ?
• Tych, których widać i których nie widać ?
• To po co Ja go chronię ?
• …. Co by cię skłoniło, abyś zawiesił działalność ? – pytam Piotra, bo już sama jestem ciekawa.
• …. Moja wyobraźnia tego nie ogarnia – odpowiada po długiej chwili.
• Ojcze, dlaczego zawieszam, a nie zamykam ?
• Miej litość nad tymi ludźmi, już się boją.

Wooow… Chodzi o pracowników firmy. Czyżby firma miałaby być dla ludzi, nie dla Piotra ? Wypadek spowodował wielki w firmie popłoch, bowiem nic nie jest przygotowane na wypadek okoliczności, że Piotra nie ma.

• Dopustem było to uszkodzenie auta.
• Zamykasz te okna. Pamiętasz domek z okienkami ?
• Ojcu chodzi o te czekoladki z oknami niespodziankami, kojarzysz ?
• Oczywiście.

• Będą otwierać, a Ja zamykam.
• Co ty na to, że przyjdzie Jegomość za kilka dni, a go nie będzie ?
• Będzie załatwiał wtedy sprawy ?
• O cholera … – wyrwało mi się.

Powracam do wizji z Jegomościem jeszcze raz. Zamykam oczy i przypominam sobie każdy szczegół jeszcze raz. Ojciec zwraca mi uwagę na coś, co mówiąc uczciwie dotąd zbagatelizowałam. Kiedy jestem w pokoju, mam pełną świadomość, że Piotra nie ma. Nie ma, ale jest blisko. Załatwia sprawy, które były związane z naszym pobytem w tym ośrodku wypoczynkowym. Miałam otwarte drzwi, bo miał w każdej chwili wrócić. I w te otwarte drzwi wszedł Jegomość. Kurcze … To wszystko ma znaczenie, niesamowite. Piotra przez jakiś czas nie było. Nie było ! Załatwiał sprawy, a u kogo może załatwiać sprawy, jak nie u Ojca ! 

• Jestem ciągle w szoku … Ten wypadek … No w życiu bym się nie spodziewał. Tempo Ojcze masz niesamowite …
• To słowo to nadużycie. Tempa jeszcze nie ma i nikt się nie domyśla.
• Hmm … – zamyśliłam się. Nikt ?
• Zrobimy szok i show Ola, co ?
• Zrób Ojcze, zrób …
• Jak ten świat naprawić ? – Piotr.
• Nie da się naprawić. Trzeba zachować tych, którzy zostali.
• Ojcze, co zrobisz ?
• Zgaduj zgadula …
• Lubię te wasze plany, uwielbiam słuchać jak planujecie …

---

---

04. 11. 23 r. Warszawa.

Na kawie znowu o wypadku, a jakże …

• Wszystko było ustawione …
• To prawda. Zanim wjechałem na Plac Konstytucji, wcześniej kilka pasów było zajętych całkowicie przez auta i tylko jeden wolny, który właśnie prowadził na ten plac. Nawet się zdziwiłem, bo to się nie zdarza, więc sobie pojechałem … No i masz … Prosto pod tramwaj … Wszystko mnie boli.
• Jesteś po apogeum ?

-Spytaj lepiej Ojca, co znaczy apogeum dla ciebie, bo może to apogeum problemów 
-…No właśnie, na pewno problemów ! – Piotr od razu.
-A ty jak myślisz, Ola ?
-…. Ojcze, nie dasz mu upaść …Ojciec wielokrotnie mi dupę ratował. 
-I będzie ratować. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/01/08/ten-ucisk-musi-byc-jest-potrzebny/

