Tag: trzy dni ciemności

Ja tu jestem !

19. 08. 21 r. Warszawa.

  • Podczas mszy Ojciec kazał mi spłacić ostatnie faktury, a nie miałem takiego zamiaru, chciałem w przyszłym tygodniu i wtedy powiedział …
  • Ponoć się ze Mną nie dyskutuje.
  • No tak …. – roześmiałam się.
  • A mogę za tydzień ? – Piotr próbuje negocjować.
  • Co ty ?! Ponoć źle słyszysz !
  • … Ale Ojciec wszystko widzi ! Nawet księgowość …
  • Księgowość to Mój konik.
  • Wszystko to Twój konik, Ojcze.
  • Wszystko, a to szczególnie.
  • …….. – śmiech.
  • O coś prosiłaś Mnie wczoraj o piętnastej.
  • ……. – zastygłam. Łzy w oczach.
  • Miałem z twoją żoną ciekawą rozmowę.
  • Eeee … Prosiłam o łaskę dla ciebie, chociaż trochę, żebyś miał lżej.
  • ……. – Piotr się wzruszył i wtedy zadzwonił telefon.

Pracownik nadzorował dostawę od firmy „Odnowa”. Byliśmy pełni niepokoju, bo to pierwszy raz od nich i czekaliśmy na ten telefon. Pracownik pełen euforii, zachwycony, więc znaczy to, że wszystko jest w porządku. Przynajmniej tu …

  • Widzisz ? To jest ta łaska. Przynajmniej tu nie masz problemów, możesz na chwilę odetchnąć.

Piotr siedział w świetle i dopiero teraz zobaczyłam jak mocno ma siwe włosy. Wcześniej nie widziałam tego aż tak bardzo, bo  przystrzyżony jest na krótko. Jego siwizna wzruszyła mnie tak głęboko, że się rozbeczałam. Po prostu … Czas … Niedawno tacy młodzi, a dzisiaj siwi. Ojciec obserwując nas …

  • Ledwo się przyszło, już czas odchodzić.

Ledwo się przyszło na ten świat, a już czas umierać …

  • Maryja wam to pokazała.
Leżałem na boku. Godzina 22.50. Byłem zmęczony. Spojrzałem gwałtownie w bok, bo kątem oka zauważyłem, że coś się dzieje. Zobaczyłem przesłonę, która dzieli nasze światy, była tak cienka i przezroczysta jak folia. Zza tej folii wysunęła się dłoń, długie, wąskie palce, całkowicie świetliste. Ta dłoń była królewska, biała, szlachetna… http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/07/wypelnia-sie-proroctwo-to-co-zostalo-zapisane-sie-wypelni/

Oboje byliśmy mocno wzruszeni. Staraliśmy to ukryć, bo w pobliżu jakaś para młodych tak się całowała, że ledwo do seksu nie doszło. Nie wiem co jest w tej kawiarni, ale to już czwarta taka para, którą tu spotykamy.

  • Wy wiecie jak przemija czas, a tam życie się toczy.
  • Następne pokolenie – … się tworzy widząc tych zakochanych.

Nawet w takiej chwili Ojciec potrafi powiedzieć coś tak przepięknego, że człowiek tylko by dumał i dumał …

  • Ale w tym życiu było śmiechu i łez …
  • Taaa … – kiwam głową w tej zadumie.
  • Łanie było, nie ?
  • ……. – uśmiecham się. Ojciec nie powiedział ładnie, ale łanie, tak jak często w żartach mówi to Piotr. 
  • Ja bym nie płakał nad jego łbem.
  • Twój syn już siwieje.
  • Hmm … To prawda. W tej rodzinie szybko siwieją …
  • … Ojciec pokazuje mi z góry jak nazwa firmy znika i na jej miejscu pojawiają się kwiaty.
  • … Powiedz dokładnie …
  • Widzę z góry w jakimś miejscu na ziemi nazwę mojej firmy i ta nazwa się rozmywa. Na jej miejscu pojawiają się kępy kwiatów. Wybuchają z ziemi, wyrastają …
  • Hmm… Masz zamknąć firmę ?
  • On nic nie zrobi.
  • Hmm … To ja mam prowadzić firmę dalej ? – nie jestem pewna co robić.
  • Trust me.
  • … Ojciec pokazał mi dolar z napisem In god trust …
  • … Jest taki ? – nie jestem pewna.

