Chrystus – Strona 93 – ROZMOWY Z NIEBEM

Jak ci się podobało u Mnie ?

18. 11. 18 r. Warszawa.

Po wczorajszym prawie nie spaliśmy. Za dużo emocji, za dużo myśli. Piotr był wkurzony, że ma jakąś obrączkę, ja jestem wkurzona, że on jest wkurzony i oboje chodzimy jak naelektryzowani, wystarczy mała iskra, aby wybuchnąć. Bóg Ojciec w końcu przywołał nas do porządku…

Czytasz to Pismo Święte, a ty masz wiedzę i dalej nic nie rozumiecie.
Chodzicie do tego kościoła, ale po co chodzicie ?
Wy, Moi przyjaciele.
Daj mu pracować, a ty pracuj.
Zgaś myśli negatywne, przestań kombinować.
Czytałaś Listy do Efezjan ?
No taaak – … przeczytałam niedawno, ale niestety wszystko mi się zlewa w jedno.
Jakie wnioski ?
… Nie pamiętam – … i było mi wstyd.

Otworzyłam Listy jeszcze raz, przekartkowałam i trafiłam od razu na słowa, które miały być dla nas.

 1 A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, 2 z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. 3 Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. 4 Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. 5 Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. 6 Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

 25 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo: niech każdy z was mówi prawdę do bliźniego, bo jesteście nawzajem dla siebie członkami. 26 Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! 27 Ani nie dawajcie miejsca diabłu! 28 Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękami, by miał z czego udzielać potrzebującemu. 29 Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. 30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. 31 Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością. 2 Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.

Czytałam to wielokrotnie myśląc w duchu, że Ojciec jest niesamowity… Jak On to robi… ?

Piotr, jak ci się podobało u Mnie ?
Jesteś wielkim myślicielem, Ojcze.
To jest ta „kawa” u Ciebie, Ojcze ? O której mówiłeś ? – dopytuję.
Dzieje się.
Czyli to co mówiłeś…
… Będzie nie jeden raz.
Bardzo was kocham.
…….. – słowa, które chwytają za gardło.

Byliśmy tak zmęczeni, że staraliśmy się o wczorajszym nie rozmawiać, ale nie dało się nie rozmawiać. Ojciec w pewnym momencie nagle zaskoczył mnie inną sprawą …

Siadaj przy swoim mężu.
Nikt ponadto nie ma takiego prawa.
…….. – robię oczy, bo nie za bardzo wiem o co chodzi.
Będziesz przy mężu twoim siedziała i niech żebro nie decyduje za właściciela.
Ooooo !!! A propo żebra… – śmieję się na głos, bo już rozumiem dlaczego Ojciec raptem do tego nawiązał. Niedawno natknęłam się w Biblii na ten fragment….

 RDZ. 22 Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, 23 mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta». 24 Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem. 25 Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.

To jest jawna nierówność społeczna – śmieję się.
Nie ma to najmniejszego znaczenia.
Każdy ma znać swoje miejsce i nie wkładaj do Piotra nikogo innego, czy to jest pogrzeb, czy też nie.
Żądaj swojego prawa.
Czy żebro zrozumiało ?
………. – zrobiło się jednak poważnie.

Faktycznie, w którymś momencie podczas pogrzebu Edzia miejsce obok Piotra ustąpiłam innej kobiecie, bo tak się rozpychała, że w końcu dałam za wygraną. Daaawno o tym zapomniałam, a teraz widzę, że to ważne dla Nieba. Miejsce żony zawsze jest koło męża. Z żebra, czy nie z żebra to jednak równoznaczna. Zaskakujące…

Oook, ale jak już jesteśmy przez żebrze, dlaczego z żebra ?
Z czegoś musiała powstać.
Z nogi ? Nie mogłabyś chodzić.
……. – śmieję się. Wiem, że Ojciec sobie żartuje.
A nie mogła normalnie powstać ? Jak mężczyzna ?
…….. – … i w tym momencie poczułam, że się zagalopowałam. Mam pouczać Stwórcę ?
Masz walczyć o swoje miejsce.
Nie ustępuj tam, gdzie nie powinnaś ustępować.
To jest twoje miejsce przy twoim mężu.
Tu i teraz.
Pilnuj swojego należnego ci miejsca.
Walcz o swoje.
……. – zbaraniałam.
Muszę zapamiętać – … jestem naprawdę zdziwiona, bo zabrzmiało jak ostrzeżenie.
Zapomnieć to zapamiętać.
Przypomnisz sobie, ale gdybyś nie zapomniała to nie miałabyś co sobie przypomnieć.
Więc przypomnisz sobie.
W tej odpowiedniej chwili gdzie twoje miejsce.

Czyli najpierw trzeba coś usłyszeć, zapamiętać, potem zapomnieć, żeby sobie w odpowiedniej chwili przypomnieć. Poczułam się jeszcze bardziej zmęczona.

Ojcze, please, nie dzisiaj, to nie jest czas na łamigłówki – głowa mnie rozbolała od myślenia i nawet nie wiem, czy dobrze wszystko zanotowałam.
Tylko nie pisz o tym na blogu, o tym ślubie w Niebie – Piotr się wtrąca.
Dlaczego ?
Potrzebna jest autoryzacja.
Tam w Niebie nie było ołtarza.
Ja jestem ołtarzem.
…….
To było naprawdę niesamowite… – Piotr wraca myślami.
Leżałem w łóżku i coś raptem się stało. Otwieram oczy i widzę siebie w powietrzu i widzę wysoką postać, która mnie gdzieś prowadzi. Leżąc w łóżku obserwuję całą sytuację.
Jakbyś film oglądał ?
Tak. I pewnym momencie patrząc na ten film wchodzę w tą postać i już jestem w nim. I lecę…
Gdzie były te wąskie drzwi, które widziałeś ?
W powietrzu, trochę nad Niebem, ciut wyżej.
A gdybym weszła wtedy do pokoju to byś leżał, czy by cię nie było ? – dopytuję, żeby sprawdzić jak to się odbyło.
Leżałbym. Gdy byłem przy Ojcu On miał z 5 km wysokości, a ja z 10 metrów, dłonią dotknąłem Jego twarzy.
„Przyjąłeś mnie, a ja jestem mały”… tak dokładnie powiedziałem.
Żeby oni wiedzieli kim ty jesteś…. I spojrzał w bok.
Zobacz.
Ja patrzę … Ciarki teraz dostaję na rękach… A tam stoi kolos !
To ty, Mały.
Był na czymś podwieszony, jakby do spuszczenia… Nie wiem do czego…
Wiesz o co mi chodzi, jak to technicznie wyglądało ?
Każdorazowo inaczej.
To było chyba drugi raz w Niebie, a pierwszy…
A pierwszy Ojciec sam przyszedł do mnie, przeniósł mnie myślą. Wiedziałem, że jestem w Niebie, rozmawiałem z Nim nie widząc Go. Głos słyszałem. Tak to było.
To wszystko nie było na zasadzie Eliasza ?
Nic z tych rzeczy.

Mądrość Syracha 48; 9 Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych.

Dzień Sądu się zbliża.

16. 11. 18 r. Warszawa.

Piotr obudził mnie rano słowami…

Jezus dziękuję ci za obraz.
…….. – w pierwszym momencie nie wiedziałam o czym mówi.
Obraz do mojej pracy. Powiedział…
On nie jest dla Piotra, ale dla ludzkości.
Jest wyrazisty.

Ale się wzruszyłam … Jakiś czas temu szukając zdjęcia do blogu natrafiłam na obraz, w którym z miejsca się zakochałam.

https://www.lighthaven.net/yongsung-kim?fbclid=IwAR01XNbB_9AbYyfHpS0umYSFsIfuxo3WoPo7tdgyeuth4pzwbM_oqYHejyE

Faktycznie jest nie tylko wyrazisty wizualnie, ale przede wszystkim ma wyraziste przesłanie.

Problemy w firmie Piotra tak narosły, że jeden z pracowników, rosły mężczyzna… zapłakał, czym mnie tak wzruszył i zatrwożył jednocześnie, iż tknięta jakimś odruchem zrobiłam zdumiewającą dla wszystkich rzecz. Zamówiłam ten obraz. Kazałam powiesić za plecami Piotra tak, aby każdy kto z nim rozmawiał widział przede wszystkim tą wyciągniętą po ratunek dłoń. I tak zaczęła się kolejka na rozmowy. Każdy wchodził, zastygał i wpatrywał się w ten obraz, a pracownik, który tak zapłakał powiedział dzień później…

Czy pan wie, że ten obraz śnił mi się w nocy ? Ma niesamowitą energię.

Poczułam dokładnie to samo, gdy i ja zobaczyłam go po raz pierwszy. A teraz Jezus mi za to dziękuje…

Poszliśmy na kawę choć bolała mnie głowa. Zastanawiałam się, czy to nie za karę, że ciągle dopytywałam o Rabbuni. Jeśli mam intuicję to powinnam sama wiedzieć, a jeśli nie wiem to znaczy, że trzeba „resetować” głowę. Intuicja nie działa.

Cieszę się, że Jezusowi podoba się ten obraz.
Wiesz co mi powiedział ?
Przebywam koło ciebie dużo więcej niż twój mąż.
?!
Codziennie, gdy piszesz. To jest dla Mnie prawdziwa przyjemność.
Piszemy razem.
Powiedz jej, że jej dusza znała Mnie bezpośrednio, blisko.
Nic więcej nie dodawaj, bo ona będzie wiedzieć.
…….. – zmieszałam się.
Oddałem ci Moje to co najlepsze. Masz ją pilnować.
…….. – serce bije mi mocno, a mózg ciągle pracuje..
Boję się spytać…
Wiem, o tego… Rabiego?
Rabbuni ! – nie mam do Piotra siły. Wszystko szybko zapomina.
Nie pytaj go. Odpowie ci później przez Piotra.
Jak zwykle go wykorzystamy..
………
Rozmawiałem z Beatą. Ojciec powiedział jej…
Słuchaj się go, bo wszystkie Moje imiona są w nim.
Wszystkie Moje imiona są ukryte w nim.
Hmm…. Ciekawe – kiwam głową.
Co zrobisz z tą odpowiedzialnością ? – pyta teraz.
Czy będziesz tylko patrzył ?
A to co robię to za mało ?
Na razie wystarczy, a później za mało.
Będę oczekiwał tego, czego od Siebie.
Będziesz coraz więcej robił.
Na tą chwilę jest wszystko.
Na następną będzie więcej, a potem jeszcze więcej.
Ola jest twoją protokolantką, będzie wszystko spisywać.
Wiesz co to będzie potem, Ola ?
?
Będzie wielkie bum. Będą same białe kruki.

