piekło – Strona 96 – ROZMOWY Z NIEBEM

Nie ma końca, nie ma początku, jest ciągłość.

24. 03. 18 r. Warszawa.

Piotr kupił Księgę Izajasza, która go zainteresowała ze względu na ważne dla niego słowa.

Wydana w formie książeczki trzeba przyznać była mocno specyficzna. Napisana od tyłu do przodu, na jednej stronie po hebrajsku i nad drugiej po polsku. Piotr zaskoczony przewracał kartkę za kartką, czegoś takiego jeszcze nie widział…

Chcesz studiować Moje księgi ?
No…Tak.
Dobrze, będzie nam łatwiej rozmawiać.

Jakiś czas temu Piotr zajmował się sprowadzaniem z Singapuru herbaty na obniżenie poziomu cukru. Biznes się szybko skończył, ale pozostało kilku indywidualnych klientów, którzy do tej pory do firmy w tej sprawie dzwonią. Zwłaszcza jeden tak usilnie ciągle prosi, że ciężko mu odmawiać. Dowiedzieliśmy się niedawno, że przedstawiciel producenta z Azji będzie na targach w Gdańsku i poprosiliśmy go więc, aby trochę tej herbaty ze sobą przywiózł. No i co? No i musimy jechać teraz do Gdańska specjalnie po herbatę, za którą nawet nie weźmiemy pieniędzy. Nie będziemy się targować o 200 zł. Patrzymy na siebie w aucie z niemocą i się śmiejemy, bo tylko takie dwa głąby jak my mogą to zrobić zupełnie z serca. Koszt hotelu jest większy niż ta herbata. Macham w końcu ręką z rezygnacją, przynajmniej się przejedziemy i miasto zwiedzimy.

Podczas jazdy dostaję telefon od znajomego i dowiaduję się, że mój blog nie działa. Jestem wkurzona na maksa, bo to kolejny już raz, ale niewiele mogę zrobić, tylko czekać. Piotr ciągle mnie pociesza i zaczepia, a ja pomyślałam w pewnym momencie, że jeszcze chwila i go zagryzę.

Ola chce ci powiedzieć, żebyś się odczepił.
…… – wybuchłam śmiechem, bo faktycznie chciałam mu to powiedzieć, ale obawiałam się awantury.

Homiel sprawił, że denerwowałam się już mniej i cieszyłam się tym wyjazdem. Nie byłam w Gdańsku całe wieki.

Ja myślę, ty słyszysz, Homiel mówi – mówię ze śmiechem.
Wiesz ile razem możemy zdziałać, gdybyś nie był taki głupi ?
A jestem ?
Głupio uparty ?
…… – zaczęłam się śmiać znowu, bo znowu ma rację.
Miałem ciekawą wizję nad ranem.
Byliśmy obydwoje w kościele, byli ludzie, my siedzieliśmy w pierwszej ławce, za nami inni, a pośród nich facet, który uważał się za proroka. Był do połowy rozebrany, ale w spodniach. Czytał Biblię na głos, a inni go słuchali, nawet ksiądz w którymś momencie oddał mu pierwszeństwo prowadzenia mszy. Po wszystkim ksiądz chciał mu podziękować dając kwiatek, czerwonego tulipana, ale on to odrzucił i rozglądał się co by tu z kościoła wziąć. Chciał coś więcej. Wyglądał na bardzo pewnego siebie. I wtedy usłyszałem…
To ty jesteś prorokiem, a podaje się za ciebie.

Hmm… Natychmiast spoważniałam i coś mnie tknęło. Czy czasami ta wizja nie jest odpowiedzią na maila, którego dostałam jakiś czas temu od pewnego księdza. Wysłałam mu zdjęcie i namalowany na jego podstawie obraz Jezusa, opisałam też krótko historię powstania tego obrazu. Dostałam taką odpowiedź;

Zrozumiałam, że największym oponentem tego co piszę będzie sam Kościół. Czy fakt, że zdjęcie brata Elia jest dużo wyraźniejsze, de facto wygląda jak obraz, czy to dyskredytuje moją historię? W wizji Piotra nie ten jest prorokiem kto na proroka wygląda…

Nie widzisz jak my jesteśmy bezwolni w Ich rękach ?
No skąd… Piotr uważa, że nie… – Homiel z przekąsem.
Oni jak chcą mogą zrobić z nami wszystko, mogą tak zrobić, że będziemy jak bezwolne lalki, a jednak dają ludziom wolną wolę – … dochodzi do mnie ta prawda absolutna, ale Piotr jakby nie słuchał.
Ciężko się czuję.
Za szybko wziąłeś leki.
Dlaczego ?
Za dużo pokarmu.
Pokarm?! To jak do zwierzęcia. Bierzesz mnie za zwierzę ?!
Tak, za osła… Pokazał mi osła teraz ! – Piotr się obruszył.
Dlaczego mnie obrażasz ?
Czy można nazwać osłem kogoś, kto jest osłem ?
W Niebie dzięki tobie mamy nową nomenklaturę.
A z drugiej strony przynosisz wiele radości.
Uważaj, Homiel dzisiaj złośliwy – śmieję się.

Jedziemy w ciszy przez jakąś chwilę.

A wiesz, że byłem adiutantem Pana Boga ?
?! Skąd wiesz ?
Zobaczyłem teraz wizję. Zobaczyłem dwie osoby, starszego i młodszego za Nim. Ten młodszy wszędzie za Nim chodził.
Adiutant dotyczy stopni wojskowych.
Sekretarzem!… Ale innego pojęcia.
Miałeś wiele imion, bo wiele spraw załatwiałeś.
Wchodzisz tam gdzie trzeba.
To co ja tu robię ?
Tu też było trzeba.
„Godzina W” przed tobą – p.s. godzina wybuchu powstania.
To co Mały? Czas się szykować powoli.
…….
Homiel śpiewa „Co ja tutaj robię, co ty tutaj robisz…” – … nie chcę wyprowadzać Piotra z błędu, że to już nie Homiel.
W Kabale też to jest opisane.
O! To dlaczego nie studiujemy kabały ?
Po co ci to ?
Toś się dużo dowiedziałaś – Piotr sobie zakpił, bo ciągle myśli, że to Homiel.
Mam nadzieje, że to nie koniec.
Nie ma końca, nie ma początku, jest ciągłość.

Dostałam jeszcze jeden telefon, że mój blog nie działa. Nic nie mogę na to poradzić…

To twoja pilna praca.
Dlatego nie bierz się za biznes, bo żaden ci nie wyjdzie.
Rozumiem, pisanie jest ważniejsze – kiwam głową.
To pisanie naprawdę zmienia ludzi ?
Masz jeszcze wątpliwości ?
Zawsze…. – pomyślałam.
Często pytam Ojca co mam robić – Piotr na poważnie.
I co ?
Odpowiada mi…Bądź.
Hmm….
Ty bądź, Ja robię. Jako jedno.

Zamilkliśmy tym razem na dłużej.

Czy naprawdę Homiel używa takich słów jak ciota, głupiec, dureń ? – nie mogę czasami uwierzyć, że to wychodzi prosto z ust anioła.
Bóg dał Mi na to zgodę.
Piotr jest niekonwencjonalny i ty też możesz być.
Spodobało ci się tak mówić ?
Nie, lubię czystość.
Akurat! – bo mam wrażenie, że spodobało mu się, że nie musi być taki „święty”.
Żartowałem.
Nie pytaj gracza w scrable jak układać scrable.
……….. – uśmiechnęłam się. To tylko gra pozorów, jak w pokerze.

Dopisane 05. 12. 2018 r.

Chcesz studiować Moje księgi ? – Moje księgi… Kościół często używa zwrotu księgi natchnione, Co oznacza, że księgi Pisma Świętego są natchnione? Najogólniej rzecz biorąc, oznacza to, że ich autorem jest Bóg. Katechizm Kościoła Katolickiego powtarza za Konstytucją o Objawieniu II Soboru Watykańskiego: „Święta Matka Kościół uważa, na podstawie wiary apostolskiej, księgi tak Starego, jak Nowego Testamentu w całości, ze wszystkimi ich częściami za święte i kanoniczne, dlatego że spisane pod natchnieniem Ducha Świętego, Boga mają za autora i jako takie zostały Kościołowi przekazane” (KKK 105).

W kabale też to jest opisane – … faktycznie jest. Znając prawdziwe imię Piotra nietrudno było to znaleźć. Nie będę jednak teraz tutaj tego przetaczać. Skupię się na samej kabale, która wśród chrześcijan ma bardzo złą sławę i pytanie czy słusznie.

Według wiki; Przyjmuje się, że kabała jest to mistyczno-filozoficzna nauka pochodzenia izraelickiego. Według Kabały świat materialny oraz światy duchowe, które znajdują się nad nim, zostały stworzone przez Stwórcę w celu sprawienia maksymalnej radości i zadowolenia stworzeniom, co w kabale określa się terminem „zamysł stworzenia”. Jednak cel nie może być osiągnięty bez udziału stworzeń (dusz ludzi), które inkarnują się w materialnym świecie, dopóki poprzez odmianę swojej natury nie staną się godne całej tej błogości, którą Stwórca pragnie im dać zgodnie z „zamysłem stworzenia”. Dzięki nauce kabały człowiek poznaje, w jaki sposób został stworzony świat, jakie prawa nim rządzą, kim jest człowiek i w jaki sposób powinien odmienić swoją naturę, aby stać się podobnym do Stwórcy (według powiedzianego „Stworzył człowieka na swoje podobieństwo”) i osiągnąć połączenie z Nim. Stan ten w kabale nazywa się Końcowe naprawienie „Gmar Tikun” (heb.גמר תיקון), a jego osiągnięcie jest celem studiów.

Rzymscy Papieże epoki XVI w. nie upatrywali sprzeczności między Kabałą a chrześcijaństwem. Tak na przykład, pierwsze wydanie księgi Zohar zostało wydrukowane przez chrześcijan według wskazówek papieża Piusa IV w 1559 roku. Chrześcijanie, popierając rozszerzanie kabalistycznej literatury, chcieli przyciągnąć Żydów do chrztu.

Kabała mówi, że Źródłem duszy jest Najwyższy. Dusza jest nieśmiertelna i odradza się w nowych ciałach do tej pory, dopóki nie przejdzie przez wszystkie duchowe stopnie do samego Źródła „światła”, Najwyższego.

Zupełnie pobieżnie przestudiowałam zasady kabały. Jedna rzecz mnie zdziwiła; https://www.katolik.pl/kabala–czyli-tajemny-szyfr-biblii,2265,416,cz.html?s=1

Dlaczego Bóg dopuścił, by w stworzonym przez Niego doskonałym świecie mogło zamieszkać zło? Odpowiedź kabalistów jest zaskakująca. Bóg, stwarzając świat, musiał tak się skurczyć, by nie wypełniać sobą całego wszechświata. Akt ten nazywa się cimcum. W chwili „samoograniczenia się” Boga do świata wśliznęło się zło. Tu zaczyna się zadanie powierzone człowiekowi. Tylko on może przywrócić utraconą harmonię. Może uratować Boga i naprawić świat. Kabaliści mówią nawet Bogu pozostającym na wygnaniu. Szechina, czyli Boża obecność w świecie, kobiecy aspekt Boga, potrzebuje wybawiciela: człowieka. Mistycy podejmowali praktyki pozwalające uczestniczyć w ratowaniu Szechiny.

