Tag: szatan

Nie bój się tego, co będzie.

25. 11. 23 r. Warszawa.

Sobota, pierwsze słowa z rana zwiastują, że to będzie bardzo udany w rozmowy dzień. 

  • Komu bije dzwon ?
  • Aha, czas wstawać na mszę ? – … dochodziła siódma rano.

Potem pomyślałam, że  może chodzi o zupełnie coś innego … 

Na kawie.

  • Zakład trwa ?
  • Noooo tak … – mówię niepewnie. Już taka pewna, że nic się nie zdarzy, nie jestem.
  • Chyba idą wiatry zmiany …, tak słyszę. Widzę człowieka w powietrzu jak silny wiatr go obraca, wiruje razem z nim … A dzisiaj na mszy miałem bardzo piękną wizję. Zobaczyłem klasztor częstochowski jak się zapada. Tak jak te dwie wieże World Trade Center się zapadały, tak ten klasztor się zapadał i zrobił taki jakby lej w ziemi …. Z tego leju wyrósł nowy klasztor, cały ze złota, a na górze miał koronę na iglicy … Piękne to było.

  • Gwałtowne zmiany nadchodzą, nawet ty będziesz zaskoczona i oniemiała.
  • Ty, która schreibt (p.s. pisze).
  • Ty będziesz krzyczeć, a inni mdleć.
  • Krzyczeć ? To chyba jak w tej wizji o rękach – pomyślałam.
Zaczynam krzyczeć na cały głos … Piotr, Piotr ! Ale ręce unoszą go jeszcze wyżej, aż znikają z nim w chmurach. Ciągle krzyczę Piotr ! Piotr ! Drę się na cały głos, aby przekrzyczeć tłum i aby mógł mnie usłyszeć. W moim krzyku jest wszystko. Szok, wzruszenie, zaskoczenie, zachwyt, euforia, szczęście … Wszystko … 
Piotr, dzieje się !!! – drę się na cały głos, aż płuca mnie bolą, ale nie wiem, czy mnie usłyszał, bo już go nie ma Krzyczałam tak mocno, że w końcu zwróciłam uwagę na siebie wszystkich ludzi. Kiedy zobaczyłam, że patrzą na mnie równie zszokowani co zaciekawieni, szybko wyszłam z kościoła … I się obudziłam. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/27/rece-boga/
  • A to wszystko po to, aby nikt nie powiedział, że hologram, matrix…
  • Nie da się tego zhakować.
  • ………. – uśmiecham się, wiem o co chodzi.

Moje obawy mają mocne podstawy. Cokolwiek Ojciec zrobi spektakularnego, to przy dzisiejszej technologii ludzie będą krzyczeć fake, fake, fake !!!!!

  • Wrócimy do korzeni.
  • Nie bój się tego, co będzie.
  • Ciesz się, bo Ja się cieszę.
  • Przecież widziałaś chłopca, że się cieszył … Coś w ręku układał …
  • Taaak – uśmiecham się. Nie widziałam wtedy, co miał, ale dzisiaj już wiem … 
  • Jak ostatni trybik zaskoczy, ruszy wszystko i będziemy sobie robić … – …. Piotr puścił oko… 
  • Zrobione, wykonało się.

  • Pozwolę ci wiedzieć wcześniej, jak się będzie miało już stać.
  • Tak jak w wizji widziałaś.
  • …….. – marszczę czoło i próbuję sobie przypomnieć, o którą wizję chodzi.
  • No ręce Mi opadają – powiedział Ojciec.
  • No te iskry nad Maryją – Piotr szybko. 
  • Aaaa …. – nie pomyślałam, przyznaję.
  • Przyjdzie Jegomość.
  • Przyjdzie Piotr, przyjdzie pogadać.
  • Pozdziwimy się nawzajem, no i w drogę !
  • Jak to było ? ….. „Na koniec po lodziku” ?
  • … Ojcze, może ustalmy jedno. Piotr wróci za jakiś czas, tak ? – skomlę już o jakąś nadzieję.
  • Chcesz mieć pewność ?
  • Tak.
  • Wróci.
  • ………. – ulżyło mi.
  • Musisz swoją działkę przekopać – … do mnie.
  • Zobacz ile chwastów.
  • Nawet jak się pojawi jakiś kwiatek, to od razu otaczają go chwasty.
  • Co się robi z chwastami ? Wyrywa i rzuca w ogień.
  • Nie da się uleczyć chwastów. Czasami przybierają ładny kwiat, ale to dalej chwast.
  • Wyrywasz chwast, aby właściwe ziarno dawało owoc.
  • Więc już wiesz, dlaczego tak mało ludzi było …

Rozmawiamy o zaskakujących wynikach wyborów w Holandii. https://forsal.pl/gospodarka/polityka/artykuly/9360691,eurosceptyczna-antyimigrancka-partia-wolnosci-geerta-wildersa-wygrywa-wybory-w-holandii.html

  • Mają dosyć islamistów pewnie, dlatego.
  • Ojcze, no właśnie … Czy sprowadzać islamistów ? – pytam szybko.
  • Czym chcesz walczyć z tym lewactwem ? Książka ? Powiedz Mi ?
  • Pamiętasz ? Na jedno zło idzie drugie zło ?
  • Ale to znaczy, że islam to zło ? Skrajny islam to zło … Żeby ta książka nie wywołała jakieś wojny ?! – przeraziłam się.
  • Daleko tobie do Rashdiego … Szatańskie wersety.

Ciesz się, nadchodzi lekarstwo … Zaskakujące …. Ciągle brzmi w mojej głowie.

  • Ojcze, powiedziałeś, że każdy tydzień coś przyniesie …
  • To była metafora.
  • A możemy ustalać od razu co jest metaforą, a co prawdą ?
  • Metafora to też prawda.

No i masz babo placek. Kiedy się w końcu nauczę, że aby zrozumieć Ojca, trzeba jego słowa rozumieć dwojako słowa ?

Pojechaliśmy po słynne pączki na Górczewskiej. Piotr zjadł 3 naraz.

  • Nie schudniesz.
  • Jak ma zniknąć, to co tam … – … i machnęłam ręką.
  • A wiesz jak trudno grubasa wciągnąć ?
  • …….. – buchnęłam śmiechem.
  • Trzeba poćwiczyć, wyobrażasz sobie grubasa wciągać ? – … do Nieba …

Wyprzedził nas piękny Bentley.

  • Znasz tego z Bentleya, Homiel ? – zagaduję.
  • Oczywiście, nie pamiętam, żeby się modlił.
  • A widzisz … Nie modli się, a ma … – zażartowałam.
  • Co sugerujesz ?
  • Noooo, wiesz …
  • Od kiedy modlitwa to biznes ?

Po modlitwie o 15.00.

  • Przekaż Oli pozdrowienia. Czy jeszcze pamięta, co było rano ?
  • Ból minął, dziękuję.
  • No widzisz …
  • Mogłabym tak rozmawiać cały dzień …
  • No widzisz, a Ja dłużej …
  • ……… – wzruszenie mnie zatkało.

 

Przede Mną się nie ukryjesz …

23. 11. 23 r. Warszawa.

  • Judy Garland cię pozdrawia … Tak słyszę …
  • … Kto ? … – zaskoczył mnie Piotr kompletnie, aż pytam dla pewności.
  • Judy Garland.
  • ??? … To aktorka dawna … A dlaczego tak ?
  • A dlaczego nie ?

