Ktoś puka do twoich drzwi.

23. 08. 19 r. Warszawa.

Wszystko daję ci Moje … daje mi wiele do myślenia, bo co to właściwie znaczy w praktyce ? Czy Piotr będzie jeszcze normalny ?

Jak będziesz „kapturem” będziemy chodzić na kawy ? 
- Kaptur też coś je i pije. Lecz będzie inaczej. 
Ojciec ewidentnie zapowiada przemianę Piotra, ale nie mam pojęcia co to ma znaczyć w naszym realu. Próbuję wymacać jednak niewiele to daje. 
- To też Piotr, twój mąż. Też będzie jadł, spał. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/08/02/twoj-los-zostal-przypieczetowany-ostatecznie/

Może nie będzie w takim razie aż tak dziwnie jak mi się wydaje.

---

Po ostatnim migrenowym ataku Piotr podczas egzorcyzmów uformował córce ochronny płaszcz zbudowany z samych krzyży. Musiało to wyglądać wręcz nieziemsko.

• Skąd ci to w ogóle przyszło do głowy ? – zaciekawił mnie sam pomysł.
• A nie wiem, samo jakoś tak przyszło.
• ……….. – czyli ktoś mu podsunął taką myśl.
• Dzisiaj wchodzę do kościoła i słyszę …
• A gdzie twoja szatynka ?
• ……. – roześmiałam się. Wczoraj byliśmy na porannej mszy razem. Dzisiaj poszłam do swojego kościoła, a on do swojego i w sumie byliśmy osobno.
• Mówię… Dzisiaj Ojcze poszła do siebie.
• A ! Widzę.
• Wszystkowidzący … – śmieję się dalej.
• Z gackami to permanentna walka, końca nie widać – Piotr zmęczonym głosem.
• Szkolenie trwa, dla niektórych ze skutkiem ostatecznym.
• Niektóre z nich (dusze) nie przeszły egzaminu.
• ……… – zamyśliłam się, bo to oczywiście odnośnik do AJ.

Skończyłam pisać o Zmartwychwstaniu i uświadomiłam sobie, że najważniejsze wydarzenie na świecie odbyło się kompletnie niezauważone, bez świadków, w ciemnej grocie skalnej, w środku nocy. Dopiero później to się rozwijało powoli – http://rozmowyzniebem.pl/wp/zmartwychwstanie-jezusa-jak-bylo-naprawde/

• Ale tym razem Ojcze, może zróbmy show …
• Myślisz, że ten świat zasługuje na show ?
• Hmm … – zamyśliłam się. AJ to nie będzie coś przyjemnego, więc czy zasługuje ?
• Zasługuje.
• No to zróbmy. Powiedz kiedy.
• ?! … Nie odważę się – zreflektowałam się.
• Trzymasz wszystkie karty, powiedz kiedy.
• …….. – nie odezwałam się. Tylko Ojciec wie „kiedy”.

---

---

24. 08. 19 r. Warszawa

Czujnym okiem spoglądam na Piotra doszukując się oznak przemiany. Większej różnicy nie widzę poza rosnącymi w nim możliwościami widzenia. Wizji ma kilka dziennie, chyba zaczyna dostrzegać też przyszłość, ale poza tym ciągle nieustająco jest kompletnie niesubordynowany. Robi co chce i jak chce. Jakby chciał udowodnić sam sobie, że ma jeszcze nad swoim życiem jakąkolwiek kontrolę. Ale to jedynie jego iluzja …

• Jesteś prowadzony na kilku smyczach jednocześnie.
• Jesteś zbyt niebezpieczny, to dla twojego dobra.
• Dlaczego ?
• Ty polujesz na nich, a on (diabeł) poluje na ciebie.
• A ty … – Ojciec zwraca się do mnie …
• … Jesteś strażnikiem, jesteś od pilnowania, pilnujesz porządku.
• Ja ? – dziwię się – Przecież on mnie i tak nie słucha.

Zamilkliśmy.