Najwyraźniej widać, że nawet kabaliści nie wiedzą wszystkiego. Trzeba być naprawdę bardzo naiwnym albo nie znać Boga twierdząc, że cokolwiek mogło wśliznąć się niepostrzeżenie, a tym bardziej zło. Jedno co jest pewne jeśli chodzi o Boga… Nic nie dzieje się bez Jego zgody i ani kontroli. Nic nie dzieje się bez przyczyny i bez powodu.

Jeszcze chwilkę potrwa ta chwila, a potem będzie wieczność.

20. 03. 18 r. Warszawa.

Byliśmy na kawie.

Dzisiaj w kościele usłyszałem...
Nie jesteś stąd. I czy chcesz, czy nie chcesz musisz wrócić do Domu.
……. – … wzruszyliśmy, bo może to oznacza, że jednak nie trafi na dół.
Wczoraj po tej jeździe ze Szczecina nie miałem w ogóle siły się modlić.
Przez to, że zrobiłeś zestaw obowiązkowy wylazły już z garnka.
Teraz musisz ich łapać.

Szczecin ci nie służy do pracy duszpasterskiej.
……. – to prawda, nie mamy czasu na rozmowy, na modlitwę, na przemyślenia. Życie codziennością wsysa nas całkowicie.
Dziękuję ci za życzenia Homielku.
Życzenia przed tobą, miodna pszczółko.
Żebyś ty wiedziała ile miodu przynosisz !
Ty też bierzesz w tym udział – do Piotra, bez niego nic bym nie napisała.
Jestem najlepszym uczniem Ojca – mówię ze śmiechem.
Pisząc na blogu i analizując co piszę, uczę się podwójnie.
Dzisiaj nie zaprzeczę.

Wieczorem.

Do Warszawy dojechał dzisiaj także nasz syn. Nie chciał mieszkać z nami, więc wynajął sobie hotel. Wpadł do nas kolację, ale po godzinie i on był bardzo zmęczony. Obserwowaliśmy go z okna jak wychodził do taksówki. W tym momencie oboje pomyśleliśmy o tym samym. Jak i kiedy się stało, że tak wyrósł ?! Spoglądając na niego z góry czułam się tak, jakbym się z nim żegnała. Łzy mi poleciały po polikach.

Pan Bóg mówi do ciebie , że…
Nigdy nie doświadczę cię uczuciem straty, a poczułaś to patrząc.
……. – wzruszyłam się jeszcze bardziej, gdyż odpowiedział na moje myśli.
On ma opiekę, a ty masz słowo, że nigdy cię tak nie doświadczę.
Gdyby ktoś miał odejść to Piotr.
Miał tyle razy odejść, więcej niż (przysłowiowy) kot.
To prawda… – Piotr się zamyślił.
Ale i tak czujesz powoli odchodzenie.
… Czuję …

Piotr wyszedł do swojego pokoju się pomodlić, wrócił jednak bardzo szybko.

Szykowałem się do modlitwy, wziąłem swój krzyż i słyszę Jezusa…
Spójrz na Mnie.
Spojrzałem na obraz z Jego wizerunkiem, który wisiał na ścianie…
Jesteśmy zadowoleni z waszej pracy, spełniacie pokładane w was nadzieje.
… Tak mi powiedział, a teraz mówi…
Przekaż Oli…
Składam ci najserdeczniejsze i najcieplejsze życzenia z okazji urodzin.
Wiedz, że bardzo cię kocham.
……. – rozbeczałam się na całego.
Powiedz Mu, że ja też…. – choć zabrzmiało to dość głupio, to nie mogłam wymyślić na teraz nic mądrzejszego.
Wiem.
Teraz masz życzenia od Pana Ojca…
Powiedz Mojej malej, że jest dla Mnie ważna nie tylko dlatego, że pisze.
Przekaż jej to, bo ma urodziny.
A dlaczego jeszcze ? – spytał Piotr.
Jak ona się zagłębi w siebie, będzie wiedzieć.
Już tu nie wróci.
To jest twoja ostatnia rodzina.

23. 03. 18 r. Warszawa.

Siedzimy na kawie zmęczeni, niedospani.

Wczoraj nie miałem siły się modlić. Wiesz co usłyszałem ? Rozmowy gacków między sobą…
To jest twój walczący ?!
Śmiali się ze mnie…
……. – kiwam ze zrozumieniem głową. Robienie codziennie egzorcyzmów wymaga naprawdę wielkiej samodyscypliny, a czasami nie ma się na nic ochoty. Trudna sprawa…
Czytam książkę tego Richarda, którą mi dałaś. On często pisze, że tam są tłumy ludzi w Niebie. Czytając jakbym się tam przeniósł i zobaczyłem to na własne oczy. W pewnym momencie zobaczyłem wśród tych ludzi samego siebie, ale nie chciałem być z nimi. Poszedłem nad rzekę, usiadłem i owinąłem się skrzydłami. Gdy tak siedziałem zobaczyłem dwóch mężczyzn, którzy idą w moim kierunku.
Wiesz dlaczego nie chcesz być z nimi ?
Bo nie jesteś z tego świata. W wolnej chwili chcesz być sam.
Tam są miliony ludzi ! – Piotr zdziwiony.
No właśnie… A Niebo ciągle mówi o „wąskich drzwiach”. Stale mówi, że przechodzi niewielu… Jak to jest w końcu ? – dla mnie to prawdziwa zagadka. Jak to rozumieć ?
…….. – Piotr wzrusza ramionami.
Ten Richard nie mógł wchodzić do wielu miejsc, miał zakazane – Piotr kontynuuje swoje rozważania.
Mówiłam ci, te drzwi są do czegoś jeszcze… Jakby Nieba w Niebie… To jakieś szczególne miejsce – … a ja swoje.
…….. – zamyśliliśmy się.
Dokąd prowadzą te „wąskie drzwi” ? Ale tak naprawdę ? – pytam w końcu.
Kiedyś się dowiesz, teraz za wcześnie.
Czyli mam rację ! Te drzwi są dokądś jeszcze ?
To miejsce dla nielicznych – Piotr.
Interesuje cię co jest za tymi drzwiami ?
Tak.
Twój świat.
Czyli jaki ?
Otwierają się te drzwi ze wszechświatów.
Pomyśl, a będziesz tam. Przypomnij sobie.
To niesprawiedliwe, że Piotr może, a ja nie – żartuję.
Ty ! Z Biblioteki ! Wiesz gdzie jest główna biblioteka ?
???!!! Za drzwiami ? – wydukałam.

Właśnie zrozumiałam, że te szczątkowe informacje ujawniły jak zbudowane jest Niebo. No… mniej więcej…

Wiesz, że Ojciec stworzył czas ?
Będziecie bardzo mądrzy, uzbroicie się w wielką wiedzę.
Twoja książka będzie czytana jednym tchnieniem, kiedy dołożysz parę rzeczy.
Lecz wszystko ma swoje miejsce i swój czas.
…….
Wiesz, że w realnym świecie jestem wielki jak ziemia ?
……. – śmiać mi się chciało, bo dla niego realny świat to już Niebo, nie ziemia.
Im większy, tym większa odpowiedzialność.
Masz nie czerpać korzyści, a służyć.
No właśnie… służyć. Wczoraj spotkałem takiego faceta, który było widać, że lewak na 1000 procent. Chciałem mu opowiedzieć o Bogu, ale zanim się odezwałem odezwał się Homiel. Kazał mi go zostawić, powiedział…
On nawet nie jest gotowy, żeby słuchać.
Hmm… Czysta prawda.
Ojciec musi mnie mieć dosyć, bo jestem kompletnie niesubordynowany.
No pewnie, ty zawsze wiesz lepiej – śmieję się.
Jak odejdziesz będą tęsknić za tobą.
A odejdę ?
Dom wzywa.
Ty też poczujesz tęsknotę za Domem.
Ja ? – zdziwiłam się i odkryłam, że w duchu faktycznie nie czuję takiej tęsknoty jak Piotr.
Widzę cię w puchu.
Jaki kolor chcesz tego puchu, biały, różowy niebieski ?
……. – żeby nie podpaść zaczęłam szybko analizować, a jaki byłby dla Ojca najlepszy ?
Jaki Ojciec da – … nie miałam pojęcia.
W takim razie da najlepszy.
Dzisiaj Jezus w kościele mi powiedział…
Jeszcze chwilkę potrwa ta chwila, a potem będzie wieczność.
Hmm… – zamyśliłam się nad stylem tego zdania.

Wiem kiedy mówi Ojciec, a kiedy mówi Jezus. Istnieje wyraźnie wyczuwalna, aczkolwiek minimalna różnica, nie potrafię tylko jeszcze zdefiniować na czym ona polega.

Co tam Ojciec wymyślił z tą falą… ? – Piotr.
……. – robię oczy w słup.
Ktoś się śmieje …
Wymyślił !!!???

Piotr przypomniał sobie o wizji, w której oprowadzał Ojca po swojej firmie.

Wczoraj miałem fajną wizję. Oprowadzałem Ojca po mojej firmie. Przy każdym stoliku, przy każdym pracowniku się zatrzymywał i coś mu mówił do ucha, chyba przekazywał informację. Do mojej księgowej powiedział… 
- Widziałem jak modliłaś się żarliwie za Alicję, ale ona już była u Mnie. www.rozmowyzniebem.pl/wp/2018/08/03/bog-co-zamierzal-raz-nigdy-nie-zmienia/

Jak wyglądał ?
Białe włosy do ramion, siwa bródka, wysoki, biała szata do stóp…
To taka starsza kopia… Jezusa ?
Tak, ale oceniam Go na 55-56 lat.
Chcesz powiedzieć, że byłem w twoim wieku ?

I w tej chwili zrozumiałam, że być może Bóg Ojciec pokazuje się w taki sposób, jaki oczekuje tego dany człowiek.

Kiedy zło trzyma się na uwięzi, nie wszystko jest stracone.

13. 03. 18 r. Warszawa.

Piotr podtruty od wczorajszego jedzenia na tyle poczuł się źle, że pozostał dzisiaj w domu. Nad ranem zbudził go telefon i już sam fakt, że był mocno nad ranem bardzo go zdenerwował. Złapał się za serce i runął na łóżko. Nadranne telefony kojarzą mu się po Edziu tylko z jednym, że coś się w domu stało. Tym razem nic się nie stało, to księgowa się pomyliła, miała zadzwonić do kogoś innego. Piany niemal dostałam na ustach, ale może i dobrze, że tak się stało, przynajmniej wiem w jakim stanie jest jego serce.

Dodatkowo córka miała ciekawy sen, o którym postanowiłam Piotrowi w tym stanie nie mówić.

