szatan – Strona 108 – ROZMOWY Z NIEBEM

Jak możesz Mnie zawieść, skoro Ja jestem przy tobie?

30. 12. 16 r. Warszawa-Szczecin.

Jesteśmy w pociągu i jesteśmy sami, a więc …

Kiedy się to wszystko zacznie ? – pyta Piotr.
Jeśli rok to tydzień, wtorek to …
? ….. – szybko liczymy, rok ma 12 miesięcy, tydzień 7 dni …
Przełom lutego i marca ?
Pod koniec lutego lub na początku marca ma być operacja ! Naprawdę będzie się działo ? – Piotr był pod wrażeniem tej wyliczanki.
Będę siedział ci na ramionach, będę się ciebie trzymał.
Tak będzie się działo ? – tym razem to ja spytałam mając na myśli, że aż tyle się będzie działo.
To „beczka śmiechu”.
Czyli radości ? – miałam nadzieję, że to będą same pozytywne wydarzenia.
Nie powiedziałbym tego.
… Uuuuu …. Aleś powiedział, znowu się boję. Wydaje mi się, że ta druga fala to symbol zmiany w twoim życiu, a nie sama operacja. Już ta pierwsza bardzo cię zmieniła – ciągle staram się myśleć logicznie.

Jak dojdziesz do siebie, zobaczysz inny świat.
Jak to inny ?
Ten sam, ale będziesz go widzieć inaczej.
Toś mi wiele powiedział.
I przez rok będzie prorok.
… ???
Ale jak mogę inaczej patrzeć, kiedy mam nie zakończoną sprawę sądową.
Co się odwlecze, nie uciecze.
A będzie coś dobrego w przyszłym roku ?
Wszystko dobre, co się dobrze kończy.
Ile chcesz tych przetargów robić ?
Oni (ludzie) są już zmęczeni.
………. – jak Oni to chcą zrobić ?
Słyszę … Rabbi …. Rabbi ? – powtórzył na głos.
Musisz uważać, bo czarne siły chcą cię otoczyć.

Zamilkliśmy. Na co trzeba uważać ?… Uważać na pokusy, przeszkody, podszepty…

Dostałam jeszcze jednego maila od osoby, która pytała wczoraj o tego „proroka”, okazuje się, że on bierze pieniądze za swoje usługi.
Upija i upaja sobą. Pomnaża swój majątek.
Od razu czułem, że coś z nim nie tak. Kiedy Ojciec nakazał mi pomagać, powiedział, żebym ani grosza nie brał.
…………
Ojciec jest taki mądry … Cały wszechświat to jak pyłek przy Jego oku, zrobił to myślą, a miał przy tym tak absolutnie mądre oczy …
Miał brodę ?
Nie.

Gdy Piotr zaczyna opisywać Boga Ojca, długo to nie trwa, po prostu jest zbyt wzruszony, by mówić.

Ojcze patrzyłeś na mnie wtedy.
… Patrzyłem i patrzę, ty już tego nie widzisz.
Pokładam w tobie wielkie nadzieje, nie zawiedź Mnie.
Lecz jak możesz Mnie zawieść, skoro Ja jestem przy tobie ?
Wszystko, co się działo i dzieje, jest tylko przygotowaniem do tego, co będzie …
I urośniesz Mój Synu, a My razem z tobą.
Jestem taki mały, Ojcze. Co ja mogę ?
Jesteś taki mały i aż taki wielki.

Znowu zamilkliśmy.

Kiedy zacznie się coś dziać, to nie wiem co z firmą będzie. Homiel, co będzie ?
Tak jak firma nie jest już twoja, tak i życie nie jest już twoje.
Nie należysz do siebie.
Umarłeś już dwa razy.
Nie marnuj już czasu, bo to nie jest twój czas, to Nasz czas.
Ale słowa ! – palnęłam.
Nooo, lekko dyscyplinujące – Piotr pokiwał głową.
Lekko ? Ja bym się trząsł – Homiel.
???!!!
Ten to potrafi człowieka pocieszyć – Piotr do mnie.
Ale świeczka jest przecież przez Was ustawiana ! To Wy decydujecie, kiedy człowiek odchodzi … – powróciłam do dwukrotnej śmierci.
A wiesz jak diabły w nią dmuchają ?
Hmm …. Zwróciłeś uwagę co powiedział ? Nie marnuj czasu … – dochodzi do mnie, że nie chodzi o jego wewnętrzną zmianę, ale o to, co Piotr ma zrobić.
Jakie ma zadanie do zrobienia ?
Teraz nie pytaj.

Dwukrotnie Piotr był bardzo blisko śmierci, zabrakło 5-10 minut według słów lekarzy, a jednak wciąż żyje.

Naszą rozmowę przerwał telefon, zadzwonił pracownik.

Ludzie pytają kiedy wracam – Piotr zniechęcony, bo ledwo wyjechał, a już pytają.
Powiedz im tak jak Homiel; wrócę, kiedy wrócę – i śmieję się uznając to za świetny żart.
Uczysz się – Homiel również się roześmiał.
Jeśli oni są cegłami, to ty jesteś spoiwem.
To co będzie z firmą, gdy coś się stanie ze mną ?
„Beczka śmiechu”.
Daj spokój, niczego się nie dowiesz – machnęłam ręką nadal się śmiejąc.

Zapatrzyliśmy się przez okno, ale Homiel nie odpuszczał.

Będą cię obwiniać.
O co ? Za co ?
Za wszystko.
Twoje otoczenie boi się zmian, będą mówić, że to twoja wina – przyszło mi do głowy.
Zaczynam się naprawdę martwić – Piotr westchnął.
Czym się martwisz ?
Jeszcze się nie zaczęło, a już się martwisz ?
Bo straszysz.
…. Porządny jeden anioł ma jedno imię.
Porządny drugi anioł ma jedno imię, ale jest taki dziwny anioł, który ma wiele imion.
Taki jesteś.
… O co Mu chodzi ? – Piotr szepcze mi do ucha.
Jak tu cię nie kochać ?! …
A nie Ja to mówię, a Niebo to mówi, dlatego walczymy o tego wariata.
Jesteś przede wszystkim odważny.
Ja ? Cykorem jestem, a nie odważny.
Bądź z nimi (ludźmi), bądź taki jak oni.
… Co planujecie Homiel ?
Jak ci powiem, że na końcu wrócisz do Domu …
Do którego ?
Masz tam fotel.
Ale jeszcze tutaj pobawię się w policjantów i złodziei ? – czyli w dobrego i złego.
Chcesz być policjantem, czy złodziejem ?
A mam wybór ?
………..
Jezus powiedział, że przed 3 podniesieniem słonecznym się spotkamy … Czyli zostało mi tylko 3 lata ? – Piotr myśli, że podniesienie słoneczne to przełom wiosny i lata.
Aż …

By rozmawiać z Homielem trzeba mieć cały czas wyostrzony umysł, a to męczy. Piotr musiał już być bardzo zmęczony, bo wolał rozmawiać o sprawach przyziemnych niż nad-ziemnych. Homiel jednak nie odpuszczał i ciągle „się wtrącał”.

Muszę iść do dentysty.
Przyda ci się.
A Ola ?
Nie zaszkodzi.
Homiel, tyś zawsze był dyplomatą.
I jestem.
Ale wiesz, że dyplomata też kłamie.
Ja nie kłamię.
Ale nie mówisz prawdy, co będzie – po prostu nic nie mówi albo znowu stosuje dyplomację.
Bo jestem człowiekiem, tylko skrzydlatym na wzór i podobieństwo Boga.
To wielki zaszczyt.

Oczywiście nie dosłownie człowiekiem, ale z wszystkim emocjami, uczuciami, myślami jakie ma człowiek.

Kiedyś ta nauka się skończy ?
Nigdy się nie skończy.
Nawet jak będzie wszystko ok ?
Nawet jak będzie ok, to zawsze będzie coś nie ok.

Kręcę głową z niedowierzaniem, chciałabym choć raz potrafić tak ripostować jak On.

Uwaga, ponieważ wpisy edytują się w kolejności od najnowszych do najstarszych i będą coraz trudniejsze, by w pełni zrozumieć pisany tekst, proszę cofnąć się do samego początku. http://osaczenie.pl/wp/2016/03/03/

Ufaj modlitwie i Bogu.

29. 12. 16 r. Warszawa.

Spotkaliśmy się rano po kościele jak zwykle. Piotr opowiedział, co wydarzyło się wczoraj późnym wieczorem. Ponieważ dostał ochrzan, że ze zmęczenia skrócił modlitwę, dzisiaj postanowił pomodlić się już o 22.30, a nie jak zawsze 23.30.

Wszedłem do pokoju i spojrzałem na zegar, brakowało 5 minut do 22.30, więc chciałem poczekać. A wtedy usłyszałem Maryję … Spytała …
Kiedy zaczniesz się modlić ?
… Tak mnie to zaskoczyło, że odpowiedziałem szczerze, że za 5 minut.
Zacznij teraz.
No to zacząłem egzorcyzmy … Na koniec wezwałem Michała; Michale! Stań na czele swojego niebiańskiego wojska … i wtedy dostałem wizję ! Zobaczyłem jak stał nad gackiem i przytrzymywał nogą jego głowę, przyduszał go do ziemi, a na karku znowu trzymał włócznię zakończoną trójzębem. Michał spojrzał na mnie i pyta …
Czy tak ?
Tak ! Trzymaj i nie puść ! … Krzyknąłem do Niego.
…….. – nie wiedziałam co powiedzieć. Pouczać Michała ? To tylko Piotruś tak potrafi.
Tę scenę z góry obserwowali dwaj mężczyźni, siedzieli na dużych drewnianych fotelach, były jak trony, miały wysokie podłokietniki. Sam gacek to jakaś hybryda, twarz człowieka, uszy wilka, szpony ptaka, tułów jak ośmiornica, długie macki, błona, czarne rogi … – Piotr opowiadał naprawdę podekscytowany i chyba żałował, że sam tej włóczni nie trzymał mu na karku.
A jak wyglądał Michał ?
Jak? Miał złotą spódniczkę … Ale nie zwracałem w sumie na Niego uwagi, bo patrzyłem na gacka, żeby się nie wyrwał. Interesowała mnie tylko ta włócznia, która była wbita w kark.
Hmm …
Po raz pierwszy w modlitwie nie skupiłem się na ochronie ludzi, ale poczułem, że za przesłoną czeka cała masa czarnych gotowych do ataku. Wyciągnąłem rękę jak robi to Chrystus i posyłałem ich do piekła …, aż cały się spociłem.
Hmm …
Na koniec modlitwy usłyszałem coś, czego nie rozumiem … Usłyszałem rozmowę między mężczyznami.
Ta przerwa mu się przydała.
Zobacz jaki konkretny.
Mały jest jak ogień, trzeba ciągle podkładać, ale nie można nad nim zapanować.
??? Ahaaa … Ale to przecież Ojciec z Synem rozmawiali !
No przecież wiem, ale mi tak trudno … zrozumieć, że ja to wszystko widzę … Spojrzałem na obraz Jezusa, ale spuściłem oczy, bo mi głupio było i od razu usłyszałem …
Nie opuszczaj głowy przede Mną, patrz Mi w oczy.