Pewnie dlatego, żadne słowa Ojca, które tu padają, nie są przypadkowe. Sprawdzam więc na wszelki wypadek i pierwsze, co widzę …

Somewhere Over the Rainbow https://www.youtube.com/watch?v=PSZxmZmBfnU

Gdzieś ponad tęczą, wysoko w górze Jest taka kraina, o której słyszałam kiedyś w kołysance. Gdzieś ponad tęczą, niebo jest błękitne, A marzenia, które odważysz się wyśnić, naprawdę się spełniają. Pewnego dnia będę miała życzenie do spadającej gwiazdy I obudzę się tam, gdzie chmury są już daleko za mną, Gdzie kłopoty rozpływają się jak cytrynowe landrynki. Wysoko ponad szczytami kominów, Tam właśnie mnie znajdziesz. Gdzieś ponad tęczą, fruwają niebieskie drozdy. Ptaki fruwają ponad tęczą, dlaczego więc, och, dlaczego nie mogę i ja? Jeśli szczęśliwe małe niebieskie drozdy fruwają ponad tęczą, Dlaczego, och, dlaczego nie mogę i ja? 

Judy Garland, czyli Niebo …

Wieczorem.

  • Podobała ci się Judy ?
  • Bardzo się wzruszyłam.
  • I taki był zamiar.
  • …. Jesteś bardzo zmęczony – do Piotra.
  • Bardzo.
  • Przede Mną się nie ukryjesz – w tym sensie, że nie pokazuje jak bardzo, ale Ojciec wszystko i tak widzi.
  • Jak można mu pomóc ? – pytam.
  • To jego droga, nie możesz mu pomóc.

24. 11. 23 r. Warszawa.

  • Wczoraj o 15.00 podczas modlitwy poczułem straszny nacisk gacków na głowę, jakby wbijali w moją głowę setkę swoich mieczy … Straszne to było …
  • Ciągle będziesz tak narzekał ?
  • …. No z takiej gliny mnie ulepiłeś, Ojcze … – Piotr cicho.
  • To znowu Ja jestem winny ?
  • Wolność buduje się na cierpieniu … 
- Ktoś wszedł we mnie podczas egzorcyzmów. Rozszerzyła się moja klatka piersiowa, jakbym dostał butlę powietrza do środka. 
- Wyrzucił w świnie, wyrzucasz w okna. 
- Szkoda tych drzew … 
- Nie żałuj. 
- Szkoda tych świń. 
-Nie żałuj, człowiek został uwolniony. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/24/chcesz-swiat-idealny/
  • Dlatego Oni nie poszli, nie są tacy głupi …
  • A gdybyś ty nie poszedł, to co by było ? – pytam od razu. 
  • Miał wybór.
  • Taaak ? Czy byłaby teraz Apokalipsa ? A co by było, gdybyś zginął w wypadku ?
  • Mogłaś wybrać z zębem, czy jechać ?…
  • ……… –  nooo zatkało mnie teraz. 
W sobotę siedząc przy komputerze ogarnęło mnie dziwne uczucie. Siedziałam tak z pół godziny bez ruchu i tylko myśli kłębiły mi się w głowie, czy wracać jutro, czy nie wracać. Wracać, nie wracać, jechać… nie jechać. W pewnej chwili podjęłam decyzję; nie jadę. Piotr się zdziwił, ale i ucieszył. 
https://osaczenie.pl/wp/2016/04/06/plaszcz-smierci/
  • To fakt, siedziałam i myślałam głęboko, pamiętam.
  • Mógł wybrać, czy prosić o przedłużenie życia ?
  • Mógł wybrać ?
  • No tak. Od niego zależało – przypominam sobie.

Ale przypominam sobie także to … 

-Jak myślisz, Homiele kierują naszym życiem zupełnie ? Zabrali nam wolną wolę ? 
-Po 2010 r nie macie wolnej woli, jesteś teraz Nasz. 
-A gdybym wtedy zmarł ? 
-Od nowa karty rozdajemy. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/09/27/nic-sie-nie-dzieje-bez-woli-boga/
  • Pod jedną kartką jest druga kartka, od ciebie zależy, którą odkryjesz.
  • Czemu zostałaś ? – a nie pojechałam.
  • Intuicja, tak czułam głęboko, ktoś mnie zmusił, aby zostać …
  • Po wybuchu śmiechu przyszła chwila grozy – … atak anafilaktyczny, kiedy zrobił się różowy jak świnka.
  • Zaczął umierać …
  • To dlatego nie ma podawanych dat ?  Mogą ulec zmianie ? – przyszło mi do głowy.
  • Niektóre są niezmienne.

Ciekawa rozmowa, bo… Ojciec mówił kilka słów, ale resztę widziałam w swojej głowie … Powiedział wybuchu śmiechu, ale w głowie dojrzałam o jaki wybuch chodzi.

  • Ojcze, nie da się oglądać TV teraz, nie mogę na nich patrzeć. Co będzie ?
  • Przestań panikować.
  • Pamiętasz ? Żeby zobaczyć ludzi, musiałaś się postarać.
  • A nie dotyczy to Polski, a świata.
  • Widziałaś brankę ?

Zamyśliłam się. Widziałam nie tyle samą brankę, co jej efekt końcowy. Kiedy skończyły się dni ciemności, wybiegłam na ulicę i tam spostrzegłam ledwie parę osób. Zdziwiłam się dlaczego tak mało, a wtedy ktoś mnie zawołał i wyjaśnił dlaczego … 

AI

Nie daj się nigdy sponiewierać.

22. 11. 23 r. Warszawa.

  • O 6 rano miałem bardzo krótką wizję. Jestem na peronie w Szczecinie, wsiadam do pociągu i zauważam, że pociąg jest pusty. Roman (p.s. pracownik) też chce wejść, ale nie może, coś go powstrzymuje. A potem się drzwi zamykają i odjeżdżam … Smutne to było … Odjeżdżam …. Ojciec teraz mówi …
  • Ja Piotr (…) zawieszam swoją działalność.
  • … ??? … Roman był ze mną prawie od samego początku, to więcej niż pracownik. On jest symbolem wszystkich z tej firmy.
  • Jaką miał minę w tej wizji ? Gdy nie mógł wejść ? – przyszło mi do głowy.
  • Jakby był pogodzony … Wiedział, że mu nie wolno.

Dalszy ciąg już na kawie.

  • Hmm … Ojcze, co to wszystko znaczy ? – pytam.
  • Nasz zakład. O co się zakładałaś ? Że nic się nie zdarzy ?
  • Nie, nie, nieeee … Że nie zniknie … – prostuję.
  • Nijak ci się to nie układa z Jegomościem …
  • No nie, bo najpierw wchodzi Jegomość, a potem on znika … – … i zastygłam.
  • Ooooo kurcze …. Gdy Jegomość przybył, ciebie nie było … Załatwiałeś sprawy administracyjne dla wszystkich … Może te sprawy to właśnie u Ojca ? – przestraszyłam się tym odkryciem, choć już o tym myślałam wcześniej. Ale jakoś teraz ujrzałam to bardziej. 
  • Jegomość przyszedł, kiedy cię nie było. Ale my wiedzieliśmy, że wrócisz i dlatego drzwi były otwarte. Ojciec też ma cię wziąć na jakiś czas, 30 dni, może 15 …
  • A może krócej …
  • Wooow … No dobrze, ale co wtedy, gdy byłeś młodszy ? – głowa  nagle rozbolała mnie z nerwów, za bardzo się tym chyba przejmuję. 
  • Jak będziesz miała pieniądze, napraw tą Pietę, bardzo Mi na niej zależy.
  • ……. – wzruszyłam się gwałtownie.

I natychmiast mnie coś zastanowiło. Pietę miał naprawić pan, który ją nam pośrednio sprzedał. A dokładnie naprawić miała jego córka, która jest specjalistą od renowacji kościelnych antyków. Nie przyjęła jeszcze Piety do swojego zakładu, ponieważ miała inne pilne zlecenia i czekaliśmy na jej sygnał. Piotr dzwoni co miesiąc sprawdzając kiedy jest to możliwe. Pietą od początku zajmował się tylko Piotr, to jego było zadanie, to on znał tych ludzi … A teraz słyszę, że zadanie będzie należeć do mnie.

