Tag: UFO

28. 01. 23 r. Warszawa. Część 2.

• Ojciec przypilnuje, abyś skończyła książeczkę.
• Powtórki z czerwonym zeszycikiem nie będzie.
• … ??? … – trochę mnie przytkało, tak było to nieoczekiwane.

• Dostaniesz natchnienie osobowe, żebyś to ukończyła.
• Przyjdzie do ciebie nauczyciel, który ci pomoże i dokończy.
• … ??? … Czy „Dzienniczek” Faustyny jest niedokończony ? – mam pewne wahania.
• Czy wszystko z tego dzienniczka rozumiesz ?

Wstyd się przyznać … Czytałam, ale nie pamiętam. Muszę znowu poczytać.

• Ty robisz za erratę, tłumaczysz.
• Na potwierdzenie tego jest wiadomość od pani „11”.
• Chciałabyś tak ?
• Tak … – uśmiecham się. Wizja jest piękna.

• Nie musisz chcieć, już tak jest.
• Powinnaś wiedzieć, (że) rozumiecie się bez słów.

Zamyśliłam się. Chciałam o coś spytać …

• W serialu „The Chosen” Maria Magdalena … Czy to jest prawdziwy jej wizerunek ?
• Z czego tak zrobili ? Dokładane.
• Zobaczyłem sznurek DNA i jak ktoś dokleja różne rzeczy.

„The Chosen” opiera się na 4 ewangeliach, niewiele w nich o Magdalenie, niewiele o wielu. Nic też dziwnego, że scenarzyści dokładają swoje.

• Zawsze jest ziarnko prawdy.
• A wiesz, że ci skóry na twarzy nie starczy ?
• Będziesz miała uśmiech jak … 
• …. Mick Jagger … zobaczyłem – Piotr się zaśmiał na głos nie zważając, że niedaleko ludzie siedzą.

Obejrzałam się wokoło, czy ktoś jeszcze słyszał. Jednak było tak mało ludzi, że aż dziwne.

• Prawda jest taka, że jak spojrzysz wokół siebie, to coraz bliżej do tego, jak Piotr kupował, a inni stali.
• ???!!!

-Stoi buda, taki kiosk jakby, w którym kobieta sprzedaje upieczoną babę drożdżową. Stoją do tej budy ludzie w kolejce, ale widzę, że się wahają, czy kupić. Jesteśmy razem, podchodzę do kiosku przed kolejkę i chcę kupić. Kobieta mówi 
-… Ale czy pan wie, że jest za 98 zł ? 
-Nic nie szkodzi. Kupuję. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/11/01/wkrotce-uwolnimy-tajemnice-z-tego-ciala/

• Czyli …, powoli idzie ?
• Kryzys idzie – Piotr.
• Uśmiechnij się, nie masz powodu do smutku – do mnie.

Jedziemy do domu, mijamy scenę artystyczną budowaną na jutrzejszą imprezę Owsiaka (WOŚP).

• Dawać, czy nie dawać ? – pytam.
• Róbcie według waszego sumienia.
• Zawsze dawałam, wiele pomagają mimo wszystko. Poradź Ojcze …
• Porady są płatne.
• Hmm ….
• Zapytaj co jest walutą.
• Modlitwa ?
• Martwię się, bo czytasz w Moich myślach.
• …….. – śmiech.

Wczoraj rocznica wyzwolenia Oświęcimia. https://www.auschwitz.org/strona-glowna-78/

• Jak sobie przypomnę tego z Sanhedrynu, to włos się jeży …
• I jak to zdefiniujesz ?
• Brak słów …

- Przypominasz sobie tego szefa sanhedrynu, który powiedział, że woli iść do Auschwitz niż zaakceptować Jezusa ? - https://www.youtube.com/watch?v=Fcd3scW6lDM 
- Nie do uwierzenia, że to powiedział – nie mogę tego zrozumieć do dzisiaj.
- A wiesz, że gdyby on zapłakał, wielka radość by zapanowała w Niebie ? 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/06/12/wiesz-co-to-wiara/ 

Jesteśmy w już domu. Piotr wykonuje drobne naprawy, między innymi jedną z rur w łazience, która nie działa już kilka lat.

