Myślisz jak człowiek.

31. 08. 21 r. Warszawa.

Dentysta zadzwonił do Piotra, że przekładają wizytę na 28 września. A ponieważ ząb jest dla nas wyznacznikiem daty, cieszymy się, że mamy miesiąc spokoju. Do tego czasu na pewno nic się nie wydarzy.

- Kiedy ty masz tego zęba w końcu – zagaiłam rozmowę po godzinie milczenia. 
- Nie spiesz się tak w wysyłaniu go w zaświaty. 
- Będzie miał, kiedy będzie miał. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/09/20/tam-nie-bedzie-wiezy-babel/

Dzisiaj kończy się też „36 dni”.

- Obudziłem się już o 6 rano, leżę, gapię się w okno i wtedy słyszę 
- … 36 dni. … 
Co 36 dni ? – ja na to. 
- No może się coś stać za 36 dni. 
- … Szczerze ? – jestem pełna wątpliwości. Wiele to może znaczyć – i przestałam się tym przejmować.  
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/11/17/posylam-cie-miedzy-wilki/ 

• No i co o tym sądzisz ? – Piotr.
• Ojciec lubi takie „numery”, zaskakuje w ostatniej chwili, wcale mnie to dziwi.
• To byłoby za szybko, rozumiesz ?
• To jest ostatni raz, więcej nie będzie.
• Hmm … Ale czego ostatni raz ? – pytam, bo nie bardzo wiem o co chodzi.
• Życia tutaj.
• Aaaaa … – no tak, wszystko jasne.
• Trzeba pobyć tutaj, napatrzyć się jeszcze.
• Hmm … – posmutniałam. Humor mi siadł kompletnie.
• No jak to tak … Zabierać się już ?
• Serce ma naprawione, arterie w miarę też …
• Hmm … Czyli co … Te 36 dni to już nieaktualne ? 
• A dzień się nie zakończył.

Poczułam, że w tym miesiącu nic poza zębem się nie wydarzy. 

---

Wieczorem.

Oglądamy TV. Gorąco się robi na granicy z Białorusią.

• Czy Ojciec ma w planach upadek PIS-u ?
• Chcesz zguby tego kraju ?
• Ledwo pozbyli się (Gowina), a tak im źle życzysz ?
• … Nie ja, ale wielu im źle życzy – mamroczę pod nosem.

Przy takiej fali energii nienawiści dziw, że się jeszcze trzymają. Jeśli się trzymają, to tylko dzięki Ojcu.

• Z Białorusią nie powinno nic się zdarzyć – Piotr jest głową zupełnie gdzie indziej.
• Na szczęście dla tego kraju właściwa formacja jest u władzy, robią swoje.
• Spora część społeczeństwa to doceni, nawet w UNI.
• ………
• … Mam takie pytanie … Co z tymi chrześcijanami, którzy przeszli na islam, czy buddyzm ?
• Daj mu spokój, pędził do ciebie na kawę. Jest zmęczony.

Wracał z Radomia, umówiliśmy się na kawę na 11.00, więc chyba jechał 160 km/h. Nie pomyślałam, że to niebezpieczne.

• Musiałem go trzymać.
• Odpowie ci Mój Syn na to, gdy przyjdzie na to pora.
• Zrób Mu słabą kawę, a może herbatkę.
• ???!!!…. – rozmarzyłam się, ale też nie wierzę w dosłowność takiej chwili.

---

Oglądamy nową edycję „Ninja Worrior”. Oglądamy w trójkę, bo Ojciec też ogląda i komentuje ! Oglądając rozmawiamy sobie luźno …

• Skoro Piotr jest Moją kopią, to czyją kopią jest Ola, jej syn i córka ?
• Nie chcę wiedzieć – ja na to.
• Też Ojca – pomyślałam jednak. W każdym z nas jest cząstka Ojca.
• … Moje wizje się sprawdzają – Piotr kiwa głową w zadumie.
• A moje nie – … i wcale nie jestem tym zmartwiona. Moje wizje są po prostu innego gatunku.
• Jeszcze. To oczywista oczywistość.
• Ooooo nie ! – roześmiałam się.

Wpisując dzisiaj nowy tekst na blogu, w ostatniej chwili wpisałam oczywista oczywistość.

- Myślisz, że twoja mama ci uwierzy ?
-  Nie. 
- A tata ? 
- Nieeee … Więc jak Ty to zrobisz Ojcze, żeby uwierzyli, to nie wiem … – doszła do mnie oczywista oczywistość.
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/08/31/jest-tajemnica-modlitwy/

Zdecydowanie musiał to Ojciec widzieć.

• To już wiesz z Kim rozmawiasz.
• … Ale to cię nie uprawnia do zadawania pytań – przerywa mi, bo już otwierałam buzię, aby pytać.
• Co do wizji … – … o Jegomościu.
• Jednoznaczna, nie podlegająca negocjacjom.
• Twój płacz był nie na miejscu, ale cię rozumiem.
• Myślisz jak człowiek.
• Musimy się nim jakoś podzielić.
• Mną ? ! – Piotr udaje oburzonego.
• A jak myślisz ?

Notowałam każde słowo, ale w głowie myślałam o oczywistej oczywistości. Namacalne dowody na obecność Ojca przy mnie w każdej chwili, a zwłaszcza, gdy piszę.

• To cię jeszcze dziwi ? – … że Bóg jest i widzi.
• Dosyć obcesowo przyjęłaś tego Jegomościa.
• No jak to ? Wszedł bez „dzień dobry”, nie zwracał na nas uwagi żadnej, zamurowało nas … – tłumaczę się, bo może faktycznie obcesowo, sama już nie wiem.
• … 36 dzień minął – mówię, żeby zmienić temat.
• Mija. I czego się dowiedziałaś ?
• Że twoja wizja jest prawdziwa.