  • I postaw ją w godnym miejscu, gdzie będzie wywoływała radość i szacunek i którą wszyscy będą chcieli.
  • Oczywiście, gdy będziesz miała pieniążki,
  • Masz dwie rzeczy na celowniku, które Mnie interesują; książka i Pieta.
  • ……… – ucieszyłam się w duchu.
  • Będziesz miała trochę obowiązków i nauki.
  • Nauka z postępowaniem duchowym, gdy przyjdzie Nauczyciel i postępowanie … – ….z firmą.
  • Nie da się tego połączyć – użalam się już teraz.
  • Nie znasz swoich możliwości. 
  • Bądź oazą mądrości w tej rodzinie.
  • Łącz i nie dziel, uspakajaj i nie skłócaj.
  • Wyciszaj, nie nagłaśniaj.
  • Ale Piotr przecież wróci …
  • A jak wyglądał, gdy wszedł do pokoju ?
  • … ??? … – czyżby to właśnie wtedy ? Kiedy załatwiał sprawy ?
  • Chyba już się nie zginał, szedł prosto. Co jeszcze ? Pytał się o zdanie ?
  • Jeeezu, no nie dam rady …
  • Najważniejsze, byś trwała w Bogu i czuła Ojca, wtedy nigdy twoja droga nie pójdzie na manowce.
  • Nie daj się nigdy sponiewierać, bądź stanowcza, bądź sobą.
  • Ojcze, to nie jest do pogodzenia wszystko …. Praca, rozmowy z Chrystusem, książka …
  • Ten okres błogiego spokoju ci się skończy.
  • Ale ty nabierzesz szlifu, dziewczyno !
  • Zdecydowania i pewności.

Oboje jesteśmy pod wrażeniem tej rozmowy. 

  • On jest dziwny, wiesz ? Odd …. – ang. dziwny.
  • Wydaje się, że jego znasz, ale jak można kogoś poznać, gdy ten ktoś ma 70 imion ?
  • Nie da się go poznać.
  • … Szkoda, że to był pociąg, a nie tramwaj. „Tramwaj zwany pożądaniem” ... – roześmiał się Ojciec mając na myśli oczywiście wypadek z tramwajem.
  • Ojcze … Firma, przeprowadzka, ludzie ….
  • Bądź spokojna Marion.
  • Urbi et orbi, pamiętasz Mały ?
  • Miasto i świat ? Pamiętasz ?

-Wyjedziesz do Ziemi Świętej. 
-Jaaa !!!??? – pytam, bo nie wiem do kogo mówi. 
-Ty jako osoba towarzysząca. 
-Ziemia Święta ? – Piotr patrzy na mnie i pyta wzrokiem. 
-Jerozolima przecież.
-Odwiedzisz tego, któremu wszystko zawdzięczasz. 
-Jak to ? 
-Pamiętasz litery Urbi et Orbi ? 

Mieliśmy kontrahenta w Lublinie, do którego Piotr często wyjeżdżał w sprawach biznesowych. Jakiś czas temu miał wizję, w której zobaczył drogowskaz z nazwą miasta; Lublin. Nazwa była bardzo wyraźna, a w pewnym momencie jej litery się zaczęły rozpływać i pojawił się nowy napis; Urbi et Orbi. Co oznacza; miastu i światu. Wtedy zrozumieliśmy, że nastąpi zmiana kontrahenta (co też się stało), ale teraz myślę, że znaczy to o wiele więcej. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/03/jest-jeden-bog-ojciec-jeden-jezus-chrystus-jedna-wiara/ 
-Jak się „obudzisz” na całego, to będziesz dla mnie jak obcy człowiek – posmutniałam. 
-Urbi et orbi. Dla miasta i świata, nie dla ciebie. 
-……. – płakać mi się chciało. Ale mimo, że wielu ludzi się nawróci, to jednak apokalipsa będzie ? 
-A i odnowienie Nieba też będzie, bo to co na dole, to i na Górze. 
-To wszystko jest połączone. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/07/urbi-et-orbi/
  • Co jeszcze pamiętasz ? – …. puścił Ojciec do mnie oko.
  • Pamiętasz chleby ?
  • W chlebie będzie trochę rozumolu, nie martw się tymi …. – … lewakami.
  • ……… – narzekałam dzisiaj na PO, które znowu atakuje PIS.
  • Gdy wszedłem do pokoju, faktycznie byłem inny ?
  • Nooo … Wyprostowany, trochę obcy …
  • Już nic go nie bolało.
  • … ???!!! ….

Lampka mi się zapaliła w głowie, bo przypominam sobie słowa kąpieli w Jordanie. 

- A co zrobisz jak Ja cię wykąpię w Jordanie i odmłodniejesz ?
- To po co ta operacja serca była ?
- To było dobre na tamten czas, a Jordan na nowy czas.
- Musisz wyglądać jak otworzą dla ciebie bramy wiedzy, mądrości, roztropności, miłości, dobroci i Ja to zwielokrotnię. 
-Każda brama otwarta, każda w tobie, a Ja ją zwielokrotnię. 
-Ale to tylko tak teoretycznie, prawda ?
-Skąd wiesz, skąd wiesz … 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/06/17/ja-w-ciebie-ty-we-mnie/
  • Ludzie nieprawi zostaną wytrąceni w wodach …
  • Zobaczyłem wirujący nurt wody i tam wpadali ludzie …

Gdybym chciał, to bym ci wszystko dał.

10. 11. 23 r. Warszawa.

  • Jak długo to (jeszcze) potrwa ? – pyta mnie Ojciec.
  • Nie wiem … – mówię uczcicie. 
  • Ojciec ma nad tobą przewagę.
  • … ??? … 
  • Bo widzi.

Opowiadam Piotrowi o Klatu, piszę o nim właśnie …

-Po co się pojawił ?– pytam już na poważnie. 
-Dowiesz się od niego.
-… ???!!! … – oczy mi prawie wyszły. 
-On był ewidentnie zaskoczony, że go zauważyłeś. 
-Ty też będziesz zaskoczona. 
-Taaak ? – zdziwienie to mało powiedziane. 
-Bardzo. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/20/zaprawde-powiadam-ci/
  • Fajnie śpiewał wam Czesiu … „Dziwny ten świat” …
  • … Właściwie nie jest dziwny … 
  • Właściwie działa.

Piotr wspomina wypadek, ciągle przeżywa go na nowo …

  • Fajnie było, przełamaliśmy te nudy …
  • …….. – roześmiałam się. Rzeczywiście, „nareszcie” zaczęło się coś dziać.
  • Wypadek, teraz przeprowadzka … Na pewno nic w tym roku nie będzie …
  • Zakład trwa ?
  • ………. – spoważniałam.
  • Myślisz, że przeprowadzka jego biura powstrzyma Mnie ?
  • Oczywiście, że nie … Ale mi chodzi o to, że Ojcze robisz zawsze tak, aby wszystkich zadowolić, połączyć sprawy wielu osób …. No koronka … A gdyby zniknął, to wszyscy mamy problemy – mówię rozbrajająco szczerze.
  • O co się zakładałaś ?
  • No o to, że nie zniknie …
  • O co ? Co masz do zaoferowania ?
  • …. Aaaa … Tylko nie o 2-godzinne modlitwy, bo nie dam rady  – przypomniałam sobie w myślach. 
-O „216” ? Chcesz ? Wyjątkowo się z tobą założę.
-Będą zmiany, zmiany, zmiany.
-A ty ?Bez zmian, bez zmian, bez zmian 
-………. – roześmiałam się, Ojciec wyjął mi to z ust. 
-O dwugodzinną modlitwę, o dodatkową godzinę, kiedy (on) będzie w pracy. 
-…. O raaany … – jęknęłam naprawdę szczerze. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/09/18/chcesz-rozgrzane-wegle/

20. 11. 23 r. Warszawa.

