Wszystko idzie zgodnie z planem.

04. 02. 21 r. Szczecin.

Ze względu na paskudną pogodę do Szczecina jedziemy PKP.

  • Wiesz co usłyszałem ? – mówi Piotr, gdy stoimy na peronie.
  • Przecież wszystko robię to co powiedziałem przez proroków.
  • Powiedziałem co się będzie dziać.

Zdziwiłam się. Natychmiast otwieram walizkę, aby wyjąć zeszyt i zapisać.

  • Pytałeś o coś ? Bo to zdanie brzmiało jak odpowiedź na pytanie.
  • No nie … Miałem wrażenie, że Ojciec się tłumaczy przed tym co nadchodzi.
  • …….. – zmroziło mnie.
  • Dlaczego mi to mówisz Ojcze ? – Piotr pyta już w pociągu, kiedy w przedziale jesteśmy sami.
  • Do służby cię przygotowuję.
  • Nie spodziewasz się zachodzących zmian.
  • Ostatnia pieczęć przełamana.
  • Mówiłem to przecież przez proroków.
  • Wszystko to zapisałem.
  • Dałem przykazania, ale oni ich nie stosują.

Jestem pod wrażeniem. Zachodzące zmiany … Po wirusie, który śmiało można nazwać globalnym, zdaję sobie sprawę, że wszystko jest możliwe.


Czekałam na dalszy ciąg, ale zapadła cisza, więc wyciągam kanapkę.

  • Homiel mówi, że przydałaby się kolendra.
  • A skąd wiesz ? Przecież nie czujesz smaku – pytam Go ze śmiechem.
  • Z ksiąg.
  • …….
  • Miałem nosa, aby jechać pociągiem – mówi Piotr obserwując co dzieje się za oknem. Pada deszcz ze śniegiem.
  • Nosa to ty masz do wąchania.
  • Czyli ktoś cię do tego skłonił ! – cieszę się, że znowu rozmawiamy.
  • A nie dało się zmienić pogody ?
  • A co to ? Koncert życzeń ?
  • Może jedziemy, żeby porozmawiać – snuję domysły.
  • A może, żeby odciążyć Piotra.
  • ……… – o tym nie pomyślałam.
  • Chciałam o coś spytać … – nachylam się ku Piotrowi.

Ciągle jestem pod wrażeniem tej historii. Najbardziej przejmująca historia o nawróceniu jaką dotąd słyszałam. https://www.youtube.com/watch?v=ZfdPBl9Su_c&t=5s

Pierwsza pielgrzymka odbyła się po śmierci Tadeusza Duffka. Zmarł w 2005 roku, dwa lata po wypadku brata. Miał nowotwór, o którym dowiedział się trzy miesiące po wyjściu Andrzeja ze szpitala. https://weszlo.com/2019/11/02/umieralem-miesiace-wymodlono-poczulem-sie-okradziony/

  • Ten człowiek, który był po drugiej stronie i widział jak jego brat się modli i prosi Boga, żeby go wziął zamiast niego. I faktycznie po jego uzdrowieniu ten brat zaczyna chorować na raka i szybko umiera. Czy … – zawahałam się. Chciałam spytać, czy musiał się poświęcić, ale zabrakło mi odwagi.
  • Ojciec pokazał mi tego murzynka i Alicję na szali, kogo ma wybrać.
  • Aaaa… Rozumiem. Równowaga …
- Dlaczego mam ją zostawić ? Nawet jej nie znasz … ? 
- Jeśli jej nie zabiorę, zabiorę kogoś, kogo nie znasz. 
- Rachunek musi się zgadzać. 
- …… Zobaczyłem wagę z dwiema szalami, na jednej jakieś murzyńskie dziecko, a na drugiej Alicję – Piotr opowiada, a ja zapisuję. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/09/13/dlaczego-mam-ja-zostawic-nawet-jej-nie-znasz/ 

