Autor: admin

30. 12. 22 r. Szczecin. Część 2

Przypomniałam sobie pytanie o trzy postacie w wizji Anny.

• Kto to był ?
• Skojarz z wizją …
• …. Aaaaa …. Dawno była ta wizja ! – Piotr oczy otworzył szeroko.
• Leciałem po przekątnej gdzieś w przestrzeni. Ja w środku, jeden anioł przede mną, drugi za mną, jakby mnie pilnowali. Mieli halabardy, to wojownicy, albo strażnicy. Pilnowali mnie w czasie tego lotu. Raptem znalazłem się w samolocie. Siedzę sobie w fotelu, gdy raptem wielka ręka Ojca przenika samolot, wyciąga mnie z fotela i wyrzuca w przestrzeń jak kukłę …
• Wyrzucił ? Ciekawe co to znaczy … – pytam.
• Widocznie w tamtym czasie Mi się nie podobał.
• Podoba ci się twój mąż ?
• … Jak może mi się nie podobać, skoro ma Twoje imiona Ojcze.
• I ta odpowiedź Mi się podoba. W końcu myślisz.
• Kiedy człowiek myśli, to jest.
• A kiedy robi bezwiednie, to jest jak maszyna.

• Ojcze, jaki będzie ten przyszły rok ?
• Interesujący.
• Niepotrzebnie spytałam – śmieję się sama do siebie, niczego się dowiem.
• Nie powiem, bo i tak nie uwierzysz.
• A w wizje swoje wierzysz ?
• Wierzę.
• Hmm … Wierzysz … Przynajmniej to dobre.
• W daty nie wierzysz, a w wizje wierzysz …
• To chociaż w wizje wierzysz …
• … Nie miałam wizji o asteroidzie ! – teraz to sobie uświadomiłam.
• Piotr też nie miał wizji, że odchodzi jego tata.
• … Ups … – poddaję się, faktycznie.
• Kwitując ten rok …
• Pełen wrażeń, covid w rozkwicie, wybuch wojny, zalążki nowych wojen …

… I powiedział coś jeszcze Ojciec, ale Piotr od razu zmienił temat i zapisać nie zdążyłam, niestety.

31. 12. 22 r. Szczecin.

Elektryzująca wiadomość obiegła świat … Zmarł papież Benedykt. W ostatnich godzinach tego roku, dziwne …

• Ojcze, dziwne … – powtarzam głośno.
• Benedykt nie mógł przejść do nowego roku.
• … ??? …
• Tak zostało zaplanowane.
• Czym ci to „pachnie” ?
• … ??? …
• 216 ?
• ……… – zastanawiam się i zastanawiam, na razie nie widzę żadnego związku.

Dlaczego zaplanowane w ostatni dzień 2022 roku ? Ojciec lubi działać na ostatnią chwilę …

-Ojciec spełnił swoje słowa, zmiany zaczęły się jeszcze w lipcu, tak jak mówił… 23,45. 
-W ostatnich minutach lipca, ale jednak lipca. Ja tam wolę się nie zakładać – i mówię naprawdę serio, bo widzę, że wszechpotęga Ojca jest absolutnie rzeczywista. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/03/jest-jeden-bog-ojciec-jeden-jezus-chrystus-jedna-wiara/ 

-Już 20, a tu nic i nic nie będzie. 
-Jesteś pewny ?
-Na twoim miejscu siedziałbym cicho, a patrząc na ostatnią historię może być w ostatniej minucie, tak jak Edziu był w ostatniej minucie. 
-Więc pij tę kawę i ciesz się chwilą i nie mów pochopnie, bo nie licuje z tym co wiesz. 
-Ostatnia minuta może być ważniejsza niż cały miesiąc. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/07/04/przyjaciol-sie-nie-obawiaj-przyjaciol-witaj/

• Ojcze, czy to Benedykt ?
• A chcesz ?
• No coś musi być.
• To niech tak będzie.
• Ojcze, ale tak na poważnie pytam …
• Na poważnie, to dopiero nadejdzie …

p. s. Czyżby śmierć Benedykta to ta niespodzianka światowa w drugim półroczu ?

