Zapomniałeś, że jestem ?

04. 05. 20 r. Warszawa.

Wczoraj (niedziela) Piotra rozbolał nagle ząb do tego stopnia, że poszukiwał czynnego dentysty już wszędzie. Raz to już przeżywaliśmy, więc fatalnie mi się to kojarzyło. Na szczęście znalazł się ktoś rozsądny i mogliśmy temu bólowi szybko zaradzić. Dzisiaj szczęśliwy opowiada …

  • Siedziałem u dentysty i rozmawiałem z Ojcem …
  • Gniewasz się na mnie ?
  • Nie odpowiem, ale jestem tu.
  • Tak powiedział …
  • Hmm …. A dlaczego miałby się gniewać ? – nie rozumiem.
  • Aaa…. – machnął ręką – Bo tych wszystkich z PO wrzucałem do worka, zawiązałem i wywaliłem. I takie tam … – nie chciał mówić.

Nooo…. załamka. Nigdy się nie nauczy. Z taką świadomością powinien nerwy trzymać na wodzy, ale nie daje rady.


Siedzimy przy kawie. Piana ubita na sztywno wygląda ponętnie …

  • Gdzie ci taką kawę dadzą !? – Piotr żartuje.
  • Tylko w Niebie.
  • …….. – cieszę się ze słów Ojca i cieszę się, że Piotrowi ból przeszedł.
  • To może porozmawiajmy, gdy jesteś już w lepszej formie.
  • Nigdy nie wiadomo, kiedy jest w dobrej formie.
  • To prawda – przyznaję.
  • Zapomniałeś jak boli ząb ?
  • Tak.
  • To pamiętaj, ostatni raz !
  • No nabroiłem Ojcze.
  • ………..
  • Ojcze, a co sądzisz o wyborach w Polsce ?
  • Próbujesz zagadać ?
  • Noooo – śmieję się.
  • …………
  • Łaska spłynęła na twoją mamę.
  • Hmm … Miała operację w czasach epidemii, udaną ! … – myślę głośno.
  • I przemyślenia. Ona sama tego nie pojmuje.
  • Zasługuje na to. Krzywdy nikomu nie zrobiła.
  • Ojciec dał jej szansę, żeby z ciała poczuła ducha, bo na razie jest tylko ciałem.


05. 05. 20 r. Warszawa.

Kawa w domu. Siedzimy przy stole w piżamach.

  • Fajnie było tak chodzić na kawę rano, a teraz jesteśmy sami – Piotr pod nosem.
  • Protestuję. Zapomniałeś, że jestem ?
  • ……. – śmiech.
  • To jest kawa ode Mnie.
  • Ale on nie chce gadać – narzekam.
  • A może nie ma co przekazać ?
  • Co się dzieje przed burzą ?
  • Cisza.
  • Chwalebna to chwila …
  • ……. – … więc się nie odzywam.
  • Ty coraz słabszy jesteś.
  • Jesteś męczony, ale ta chwila jeszcze potrwa trochę.
  • Ojcze, widzę, że jest coraz słabszy, co robić ? – jestem zmartwiona. Piotr naprawdę jest coraz słabszy i coraz bledszy. Ostatnio mógłby spać pół dnia każdego dnia.
  • Czas.

Rozpoczęła się msza z Łagiewnik. Kamera zatrzymała się na obrazie „Jezu, ufam Tobie”. Piotr się zapatrzył …

  • Tak mi się żal Jezusa zrobiło – ociera łzę.
  • Ale teraz już żyję.

Wieczorem.

Mimo upływu lat nadal wobec niektórych ludzi żywię nieprzemijającą w sobie urazę. Powinnam zapomnieć, wybaczyć … Ojciec reprymenduje mnie teraz za to w swój niezwykły jak zwykle sposób.

  • Widzę tę zadrę, którą masz w sobie.
  • Ale się staram.
  • Jak jesteś ze Mnie całkowicie, to musisz robić całkowicie wszystko.
  • ……. – wiłam się jak piskorz próbując się jakoś bronić.
  • Zobacz jak się wdzięczy.
  • No to nie będę.
  • Bądź. Wcale ci się nie dziwię, w końcu pracujesz dla Mnie.
  • ……… – Ojciec tak mówi, że płakać mi się chce.
  • Wiesz co zobaczyłem ? Wszystkie figury zostały rozstawione, potrzebna tylko kula do uruchomienia. Ciągle mi przypominają jak z mieczem spłynąłem na ziemię.



06. 05. 20 r. Warszawa.

Rano jedziemy do „naszego kościoła”, trafiamy nam mszę. Ludzi około 20, wszyscy w maseczkach, ale widzę, że Piotr swoją zdejmuje. Po zakończeniu wyjaśnia mi …

  • Gdy tak siedziałem z maseczką, Ojciec mówi …
  • Nie zdejmujesz ? U Mnie jesteś.
  • Powiem ci żartem, że włos z głowy ci nie spadnie.
  • ……… – roześmiałam się. Mógłby spaść, gdyby w ogóle był. Dlatego żartem.
  • Po eucharystii powiedział mi jeszcze …
  • Ja w tobie, ty we Mnie na zawsze.
  • Nigdy nie pozwolę ci już odejść.
  • ……. – wzruszyłam się.

Kupiliśmy kawę na wynos i pojechaliśmy do parku na ławeczkę. Tam zrobiliśmy sobie naszą letnią kawiarnię.

  • Ojciec jest niesamowity, jest taki…., że bach – zabrakło mu słów.
  • To w sumie to się nie dowiedziałem jaki jestem.
  • ……. – roześmiałam się. Ale nawet ja nie wiem jak opisać Ojca. Nie ma na to słów.
  • Cieszę się, że byliście u Mnie.
  • Porozmawiajmy o datach.
  • O ! – adrenalina mi podskoczyła.
  • Kojarz fakty i tłumacz, a Ja będę słuchał. Przecież na to czekałaś.

No i ups … To wystarczyło, aby mnie powstrzymać, zawstydzić.

  • Od urodzin do urodzin, czyli chodzi o urodziny Nike, czyli wrzesień – wyliczam niepewnie.
  • Czyli wrzesień. Będzie podnoszenie … ?
  • Oooo ! – natychmiast przypomniałam sobie to, czego do dzisiaj rozwiązać nie mogłam.

Trzecie podniesienie słoneczne …

- Jezus powiedział do mnie… 
- Nie odchodź Piotrze. 
Oczywiście zostaliśmy, poszliśmy do komunii i czekaliśmy do końca mszy. Na koniec Jezus przemówił ponownie… 
- Przed trzecim podniesieniem słonecznym staniesz przed obliczem Ojca. 
- Co znaczy trzecie podniesienie ? – pyta mnie Piotr po wyjściu z kościoła. 
Nie mam pojęcia, ale trzeba to sprawdzić. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/08/26/i-chrystusa-nauka-trwala-do-pewnego-czasu-sila-nie-w-ilosci-a-jakosci/

Skontaktowałam się ze specjalistami od astronomii z pytaniem co może znaczyć samo wyrażenie „podniesienie słoneczne”, ale nie byli w stanie odpowiedzieć.

... miałam zdanie, które próbuję rozwikłać od dłuższego czasu; przed trzecim podniesieniem słonecznym staniesz przed obliczem Ojca. Tak to często Ojciec powtarzał, że zaczęłam się zastanawiać, czy czasami Piotr nie usłyszał przesilenie słoneczne. Do tej pory nie wiem jak to rozumieć. Zrozumiem po fakcie. 
- To jest czas bardzo nieodległy. 
- To przesilenie czy podniesienie ? 
- To nie ma znaczenia, którego słowa używasz. 
- Ale to na pewno przesilenie ? 
- Nie ma odwrotu, to nieuchronność zdarzeń, na pewno to nie jest grudzień. 
- Zacznie się w tym roku ?
- Już się zaczęło. 
- Jak długo będzie trwało ? 
- Do końca. 
- Koniec jest odległy ? 
- Blisko. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/04/21/dasz-swiadectwo-mojej-wielkiej-chwaly/

Kiedy okazało się, że według Ojca podniesienie znaczy tyle co przesilenie … W ciągu roku mamy 4 przesilenia; wiosenne, letnie, jesienne, zimowe. Ojciec powiedział, że na pewno to nie jest grudzień. Powiedział … Czyli wrzesień. Trzecie przesilenie to przesilenie jesienne; 21/ 22 wrzesień.

Ale jeszcze jedno … Kwestia dwóch świadków, którzy leżą umarli przez 3,5 dnia co w naszej rzeczywistości znaczy 3.5 roku uświadomiła mi, że Ojciec nie operuje dniami, miesiącami, a latami. Trzecie przesilenie znaczy przesilenie za 3 lata. Po raz pierwszy o podniesieniu usłyszeliśmy pod koniec grudnia w 2016. Czyli pierwsze podnoszenie/przesilenie to w 2017, drugie w 2018, trzecie w 2019.

Co zdarzyło się w 2019 przed 22 września ? Skończył się 40 – tydzień ciąży Nike.

5 I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu.

  • Poród i dziecko zostało porwane przed tron. Czyżby o to chodziło ?
  • Czym się to objawi ?
  • ……. – przytkało mnie na chwilę.
  • Dziecko Nike to zwycięzca, zaraz po narodzeniu zostało wzięte do Ojca. Potem pojawia się jako jeździec na białym koniu, z rózgą oczywiście.