Kolejny tydzień się zaczął …

  • Myślisz, że każdy tydzień będzie do znudzenia ?
  • Któryś tydzień zostanie przełamany.
  • Wypadek to preludium.

21. 11. 23 r. Warszawa.

Wieczorem.

Piotra tak mocno „złapało” serce, że byłam przerażona. Najgorsze, że tym razem nie wiedziałam co robić. Dzwonić na pogotowie, czy czekać, aż przejdzie. Nie wydawał mi się blady, więc czekałam. Minęło z pół godziny, leży wymęczony …

  • Wszystko się odezwało naraz … Wypadek, moje stresy … A ! I opony dzisiaj dźwigałem …. Zostały mi opony po audi i chcę je sprzedać. Będzie z tego parę groszy …
  • ……… – szlag mnie trafił. Za te „parę groszy” igra z życiem. 
  • Ojciec mi teraz powiedział …
  • Dopełnij służby do końca i wracaj.
  • Gdybym chciał, to bym ci wszystko dał.
  • A dziewczyny ? Co z nimi ?
  • Dostaną to, co da im szczęście.
  • Upominam się o swoich.
  • Upominam się o ciebie.
  • Nie należysz do nich, należysz do Mnie.
  • … Ale samochody możesz sobie oglądać …
  • …….. – Piotr  roześmiał się speszony. Nie może kupić, ale po cichu ogląda i myśli, że nikt tego nie widzi.
  • Ojcze, twojego ulubieńca nie można tykać – mówię z żalem, bo nawet opieprzyć Piotra nie mogę porządnie wiedząc, że w nim 70 imion Ojca.
  • Nie jest Moim ulubieńcem, tylko należy do Mnie.

 

Głęboko zawierz w wierze …

17. 11. 23 r. Warszawa.

Piotr o firmie, problemach … i aby tego nie słuchać dłużej …

  • A co u Was ? Jest spokojnie ? – pytam Homiela. 
  • Szykujemy się na przyjście Kathriny …
  • … ??? … Czyli też huragan ? – roześmiałam się.
  • Nie burzy, ale znajomej. Będzie mówiła ciekawostki z Ziemi …
  • …. No i jak traktować Go poważnie ? – pomyślałam śmiejąc szczerze.
  • Jakiś głos woła do ciebie z daleka …. – Piotr spoważniał …
  • Głęboko zawierz w wierze …
  • …. ??? …. – …. też spoważniałam. 

Mam wrażenie, że to nieodzownie nawiązanie do tego, co właśnie pisałam …

-Ja jestem w klubie wierzących w Boga – Piotr zadowolony. 
-Wierzący ?! Wierzący ?! Widział Mnie i co ? Wierzy ?!!! Ty wiesz! jak jest, a nie wierzysz! 
-Ty masz działać! Ty możesz wierzyć … – … do mnie, bo ja nie widziałam. 
-Oooo, nie … Ja wiem na tysiące procent jak jest. Ja wiem, tyle już widziałam, doznałam, że wiem. 
-Mam nadzieję, że do tej rozmowy już nie wrócimy. 
-Można uznać, że stałem się dla niego mocno niezauważalny – … jeśli tylko wierzy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/16/ty-wiesz-jak-jest-2/
  • Podkreśl to i wytłuszcz … Underline.
  • … Raaany … – zmartwiłam się.
  • Potem pozbierasz wszystkie książki w jedną.
  • hmm … Książki ? Może chodzi o te wpisy – pomyślałam.
  • Wypadek musiał być tak mocny, ile go można było trzymać ?
  • Oddzieliłem stare od nowego za jednym zamachem.
  • Będziesz miał nowy środek lokomocji.
  • A jaki ? – Piotr rozpromienił się myśląc, że a nuż nowe audi …
  • Miotła … Ola wie o co chodzi …
  • … Będziesz jak czarodziej … Będziesz latał na miotle … – buchnęłam śmiechem.

Rozmawiamy o mojej wizji z nadchodzącą falą … Wspominam chłopca …

  • Był podobny do ciebie z dzieciństwa, prawie taki sam, chudy, włosy blond ….
  • Faktycznie, cały Piotr …
  • Pomyśl, Kto w nim mieszka …
  • Hmm … Ta kobieta to też jakaś nieziemska była … Tak dziwnie spojrzała głęboko w oczy … – zamyśliłam się.
  • Król Królów Królów przyjdzie …
  • Uciekną twoi prześmiewcy jak żołnierze spod krzyża, gdy rozpoczęła się burza.
  • Najpierw grali o szaty Chrystusa, a potem uciekali co sił …

18. 11. 23 r. Warszawa.

Pod „naszym krzyżem” siedział bezdomny. Po mszy Piotr dał mu „parę groszy”.

  • Wyciągam 20 zł i słyszę …
  • Hmm … Tyle ?
  • Wyczułem w tym nutkę rozczarowania, bo miałem jeszcze 50 zł. No to dałem te 50.
  • Kurcze, a ja dałam tylko 5 złotych.
  • Dałaś tyle, ile miałaś …
  • No, jeszcze miałam 50 …
  • A często je masz ?
  • ……… – uspokoiłam się. Dawno nie mieliśmy lekcji dawania.
  • Wyobrażasz sobie ? Mija już 3 tydzień od wypadku, zobacz jak szybko … Już byś w ziemi leżał … – wypaliłam brutalnie.
  • Nie sam.
  • Nie ? – jestem zdziwiona.
  • Z robakami …
  • ………. – wzdrygnęłam się. Ta świadomość szybko mnie otrzeźwiła.
  • Taki czarny humor na sobotę.
  • Ojciec powiedział, że będzie gorzej i jest …
  • Hmm … No to jak się mają te słowa Gabriela ? – przypominam Piotrowi. 
-Przynoszę wam dobrą nowinę, wiatr odwraca się w drugą stronę.
-… Aaa, bo nam teraz wiatr w oczy, ciągle same problemy – Piotr zrozumiał. 
-Nie będzie wam już wiał w twarz. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/14/ty-wiesz-jak-jest/
  • Zgodnie z twoją prośbą nie dotknie to twojej rodziny.
  • To on będzie miał małe piekło.
  • Przez ciernie do gwiazd.
  • Nic nie oczekuj, bo na nic nie zasługujesz.
  • Służ ludziom i rób co do ciebie należy.
  • ………. – smutno się zrobiło.

Nie bardzo mogę sobie tego wyobrazić, że małe piekło dotknie tylko Piotra. Co dotyka jego, dotyka także i mnie, pośrednio. Razem jedziemy na jednym wózku.

  • Znak ryby jest w tobie … – do mnie.
  • … Rozumiem … To mi wystarczy … Dzisiaj pierwszy śnieg … Podtrzymuję jednak, że z Piotrem w tym roku nic jeszcze nie będzie … Przeprowadzka się przesuwa, no nie ma szans.
  • A w październiku się nie stało ? W ostatnim dniu ?
  • … Przedostatnim – mówię cicho …
  • Ojcze, mówiłeś, żeby być rozsądnym, to myślę rozsądnie … Dobrze, zostawmy to … Będzie jak będzie ….
  • Nie będzie jak będzie, a będzie jak ma być.