Wpisywałam na blog tekst i przyjrzałam się jednemu zdaniu bardzo uważnie. Czytam Piotrowi…

- Kiedy słońce wzejdzie 2 razy, na 3 dzień po tym zdarzeniu Nas odwiedzisz. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/12/zdaj-sobie-sprawe-ze-to-co-widzisz-to-widzisz/

Ja się na wszystko już zgadzam – jęknął.
A czy mogłeś się nie zgodzić ?

p.s. – To samo zdanie padło w opisanej rozmowie dot. Kamila Stocha. Co może oznaczać? Jeszcze nie wiem.

14. 03. 18 r. Warszawa.

Na kawie.

Ubierałem się do pracy rano i słyszę…
Wracasz do arki ?
Do jakiej arki ?
Do pracy.
Chyba do orki !
Nie, do arki.
……. – robimy zdziwioną minę. Nie wiadomo o co chodzi, a jak nie wiadomo to trzeba zostawić na później.
Dzisiaj zmarł Hawking, co jakiś czas zmieniał zdanie co do Boga – byłam ciekawa opinii Nieba. https://pl.wikipedia.org/wiki/Stephen_Hawking
Zmieni znowu.
…….. – rozbawiła mnie ta mega-prosta odpowiedź. No to się musiał zdziwić.
Zobaczysz, coś się ze mną stanie – Piotr zaczyna.
Jak Ja lubię to pierdzielenie !
Ty rozsądny ! Po to cię ratowano, żeby cię zabrać ?
…… – wybuchłam śmiechem, kawa mi się rozlała po brodzie, bo któryż to anioł mówi w ten sposób ?
Masz zdecydowanie zły wpływ na Niego. Zepsułeś anioła !
Pierdzielenie? To już nie anioł. To jak rodzina – Piotr też się śmieje.
Czyżbyśmy byli szwagrami ?
Mów mi szwagroszczak – … sprawdzam od razu w internecie, a to w gwarze warszawskiej znaczy szwagier.
Nie mam wpływu na swoje życie. Homiel, czemu tak jest ? – Piotr wzdycha.
Bo jesteś szczęściarzem.
Nawet nie wiesz ile postaci było pod postacią Homiel, z którymi rozmawiałeś, ale w ścisłym gronie.
O! A kto jeszcze ?
Maryja.
Homiel to dość uniwersalne imię.
Taaak? To kto jeszcze ?
Michał.
… Pokazał mi tubę i kilka osób w kolejce…

Jak się tak zastanowić to faktycznie Homiel wydawał się mówić w różnym stylu, nam się czasami wydawało, że humoru nie miał, albo „zaspany”, a to możliwe, że za każdym razem kto inny. Dorwali się do Piotra, bo „ma odetkane ucho i słyszy”. Jednak zdecydowanie inaczej brzmią słowa samego Ojca. Jest w nich jakaś nieokreślona siła, moc i energia.

Wieczorem.

Piotr zaczął wspominać pogrzeb Edzia.

Mówię ci, coś się wydarzy, nie na darmo mówiłem „przywróć mi imię moje”.
Biedak zawołał, Ojciec wysłuchał.
To co się dzieje dziać się musi, a dziać się będzie – natychmiast sobie przypomniałam; czekaj na zdarzenia. One cie zaskoczą, one są moją wolą.
Oglądasz skoki, a ktoś dostaje olśnienia.
Sędzina dostanie olśnienia ? – Piotr się ucieszył.
Przesłona została zdjęta.
……. – szkoda, że nie możemy tego zweryfikować.
Codziennie robię egzorcyzmy.
Pan Bóg powiedział „nie tego ciebie oczekuję”.

Starszy mężczyzna z siwą brodą w długiej szacie lekko kroczył po ziemi, właściwie lekko się nad ziemią unosił. Ja szedłem przed nim i zamiatałem szybko ścieżkę, po której On szedł. Nie chciałem, by trafił na jakąś przeszkodę, bo szedł boso. W pewnym momencie zobaczyłem wystający z ziemi bolec, dopadłem do niego i próbowałem go wyrwać, ale tkwił bardzo głęboko, a widzę, że On się zbliża. Położyłem się więc na nim, by staruszek mógł przejść bezpiecznie. Kiedy podszedł spojrzał na mnie i powiedział; 
- Nie tego od ciebie oczekuję – i przeszedł bokiem. http://osaczenie.pl/wp/2016/05/08/nie-tego-od-ciebie-oczekuje/

Teraz już wiesz czego od ciebie oczekuję.
Teraz wypełniasz swoją rolę.
Coraz mniej zła na świecie. Widzisz ?
Będą czerpać przyjemność w dawaniu. Odnajdą w sobie światło.
Kiedy zło trzyma się na uwięzi, nie wszystko jest stracone.
Ponoć wiele jest nieodwołalnego.
Rób swoje.
Któryś cierpiał za nas rany… Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Twoja firma to arka, ale nie Noego, ale to arka.
Ale i arka dopłynęła do brzegu. Będzie miała swój koniec – mówię przytomnie.
Na razie wszystko przegrywam, wszystkie przetargi – Piotr narzeka.
Tatuś cię nie zostawi – pocieszam go i wychodzę do kuchni.
Ktoś cię poprawia – Piotr idzie za mną.
Abba.
?
To po aramejsku tata – tłumaczę Piotrowi i łezka mi się zakręciła w oku.
Nic mi nie idzie – Piotr dalej narzeka.
Myślisz, że nie widzę ?
Najpierw zrobimy kredyt.
A potem ? – pytam.
Święta, w których nie chcesz uczestniczyć cwaniaczku. Pilnujesz Małego.
Wiesz dlaczego jesteś łysy? Bo w innym świecie masz piękną czuprynę – zwraca się do Piotra.
……. – cieszyłam się tą chwilą.
To najlepsza część tego dnia.

Piotr dostał na rok obrotowy kredyt z dobrym oprocentowaniem. Święta… Faktycznie nie miałam ochoty na wielkie zgromadzenie, w głowie kombinowałam jak się z tego wymigać. A ta rozmowa to najlepsza część dnia, ponieważ doszło do wielkiej awantury w rodzinie. Naciskają na nas, abyśmy szybko się przeprowadzili, a nam brakuje już argumentów na nie. Tak więc Ojciec podsumował mnie dzisiaj idealnie.

Pisząc tekst na blogu zwróciłam uwagę na to zdanie.

- Podczas modlitwy o 15.00 czułem na sobie wzrok Ojca. Spuściłem od razu głowę i zamknąłem oczy. Ojciec ręką dotknął mojego podbródka i podniósł moją głowę, chciał żebym patrzył. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/10/dzien-chwaly-naszego-ojca-jest-bliski/

Przypomniała mi się relacja Richarda Sigmunda. Przed tronem stali też ludzie wyprostowani, nie wszyscy się kłaniali, jakby Ojciec tego nie chciał.

Dopisane 29. 11. 2018 r.

Wizja córki o spadającym suficie odzwierciedlała znane powiedzenie; Jakby na głowę zwalił mi się sufit. Miało to związek w tym czasie z chwilowym załamaniem Krysi po śmierci Edzia. Dawno już zauważyłam, że Niebo posługuję się obrazami, które nawiązują do znanej nam rzeczywistości. Pierwsze pytanie jakie powinniśmy sobie zadać po takich wizjach to; z czym ona nam się kojarzy? Znalezienie odpowiedzi bardzo ułatwia rozszyfrowanie przekazu.

Coraz mniej zła na świecie. Widzisz? – pół roku temu faktycznie wiele zapalnych punktów zostało zgaszonych. Syria, Korea, a nawet konflikt polsko-izraelski.

Zmieni znowu.

W jednym z ostatnich wykładów na kalifornijskim Caltechu Hawking powiedział, że nasz wszechświat nie potrzebował żadnej boskiej pomocy, kiedy się zaczął. „Co robił Bóg przed aktem stworzenia? Przygotowywał piekło dla tych, którzy zadają takie pytania? – zapytał. Jakie jest jego podejście do Boga i czy zmieniło się przez lata? Sądzę, że w tym temacie niezbyt wiele się zmieniło. Przez większość swojego życia Hawking był agnostykiem na granicy ateizmu. Ostatnio mówi o tym więcej, ale mimo faktu, że nie wierzy w Boga, Stephen nigdy nie powiedział, że jego nauka wyklucza możliwość, że Bóg istnieje. Osobiście mam nadzieję, że częścią jego dziedzictwa nie będzie zachęcanie młodych ludzi do bycia zwolennikami bezmyślnego ateizmu. Decyzja na temat wiary w Boga albo jej braku jest o wiele głębsza i wymaga o wiele więcej przemyśleń, niż po prostu naśladowanie naukowego celebryty/gwiazdy – i nie ma tu znaczenia, jak bardzo wyjątkowy i genialny jest ten człowiek. https://gazetalubuska.pl/stephen-hawking-jest-ateista-chociaz-nie-wyklucza-ze-bog-istnieje-rozmowa/ar/940333/2

Nigdy nie przedkładaj cokolwiek, kogokolwiek ponad Nas.

11. 03. 18 r. Warszawa.

Wczoraj wieczorem znowu obejrzeliśmy film „Red lights” i scenę finałową, gdzie padają słowa; nie można wiecznie zaprzeczać faktom.

Oglądaliśmy film „Red lights.” http://www.filmweb.pl/film/Red+Lights-2012-601997. Ten film jest dla nas o tyle interesujący, że dotyczy walki między nauką a metafizyką. Nauką, a tym co niewytłumaczalne, wybiegające poza rozum i logikę. Oglądając zastanawiałam się, czy jakikolwiek naukowiec uwierzyłby w to, co piszę. Moje rozmyślania przerwał Homiel. 
- Ostatnie zdanie jest dla ciebie – powiedział do Piotra. 
Ledwo to powiedział, a padły słowa kończące cały. 
Nie da się wiecznie zaprzeczać faktom. Nie można negować kim się jest, nie można bez końca negować kim się jest. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/10/19/kochaj-ludzi-kochaj-ten-swiat-walcz-o-niego/

Dzisiaj znowu to słyszałem, cały czas ktoś mi wkładał te słowa do głowy.
Zaprzeczasz ?
Nie zaprzeczam.
To wiesz kim jesteś ?
Wiem kim jesteś na Górze i wiem kim jestem na dole.
Jeśli wiesz kim jesteś na Górze, to wiesz od Kogo jesteś.

Siedzieliśmy rano w jedynej czynnej kawiarni w Złotych Tarasach. Cisza dookoła, ludzi na palcach liczyć, trzeba się do niehandlowej niedzieli przyzwyczaić. Rozmawialiśmy nie spiesząc się nigdzie.