Jest jeden Jezus Chrystus i Jego ofiara.

03. 05. 20 r. Warszawa.

Wracamy do Warszawy. Liczę na rozmowę, gdyż droga kompletnie pusta, pogoda świetna, ale Piotr niestety w kiepskiej kondycji. Muszę poczekać kilka godzin.

  • Czym się różni intuicja od Homiela ? Czy jak intuicja podpowiada, to nie jest czasami mój Homiel ?
  • Nazwą.
  • A moja intuicja ? – Ojciec często powtarza, abym liczyła na swoją intuicję, ale tak naprawdę czym ona jest ?
  • O kobietach się nie rozważa.
  • Ale ci Homiel dogadał – Piotr się śmieje głośno.
  • Nie gadam z wami – … niby się obrażam.
  • I o to chodzi …
  • ……….. – uśmiecham się, chcą mnie zniechęcić do pytań, aby nie męczyć Piotra.

Mijaliśmy obraz Jezusa „Jezus ufam tobie” stojący na polu przy autostradzie. Piotr się przeżegnał, a ja nie.

  • Wiesz co właśnie usłyszałem ???!!! Jak się przeżegnałem to Jezus powiedział …
  • I Ja też cię pozdrawiam.
  • To było pozdrowienie ? Przeżegnanie się ?
  • Pokazałeś do Kogo należysz.
  • ……….. – od razu pożałowałam, że ja nie pokazałam.
  • Czuję, że Ojciec mnie do czegoś szykuje.
  • Eureka !
  • ……… – roześmiałam się.

Od miesięcy rozmawiamy głównie o tym, że szykujemy się do „kaptura”. Ale mam wrażenie, że kiedy Piotr wstaje rano, to musi się dowiedzieć o tym od nowa. Tak wszystko ciągle bagatelizuje.


Przypominając sobie wczorajszą rozmowę z Maryją, chcę znowu poruszyć temat objawień z Travignano. Tłumaczę Piotrowi, że tamta Maryja domaga się uznania jej za współodkupicielkę, co jest dla mnie dość dziwne.

  • Słyszysz odpowiedź ?
  • Nic a nic, ale idąc takim tokiem rozumowania to i Jan i Magdalena też mogliby się tego domagać.
  • Racja, Ojciec mówił, że dał siebie ukrzyżować. Siebie !
  • To jest dogmat jedyny, nie ma innego.
  • Jest współodkupicielką, ale jedynym odkupicielem jest Jezus Chrystus.
  • Dlaczego więc taka rozbieżność ?
  • Miesza ogonem, próbuje podważyć Chrystusa tym sposobem.
  • Jest jeden Jezus Chrystus i Jego ofiara.
  • W nim jest Bóg Ojciec, który dał się przybić za was.
  • Jedna, jedyna prawda.
  • ……… – wzruszyłam się, że otrzymałam odpowiedź.
  • Ta książka, gdy wyjdzie, ona sama nie załatwi sprawy. Musi być jakieś jeszcze potwierdzenie.
  • Korpus delicti. Dowód w sprawie.
  • Amen. Tak jak habemus papam.

P. s. więcej; http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/19/musisz-sie-opowiedziec-po-ktorej-jestes-stronie/


Nie można wiecznie rozmawiać o Niebie, więc rozmawialiśmy o remoncie dachu.

  • Ojcze, fajny jestem, o wszystkich dbam.
  • Nie zawracaj Mi głowy. Jak mawiasz mam teraz przerwę na kawę i cygaro.
  • To niemożliwe, żeby Bóg tak mówił … – Piotr po chwili.
  • To przemyj sobie uszy.
  • Starzeję się …
  • Z okazji urodzin, co prawda spóźnionych, życzę ci wszystkiego dobrego, bądź charakterny i nie ulegaj pokusie.
  • ……… – Ojciec powiedział jeszcze kilka zdań, których nie zdążyłam zapisać.
  • Twój pisarz nie nadąża, a zapomniałem, że i jemu lat przybywa.
  • ……… – śmieję się.
  • Ojcze, pada, udało się. Pół Polski prosiło o deszcze.
  • Ja ich też o wiele rzeczy prosiłem, o dekalog i co z tego mam ?

Wieczorem. W TV mowa o wyborach.

  • Homiel mi mówi, że wyborów nie będzie.
  • Przecież to niemożliwe, za parę dni są – oczywiście jestem pełna wątpliwości. Na razie wszystko wskazuje na to, że będą.
  • Ale nie wiem, czy chodzi o teraz. Mówi …
  • Zdarzy się coś szokującego.
  • Ciekawe … Wojna, kataklizm … Co jeszcze może sprawić, że nie będzie ? – zastanawiam się głośno.
  • Słyszę aklamacja.
  • …….. – kręcę głową, że to mało realne i mało możliwe.
  • Ojciec przyspieszył twoją przemianę.
  • Hmm… To może dlatego jesteś taki ciągle zmęczony – zauważam.
  • Wiesz, że tron Ojca jest znowu zajęty ? Gdzieś był i właśnie wrócił. Był gdzieś w innych światach. Odwiedził 8 światów.
  • Ciekawe … A co tam robił ? – żartuję.
  • Sprawy załatwiałem.
  • ……….. – rozśmieszyła mnie ta prosta odpowiedź.
  • Jak ci pisanie poszło, bo nie czytałem ?
  • ………. – teraz wybuchłam śmiechem. Kiwam głową z niemocy… 

Przygotowywałam tekst do blogu i pisząc doszłam do wniosku, że wyjątkowo ciężko mi to dzisiaj idzie. Zwaliłam to na ból głowy i zmęczenie podróżą.

  • Kiepsko.
  • Tak myślałem.
  • Bez pasterza gorzej ci idzie owieczkowanie.
  • Ojciec wrócił, bo teraz tu się będzie działo.
  • Wow…. Ale jak Ojca nie było to kto rządził ?
  • Jest Rada. Maryja złożyła Mi sprawozdanie.

Rada ? To pewnie ci 24 starcy z AJ.


W internecie krążą teorie, że wirus to spisek, że tak naprawdę to go nie ma. Nie może być to prawdą, jeśli wirus zakodowany jest w Biblii. https://www.youtube.com/watch?v=eU0KSNWBQDo

Na końcu dni spadnie na was nieszczęście, ponieważ czynicie zło w oczach Boga i wzbudzicie jego gniew tym, co uczyniły wasze ręce.

In nomine Patris …

29. 04. 20 r. Warszawa.

Kawa w domu, msza w TV. Dzisiaj urodziny Piotra.

  • Obudziło mnie o 5 rano mocne stuknięcie w podłogę. Trzy razy ! – Piotr przeciera oczy z niewyspania.
  • Urodziny !
  • Dlaczego te są takie ważne ?
  • A teraz naprawdę się zacznie.
  • Hmm… Ciekawe dlaczego … – pytam jeszcze raz.
  • Teraz się zacznie to wszystko co pisałaś.
  • Ciekawe dlaczego … – nie odpuszczam.
  • Zyskasz na powadze.
  • Chciałbyś jeszcze raz to życie swoje przejść ? – pytam Piotra.
  • To już było, a teraz ważne co będzie.
  • Ostatni etap twojego bytowania.
  • Nie życia ?
  • Bytowania.
  • Nic cię już nie dosięgnie, tak Ojciec to sprawi.


30. 04. 20 r. Szczecin.

Wyjeżdżamy do Szczecina jak zwykle bardzo rano. Myślałam, że rozmowy nie będzie, ale …

  • Ciekawe, że do mnie dzwonił …. Po trzech latach ! I taka wizja ! Do Domu wracam … – Piotr w zamyśleniu.
  • Ojciec mówi, że on…
  • Jest zwiastowaniem małej fali i zwiastowaniem dużej fali.
  • Hmm … Faktycznie ! Pierwsza mała fala to moje serce. On zadzwonił przed zawałem, dał mi namiary i potem poszło gładko … I teraz znowu on … – Piotr aż zbladł z wrażenia.
  • Co oznacza, że będziesz miał wizytę.
  • To znaczy, że przemiana nie dokona się na dole, ale na Górze.
  • Woooow – oboje jesteśmy pod wrażeniem.
  • Czyli co…. Znowu zawitasz u Ojca ?!
  • Zejdzie na dół ten drugi.
  • ……… – patrzę na Piotra ogromnymi oczami.
  • Teraz wszystko jasne. I wtedy staniesz się kapturem ! – jestem naprawdę pod wielkim wrażeniem.
  • To wszystko rzeczywiście może być za kilka miesięcy. Przemiana ma trwać od urodzin do urodzin. Ale to nie chodzi o twoje urodziny ziemskie, ale Nike. Dla nas bazą jest to, co zapisane w AJ. Wskrzeszenie świadka w AJ trwa 3 dni i pół dnia. To u nas  trzy i pół roku. „Przywróć imię moje” było 3 lata temu … – analizuję głośno.
  • To ile mamy czasu ? – Piotr.
  • Nie martw się, z wszystkim zdążymy.
  • Znowu pokazali mi twoje lakierki w galerii …
Dzisiaj miałem bardzo ciekawą wizję. Szliśmy pod rękę przez galerię handlową, było pełno tam marmuru. Była właściwie prawie pusta. Zwróciłem uwagę, że miałaś na nogach brązowe lakierki, dokładnie były brązowo złote, miały złotą różę na wierzchu. Była grawerowana. Ale ty się fatalnie czułaś w tych butach, jakby ci uwierały, nie chciałaś na siebie nimi zwracać uwagi. Ciągle jęczałaś, że chcesz je zdjąć. I wtedy zadzwonił mój telefon. Wyświetliła mi się w telefonie twarz mojego taty, Edzia, więc odbieram. Odzywa się kobieta i mówi … Łączę rozmowę. Powiedziała jak za komuny, łączę rozmowę … I wtedy odzywa się męski głos … 
- Piotr, wracasz do domu. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/25/prorok-wybrany-przez-ojca/
  • Ale jak cię wezmą ?
  • Sprawy techniczne zostaw Nam.
  • Hmm … A może się mylimy ? Może to o twoje kwietniowe urodziny chodzi ? Mamy w sumie trzy możliwości … Twoje urodziny, czyli od kwietnia. „Przywróć mi imię moje”, czyli od sierpnia. Albo urodziny Nike, czyli od września … – analizuję mimo że nie powinnam. Znowu bawię się w daty.
  • Któraś z tych wersji jest pewna.
  • To która ?
  • To dojdź, która…
  • ………. – wzdycham zmęczona samym myśleniem.
  • Ale układanka !… Nikt nie jest w stanie tego zrozumieć nie będąc w środku wypadków – przyznaję po chwili.
  • Ale tobie się udało.
  • Naprawdę ?
  • Bene.. Najpierw było zimno, ciepło, a teraz gorąco. Znasz tą grę ?
  • I kiedy zejdzie ten z Góry, będziesz już kapturem – mówię na koniec.