Jedziemy do domu, stanęliśmy na skrzyżowaniu przed światłami …

  • Zobacz, tu nie można zawracać – Piotr.
  • Zawsze tu zawracasz, nie pamiętasz ? – przypominam mu zdziwiona, że on raptem taki praworządny …
  • A ty Euklidesowa kobieto tak o wszystkim pamiętasz ? – Piotr wypalił w sekund dwie.
  • …….. – spojrzałam na niego zaskoczona.
  • Co ja powiedziałem ? – sam się zdziwił.
  • Euklidesowa …
  • To nie ja powiedziałem. A co to takiego ? Sprawdź co to !

Sprawdzam i już pierwsze słowa sprawiły, że zaczęłam się śmiać głośno. Dla takich chwil warto żyć.

Euklides z Aleksandrii (ur. ok. 365 p.n.e., zm. ok. 270 p.n.e.) – grecki matematyk przez większość życia działający w Aleksandrii, autor Elementów, jednego z najsłynniejszych dzieł matematycznych w historii. https://pl.wikipedia.org/wiki/Euklides

  • Jestem zbyt matematyczna wobec ciebie, no i ta Aleksandria …
  • Asgard cię pozdrawia …
  • … Sprawdź co to Asgard. Królestwo Asgard … – Piotr nalega.

Asgard – – w mitologii nordyckiej jedna z Dziewięciu Krain zamieszkana przez dwa szczepy bogów: Asów i (po zawarciu z nimi pokoju) Wanów. Do Asgardu prowadzi tylko jedna droga – Tęczowy Most Bifrost. Schodząc z Tęczowego Mostu, wchodzi się na zieloną równinę https://pl.wikipedia.org/wiki/Asgard

  • Czyli Niebo cię pozdrawia …
  • Pozdrawia w twoich problemach.
  • Przekaż Oli … Czytamy jej pismo …
  • ……… – uśmiecham się szeroko. 
  • … Dlaczego Asgard ? … – dziwi się.
  • Nie rozumiesz. To piękne … Pokazali ci, że niezależnie od czasów, od wiary, niezależnie od tego, jak to ludzie w historii nazywali …, ludzie tak naprawdę zawsze mówili o jednym. O Niebie. Zawsze to było to jedno Niebo …

Sędziowanie nadchodzi.

15. 11. 23 r. Warszawa.

Wieczorem.

  • … Słyszałeś na mszy ? Od razu wiedziałam, że to informacja dla nas.

 Powstań, o Boże, osądź Twoją Ziemię 

  • Osądź ? To jak Sędziowanie, rozumiesz ? … To sygnał, że się zaczyna chyba … Czułam, że mamy przyjść na mszę dzisiaj – kiwam głową przypominając sobie, jak silny to był przymus.
  • Kim była ta kobieta ? – a Piotr znowu.
  • … Wyglądała służbowo, galowo nawet, biała bluzka, czarna spódnica … Może być Nike, to by naprawdę pasowało, Wyprostowana jak żołnierz, szczupła… Ciemne włosy. Spojrzała na mnie głęboko w oczy i mówi …
  • No wie pani (przecież) … Sędziowanie … – ciarki po mnie przeszły tym razem.
27. 04. 22 r. Warszawa. 
-Miałem wizję nad ranem. Znalazłem się w pokoju w jakimś budynku. Za biurkiem siedzi kobieta w twoim wieku, ma ciemne włosy zaczesane do tyłu. Widać, że to taka służbistka. 
-Mam na imię Maria i wyciąga do mnie rękę, więc podaję swoją rękę. Widzę, że jej biurko jest dość stare ... A biurko można by zmienić, mówię od niej. 
-Mój sędzia mówi, że jest właściwe. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/09/26/po-co-pytasz-stworce-o-dzielo/
AI
  • Nike tuli dziatki, tuli … – Piotr zaczyna, robię wielkie oczy.
  • Ciszej bądźcie moi mili … Żebyście dzieci moich nie … pobudzili … – powtarza i sam robi wielkie oczy …
  • Co to jest ???!!! Co ja wierszem gadam ? – zrobił taką minę przy tym, że buchnęłam śmiechem. Musiałam koniecznie to zapisać, jego komiczna mina  bezcenna. 

Sprawdzam od razu, ponieważ słowa wydają mi się znajome. Ojciec wykorzystał ten wiersz …

Julian Tuwim; ROZMOWA PTAKÓW
Kukułeczka kuka, Dzięcioł w drzewo stuka, Jaskółeczka śmigła, Ćwierka coś do szczygła.
Szara pliszka kwili: Ciszej, moi mili, Boście mi pisklęta. W gniazdku obudzili.
Więc przerwały ptaszki Leśne swe igraszki. Pliszka dziatki tuli: Luli, małe, luli…

  • Sędziowanie nadchodzi i msza to potwierdza.
  • …….. – zamilkliśmy.
  • Mało ludzi było w kościele – Piotr po chwili. 
  • Adekwatnie do godziny i co do wyborów, to nie trendy.
  • No tak … Wyborów …

Ludzie się modlili przed wyborami, teraz nie mają o co, chciałoby się powiedzieć. Albo idą z duchem czasów, bo Kościół w ogóle stal się nie trendy. 

  • Kończymy z przytupem.
  • Pół Warszawy wie, że samochodu się pozbyłeś i jeszcze miasto zablokowałeś – Ojciec zażartował.
  • I tak do mety dojedziemy, co Ola ?
  • I będzie tak jak ten ze Szczecinka powiedział; ale pani to będzie jeździć …
  • … Oby nie … – mruknęłam pod nosem.
-Homiel, powiedz, jak jesteś taki precyzyjny, kiedy ta II fala? – pytam. 
-Tak ci spieszno ? Pamiętaj, że odwróci się całe twoje życie do góry nogami. 
-Całe serce, nawet najmniejsza jego część nie ma porównania wobec tego, co nadchodzi. Nie zdajecie sobie sprawy…Ola !!! 
-Wszystko się zmieni. On taki już nie będzie. To co zrobi dla tego domu (remont) już nigdy nie z robi. Biznes? Co to takiego?… będzie pytał.  
-To co on będzie robić? – pytam, bo nie mogę sobie tego wyobrazić. 
-Nie co będzie robić, a kim będzie.. Ojcze, przywróć mi imię moje… – przypomniał. 
-Spadałeś długo, więc ta fala pozwoli ci wrócić do Domu. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/22/nic-sie-nie-dzieje-bez-powodu-i-bez-potrzeby/

Oglądając wieści z sejmu nasuwają nam się pytania, czy naprawdę Ojcu o to chodziło …

  • To nie o nich chodzi – …  koalicja, która się dorwała do władzy.
  • Chodzi o coś więcej.
  • Naprawdę ?
  • Tak, zobaczysz.
  • Zamiast myśleć o nich, pomyśl o wodzie i o tym, co dzisiaj usłyszałaś.

I to wystarczyło, aby zamilknąć.

16. 11. 23 r. Warszawa.

Mija trzeci tydzień od wypadku, a nadal to przeżywamy …

  • Wszędzie nim jeździliśmy … – Piotr ze smutkiem.
  • Można powiedzieć, że audi woziło was przez życie
  • Dobrze powiedziane … Pokazywaliście mi wizje z audi.
  • Pokazywaliśmy i pokazywaliśmy się …
  • No to było super … Twarz, która się wyłania, wspaniałe …
  • A dlaczego ja nie widziałam ?
  • Piotr to opisał.
  • Wolałabym zobaczyć.
  • Widziałaś czeluść … Byłaś w strachu …
  • No teraz to bym raczej nie była … – droczę się dalej.
  • Jegomościa widziałaś, a on nie widział ...
  • Drogą miał czapkę, co ? I kołnierz rosyjski …
  • … No to chyba niedobrze w takim razie, że rosyjski …
  • To zależy kogo się chce przedstawić, kogoś ważnego …
  • Dlaczego Jegomość się zdziwił, przecież wszystko widział.
  • Widocznie nie wszystko. Taka „niespodzianka dla Franka” …
  • ……… – roześmialiśmy się. 

