Pamiętaj, zawsze masz opiekę od Ojca.

15. 09. 24 r. Warszawa.

• Dużo się dzieje wokół nas ostatnio.
• Intensywnie.

---

---

16. 09. 24 r. Warszawa.

Na kawie.

• Październik ! 15 dni – Piotr pokazał palcami 3 razy po 5 palców.
• Hmm …. Mamy wrzesień jeszcze … Czyli hulaj dusza do października ? – pomyślałam.

---

Rozmawiamy o mojej wizji, o „Rękach” ….

• Czujesz się wyróżniona ?
• Taaak … – tak się właśnie czuję.
• Fajnie, że się czujesz, chyba się nie boisz, co ma się stać ?
• …. Ale to nie w październiku przecież … – wyrwało mi się. 

Choć jak sobie teraz przypominam, w wizji nie była to zima. Może jesień, może wiosna.

---

Nasza rozmowa schodzi na sprawy bieżące, polityczne …

• Polityka marksistowsko komunistyczna teraz rządzi w świecie – Piotr zdecydowanie,
• Tacy jak Marks, Engels, Lenin …, cieszą się pewnie …
• Nie za bardzo. Tam, gdzie są, trudno się cieszyć.
• Uprawiali ziemię, z której rósł oset.
• … ??? … Czyli są w piekle ? – pomyślałam.
• … Zauważ, że coraz częściej milczycie niż rozmawiacie.

Faktycznie. Nawet ta rozmowa jest ciągle przerywana, bo ciągle zapadamy w zadumę.

• Siedzicie i rozmyślacie. Tak się dzieje przed zmianami, zdarzeniami …

No właśnie … Tyle znaków dookoła, że coś się jednak zbliża. Piotr mniej, ale ja naprawdę chodzę cały czas zamyślona. „Coś się zbliża” słyszę od kilku lat i powinnam się już przyzwyczaić, a jednak Częstochowa to znak, że  naprawdę coś się zbliża.

---

Wieczorem.

• Nie wiem, jak ty sobie dasz radę.
• Ola będzie zadowolona.
• Z czego Ojcze ?
• Ze wszystkiego – … i Piotr zrobił takie „wielkie gały”, że wiedziałam, iż chodzi o Chrystusa.
• Dobrej nocy i dobrych snów ci życzę, śpij dobrze.
• … ??? …
• Pamiętaj, że zawsze masz opiekę od Ojca i rodzina twoja.
• Możesz już od niego tego nie usłyszeć, ale pamiętaj, zawsze masz opiekę od Ojca.

Spociłam się gwałtownie z wrażenia. To zabrzmiało, jakby Piotr miał „wyparować” już za godzinę, za minutę.

• Maniana będzie contiune …
• Pamiętaj, że kiedy kończy się coś jednego, to zaczyna coś drugiego.
• To nie dzisiaj, nie jutro, ale wkrótce.
• Ty o wkrótce już coś wiesz i dziwnie to brzmi dla ciebie, ale teraz już nie …
• Aż się spociłam Ojcze …
• To dobre wiadomości.

---

---

17. 09. 24 r. Warszawa.

Na kawie.

• Jak ci się żyje ? Noc przespana ? Kawa podana, czyli żyje się ?
• Co myślisz o opowieści „Komu bije dzwon” ?
• … Piękna … – i rozumiem podtekst. Tytuł idealny.
• No właśnie, piękna.
• Ojcze, ale nam już biły dzwony.
• Czyli to już było … ?

---

Niespodziewany telefon z firmy zmienił kierunek naszej rozmowy.

• Muszę zmniejszyć wysokość abonamentu za telefon, Ojciec mi kazał.
• Ooo … To tak źle będzie ?
• Po co karmić bogatego, skoro ma ?
• Ojcze, że się tak wyrażę … „to się kupy” nie trzyma, bo miał być Kiosk. W te wizji miał pieniądze, bo mógł sobie kupić … według tej wizji.
• A znasz to, że ten, kto ma dużo, będzie mu dodane ?
• …. Ale cię Ojciec załatwił ! – Piotr się roześmiał.

Mt 25;27 Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. 28 Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. 29 Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie.

---

Rozmawiamy o tym, jak to nasze rozprawy sądowe i liczne z tym związane urzędnicze pisma nauczyły Piotra posługiwania się językiem prawniczym. Do tego stopnia się wyszkolił, że sam już pisze pisma zamiast prawnika.

• Pamiętam, że Ojciec ci to przewidział … Powiedział, że prawnik więcej nie będzie ci potrzebny …. Myślałam, że chodzi o rozprawy, ale teraz widzę, że o co innego …
• Jest pytanie …. Czy chciałabyś mieć wszystko ci dane lekko, czy walka ?
• Hmm … Dobre pytanie …
• Był bardziej zielony niż ten liść nad tobą … – nad moim stolikiem stoi sztuczne drzewko.
• Zyskałem naukę, która jest teraz dla mnie bezcenna – Piotr przyznaje.
• To jest kurcze niesamowite … Trwało to kilka lat, ale się przydało … Wszystko jest po coś – i się zadumałam.
• …. Ojciec się teraz cieszy, że jest z nami. Tańczy, podnosi nawet nogę, a jest w długiej szacie, komicznie to wygląda – Piotr szepcze do mnie.
• Nachyla się nad twoją głowę i cię całuje w czubek głowy …
• ………. – wzruszenie się przeze mnie przelewa.

---

Coś mnie dręczy … Wiele się mówi ostatnio o Medjugorie w mediach, znowu … I znowu mam dylemat. 

• Ojcze, czy uznałbyś Medjugorie za prawdziwe ?
• ……… – Piotr zamilkł.
• Nic nie słyszę, ale widzę www … Chyba jakaś strona …

Poczułam znużenie, bo jaka strona ? Jest ich mnóstwo przecież …

---

Wieczorem przeglądam swoje strony i widzę na YT to …Medjugorje La croce di Nuvole Medj. 15 Agosto 2012 Medjugorje La croce di Nuvole Medj. 15 Agosto 2012.mpg  

Czyli co … Jest prawdziwe ? A jednak pamiętam słowa Ojca, który porównał Medjugorie do podłogi z naszego domu. 

-Ojcze, kłócą się o Medjugorie. Czy tam faktycznie dalej objawia się Maryja ?
-To jest rozmowa na „przy kawie” i na dłuższe rozmawianie. Widzisz podłogę u Krysi.
-Jaka jest ? 
Czarno biała ! Jak szachownica ! – jestem pod wrażeniem, bo nikt jeszcze nie ujął tak w sedno jak Ojciec. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/01/02/kto-wiecej-wie-ten-ma-wiecej-do-zrobienia/ 

Medjugorie nie jest prawdziwe w 100 procentach, Medjugorie bywa prawdziwe …