Zanim przejdę do kontynuacji Dziennika podsumuję sprawę związaną z NIP. Analizując krok po kroku pokażę jak w cudowny sposób działa Ojciec. Pokażę Jego wielkość, mądrość i potęgę. Wszechmocny, Wszechpotężny, Wszechmogący, Wszechmądry… sprawdzi się w 100 %.
Trwaj do końca sądu, a potem płyń. Po raz pierwszy usłyszeliśmy to zdanie według moich zapisów 16.04.16 roku. Już wtedy rozumieliśmy, że zakończenie sądu jest sygnałem do rozpoczęcia nowego etapu. Koniec starego, początek Fali. Kilka dni temu, w środę NIP przelał zaległe pieniądze zgodnie z nakazem sądu. Tak więc koniec sądu nastał.
Jeszcze raz opis całej sprawy. Piotr wygrał przetarg do NIP na dostarczenie sprzętu. Specyfikacja wygranego przetargu to dokładny opis sprzętu wraz z paramentami technicznymi, jakie ten sprzęt miał spełniać. Warunkiem realizacji przetargu było wykonanie jednego prototypu, który miał zostać zaakceptowany lub odrzucony. Jeśli zostałby zaakceptowany można było wtedy realizować pełne zamówienie w ilości 98 sztuk.
Szefostwo NIP prototyp zaakceptowało, więc Piotr zlecił wykonanie całości zamówienia. Przyjechały TIR-y, sprzęt został do NIP wniesiony, zainstalowany i pozostała kwestia płatności, na którą NIP zgodnie z umową miał czas do 90 dni. Piotr wystawił fakturę i zgodnie z prawem uregulował VAT i podatki, zanim otrzymał płatność z NIP. Uregulował, ponieważ musiał. Zgodnie z prawem VAT trzeba regulować miesięcznie, nawet gdy firma otrzyma swoje pieniądze dwa, trzy miesiące później. To się okaże bardzo ważne.
Kiedy sprzęt był już użytkowany okazało się raptem, że według NIP sprzęt nie jest zgodny ze specyfikacją ! Że owszem zapłacą, gdy sprzęt zostanie poprawiony, wzmocniony, ulepszony itd. Piotr się wściekł, ponieważ prototyp został wcześniej zaakceptowany. Dlaczego wtedy nie wniesiono żadnych uwag ? Poniósł koszty związane z produkcją, koszty związane z VAT, inne podatki, a zysku jeszcze nie ma żadnego. Mało tego, teraz NIP żąda znacznie więcej niż przewiduje specyfikacja. Modyfikacja dostarczonego sprzętu spowodowałaby wzrost kolejnych kosztów, naliczenie kary za zwłokę w realizacji zamówienia i w sumie zysk mógłby wynieść mniej niż zero. Podsumowując; NIP uzyskałby sprzęt de facto za darmo.
Doszły do nas słuchy o podobnym przypadku przed nami i w pewnym momencie zrozumieliśmy, że szefostwo NIP wypracowało sobie pewien system działania, dzięki któremu nieźle na tym zarabiał. Najpierw akceptują, a potem robią wiele, aby nie zapłacić. Nie byliśmy jedynymi, którzy w tym systemie stali się więźniami. Ale ponieważ cierpliwość Ojca ma swoje granice, a sprawiedliwość jest adekwatna i jest zawsze, rozpoczęła się bardzo ciekawa rozgrywka.
Nie zdecydowaliśmy się na sąd od razu, ponieważ początkowo nie mogliśmy zrozumieć o co chodzi. Do tej pory nie mieliśmy takiej sytuacji. Dostarczaliśmy zamówienia zgodnie ze specyfikacją, wystawiliśmy fakturę i to był koniec. Aż nadszedł NIP. Sytuację nam wyjaśniła pierwsza z całego cyklu wizja.