Dzisiaj rano poczułem, że ciało dla nas jest jak skafander, opakowanie. Dusza czuje to wszystko co się w tym opakowaniu dzieje. Czuje serce, kręgosłup… To taka osłona dla niej. Musi coś mieć, żeby tu żyć – Piotr się zadumał, a ja sobie pomyślałam, że nikt dotąd tak trafnie tego nie ujął.
Taaaak… Mówię ci, z Panem Bogiem się nie dyskutuje, tylko wykonuje.
Od kiedy to ?
……. – oczywiście zaśmiałam się soczyście. Cały czas z Nim dyskutuje, zapomniał już ?
Pan Jezus ciebie bardzo kocha – Piotr do mnie.
Trudno Mnie to zrozumieć, ale ciebie też.
……. – nie mogłam przestać się śmiać. Było w tym tyle ironii…
Nie zdajesz sobie sprawy ze swoich możliwości.
Hmm… Ojciec dał mi wiele, ale i wiele ode mnie wymaga.
Eureka !!!

Poszliśmy na długi spacer, do kościoła na mszę i wróciliśmy do domu. O 14.00 zaczynały się skoki narciarskie w Oslo, które Piotr bardzo chciał obejrzeć. Pierwsza tura była dla Kamila Stocha świetna. Czekaliśmy na drugą turę, ale zbliżała się piętnasta. Poszłam się pomodlić na 10 minut, ale Piotr został. Wybrał Stocha. Poszedł się pomodlić dopiero kilkanaście minut później. Zrobił to nie tylko po czasie, nie tylko bardzo krótko, ale i byle jak. Wrócił szybko, by oglądać dalej, jednak niepotrzebnie się tak spieszył, ponieważ II tura dla Polaków była fatalna, straciliśmy wszystkie atuty.

Raw Air 2018 w Oslo: wietrzna loteria zabrała triumf Stochowi! Polak poza podium! Po 1. serii niedzielnego konkursu Pucharu Świata w skokach w Oslo Kamil Stoch był o krok od zwycięstwa. W finale nie poradził sobie jednak z trudnymi warunkami. Ostatecznie był szósty, ale pozostał liderem Raw Air 2018. https://sportowefakty.wp.pl/skoki-narciarskie/742607/raw-air-2018-w-oslo-wietrzna-loteria-zabrala-triumf-stochowi-polak-poza-podium

Piotr się bardzo tym faktem rozczarował i usiadł do komputera. Odwraca się do mnie po chwili…

Wiesz co powiedział mi Homiel ?
No ?
Wiesz dlaczego oni przegrali ? Bo wybrałeś ich, a nie Nas.
???!!! – oparłam się z wrażenia o krzesło.
Nigdy nie przedkładaj cokolwiek, kogokolwiek ponad Nas.
…. – Piotr siedział oszołomiony i czuł się potwornie winny. Dosłownie skurczył się w sobie.
Co czujesz ?
To doświadczenie.
Dlaczego doświadczasz, żeby doświadczali inni ?

Zwróciłam uwagę na formę tego zdania i bogactwo treści wyrażonej zaledwie w kilku słowach. Dlaczego inni muszą cierpieć, żebyś ty miał lekcje życia ? Tak powiedziałabym ja, ale Niebo mówi w sposób doskonały.

Ale to ty zrobiłeś Homiel, nie ja – Piotr chciał zrzucić winę z siebie.
A gdybym tego nie zrobił ? Zrozumiałbyś ?
Nie.
To dlatego ci sportowcy mieli wygrać ? – przypomniałam sobie o sztafecie i rekordzie świata mistrzostw halowych.
Nie chodziło o nich, a o niedowiarka – … czyli znowu o Piotra.

Piotr już się nie odezwał, a ja zaczęłam oglądać film „Kod Jezusa; Łazarz”.

Dlaczego Jezus wskrzesił Łazarza? Dlatego, że lubił tą rodzinę? – tak sugerowali w filmie naukowcy, ale miałam przeczucie, że tkwiło w tym coś znacznie więcej.
Żeby Piotr nie oglądał skoków, a o 15.00 się modlił. To współczesna odpowiedź.
Już nigdy nie będziesz rozważał co jest ważniejsze.
Twoja droga jako typowego człowieka się kończy.
Czas czyścić pióra.
???!!!
Na tym się skup przyjacielu.
Będziemy dawać się coraz więcej, abyś był coraz bliżej Nas.

Siedzieliśmy dosłownie struchlali… Niesamowite to wszystko… Włączyliśmy „Teleexpres” i słyszę wypowiedź Stocha, która spowodowała, że szczęka opadła mi do podłogi. Spojrzeliśmy na siebie i jednocześnie …

To nie–mo-żli–we …

Kamil Stoch zajął dopiero szóste miejsce w czasie PŚ w Oslo. Niestety, nasz skoczek nie był w stanie wygrać zawodów, mimo że prowadził po pierwszej serii. Na przeszkodzie stanęły jednak warunki atmosferyczne, które uniemożliwiły Stochowi walkę o zwycięstwo.

Nawet nie wiem, jak się mam czuć, bo do końca nie wiem co się stało. Wszystko wyglądało do 30 metra. Potem jakby ktoś złapał mnie za narty i pociągnął w dół. Zupełnie nie wiem. Skok nie był idealny, ale nie był taki, żebym skoczył 119 metrów – dziwił się Stoch w rozmowie z reporterem TVP. http://www.sport.pl/zimowe/7,64996,23129569,kamil-stoch-skomentowal-zajecie-szostego-miejsca-w-oslo-jakby.html

Zrobili to ! – nie mogłam wprost uwierzyć.
Nikt w to nie uwierzy – Piotr cicho przerażony.
To nie oni mają uwierzyć, to ty masz wiedzieć gdzie My jesteśmy.
My się nie dzielimy.
My zabieramy wszystko.
Jesteś dla Nas, to jesteś dla Nas.
Oddaj Nam wszystko, a My ci też oddamy wszystko.
Bądź tylko dla Nas, a My też będziemy tylko dla ciebie.
Naprawdę nie zdajesz sobie sprawy o co prosiłeś w ubiegłym roku.
Nie zdajesz sobie sprawy Kto nadchodzi.
Nie zdajesz sobie sprawy Kto w tym ciele mieszka.
No nie rób tak więcej… stary.
Czy tak wiele chcemy od ciebie?
Zobacz jak żyjesz.
To wszystko jest trzymane na niciach.
………..
Zobaczyłem siatkę, która jest nad przepaścią… Cały świat wisiał na tej siatce.

Na razie ten kraj się rozwija. Czy chcesz, żeby upadł niżej niż najbiedniejszy ?
Nie chcę.
Więc walcz.
Nie zapominaj o Nas nigdy.
Kiedy słońce wzejdzie 2 razy, na 3 dzień po tym zdarzeniu Nas odwiedzisz.
???!!!!
Nabroiłem Homielu.
To nie Homiel! – poprawiam go mocno zirytowana.
Nabroiłem Homielu – … a ten znowu swoje.
Masz rację, nikt nie będzie cię uczył !
Uuu…. – zabrzmiało groźnie, bo Piotr wie oczywiście lepiej z Kim rozmawia.
Co to jest po aramejsku el szalak…?
Jak ?
El szalak… Mówi to Kajfasz.
Skąd wiesz… ?
Bo kurna widzę i słyszę ! – Piotr nie wytrzymał, że ciągle pytam.

Rozumiem jego zdenerwowanie, ja też jestem zdenerwowana. Szybko włączamy „Pasję”…

Pytam cię teraz – ken an elshalak – https://youtu.be/fpGvT6Iznww?t=3m52s

Przypomniałam sobie podobną sytuacją z szedaja;

- Homiel, co znaczy szedaja?........ - nie odpowiedział. Po chwili dopiero...
- Obejrzyj dokładnie... 
- .... Zobaczyłem przed oczami tego aktora grającego Jezusa w „Pasji” - Piotr zdziwiony...
 http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/01/16/czy-wierzysz-ze-jeden-czlowiek-moze-uniesc-brzemie-grzechu-calego-swiata/

Niewątpliwie coś się zaczyna dziać – Piotr jest bardzo zamyślony.
Już się zaczęło. Pamiętaj, że wszystko jest słuchane i robione.
Jaki plan ma Ojciec ?
Ocalić jak najwięcej.
Nauczę cię nowych rzeczy.

Siedzimy w milczeniu… Zdajemy sobie sprawę, że nie da się uciec przed planem Ojca.

Wiesz, że Ojciec stworzył cały wszechświat? Jest genialny.
Podlizujesz się za dzisiaj ?
Mówię prawdę.
Hmm… na pewno jest Wszechmogący – kończę rozmowę pamiętając o Stochu. Ciekawe, czy się kiedyś dowie dlaczego przegrał…

Dopisane 28. 11. 2018 r.

Zaufaj Mi, jak Ja ci zaufałem.

09. 03. 18 r. Warszawa.

Nie pamiętam już dnia bez wizji. Piotr ma je codziennie, czasami klika w ciągu dnia.

Miałem wizję. Naprawiałem światła, bo wiedziałem, że wyjeżdżamy. Mieliśmy wielkie, stare kufry pełne naszych rzeczy, chciałem jeszcze na koniec pojechać nad morze.
Hmm…. Wyjazd, czy przeprowadzka ?
Nie wiem, ale mieliśmy wszystkie nasze rzeczy kufrach. W tej wizji wiedziałem, że mam jeszcze godzinę.
Albo zmiana miejsca zamieszkania albo koniec i zarazem początek jakiegoś etapu – analizuję głośno.
Ale za jakiś czas… Homiel co to znaczy ?
A czy macie swój dom ?
… O co chodzi ? – pyta mnie Piotr po chwili zastanowienia.
Przekonamy się „za godzinę” – wzruszam ramionami. Przełożenie niebiańskiego czasu na ziemski jest nie do przełożenia.
……..
Moje modlitwy coś robią ? – pyta kilka minut później.
Czy robią ?!
Wojna by była.
Twojej Polski by nie było, tak by ją zjedli.
Wszyscy by się na nią rzucili, rozkradli, zniszczyli…
???!!!
No dobrze… – mówię z wahaniem, bo to takie… irracjonalne nawet jak dla mnie.
A co będzie jeśli odejdziesz ? – pytam.
Ty jesteś.
Oli daj spokój, ona jest niewinna. Zostaw pisarza Boga.
Wiesz gdzie się nauczyłaś pisać ?
Wyobraź sobie pokój. Siedziałaś, a Pan Bóg ci dyktował.
Całą bibliotekę zapisaliście.
Przeczytaj mi to gołąbeczko Moja… tak mówił do ciebie – Piotr powtarza co słyszy, a ja prawie już płaczę.
Nie gołąbeczko. Gołębico – poprawił Ojciec.
……. – siedzimy i pijemy nasze kawy, Piotr na sucho, ja ze łzami w oczach.
Wyobrażasz sobie spisywać słowa Ojca ? – jakoś trudno mi sobie to przyswoić w głowie.
Nazwał cię tipewriter (maszynistka).
A komu powierza się pisanie ? Najbardziej zaufanej osobie.
Chciałabyś pracować teraz ? – pyta mnie Piotr.
Wolę nie dojadać, a pisać.
I tak dojadasz.
… – wybuchłam śmiechem.
Słyszę trąby, aż mnie uszy bolą, jest ich z 50… Od tego huku powietrze wiruje… Niesamowite… – chwycił się za uszy i zaczął pocierać.
Trąby oznaczają nadejście kogoś, obwieszczenie wieści.
Nadchodzi twoje Ja.
Moje ja ?! – Piotr zdziwiony – Przecież jestem.
Nie ty, nadchodzi imię twoje.
Myślałeś, że tak sobie przyjdzie ?
Ono wejdzie jakbyś się narodził.
Możliwości nieograniczone, wiedza nieograniczona, ale czy będziesz chciał z tego korzystać kiedy będziesz czuć wszystko ?
??!!! – to może dlatego ostatnio Piotr tak się dziwnie czuje. Jego ciało idzie, ale głowę jakby miał obok.