” tym, co wciąż blokuje zło, dopóki żyje, jest papież Benedykt. Kiedy papież Benedykt umrze, to ludzkość będzie biedna! Mogę to powiedzieć z całą szczerością. Kiedy papież Benedykt odejdzie … będzie biedny Kościół i biedna ludzkość!” wizjoner z Itapirangi Edson Glauber
https://www.youtube.com/watch?v=KjZpyTpMsFA&t=37s

• Dla Oli nadchodzą piękne chwile, o czym wiesz.
• Myślałaś tylko, że będą wcześniej.
• … Tak, zgadza się.

Myślałam, że piękne chwile z Jezusem będą jeszcze w tym roku, ale oczywiście … Jeśli mają być niespodziewanie, to nie mogły być wtedy, kiedy się ich spodziewałam.

• Czego życzysz sobie w nowym roku ?
• Myślałam o tym wcześniej …
• Wiem. 
• ………. – uśmiecham się. Oczywiście, że Ojciec wie …
• Żeby się Ojca słowa wypełniły.
• To, co zapisane ?
• Tak.
• A ty co sobie życzysz ?
• By miały obie opiekę twoją Ojcze, gdy odejdę.
• ……… –  no to ja w bek.
• Tylko tyle.
• Aż tyle.
• … Ojcze, niech się dzieje Twoja wola – mówię po namyśle.
• Let him go …
• ………… –  i znowu w bek.

Sylwestrowa noc. Migrena mi się zaczyna i czuję, że zamiast zabawy, będzie łóżko. Siedzimy z córką przed TV. Oglądamy występ pewnej gwiazdy, każdy zaczyna ją komentować jak wygląda …

• Polska rodzino, daj jej szansę …
• … ???!!! … – wstrzymaliśmy oddech na chwilę. W końcu roześmialiśmy się zawstydzeni, bo zachowaliśmy się jak te przysłowiowe „Czereśniaki”.

W przerwie koncertu oglądamy sondę uliczną. Pytają ludzi, co sobie życzą w nowym roku … Wszyscy tylko o jednym;  żeby nastał pokój w Ukrainie i pokój na świecie.

• Zobacz … Wszyscy już nie mówią o Covidzie, wojna faktycznie przyćmiła wirusa zupełnie, a przecież ciągle jest. W Chinach reemisja na całego.
• To wydarzenie nie tylko przyćmi wojnę, ale przyćmi wszystko.
• Nadchodzą dni ciemności dla ludzkości.
• Zasłużyła sobie na to.
• Nadchodzi mocarz.
• Wleje strach w ludzkie serca.

Wybuch gwałtowny migreny powalił mnie na całą noc, szkoda. Może rozmowa by trwała całą ostatnią noc 2022 roku ?

25. 12. 22 r. Szczecin.

Nie rozmawiamy z Ojcem. Pustka okropna mimo, że święta. Wieczorem czytam od Anny maila.

Wiem, że to ważna wizja. Te nadranne są szczególne ważne, jakby dane celowo. Mam skojarzenie z tzw. oświeceniem sumień, ale przede wszystkim z Apokalipsą Jana. Podpytuję o szczegóły …

• Ojcze, kto to ta istota … ? – Piotr baaardzo zaciekawiony.
• Co widziałeś dzisiaj ?
• …. ??? … Duże kolejki po wódkę … – odpowiedział po przemyśleniu.

Piotr tankował auto i był jedyną osobą w długiej kolejce, która płaciła za benzynę. Wszyscy inni płacili za wódkę, a przecież mamy święto Bożego Narodzenia !!!

• Myśleli o Moim Synu ? Obchodzili święta ?
• Nie wiem.
• Ja ci powiem, nie obchodzili.
• My nie znamy zlaicyzowania tego, co było sakralne.
• Bardzo wielu traktuje to jak wolne, zapomnieli co to jest Boże Narodzenie.
• … Postacie to sprawiedliwość …
• Przypomnij sobie wizję z koleżanką.
• … ??? … – ciarki po plecach.
• Czego się boisz, Moje dziecko ? Pilnujesz Moich spraw …
• Taaak, ale …
• Dwieście …. Ile zostało, Ola ?
• Minęło 3 miesiące …
• Bali się ? – … w Anny wizji.

Wychodzi na to, że ogromnie. Pytanie moje nieustające … Co te postacie zwiastują w naszym świecie, w naszym realu … ? Kolejną wojnę … ?