  • Masz na książeczkę, lokum kupić sobie …
  • Widzę domek ogrodzony tujami dookoła …
  • Żebyś miała swoją pustelnię.
  • Będziesz miała jak w tym filmie …
  • ……. – Piotr się roześmiał.
  • Ojciec pokazał mi fragment z filmu „Szmaragd, krokodyl” … Jakaś dziura zabita deskami i nagle przepiękny domek, luksusowy. https://www.youtube.com/watch?v=AQHRizks1sQ
  • A Piotr ?
  • Ale to on zrobi, na 5 minut zanim się coś z nim stanie, przez chwilę.
  • Pamiętasz jego twarz ?
  • ……. – nie wiem o co chodzi.
  • Zszokowana, zdziwiona, zadumana …
  • To będzie jego przebudzenie, że mówiłaś prawdę.
  • Aaaa … Mój syn … 
- Przecież wiedzieliście, że tak będzie. 
Wtedy zdenerwowałam się jeszcze bardziej, zabrakło mi wręcz powietrza, bo zdałam sobie sprawę, że na nic nasza ucieczka, zostaliśmy odkryci. Nikt z rodzinki nie zdaje sobie sprawy co właśnie powiedział, patrzą tylko na niego oczekując na ciąg dalszy. Mój syn stojący na końcu wychyla się do mnie mając w oczach pytanie; o co chodzi ? 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/10/16/wiedzieliscie-ze-tak-bedzie/
  • Będziesz miała całą rodzinę na głowie, musisz im wytłumaczyć.

Wieczorem.

Piotr ciężko …

  • Ojcze, zapłaciłem jak chciałeś.
  • Zachowałeś się lepiej niż z plecakiem.
  • Strasznie ciężki jest twój mąż.
  • Dlaczego ? – śmieję się.
  • Eeee tam ! Kombinowałem, żeby nie zapłacić, bo mam jeszcze czas i dostałem w łeb. Normalne uderzenie w bok głowy i dopiero wtedy zapłaciłem.
  • Ja chcę, żebyś był dobrym.
  • Bądź lepszy od innych.

Oglądamy Top Gear.

  • Może jak pieniądze się pojawią, to kupimy sobie mercedesa ? – Piotr optymistycznie.
  • Ja – tu – jestem !!! – powiedział wolno Ojciec.
  • ……. – roześmiałam się głośno. Zabrzmiało to groźnie, ale i jakoś tak zabawnie …

Dni ciemności.

06. 02. 21 r. Szczecin.

Nie było dzisiaj nic ważniejszego niż poranna wizja.

Jesteśmy w jakimś mieszkaniu we trójkę. Ja, Piotr i córka. Mieszkanie na ostatnim piętrze, którego nie znam. W  kilkupiętrowej kamienicy, której też nie znam. Stoimy  przy dużym oknie rozmawiając i podziwiając piękny widok na miasto, góry, rzekę … Wszystko wygląda spokojnie, niemal perfekcyjnie … Tylko gdzieś w oddali, z lewej strony okna zaczyna się lekko chmurzyć.

Schylam na chwilę głowę i zerkam na zegarek, który mam na ręku. Jest 14.55. Dochodzi więc 15.00, „święta” dla mnie godzina, mówię …

  • Czas na mnie. Idę się pomodlić.