Słysząc te słowa bardzo się wzruszyłam, łzy mi naszły do oczu. Kiedy słyszę o Chrystusie, to rozmiękam na drobne i jest to silniejsze ode mnie.

Nasz kronikarz się wzruszył, ale to też rycerz.
Zdjął zbroję i książkę pisze, to twoja druga natura.

Wieczorem.

Czasami od osób czytających mój blog trzymuję mailem ciekawe pytania. A ponieważ same odpowiedzi też są ciekawe, aż szkoda, by o nich tutaj nie napisać (zanim jednak to robię proszę autora o zgodę).
Chciałabym Pani zapytać o kilka rzeczy:
1. Jak na jedzenie mięsa spogląda Homiel? Pamiętam, że w którymś z Pani zapisów był poruszany ten temat, ale z tego co pamiętam była mowa o jedzeniu ryb. Ciekawa jestem, czy lepiej dla nas jest nie jeść mięsa – czy przez to jesteście wewnętrznie czystsi i jest szansa na lepszy kontakt z Bogiem ( bo np. nie konsumujemy mięsa, które wg niektórych dostarcza nam emocji związanych z cierpieniem zwierząt podczas ich zabijania). Czy też nie ma to większego znaczenia?

Ponieważ Piotr nie czyta tego, co piszę pytania czytam na głos. Są pytania, na które Homiel odpowiada od razu i są takie, na które nie odpowiada w ogóle. Tym razem odpowiedział prawie natychmiast.

Czy sądzisz, że ryba nie cierpi ? A jednak jesz ryby.
Zwierzęta zostały dane człowiekowi.

Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko. Księga rodzaju.

To dobrze jeść mięso ? – spytałam kiedyś.
A i Chrystus dawał rybę.
Tego świata w ten sposób nie zmienisz.

p. s . Widzę teraz, że Homiel nie rozgranicza między rybą, a powiedzmy wołowiną. Jedno i drugie to „mięso”.

2. Jest tu w Stanach pewien autor książek – Anthony William, który napisał m. in. pozycje ,, Medical medium’’. Bardzo fajnie w niej pisze o pokarmach, które pomagają czy szkodzą na dana dolegliwość i np. mojego kuzyna zona już od prawie roku stosuje jego podpowiedzi/dietę i czuje się dużo lepiej. On podobno ‘’skanuje’’ ludzi np. podczas rozmowy telefonicznej i od razu wie jakie dolegliwości oni maja i jak im zaradzić. Jest jednak jeszcze coś- otóż, tego wszystkiego nauczył go tzw. ‘spirit’’, który towarzyszy mu od wieku dziecięcego i mu ciągle pomaga w diagnozowaniu ludzi. W której książce pisał on, ze jako małe dziecko zobaczył g wyglądającego jak mnich, który schodzi z nieba po drabinie. I tu pojawia sie moje pytanie. Czy ten ‘’spirit’’ , który nazywa siebie compassion, czyli współczucie- pochodzi od Pana Boga, z Góry, czy tez z dołu? Pytam, bo książkę czyta się dobrze i sama bym chętnie skorzystała z pewnych zawartych tam treści, ale … czy warto? Czy Homiel, Pan Piotr mógłby mi udzielić pomocy? (p. s. autorka w innym mailu dodała, że AW pobiera za swoje usługi spore honoraria, co mnie osobiście od razu odrzuca).

Czy ten człowiek jest prawdziwy ?
Ufaj modlitwie i Bogu.
Mnóstwo jest fałszywych proroków, podchodź z rezerwą do wszystkiego.
Jak rozróżnić fałszywego od prawdziwego ? – pytam.
Nie jesteś w ciemności.
Kto mówi prawdę i czyni dobrze drugiemu, żyje w świetle.
Ja też przez mówienie o wędrowce dusz mogę być posądzona, że fałszywa jestem.
Każdy ma wybór.

Każdy ma wybór … Rozmawialiśmy o tym, że nasze życie jest bardzo głęboko przesiąknięte Bogiem, a najbliższa rodzina, poza córką i synem (którzy sami doświadczają Nieba coraz częściej), nic o tym nie wie i raczej się nie dowie.

Gdyby oni wiedzieli, świat im by się zawalił zbudowany.
Ale, czy to fałszywy świat ?
Nie, ale jest taaaaki wąski.
Hmm … – przyznałam rację. Dom, praca, rachunki, bieżące problemy … Świat, który jest baaardzo wąski.
Po drugiej operacji oddalisz się od ludzi jeszcze bardziej – mówię do Piotra.
Duchem będziesz żył, nie ciałem.
A praca ?
Nie martw się, nakarmimy twoją rodzinę.
Będziesz jak duch, będziesz widział, czego inni nie widzą.
Słyszał, czego inni nie słyszą.
Jeszcze bardziej ? – zdziwiło mnie, że można mieć „to” bardziej.
… Długo będziemy się tak spotykać ? – spytał Piotr.
Musi się coś zmienić – pokiwałam głową.
Homiel ciągle o tym mówi.
Ale dlaczego musi się zmienić ? A nie może być tak jak jest ?
Za mało czasu, za mały postęp.
Za mało się rozwijam ? – Piotr.
Rozwijacie.
Niedługo dotkniesz ściany kryształowej, tak jesteś blisko …
… ??? – znowu wizja z kryształową ścianą ?
Ciesz się, prawdę ujrzysz.
A do tej pory nie widzę prawdy ?
Słyszysz.
Jeśli nie będzie naszej codzienności, to co będzie ?
Będziesz.
Bóg jest tym, który jest, a ty będziesz.

Dopisane 30. 08. 2017 r.

Będziesz. Bóg jest tym, który jest, a ty będziesz – na dzień dzisiejszy nie jestem w stanie wyjaśnić tych słów.

Dopisane 01. 09. 2017 r.

Odpowiedź na komentarz; czy zabilibyście te ryby z wizji Piotra i zjedlibyście przy Ojcu? mowie o tych, które pływały koło Jego stop i cieszyły sie Z OBECNOŚCI OJCA. mam nadzieje ze odpowiesz:) on i tak wie i widzi wszystko:)

Przeczytałam jeden z komentarzy Piotrowi na głos, co go bardzo zdziwiło. Nieustannie się dziwi, że ktokolwiek to czyta.

Ludzie czytają i się uczą?
Po to tu są.

Choć ryba kocha Boga to służy, a czy służba nie jest to, do czego jest stworzona? Rozmnaża się, a na końcu jest spożywana. A jak jest spożywana to nie znaczy, że nie kocha je tak samo. Kocha tak jak tych, z którymi szedł do komory gazowej na śmierć. Poszedł z nimi, bo holocaust to też nauka.

Jestem aniołem prowadzenia, a nie aniołem zwiastowania.

24. 12. 16 r. Szczecin.

O 15.00 poszliśmy się pomodlić, każdy osobno. Po 10 minutach Piotr wyszedł blady i lekko skołowany.

Nie uwierzysz … Wchodząc do pokoju powiedziałem … Przyszedłem oddać Ci chwałę Ojcze … Powiedziałem to ot tak sobie, bezwiednie. Natychmiast usłyszałem …
No to cię słucham.
… Zgłupiałem! … Dosłownie !, ale nie mogłem się wycofać. Odmówiłem „Chwała Ojcze i Synowi” itd., a kiedy skończyłem, usłyszałem znowu Ojca …
I ja tobie życzę i twojej rodzinie spokojnych, wesołych świąt z okazji ROCZNICY URODZENIA MEGO SYNA.

Rocznicy urodzenia Mego Syna…! Bóg Ojciec jest bardzo precyzyjny. Nikt nie mówi rocznicy, ale z okazji Bożego Narodzenia. Pokazał, że to my ciągle się mylimy, bo przecież jeśli Chrystus narodził się mniej więcej 2000 tys. lat temu, to dzisiaj jest to bez wątpienia „tylko” kolejna rocznica.

Po wigilii, którą spędziliśmy w gronie rodzinnym, siedliśmy w swoim cichym mieszkaniu tylko we dwójkę i rozmawialiśmy o słowach Ojca. Ja kręciłam głową z niedowierzaniem, a Piotr siedział bardzo zamyślony, bardziej niż kiedykolwiek.

Wiesz co mówi mi teraz Homiel ?
Szał niebieskich ciał … nuci mi tę piosenkę.

Wzruszyłam ramionami nie rozumiejąc związku.

Co chcesz przez to powiedzieć Homiel ?
Przyszłość.
?
Posłuchaj refrenu piosenki.

Nie było innego wyjścia jak tylko znaleźć tekst piosenki w internecie. http://www.tekstowo.pl/piosenka,maanam,szal_niebieskich_cial.html

A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją.
A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją.

Nadal nie widziałam związku.

Homiel, o co chodzi ?
To przekaz, nie wywiad.

Hmm … Nie chce powiedzieć więcej i w tym momencie przypomniałam sobie pewne słowa sprzed dwóch lat …

Kiedy 5 planeta twojego układu zrówna się z Ziemią, wtedy nadejdzie koniec.
Czy ma to jakiś związek ? – pytam.
Od dwóch dni widzę jak tablice z przykazaniami są złote i otaczają ziemię i są wielkości ziemi, otoczyły z czterech stron świata … – Piotr ciągle w zadumie.

Jaki będzie przyszły rok ? – pytam, bo zdaję sobie sprawę z powagi przekazu, którego nie rozumiem, ale podskórnie czuję, że jest bardzo ważny.
Przełomowy.
Dla nas, czy dla świata ?
Jeśli dla was, to i dla świata.

25. 12. 16 r. Szczecin.

Drugi dzień świąt również spędziliśmy z całą rodziną. Pamiętając o słowach Homiela spoglądałam na każdego z myślą, czy to tego nie będzie w następnym składzie. Nie brałam pod uwagę Piotra, bo przecież nie ratowaliby go w październiku, by zabrać w lutym. Mój wzrok padł na żonę siostrzeńca, która była w ciąży. Widząc jej brzuszek pomyślałam, że faktycznie skład w przyszłym roku na pewno się zmieni.

Wieczorem również usiedliśmy sami przed TV.

To, co spotkało mnie wczoraj, to było niesamowite, Ojciec złożył mi życzenia ! – Piotr ciągle nie mógł w to uwierzyć.
Nikomu tego nie zrobił.
Ale to przecież niemożliwe !
Jeszcze się nie przyzwyczaiłeś ?
Bóg Ojciec jest bardzo bezpośredni – stwierdzam, co mnie za każdym razem zadziwia.
Na tym polega Jego Wielkość, że kiedy trzeba, odbiera to, co Mu się należy.
A kiedy trzeba, jest pośród tych, którzy potrzebują.
Co będzie dalej ?
Pojedziesz, dokończysz ten rok – Piotr wraca do Warszawy na klika dni.
A przyszły ?
W drogę.
Homiel mówi teraz, że powoli otwierają ci dostęp do Nich …
Really ? – wyrwało mi się ze zdziwienia.
To znak nadchodzących zmian.
Będziesz coraz więcej słyszała.
………. – już zacieram ręce.
Czy za rok będzie tak miło na święta jak było dzisiaj ? – pytam, bo ciągle myślę o „zmienionym składzie”.
Wolałbym o tym nie mówić.
Dlaczego ?
Jestem aniołem prowadzenia, a nie aniołem zwiastowania.

