Zło dobrem zwyciężaj.

11. 10. 20 r. Warszawa.

Piotr nie spał pół nocy, bo nawiedzali go chyba wszyscy, którzy go nienawidzą. Jest bardzo zmęczony i mocno tym sfrustrowany. Chciałby się im po swojemu „odwdzięczyć” … 

  • Zło dobrem zwyciężaj.
  • Dziękuję ci Ojcze za wskazówkę.
  • Piotr, to jest w tobie.
  • Wystarczy, że sięgniesz w głąb siebie.
  • Pamiętaj ! Zło dobrem zwyciężaj.
  • Hmm … Żeby to było takie proste … – pomyślałam.
  • Dla ciebie to wielkie wyzwanie działać dobrem. Kiedy ciebie ktoś atakuje, od razu wyciągasz swój miecz – … czyli od razu rusza do boju. Piotr nie należy do tych, którzy nastawiają policzek.
  • Twoja przegrana to twoja wygrana. Teraz rozumiesz ?

Siedzimy sobie na kawusi w domu, dzisiaj niedziela.

  • Ojcze, mam takie zdanie ….
  • A Jezus przyjdzie – Ojciec przerwał mi w pół zdania.

Wzdycham. Chciałam zapytać o zdanie, które dzisiaj pisałam na blogu …

- Nadchodzi przełomowy moment dla życia Ziemi, a w zasadzie dla jej mieszkańców. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/11/nadchodzi-przelomowy-moment-dla-zycia-ziemi/ 
  • Nooo, ale to już paruzja ? – próbuję jeszcze raz.
  • A Jezus przyjdzie do was.
  • Aaaa … „Do was” … Znaczy do ludzi ?
  • Do ludzi jeszcze nie.
  • Do ciebie na chwilę – … do Piotra.
  • Do ciebie na dłużej – … do mnie.
  • …….  – rozdziawiłam buzię szeroko próbując to ogarnąć.
  • To dlaczego słyszałeś paruzja ? – pytam Piotra nie rozumiejąc i z wyczuwalnym zniecierpliwieniem.
  • A czy dla was to nie jest ?
  • ???!!!
  • Ojciec ma cię wyciągnąć spod skały, ale kiedy to będzie ? …. Aaaaa … Dajmy z tym spokój ! – powiedziałam zrezygnowana, zmęczona i machnęłam ręką. Nie ma sensu pytać. Co dla Ojca jest oczywiste, dla na stanowi istną szaradę.
  • Czyżbyś się obrażała ?
  • Aaaaa…. – chciałam już przyznać rację – Nie chcę dostać w głowę – śmieję się.

Miałam jeszcze jedno pytanie, które mnie zanurtowało.

- Powołam ciebie jak powołałem Mojego Syna. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/11/nadchodzi-przelomowy-moment-dla-zycia-ziemi/

Tym razem wolałam zapytać już tylko Piotra.

  • W którym to momencie Ojciec powołał Syna ? Jak myślisz ?
  • Nie wiem.
  • Może jak brał chrzest w Jordanie ? Tam zobaczył Ducha Świętego …
  • Wcześniej.
  • Jeśli wcześniej, to chyba nie jest opisane.
  • ……..
  • Jezus przyjdzie do ciebie, a mnie przeprowadzi – Piotr nagle.

Spojrzałam na niego uważniej. Jeśli tak to ma wyglądać dosłownie … to byłoby niesamowite. I te wszystkie wizje, które mają ludzie na całym świecie rzeczywiście by się sprawdziły. Ale czy tak będzie … ?


Kiedy Piotr odprawiał egzorcyzmy, ja sprawdzałam powołanie Jezusa. Myliłam się, że wcześniejsze powołanie nie jest opisane.

1 Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. 2 Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie.


Po egzorcyzmach.

  • Chyba faktycznie coś będzie. Podczas modlitwy usłyszałem Ojca jak mówił, żeby uderzyć w dzwon.
  • …….
  • Eliasz, Henoch zostali wzięci … A co się z tobą działo na Górze, kiedy umierałeś jak zwykły człowiek ? – przyszło mi do głowy.
  • To pytanie bez odpowiedzi.
  • Tkwiłeś w kredensie jako figurka… czyli odstawiony na przeczekanie.



12. 10. 20 r. Warszawa.

  • Miałem wizję – krzyczy Piotr tuż po obudzeniu.
  • Przed naszym domem pojawił się Edziu. Stanął pod schodami i tylko powiedział …
  • Wybierasz się w daleką podróż.
  • Ciekawe dlaczego nie wszedł – zastanawiam się.
  • Był w wyjściowym garniturze …
  • Czyli to ważna informacja … – zamyśliłam się. Miałam dziwne wrażenie, że jest to odpowiedź na wczorajszą rozmowę.


14. 10. 20 r. Warszawa.

Od kilku dni Piotr nie ma siły na odprawianie egzorcyzmów. Kiedy tylko opowiada o problemach w firmie, to łzy ma w oczach … z bezsilności. Coraz częściej łapie się za serce i myślę czasami, że w końcu dostanie zawału. Strasznie mi go szkoda i nie wiem jak mogę pomóc.

  • Gacki są bardzo inteligentnie, osaczają mnie z każdej strony.
  • Wszystko ma swój początek i datę końcową.
  • Ale kiedy ten koniec ?! – chciałam krzyknąć widząc jak się męczy.
  • Cały miecz skoroduje od tego płaczu, na wszystko narzekasz.

Wczoraj pisałam;

- Podczas egzorcyzmów widziałem Maryję, miała piękną chustę na głowie, chustę z gwiazdami. Była bardzo wysoka. Pan Bóg pokazał mi też, że gdyby epidemia zakończyła się teraz i nagle, niczego by się ludzie nie nauczyli. Od razu zaczęliby żyć po staremu. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/10/13/ojciec-lubi-slowa-pisane/

To miałoby sens, ponieważ Ojciec mówił o nadchodzącym brzasku.

- Brzask nadchodzący widzę i dalej się cieszy.
-  Pokazał jak palcem łapie promień słońca… – Piotr naśladuje Homiela. 
- Tak czekałem na brzask… Brzask przejdzie w świt, a świt przejdzie w dzień. 
- Co znaczy ten brzask ? – pytam. 
- Zmiany, zmiany ! Wielkie jak katedra ! 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/11/28/tak-czekalem-na-brzask-brzask-przejdzie-w-swit-a-swit-przejdzie-w-dzien/ 


Dopisane 11. 04. 2021 r.

  • A Jezus przyjdzie do was.

Przyznam szczerze, że wszystkie dotąd słowa mówiące o przychodzącym Jezusie przyjmowałam z niedowierzaniem. Ale kilka dni temu coś się wydarzyło, co mogę uznać jako zwiastun lub zapowiedź naszej „paruzji”. Widziałam Jezusa, rozmawiałam z Nim, ale wszystko odbyło się na razie w wizji. Właściwie nie była to wizja zwyczajowo napełniona symbolami, ale bardziej widzenie. Proste, wyraźne i długie. Gdybym się nie obudziła, to pomyślałabym, że wszystko stało się w tej rzeczywistości.


Nieciekawie dzieje się na Wschodzie. Fragment wczorajszej rozmowy …