waga sprawiedliwości

Zagłębiłam się w swoich myślach …

  • Ciekawe, czy Eliasz był dowcipny …
  • Jeszcze jak !
  • A Henoch ?
  • Wszyscy tacy sami.
  • A jak jest poważny, to się go boją.
  • …. Pamiętaj to co ci powiedziałem wczoraj.
  • Przyjdzie mój Syn i ci wyjaśni ?” Hmm … Ty wielokrotnie rozmawiałeś z Jezusem, widziałeś Go, dlaczego więc masz się przygotować ? Jaka to będzie różnica tym razem ? – pytam Piotra.
  • ……. – cisza.
  • Męczy mnie pytanie … Ojciec mówi, że strąci to pokolenie.
- Teraz też wykąpiemy ten świat z brudu, który wyrzucasz. 
- Strącę to pokolenie. 
- Nielicznych zachowam, lecz tę resztę strącę. 
- Kiedy słońce, które widzisz wzejdzie wysoko, a ciebie już nie będzie. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2021/02/04/strace-to-pokolenie/
  • A przecież wszystko to zaplanował i to dawno temu, wiedział, że ludzie upadną …
  • Nie oczekuj innej odpowiedzi, bo jej nie dostaniesz.
  • Powiedz Mi, co ci się rzuciło w oczy wczoraj na filmach, które chciałaś zobaczyć ?
  • …….. – szukałam w myślach chyba zbyt długo …
  • Że zabierają Moje kościoły na bary, na piwiarnie, więc dlaczego zadajesz Mi to pytanie ?

Wczoraj przeszukując kanały telewizyjne natrafiliśmy na jakiś dokument o zjawiskach niewyjaśnionych. To była zlepka kilku odrębnych video nagranych telefonem. Pierwszy był o UFO, drugi o nawiedzonym kościele przerobionym na bar i piwiarnię. Zniechęceni tym widokiem nie chciało nam się dalej oglądać.

  • Czy na tym polega sprawiedliwość ?
  • . Chodzi mi o to, że nawet to Ojciec zaplanował, takie właśnie przerobione kościoły. Wiedział, że do tego dojdzie. Wiedział już wcześniej.
  • A czy nie planuje się kartkówki, egzaminu, a dla nielicznych repety ?
  • Nauczyciel planuje kogo przepuści, a komu dać repetę.
  • A czy twoja mama zdała egzamin ?
  • Choć jest dobrym człowiekiem … Czy wyznaje Mojego Syna ? Przecież jest dobra.
  • Kiedyś ludzie nie znali Chrystusa, za co byli oceniani, gdy umierali ? – nabrałam odwagi, aby w końcu o to spytać.
  • To co się stanie, pozwoli zrozumieć wszystko.
  • No dobrze … A gdzie w tym wszystkim nasza wola ?
  • Nie musiałaś jechać pociągiem.
  • Noo… Nie jestem pewna – chce mi się zażartować.
  • Ale … Jeśli zaplanowane jest wszystko i się dzieje według planu, to tak naprawdę wykonujemy Twoją wolę Ojcze, nie swoją, idziemy jak te … – pomyślałam barany.
  • Wszystko psujesz. Tyle pisałaś, że masz do wyboru dwie drogi.
  • No niby mam … Mogę sobie wybrać kolor farby do włosów. Globalnie jednak wydaje się, że i tak dzieje się według woli Twojej, Ojcze.
  • ……. – cisza.
  • Hmm … Moja analiza jest taka. Człowiek ma wolną wolę, ale w takim zakresie, który nie wpływa i nie koliduje z planem Ojca.

Dzwoni telefon. Dowiadujemy się, że syn wypływa 8 lutego.

  • Myślałam, że nie wyjedzie. Inaczej to sobie wyobrażałam.
  • A jak sobie wyobrażałaś ?
  • No, że coś się wydarzy, Piotr zniknie, on będzie tego świadkiem, zostanie i poprowadzi firmę i będziemy czekać na Piotra.
  • Aaaaa, tak to sobie wyobrażałaś …
  • Pamiętasz, że Ojciec mówił, że cię weźmie na 14 dni, a potem powiedział na 30 dni ?
  • I nie wiesz, której wersji się trzymać ?
  • No nie wiem, ale zostawmy to. Obiecałam sobie, że nie będę o tym myśleć.
  • Bądź konsekwentna w swoim postanowieniu.
  • …….. – roześmiałam się, bo będzie trudno.

Dojeżdżamy do Szczecina.

Chlebek to przywrócenie porządku, lakierki to powołanie „kaptura”. „Chyba” – dopiszę na wszelki wypadek 🙂 





Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/