Słysząc białe kruki pierwsze skojarzenie związane było z książką. Że będzie tak czytana.

Wieczorem.

Kiedy tylko nie myślałem o Beacie to Ojciec pokazywał kontrakt i machał mi nim przed oczami. W końcu powiedziałem …
Przepraszam, ale jestem trochę zajęty, nie będę do niej dzwonić.
Ale będziesz odbierał.
… no i ledwo skończył to ona zadzwoniła. Wyobrażasz to sobie ? – Piotr znużonym głosem.

Siedzimy na sofie zmęczeni psychicznie. Myślę sobie, że w zamian może mi się coś należy, więc pytam.

I list do koryntian 11; 14 Czyż sama natura nie poucza nas, że hańbą jest dla mężczyzny nosić długie włosy”.

Jaka to hańba ? Jezus miał przecież włosy do ramion…
Zobacz na włosy twojego męża.
Ale ja pytam poważnie…
Tak zawsze chcesz poważnie ?
Ale ludzie to czytają i uczą się.
Uczą się i z co z tego wynika ?
…….. – i wtedy doszła do mnie myśl jak błyskawica.

Przecież Paweł nigdy nie widział Jezusa na własne oczy. Jestem przekonana, że Jezus miał włosy do ramion. Tak ukazuje Go całun, tak widziała Go Faustyna, tak jest na … moim zdjęciu, a ono jest w 1000000% i więcej prawdziwe.

Czuję ciągle Beatę – Piotr pociera czoło.
Powinna być zadowolona, bo przecież dostała co chciała. Dostała ciebie. Teraz nie uciekniesz.
To za mało.
Dlaczego ?
Teraz chce wszystko.
No proszę… – to mnie zaskoczyło.
Jeśli to kontrakt, a każdy kontrakt ma termin ważności, to do kiedy jest ważny ? – pytam.
Do końca.
Do końca czego ?
Tu rozwodu nie będzie.
Hmm… Czyli końca jakiegoś etapu…
Ona ma dla Mnie znaczenie.
Po co to wszystko ? – Piotr pyta.
Żebyś ją ukształtował na potem.
Jestem zmęczony.
Bądź zmęczony dzisiaj, bądź zmęczony jutro, bądź w niedzielę.
Bądź gotowy pojutrze.
Przyjmujesz ją jaką ci dałem ?
Przyjmę.
Odwdzięczę się.
Jestem tym zmęczony. Ona jest taka ciężka.
Myślisz, że nie wiem ?
To trudne.
Spójrz na tych ludzi. Wyobraź sobie, że od dwóch, trzech osób zależy los tych ludzi.

Te wszystkie informacje są tak powalające, że „głowa boli” to mało powiedziane. Gdyby serce Piotra nie było załatane to niewykluczone, że dostałby zawału. Jeśli chodzi o Beatę nie wiem, czy którykolwiek zawodowy egzorcysta dałby sobie radę. Tak skomplikowany i wyczerpujący psychicznie jest to przypadek.

Dzień Sądu się zbliża.
NIP ?
To należy do Mnie.
Mówię…
Dzień Sądu się zbliża.
…….. – zrozumieliśmy, że nie o NIP chodzi. Chodzi o Apokalipsę.
Muszę iść się pomodlić – Piotr wzdycha.
Czemu mówisz, że musisz, a nie idziesz ?
…….. – nie idzie, bo z wrażenia nie może się ruszyć.

Wkrótce zadziwimy świat.

15. 11. 18 r. Warszawa. II.

Wieczorem.

Wracając do domu całą drogę pytałem Ojca, czy te pieczęcie to prawda.
Prawda.
Daj słowo Ojcze !
…….. – zbaraniałam. Piotr już nie ma żadnych oporów.
Jak siebie kocham.
Jak to ?
Bo ty byś powiedział jak Boga kocham.
……. – śmieję się. Ojciec ma wspaniałe poczucie humoru.
To jest sposób na cwaniaka.
… Ojcze, przyjmuję wszystko – Piotr wzdycha.
To się zgadzamy.
A gdzie wolna wola ?!
Ty jej nie masz.
A myślałem, że mam.
Naiwny.

Piotr pomału się uspakaja, emocje gasną i zaczyna rozumieć powagę całej sytuacji. Tak mi się wydaje…

Jesteś jej to winien. Wszystko jesteś jej winien. Spójrz na nią…
……… – Piotr spojrzał gdzieś w przestrzeń.
Leży krzyżem…
Ona to wzięła na siebie, abyś ty mógł tą kawę pić.
Twoja siostra to wzięła. A ty płaczesz ?!
…….
A teraz jakie masz pytania ? – spytał mnie Ojciec.
A… Ponieważ wspomnieliśmy o Judaszu… Tylko Mateusz pisze, że Jezus wyraźnie wskazał Judasza jako zdrajcę, ale inni tak nie piszą. Nikt z nich nie wiedział kto zdradzi. Gdyby wcześniej wiedzieli kto, czy by mu na to pozwolili ?

 MK 14; 17 Z nastaniem wieczoru przyszedł tam razem z Dwunastoma. 18 A gdy zajęli miejsca i jedli, Jezus rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie zdradzi, ten, który je ze Mną». 19 Zaczęli się smucić i pytać jeden po drugim: «Czyżbym ja?» 20 On im rzekł: «Jeden z Dwunastu, ten, który ze Mną rękę zanurza w misie. 21 Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

Wybrał, ale oni tego nie zobaczyli.
Prawdę dowiesz się na samym końcu, bo prawda nie jest taka oczywista.

Siedzimy i milczymy. Zadzwoniła Beata. Nie odebrał telefonu, tylko spojrzał na mnie co ja na to. A ja na to, że wolę tego nie widzieć i nie słyszeć. Sytuacja mnie przerasta. Kto by się spodziewał, że tak to się rozwinie.

Beata nie miała szans przy twoim mężusiu.
Nastąpi czas oddalania się, dlatego ma pieczęć.
No widzisz, chciałeś od niej zwiać to masz teraz pieczęć – zrzucam winę na Piotra i coś sobie przypominam.

Analizując NT natrafiłam na zdanie;

 II list do Koryntian; 21 Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg. 22 On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych.

Siedzimy zamyśleni, skołowani całą sytuacją… Trudno ogarnąć rozumem co się dzieje. Beata ewidentnie doskonale słyszy Ojca, ale ewidentnie jest osaczona też przez diabła. Czasami nie wiadomo kto w danej chwili przemawia.

Przejąłeś się ?
Przejąłem się i to bardzo.
Skoro już wiesz, już Mnie o nic nie pytaj. Rób co ci przekażę.
Jest z rodziny.
Więc ją przyjmuję Ojcze. …. Ale dlaczego ja ?! – wybuchł nagle.
Jesteś Moim przyjacielem ? Przyjaciele sobie pomagają.
Dobrze Ojcze, biorę jak chcesz.
Powiedz to z radością.
Jak chcesz tak będzie – powiedział szczerząc zęby.
I wyszedł kabaret.
…….. – i mimo całej powagi oczywiście się roześmiałam.
Ojcu musi bardzo zależeć na Beacie – Piotr do mnie.
Zależy ci na Oli ?
Tak.
Tak zależy Mi na Beacie.
Cofnę twoje długi wobec ludzi.
Ale jak to zrobisz ?
Dam ci co lubisz, abyś zabezpieczył twoje damy.
Taaak ?
Tak. Pomagaj jej, bo ma ciężko.
Dobrze.
A o Olę się nie martw, Ja jej wytłumaczę.
Mały, pilnuj jej, ona jest taka słaba.

Wysłałam Piotra do pokoju obok, aby oddzwonił. Rozmawiali z pół godziny.

Beata powiedziała, że nie wie dlaczego, ale obudziła się o 5 rano i pół godziny stała przed oknem, bo jej tchu brakowało.
…… – spojrzeliśmy na siebie bez słów i w naszych oczach było wszystko. W tym dokładnie czasie odbywała się wizja z pieczęciami.
Mało tego… Powiedziała, że Ojciec pokazał jej coś podobnego do rulonu i miało na końcu pieczątkę… Powiedział jej, że to jakiś podpisany kontrakt.
Kurna … ?! – pomyślałam. Zaraz mi oddechu zabraknie…
Ona wie wszystko. Powiedziała przez telefon; dokąd uciekniesz, kula jest okrągła.
Hmm…
Ojciec kazał jej mówić do mnie po imieniu.
Zgadza się. Potwierdzam. Z czasem zacznie ci mówić, nie martw się.
Wolałbym, żeby została jakaś forma protekcjonalizmu trochę.
Twoja wola Mnie nie interesuje.
Nie masz nic do gadania.
No, jak zacznie się między wami po imieniu, to ta wasza bariera się skruszy – ja na to.
A które z was się bardziej boi, ty czy ty ?
……. – dobre pytanie, ja tego nie chciałabym, ani Piotr nie chciałby, ale które nie chciałoby bardziej ?
Znowu gacki do niej przychodzą, muszę iść się pomodlić. Nie jest to takie łatwe Ojcze.
Przypominam ci, co jej powiedziałem.
Sam się pchałeś, wspieram cię co chwilę, daję ci energię podczas modlitwy.
Musisz się z tym pogodzić, że z czasem może mówić do mnie po imieniu. Zaniepokojona jesteś ?
Co ja mogę, ja już nic nie mówię – jestem zrezygnowana.

Piotr mam ogromny problem z akceptacją nowego stanu rzeczy, ale i ja przyznam mam ten sam problem.

To są wszystkie przygotowania pod falę.
Przyjdzie moment, że nie będziesz należał do Oli.
Będziesz należał do Mnie.
Dwumetrowa fala poruszyła twoją rodzinę.
A tamta fala poruszy świat.
Więc jak mam to zrobić ? – pytam.
Pytam się ciebie kogo bardziej kochasz.
Jego czy Mnie ?
…….. – słabo mi się zrobiło.