• Już wiesz dlaczego diabły tak o ciebie walczą ?
• … ??? … – Piotr zastygł.
• Nigdzie nie znajdą tak głupiego hydraulika.
• Dlaczego głupiego ? – udaję oburzoną.
• Bo naprawa potrwa kilka lat.
• ………. – zawyłam ze śmiechu. Czysta prawda.
• Bóg cię kocha, chyba jesteś Jego ulubienicą.
• Eee … Niemożliwe.
• Za twoją bezpardonowość w obronie Ojca.

I od razu skojarzenie …

22. 01. 23 r. Warszawa.

Wracamy PKP. Wizja podróży, która ma trwać długich 7 godzin sprawia, że muszę się psychicznie do tego przygotować. Pociąg zaczyna od Świnoujścia, więc podejrzewamy, że w przedziale sami raczej nie będziemy. I rzeczywiście. Przy oknie siedzi mężczyzna, naprzeciw śpi kobieta, leży skulona na całym siedzeniu. Na naszym siedzeniu. Nie wiem, co robić. Wygląda na tak zmęczoną, że szkoda mi ją budzić. Mężczyzna lekko ją szturcha, to jej mąż, jak się okazało. Kobieta ospale zwalnia nam miejsca.

Tak więc siadamy i jedziemy. Nie odzywamy się. Ani oni, ani my. Po kilku godzinach słyszę między nimi zdawkowe rozmowy. Okazuje się, że jadą aż ze Sztokholmu. Mężczyzna dla zabicia czasu bawi się swoim telefonem, w coś gra. Nie wiem w co, ale każdy „gol” wynagradzany jest specyficznym i głośnym brzmieniem dzwonka. Po kilkunastu razach każdy następny jest wyjątkowo denerwujący. Piotr, który próbował zasnąć, nie wytrzymał w końcu. Dość ostro upomniał pana, by to ściszył. Upomniał zbyt obcesowo jak na mój gust, co sprawiło, że zapadła w przedziale naprawdę ciężka atmosfera.

Kobieta w moim wieku siedziała po przekątnej, pod oknem, nie zwracała na mnie większej uwagi, ja za to przeciwnie. Nie wiem dlaczego mój wzrok ciągle się kierował na nią. Biła od niej wielka dobroć i mądrość … i jakaś tajemnica … Przed 15.00 przymknęłam oczy, na chwilę odpłynęłam w modlitwie. Gdy otworzyłam, ponownie zerknęłam na nią i co widzę ? Teraz ona ma przymknięte oczy, a w ręku różaniec. Modliła się szepcząc. Nie zwracała uwagi na młodego chłopaka, który wsiadł w międzyczasie i siedział tuż obok. Nie zwracała uwagi na nikogo, tylko się modliła. Ten widok bardzo mnie wzruszył. Otworzyła oczy, spojrzała prosto na mnie … Ja spojrzałam na jej różaniec, spojrzałam na nią i pokazałam 

Znowu się mocno wzruszyłam. Odwróciłam głowę w stronę korytarza, bo łzy mi się polały na policzku. Ona to samo, odwróciła głowę w stronę okna i też się wzruszyła ze łzami. Było jakieś bezsłowne  porozumienie między nami. Coś tak głębokiego nas dotknęło, że obie byłyśmy we łzach. Nie mogłam się opanować. Maaakabra … Ta obca kobieta stała się w tym jednym momencie bardzo mi bliska. Kosmiczna nić porozumienia.  Pół godziny później, gdy zdążyłam już ochłonąć, wychodząc nachyliła się do mnie ….

• Bardzo dziękuję za ten piękny gest.

Nie byłam w stanie nic powiedzieć, kiwnęłam tylko głową, oczywiście wzruszona. 

