Wszystko jest dla Mnie, dla Mojej chwały.

27. 11. 18 r. Warszawa.

Ilość informacji jest przytłaczająca.

• Miałem dzisiaj ciężką rozmowę. Usłyszałem o piątej rano…
• Spłodzisz dziecko jeszcze. Twoja żona w ciąży będzie.
• No nie …. – zamurowało mnie. Słabo mi się zrobiło. To nie może być prawda.
• To dziecko ode Mnie i od ciebie – wyjaśnił teraz Ojciec. 
• Nie mam pojęcia o czym mówisz ! – Piotr się zdenerwował.
• …….. – a ja byłam autentycznie przestraszona.
• Pan Bóg powiedział mi, że w maju będzie po sprawie i co ? Z tą ciążą też nie wiem ile w tym prawdy – żachnął się.

Siedzimy w ciszy, ale po chwili oboje zaczynamy się śmiać. Zrozumieliśmy, że podważamy słowa Ojca co samo w sobie jest mocno niedorzeczne.

• No bo zobacz Ojcze jak Ci to idzie tutaj, z NIP- em wlecze się wszystko.
• Jak cię tu nie kochać, jesteś taki łobuziak.
• Spytaj się Ojca, czy z tą ciążą to prawda – nie daje mi to spokoju.
• Pytałem z 30 razy, nic nie mówi.
• Co znaczą słowa o ciąży, Ojcze ?
• Narodziny, radość w domu.
• No nie wiem… Może to nie u nas ?
• Musisz to sama rozstrzygnąć.
• ……..
• I chwal dzień, w którym się o tym dowiesz.
• Czemu ta radość ma być smutkiem na twojej twarzy skoro nie wiesz co ci przewidziałem ?
• Czemu się troskasz, a przecież tak dużo studiujesz i jeszcze nie rozumiesz ?
• Wszystko jest dla Mnie, dla Mojej chwały.
• Odbierzesz swój prezent.
• Tylko nie ciąża… – myślę w duchu.
• Nie wiem co ci Pan Bóg da.
• Ja wiem. Złotego Rolls-Royce i pełno pieniędzy.
• ……… – roześmialiśmy się oboje wiedząc, że to tylko żart.

Od kilku dni chodzę jak struta. Beata dzwoni codziennie, rozmawiają godzinami. Jestem więcej niż wkurzona i nie chce mi się z Piotrem rozmawiać, bo mimo wszystko nie rozumiem dlaczego nie wprowadzi jakiś zasad. Pieczęcie czy nie pieczęcie jakieś zasady chyba obowiązywać powinny !… I tak sobie kombinuję w duchu, że jak tego nie zmieni to „zabieram swoje zabawki i wracam do mamusi” …

• Jak ci się żyje obok męża, bo przecież nie z nim ?
• ……. – uśmiecham się po chwili, bo dopiero po chwili zrozumiałam sens tego zdania.
• Co ci powiedziałem ? Gdzie jest twoje miejsce ?
• Ale nie będę się zgadzać na wszystko.
• Czyli mówisz krótko, walczysz o swoje ?
• Walczę.

Zaraz tego pożałowałam. Wiem, że dla Ojca pieczęcie są ważne, a mi trudno ten nowy stan rzeczy zaakceptować. I jeszcze ta ciąża… Poczułam się psychicznie zmęczona, ale tak naprawdę walczę nie o siebie, a o Piotra, który wydaje się fizycznie po prostu wyczerpany. To jak wojna prowadzona na kilku frontach jednocześnie. 

Córka miała wizję. Ciekawe, nic o Beacie nie wie, a mimo to jej wizja jest wyjątkowo trafna.

28. 11. 18 r. Warszawa.

Nie byliśmy na kawie, od dwóch dni mam migrenę i ledwo chodzę. Wieczorem trochę się uspakaja. Oglądamy w TV lądowanie na Księżycu, a w tle głęboką czerń kosmosu i miliony świecących gwiazd…

• Zobacz, to wszystko Ojciec zrobił …
• Mówisz, że Ja to to wszystko zrobiłem, a się ze Mną nie zgadzasz.
• ……. – Piotr westchnął pod nosem. Przed chwilą narzekał, że ma pierścień, że ma pieczęć…
• Skomplikowało się nam życie.
• Chcesz wyprostować ?
• Za mały jesteś.
• Los jest przypieczętowany.
• ……. – Piotr spojrzał na mnie jak zbity pies. Ciężki i zmęczony miał wzrok.
• Co mam z nią dalej robić ? 
• Kochaj swoją żonę jak zasługuje na to i kochaj Moją Beatę jak ona na to zasługuje, bo karmię twoją rodzinę.
• Będę pamiętał…
• …….
• Wiesz, że kiedy rozmawiam z Beatą, często włącza się do rozmowy Ojciec i rozmawiamy w trójkę ?
• Tak ?! Ale macie dobrze ! Czuję się odrzucona … 
• Uwierz Mi, będę wymagał od niego znacznie więcej, rozliczę go za każde słowo i czyn.
• Uwierz Mi, lepiej pisać.
• …….
• Ojciec mówi do ciebie…
• Mój Syn za tobą tęskni.
• ……. – słabo mi się zrobiło ze wzruszenia. Brakuje słów.
• Zauważyłem, że jak się modlę to coraz częściej się kiwam jak Żyd. Musiałem być kiedyś Żydem.
• Powiedz kiedy nie byłeś, oprócz nazisty.
• O! Ale Luter nie był przecież Żydem – zauważam zdziwiona.
• Nie był ? Też niszczył.
• O! …. – zaskoczyła mnie ta uwaga.

Nazista nam Polakom bardzo jasno i prosto kojarzy się z Niemcem. Ale dzisiaj Niemiec a nazista to ogromna różnica. Nie każdy jest Niemcem, ale każdy może być nazistą.

• Boję tego co chcesz zrobić Ojcze – Piotr się zamyślił.
• Jeśli wiesz co chcę zrobić, to robisz to dla Mnie i nie powinieneś się bać.
• Nie takiego cię stworzyłem.
• Czy ja temu podołam, tego się boję.