03. 03. 20 r. Warszawa.
Covid mi nie odpuszcza. Piotr też czuje się dzisiaj słabo i z biura do domu przyjechał tuż po 11.00. Mimo osłabienia o 15.OO wykonał swoją modlitwę …
- Miałem schyloną głowę i wtedy poczułem jak Maryja mnie gładzi po głowie. Powiedziała …
- Jeszcze troszeczkę.
- … Jeszcze troszeczkę pochorujemy znaczy się chyba.
- Nie o to chodzi. ! – żachnęłam się.
- Ty ciągle narzekasz, że masz dosyć być tutaj. Teraz choroba, problemy w firmie … Widziałeś Maryję ? – byłam ciekawa jak wyglądała.
- Nie, miałem schyloną głowę.
- …. Jeszcze troszeczkę … To może z 5 lat jeszcze ! – nie mogłam się oprzeć małej ironii.
- Uważaj, słyszymy ! I słuchamy.
- Hmm … Mam takie małe pytanie … Minęło 3,5 roku …
- A wcale nie. Od kiedy liczysz ?
Ręce mi opadły … Miałam dosyć …
04. 08. 21 r. Warszawa.
Naczytałam się o modyfikacjach wirusowych i konkluzja taka, że nie da się z nim wygrać. Jestem tego coraz pewniejsza.
- Jeśli Ojciec tego nie weźmie, to …
- … I wyleje się LGBT ?
- I będą dalej obrażać Maryję ?
- Obrażać Mojego Syna ? Żeby mogli wylewać do końca ?
- Krzyż widziałaś wbity ?
- To już wiesz.
Źle się czuję, czarne myśli krążą mi po głowie. Dodatkowo migrena taka, że tylko sobie głowę odciąć dla świętego spokoju.
- Ojciec mówi, że cię nie zabierze.
- Byłabym zdziwiona – burknęłam.
- Ja też.
- To jest lekcja.
- Będziesz kuszona różnymi informacjami i masz wierzyć w swoje wizje i ufaj swojej intuicji.
A moja intuicja teraz milczy.
09. 03. 21 r. Warszawa.
Piotr wczoraj robił testy i wyszło, że ma przeciwciała. Nie mam już nic do powiedzenia, moje resztki nadziei, że to była grypa właśnie prysnęły. Tak źle się czuję, że nie mam siły pytać Ojca why ? Why ? Why ? Jestem w takim stanie, że nie chce mi się pytać.
Dzisiaj rano ja zrobiłam test.
Też mam przeciwciała. Gadać mi się nie chce. Przechodziłam Covida dużo gorzej niż Piotr. Co drugi dzień potworny ból głowy, migrenowy, chyba po raz pierwszy w życiu myślałam o szpitalu. Co drugi dzień, raz gorączka ponad 38, raz migrena i tak przez 8-9 dni. Koszmar, koszmar, koszmar … Gdyby nie głowa Covid byłby całkiem do zniesienia.
- Ojciec pokazuje mi na ramiona i mówi …
- Szlify zdobyłaś, a teraz wracamy do walki.
- Wracamy do pisania.
Ale nie tak miało być !, chce mi się krzyczeć.
- Miałem niesamowitą wizję. Zobaczyłem moją żyłę od środka jak leci w niej krew, a nad krwią na hamakach leżą sobie żołnierze i obserwują co się dzieje. Pojawiają się jacyś nowi żołnierze, którzy chodzą z dzidą gotowi do użycia, mają hełm jak zielony kasztan z ostrogami i chodzą z tymi dzidami i szukają tego wirusa. Gdzie tylko się pojawi, to go bodzą tą dzidą. Zbliżając się do wirusa schylają głowę w tym hełmie i bodzą … śmieszne. To przeciwciała.
- Wytworzyły się wściekłe na wszystko.
- …….. – płakać mi się chciało, sama wizja była jak dla dzieci, prosta i zabawna.
- Szlify zdobyłaś i nie pytaj dlaczego.
- Tak trzeba, nic się nie zmieniło, plaga się rozwinie.
Potrzebne było nam to wyjaśnienie, ponieważ przez te parę dni choroby byliśmy naprawdę rozgoryczeni. Piotrowi widząc jak leżę na podłodze w łazience nie chciało się już nic. Zwątpił w siebie, w to co słyszy, zwątpił całkowicie i tylko się rozbeczał, że to przez niego teraz tak leżę. Słowa Ojca spowodowały, że odrodził się na nowo.
- Bardzo zbliżyło to twojego męża do Mnie i Mnie do jego.
- Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka.
- Dawno nie słyszałem tak dobrych egzorcyzmów jak w niedzielę.
- ……….. – to fakt. Piotr zrobił porządne egzorcyzmy jak nigdy.
- Tak robi człowiek uzdrowiony.
- Jedno co pewne, to Ja jestem.
Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka … Długo się nie odzywałam rozmyślając nad tymi słowami. Czy ja byłam zbyt pewna siebie, że nie zachoruję ? Przyznam, że bardzo … Tak bardzo, że chyba „zapachniało” pychą … Lekcja życia …
- … Co dalej Ojcze teraz ? – pytam nieśmiało, bo czuję się jak małe dziecko, które dostało porządne lanie.
- Niespodzianka. Zdarzy się.
- Za 10 dni już wiosna – … zauważam, choć w rzeczywistości za dni 12.
- Trudno to sobie wyobrazić, a przez 10 dni wszystko może się zdarzyć.
- I święta narodzin Mojego Syna.
- Pamiątka Narodzin Mojego Syna, śmierci i zmartwychwstania.
- ……….
- Jak się czujesz, kiedy wiesz, że jest po ? – … po Covidzie.
W sumie czuję się wolna… Pomyślałam, że mam to z głowy. Na razie przynajmniej. I jeszcze …
- Pięć minut radości po całym dniu bólu dużo bardziej cieszy niż cały dzień radości. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/07/10/to-zycie-jest-pelne-bolu/
Dopisane 16. 07. 2021 r.
- Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka.
Kto by się spodziewał, a jednak. To zdanie było kluczowe, ale mieliśmy Covida także dlatego, żeby załatwić kilka spraw jednocześnie. Ojciec mówi kompleksowo. Nauka, nabycie odporności, danie świadectwa, że wirus jest i że to nie wymysł, a fakty. To też jest informacja dla niektórych, którzy wierzą w „proroctwa” głoszące, że wirusa nie ma. Dla mnie wiarygodność takich przekazów jest zerowa.
Podam świetny przykład na; Nie ma nic gorszego niż pewność siebie człowieka. Ostatnie mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Dlaczego Wielka Brytania przegrała ?
- Już byli pewni, już świętowali, przegrana o włos bardziej uczy.
Kiedy zdejmowali srebrny medal, pokazali swoją pychę.