Nikt inny, tylko Ja.

25. 06. 19 r. Warszawa.

Dzisiaj w kościele usłyszałem…

• Choćby 100 było ci życzliwych ludzi wokół ciebie chciałbym, abym był dla ciebie najważniejszy.
• ?! Tak ci powiedział Ojciec ?
• Podtrzymuję to.
• Chcę to widzieć namacalnie, że tylko Ja jestem dla ciebie.
• Chcę to widzieć.
• Chcę tego i żądam od ciebie.
• Nikt inny, tylko Ja.
• Reszta jest nieistotna.
• Ty i Ja w tym układzie.
• ……. – zapisuję w milczeniu. Mocne, konkretne słowa.
• To raczej mało prawdopodobne, aby tyle ludzi raptem było ci życzliwych.
• To synonim. Nieważne czy 100 tysięcy, czy dwóch.
• Ja jestem dla ciebie najważniejszy.
• Pan Bóg jest zazdrosny chyba… – Piotr szepcze mi do ucha.
• I tak ma być.
• Nieważne jak cię nazwę. Czy Piotr, czy nie Piotr.
• Chodzi o ciebie.
• Masz tylko Mnie uznawać.
• Aaaa co ze mną ? – wtrącam się, bo dziwnie zaczynam się czuć przy tych słowach.
• Ty jesteś ze Mnie, więc cię nie odprawi.
• ?! – podnoszę głowę ze zdziwienia. Odprawi ???
• Jak odprawi ciebie, to odprawi Mnie.
• Zostaw sądy i wszystkie inne.
• Ja się liczę !
• Co to jest sąd ?!
• To jest sygnał dla ciebie.
• Ja nad nim rozprawę wezmę, nie temida !
• Ja to rozprawę poprowadzę !
• Ja będę gwałtowny w swym zachowaniu !
• Ja to zrobię !
• Dotrwaj do końca.
• Już tak niewiele zostało do zdarzenia.

Tylu mocnych słów naraz dawno nie słyszałam. Nie wiem o czym myślał wcześniej Piotr, ale ponieważ jest ciągle zamyślony pewnie jak zwykle snuł rozważania nad bieżącymi problemami i być może dlatego Ojciec w ten sposób przywraca go do równowagi.

Przechodziła koło nas młoda, piękna zakonnica. Poruszała się jak łania.

• To ona powinna to wszystko zapisywać, nie ja.
• Ją wybrałem do tego, a ciebie do tego.
• Nie mów Mi kto do czego się nadaje.
• ……. – bałam się już odzywać.
• Myśl o Mych oczach, które ci pokazałem.
• Myśl o Mnie, skoro u Mnie byłeś.
• Tam nikt nie wchodzi poza tobą, do Mnie, do Mego pokoju.
• Myśl o Mnie jaki jestem, rozważaj o Mnie.
• Nikt na świecie nie widział co ty widziałeś.
• Nie widział wcześniej i nie widział później.
• Widziałeś Moje oczy ?
• Widziałem – Piotr wyraźnie poruszony.
• Widziałeś jak tworzę świat ?
• Widziałem.
• Pomyśl, komu bym to objawił ? Komu ?!
• No właśnie … Komu… – pomyślałam.
• Skoro nikt wcześniej nie widział, a tylu było mędrców.
• Nikt nie widział Ojca, widział tylko blask, światło, a ty zobaczyłeś.
• Żaden prorok nie widział, a ty widziałeś.
• Nie rozważaj o sądach, nie ma po co rozważać.
• Masz sam z własnej woli odlecieć. Wyszukaj tego momentu i odleć.
• Pokażę ci wszystko, nauczę cię wszystkiego.
• Przypomnę ci wszystko.
• Nauczę cię nowych rzeczy.
• ……. – spociłam się z wrażenia.

Piękne i niesamowite. Siedzieliśmy w ciszy jakiś czas.

• Miałem dzisiaj wizję. Idę drogą, ty mnie prowadzisz z lewej strony, Jezus z prawej. Na początku droga jest szeroka. Po bokach, jakby na chodnikach stoją ludzie, po prawej i lewej. Widzę, że to ludzie z rodziny, mojej firmy, kościoła, wszyscy, których znam. Wraz ze zwężaniem się drogi, niektórzy ludzie odchodzą. To znajomi, którzy z czasem zniknęli z mojego życia. Dalej idziemy w trójkę, droga się zwęża, w oddali widzę wielkie światło. Kątem oka zauważam, że ty mnie opuszczasz, robisz to z uśmiechem na ustach. Z prawej strony widzę, że to samo robi Jezus. Idę sam drogą i wchodzę w to światło na końcu.

• Piękna wizja – przyznaję, łzy stają mi w oczach.

Wychodząc z galerii wstąpiliśmy do optyka. Piotr zaczął mierzyć pierwsze z brzegu okulary.

• Nie mierz, ubierz się we Mnie.
• To może ja też nie powinnam kupować ? – szepczę do Piotra.
• A mówi ci to Ojciec ?
• Przecież nie słyszę.
• Jesteś wolna z obowiązku.

09. 03. 2020 r.

Kilka słów w sprawie szalejącego wirusa.

- Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy – zrobił minę zaskoczenia. 
- Usłyszałem chrapy konia …, prychanie … 
- Hmm… Epidemia, zaraza to jeden ze znaków apokalipsy – przypominam. 
- To ciekawe, bo w ubiegłym chyba roku widziałem siodłanego konia. 
- Ale Ojciec powiedział wczoraj, żebyśmy nie panikowali – przypominam sobie na spokojnie.
- Wy nie. 
- ………. – zamyśliłam się na długą chwilę. Jeśli są już obecni świadkowie, to i czas na plagi. 
- Apokalipsa według Świętego Jana – zaczęło się. 
http://rozmowyzniebem.pl/wp/2020/01/29/szechina/ 

Po raz pierwszy biało-siwego konia Piotr zobaczył trzy lata temu. Tylko ten koń był siodłany. Jak wygląda sytuacja dzisiaj ? Kilka dni temu Ojciec użył bardzo ciekawego określenia względem jeźdźca na siwobiałym koniu.  

• Na razie działa anemicznie.

Www.synonim.net/synonim/anemiczny. Z tego jednego zdania można się spodziewać, że epidemia na świecie raczej będzie się rozwijać niż zwijać. I taka jest wola Ojca.