Zastanowiło mnie to … Czyżby jednak nie o „brzuszek” chodziło ?

Dopisane 24. 08. 2017 r.

Z okazji ROCZNICY URODZENIA MEGO SYNA – dla cierpliwie czytających zdradzę, że za jakiś czas dowiemy się kiedy faktycznie urodził się Chrystus. Precyzyjność pytań jest w naszych rozmowach bardzo istotna. Na ile precyzyjne jest pytanie, na tyle precyzyjna jest odpowiedź.

Jestem aniołem prowadzenia, a nie aniołem zwiastowania – Homiel jest od prowadzenia, a nie od tłumaczenia ważnych informacji, tak jak to czynił i prawdopodobnie czyni Archanioł Gabriel, anioł zwiastowania, który pewnego dnia dwa tysiące lat temu ukazał się młodej dziewczynie o imieniu Miriam (Maryja). Do Gabriela jeszcze wrócę.

Kiedy 5 planeta twojego układu zrówna się z ziemią, wtedy nadejdzie koniec – przyznam, że to prawdziwa i jedyna kosmiczna zagadka do rozwiązania. Zwróciłam się do fachowca od astronomii, by spróbował wyjaśnić tę ( i inne) informację, ale się nie udało.

„Hmm, widzę że problem jest natury bardziej filozoficznej czy refleksyjnej niż naukowej. Patrząc na przytoczone cytaty myślę, że na pewno nie należy ich odczytywać w sposób dosłowny, a nie chciałbym brnąć w interpretację tego typu tekstów nie mając ich przed oczyma. Niestety bardziej nie potrafię pomóc. Pozdrawiam.”

Z doświadczenia wiem, że to, co niejasne dzisiaj, staje się jasne „jutro”. Homiel nie po raz pierwszy i nie ostatni, jak się okaże, odwołuje się do astronomii. Czy słusznie?

Biblia i nauka: Kształt ziemi i porządek wszechświata. http://www.kazdystudent.pl/a/nauka.html

Biblia mówiła o „okręgu ziemi” na długo przed Galileuszem, gdy ludzie myśleli, że ziemia jest płaska, a zanim człowiek zrozumiał astronomię, Biblia powiedziała, że Bóg umieścił gwiazdy na niebie, unieruchamiając je na swoich miejscach. Dzisiaj, powiedzielibyśmy, że sprawia to grawitacja, lecz znów, Bóg nas wyprzedził.

Jest tym, który trzyma siły na swoim miejscu, tym, który nadał wszechświatowi porządek. A my, przez Jego wyczucie czasu, pojawiliśmy się, by obserwować ten porządek i zrozumieć te siły. Właśnie to założenie (Boży porządek rzeczy) był naukowym punktem wyjścia dla wielu znakomitych naukowców (np. dla Izaaka Newtona). Siły i porządek rzeczy są widoczne, lecz co je wywołało? Dzisiejsi naukowcy szukają wielkiej jednolitej teorii pola – kleju, który połączy teorię kwantową i astrofizykę w jedno. Zauważ, że to Bóg we własnej osobie jest tym jednolitym polem, którego poszukują. To Bóg, który decyduje, że rzeczy będą działały inaczej na poziomie astronomicznym niż na mikroskopowym. Rozmiar jest względny i nieistotny. Rzeczy powinny działać tak samo na obydwu poziomach, astronomicznym i mikroskopowym, lecz tak się nie dzieje. Stąd, zbici z tropu naukowcy, starający połapać w tym wszystkim, ponieważ Bóg nie stanowi ich punktu wyjścia. Nawet jeśli odkryta zostaje siła, która wiele rzeczy wyjaśnia (np. grawitacja), nadal pozostaje pytanie: skąd się ona wzięła.

Nie jesteś Moim sługą, jesteś Moim przyjacielem.

16. 12. 16 r. Warszawa.

Wieczorem.

Piotr zastanawia się ciągle nad wizją z dwiema falami. Jest przekonany, że pierwsza fala to pierwszy zawał, a druga fala to operacja. Mam jednak nadal wielkie wątpliwości, a ponieważ nie mam pomysłu jak można zinterpretować „drugą falę”, powoli sama zaczynam się przekonywać, że może mieć rację. I teraz się zastanawiam… Jeśli Piotr się tak zmienił po pierwszej fali, to co będzie po drugiej ?

Nie będziesz szukał manowców, których nie ma, będziesz wiedział.
A nie możesz tak coś szepnąć ?
Nie będziesz widział przyszłości, Ojciec celowo zakrył ją dla twojego dobra.
Dlaczego ?
Wyobraź sobie człowieka, który widzi tylko cel na końcu drogi.
Nie patrzy na bok, a ty musisz patrzyć na bok.
Czy chcesz, żeby tacy z NIP byli ?
Czy będę miał chociaż na życie ?
Chodzi ci o bułkę z masłem ? Na szynkę też będzie.
A kawior będzie ? – Piotr zażartował.
A smakuje ci ?

Piotr mówiąc „kawior” miał na myśli dodatkowy luksus, lepsze życie, coś extra, piękny dom, auto itd. Czy smakuje nam takie życie ? Mówiąc szczerze… już nie.

Będę dalej w Warszawie ?
Tu zabijałeś, tu się odradzasz.
… ???!!! …
… Za dużo by płakało po tobie.
Nawet twoi wrogowie o tobie myślą, a chłopcy z NIP przebierają nogami.

Zrobiliśmy przerwę, by odetchnąć z wrażenia. W kilku słowach wiele informacji naraz. Precyzyjność i rzeczowość Homiela jest powalająca.

Dzisiaj przeczytałam, że w grobie Jezusa w Jeruzalem … – … i nie zdążyłam dokończyć.
Lilie ... słyszę.
… jak odkopywano czuć było słodki zapach – dokończyłam już zdziwiona.
Odpowiedział ci, czuć było lilie.

https://pl.aleteia.org/2016/11/18/tajemnicze-zjawiska-towarzyszace-otwarciu-grobu-chrystusa/

Czy to jest prawdziwe miejsce pochowku Jezusa ?
Noś w sercu zmartwychwstanie, to wszędzie On będzie.
Szkoda, że nie możesz powiedzieć tak lub nie …
Statystyka jest nieistotna, ważne co czujesz …
Pięć metrów w tą, czy w tamtą nie czyni różnicy.
Wielu ludzi tam pielgrzymuje, zabrać im nadzieję ? – pytam dalej.
Nigdy.
Hmm …
Wiele jest dróg do Góry – pokazał jak ktoś idzie, jedzie rowerem, leci samolotem …

Człowiek idący dojdzie do Ojca później niż ten, który leci samolotem, bo być może i jego wiara jest znacznie słabsza. Czasami jedno życie nie wystarczy, by „lecieć samolotem”.

Ważne, by dążyć do Niego.

Niedawno przeczytałam proroctwa Zofii Nosko – „Centuria”: http://prorocykatolik.pl/Zofia-Nosko.php Poza orędziami Maryjnymi, które opisywała ze szczegółami, zwróciłam uwagę na jedno zdanie.

Dlaczego Maryja powiedziała; raz się żyje, raz się umiera … ?
Bo dla jednych tak jest, dla drugich tak nie jest.

Piotr ciągle jest słaby, mimo pobytu w sanatorium.

Tak naprawdę to nie był zawał, to droga.
Po to, żebyś drzwi otworzył.
Jakie drzwi ?
I tak już dużo powiedziałem, za dużo.
To powiedz … Drzwi do czego ?
……… – nie odpowiedział.

Oglądaliśmy „Exodus; bogowie i królowie”. Padło tam zdanie; Generale prowadź !

Chciałbym zasłużyć na bycie chociaż sierżantem – powiedział Piotr w zamyśleniu.
Przewodniczący zakonu, a jaki skromny …
Po co masz zasłużyć ?
Po prostu bądź …

17. 12. 16 r. Warszawa.

Po dłuższej przerwie „nie bycia”, pojechaliśmy do „naszego krzyża”. Byliśmy sami. Chrystus przemówił niemal natychmiast po naszym wejściu do kościoła.

To serce biło jak biło i będzie biło jak biło.
Już na swojej drodze występnych nie znajdziesz.
Nie lękaj się drogi, która jest przed tobą, idź śmiało.
Ojciec ci ją wybrał przed wszystkimi wiekami.
Będę ci służył Jezu.
Nie jesteś Moim sługą, jesteś Moim przyjacielem.
Razem będziemy walczyć.

Tak byłam skołowana, że ledwo nadążałam pisać. Uderzyły mnie słowa; … wybrał przed wszystkimi wiekami… Zrozumiałam w tej jednej chwili jak wielkim i wszechmądrym strategiem jest Bóg Ojciec. Zaplanować to wszystko … ???

Pół godziny później rozmawialiśmy przy kawie.

Jeśli jedna operacja tak mocno cię zmieniła, to co się stanie po drugiej operacji ? Będziesz innym człowiekiem ?
Nie rozważaj, przyjmij.
A czy mamy inne wyjście ? – pytam.
Nic się nie stanie, wiem lepiej – Piotr pewny siebie jak zawsze.
Dobrze, że Nam nie doradzasz.
Skrzydła nigdy nie byłyby zbyt białe, musielibyśmy je ciągle malować.

Homiel tym słowami rozbawił mnie na całego, bo ma absolutnie rację. Taki jest właśnie Piotr … Zawsze wie lepiej i zawsze niezadowolony, że coś nie jest zbyt dobre.

Ostatnio przeczytałam ciekawą rzecz.

Kodeks Bezy – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie, w językach greckim i łacińskim, pochodzi z roku ok. 400. Od czterech wieków poddawany jest badaniom biblistów oraz krytyków tekstu. Powstało wiele obszernych opracowań kodeksu (nawet dwutomowe). Kodeks zawiera Ewangelie oraz Dzieje w języku greckim i łacińskim (lewa strona po grecku, prawa po łacinie). Ewangelie zestawione w kolejności: Mateusz, Jan, Łukasz, Marek (tzw. „zachodni porządek”). Kompletny jest tylko Łk, brakuje: Mt 1,1-20; 6,20 – 9,2; 27,2-12; J 1,16 – 3,26; Dz 8,29 – 10,14; 21,2-10.16-18; 22,10-20.29 – 28,31; Listów powszechnych. Ponadto ma trzy uzupełnienia w: Mt 3,7-16; Mk 16,15-20; J 18,14 – 20,13. Wiersz J 21,25 umieszczony jest przed 21,24. Zawiera także 3 Jana 11-15 w łacińskim przekładzie, co oznacza, że pierwotnie zawierał również tekst Listów powszechnych. https://pl.wikipedia.org/wiki/Kodeks_Bezy

Według tego kodeksu Marek 16,4 nadmienia, że kamień zamykający grób Jezusa nie mógł być ruszony przez dwudziestu mężczyzn. Opowiadam o tym Piotrowi …

Jak w takim razie Magdalena mogła iść tam sama ? – ciągle mnie to zastanawia.
Musiała przecież wiedzieć, że nie zdoła tego kamienia sama przesunąć.
Jest pióro i nie ma pióra – Homiel na to.
???