Dopytuję Annę jeszcze jakby oceniła czas, porę roku …

Czytam Piotrowi na głos, tylko spojrzeliśmy się na siebie …

• To by pasowało … – zabrzmiało z trwogą. 

26. 12. 22 r. Szczecin.

Miałam nad ranem piękną wizję. Siedziałam gdzieś w jakimś pomieszczeniu, byli tam jacyś ludzie. Chyba nie miało to żadnego znaczenia. Znaczenie miało tylko to, że miałam na ręku małe dziecko, małego chłopczyka o blond włosach. Otulony w kocyku lub beciku, to też nie miało znaczenia. Dziecko było spokojne, ale bardzo poważne i uważne. Maksymalnie roczne, ale nad wyraz poważne, podkreślę jeszcze raz. Tuliłam go do siebie mocno …

• Nikomu Go nie oddam, adoptuję Go. To mój syn.

Tak powiedziałam ludziom, którzy byli gdzieś wokoło, ale chyba byli w sumie nieistotni. Tuliłam swoją twarz do jego twarzy i czułam się szczęśliwa.

Opowiadam Piotrowi …

• Ja też miałem wizję z chłopcem ! – wykrzykuje zaskoczony.
• Wczoraj przed snem. Zamykam oczy i widzę dziecko, chłopca lat około 4. Siedzę gdzieś w pomieszczeniu, … on podchodzi, siada mi na kolanach i tuli się do mnie, a ludziom dookoła, których nie widzę, macha rączką i mówi …., jakby się żegnał …
• Papa, papa …
• … ??? … Dziwna zbieżność – przyznaję.
• Jakieś pomieszczenie, jacyś ludzie i chłopczyk o jasnych włosach – łączę wspólne szczegóły.
• Ale w różnym wieku – zauważam, może ma to jakieś znaczenie.
• Ojciec przyszedł do nas, widzisz to ?! – i posmutniał natychmiast.
• W mojej wizji się żegnał, a u ciebie witał jakby, bo Go adaptowałaś.

Uuuuuu … Jakbym dostała obuchem. Ojciec powiedział kilka dni temu coś ciekawego … Coś, na co wcześniej nie zwróciłam większej uwagi …

• Cieszę się na przyszłość, na wspólne chwile …

Uświadamiam sobie, że podobną wizję miałam już wcześniej. W tamtej był noworodkiem.

Dzisiaj nad ranem też miałam wizję. Trzymałam na rękach nowo narodzone dziecko. Byłam w jakimś miejscu, między ludźmi, których nie znałam. Miasto mi nieznane, stoję na ulicy lub chodniku, rozglądam się bezradnie i tylko mówię, że potrzebuję pieluszek. Dziecko to chłopczyk, tyle wiem. Zawinięte było w kocyk lub coś w tym stylu.
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/09/20/chrystus-jest-najwiekszym-twoim-przyjacielem/ 

11. 12. 22 r. Warszawa. 

Siedzimy w kawiarni sami, za oknem śnieg pada … Piotr dyktuje co mam robić, gdyby coś się stało …

• Chwileczkę … Nie pamiętam, abym ci ślubowała posłuszeństwo – żartuję. 
• Jak to nie ? Sam słyszałem.

Roześmiałam się. To posłuszeństwo podpatrzyłam w filmie „The Crone”, gdy Elżbieta bierze ślub z Filipem. Przy słowie posłuszeństwo zawahała się i wtedy pomyślałam, że chyba ja takiego słowa podczas ślubu nie miałam, a przynajmniej nie pamiętam.

• Posłuszeństwo mężowi, żebyś nie przekręciła …
• Wobec właściciela żebra, a nie Ziobry …
• …….. – śmiech. Bez wątpienia Ojciec ma dzisiaj humor.
• Ojcze, ciekawych rzeczy się dzisiaj dowiedziałam podczas mszy …
• Powinnaś to dawno wiedzieć …

M; Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?». Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie». 

• Dlaczego Jan nie był pewny, że Jezus jest Mesjaszem ?
• ……… – cisza, szkoda …
• Ciekawe dlaczego …., może inaczej sobie go wyobrażał ? Jan był bezkompromisowy, a Jezus pełen miłości, różnili się … A z drugiej strony powiedział, że większy idzie przede mną … No to wiedział, czy nie wiedział … ?