Siła „Pasji” wynika również z tego, że dialogi są po aramejsku, w ojczystym języku Chrystusa. Ostatnio zaczęłam uczyć się kilku słów po aramejsku i trafiłam na fajny tekst.

Opisując scenę pojmania Jezusa, Mateusz wkłada w Jego usta wypowiedź, której druga część ma zapewne charakter przysłowiowy: „Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną” (Mt 26,52). O przysłowiowym wydźwięku logionu świadczy wykorzystanie go w Jr 15,2 i Ap 13,10. W kontekście rodzimego języka Jezusa wypowiedź nabiera swoistej dwuznaczności, która wzbogaca rozumienie jej treści. W języku aramejskim termin @yys (saiif) oznacza zarówno „miecz”, jak i „koniec”. Jezusowy logion !twmy @yysb @yys bsnd lk (kal d-nsab saiif b-saiif yimuthun) można z powodzeniem przetłumaczyć:

„Każdy, kto chwyta za miecz, w końcu zginie”.

Widzisz? Wystarczy powiedzieć mniej więcej saiif ehue ana (jestem mieczem) i już gadasz, co ty na to Homiel ?
Ty masz miecz sprawiedliwości.
Jako sprawiedliwy nie możesz zginąć.

10. 03. 18 r. Warszawa.

Pojechaliśmy do naszego krzyża. Nie było ani mszy, ani ludzi. Postaliśmy pod krzyżem spokojnie i dłużej. Wychodząc Piotr zaczął cytować Ojca…

Czekaj na zdarzenia.
One cię zaskoczą.
One są Moją wolą.
A kiedy ?
Nie zdarza się za 5 lat, czy 2, zdarza się teraz.
Człowiek prorokiem stającym się. Twoje imię pędzi.

Ciarki przechodzą. Przypominam sobie, że podobne słowa już padły. Kilka tygodni przed śmiercią Edzia.

- Najbliższy czas bardzo cię zaskoczy, ale nic nie rób. 
- Bierz wszystko, bo wszystko jest ode Mnie. 
- Ta chwila musi nadejść i właśnie nadchodzi.  http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/14/4255/

Piotr lekko pobladł. Siła tych słów go zatrwożyła. Do domu wróciliśmy w całkowitej ciszy. Odezwał się w końcu po dłuższej chwili…

Homiel, słyszałeś słowa Ojca ?
Powiedzmy, że to Ja mówiłem.
Przyjmij to stary, masz już swoje lata i przyjmij to poważnie.
Wiesz przecież jaki jestem Ojcze.
Wiem jaki będziesz i nie mów, że jesteś tchórzem, bo pamiętaj, że jestem nieomylny.
Wiem Ojcze, ale odbieram siebie obecną chwilą.
Ta chwila nie będzie miała przełożenia w przyszłości.
Tak ? – zdziwiony.
Tak malutki i nie płacz, bo i Ja płaczę.
Płaczę nie dlatego, że ty płaczesz, ale bo wiem co będzie.
A jak będzie ?
Będzie pięknie. Zaufaj Mi, jak Ja ci zaufałem.
… Co o tym myślisz ? – pyta mnie.
Lepiej nie myśl.
Co za ulga – myślę, bo nie mam pojęcia co o tym myśleć.
… Czy mogę o coś zapytać ?
Co chcesz ? – Piotr mnie pyta ze strachem w oczach bojąc się, że mogę mieć kolejne durne pytanie.
Ojciec już i tak pewnie wie – … naprawdę było mi głupio, że chcę o to spytać…
Ech te kobiety.
… – zaczęłam się śmiać głośno, gdyż właśnie potwierdził, że wie.
… Czy Bóg Ojciec ma żonę ?

Piotr zrobił tak wielkie oczy jakby właśnie odkrył, że postradałam wszystkie zmysły. Ale nie wpadłabym na to pytanie, gdybym nie przeczytała go w internecie. To było pytanie jakiegoś dziecka. Czytając pomyślałam… faktycznie, czy ma ?

……. – nie odpowiedział.
Jeśli było to złe pytanie, to chciałabym przeprosić.
Chciałbym posiedzieć z Ojcem na trawie, pogadać… – Piotr się wtrącił.
A może na kawę ?
O co chciałbyś Mnie zapytać ?
O nic, tylko siedziałbym koło Ciebie.
…….
Te słowa Ojca dzisiaj były naprawdę ciężkie – Piotr się zamyślił.
Nie ciężkie, miały swoją wagę.
Musisz dobierać odpowiednio słowa, a będziesz lepiej rozumiany.

Zauważyłam, że im poważniejsze rozmowy toczymy z Niebem, tym bardziej Piotr potrzebuje odreagowania. Siedzi teraz przed TV, ogląda kabarety i śmieje się głośno, choć zna je na pamięć.

Nie śmiej się pełną twarzą i nie smuć się. Daj radość oczami.
Ale jak oczami ? – dziwi się.
Przecież wiesz.
??? Tak Jezus robi – przypomniałam sobie. Zawsze mnie to zastanawiało, dlaczego tylko się lekko uśmiecha.
A może Piotr się odzywać ?
Rozmowa jest wskazana.
Ale macie u siebie radochę kiedy się śmieje…
Wielu ledwo trzyma się przy życiu.
Hmm… Może powinieneś być poważny ? – zaczynam już wątpić.
Będzie poważny. I na to przyjdzie czas.

Piotr przełączył kanał i zaczęliśmy oglądać „Poszukiwacze zaginionej Arki”… po raz tysięczny.

Ciekawe… Czy znajdą kiedyś arkę ?
Jeśli zasłużą.
???!!!

Kończy się film, przeskakujemy z kanału na kanał. Wszędzie ostrzegają, że jutro niedziela niehandlowa. W zależności od kanału ludzie są albo za albo przeciw. Wydaje się, że jedni i drudzy mają rację.

Sądzę, że Pan Bóg nie chce, żeby ludzie pracowali w niedziele – myślę głośno.
A z drugiej strony jest wielu, którzy robią w niedziele zakupy – Piotr tłumaczy się, bo sami tak robimy.
A jest druga strona ?
Mówisz przywróć ustalony porządek i mówisz druga strona ?
Bądź konsekwentny.

Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał.

07. 03. 18 r. Warszawa.

Na kawie.

Coraz częściej słyszę nowe imiona gacków.
A jakie ostatnie ?
Asmodeus…? – odpowiedział Piotr pytająco widocznie nie będąc pewnym czy dobrze słyszy.
Jest taki faktycznie.
Wymieniam ich teraz w czasie modlitwy, czy jestem przez to skuteczniejszy ?
Odpowiedź jest bardzo prosta.
I nie oczekuj nagrody.
Robisz to dla ludzi, a gdy robisz dla ludzi robisz to dla Ojca.
To jest twoja nagroda.

Uwierało mnie jedno pytania odnośnie Richarda Sigmunda.

Dlaczego Ojciec wybrał akurat protestanta, żeby obejrzał Niebo ?
Niedowiarka ?
……. – wzruszyła mnie to odpowiedź, jest taka prosta i jednoznaczna.
Swoją drogą to ciekawe, że protestanci widzą częściej niż katolicy, takie ma się wrażenie.

Już wcześniej o tym myślałam analizując półki księgarskie z tematyki religijnej. Wiele jest książek o pobycie w Niebie, doświadczeniach wyjścia z ciała i tym podobnym i za każdym niemal razem autorami są protestanci. Pytanie, czy oni doświadczają częściej, czy po prostu mają więcej odwagi, aby o tym pisać ?

Rozmawiałem wczoraj z księgową – Piotr machnął ręką, że takie książki go nie interesują.
Wie pan, że mój tata od 6 lat już nie żyje ?
A wie pani, że ma mały domek ze złotym dachem i ogródek ? Zasuwa z konewką i podlewa ogórki ?
… Rozpłakała się to słysząc.
Całe życie marzył o ogródku.
…….
Jak tylko zaczęła mi o nim mówić ja po prostu zobaczyłem uczesanego do tyłu faceta z konewką w ogrodzie.

I to jest mega ciekawe patrząc od strony technicznej. On najlepsze widzenia ma wtedy, gdy się nie wysila. Maile, które dostaję od osób czytających blog czytam mu na głos, wtedy zazwyczaj od razu widzi odpowiedź. Zdarza się, że jeśli odpowiedzi nie widzi to z doświadczenia już wiem, że ma to swój głębszy sens. Niebo albo nie chce odpowiedzieć albo czeka na odpowiedni moment.

Wiesz co teraz słyszę ?
Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał.
Chrystus powróci w chwale, Chrystus powróci w chwale.
…….- szczęka mi opadła. Naprawdę… nigdy nie wiadomo czego można się spodziewać. My sobie tak luźno rozmawiamy, a tu takie informacje…
To co się stanie ?
Powiem ci coś miłego.
Murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść.
……. – Piotr zaczął się śmiać, bo to jego powiedzenie.
Jesteś Moim murzynem.
Czyli wyrobnikiem… Mogę być.

Aforyzm autora Friedricha von Schiller „Murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść” – ktoś, kogo wykorzystano i odprawiono, gdy stał się niepotrzebny. https://sjp.pwn.pl/slowniki/Murzyn%20zrobił%20swoje%20murzyn%20może%20odejść.html

A wiesz, że murzynowi nic nie przysługuje ?
Nic nie chcę. Jestem najbogatszy na świecie.
Co prawda to prawda.

08. 03. 16 r. Warszawa.

Sytuacja jest taka; NIP zażądało przeprowadzenia jeszcze jednego badania łatwopalności sprzętu. Problem tkwi w tym, że chce to zrobić po niemal czterech latach użytkowania tegoż sprzętu. Piotr się wkurzył i napisał do sądu pismo, że nie wyraża zgody argumentując, iż po tylu latach użytkowania badanie może być już niemiarodajne. Wczoraj chodził cały wkurzony na NIP, na prawnika, na wszystko. Nie tylko sprawa trwa już czwarty rok, to jeszcze ciągle jest przedłużana choć dotychczasowe opinie biegłych są jednoznaczne. Piotr zaczyna posądzać sędzinę, że jest w zmowie. Uspokajam go mówiąc, że gdyby Ojciec chciał, to by dawno sprawa z NIP się skończyła.

Piotr przychodzi wieczorem do domu, siada w płaszczu na kanapie i zaczyna szlochać.