„Efekt pióra” !!!

Wczoraj Piotr został ugryziony dwukrotnie.

Dlaczego jestem tak gryziony ?
Za przykazania, otaczasz ziemię przykazaniami, a przykazanie to życie bez grzechu.

Rzeczywiście, Piotr modląc się wieczorami w swoich wizjach widzi spadające na ziemię kamienne tablice z przykazaniami. Zrozumiałam, że ciągle nie zdajemy sobie sprawy z siły jego wizji.

Oglądaliśmy wiadomości w TV. Krew i wszechobecne zło leje się na świecie strumieniami, takie miałam wrażenie oglądając pierwsze 10 minut.

Dlaczego Pan Bóg tak kocha ludzi ? – spytałam, bo trudno zrozumieć, tak zupełnie po ludzku, że można jeszcze nas kochać.
Widzi w nich Siebie.

Dopisane 20. 08. 2017 r.

Raz się żyje, raz się umiera…? – podobne zdanie pada w Biblii i jest głównym argumentem przeciwników idei ponownego narodzenia. „Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd” (Hbr 9, 27).

Odpowiedź Homiela; Bo dla jednych tak jest, dla drugich tak nie jest… wydaje się wręcz idealna i rozwiązuje wszelkie wątpliwości.

Lilie – według świadków przy otwarciu grobu Chrystusa czuć było słodki zapach. Lilia to rodzaj bylin cebulowych z rodziny liliowatych, w których skład wchodzi około 75 gatunków. Najbardziej znanym jest lilia biała ( p.s. uprawiana na terenie Izraela https://pl.wikipedia.org/wiki/Lilia_biała). Kwiaty lilii mają intensywny zapach, który może czasem powodować alergie. Lilia jest rośliną niebezpieczną — spożycie przez ludzi czy zwierzęta może prowadzić do silnego, zatrucia zakończonego nawet zgonem. Lilia chętnie wykorzystywana jest w branży perfumeryjnej, ze względu na charakterystyczny, słodki aromat. http://www.trustedcosmetics.pl/biale-kwiaty-wystepujace-w-perfumach/

Jest pióro i nie ma pióra – najbardziej irracjonalna dla przeciętnego człowieka wersja otwarcia grobu Chrystusa jest… prawdziwa!

Święte niewiasty udały się następnego dnia po szabacie, wcześnie rano, do grobu z wonnymi ziołami. Zastanawiają się, kto im pomoże odsunąć kamień. (Mt 28,1-3, Mk 16,1-3, Łk 24,1, J 20,1)

Anioł na oczach niewiast przestraszył strażników stojących przy grobie, odsunął kamień i usiadł powyżej kamienia (Mt 28,2-4).
Maria Magdalena, Maria Matka Jakuba (Kleofasowa) i Salome zbliżyły się do grobu i ujrzały odsunięty kamień. Maria Magdalena natychmiast udała się do apostołów, aby ich powiadomić. (Mk 16,4, Łk 24,2, J 20,1-2).
Pozostałe dwie kobiety weszły do grobu i ujrzały anioła siedzącego, który wskazał im na pusty grób, prawdę o zmartwychwstaniu i polecił by udały się do uczniów i Piotra i powiedziały, że zobaczą oni Jezusa w Galilei. (Mt 28,5-7, Mk 16,5-7)
Druga grupa świętych niewiast, składająca się z Joanny (żony Chuzy) i jej towarzyszek, przybyły do grobu, gdzie miały się spotkać z pierwszą grupą kobiet. Weszły do pustego grobu i zostały powiadomione przez dwóch aniołów, że zmartwychwstał jak powiedział. (Łk 24,10) https://pl.wikipedia.org/wiki/Zmartwychwstanie_Jezusa

W tym świecie wiecznie żyć nie będziesz.

08. 12. 16 r. Szczecin.

Rano zadzwonił Piotr.

Myłem się dzisiaj w łazience, położyłem mydło na umywalce, namydliłem twarz, ale okazało się, że za mało. Ręką sięgam po mydło …, a mydła nie ma. Szukam na podłodze, bo myślałem, że spadło, szukam pod szafką, w umywalce, pod prysznicem, poszedłem nawet do pokoju, bo już zgłupiałem. Może wyszedłem i nie pamiętam, że wyszedłem ? A mydła ciągle nie ma. Znowu podchodzę do umywalki, opieram się ręką o umywalkę i zaczynam główkować, gdzie te cholerne mydło się podziało. Nagle czuję pod ręką, że ktoś mi wsuwa mydło … Wyobrażasz to sobie ?!!! W rękę włożyli mi mydło !
Spytaj się Homiela, czy to On – już się śmiałam na całego, bo przypomniałam sobie o znikającym piórze.
Stagnacja zabija – powiedział ze śmiechem. Homielowi się chyba nudzi !

Ponieważ jestem ciągle w Szczecinie, Piotr dzwoni i opowiada co się dzieje w sanatorium. Znajomi, z którymi ćwiczy, zaczęli nazywać go „wielebny”. Zaczęło się od kobiety, która stwierdziła, że wygląda na księdza i zamiast „dzień dobry” wita go …

Cześć wielebny !

To już kolejna osoba, która całkowicie podświadomie bierze Piotra za księdza.

Ale się porobiło – Piotr nie może wyjść ze zdziwienia, że przebywa w sanatorium.
Zmiany dopiero przed wami – Homiel się wtrącił nawet przez telefon.
I co będzie ?
Cuda bracie.
Możesz powiedzieć jakie ?
To co się dzieje, dzieje się ponad wszelkie ludzkie postrzegania, lecz naprawdę się dzieje.
Pan Bóg na ciebie patrzy i kibicuje.
Nie wiem co znaczy kibicuje u Nich, to samo co u nas ? – pyta mnie Piotr.
Dokładnie tak.
Zauważyłaś, że mówi niekonkretnie ?
Mam taką naturę.
A nie możesz inaczej ?
Nie spiesz się, bo mała już notuje.

Dostałam spazmów ze śmiechu. Piotr mi opowiadał, a ja oczywiście starałam się zapisać każde słowo. Problem w tym, że Piotr nie wiedział, iż notowałam i opowiadał dosyć szybko. Nie nadążałam spisywać i w końcu zaczęłam pisać skrótami.

15. 12. 16 r. Warszawa.

Przyjechałam w końcu do Warszawy. Piotra wypisali z sanatorium na jego prośbę nieco wcześniej i cieszy mnie to bardzo. Jak dobrze wrócić do Piotra i… Homiela… Oboje się bardzo wzruszyliśmy jakby rozumiejąc, że nam niewiele czasu pozostało. Oczywiście od razu idziemy na kawę…

Co u ciebie biznesowo ?
Mailem przychodzą tylko same reklamy, żaden biznes. To moja wina, powinnam się bardziej starać – przyznałam całkowicie szczerze.
Nie ma w tym żadnej twojej winy – pocieszył mnie Homiel.
No tak … Jeśli nie moja to wina, znaczy, że to Oni przykrócili mi wszystko.
….. Czy mam jej coś przekazać na pocieszenie ? – Piotr pyta Homiela.
Powiedz jej, że jej powiesz.
Ale co ?
Przecież nie masz głowy do czesania … Myśl !
……… – zaczęłam się śmiać, uświadomiłam sobie jak bardzo mi tych rozmów brakowało. Tego ciętego Homiela humoru i nauki jednocześnie.
To co mam jej powiedzieć ?
Informacje w toku.
…….. – jeśli w toku, to nie ma sensu naciskać.
Jak tam w sanatorium ? – pytam.
Gdy dzisiaj wychodziłem, jeden z kuracjuszy na pożegnanie powiedział mi, że przychodził na śniadanie specjalnie wcześniej, by zjeść ze mną przy jednym stole. Powiedział mi to dopiero na koniec. Powiedział …
Ma pan tak pozytywną energię, że przy panu czuję się dużo lepiej.
Hmm …. Wcale mnie to nie dziwi – bo rzeczywiście ją ma.

Wieczorem siedzieliśmy po staremu na naszej wysłużonej kanapie i oglądaliśmy TV.

Jestem tak zmęczony, że nie mam siły się modlić wieczorami. Powiedziałem to Homielowi, a wtedy zobaczyłem Boga, który pracował na polu. Orał i orał, siał, orał, wyrywał perzyny … To praca bez końca …

Rozmawiałem dzisiaj z Ojcem – Piotr się przyznał.
Co będzie dalej ? … Spytałem …
W tym świecie wiecznie żyć nie będziesz.
Spojrzałem na samolot lecący wysoko.
Gdzie ty chcesz Mały lecieć ?… Spytał mnie …
Mały ?
Bo jesteś mały.
…. Hmm … Piękne masz te rozmowy … – uśmiechnęłam się.
Ojciec jest taką mądrością, że aż trudno uwierzyć ! – mówi Piotr do bólu szczerze, aż zaczynam się obawiać, czy nie posuwa się za daleko.
Ta mądrość, kiedy patrzy na ciebie, też nie może uwierzyć – odpowiada teraz Bóg Ojciec.
A w co nie może uwierzyć ?
Brak Mi słów.

Mi też brakuje słów, gdy Piotr zadaje takie pytanie. Milczeliśmy przez kilkanaście minut.

Gacek ciągle mnie atakuje, nawet w sanatorium nie miałem spokoju – narzeka Piotr. Widzę, że nagle sztywnieje i nastawia ucha …
… Gdybym mógł, to bym ci kark skręcił, ale nie mogę.
Za to wszystko !
Bo ta gra nie toczy się według naszych zasad.
…… ?! – Piotr powtórzył słowa i jednocześnie ścisnął pięści. Gdyby go widział, to pewnie by mu przyłożył.
Liczę na twoje potknięcie.
Pamiętaj ! Nic nie zostało zakończone. Chciałbym cię dopaść i pożreć.
A udław się !
… Tak, jak pożeram ich dziesiątki tysięcy …
…… – te słowa przyprawiły mnie o dreszcze…
Czy przejąłeś się tym, co powiedział ? – Homiel.
…….. – Piotr nie odpowiedział, bo mimo tylu doświadczeń takie bezpośrednie zetknięcie ciągle robi ogromne na nim wrażenie.
Pamiętaj ! To siewca kłamstwa.

Piotr się uspokoił, ale nie miał ochoty już rozmawiać, więc i ja nie nalegałam. Siedzieliśmy zamyśleni przez dłuższą chwilę …

Czy serce wróci do pełnej sprawności ?
Nie będzie ci potrzebne do tego, co robić będziesz.
Co takiego będę robić ?
Patrz na zegar.

I w tym momencie w telewizyjnej reklamie pokazano zegar i wskazówkę, która do chodzi do godziny 12.00.

Nie powiem, co będziesz robić, ale do końca szczęście cię nie opuści.

Będziecie razem walczyć przeciwko występnym.

27. 11. 16 r. Szczecin.

Piotr przed wyjazdem zjadł ostatnie, normalne śniadanie. Piszę ostatnie, bo podejrzewam, że w sanatorium dla świeżych zawałowców normalnie to raczej nie będzie.

Podróżny w drodze je to, co mu wpadnie w ręce.