• … Kiedy chcę, to mówię.
• Kiedy nie chcę, to nie mówię …
• Więc słysz Mnie …
• ??? … Ale pytać mogę ? – pytam niepewnie.
• Zawsze.
• ……..
• Zakonnik się mnie przestraszył – Piotr przypomina Niewidomego.
• Przy niedzieli tak żartować ?
• ……… – bo nie jego, a tego, kto za nim stał.
• Nie lękaj się …
• I ci, co przychodzą, nie mogą ponadto to, co ci robią …

Rozmawiamy o Grzegorzu ..

• Co Ojciec powie, to zrobię.
• W kościele jej miał dać 600 , a dał 50 … Ola ! To jest nagrane !
• …….. – śmieję się. Komiczna lekcja dawania sprzed kilku lat, niezapomniana.

Do kościoła trafiliśmy, gdy ksiądz właśnie wyjmował hostię. Po komunii skierowaliśmy się prosto do „naszego krzyża”, gdzie oczywiście pracowała „nasza kobieta”. Piotr odwrócił się do niej tyłem i wyciągnął swój portfel. Wyjął 20 zł, ale jakimś cudem wysunęło się i 50 zł. Schował je z powrotem, ale już podskórnie czułam, że co się święci. Pomodliliśmy się i widzę, że Piotr wyciąga z powrotem portfel, chowa 20 i wyciąga jednak 50 zł. Przyglądając się temu zauważam, że w bocznej kieszonce ma jeszcze 600 zł. Spojrzeliśmy na siebie jednocześnie i Piotr zaczął śmiać się nerwowo. Też mi się udzieliło. Przewracam oczami i odwracam głowę, aby nie patrzyć co zrobi, nie chciałam być świadkiem jego kolejnej klęski. Wychodząc wcisnął do ręki kobiety 50 zł. Zrobiliśmy zaledwie parę kroków... Zapłaciłeś mandat ? - jadąc do katedry Piotr łamał wszelkie przepisy i obawiał się, że ktoś go po drodze złapie. No nie. Zaoszczędziłeś na komputerze ? - przy zakupie komputera otrzymaliśmy niespodziewanie sporą zniżkę. To już wiesz... No przecież dałem jej 50 zł – Piotr z żalem. Myślałem, że dasz wszystko. To jest właśnie zaprzeczenie siebie. Myślisz, że zrobiłeś dobrze dając jej 50 zł ? Zrobiłeś lepiej niż przeciętnie. A przecież wiesz kim jesteś. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/18/wszystko-albo-nic/ 

• Ojcze, dlaczego akurat nad nim się ulitowałeś ?
• Bo już bardzo dużo nosi na sobie.
• A gdy go zabraknie, jego rodzina polegnie.
• Modli się do Ojca ?
• Jest dobry i o Mnie też pamięta.
• Modli się do Mnie i modli do Mojego Syna.
• Ojcze, czy litujesz się nad tym, który się nie modli ?
• Niezbadane są drogi miłosierdzia …
• Twoja mama miała nerki …
• Taaaa …. – miała guza na nerce, została wyleczona. Nigdy się nie modli.
• A Grzegorz … To były prawdziwe „Mikołajki”, spóźnione, ale prawdziwe.
• To jest pomocna dłoń.

Opowiadam Piotrowi o jego wizji z flagą LGBT …

Od kilku dni prześladuje mnie wizja. Wchodzą do Kościoła Świętego Krzyża ludzie z flagami LGBT. Było ich z 15-20 osób. Ja siedzę tam, gdzie zawsze, przy filarze. Przymykam oczy, nie ruszam się, ale sprawiam myślami, że te flagi przemieniają się w pył. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/12/07/juz-sie-nasluchalem-ze-dzialam-powoli/

• Ich obrażać nie można, a Jezusa można ? – Piotr gwałtownie.
• Jak ich nawrócić ? Powiedz Mi …
• … Nie wiem …

Mój banzai kompletnie padł, umarł. Był przy mnie od 30 lat …, może to też jakiś znak nadchodzącego końca ? Obieram ziemniaki i myślę, że niedaleko w kwiaciarni widziałam do kupienia fajne banzaje … Piotr krzyczy z pokoju …

• Nie kupuj nowego kwiatka.
• Dlaczego ?
• Nie będziesz miała głowy do zajmowania się nim, ani czasu …
• ??? – niby proste słowa, a mnie zmroziły …

Rzucam ziemniaki, idę do Piotra, by dowiedzieć się więcej …

• Był od początku mojej pracy ..
• Tak uważasz ? To tak jest.
• Nie martw się tym, co się dzieje, co się o tobie pisze i mówi …
• Później będą te strony z namaszczeniem czytać.
• Lubisz niespodzianki ?
• Zostaw Komuś robić niespodzianki.

