12. 05. 22 r. Szczecin.
Wczoraj do Szczecina jechaliśmy razem z synem, więc rozmowy nie było. Za to córka opowiedziała ciekawą wizję, którą miała dzisiaj nad ranem.
- Pojechałam swoją Skodą do pracy na parking i widzę, że ktoś stoi na moim miejscu. Zobaczyłam samochód z moimi tablicami rejestracyjnymi, które się wymazały i pojawiły zupełnie inne. Pytam się ochrony …
- Gdzie moje miejsce ?
- Już tutaj miejsca pani nie ma.
- Dziwne …
Od razu miałam skojarzenie ze słowami Edzia, brzmiały niemal identycznie …
Dzwoni córka podekscytowana cała. Miała nad ranem wizję albo raczej spotkanie, które ją uszczęśliwiło.
- Wchodzę do mojego pokoju w domu u Krysi, a tam Edziu klęczy i naprawia kaloryfer. Był wkurzony, że się zapowietrzył. Mówię do niego …
- Dziadku, przyjechałam z bagażami tu się przespać.
- Już twojego łóżka tutaj nie ma.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/06/12/wiesz-co-to-wiara/
Czyli niewątpliwie jest to jakaś zajawka, że wkrótce nie będzie tam pracować. Pytanie tylko dlaczego ? Co takiego się stanie, że nie będzie ? Wizja dla niej jest też wskazówką dla nas.
15. 05. 22 r. Warszawa.
Wiadomo … Jak Szczecin, to rozmowy prawie nie ma. Dlatego cieszę się, że wracamy. Niestety, w pociągu sporo ludzi i już wiem, że nic z tego. Jest naprawdę sporo Ukrainców, gdyby nie oni, pociąg byłby może pusty. Dlatego dziwi nas informacja, że Ukraina nie zagłosowała na Polskę ani jednym punktem. Rozczarowanie, zaskoczenie, rozżalenie, to mało powiedziane.
- Czuję przez skórę, że to dobrze w sumie, że tak się stało. To trochę nas otrzeźwi – Piotr szeptem.
- Widzę drzewo przechylone na granicę wschodnią, gałęzie z owocami są przechylone, ale się powoli to drzewo prostuje. Owoce zostały zerwane i się teraz prostuje, drzewo daje tylko cień.
- … Cieeekaaaawe … – unoszę brwi zaskoczona tym wymownym obrazem.
Gdy się w pociągu nieco rozluźniło, opowiadamy sobie o naszym życiu.
- Czy z perspektywy lat możesz wskazać osobę, która ma tak wybitne zdolności marketingowe ?
- Wybitne zdolności ! – Ojciec podkreśla jeszcze raz, co mnie niebotycznie rozśmieszyło.
- Wskaż wzrokiem.
- ……… – ostentacyjnie wskazuję na Piotra ciągle się śmiejąc.
- Obiecywałem ci dom z płotem pod prąd, pamiętam … A tak nie masz nic …
- Nie jest źle. Masz źle ?
- Nieeee … – od razu się zarzekam, bo mam manianę.
- To on dźwiga na sobie.
- To on krzyczał w szpitalu jak wspaniale, że żyję …
- A powiedz co byś zrobiła, gdybyś nie miała kontaktu z Nami, a on byłby Piotrem ?
- Hmm …. Nic … – no bo co ?
Zamilkłam na długo, potem chciałam popytać, Piotr nie chce odpowiadać. Cisza …
Wczoraj obejrzałam video, gdzie …
„Drogi mój synu, Mój nieprzyjaciel jest bardzo przebiegły i chce zaatakować ziemie Polską i doprowadzić ją do zniszczenia poprzez wojnę. https://www.youtube.com/watch?v=QTVBcZa34z4&t=2s „
- Ksiądz uważa, że hostię mogą dotykać tylko ręce konsekrowane. Ojcze, znowu to samo. To jak to jest w końcu ?
- Nie oceniam cię za to jak bierzesz, ale za czystość serca.
- Czy Faryzeusze patrzyli na ręce, aby były czyste, czy aby nakarmić ?
- To jest odpowiedź.
Jedziemy już siódmą godzinę. Mam nieprzespaną noc, ciężko to wszystko znosić.