Cisza. Długa cisza.

  • Pogadajmy jeszcze – szturcham Piotra.
  • Słyszę …
  • Zamyślony jestem. Zapatrzony.

Rozejrzałam się. Piękne widoki dookoła, żółte łany rzepaku.

  • Niedługo rozstajesz się z tym światem.
  • …….. – poderwaliśmy się, bo co to oznacza ?
  • Wiesz co słyszę ?
  • Et nomini patris i coś tam dalej …
  • …….. – sprawdzam w internecie.
  • In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti… w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.


02. 05. 20 r. Szczecin.

Urodziny Piotra były bardzo skromne i bez wydarzeń i wcale mnie to nie dziwi. Choć przemiana ma trwać od urodzin do urodzin czułam przez skórę, że to nie o 29 kwiecień chodzi. Siedzimy wieczorem w trójkę i o tym rozmawiamy. Córka ledwo co rozumie, nie jest we wszystko wtajemniczona.

  • Wyznacznikiem dla nas jest zawsze AJ. Masz urodziny co roku i one nie mają znaczenia. Dla Nieba najważniejsze są dwa momenty; „przywołaj imię Moje” i Nike, jej ciąża. Narodził się mężczyzna, ktoś został zabrany do Nieba. To chyba o to chodzi – myślę głośno.
  • Tym razem się nie pomyliłaś co do urodzin.
  • Inne urodziny nie miałyby sensu.
  • A więc Nike ?
  • Od urodzin, do urodzin.
  • Hmm… Wiesz co słyszę ? Rozmawiam teraz z Maryją. Powiedziała, że się mną zajmie.
  • Po raz drugi będzie zawierzenie.
  • ……… – robię zdziwioną minę.
  • Chodzi o mnie i Chrystusa, tak mówi.

Drugie ? A kiedy było pierwsze ?

  • Biorę cię od dzisiaj pod swoją opiekę i na krótko.
  • Później nie będziesz potrzebował opieki.
  • Hmm … Czy to jest związane z AJ ? – pytam mając na myśli, czy znajdę tam zapisany ślad tej opieki.
  • Pośrednio tak.
  • Chyba gacki nie będą miały do mnie dostępu, bo najbardziej boją się Maryi – Piotr się cieszy.

Widząc, że rozmawia z Maryją nie mogę nie skorzystać.

  • Czy Maryja jest w Trevignano ?
  • …….. – cisza.

Córka się rozbeczała na całego, nie spodziewała się takich „atrakcji”. Zdarzyło się to chyba przy niej po raz pierwszy. Wszyscy byliśmy poruszeni i wzruszeni i żeby jakoś dojść do siebie włączyliśmy TV, a tam informacja … 3 maja 2020 na Jasnej Górze – Zawierzenie Polski Chrystusowi i Matce Bożej. Spojrzeliśmy na siebie i córka znowu w płacz.

  • Świetny to ruch to zawierzenie Polski, zobaczyłem świeczkę w kopule.




Dopisane 18. 11. 2020 r.

Ostatnim razem pisałam o wizji dot. 144 tysięcy i nadszedł mail.

Modlitwa jest bardzo ważna.

28. 04. 20 r. Warszawa.

Siedząc w domu wspominamy nasze utracone kawy, tak fajnie było wyjść, spotkać się  i przeżyć wspaniałe, długie rozmowy …

  • Ale Ojciec nas ostrzegał, że to nie potrwa długo.
  • Zapowiadałem.
  • Zapowiadam też inną kawę.
  • Jaką ?
  • Kawę z Bożej łaski.
  • ……… – zamyśliłam się, bo cóż to znaczy …?

Dostałam wczoraj maila.

  • Ciekawy ten sen. Ojcze, ten sen to prawda ?
  • Bene !
  • Ale ludzie dostają znaki ! – jestem zdumiona.
  • Czyli system działa ?
  • Działa ! – śmieję się. Niesamowite !
- Co macie takiego zrobić razem ? Ty i ten kolos ?
-  Porządek. Czy liczba 144 tysiące coś ci mówi ? Ty, która czytasz Biblię ? 
- To z Apokalipsy – tłumaczę Piotrowi, a on robi wielkie oczy. ……. 
- Dlaczego akurat 144 tysiące ? – pytam. 
- Nie zrozumiesz tej matematyki. 
- Wymyślili ją ci, których twój mąż się dzisiaj przestraszył. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/08/02/twoj-los-zostal-przypieczetowany-ostatecznie/

Wygląda na to, że deszcz jednak przyjdzie.

  • Nareszcie – wzdycham.
  • Zamówione, dostarczone.

Znalezione na FB. Rozśmieszyło mnie.  

  • Wielu ludzi modliło się o deszcz.
  • Modlitwa jest bardzo ważna.

Dobrze, że jest, choć mimo wszystko w skali globalnej susza to znak AJ.


Wieczorem.

Siedzimy i rozmawiamy o wspaniałości Ojca.

  • Jesteś straszny podlizuch.
  • I pomyśleć, że kiedyś byłeś taki fajny facet.
  • ……… – roześmialiśmy się. 

Po chwili jesteśmy już zamyśleni.

  • Ojcze spraw, żeby nasz syn był na urodziny. Może się uda ?
- Powiedz mu, że urodziny swoje będzie spędzał w domu. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/31/to-co-idzie-jest-nieuchronne/ 
  • Myślisz, że nie wiem kiedy ma urodziny ?
  • Sam tą datę wybrałem.

Kolejne urodziny … Jesteśmy poruszeni tym jak czas goni. Faktycznie to jak pstryknięcie palcami, które pokazała kiedyś Maryja.

Leżałem na boku. Godzina 22.50. Byłem zmęczony. Spojrzałem gwałtownie w bok, bo kątem oka zauważyłem, że coś się dzieje. Zobaczyłem przesłonę, która dzieli nasze światy, była tak cienka i przezroczysta jak folia. Zza tej folii wysunęła się dłoń, długie, wąskie palce, całkowicie świetliste. Ta dłoń była królewska, biała, szlachetna… http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/07/wypelnia-sie-proroctwo-to-co-zostalo-zapisane-sie-wypelni/ 

Wspominamy nasze wyjazdy, także ten do zamku w Niedzicy.

  • A pamiętasz jak tam cię duch zaczepił ?
  • Wow !!! – wolałam sobie tego nie przypominać.

W zamku jest ukryty mały hotelik i niewielu o tym wie. Spędziliśmy tam dwie noce. W pokojach zachowano oryginalne meble, mają po 200 – 300 lat, a może i więcej, a więc było to ciekawe doświadczenie. Pierwszy dzień, środek nocy. Moje długie włosy są rozrzucone na poduszce. Spałam w najlepsze, ale przez sen czuję, że ktoś gładzi mi włosy. Budzę się nie będąc pewna, czy mi się to czasami nie przewidziało. Leżę nieruchomo na boku i znowu czuję wyraźnie, że ktoś gładzi moje włosy. Dosłownie zesztywniałam. Piotr chrapał zmęczony, więc leżałam w milczeniu, a ktoś ewidentnie ciągle gładził moje włosy.Trwało to jeszcze chwilę, ale nie mogłam już zasnąć do rana. Mija kolejnych kilka godzin i zaczynam wątpić, że zdarzyło się to naprawdę.

Drugi dzień pobytu, środek nocy. Już zapomniałam ze zmęczenia co się wydarzyło wczoraj. Powtarza się ta sama sytuacja, która budzi mnie tym razem na równe nogi. Bardzo niemiłe uczucie, choć sam gest wydawał się jednak bardzo delikatny. Powiedziałabym, że był … bardzo kobiecy.