Szykuję się do wyjścia, ale spoglądam na okno jeszcze raz. A tam widok zmienia się diametralnie. Jestem zdumiona, bo musiały minąć tylko dwie minuty, a ledwo widoczne jeszcze przed chwilą chmury z jakąś niesamowitą prędkością zaścieliły całe już niebo. Gwałtowność tej nawałnicy przestraszyła nas tak bardzo, że obserwowaliśmy to zjawisko w całkowitej ciszy. Kłębiące się ciężkie chmury, czarne, gdzieniegdzie krwisto-czarne (!) dosłownie zalały całe niebo i nastała całkowita ciemność, a była 15. 00 !!! Tego jestem pewna, bo znowu zerknęłam na zegarek. Zdziwiłam się nawet głośno …

  • Piętnasta i tak ciemno ?!!! I Tak szybko ?!!!

W ciągu 5 minut wszystko się zmieniło ! Jak to możliwe ?! Widok przyprawiający o dreszcz … A kiedy pojawiła się pierwsza błyskawica, straszna, głośna i tak potężna jakby chciała ziemię podzielić na pół, ze strachu skuliliśmy się pod oknem, aby tego nie oglądać. Naprawdę się baliśmy.

  • No istna apokalipsa ! – pomyślałam – Czyżby to te 3 dni ciemności, które były zapowiadane ? 

Trudno mi określić jak długo to trwało. Mija jakiś czas i po prostu nagle robi się jasno. Wystawiamy głowy do okien, by sprawdzić co się dzieje. Jest pięknie. I wtedy słyszę głębokie westchnienie ulgi. Nie moje, nie Piotra, nie córki, ale … wszystkich ludzi na świecie. Jedno wielkie uff …. 

Wybiegam z kamienicy na ulicę. Widzę kilku zaledwie ludzi. Dziwne, bo po czymś takim powinno być ich o wiele więcej. Niedaleko domu jest publiczna toaleta, budynek solidny, nowy, biały. Ktoś z oddali mnie woła … 

  • Proszę podejść, proszę podejść ! Musi pani koniecznie to zobaczyć !

To mężczyzna w sile wieku. Lat około 55 – 60. Lekko siwy, luźna, biała, raczej biedna koszula, mocno zmęczona twarz. Bardzo przejęty, mam wrażenie, że zaraz się rozpłacze. Wprowadza mnie do tej toalety i otwiera jedną z kabin. Co widzę ? Sedes jest wyrwany od podłogi i leży przewrócony na boku. W dziurze, która po nim została stoi krzyż. Duży, drewniany, solidny krzyż … To jest tak zaskakujący widok, że zaniemówiliśmy. Trudno mi było zrozumieć skąd krzyż w takim miejscu. Oboje stoimy w milczeniu wpatrując się w niego przez długą chwilę …

Mężczyzna mówi w końcu …

  • Widzisz to ? Widzisz ?!!!

Odwracam głowę w Jego stronę i zagłębiam się w Jego oczy. A w Jego oczach widzę wielki smutek, rozżalenie, zatroskanie, głębokie zamyślenie … i coś jeszcze. Telepatycznie mi przekazał, że ta ciemność to za ten krzyż, który wylądował w szambie. Tyle on znaczy dla dzisiejszego człowieka. Gapiłam się na krzyż jeszcze długi czas i tylko kiwałam ze zrozumieniem głową. Słowa były tu niepotrzebne, były bezużyteczne.

Budząc się wiedziałam, że to niezwykle cenne doświadczenie. Nie tyle burza zrobiła na mnie ogromne wrażenie, co ten krzyż i mężczyzna, który tłumaczył mi dlaczego jeszcze przed chwilą było tak ciemno. Nie mogę zapomnieć Jego wzroku, płakać Mu się chciało, ale była w Nim jakaś siła i zdecydowanie… Ojciec ?

Wizja pełna jest ważnych symboli. Godzina 15.00, czyli godzina śmierci Jezusa na krzyżu. Dwukrotnie patrzyłam na zegarek, choć w rzeczywistości nie noszę zegarka w ogóle. Widocznie chciano, abym zwróciła na to szczególną uwagę. 