Homiel chce powiedzieć, że Piotr jako wieczny wędrowiec niech się cieszy, że ma cokolwiek do jedzenia.

Ta wasza codzienność odchodzi w niepamięć.
Już nam zabrałeś przecież trochę …

Zaczęliśmy się natychmiast zastanawiać, co w takim razie stracimy jeszcze.

Czy chcesz tam się zestarzeć ?
Tam ? – nie zrozumieliśmy, co ma na myśli.
Pokazał mi warszawskie mieszkanie, jak ściany się kurczą …
Niech ten łabądź też ma.

Uśmiechnęłam się, bo od razu wiedziałam co Homiel miał na myśli. Ostatnim czasy coraz częściej mawiam do Piotra, że w tym mieszkaniu zaczynam się dusić. I kurczące się ściany były tego symbolem.

Dlaczego mówi łabądź, a nie łabędź ? – pyta mnie Piotr.

Wzruszyłam ramionami, pomyślałam, że Piotr po prostu źle usłyszał. Nie było to ważne w tej chwili.

Przecież ona to jest jastrząb … Tak pokazaliście Olę w mojej wizji …
Dla kogo jastrząb to jastrząb, dla mnie łabądź – powtórzył.
A ja się nie liczę ? – Piotr spytał, że coś mi szykują, a jego pomijają.
Nie rozśmieszaj mnie acan.
W takim razie kiedy kolejna przeprowadzka ? – Piotr spytał.
Już nie wkrótce, a szybko.
… Mam grać na loterii ? – zażartowałam, bo nijak nie mogłam sobie tego wyobrazić.
Loteria sama przyjdzie do ciebie.
Ale sam mówiłeś, że trzeba mieć nic, by być blisko Chrystusa …
Zaufaj Nauczycielowi.
……. – czyli zaufaj Bogu.
Poznajecie świat dla wielu zakazany.
Wiedza bezcenna.
Cóż ci dadzą te domy …
A tam życie wieczne …

Gdy Piotr wyjechał, zaczęłam oczywiście sprawdzać, dlaczego „łąbądź” a nie „łabędź” i co znaczy acan.

Wygląda na to, że pierwotnie mieliśmy łabędzia z „ą” w mianowniku i „ę” w przypadkach zależnych. Jako że jednak rozwój języka postępuje w kierunku eliminacji oboczności, w literackiej polszczyźnie „wygrał” łabędź, a forma łabądź będzie gwarowa, regionalna, archaiczna (niepotrzebne, skreślić – jak mawiał Tomasz Baranowski), a do tego zwalczana przez wąskich purystów. Nazwa gatunkowa to łabędź, łabądź jest ryzykowny w wypracowaniu domowym, ale nie widzę powodu, by zwalczać go w mowie potocznej. Kiedyś i tak zniknie, zostanie tylko w starej literaturze. http://sjp.pl/łabądź

http://www.sxvii.pl/index.php?strona=haslo&id_hasla=3778&forma=ŁABĄDŹ#3778

Przed paroma dniami pewien bardzo znany dziennikarz wyraźnie upajał się w swym telewizyjnym reportażu mianownikowym brzmieniem „łabądź”. Powtarzał je z wyraźnym upodobaniem kilka razy. Niestety, nie był w zgodzie z obowiązującym dziś kształtem tego rzeczownika, a jest nim łabędź.
Czytaj więcej: http://www.gazetawroclawska.pl/artykul/704181,jan-miodek-krolowa-labedz-i-zoladz,id,t.html

Współczesne słowniki jednoznacznie określają formę łabądź jako błędną. Pod tym linkiem (http://sxvii.pl/index.php?strona=haslo&id_hasla=3778) znajdzie Pani słownik z XVII wieku. Używano wówczas formy łabęć, drugorzędnie łabędź, a łabądź był wariantem fonetycznym. Być może taka forma funkcjonowała lub funkcjonuje w dialektach. W każdym razie trzeba powiedzieć, że kierunek ewolucji wyrazu był inny: łabęć → łabędź.

Acan; dawniej: staropolski zwrot grzecznościowy tytuł grzecznościowy, skrót od wyrażenia „waszmość pan”, zwykle jako zwrot kierowany wprost do rozmówcy, odpowiadający dzisiejszemu „pan”, „wy” (zwykle z odcieniem lekceważenia); aćpan, acpan, aspan, waćpan, waćpan, waspan, acan.

Homiel dzisiaj pobawił się staropolszczyzną, o której nikt już nie pamięta.

29. 11. 16 r. Szczecin.

Piotr zadzwonił z sanatorium i zaczął opowiadać. W pokoju jest sam, łóżko obok jest wolne. Na razie wśród kuracjuszy jest najmłodszy. Gdy zaczął relacjonować, że musi ćwiczyć ze staruszkami trzymając się za ręce, ryknęłam śmiechem. On wielki prezes … Niewątpliwie będzie to dla niego spora lekcja pokory. Na koniec spytałam …

A co słychać u Homiela ?
Leżę na drugim łóżku – … i znowu ryknęłam śmiechem.

03. 12. 16 r. Szczecin.

Homiel obiecał Piotrowi, że w pokoju będzie mieszkać sami i tak było, ale przez jeden dzień. Dokooptowali mu mężczyznę, który strasznie chrapał. Piotr po drugiej nieprzespanej nocy wkurzył się i poprosił o przeniesienie …, i znowu jest sam. Trafił do nowo wyremontowanego budynku i dostał nieużywany jeszcze apartament. Zadzwonił rano …

Byłem tak zmęczony, że zasnąłem wczoraj już o 20.00. Obudziłem się o drugiej w nocy i przypomniałem sobie … Boże ! Nie pomodliłem się !
… Jeszcze będę cię słuchał … Usłyszałem natychmiast.
Więc pomodliłem się krótko i powiedziałem na koniec … Dziękuję ci Ojcze, że żyję, a wtedy przypomniał mi Chrystusa jak w kościele dotknął mojego serca … Chrystus to mój przyjaciel, powiedziałem … Jest dla mnie największym przyjacielem i mówiłem to absolutnie szczerze i wtedy usłyszałem bicie dzwonów, ogromnych dzwonów. Widziałem jak biły … I wtedy Ojciec powiedział do mnie. ..
Teraz jesteś gotowy, będziecie razem walczyć przeciwko występnym.

06. 12. 16 r. Szczecin.

Kiedy nie ma Piotra, mam czas na zgłębianie lektury, między innymi czytam „Dzienniczek Faustyny”. Jestem pewna, że przeżyła spotkania dokładnie tak, jak to opisała. Wiele widzę wspólnych cech z naszymi rozmowami i przeżyciami. Widzenie diabła, wizje, no i rozmowy. Bardzo zainteresował mnie fragment z dzienniczka

Pisz o mojej dobroci, co ci przyjdzie na myśl. — Odpowiedziałam: Jak to, Panie, a jak napiszę za wiele? — I odpowiedział mi Pan: Córko moja, chociażbyś mówiła naraz wszystkimi językami ludzkimi i anielskimi, to i tak nie wypowiedziałabyś za wiele, ale owszem, dopiero byś w cząstce wysławiła dobroć moją — moje niezgłębione miłosierdzie. O mój Jezu, wkładaj sam słowa w usta moje, abym mogła Cię godnie uwielbiać. Córko moja, bądź spokojna, czyń, co ci każę. Myśl twoja jest złączona z myślą moją, więc pisz, co ci na myśl przyjdzie. Jesteś sekretarką mojego miłosierdzia, wybrałem cię na ten urząd w tym i przyszłym życiu. Tak chcę, pomimo wszystkich przeciwności, jakie ci stawiać będą; wiedz, że upodobanie moje nie zmieni się.

Uderzyły mnie słowa przyszłym życiu… O jakim / którym życiu mówi Jezus ?

Wysłałam to pytanie do Zakonu św. Faustyny z prośbą o interpretacje i po dwóch dniach otrzymałam odpowiedź; Pan Bóg wybrał s. Faustynę i dał jej szczególną misję głoszenia całemu światu orędzia o Jego miłosierdziu. Święta już za życia robiła wszystko, aby każdy człowiek uwierzył w Boże miłosierdzie i Mu zaufał, ale i teraz, po śmierci, cały czas to robi.

Jezus wyraźnie mówi, że ma być sekretarką, ma spisywać Jego słowa i przekazać je ludziom. Mówiąc o przyszłym życiu (w „Dzienniczku” określenie „w przyszłym życiu” występuje 7 razy) bierze się pod uwagę tylko dwie możliwości; życie po śmierci w Niebie lub kolejne życie na ziemi. Czytając tą odpowiedź natychmiast nasuwa mi się kolejne pytanie;

Jaki sens miałoby spisywanie słów Jezusa po śmierci w Niebie ? Dla kogo ? Dla ludzi w Niebie ?… Przecież to bezsensu …

Akurat zadzwonił Piotr z sanatorium i przy okazji pytam o to Homiela …

Jej droga na Ziemi się nie kończy.
… ???!!! …

O kurcze ! A więc Jezus mówiąc o przyszłym życiu Faustyny …, mówił dosłownie ! Opowiadam Piotrowi przez telefon o Faustynie, o której właściwie nic nie wie.

Faustyna widziała Jezusa w pełnej okazałości, rozmawiała z nim oko w oko !
Hmm …
Też byś tak chciała ?
A nie ?
To tak będzie.

Gdy się modliłem dzisiaj, usłyszałem Ojca …
Poniszczą ci to ciało trochę, ale Duch jest silny.
Będą cię kaleczyć, ale to tylko chwila.

Dopisane 16. 08. 2017 r.

Teraz jesteś gotowy, będziecie razem walczyć przeciwko występnym – Ks. Daniela (23); A przy końcu ich panowania, gdy występni dopełnią swej miary, powstanie król o okrutnym obliczu, zdolny rozumieć rzeczy tajemne.

Burza bracie, burza nadchodzi.

21. 11. 16 r. Warszawa.

Syn z narzeczoną przyjechał do Warszawy. Chcemy ich ugościć jak się tylko da, więc pieniędzy nie oszczędzamy. Homiel wyraźnie studzi tą naszą hojność.

Za dużo wydajesz, kiedyś może zaboleć.
Zabraknie ? Kiedy ?
Tak jak tej kobiecie, której nie wieziecie, a jest pewna, że będzie miała.

Spojrzeliśmy się na siebie. Jechaliśmy akurat do „naszego krzyża” i byliśmy pewni, że znowu spotkamy tam żebrzącą kobietę.

W takim razie nie jechać do Ustronia ? – pytam.

Dr Cisowski uprzedził nas, że 4 dni po operacji Piotr zostanie przetransportowany do sanatorium w Ustroniu, gdzie klinika ma swój oddział. Tam będzie przez kolejne trzy tygodnie pod ścisłą kontrolą lekarzy dochodził do siebie. Ta informacja nas całkowicie zaskoczyła. W sumie cztery tygodnie w rozłące ? Nie ma mowy. Dlatego zaczęłam już kombinować jak się również „załapać” do tego sanatorium. Okazuje się, że jest kilka pokoi komercyjnych, dostępnych dla każdego, ale na 7 i 9 piętrze. Dla mnie jazda windą jest wykluczona ze względu na klaustrofobię, a kilka razy dziennie wdrapywać się na 9 piętro … ? Miałam wielki problem jak to rozwiązać.