Po raz pierwszy miałam żal do Ojca, że o to pyta mnie tak otwarcie. Więc w myślach proszę, bo przecież słyszy myśli, że kocham Go bardziej, ale wolę tego głośno nie powiedzieć.

Chcę wiedzieć – powtarza.
Pamiętasz przypowieść o młodzieńcu…
Nooo…. Tak.
Co oznacza Tak ?
Noooo, poszłabym za Tobą.
Widzisz Mały jak ciężko jej dać jednoznaczną odpowiedź ? Wymijające odpowiedzi.
O Jezu Ojcze ! To nie o to chodzi…. – wyrwało mi się.
… Ojciec patrzy na ciebie wielkimi oczami…
Ty wiesz lepiej ?! To prowadź tych ludzi.
Nieee… – chciałam się w tym momencie gdzieś schować. Płakać mi się chciało.
Wiem, kochasz Małego.
Nie chcę go zranić, to o to chodzi.
Boisz się czy jego zranisz, czy Mnie zadowolisz…
……. – nie wiedziałam co powiedzieć, myśli kotłowały mi się w głowie. W duchu tłumaczyłam, że kocham Ojca znacznie głębiej, ale trudno to głośno przed Piotrem przyznać, bo nie wiem jak zareaguje.
Nie odpowiadaj już.
Dałaś Mi już odpowiedź.
Widzisz jakie to jest trudne ?
Tak.
A Ja cię proszę, żebyś go pożyczała trochę.
Cooo ?
Jest twój, ale będziesz pożyczała go trochę ?
Wiesz, gdzie chcę go pożyczyć ?
Do Góry ?
Do Góry to nie będę prosił cię o pozwolenie.
Aaaa… do Beaty….
Tak, chcę go pożyczać do niej.
Powiem ci, nie wiesz ile razy odciągałem ją od samobójstwa. Rwała się i rwała.
Nie martw się o Beatę.
Ona musi być wyprowadzona, ona nie da rady sama.
……… – uspakajam się, choć jak dotąd to moja najtrudniejsza rozmowa.
Możemy wiedzieć więcej na temat tej fali, żeby zrozumieć lepiej ?
Będzie przeogromna. Czy chcesz wiedzieć jaka wysoka ?
Największa z możliwych.
Mały, chcesz żyć ciągle w iluzji, że nic się nie dzieje ?

To był tak ciężki dzień, że nie chcieliśmy już więcej na temat Beaty rozmawiać. Znowu w TV oglądaliśmy „Noe – wybrany przez Boga„ i moment jak szybko rośnie świat…

Najbardziej lubię ten fragment.
Bo lubisz jak tworzę.
Lubię.
… Pokazał mi Ojciec kontrakt z pieczęciami znowu.
Pomagaj jej tak, jak Mnie kochasz.
Ojcze, Ty tak stawiasz te zdania, że nie wiadomo jak odpowiedzieć.
Przyzwyczajaj się.
Wkrótce zadziwimy świat, Mały.
Wszystkich.
I będzie pięknie.

Jak mogę schodzić, skoro jestem.

15. 11. 18 r. Warszawa.

Wczoraj zasnęłam z myślą, że dawno w głowie dzwonka nie słyszałam. W nocy o 3.15 obudził mnie dźwięk hotelowego dzwonka, jak na zawołanie. Więc pewnie to odpowiedź na moje myśli. Przewróciłam się na drugi bok, żeby tym się nie przejmować. Nie spałam zbyt długo, ponieważ koło 6 rano obudził mnie Piotr.

Nie śpię od 5 rano – westchnął.
Obudził mnie Ojciec. Rozmawialiśmy ze sobą z pół godziny.
……. – przełknął ślinę. Wpatrywał się w moje oczy głęboko, ale nie byłam pewna czy mnie w ogóle widzi. Był bardzo zamyślony.
Wczoraj nie miałem siły się modlić, położyłem się spać w ciuchach i tak zasnąłem. Rano Ojciec powiedział, że Homiel pomodlił się za mnie.
Coś ty !? – ucieszyłam się, ale Piotr był bardzo, bardzo poważny. Widziałam, że zastanawiał się czy mówić, czy nie mówić dalej.
Ojciec wziął mnie chyba do Nieba.
!?????!!!!! – uśmiech zastygł mi na ustach. Szukałam w jego wzroku i twarzy znaku, że sobie żartuje, ale on nadal był śmiertelnie poważny.
………
Najpierw zobaczyłem rękę Ojca jak wyciąga taki dłuugi pergamin. Rozwija go, coś tam pisze, a ostatnie zdanie było czerwono krwiste. Przyłożył do tego swoją pieczęć i taką samą pieczęć odbił na moich plecach na łopatce, a potem Beacie to samo. Powiedział, że tak szybko się od niej nie uwolnię.

Siedzieliśmy na podłużnej jakby pufie, to była ława, ale wyścielana miękko jak fotel. Ja w jednym końcu, ona w drugim. Siedzieliśmy plecami. Zobaczyłem papirus z tekstem, z tego papirusu wisiała okrągła pieczęć, taka lakowa. Ktoś przyłożył pieczątką jak stempel i odcisnął na tej lace i przycisnął mi do łopatki, to samo zrobił na jej łopatce.
……. – milczę i próbuję zrozumieć.
Zrobiła się krótka przerwa między wizjami i potem znalazłem się w Niebie, tak mi się wydawało. Pokazał mi Niebo od środka… – potarł czoło.
Najpierw zobaczyłem dwa wielkie dzwony bijące głośno. Stałem na długiej białej karocy z wyciągniętą ręką, ktoś stał koło mnie, ale w sumie to nie widziałem kto. Myślałem, że to Beata.

Piotr był bardzo zmartwiony, a ja mocno zaspana. Więc poprosiłam, aby tą rozmowę przełożył na kawę. Spotkaliśmy się półtorej godziny później…

Ojciec powiedział…
Prowadź ją…, a przecież ja mam biznes, rodzinę, dzieciaki, nie mam czasu na to. Pieczęcią przybił mi ją na plecach !
……. – śmiać mi się chciało.
Mówię do Niego sam zejdź na dół, weź sobie jakieś ciało faceta i zajmij się nią.
……. – uśmiech zastygł mi na ustach, ciarki przeszły po plecach. Że się na to odważył ?!!!!
Już jestem tutaj.
Jestem w tobie.
Jak mogę schodzić skoro jestem.
Ja w tobie, ty we Mnie.
Tak powiedział Mój Syn do ciebie.
Oddaję ci ją.
To ma być czysty związek. Nie możesz go skonsumować.
…. Skonsumować ?! Wyobrażasz to sobie ?! Jaaa ???!!!… – Piotr zszokowany był tymi słowami.
Pisał to pismo złotymi literami, na końcu było ostatnie zdanie na czerwono – krwiste, przybił pieczęć… Mówi teraz…
Spytaj się Oli, co znaczy złamanie pieczęci. Jest w tym biegła.
… Eeee … Apokalipsa – mówię niepewnie. Siedem złamanych pieczęci apokalipsy, a ostatnia znaczy Wola Ojca.
Przybił mi ją na plecach ! – Piotr był … wkurzony, zdezorientowany, zmartwiony… wiele emocji naraz.
Nie wyj, to wielki zaszczyt dla ciebie.
… Zabrał mnie do nieba, widziałem białe, olbrzymie dzwony bijące na przemian.

A pieczęć lakowa. Została przypieczętowana na moich i jej plecach.
Ta jest najważniejsza. Złamiesz ją, runie wszystko.
Nie dzwoń do niej. Kiedy sama zadzwoni i powie ci co ci powie, masz jej to powiedzieć.

Piotr był rozbity.

Nie rozumiem tego wszystkiego… – mówię całkowicie szczerze.
Powiem ci co ty rozumiesz.
Rozumiesz, że chcesz te kawki.
Chcesz pojechać do Ustronia…
A gdzie Moje skoro wam daję wszystko ?
Widzę jak ścielesz to łóżko.
Widzę jak się przemieszczasz co wieczór, lecz czy nie wytrzymasz tego dla Mnie ?

Ścisnęło mi gardło. W warszawskim mieszkaniu śpię na wąskiej sofie, ponieważ nie mam normalnego łóżka. Sofa jest i wąska i niewygodna, ma wyczuwalne sprężyny, muszę codziennie wieczorem kłaść pod dupsko dwie kołdry, aby tego nie czuć i jakoś do rana przespać. Niestety w środku nocy dość często czuję wszystko dokładnie i to mnie budzi i zmieniam ciągle pozycje, aby zasnąć znowu. Nie narzekam jednak, bo na razie nie ma innego wyjścia.

Więc kiedy złamiesz tą pieczęć spójrz na tych ludzi, chcesz im piekło sprawić ?
Bądź jej przyjacielem.
Czy ty kiedyś zaprzesz się samego siebie ?
… Zrobię to Ojcze – mruknął.
Zrób to.
Beata powiedziała mi, że w połowie jest Świętą Trójcą.
Że co ?! – robię wielkie oczy i już chcę powiedzieć, że to jakieś bzdury, ale…
W połowie to Ja jestem w niej.
Aaa… To co innego… – pomyślałam.

Słowa Beaty nagle wyostrzyły moją czujność, ale milczałam. Sama logika jej zdania do mnie nie przemawia, bo jak można być połową Trójcy ? Połową z trzech „osób” ? Ciężka to rozmowa i widzę jej wielką wagę.