Wiele jest proroctw przewidujących dni ciemności … 

https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=P-3BeWT-5jA

… i wcale by mnie nie zdziwiło, gdyby faktycznie stało się to nagle, szybko i nawet o 15.00. Jako symbol i znak jednocześnie właśnie. Choć z drugiej strony godzina 15.00 gdzie ? W Polsce, czy Izraelu … ? A może jeszcze w innym miejscu ? W każdym razie ta godzina 15.OO w wizji jest bardzo wymowna. O tej godzinie zmieniło się wszystko.

Publiczna toaleta to synonim społeczeństwa. To co należy do społeczeństwa. Krzyż na miejscu wyrwanego sedesu jest tak oczywisty i jasny, iż wydaje się, że jaśniej się nie da. Krzyż został wyrzucony tak samo jak wyrzucamy z siebie wszelkie nieczystości. Bardzo sugestywny symbol, bo dzisiejszy człowiek odrzuca Boga, odrzuca Chrystusa jako zbędny i uciążliwy balast. 

Czy ta wizja zrealizuje się w naszej rzeczywistości, naprawdę nie wiem. Duże jest prawdopodobieństwo, że tak się stanie. „Nie zdajesz sobie sprawy z tego co nadchodzi” już jedno się przecież sprawdziło. 

- Niebo będzie czarne, błyskawice, zatrwożą się wszyscy.
-  … Bez przerwy widzę wypalone kadzie… – Piotr zapatrzony przed siebie… 
- Będziesz świadkiem tych wydarzeń, które nadejdą – do mnie. 
- Ja ?! A miałam nie być – jestem zaskoczona. 
- Być świadkiem, a uczestniczyć to różnica. 
- Opiszesz to. 
- Zbliża się chwila prawdy i cel twojego życia – Ojciec do Piotra. 
- Przez wszystkie tysiące lat twojego życia zbliża się cel twojej drogi. 
- Dla niektórych już nie będzie radości dnia brzasku. 
- Wybrali noc. 
- Nie zdajesz sobie sprawy z tego co nadchodzi.
-  … Widzę jak niebo będzie czarne, błyskawice. 
- Zatrwożą się wszyscy. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/01/pogrom-to-za-malo/

Dopisane 26. 06. 2021 r.

W wizji nie otrzymałam potwierdzenia, że chodzi o 3 dni ciemności. Potwierdzenie otrzymałam dopiero dwa dni temu. 

Zainteresowało mnie niedawne orędzie z Trevignano;

Gisella Cardia (Trevignano Romano, Włochy), 17.04.2021., orędzie Jezusa Bracia umiłowani, oto jestem z wami, którzy prosiliście o Moją interwencję. Bracia, proszę was, żebyście się modlili i wznosili błagania, by czas został jeszcze bardziej skrócony. Ja jestem gotowy, i wkrótce burza spadnie na ludzkość, będzie tak silna, że świat [takiej] nie pamięta. Ja modlę się do Mego Ojca, aby okruch miłosierdzia, jaki pozostał, mógł zostać użyty dla tych zagubionych dzieci. Bracia Moi, wszystko się nagle zmieni; będzie wam trudno odróżniać wpływy dobre od tych złych, jeśli nie będziecie przygotowani. Świat zmieni się tak, jak nigdy tego nie widzieliście. Ten, kto będzie ze Mną, niech wykrzykuje z autorytetem Moje Imię, tak, aby zmiażdżyć wszystko to, co pochodzi od Złego.

Do zdjęć wykorzystałam panoramę Nowego Yorku i jakoś się tak złożyło, że mamy tu namiastkę (!) tego co przedstawiono w wizji … Zaznaczam namiastkę, ponieważ to co pokazano w wizji było zdecydowanie dużo bardziej potężne i wręcz nienaturalne.

https://www.youtube.com/watch?v=F8C5K6lzqcg