29. 02. 24 r. Warszawa. Część 2.
Myślę, o co by tu spytać jeszcze …
- Mam takie dziwne pytanie …
- Żadne nie jest dziwne ….
- Nooo, ale jednak … Jeśli przyjdzie Chrystus … Jeśli przyjdzie, zaznaczam … Czy mogę Go poprosić, aby podyktował mi „Ojcze nasz” po aramejsku ? Jak powinno być ostatecznie ? … A może będę mogła nagrać ? – zawyrokowałam na koniec.
- ………… – Piotr spojrzał na mnie okrągłymi oczami myśląc, że właśnie zwariowałam.
Będąc w pełni władz umysłowych zdaję sobie sprawę, że to jedno z najbardziej szalonych pytań, jakie może człowiek zadać Chrystusowi. Ale jeśli nasze spotkanie ma być prawdą, to moje pytanie wcale szalone nie jest. Chrystus przecież podyktował Faustynie Koronkę, więc już to się raz zdarzyło. Pytanie nie jest też bez sensu, ponieważ nie zdawałam sobie sprawy jak wiele jest wersji modlitwy „Ojcze nasz „. Nikt nie jest pewny, która jest prawidłowa. Może żadna, ponieważ przez lata aramejski sprzed 2 tysięcy lat wielce się po drodze modyfikował. Istnieją też różne dialekty aramejskiego, więc … Rozkładam ręce … Jeśli (!) się spotkamy …, może zrobimy porządek z tym raz na zawsze ? Hmm … To by to było prawdziwe szaleństwo …
- Widzę uśmiech Chrystusa …
- Będziesz w tym zaspokojona.
- … ???!!! … – oczy wybałuszyłam, to byłby istny kosmos …
- Ktoś ci to przygotowuje … Widzę jak ktoś szyje nitką, czyli chyba koronkę robi … Tak ci to przekazuje …
- To jest prośba, która nie zakłóca ogólnej naszej drogi …
- Aaa …. Czyli nie spełniają próśb, które zmieniają bieg planów – pomyślałam.
- … Czy dzisiejszy twój ból głowy był dla ciebie korzystny ?
- O taaak.
- Czyli nawet ból głowy może być pozytywny ?
- Wiesz jak ważna musi być osoba, która ci dyktuje, a ty czekasz w napięciu ?
- ……… – uśmiecham się.
Przed chwilą trochę się posprzeczaliśmy o bzdurę i udawałam, że się obraziłam. Ale kiedy Ojciec zaczął mówić, obrażona już nie byłam.
- Trudno to pogodzić.
- No trudno – uśmiecham się, dumę trzeba sobie schować głęboko.
- Ojcze, czy dobrze mówię po aramejsku ? Wymowa się tak różni … – wzdycham.
- Sercem (mówisz) najpiękniej, sercem jest najczystsza.
- Twój kolega też mówi w tym języku.
- … ??? …
- Wiesz, który kolega ?
- Caviezel ! – roześmiałam się i coś sobie przypomniałam.
Oglądałam wywiad z Caviezelem, gdzie w pewnym momencie został poproszony o modlitwę po aramejsku. Widać, że na to nie był przygotowany zupełnie, ale skupił się, wziął głęboki oddech i powiedział … https://www.youtube.com/watch?v=4d4ELTCLuxk
- Ucząc się … by heart … – Piotr się zająknął, nie wiedział o co chodzi .
- Na pamięć – wyjaśniam szybko.
- … zapominasz. Ucząc się przez skojarzenia nie zapominasz.
Tak się nauczyłam modlitwy po aramejsku. Na początku myślałam, że jest to dla mnie niewykonalne.
- Dziękuję ci, że modlisz się za ludzi.
- Modlisz się za tych, których stworzyłem.
- Miarą tego co robisz, są twoi przeciwnicy, rozumiesz ?
- Jaka córka, taka matka. Jaka matka, taka córka.
- I tobie zabierał kierownicę i córce.
Rzeczywiście. Dobrych kilka lat temu gacek również i mi próbował wyrwać kierownicę. W wizji córki to było moje auto.