Muszę to przyjąć.
Już to przyjąłeś, nie masz wyboru.
Podniosłem cię z takiego dna, tak dużo chcę ?
Czy ona tak dużo chce od ciebie ?
Powiedziała ci, że twoje słowa są dla niej tlenem i chlebem, a ty jej odmawiasz tlenu i chleba ?
A ty ciągle płaczesz ?
Bądź uczciwy, Ola to zrozumie.
Nie bój się tego.
Gdyby gacek chciał próbować po to jest ten zapis.
Ja sam jej powiem, a ty potwierdzisz.
Czy to jest początek fali ? – pytam.
Jeszcze nie, dlatego wszystko przegotowuję, Ola.
Tak ładnie jej mówiłeś wczoraj, sam uwierzyłem.
……. – pytam Piotrami oczami.
Powiedziałem jej, że zawsze po deszczu nadchodzi słońce.
Musisz jednej rzeczy się nauczyć. Słuchać.
……..
Wiesz po co trzymam ten związek ?
Jeśli złamiesz tą pieczęć nazwę cię Judaszem.
???!!!
Czegoś nie rozumiem… Jak zerwę tą pieczęć to się wszystko rozsypie, a przecież i tak apokalipsa ma nadejść.
Tak, ale z naszych rozmów wynika, że fala to koło ratunkowe dla ludzi. Kiedy zerwiesz pieczęć, to nie będzie tego koła.
… Zobaczyłem na fali koło ratunkowe jak wyszło z niego powietrze, zrobił się flak…

- Czy ten Sigmund zobaczył falę, żebyśmy naprawdę mieli o tym przeczytać ? – spytałam wprost. 
-Masz sygnał.……. – i w tej momencie rozległ się przeraźliwy dźwięk alarmu, tak uporczywy i głośny, że oboje musieliśmy rękoma zatkać uszy. Rozejrzeliśmy się dookoła, ale ludzie zachowywali się normalnie. Może to próba ogniowa w galerii handlowej, czy coś w tym rodzaju? 
-To ostatnia próba podejścia ratunku. 
-Co ma się zdarzyć ? 
-Jeśli się nie uda, stanie się to co zapisane jest. 
-… Widzę statek, który się kołysze na morzu… To jeszcze nie jest sztorm… Ktoś w morzu tonie i ktoś z tego statku rzuca mu koło ratunkowe… 
- Ostatnie koło ratunkowe ? 
-To dopiero będzie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/11/05/kiedy-mrok-w-glowie-trudniej-swiatlu-sie-przebic/

Dostałeś prezent, dostałeś szczygła, nikt nigdy nie dostał.
Jaki chciałbyś prezent ode Mnie ?
……. – oboje się chwilę zastanowiliśmy.
Chcę być mądrzejszy.
A jak chcesz być mądry ?
Chciałbym dobrze analizować, dobrze wyciągać wnioski, wiedzieć więcej, wiedzieć co powiedzieć, jaką drogą iść….
A myślałem, że chcesz „przywróć imię moje”.
Wow…. – już o tym zapomnieliśmy. Proza życia zrobiła swoje.

CDN…

Niech cię Mój wygląd nie zwiedzie, bo Ja jestem, który jestem.

12. 11. 18 r. Warszawa.

Jedną z takich osób jest Beata. Młoda kobieta, która też słyszy Ojca. Kolejna osoba, która słyszy co mnie zdziwiło wielce, bo kiedyś myślałam, że Piotr jest jedyny. W jej przypadku problemem nie jest to, że słyszy, ale fakt, że podobnie jak Piotr także i ona zmaga się z demonami. I może dlatego Piotr postanowił poświęcić jej więcej czasu niż innym. Wspólne doświadczenia i wspólny wróg łączy ludzi, więc telefoniczne kontakty z Beatą stały się prawie naszą codziennością. Jej doświadczenia są tak interesujące i tak wplotły się w nasze życie, że nie da rady ich pominąć. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/06/19/czuje-kazda-twoja-czastke/

To, że Beata rozmawia z Ojcem to jeszcze nic. Ale fakt, że jest osaczona przez diabły do druga sprawa, bardzo poważna sprawa. Niesamowicie silnie oddziaływają na jej zachowanie i psychikę. Czy zdaje sobie w pełni z tego sprawę ? Nie wiem. Czy ktokolwiek jest jej w stanie wymiernie pomóc ? Nie wiem.

Dzisiaj miałem niesamowitą wizję. Szedłem przez miasto. W rynsztoku leżała kobieta, półnaga, bez nóg, bez rąk, samo ciało przykryte jakąś plandeką, była jak anorektyczka, leżała w rynsztoku i się nie ruszała. Ludzie przechodzili koło niej i nikt nie zwracał na nią uwagi. Ja też nie zwróciłem na nią uwagi i poszedłem dalej. Gdy wracałem spojrzałem na nią jeszcze raz. Ona lekko podniosła głowę, otworzyła ociężale oczy i spojrzała prosto na mnie. Wtedy wziąłem ją na ręce i przycisnąłem do siebie. Kiedy tak trzymałem i tuliłem… jej nogi i ręce zaczęły odrastać. Nic nie mówiłem, tylko trzymałem. Jej oczy były beznadziejnie stracone.
…….. – zasłuchałam się.
To Beata. Odrzucona, samotna, bezradna, zostawiona. Tylko ty ją możesz uleczyć – powiedziałam pewnie.
Teraz już wiesz ?
Więc co zrobisz z Beatą ?
Przyprowadzę ją do ciebie.
A dasz radę ?
Muszę. Nie wierzysz, że dam radę ?
Ja w ciebie wierzę, ale czy ty wierzysz w siebie ?
Jeśli ją zostawisz, to ona umrze.
A jeśli ona umrze, to umrze część Mnie.
…….. – zmroziły nas te słowa. Nigdy, przenigdy…
Trzymaj ją blisko, ale nie za blisko.
Ale jak to zrobić ? – pytam.
Nie rozmawiam z Kowalskim.
Ma tylko ciebie w zrozumieniu siebie.

Piotr poczuł w sobie wielkiego ducha walki. Nic nie mogło go tak bardzo zmobilizować jak … umrze część Mnie.

13. 11. 18 r. Warszawa.

Piotr naładowany wczorajszą rozmową zaczyna mocno…

Wczoraj podczas egzorcyzmów z kryształu, który miała w sobie rozpaliłem wielki ogień. Wybiła z niej wielka energia i wyszła czubkiem głowy w kształcie stożka. Zrobił się szeroki lej nad jej głową i wtedy zobaczyłem Ojca jak wkłada swoją rękę do środka tego stożka, czyli w nią. Wyciągnął z jej ciała ją samą, ale jako dziewczynkę 4 – 5 letnią. To była jej dusza. Posadził ją na swoim kolanie i powiedział…
Zobacz co ten nasz Piotruś robi, zobacz !
Zrozumiałem, że to działa.

Wizje Piotra są mocno mistyczne, ale nie znaczy, że nierzeczywiste. Uderzyło mnie, że Ojciec wyciągnął duszę i pokazał ją w wizji jako czteroletnie dziecko. W naszych wizjach Ojciec też był jako czteroletni chłopiec. To musi coś znaczyć.

Może to dusza Ojca ? Duch Święty ? – pytam Piotra.
Gdyby przyszedł mężny rycerz na białym koniu wiedziałabyś, że to co może powiedzieć jest ważniejsze ?
A przychodzi mały chłopiec i mówi to co mówi i samo to jest w sobie cudem.
Niech cię Mój wygląd nie zwiedzie, bo Ja jestem, który jestem.
Dlatego to jest chłopiec, Ola.
Mężowi każdy uwierzy.
Mojżesz kłócił się ze Mną na początku, bo nie mógł uwierzyć, ale to tylko wygląd.
Kiedy uwierzył we Mnie, uwierzył we wszystko.
…….. – zamurowało mnie, nie wiedziałam gdzie oczy podziać.
Ewangeliści napisali, że Jezus i czterej z nich zobaczyli na wzgórzu Mojżesza i Eliasza. To dlatego Mojżesza, bo on jako pierwszy zapowiadał nadejście Jezusa ? – pytam po chwili.

M 17; 1 Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. 2 Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. 3 A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz którzy rozmawiali z Nim. 4 Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». 5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» 6 Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. 7 A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» 8 Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.

Chciałam spytać już o to wcześniej. Zaciekawiło mnie dlaczego akurat Mojżesz i Eliasz ? Przecież jest tylu proroków po drodze… Czytając ewangelie dalej przyszło mi do głowy, że może dlatego, ponieważ to Mojżesz jako pierwszy zapowiadał nadejście Jezusa ?

Łk; 27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Mojżesz to 10 przykazań.
Nie widziałeś tam jeszcze jednej osoby.
Był tam Duch Święty jako ta gołębica.
Nikt jej nie widział, tylko ty widziałeś.
Była tam Trójca Święta.
… ?!!! – z wrażenia Piotr zaczął się rozpinać, gorąco mu się zrobiło… A ja chciałam spytać jeszcze o trzy namioty, ale odwagi mi zabrakło. I tak zbyt wiele wrażeń jak naraz było teraz.
Dlaczego namioty ?
Żebyśmy tam na stałe zamieszkali, na tym świecie.

Zaniemówiliśmy. Siedzieliśmy w Starbucksie na Placu Trzech krzyży, byliśmy prawie sami.

Ojciec mnie pyta…
Kogo wybierzesz ? Tę panią w negliżu i tego kto koło niej jest, czy modlitwę ? – Piotr każe mi się odwrócić i spojrzeć na ścianę.

Nie 99 na 100 wybierze, a 9999 na 10000 wybierze tę panią.
Bo taka jest natura ludzka.
…….. – gapiąc się na ścianę właściwie dech mi zaparło. Nie, że to takie „piękne”, ale że Ojciec wykorzystuje każdą możliwość, aby nas uczyć. Pierwszy raz siedzieliśmy przy tej ścianie.
I tak dostajesz odpowiedzi na swoje pytania.

Zapisywałam szybko naszą rozmowę starając się nie przeoczyć żadnego słowa.

Diabeł chciał teraz twoją głowę roztrzaskać o ścianę za to co piszesz.
……. – ciarki mnie przeszły, ale zaczęłam pisać jeszcze szybciej i jeszcze mocniej. Tak wygląda moja z nim wojna. Piotr robi egzorcyzmy, a ja piszę.

Wieczorem.

Zadzwoniła córka, wróciła z Kanarów zmęczona, ale chyba szczęśliwa, że już w domu. Podczas rozmowy włącza się … Homiel.

Ona ma żal do Mnie.
Bo mam.
Dalej będziesz ich bronić ? Oni są chorzy.
Nie będę.
Założyłem się z chłopakami, że raz wystarczy.
?! Chłopakami ? – od razu wyłapuję co ciekawsze słowa.
Czy tam krąży jakaś energia ? Bo strasznie źle się czułam w tym hotelu.
Przeczucie cię nie myli.
Musisz wyciągnąć wnioski, bo Nas ta wycieczka trochę kosztowała.
Wypłosz stracił włosy, tak cię pilnował – zażartował.
Pokazał mi jak krążył wokół ciebie jak wir, żeby otoczyć cię ochronną energią.
…….. – roześmiała się jednocześnie płacząc.
Bo jak mogli cię nauczyć, że oni to zło ? Uwierzyłabyś na słowo ?
Strasznie się czułam, jakbym miała zawał.
To już wiesz jak działa zło.
To prawdziwe diabelstwo !
Bo są z diabła.
Twój Wypłosz siedzi w fotelu koło ciebie i pokazuje, że je nutelle – Piotr się śmieje.
Regeneruję swoje siły. Tylko ona Mnie zrozumie.
…….. – śmiała się do łez. Jest fanem słodyczy.