• A może nic się nie wydarzy ? – Piotr zaczyna pół godziny później.
• My nie jesteś po stronie, że odkrywamy karty.
• My je znamy.
• Eee… na pewno nic nie będzie.
• Założymy się ?
• Oczywiście – Piotr pewny siebie.
• Będzie w 40 tygodniu – włączam się.
• Od 40 tygodnia – … bo to koniec ciąży Nike.
• Hmm…. – czyli od 8 września.

---

---

26. 08. 19 r. Warszawa.

Na kawie.

• Miałem ciekawą wizję. Zobaczyłem faceta, ale wiedziałem, że to jakieś UFO. Zrobiłem ruch ręką jakbym zdejmował z niego niewidzialną przesłonę i wtedy zobaczyłem jego prawdziwe oblicze. Był zielony, ale ciągle człekopodobny. On zrobił to samo, też gest ręką jakby ściągał ze mnie zasłonę, a wtedy urosłem do 20 metrów, odrosły mi skrzydła, a na korpusie wyryła mi się wielka litera. Tak się przestraszył, że zwiał w tym swoim spodku, tylko dymek po nim widziałem.
• Faktycznie ciekawa wizja.
• On nie był zły, ale to taki cwaniak pierwszej wody, coś chciał od ludzi. Naprawdę !
• Nie mów „naprawdę”, bo ci nikt nie uwierzy.
• …….. – wybuchłam śmiechem.

Ucieszyłam się, że Ojciec przemówił, bardzo mi brakowało Go przez ostatni weekend.

• Zaczyna się 38 tydzień, koszmar jak ten czas leci … A może nic się nie zdarzy ? Minie 40 i nic ?
• A Ja ci powiem, potraktuj ten czas jako przeszły.
• W 40 tygodniu burza się rozpęta.
• Jaka ? – pytam natychmiast, bo czy dosłownie, czy w przenośni ?
• Zobaczysz.
• Hmm… Ciekawe co to za niespodzianka.
• Mam dla ciebie spodziankę.
• Masz Ojcze ?
• To co ci pokazałem wszystko się stanie.
• Wizje się spełnią Mały, to jest spodzianka.
• I tobie też wszystko się sprawdzi co ci pokazano – … do mnie.
• Spodziewacie się, ale to też niespodzianka.

Lubię słuchać jak Ojciec bawi się słowem. To prawdziwa sztuka. Niespodzianka, czyli czego się człowiek nie spodziewa. Spodzianka – czyli czego się spodziewa.

• 40 tydzień wszystko zacznie ?
• Ten poród to wyznacznik czasu.
• Przestań bajdurzyć, po to zostało pokazane, żeby wiedzieć kiedy.
• Czy to jest ważne, abyśmy wiedzieli kiedy? Zazwyczaj Ojciec nie mówi kiedy.
• Zdążysz się przygotować do wszystkiego.
• Ktoś puka do twoich drzwi.
• Kto ?
• Przeznaczenie. Otworzysz mu drzwi ?
• Nooo tak – Piotr niepewnie.
• To mu otwórz.
• Gdybyś nie chciał, sam otworzę.

---

---

---

Dopisane 02. 05. 2020 r.

• Ten poród to wyznacznik czasu – tylko z perspektywy kilku miesięcy mogę przyznać, że faktycznie. Od 40 tygodnia, czyli od 8 września zaczął się proces zamykania sprawy z NIP i pod koniec roku zaczęła się epidemia.

---

• Myślisz, że ten świat zasługuje na show ?

Ojciec wielokrotnie nam tłumaczył, że nie zdajemy sobie sprawy jakie zło krąży po tym świecie. Przekonałam się o tym śledząc karierę Caviezela. Czekając na „Ressurection” nakręcił bardzo ważny w swojej wymowie film. Film o handlu żywym towarem, o przemyśle przynoszącym dochody większe niż narkobiznes. To w jednym z wywiadów dowiedziałam się na przykład, że USA są największym odbiorcą filmów porno z udziałem dzieci. Tak więc czy ten świat zasługuje na show ?