Musi w tym miejscu ktoś „mieszkać”, ponieważ o duchach zamku w Niedzicy krążą legendy. Ale w życiu bym się nie spodziewała, że to tak straszliwie jest namacalne. Powinnam już niczemu się nie dziwić, ale jednak ten dotyk pamiętam do dzisiaj. Widzę, że Piotr się uśmiecha pod nosem …

  • Faktycznie, to kobieta. Ma długie, blond włosy, długą niebieską suknię, która jest sztywna z przodu, z tyłu lekka… Starsza już kobieta …
  • Ciekawe… Dlaczego tam została ?
  • Mówi …
  • Nie zabita, a zdradzona …
  • …….. – rozdziawiam buzię.
  • Rozpacz ją zostawiła. Tak mówi … Wiesz co ? Ona ma umiejętność poruszania rzeczy ! Widzę to – dziwi się Piotr.
  • Czyli kumuluje energię ?
  • Dokładnie ! – i robi taką minę jakby coś właśnie oglądał …
  • Ten alabastrowy na Górze jest obudzony całkowicie – gwałtownie spoważniał.
  • …….. – tak raptowna zmiana tematu kompletnie mnie zaskoczyła.
  • Noooo … Czy nie wystarczy Ojcu taki jaki już jest ?
  • Moje górne Ja i twoje dolne Ja musi się połączyć.
  • Ojciec pokazał mi nakrętkę i butelkę. On jest tą nakrętką.

Długo zastanawiałam się nad ostatnimi słowami Ojca. Czyż Szechina to nie jest właśnie to … ? Połączenie Nieba i Ziemi ?




Dopisane 16. 11. 2020 r.

Historia zamku w Niedzicy jest tak poplątana, że oprócz legend o Brunhildzie i inkaskiej księżniczki trudno cokolwiek znaleźć na temat tajemniczej blond damy w niebieskiej sukni.

http://gdzieona.blogspot.com/2016/06/barwni-mieszkancy-zamku-dunajec.html  /http://www.kacwin.com/historia/zamek/zamek_niedzica_historia.php /https://spojrzprzezokno.pl/wegrzy-indianie-i-duchy-czyli-kogo-mozna-spotkac-na-zamku-w-niedzicy/   / http://www.instytutbadan.com.pl/slepy.php?id=2

Niezależnie od tego jakie krążą legendy i historie, ktoś tam faktycznie jest. 

Wszystko się stanie po kolei.

25. 04. 20 r. Warszawa.

Wczoraj pisałam krótko o Melchizedeku,

- Powiedz Oli, że ta wizja jest tak ważna jak pytania o Melchizedeka.
- Ojciec chyba lubi Melchizedeka – przyszło mi do głowy. 
- Mało powiedziane.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/24/zbliza-sie-ta-chwila-kiedy-polaczymy-sie-na-zawsze/

a dzisiaj otrzymałam mailem fragmenty z dziennika Katarzyny Emmerich. Niektóre z nich były bardzo ciekawe.

Zaczynam rozumieć dlaczego Ojciec wspominał o Melchizedeku.

  • Dzieje się Ojcze.
  • Nie dziecko, dziać to dopiero się zacznie.
  • Wow… Co się stanie ?
  • ……… – … nic.
  • Jak się czuliście na powrót w Kościele ?
  • …….. – uśmiecham się. Tydzień nas w nim nie było.

Zapadła długa cisza.

  • Co się nie odzywasz ? – szturcha mnie Piotr.
  • Czekam na dalszą rozmowę.
  • Na rozwój wypadków.
  • Co tu dużo mówić, będzie się działo.
  • Niedługo będziesz świadkiem tego.
  • W końcu ci powiedział Pope II.
  • Pope ? – Piotr.
  • Papież – … doskonale wiem o co chodzi. Kaptur ! 
  • Ale jak ja będę świadkiem, to i Piotr.
  • Mówisz o oku cyklonu.
  • Oko cyklonu ? To cisza … – Piotr zauważa.
  • A wokół niego burza … Ale Ojciec pięknie powiedział …
  • Ach, mam tak czasami.
  • …….. – roześmialiśmy się.
  • Tak już masz Ojcze.
  • Wszyscy tak mamy.



26. 04. 20 r. Warszawa.

Pojechaliśmy poza miasto. Po prostu przed siebie. Mijając puste ulice Warszawy zauważyłam dwie kobietki, które jak gdyby nic szły bez maseczek.

  • Można ? Można ! Niektórzy to wszystko w dupie mają – Piotr się zdenerwował.

Przypominam sobie wczorajszy spot w Polsat News. Spot z hasłem, że jeszcze wszystko będzie jak było, będzie normalnie, po staremu. I byłoby to nawet fajne, gdyby nie fakt, że wraz ze słowami „będzie normalnie” pokazano marsze LGBT. Zdałam sobie sprawę, że …

  • Jak się skończy epidemia teraz, to wszystko wróci ze zdwojoną siłą.
  • Dlatego się nigdy nie skończy.
  • Jak to nigdy ! – jestem zaskoczona.
  • Nigdy teraz.
  • Aaaa …

Dobór słów przez Ojca jest zdumiewający.


Dzisiaj pisałam na blogu o centuriach Nostradamusa i odkryciu kości. Ewidentnie musi mieć to znaczenie.

Elektryzuje mnie informacja, że Nostradamus w swoich centuriach jakoby przewiduje, iż grób świętego Piotra zostanie odkryty „tuż przed końcem Kościoła lub świata”. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/26/ja-jestem/
  • Dużo ciekawych znaków wam przekazałem bezpośrednio, niektóre przez pośredników, a wszystko to dla uwiarygodnienia.
  • Działa paralel.
  • A będą jeszcze ?
  • Mało ci ?
  • Nooo mało, one są cudowne, te znaki dają mi wielką radość.
  • Oj Mały, nigdy ich nie zaspokoisz.
  • Jedna chce kosztowności, jedna pieniądze, a twoja wiedzy.
  • A ja nic nie chcę – Piotr ze śmiechem.
  • Bo wszystko masz.
  • To prawda. 
  • ……….
  • To co czytasz o Eliaszu, to co czytasz o Nas, wszystko się stanie po kolei.
  • Bo tak jest zapisane, bo to Ja dyktowałem przez Moich proroków.
  • Wszystko polega na tym kto uwierzy i kto będzie czynić wedle Moich tablic.
  • Niby proste, ale jakie trudne.
  • Bo jest ten z długim ogonem i działa i kusi Moje owieczki, a one tam idą.
  • Hmm… Ciekawe, że ta centuria miała numer 666.
  • Znak bestii.
  • ……….
  • Ciekawe jak to jest patrzeć na ten świat z Góry…
  • Dlaczego z Góry, a nie z boku ? Jesteśmy bliżej niż myślisz.

Jedziemy dalej. Zachciało mi się odwiedzić toaletę.

  • Tam jest stacja benzynowa. Zatrzymaj się.
  • Homiel kazał jechać dalej, powiedział, że wytrzymasz.
  • Taaaak ? Dlaczego ?
  • Nie wierz im, że tak dbają o czystość.
  • Naprawdę ? – oczy wielkie robię.
  • Wirus będzie dochodzić do człowieka przez wszystkie ukrwione części ciała, rany… Tak mi pokazał teraz. Nie tylko usta.
  • Wow… Z tego wynika, że wirus jest bardzo niebezpieczny.
  • Jeszcze nie.
  • A co będzie, jeśli on w jednej sekundzie przeobrazi się w złośliwego ?
  • Będzie pomór.
  • Jeszcze wielu ludzi nie wie.
  • W każdej chwili może być w formie agresywnej i co wtedy ? Ola ?
  • I te panie, które widziałaś (bez maseczki) nie będą chodzić, ale w ogóle nie wyjdą ?
  • Przecież mam wydać książkę, mam jeździć ponoć, to ten wirus musi jakoś się rozpłynąć …
  • Przestań układać plan za Mnie.

Zamilkłam, ale wciąż myślę o wirusie, o suszy, o AJ …

  • Co te tablice zawierały ?
  • Przykazania.



Dopisane 14. 11. 2020 r.

– W końcu ci powiedział Pope IIatakują obecnie naszego papieża. Oczywiście o tym rozmawialiśmy. Dla uspokojenia przetoczę niedawną rozmowę ;

  • W Moich oczach robił wszystko co powinien.
  • W moim oczach zyskał uznanie, dlatego posłałem go do ciebie.
  • Wow ….. – oczywiście pamiętam. Wizja z kapturem.
  • Za życia zapowiadał, że będzie obwoływany od czci i wiary.
  • Byle nie było autorytetu, za którym można iść.
  • Czy na tym polega właśnie upadek Kościoła ?
  • A od czego zaczniesz ? Od autorytetu.

Twoje na Górze połączy się z twoim Ja na dole.

22. 04. 20 r. Warszawa.

Nasz sąsiad kupił mieszkanie. Piotr ma skwaszoną minę, ponieważ wszyscy dookoła kupują, a on nie.