Oglądam na Netflixie … „Artefakty Chrześcijaństwa”. Spytałam Ojca, czy korona cierniowa z katedry Rotterdam jest faktycznie autentyczna … Nie odpowiedział. Gdy pokazali ludzi, którzy się przy niej modlili i bardzo mocno to przeżywali, wtedy zrozumiałam, że to już nie ma chyba takiego znaczenia, czy prawdziwa, czy fałszywa. W artefaktach chrześcijańskich jest tyle naładowanej energii, że siłą rzeczy stały się autentyczne. Autentyczne, bo przepełnione energią miłości. Kiedyś myślałam, że każdy artefakt powinien zostać przebadany, sprawdzony, aby ludzi nie ogłupiać. Zmieniam zdanie. Po tylu latach modlitw i wiary, to nie są już „puste” przedmioty.

Pokazuję, że to nie są żarty. Działa (energia), a nie widać. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/18/na-koniec-zrozumiesz-wszystko-do-konca/

Budzi się wszystko, nie widzisz ?

13. 11. 23 r. Warszawa.

Wieczorem.

Podły dzisiaj mam nastrój. Piotr definitywnie sprzedał audi. Pomógł oczywiście internet. Pojawił się młody chłopak, miłośnik audi, przyjechał z gotówką. Wiedział, że raczej nim nie pojeździ, ale pomyślał, że weźmie go na części. Dziwne … Piotr sfinalizował sprzedaż dzisiaj, 13 listopada. Kupił zaś audi 16 listopada 2005. Auto trafiło do salonu sprzedaży jednak 13 listopada. Jeśli to jest zamknięcie kolejnego cyklu, to zamknięcie wyjątkowo precyzyjne.

  • Zauważył od razu, że podłużnica jest pęknięta, a mimo to kupił. Był zachwycony. Powiedział, że jeśli nie da się naprawić, to wyjmie silnik, inne części …
  • Czyli tak jak Ojciec mówił, że nikt nie będzie nim jeździł już …. Znasz historię Jamesa Deana i jego samochodu ? Jakaś klątwa wisiała na jego samochodzie, kto kupił, to ginął. Tak go kochał … 
  • No coś ty ! … – Piotr zaskoczony.
  • Piotr to dobra energia.
  • Na koniec mi życie uratował.
  • Smutny to listopad, cieszcie się.
  • Hmm … Ojcze i co dalej ? – Piotr smętnie .
  • Jeśli Bóg nie będzie miał nic przeciwko … – przed chwilą oglądał nowe audi w komputerze.
  • A mam.
  • Ale Ojcze nie wiesz, co mam na myśli …
  • Poczekaj, muszę to zapisać – biorę szybko kajet wiedząc, że Piotr sobie znowu grabi. Ojciec nie wie, co ma na myśli ???!!!
  • Poczekam …
  • Gdybym chciał, to by motorniczy zaspał, rozumiesz ?
  • Auto byłoby całe. Nie po to go zabierałem … – … żeby kupował teraz nowe.

Naszą uwagę przyciągają newsy z sejmu. Płakać mi się chce, gdy to widzę …

  • Ojcze, to się kupy nie trzyma wszystko … – mój żal nie ma teraz granic. 
  • Właśnie, że się trzyma. Kiedy jest większy efekt ?
  • Kiedy spada się z 1 stopnia, czy z 10 ?
  • A pamiętasz Moje cztery przymioty ?
  • Wszechmocny, Wszechpotężny, Wszechwiedzący, Wszechobecny …
  • Rozumiesz ?
  • Trwaj we Mnie i niczego się nie obawiaj.
  • Nie myśl o przyszłości, bo Ja ciebie nie pozwolę skrzywdzić i postaraj się z tym angielskim, będziesz rozmawiała nie tylko ze swoim znajomym …
  • … ??? …
  • Nie chciałabyś tłumaczyć największym rabinom ?
  • Jeeezu, tylko nie to … – naprawdę się przestraszyłam.
  • Nie będziesz rozmawiała na migi.
  • Nie chodzi o to, żeby tworzyć nowe, ale uzupełniać.
  • Ja mam mówić ?! – nie wierzę, co słyszę.
  • W Moim imieniu.
  • A nie lepiej Piotr ?
  • On będzie sądzić.
  • … ???!!! .. Jeeezuuu … Niemożliwe … – wyrwało mi się tylko.
  • Ta pauza potrwa chwilę, naprawdę chwilę.
  • Budzi się wszystko, nie widzisz ?

Fala ? 

Naprawdę jestem w podłym nastroju. Nie myślałam, że sprzedaż auta (i sejm) tak na mnie wpłynie. Łezka poleciała, nawet dwie …

  • Ojciec działa bez zbędnej zwłoki – Piotr.
  • Bez zbędnej zwłoki i zwłok. Już byś go pochowała.
  • A co do nich – …. sejm.
  • Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
  • Piłka ciągle w grze, a PIS ? Mieli wygrać ? Wygrali.

No i właśnie o to chodzi. Zapomniałam, że powinnam spytać precyzyjnie. To, że PIS wygrało, nie znaczy, że miało rządzić. Precyzja pytań ! Nie przyszło mi to jednak do głowy, zapomniałam. 

Pamiętam takie zdanie; Wiesz ile Koperników żyje ? Ale liczy się przecież ten jeden. 
-Całkowicie z zakrętu wyjdziesz w październiku. 
-Na pewno ? Na pewno to Kopernik nie żyje – Piotr jak zwykle zawsze wątpiący. 
-Nie zgadzam się z tobą. Wiesz ile Koperników żyje ? 
-Bądź precyzyjny – Homiel oczywiście miał rację, wielu ludzi żyje o tym nazwisku, a Piotr nie powiedział o którego to chodzi. 
Rozbawiła mnie ta dyskusja, choć Homiel ciągle był bardzo poważny. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/05/24/ja-nie-jestem-twoim-celemjestem-twoja-droga/
  • Wiesz co robi władza autorytatywna ?
  • Przydadzą im się wakacje albo bezrobocie.
  • Powrócą nowo narodzeni.
  • Ojcze, ja wiem, że to wszystko to według Twojej woli, ale gdyby nie było tu Twojej woli … Jakie błędy popełniło PIS ?
  • Wygrali, jak mieli wygrać.
  • Nie słuchali nikogo. Myśleli, że to, co dawali, zwalnia ich ze wszystkiego.
  • Tak rodzi się faszyzm i komunizm.
  • Mieli mały krok do dyktatury, ale wygrali.
  • Poza tym naród doceni to wszystko jak straci wiele, a straci.
  • Dopilnują tego ludzie od diabła.
  • …….. – zaczynam rozumieć strategię Ojca.
  • Ojcze, 10 lat będę musiała się uczyć angielskiego, żeby mówić …
  • Zobacz jaka różnica jest między tobą, a Mną …
  • Ja w ciebie wierzę, a ty w siebie nie wierzysz.
  • Czym będę teraz jeździć ? – Piotr.
  • Albo BMW albo MPK.
  • ……… – roześmiałam się głośno, cudnie to wyszło.

Moje stare BMW ciągle może pracować, choć braki już pewne ma. Według Ojca najwyraźniej Piotr nie ma większego wyboru. Albo BMW, albo Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne.

  • I co dalej ? Co będzie Ojcze twoim następnym krokiem ? – pytam.
  • Co zepsuję jeszcze ?
  • Co będzie ?
  • Ja będę.

Ty masz nadzieję, a Ja wiem.

12. 11. 23 r. Warszawa.