Miesiąc temu wygraliśmy przetarg na dostawę do dużej znanej państwowej instytucji. Osoba odpowiedzialna za podpisanie protokołu odbioru zaczęła wymyślać różne dziwne rzeczy, na przykład że śrubka za krótka o 1 mm, że gąbka pali się za szybko, choć ma wszelkie certyfikaty niepalności, itd. Ewidentnie szukanie pretekstu, by nie płacić. Piotr bardzo się tym zdenerwował, bo chodziło o spore pieniądze. W tym samym dniu miał sen; osoba, która robiła takie problemy podeszła do czarnej limuzyny i uzgadniała coś szeptem z facetem ubranym na czarno siedzącym za kierownicą. Wiedzieliśmy już, że mamy do czynienia z celowym i negatywnym działaniem małej grupy ludzi, której szefem jest osoba siedząca za kierownicą. I to było nawet logiczne. Osoba podpisująca protokół odbioru była pracownikiem średniego szczebla, decyzje musiał podejmować ktoś decyzyjny. Powiedziałam wtedy; Sam nie dasz rady i musisz zwrócić się o pomoc do prawników. Piotr zrobił to oczywiście, a w między czasie swoimi kanałami dowiedzieliśmy się, że poprzedni dostawcy mieli te same problemy i ta grupa ludzi działa wg stałego schematu i to naruszając prawo. Potwierdziła to krótka rozmowa z pracownicą tej instytucji. Podeszła do serwisanta pewna kobieta i powiedziała coś znamiennego; - Współczuję wam, teraz to dopiero będziecie mieli problemy. Tu bardzo źli ludzie pracują. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/07/10/kazdy-ma-swoj-sad-ostateczny/
Jeszcze raz I wizja;
– Widzę czarną limuzynę, którą prowadzi facet ubrany na czarno. Wygląda jak szef mafii, prezes. Podchodzi do niego mężczyzna, coś między sobą uzgadniają szeptem. Po czym wsiada na swój motorek i jedzie przed limuzyną, to wygląda jakby torował mu drogę. Już w tej wizji widziałem, że to dyrektor NIP i jego pracownik, który zajmuje się przetargiem. Oni mieli ze sobą uzgodnione co mają robić.
Wtedy zrozumieliśmy, że nie będzie łatwo, że istnieje jakieś wewnętrzne porozumienie, układ, z którym możemy sobie nie poradzić. Pierwsza wizja składała się jakby z dwóch dalszych ciągów, której na blogu nie opisałam. Można byłoby powiedzieć, że wizja z motorkiem i limuzyną miała w sumie 3 części.
Druga część;
Jadę swoim autem i widzę znowu tego człowieka na motorku, podjeżdża do mnie i zatrzymuje mnie jakby był policjantem. Ale nie jest policjantem, udaje tylko, że jest. Widzę, że przyczepił po bokach motorka fałszywe policyjne światełka, czerwone i niebieskie. Myślał, że się nie połapię. Chciał mnie zatrzymać w drodze, kazałem mu się odczepić i pojechałem dalej, a on też odjechał.
Kiedy Piotr dostarczył sprzęt pierwsze problemy pojawiły się na relacji Piotr – pracownik podpisujący protokół odbioru (pan z motorka). To on najpierw chciał egzekwować co się nie należało, takie było jego zadanie. Dlatego w wizji chciał Piotra zatrzymać, co mu się nie udało.
Trzecia część;
Jadę autem, zatrzymują mnie dwie prostytutki, mówiły, żebym dalej nie jechał, bo tam pojechał ten ze światełkami i limuzyna.
Przedziwna wizja i kompletnie wtedy tego nie rozumieliśmy. Ale chyba kilka dni później dostaliśmy ostrzeżenie, że jeśli się nie podporządkujemy woli szefostwa, to możemy mieć problemy. Dlaczego pracownicy dyrektora zostali przedstawieni jako prostytutki ? Może dlatego, że robią za co im się płaci. Ludzie do wynajęcia.
II wizja;
Zobaczył pingwina królewskiego, miał gdzieniegdzie szare pióra spod których wyłaniały się długie czarne robale. Chwycił małego pisklaka i chciał go połknąć, ale ten mały utknął mu w gardle i zaczął na cały głos, jak tu ujął uroczo Piotr, drzeć pyska. Podszedł do niego wtedy drugi, większy pingwin i powiedział; wypluj go, robi za dużo hałasu. Dziwna to była wizja, ale idealna do naszej sytuacji. Scedowaliśmy wszystkie sprawy na naszego prawnika pracującego w Szczecinie. Jakiś czas temu zadzwonił do nas z informacją, że NIP chce ugody, ale nie wyraziliśmy na to zgody (pod wpływem Homiela). Wymieniali się pismami jeszcze kilka tygodni, aż zażądali wycofania pozwu z sądu i tym samym wkurzyli Piotra na maksa. Zrozumieliśmy, że firmie jest zdecydowanie nie na rękę, aby sprawa została nagłośniona. Oni chcieli nas połknąć jak być może każdego przed nami, ale robimy zbyt dużo szumu i najwyraźniej się tego obawiają. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/08/10/slowa-to-ziarno-siewca-to-chrystus-czlowiek-ktory-zbiera-ziarno-ma-zycie-wieczne/
Ta wizja nakreśliła nam sytuację, w jakiej się znaleźliśmy. Dwa pingwiny, ale tzw. królewskie. To też ma swoje znaczenie, bo król znaczy władza. Jeden pingwin jest większy od drugiego. Kiedy Piotr wygrał przetarg u władzy był dyrektor powiedzmy o nazwisku Kowalski. Miał on swojego zastępcę o nazwisku powiedzmy Nowak.