  • I co ty na to ? – pyta mnie.
  • ……… – wzruszam ramionami, bo mało mnie to obchodzi. Dzisiaj, po tych wszystkich doświadczeniach myślę już zupełnie innymi kategoriami. Oby gdzieś spać.
  • Twoje mieszkanie to książka, w każdych warunkach się dostosujesz.
  • To prawda … – pomyślałam.
  • Ojcze, ciągle przegrywam przetargi – … p.s. Piotr ostatnio ma złą passę w biznesie.
  • Za dosłownie chwileczkę nie będzie cię to interesować.
  • Za jaką chwileczkę ?
  • Za chwileczkę.
  • Mógłbyś to doprecyzować ?
  • Czekaj, a o swoich ludzi się nie martw.
  • … Zobaczyłem znowu ten samochód ze śmieciami … Ciekawe, czy coś faktycznie będzie się działo – Piotr się zamyślił.
  • Ciągle zadajesz to pytanie.
  • Przy Nike ten kalendarz był niesamowity.

Oboje się roześmialiśmy. Mieliśmy na ścianie kalendarz, na którym co tydzień odhaczaliśmy numer tygodnia ciąży Nike.

Za każdym razem patrząc na ten kalendarz przeżywaliśmy, że czas tak potwornie szybko przemija. A kiedy zerwaliśmy kartkę z cyfrą 40 tydzień ciąży … obawialiśmy się już wszystkiego. 

  • Ale to się działo nie tu.
  • Ale co w Niebie, to i na Ziemi.
  • …………..
  • Hmm … Zobaczyłem w Niebie 3 aniołów żołnierzy, trzęsło jak szli. Potężni, z mieczami… Byli tacy ludzcy, że można było ich uszczypnąć za skórę. A ja myślałem, że to takie duszki eteryczne, taka mgiełka, a to normalni faceci ! – Piotr wytrzeszczył oczy.
  • Taaak ? A dokąd szli ?
  • Jakieś porządki robić mieli.
  • Ale chyba nie w Niebie, tam jest porządek.
  • Schodzili do innego świata.
  • Do naszego ?
  • Nie, do innego. Oni ciągle mają jakieś prace, wiesz ? – dziwi się.
  • ………..
  • Ojcze, z tą ciążą Nike to dobrze zrozumiałam ?
Poślubisz nowy początek, nowy temat. I niewątpliwie tym nowym początkiem, nowym tematem jest realizowanie się apokalipsy. Przemiana, narodziny dziecka, wskrzeszenie, plagi … to wszystko jest zapisane w AJ. A co zapisane, spełnić się musi. Jestem o tyle „w ciąży”, że to wszystko po prostu opisuję i tłumaczę. Ojciec często powtarza, że ta książka, która się wyda, jest „moim trzecim dzieckiem”. Na tym przykładzie widać jak trudnymi metaforami posługuje się Ojciec i jak trudno na początku zrozumieć Jego słowa. Ważne jest, aby spisywać słowa dokładnie i po prostu poczekać. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/22/musi-byc-regulaminowo/
  • Nareszcie.
  • …….. – roześmiałam się.
  • Myślisz, że się coś stanie ? – Piotr znowu zaczyna.
  • Już dokończ ten dom i będziemy powoli otwierać ci świadomość.
  • To się nazywa dopuszczenie Boże.

Trudno sobie mi wyobrazić dopuszczenie Boże większe niż to, co w tej chwili  ma Piotr. 

  • A jak twoja migrena teraz ? 
  • ……….. – miałam, ale kiedy tylko zaczęliśmy rozmawiać, przestałam ją mieć.
  • Masz lekarstwo najlepsze.
  • ………
  • Wiesz, że ciągle gadamy o Ojcu ? – Piotr zwraca uwagę.
  • A coś ci przeszkadza ?
  • Nieee, broń boże ! Jest to dla mnie jak gwiazdka.
  • A dla Oli ?
  • Jak mega gwiazdka.
  • …….. – cisza.
  • Co jeszcze chcesz powiedzieć ? – pytam Piotra.
  • Absolutnie nic, wyczerpałem swoje możliwości na dzisiaj .


23. 04. 20 r. Warszawa.

Po egzorcyzmach. Piotr wymęczony i wydaje mu się, że na dzisiaj koniec.

  • I co Mały, zrobimy porządek z tym światem.
  • No jasne Ojcze ! – Piotr zaskoczony.
  • Więc twoje na Górze połączy się z twoim Ja na dole.
  • Wow … – myślę sobie.
  • Może trochę boleć i piec.

Natychmiast zwróciłam na te słowa uwagę. Czy to tak dosłownie ? Czy może chodzi o świat i wydarzenia, które będą „boleć i piec” ?

  • Damy radę, pod warunkiem, że Ty będziesz ze mną. … Wiesz, że już jestem na Górze wybudzony całkowicie ?
  • Nie wiem, czy możesz twojej puni to mówić.
  • Why ? – pytam.
  • Bo się przestraszysz.
  • …….. – już za późno, ciarki miałam kilka minut wcześniej.
  • To, że skończyłeś się modlić nie znaczy, że Mnie nie ma.
  • Nie znaczy, że jestem gotowy na interview.
  • ……. – roześmiałam się, bo się szykowałam już do rozmowy.
  • Ale jak anioł z Góry może połączyć się z człowiekiem na dole ?
  • Wyobraź sobie, że może.



24. 04. 20 r. Warszawa.

Wczorajsze słowa sprawiły, że prawie nie spałam.

  • Pytałeś co znaczy Twoje na Górze połączy się z twoim Ja na dole ?
  • Nie, ale czy ja wiem, czy to prawda … ?
  • …….. – wbiło mnie w podłogę. Ten najbardziej wierzący, najbardziej wątpi …
  • Nawet obcy facet powiedział ci, że miał z tobą sen, więc to musi coś znaczyć !
  • Faktycznie, zadzwonił do mnie po 3 latach ! Mówi… pan jechał nad morze do domu, ale po co ? Przecież ma pan dom w Warszawie. Nie wiedział, że ze Szczecina jestem.
  • Do Domu wracasz, powiedział ci to wyraźnie.
  • Bo Warszawa nie dom, a miejsce pracy – przyznał. 
  • Nauki.
  • Nauki…  !- powtórzyłam zauroczona. Idealne słowo, którego mi cały czas brakowało.
  • Noooo, ale jak mam do tego Domu wrócić ?
  • To cała zagadka. 




Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Wytrzymaj to dla Mnie.

Warszawa 21. 04. 20

Dzisiaj otrzymałam mailem namiary na film, który mnie zadziwił. https://www.youtube.com/watch?v=pl4fu25t1M4&feature=youtu.be

Zwróciłam uwagę na zdanie; namaszczony będzie przygotowywany …

- Dlatego musi się stać, co ma się stać. 
- A najlepiej, aby było głośno o tobie. 
- Przygotujemy cię. Twarz odpowiednią już masz. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/22/musi-byc-regulaminowo/
  • Przygotowywany !!! – powtarzam Piotrowi.
  • To znaczy, że cię dobrze ukryłem.

Piotr był zaskoczony słowami tego człowieka, a ja byłam zaskoczona, że usłyszał to właśnie ten człowiek. Jestem zdziwiona, że tak trafne informacje trafiają do tak niepewnych ludzi. 

Potem otrzymałam maila od osoby, która uważa się za iskrę, godzinę później od jeszcze jednej …. W natłoku wielu informacji o iluminatach, masonach i czegoś tam jeszcze poczułam się w końcu bardzo zmęczona.

  • Ojcze, co sądzisz o iluminatach ?
  • … Słyszę …
  • Zmyślone oko.

Hmm … Przywłaszczyli sobie symbol opatrzności jako swoje, przywłaszczyli sobie to co należało do Ojca pierwotnie. Oko, tęcza, co jeszcze … ? Centymetr po centymetrze diabeł  poszerza swoje królestwo.

  • Nie daj sobie zaciemniać umysłu i dąż dalej do celu.
  • Rób pracę jaką dla Ojca robisz.
  • Przestań się wdawać w dyskusje, które …
  • … Zobaczyłem ścianę na końcu drogi.
  • Czyli prowadzą w ślepy zaułek – kończę.
  • Zwróć uwagę, że od każdego otrzymujesz cząstkowe informacje.

    I to jest niezwykłe, muszę przyznać. Otrzymuję nawet od tych, których nigdy nie brałabym na poważnie.


Rozmawiamy, w tle gra TV. 

  • Miałaś kontakt z rodzicami ?
  • ………. – przyglądam się Piotrowi uważniej.
  • A dlaczego pytasz ?
  • Ktoś mi do głowy to pytanie wcisnął.

Moja mama zadzwoniła koło 14,30 , czyli wtedy, gdy się modlę. Przerwałam rozmowę tłumacząc, że teraz muszę się pomodlić. Obraziła się i rzuciła słuchawką.

Nie chciałam o tym mówić Piotrowi, ale kiedy sam zaczął, zrozumiałam, że tego chce Ojciec. Może też podświadomie czekałam na taki znak. Opowiedziałam Piotrowi o tym incydencie czując w środku siebie wielką niemoc i żałość.