Wracamy do stolicy.

  • Ojciec powiedział, że to była ostatnia podróż tym audi i prawie była.
  • Była przedostatnia. Zrobiliście jak z Kazimierzem …
  • ……. – uśmiecham się, właśnie o tym pisałam. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/08/pomagaj-tym-ludziom/
  • Nie zabieraj Piety …
  • ….???!!!! … Nie ? – poczułam żal. Zastanawiałam się od jakiegoś czasu, czy nie wziąć jej z powrotem do Warszawy.
  • Ona chroni ten dom.
  • Zawiść w stosunku do was jest wielka. 
- Gdyby ta Pieta był u Krysi, chroniłaby ten dom po wszech czasy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/08/27/dziekuje-ze-masz-do-mnie-zaufanie/

Doskonale pamiętam, co może Pieta. Ale jednak trudno mi zrozumieć, że w ogóle coś może. Martwy przedmiot, który ma wielką energię. No chyba, że nie jest martwy. Zagadka za zagadką …

Doszliśmy do wniosku, że pukanie w sufit to znak, iż cień jest już na zewnątrz i chce się dostać do środka.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2024/01/02/najpiekniej-mi-wyszedl-czlowiek/ 

  • Ta twoja wizja była mocna … Ciekawe kiedy Ojciec to przewidział …
  • A rychło, tak jak widziałaś tą wodę, bo widziałaś ?
  • Tak.
  • Widziałaś ? Jakby czekała w blokach startowych.
  • Taaaak … Na koniec, gdy wyglądałam przez okno z drugiego piętra, widziałam już na rondzie, że ktoś płynie w kajaku, tak wysoko była  tam woda. A na końcu naszej ulicy stała już wielka fala … Faktycznie, jakby czekała. To rondo jest niedaleko przecież, więc ona już idzie …
  • Nadchodzi.
  • To znaczy, że muszę żyć …
  • Gdybyś miał umrzeć, to wszystko nie miałoby sensu, ta książka byłaby bez sensu …
  • A co jest sensem ?
  •  Podaj Mi fabułę książki ? Co jest przedmiotem misji ?
  • … Hmm … Udowodnienie, pokazanie, że Bóg jest. To wystarczy … – … ale po chwili zwątpiłam, czy wystarczy.
  • Wasze poranne wyjazdy powodują, że serwują Mi poranną kawę i cygaro.
  • Służba wie, a służba nie drużba.
  • „Będzie, będzie zabawa” … – zaśpiewał Ojciec.
  • Nie będzie czasu na przerywanie ciąży, na ich marsze (LGBT), będą się modlić, co Ola ?

Ojciec wymienił jeszcze kilka rzeczy, na które nie będzie czasu, ale nie zdążyłam zanotować.

  • Mam nadzieję, że tak będzie.
  • Ty masz nadzieję, a Ja wiem.
  • Czyli Auschwitz był potrzebny, woleli siedzieć w pieniądzach, a nie się modlić …

Wooow … Ojciec dał mi właśnie odpowiedź na pytanie mojego syna, który wczoraj dyskutował ze mną zbyt żarliwie i zbyt głośno, że nie rozumie dlaczego był Auschwitz.

  • Sama słyszałaś, że wolałby do Auschwitz, aby nie uznać Mego Syna …
  • To było okropne … No tak, ale to chodzi o Żydów ….
  • Auschwitz to wszyscy.
  • … No tak … Ciągle o tym zapominamy …. Ojcze, a kim była ta kobieta z wizji ?
  • Znajoma, nieważne kto.
  • Ważne, co ci przekazała, możesz zawierzyć tym słowom.
  • Wysoka, wyprostowana, ciemne włosy, jak służbistka … Hmm … Miałoby to sens. Ta powódź to nie przelewka … – jestem ciągle pod wielkim wrażeniem.
  • Nareszcie.
  • Widziałam to po ludziach, biegali po ulicy w panice, próbowali ratować swoje domy …
  • Masz układy, że ci pokazują wszystko.
  • Książka to Nasze dzieło …
  • Ojcze, Twoje. Ja tu tylko spisuję …
  • Upoważniam cię do tego ..
  • … Ojciec przyłożył palec do twojego czoła i cię namaścił …
  • Jeśli wprowadzą prawo „mowy nienawiści”, to ja nie wydam tej książki, nie pozwolą.
  • Nie martw się o to, będą przerażeni.
  • Hmm … To naprawdę idzie, wiesz ? Ta woda była już wysoko, jej się nie da zatrzymać … Dziękuję Ojcze za wizję, była bardzo czytelna. To jak zapowiedź … Może być choćby jutro, może pojutrze … 
  • Boisz się ?
  • ……… – no i nie wiem co powiedzieć. Boję.
  • Jest mi przykro, że straciłem audi – a Piotr nagle swoje. 
  • To było nieuchronne i niezbędne.
  • Auto się kończyło, a tak z dużym przytupem zakończyliśmy.
  • Szybko auto się sprzedało, w ciągu jednego dnia, a wcześniej miesiące nie mogłem go sprzedać.
  • Dobrze, że nie masz, bo wszystko to widzę.

Audi nie ma, więc do Warszawy jedziemy moim starym BMW. Jedziemy spokojnie, wolno, idzie bowiem do remontu.

  • Co sądzisz o tej prędkości ?
  • Nooo … Nie mamy wyjścia, trzeba go naprawić.
  • Jest zadowalająca. Najważniejsze, że nie widać tramwaju.
  • …….. – śmiech.
  • Mówisz, że będzie się działo po tym, co widziałaś ?
  • No chyba tak.
  • Będzie. Nawet ty przewidująca będziesz zszokowana.
  • Naprawdę ? Nawet ?
  • Zobaczysz … – Piotr palcami uszczypnął mój policzek tak, jak się robi małemu dziecku.
  • Przykre miałaś chwile w tym roku. Czekałaś …
  • … W Kazimierzu … Tak, to było przykre….
  • Gdybyś nie pojechała, to byś uniknęła.
  • Czyli konkluzja taka, że zawsze trzeba słuchać Tatusia – zaśmiałam się. 
  • W wizji ten chłopiec był starszy niż zwykle … Tak mniej więcej pierwsza klasa podstawówki. To też coś znaczy.
  • To znaczy; w progresie.
  • A ten, z którym spacerował Piotr ? – … wizja ze śmieciami.
  • … Właśnie na pierwszą klasę ! – Piotr zaskoczony.
  • Czyli chodzi o to, że to jest ten sam czas, rozumiesz ? „Śmieci” i moja wizja z powodzią to ten sam czas … To wszystko ma sen …
Czy zwiastowanie będzie takie samo jak u Maryi ? – miałam na myśli, czy Jezus się narodzi, czy wróci na rydwanie tak, jak to jest opisane. O co chodzi ? 
-Nie. Wszystkie zagadki rozwiążą się, gdy ruszy fala. 
-Póki co, czekajmy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/02/02/bezposrednio-przed-nadejsciem-bedzie-zwiastowanie/

Wieczorem. Rozmawiamy o naszym burzliwym życiu …

  • Nikt w to nie uwierzy …
  • Coś ty ! Oczywiście, że nie … – obruszyłam się.
  • Tyle faktów … – trudno mi pojąć, że można nie uwierzyć.
  • Wiara i fakty doprowadzą cię do celu.
  • … Wiesz dlaczego ma lekkie odpowiedzi ? Bo mieszkam w nim – Ojciec do mnie.
  • A co znaczy mieszkać w nim, czuć ? – Piotr.
  • Nie, być częścią.

 

Wielkanoc 2024.

