Kończą się nicie w szyciu koronki, to już jest koniec.

06. 05. 25 r. Warszawa.

Na kawie Piotr się rozsiadł szeroko, ręce rozłożył, łapał powietrze … Znowu ma bezdech. 

• Podczas mszy Ojciec powiedział, że będzie jeszcze gorzej. Zobaczyłem masę węży, które zębami mnie kąsały. I zaraz potem zobaczyłem autobus pełen ludzi jadących spokojnie na wakacje chyba …. Tak mnie gryzą, że aż upadam …
• Ale jest to, o co prosiłeś, dzieje się.
• Twoja rodzina jest bezpieczna.
• Twoja mama (wyzdrowiała), twoja teściowa (wyzdrowiała) …

• Chyba warto, co ?
• Bo lepiej to, co masz na sobie, niż im się dzieje.
• Ważne, żebym miał zdrowie. Im więcej gacków jest przy mnie, tym inni mają większy spokój.
• ……. – smutne, ale nic nie można zrobić.
• Ojcze, słoneczniki niedługo więdną …
• Już zaczęły.

04. 04. 25 r. Szczecin. Dziwną rzecz widzę – Piotr w pewnej chwili. Widzę jak opadają liście słonecznika … Widzę wielkie błyskawice, gdy liście słonecznika opadają. Te błyskawice wyglądają jak symbole . Słyszę grzmot … Kiedy opadają liście słonecznika ? AI-Liście słonecznika (Helianthus annuus) zaczynają opadać w końcowej fazie jego cyklu życia — zazwyczaj późnym latem lub wczesną jesienią, zależnie od terminu siewu i warunków pogodowych.
 https://rozmowyzniebem.pl/wp/2025/07/07/czujesz-ten-powiew-bryzy 

• Zagęszcza się atmosfera wokół Piotra, a jeszcze nie zapomnij o paczuli.
• Paczuli … Miałem dzisiaj nad ranem takie widzenie … Jestem naprawdę …  pierdolnięty – zawahał się przez chwilę. 
• Jesteś namacalny.
• Opowiedz …
• Wychodzę z domu, idę ulicą, podjeżdża czarny Volkswagen. Wychodzą dwaj mężczyźni w wieku 45-50 lat, mają na sobie śmieszne kapelusze. Normalne, ale przymałe na nich, prawie są na czubku, śmiesznie to wygląda. Biorą mnie pod pachę i wprowadzają do środka. Tracę jakby … świadomość, jakby głowę mi zabrało. Druga część wizji, to jestem od razu w pokoju. Zamykają mnie na klucz. W pokoju, ale bez okna. Na środku stało tylko krzesło. I tam mnie sadzają. Wychodzą, zamykają drzwi i wtedy dochodzi do mnie pełna świadomość. Wstaję i chcę wyjść, ale drzwi ani rusz. Popatrzyłem na nie myśląc, że mogę myślami je nawet spalić, ale mi szkoda tych drzwi niszczyć, więc po prostu przechodzę przez drzwi, jakby to była mgła, a nie drzwi. Na korytarzu stoją dwaj strażnicy. Widzą, że przeszedłem, stoją jak sparaliżowani, wiedzą, że nie mogą mi nic … zrobić. I tak to się kończy … Gacek teraz mówi …
• Klasyczny przykład debila … Jak można przejść przez drzwi ? 

Czyżby gacek nie wiedział, że to się już zdarzyło i zostało opisane ? Może niedosłownie, ale podobnie.

