07. 02. 23 r. Warszawa.
Idąc na kawę mijamy reklamę z całującymi się facetami … Fuj, rozpanoszyło się to plugastwo wszędzie …
- Ojcze, co zrobić ? – Piotr wkurzony.
- A kto się nie modlił przez pół roku ?
Pytanie … Czy to by coś zmieniło ? Raczej nie.
- Dużo dałbym, aby mój syn przestał palić.
- Co Mi dasz ? Niewiele już masz.
Wieczorem.
Piotr dzwoni do Krysi, daje telefon na głośno mówiący.
- Wiecie co ? Dziwna rzecz się stała. Wyszłam na chwilę do sąsiadki naprzeciwko i jak wracałam, to zobaczyłam, że ktoś jest w kuchni. Światło tam zostawiłam, roleta niedomknięta i było wszystko widać. W kuchni zobaczyłam czarną postać, chodziła sobie od ściany do ściany. Byłam pewna, że to J. (p. s. nasza córka), bo chodzi zazwyczaj na czarno. Byłam tak tego pewna, że dzwoniłam do furtki, żeby mi otworzyła, a ona nic. Pomyślałam sobie; co ona ?! Głucha, czy co ?! Nie otworzyła, to wyjęłam klucze i sama otworzyłam. Wchodzę do domu z pretensjami, a w domu nikogo nie było ! Zauważyłam, że kot się dziwnie zachowywał, siedział zahipnotyzowany na podłodze i gapił się na schody. Na pewno to był Edziu ! – cieszyła się jak dziecko.
Spojrzałam na Piotra wymownie … Nie Edziu … Cień się pojawił ! Znowu !
-Ta czarna postać, która przemknęła do kuchni, to na pewno nie był Edziu. Był cały czarny, ale normalny, żywy człowiek, twojego wzrostu. Człowiek cień, tak bym go nazwała … Energiczny, młody, sprężysty, bo przeskoczył stopień lekko, ale zdecydowanie. -W kuchni to był ostatni etap walki z gackiem … -Ale do kuchni ? -Przeskoczył dwa stopnie, to jest odpowiedź dla ciebie … … Rzeczywiście, ostatnie stopnie załatwił za jednym zamachem, jakby się spieszył. Schodził jak człowiek, trzymał się nawet poręczy …, niesamowite … Ten gacek to młody facet, miał z 25 lat na oko – jestem zdziwiona. -Co ci nie pasuje ? https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/06/10/uzbroj-sie-w-cierpliwosc/
Piotr się zdenerwował i od razu poszedł egzorcyzmy robić. A gdy skończył …
- Wszedłem tam do domu i od razu mnie ciarki przeszły. Rozpostarłem ręce i modliłem się mocno i zobaczyłem piekło … Wiesz ile tam gacków ? Mrowie ! Czyściłem cały dom, a na koniec zobaczyłem coś niesamowitego … Zobaczyłem, że na Górze ktoś nakładał na głowę wielkiego kolosa biało-złoty hełm. Był lekko wydłużony i zaokrąglony. Za chwilę widzę, że Czyjeś ręce nakładają hełm też na moją głowę, też zaokrąglony i złoty. To był ewidentnie hełm na bitwę.
- Godzina chwały nadchodzi.
Ojciec powiedział, że w lutym …
- Czy Ja go zabiorę ? … Ja go zmienię. Pierwsze oznaki zobaczysz w lutym. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2023/05/27/modlitwa-jest-bardzo-silna/
Już nic nie będzie tak, jak było.… Ty jesteś dla niego – dla Piotra. A on jest dla Nas.… Zanim popłyniesz, musisz się lekko przeobrazić – Homiel odniósł się do wizji z wielką falą. https://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/07/13/wieksza-wiedza-to-wieksza-odpowiedzialnosc/
Pierwsze egzorcyzmy po długiej przerwie Piotr zaczął 26. 01. 23 r. Dzisiaj ten hełm. Widzę, że się zmienia, co nawet mnie zaskoczyło.
09. 02. 23 r. Warszawa.
Piotr rozmyśla o człowieku – cieniu.
- Co ten sukinsyn tam robi ?!
- Czeka na modlitwy.
- Jak usłyszy, to odejdzie.
- Kto to jest ? – pytam.
- Na pewno nie Edziu.
- Jak się postarasz, to zwieje.
- …….. – uśmiecham się za „zwieje”, ale mówiąc szczerze, ciarki przechodzą po plecach.
- A kto to jest ten, co mnie gonił w kościele ?
Człowiek-cień był podobny do gacka, którego kiedyś widziałam.
Wczoraj miałam okropną wizję. Zbudziłam się zlana potem. Znowu go spotkałam. Pierwsze co mnie uderzyło, to myśl, że jest bardzo przystojny. Był ubrany cały na czarno, czarne spodnie, chyba golf obcisły, średnio długie włosy, czarne oczywiście. Stał w rogu pokoju, a po jego prawej i lewej stronie dwie piękne kobiety. Miały długie włosy, tyle zauważyłam, ale to on przykuł moją uwagę. Opierał się łokciem na ramieniu kobiety stojącej po jego lewej stronie. Był bardzo pewny siebie, uśmiechał się cynicznie. Nie wiem, czy otwierał usta, ale mimo to usłyszałam jego słowa; Chcę, żebyś poszła za mną. Byłam tak przerażona, że uciekłam, ale uciekałam w dziwny sposób, leciałam w powietrzu. Jak tylko wypadłam z tego pokoju on zerwał się z miejsca i zaczął mnie gonić. Bardzo szybko płynęłam w powietrzu, a on za mną. Z góry widziałam ulice, budynki, ludzi i w końcu zauważyłam kościół. Wpadłam do tego kościoła i zatrzasnęłam frontowe drzwi. Podbiegłam już na nogach do ołtarza i zaczęłam się modlić.
https://osaczenie.pl/wp/2016/03/21/smierc/
- Chcesz o nich rozważać ?
- Nie jest warty tego.
- Przeciwnik.
- … Sam jestem sobą zaskoczony, robię teraz codziennie egzorcyzmy ! – Piotr otwiera oczy szeroko.
- Podaj sobie rękę.