Obserwuj bieg zdarzeń.
Pamiętaj, przezorny zawsze ubezpieczony – … żartobliwie zacytował słowa z reklamy PZU.
Homiel ! Jesteś niezawodny, radzisz mi.
Taki komplement to święto w Niebie.

Dojechawszy do kościoła okazało się, że kobiety … nie ma.

Skoro nie masz pieniędzy, nie ma sensu, by była.

Mieliśmy faktycznie tylko 2 złote, które znaleźliśmy pod poduszką. Nie wiedziałam co z tym zrobić, oprawić w ramkę i powiesić ?… Czy dać biednym ? Postanowiłam, że tak jak przyszło z Nieba, tak ma wrócić do Nieba … i wrzuciłam do kościelnej skrzynki.

Piotr narzeka, że rany go bolą, serce go boli i generalnie … wszystko boli.

Musi boleć.
Wszystko chcesz za darmo ? Pomyliłeś ekipę.

Rany… Homiel jest tak brutalnie szczery, że aż wstrzymuję oddech. Diabeł daje wszystko za darmo, na początku. Jeśli ktoś chce zmienić ekipę, to proszę bardzo, bank otwarty, a w sejfie czeka piekło.

Ponieważ Piotr wybiera się do sanatorium, musimy kupić walizkę. Właściwie nakazał mu to Homiel. Patrząc jak Piotr kręci się po sklepie zaczęłam się zastanawiać, dlaczego nakazał ją kupić ?

Nie jest to dziwne ? Duża torba by ci nie wystarczyła ?
Homiel, co planujecie ? Będę podróżował ? – pyta Piotr.
I to jak !
??? … – zamurowało nas.
Ciekawe … Dokąd będziesz latać z tą walizką …
A jeśli zostanie zaproszony do Watykanu ?
??? … Watykan ? To nierealne.
Małysz na początku też nie skakał.
??? … Homiel, nie wiesz co mówisz – jesteśmy coraz bardziej zdziwieni.
Nie chciałbyś zobaczyć Rzymu, taką starą cywilizację ? – pytam już żartobliwie.
Obrzydliwa, tak uległa diabłu.
???!!!! – … a to ci dopiero.

Obrzydliwa, tak uległa diabłu – poza wielkim osiągnięciami cywilizacji rzymskiej nie wolno zapomnieć, że niewątpliwie miała ona swoją drugą, obrzydliwą twarz.

Życie w tamtych czasach było dla niektórych udręką oraz próbą przetrwania, dla innych rozrywką, spokojem i bogactwem. Z reguły świat rzymski ukazywany był jako świat pełen dobra i dostatku, gdzie ludzie byli szczęśliwi i pewni, że nic im nie grozi, gdyż są mocarstwem o potężnym wojsku i ogromnej gospodarce przynoszącej spore dochody. Jednak pod spodem krył się świat o zupełnie odmiennym obliczu: cierpienie, głód oraz brak poszanowania godności osobistej. Prostytucja w antycznym Rzymie była kwestią powszechną. Zapotrzebowanie na tego typu usługi w Imperium było ogromne, więc i rozwój prostytucji nie powinien dziwić. W starożytnym Rzymie, jak i w innych miejscach regionu, gdzie istniało zjawisko niewolnictwa, można było używać niewolników wedle upodobania, stanowili oni bowiem własność prywatną. Niewolnica znajdowała się poza sferą praw dotyczących zdrady małżeńskiej: jej partner nie mógł przedstawić jej tego rodzaju zarzutów, i to niezależnie od tego, czy jej kochankiem był jej właściciel, czy też ktoś inny. Zasadniczo, jak u Greków, tak i u Rzymian było normalne, że dorośli mężczyźni korzystali z prostytutek obu płci. http://www.imperiumromanum.edu.pl/artykul/chrzescijanie-wobec-cesarstwa-rzymskiego-iv/#more-17699

Mozaika przedstawiająca brutalne zwyczaje podczas rzymskich widowisk

Szybko wróciliśmy do domu.

Od rana męczy mnie słowo konsekwencje i konsekwencje – powiedział sapiąc.
O co chodzi Homiel ?
Spij spokojnie.
Homiel, nie możesz normalnie ? – Piotr nie ma ochoty na rebusy.
Ja Go rozumiem !
Jesteś lizusek – Piotr do mnie.
Homiel, wolisz lizuska ? – śmieję się.
Kocham lizuska i gburka – … i też się śmieje.

Kilka godzin później oglądaliśmy film „Jumper” i tam pada zdanie …

Konsekwencje, konsekwencje, za wszystko trzeba ponosić konsekwencje.
Masz właśnie odpowiedź – i już się śmieję, ale szybko gasnę, bo nie wiem jakie to konsekwencje ma Homiel na myśli.

Po filmie w TV usłyszałam zdanie; http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/papiez-zamknal-drzwi-swiete-koniec-roku-milosierdzia,693377.html

Kończy się rok miłosierdzia.
Hmm … Skończył się rok miłosierdzia, zaczął sprawiedliwości – powiedziałam w zadumie jakbym nie ja to mówiła.
No co ty ? – Piotr się przejął.
Gdyby tak każdy się mylił, mielibyśmy samych jasnowidzów.
…… ???
Czy intronizacja Chrystusa coś daje ? Przecież Jezus i tak jest królem świata – spytałam.
Oddali się świadomie – … ludzie świadomie wybrali i świadomie powierzyli swoje życie Chrystusowi.
Czy znasz taki naród, który miałby takie oddanie ?
Nie …
Kiedy się modlisz, twoja energia jest niebotyczna.
Taaaak ? – Piotr z niedowierzaniem i w tej chwili miał wizję.
Zobaczyłem ziemię, z której wyciągałem jak odkurzacz czarną energię.
Nie tędy droga, oni muszą wybrać.
Jak to zrobić ?
Otwieraj im głowy, póki trwają sekundy.
Czy Kościół upadnie ?
Nie, jeśli nie wyzwoli się ze swoich ograniczeń, uwolni się ze swoich przywilejów.
Chrystus przewidział, że człowiek będzie silny, kiedy upadnie.
Póki ma ciepło, wtedy rozważa.
Przywróć ustalony porządek to jak wyrok.
A intronizacja Jezusa ?
To parasol na tym narodem …., a zbliża się …
Co się zbliża ?
Burza bracie, burza nadchodzi.
Ludzie będą cierpieć.
Ofiarowanie się Chrystusowi to tratwa ratunkowa.

Dopisane 06. 08. 2017 r.

Skończył się rok miłosierdzia… zaczął sprawiedliwości – Kar używam, kiedy mnie sami zmuszają do tego; ręka moja niechętnie bierze za miecz sprawiedliwości; przed dniem sprawiedliwości posyłam dzień miłosierdzia. Św. Faustyna.

Intronizacja Chrystusa. To parasol na tym narodem…. a zbliża się… Burza bracie, burza nadchodzi.

INTRONIZACJA – ŻĄDANIEM JEZUSA I DROGĄ RATUNKU…

Żądanie Pana Boga wobec ludzkości, by uznała Go swoim Królem poprzez wyrażony oficjalnie i zewnętrznie Akt Intronizacyjny, pojawiło się na początku XX wieku, a powróciło w naszych czasach z podwójną siłą za sprawą Rozalii Celakówny. W dniu 5 XI 1996 r. doszło do otwarcia procesu kanonizacyjnego S.B. Rozalii Celakówny, a wkrótce potem do ujawnienia jej misji związanej z Intronizacją. Te dwa wydarzenia wstrząsnęły i z coraz to większą mocą wstrząsają elitami duchowymi i politycznymi naszego kraju, zmuszając je do wyraźnego opowiedzenia się za lub przeciw Jezusowi Królowi Polski. W misji Rozalii jest bowiem wezwanie do dokonania Intronizacji (uznania Jezusa Królem Polski), skierowane zarówno do władz kościelnych, jak i świeckich: Jest ratunek dla Polski, jeśli Mnie uzna za swego Króla i Boga w zupełności przez Intronizację, nie tylko w poszczególnych częściach kraju, ale w całym państwie z rządem na czele… (Rozalia Celakówna, Wyzniania, s. 263n.).

To żądanie Pana Jezusa, by Aktu Intronizacji w imieniu naszego Narodu dokonały razem i jednomyślnie władze kościelne (episkopat) i władze świeckie (prezydent z parlamentem i rządem), stanowi istotę posłannictwa Rozalii i w dziejach chrześcijaństwa jest absolutną nowością. Szczególnie zaskakuje fakt konieczności udziału w Intronizacji władz świeckich. Niezwykłość i rangę tego żądania wyraża ostrzeżenie Boga, skierowane do nas za pośrednictwem Rozalii, że na świat nadchodzi kara o wiele cięższa od kary potopu, a także zapewnienie, że Polska nie zginie, o ile uzna w wyżej opisany sposób Jezusa swym Królem. W ślady Polski, jak zostało to zapowiedziane Rozalii, pójdzie wiele innych narodów, które także uznają w Jezusie swego jedynego Króla i Boga; tylko one ocaleją z powszechnej zagłady. Widzimy więc, że w tych postanowieniach Bożych Polska odgrywa doniosłą i bardzo odpowiedzialną rolę wobec całej ludzkości. http://www.intronizacja.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=52:intronizacjaocochodzi&catid=34:stale&Itemid=137

Patrząc na to zdjęcie uświadamiam sobie, że właśnie realizuje się kolejna niebiańska koronka. Gdyby nie rząd PIS-u, do intronizacji Chrystusa by nie doszło. Ośmioletnie, spokojne w miarę rządy PO i ich nagły, totalny upadek. Typowe dla niebiańskiego planowania, które trwa długo, a realizuje się szybko. Homiel powtarza, że mało czasu już zostało, stąd to przyspieszenie.

To ciało należy do tego świata.

16. 11. 16 r. Warszawa.

Po powrocie z Bielska byliśmy długo oboje mocno zmęczeni. Nawet Homiel się nie odzywał. Dzisiaj musiałam sprowokować rozmowę …

Homiel, co tam nowego w Niebie ?
Po staremu.
Bóg Ojciec rozważa, a Młodszy z dziećmi.
???

Myślałam, że padnę z wrażenia. Odpowiedział tak prosto, jakby mówił o wujku z Siemianowic. Po chwili tknęło mnie, że o Jezusie powiedział Młodszy. Jezus często odwiedza dzieciniec i Piotr też to widział.

Piotr ostatnio ma nasilenie ataków, ugryzienia są niemal codziennie. Przestałam je nawet dokumentować …

Ale mnie nienawidzą …
A ilu tlen dajesz ?
Czy musisz wszystko widzieć i wiedzieć ?
Tak już mam.

Mimo, że Piotr ma 3 stenty, czasami kłuje go w okolicach serca, zwłaszcza w momentach, gdy się zdenerwuje lub jest bardzo zmęczony. Od razu włosy stają mi dęba ze strachu i jestem w pogotowiu do działania.

Walcząc o ciebie, walczy o siebie.
Ale jesteś Homiel… – rzuciłam, bo był niesprawiedliwy.
Walczysz o siebie, bo jesteście monolitem – wyklarował, że chodziło Mu o coś innego. Razem stanowimy jedność jak dwie połówki brzoskwini.
Ale jest jeszcze syn …
Nie zastąpisz oryginału substytutem.

