Prawdziwi przyjaciele nigdy się nie rozstają …

29. 06. 25 r. Warszawa.

Piotr mi się przygląda …

  • Wyglądasz na zamożną kobietę … – ubrałam się elegancko, tylko tyle.
  • Zobacz … Jak pozory mogą mylić …
  • ……. – roześmiałam się głośno.
  • Odejścia bywają bolesne, ale prawdziwi przyjaciele nigdy się nie rozstają …
  • ??? … – spoważniałam.
  • Nawet, gdy ich dzieli odległość i czas.
  • Jakie piękne słowa … – pomyślałam.
  • I dlaczego takie słowa ? – pomyślałam.

Piotr się zdenerwował, odwrócił głowę, oczy pełen łez …

  • Nie bez powodu Ojciec to powiedział.
  • A dlaczego ?
  • …….. – Piotr wzrusza ramionami, wiadomo dlaczego.
  • Nawet nie wiesz, jak szybko lekarstwo nadeszło.

Szybka zmiana tematu i potwierdzam. Imigranci=lekarstwo sprawdza się na moich oczach.

Rynek na Pogodnie w Szczecinie to miejsce wybitnie lewackie. Do tego stopnia, że moja córka kiedyś płacąc przy kasie została na głos wyśmiana, gdy sprzedawczyni zauważyła u niej w portfelu zdjęcie Maryi i Jezusa. No i teraz społeczność tego rynku ma problem; https://x.com/MurzynfrogXXX/status/1939081049625026793?s=19

  • A pamiętasz, jak miałem wizję, że na naszej ulicy ludzie siedzą w domu, a po ulicy chodzą ciemnoskórzy ?
  • Wooow … Zgadza się. To było z 2 lata temu, wtedy nikt ci nie uwierzył – sama jestem zaskoczona.

A opowiadał całej rodzinie mówiąc; zobaczycie, będą tu emigranci. Przestał szybko mówić, gdy wszyscy zaczęli pukać się w czoło, że chyba zwariował. Wtedy bowiem nic na to nie wskazywało, by mogliby się pojawić. Zwróciłam uwagę dzisiaj, iż to kolejne jego widzenie przyszłości, które się sprawdziło mniej więcej po 2 latach.

  • I co dalej widzisz z nimi ?
  • Hmm …. – zamyślił się.
  • Mieszkający w Polsce cudzoziemcy zaczęli się nas bać. Wyzwiska i agresja to codzienność. Inny kolor skóry, akcent albo ubranie wystarczą, żeby narazić się na kłopoty.… – powiedział wolno.
  • Hmm … Ciekawe co … – pomyślałam.
  • Wczoraj modliłem się dłużej i na koniec usłyszałem …
  • Wreszcie.
  • No widzisz ? A ty tak … – nie mam siły go strofować.
  • Masz pozdrowienia, Ola.
  • ……… – prostuję się słysząc inny ton Piotra.
  • Za swoją niezłomność, wytrwałość, oddanie.
  • Słowa te przekazał ci Jahwe.
  • … ???!!! … – prostuję się bardziej, dreszcze po plecach.
  • Bądź pozdrowiona.
  • To, co Piotr powiedział odnośnie odległości i czasu, dotyczy nas.
  • ??? … – szukam w pamięci.
  • Ani odległość, ani czas nie ma wpływu.
  • Jadwiga ….
  • …  Ojcze, jaka tam Jadwiga … – machnęłam ręką zaskoczona.

Na spacerze.

  • Ojcze, mogę spytać, czy Izraelici doszli aż do Japonii ? … Jak twierdzi jeden taki
  • Oni ledwo doszli z Egiptu do ziemi swojej …
  • ……… – roześmiałam się głośno.
  • … Ciągle mam w głowie, że jestem w wodzie z plecakiem i się rozglądam. W mętnej wodzie …
  • Mętna woda, czyli nic nie widzisz, nic nie jest pewne, same brudy …

  • Pomoc przyjdzie niespodziewanie jak Ramirez.
  • … ??? ….
  • Widzę ten film „Nieśmiertelny” – wyjaśnia. 
  • Ramirez to nauczyciel … Muszę to zapisać, bo zapomnę – staję, wyciągam zeszyt, zapisuję.
  • I dopisz paczuli.
  • ……… – dopisałam.
  • Gdy pojedziecie w góry, będą za wami tęsknić.

Wybieramy się do Ustronia na parę dni. Może to ostatni raz …

  • Naprawimy, co zło zniszczy.
  • Time is up.

Niesamowite słowa, znowu się zatrzymuję, zapisuję. Zaskakuje konkretyzm. Zło zniszczy – czas przyszły, czyli najgorsze, co uczyni, jeszcze przed nami.

  • Gdy będziecie jechać, nie spieszcie się.
  • Ooo, pamiętasz jak ostatnim razem, gdy tak Ojciec mówił, to kamień uderzył w szybę ?
  • Tym razem nie o kamień chodzi … Ale mało to wariatów na drodze ?
  • …… – śmiech, ale pomyślałam, że muszę to zapamiętać.