W tym roku Ojciec ostatnio dość często w naszych rozmowach nawiązuje do filmu „Pasja”, tak więc „Pasja” na Wielkanoc jest obowiązkowa. Przypomnę jak niezwykły to film i jak mało kto sobie zdaje sprawę z tego, jak niezwykła była też droga, aby ten film mógł w ogóle powstać. „Pasja” powstała dzięki Ojcu i dzięki ludziom, którzy Ojcu zaufali. Czyli … Zaufajmy Ojcu, a piękne rzeczy będą się działy 🙂

Z najlepszymi życzeniami z okazji Wielkanocy 2024.

Sędziowanie …

07. 11. 23 r. Warszawa.

Opowiadam Piotrowi o video, które wczoraj obejrzałam. Kiedy ktoś mówi, że chciał budować więżę, aby głosić o UFO i że ma to być ta iskra na cały świat …, to wielka czerwona lampa od razu się w mojej głowie rozpala. https://www.youtube.com/watch?v=GLAg74s6rLY

  • Kolejny sukces diabła.
  • Pamiętaj o przepowiedni, że wielu będzie fałszywych proroków.
  • Zostaw to i pomyśl o swojej zasłonie, przez którą wyglądałaś …
  • Tak się sprytnie ukryłaś.
  • … Ale czy to wystarczy ? – pomyślałam.

  • Gdy mnie uderzył tramwaj, to chciałem cofnąć czas, wszystko – … Piotr jak widać myśli o zupełnie o innych sprawach.
  • Nie uciekniesz przed przeznaczeniem, ale zrobił krok do przodu, wiesz jaki ?
  • Jaki ?
  • Oddał plecak i wiesz co ? Wcale taka ciężka nie jesteś …
  • ………. – roześmiałam się. 
  • I twoja rodzina.
  • Oddaj Mi plecak do końca i nie myśl o obowiązkach. Wtedy poczujesz się naprawdę wolny.

Kurcze …. To już drugi raz chyba oddaje plecak… 

27. 06. 23 r. Warszawa. 
-Podczas egzorcyzmów wczoraj miałem niesamowite widzenie. Gapię się w ścianę i widzę, że jestem w wodzie. Podpływa do mnie Ojciec i pyta krótko 
-..I jak ?
-Od razu oddałem Mu plecak. Nie musiał mówić, wiedziałem, że pyta o plecak. Wziął go na Swoje plecy i odpłynęliśmy razem. Wszystko oddałem, co miałem. Co miałem na swoich plecach. Widzę nawet teraz jak płynie z tym plecakiem, wszystko ma na sobie teraz …Teraz płyniemy razem … – wzruszył się Piotr.
-Wszystko na plecach Ojca ? No cóż … Płynie się.
-… Hmm … A co to znaczy w realu, że oddałeś plecak ?
-Oddalenie. Oddali się od was.
-Dokąd płyniemy Ojcze ? 
-Do Walhali … 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/11/22/czas-to-pojecie-moje/

10. 11. 23. Szczecin.

Obudziła mnie wizja, była 6.30.

Jestem w domu Krysi. W domu jest też 6-7 letni jasnowłosy chłopiec. Miałam wrażenie, że to mały Piotr. Za oknem padało. Wśród sąsiadów wybuchła panika, bo zapowiada się na wielki, długi deszcz i że będzie znowu powódź. Znowu, bo w tej wizji miałam świadomość, że niedawno taka powódź już była, ale większych szkód nie poczyniła. Przez okno zobaczyłam na ulicy biegających między domami ludzi. Coś załatwiali w pośpiechu. Na ulicy pojawiło się kilku urzędników, którzy mieli sprawdzać przygotowanie domów do nachodzącej powodzi. Nie wpadłam w panikę, ale zaczęłam myśleć, co by tu przed wielką wodą wziąć na drugie piętro …

Biegnę na pierwsze piętro i widzę chłopca w łóżku. Nie leżał, a siedział spokojnie przykryty kołdrą i uśmiechał się do siebie … Nie zwracał na mnie uwagi, bowiem był czymś zajęty. Miał w rękach coś srebrnego i bawił się tym w całkowitym skupieniu. Zapatrzyłam się na Jego twarz. Nadchodziła wielka powódź, ale On się tym w ogóle nie przejmował. Widząc jego spokój i szczęście tylko czułość mnie ogarnęła i przytuliłam Go do siebie mocno. To mnie uspokoiło.

Zostawiłam Go na chwilę, idę na drugie piętro sprawdzić jak wygląda moja ulica, czy woda się już wlewa. Z okna drugiego piętra mam lepszy widok i dostrzegam, że na końcu ulicy pojawia się wielka fala i plac niedaleko naszej ulicy jest już całkowicie zalany. Dostrzegam nawet mężczyznę pływającego w kajaku i dochodzi do mnie, że wielka woda faktycznie jest już bardzo blisko … Ogrom tej wody uświadamia mnie, że nie ma przed tym ucieczki. Ona zaraz tu będzie … 

Schodzę na dół, ponieważ jeden z urzędników pojawił się w moim domu. To kobieta ubrana bardzo oficjalnie. Biała koszula, czarna spódnica. Prowadząc ją po schodach do pokoju chłopca pytam …

  • Czy naprawdę będzie tak źle ? …
  • ……. – odwraca się do mnie spokojnie i mówi …
  • To nie jest tak jak wszędzie mówią … Będzie gorzej … No wie pani …. – jest zdziwiona, że w ogóle pytam, jeśli przecież wiem.
  • Sędziowanie …

Sędziowanie „uderzyło mnie po oczach” … Zastygłam i się obudziłam, ale sędziowanie grzmiało mi ciągle w głowie. Co za dziwne słowo, nietypowe słowo. Brzmi jak wymierzanie kary, jak rozprawa sądowa w toku. Gdy nadeszła okazja, od razu pytam …

  • Ojcze, ta wizja …
  • Wizja jest jednoznaczna.
  • Ta fala to szybko ?
  • A jak widziałaś ?
  • No raczej szybko. Chciałabym spytać ….
  • Co w trawi piszczy ? A piszczy.
  • Ja cię Ola spytam … Czy ty jesteś na to gotowa ?
  • Sądny dzień nadchodzi.
  • Kim są istoty, które obrażają Ojca, swego Stwórcę.
  • Oby Bóg był miłosierny dla nich.
  • Hmm … Ojcze, a co robiłeś w łóżku ?
  • Co za pytanie ! – Piotr się obruszył.
  • No bo coś miał w ręku …
  • Układałem kostkę rubika.
  • Kiedy ułożę, stanie się.
05. 04. 22 r. Warszawa. 
Na kawie. Rozmowa nam się nie klei, może z niewyspania, ale Piotr mnie szturcha nagle i szepcze …
-Widzę anioła, który siedzi obok. Bawi się kostką Rubika, układa ją …
Piotr odwraca głowę udając, że go nie widzi. Niepotrzebnie zupełnie, bo nikt go nie widzi. Najpierw śmiać mi się chce, bo skąd w Niebie kostka Rubika, ale coś mnie tknęło …
-Układa mówisz ? 
-Tak, ma już 3 strony ułożone, szybko to robi … 
-Jak skończy, to będzie przyspieszenie. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/09/14/bedzie-na-nowo/

11. 11. 23 r. Szczecin.

Rodzinny obiad, rozmawiamy o wypadku, moja mama między kolejnymi kęsami schabowego zupełnie nagle, ale bardzo spokojnie …

  • Skoro ci ciągle ratują życie, to znaczy, że masz misję do wypełnienia.

???!!! Spojrzeliśmy się z Piotrem na siebie wiedząc, że to właśnie Ojciec przez nią przemówił. Moja pewność była zdecydowanie większa niż Piotra, ponieważ mama nigdy nie mówi „skoro”. Ojciec zaś wielokrotnie.