Po kilkunastu minutach wyszliśmy oboje na korytarz, aby porozmawiać. Piotr, który wychodził na korytarz kilka razy już wcześniej, czegoś się dowiedział. Para małżeńska z naszego przedziału była częścią większej grupy, która wracała ze Sztokholmu. Miała miejscówki akurat w naszym przedziale, reszta grupy w przedziałach obok. Tamci mieli otwarte drzwi, głośno rozmawiali i siłą rzeczy Piotr co nie co się nasłuchał. Co się okazało …. Pani od różańca niedawno straciła syna. Był chory i przez rok walczył o przeżycie, nie udało się go uratować, a miał zaledwie 23 lata. Ona sama leczyła się u psychiatry także przez rok. Gdy tylko Piotr mi o tym powiedział …., ja znowu w bek … Baaaardzo się wzruszyłam … To była ta tajemnica ukryta w jej oczach. 

Rozmawiamy już w domu …

• Ten gest z kciukiem …, to było spontaniczne. Tak chciałam jej pokazać, że robi super …
• To było jej potrzebne – Piotr.
• Dla ciebie też – …. do mnie.
• Ja nie chciałem tego faceta tak ostro potraktować … – Piotr się tłumaczy.
• Czemu to na mnie ciągle wypada ? I znowu będę ten zły …
• Ciągle trzeba cię uczyć – mam pretensje, nie musiał tak ostro. 
• I on też musi się uczyć.
• No właśnie … W ogóle nie zwracał uwagi, że miał tak głośno ustawiony telefon, przeszkadzał innym.
• Czy ty byś grała tak głośno ?
• Nie …. – ponieważ przede wszystkim myślę o innych.
• Co się stało, że się tak wzruszyłam ? – nie mogę zrozumieć mojej reakcji. 
• Spotkałaś cierpiącą bratnią duszę. 
• Taaak … Przez ułamek sekundy zobaczyłam w jej oczach miłość do Boga, wiesz ?
• …. Czas się uspokoić.
• Wróci wiosna, wrócą ptaki, znów zakwitną pąki róż, lecz młodzieńcze lata nie powrócą nigdy już.
• To była niespodzianka.

-Mam dla ciebie niespodziankę – do Piotra. Już dostałem. 
-Nie myl z prezentem. 
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/06/10/uzbroj-sie-w-cierpliwosc/ 

• I jak wolisz jeździć ?
• Autem.
• W trójkę lepiej.
• …….. – uśmiecham się. W pociągu nie ma szans na rozmowę, choć przeżycia czasami są przeogromne.
• Masz zachować te łzy na inne czasy.
• Jakie ? – pytam od razu, aby pogadać choć troszkę.
• Radości, a nie smutku.
• Choć nie były to łzy smutku, a wzruszenia.
• ……… – znowu się wzruszyłam, dawno nie byłam tak zmęczona ze wzruszenia.
• Jak podróż ?
• Zaskakująca.
• To dobra odpowiedź, czyli Ojcu znowu się udało …
• Jeśli można powiedzieć udało.
• Zauważ, że jechaliśmy już 6 godzin i stało się to na ostatnią właściwie chwilę. Tak działa Ojciec, na ostatnie chwile – zamyśliłam się.
• Ojcze, a jak oceniasz ten dzień ? – pytam. 
• Meczący z dobrym akcentem.
• … Ten facet mnie wkurzył, w ogóle nie zwracał uwagi na pozostałych ! – Piotr się tłumaczy dalej.
• Gotowało się w tobie, ty byś tego nie zrobił.
• Właśnie !

18. 01. 23 r. Szczecin.