10. 12. 22 r. Warszawa.

Siedzimy na kawie, Piotr zaczyna mówić, ja zaczynam się wzruszać …

• Dawno nie rozmawialiśmy Ojcze …
• Kiedy piszesz, to już rozmawiasz.
• Piszesz do Mnie list …
• … Mimo wszystko to nie to samo … – pomyślałam.
• Ojciec śpiewa … Pośród kniei unosi się światło …
• ……… – nie znam piosenki, może to piosenka Ojca …
• Chrystus nadchodzi …
• ……… – podniosłam głowę, że może to już, już …
• Niedługo święta …
• Aaaa … O to chodzi …. – pomyślałam.
• Powiedz swojej żonie …
• Nigdy nie jesteś samotna … Ani sama.

• Jak nie Gruby, to kto inny, możesz Mi wierzyć.
• …….. – roześmiałam się za Grubego.
• … Ojciec spojrzał surowym wzrokiem na tych oszustów – Piotr pokazał, co zobaczył.
• Powiem ci, że zapłacą za wszystkich.
• Nawet narzędzie, jakie wykorzystuję do jakiegoś celu, też może się stępić.
• Młotem rozbić po ciężkiej pracy.

Zamyśliłam się, to ciekawe. Oszuści „na wnuczka” stali się dla Ojca narzędziem, ale nie będzie dla nich litości. 

• Od poniedziałku będę miał kłopoty. Idzie śnieżyca, a mam ludzi w Polsce porozsyłanych, jadą samochodami …
• Chandler … Kłopoty to moja specjalność … Tak słyszę … Nie wiem co to Chandler …
• …….. – roześmiałam się głośno.
• Znana książka …
• Jak sobie wymyślisz, to będziesz miał …
• …….. – książka wymyślona, kłopoty wymyślone …
• Zobacz co się stało z Krysią … Gdybym był na miejscu, to nic by się nie stało. Co to będzie, jak jak naprawdę odejdę ? Jestem głównym filarem w tej rodzinie …
• Stwierdzasz, że jesteś niezastąpiony ?
• Będzie, jak zaplanowałem.
• … Dzisiaj miałam sen, w którym przemieszczałam się z miejsca na miejsce, nie miałam gdzie spać … Bez domu byłam …
• Nigdy nie jesteś bezdomna.
• „Bezdomna” tak mogą mówić ludzie, którzy żyją tu na ziemi.
• Ty masz swój dom.
• Gdybym ci powiedział, w którym pałacu mieszkasz, nie uwierzyłabyś. 
• Pomyśl w którym, jest ich siedem. 
• ….??? … – rozdziawiam buzię szeroko. 
• … Dobrze, że nie pojechałeś wczoraj w nocy, twoje serce by tego nie wytrzymało – wolę zmienić temat.
• Ojcze, nie wytrzymałoby ? – pyta.
• Miałbyś zasłabnięcie.
• Noooo …  właśnie.
• To dlatego biletu nie mogłem zabukować.

To fakt i dziwne. Próbowaliśmy zabukować lot, ale za nic nasz komputer nie chciał przyjąć płatności. Zmieniliśmy nawet komputer myśląc, że to u nas jakaś awaria, ale na innym stało się identycznie. Piotr zdecydował się jechać PKP i kiedy dzwoniliśmy po taxi, tam znowu jakaś awaria. Czekania na połączenie w kolejce było na 5 minut, które się przesunęło do pół godziny. W końcu, kiedy emocje opadły nieco i się uspokoił, Piotr zrezygnował z wyjazdu w ogóle.

• Nie mógł wyjechać tak, jak nie mógł sprzedać audi.
• Przyjaciela się nie sprzedaje, są stopieni ze sobą od początku do końca.

Popijamy kawę w zwolnionym tempie, nigdzie się nie spieszymy …

• Uwolnij Grzegorza od jego myśli.
• I jeśli mogę coś dodać, to od ciężkich (myśli).