A więc ten wstrząs był potrzebny. Taka jest metoda działania Nieba. Najpierw uczą i tłumaczą, czekają, a kiedy nic to nie daje następuje … wstrząs.

Pod koniec dnia byłam ciekawa komentarzy w TV o wczorajszym niesamowitym pochodzie, który przeszedł wszelkie moje oczekiwania. Po kolei oglądałam każde z kanałów informacyjnych, ale TVN zostawiłam sobie na koniec. Zagotowałam się w sobie słuchając, że według nich to znowu pochód nazistów.

Nie oczekuj od tych kadzi sprawiedliwości.

- To ważne, by ludzie o tym wiedzieli, choćby ta garstka. 
- Poczekaj, a zobaczysz jak zatęsknią za krzyżem. To już niedaleko. I ziarno się wypaliło… 
Piotr zobaczył kolejny obraz; mapa Europy, na każdym kraju stoi hebrajski, stary garnek z zepsutym albo wypalonym ziarnem. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/03/05/bog-nie-karze-bog-uczy-i-daje-nadzieje-a-nadzieja-jest-jezus-chrystus/

Dopisane 15. 07. 2019 r.

Mojżesz kłócił się ze Mną na początku, bo nie mógł uwierzyć, ale to tylko wygląd.

Mojżesz jest nazwany najskromniejszym ze wszystkich ludzi (4 Mojż. 12:3), ale też nie bał się spierać z Bogiem, aż do tego stopnia, że doprowadził Wybawcę Izraela do zapalczywego gniewu (2 Mojż. 4:14). Bóg jednak nawet i w takiej sytuacji nadal cierpliwie argumentuje, przekonuje, wchodzi w spór z człowiekiem, którego mógł przecież do wszystkiego zmusić albo zgładzić i wybrać kogoś innego. Stwórca najwyraźniej szanuje wolną wolę człowieka, którego stworzył na swoje podobieństwo, i woli się posługiwać perswazją, a nie przemocą.

W innej sytuacji Mojżesza ogarnia takie zniechęcenie, że pragnie umrzeć. Wyraźnie zamierza zrezygnować z dalszego prowadzenia Izraelitów. Bóg odnosi się ze zrozumieniem do uczuć swego sługi i udziela mu wsparcia w postaci siedemdziesięciu natchnionych pomocników (4 Mojż. 11:14-17). Podobne chwile zniechęcenia przeżywa inny wielki prorok, Eliasz (1 Król. 19:4). http://epatmos.pl/na-polnoc/item/spieranie-sie-z-bogiem

„Święte teksty nie przedstawiają konkretnego obrazu Boga, więc od wieków artyści i filmowcy musieli wybierać własne przedstawienie wizualne” – mówi Scott. „Malak emanuje niewinnością i czystością, a te dwie cechy są niezwykle potężne”. https://www.hollywoodreporter.com/news/exodus-how-ridley-scott-chose-748373

A teraz ten kraj wyda Eliasza na świat.

09. 11. 18 r. Warszawa.

Piotr ciągle jest pod wrażeniem wczorajszych egzorcyzmów i ujrzenia „wody życia”.

Zanim polałem wodą Jezus powiedział mi…
W nagrodę za to co robisz, przekazuję ci kielich Mój.
Kielich ? – dziwię się.
Zobaczyłem kielich taki jak Graal, dał mi do ręki. Chodzi o to, że miałem tym kielichem polać na głowę i w ten sposób go uzdrowić.
Jego uzdrowisz, ale to nie dla niego. To dla ciebie.
Aaaa… Polałem wodą z kielicha, a wtedy wszystko zaczęło z niego parować. Niebieska woda się w niego wlewała, a wychodziło błoto. Tak to wyglądało.
Dlaczego od razu mi tego nie powiedziałeś ? – wkurzył mnie natychmiast.
Aaaaa… A czy ja wiem, czy to ważne ? Ten Graal to zwykły gliniany kielich, nie wcale złoty – prychnął rozczarowany.

To nie był Graal, on nie istnieje. Moim zdaniem… Kiedy Jezus rozmawiał z Ojcem w ogrodzie to mówił; weź ode Mnie ten kielich. Kielich musi znaczyć co innego.

Ciekawe, ale z kielichem mieliśmy już do czynienia.

- Czym był ten kielich … Ojcze ? 
- Pan Bóg wlał Siebie w niego. 
- ....... – spojrzeliśmy na siebie, bo czy tak dosłownie ? 
- Poczułem jak leci przez gardło. Słodkie to to nie było – Piotr zdziwiony. 
- Na słodkie nie zasługujesz. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/02/05/kielich-krwi-mojej/

To naprawdę zadziwiające jak Piotr widzi. Jestem pod wrażeniem jego możliwości i wiem, że tego nie zmyśla.

Ojcze, nie zasługuję na to. Na takie cuda.
Oj tam, oj tam…
Ciekawe… Powiedział teraz, że…
… To jest po to, żeby jednoznacznie uwierzyła.
W ciebie ? – pytam.
W Ojca ! No coś ty !…
To ma sens – pomyślałam.
Ciągle z Beatą rozmawiam. Robię to codziennie.
Przecież ją lubisz.
Lubię, czuję w niej Ciebie Ojcze.
Nie buduj zdania pod wpływem Mojej perswazji.
Daleko nie brakuje do tego, że to twoja siostra.
Siostra ?! – zdziwił się.
Nie dziw się, bo jeszcze nie raz się zdziwisz.
Duchowo tak.
A Ola kim jest ?
Zostaw Olę. To są sprawy miedzy mną a Olą.
Tak jak są sprawy między wami, tak są sprawy między Mną a tobą, między mną a Olą.
……..
Ale Pan Bóg dał mi możliwości…
Myślisz, że żałuję ?

10. 11. 18 r. Warszawa.

Dzisiaj sobota, jedziemy do „naszego krzyża”. Z impetem mija nas nowiutka, śliczniutka Mazda.

Kupię sobie Mazdę ! – Piotr się zapatrzył.
Jesteś jak starta płyta.
Ty ! Żebyś nie skończył w dziurawych butach !
Eeee… Lubię sobie pogadać czasami. Tyle mego – Piotr się zreflektował.

W kościele była niby msza, to znaczy przemawiał ksiądz, ale ludzi było może dwunastu. Przyłączyliśmy się i kiedy zaczęła się modlitwa „Ojcze Nasz” Piotr na cały głos mu wtórował. Każdy z tej dwunastki jak na komendę odwrócił się w jego stronę. Dopiero wtedy się zorientowaliśmy, że to był chrzest i zebrała się rodzina. W ich wzroku było coś takiego, że z miejsca poczuliśmy się nieproszonymi gośćmi. Szybko wycofaliśmy się z tej uroczystości.

Modliłem się głośno i widziałaś ich reakcje ? Byłem w Domu Ojca, mogłem mówić na cały głos !
To nie ten etap.
Mówiłeś to co On chciał, żebyś mówił.

Stanęliśmy pod „naszym krzyżem”. Zwróciłam uwagę, że poznikały nasze kwiaty, które miały stać tam wieczność, bo z Ikei. Piotr nachyla się do mnie…

Jezus mówi…
One w mojej pamięci są wszystkie.
Kiedyś twoja chwila nadejdzie, nie martw się.

A mówił o rodzinie przy chrzcie, która wydawała się zażenowana zachowaniem Piotra.

11. 11. 18 r. Warszawa.

Słysząc, że pochód narodowy ma być pod hasłem „Bóg, Honor i Ojczyzna” poczułam chęć wielką w nim udziału.

Idę na pochód, dobrze robię ?
Robisz co robisz.
Ale to pochód „Bóg, Honor Ojczyzna”.
Mówią, co mówią.
Hmm …. – jak to rozumieć ? Mówią jedno, robią drugie ?
Uda Ci się to wszystko dzisiaj Ojcze ? Ten marsz ? – bardzo mi na tym zależało.
Postarajmy się.
Będę płakać.
A to dopiero początek.
Odnośnie tego kraju w przyszłym roku będziesz bardzo szczęśliwa.
Coś się wydarzy ?

I wtedy stało się coś dziwnego. Zobaczyłam przed oczami przez ułamek sekundy jakby widzenie, jakby filmik. Napisane zdanie w ramce w formie strzałki, które wchodzi do mojej głowy.

A teraz ten kraj wyda Eliasza na świat.

I mówiąc najuczciwiej w świecie zdębiałam. Zdębiałam, że to zobaczyłam. Czy to przewidzenie ? Czy prawda ?

Czy to było od Ojca ?
A ucieszysz się ?
Bardzo.
To możesz się cieszyć.

Przed wyjściem na pochód obejrzałam filmik, który mnie totalnie wzruszył. Czy to przypadek, że Mel Gibson, który wyjątkowo emocjonalnie związany jest z Bogiem, twórca „Pasji”…… https://www.youtube.com/watch?v=_sTxxuU2LFc

Pan Bóg jest sprawiedliwy, tylko ludzie tego nie rozumieją.

08. 11. 18 r. Warszawa. Część II.

Piotr poszedł się pomodlić, a ja kontynuuję czytanie NT. Analizuję akurat „1 List do Koryntian” i zaznaczam kartką zdanie, o które chciałam później zapytać.

 8 To nie mężczyzna powstał z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny. 9 Podobnie też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety, lecz kobieta dla mężczyzny.

Piotr wrócił po godzinie. Była mniej więcej 23.00.

Beata prosiła, abym zajął się jej facetem, bo ponoć jest w bardzo złym stanie. To znaczy prosiła mnie, abym go wyczyścił. Podczas egzorcyzmów go zobaczyłem. Zobaczyłem, że w środku był cały brudny, cały czarny. Ale po raz pierwszy zobaczyłem nad nim coś jak wiadro, naczynie z niebieską wodą. Potem to wiadro przemieniło się w kielich. Ojciec mi powiedział…
Wykąp go. To woda życia.
…….. – otwieram szeroko oczy, bo to określenie czysto biblijne.