• W trakcie.
• Kiedy mnie uderzył tramwaj, nie uwierzysz co chciałem zrobić. Szybko sobie wyobraziłem kulę ziemską, wziąłem ją w rękę i chciałem cofnąć czas o 5 minut i wtedy mi powiedziano …
• Co ty robisz !!! Morza się cofną !
• …??? !!! …  – gapię się na niego z szeroko otwartymi oczami zastanawiając się, czy on tak na poważnie. Ale był śmiertelnie poważny.
• Rano dzisiaj poczułem, jakby wielki rulon zdarzeń się rozwinął … Coś na pewno zacznie się dziać.
• Nawet się nie obejrzysz, a o samochodzie zapomnisz.
• Będzie ciężko ?
• Już jest ciężko, on nie mówi, tak mocno jest pobity.
• Ktoś inny leżałby w łóżku w boleściach.
• Bardzo mocno dostał, nie udaje, tylko nie mówi.
• Awizowaliśmy, że coś się stanie nieuchronne – … wybuch przy uchu.
• Jak ty znikniesz, świat się na jakiś czas uspokoi.
• Gacki odejdą od ludzi po to , aby dać chwilę czasu.
• Ojcze, ale Piotra na chwilę nie będzie i wraca, prawda ?
• Wraca, aby się pożegnać.
• …….. – oboje się wzruszyliśmy.
• A miała być taka dobra kawa, a tu taki dramat.
• Niczym się nie przejmuj, nie zaklinaj rzeczywistości.
• …….. – wzdycham, faktycznie ostatnio przejmuję się byle czym.
• Do wszystkiego podchodź racjonalnie.
• Ola, wstrząśniemy tym światem. Ty też zrobisz swoje.
• Nie będziesz się bała powiedzieć twardo swoje.
• … Ojciec kazał mi być twardym i nieulęknionym w jakiś sprawach.
• Tak ? A w jakich ? – dopytuję zaciekawiona.
• Gdzie wymagane jest być twardym i nieulęknionym.
• Łagodnym, gdzie wymagane być łagodnym.

Nieulęknionym przypomina mi teraz Izrael. Działają, jakby w jakimś szale, nie patrzą na nic, tylko prą do przodu. Niby mają powód, ale … Wojna w Izraelu. Prezydent Recep Erdogan zrywa kontakt z premierem Izraela – Wydarzenia w INTERIA.PL

• Czy dobrze robi ?
• Kto mieczem wojuje, od miecza ginie. Dotyczy każdej ze stron.
• Szczęśliwy jest tylko jeden w tej sytuacji, Lucyfer.
• …. A co u Ojca ? – Piotr po chwili.
• Ojciec się zastanawia jak przeżyjesz kolejne uderzenie, porównywalne.
• ………. – powietrze z nas zeszło.
• Nie Ojcze, proszę – odzywam się błagalnie.
• A dlaczego nie ? Bo jesteś jego żoną ?
• Bo wiem ile ma na sobie … Ojcze, w tym roku go zabierzesz ?
• Przecież chciałaś.
• No, ale w tym ? – mam nadzieję, że się Ojciec ze mną po prostu teraz tylko droczy.
• Trzeba było się nie zakładać. Przecież chciałaś, żeby go zabrać.
• Żartowałam.
• Mówiłaś w duchu i spokojnie.
• No nie aż tak, pokłóceni byliśmy, to dlatego …
• Czyli, że we wtorki chcesz, a w soboty nie chcesz ?  

Chyba faktycznie we wtorek się pokłóciliśmy, nie pamiętam. Dzisiaj sobota … W każdym razie wygląda na to, że znowu mam „zakład” i znowu brutalnie rzecz ujmując wyjdę na … 

-Czy można z Bogiem wygrać ? – pytam. 
-Zakładałem się z Homielem, nie z Bogiem. 
-Jesteś naiwny. 
-Nie tylko naiwny, ale i głupi. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/01/05/sila-modlitwy-jest-ogromna/

01. 11. 23 r. Warszawa.

Na kawie.

• Skończyła się epoka. Audi łączyło cię z tym światem.
• Hmm …. Ale gdyby kupić nowy, to znowu się połączy … – kombinuję głośno.
• Gdyby …
• Dziękuję Ci Ojcze, że znowu jesteśmy na kawie.
• Przygoda, przygoda … To tylko w Warszawie – Ojciec zanucił jeszcze raz.
• Po takiej tragedii siedzicie sobie i się śmiejecie. Żyje się, nie ?
• Dziękuję za wszystko.
• W tym dobrym sensie, czy złym ? Nie płaczesz już nad autem ?
• Nie.
• Nie martw się.
• Jego bezpieczeństwo się kończyło, nie płacz nad nim i ciesz się, że jesteście zdrowi.