- Ojciec cię pyta …
- Czy długo tak wytrzymasz ?
- Jak trzeba, to długo.
- Jak trzeba, to trzeba ? Jesteś pewna ?
- Dla Ciebie Ojcze tak.
- Mimo to Ojciec ci oko puszcza …
- Ty możesz, on musi – … znosić.
- Ciebie posłucha Ojciec, mnie nie … – Piotr z żalem.
- Nieprawda – żachnęłam się.
- Którą by ścieżką cię nie poprowadziło i tak dojdziesz do celu.
- Tak jak z tą podróżą, przechodziłaś od jednych do drugich.
Nooo tak. Nasze pierwotne miejsce w pociągu było wśród małych dzieci, które hałasowały. Nie dało się tam siedzieć. Przenieśliśmy się w inne miejsce, gdzie okazało się, że była uszkodzona klimatyzacja. Przenieśliśmy się po raz trzeci i konkluzja jest jedna. Siedząc gdziekolwiek pociąg jechał do tego samego, jednego celu.
Wczoraj podczas rodzinnego spotkania moja mama zerkała na telewizor zachwycając się przyrodą rafy koralowej.
- Zobaczcie ! Jakie kolory ! Kto to wymyślił ?! – mówi na głos.
- Maaamuś … Bóg to wymyślił, Bóg … – mówię głośno i wyraźnie, aby wszyscy usłyszeli. Zaczęli się śmiać, bo po takich słowach nie miała już nic do powadzenia.
- Jesteś ambasadorem Moim – Ojciec do mnie teraz.
- No bo kiedy atakują, co piszę, najbardziej żal mi Ojca …
Niedawno pisałam o Mariuszu …
Z tym Mariuszem to ciekawa rzecz. Zobaczyłem, że jego dusza leciała do góry, ale zderzyła się jakby z taflą lodu, taki szklany sufit, który chronił Niebo. I wtedy Ojciec do mnie mówi … - To co robimy ? Wpuszczamy go ? - Czy na te chwile, które go spotkałeś, był dobrym człowiekiem ? - Dla mnie był. - To co, wpuszczamy go ? Tak. I wtedy lód się otworzył, to znaczy zrobił się otwór i Mariusz w sekundę przeleciał przez niego do góry i otwór się zamknął. To znaczy, nie widziałem jak się zamyka, ale nagle ten niby lód był zamknięty. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2022/04/30/nawroccie-sie-synowie/
Cały czas nurtowało mnie pytanie, dlaczego trafił na taflę lodu … Wydawał się taki dobry, a jednak coś było nie tak. Niebo było przed nim zamknięte, dlaczego ? W ten weekend w końcu się dowiedziałam. Kiedy się dowiedziałam, wyrwało mi się tylko jedne głośne woooow !!!
Otóż … Mariusz był wierzący, w swoim sklepiku miał powieszony krzyż, co w tak lewackim mieście jak Szczecin jest naprawdę rzadkie. Jednakże, kiedy na ulicach pojawiły się „błyskawice”, przewiesił krzyż na tył sklepu, aby nikt go nie widział. Nie chciał zepsuć swojego biznesu, ponieważ większość jego klientów to osoby właśnie wierzące w błyskawice. Jednym słowem…, postawił swój biznes ponad Boga.
Nowy właściciel to dawny jego pracownik. Bardzo wierzący i bardzo aktywnie udziela się w kościele. Pozostawił Mariuszowy krzyż na zapleczu, ale wewnątrz sklepu powiesił swój własny krzyż twierdząc krótko, że jeśli się komuś nie podoba, może kupować gdzie indziej. Jednym słowem…, postawił Boga ponad swój biznes. Taka oto różnica nastała.
- Jeśli miałbym cię oceniać przez dobro twego serca, to byłbyś Himalajami. - Ale nie tylko to się liczy, ale i twoje działanie. - Ale bycie nie złym to za mało. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/01/20/bycie-nie-zlym-to-za-malo/
Ponoć wystarczy być dobrym, aby wejść do Królestwa Bożego. Nic bardziej mylnego. Przykład Mariusza jest idealny, aby zrozumieć. Postawił biznes ponad Bogiem, a przecież jest napisane; Nie będziesz miał innych bogów przede Mną. Dekalog na żywo !