  • Już wiem co musiał przeżywać Jezus – mówię na koniec.
  • Jezus mówi do ciebie …
  • Już wiesz jak to jest na Ziemi, ale wiesz to już po raz kolejny.
  • Hmm…. – zaczęłam szukać w myślach, kiedy tak się czułam ostatnio.
  • Ojciec mówi, że w poprzednich twoich życiach.
  • Pocieszę cię, długo to nie potrwa.
  • Sami przyjdą do ciebie, kiedy się dowiedzą co zrobiła ich córka.
  • A co ja niby takiego zrobiłam ? – od razu myślę w duchu.
  • Chyba chodzi o książkę – Piotr mi wyjaśnia.
  • Jeśli będą zaskoczeni, to znaczy, że dożyją tej chwili, czyli będą dłużej żyć.
  • Nie zabiorę ci ich.
  • To jednak z Ojcem rozmawiam.
  • Tak, ze Mną. Nie z Józkiem.
  • ……… – roześmiałam się.
  • A ! Przypomniałem sobie coś. Jak wczoraj widziałem Jezusa, to zwróciłem uwagę na Jego włosy. On miał bardzo gęste włosy, które Mu nachodziły na oczy, szatyn.
oryginalny rysunek 🙂
  • To jest dla ciebie kolejna odpowiedź, że jesteś słuchana.
  • Wsłuchując się w siebie, wsłuchujesz się w Nas.
  • A jest ci podawana (wiedza) cząstkowo od innych, żebyś wiedziała.

Oglądamy w TV relacje z Paryża. Trwają tam zamieszki z powodu lockdown-u.

  • Wiesz co by było, gdyby nie wirus ? Wiesz, że znowu byłyby marsze (LGBT) ?
  • Czy wybierasz śmiech, czy ofiarę ?
  • ……… – wzdycham ciężko.
  • Oczekuję od ciebie odpowiedzi.
  • Ofiarę.
  • Albo zniszczenie wszystkiego albo ofiary dla tych nielicznych.
  • I to nie jest koniec.
  • To jest początek naprawiania.
  • To jest ten chleb, który przygotowaliśmy. Początek.
  • Przywróć co ?
  • Odwiecznie ustalony porządek – wzdycham ciężko.

Po egzorcyzmach.

  • Miałem mocną rozmowę. Ojciec powiedział …
  • Chleb po świecie rozniesiesz.
  • Zaprawdę ci powiadam, że jeszcze prawdziwego oblicza nie zobaczyli.
  • Najgorsze przed nami ?
  • Zdecydowanie tak.
  • Drugi koń ze stajni wyjechał.
  • Przywróć ustalony odwiecznie porządek, pamiętasz ?
  • Czyli ta wojna będzie ?
  • Będzie.
  • Informuję cię, że masz robić swoje i znosić obelgi.
  • Masz wszystko wytrzymać i robić swoje.
  • Brak zrozumienia to też obelga.
  • ……… – kiwam głową.
  • Ale dostałaś dużo tekstu ! – Piotr zadowolony.
  • I tak to jest kropla w morzu potrzeb.
  • Ja jestem twój Bóg, a Moje imię jest w tobie.
  • ?!

Tylko milczeć po takich słowach.

  • A co do mamy … Musisz być mądrzejsza.
  • Cóż to znaczy wobec wieczności.
  • Wytrzymaj to dla Mnie.

Rozmawiamy, ale w tle słyszę z TV o wirusie w USA. Istny dramat.

  • Jaki kraj ucierpi najbardziej ?
  • Ten, w którym największe zepsucie.
  • . Zobaczyłem jak ten cały but kalifornijski spada do wody.

Królestwo Mego Ojca nie ma początku, ani końca.

19. 04. 20 r. Warszawa.

Kupiłam spieniacz do mleka. Staram spieniać mleko na sztywną pianę, bo w naszych kawach chodzi głównie o tą pianę właśnie. 

  • Zrób dobrze tym razem ! – Piotr stanowczo. 
  • To sam sobie zrób ! – wkurzył mnie tym tonem.
  • Nooo nie wiem, nie chcę cię buntować, ale twoja kobieta ci podskakuje …
  • ………… – roześmialiśmy się soczyście. Taki początek dnia jest cudowny.
  • Niewiasto, to wcale nie jest śmieszne.
  • ?! … – mina mi zrzedła.

Wieczorem.

Oglądamy w TV mszę prowadzoną z Częstochowy i modlitwy o ustanie pandemii.

  • Widzisz Ojcze o co Cię proszą ?
  • A widzisz o co Ja ich proszę ?
  • Tych, którzy Mego Syna obrażają ?
  • O nich pytasz ? 
  • ………. – wolałam się nie odzywać. 

Szykując nowego tekstu na blog wczytałam się w wypowiedzi Augustyna Pelanowskiego, https://telewizjarepublika.pl/mocne-slowa-o-pelanowskiego-mysle-ze-faustyna-nie-powiedziala-nam-wszystkiego,78784.html

  • On rzeczywiście rozmawia z Ojcem – doszłam do wniosku. 
  • Wielu ludzi słyszy, ale niewielu rozmawia.
  • Hmm… Powiedział, że Ojciec też ma humor, a czasami nie ma …
  • Tak ? Bo Ojciec potrafi być surowy czasami – Piotr przyznał. 
  • Ojcze, czy miał rację co do Faustyny ?
  • Na to ci nie odpowiem.


20. 04. 20 r. Warszawa.

Znowu byłam w kościele św. Barbary i znowu trafiłam na mszę. Był ksiądz i była dokładnie jedna osoba ! Gdy nadszedł czas eucharystii, znowu zaczęłam się wahać. I znowu Ktoś unosi moje oczy ku górze. Tym razem widzę …

 Nic dodać, nic ująć. Zawstydziłam się.


Wieczorem.

Ponoć w Szczecinie masa ludzi wyległa na ulice. Jestem przerażona, bo wirus może wybuchnąć jak gejzer.

  • Ludzie myślą, że w lato ta epidemia ucichnie.
  • Tu nie chodzi ilu wychodzi.
  • Wy nie rozumiecie istoty tego wirusa.
  • Jeździec ciągle krąży.
  • O cholera ! – wyrwało mi się.
  • Na twoje cholera … To na każdą grypę by wracał do stajni.
  • To jest coś globalnego.
  • Widziałeś go w stajni ?
  • Nie, ale chyba wyjdzie nowa jakaś rzecz. Widzę teraz, że w różnych kolorach to rozsiewa, coś rozsiewa to i ma różne kolory … – Piotr zdziwiony i zapatrzony. 

Dostałam fajne pytanie;

Czytam na głos …

  • Ojciec właśnie wybuchł śmiechem i puścił do ciebie oko .
  • Ale Ojcze, dlaczego taka niesprawiedliwość ?
  • Już nie chcę wchodzić co sprawiedliwe, a co nie …
  • Ojciec pęka ze śmiechu…
  • Ojcze, mógłbyś odpowiedzieć ?
  • ……. – cisza.
  • Powiedział mi na ucho…
  • Wyłącznie do twojej wiadomości mógłbym. 
  • Ale dlaczego Ojcze ! – nie poddaję się.
  • Żebro !
  • . Pomachał ci palcem teraz.
  • …………
  • Niedługo wszystko się zmieni.
  • Niedługo nie oznacza lata, ale miesiące.
  • A nawet nie miesiące, a jeszcze szybciej.

Po egzorcyzmach.

  • Podczas modlitwy o 15.00 Pan Bóg przyszedł do mnie, przyłożył do moich rąk Swoje ręce. Powiedział, żebym się niczym nie przejmował. Bardzo mi było to potrzebne, bo ostatnio Go czułem znacznie słabiej. A podczas egzorcyzmów pojawił się na ścianie wielki krzyż. Zobaczyłem jak z tego krzyża schodzi do mnie Jezus. Powiedział takim umęczonym głosem, ledwo żywy, właściwie mówił prawie przez zęby, bo odczuwał wielki ból …
  • Królestwo Mego Ojca nie ma początku, ani końca.
  • Za kim się wstawisz, ten trafi do Nieba.
  • ………
  • I wtedy zobaczyłem naszą sąsiadkę, która zmarła na raka. Siedziała na ziemi i przytuliła się do mojej nogi i mnie prosiła o wstawiennictwo.
  • ……. – niesamowite.
  • To słowa wielkiej prawdy.
  • Mówił w cierpieniu po to, żebyś wiedział jak ważne są to słowa.

Zapominasz o tej drugiej stronie, ciągle miesza.

16. 04. 20 r. Warszawa.

Siedzimy na domowej kawie. Bardzo wczesny poranek i wczesne informacje o wirusie.

  • Ja nie wiem … Ale jak Ojciec powiedział, że będzie coś co przyćmi wirusa … to masakra … – wzdycham ciężko.
  • Hmm … Widzę w stajni tylko dwa konie. Tego drugiego już nie ma …
  • ……… – wyprostowałam się gwałtownie. Widzenia Piotra o koniach jak dotąd są zaskakująco bardzo trafne.
  • Oj wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani … – zacytował Ojciec.
  • A te śmieci będą przed wojną ?
  • Będą wtedy, kiedy trzeba.
  • Akurat tu dostałaś przesłanie. Będziesz w puchu … – czyli bezpieczna.
  • Pamiętaj, coś przyćmi wirusa …
  • Hmm… Za twojego życia to będzie ? – pytam Piotra. 
  • Wiesz przecież kiedy się wszystko ruszy.
  • Hmm … kiedy wrócisz do Domu ? 

Zagadka za zagadką. Koń wojny wyruszył, ale mam być bezpieczna i mam wydać książkę. Coś przyćmi wirusa, ale to wcale nie musi być wojna …  


Wieczorem.