Nigdy nie wiedziałam co dokładnie znaczy woda życia.

Autor natchniony dwukrotnie mówi o wodzie żywej w Księdze Apokalipsy: w rozdz. 21, w wersecie 6 w odniesieniu do Nowego Jerusalem: „Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia”, zaś w rozdz. 22, w wersecie 1: „I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. W obu przypadkach termin interpretowany jest jako Duch Święty. Katechizm Kościoła Katolickiego uważa to określenie Ducha Świętego, za jedno z najpiękniejszych (nr 1137). Przewijający się w pismach Janowych temat wody żywej może zostać przedstawiony w następujący sposób. https://pl.wikipedia.org/wiki/Woda_żywa

Więc całe wiadro wody wlałem do jego środka. Ta woda zaczęła wypłukiwać brudy, który wypływały z jego stóp. Widząc to myślę sobie, że tobie też taką kąpiel zrobię, bo masz te migreny. A Ojciec mówi…
Co ty robisz !? Nie widzisz jak ona wygląda ?
Ma wszystko na swoim miejscu.
…….. – kiwamy głową nie wierząc w to wszystko… To jest takie…. surrealistyczne.
Ja naprawdę jestem zdumiony, że to się dzieje. Wyciągam z niego błoto ! Wyobrażasz sobie to ?!
…….. – wyobrażam.

Jest mi dużo łatwiej wszystko zrozumieć wiedząc, że Piotr widzi świat jako hologram. Cuda można wyczyniać mając taką… władzę. Właśnie władzę, w końcu sobie to uzmysławiam.

Ojciec jest niesamowity, że mi na to pozwala… Ja jestem zakochany w Ojcu… !!!
Uważaj ! Napatrzyłeś się na zdjęcia córki ?
?!

Nasza córka wyjechała na Wyspy Kanaryjskie cała szczęśliwa. Rok odkładała na ten wyjazd i jej oczekiwania były przeogromne. Niestety z każdym dniem jej entuzjazm gasł w oczach, ponieważ znalazła się w hotelu pełnym homoseksualistów. Okazało się, że jest jakiś zlot tego towarzystwa z całego świata i „normalnego” człowieka na obszarze chyba 10 km kwadratowych ani jednego.

Przesyłała nam zdjęcia jako ciekawostkę, ale z każdą godziną tam przebywania była coraz bardziej zdegustowana. Trochę mnie tym zaskoczyła, ponieważ do tej pory większość jej znajomych w Polsce to właśnie geje. Do tej pory bardzo lubiła ich towarzystwo twierdząc, że czuje się wśród nich po prostu bezpiecznie i „fajno jest”… jak mawiała. Ale dzisiaj rano zadzwoniła z wielkim płaczem. Była autentycznie roztrzęsiona i w pewnym momencie już się zastanawialiśmy, czy po nią nie jechać. Totalne psychiczne tąpnięcie, jakiś duchowy wstrząs, który nas z lekka zszokował. Zdenerwowaliśmy się do tego stopnia, że Piotr zaczął robić egzorcyzmy jeszcze podczas rozmowy przez telefon i to ją uspokoiło.

A miał być to wyjazd udany – przypominam sobie ze zdziwieniem.
No właśnie… ! – Piotr też zdziwiony.

Sprawdzam w zapiskach, ale wyraz „udany” nie pada.

- Czy ten wyjazd będzie inny ? – pyta z ciekawości. 
- Trudno nazwać to wycieczką. 
- Postanowione, że jedziesz. 
- O pieniądze się nie martw, Łysy coś wykombinuje. 
- Nic nie dzieje się bez powodu. 
- Jesteś prawdą. Bardzo cię kocham. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2019/03/09/judaszu-zdradziles-syna-czlowieczego/

Siedzimy na tej swojej kanapie zamyśleni.

 Nic nie dzieje się bez powodu.

Ale dlaczego ? Dlaczego miała to przeżyć ? Patrzę na kilka lat wstecz i zaczynam rozumieć sens tego zdarzenia. Ona nie potrafiła dotąd rozpoznać w homoseksualizmie czającego się zła. Zawsze twierdziła, że się czepiamy, a ludzie są wolni i mogą robić co chcą. Nasze tłumaczenia zdawały się na nic, aż w końcu przestaliśmy tłumaczyć. Widocznie rzeczywiście potrzebny był jej ten wstrząs. Szkoda mi jej, a z drugiej strony jestem Ojcu za to niewymownie wdzięczna.

- Czyż nie modlisz się do Mnie codziennie przywróć odwiecznie ustalony porządek ? 
- Czyż nie uczysz tego innych ludzi ? 
- Uczę. 
- Tylko wstrząs może być skuteczny. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/01/07/tylko-wstrzas-moze-byc-skuteczny/

Pamiętasz jak powiedział Homiel, że lepszy nauczyciel nadchodzi? A myśmy myśleli, że ktoś nowy, jakiś anioł czy co… A to Ojciec… Nie mogę w to uwierzyć…
Uszczypnij się, a uwierzysz.
Lubię z tobą Ojcze rozmawiać.
Ja też, czasami.
Czasami ?
Bo czasami przydałby ci się młotek.
……. – roześmialiśmy się.
Na sam koniec zrozumieją kogo dostali.
Koniec ? Koniec życia, czy koniec czyli apokalipsę ? – pytam.
… Bóg mówi, że bardzo cię kocha.
Nie dam ci cierpieć.
Nie zniósłbym twoich łez.
Już się napatrzyłem. Bardzo cię kocham.
Jesteś podłączona do Mnie i wiesz co masz robić.
…….. – przełykam ślinę. powstrzymuję łzy.
Czy dusza ma swój mózg ? – pytam.
Jeśli dusza rozpoznaje inne dusze, czy w takim razie jest samodzielnym bytem ?
Tak nie powiedziałbym. Ma pamięć, myśli.
Aaaaa… – … i tak nie rozumiem.
Rozmawiałem dzisiaj z prawnikiem, nie ma żadnych wieści o NIP, o rozprawie.
Tak jak strzała wystrzelona jest z łuku, tak zacznie się sprawa.
Jej grot jest czerwony, bo się wbije głęboko i nie da się przesunąć.
Będzie zagłębiać się z każdym ruchem.
Co to za strzała ?
Moja strzała.
Tak będzie ?
Tak będzie.
Czy moja historia z Beatą się skończyła ?
Dopiero się zaczęła.
To co mam robić ?
Popracujecie ze sobą. Będziesz tłumaczył czego nie rozumie.
Nie chcę cię martwić, uzależniła się.
To dobrze ?
Na razie tak.
Jest tak krucha jej ta siła.
A czy musi rozumieć ? – pytam.
Walczę o każdego.
Cóż z tego, że lekarz ma rację, a pacjent umiera.
Każdy z was ma „swojego konika”.
Oli konikiem jest księga.
Twoim konikiem jestem Ja.
Moimi konikami są księga i Wy – śmieję się.
Nie czujesz się zazdrosny, że nie jesteś na pierwszym miejscu ?
Jako, że kobieta została stworzona z żebra Adama…
Oooooooo !!!! – prawie krzyczę i biję się po udzie śmiejąc się.
Masz co chciałaś.
……. – Piotr patrzy na mnie i nie rozumie.
Ale to niesprawiedliwe ! – ciągle się śmieję.
Napisz to do Mnie, a może przeczytam.
…….. – wyjaśniam Piotrowi o co chodzi.

 8 To nie mężczyzna powstał z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny. 9 Podobnie też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety, lecz kobieta dla mężczyzny.

Miałam przecież o to spytać Ojca, gdy Piotr wróci z egzorcyzmów. Zaznaczyłam sobie to pytanie.

Dlaczego kobieta ma być dla mężczyzny ?
Pan Bóg jest sprawiedliwy, tylko ludzie tego nie rozumieją.
……. – nadal cieszę się jak głupia i kręcę głową, bo Ojciec musiał widzieć, że zaznaczam to pytanie. Zagląda mi przez ramię, czy co ?

Czytam jeszcze raz w ten fragment i czytam tym razem całość. Chyba nie jest tak źle z moim poczuciem niesprawiedliwości, jak myślałam.

 11 Zresztą u Pana ani mężczyzna nie jest bez kobiety, ani kobieta nie jest bez mężczyzny. 12 Jak bowiem kobieta powstała z mężczyzny, tak mężczyzna rodzi się przez kobietę. Wszystko zaś pochodzi od Boga.

Ciągle nie dowierza, że tak się stało.
…… – nie dowierzam. Takie chwile jak te dają mi wielkie szczęście i wzruszenie.
Co będzie po fali Ojcze ?… – Piotr się wtrąca.
Dla ciebie świat to za mało.

Nie rozumiemy, ale i nie pytamy. To był cudowny wieczór.

Czy nie było szaleństwem stworzyć ten świat ?

07. 11. 18 r. Warszawa.

Piotr swoje opowieści zaczyna od mszy.

W kościele jest jedna dziewczyna, która się do mnie przylepiła. Siada koło mnie, a jak idę do komunii to też siada koło mnie.
Jej dusza cię poznała. Jej dusza wie.
Idzie tam, gdzie dobro.
Ona sama nie wie dlaczego, ale jej dusza wie.
Hmm…. – Ojciec mówi tak pięknie i zastanawiam się, kiedy ja się tak nauczę.

Druga myśl… Czy to też nie jest odpowiedź na maila, na którego w sumie Ojciec nie odpowiedział ? Kiedy kogoś lubimy nie wiadomo dlaczego lub nie lubimy nie wiadomo dlaczego, wyjaśnienie jest jedno…. Ona sama nie wie dlaczego, ale jej dusza wie.

Dzisiaj w kościele usłyszałem….
Bądź dobry i czekaj.
Czekać na co ? – dopytuję.
Na falę.
……..
Wiesz co mi powiedziała dzisiaj Beata ?
Jest pan małą kopią Ojca.
Hmm… Ciekawe…
To niemożliwe, aby Bóg był tak szalony jak ja.
……. – przewracam oczami i czekam na jakiś grzmot z Nieba. Piotr naprawdę czasami przesadza…
Czy nie było szaleństwem stworzyć ten świat ?
?!
Siedziałem i myślałem co by tu stworzyć dla Siebie.
???!!! – oboje znieruchomieliśmy. Słyszeć takie słowa…
Wiesz co to jest widzieć wszystko wielkości….
… pokazał małą kulkę…

… i tam zejść ? Wiesz co to jest ?
To jest wyzwanie.
…….. – cudownie słyszeć takie słowa, ale moja głowa wszystko jednocześnie analizuje.

