Dam światu ostatnią szansę.

07. 11. 19 r. Szczecin.

W drodze do Szczecina. Szósta rano, ciemno.

• Kupiłem te auta dla pracowników, a teraz będę miał większą dyscyplinę finansową w firmie.
• Ty ???!!! Ty ???!!!
• Ja to mam teraz na głowie.
• ……. – buchnęliśmy śmiechem. Nie ma lepszej pobudki z niedospania jak dobry żart prosto od Ojca. 
• Jesteśmy po porodzie i po wyroku.
• I co dalej ?
• Uśmiechnij się do lustra i zobacz, czy jesteś po wszystkim.
• Ząb ? – zaskoczona jestem, że tak banalna sprawa jak naprawienie zęba stał się dla nas nowym wyznacznikiem czasu. Ojciec chce mieć Piotra absolutnie gotowego i przygotowanego.
• …….
• Zaskoczona wczorajszym mailem ?
• … Taaak… – odpowiedziałam po chwili.
• Musisz nabrać większej odwagi, żebyś nie struchlała, gdy wyjdziesz do większej grupy ludzi.
• Oooo rany – pomyślałam. Nie dam rady.
• Nie tylko ja piszę na blogu – bronię się. 
• Ale nie każdy widział falę.
• …….
• Właśnie widzę jak woda płynie spod skały, ale wybucha jak gejzer !

• Czyli nagle ?
• A ty co taka zdziwiona ? Przecież chciałaś show.
• Ale czym jest ten „gejzer” ?
• Zobaczysz.
• Hmm… Zrobisz ząb, a potem Ojciec powie, że musisz jeszcze schudnąć … – żartuję.
• I tak przeciągnie się o rok – śmieje się Piotr.
• Już nie ma czasu, a poza tym powiedziałem, że w 2019.
• Ja się nie nadaję do ludzi – Piotr wzdycha.
• Wystarczy, że będziesz Mnie czuł i będziesz robił najlepiej ze wszystkich.

Jeśli Ojciec przygotowuje Piotra do jakiś publicznych wystąpień, ja sobie tego po prostu nie wyobrażam. Żyje w ukryciu od zawsze i jest mu z tym dobrze, a słowa Ojca zapowiadają, że z tego ukrycia w końcu wyjdzie. 

• W sądzie gadałem jak nakręcony, widziałeś Ojcze ?
• Widziałem, bo przecież tam byłem.
• A gdzie siedziałeś ?
• Nie powiem ci gdzie, bo wrócisz i będziesz to miejsce całować.
• …….. – roześmialiśmy się oboje.

Zapanowała cudowna atmosfera. Jedziemy dalej i rozmawiamy o różnych sprawach.

• Dobrze ci z mężusiem ? – Piotr żartuje.
• Jesteś prawdziwym mężem.
• Najpierw mężem swojej żony, a potem mężem.
• ?! … – … jak „mężem opatrzności” na przykład.
• Facetowi łatwiej się wybić, kobieta na każdym kroku jest oceniana.
• Nieprawda i nie porównuj.
• Zanim to Ja stoję.

Zamyśliłam się. A gdyby nie Ojciec to co by było ?

• Ciągle słyszę piosenkę Madonny i słowa say goodbay.

Nawiązywanie do piosenek zawsze ma swój podtekst, więc kiedy wracamy do domu włączamy video. Wsłuchałam się w tekst i wyłuskałam zdanie „Noc dobiegła końca – night is over „.

• Już wiem, to chyba dotyczy sądu. Mówiłeś, że jak rurociąg naprawiali to nastał dzień. Masz tutaj odpowiedź. Koniec sądu, koniec etapu. W sumie cała piosenka pasuje do ciebie.
• Nie cała.
• Weź kilka słów i kilka obrazów i zbuduj sobie całość.
• Piosenkę, która pasuje do niego trzeba napisać od początku.
• Hmm…. – to prawda.

---

08. 11. 19 r. Szczecin.

Na Dzień Zmarłych nie było nas w Szczecinie, więc wszyscy na cmentarz pojechaliśmy dzisiaj. Stojąc nad grobem Edzia w pewnej chwili Krysia z płaczem …

• Ja ciągle myślę w duchu, że to jakieś nieporozumienie.

Spojrzałam na nią uważnie i się rozczuliłam. Kiedy Piotr prawie umierał, też myślałam, że to jakieś nieporozumienie. Mówię o tym wieczorem …

• Jak to nieporozumienie ? Czy sądzisz, że się mylę ?
• To może być żal, ale masz Mi wierzyć, że wiem co robię.
• ?! – żałowałam się, że się w ogóle odezwałam. Moje myślenie jest zdecydowanie zbyt ludzkie. Nawet po tylu doświadczeniach, … jest zbyt ludzkie.

---

Piotr poszedł na egzorcyzmy. Wraca po godzinie …

• Podczas modlitwy miałem mocną rozmowę. Ojciec powiedział …
• Chleb po świecie rozniesiesz.
• Taaak ? To po co ja ? – jestem kompletnie zdziwiona.

Starszy mężczyzna wydaje się bardzo zorganizowany, nadzoruje pracą, jest zdecydowany i stanowczy, doskonale wie co się dzieje. Jednocześnie jest niesamowicie radosny, cieszy się z tego zlecenia, jest szczęśliwy, że się dzieje. Uważnie przygląda mi się z uśmiechem i chwytam jego wzrok, który jest bardzo … wszystkowiedzący. Takie odnoszę wrażenie. To, że się cieszy nie znaczy, że traci kontrolę. Ten wzrok mnie trochę dyscyplinuje i czuję, że nie mam możliwości się sprzeciwić. Zdaję sobie sprawę, że to wielkie zlecenie i że mam im pomóc w logistyce… usłyszałam zaraz w głowie. Więc mówię zrezygnowana rozkładając ręce …. No to pomogę. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/02/28/dostarczymy-chleb/

• Nie wiem. W czasie modlitwy czułem silną więź z Maryją i w pewnej chwili w twarzy Maryi zobaczyłem twarz Ojca. Nie wiem co to znaczy …
• To naprawdę ciekawe … – pomyślałam. 

Hmm…. Moja wizja z chlebem dała mi do zrozumienia, że mam zająć się dystrybucją, logistyką słów Ojca, czyli drukowaniem książki. 

• Wiem o co chodzi. Chleb był w formie dekalogu. Tu chodzi o dekalog, „przywróć odwiecznie ustalony porządek” …
• Dam światu ostatnią szansę.
• To jest ostatni raz.
• Przypominam to wszystko ostatni raz.
• ???!

Rozmawiamy, a w tle słyszę w TV , że Ikea … https://finanse.wp.pl/ikea-prezentuje-swiateczna-kolekcje-zamiast-swiat-bozego-narodzenia-jest-zimowa-impreza-6443651199400065a

• Widzisz ?!!! Dlatego to musi się zdarzyć – jestem naprawdę wkurzona.
• Nie ma alternatywy.
• Zrobimy to po Mojemu.

---

---

---

 

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/