Piotr się nagle zachwiał, mocno pobladł …

• Ja zniknę … Słyszę …
• Poświata cię weźmie …
• … ??? …
• Pamiętasz nasz zakład ?
• … Że do końca roku nie zniknie ? – pytam sama siebie w myślach, bo pewna nie jestem. Nie jestem też pewna, czy mamy znowu zakład.
• Nie widzę siebie w tym nowym biurze. Zajrzałem w przyszłość i zobaczyłem puste miejsce – Piotr zmartwiony.

Gdy doszedł do siebie, uświadomiliśmy sobie, że chyba czas na załatwianie spraw formalnych. Co prawda Ojciec wczoraj powiedział, aby czekać na znaki, to jednak poważnie zaczęliśmy o tym rozważać.

• A ty gdzie byłaś ?
• Nooooo, zajmowałam się Ojcem …
• ……. – wybuchł śmiechem.

Choć Ojciec pyta nie precyzując o którą dokładnie wizję chodzi, to jednak w głowie dostaję informację, że o Jegomościa.

• No chłopcem – poprawiam się.
• To już wiesz.

Hmm … Ciekawe … Byłam w pokoju sama z chłopcem, ale wiedziałam, że Piotr załatwia sprawy administracyjne gdzieś blisko, może tuż obok. Dlatego drzwi były otwarte, w każdej chwili mógł wrócić. Zastanawiam się teraz, czy to jest ważne ?

---

Idziemy na spacer. Wczoraj oglądałam film o dziwnych znakach na skórze. https://www.youtube.com/watch?v=yTqpozpPrYs&t=2892s

• Ojcze, co to ? …
• Sugeruję ci, żebyś się skupiła na znakach na niebie, to jest najważniejsze.
• Delektuj się jesienią. Zobacz jak pięknie …
• Z liściem nowe wiadomości nadejdą.
  
• Uwaga ! Każdy miesiąc już coś przyniesie.
• Pamiętasz beczkę (śmiechu) ?
• … ??? … Mi do śmiechu nie jest. Śmierć była blisko – Piotr markotnie. 
• Nie była, Ja byłem blisko.
• Byłem, jestem i będę.
• Wiesz, że w beczce śmiechu  można się łatwo przewrócić. Trzeba się trzymać, trzymaj się Ojca – … tylko to przyszło mi do głowy teraz.

• Zmienisz mieszkanie.
• Masz ci los … Jeszcze to ? Dostaniemy wypowiedzenie ? – poczułam się nagle bardzo zmęczona.
• To nie będzie jej (p.s. właścicielka) inicjatywa, to wasze będzie słowo.

Chciałoby się dopytać, ale zapadła cisza. Obejrzeliśmy wiadomości w TV …

• Wiesz dlaczego tak jest z PIS ? – … nie może rządzić z braku większości w sejmie.
• Zło musi być większe, aby uderzenie było mocniejsze.
• PO będzie rządzić ?
• Długo się nie nacieszą.
• Co znaczy buenos dias ? – Piotr do mnie.

Sprawdzam …

• Po hiszpańsku dzień dobry, dobre dni.
• Ojcze, daj trochę ulgi, trochę spokoju … Nie mam siły … Aaaa dobra ! – machnął ręką zrezygnowany.
• Wymaż moje słowa gumką, zrób jak chcesz …
• Szkoda, chciałem ci ulżyć.
• ……… – roześmiałam się widząc teraz minę Piotra.

---

---

02. 11. 23 r. Warszawa.

• Muszę wyrejestrować auto, ale chcę zachować tablice rejestracyjne.
• Nie bierz, wszystko na tym kończy się definitywnie.
• Dużo rzeczy w październiku się zdarzyło.
• Najważniejsze było berło, potem wypadek, potem biuro, a potem twój pseudo zawał.
• No tak … Zapomniałam.
• Dużo się będzie działo wokół UFO, widzę to  – Piotr nagle.

28. 10. 23 r. Warszawa. Część 3.

Wieczorem.

W poszukiwaniu odpowiedniego biura Piotr skorzystał także z agencji nieruchomości, dzięki temu zwiedził wiele różnych miejsc rozsianych po całej Warszawie. Zaproponowano mu nawet biuro w budynku należącym do Mercedesa. Pamiętając oczywiście o znaku mercedesa pomyślał, że to jest właśnie to, ale szybko okazało się, że to nie było to.