Syn przyjechał wczoraj do domu. Nareszcie.

19. 11. 16 r. Warszawa.

Piotr miał ciekawą wizję.

Widziałem jak leżałem na płasko. Zobaczyłem rękę wiszącą nade mną równolegle do mojego ciała, była tak wielka jak moje całe ciało. Wyciągnęła mojego ducha, moje drugie „ja” leżało pod ręką równolegle. Po chwili ręka wtłoczyła mnie z powrotem do ciała.

Oby nie było to, o czym myślę … Wyjście z ciała podczas operacji i powrót.

Kiedy będą cię szukać, to cię nie odnajdą.
Kiedy cię przestaną szukać, to wrócisz.
Nic nie rozumiem… – Piotr zmęczonym głosem.
Jak długo będzie to trwało ? – a mnie to zaciekawiło.
To nie ma znaczenia.
Nie wróci, kiedy człowiek będzie walczyć o niego, lecz kiedy Ojciec mu pozwoli.
Zaczniesz nowe życie, już nie na morzu, a na lądzie.

Właśnie zdaję sobie sprawę, że Homiel odnosi się do tej wizji.

Pływałem kraulem po oceanie i szukałem skarbów. Nagle, zupełnie niespodziewanie pojawiła się jedna fala i sztorm, fala była bardzo wysoka i wyniosła mnie wysoko. Fala opadła, popływałem trochę, ale zaraz zauważyłem, że nadchodzi druga sztormowa fala. Była ogrooomna! Porwała mnie i płynąłem na niej tak, jak serwer, wyniosła mnie jeszcze wyżej. Czułem się na niej tak, jak się prowadzi konia. Unosiłem się na jej szczycie, a ona mnie wyrzuciła w powietrze i chyba straciłem wtedy świadomość. Ocknąłem się jak klęczałem na brzegu. Wylądowałem tam na kolanach. Pod kolanami poczułem kamienie i nie było to wygodne. Byłem zdziwiony, że jestem na brzegu, w oddali zobaczyłem dwie kobiety, jedna wyższa, druga niższa, które rozmawiały ze sobą, w ogóle nie zwracały na mnie uwagi.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/04/30/odloz-wszystko-we-mnie-jak-ja-odlozylem-w-tobie/

Czyżby te dwie fale miały znaczyć dwa zabiegi ? Jeden prosty, drugi poważniejszy ?

Dla pewności… To nowe życie będzie tu, ze mną ? – pytam.
Czy tam …, z Wami ?
To ciało należy do tego świata.
Czyli chodzi o życie tutaj …

Ja również miałam dzisiaj dziwny sen. Mieszkałam na przystanku … To znaczy mieszkać to za dużo powiedziane, żyłam na przystanku w jakiś szmatach, kartonach, podręcznych bagażach itd. Nagle pojawiła się nie wiadomo skąd plaga czarnych much, które obległy mnie całkowicie, niemal każdy skrawek mnie. Ktoś wyciągnął miotacz ognia i zaczął to spalać. Krzyknęłam, żeby uważał, bo i mnie spali. Jak to się skończyło ?… Nie wiem. Obudziłam się gwałtownie, zmęczona już z rana.

Przystanek to świetne określenie symboliczne mojego życia, ciągle jestem w drodze, nigdzie nic stałego, Warszawa i Szczecin to wieczne przysłowiowe przystanki. A muchy ? Mój odwieczny wróg się odezwał … Myślałam o tym śnie i gadać mi się nie chciało …

Nie martw się przyszłością.
Nawet jak upadniesz, nie widzę betonu, lecz puch … – Homiel przerwał moje rozmyślania.
… Pokazał mi puch uformowany z drzew jako materac.

miękkie lądowanie

Czy nie lepiej nic nie wiedzieć o przyszłości ?
To nie ma znaczenia.

Hmm … Nie ma żadnego. Czy będę, czy nie będę wiedzieć … Oni i tak zrobią po swojemu.

20. 11. 16 r. Warszawa.

Ciekawa sytuacja z rana. Piotr znalazł pod poduszką 2 zł. Skąd się tam wzięło ? Dwie poduszki, jedna na drugiej i dodatkowo jasiek …, a tu 2 złote centralnie po środku położone pod spodem. Żeby tam trafić, trzeba tam położyć.

Skąd się tam wzięło ? – pyta mnie Piotr myśląc, że to moja wina.
Zwracamy ci 2 zł, gdyż twój syn ci nie zwrócił.
???!!!
Homiel, od czego ja tyję, bo już nie wiem jak jeść – pytam. Choćbym same suchary wchłaniała, to i tak waga do góry.
Od wieku.
A nie lepiej powiedzieć od powietrza ?
Jak chcesz.
………. – śmiech.

Ledwo weszliśmy do domu, a Piotr znowu się chwycił za bok i zaczął jęczeć, że szczypie.

Dlaczego jestem tak gryziony ?
Jesteś tak gryziony, jak ty ich gryziesz.

Wszystko musi być okupione.

11. 11. 16 r. Szczecin.

Poszliśmy do kościoła św. Rodziny w Szczecinie. http://www.swrodzina.eparafia.pl Więcej ruchu ! …, tak grzmiał lekarz, więc kiedy jest okazja, to idziemy, a nie jedziemy. Stanęliśmy pod figurą Jezusa. Prawie się nic nie wydarzyło, ale to „prawie” jest też wszystkim.

Znowu razem – powiedział do Jezusa Piotr dotykając Jego stopy.
Zawsze razem.

Wracaliśmy wolno i nasz spacer po zawale trwał nieco dłużej niż zwykle.

Jak leżałem w szpitalu, nikt mi nie dawał moich lat, dawali mi 45.
To dobry wynik – kiwam z uznaniem.

Po chwili słyszę sapanie.

Nie mam już siły, zmachałem się – Piotr się zatrzymał i oparł o płot.
To jesteś młody, czy nie ? Podnieś się !

Po spacerze poszedł do łazienki. Gdy wrócił …

Spojrzałem w lustro i spytałem … No to kiedy mnie weźmiecie ? Teraz, za miesiąc, za rok ?
Umrzesz, „ale jeszcze nie teraz” – zacytował słowa z filmu „Gladiator”.
Piotr jest ciągle zamyślony – mówię do Homiela.
Czyż nie o to chodziło, by mniej mówił, a więcej myślał ?
Głupotami nie pociągniesz ludzi.

13. 11. 16 r. Warszawa.

Wracaliśmy do Warszawy PKP. Ktoś pod Szczecinem rzucił się pod pociąg i przejazd był częściowo zablokowany. Kilka godzin później za Poznaniem historia się powtórzyła. Spowodowało to utrudnienia i opóźnienia niemal na całej linii Szczecin – Warszawa. Jeździmy pociągami kilkanaście lat, ale takiej plagi samobójstw nigdy wcześniej nie było. Byliśmy w fatalnym nastroju i niewiele się odzywaliśmy.

Homiel powiedział, żebym uważał, bo …
Gacki nie słuchają, ale wsłuchują się.
Czyli słuchają ludzi dokładnie ?
Tak.
Jak rozpoznać, kiedy to oni się odzywają ? – pytam.
Czuj sercem. W końcu po coś masz te migreny.
A nie może być tak bez migren ?
Wszystko musi być okupione.
To co stracili Adam i Ewa.

Dzisiaj przed wyjazdem i przez sekundy słuchaliśmy przemowy papieża Franciszka. Powiedział, że czasy są ostateczne. Powróciłam teraz do jego słów.

To by się zgadzało – powiedziałam mając na uwadze wszystko, co się na świecie ostatnio dzieje.
Franciszek jest sygnatariuszem tego upadku.
…..???

A ponieważ nie wiedziałam co znaczy dokładnie sygnatariusz, nie pociągnęłam tego wątku dalej.

NIP odwoła się, jeśli przegra ?
Zapłoną wstydem otoczenia.
Ale oni dojdą do siebie z czasem.
Popiół nie ma do czego wracać.

Wróciliśmy do Warszawy z prawie dwugodzinnym opóźnieniem. Wchodząc do mieszkania około 22.30 Piotr łapie się za bok swojej klatki. Myślę, że znowu ma zawał i w sekundę zamieram w bezruchu. Piotr zaczyna jęczeć …

Coś mnie uchlastało …

Rozebrał się, podciągnął koszulę i rzeczywiście … Długa, mocno czerwona pręga. Zrobiłam zdjęcie.

14. 11. 16 r. Bielsko – Biała.

Dzisiaj jedziemy do Bielska-Białej, do kliniki, w której pracuje Marek Cisowski. Piotr ciągle się łudzi, że uniknie operacji, ale ja już jestem pewna, że będzie dokładnie odwrotnie. Homiele nie chowaliby płytki CD tylko po to, byśmy się tam jedynie przejechali.

Gdy Piotr rano wstał, pierwsze co zauważyłam, to ciemny ślad po wczorajszym ataku. Zrobił się siniak. Ponieważ Piotr musi zażywać specjalne leki na rozrzedzenie krwi każda rana, każde zadrapanie, uderzenie pozostawiają po sobie trwalszy, niż zwykle ślad.

Ale mnie dorwał …
Każde twoje tchnienie, każdy ruch, gest, myśl jest obserwowana.
Wyobraź sobie miliony oczu na świecie.
Wyobraź sobie, że one wszystkie cię obserwują.
Aż tak ? – nie wiem jak Piotr, ale mnie ciarki po plecach przeszły.
Wyobraź sobie, że aż tak.
Bez przerwy ?
Bez przerwy.
Te oczu są z dołu, czy Góry ?
Zewsząd.
To bez sensu Homiel … – Piotr miał na myśli, że jest nikim, by się nim tak zajmowano.
Bez sensu jest to, co powiedziałeś teraz.
Nie masz wiedzy.

Jechaliśmy do Bielska tym razem autem. Po drodze mijamy Częstochowę i w naszej sytuacji byłoby swoistą „zdradą”, gdybyśmy do Klasztoru nie zajrzeli. Jednak z braku czasu postanowiliśmy zrobić to wracając do Warszawy.

Widzisz ? Jedziesz, a twoi pracownicy jednak jakoś dają sobie radę bez ciebie, mogą pracować sami.
Gdzie tam ! Gubią się, ciągle czegoś chcą.
Jakoś telefonów od nich nie widzę.
To nie ma nic wspólnego z tym, co może być.
Ci chłopcy są od Boga.
Aaa, czyli dlatego ciągle ci Ojciec mówi … prowadź ludzi Moich … – przypomniałam sobie.

Homiel co chwilę coś komentował, był w doskonałym humorze.

Czy Chrystus bywa tak bezpośredni jak Ojciec ? – pytam.
Brak słów, by Go skomplementować.

Rozmawialiśmy o tuszy Piotra. Co prawda sporo schudł, ale przydało by się jeszcze więcej.