Jedziemy do Szczecina. Dochodziła 15.00 … Gdy skończyliśmy …

• Gdy się modliliśmy, zobaczyłem twarz chłopca z filmu o Mojżeszu. Chłopiec na pożegnanie Mojżeszowi skinął oczami … 
• …. Piękna chwila.
• Więc uważaj ! Patrzy na ciebie pan Bóg cały czas.
• I widzi i słucha …
• …. Ktoś ci krzyczy do ucha …
• Ola, 18-ty dzisiaj ! …
• … Jak to widzisz ? – zaciekawił mnie. 
• Sama głowa, twarz właściwie. Tak, jak odbija się w śniegu na przykład … Bardzo szlachetna.
• … 216 … – kiwam głową w zamyśleniu. 
• Dawno nieaktualne – …. bo zostało znacznie mniej.
• Co mamy robić dzień wcześniej ?
• Zrobić sobie na pamiątkę zdjęcie … ? – zażartował Ojciec.
• Nie zawracaj sobie tym głowy, dziecko.
• A jak nie przyjedziemy do Szczecina ? A możemy nie przyjechać ?
• Znasz teorię okrągłej Ziemi ?
• Że nigdzie nie uciekniemy ? …. A mamy się jakoś przygotować ?
• Nie jesteś w stanie.

Rozmawiamy o firmie.

• Dobrym jestem szefem – Piotr zadowolony, bo właśnie wiezie pracownikowi nowe auto służbowe.
• Piotr ma coś z byka …

Ponoć ludzie spod znaku byka są bardzo gospodarni, odpowiedzialni i dbają także o innych.

• Właśnie !…. Chrystus też był spod byka …. I to prawda, dbał o swoich ludzi … Altruista, tak zobaczyłam w głowie … Altruista.
• A ty jesteś altruistą ?
• Czasami … – uśmiecham się.
• A Piotr ?
• … Bywa – śmiech.

-Szkoda, że nie wiem kiedy Chrystus ma urodziny – mówię do siebie. 
-Chcesz Mu życzenia złożyć ?
-Taaak, kwiaty bym kupiła… i w ogóle… – Ojciec zaskoczył mnie tym pytaniem. 
-Codziennie składasz Mu życzenia pisząc co piszesz.
-A jednak szkoda… – myślę już w duchu. 
-Po 20 kwietnia … – dodał Ojciec po chwili, co mnie zelektryzowało. 
-Zodiakalny Byk. 
- ???!!! To tak jak Piotruś ! 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/01/12/ilez-to-tajemnic-jest-wiecie-tak-niewiele/ 

19. 01. 23 r. Szczecin.

Mam różaniec od papieża Jana Pawła II. Trafił do mnie wielkim kołem. Krysia …

Firma nie wynajęła mieszkania, ale jedynie pokój w dużym w mieszkaniu. Właścicielka (Krysia) poruszała się na wózku inwalidzkim, a podnajmując pokoje dorabiała sobie do renty. Piotrowi to nie przeszkadzało, od rana do wieczora zajmował się biznesem i wkrótce objął stanowisko dyrektora oddziału. 
https://osaczenie.pl/wp/2016/03/08/jestes-w-niebezpieczenstwie/ 

… dostała go podczas wizyty papieża w Polsce. Otrzymała bezpośrednio od samego Jana Pawła II. Ponoć ta chwila została uwieczniona na jakimś filmie dokumentalnym. Krysia zmarła i różaniec pozostał w szufladzie. Piotr dał go naszej córce. Dzisiaj po raz pierwszy w życiu odmawiałam na nim różaniec. Trzymając go w ręku pomyślałam, że koło się w jakiś sposób zamknęło. Jan Paweł II dużo znaczy w moim życiu.

• Uratujesz niejedną duszę, którą stworzyłem na Swój wzór i podobieństwo.
• Jestem zachwycony i wzruszony.
• Będzie skuteczne.

17. 01. 23 r. Warszawa.

Wieczorem.

• Wczoraj odłożyłem trochę pieniędzy do kasetki i słyszę …
• To znowu odkładasz ?
• To odkładasz, czy Ja ?
• No i zabrałem pieniądze.
• Hmm … To gdzie je masz ?
• Noszę przy sobie.
• Bez sensu. To daj mi. Ty nie możesz, ale ja mogę i odłożę na konto – wpadam na pomysł.
• Cwaniaki …
• ……… – roześmialiśmy się szczerze.