Jeśli nasz świat to „animacja”, czyli musi istnieć jakaś technologia, która to wszystko trzyma „w kupie”, trzyma razem. Rzeczywiście to może być w jakimś sensie wyzwanie będąc wielkim wejść do czegoś tak małego. A może ja myślę zbyt po ludzku ?

Fajne to wszystko – podsumowałam, na tyle było mnie stać. Zabrakło po prostu słów.
Fajne to dopiero będzie. Mała.
Jak jesteś żoną Małego, to jesteś Mała.
Jak się nazywa żona doktora ?
Doktorowa.
Więc żona Małego nazywa się Mała – śmieję się.
Chociaż twoja właściwa nazwa jest ważna.
Proszę cię Ojcze, nie mów mi … – … nie chcę wiedzieć.
To żeśmy się dobrali, jak w korcu maku.

08. 11. 18 r. Warszawa.

Ostatnio coraz częściej zapadam w zadumę, co zauważył Piotr. Zastanawiam się jak pisać książkę. Jak pisać, aby było logiczne i dla wszystkich zrozumiałe.

Pamiętaj zawierzaj sobie i swojej intuicji.
Jak nadejdzie dzień, że będziesz się gubiła, musi nastąpić reset twojej głowy i znak, że nadchodzi migrena.
Ale teoria ! – Piotr palnął bez namysłu. Gdyby wiedział, że to Ojciec, to by milczał.
To nie teoria, to zasada.
Jeśli chcesz to zwalczyć, to będziesz głucha.
…….. – jęknęłam w duchu. Moje migreny są bolesne, wymioty przez cały dzień, a po wszystkim dwa kilo mniej. Zwalczam pigułami, a tu widzę, że Ojciec tego nie chce.
Co robisz jak w koszu nazbiera się dużo śmieci ? Czyścisz go.
Jest inna droga, ale stracisz to, że wiesz.
Dlaczego byłaś spokojna o Piotra ?
…….. – pytanie mnie zaskoczyło. Dopiero po chwili sobie uzmysłowiłam, że chodzi o atak anafilaktyczny i atak serca.
Bo wiedziałam… – … i przypomniałam sobie to uczucie.

Na OIOMIE lekarz zaprowadził ją do Piotra. Widząc jej oddalające się plecy poczułam, że teraz wszystko będzie dobrze, poczułam spokój. 
http://osaczenie.pl/wp/2016/04/06/plaszcz-smierci/

Teraz wiesz dlaczego Piotr nie może ci pomóc.
Muszę blokować jego energię i wyrzucać ją na bok, bo by ci pomógł.
Czyli widzisz ? Robisz tyle, na ile Ojciec ci pozwoli.
Nie mów mu tego, bo dostanie zawału – roześmiał się.
Ojcze, to jest skomplikowane – Piotr jest chyba lekko rozczarowany.
Nie, to jest proste.
I tak dowiedziałaś co do migreny.
I tak dowiedziałaś się co do aniołów w grocie.
A powiedziała Rabbuni ? – pytam szybko.
No masz ci los ! Tego zapomniałem.

Roześmiałam się na głos. Od kilku dni „męczę” Ojca jednym pytaniem. Jeśli, no jeśli Maria Magdalena była żoną Jezusa, czy widząc Go zmartwychwstałym faktycznie powiedziałaby Rabbuni, czyli nauczycielu, czy raczej Jeshua, czyli po imieniu … Jak to żona ma zwyczaj mówić. ?

J 20 ; 15 Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 16 Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu! 17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». 18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

Chciałabyś, aby tak powiedziała ?
…… – kiwam głową, że nie wiem. Zapadła długa cisza.
… Ojciec siedzi cicho i nic nie mówi… – Piotr tłumaczy ciszę.
Tylko nie cicho ! Myślę jak powiedzieć.
To nie powiedziała ?! – wyrwało mi się, bo gdyby powiedziała, to chyba Ojciec potwierdziłby od razu, przecież to żadna tajemnica.
Tak nie powiedziałem.

Wieczorem.

Ojciec jest niesamowity… Że ja tak mogę rozmawiać z tobą Ojcze… ? – Piotr dziwi się dopiero teraz. Niezły refleks, nie ma co…
Dlatego to Ja z tobą rozmawiam.
Hmm…. – uśmiecham się.

Tak już przywykliśmy do obecności Boga, że już zapomnieliśmy, że to nie Piotr, a Ojciec rozmawia. Rozmawia kiedy On chce, a nie kiedy my chcemy.

Rozmawiałem dzisiaj z Beatą. Ojciec jej powiedział, że we mnie najtrudniej jest zabić nutkę materialną. Powiedziała też, że Ojciec mi wybaczył za Lutra i SS…
………
Jak ona to może wiedzieć…. !? – nie może się nadziwić.
Natura zła jest w tobie coraz mniejsza.
Czy Beata nie za dużo mówi dla mnie ? Czy to nie jest niebezpieczne dla mnie ?
Zamknij się w szafie jak się boisz. Albo w sejfie.
Niech cię Ola zamknie i otwiera, żebyś powietrza złapał.
Nie bądź…
… ciotą – Piotr dokończył i westchnął.

Cdn…

Cały jesteś ze Mnie.

02. 11. 18 r. Szczecin.

Piotr wczoraj rozmawiał z Beatą z 2 godziny.

Powiedziała… Sam pan wie, że Ojciec często milczy.
A ja na to… Ale jest zawsze…
Nie broń Mnie. Umiem sam się obronić.
Lubimy Cię bronić, Ojcze – wtrącam się.
Nie możemy ?
Chcesz powiedzieć, że chcesz działać wbrew Mojej woli ?
Ups… Nie! Broń boże ! – wyrwało mi się.
Widziałem w filmie „Noe” co się stało z tymi, co działają wbrew Twojej woli.
Nie, to teoria ludzi.
Mój gniew byłby znacznie większy.

Ojciec powiedział mi dzisiaj rano…
W przyszłym roku wszystko się skończy i zacznie.
Ciekawe… Skończy się jeden etap i zacznie następny… – tak to rozumiem.

03. 11. 18 r. Szczecin.

Ciągle siedzimy w Szczecinie. Odwiedzamy Krysię i zauważamy na drzwiach jej sąsiadów wywieszoną kartkę z klepsydrą, a to znak, że w tym domu ktoś umarł. Z informacji wynikało, że umarł pan Jan, właściciel domu. Piotr stanął jak wryty.

To niemożliwe ! Widziałem go wczoraj jak odchodzi !
Jak to widziałeś ?
No, po prostu ! Szedł w górę, powiedziałem do niego… A ty dokąd !?… Umarł ?! Niemożliwe… – … i tak trzy razy w kółko.
Ja naprawdę widzę coraz więcej ! – był przeogromnie zdziwiony.

On zdziwiony, a ja przestraszona. Bo to znaczy, że te wszystkie zapowiedzi mogą się naprawdę sprawdzić…

Czy za dwa lata święta będziemy spędzać z Piotrem ? – próbuję „wymacać” przyszłość…
Nie zadawaj tego pytania.
Dlaczego ?
Bo odpowiem pokrętnie.
Chciałabym usłyszeć… – powiedziałam to bardziej do siebie niż oczekując odpowiedzi.
Które ?
Boże Narodzenie.
I tak, i nie.
Chcesz powiedzieć Ojcze, że będzie tak jak z Edziem ? Jest i nie jest ?
Piotr to nie Edziu.
Hmm…

Po tej rozmowie Piotr wybrał się prosto do kantoru, aby kupić kilka 500-setek Euro, najwyższe nominały jakie są dostępne. Chciał odłożyć na „gorsze czasy”. Ledwo wróciliśmy do domu…

Ojciec kazał mi coś sprawdzić w internecie o tych nominałach – włącza komputer.
… Niech to szlag !… – mruczy pod nosem. Okazało się, że mają być wkrótce wycofane z obiegu.
I znowu wychodzi na Moje.
Ojcze, chciałbym jej odłożyć.
Myślisz, że ci się uda ?
No nie wiem, tylko trochę…
Mogę zdmuchnąć te wszystkie banki, chcesz ?
Na chleb ci nie zabraknie do końca.

Wieczorem.

Piotr siedzi jak struty. Już sam nie wie co będzie, co ma robić, jak się przygotować i czy jest sens się przygotowywać.

Ten świat to ty.
Nikt nie zdaje sobie sprawy.

06. 11. 18 r. Warszawa.

Jesteśmy już w Warszawie i się zaczęło. Nocne pobudki i nieprzespane noce.

Gdyby nie Maryja, to nie wiem jak by było. Chroni mnie – Piotr jest wyraźnie zmęczony.
Chronimy się nawzajem.
Ty Mały robisz tak dużo.
Ale zawodzę tak często.
Jeśli chcesz się podlizać Panu Bogu, to skutecznie się podlizujesz.
Podlizywać ?
My rozłożymy tę nazwę na części. To jest dobra nazwa.
Jak mam sobie radzić z tym wszystkim ? Problemy w firmie, problemy z ludźmi…
Radzisz sobie świetnie.
Zazdroszczą ci, że jesteśmy tak blisko, a byliśmy jaszcze bliżej.
Cały jesteś ze Mnie.
…….
A ty masz robić swoje continue – czyli mam dalej pisać.
Dobiegnij ten rok do końca.
Przyszły będzie trudny… Zobaczyłem, że pływam na wodzie, biorę dużo powietrza i pod wodę się zanurzam i tak co chwilę.

Wieczorem.

Poza krótką rozmową na kawie cały dzień Ojciec milczał.

Może Ojciec nie chce rozmawiać, bo jest mną rozczarowany ? – Piotr się przestraszył.
Protestuję.
A może potrzebujesz trochę ciszy i spokoju i wrócimy na ławeczkę ?
Pamiętaj, że jak przyjaciele siedzą i nie rozmawiają nadal są przyjaciółmi.