Dlaczego post jest taki ważny ?
Żyjesz duchem, a nie materią.
Czy da się żyć bez jedzenia ?
Nie jesteś gotowy na taką przemianę, światło prowadzi i karmi.
Wyobrażasz sobie, że mógłbyś lewitować ?
Co trzeba zrobić żeby lewitować ?
Musisz zapomnieć, że masz ciało.
A nie może by tak Piotruś polewitować trochę ? To byłaby zabawa – zażartowałam.
Po co ? Najgorsze jest robić sztukę dla sztuki.
Jaki jest tego cel ?
A cel jest ważny.

I w ten sposób Homiel szybko sprowadził mnie na ziemię.

Wjeżdżając do Bielska-Białej byłam zaskoczona urodą tego miasta. Urokliwe kamienice i góry posypane siwizną, pierwszym śniegiem, robiły bardzo pozytywne wrażenie. Spojrzałam dookoła …

Tu jest dobra kardiologia, można żyć.
Wolę długopalcą się świecę.

I znowu od razu przywrócił mnie do porządku. Na co komu świetna kardiologia, gdy świeczka i tak ma zgasnąć ? Można żyć w najlepszym miejscu na świecie, ale kiedy twoja świeca ma zgasnąć, to zgaśnie. Taka jest Boska wszechmoc.

Po obiedzie w hotelowej restauracji poszliśmy do pokoju, położyliśmy się na łóżkach i oglądaliśmy TV. Byliśmy zmęczeni. W pewnej chwili słyszę bardzo głośny dźwięk, dźwięk przypominający trzeszczenie suchego drewna. Jakby bardzo suche drzewo ktoś na siłę rozciągał, albo odwrotnie …, mocno ściskał. Mało brakowało, a posypałyby się iskry. To było tak głośne, że ktoś za drzwiami idący hotelowym korytarzem mógłby z powodzeniem to usłyszeć. Zaczęłam się rozglądać, bo co prawda było dookoła trochę drewnianych mebli, ale ten zdumiewający dźwięk, był jakby w powietrzu i dokładnie pośrodku pokoju. Dziwne, pomyślałam. Kiedy ja się rozglądałam szukając źródła tego dźwięku, Piotr zrobił się prawie biały.

Wiesz co się teraz stało ? Zza przesłony przede mną wyłoniła się gęba gacka. Był czarno-zielony, miał czarne oczy, trochę trójkątna gęba, czarne plamy na gębie. Powiedział do mnie …
Nienawidzę cię ty skurwysynu !
… ???!!!

Oboje nas zmroziło. Piotr przez dłuższą chwilę nie był w stanie się poruszyć.

Nawet tutaj nas dorwali…

I to zaskoczyło mnie najbardziej.

Dopisane 31. 07. 2017 r.

Wolę długopalcą się świecę – przypadek Jana Kulczyka jest doskonałym przykładem na prawdziwość tych słów.

Franciszek jest sygnatariuszem tego upadku.

Sygnatariusz. 1. państwo zawierające międzynarodowe porozumienie lub traktat; 2. osoba upoważniona do podpisania umowy międzynarodowej lub osoba podpisująca umowę, oświadczenie lub memoriał

Internet aż tonie w informacjach, iż Franciszek to ostatni papież i antychryst.

On nie jest ani ostatnim, ani antychrystem, ale kolejnym znakiem, sygnatariuszem (od łac. signator – ‚podpisujący’ od signum‚ znak’) czasów apokaliptycznych, których jesteśmy właśnie świadkami.

Wszystko musi być okupione. To co stracili Adam i Ewa.

Z opisów biblijnych wynika, że pierwsi ludzie po stworzeniu byli święci. Ich ciała miały nie podlegać cierpieniom ani śmierci. Ich rozum był światły, a wola skłonna do dobrego. Byli szczęśliwi. Ich stan, jak też miejsce przebywania, Biblia nazywa „ogrodem”. Aby jednak te wszystkie dary nie były bez żadnej zasługi ze strony człowieka, Pan Bóg wystawił go na bliżej nam nieznaną próbę, którą Biblia w sposób obrazowy przedstawia jako zakaz spożywania owocu z drzewa zakazanego. Pierwsi rodzice, za namową szatana, nie wypełnili polecenia Bożego, dlatego utracili wszystkie przywileje otrzymane w raju. Pan Bóg w swoim miłosierdziu zapowiedział jednak Zbawiciela świata, który wyjdzie z rodzaju ludzkiego i pokona szatana: przywróci zakłócony przez grzech pierworodny ład – ludziom da zbawienie, a Panu Bogu pełne wynagrodzenie.

http://www.fronda.pl/a/swieci-adam-i-ewa-pierwsi-rodzice,45480.html

Wyobraź sobie, że one wszystkie cię obserwują.

Mój Syn to Ja, Ja to On.

10. 11. 16 r. Część 2.

Kiedy Piotr „dogorywał”, zwróciłam uwagę na jego buty, które z tyłu były wykończone kawałkiem skóry imitującej czarnego węża.

Ale masz buty !
A ja ci powiadam, że tak noszą się zwycięzcy – zażartował Homiel.
…… – pokiwałam głową, bo na wszystko ma ripostę. Wąż to symbol diabła.
Homiel to niesamowity wojownik – mówię do Piotra.
Czy to sprawia Ci przyjemność ? Ta walka ? – pytam.
To nie ma znaczenia, do tego jestem stworzony.
Przyjemność znajduję gdzie indziej.
Ta rozmowa to poezja, która czasami się przeradza w dramat.

Uśmiechnęłam się, ponieważ nawiązuje do naszych kłótni, które od czasu do czasu nam się zdarzają. Potrafimy się pokłócić nawet wtedy, gdy rozmawiamy z Homielem. Zazwyczaj zawsze o to samo, że Piotr nie ma siły rozmawiać …. i w ten sposób poezja zamienia się w dramat.

Co robisz w wolnych chwilach ?
Gram na waltorni.

Co z naszym synem ?
Tuż, tuż przed progiem domu.
…. Już wiem co oznacza w wizji, że temida urosła tak wysoko, że widziałem ją na poziomie jej kolan – Piotr zupełnie zmienił temat.

- Zobaczyłem tę kobietę ze starą ręką, siedzącą z boku przy innym stole. Nie wiem jak to się stało, ale ja i królowa siedzieliśmy przed nią na krzesłach. Kobieta wstała i stała się niebotycznie wielka, sięgałem jej do kolan i powiedziała; 
- Jestem taka stara. 
Ja dalej siedzę, ona podchodzi do mnie i patrzy się na mnie, odwraca się tyłem i zasłania mnie przed królową. Wyciąga broń, strzela do niej i ją zabija. Ja aż podskoczyłem i krzyczę; 
- Coś ty zrobiła, ja tak nie chciałem! Odwróciła się do mnie ponownie i położyła mi na stole kanapkę z serem, a po przekątnej drugą. I odeszła. Byłem w szoku w jaki sposób to zrobiła.
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/12/odrobina-mgly-tajemnicy-zostala-zdjeta-ale-nie-mysl-ze-wiesz-wszystko/

Będzie wielka władzą, jaką ma.
Tak ? Bardzo jestem ciekawy jak się to wszystko potoczy.
Tak jak zobaczyłeś.
Kiedy ?
W wizji, ni mniej, ni więcej.
Ciekawe jak oni to zniosą ? – zaczynam się zastanawiać.
Dziadygi tego nie przeżyją. Niedosłownie, ambicjonalnie.
Odchorują ?
Odchorować to wrócić do zdrowia. Nie, nie przeżyją tego.
No nie wiem … Co Wy kombinujecie ?
Więc bądź zdumiony.
Choć znasz jej finał, to przebieg cię jeszcze zaskoczy.
Ale oni mnie nienawidzą. .. – Piotr w zadumie …
Zostaw ich.
… Zobaczyłem jak szatkują, kroją i solą … To chcieliby ze mną zrobić.
………
Zabraliście mi kawę … – Piotr z żalem, bo już się nie spotykamy tak często jak kiedyś.
Dobra trucizna.
Ja też nie powinnam pić ? – spytałam.
Powoli odchodzi.

To prawda. Costa Coffee do zawału była naszym stałym punktem spotkań, ale od kilku miesięcy dzieje się coś dziwnego. Coraz trudniej mi pić kawę z Costy, dosłownie ledwo ją przełykam i mam odruch wymiotny. Może organizm sam ją odrzuca ? Jeszcze tej zagadki nie rozwiązałam.

Homiel, nie wiem co zrobić z moją firmą – właściwie nie pytam, a stwierdzam fakt.
I ona zaliczyła złote dni.
A Ola ? Co ma robić.
Ola to przyszłość i złotymi głoskami będzie świecić.
??? … Będę prowadzić biznes ? – byłam zaskoczona, ponieważ już mi się nie chce, swoje zrobiłam.
Twoje szczęście w czymś innym upatruję, ciesz się papciami – czyli kapciami. Maniana na całego.

Pociąg w pewnej chwili zaczął bardzo się trząść. Czuliśmy silne drgania, nasze ciała też drgały.

Czujesz to ?! Tak się trzęsło moje ciało, kiedy otwierały się wrota – natychmiast sobie to przypomniałam.
Wrota się już otworzyły.
… ???!!!
Znowu słyszę gacki, kryczą ….
Zaczyna rosnąć !!!!
… ???
Czy nie masz wrażenia, że jedni i drudzy obserwują cię jak się rozwijasz ? – szybko analizuję.
Co Homiel na to ?
A co Ja mogę na to, kiedy Mały nie robi się mały ?
Więc nie bądź przeciwko niemu.
…… – zaczęłam się śmiać, bo ciągle Homiel nawiązuje do naszych kłótni.
Już cię nic nie powstrzyma.
Przed czym ? – Piotr.
Ty już wiesz …
Niby co ?
… Jak masz iść.
………. – a ma iść drogą prostą.

Mam do ciebie pytanie techniczne. Jak ty rozpoznajesz, że mówią akurat gacki ? – pytam Piotra.
Nie wiem, czuję to, słyszę jakby z dołu …
Długo ten stan nie potrwa.

Piotr wrócił do wczorajszej rozmowy z Chrystusem. Znowu mi zaczął opowiadać ze wzruszeniem…

Patrz Mi w oczy … Tak powiedział…
Chciałbym, żebyś nazywał Mnie tak, jak Ja cię nazwałem.
…….. – i Piotr się znowu wzruszył.
To plan samego Ojca … Poczułem, że chciał…, byśmy się zbliżyli do siebie.
Pamiętaj … Mój Syn to Ja, Ja to On.
Rozmawiając z Nim to tak, jakbyś rozmawiał ze Mną.

Zrozumiałam w tej chwili dlaczego Piotr słyszy często jednocześnie i Ojca i Syna, a od dłuższego czasu nurtowało mnie to pytanie. Zamilkliśmy do końca podróży …

Wieczorem.

Ojcze, jestem taki grzeszny.
Jesteś grzeszny.
Jeśli to mówisz, to jestem zbudowany.

Dopisane 29. 07. 2017 r.

A co Ja mogę na to, kiedy Mały nie robi się mały? Więc nie bądź przeciwko niemu.
…. – zaczęłam się śmiać, bo ciągle nawiązuje do naszych kłótni.

Wtedy nie zdawałam sobie sprawy, że rozmawiamy z Ojcem i dlatego pozwalaliśmy sobie na większy luz.

listopad 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« paź
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30