W kościele usłyszałem…
Haniebnym być wątpić w Ojca…
Wiedziałem, że to do mnie… Jestem do dupy, ciągle Mu nie wierzę, zawiodłem Go strasznie …

Dorosły mężczyzna w garniturze, który płacze szczerze, to nie jest widok, do którego przywykły moje oczy. Rozbroił mnie totalnie, więc i ja się rozpłakałam. Doskonale go rozumiem, ale co robić w tej sytuacji ? Pisać do sądu kolejne listy, czy czekać? A może Ojciec chce, żebyśmy właśnie pisali te listy i w ten sposób walczyli? Nie wiem…

Nie jesteś jedyny, który zwątpił. Ten na krzyżu też zwątpił.
… – słabo mi się zrobiło, tak mocne były te słowa. Jednak, jeśli sam Jezus zwątpił, czy ja też nie mogę zwątpić ?
Ojcze, pomyliłeś się co do mnie – Piotr już się nieco uspokoił.
Ja się nie mylę.
Ja nigdy nie zrywam przymierzy.

Piotr już się nie odezwał. Poszedł się przebrać, zjadł obiad, obejrzał „coś tam” w TV.

Daj im to zrobić, a będą zaskoczeni. Wszystkie argumenty im się wybije.
Ale pismo muszę wysłać.
I wyślesz. Daj tym bestiom co chcą, sami się tym zadławią.
To nie jest w porządku, że po tylu latach chcą jeszcze jednego badania – wtrącam się.
A skąd wiesz jaki plan ma Ojciec? Nie denerwuj się.
Właśnie, nie denerwuj się – mówię do Piotra.
……..
Co sądzisz o nowym modelu AUDI ?
Fajny.… Ojciec śpiewa mi „Zamienię na nowszy model”…
Nie widzisz, że cię kupuję ?
Nie kupisz mnie.
Tak myślisz?
Masz we Mnie wiernego przyjaciela.
Chcesz porozmawiać o Audi to masz. Leję ci miód na twoje serce.
……. – śmiejemy się oboje, a jeszcze chwil parę temu płakaliśmy. Jak Ojciec to robi…
Wczoraj Ojciec siedział na łóżku, gdy się modliłem. Przez chwilę zobaczyłem wielką postać siedzącą i w skupieniu słuchającą co mówię. Może mam przewidzenia ?
Nie masz.

Skończyłam w końcu tłumaczyć film o kręceniu „Pasji”. Jestem znowu pod wrażeniem historii powstania tego filmu.

Wiesz, że Gibsona prowadził Ojciec ? Jak po sznurku.
I prowadził.
A ty myślisz, że nie idziesz jak po sznurku ?

Dopisane 23. 11. 2018 r.

Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał.
Chrystus powróci w chwale, Chrystus powróci w chwale.

I prowadził.

Patrzcie na znaki.

05. 03. 18 r. Warszawa.

Mój tata poszedł na drugi wyznaczony termin kolonografii. Pojawił się rano w szpitalu, załatwione zostały odpowiednie dokumenty, dostał łózko… przybiega lekarz i mówi…

Panie Kowalski, nie robimy pana zabiegu, bo w szpitalu panuje grypa.

Opowiada mi o tym podczas kawy przez telefon moja mama. Uznałabym to za ciekawostkę, gdyby nie to, że zdarzyło się tak drugi raz z rzędu.

Natychmiast niech wraca do domu, bo to znak, drugi raz niech tego nie lekceważy.

Moja mama przekazała co usłyszała, ale tata zdecydował się zostać w szpitalu.

Homiel, czy dobrze byłoby, żeby nie poszedł na zabieg ?
Patrzcie na znaki.
……. – Piotr się zapatrzył.
Skanuję twojego tatę i nic mu nie dolega, jest zdrowy, niepotrzebnie tam idzie.

Piotr mnie zadziwia. Od niedawna potrafi skanować, to znaczy prześwietla człowieka od stóp do głowy jak laser. I robi to absolutnie z otwartymi oczami. Ciekawe jest, że kiedy tak prześwietla wzrokiem to rzeczywiście jego wzrok jakby nie patrzył na człowieka, ale przez człowieka. Czuję się wtedy naprawdę nieswojo.

……. – znowu się zamyślił.
Wiesz, że Bóg Ojciec jest też duchem ?
Chyba Duchem Świętym – poprawiam go szybko.
Nie, to nie to. Też Go chciałem przeskanować i zobaczyłem białą poświatę jak u ducha, ale głowę normalnie…
Czyś ty zgłupiał ?! – przestraszyłam się.
Mały, chcesz Mnie prześwietlić ? Tego Ja nawet nie przewidziałem.
Chcesz zobaczyć czy jestem zdrowy ?
……. – zaśmiałam się. Piotr poczuł, że się zagalopował, więc szybko wrócił na „ziemię”.

Krysia nalega, aby się do niej sprowadzić z powrotem, a my mamy wielkie opory. Zwłaszcza córka, która pod naszą nieobecność, czyli ostatnio prawie stale, nasze wynajmowane w Szczecinie mieszkanie zajmuje. Czuje się tam jak pani na włościach i ja to doskonale rozumiem. Wolność, swoboda, wygoda…

Chyba przedłużymy wynajmowanie… – Piotr stoi na rozdrożu.
Wiem, ale spytaj się Ojca.
Zostaw jej to na chwilę, dla tego Mojego dziecka.
Za jej nieprzemyślaną szczerość.
Nieprzemyślana szczerość ? A…. bo ona nie kalkuluje, tylko robi.
Prawdziwe dobro.
Ty jesteś stary cwaniak, a dziewczyny są uczciwie.
A syn ?
Daleko jabłko od jabłoni nie upada, drugi cwaniak.
……. – roześmieliśmy się oboje, bo faktycznie tak jest.
Póki pozwolisz Ojcze, to jej to będę dawać.
Pomyślimy jak to rozwiązać, by wilk syty i owca cała. Tak się mówi ?
Tak Ojcze. To ciężkie do wykonania.
…….
Ta śmierć i zmartwychwstanie da początek czemuś wielkiemu.
???!!! – patrzymy na siebie nic nie rozumiejąc. Ojciec przerwał nasze zamyślenie tajemniczymi słowami.
Śmierć i zmartwychwstanie… Wielkanoc ? – pytam.
Skoro ci to mówię, więc wiesz co to oznacza.
Oznacza ni mniej, ni więcej, że zaczynamy.
Wszystko się wypełniło, wszystko zostało ustawione, by się zaczęło.
???!!!
Ale sądu nie było… ?
To dopiero początek. Kulminacja później. Harmonogram został wcześniej ustalony.
… Słyszę wiersz Tuwima o lokomotywie; Rusza powoli lokomotywa…
To jest początek fali ? – pytam.
Tego nie powiedziałem.
Chcesz poznać Moje plany ?
No ! – Piotr się wyrwał z nadzieją.
Cierpliwości My friend.
To naprawdę było zaplanowane przed wszystkimi wiekami ? – pytam z kosmicznym zdziwieniem.
Twoje pytanie jest pełne niewiary, a co to dopiero kiedy usłyszysz odpowiedź.

Wieczorem.

Nie rozmawialiśmy o porannych słowach Ojca, być może ze strachu. Czasami łapię się na tym, że chyba lepiej pewnych rzeczy nie wiedzieć, niż wiedzieć. Siedzieliśmy więc oboje w zamyśleniu kiedy widzę, że Piotr wyciąga rękę przed siebie.

Co robisz ?
Ojciec mówi…
Chodź Mały.
Aha… no to idź.

Poszedł odprawić egzorcyzmy, a po powrocie…

Pan Bóg powiedział mi…
Uczysz się. Już się nie śmiejesz z grubych, brzydkich, innych.
We mnie jest tyle miłości…
Nie, jesteś stanowczością. Miłości to ty się uczysz.
Pamiętaj, oni mają gorzej.
Święta prawda…. – pomyślałam. Szkoda, że się o tym zazwyczaj nie pamięta.
…….
Słuchaj, to niemożliwe, żeby mi się to wszystko przytrafiło, to nie może dziać się naprawdę ! – Piotr potrząsa głową jakby chciał się na siłę obudzić z letargu.
Pan Bóg dał ci parasol...
… zobaczyłem parasol w kolorach tęczy…
… tyle pluje na ciebie aniołów, bo tak nie wierzysz.
Dziwny jesteś.
……. – duszę się ze śmiechu, ale prawdę powiedziawszy rozumiem go doskonale. Ileż to razy sama potrząsam głową, aby się otrzeźwić.

Oglądamy powtórkę z wczorajszego zwycięstwa.

https://www.youtube.com/watch?v=lmhz2ZFSrz8

W tv słyszę słowa ; Nie wiem, co się stało. Weszły we mnie jakieś dodatkowe moce. Muszę to obejrzeć na powtórce, bo nie pamiętam, co się działo.

Hmm… to Wasza sprawka ? – uśmiecham się pod nosem.
Dwóch pod pachę go wzięło i niosło.
?!

Dopisane 21. 11. 2018 r.

Patrzcie na znaki – tata zrobił zabieg i wszystko było w porządku. Stwierdzono, że jest zdrowy, a jednak kiedy wrócił ze szpitala po kilku dniach rozchorował się na anginę. Do tego stopnia, że efektem ubocznym stracił na pół roku poczucie smaku i do dzisiaj nie odzyskał go w pełni. Nie wiedząc co je stracił apetyt i bardzo schudł. Sytuacja obecnie się unormowała, jednak na samo wspomnienie, że mógł ten zabieg odwołać wzrusza jedynie ramionami, że to nie miało znaczenia. A ja twierdzę stanowczo; zwracajcie uwagę na znaki, które podrzuca wam Niebo.

Wiara to nie obowiązek. Wiara to przywilej.

02. 03. 18 r. Warszawa.

Zdarza się, że w nocy natura woła mnie do toalety. Myślę… przetrwam jakoś do rana i wystarczy, a kiedy tak sobie myślę, wtedy słyszę koło mojej głowy w ścianę lub w podłogę stuknięcie. Dzisiaj też miałam takie stuknięcie i drugie już bezpośrednio w łazience. Mocne uderzenie koło stopy, a ponieważ było ciemno, środek nocy, więc wydawało się to dosyć głośne.

Po co to robicie ? – pytam rano.
Nie trzymaj, to szkodzi.
Jasny gwint… – … widzą wszystko…

Na moim stoliku przy łóżku stoi tubka kremu, zawsze tam stoi. Wieczorem zniknęła i zaczęłam szukać jej wszędzie. Pod… za… przed… nad… łóżkiem, wszędzie tam gdzie mogła się poturlać. Nie znalazłam, więc siadłam zastanawiając się gdzie u licha jest. Moja głowa odwróciła się sama w stronę stolika jeszcze raz i co ? Stoi ! Czy mi się przewidziało, czy co !? Nie byłam pewna.

Dzisiaj córka wysłała mi wiadomość;

Patrzę na to i się śmieję.

Mój krem to też Wy ?
Spisek.
To już drugi raz.

03. 03. 18 r. Warszawa.

Znowu sobota.