  • Wyobrażasz sobie ? Zadzwonił po trzech latach, bo mu się przyśniłem ! – Piotr wraca do wczorajszej rozmowy.
  • Ważną rzecz ci przekazał. Jesteś na ostatniej prostej do Domu – smutno mi się zrobiło.
  • Widzisz ? Sama to zrozumiałaś.
  • …….. – kiwam głową. Zrozumienie wymaga po prostu czasu.
  • Tak dowiesz się wszystkiego o białym koniu.

Ojciec otrzeźwił mnie w sekundę. Jeździec na białym koniu z rózgą w ręku to znowu dla mnie niewiadoma. Kiedy miałam już wydawało się wszystkie odpowiedzi …

- Mój Syn nadejdzie w chwale. czy sądzisz, że mógłby to zrobić ? 
- Chrystus nadejdzie, ale nadejdzie w chwale. 
- Mój Syn nadejdzie w chwale, ale porządek kto inny zrobi. 
- Za mało wycierpiał ? 
- Już wiesz kto ? Być brutalnym... Chrystus ? 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/05/28/zarty-sie-skonczyly/ 

. podczas ponownego czytania mojego dziennika natrafiam na to zdanie.

- Wkrótce przybędę na białym koniu. 
- Kiedy to będzie ? – Piotr zaczął rozmawiać. 
- Wkrótce. Przybędę na białym koniu. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/08/29/wkrotce-przybede-na-bialym-koniu/ 

Jak to połączyć ?


Siedzimy w ciszy. Choć Ojciec powiedział, że nie zachorujemy, to jednak zaczynam się bać.

  • Ojcze, mam nadzieję, że nas uchronisz przed wirusem.
  • Ja też mam nadzieję, że Mi się uda.
  • ………. – śmiech.
  • Skończyły nam się te kawy, skończyły rozmowy.
  • Rozochociłaś się, co ?
  • Szkoda, że to tak …
  • Dobrze przetrawiłaś to co dostałaś ?

Pytanie mnie zaskoczyło, ale po chwili już wiedziałam. Nadal pracuję nad dziennikiem i  znaczenie niektórych słów i zdań, które tam padły odkrywam zupełnie na nowo. Stają się zrozumiałe dopiero dzisiaj i wtedy doznaję olśnienia. Ojciec chce powiedzieć, że jeszcze wszystkiego dobrze nie przetrawiłam co do tej pory dostałam, a użalam się nad tym czego nie dostałam. 

  • Coś taka smutna ? Kawy ci brakuje ?
  • Hmm …
  • Jeszcze się napijesz.
  • Przypominam ci, że chodziłaś w lakierkach w galerii.
  • Czyli wirus jakoś trochę ucichnie ?
  • Dobrze dopowiedziałaś, jakoś.

Piotr po egzorcyzmach powiedział coś zaskakującego.

  • Ojciec powiedział mi, że ten twój kwiat banzai usechł, bo źle skierowałem energię. Gdy wywalałem gacki, to kierowałem tą energię w okno, a tam stoi twój kwiat. On przejął tą energię i zdechł.

W pierwszej chwili pomyślałam, że żartuje. Ale rzeczywiście to musi być prawda. Moje drzewko banzai, które mam od 23 lat w niezmienionej formie nagle, gwałtownie zaczęło tracić liście. Myślałam, że uschło ze starości, a tu taka niespodzianka. Ciekawa informacja.



17. 04. 20 r. Warszawa.

Poczytałam sobie wczoraj przepowiednie pewnego księdza. Michela Rodrigue. https://www.countdowntothekingdom.com/pl/dlaczego-fr-Michel-Rodrigue/ I jak zwykle znowu pojawiają się pytania …

  • Ojcze, ten ksiądz mówi wiele prawdy, ale od dawna nawołuje do gromadzenia zapasów i że wojna wybuchnie od Korei, a my mamy inne informacje, że Korea się nie liczy … Dlaczego są takie rozbieżności ?
  • Zapominasz o tej drugiej stronie, ciągle miesza.
  • Hmm … To co ja tu spisuję uznają za herezje wszyscy.
  • Poczekaj na pieczęć.
  • Twoje pismo będzie przypieczętowane.
  • Słyszę …
  • Kanclerz Niebios …
  • Zobaczyłem jak ktoś pieczęć przystawia.
  • Oooook, ale przecież to nie dosłownie – mówię z żalem.

Wczoraj w dzienniku przeczytałam także …

- Nie wiesz co znaczy fala. Będziesz poza zasięgiem. 
- A jak długo ma to potrwać ? Ta fala ? 
- 3 lata. 
- Co ?!!! – wyrwało mi się, ponieważ byłam naprawdę zaskoczona. Prędzej spodziewałam się odpowiedzi w stylu; „tyle, ile trzeba”, a nie konkretnej cyfry. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/18/nowy-swiat-jest-doskonaly/ 
  • Homiel, te 3 lata są aktualne ?
  • …….. – Piotr nie zastanawiając się puścił mi porozumiewawczo oko, tak jak uczynił to Ojciec w wizji o chlebach.
  • Co robię, to robię bezwiednie usłyszałem.
  • Czyli puściłeś oko jak Ojciec ? – roześmiałam się.

Ten gest uznałam za potwierdzenie.



18. 04. 20 r. Warszawa.

Nie tylko pandemia, ale i susza nam zagraża.

  • Zajmij się tym – ponaglam Piotra.
  • Od jutro zaczynam.
  • Obiecujesz ?
  • Obiecuję.
  • Bądźmy spokojni, szykujmy kajaki ! – zażartował Ojciec, bo cóż może zrobić Piotr bez Ojca.

Od kilku lat zanoszę pod krzyż kwiaty. Wirus, nie wirus postanowiłam robić tak dalej. Wczoraj zdarzyło mi się, że gdy przyszłam, to drzwi do kościoła były zamknięte. Dzisiaj to samo. Kupiłam kwiaty, poszliśmy razem, a tu zamknięte. Nie wiedząc co zrobić z kwiatami po prostu położyłam je pod krzyżem stojącym przed kościołem.

  • Oni na pewno to widzą – pociesza mnie Piotr.
  • Podziękuj jej za kwiaty. Wytrwała jest.

Po egzorcyzmach.

  • Podczas modlitwy pytałem o wirusa, czy można się nim już zająć. Ojciec pokazał mi jak hydra podnosi głowę, a to znaczy, że jeśli tylko wirus zaprzestanie działać, to wszystko się znowu zacznie, co złe.

  • Ojciec powiedział, że w każdej sekundzie jesteśmy słuchani, tak więc uważaj ! – pogroził mi palcem żartobliwie …
  • I co jeszcze powiedział ? – pytam.
  • Nic.
  • Ty ! Nie bądź taka zakała, że zachowujesz wszystko dla siebie… !!! – zdenerwował mnie.
  • I po co ja zacząłem mówić … !
  • Boś głupi.
  • ……….. – roześmiałam się.

I tak właśnie wyglądają nasze codzienne rozmowy. 

Musi najpierw być w Niebie, żeby zadziałało na ziemi.

14. 04. 20 r. Warszawa.

Wracamy do Warszawy. Mimo, że święta tylko w 5 osób, to jednak czuliśmy się zmęczeni. Nie chciało nam się zbytnio rozmawiać, ale oboje chyba myśleliśmy o tym samym.

  • I co z tym wskrzeszeniem ? – Piotr zaczyna.
- Wskrzeszenie, można powiedzieć w nawiasie odrodzenie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/09/05/nie-testuj-mnie/ 
  • Zastanówmy się przez chwilę …
  • Przecież to Moje słowa były.
  • Ojciec zrobił taką minę jakby się zastanawiał … – Piotr naśladuje ze śmiechem. 
  • Wytoczymy działa.
  • To wszystko musi najpierw być w Niebie, żeby zadziałało na ziemi.

Uśmiecham się. Pisałam o tym ostatnio www.rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/10/to-co-w-niebie-tak-i-na-ziemi/

  • A teraz patrz co będzie się działo.

Nastała cisza. Słuchamy wiadomości radiowych o wirusie.

  • Czy można powstrzymać jakoś tego Covida ?
  • Ta ofiara nie może iść na marne.

Ofiara … To zapewne ludzie, którzy z powodu wirusa dotąd umarli lub byli chorzy i ci, którzy mają to jeszcze przed sobą.


Zapadliśmy w zadumę.

  • I po świętach – Piotr po chwili.
  • A miałem gdzieś zniknąć – ironizował.
  • Czyżbyś prześmiewał się ze Mnie ?!
  • Broń boże !!! – przestraszył się.
  • Myślałem, że zniknę, ale myślę Ojcze po ludzku.
  • A ja wiedziałam, że nic na te święta takiego się nie wydarzy. Nie ma „śmieci”, po drugie miałeś wizję z lakierkami. Szliśmy razem po galerii i dopiero wtedy dostałeś telefon.
  • Racja, racja, zapomniałem.
  • To sobie nie pochodziłeś.
  • No nie – zaśmiał się Piotr.
  • Cała sprawa jest dwuetapowa.
  • Wpierw musimy dać, a potem coś zabrać.
- Kiedy zobaczysz na swoim koncie dużo pieniędzy, wszystkiego dużo to wiedz, że to już. 
www.rozmowyzniebem.pl/wp/2020/04/12/swiat-wazniejszy/
  • Po jakim to wydarzeniu zostaniesz „kapturem” ? – pytam.
  • No właśnie …
  • I masz jeszcze jechać ponoć do Izraela ! – przypominam mu z wielką dozą niedowierzania.
  • Doczekają się, tylko kogo ?
  • Tego, który będzie ich ?
  • Czy tego, który ich wyprostuje …
  • ???!!!