-Ojciec pokazał mi znak mercedesa … Ja nie chce mercedesów przecież. Nie wiem o co chodzi.
........ - zamyśliłam się nad jego słowami. Dzisiaj też ni stąd ni zowąd natrafiłam na własne zdjęcie z blogu ze znaczkiem mercedesa. 
-Może to jakaś wskazówka dla ciebie co do biura ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/09/12/sa-ofiara-na-nowy-poczatek/ 

Gdy między sobą zaczęliśmy już rozmawiać o tym, że ten znaczek to chyba bez sensu …, nieoczekiwanie pojawiła się jeszcze jedna propozycja. Propozycja z miejsca dość odległego od centrum i Piotr początkowo nie był przekonany, czy warto w ogóle się tam fatygować. Pojechał jednak i dość szybko podpisał umowę.

• To biuro to na pewno od Ojca. Zobaczyłem światło nad tą halą i krzyż w tym świetle. Mało tego … Przed nami była firma, która sprzedawała tam mercedesy, wyobrażasz to sobie ?
• To miejsce ukryte.
• To dobrze … Jeśli mam nowe biuro, to znaczy, że ja długo jeszcze będę.
• To miejsce jest dla twoich ludzi.
• …. ???!!! …. – no i bach !

Piotr się zdenerwował, a ja się zamyśliłam … Jeśli ma być dla jego ludzi, to jak długo Piotr tu jeszcze będzie ?

• Podczas egzorcyzmów czyściłem Polskę, była cała oblepiona ślimakami, czarna maź zaczęła ją oblepiać … I zajrzałem na chwilę do pokoju Ojca … Polska niechcący z półki Mu wypadła … Podniosłem i wyczyściłem.
• No jak to ?! Jak to spadła ?! – obudziłam się z zamyślenia. Przestała być w centrum Ojca uwagi ?!

• Dobrze, że jesteś.
• … Podczas modlitwy przedostałem się do pokoju Ojca, chciałem zobaczyć, co pisze w Swoim zeszycie. Odhaczał moje modlitwy bordowym … ,słyszę burgund … kolorem. Zostało niewiele tych modlitw jeszcze przede mną, tak mi się wydaje … Ojciec zauważył, że patrzę i zamazał ten obraz, żebym nie był pewny ile …
• …….. – spojrzałam na Piotra, czy on tak na poważnie ? Był bardzo poważny.

Znowu o Caviezelu … Oboje nie możemy wyjść ze zdumienia.

• Opłacało ci się kłócić ? Czyli co, powtarzamy ?
• Sprowokuj go, wiele nie trzeba.
• ………. – roześmiałam się pamiętając o pszczółce. 
• A wiesz, że prosiłam Ojca, aby ci nagadał, że byłeś niesprawiedliwy ?
• Aaa … To dlatego dostałem wizję z tobą. Byłaś małą dziewczynką z wielkim lizakiem w buzi, byłaś obrażona i powiedziałaś, że nic ode mnie nie chcesz …
• Wooow …. – pomysłowość Ojca jest nie do zmierzenia. Fantastyczna.
• Przekaz (JC) jest jednoznaczny, nie budzący wątpliwości.
• Nawet Glazerson tego nie przewidział w swoich czytaniach o kodzie – … Ojciec zażartował. 

Kręcę głową nie mogąc ciągle w to uwierzyć. Na pewno to nieprawdziwy Caviezel, ale chodzi o sam fakt zaistnienia całej sytuacji. Idealny przekaz, idealnie w czas, idealnie od kogo. No po prostu ręce opadają z niemocy.