Zobacz, dzień po dniu leci, ciągle to samo… – zebrało mi się na rozważania.
Ten rok cię jeszcze zaskoczy.
……. – zaczęłam notować.
Po co to piszesz ? Przecież to uzgodniliśmy na kawie.
? – nie wiedziałam o czym mówi.
Marzec przeleci.
Homiel ciągle siedzi z nami i się gapi.
Patrzy. To poprawna forma.
A co w ogóle słychać u Ciebie ?
Śpiący jestem – zażartował, bo też byliśmy śpiący.
A Wy w ogóle śpicie ?
Przy was się nie da.
A co robi Ojciec teraz ?
A co ma robić ?
Może pije kawę, je ciepłego rogalika, czyta gazetę o Niebie … – Piotr żartuje, ale w tych żartach jest wiele miłości.
Tak myślisz ?
Zaprosiłbym Go na kawę, wypiłby z nami ?
Z tobą na pewno.
Może by Chrystus się dołączył ?
I jesteśmy w komplecie.
Ta rozmowa wczorajsza była kapitalna – http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/02/ja-wiem-co-sprawiedliwe/
Bo Bóg jest niesamowity, jest super – Piotr rozpływa się.
Zanim coś powiesz pomyśl, że jestem wszechobecny.
O! – to nie Homiel.
… Pan Bóg chce mi dać siłę uzdrawiania.
Skąd wiesz ?
Zobaczyłem chorego, wyciągnąłem do niego rękę i powiedziałem; wierzysz w Boga? Już jesteś zdrowy… Mam ludzi uzdrawiać ? – Piotr zdziwiony.
Czyja to droga ?… Panie stolarzu ?
… – otwieram szeroko oczy. Piotr działa także w biznesie stolarskim.
Idziesz drogą… Jezusa ? – nie wiedziałam jak te słowa zinterpretować – A wiesz jak to się skończyło…

Jechaliśmy autem i zauważyliśmy kobietę na przystanku, którą spisywał człowiek odpowiedzialny za sprawdzanie biletów. Widocznie złapał ją jadącą na gapę i teraz ponosi tego konsekwencje. Kobieta płakała, była młoda, a facet urzędowo nieczuły.

Zapłaciłbym za nią ten mandat.
Jak za tą rudą ?

Spojrzeliśmy na siebie gwałtownie. Mieliśmy pewne wydarzenie w naszym życiu. Jadąc pociągiem w przedziale mieliśmy młodą dziewczynę, która jechała bez biletu. Piotr zdecydował się za nią zapłacić, choć jak się okazało na samym końcu nawet nie podziękowała. Dość pouczające było to doświadczenie, jednak szybko o nim zapomnieliśmy.

Zostaw ją. Pomagasz jej modląc się.
Mogę to zapisać ?
Też jej pomagasz pisząc. Uczysz innych, inni uczą się na niej.
Ale łzy miała – Piotr bierze ją w obronę.
Diabeł też płacze.
!!!???
Może tu chodzi o to, że jak jest przepis, że ma mieć bilet to ma mieć? Na zasadzie; oddaj cesarzowi to cesarskie… ? – próbuję zrozumieć.
W ten sposób to i za moją firmę się zabiorą, zawsze można znaleźć coś nie tak – Piotr się zmartwił.
Twoja firma żyje w innym świecie.

Wieczorem. Przygotowywałam nowy tekst na blog i przeczytałam Piotrowi rozmowę;

- Szykuję ci nowe szaty… zgrzebne. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/03/04/sludze-sie-nie-pokazuje-prawd-przyjacielowi-pokazuje-sie-wszystko/

A ja sobie fury oglądam.
Oglądać możesz.

Piotr poszedł się pomodlić, gdy wrócił;

Gdy kończyłem modlitwę Michale Archaniele stań na czele swojego niebiańskiego wojska… Ojciec powiedział mi…
Ja cię słuchałem, ale Michał cię wysłuchał.
Hmm… – uśmiechnęłam się.

04. 03. 18 r. Warszawa.

Pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Piotr mnie szturcha…

Jezus powiedział…
Będziesz mówił ludziom kim jesteś, ale nie uwierzą.
Pójdą nieliczni, a tych, którzy nie uwierzą zostaw.
Hmm… – padnę trupem, kiedy to się wydarzy.
Teraz ktoś mówi… – ciągle szepcze…
Wiara nie jest dla wszystkich i każdy ma wybór, ale nie każdy wybierze.
…….
Zobaczyłem starszego faceta, który siedział w pierwszej ławce jak na audytorium, wychyli się i zaczął na mnie krzyczeć, że się nie zgadza.

Powiadam ci, że pokazuje drogę, którą powinieneś iść. Co zrobisz ?
Wiara to nie obowiązek. Wiara to przywilej.
Niebo nie jest dla wszystkich.

Wychodząc z kościoła cały czas myślałam o tych słowach zdając sobie jednocześnie sprawę jak wielu ludzi, nawet kapłanów myli się twierdząc, że Niebo szeroko otwarte jest dla wszystkich i kto chce, to proszę bardzo… Niebo to nie jest zbieranina wszystkich. Ojciec zapewne pragnąłby przygarnąć wszystkich, ale to się nie uda i nie dlatego, że nie chce, a dlatego, że my tak wybierzemy.

Jedziemy w ciszy…

Zobacz, ale piękny samochód jedzie ! – Piotr zwrócił uwagę na mijające nas Audi A8.
Marzy ci się Wersal ?
Noooo !
Szaty zgrzebne to nie Wersal.
……. – uśmiecham się pod nosem.
Nasze rozmowy z Ojcem są niesamowite.
Ojciec jest super, dlaczego mnie wybrał ? Takiego durnia ?
Nie mów tak, bo mówiąc, że wybrał durnia obrażasz Go.
Racja, racja – przestraszył się.
……. – Piotr z piskiem opon przejechał skrzyżowanie na czerwonym świetle.
Nie zawiodłeś Mnie – … i to nie była pochwała.
Stary, jesteś najlepszym numerem jaki udało Mi się stworzyć.
…. – wybuchłam śmiechem.

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/ …………

Podziwiaj Moje dzieło, a nie co możesz z tego mieć.

28. 02. 18 r. Warszawa.

Na kawie.

Patrz, jutro już marzec. Ale to leci szybko…
Marzec też przeleci.
A co dalej ?
A dalej pendolino.
A ci ludzie, którzy przyjdą i będą pytać o Piotra to w tym roku ?
Któż to wie…
No, na pewno Ty – śmieję się.
…….
Pendolino…. ale to nazwał – Piotr się dziwi.
Nie ma nic szybszego w Polsce co jeździ. No, no…
Homiel gada jak ja; no, no…
Co ulegnie przyspieszeniu ? – pytam, bo pendolino to przecież symbol szybkości.
Wszystko. Beczkę już widzicie, teraz trzeba do niej wejść.

- Zmiany nadchodzą – Homiel na to. 
- … Pokazał mi teraz.... Zobaczyłem wielką beczkę jak w parku rozrywki, idzie się w środku, a beczka się okręca i żeby się nie przewrócić trzeba trzymać się ścian. 
- O co Mu chodzi? 
- Będzie działo się tak, że trzeba będzie się trzymać, by nie upaść. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/02/19/nic-co-twoje-nie-jest-mi-obce/

Ciekawe co ma na myśli…
Pomyśl o swoich znakach zapytania, one wszystkie się ruszą.

Znakami zapytania nazwał te kwestie, które są nie rozwiązane; co z Piotrem, co z mieszkaniem, co z pracą, co z przeprowadzką, co z falą, co z NIP, co z moją książką, jednym słowem … co dalej ?

A … – … chciałam spytać o życie.
Ola, wszystko to wszystko – przerwał mi.
Hmm… Ciekawe, ma tylko nadzieję, że nie będzie „powtórki z rozrywki” jak z Edziem – czyli, że ktoś z nas odejdzie.
Na szczęście Krysia jakoś to znosi, likier sobie popija – Piotr się śmieje.
…….. – coś mnie tknęło.
Czy Chrystus pił wino ? – pytam.
I to nie mało.
???!!!! – myślałam, że padnę pod stół z wrażenia.
To nie znaczy, że był drunk – … czyli pijany.
…. – bardzo się wzruszyłam, bo dowiedzieć się czegoś o Jezusie zawsze mnie doprowadza do łez.
Powiedz coś jeszcze, czego o Nim nie wiemy.
… Prał sobie rzeczy …
?! Tak ci powiedział ?
Widzę… Lubił patrzeć na słońce jak wschodzi i zachodzi… Rozmyślał wtedy.
……
W każdym człowieku szukał dobrych rzeczy. Podawał każdemu rękę.
A wielu ją odrzuciło. Niestrudzony wędrowiec. Roznosiciel światła.

01. 03. 18 r. Warszawa.

Na kawie…

Ojciec powiedział mi fajną rzecz niedawno.
Podziwiaj Moje dzieło, a nie co możesz z tego mieć. Nie próbuj wykorzystywać… tak powiedział o człowieku.
Hmm… – a ileż to razy próbuje się kogoś wykorzystywać do swoich celów.

Przechodziła koło nas gruba kobieta.

To też jest Moje dzieło. Różnorodność, nauka.
A Hitler, Stalin… Ojcze ? – w końcu odważyłam się zadać pytanie, które zadają sobie chyba wszyscy.
Popatrz jak uczą się na Holocauście, ale nikt nie wie o zakulisowych działaniach narodu wybranego.
… … Czy to nie jest tak Ojcze, że jeśli „człowiek wybrany” ma trudną drogę, to w skali większej „naród wybrany” też ma trudną drogę? A potem w jeszcze większej skali, wybrana planeta wśród milionów innych też ma trudno ? Sam mówiłeś Ojcze, że tutaj jest poligon – pytam, bo już dużo wcześniej zauważyłam tą prawidłowość.
Ciepło – …… zabawa w ciepło / zimno.

Kiedyś Homiel tłumaczył nam, że wizje, które Piotr dostaje tutaj, tam stają się rzeczywistością. Mając to w pamięci i widząc to zaczerwienienie nie miałam wątpliwości, że tak się właśnie dzieje. 
- Widziałeś poligon. Dla jednego jest łatwy, dla drugiego trudny, dla innego nie do przejścia. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/01/30/widziales-poligon-dla-jednego-jest-latwy-dla-drugiego-trudny-dla-innego-nie-do-przejscia/

A teraz kiedy już wiesz co zrobisz ? – do Piotra.
Modlę się.
Oczekuję więcej.
To co mogę zrobić ?
Oczekuj zdarzeń…
… Zobaczyłem falę.
Czy podołam ?
Sam wybrałeś tą drogę, sam się pchałeś.