- Kiedy byłem rano w kościele, znowu zobaczyłem ławeczkę, siedzieliśmy w trójkę. Ojciec, ja pośrodku i On. Siedzieliśmy na tej ławeczce na górze, poniżej leżał cały świat i patrzyliśmy w milczeniu przed siebie. 

                                TEN, KTO SŁUCHA MNIE JEST WE MNIE. 
                         TEN, KTO SŁUCHA MEGO SYNA JEST WE MNIE. 

http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/07/06/nadswiat/

Rób to, co od ciebie oczekuję.

27. 10. 18 r. Szczecina.

Wstajemy o piątej rano i wyjeżdżamy do Szczecina. Piotr proponuje mi bardzo poranną kawę, gdyż myśl, że to mnie uszczęśliwi.

Musisz mieć większe zaufanie do mężusia.
Ja ci tego nie proponuję.
No co Ty tatko !
Dla ciebie Panie Ojcze.

Wiedziałam, że to będzie udana podróż. Właściwie jeszcze dobrze nie ruszyliśmy, a już rozmawialiśmy. Przygotowałam sobie zeszyt, dwa długopisy i jedziemy. Rozmawiamy o różnych sprawach…

Już nie wcinam się do NIP, robię co mi Bóg każe.
Obyś zawsze robił co ci każę.
Ojcze, jesteś zły na mnie ?
Oczekujesz pucharu ?
Nie, ale potrzebuję na pensje jak na zbawienie.
Nie porównuj pensji do zbawienia.
Tak się mówi potocznie.
Podzwoń po klientach, pytaj. Co to !? Ciągle Ja ?
Pomóż Ojcze.
A prosiłeś ?
Proszę cię Ojcze.
To słabo prosisz.
Ty też proś – Piotr mnie szturcha łokciem i ponagla.
Do końca cwaniak.
…….. – zapisuję słowo w słowo i wyję ze śmiechu.

Rozmowa się zawiesiła, więc czytam na głos kolejnego maila mając na nadzieję, że dostanę odpowiedź…

Zostaw Piotra, jest zmęczony.
To powiedz mi bezpośrednio, mam tu ucho – nastawiam mocno. Ryzykuję tymi słowami i mam cichą nadzieję, że jednak z Homielem rozmawiamy.
Ta godzina jeszcze nie wybiła.
A wybije ?
Wybije.
……. – spoważniałam.
Ojcze, czy ludzie się cieszą jak to czytają ?
Ja się cieszę.
Masz wielu cichych zwolenników i szkoda, że tylko tyle. Ale dobre i to.
……..
Ojciec kazał mi wczoraj spakować krzyż.
I dobrze, w Szczecinie też musisz robić egzorcyzmy.
Powiedział…
Weź swoje podparcie.
… Bo przecież „pastorał” nie pamiętasz – dodał teraz.
Pan Bóg wszystko pamięta, z Nim się nie wygra – Piotr westchnął.
I całe szczęście.
…….
Pamiętasz tą wizję jak anioł wyciąga 5 palców i mówi teraz my się będziemy nim cieszyć ? To w przyszłym roku wypada.

- Pracuję przy swoim biurku, przewracam się i upadam na podłogę, mdleję. Schodzą z góry 4 białe postacie, biorą mojego ducha, którego zanoszą przed oblicze Boga i stawiają u Jego nóg. Widziałem palec, który zbliżał się do tego ducha. Widzę, że Bóg wstrzymuje się z dotknięciem mnie palcem. Cofam się i wracam do biura, widzę jak wielki anioł pojawia się w biurze i staje koło ciała, wyciąga rękę w stronę moich pracowników, którzy się zbiegli kiedy upadłem i pokazuje 5 palców. Mówi; 
- Pięć lat będziecie się nim jeszcze cieszyć, potem my będziemy się nim cieszyć. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/06/26/okaleczasz-siebie-okaleczasz-mnie

Co znaczy, że teraz my będziemy się cieszyć ? – lekko się zdenerwowałam.
To co powiedziałem.
Zabieracie go ?
A była fala ?
Ooook. To będziecie się cieszyć na fali, czy po fali ?
Ty ! Detektyw !
……. – uśmiecham się.

Pytam tak pokrętnie, bo boję się spytać wprost. Wizja pokazująca Piotra na fali i lądującego na brzegu daje wskazówkę, że będzie ciągle żył. „Będziemy się nim cieszyć” nie musi oznaczać, że umrze.

Co ja będę pisać, gdy go zabiorą ?… – przychodzi mi na myśl.
Cieszymy się z twojej twórczości.

Tak jak Ojciec mi nakazał, ślęczę nad ostateczną wersją Zmartwychwstania i brakuje mi kilku istotnych informacji. Pytałam Piotra już tak wiele razy, a on ciągle nie wie i Ojciec też milczy.

Już nie wiem kogo pytać, czy faryzeusze bali się, że wykradną ciało ?
Jeśli nie wiesz kogo prosić, to po co pytasz ?
No racja… Ojcze, to proszę Cię…
A czy ty byś się nie bała konkurencji ?
Czyli postawili straż ?
A jakie ma to znaczenie ?
No ma… Bo jeśli się bali, to faktycznie mogli postawić straż przed grotą.
Byli i nie byli.
Nie byli, kiedy było zmartwychwstanie.
????!!!! – prawdziwe objawienie, bo w takim razie Mateusz…

 MT 28; 1 Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. 2 A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. 3 Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. 4 Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.

Dlaczego Mateusz ubarwił historię ?
Sama mówiłaś, że kiedy pisałaś o cygance ludzie się śmieli.
Już wiesz dlaczego ubarwił.
Gdybyś pisała poważnie, czytałoby niewielu.
Masz coraz większe audytorium.
Pan Bóg jest nieziemski, niesamowity, że głowie się nie mieści ! – Piotr cały zachwycony.
Dobrze, że nie w pale.
……. – wybuchłam śmiechem, bo ostatnio pisałam o tym na blogu, ale zanim to zrobiłam bardzo długo się zastanawiałam, czy napisać.

- Dlaczego płaczesz ? – pyta Piotr. 
- Dziękowałam Ojcu, że kocha. 
- No co ty! Kocha cię tak bardzo, że w pale się nie mieści ! 
- Ty to masz porównanie ! 
- ……. – śmiałam się przez łzy. Oby się to nigdy nie skończyło, te nasze rozmowy…
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2018/10/16/na-koniec-czasow/

Wziąłeś krzyż ?
Wziąłem.
Wiem, że wziąłeś.
Nie wziąłeś go po to, żebyś miał.
Rób to, co od ciebie oczekuję.
……..
Pamiętam jak kuli mi miecz – Piotr dawno temu miał cykl wizji i przekazów, w których wykuwano dla niego miecz.

- Przechodzisz kwarantannę, jesteś w izolacji. 
- Niedługo dobiegnie końca. 
- Twój miecz został wykuty i nabiera świętości. 
http://osaczenie.pl/wp/2016/04/22/ziarno-i-miecz/

A ja dostałam w dwie sekundy – to było tak dawno, a pamiętam jakby było wczoraj.

Raptem w mojej prawej dłoni pojawia się miecz. Unoszę go do góry i widzę, jak wali w niego z góry strumień światła. Przez moją głowę przemyka myśl, że miecz jest wyjątkowo piękny i krystalicznie czysty. Kojarzy mi się z obrazem, gdzie archanioł Michał trzyma taki sam miecz w swojej dłoni. Kiedy miecz zostaje naświetlony nie zastanawiając się odcinam po prostu rękę, która jest już czarna i oblepiona przez robale. Robię to szybko i zdecydowanie. To ją ratuje. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/11/2005-rok/

Ola jest z tych, co stoją z tyłu w pełnym uzbrojeniu.
Eee, tak nie jest – zawstydziłam się.
Co ty możesz wiedzieć córko.
Twoje sądzenie po migrenie jest słabe.
……. – uśmiecham się i faktycznie jeszcze nie doszłam do siebie w pełni.
Mogę sobie pozwolić na protekcjonizm.

Wyjechaliśmy z autostrady i skręciliśmy na drogę ku Szczecinowi. Trasa prowadzi też prosto nad morze.

Pojedźmy nad morze, kupimy sobie gofra – Piotr wpadł na genialny pomysł po czterech godzinach jazdy.
Fajnego masz męża. Chyba nie żałujesz ?
Nie.
Sam bym się przebrał w twoje ciuchy.
Jak Bóg będzie chciał, to mnie weźmie w każdej chwili. Żadna kamizelka kuloodporna nie pomoże.
Zaraz się rozpłaczę z radości, że się tak przeobrażasz.
Bo tak jest Ojcze.
Jeśli tak jest, to po co chcesz odkładać pieniądze ?
Nie chcę.
Widzę co masz w głowie.
… Nie da rady… – szepnął… Pewnie miał na myśli, że nie da rady niczego ukryć.

Jedziemy już piątą godzinę…

Tyłek mnie już boli – Piotr narzeka.
To już wiek Piotr.
Chcesz powiedzieć, że jestem stary ?
To twoje pośladki, ty nie jesteś.
Czy nie lepiej byłoby, gdyby ludzie żyli dłużej ? – chwytam okazje na pytanie.
Wierz Mi, że Stwórcę twoje teorie nie interesują.
…….. – roześmiałam się.
To jak Henoch mógł żyć 360 lat ?
Nie narzekał na pośladki.

Dojechaliśmy do Szczecina, pojechaliśmy na rynek po podstawowe zakupy. Szła dziewczyna w bardzo krótkiej spódniczce i miała dość mocne… grube mówiąc wprost nogi.

Ma za krótką spódniczkę – Piotr ledwo spojrzał już ocenia.
To powiedz jej.
Ale jesteś…
Bo mówisz bez składu i ładu – czyli nie oceniaj.

Wieczorem.

Piotr telefonicznie rozmawiał z Beatą i chciał w pewnym momencie upewnić się, czy ona faktycznie rozmawia z Ojcem.

Powiedz, czy byli strażnicy pod grotą ?
Ojciec mówi…
Byli, ale nie do końca.
???!!!
A to ci dopiero !!! Rozmawia z Ojcem na pewno ! – opowiada mi tuż po, będąc naprawdę pod wrażeniem.

Tak nie było…

Dopisane 03. 07. 2019 r.

A prosiłeś ?

listopad 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« paź
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30