Dzieje Apostolskie 12,6-11 Następnego dnia Herod chciał go wydać. W nocy Piotr, skuty podwójnymi kajdanami, spał między dwoma żołnierzami. Strażnicy pilnowali także bramy. Wtedy zjawił się anioł Pański i w celi rozbłysło światło. Anioł trącił w bok Piotra, przebudził go i powiedział:”Wstawaj szybko!” I opadły mu z rąk kajdany. Anioł powiedział: „Ubierz się i nałóż sandały”. I zrobił tak. Wtedy anioł mu rozkazał: „Narzuć na siebie płaszcz i chodź za mną”. A on poszedł za nim. Wciąż nie wiedział, że to, co czyni anioł, dzieje się naprawdę, bo wydawało mu się jednak, że śni. Minął pierwszą i drugą straż i doszli do żelaznej bramy prowadzącej do miasta, a ona sama otworzyła się przed nimi. Wyszli na zewnątrz i przeszli jedną ulicę. Wtedy anioł zniknął. Piotr oprzytomniał i powiedział: „Teraz wiem, że Pan rzeczywiście posłał anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, co zamierzali Żydzi”.

• Kończą się nicie w szyciu koronki, to już jest koniec.
• Zbliża się ten moment, kiedy odwracasz głowę na ten dźwięk.
• … ??? … – nie wiem, o co chodzi.
• …. Widzę helikopter.
• Aaaa …. Faktycznie tak było !

Ojciec mnie uczy, jak każdy szczegół wizji jest ważny.

Jestem w swoim pokoju znowu z tym chłopcem. Wiem, że Piotr gdzieś w pobliżu załatwia sprawy naszego pobytu, więc skupiam się na chłopcu. Jest zimno i ubieram go w ciepły płaszczyk, ale robię to dość obcesowo. Wpychając jego rękę do rękawa nie zwracam na niego większej uwagi, bo znowu nerwowo rozglądam się wokoło. Kiedy pojawiają się drobne problemy z tym rękawem, wtedy dopiero  zauważam, że mimo mojej nerwowości patrzy się on na mnie bardzo uważnie i czujnie i to z nienaturalnie szerokim uśmiechem. Aż mnie to zatrzymało na chwilę … Mały, czteroletni blondynek z loczkami … Przyszła  do mnie myśl … Dziecko, a uśmiech dorosłego mężczyzny. Dziecko ? – nagłe otrzeźwienie. Przecież nie mam dziecka !… – myślę sobie w duchu zdziwiona skąd ono się w ogóle tu wzięło. Usłyszałam lekki hałas na zewnątrz, zostawiam go więc na chwilę i podchodzę do okna. Żeby nie zwracać na siebie uwagi, delikatnie tylko przesuwam firankę, aby sprawdzić co się tam dzieje. 
https://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/10/16/wiedzieliscie-ze-tak-bedzie

• Widzę obrus koronkowy, ktoś szyje ostatnią nić, jest gotowy. To jest koronka. Zszyto ostanie nici. Obrus leży na stole, jest duży, aż zwisa po bokach ..
• Czyli można jeść z tego stołu.
• To jest koronka, to jest serweta na stół, jest skończona. Taka  starodawna serweta haftowana. Okrągła … Dawno się nie używa takich.

Zapisuję każde słowo.

• Dostałaś paliwa na dzisiaj ?
• Ooo tak.
• A tak się nie zapowiadało. Ból głowy, brak księgowej …

Roześmiałam się, pół dnia wczoraj Piotr narzekał na brak księgowej … 

• Jest taka miejscowość Tykocin ?
• Jest – … i sprawdzam, co w niej takiego.
• Wiesz, co widzę ? Widzę jak śmierć gra z kimś w karty o życie.
• … ??? … A kto gra ?
• Nie mam pojęcia … A teraz widzę na twojej klatce piersiowej teraz X, ten X z twojego zdjęcia z Jezusem …
• Taaak ? – ucieszyłam się.
• …. Ale jestem wykończony – nagle się osuwa.

Nic dziwnego. Widzi naraz za dużo, trudno to unieść.

• Koronka skończona, zapraszamy do stołu rodzinę Piotra.
• … I znowu słyszę paczuli.

---

---

---

Z okazji rocznicy Bożego Narodzenia … 

Tylko jedno słowo … Od Ojca …