To już pewne. Gibson podjął decyzje o zrobieniu „Zmartwychwstania”.

Przypominam sobie dyskusje na ten temat …

-Nakręcą Pasję II ? 
-Planów jest dużo, ale „Pasja” jest jedna. 
-Szkoda by było, bo pierwsza to prawda, a druga domyślana. 
-Podchwycą to faryzeusze i podważą. 
-No właśnie ! Będą się czepiać i to się odbije na „Pasji” – wiem o co chodzi. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/03/07/niech-sie-zacznie/

-Kiedyś będzie poszukiwana twoja książka, będzie jak amulet. 
-I to jest prawdziwe „Resurrection”. 
-Druga część „Pasji”. 
???!!!Wyprostowałam się gwałtownie. W tych słowach odniosłam wrażenie, że film może nie powstać, albo powstać kiedyś. Wczoraj w internecie natrafiłam na zwiastun/plakat z informacją, że pod koniec roku zaczynają kręcić „Resurrection”, a premiera jest przewidywana na wiosnę przyszłego roku. Zaczynam mieć teraz wątpliwości, ale jedno jest też pewne. Ojciec to wiedział… oczywiście…. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/11/02/od-przypadkow-jestem-ja/

Poukładało mi się w głowie, że najpierw będzie prawdziwe resurrection, a potem dopiero film. 

• Ojcze, czy „Resurrection” będzie Ci się podobał ?
• Pierwszy film był zrobiony na zamówienie Ojca, a drugi nie wiem na czyje.

Chyba byłoby lepiej, aby w ogóle nie powstał.

Siedzimy na tapczanie pod kołdrą, jest zimno, słabo grzeją … Pytania różne tłoczą mi się do głowy …

• … Ojcze, fajnie jest tak wiedzieć wszystko ?
• Fajnie.
• ……… – śmiech.
• Hmm … A czy to nie nudne ? Odkrywać jest fajnie. Nie chciałbyś Ojcze czegoś nie wiedzieć ?
• ……… – Piotr pokręcił głową przecząco, czyli nie chciałby.
• A ty się ciesz, że nie wiesz.
• Powiem ci tak młodzieżowo; łeb urywa.
• …….. – śmialiśmy się długo.
• Ojciec mówi do ciebie teraz, że masz się nauczyć dodatkowo nowego komputera, ale bez zbędnych epitetów.
• ……… – śmieję się dalej … Ostatnio strasznie pod nosem bluzgałam z nerwów, że sobie nie mogę poradzić.
• Kiedy ty zaczynasz, jeden z aniołów zaczyna fałszować w śpiewie.

Siedzimy przed TV dalej …

• Dzisiaj 17-sty …
• Daj spokój – machnęłam ręką, żeby się nie przejmować.
• Słyszę piosenkę … Nie liczę godzin i lat … 
• Wiesz kto nie liczy czasu ? Zakochani.
• ………. – uśmiechamy się.
• W tym wieku to nienormalne.
• ……… – śmiech.
• Jakoś mało poważnie podchodzisz do tej wizji … – … „216”.
• ………. – no i spoważniałam.
• Tym większy będzie bang, bang …
• Dopisz w nowej linijce …
• Niebawem.
• … A „niebawem” znaczy to samo, co „wkrótce” ? – pytam żartobliwie.
• Ale jak inaczej to brzmi !
• Teraz jest „niebawem” na tapecie.
• ……… – śmiejemy się znowu, cudownie się rozmawia w ten sposób.
• … Z Ukrainą jest tak, że muszę załatwić wiele spraw naraz, rozumiesz ?
• …….. – spoważniałam gwałtownie.
• Wiele, uwierz Mi.
• To będzie super koronka, ale z happy endem.
• … Aaaa … O jaki happy end chodzi ? Koniec wojny, czy koniec Ukrainy ? – bo happy end jest różny dla różnych stron.
• … Dzięki Bogu film się zaczął …

Roześmiałam się z żalem. Rozmawialiśmy w przerwie reklamowej. Szkoda, że trwała tak krótko …