Tym małym ptakiem, którym się udławił Kowalski to firma Piotra. Zgłoszenie NIP do sądu narobiło sporo szumu w określonym środowisku, a tego „dwa pingwiny królewskie” chciały uniknąć. Do tej pory, jak to określił Ojciec, dzięki swojemu inteligentnemu systemowi oni firmy „połykali”. Pojawił się w końcu ktoś, kto stanął im w gardle, dosłownie.
- Tyle nieprawości i krzywdy wyrządzili ludziom, oni nie tylko ich połykali, oni ich przerabiali. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/10/13/pas-owce-moje/
- Oni kierują się nienawiścią, bo jesteś źródłem zagrożenia. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2017/06/27/byl-przewodnikiem-i-mesjaszem-glosil-dobra-nowine-lecz-jak-wielu-go-rozumialo/
III wizja.
Jedna z prostytutek ( to jedna z osób, która zajmowała się przetargiem) zaprowadziła mnie do pokoju, gdzie przy długiej ławie siedział Putin. Siadłem na przeciwko i coś mu tłumaczyłem, a on się tylko gapił i w ogóle mnie nie słuchał. W pewnym momencie się odchylił do tyłu przestraszony, ale tylko lekko. Po chwili przesunęliśmy się w lewo i odchylił się znowu, ale tym razem bardziej. Przesuwamy się znowu w lewo, a on odchyla się już bardzo i wyciąga ręce przerażony chcąc się zasłonić.
Tą wizję mieliśmy pod koniec 2014 roku, a zrozumieliśmy ją dopiero dzisiaj. Dlaczego Putin ? To również odniesienie do naszej sytuacji geopolitycznej, naszej rzeczywistości. Kiedy sprawa trafiła do sądu dyrektorem NIP był Kowalski. W następnym roku, dyrektorem NIP został Nowak, zastępca Kowalskiego. Ważna uwaga; obaj to przyjaciele urodzeni w tym samym roku i pochodzący z tego samego małego miasteczka, razem pieli się po szczeblach kariery w jednej instytucji. Dwa identyczne „pingwiny” z wizji. Od lat współdziałali razem. Zamienili się jedynie formalnie miejscami, jak i Putin w swoim czasie zamienił się z Miedwiediewem. Mimo zmiany stanowisk, bo taki był wymóg prawny tej instytucji, wszystko pozostało po staremu. Putin to władca „nie do ruszenia”.
Przesuwanie się w lewo wzdłuż długiej ławy to 5 – letnia oś czasu. Pięć lat trwania całej sprawy. Co znaczą odchylenia głowy do tyłu pełne zaskoczenia lub przerażenia ? Trzy wydarzenia, które w ciągu tych 5 lat były wielkim zaskoczeniem dla NIP. Pierwsze wydarzenie to zgłoszony pozew do sądu. Zaskoczyło to NIP, ale jeszcze byli pewni wygranej, dlatego odchylenie Putina było nieznaczne.
- Widać było po nich, że nie spodziewali się, iż wylądują w sądzie. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/11/07/pamietaj-ze-to-zlo-dziala-szybko-nie-dawaj-mu-szansy-bo-urosnie-mocniejsze-kiedy-wiesz-to-zniszcz/
Drugie odchylenie to odwołanie dyrektora finansowego (do tego wrócę). Trzecie to decyzja sądu. Wyrok.
Siedzi przy długiej drewnianej ławie razem z Putinem, dzieli ich może dwa metry. Piotr tłumaczy mu coś, ale tamten siedzi niewzruszony. Kiedy Piotr przestaje mu tłumaczyć i spuszcza ze smutkiem, a może z rezygnacją głowę, Putin raptem z przerażeniem rękoma zasłania twarz i gwałtownie się cofa. Robi to dwukrotnie. Raz się zasłania, następnie uspakaja, po chwili z przerażeniem jeszcze większym robi to po raz drugi… i kończy się wizja. Co dalej… nie wiemy. http://rozmowyzniebem.pl/wp/2016/08/08/nie-patrz-wzrokiem-a-sercem/
Tutaj są opisane dwa odchylenia głową, w istocie były trzy.
CDN…