26. 09. 16 r. Warszawa.
Piotr źle się czuje. Bolą go płuca, lewe ucho i gardło. Kiedy idzie, boli. Kiedy staje w miejscu, przestaje … Dziwne …
- Homiel, co się dzieje ?
- Co mają, to wbijają – mówił o gacku.
- Dlatego powiedziałem … Wytrwaj i trzymaj.
- …. A muszą ?
- A gdzie gloria ? Tak za darmo ? – zażartował.
- Nieuchronność zdarzeń na horyzoncie.
- Czyli już widać ?
- Jesteście tak blisko Ojca …
- ……. – poczułam strach. Nieuchronne zdarzenie i bliskość Ojca zwiastuje tylko jedno. Pokonanie trudnych chwil.
- Niepotrzebnie się obawiasz.
- Nawet jak chce poddać was próbie to, żeby was zniszczyć, czy dla Swojej chwały ?
- … ???
Od razu przypomniały mi się słowa Jezusa z Ewangelii.
Wskrzeszenie Łazarza.
1. Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty. 2. Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował. 3. Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». 4. Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą».
Uzdrowienie Łazarza miało było dowodem na istnienie Boga Ojca, jego wszechwładzę, możliwości, potęgę i miłosierdzie.
- Ludzie nie mają pojęcia co się dzieje poza tym światem.
- Nie muszą wiedzieć.
- Ważne, by byli dobrymi i żyli wedle 10 przykazań.
- Żyć wedle dekalogu już jest walką.
- Więc módlcie się, żeby do nich kusicieli nie dopuścić.
- ………
- Idąc do domu spotkałem kobietę, która prosiła mnie o pieniądze. Odmówiłem, bo nie miałem gotówki i poszedłem dalej. Ale przypomniałem sobie, że w tylnej kieszeni mam 20 zł. Wróciłem do niej i włożyłem do jej ręki. Bardzo się zdziwiła. Zobaczyłem w niej radość.
- Nie ona, ale widzę jak ty się cieszysz.
Rzeczywiście, opowiadając Piotr był bardzo z siebie zadowolony.
Siedzieliśmy na sofie i rozmawialiśmy swobodnie w trójkę. Zauważyłam, że Piotr znowu chyba nieco przytył.
- Podejrzewam, że nawet Homiel nie wierzy, że schudniesz.
- Zawsze w ciebie wierzę i wierzyłem i wiem, że legion ma się kogo obawiać, boś ty dobro niezwyciężone.
- Bronić będziesz Nas, wszyscy ci ufają.
- …… – Homiel dał taką odpowiedź, że mnie wprost zatkało.
- Robię tyle błędów … – Piotr na to.
- Uczysz się. Kiedy się potykasz, zawsze naprawiasz.
- Zawsze wierzyłeś ?
- Wierzyliśmy.
- Widziałem swoje ciało jakie było potężne … Wielkie …
- Duch będzie jeszcze większy.
Piotr cały dzień kiepsko się czuł, a ta rozmowa zmęczyła go dodatkowo. Dwie godziny później rozłożył się na dobre, gorączka, wymioty … Myślałam, że to zatrucie, ale to chyba grypa. Mamy za dwa dni wyjechać i teraz nie wiem co robić. Piotr oczywiście jest gotowy jechać nawet w takim stanie, ale Homiel szybko przywołuje go do trzeźwości …
- Posocznica … słyszę. Homiel dlaczego straszysz ?
- Jak głupi, to trzeba – stwierdził konkretnie i stanowczo.
- Nie mów tak, tutaj ja jestem szefem !
- A skąd wiesz, z Kim rozmawiasz ?
- A może z Tym, który szefów nie ma ?
- …… ???!!!
27. 09. 16 r. Warszawa.
Choć Piotr z godziny na godzinę czuje się lepiej, to jednak posłuchamy Homiela i nie wyjedziemy. Leży więc w łóżku, dużo śpi i dużo rozmyśla. Homiel odezwał się tylko na krótko.
- Gotuj się na nowy cel twojego życia.
- Dalszy cel zmieni cię do końca.
- Tą metodą nie da rady.
- Co ja mam robić ?
- Otwórz drogę do Ojca.
- Jak to zrobić ?
- Służba, a nie posługa, boś ty niezakonny według ludzi.
- Co może zrobić człowiek niezakonny ? – pytam.
- Jak ma instrumenty, może wszystko.
Mówiąc instrumenty pewnie miał na myśli możliwość Ich słyszenia i widzenia, a może jeszcze coś, co się szykuje. Piotr osłabiony nie chciał kontynuować dalej tej rozmowy … Zasnął na 10 godzin.
Dopisane 15. 06. 2017 r.
- Uczysz się, kiedy się potykasz, zawsze naprawiasz – wykorzystam słowa Jezusa ze „Słowo pouczenia”.
– Każdy upadek jest szansą powstania, by ukochać jeszcze bardziej.
– Upadek może być łaską, jeśli prowadzi do opamiętania. Gdybym przez dopuszczanie powszednich upadków nie utrzymywał twego serca w pokorze, inne, o wiele gorsze upadki zniszczyłyby twoją duszę. Cisza grobu jest pozorna – śmierć ciała daje pełnię życia duszy.
– Potrzebne są upadki, aby poznać własną słabość, aby pragnąć pomocy, aby nadzieję pokładać w Miłosierdziu Ojca i nie pogardzać braćmi, którzy upadają.
- Jak głupi to trzeba – Homiel nie oszczędza słów, by być stanowczym i nazywać rzeczy po imieniu. Nie pierwszy i nie ostatni raz. Czy to pasuje do Anioła? Słowa Jezusa (A. Lenczewska).
– Jeśli serce i umysł nie są wypełnione Bogiem wchodzą do nich zło i głupota.
– Pierwszym krokiem w kierunku Mądrości jest dostrzeżenie własnej naiwności i głupoty.
– Tak, jak wdzięczność wobec Boga jest wyrazem mądrości i miłości, tak niewdzięczność jest wyrazem buntu i głupoty.
- Żyć wedle dekalogu już jest walką – Dekalog… proste zasady, których przestrzeganie to jak pokonywanie Mont Everestu każdego dnia.
- Zawsze w ciebie wierzę i wierzyłem i wiem, że legion ma się kogo obawiać – po wydarzeniach z ostatnich dni podejrzewam, że Niebo szykuje Piotra do posługi egzorcysty. Na razie to moje domysły i mogę się mylić, ale mówiąc „legion” miał na myśli;
Legion – demon biblijny, a właściwie wspólne imię dla wielu demonów, które opętały jednego mieszkańca Gadary w grobowcach do czasu, kiedy ten ujrzał Jezusa Chrystusa, który nakazał duchom, aby wyszły z tego człowieka. Złe duchy tylko szarpały nim, nawet jak wiązano łańcuchami, to łańcuchy te rozrywał, a demony pędziły go na pustynię. Wtedy Jezus pozwolił duchom wejść w stado świń, które po opętaniu rzuciły się do jeziora i utonęły. A kiedy Jezus chciał opuścić to miejsce, człowiek oswobodzony z demonów prosił go, by zabrał go ze sobą. Jednak Jezus nakazał mu, żeby rozpowiedział po mieście, jakie wielkie rzeczy uczynił mu Bóg. I odszedł rozpowiadając, co uczynił mu Jezus. https://pl.wikipedia.org/wiki/Legion_(postać_biblijna)