• Wiesz, że on Mnie słyszy ? Rozmawiam z nim bez przerwy.
• To niesprawiedliwe … – mówię szczerze.
• Dostałaś swoją dawkę.
• A jednak to prawda, dostałaś 3 spójne wiadomości.
• Dwie – poprawiam spokojnie.
• Trzy. A wizja ?
• Aaa … W Polsce …. No tak …
• Jak wygląda Chrystus naprawdę ? – Piotr nagle.
• Przecież wiesz – jestem zdziwiona, że pyta. Codziennie widzi Jego portret nad moją głową.
• No tak …. Jezus ma bardzo gęste włosy … Nie to co ja …
• Eliasz nie miał włosów.
• … Z boku miał, widzę … Takie długie …
• Nic nie miał, jako i ty.
• ….. Podrzuciłeś Mi Polskę znowu ?
• No Ojcze, tak nie może być, że wypadła – skomlę.
• Może, wszystkiego nie ogarniam.
• ………. – wybuchnęliśmy śmiechem, cudne.

---

---

29. 10. 23 r. Warszawa.

Na kawie rozmawiamy o ostatnich wydarzeniach.

• Staruszek ma niesamowite pomysły.
• Nie mów staruszek – skrzywiłam się. 
• Staruszek świat, tak się mówi … Mam nadzieje, że się Ojciec nie pogniewa – Piotr się poprawia. 
• Młodość to pojęcie ulotne, Mały. Bardzo ulotne.
• Ulotne jest całe życie.

−Wszystko jest ulotne. 
− Więcej warte są tulipany twojej zony, to jest żywa nadzieja. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/07/22/wszystko-jest-ulotne/

• Ojciec jest dojrzały. Poczułem ciężar miliardów lat. Przepraszam Ojcze.
• Ale brody nie mam, nie kłuję.
• Te protecion jest przed duże P. Wiesz dlaczego ? – do mnie. 

• Tak jak ty dbasz o Ojca, tak Ojciec dba o ciebie.
• Nigdy o tym nie zapomnę.
• A mówię ci to przy niedzieli, dnia siódmego.
• … Ten się na koniec tak rozgadał, że nie wiem, czy potrzebny ci Zamiennik.

Rzeczywiście, Piotr jak nie gadał ze mną przez 3 dni, tak teraz mu się buzia nie zamyka. Nie nadążam pisać.

• Ale doda (Zamiennik) ci szlifów i pieczęć Ola.
• Widzisz Mały ? Jesteś do „zezłomowania”.
• No nieee … – próbuję Piotra bronić.
• To dobrze, na razie nie, potem go „zezłomuję”.
• … Ojciec spojrzał na mnie poważnym wzrokiem.
• Niszczyciel świata.
• ….??? … No chodzi o tego, któremu świat zniszczyłem … Powiedziałem mu; oddaj mi należny pokłon, a on nie chciał.
• Należny ?
• No właśnie, zapachniało pychą … To nie może być ja, ja taki nie jestem.
• Niestety, wizja była prawdziwa.

---

Przypomniałam Piotrowi o ścianie …

Mogłam zrobić zdjęcia, ale przy sąsiedzie zdjęć robić nie chciałam. Poza tym wtedy jeszcze nie wiązałam tego wydarzenia z wściekłością Piotra. Później do mnie to dotarło. Szafki wmontowano ponownie. Kiedyś były tam liczniki gazu, dzisiaj nie ma nic. Pewne ślady po tym wydarzeniu jednak pozostały. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/10/28/badz-madray-i-rozsadnay/

• Rozumiesz skąd te łańcuchy ? Jest z każdej strony blokowany.
• Ciekawe, czemu zakonnik padł …
• Ojcze … – wzdycham.
• No co „Ojcze” ? Może chcesz się pokłócić znowu ?
• …. Słyszę piosenkę „Wszystko się może zdarzyć „

---

Przypominam Piotrowi słowa Ojca …

21. 02. 23 r. Warszawa. 
-Nie zrozumiesz mentalności człowieka. 
-U niego od dawna ciągle to samo, każda zmiana to rewolucja. 
-A w jego przypadku to rewolucja październikowa. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/08/05/glod-polubisz-mnie/ 

• Czeka nas rewolucja ?
• Na szczęście październik się kończy – Piotr spokojnie.

---

Wieczorem.

Izrael ogłosił wojnę, „Eufrat” zaczyna się chyba realizować … 

• Niczego się ludzie nie nauczyli.
• Rozpuścili się i zapuścili w tereny zakazane.
• Tylko potężny wstrząs może przywołać do porządku.
• Tych, co zostaną …
• … ??? …. – zastanowiły mnie ostatnie słowa.