Bóg wielokrotnie się zakładał.

02. 08. 16 r. Warszawa.

Rano wróciliśmy do wczorajszej rozmowy. Ciągle nie mogę pojąć w jakiż to sposób zmuszą Piotra do posługi, cokolwiek to znaczy. Obawiam się, że moja wyobraźnia jest zbyt krótka na Ich możliwości.

• A jak cię Chrystus osobiście poprosi ? Usiądzie przy stole i spyta … Co zrobisz ? – przypomniałam sobie Faustynę, która w swoim „Dzienniczku” opisała takie wydarzenie.
• No przestań ! Przecież nie przyjdzie naprawdę – Piotr się obruszył.
• No nie wiem … Jego stopy już widziałeś …

Piotr zamyślił się …

• Widziałem Ojca, nie wiem jak Go opisać …
• Widziałeś wiedzę i mądrość, dlatego nie jesteś w stanie opisać.
• Bóg Ojciec wie wszystko, wszystko widzi i słyszy … To jest coś niesamowitego … Aż się spociłem.
• Nie dlatego się spociłeś.
• … Bóg … Brak mi słów, żeby Go opisać … –  Piotr się zawiesił …
• … No powiedz wreszcie ! – milczał za długo. 
• Uważaj co mówisz, Ojciec to słucha z zaciekawieniem.
• Ale ja oddaję tylko prawdę … Ta twarz zawiera wszystkich ludzi w sobie … Wiedzę, mądrość, dobro, powiem ci jedno … Przed tym wzrokiem nic się nie ukryje, choćbym schował najdrobniejszą tajemnicę w sercu, nic się nie ukryje … Powiem ci szczerze … Być koło Kogoś takiego to jest … Szczęście to mało powiedziane … Nic się nie równa … – Piotr próbował opisać, ale nie był w stanie zrobić tego precyzyjnie.
• Jak sobie Go wyobrazić ? – pytam.
• Nie da się … Wszystko w Nim jest … W Ojcu jest każdy obywatel tego świata … Każdy ! Nie ma lepszych, gorszych, każdy ! On ma dla każdego czas … Ja nie wiem, jak On to robi … On ma jednocześnie czas dla 40 miliardów ludzi, rozumiesz to ? Jak to jest możliwe ? – mówił ciągle w głębokim zamyśleniu.
• Nasz świat to hologram, więc wszystko jest możliwe – wyjaśniam.
• Ale po co jest ten hologram ? – pyta. 
• Uczą się obserwowani i obserwujący. Obserwują zachowanie.
• Po co Im ta nauka jest potrzebna ? – pytam przytomnie.
• Po co anioł ma się jeszcze uczyć ?
• Nie zrozumiesz.
• A może My też jesteśmy obserwowani przez istoty jeszcze wyższe, aż do Nadistoty ?
• ???!!! Nadistota nie uczy się ?
• Nie wiesz, co mówisz.
• Nadistota to Bóg ?
• Tak. Obserwujący też jest obserwowany.
• Ta zasada obowiązuje do samego szczytu.

Czyżbyśmy nieoczekiwanie doszli do jednej z najważniejszych rozmów jak dotąd ? Sens stworzenia świata ? Rok temu Homiel swój świat nazwał Nadświatem, a teraz Boga … Nadistotą. 

---

Wieczorem zaczęliśmy dalej kontynuować nasze rozważania. Poranna rozmowa była niesamowita w swoim znaczeniu i zmusiła mnie do intensywnego myślenia. Miałam wiele pytań, których bałam się zadać, za to Piotr nie miał żadnych oporów.

• Zadałem Ojcu pytanie … Czy ja do Ciebie wrócę ?… Wiesz co usłyszałem ?
• Już wróciłeś.
• Rozmawiam z tobą więcej i częściej niż wiesz.

No taaak. Homiel uprzedzał, że pod tym imieniem nie tylko On przemawia … Ale, nie myślałam, że aż tak często …  Nie bylibyśmy tacy skorzy do żartów, gdybyśmy o tym wiedzieli wcześniej. 

---

Milczeliśmy przez dłuższą chwilę, by lekko oprzytomnieć. Kilkanaście minut później zaczęliśmy rozmawiać o córce i jej przyszłym chłopaku, który ma się niby pojawić w niedalekiej przyszłości.

• Oby to nie był jakiś czarnuch – Piotr zażartował. 
• A to nie człowiek ?
• Jak będziesz tak nietolerancyjny do dostaniesz i Żyda i łysego i grubego i niskiego i biednego i biseksualistę w jednym – wyliczyłam wszystkie polskie fobie, które akurat przyszły mi do głowy.
• Ta jabłonka zasługuje na lepszego ogrodnika.
• A co ty sądzisz o Żydach Homiel ? – spytałam przy okazji. 
• Pogubili się od nadmiaru.
• A nasz syn ? Wszystko u niego będzie ok. ? 
• Jemu to sam Ojciec pobłogosławił – mówi Piotr.
• Pobłogosławił i tobie.
• Masz radość w nim.