- Usłyszałem coś niesamowitego… Zobaczyłem scenę. Widzę Ojca i aniołów, którzy stoją wokół Niego. To cała grupa aniołów, są wysocy i mają po 4 metry, ja stoję za Ojcem, jakby w cieniu i jestem najmniejszy. Bóg pyta ich…  
- A któż pójdzie do tego świata?  
- Widzę, że każdy udaje, że ogląda swoje buty, mają schylone głowy i udają, że nie słyszą, po prostu nikt nie chciał iść. Wtedy ja się wychyliłem i powiedziałem…  
- Oto jestem. 
- Ty…? 
- Ojciec był zaskoczony i zdziwiony, że taka miernota się zgłosiła, tak mi się wydawało…   
- Więc idź. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/02/kiedy-pozadliwosc-oczu-jest-wielka-wtedy-twoja-wiara-jest-zadna/

A mogłem się nie pchać ?
Nie mogłeś. Zostańmy przy twojej świadomości – … czyli zostańmy przy tym, że sam się zgłosił.
Nie było lepszego kandydata ? – pytam przypominając sobie o Marcinie Lutrze.
Zadajesz podchwytliwe pytania.
Wszyscy byli lepsi od niego i wszyscy byli gorsi od niego, a więc już wiesz.
Był w sam raz.

Dopisane 17. 11. 2018 r.

A dalej pendolino – przedwczorajsza informacja;

„Jesteśmy jak pendolino” Nasze tempo wzrostu PKB jest najszybsze wśród najbardziej zrównoważonych, w ciągu dekady nasze PKB wzrosło o około 40 procent, w strefie euro o 6 procent – powiedział Glapiński. https://tvn24bis.pl/z-kraju,74/adam-glapinski-prezes-nbp-o-wynikach-polskiej-gospodarki,883933.html

i wpis z maja (6 miesięcy wcześniej).

- Zobaczyłem Polskę jako zieloną wyspę, wisiała w powietrzu, to wyspa z zieloną trawą, ona się unosi wysoko do góry, a inne kraje na dole zostają i rzucają linki z haczykami na tą wyspę i chcą ja ściągnąć na ziemię, ale linie zaczynają pękać. Wydaje mi się, że ta wizja dotyczy sytuacji na teraz i na najbliższe lata. Polska jest otoczona energetycznym płotem… Widzę PKB z cyfrą 6… wyjdziemy jeszcze bardziej do góry – wziął mój zeszyt i narysował. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/05/17/czlowiek-jest-na-wzor-i-podobienstwo/

Niestrudzony wędrowiec. Roznosiciel światła – bardzo ważne jest, że aby w pełni zrozumieć istotę tego co zrobił Chrystus, tego co zrobił dla ludzi Bóg. Trzeba uświadomić sobie, że Jezus był człowiekiem w pełni słowa tego znaczenia i żył jak przeciętny człowiek. Stał się jednym z nas. Po tych wielu rozmowach rozumiem wreszcie, że to wielki dar Ojca dla ludzi. Nie musiał tego robić przecież, ale chciał. Z miłości.

Gdy Piotr widział Jezusa piorącego swoje rzeczy oczywiście się wzruszyłam, ale zaraz gdzieś tam z tyłu głowy padło pytanie, czy rzeczywiście mogło tak być… O praniu ubrań wspomina już nawet Stary Testament, więc jak najbardziej jest to możliwe. Zresztą… Czym dzisiejszy człowiek tak naprawdę się różni od ówczesnego ? Wszyscy pierzemy do dzisiaj i nic się nie zmieniło. Wbrew pozorom takie drobne rzeczy, niuanse przybliżają nas do tamtych ludzi 2000 lat wstecz i łatwiej ich zrozumieć.

Księga kapłańska 6 53 Jeżeli jednak kapłan stwierdzi, że plaga nie rozszerzyła się na ubraniu albo na wątku, albo na osnowie, albo na jakimś przedmiocie skórzanym, 54 w takim razie kapłan każe wyprać przedmiot zarażony plagą i każe go odosobnić jeszcze na siedem dni.

Niestrudzony wędrowiec – te słowa przypomniały mi wypowiedź Jamesa Newtona, Jezuity, twórcy doskonalej książki „Jezus”. Przeszedł się śladami Jezusa i podsumował to w ciekawy sposób.

https://youtu.be/-eP3af0ISV8?t=293

Stanie się światło.

23. 02. 18 r. Szczecin.

Uczyłem swoich ludzi jak mają postępować w biznesie. Ciągle mówiłem bądźcie stanowczy, ale uczciwi. Wedle słów Homiela.
Moim zdaniem dobrze to robisz, dobrze prowadzisz firmę, choć na mieszkanie nas nie stać, ale to nie twoja wina. Tak ma być… – … i absolutnie się z tym pogodziłam.
Pan Bóg każe, to ja robię.
A gdybym nie kazał, to byś nie robił ? Masz dobre serce, więc rób.
Faktycznie domu nie masz, ale mieszkacie we Mnie.
Jakoś ta matematyka się układa póki co…
……. – wzruszyłam się.
Jeden pracownik nie chciał ode mnie pożyczki, zaskoczył mnie zupełnie.
Doceń ten skarb narodów.
Prawdziwym skarbem są ludzie.
No, może oprócz Oli książki i jeszcze kliku innych książek i listów.
???!!! Jakich listów ? – myślę w duchu i dopiero po kilku sekundach dochodzi do mnie, że przecież Nowy Testament to też Listy.
Fajną miałeś rozmowę wczoraj wieczorem – przypominam sobie.
Jest czas, kiedy ten czas należy do Oli i to są te kawy.
……. – zamyśliłam się, bo nawet nie zauważyłam, że właśnie tak jest. To na kawie, kiedy Piotr jest jeszcze świeży i w miarę wypoczęty przeprowadzamy wiele ciekawych rozmów i wiele wtedy zapisuję.
Ale jest czas, kiedy ten czas należy do nas.
Są chwile, kiedy chcę porozmawiać z tobą sam na sam.
Dobrze, więcej jej nic nie powiem.
?!….. – no ręce mi opadły. Piotr jak zwykle radykalnie.
Takiej brutalnej odpowiedzi nie oczekiwałem.
… Zobaczyłem zieloną trawę…
Byliśmy sami Piotr, a potem poszliśmy do ludzi.
……. – znowu się wzruszyłam, bo Ojciec przypomina chwile zanim wszystko tu się zaczęło.
Ojciec pokazał mi, że twoja książka odczytuje hieroglify, czyli wszystko tłumaczy i to jest ważne co robisz, ale czasami chce być ze mną sam.
Czuję się zazdrosna – mówię półżartem.
……..
Spytałem Boga o samochód.
Że co ?!- w takiej chwili pytać o samochód ?!
Po co ci ?
Do przemieszczania się.
Będziesz się przemieszczać.
Ale ja tak między miastami…
Mam do ciebie prośbę, zaplanuj coś jeszcze.
……..
Kiedyś tak wiele spędziliśmy razem chwil, a może tak tęsknię do tego ?
…….. – bałam się już odezwać, płakać mi się chciało.
Ojcze, ale masz ich tak tyle tam… – Piotr zaczął coś tam wykrztuszać z siebie.
Jak dostaniesz 10 kilo chleba i najesz się do syta, nie chciałbyś trochę soli ?
Co to znaczy? – pyta mnie cicho.
Myślę, że nikt nie sprawia mu tyle radości co ty. Jesteś tak niepokorny, że aż zabawny.
A może się mylę ? – zaraz pomyślałam.
Mogę o coś spytać ? – pytam.
Pytać zawsze możesz.
……. – uśmiecham się. Pytać zawsze mogę co nie znaczy, że zawsze dostanę odpowiedź.
Dlaczego Richard Sigmund, kiedy był w Niebie to nie widział Maryi ?
A widział Mnie ?
… – … to mnie zaskoczyło.

Richard Sigmund okazał się pastorem, czyli protestantem. I właśnie to mnie zastanowiło. Po doświadczeniach z Lutrem do protestantów mam baaaardzo ograniczone zaufanie. On widział tak wiele, widział prawie wszystko to co i Piotr widział, a jednak nie widział Maryi. Dlaczego? Przecież logicznie myśląc, jeśli widzi się prawdziwe, rzeczywiste Niebo, to powinno się widzieć wszystko niezależnie od tego w co się wierzy. Nie może być tak, że nie widział Maryi, bo jako protestant w nią nie wierzył. Poza tym rzeczywiście nie widział Ojca, tak jak Piotr Go widzi.

Ojciec pokazał mi, że Maryja nieustająco modli się w swojej świątyni, dlatego nie widział jej.
Aaaaa…. – zatkało mnie teraz. Nie wiedziałam co powiedzieć.
Skoro mamy tę kwestię omówioną wpadnę za jakiś czas i sobie pogadamy – … czyli wieczorem.
I tak nie wierzę, byś trzymał język za zębami.

Wieczorem.

Namawiam Piotra na obejrzenie serialu „Gra o tron”. Walka z diabłem to coś dokładnie dla Piotra, ale on się opiera tak uparcie, że w końcu pytam Homiela.

Ma obejrzeć film ? – mam nadzieję, że mnie poprze.
Nie wiem co ci powiedzieć.
To nie mów – bałam się, że powie, iż według Niego to film do niczego.
Nie dlatego, że jest tak dobry. Nie odciągaj go.
Aaaa rozumiem. Jak zaczniesz oglądać, to wsiąkniesz w ten film.
A ma wsiąknąć w modlitwę.

No i teraz sama nie wiem co robić. Przestałam go namawiać. Oglądamy Wiadomości, ale Piotr patrzy tępym wzrokiem przed siebie.

Z tym prezentem na święta nigdy bym się nie spodziewał, że to tak będzie. Pan Bóg jest nieprzewidywalny.
No cóż… Już taki jestem.
Dlatego ty też taki jesteś. Nigdy nie wiadomo co zrobisz.
Naprawdę nie wiadomo ? – jestem pełna wątpliwości. Ojciec by nie wiedział ?
Już sobie odpowiedziałaś na to pytanie wczoraj.
…

A wczoraj powiedziałam do Piotra…

Ja to widzę tak. Pomagasz tylu ludziom, a to przecież Ojciec ustala długość palenia się świeczki. Moim zdaniem Ojciec doskonale wie co wykombinujesz, doskonale to przewiduje, a może nawet cię podpuszcza, a wiesz po co? Żebyś się ćwiczył i uwierzył, że to ty możesz.
……..
Hmm… A jednak potrafisz Ojca zaskoczyć, bo dzięki temu śmiał się głośno nie raz.
A tobie pięknie powiedział „dziecinko, ta chwila długo nie potrwa”.
……. – wystarczyło, że mi to przypomniał, a ja się rozpłakałam.
Co się stanie po tej „chwili” ?
Stanie się światło. Światło wejdzie w ciebie.
Zjawią się ci, którzy będą wiedzieć, że to ostateczne czasy.
???!!!
Ale jak to się zjawią ? – próbuję zrozumieć.
To będą wielkie rzeczy, musisz bacznie obserwować.

Dopisane 13. 11. 2018 r.

Zjawią się ci, którzy będą wiedzieć, że to ostateczne czasy – zapomniałam już o tych słowach. Jednakże w sierpniu otrzymałam pewnego maila, który chyba można potraktować jako wstęp to zapowiadanych wydarzeń. Będę jeszcze o tym pisać.

listopad 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« paź
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30