Piotr napotkał sąsiada, który nie odzywał się do nas od kilku co najmniej lat. Był totalnie przygnębiony, więc Piotr pyta co się stało. I tak od słowa do słowa okazało się, że Grzegorz wcześniej wziął dofinansowanie na założenie fotowoltaiki. Za kilka dni przychodzi komisja, która ma sprawdzić realizację. Nie zdążył tej inwestycji zrealizować. Kara 10 tysięcy, na koncie 100 złotych. Grzegorz jest chory na raka, okazało się także. Ma jakieś guzy, które przerzucają się same w różne części ciała. Piotr niewiele myśląc 
- … Pożyczę ci. 
… Ooo Boże !, to niemożliwe … – Grzegorz zszokowany, prawie się rozpłakał. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/03/06/zemsta-jest-dla-glupcow/ 

Wieczorem.

Wczoraj córka spotkała Grzegorza na ulicy i ten w żalu przyznał, że wypadły mu z przodu dwa zęby. Nagle !!! Zrozumieliśmy, że musi żyć w wielkim stresie, bo nie tylko dręczy go choroba, ale i myśl, że ma jeszcze dług do spłacenia … Po słowach Ojca Piotr do niego zadzwonił …

• Nie musisz oddawać teraz … Oddasz, kiedy oddasz …
• Ooo Boże ! …, to niemożliwe – Grzegorz znowu …
• …. Poczułem w nim wielką ulgę, nie wierzył, co słyszy … Ojcze, co Ty na to ?
• Ola, rozdaje pieniądze nie swoje !
• …….. – śmiech.
• (Grzegorz) Dostał wielki prezent pod choinkę.
• Teraz siedzi i myśli jak to się stało …
• Widzisz ? To jest władza.
• Dajesz i uszczęśliwiasz.
• W imię Moje …
• Ale nic się tak nie rozdaje dobrze, jak nie jest swoje …
• ……….. – roześmiałam się.
• Łanie ? – Piotr mnie szturcha.
• Łanie – potwierdzam.
• Niech wam Bóg błogosławi za wasze dobre serce …
• ……… – nie wiedzieliśmy, co powiedzieć.

Zrobiliśmy tylko to, czego oczekiwał od nas Ojciec i sami się wzruszyliśmy. Dawanie to piękna rzecz …, choć teraz jesteśmy „wygoleni” dosłownie do zera. Kiedy padło hasło „216”, Piotr zaczął odkładać dla mnie pieniądze, tak na wszelki wypadek. A kiedy pojawili się jeszcze oszuści … Krysia odkładała pieniądze na zabieg dentystyczny, który ma za tydzień. Może tak by nie rozpaczała, gdyby nie właśnie dentysta. Oczywiście Piotr dał jej pieniądze, by mogła się uspokoić. I kiedy tak o tym myślę …

• Piotr, błagam cię, błagam cię … Ty już nic nie odkładaj … Zobacz co się dzieje, kiedy zaczynasz odkładać … Ojciec nie chce, abyś odkładał … Nie widzisz tego ?

- Ale my mamy szczęście ! Niby nie mamy nic, a mamy wszystko – Piotr w zamyśleniu. 
- Więc chwal Imię Pana. 
- Kiedy słyszę twoje plany, to Mi skóra cierpnie. 
- Chcesz odbudować finanse dla Oli ? 
- A Ja, to co ? 

Nie wierzę co słyszę. Okazuje się, że Piotr nadal odkłada pieniądze, ale tak, abym nic nie wiedziała. A jeszcze niedawno zarzekał się, że koniec z tym. Ręce opadają. 
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/03/21/chwal-imie-pana/ 

Siedzimy przed TV nadal myśląc o splocie tych wszystkich wydarzeń ostatnio … Myślimy i oglądamy TV …

• Ojcze, a jak uwolnić Ukrainę od tego zła ? – pytam.
• Powoli, powoli …
• Doświadcza tego samego, co zafundowali innym i to nie na taką skalę.
• ??? !!! A Niemcy ?
• Ich czas zapłaty dopiero nadejdzie.
• Wojna ? Niemożliwe … – pomyślałam.
• Nie oczekuj sprawiedliwości swojej, tylko Mojej.
• ??? !!!
• … Podczas modlitwy o 15.00 Ojciec mi powiedział odnośnie Grześka …
• Miłosierni miłosierdzia dostąpią …