To prawda. Błogosławieństwo to nie tylko powodzenie, ale proste aspekty życia, których nie doceniamy. Radość z dzieci to wielkie błogosławieństwo. To, że są zdrowe, mądre, życzliwie, są dobrymi ludźmi, to prawdziwe błogosławieństwo. Nieważne są ich zaszczyty, ich stanowiska, ich kariery, ich pieniądze … Liczy się ich czystość serca.

• Jak chcecie Piotra zmusić do posługi ? – pytam, choć ciągle nie jestem pewna z Kim teraz rozmawiamy.
• Ten owoc dojrzewa, nie zrywaj za wcześnie.

---

Oglądaliśmy właśnie w TV informacje o wojnie w Syrii.

• Co o tym sądzisz Ojcze ? O tym, że ludzie źle działają ? – Piotr zadał pytanie tak nieoczekiwanie i tak normalnie, że aż obróciłam się w jego stronę z lekkim przerażeniem w oczach…
• Co on wyprawia! … – pomyślałam.
• Czasy się zmieniają, ludzie nie.
• …. W sekundę zobaczyłem rozwój technologiczny człowieka w ciągu tysiąca lat, jak technika się rozwijała … Pokazał mi rosnące wieżowce, samoloty … A my bez mian.
• ……. – ja się nie odzywałam, zabrakło mi odwagi.

---

Włączyła się ramówka Polsatu. Dwaj mężczyźni siedzą na brzegu jeziora i łowią ryby.

Zaraz po tym pokazała się reklama samochodów, w której pokazano kilka wersji audi RS. Zaśmiałam się i spojrzałam na Piotra … 

• Nie oglądaj ! Nie dla psa kiełbasa – powiedziałam żartem przypominając sobie słowa Homiela, że audi do nieba nie wjedziesz.

Piotr spojrzał na mnie lekko oszołomionym wzrokiem …

• Oglądałem to i pomyślałem … Chciałbym tak trafić nad to jezioro …
• Nie dla ciebie, a konfesjonał nie łaska ?… usłyszałem.
• Mam iść do spowiedzi ?… Spytałem dalej w myślach. 
• Ty będziesz spowiadał.
• Coś ty ! Nie ma takiej możliwości… Mówię dalej do Homiela … Przecież księdzem nie jestem.
• Założymy się ? O wszystkie twoje samochody, które mógłbyś mieć.
• Zgoda !… powiedziałem. I jak tylko to powiedziałem, pokazała się ta reklama z 3 różnymi audi.

• Jak Oni zrobili, że ta reklama się zaczęła ? – pyta mnie ciągle oszołomiony i lekko przestraszony.
• … Pewnie wiedzieli, że będzie i wykorzystali sytuację – ciągle staram się myśleć logicznie, a mówiąc otwarcie, to nie mam pojęcia. 

Wyłączyliśmy telewizor, bo rzecz stała się niesłychana. Gapiliśmy się na siebie próbując zrozumieć, co się stało. W końcu obróciłam to wszystko w żart.

• Właściwie to zakład jest na twoją korzyść. Jak nie będziesz spowiadał, a wydaje mi się, że nie o to chodzi dosłownie, … to chociaż nowe audi dostaniesz – zanosiłam się śmiechem.
• Nie tylko kapłan spowiada – na to „Homiel”.
• ……  – no i szybko przestałam się śmiać.
• Mam nadzieję, że się nie założyłem z kimś z dołu – Piotr się przestraszył, a mi nie przyszło to nawet do głowy.
• Bóg wielokrotnie się zakładał.

Zamilkliśmy jak rażeni piorunem. Właśnie się dowiedzieliśmy z Kim cały czas rozmawiał Piotr. Założył się z Bogiem. 

• … Słyszę Jego śmiech … Taki głęboki ,szczery …
• Ten Mi znowu humor poprawił, a Wy go chcecie przerobić ? 

---

---

---

Dopisane 06. 05 . 2017 r.

Szczerze mówiąc bardzo trudno mi napisać jakikolwiek komentarz podsumowujący tę rozmowę. Bardzo trudno mi w ogóle o tym pisać, a to dopiero początek wielu niezwykłych spotkań z Ojcem, w których będzie wszystko… łzy, pot i wielka radość. 

---

• Obserwujący też jest obserwowany. Ta zasada obowiązuje do samego szczytu – tej wiedzy nie znajdziemy w źródłach chrześcijańskich, trzeba byłoby sięgnąć do głębokiego judaizmu, do starych hebrajskich ksiąg.

---

• Bóg wielokrotnie się zakładał – najsłynniejszy zakład opisany w Biblii dotyczy Hioba. Bohater księgi Hioba powstałej ok. V wieku p.n.e. Życie Hioba stało się przedmiotem zakładu między Bogiem a Szatanem (aczkolwiek nie jest to szatan w dzisiejszym rozumieniu; jest on raczej wysłannikiem bożym, oskarżycielem). W wyniku tego zakładu Hiob został pozbawiony majątku i rodziny oraz dotknięty trądem, co miało wystawić jego wiarę na próbę. Mimo dotykających go nieszczęść i wątpliwości Hiob pozostał wierny Bogu, który nagrodził go za to przywróceniem zdrowia, oraz nowym mieniem i potomstwem.