20. 07. 11 r. Szczecin. Miałam okropny i krótki sen. Wyprowadzałam z garażu auto, miałam lekko upuszczoną po mojej stronie szybę. Nagle pojawił się mężczyzna ubrany na czarno, podszedł zdecydowanie do auta, wsadził przez okno rękę i chwycił za moje kluczyki w stacyjce. Chciał je wyciągnąć patrząc mi prosto w oczy. Był tak silny i zdecydowany, że nie dałam mu rady się przeciwstawić. W panice sięgam po telefon i próbuję zadzwonić po pomoc do Piotra. Obudziłam się gwałtownie przestraszona. Twarz tego mężczyzny widziałam już 3 – krotnie. Twarz kompletnie bez emocji, zimna i cyniczna. Ostatnim razem, o ile pamiętam… goniła mnie aż do kościoła. Próbuję zrozumieć symbolikę tego snu. Auto to życie, a kluczyki pozwalają uruchomić i prowadzić auto, to jak ster na statku. Kiedy gacek próbuje przejąć moje kluczyki, to jakby chciał przejąć ster mojego życia. https://osaczenie.pl/wp/2016/04/10/sierzant-z-okiem-dzina/
Niby powoli się wszystko zamyka, ale ja nadal nie wyobrażam sobie jak będzie dalej.
- Jegomość przyjdzie, jak nie będzie Piotra.
- A jednak … ! Zbagatelizowałam to na początku, a jednak to ważne.
- To bardzo ważne, nie było twojego męża. I od razu jak wrócił, był inny ?
- Zdecydowanie tak.
- Pomyślałaś sobie, że tylko sprawy załatwiał, ale to nie był ten sam człowiek.
- Zgadza się.
- Był poważny, czy ważny ?
- Hmm, nooo właśnie … – kiwam głową zastanawiając się jaki. Można powiedzieć, że taki i taki ….
- Przyszedł człowiek z inną wiedzą.
- Idealnie !
- Ale przyszedł po chwili.
- Tak.
- Po czym znowu pojawił się po chwili, po czym się pożegnał i zrobił to z żalem, ale na spokojnie.
- … !!! … Taaak … – ciarki po mnie przeszły.
- I to jest rozwiązanie twojej wizji.
- Ale to nie był ten sam Piotr, człowiek, z którym rozmawiasz w tej chwili.
- Coś się w nim zmieniło, gdy wrócił po załatwieniu spraw i wtedy Wasilij dostał wytrzeszczu oczu.
- ……… – śmiech.
- Wasilij, tak możemy go nazwać. Już widziałaś zwiastun, tego pana z czapką …
Woooow ! W ostatnią niedzielę w kawiarni widzieliśmy starszą parę nie wzbudzającą żadnych pozytywnych emocji. Wizualnie byli dość nieprzyjemni, jak to mawiał nasz sąsiad; jakby całą wioskę spalili. W każdym razie zauważyłam, że pan wygląda dokładnie tak samo jak mój Jegomość. Miał nawet podobną czapkę. Już wtedy pomyślałam, że to może zwiastun jakiś, ponieważ wyglądał bardzo podobnie, nawet poruszał się tak samo.
- Dlaczego dostał wytrzeszcz oczu ?
- Właśnie, chyba z tego samego powodu, jakiego zakonnik „padł trupem”.
- ……… – Piotr się zaśmiał głośno za „trupem”. .
- Każda wizja, każda część wizji nie jest przypadkowo.
- Słyszałaś, że ktoś w Niebie studiował jedną stronę 2 tysiące lat, zastanawiał się nad każdym słowem.
- … To musiała być wielka strona – pomyślałam.
- Zastanawiał się nad każdą rzeczą, bo ma ona znaczenie.
- Zastanów się nad każdym gestem, słowem …
- I niech cię nie zmylą te bzdury, które czasami czytasz, których jest pełno – … w internecie..
- Trwaj przy swoim.
- Wiesz co łączy ich wszystkich ?
- Są zakochani w sobie i tu jest miejsce dla kogo ? Tego z rogami.
- …. Fajne chwile przed tobą, Mała. Moja w tym głowa.
- Najgorsze będzie to, że nie będę rozmawiać, gdy znikniesz.
- A po co ci puściłem oko ?
- … Ojcze, 3 lata poza zasięgiem ? 3 lata ? Jak to rozumieć ?
- Nie wiesz co znaczy fala. Będziesz poza zasięgiem. - A jak długo ma to potrwać ? Ta fala ? - 3 lata. - Co ?!!! – wyrwało mi się, ponieważ byłam naprawdę zaskoczona. Prędzej spodziewałam się odpowiedzi w stylu; „tyle, ile trzeba”, a nie konkretnej cyfry. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/18/nowy-swiat-jest-doskonaly/
Ojciec sugeruje, że Jegomość przyjdzie, gdy Piotra nie będzie. To jest raz. Potem sugeruje, że zniknie na chwilę, gdy przejdzie z prawej na lewo. To jest drugi raz. Może faktycznie wszystko razem potrwa 3 lata ?
- UFO przylatuje zobaczyć widowisko i co ? Przecież nie będą tu siedzieć 3 lata ! Pokażą się i odlecą ? Zobaczą widowisko i odlecą ?
- Ale jakie ! – … widowisko …