Niesamowite … Hebrajczycy czekają na swojego mesjasza, wybawiciela z niewoli, który da im ziemie, ukaże wrogów i będzie wielkim przywódcą … Tak to sobie ułożyli … Jeśli faktycznie słowa Ojca się wypełnią, byłoby to wielkie dla nich zaskoczenie i chyba rozczarowanie …

  • To wszystko może potrwać kilka lat … A właściwie może potrwać bardzo krótko. Tatuś ma dać pieniądze na książkę, de facto można wygrać w lotto w jeden dzień i wszystko się zmienia w jeden dzień – analizuję po namyśle.
  • Albo spadek.
  • Eee, spadek ? Ale skąd ?
  • Z Nieba.
  • Myślisz, że Tata nie ma pieniędzy ? Nie stać Go ?
  • Ojcze, ale na ziemi nie mam od kogo dostać.
  • Naprawdę ?
  • Ewidentnie.
  • A My to nie rodzina ?
  • ………. – wzdycham. Ojciec wyraźnie się ze mną przekomarza.
  • Zawsze ktoś się może znaleźć.
  • To niemożliwe…. – bo naprawdę nie mam nikogo z rodziny, kto mógłby mieć więcej na koncie niż 2000 zł.
  • A wczoraj ciebie tak chwaliłem przy wszystkich. „Wielka jest w tobie wiara”.
  • ……… – drapię się po brodzie zakłopotana.
  • Obudziła się twoja trzeźwość i realny świat.

Siedzę chwilę w zastanowieniu, kombinuję skąd ten niby spadek mógłby się wziąć.

  • Wiesz co ? Ojciec lubi bawić się słowami. Spadek ? Czyli coś co spadnie, coś nieoczekiwanego, niespodzianka. To nie musi być spadek dosłownie – … i oboje się roześmialiśmy.

Piotr machnął ręką, żebym już przestała. Nie ma sensu nad tym dłużej myśleć. Jeśli mają być, to będą. Zaczęłam szukać w głowie innego pytania.

  • Czy ten alabastrowy obudził się już zupełnie ?

  • No właśnie, mówiłem wskrzeszenie.
  • Ale wskrzeszenie miało dotyczyć świadka.
  • Poczekaj, a zrozumiesz.

Kolejna przerwa na radiowe wiadomości. Wirus na świecie zatacza coraz większe kręgi.

  • Zobacz, za 3 dni córka miała jechać na Cypr. Pojedzie ?
  • Poczekaj na zdarzenie, tutaj będzie miała wiele zajęć.
  • A co będzie łez i śmiechu ! O reszcie nie wspomnę.
  • Czyli nie pojedzie.
  • Raczej na pewno, ale nie mówcie jej, niech żyje nadzieją.
  • Hmm … Zobacz, kiedy Niebo chce to jest bardzo konkretne – zwracam uwagę ze śmiechem, ponieważ tym razem otrzymaliśmy rzeczowe, konkretne wskazówki.
  • Nie dokazuj mała, nie dokazuj, przecież nie jest z ciebie taki znowu wielki cud – zaśpiewał Ojciec.
  • ……… – Piotr wybuchnął śmiechem
  • Ciągle pamiętam Twój uśmiech Ojcze w tej wizji z chlebami – rozrzewniłam się.
  • A oko ?
Byłam już tak zmęczona, że podnoszę głowę do góry w niebo i łapię ustami trochę świeżego powietrza. Patrząc w niebo i prosząc o powietrze widzę jak rozstępują się chmury i na niebieskim bardzo niebie pojawia się wielkie oko. Żywe ludzkie oko, męskie ! Jest wokół oka trójkąt ! Spogląda na mnie, a ja spoglądam w niego. Odczuwam wielką ulgę. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/05/najlepsze-przed-nami/ 



15. 04. 20 r. Warszawa.

Dwa dni przed świętami, będąc jeszcze w Warszawie, zajrzałam do kościoła, aby się krótko pomodlić. W środku zorientowałam się, że chyba trwa msza. Chyba, bo widziałam przy ołtarzu księdza i … zero ludzi. Wprowadzono w kościołach zakaz przebywania więcej niż 5 osób naraz i doszło do tego, że nikogo nie było. Nikogo ! Widocznie ludzie boją się i wirusa i przestrzegają obostrzeń. Głupio mi było się wycofać, więc siadłam w ławce. Jedyne w swoim rodzaju doświadczenie, miałam całą mszę tylko dla siebie. Kiedy nadszedł czas na komunię, zawahałam się … Kurka wodna iść, czy nie iść. A wirus ? I wtedy ktoś skierował moje oczy ku górze. Czasami tak się zdarza, że nie wiadomo dlaczego odwraca się głowę i patrzy w miejsce, gdzie normalnie by się nie patrzyło. I tak się stało teraz. Gapiłam się w sufit kościoła, na którym było wymalowane wielkie oko w trójkącie.

I w taki o to sposób rozmawia ze mną Ojciec, gdy Piotra nie ma. Niby nic takiego, ale za każdym razem robi to na mnie spore wrażenie. Roześmiałabym się w tym kościele, gdyby nie ksiądz, który zerkał na mnie spod oka zastanawiając, czy w ogóle podejdę. Przyjęłam komunię i dzisiaj się zastanawiam, czy czasami słowa Wielka jest w tobie wiara nie dotyczą właśnie tej chwili. Zaufałam  … oku. 


Wieczorem.

Piotr wszedł do domu z historyjką na ustach.

  • Zadzwonił do mnie ten facet, przez którego trafiłem na Kowalewskiego (p.s.kardiolog). Nie rozmawiałem z nim kilka lat przecież, a on dzwoni ni stąd ni zowąd i mówi, że mu się śniłem.
  • O ! Ciekawe…
  • Mówi … Śniło mi się, że jechaliśmy razem pociągiem. Jechaliśmy w kierunku morza, ja do sanatorium, a pan do domu. Tak mi powiedział. Co to może znaczyć ?
  • Hmm…. Ten człowiek był zwiastunem twojego zawału, to on dał ci namiary na kardiologa, który ci uratował serce… Może znowu chodzi o serce … ? – przestraszyłam się.
  • Mam znowu iść na koronografię ? – Piotr też się przestraszył.
  • Jeśli ty idziesz, to i Ja.
  • Homiel, nareszcie zobaczymy jaką masz krew – zażartowałam.
  • Błękitną.
  • Oczywiście … ! – śmiech.

Wpisując ten tekst do komputera zrozumiałam, że nie o serce tu chodzi. Magiczne słowo „dom”. Piotr jechał do domu pociągiem, a pociąg to symbol życia. Piotr jest na ostatnim etapie życia, już wraca do Domu. A ten człowiek miał być tego potwierdzeniem. Nic tak nie utwierdza w prawdzie jak wizje ludzi, których ledwo znamy.


Oglądamy w TV film „Pewnego razu w Hollywood”. 

  • Jak to jest mieć takie włosy … – patrzy się na B.Pitta. 
  • Spytaj się go jak to jest nie mieć.
  • W ogóle się tym nie przejmuj.
  • ……… – szybko chwytam za długopis.
  • Chyba nie będziesz tego notować !
  • Tak mało mam tekstu – tłumaczę się.
  • Jesteś ciągle głodna słów.

Po egzorcyzmach.

  • Spytałem Ojca, czy nie można tego wirusa jakoś przykrócić. Bóg mi powiedział …
  • Widziałeś to rondo ?

Wracając do domu, na głównym rondzie natknęliśmy się na protest kobiet, które walczyły o prawo do aborcji. https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,25866896,zakaz-aborcji-w-sejmie-warszawianki-wyjezdzaja-na-ulice-za.html

  • Sprowadzę na nich jeszcze gorszą plagę …
  • … I pokazał mi szybko Egipt, to ma być analogia do tego, co tam się zdarzyło.
  • ... Aż ich złamię.


Dopisane 04. 11. 2020 r.

Czytam najnowsze doniesienia dot. wirusa. Pokrywają się ze słowami Ojca.

Ochrona natury jest kluczowa w wyjściu z „ery pandemii”. Nowy raport Raport przygotowany przez grupę przodujących naukowców na świecie, mówi, że świat jest w „erze pandemii” i jeśli nie zatrzymamy destrukcji natury, wirusy będą pojawiały się częściej, szybciej rozprzestrzeniały, zabijały więcej ludzi i bardziej wpływały na światową ekonomię – donosi The Guardian. https://tech.wp.pl/ochrona-natury-jest-kluczowa-w-wyjsciu-z-ery-pandemii-nowy-raport-6571253917760192a  

Naukowcy przebadali sekwencje genomu wirusa zebrane od pacjentów z COVID-19 i zauważyli, że latem ogromna część przypadków COVID-19 pochodziła z nowo zidentyfikowanego wariantu koronawirusa, który po raz pierwszy pojawił się wśród rolników w Hiszpanii. Według naukowców za rozprzestrzenienie tej mutacji po Europie odpowiadają turyści, którzy tłumnie odwiedzali Hiszpanię podczas wakacji.